NTGent magazine november - december 2015 by NTGent

ONTWORTELD ZIJN IS EEN DRAMA

RUBRIEK RUBRIEK

ONTWORTELD ZIJN IS EEN DRAMA Er zijn auteurs die ik nu pas aandurf als regisseur. Tsjechov is daar één van. We gaan zijn Kersentuin ensceneren, wat natuurlijk een klassieker is uit het toneelrepertoire. Vandaag voel ik me rijp genoeg om die taak tot een goed einde te brengen. Dat zeg ik niet uit valse bescheidenheid – dat is gewoon zo. Een ander voorbeeld is King Lear van Shakespeare. Dat heb ik in München gedaan, maar achteraf beschouwd was het niet goed genoeg. Die titel blijft dus nog even op mijn lijstje staan. Ik heb er als het ware al eens voor geoefend. Beide stukken gaan over loslaten, zij het op een andere manier. Bij Shakespeare gaat het over de pijnlijke noodzaak om, op het einde van een leven, alle ballast overboord te gooien. Tsjechov bekijkt de mens meer vanop afstand, met ironie ook. Het bijzondere aan De kersentuin is dat het om een verhaal gaat dat zichzelf meteen ook overstijgt. Alles speelt zich af op het Russische platteland omstreeks 1900, waarbij de eigenaars van een landhuis dusdanig in de schulden zitten dat ze hun eigendom moet verkopen, inclusief een uitgestrekte boomgaard. Tsjechov wist waarover hij schreef: als zestienjarige had hij meegemaakt hoe zijn eigen moe-

der zichzelf in de schulden werkte. Het stuk is dus deels autobiografisch geïnspireerd, maar het heeft ook een veel grotere dimensie. Tsjechov laat zien hoe de oude Russische adel plaats moet ruimen voor een nieuw politiek systeem: het communisme. Wij leven natuurlijk in een andere tijd, met het neoliberalisme als een mondiaal fenomeen. Ik ben ervan overtuigd dat ook dat systeem op zijn laatste benen loopt. Je merkt nu al dat er grote spanningen zijn tussen ‘zij die hebben’ en ‘zij die niet hebben’ – de habenichts. Mensen die niets bezitten, hebben ook niets te verliezen. Dan is een opstand nooit veraf. Ik herken in De kersentuin veel uit mijn eigen levensverhaal. Meer bepaald hoe ik Elsie, mijn vrouw, heb ontmoet. Ik kom uit een klein dorp, ‘dichtgeplakt met kranten’ zoals ze in Nederland zeggen. Maar zij is van adel en komt uit een heel voorname familie die nauwe betrekkingen onderhield met het koninklijke hof. Een CHU-familie, zo werd toen gezegd, wat sloeg op hun politieke strekking: de Christelijk-Historische Unie. Ondertussen bestaat die partij niet meer – ze is jaren geleden gefuseerd met enkele andere partijen tot het CDA, zeg maar de Nederlandse christendemocraten. Ik vermeld het hier zo expliciet omdat het illustreert hoe alles uiteindelijk vergankelijk is, net zoals bij Tsjechov. Als eenvoudige dorpsjongen probeerde ik me zo chique mogelijk te gedragen, telkens wanneer ik op

bezoek kwam bij mijn schoonfamilie. Ik leerde al snel dat er in dat milieu heel andere regels en wetten heersten – het leek soms wel een feodaal systeem. Elkaar ‘smakelijk eten’ wensen voor de maaltijd, dat paste niet. Laat staan je stem verheffen. En zeker Elsie’s grootvader had zo zijn eigen manier om iedereen in het gareel te houden. Om een voorbeeld te geven: een keer had hij aangekondigd dat de hele familie op vakantie zou gaan. Iedereen had zijn koffer gepakt en wachtte in de volgeladen auto. Waarop grootvader de autosleutels uit het contact haalde en doodleuk zei: ‘Pak alles maar weer uit. We gaan niet op vakantie. Dit was om jullie te leren met teleurstellingen om te gaan.’ Zulke dingen. Het heeft natuurlijk ook iets moois: tradities. Hoe bepaalde waarden worden doorgegeven, van generatie op generatie. Ikzelf hoop bijvoorbeeld dat mijn zonen ooit in ons huis in Varik zullen wonen. Dat huis, een oud schooltje, is nu al zesentwintig jaar onze thuis. Maar ergens weet ik al dat het niet zo zal gebeuren. In dat opzicht heb ik het iets moeilijker dan mijn vrouw: om dingen los te laten. Misschien wel door onze verschillende opvoeding. Dat is de essentie, denk ik, van De kersentuin. Het gaat over families die ontworteld geraken, tegen hun wil in. Als dat niet actueel is. Het is een van de drama’s van onze tijd. Groet, Johan EDITORIAAL

BEING UPROOTED IS A TRAGEDY / ES IST DRAMATISCH, ENTWURZELT ZU SEIN / LE DRAME DU DÉRACINEMENT There are authors whose E work I am only now daring to tackle. Chekhov is one of them. We are going to stage The Cherry Orchard, which is of course a classic in the theatre repertoire. I now feel mature enough to fulfil the task successfully. I am not saying this out of false modesty, it is simply the truth. Another example is Shakespeare’s King Lear. I directed it in Munich. But with hindsight it wasn’t good enough. So that play is still on my list for a while longer. You might say that I’ve had some practice with it. Both plays are about letting go, though each in its own way. In Shakespeare’s case it is about the painful need to throw all the ballast overboard at the end of one’s life. Chekhov views man from more of a distance, and is also ironical. The special thing about The Cherry Orchard is that it is a story that immediately transcends itself. It’s all set in the Russian countryside around 1900, and the owners of a country house are so much in debt that they have to sell their property, including an extensive orchard. Chekhov knew what he was writing about: as a sixteen-year-old, he had experienced his own mother getting herself into debt. So the play is partly inspired by autobiographical elements, but it also has a much broader dimension. Chekhov shows how the old Russian 4

EDITORIAAL

nobility had to make way for a new political system: communism. Wir leben natürlich in D einer anderen Zeit, der Neoliberalismus ist zu einem weltweiten Phänomen geworden. Ich bin davon überzeugt, dass auch dieses System in den letzten Zügen liegt. Schon jetzt stelle ich fest, dass es große Spannungen gibt zwischen „denen, die haben“ und „denen, die nicht haben“ – die Habenichtse. Menschen, die nichts besitzen, haben auch nichts zu verlieren. Dann ist es nur noch ein Schritt bis zum Aufstand. Ich finde in Die Kirschgarten viel aus meiner eigenen Lebensgeschichte wieder. Insbesondere wie ich Elsie, meine Frau, kennen gelernt habe. Ich komme aus einem kleinen Dorf, „mit Zeitungen zugeklebt“, wie sie in den Niederlanden sagen. Sie hingegen ist adelig und kommt aus einer sehr vornehmen Familie, die enge Beziehungen zum königlichen Hof unterhielt. Eine CHU-Familie, wie man damals sagte, was sich auf ihre politische Einstellung bezog: die Christlich-Historische Union. Inzwischen besteht diese Partei nicht mehr – sie hat sich schon vor Jahren mit einigen anderen Parteien zur CDA (die niederländischen Christdemokraten) zusammengeschlossen. Ich gebe das hier so genau an, weil es veranschaulicht, wie alles letztendlich vergänglich ist, genauso wie bei Tschechow. Moi qui n’était qu’un F simple garçon de la campagne, je m’efforçais de me comporter aussi

bien que possible à chaque visite chez ma belle-famille. Très tôt, j’avais appris que d’autres règles et d’autres lois, très éloignées des miennes, régissaient ce milieu – à certains moments, il n’était pas sans rappeler le système féodal. Se dire « bon appétit » au début du repas ne se faisait pas, par exemple. Elever la voix moins encore. Quant au grand-père d’Elsie, il avait sa manière bien à lui de mener tout le monde en bateau. Laissez-moi vous donner un exemple : un jour, il avait dit que toute la famille partait en vacances. Tout le monde avait fait ses valises et attendait dans la voiture pleine à craquer. Une fois dans le véhicule, grandpère avait retiré les clés du contact en indiquant, impassible : « remballez-moi tout ça, nous ne partons pas en vacances. C’était pour vous apprendre la déception. » Vous voyez le genre. Evidemment, il faut aussi y voir la beauté des choses, c’est-à-dire les traditions, la transmission de certaines valeurs d’une génération à l’autre. Moi-même, j’espère par exemple que mes fils habiteront un jour dans notre maison de Varik. Cette ancienne petite école nous appartient depuis déjà vingt-sept ans. Mais, quelquepart, je sais que les choses ne se passeront pas comme ça. Sur ce plan, j’ai un peu plus de mal que ma femme à laisser les choses suivre leur cours. Telle est l’essence, à mes yeux, de La Cerisaie. On y parle des familles déracinées, contre leur volonté. C’est un des drames de notre époque.

INHOUD

ONTWORTELD ZIJN IS EEN DRAMA Editoriaal Johan Simons, artistiek leider

DE KERSENTUIN EEN KLASSIEKER VAN FORMAAT 6 Korte inhoud, credits en praktische info WAAR WILLEN WE NAARTOE? 8 Dramaturg Koen Haagdorens schetst de opzet voor deze nieuwe productie WERKEN MET JOHAN 14 Decorontwerpster Muriel Gerstner over haar samenwerkingen met Johan Simons BIJ DE START VAN DE REPETITIES 18 Column Els Dottermans, actrice en ensemblelid van NTGent RISICO OP SCHULDEN NEEMT TOE 21 Maatschappelijk werker Els Vertonghen over de dagelijkse realiteit bij OCMW Gent RESTFEST 26 Wat (w)eten wij? Food for thought KUNSTENDAG VOOR KINDEREN 27 IN EUROPA | leesmarathon naar Geert Mak 28 TAUBERBACH | allerlaatste voorstellingen 30 LANDJUWEELFESTIVAL 2015 32 GASTVOORSTELLINGEN 34 ACCATTONE | een terugblik 38 DE GRENS VAN DE INTIMITEIT | column Arnon Grunberg 40 EVEN PRAKTISCH 43 KALENDER 45

INHOUDSTAFEL

EEN KLASSIEKER VAN FORMAAT:

DE KERSENTUIN VAN ANTON TSJECHOV De kersentuin is Tsjechovs laatste stuk. Geschreven aan het begin van de 20e eeuw is het een voorafspiegeling van een oprukkend neoliberalisme, dat alles op zijn weg onderwerpt aan de logica van het geld. De kersentuin is als een moderne hof van eden: een plek waar harmonie heerst en ieder zijn plaats heeft. Wanneer de eigenares Ljoebov Ranjevskaja zich weigert te schikken naar de wetmatigheden van het geld wordt ze, samen met haar dierbaren, als een moderne Eva van haar landgoed verdreven. In De kersentuin resoneert iets mee van onze tijd, waarin financiële schuld gelijk staat aan zonde tegen een allesoverheersend geloof. Hier kunnen we niet blijven. We moeten terug naar het verleden. Of we storten ons in een toekomst waarin alles anders zal zijn. F

La Cerisaie est la dernière pièce de Tchékhov. Ce texte écrit au début du vingtième siècle est une préfiguration du néolibéralisme triomphant, qui soumet tout à la logique de l’argent. La cerisaie est un peu un jardin d’Eden: un lieu où règne l’harmonie et où chacun a sa place. Lorsque la propriétaire, Lioubov Raneskaïa refuse de se soumettre aux lois de l’argent, elle est, avec ses êtres chers, et un peu comme une Eve moderne, chassée de son bien. Il résonne dans La Cerisaie quelque chose de notre époque, où toute dette financière fait figure de péché à l’encontre d’une croyance toute-puissante. Il nous est impossible de rester ici. Nous devons retourner dans la passé. Sans quoi nous nous jetons dans un avenir où tout sera différent.

Der Kirschgarten ist Tschechows letztes Stück. Es wurde Anfang des 20. Jahrhunderts geschrieben und gibt einen Vorgeschmack auf den aufkommenden Neoliberalismus, der alles auf seinem Weg der Logik des Geldes unterwirft. Der Kirschgarten ist ein modernes Paradies: ein Ort, an dem Harmonie herrscht und wo jeder seinen Platz hat. Als die Eigentümerin Ljubow Ranjewskaja sich weigert, sich den Gesetzmäßigkeiten des Geldes zu fügen, wird sie, zusammen mit ihren Lieben, wie eine moderne Eva von ihrem Landgut vertrieben. In Der Kirschgarten schwingt etwas mit von unserer Zeit, in der finanzielle Schulden mit Sünde gegen einen alles beherrschenden Glauben gleichgestellt werden. Hier können wir nicht bleiben. Wir müssen zur Vergangenheit zurück. Oder wir stürzen uns in eine Zukunft, in der alles anders sein wird. The Cherry Orchard was Chekhov’s last play. It was written at the start of the 20th century and was

a premonition of the advance of neoliberalism, which subjects everything in its path to the logic of money. The cherry orchard is a modern Garden of Eden: a place where harmony reigns and everyone has their place. When the owner, Lyubov Ranevskaya, refuses to conform to the laws of money, she is forced off her land like a modern Eve, together with her loved ones. Something of our own era resonates in The Cherry Orchard; nowadays financial debt is equivalent to a sin against a universally prevailing faith. We cannot remain here. We have to go back to the past. Or else we shall cast ourselves into a future where everything will be different.

