Γράμμα σ’ ένα παιδί Μάρω Μπουρδάκου
ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ θεατρική περίοδος 2013-2014
Διοικητικό Συμβούλιο Πρόεδρος
Μένη Λυσαρίδου
Καλλιτεχνικός Διευθυντής
Γιάννης Βούρος
Αντιπρόεδρος
Φίλιππος Γράψας Μέλη
Δημήτρης Χαλκιάς Γιώργος Κιουρτσίδης Άννα Χατζησοφιά Γρηγόρης Βαλτινός Γιάννης Χρυσούλης
Το ΚΘΒΕ εποπτεύεται και επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού. Το ΚΘΒΕ είναι μέλος της Ένωσης των Θεάτρων της Ευρώπης.
Πρώτη παράσταση
Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου νέο ΥΠΕΡΩΟ ΕΜΣ θεατρική περίοδος 2013-2014
Μάρω Μπουρδάκου
Γράμμα σ’ ένα παιδί
Σκηνοθεσία: Σκηνικά-κοστούμια: Μουσική: Φωτισμοί: Οργάνωση παραγωγής:
Μάνος Πετούσης Νίκος Καλαϊτζίδης Γιώργος Χριστιανάκης Στέλιος Τζολόπουλος Πέτρος Κοκόζης
Με τη Ζέτα Δούκα
Σημείωμα συγγραφεα Όταν ξεκίνησα να γράφω το θεατρικό έργο Γράμμα σε ένα παιδί, δεν μπορούσα να φαντασθώ το πόσο βαθιά θα έμπαινα στην ψυχοσύνθεση όχι της εγκύου αλλά του υπό αφαίρεση εμβρύου κι ούτε το πόσο ορατά θα ήταν όλα αυτά τα σημάδια, που όλοι νομίζουμε πως είναι αόρατα. Ήταν μια διαδικασία ύψιστης προσωπικής ενδοσκόπησης, που γέννησε προβληματισμό, απορία και συγχρόνως θαυμασμό για ένα αγέννητο μυαλό, που στο τέλος υποκλίθηκα γι’ αυτό που ανακάλυπτα. Tα παιδιά από την κοιλιά της μάνας τους είναι φτιαγμένα για να μαθαίνουν. Έτσι και η ηρωίδα του έργου. Μια γυναίκα αυτάρκης, εργαζόμενη, μάχιμη και αρκούντως σκληρή μένει έγκυος εκούσια ή ακούσια. Αντιμετωπίζει το έμβρυο σαν ένα πλάσμα εγωκεντρικό, παράλογο και ανακόλουθο. Του ρίχνει ευθύνες για την απόφασή του να συλληφθεί μέσα της και συγχρόνως δείχνει να το αγαπάει ερήμην του. Κυλιόμενα συναισθήματα, παράνοια, αγάπη, τρυφερότητα, λανθάνων διάλογος, απόφαση μαζί με αναποφασιστικότητα, αγωνία για την παραδοχή της δικής χαρακτηρολογικής αποκάλυψης… Διαπραγματεύεται με το αγέννητο παιδί της τη βία, την αδικία του κόσμου, τη θρησκεία και τα φονταμενταλιστικά στοιχεία του παγκόσμιου ιστού και συγχρόνως αποζητά τις αξίες της αγάπης και της οικογένειας. Ωστόσο, αν και το όλο κλίμα της σκηνικής διαπραγμάτευσης, διαλέγεται σε έναν τόνο ψυχοσωματικό, η διάθεσή της παραμένει ανάλαφρη, υποβοηθώντας την να ανακαλύψει τι της συμβαίνει, ποιες οι διέξοδοι και που κρύβονται οι ανατροπές στο σκεπτικό της μέχρι τελικά να βγει νικήτρια. Θα μπορούσε να είναι μια οποιαδήποτε γυναίκα που ζει έντονα, φιλελεύθερα, με ρομαντικές ριζοσπαστικές απόψεις, αδέσμευτη κι αψηφώντας την ηλικία της, αλλά προσέχοντας και διαλέγοντας τον δρόμο της ζωής της. «Εγκυμονεί» σκέψεις, θέσεις, ιδεολογίες και ιδεοληψίες επιθυμώντας βαθιά μέσα της, να βιώσει την κατάσταση ως ανύπαντρη, ως μόνη και όχι μέσα από τη σύμβαση του γάμου…