PREMIÈRE DE KERSENTUIN

DE KERSENTUIN

première op woensdag 28 november 2015 in NTGent Schouwburg voorstellingen op di 1, wo 2, vr 4, za 5, zo 6, di 8 en wo 9 december en op wo 24, do 25, vr 26 en za 27 februari reisvoorstellingen naar Antwerpen, Amsterdam, Breda, Brugge, Delft, Den Bosch, Den Haag, Eindhoven, Groningen, Haarlem, Kortrijk, Maastricht, Rotterdam, Tiel , Tilburg en Utrecht. tekst Anton Tsjechov | regie Johan Simons | spel Pierre Bokma, Benny Claessens, Elsie de Brauw, Els Dottermans, Alejandra Theus, Oscar Van Rompay, Lien Wildemeersch | dramaturgie Koen Haagdorens | decorontwerp Muriel Gerstner | kostuumontwerp Teresa Vergho | lichtontwerp Dennis Diels | productie NTGent

Bij De kersentuin voorziet onze afdeling publiekswerking naast de gebruikelijke (gratis) INLEIDINGEN drie kwartier voor aanvang van de voorstelling (behalve op de première) ook LESMAPPEN ter voorbereiding of nabespreking en kunt u indien gewenst een PRODUCTIEWORKSHOP met onze theaterdocente Els De Neve boeken.Op vrijdag 4 december is er een INLEIDING XL met dramaturg Koen Haagdorens en een NAGESPREK met acteurs uit de cast. Op zondagnamiddag 6 december voorzien we voor blinden en slechtzienden AUDIODESCRIPTIE bij de voorstelling. Wie KINDEREN heeft tussen 6 en 12 jaar en met een gerust gemoed De kersentuin wil bijwonen, kan hen zondagnamiddag 6 december een leuke workshop laten volgen in NTGent (€2 per kind, vooraf reserveren via publiekswerking@ntgent.be). Om je als GROEP eens extra te laten verwennen, bieden we jou graag een omkadering op maat aan. Meer info via publiekswerking.be PREMIÈRE DE KERSENTUIN

WE MOETEN ONS ERNSTIG GAAN AFVRAGEN WAT ONZE WAARDEN ZIJN EN HOE WE DIE WILLEN VERDEDIGEN. WAAR WILLEN WE NAARTOE? DRAMATURG KOEN HAAGDORENS SCHETST DE OPZET VAN DEZE NIEUWE PRODUCTIE

PREMIÈRE DE KERSENTUIN

Ljoebov Ranjevskaja is eigenares van een groot landgoed, overgedragen van generatie op generatie. Het landgoed is in de wijde omtrek bekend vanwege een mooie uitgestrekte kersentuin, gelegen aan de oever van een rivier. Het is in die rivier dat Ljoebovs jongste kind verdrinkt, kort nadat ze haar man verloren heeft aan de alcohol. De dood van haar zoon: een omen dat haar leven voorgoed lijkt te veranderen. Ljoebov vlucht weg van de plek des onheils, vestigt zich in Frankrijk, en verliest zich in een destructieve relatie met een man die haar bedriegt. Na een mislukte zelfmoordpoging wordt ze gered door haar zeventienjarige dochter Anja, die haar terug naar Rusland haalt. Eens ze terug in haar vaderlijk huis is, ontmoet ze daar Trofimov. Trofimov was de huisleraar van Ljoebovs overleden kind. Hij brengt het onverwerkte verdriet over een al te vroege dood in haar naar boven…

FAMILIEDRAMA IN EEN OORD VAN RUST Zo samengevat biedt De kersentuin genoeg verhaalstof voor een familiedrama. Toch komt dit drama slechts zijdelings aan bod. Meer nog: het krijgt geen schijn van kans, andere zorgen nemen de overhand, zorgen over geld. Ljoebov zit diep in de schulden, wat te wijten is aan haar onvermogen om met geld om te gaan en haar weigering om zich met geldzaken bezig te houden. Ljoebov heeft iets subversiefs: geld heeft voor haar geen waarde, ze behandelt de geldstukken in haar portefeuille met een achteloosheid als zijn het gebruiksvoorwerpen. Zo weigert ze ook om de kersentuin te zien in termen van zijn economische waarde en hem te exploiteren om er munt uit te slaan – de kennis van het kersen oogsten en kersen opleggen heeft ze verloren laten gaan. Voor haar is de tuin een louter spirituele plek. Een oord van rust, dat haar als het ware naar een andere dimensie transporteert waar ze in contact komt met de doden; in de vorm van een kromme boom herkent ze de figuur van haar overleden moeder. DRIE REDDINGSCENARIO’S Door de opgehoopte schulden dreigt het landgoed te worden verkocht. Ljoebov schildert zichzelf in bijbelse bewoordingen af als een zondares, een eigentijdse Eva die zich laat verdrijven uit haar persoonlijke Eden. Financiële schuld krijgt hier de lading als van een zonde tegen een geloof. Het maakt Ljoebov tot een gevallen vrouw, op zoek naar redding. Drie reddingsscenario’s dienen zich aan, bij monde van drie mannen die Ljoe-

bov bij haar terugkeer uit Parijs komen bezoeken: Gajev (haar broer), Lopachin (een rijke ondernemer wiens voorvaderen lijfeigene waren bij de voorvaderen van Ljoebov) en Trofimov (een student met revolutionaire ideeën). The occupants cannot leave the country house fast enough. An old world comes to an end, with a speed that drives the characters on like hunted animals and means the play ends in a diaspora. As Johan Simons puts it: ‘The implacability of neoliberalism. It seems to be embodied by Lopakhin. He appears to be a ruthless entrepreneur, but I see him as a tragic figure: he has acquired an identity though money and acts in the full realisation that he can no longer escape the destructive logic of neoliberal thinking. That is very much what is going on today. With all of us.

ONVERBIDDELIJK NEOLIBERALISME Gajev belichaamt een grenzeloos vertrouwen in het financiële systeem. Voor Gajev zal er altijd wel ergens een oplossing uit de bus vallen, of het nu door de uithuwelijking is van een van Ljoebovs dochters aan iemand met geld, dan wel door een erfenis of gewoon een nieuwe lening. Een tweede voorstel om de schuldenput van Ljoebov te delven komt er van Lopachin: hij stelt voor het landgoed te verkavelen, te verpachten en als bouwgrond te exploiteren. En dan is er Trofimov, die voorstelt om het grootgrondbezitterschap radicaal af te schaffen, de rekening met de sociale on10

PREMIÈRE DE KERSENTUIN

gelijkheid uit het verleden te vereffenen en te bouwen aan een nieuw samenlevingsmodel. Drie elkaar beconcurrerende heilsverhalen: het behoudsgezinde, het neoliberale en het revolutionaire. Uiteindelijk zal het Lopachins visie zijn die Ljoebovs toekomst bezegelt. Hij is de man met het geld. Om zijn transactie te financieren moet het landhuis worden afgebroken en de kersentuin gekapt. Daarmee zijn Ljoebovs schulden vereffend. Het stuk eindigt in een roes, waarin alles wordt bepaald door de dynamieken van het geld. De bewoners kunnen niet snel genoeg het landgoed verlaten. Een oude wereld komt aan zijn einde, met een snelheid die de personages voorstuwt als opgejaagd wild en het stuk doet eindigen in een diaspora. ‘De onverbiddelijkheid van het neoliberalisme’, aldus Johan Simons. ‘Die lijkt te worden belichaamd door Lopachin. Lopachin lijkt een nietsontziende ondernemer, maar voor mij is het een tragische figuur: hij heeft zich een identiteit verworven via het geld en handelt in het volle besef dat hij niet meer kan ontsnappen aan de vernietigende logica van het neoliberale denken. Dat is vandaag heel erg aan de hand. Met ons, allemaal.’ GROTE EXPLOSIEVE LADING Maar De kersentuin gaat verder dan dat. Aan het slot van het stuk blijft de oude huisbediende Firs alleen achter in het verlaten landhuis. Vergeten door zijn meesters, die in allerijl zijn vertrokken. In een korte slotscène sloft Firs nog wat rond, om dan te gaan liggen en nooit meer wakker te worden. Wat kan gelezen worden als een melancholisch beeld van een tijdperk dat voorgoed voorbij is, heeft voor Simons een onge-

meen grote explosieve lading. ‘Het feit dat Firs wordt vergeten, staat voor een structureel probleem in ons huidige systeem. Mensen worden vergeten, vallen uit de boot en keren terug om hun plek op te eisen. Alles wat je probeert te vergeten of weg te duwen, ontploft in je gezicht.’ Hiermee spit Simons het geweld naar boven, dat in De kersentuin sluimert. Tsjechov bouwde het stuk op als een komedie. Als wilde hij het mechanisme blootleggen waarmee een samenleving heersende spanningen neutraliseert. VREEDZAAM PROTEST Tsjechov (1860-1904) schreef De kersentuin in de laatste jaren van zijn leven. Het stuk ging in première in januari 1904. Een jaar later trekt een optocht van 150.000 arbeiders en vertegenwoordigers van de intelligentsia naar het Winterpaleis in Sint-Petersburg. Deze werd aangevoerd door de charismatische priester Georgi Gapon. Doel was de tsaar een petitie te overhandigen waarin – naast algemeen stemrecht – betere werkomstandigheden worden gevraagd voor de arbeidersklasse. Deze was de voorbije halve eeuw explosief gegroeid door de afschaffing van de lijfeigenschap in 1861, een gebeurtenis die ervoor zorgde dat boeren een nieuw inkomen moesten zoeken in de vele fabrieken in de steden. De afschaffing van de lijfeigenschap door tsaar Alexander II zou overigens mee ingegeven zijn door de industrialisatie: er waren vele nieuwe werkkrachten nodig voor de fabrieken. Zoals overal in Europa waren de werkomstandigheden extreem slecht, in sommige opzichten slechter nog dan de erbarmelijke leefomstandigheden onder de

lijfeigenschap. De petitie die op 22 januari 1905 door de massa naar het Winterpaleis werd gedragen, was vreedzaam van opzet. De reactie van de tsaristische garde niet. Het is nooit duidelijk geworden hoeveel doden en gewonden er vielen toen de garde chargeerde, de cijfers spreken van honderd tot enkele duizenden doden. De dag zou worden herinnerd als Bloedige Zondag, een kantelpunt in de Russische geschiedenis. Nous vivons dans un système qui est condamné à mort. Tout n’y est plus que confusion linguistique babylonienne. Le néolibéralisme est une devenu une tour de Babel, nous avons entamé la construction de cette tour il y a déjà des années ; nous y vivons, mais nous ne parlons plus sa langue. C’est une catastrophe. Nous vivons une époque où nous devons absolument nous demander quelles sont vraiment nos valeurs et comment nous voulons les défendre. Où voulons-nous aller?

Bloedige Zondag was de spreekwoordelijke druppel van het ressentiment dat zich in de Russische samenleving had opgestapeld. In de loop van de tweede helft van de 19e eeuw groeide het verzet tegen het tsaristisch bewind. Zo werd de sociale hervormer tsaar Alexander II vermoord door een extreemlinkse terreurgroep in 1881, wat ook het jaar was waarin de productie van de jonge Anton Tsjechov als verhalenschrijver een vlucht begon te nemen. Bloedige Zondag zelf heeft Tsjechov nooit meegemaakt: hij stierf een half jaar na de première van De kersentuin. Kort na Bloedige Zondag barstte in Rusland een revolutie los, PREMIÈRE DE KERSENTUIN

ALLES WAT JE PROBEERT TE VERGETEN OF WEG TE DUWEN, ONTPLOFT IN JE GEZICHT.

PREMIÈRE DE KERSENTUIN

met stakingen, muiterij, demonstraties en extreem veel geweld. LATENT GEWELD Het latente geweld is onderhuids voelbaar in De kersentuin. Trofimov maakt expliciet de analyse van een samenleving die ingrijpend moet worden veranderd, maar die daar niet klaar voor is. Een heraut van de nakende revolutie. Maar de welbespraakte Trofimov is niet alleen. Tsjechov laat schimmige personages opduiken in zijn stuk – een bedelende zwerver op weg naar de stad, een gouvernante met een migratieverleden, werkloos personeel dat het aanlegt met de zwervers uit de omgeving en onrust stookt. Het zijn randfiguren die in vergelijking met de anderen bijzonder weinig of soms ook helemaal niets zeggen. Maar allen zijn ze de dragers van een gewelddadig potentieel dat elk moment tot uitbarsting kan komen. En dat geeft het stuk een ongemeen eigentijdse lading.

in het geval van De kersentuin nog extra voelbaar is door het feit dat Tsjechov het stuk schreef terwijl hij wellicht voelde dat zijn eigen levenseinde begon te naderen. Die heimwee hangt samen met een andere kwaliteit die je in vele Russische teksten vindt: losbandigheid. Daarmee bedoel ik: de durf om schepen achter je te verbranden. Ik vind het erg belangrijk dat we dat leren doen. Moeten we onze verworvenheden niet ernstig in vraag beginnen stellen? We leven in een systeem dat ten dode is opgeschreven. Het lijkt wel een Babylonische spraakverwarring. Het neoliberalisme is een toren van Babel geworden, we zijn jaren geleden begonnen met te bouwen aan die toren; we wonen erin, maar we spreken de taal niet meer. Dat is rampzalig. We leven in een tijd waarin we ons ernstig moeten gaan afvragen wat nu eigenlijk onze waarden zijn en hoe we die willen verdedigen. Waar willen we naartoe?’