4 Γράμμα σ’ ένα παιδί
5
Στον αντίποδα, τη βιώνει και σωματικά, γιατί η εγκυμοσύνη την καθηλώνει σε μερική έως και απόλυτη ακινησία μέχρι να γεννήσει, αποτρέποντάς την απ’ όλες της τις δραστηριότητες, από αυτά που αγαπάει, από την ίδια της τη ζωή. Παλεύει με τα θέλω και τα πρέπει της, με κοινωνικές, θρησκευτικές και πολιτικές συμβάσεις. Το έργο δεν είναι μονόλογος. Ένας διάλογος είναι, που διαπραγματεύεται τους φόβους της ηρωίδας για τον κόσμο και τους ανθρώπους, που θα αντιμετωπίσει το παιδί όταν γεννηθεί. Μία ακτινογραφία της κοινωνίας που κρύβει μια φρικαλέα εικόνα σε κάθε γωνιά της λεωφόρου της ζωής. Έζησα μαζί της κι ένιωσα τις αναστολές της. Ενστερνίσθηκα τους φόβους της. Την έκρινα αυστηρά για τη σκληρότητά της. Έγινα κι εγώ έμβρυο κουρνιάζοντας μέσα στην κοιλιά της, εισπράττοντας τις άδικες αλλά και δίκαιες συμβουλές της. Και στο τέλος κατάλαβα πως τίποτα στη ζωή δεν πρέπει να ενοχοποιείται. Όλα έχουν δυο πλευρές και σίγουρα κάποια στιγμή όλα είναι λάθος. Λένε πως η αξία της τέχνης, είναι η διαπραγμάτευση των αξιών στη σκηνή. Πιστεύω πως το κατορθώσαμε. Βλέποντάς το θα κρίνετε. Εμάς κι εσάς… Μάρω Μπουρδάκου
«…ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένα κοριτσάκι ερωτευμένο με μια μανόλια. Η μανόλια ήταν μεγάλη, με πολλά κλαριά, μεγάλα φύλλα και μεγάλα λουλούδια. Το κοριτσάκι ονειρευόταν ότι κάποτε, κάποιος θα κατάφερνε να κόψει ένα λουλούδι…»
6 Γράμμα σ’ ένα παιδί
7
Σημείωμα σκηνοθέτη Το πιο περίεργο πράγμα είναι να σου ζητάνε να γράψεις κάτι ως «σημείωμα» ή να πεις δυο λόγια για μια παράσταση που ετοιμάζεις… Και εκεί αρχίζει το μαρτύριο… Πώς να αρχίσεις να ξεγυμνώνεις την ψυχή σου πάλι… Είναι τόσο δύσκολο… Δεν ξέρω γιατί… αλλά προτιμώ να μιλάω μέσα από το μαγικό ταξίδι του Θεάτρου και της παράστασης. Εκεί μπορώ να μιλήσω… και να πω πολλά… Σε αυτό το ταξίδι είχα την τύχη να έχω δίπλα μου… συνοδοιπόρους σε αυτό το όνειρο, πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες… μα πάνω από όλα ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. Μακάρι αυτή η παράσταση να σας «γεννήσει» αυτά τα υπέροχα συναισθήματα που γέννησε και σε εμένα… ΑΓΑΠΗ… ΕΛΠΙΔΑ… ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ… ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ… ΣΕΒΑΣΜΟΣ… ας γίνουν οι λέξεις που θα μας συντροφεύουν στη ζωή μας. Ένα μεγάλο ευχαριστώ καρδιάς σε εσένα Μάρω με το υπέροχο κείμενο που μου χάρισες… σε εσένα Ζετάκι μου (για μένα είσαι το Ζετάκι) που μου χάρισες απλόχερα το ταλέντο σου και με εμπιστεύθηκες… σε σένα Γιώργο… για την υπέροχή σου μουσική… σε εσένα Νίκο… για το σκηνικό σου… Ευχαριστώ πολύ και το ΚΘΒΕ και τον κ. Γιάννη Βούρο που αγκάλιασε και πίστεψε σε αυτήν την παράσταση. Σε όλα τα παιδιά-συναδέλφους του ΚΘΒΕ που εδώ και μέρες τους ταλαιπωρώ με την επικοινωνία μας… Σας ευχαριστώ για την κατανόησή σας… την ευγένειά σας… και για πολλά πολλά άλλα… Με εκτίμηση Μάνος Πετούσης
«…υπάρχουν φαγητά για πλούσιους και φαγητά για φτωχούς, σπίτια για πλούσιους και σπίτια για φτωχούς, εποχές για πλούσιους κι εποχές για φτωχούς. Ο χειμώνας ας πούμε είναι μια εποχή για πλούσιους. Αν είσαι πλούσιος, το κρύο είναι παιχνίδι, γιατί αγοράζεις μια γούνα, έχεις θέρμανση και πας για σκι στην Ελβετία. Αν όμως είσαι φτωχός, το κρύο είναι μια κατάρα και μαθαίνεις να μισείς την ομορφιά ενός χιονισμένου τοπίου. Τι θέλει να πει η μανούλα μ’ αυτό; Ότι η ποιότητα παιδί μου υπάρχει μόνο εκεί που βρίσκεσαι εσύ…»
Η Μάρω Μουρδάκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του Πολιτικού τμήματος της Νομικής σχολής του Παν/μιου Αθηνών. Από το 2006 μέχρι το 2010 ήταν στην ομάδα σεναριογράφων της τηλεοπτικής σειράς Επτά θανάσιμες πεθερές του Mega Channel.
Βιογραφικό σημείωμα ΜάρωΣ ΜΠουρδάκου
To 2011 έγραψε το Γράμμα σε ένα παιδί, που ανέβηκε τον Φεβρουάριο του 2012 στο θέατρο Αυλαία της Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια, τον χειμώνα 2012-2013, στην Αθήνα στο θέατρο Κάππα. Τον χειμώνα του 2013 συνέγραψε το θεατρικό έργο Κυρία Ιουλία, που παίχτηκε με επιτυχία στην Αθήνα στο θέατρο Π.Κ. Τον Φεβρουάριο του 2014 θα ανέβει στο Θέατρο (Ελληνικός κόσμος-Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού) το δραματικό μιούζικαλ Ο Δρόμος που συνέγραψε, βασισμένο στον ομώνυμο δίσκο και τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα, σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου.
«…Τελικά ξέρεις κάτι; Είμαστε πολύ παράξενο ζευγάρι εμείς οι δυο. Αν και δεν σε ξέρω και δεν με ξέρεις, αν αρρωστήσεις, αρρωσταίνω κι αν πεθάνω, θα πεθάνεις. Δεν ξέρεις αν είμαι λευκή ή μαύρη, αν είμαι κοντή ή ψηλή, αδύνατη ή χοντρή, νέα ή γριά, φτωχή ή πλούσια, άσχημη ή όμορφη κι όμως είμαστε μαζί στο ίδιο κορμί…»