SCHEPEN DURVEN VERBRANDEN Het werk van Tsjechov is een late ontdekking voor Johan Simons. ‘Ik had het nooit overwogen om Tsjechov te regisseren, ik was er niet klaar voor. Totdat ik enkele jaren geleden door omstandigheden een regie moest overnemen van de Duitse regisseuse Karin Henkel in de Münchner Kammerspiele. Dat was het stuk Oom Wanja. Een van de dingen die me het meest trof, was de prachtige taal en de kunde waarmee het was geschreven. En daarnaast: de heimwee naar het verleden en de aankondiging van een nieuwe tijd, wat

KOEN HAAGDORENS NTGent-dramaturg Koen Haagdorens werkte recent mee aan In Europa, AUGUSTUS ergens op de vlakte, En avant marche!, We Shall Overcome en Rood. PREMIÈRE DE KERSENTUIN

WERKEN MET JOHAN DECORONTWERPSTER MURIEL GERSTNER OVER HAAR SAMENWERKING MET JOHAN SIMONS

Vaak zijn er opschriften of flarden tekst die mijn toneelbeelden begeleiden en die mij, en gelukkig ook Johan Simons, bijzonder na aan het hart liggen. Voor Accattone (naar Pier Paolo Pasolini) bijvoorbeeld, Johans openingsproductie voor de Ruhrtriennale in de voormalige kolenmenghal van Dinslaken, kreeg ik een oude foto in handen van een houten beschot met daarop het opschrift 'Jupiterschacht', een geschenk uit vervlogen jaren dat een plaats kreeg in ons toneelbeeld. Dit bord, half verzonken ingebouwd, kan immers zowel een stille commentaar zijn op het voormalige gebruik van deze ruimte als plaats waar ondergronds kolen werden gewonnen, als een verwijzing naar een godenwereld die, hoewel ten onder gegaan, onze cultuur fundamenteel tekent. In de Gentse versie van Accattone, die in een houtopslagplaats van Lemahieu in de haven speelde, had die verwijzing naar dat ondergrondse leven niet meteen zin en dus grepen we terug naar een van de eerste teksten die ons begeleidde toen we aan Accattone begonnen te werken, namelijk een deel van de openingsverzen van Ovidius' Metamorphosen: 'To sing of forms transformed'. Dat lied beheerst Pier Paolo Pasolini meesterlijk en blaast hij steeds opnieuw politieke relevantie in: zijn debuutfilm Accattone, die hij in de door armoede getekende voorsteden van Rome draaide, opent Pasolini met een citaat uit Dante's Vagevuur. Daarmee opent hij meteen ook het schier eindeloze veld van overeenkomsten tussen de uitgesproken actualiteit van zijn films en de culturele nalatenschap die hem dierbaar was. Door dit citaat wordt een ononderbroken dialoog tussen verleden en heden opgestart - wie Accattone meermaals heeft bekeken, merkt plots de navelstreng 14

PREMIĂ&#x2C6;RE DE KERSENTUIN

die Pasolini's personages uit 1961 verbindt met hun mythologische verwanten. Den nun heimatlosen Gewordenen wünscht man, dass sie wenigstens ihren Bücherschrank, und sei es im übertragenen Sinne, im Gepäck haben.

In contact blijven met onze wortels, ze bevragen, ze ons herinneren; dat is volgens mij wat er nu in Europa gebeurt, daartoe gedwongen door dit momentum. In Anton Tsjechovs toneelstuk De kersentuin is er een kleine passage waarin Gajew, de broer van de grootgrondbezitster Ranjewskaja, over een erfstuk, namelijk een honderd jaar oude boekenkast, piekert en dit inleidt met de woorden: '... een onbezield voorwerp, maar toch, het is nog steeds een boekenkast.' Op omstandige wijze en niet zonder humor, zegt hij over die boekenkast wat eigenlijk voor haar inhoud geldt: '(tot tranen bewogen) Gedurende vele generaties van ons geslacht bezat zij de moed om het geloof in een betere toekomst hoog te houden en heeft ze ons opgevoed om te streven naar het goede en maatschappelijk zelfbewuste.' Ondanks de licht doorklinkende ironie van de schrijver, heeft het vermelden van die boekenkast als symbool uiteraard zijn reden: het meubel verwijst duidelijk naar de ruimte die haar inhoud ook in overdrachtelijke zin bij haar bezitter inneemt. Wat aan het einde van het stuk met die boekenkast gebeurt, wanneer de bewoners van het landhuis zich in alle windrichtingen verspreiden omdat het landgoed met bijhorende kersentuin werd verkocht om te worden

gesloopt, laat het stuk open. We vernemen enkel dat al de deuren op slot worden gedraaid en dat achter deze deuren een paar meubelen in een hoek bijeengebracht werden 'alsof ze verkocht zullen worden'. Als in een spiegel zien we een samenleving die duidelijk aanvoelt dat ze aan haar eindpunt is gekomen, maar nog geen idee heeft hoe het verdergaat. Zij die nu thuisloos zijn geworden, wenst men toe dat ze minstens hun boekenkast, al is het dan slechts in overdrachtelijke zin, als bagage hebben. Het toeval wil dat ook ik zo'n weldra honderdjarig meubel heb geërfd, een voor mijn grootouders op maat gemaakte boekenkast die onder meer door Tsjechovs De kersentuin werd bewoond. Ik bezit het bouwplan, het meubel in zijn onderdelen uit elkaar gehaald en vele van de boeken die het herbergde, maar bovenal ben ik onder haar hoede en in voortdurende confrontatie met haar inhoud opgegroeid. Dit meubel betekende zo veel voor mijn uit Frankfurt afkomstige Joodse grootouders, dat ze het mét bouwplan en boeken in de herfst van 1936 met zich meenamen toen ze naar Brussel emigreerden en niet hebben achtergelaten in een land dat ontketend elke band met zijn humanistische waarden had verloren. (Een ander toeval bij mijn eerste werkopdracht in België: dat ik uitgerekend met dit stuk, in deze tijd waarin honderdduizenden mensen in Europa toevlucht zoeken, uitgenodigd ben om hier te komen werken.) Toen België in de lente van 1940 door Duitse troepen werd bezet, hebben mijn grootouders ten tweede male een woning achter zich afgesloten en hebben ze hun hebben en houden, waaronder die boekenkast, in Brussel opgePREMIÈRE DE KERSENTUIN

slagen. Dankzij hun Zwitserse paspoorten zijn zij met een geplombeerde en afgeschermde trein door bezet Frankrijk naar Basel gereisd. Hoe het hen is vergaan die niet het geluk hadden de juiste paspoorten te bezitten, behoort tot de bitterste herinneringen die mijn grootouders en mijn moeder hun leven lang met zich hebben meegedragen, en die ook mij begeleiden, want ik heb natuurlijk niet enkel de boekenkast geërfd, die na zeventien jaar in die Belgische meubelopslagplaats haar weg naar Basel heeft gevonden, maar ook de herinneringen, inhouden en discussies die zich aan haar hechten en met haar verbonden zijn. WE ZIEN EEN EUROPA DAT WORSTELT MET ZICHZELF, DAT ZICH VANUIT EEN GEEST VAN SOLIDARITEIT HAD WILLEN HEROPBOUWEN, EN DAT DIT STREVEN STEEDS OPNIEUW DOOR CONFLICTEN TUSSEN NATIONALE STATEN OF GEKIBBEL OVER EEN MUNTUNIE DREIGT TE VERGETEN. De vraag naar het waarheen heeft met de stromen van vluchtelingen die de laatste weken en maanden hulpbehoevend naar Europa zijn gekomen, een spookachtige dimensie gekregen: het is de vraag die we ons allen stellen en het is de vraag waarmee Tsjechovs De kersentuin eindigt. Het gevoel dat iets op zijn einde loopt, hebben inmiddels niet enkel die mensen begrepen die noodgedwongen hun vaderland verlaten, maar ook wij, tenminste mijn generatie, wij die nog sterk onder de indruk van de Tweede Wereldoorlog in het naoorlogse Europa zijn opgegroeid. We zien een 16

PREMIÈRE DE KERSENTUIN

Europa dat worstelt met zichzelf, dat zich vanuit een geest van solidariteit had willen heropbouwen, en dat dit streven steeds opnieuw door conflicten tussen nationale staten of gekibbel over een muntunie dreigt te vergeten. Indrukwekkende tekenen van hulpvaardigheid en indrukwekkende tekenen van compleet ontbrekende empathie beheersen de media, aan de politieke bemoeienissen merken we de enorme druk: hulpeloos zijn we allemaal. Die Frage des „Wohin?“ hat angesichts der Flüchtlingsströme, die hilfesuchend in den letzten Wochen und Monaten nach Europa gekommen sind, eine gespenstische Dimension angenommen: es ist die Frage, die wir uns alle stellen und es ist die Frage mit der Tschechows „Kirschgarten“ endet. Das Gefühl, das etwas zu Ende geht, dürfte mittlerweile nicht nur die Menschen erfasst haben, die gezwungen sind, ihre Heimat zu verlassen sondern auch uns, zumindest meine Generation, die wir noch deutlich unter dem Eindruck des Zweiten Weltkriegs im Nachkriegs-Europa aufgewachsen sind. Wir sehen ein Europa mit sich selber ringen, dass sich aus dem Geist der Solidarität hatte bilden wollen, und das dieses Anliegen immer wieder über nationalstaatlichen Querelen und Währungsunion zu vergessen droht.

Een meester van het politieke commentaar is Elfriede Jelinek; onverbiddelijk en trefzeker legt zij met haar taalsalvo's blinde vlekken in ons systeem bloot. Door de confrontatie met oude erfenissen die aan de vraag

naar het waarom ontsnapten, leiden haar teksten vaak tot verrassende inzichten. Twee van haar stukken maakte ik samen met Johan in München: Das schweigende Mädchen, een toneelstuk over het NSU-proces in München voor de Münchner Kammerspiele, en FaustIn and out, een 'Sekundärdrama' voor het Residenztheater München. Wie laatstgenoemd werk opvoert, verplicht zichzelf ertoe om in een of andere vorm ook de 'Urfaust' of Faust I aan te bieden. In FaustIn and out brengt Jelinek het (waargebeurde) verhaal van een man die zijn dochter 24 jaar lang in een ondergrondse kelder gevangen hield, steeds opnieuw verkrachtte en zeven kinderen met haar opvoedde, waarvan een in die ondergrondse gevangenis stierf. Dit horrorscenario verweeft ze met een van de krachtigste iconen van de Duitse cultuur, Goethes Faustmythe, en meer precies met dat deel van het drama dat handelt over de verleiding van de 14-jarige Gretchen, haar bezwangering en haar daaropvolgende terechtstelling wegens kindermoord. Het effect is verbluffend: het is alsof Elfriede Jelinek springstof in het geraamte van de taal plaatst om al de aangekoekte gemeenplaatsen die zich aan ons verheven Faustbeeld hebben gehecht weg te blazen. Wat rest, is de afgrijselijke geschiedenis van een oude man, die in een bedenkelijke wedstrijd op slinkse wijze de liefde van een kind, van een meisje bekomt, haar zwanger maakt en niet enkel dit kind met haar kind vernietigt, maar ook haar gehele familie. Zo slaagt Jelinek in een merkwaardige culturele herschrijving, het blootleggen van een mechanisme dat we eerst moeten doorzien om er iets tegen te kunnen ondernemen.

Toegegeven, het is niet steeds op dezelfde wijze verheffend om ons culturele erfgoed te ensceneren. Maar we kunnen eruit leren.