«…κοίτα πώς είσαι μικρό μου. Τι βλέπουν εκεί μέσα τα μάτια σου αγάπη μου; Μόνο νερό φαντάζομαι. Το νερό της φυλακής σου. Είσαι τόσο μόνο εκεί μέσα! Μην σε νοιάζει όμως. Θα σου λέω εγώ τα πάντα. Θα μιλάμε…» 12 Γράμμα σ’ ένα παιδί
Κ.Γ., Ανύπαντρη μητέρα ετών 37, Το δικό της γράμμα
Την εγκατέλειψε ο πατέρας της κόρης της πριν ακόμη γεννηθεί η μικρή… Έχουν περάσει 9 χρόνια και θυμάται…
«Στις 17/11/2003 ήταν η μέρα που έμαθα ότι είμαι έγκυος. Το Πολυτεχνείο, το τεστ εγκυμοσύνης και ο μονότονος ήχος από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου στο άκουσμα της είδησης… Ανάμεικτα συναισθήματα. Τρελές εναλλαγές. Ενθουσιασμός, συγκίνηση, αισιοδοξία, αποφασιστικότητα, διάθεση για αλλαγή, για δημιουργία. Μέχρι το τηλεφώνημα… Καμία ανταπόκριση. Κανένα σκίρτημα. Ούτε ίχνος χαράς. Η ψυχολογία μου τσακισμένη… Φόβος, ανασφάλεια, πολλά γιατί και λέξεις κλειδιά με ασήκωτο βάρος: Γονείς, κοινωνία, φίλοι, σχολείο, ταμπού, εκκλησία, ο θείος, η ξαδέρφη, η γειτονιά… Και τώρα; Πώς το λες; Τι λες; Ξέρετε έμεινα έγκυος, αλλά δεν υπάρχει πατέρας; Ο άντρας που ερωτεύτηκα δεν είχε τα ίδια σχέδια για εμάς; Σίγουρα δεν ήθελα να ακούσω τη λέξη ατύχημα. Για μένα το παιδί μου δεν ήταν ατύχημα… Από τη μια μέρα στην άλλη ξαφνικά κολλητές σου γίνονται η πραγματικότητα και η σκληρή αλήθεια, με τον χρόνο να κυλάει αντίστροφα γιατί πρέπει να αποφασίσεις ΤΩΡΑ! Ήθελα να μάθω. Κάποιος να μου πει, αν το να ρίξω το παιδί είναι πιο εγωιστικό από το να το κρατήσω ή το αντίστροφο… Και ποιος θα μου πει αν μπορώ να το μεγαλώσω; Ξέρω; Δεν είναι παιχνίδι η τύχη ενός παιδιού… ενός αγέννητου μωρού. Συγκρούσεις μέχρι τελικής πτώσεως και μετά… η απόφαση. Μονολεκτική. Άχρωμη. Ναι άχρωμη. Δεν νιώθεις. Γιατί ήδη προσπαθείς να σηκώσεις το βάρος της ευθύνης που κουβαλά. 9 μήνες χωρίς οικογενειακές στιγμές. Η κοιλιά μου άρχισε να φαίνεται. Στον δρόμο δεν μου κρατούσε το χέρι κανείς. Στα παιδικά μαγαζιά διάλεγα μόνη. Τον υπέρηχο τον άκουγα μόνο εγώ. Στη γέννα έκλαψα πολύ. Πολύ. Κρύφτηκα πίσω από τους φίλους που έλεγαν… από τη συγκίνηση είναι, αφήστε την να το νιώσει. 14 ώρες τοκετού και εγώ έκλαιγα… μέχρι που κόπηκε ομφάλιος λώρος. Κενό και λίγα δευτερόλεπτα, μέχρι να την πάρω αγκαλιά. Την έβλεπα για πρώτη φορά στα μάτια. Ήταν η μέρα που έγινα μάνα. Μεγάλωσα… 9 χρόνια μετά, οφείλω να σας εξομολογηθώ… Η Ηλιάννα ήταν η καλύτερη απόφαση της ζωής μου! Ο Ήλιος στη δική μου ΖΩΗ».