MURIEL GERSTNER De Zwitserse decor- en kostuumontwerpster Muriel Gerstner werkt vooral in Duitstallig Europa met de regisseurs Sebastian Nübling, Johan Simons, Barbara Frey, Claus Guth, Karin Henkel en Roger Vontobel. PREMIÈRE DE KERSENTUIN

ACTRICE ELS DOTTERMANS BIJ DE START VAN DE REPETITIES Johan Simons komt terug naar NTGent en het eerste stuk dat ik met hem zal maken is De kersentuin van Anton Tsjechov. Over een binnenkomer gesproken! Ik heb dit stuk nog nooit gespeeld, maar voor het eerst gespeeld gezien bij Art en Pro in een regie van Frans Strijards. Ik spreek nu over de vorige eeuw, ergens rond 1987. Een tijd waarin theater nog vernieuwend kon zijn, waarin je je moest afzetten tegen de gevestigde waarden en zich ongekende mogelijkheden voordeden om een oud verhaal nieuw leven in te blazen. Art en Pro was op dat moment hét gezelschap van Nederland. Dat moest je zien, daar brandde de theaterlamp! Ik herinner me die Kersentuin als een hilarische voorstelling. Een prachtig monumentaal, niet realistisch decor, met personages die net iets over de top acteerden en zo dat melancholische verhaal (wat De kersentuin toch is) met veel humor en tegelijkertijd heel schrijnend de zaal in slingerden. Ik was toen 22. Een leuke anekdote is dat ik daar voor de eerste keer Han Kerckhoffs heb zien spelen in de rol van Firs. Hij heeft toen zo’n indruk op mij gemaakt dat ik hem een aantal jaren later, toen ik wat wijzer en volwassener was, tot mijn wettige echtgenoot heb uitverkoren. Rond 1989 heb ik voor het eerst Tsjechov gespeeld. De meeuw, in een regie van Luk Perceval bij de Blauwe Maandag Compagnie. Jan Decleir speelde Trigorin, Chris Lomme speelde Arkadina, Peter Van den Begin Kostja en ik Nina. Luk Perceval die op zijn hoogst persoonlijke manier mee surfte op de vernieuwingsgolf die toen tegen het establishment in beukte, zorgde voor de voorstelling van het jaar. Met zowat dezelfde ingrediënten als bij De kersentuin © Jules August 18

PREMIÈRE DE KERSENTUIN

van Strijards werd het verhaal van De meeuw verteld: met veel humor en met een grote portie mededogen voor de personages - niet in staat om los te laten, om lief te hebben, om gelukkig te zijn. We hadden het over onszelf en dat was nieuw voor ons. Peter en ik, groene net afgestudeerde acteurtjes, hadden op de toneelschool geleerd dat we ons in de ruimte moesten profileren en dat onze stem tot op de achterste rij te horen moest zijn. ‘Dat is ook allemaal heel erg waar,’ zei Luk, ‘maar dan hoef je nog niet met je armen te zwaaien en te roepen alsof iedereen in de zaal doof is.’ Met andere woorden, we kregen voor het eerst les in wat theater echt is: met al de middelen die je hebt (en dat zijn er veel: jezelf, de tekst, je medeacteurs, het decor, de kostuums, het licht, de regisseur, de dramaturg) een verhaal vertellen waarin de toeschouwer zich herkent of dat die toeschouwer ontroert of verontwaardigt. Tsjechov is de beste auteur voor een beginnend acteur. Hij schrijft op mensenmaat, hij verstaat de kunst om een banale anekdote tot een universeel verhaal te verheffen. Daardoor leer je ook als acteur om je persoonlijk verhaal mee te nemen. Je erkent je eigen impotente wezen in de personages van Tsjechov. Mijn eerste en daarmee ook belangrijkste theaterles. Mijn rol van Nina werd beloond met een Colombina voor beste vrouwelijke bijrol, een trofee die ik in een galajurk met bijbehorende juwelen zou moeten gaan ophalen. Toen was ik verlegen en bescheiden, ik vond niet dat deze prijs mij toe kwam. Wij waren een gezelschap, geen theatervedettes.

28 JAAR LATER ‘Heb je zin om mee te spelen in De kersentuin?’ vraagt Johan. ‘Weet dat Elsie de hoofdrol speelt’. ‘Geen probleem’, zeg ik, ‘wij zijn een theatergezelschap, geen vedettes, toch?’ Er zijn te veel rollen en te weinig acteurs, dus ik ga twee rollen voor mijn rekening nemen. Of beter gezegd, twee rollen die in elkaar geweven worden: de gouvernante Charlotta Ivanovna en de oude huisbediende Firs. (Eens kijken of ik die legendarische rol van mijn man kan evenaren.) Charlotta heeft een kindertijd achter de rug die doet denken aan La Strada van Fellini: een dolend bestaan, waarin ze met haar ouders van kermis naar kermis trok en overleefde met het tonen van trucs en circusacts. Na de dood van haar ouders werd ze door een Duitse vrouw gered en opgevoed om uiteindelijk gouvernante te worden. De banden met haar verleden zijn voorgoed doorgesneden, ze heeft geen paspoort en in De kersentuin lijkt ze een nieuwe thuis gevonden te hebben. Aan het slot van het stuk wordt de kersentuin verkocht. De bewoners worden veroordeeld tot een nomadisch bestaan, waarin ze een onzekere toekomst tegemoet gaan. Het is een toestand die Charlotta Ivanovna, als enige van de personages, maar al te goed kent. Ik zal ook voor het eerst samen spelen met mijn collega Elsie de Brauw. Zij speelt Ljubov, de landeigenares van wie alles verkocht wordt. Het verhaal van Ljubov en Charlotta toont de subtiele verbondenheid tussen een ingeweken zwerfster en een grootgrondbezitster die wordt gedwongen om uit te wijken. Om deze tegenstellingen te versterken en dus ook te verbinden PREMIÈRE DE KERSENTUIN

stelt Johan voor om de rol van Charlotta te vervlechten met de oude huisbediende Firs. Dus Charlotta zal als enige achterblijven (vergeten worden) in het huis dat Ljubov toebehoorde en zo eigenlijk haar plaats innemen. WE KREGEN VOOR HET EERST LES IN WAT THEATER ECHT IS: MET AL DE MIDDELEN DIE JE HEBT EEN VERHAAL VERTELLEN WAARIN DE TOESCHOUWER ZICH HERKENT OF DAT DIE TOESCHOUWER ONTROERT OF VERONTWAARDIGT. Hoe spannend en interessant is dit? Charlotta is opgevoed in de marge van de samenleving. Zulke mensen bieden vaak een verhelderend perspectief door maatschappelijke zekerheden en verworvenheden in vraag te stellen. In De kersentuin confronteert Charlotta ons met de heersende logica van het geld: de vanzelfsprekendheid waarmee we datgene opofferen wat dierbaar en wellicht ook levensnoodzakelijk is. Ik sprak net over het belang van een persoonlijk verhaal. Dat verhaal ontwikkelen en ontdekken speelt vooral als je jong bent; je weet nog niet wie je bent, de anderen weten nog niet wie jij bent. Op de toneelschool wordt er aan je getrokken en gesleurd, en regisseurs proberen de onderste steen bij jou naar boven te halen. Vanaf dat eerste moment op school wordt je persoonlijkheid en je verhaal gevormd. Die tijd is gelukkig voorbij, je bent ondertussen die persoonlijkheid en dat verhaal geworden. Met de jaren draag je dat gewoon met je mee, daar hoef je niet zo veel meer voor te doen. Wat veel boeiender wordt, is om na te gaan hoe we 20

PREMIÈRE DE KERSENTUIN

deze langzamerhand onbegrijpelijke wereld toch vertaald krijgen op theater. Wonderlijk dat we daar godbetert een stuk uit 1904 voor kunnen gebruiken. De kersentuin, het enige stuk van Tsjechov dat niet naar een personage verwijst maar naar een plek, staat voor een oude orde waar iedereen een functie en een plaats had. Je kan lijnen trekken naar Fort Europa dat op dit moment overspoeld wordt met vluchtelingen. Tot wat zijn we bereid? Zijn we in staat om privileges en tradities los te laten? En in ruil voor wat…? Ik heb zin om samen met Johan Simons en de collega’s te knutselen en te denken en te prutsen in het repetitielokaal. Oplossingen of antwoorden kunnen we natuurlijk niet garanderen, een voorstelling waarover nagedacht is wel. Ik ga bijna altijd een pintje drinken achteraf. Misschien zie ik u daar, dan kunnen we het er nog eens over hebben. Groet, Els

ELS DOTTERMANS Els Dottermans maakt al sedert 2005 als actrice deel uit van het ensemble van NTGent, waar ze dit seizoen meewerkt aan de nieuwe producties De kersentuin (Tsjechov/Simons) en Liefde (Peter Verhelst); in de vijfdelige reeks In Europa speelt ze de rol van de verteller Geert Mak.

RISICO OP SCHULDEN NEEMT TOE MAATSCHAPPELIJK WERKER ELS VERTONGHEN OVER DE DAGELIJKSE REALITEIT BIJ OCMW GENT

In De kersentuin hangt een dreigende, donkere wolk boven het lieflijke landhuis waar alles zich afspeelt. De eigenaars zitten tot over hun oren in de schulden en worden aangeraden om het domein, inclusief de boomgaard, te verkopen. Een pijnlijke beslissing is dat, te meer omdat het huis al jaren in het bezit was van dezelfde familie. Tsjechov situeert zijn laatste toneelstuk op het Russische platteland rond 1900. Dat lijkt veraf, maar is het niet: ook bij ons, vandaag in de stad Gent, kampen heel wat mensen met schulden, zo blijkt.

Uit recente cijfers valt op te maken dat het aantal inwoners in Gent nog steeds toeneemt, zowel door ‘natuurlijke aangroei’ als door een positief migratiesaldo. Over vijf jaar is de verwachting dat er ongeveer 10.000 inwoners zijn bijgekomen. Sinds 2008 is er echter ook een toename van de werkloosheid: zo is een kwart van de beroepsbevolking onder de 25 jaar vandaag werkzoekend. Ook het armoederisico neemt toe. Meer dan één kind op vijf (22,7%) wordt geboren in een kansarm gezin, zo blijkt uit recente cijfers van Kind & Gezin. Het aantal inwoners met betalingsmoeilijkheden of wanbetalingen zou dan weer gemiddeld zijn voor een Vlaamse centrumstad. Daarbij gaat het vooral om gezinnen met kinderen: gemiddeld 16% van de huishoudens ondervindt betalingsmoeilijkheden, vooral door woonuitgaven (huishuur of lening), uitgaven voor water of elektriciteit, enzovoort. ALS DE GEMEENSCHAPPELIJKE HUUR 800 EURO OF MEER BEDRAAGT, PLUS KOSTEN, SPRING JE VANDAAG NIET VER MEER MET EEN BASISINKOMEN. WANT JE MOET NATUURLIJK OOK BUDGET VOOR ETEN ENZOVOORT MEEREKENEN OP JE MAANDELIJKSE UITGAVEN. DAT IS PITTIG. Els Vertonghen is maatschappelijk werker en onthaalmedewerker bij OCMW Gent, onthaal Campus (Gent Zuid). Zij ervaart vrijwel dagelijks hoezeer een grote groep inwoners van Gent moet spartelen om het hoofd boven water te houden, op financieel gebied. Vertonghen: ‘Wij ontvangen iedereen die in de problemen zit, dat is de visie. En daar zitten mensen PREMIÈRE DE KERSENTUIN

22,7%

of meer dan één kind op vijf in Gent wordt geboren in een kansarm gezin

keer werd OCMW Gent door de rechter aangesteld als schuldbemiddelaar. Ter vergelijking: in het jaar 2013 was dat maar nodig voor 28 dossiers.

479

Gentse gezinnen kregen in 2014 budgetbegeleiding door het OCMW Gent

1.219

12%

van de Gentse huishoudens deed in de loop van 2014 beroep op OCMW Gent

Bronnen: OCMW Gent, jaaroverzicht 2014. www.ocmwgent.be Kunstenlandschapsschets Gent, mei 2015. Gezinnen in de stad: de Vlaamse cijfers. www.stadsmonitor.be

Ben je inwoner van Gent en kom je in aanmerking voor verhoogde tegemoetkoming of ben je in schuldbemiddeling? Dan krijg je extra korting met de UiTPAS. Een ticket voor een voorstelling in NTGent Schouwburg kost nog €5, en een ticket voor een voorstelling in NTGent Minnemeers, NTGent Arca en NTGent in Minard nog €3. Let wel: enkel op vertoon van je UiTPAS mét kansentarief bij afhaling van je ticket. Je tickets reserveren kan telefonisch, per mail of aan het bespreekbureau. Meer info over UiTPAS? uitingent.be/uitpas/wat

luchtfoto van Gent die werd gebruikt voor het decor van De asielzoeker (NTGent, 2005)

Gentse gezinnen kregen in 2014 budgetbeheer door het OCMW Gent

van zeer verschillend pluimage tussen. Het gaat vaak om mensen die in armoede geboren zijn, en die als volwassenen op hun beurt doorstromen naar een individueel hulpverleningstraject. Maar anderen komen hier aankloppen door omstandigheden: tegenslagen in de vorm van ziekten, echtscheidingen, depressies of andere vormen van verlies. Dat zijn mensen die deze lasten finaal niet meer aankunnen. En ja, dat komt dus ook voor bij mensen die ooit alle kansen hebben gehad op een welvarend leven. We zeggen het wel vaker tegen elkaar, onder de collega’s: je ziet soms jezelf zitten aan de overkant. Eén serieuze tegenslag is soms al voldoende. Er zijn koppels bijvoorbeeld van wie een kind ernstig ziek wordt, zodat een van de ouders moet stoppen met werken om voor dat kind te zorgen. Dat is zo’n situatie die iedereen kan overkomen, ook gezinnen uit de zogenaamde middenklasse. En het lijkt erop, algemeen gesproken, dat het aantal probleemgevallen toeneemt, ja. Dat is zorgwekkend.’ ER ZIJN OOK VLUCHTELINGEN DIE KOMEN AANKLOPPEN. MENSEN MET EEN ANDERE ORIGINE EN EEN VERBLIJFSRECHT, MAAR OOK ILLEGALEN DIE ONDER DE RADAR BLIJVEN. DIE LAATSTE GROEP KUNNEN WE ALS OCMW ALLEEN MAAR HELPEN WANNEER ZE DRINGENDE MEDISCHE ZORG NODIG HEBBEN. ‘In veel gevallen komen de financiële problemen voort uit krappe inkomens die niet meer toereikend zijn om de woonfunctie te betalen. Aan elke vorm van huisvesting zijn kosten verbonden: huur of afbetaling, wa24

PREMIÈRE DE KERSENTUIN

ter, elektriciteit… Heel wat mensen hebben ook een lening lopen. Door een bijkomende tegenslag kan het dan snel bergaf gaan. Dat is niet zo verwonderlijk als je bekijkt hoe hoog de huurprijzen in Gent zijn: voor een studio of kamer betaal je al snel 400 euro of meer. Dat lukt niet met een leefloon. Hetzelfde geldt voor mensen die samenwonen: als de gemeenschappelijke huur 800 euro of meer bedraagt, plus kosten, spring je vandaag niet ver meer met een basisinkomen. Want je moet natuurlijk ook budget voor eten enzovoort meerekenen op je maandelijkse uitgaven. Dat is pittig.’ ‘Huisvesting in Gent is echt enorm duur geworden. De woonmarkt is hier intussen dusdanig verzadigd dat heel wat huisbazen zich durven permitteren om te vragen wat ze willen aan huur – in de overtuiging dat ze hun huizen of appartementen toch aan iemand kwijt geraken. Dat is een jammerlijke evolutie. En natuurlijk, er bestaat zoiets als Vlaamse huursubsidies, en er zijn sociale verhuurkantoren. Maar niet iedereen komt daarvoor in aanmerking. Gent heeft ook een positief imago bij nieuwkomers, zo blijkt telkens weer. Ik werk ook op de dienst Onthaal Vreemdelingen en we krijgen hier heel veel mensen over de vloer die zich in deze stad willen vestigen. Als je dan vraagt waarom, is het antwoord: omdat Gent zo’n succesvolle stad is. Die mensen hopen hier snel aan de bak te geraken, maar dat positieve beeld klopt natuurlijk niet per se met de realiteit: met de kansen op de woon- en arbeidsmarkt. Maar Gent straalt blijkbaar nog steeds een bepaalde warmte uit.’ ‘Er zijn ook vluchtelingen die komen aankloppen. Mensen met een andere origine en een verblijfsrecht,

maar ook illegalen die onder de radar blijven. Die laatste groep kunnen we als OCMW alleen maar helpen wanneer ze dringende medische zorg nodig hebben. Maar zoals gezegd: iedereen kan in een situatie verzeild geraken dat hij hulp nodig heeft, ongeacht zijn afkomst. Een verhaal dat me altijd is bijgebleven, is dat van een dame, nu enkele jaren geleden. Het was echt wat je noemt een ‘klasse-madame’: jarenlang getrouwd geweest met een chirurg – een rijke, succesvolle man – en om die reden zelf gestopt met werken. Ze hadden een goed leven, een mooi huis, een grote tuin… Alles erop en eraan. Tot de man besliste om haar te verlaten voor een jonger iemand. Aanvankelijk kon de vrouw nog genieten van alimentatie, maar dat was tijdelijk. Daarna geraakte ze in de financiële problemen. Want zelf vond ze geen werk meer: te lang uit roulatie. Uiteindelijk heeft ze zich tot ons gericht, ze was helemaal ten einde raad. Zoals ik al zei: iedereen kan in zo’n situatie verzeild geraken. Het beeld dat het om ‘profiteurs’ zou gaan, moet ik ten stelligste ontkrachten. Iedereen die bij het OCMW aanklopt, heeft echt een goeie reden om dat te doen. Dat heb ik de voorbije zestien jaar genoeg ervaren. IEDEREEN DIE BIJ HET OCMW AANKLOPT, HEEFT ECHT EEN GOEIE REDEN OM DAT TE DOEN. DAT HEB IK DE VOORBIJE ZESTIEN JAAR GENOEG ERVAREN. ‘Hoe ik daarmee omga, met die dagelijkse verhalen over tegenslagen? Dat kan alleen als je als team op elkaar kunt steunen: als je bij de collega’s eens stoom kunt afblazen. Een andere voorwaarde is dat je moet

leren om je werk niet mee naar huis te nemen. Maar voor alles gaat het om respect, wederzijds respect. Als je oprecht geïnteresseerd bent in het verhaal van de man of vrouw aan de overkant, als je echt luistert, dan waarderen zij dat enorm. In dat opzicht haal je ook veel voldoening uit deze job. We kunnen niet iedereen direct helpen, en vaak moeten we een negatieve boodschap overbrengen. Maar de mensen appreciëren het als je dat met respect doet. Dat is het begin en einde van alles: respect.’

STEVEN HEENE Steven Heene is dramaturg en redacteur bij NTGent en werkte als dramaturg recent mee aan FRONT, Elektra en Revue Ravage. Dit seizoen verzorgt hij ook de dramaturgie voor In Europa #2 en #4 en voor de nieuwe coproductie met Thalia Theater Hamburg, in regie van Luk Perceval. PREMIÈRE DE KERSENTUIN

RESTFEST TIJDENS DE PREMIÈRE VAN DE KERSENTUIN Op 28 november, aan de vooravond van de grote klimaatmars in Parijs, gaat in NTGent De kersentuin in première. Het premièrepubliek wordt na een voorstelling traditioneel verwend met een hap en drankje. Om hier in Gent een echo te geven aan het geluid van de klimaatmars in Parijs, worden op de première van De kersentuin de hapjes verzorgd door RestFest. NTGent stond in 2012 mee aan de wieg van GreenTrack, het transitienetwerk van de Gentse kunstensector. Vijf actoren in het Gentse kunstenlandschap (BAM, Vooruit, NTGent, Bij de vieze gasten, SMAK, timelab) namen hiertoe het initiatief, intussen zijn al 45 organisaties uit het Gentse betrokken. Ook Leuven en Antwerpen volgden het goede voorbeeld. GreenTrack heeft als doel de ecologische impact van de kunstensector te verkleinen. De organisaties bundelen de krachten en geven kennis aan elkaar door.

PREMIÈRE DE KERSENTUIN

RestFest is een nieuw Gents collectief dat met een fietskar voedseloverschotten ophaalt bij winkels en restaurants. Die restjes toveren ze om tot kleine vegetarische maaltijden, die gratis worden uitgedeeld op verschillende evenementen. Daarmee wil RestFest aanzetten tot nadenken: Wat (w)eten wij? Hoe gaan we om met eten, wat beschouwen wij als afval, en waarom? Op deze premièreavond maakt RestFest gebruik van de keuken van het NTGent Café, dat in dezelfde filosofie met ingrediënten en overschotten omgaat. Food for thought dus, je kreeg het nog niet vaak zo letterlijk voorgeschoteld.

EEN JAARLIJKS TERUGKEREND FESTIJN:

DE KUNSTENDAG VOOR KINDEREN ZONDAG 15 NOVEMBER 2015 - GRATIS

NTGent slaat de handen in mekaar met Platform-K, Jeugdtheaterhuis Larf! en Compagnie Cecilia om kinderen een heerlijke namiddag te bezorgen. Dit valt er te beleven: THEATERFEEST met Larf! (6+) | 13 – 14u | NTGent Minnemeers Theaterdocente Silke neemt je mee op je eigen fantasievleugels en laat je theaterspelen met heel je lijf! Feest met haar mee! FUIVEN met Arne (6+) | 14 – 15u | Charlatan (Vlasmarkt) Arne Sierens leert je hoe je degelijk moet fuiven: drank, dansen, uit de bol gaan, feest! Ouders niet toegelaten! In samenwerking met Compagnie Cecilia. FEESTELIJK DANSEN met Platform-K (6+) | 14u15 – 15u15 | NTGent Arca Hou je van dansen en bewegen? Wil je samen met anderen feesten, en op die manier nieuwe dansen en nieuwe manieren van bewegen ontdekken? Kom meedoen met onze inclusieve Dans Jam! Samen met docente Siri én een muzikant dansen we in groep, op de manier zoals je zelf wilt. Een samenwerking van NTGent, Larf!, Compagnie Cecilia en Platform-K. FEEST: ACTEREN VOOR FILM OF TELEVISIE! (6+) | 15u45 – 16u45 | NTGent Schouwburg Acteren voor het grote of kleine scherm, voor het filmdoek of voor de tv: hoe pak je dat aan als acteur? Feest mee met docente Debbie Crommelinck!

Al deze activiteiten zijn gratis bij te wonen. Inschrijven kan tot 9/11/2015 via publiekswerking@ntgent.be 27

IN EUROPA #1 Beelden van In Europa #1, de eerste etappe van de leesmarathon waarmee NTGent-acteurs en LOD-muzikanten door het Europa van de 20ste eeuw trekken, met Geert Maks gelijknamige boek als gids. volgende etappes: #2 DI 10/11/2015 het Interbellum #3 DI 15/12/2015 Tweede Wereldoorlog en repressie #4 MA 22/02/2016 wederopbouw tot de val van de Muur #5 DI 19/04/2016 het laatste decennium van de 20ste eeuw

RUBRIEK RUBRIEK

TAUBERBACH ALLERLAATSTE VOORSTELLINGEN NA UITGEBREIDE INTERNATIONALE TOURNEE

concept en regie Alain Platel | creatie en uitvoering Bérengère Bodin, Elie Tass, Elsie de Brauw, Lisi Estaras, Romeu Runa, Ross McCormack | dramaturgie Koen Tachelet, Hildegard De Vuyst | muzikale leiding/sound scapes/additionele muziek Steven Prengels | lichtontwerp Carlo Bourguignon | geluidsontwerp Bartold Uyttersprot | decorontwerp Alain Platel en les ballets C de la B | kostuumontwerp Teresa Vergho | productie Münchner Kammerspiele, les ballets C de la B & NTGent geselecteerd voor het Theaterfestival 2014 en het Theatertreffen Berlin 2014 uitgeroepen tot Dansvoorstelling van het jaar 2014 door Tanz

IK GA NIET AKKOORD MET HET LEVEN. EN IK GA MEZELF NIET VERANDEREN. NEE, IK GA MEZELF ABSOLUUT NIET VERANDEREN. IK WERD ZO GEMAAKT, IK BEN ZO GEBOREN. IK BEN PERFECT ZO. (uit tauberbach)

HIER IS GEEN TEKORT AAN ETEN. WIE ZEGT DAT HIER NIET GENOEG ETEN IS, DIE LIEGT EN IS LUI, ER IS FRUIT EN VLEES EN BOUILLON EN MELK... (uit tauberbach)

GENT LANDJUWEEL FESTIVAL

VAN 4 TOT 8 NOVEMBER 2015

Met jongerenproducties, vertelkunst, figurentheater en nog veel meer strijkt het Landjuweelfestival voor de negende keer neer in Gent en NTGent.

DE GESELECTEERDE VOORSTELLINGEN VOOR HET 79STE LANDJUWEEL: WO 4/11 DO 5/11 VR 6/11 ZA 7/11 ZO 8/11

Een kwartier na afloop van de voorstellingen is er een ‘achterklap’ met het publiek. Onze collega’s van het KIP fungeren als peter voor dit festival. Zij spreken een State of the Union uit (4/11), geven een workshop ‘Het groteske personage’ (8/11) en voeren een panelgesprek (8/11). Hartelijk welkom op deze ontmoetingen! KOM OP ZATERDAG 7/11 MEEFUIVEN IN NTGENT SCHOUWBURG! Meer info op www.landjuweelfestival.be 32

TE GAST IN ONS HUIS NTGent verwent u graag met een aantal welgekozen gastvoorstellingen, waarover u hier de basisinformatie vindt, maar waar onze website uitgebreider aandacht aan besteedt met foto’s, filmpjes en teksten of extra weblinks. Eén adres: www.ntgent.be

MACBETH

Zuidpool & Mauro WO 11/11 | 20:00 | NTGent Schouwburg gratis inleiding ’45 voor aanvang William Shakespeare schreef Macbeth in 1606. Het is zijn kortste en meest gebalde stuk. En volgens velen zijn donkerste: het wordt gedomineerd door bloed, duisternis en onheilspellende natuurfenomenen. Bij het lezen van Macbeth werd Zuidpool getroffen door de ritmiek, de klank en de muzikaliteit van Shakespeare, zeker in het Engels. Zo ontstond het idee om Macbeth in het Engels op te voeren, en in een concertante uitvoering. Zuidpool nodigde muzikant Mauro Pawlowksi (dEUS, Evil Superstars, Gruppo di Pawlowski,…) uit om muziek te componeren, die live wordt uitgevoerd. De cast van Zuidpool-acteurs (Jorgen Cassier, Sofie Decleir, Tijs Delebek, Koen Van Kaam) wordt versterkt door actrice Femke Heijens. © Raymond Mallentjer 34

GASTVOORSTELLINGEN

HELPDESK

Wunderbaum D0 12, VR 13, ZA 14, D0 19, VR 20, ZA 21/11 20:00 | locatie nog te bepalen gratis inleiding ’45 voor aanvang Een telefoniste moet voor haar diverse klanten steeds andere identiteiten aannemen en specialisaties beheren. Zo vervreemdt ze van haar eigen lichaam. Via interactieve hoofdtelefoons wordt het publiek onderdeel van haar versplinterde realiteit. Helpdesk, met Matijs Jansen, Wine Dierickx en Maarten van Otterdijk.

PARDON, SORRY DAT IK LEEF

SKaGeN DI 17/11 | 20:00 | NTGent Schouwburg gratis inleiding ’45 voor aanvang In de kelder van het justitiepaleis leiden eindeloze gangen naar een klein, raamloos bureau. Aan de ene kant van de tafel zit de procureur. Aan de andere kant zit de kleine garnaal die net op heterdaad is betrapt. Er vindt een ondervraging plaats. Voor de kleine garnaal staat er veel op het spel. Gevangenisstraf, boete of gratie? Een kleine misstap, een lawine aan problemen. Voor de procureur is dit routine. Hij wikt en weegt feiten en omstandigheden. De burger moet beschermd worden. Het mag niet meer gebeuren. SKaGeN baseert zich op documentair werk van Magnum-fotograaf Raymond Depardon en maakt een pakkende voorstelling over de kleine man in clash met de grote structuren. Soms doet een mens foute dingen. Kan hij dan rekenen op begrip of blijft hij kwetsbaar en machteloos achter? Een voorstelling met Valentijn Dhaenens, Korneel Hamers en Clara van den Broek. © Wendy Marynissen GASTVOORSTELLINGEN

GEBOEID / PROMETHEUS Bloet / Jan Decorte DI 17/11 | 20:00 | NTGent Schouwburg gratis inleiding ’45 voor aanvang Een krachtig en dreigend portret van onverzettelijkheid, gebaseerd op de tragedie van Aischylos, bewerkt door Jan Decorte. Prometheus stal het vuur van de goden en gaf het aan de mensen. Hij bracht hen zo beschaving, wetenschap en kunst. En hij schonk de sterfelijke mensen ook het vergeten, zodat zij hun eigen dood niet zouden voorzien. Dit niet-weten bracht rust. Zeus is zo woedend dat hij Prometheus aan een rots laat ketenen. Elke dag pikt een adelaar aan zijn lever die ‘s nachts weer aangroeit, zodat er geen einde komt aan de pijn. Prometheus is kwaad en niet geneigd te buigen voor de macht. Hij weet als enige hoe Zeus van zijn troon gestoten kan worden, maar weigert zijn geheim prijs te geven. De zekerheid, dat Zeus hem ooit nodig zal hebben, stelt hem in staat om zich niet over te geven. Een voorstelling met Jan Decorte, Sigrid Vinks, Sara De Bosschere en Michael Vergauwen

SAW IT ON TELEVISION / DIDN’T UNDERSTAND t,arsenaal DO 19, VR 20, ZA 21/11 | 20:00 in een vrachtwagen aan het St-Baafsplein gratis inleiding ’45 voor aanvang Van oost naar west en van zuid naar oost. Michael De Cock bundelt zijn verhalen, interviews en getuigenissen met vluchtelingen. Remake van een ophefmakende NTGent-voorstelling uit 2004. © Stef Depover 36

GASTVOORSTELLINGEN

DANCE! DANCE! DANCE! Arsenal DI 22/12 | 20:00 | NTGent Schouwburg Een verhaal over stilstand en beweging met muziek als motor: film en muziek. Het filmgedeelte speelt zich af in Japan en werd geschreven en geproduceerd door Hendrik Willemyns die hiervoor samenwerkte met de Japanse regisseur Ken Ochiai; het concert combineert onuitgegeven soundtrack-materiaal met bekender Arsenal-werk. Tokio 2012. Een oude wet uit 1948, die het dansen verbiedt, wordt als een spook uit het verleden opnieuw vanonder het stof gehaald. Gevolg: overal in Japan worden discotheken gesloten. Dik tegen de zin van Natsuko, een knap jong ding dat erop uit is om de nacht van 11 maart onvergetelijk te maken. In haar zoektocht kruist ze het pad van Furu, een DJ die de laatste platen van zijn carrière draait. Furu is vastbesloten om die avond alleen en in alle sereniteit een einde aan zijn leven te maken. Sinds de Tsunami exact één jaar eerder het leven beëindigde van Furu’s exvriendin wordt hij geplaagd door een spookceremonie die zich elke nacht buiten aan zijn raam afspeelt. Het schouwspel begint met een openingsdans van gemaskerde dansers uit het Noorden en eindigt bij zonsopgang met de verdrinkingsdood van Yukino, de ex-vriendin van Furu. De aanwezigheid van Natsuko geeft Furu de kans om nog één keer hun tragische verhaal te vertellen.

MONKEY SANDWICH LIVE Ultima Vez WO 23/12 | 20:00 | NTGent Schouwburg Ontmoet Jerry, een obsessieve, maar gefrustreerde regisseur die de leugenachtige theaterwereld de rug toe keert om elders een controversieel project te starten. Maar al gauw gaan de dingen fout. Opgejaagd door schuldgevoel drijven surreële dromen hem tot waanzin. Monkey Sandwich the Film maakte oorspronkelijk deel uit van een theatervoorstelling met dezelfde naam. Geselecteerd voor het Internationaal Filmfestival in Venetië in de categorie ‘Orizzonte’, werd de film opnieuw gemonteerd en de soundtrack herwerkt. De film staat nu op zich en de muziek sleept je mee in een fascinerende en inkervende trip. Live begeleid door muzikanten Elko Blijweert (gitaar, stem), Joris Caluwaerts (toetsen, percussie, stem), Frans Van Isacker (blaasinstrumenten) en Simon Lenski (cello, blokfluit). Voor de Monkey Sandwich soundtrack inspireren Elko Blijweert en Joris Caluwaerts zich op filmmuziek uit de jaren '70, aangevuld met referenties naar folk, horror en avantgarde. Dit resulteert in een emotionele soundscape met extreem dynamische verschillen.

TERUGBLIK OP ACCATTONE, SEIZOENSOPENER VAN NTGENT OP LOCATIE IN DE GENTSE HAVEN, SEPTEMBER 2015

DE GRENS VAN DE INTIMITEIT Op een avond in de herfst van dit jaar zat ik te dineren met een groepje acteurs dat mij de opdracht had gegeven een toneelstuk te schrijven. Romans schrijf je zelden tot nooit in opdracht, toneelstukken bijna altijd wel. Dat lijkt me een van de problemen van de hedendaagse toneelschrijfkunst, de toneelschrijver wordt geacht een halfproduct aan te leveren, een soort pannenkoekenmix. Maar dit terzijde.

ÂŠ Pascalle Bonnier

Het stuk moest gaan over de toekomst van seks, en we waren al een tijdje in gesprek over het onderwerp. Soms wat lacherig, het is een onderwerp dat uitnodigt tot giechelige onbehaaglijkheid. Over oorlog kun je nog wel met enige overtuiging doen alsof je slechts quasi-betrokken bent, maar als het om seksualiteit gaat, is quasi-betrokkenheid geen mogelijkheid meer. En zoals een soldaat niet van een politicus en ook niet van een journalist hoeft te horen hoe het is om in de vuurlinie te liggen, zo hoeft niemand zijn seksleven uitgelegd te krijgen door een ander. Als het om dit onderwerp gaat zijn we allemaal ervaringsdeskundigen of beter gezegd gemankeerde ervaringsdeskundigen. Het toneelstuk moest niet alleen gaan over seks, maar over haar toekomst. In de voorgaande winter hadden we een rondetafelgesprek met een aantal burgers georganiseerd over dit onderwerp. De opkomst viel tegen. Sex sells, maar in gezelschap er serieus over praten doet men kennelijk liever toch niet. Het gesprek vond plaats onder mijn leiding en hier en daar gaf ik ook antwoorden â&#x20AC;&#x201C; je moet als gespreks-

COLUMN ARNON GRUNBERG

leider nooit doen alsof je boven het onderwerp zweeft – maar toen de vraag kwam op welke zoektermen mensen zochten als ze porno hoopten te vinden, haperde de discussie. Er was een grens aan intimiteit bereikt. Er was een grens bereikt aan wat je wilde delen met een ander. Bij de zoektermen begint ons geheime privéleven. Ironisch genoeg is Google een grote verzamelaar van die zoektermen, maar in de anonimiteit van big data maakt het ons allemaal niet uit. Het plan was meer van deze avonden te organiseren, maar het kwam er niet van en de waarheid gebood te zeggen dat het mij aan tijd ontbrak om ook nog als amateur-seksuoloog door het leven te gaan. De toekomst van seks bleef dus ongewis. Zou het iets met de virtuele wereld te maken hebben, zoals sommige acteurs dachten? Ik twijfel er niet aan dat een seksrobot een goedkoop en ook ethisch gezien een wenselijk alternatief voor de prostituee zou kunnen zijn, maar het vlees zou altijd blijven roepen. Om Graham Greene te citeren: de mens wil vrees ik toch ‘doodgewone slechte menselijke liefde’. In deze vier woorden wordt het dilemma van de seksualiteit samengebald. Zij is doodgewoon, slecht, vrezen wij nog altijd – wij kunnen ons niet bevrijden van de gedachte dat seksualiteit ons bezoedelt, omdat we de beschaving de rug toekeren; seks ‘verlaagt’ ons tot dieren. Het is een van de kernwaarden van onze beschaving: seksualiteit bezoedelt ons en kan alleen onder strikte voorwaarden worden getolereerd. Zij is menselijk, de mens is een dier, waarmee niet gezegd is dat seks tussen een mens en een niet-menselijk dier of tussen mens en robot onmogelijk is, veeleer dat het dier of de robot als een stand-in of wellicht een verbeterde versie van de mens dient. In het mooie toneelstuk The Goat, or Who is Sylvia? van Edward Albee wordt een architect verliefd op een geit, heeft seks met de geit, omdat hij iets in die geit ontdekt wat hij niet meer bij de mensen denkt te kunnen vinden. Je zou kunnen zeggen dat hij het humanisme in een geit ontdekt.

Vrijwel overal waar seksualiteit opduikt, dreigt de verwarring met de liefde. De mens is een wezen dat zijn driften aanziet voor liefde, of beter gezegd dat alleen met zijn driften kan leven als hij die driften heeft kunnen begrijpen als liefde. Dus zo ziet de toekomst van seks er wat mij betreft uit, ik herhaal het nog maar even: doodgewoon, sinds Freud weten we dat alle seks gewoon is, slecht, menselijk, en zoals de afwezige God boven deze wereld hangt, zo hangt de al dan niet afwezige liefde boven de menselijke seksualiteit. Maar toen ik met de acteurs zat te eten kwam ik niet meer op de wijsheid van Greene en Freud terug. Een van de acteurs zei: ‘We hebben je gevraagd om een stuk te schrijven omdat we je een goede schrijver vinden, we hebben je niet gevraagd om seks met ons te hebben.’ Dat begreep ik en het was goed dat het nog eens expliciet werd gemaakt: de schrijver moet schrijven, neuken doet hij maar in zijn vrije tijd. Daar kan men weinig tegenin brengen, hoewel ik me er tegelijkertijd op betrapte dat ik stiekem de fantasie had gehad dat het schrijven van dit stuk zou ontaarden in een mini-orgie. Een fantasie die uiteraard ook een angst is, maar alle seksuele fantasieën zijn altijd angsten. De avond verliep keurig. Geen Greene, wel Foucault. Ik vroeg nog: ‘Waarom willen jullie het over de toekomst van seks hebben?’ Het antwoord bleef vaag. Anderen kunnen helpen, maar vermoedelijk moet de schrijver waarlijk persoonlijke vragen aan zichzelf stellen. Als we het over de toekomst van seks hebben, hebben we het in de eerste plaats over ónze toekomst.

ARNON GRUNBERG De Nederlandse schrijver Arnon Grunberg verzorgt dit seizoen een vaste column in dit magazine. 41

OP ZOEK NAAR EEN GESCHENK? Wij helpen je graag en geven het beste van onszelf: theater met alles erop en eraan. Cadeaubonnen en ticketarrangementen met een diner in onze Foyer of Restaurant Lof, of zelfs met een overnachting in het Grand Hotel Reylof: het kan allemaal. Of geeft u liever een boek of een cd? Kijk even op ntgent.myshopify.com en laat u verleiden. Hieronder alvast twee tips. ABC NTG / HET ALFABET VAN NTGENT Het verhaal van ons stadstheater bij zijn 50ste verjaardag, opgesteld als een abecedarium: zowat 300 bladzijden tekst en fotomateriaal, gebundeld in een map met 26 onderdelen, uitgewerkt in diverse formats. Een speelse uitgave van NTGent en Hannibal/Kannibaal, in redactie van Steven Heene, vormgegeven door Dooreman. € 40 (beperkte oplage)

WE SHALL OVERCOME Live-cd van de gelijknamige NTGent-voorstelling van Wim Opbrouck, Ron Reuman, Axl Peleman en Roeland Vandemoortele. Pete Seeger meets Willem Vermandere, Boris Vian, Kurt Weill, Leonard Cohen, Wannes Van de Velde, June Tabor, Bob Dylan, Vuile Mong, Bob Marley, Walter De Buck, Jacques Brel, John Lennon, Nick Lowe, Captain Sensible, PJ Harvey, en vele, vele anderen. € 15 (NTGent-abonnees € 12 via abo@ntgent.be)

U kan voor dit alles ook terecht bij Tickets Gent, ons bespreekbureau rechts van de schouwburg aan het Sint-Baafsplein, waar u ook een selectie theaterliteratuur en boeken vindt die aan de NTGent-programmering zijn gelinkt. 42

EVEN PRAKTISCH St-Baafsplein 17, 9000 Gent | parkings: Vrijdagmarkt, Reep, Sint-Michiels, Kouter

Minnemeers 8, 9000 Gent | parking: Vrijdagmarkt

St. Widostraat 4, 9000 Gent | parkings: Vrijdagmarkt, Ramen, Sint-Michiels

Walpoortstraat 15, 9000 Gent | parkings: Zuid, Kouter, St. Pietersplein

check ntgent.be

LAAT U RIJDEN! ZONDER PARKEERZORGEN NAAR HET THEATER. Uw NTGent-ticket geldt op de dag van de voorstelling als vervoersbewijs heen en terug voor bussen en trams van De Lijn. De Park & Ride plaatsen in Gentbrugge, Flanders Expo en aan het St. Pietersstation laten u genieten van bus of tram. Zo kunt u de parkeerdrukte in de stad vermijden. Het nachtnet van De Lijn (tot 1u) brengt u veilig terug. Om uw reisweg te plannen is er delijn.be/nl/routeplanner.

Dagelijks open van 10u ’s ochtends tot 20u op dagen zonder voorstelling en tot 3 uur na het vallen van het doek. Proef er de beste koffie of een theatraal glaasje bubbels, geniet er het gezelschap van ac-

teurs en theaterliefhebbers of lees er in een aangenaam kader een krant, tijdschrift of goed boek. Elke weekdag bieden we u tussen 12u en 14u een gezond buffet aan. Het NTGent Café zal u dit seizoen zeker verrassen!

Het mooiste zonneterras van Gent in combinatie met heerlijke gastronomische gerechten, originele wijnen of Belgische bieren: het team van NTGent Foyer verwacht u elke dag behalve op maandag en dinsdag voor heerlijke bistrogerechten, Belgische klassiekers of voor de populaire brunchformule op zondag. Met het theaterarrangement boekt u een ticket in rang 1 en kunt u vooraf genieten van een goed getimed dinner zodat u op tijd naar de voorstelling kan.

Reserveren kan via + 32 9 234 13 54 of info@foyerntgent.be GRAND HOTEL REYLOF Grand Hotel Reylof is het kroonjuweel van de tophotels in Gent. Een hotel dat u zal verrassen door de unieke samensmelting van authentiek en origineel design, comfort en luxe. Met een toprestaurant, mooie wellness en een prachtige binnentuin waar u tot rust kunt komen. Allemaal op een steenworp van het historische centrum van Gent. In samenwerking met NTGent geniet u er speciale tarieven in de charmekamers, en krijgt u er een welkomstdrankje bovenop! U boekt deze pormotie rechtstreeks in het hotel met vermelding ‘arrangement NTGent’ via +32 9 235 40 70. Dit biedt u een quick dinner formule (2 gangen binnen 50 minuten) in combinatie met een ticket rang 1.

ER ZIJN NOG STEEDS ABONNEMENTSFORMULES BESCHIKBAAR WAAR U NOG DIT SEIZOEN UW VOORDEEL MEE KUNT DOEN!

TRIPLE JONG Bent u jonger dan 26 en prikkelt het theaterbezoek? Kies dan voor een Triple Jong abonnement: drie voorstellingen naar keuze, inclusief de dans (maar niet de concerten en de voorstellingen met het uitzonderingstarief) voor slechts €42. CARRÉ U kiest naar eigen smaak minimaal vier voorstellingen uit ons seizoensaanbod. Voor een Carré betaalt u €76. U kunt dit abonnement onbeperkt aanvullen met bijkomende voorstellingen aan dezelfde voordelige voorwaarden. Een Carré is strikt persoonlijk en uiteraard slechts geldig voor de aankoop van 1 ticket per voorstelling.* SEXTET Een Sextet biedt u dezelfde voordelen van een Carré maar voor minimaal zes voorstellingen naar eigen keuze.* Voor een Sextet betaalt u €108.

PODIUMHOPPER Bij aankoop van een abonnement in NTGent krijgt u een Podiumhopper cadeau die bij elk van onze collega’s — Handelsbeurs, Vooruit, Vlaamse Opera Gent en Bijloke — een eenmalige korting van €5 biedt bij het reserveren van een ticket. www.podiumhopper.be/ Gent STRIPPENKAART Deze kaart kost €200 en biedt u de mogelijkheid om tijdens het seizoen 2015–2016 tien voorstellingen bij te wonen aan een vast reductietarief: €200 per voorstelling. Het grote voordeel aan deze Strippenkaart is dat ze niet persoonlijk is en niet beperkt is tot 1 ticket per voorstelling. Geef ze dus gerust door aan vrienden, of nodig ze uit om aan reductietarief mee op verkenningstocht te gaan door ons aanbod.* Meer info over tickets en abonnementen op ntgent.be. * niet geldig voor premières, concerten en voorstellingen met uitzonderingstarieven

CADEAUBON We bieden ook NTGent cadeaubonnen aan. Een mooi geschenk voor elke gelegenheid, voor cultuurliefhebbers van alle slag. Je kiest een bedrag tussen 5 en 500 euro, en krijgt een bon voor dat bedrag. De bon is te koop aan ons bespreekbureau of online. Wie aan het bespreekbureau bestelt, krijgt de bon(s) mee naar huis, wie online koopt, ontvangt een mail in knappe lay-out, met daarbij een unieke code. De ontvanger kan daarmee tickets bestellen voor de voorstelling naar keuze, tot het bedrag op is. Indien er nog onvoldoende credit aan de code hangt om een nieuw ticket te boeken, kan het saldo worden bijbetaald.

Tickets voor NTGent bestel je bij Tickets Gent, ons bespreekbureau dat je bereikt via de doorgang rechts van het NTGent Café. Open van dinsdag tot vrijdag van 10u tot 18u, op zaterdag van 14u tot 18u, gesloten op zonen maandag. Opgelet: in de eindejaarsperiode sluiten we op 24 en 31/12 om 16u en zijn we gesloten van 25 tot 28/12 en van 1 tot 4/01. Online bestellen kan uiteraard altijd. ntgent.be | +32 9 225 01 01 | info@ticketsgent.be

NTGENT IN GENT / NOVEMBER 2015 - JUNI 2016 NOVEMBER DI 10 20:00 \ IN EUROPA €12 WO 11 20:00 MACBETH Zuidpool/Mauro | Schouwburg | €14-24 Getroffen door de ritmiek, de klank en de muzikaliteit van Shakespeare, ontstond het idee om deze Macbeth in het Engels op te voeren; Mauro Pawlowksi werd aangezocht om er muziek voor te componeren, die live wordt uitgevoerd. DO 12 20:00 HELPDESK Wunderbaum | locatie n.t.b. | €14-20 Een telefoniste moet voor haar diverse klanten steeds andere identiteiten aannemen en specialistaties beheersen. Zo vervreemdt ze van haar eigen lichaam. Via interactieve hoofdtelefoons wordt het publiek onderdeel van haar versplinterde realiteit. VR 13 20:00 HELPDESK €14-20 ZA 14 20:00 HELPDESK €14-20 DI 17 20:00 PARDON! SORRY DAT IK LEEF SKaGeN | Schouwburg | €14-24 De kleine man clasht met de grote structuren, een productie van SKaGeN, gebaseerd op het documentair werk van Magnum-fotograaf Raymond Depardon. WO 18 20:00 GEBOEID / PROMETHEUS Bloet / Jan Decorte | Schouwburg | €14-24 Een krachtig en dreigend portret van onverzettelijkheid, gebaseerd op de tragedie van Aischylos, bewerkt door Jan Decorte. DO 19 20:00 HELPDESK €14-20 DO 19 20:00 SAW IT ON TELEVISION/ DIDN’T UNDERSTAND ‘t Arsenaal | St.Baafsplein | €14-20 Van oost naar west en van zuid naar noord. In Saw it on television/DIDN’T UNDERSTAND bundelt Michael De Cock zijn verhalen, interviews en getuigenissen met vluchtelingen. Remake van een ophefmakende NTGentvoorstelling uit 2004. VR 20 20:00 HELPDESK €14-20

VR 20 20:00 ZA 21 20:00 ZA 21 20:00 ZA 28 20:00

SAW IT ON TELEVISION €14-20 HELPDESK €14-20 SAW IT ON TELEVISION €14-20 \ DE KERSENTUIN PREM

NTGent | Schouwburg | €14-30 De moderne mens is als een nomade die is vervreemd van zijn oorsprong en zijn verleden. Johan Simons dringt binnen in De kersentuin, Tsjechovs laatste toneelstuk.

DECEMBER DI 01 20:00 \ DE KERSENTUIN €14-24 WO 02 20:00 \ DE KERSENTUIN €14-24 VR 04 20:00 \ DE KERSENTUIN €14-26 ZA 05 20:00 \ DE KERSENTUIN €14-26 ZO 06 15:00 \ DE KERSENTUIN MAT €14-24 DI 08 20:00 \ DE KERSENTUIN €14-24 WO 09 20:00 \ DE KERSENTUIN €14-24 DI 15 20:00 \ IN EUROPA €12 VR 18 20:00 \ TAUBERBACH NTGent, les ballets C de la B, Münchner Kammerspiele | Schouwburg | €14-26 ‘Zelden was de brute poëzie van Platels danstheater zo helder en zo fundamenteel aangrijpend als in dit meesterwerkje’, oordeelde De Standaard over deze ontroerend mooie voorstelling met actrice Elsie de Brauw temidden van vijf dansers op een vuilnisbelt. ZA 19 20:00 \ TAUBERBACH €14-26 ZO 20 20:00 \ TAUBERBACH €14-24 DI 22 20:00 ARSENAL €27,5-30,5 Schouwburg WO 23 20:00 MONKEY SANDWICH LIVE Ultima Vez | Schouwburg | €14-24 Film van Wim Vandekeybus over Jerry, een obsessieve maar gefrustreerde regisseur die de leugenachtige theaterwereld de rug toe keert om elders een controversieel project te starten. Live begeleid door o.a. Elko Blijweert en Joris Caluwaerts, met een knipoog naar de jaren ’70.

JANUARI WO 20 20:00 \ DIT ZIJN DE NAMEN PREM NTGent | Schouwburg | €14-30 Moet een samenleving eerst worden ontdaan van zijn illusies alvorens er terug ruimte ontstaat voor empathie, zorg en barmhartigheid? En wie zal ons bij deze hernieuwde tocht door de woestijn gidsen? Toneelbewerking door Koen Tachelet van Tommy Wieringa’s bekroonde boek, in regie van Philippe Becker. VR 22 20:00 \ DIT ZIJN DE NAMEN €14-26 ZA 23 20:00 \ DIT ZIJN DE NAMEN €14-26 ZO 24 15:00 \ DIT ZIJN DE NAMEN MAT €14-24 DI 26 20:00 \ DIT ZIJN DE NAMEN €14-24 WO 27 20:00 \ DIT ZIJN DE NAMEN €14-24 DO 28 20:00 DIS-MOI WIE IK BEN (12+) t,Arsenaal | Arca | €14-16 Een grappige en ontroerende voorstelling over de zoektocht naar identiteit van Aïcha en Aminata, twee Vlaams-Afrikaanse actrices. DO 28 20:00 \ DIT ZIJN DE NAMEN €14-24 VR 29 20:00 \ DIT ZIJN DE NAMEN €14-26 VR 29 20:00 DIS-MOI WIE IK BEN €14-16

FEBRUARI DI 02 20:00 MISSIE KVS | Schouwburg | €14-24 Bruno Vanden Broecke kruipt in de huid van een oude maar nog steeds vitale missionaris die terugblikt op zijn leven. Monoloog op tekst van David Van Reybrouck. WO 03 20:00 MISSIE €14-24 VR 05 20:00 CRISISTRILOGIE: HEBZUCHT Braakland/ZheBilding | Schouwburg | €14-26 Dit drieluik maakt de balans op van tien woelige jaren in Europa. (Een stukje) politiek theater in regie van Stijn Devillé. ZA 06 16:30 CRISISTRILOGIE: ANGST €14-26 ZA 06 20:00 CRISISTRILOGIE: HOOP €14-26 WO 10 20:00 \ DIT ZIJN DE NAMEN €14-24 DO 11 20:00 \ DIT ZIJN DE NAMEN €14-24 VR 12 20:00 \ DIT ZIJN DE NAMEN €14-26 DI 16 20:00 WE DOEN HET WEL ZELF Wunderbaum | Schouwburg | €14-24 46

Hoe groot willen wij onze overheid? Voelen we ons in de steek gelaten of zijn we eindelijk bevrijd? En is de braafste ‘bottom up’ leerling uiteindelijk niet de ware liberaal? Een avond met autarkische punk-invloeden en een band samengesteld uit zelfredzame burgers. Over de glorende participatiesamenleving en de grondbeginselen van het liberalisme. WO 17 20:00 WE DOEN HET WEL ZELF €14-24 DO 18 20:00 HUNTER €14-20 Damaged Goods/Meg Stuart | Minnemeers ‘Hoe kan ik de vele invloeden en sporen verwerken die mij hebben gevormd als persoon en als kunstenaar? Sluimeren er nog nieuwe ervaringen en ongeschreven levensverhalen in mijn lichaam?’ In haar eerste solo geeft choreografe Meg Stuart zichzelf bloot. DO 18 20:00 MONTAIGNE €14-24 DADANERO/Koen De Sutter | Schouwburg ‘Que sais-je?’ Over de zoektocht van Montaigne naar zijn eigen bestaan. Door Koen De Sutter. VR 19 20:00 HUNTER €14-20 ZA 20 20:00 HUNTER €14-20 MA 22 20:00 \ IN EUROPA €12 DI 23 20:00 DE MEESTER EN MARGARITHA Stormvogels | Arca | €14-16 Naar Michail Boelgakovs gelijknamige roman waarin het repressieve regime van Stalin op de korrel wordt genomen. Alain Pringels zorgt voor de tekstbewerking, Julie Van den Berghe regisseert. WO 24 20:00 DE MEESTER EN MARGARITHA €14-16 WO 24 20:00 \ DE KERSENTUIN €14-24 DO 25 20:00 \ DE KERSENTUIN €14-24 VR 26 20:00 \ DE KERSENTUIN €14-26 ZA 27 20:00 \ DE KERSENTUIN €14-26

MAART WO 02 20:00 \ LA PROMESSE PREM €14-30 NTGent, Thalia Theater Hamburg | Schouwburg DO 03 20:00 \ LA PROMESSE €14-24 VR 04 20:00 \ LA PROMESSE €14-26 ZA 05 20:00 \ LA PROMESSE €14-26

DI 08 20:00 CHILDREN OF NOWHERE €14-24 LOD muziektheater, Cie. Artara | Schouwburg Na Ghost Road gaat Fabrice Murgia via videogetuigenissen, poëtische beelden, volksgezang en concrete monologen op zoek naar verhalen en herinneringen van ontheemde kinderen. Dominique Pauwels tekent voor de muziek. WO 09 20:00 CHILDREN OF NOWHERE €14-24 DO 10 20:00 \ DE VUURMOND NTGent & UGent | Schouwburg | €12 Een avond die het gedachtegoed van wijlen Gerard Mortier warm houdt. DO 10 20:00 \ SPECTACULAR LIGHTSHOWS €14-20 VR 11 20:00 \ SPECTACULAR LIGHTSHOWS €14-20 ZA 12 20:00 AMADEUS De Warme Winkel | Arca | €14-20 Over de noodlottige botsing tussen het onversneden talent van Mozart en het hardwerkende vakmanschap van de hofcomponist Salieri. VR 18 20:00 ANGELENA Cie Cecilia | Arca | €14-20 Angelena is geïnterneerd, zit al vier jaar in de gevangenis en heeft geen enkel uitzicht op vrijlating. Een verhaal van Mieke Dobbels dat recht door de ziel snijdt. ZA 19 20:00 ANGELENA €14-20 DI 22 20:00 ANGELENA €14-20 DI 22 20:00 HEDDA GABLER Toneelhuis | Schouwburg | €14-24 Henrik Ibsens toneelstuk door Bart Meuleman bewerkt naar de wereld van vandaag. Over hoe personages zich opsluiten in een kleine, benauwende wereld in tijden die nieuwe zekerheid eisen. DI 22 20:00 \ AFRICA NTGent | Minnemeers | €14-20 Over Africa als gedroomde continent, het voorwerp van verlangen, die onbegrijpelijke plek vol exotisme, muziek, seks en geweld, natuurschoon, muziek, kleuren en geuren. Een voorstelling van Peter Verhelst met Oscar Van Rompay in de rol van zijn leven. WO 23 20:00 \ AFRICA €14-20

WO 23 20:00 ANGELENA €14-20 DO 24 20:00 \ AFRICA €14-20 DO 24 20:00 VERKLÄRTE NACHT Rosas | Schouwburg | €14-26 Op de tonen van Schönberg keert Anne Teresa De Keersmaeker met dit schaamteloos romantische stuk terug naar de essentie. VR 25 20:00 VERKLÄRTE NACHT €14-26 ZA 26 20:00 VERKLÄRTE NACHT €14-26

APRIL DI 12 20:00 \ WE SHALL OVERCOME. FRIEDE, VREDE, PAIX, PEACE, PAX. NTGent | Schouwburg | €14-24 In alle toonaarden verkondigt dit liedjesprogramma zijn geweldloos verzet tegen oorlog en geweld. Een eigenzinnige selectie uit het wereldklasserepertoire met Wim Opbrouck als leader of the band. WO 13 20:00 \ LIEFDE PREM NTGent | Arca | €14-30 ‘Je weet, als echtgenote, dat er bloed aan de handen van jouw man kleeft, en wellicht ook aan zijn geslachtsdeel. En diezelfde man zit naast jou aan tafel, ligt naast jou in bed. Hoe doe je dat?’ Nieuwe voorstelling van Peter Verhelst, over militairen die terugkeren naar huis, naar hun gezin, en over moeders die hun dochters weerbaar willen maken voor het echte leven. Met Els Dottermans en An Miller. WO 13 20:00 \ WE SHALL OVERCOME €14-24 DO 14 20:00 \ WE SHALL OVERCOME €14-24 VR 15 20:00 \ LIEFDE €14-20 VR 15 20:00 DE SLEUTEL LOD muziektheater | Schouwburg | €14-24 Een toneelstuk waarin dagboeken, geheime verlangens en seksuele behoeften centraal staan. Naar het boek van Junichiro Tanizaki, bewerkt door Josse De Pauw. ZA 16 20:00 DE SLEUTEL €14-24 ZA 16 20:00 \ LIEFDE €14-20 ZO 17 15:00 \ LIEFDE MAT €14-20 DI 19 20:00 \ IN EUROPA €12 DI 19 20:00 \ 4.48 PSYCHOSIS NTGent | Minard | €14-20 47

Twee bijzondere versies van dezelfde aangrijpende monoloog van Sarah Kane op één avond, gespeeld door Lien Wildemeersch en Benjamin Cools. Jan Steen regisseert. WO 20 20:00 \ 4.48 PSYCHOSIS €14-20 DO 21 20:00 \ PLATONOV NTGent | Schouwburg | €14-24 Herneming van de indrukwekkende Tsjechov-regie waarmee Luk Perceval terugkeerde naar België en Bert Luppes met een topvertolking zijn debuut maakte als lid van ons ensemble. VR 22 20:00 \ PLATONOV €14-26 ZA 23 20:00 A T M O S P H E R E Kunst/Werk | Schouwburg | €14-24 Een Belgisch-Turkse productie van choreograaf Marc Vanrunxt waarin hij zijn persoonlijke obsessies met tijd en ruimte laat ontdekken door vijf Turkse dansers met verschillende achtergronden. WO 27 20:00 PAX EUROPA DNA | Arca | €14-20 Kleine intieme verhalen van bewoners, reizigers en vluchtelingen uit alle windstreken, die samenleven op Europese bodem. Geschreven door de veelgeprezen Vlaams-Marokkaanse auteur Fikry El Azzouzi, geregisseerd door de Irakees Mokhallad Rasem. DO 28 20:00 \ FRONT - POLYPHONIE €14-24 NTGent, Thalia Theater Hamburg | Schouwburg Meertalige voorstelling in regie van Luk Perceval die het leed van de onfortuinlijke manschappen uit de Grote Oorlog tastbaar aanwezig stelt en ‘de toeschouwer genadeloos door elkaar schudt’ (De Groene Amsterdammer). Met muziek van Ferdinand Försch. VR 29 20:00 \ FRONT - POLYPHONIE €14-26 ZA 30 20:00 \ FRONT - POLYPHONIE €14-26 ZA 30 20:00 A BRAVE NEW JUNGLE Eisbär | Minnemeers | €14-20 Een voorstelling van Femke Heijens en Gregory Frateur over het menselijk falen dat we allemaal direct van onze ouders en indirect van onze vele voorouders hebben geërfd.

MEI DI 03 20:00 HET JAAR VAN DE KREEFT Toneelgroep Amsterdam | Schouwburg | €14-26 Twee grote meneren (Hugo Claus en Luk Perceval) kruisen elkaars wegen. Het resultaat is een voorstelling over liefde en de duisternis van onvolkomen verlangens. WO 04 20:00 HET JAAR VAN DE KREEFT €14-26 DI 17 20:00 CREATIE 2016 Olympique Dramatique | Schouwburg | €14-24 Na het succesvolle Bij het kanaal naar links (2011) volgt nu een nieuwe samenwerking tussen de Nederlandse theater- en filmmaker Alex van Warmerdam en het Vlaamse collectief Olympique Dramatique. Ze koesteren allebei een grote liefde voor het gewone, maar dat gewone krijgt bij hen altijd een slagje, het ontspoort en de duistere drijfveren van ons handelen komen boven... WO 18 20:00 \ LEARNING HOW TO WALK PREM NTGent | Minard | €14-30 ‘Met Learning How to Walk wil ik misschien wel opnieuw beginnen, alles wat ik leerde opnieuw formuleren, elk begrip, elke beweging, alles opnieuw definiëren en dan weer in vraag stellen als een soort verloren tussengebied dat constructief is, zonder drama.’ (Benny Claessens) WO 18 20:00 CREATIE 2016 €14-24 DO 19 20:00 CREATIE 2016 €14-24 VR 20 20:00 ZONDER BLOED LOD muziektheater | Schouwburg | €14-24 Over wraak, verzoening en de gevolgen van oorlog. Naar de novelle van Alessandro Baricco, met muziek van Dominique Pauwels. VR 20 20:00 \ LEARNING HOW TO... €14-24 VR 20 20:00 \ LIEFDE €14-20 ZA 21 20:00 \ LEARNING HOW TO... €14-24 ZA 21 20:00 \ LIEFDE €14-20 ZA 21 20:00 ZONDER BLOED €14-24 ZO 22 15:00 \ LEARNING HOW TO...MAT €14-24 DI 24 20:00 \ LIEFDE €14-20 WO 25 20:00 \ LEARNING HOW TO WALK WO 25 20:00 \ LIEFDE €14-20 DO 26 20:00 \ LEARNING HOW TO... €14-24

VR 27 20:00 ZA 28 20:00 ZA 28 20:00 DI 31 20:00

\ LEARNING HOW TO... €14-24 \ LEARNING HOW TO... €14-24 \ WE SHALL OVERCOME €14-24 \ LEARNING HOW TO... €14-24

JUNI WO 01 20:00 \ LEARNING HOW TO... €14-24 WO 01 » ZA 05 \ WE ARE ALREADY DEAD NTGent | Minnemeers Performance die Florian Fischer voor de Münchner Kammerspiele uitwerkte, nu in een remake met Oscar Van Rompay. Prijs en aanvangsuren nog te bepalen

Afgesloten op 13/10/2015. Alle weergegeven informatie is onder voorbehoud van wijzigingen in de loop van het seizoen. NTGENT.BE

Met deze digitale kaart kunnen deelnemers aan vrijetijdsactiviteiten in Gent punten sparen die rechts geven op bijkomende voordelen en fijne extraatjes. Ook NTGent aanvaardt deze kaart bij alle voorstellingen. Meer info op www.uitingent.be/uitpas 49

NTGent wil een open huis zijn, toegankelijk voor iedereen. Een NTGent productie bijwonen is een recht. Daarom maken we ons aanbod zo toegankelijk mogelijk voor iedereen. NTGent is rolstoeltoegankelijk, heeft een ringleiding voor doven en slechthorenden, en voorziet bij sommige voorstellingen ook audiodescriptie, tolken Vlaamse gebarentaal, voelstoelen en/of boventiteling. Om u de beste service te kunnen bieden, vragen wij u om steeds alle relevante informatie te vermelden bij uw reservering.

We voorzien audiodescriptie bij In Europa op 10/11 en 15/12, en bij De kersentuin op 6/12. Audiodescriptie is een live beschrijving van wat er op scène gebeurt, bedoeld voor blinden en slechtzienden. Indien je hier gebruik van wenst te maken, dan kan je je ticket reserveren via VeBeS Gent: via het nummer 09 292 40 80 of via e-mail gent@vebes.be. VeBeS is een vereniging van blinden en slechtzienden, maar je hoeft geen lid te zijn van deze organisatie om gebruik te maken van dit aanbod.

Meer info via: publiekswerking@ntgent.be +32 9 269 35 29 | +32 9 269 35 30

NTGENT ZOEKT VRIJWILLIGERS NTGent is steeds op zoek naar vrijwilligers met een groot hart voor theater. Wilt u graag deel utmaken van een actieve en dynamische ploeg vrijwilligers en kunt u ons helpen bij het onthaal, de bar, de promotie enz., geef ons dan een seintje via vacature@ntgent.be

COLOFON redactie Nele Buyst | Sophie Cocquyt | Dirk Crommelinck | Benny D’haeseleer | Caroline Eliano | Koen Haagdorens | Steven Heene | Koen Tachelet | Koen Van Caekenberghe (coördinatie & eindredactie) vertalers Gregory Ball (E), André Verkaeren (F), Sibylle Jung (D) en Koen Van Caekenberghe (NL) fotografie Stephan Vanfleteren (cover & affichebeelden) | Jules August (corporate photography) vormgeving Chilli (Hannah De Jonghe, Frederik Vanderfaeillie) verantwoordelijke uitgever Kurt Melens | Sint-Baafsplein 17, 9000 Gent U ontvangt deze publicatie op basis van klantgegevens van NTGent. Wenst u dit niet, laat het ons dan weten via info@ntgent.be 50

RUBRIEK

FACEBOOK TWITTER 51 RUBRIEK INSTAGRAM

dankt zijn sponsors en subsidiĂŤnten

NTGent magazine november - december 2015 jaargang 13 #3 oktober 2015

PB-PP|B-31355 BELGIE(N)-BELGIQUE

Verschijnt 6x per jaar in februari, april, juni, augustus, oktober, december Afgiftekantoor Gent X | P209538 Afzendadres | Kurt Melens, St-Baafsplein 17, 9000 Gent