Μονογονεϊκές οικογένειες - Δύο ρόλοι, ένα πρόσωπο Οικογένεια: ένας θεσμός που κλείνει μέσα του αγάπη... στοργή αλλά και αγωνία. Οι όροι της, απεριόριστοι· τα όριά της, οι γονείς. Τι συμβαίνει, όμως, όταν η οικογένεια, αντί για δύο γονείς, έχει μόνο έναν; Tο σχήμα της οικογένειας με έναν γονέα αλλάζει και η έννοιά της αποκτά άλλη δυναμική; H μορφή της οικογένειας με έναν γονέα είναι πιο ευάλωτη στον κοινωνικό αποκλεισμό; Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το 2001 στην Ευρωπαϊκή Ένωση των δεκαπέντε χωρών υπήρχαν 4,3 εκατομμύρια μονογονεϊκές οικογένειες, ενώ το φαινόμενο επεκτείνεται διαρκώς και έχει κάνει έντονη την παρουσία του και στη χώρα μας, αφού το ποσοστό των οικογενειών με έναν γονέα φτάνει στο 22% του συνόλου των οικογενειών (Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, 2001), δηλαδή, μία στις πέντε οικογένειες είναι μονογονεϊκή, χωρίς να καταγράφονται εκείνες που φιλοξενούνται σε σπίτια γονέων ή συγγενών. […] Η κοινωνική απελευθέρωση της γυναίκας, η πρόσβασή της σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης κι η δυναμική παρουσία της στην αγορά εργασίας άλλαξαν τη μορφή της παραδοσιακής οικογένειας. Έτσι, σήμερα πολλές γυναίκες νιώθουν την ανάγκη να φέρουν στον κόσμο και να μεγαλώσουν ένα παιδί χωρίς την ανδρική φιγούρα. Τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει τετραπλασιαστεί ο αριθμός των διαζυγίων, έχει μειωθεί κατά 23% ο αριθμός των γάμων κι έχει τετραπλασιαστεί ο αριθμός των γεννήσεων εκτός γάμου. Προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μόνοι γονείς Ένας γονέας που μεγαλώνει μόνος το παιδί του είναι επιφορτισμένος με πολλαπλές ευθύνες και διττούς ρόλους. Έχει να αντιμετωπίσει και το γεγονός του κοινωνικού αποκλεισμού από πολλούς ανθρώπους που θεωρούν τη μονογονεϊκή οικογένεια δυσλειτουργική. Συχνά, όταν ο ίδιος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να στηρίξει την οικογένειά του, καθώς στερείται κι αυτός συναισθηματικής υποστήριξης, βιώνει πιο έντονα φόβο, άγχος, ανασφάλεια και απόγνωση να ανταποκριθεί στην καθημερινότητα. Όπως αναφέρει μητέρα μονογονεϊκής οικογένειας, «όταν αποφασίζεις να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί μόνη, το μόνο που δεν φαντάζεσαι είναι ότι λίγα χρόνια μετά θα σε κάνουν να τρέμεις για την τύχη του». Άλλωστε, μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που ζουν σε μονογονεϊκές οικογένειες έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να διαβιούν κάτω απ’ το όριο της φτώχειας συγκριτικά μ’ εκείνα των οικογενειών με δύο γονείς.
Φραντζέσκα Καραγιάννη, Βέρα Αθανασίου, Μανουσία Κυπραίου, «Μονογονεϊκές οικογένειες - Δύο ρόλοι, ένα πρόσωπο», περ. Επίκαιρα, 15/12/11.
14 Γράμμα σ’ ένα παιδί
«…όσο γι’ αυτόν ξέρεις τι λέω; Ότι ένας άνδρας που δέχτηκε να τον διώξω, όπως τον έδιωξα εγώ δεν είναι και τελείως για πέταμα. «Είμαι δειλός», μου είπε «επειδή είμαι άνδρας, αλλά πρέπει να με συγχωρέσεις ακριβώς επειδή είμαι άνδρας…»
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Οι μονογονεϊκές οικογένειες αποτελούν μια κατεξοχήν «μη ευνοημένη» ομάδα του πληθυσμού, όπου η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός δεν είναι αποτέλεσμα μόνο της έλλειψης επαρκών εισοδηματικών πηγών, αλλά ενός πολυδιάστατου συνδυασμού στοιχείων που αφορούν τη δυσκολία ένταξης στην αγορά εργασίας και συμφιλίωσης της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή καθώς και τη μειωμένη πρόσβαση σε δημόσια και κοινωνικά αγαθά. Στην Ελλάδα, η κοινωνική πολιτική για τη μονογονεϊκή οικογένεια, προσκολλημένη σε μια παρωχημένη ισχνή επιδοματική στήριξη, εμφανίζεται αδύναμη να κατανοήσει τις πολυδιάστατες ανάγκες που πηγάζουν από τη μονογονεϊκότητα και να υιοθετήσει καινοτόμες δράσεις για την άρση των εμποδίων που κρατούν τους μόνους γονείς μακριά από την απασχόληση και τους οδηγούν στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Η διατήρηση του εισοδήματος μέσω της επιδοματικής πολιτικής δεν μπορεί πλέον να είναι ο μοναδικός στόχος της κοινωνικής πολιτικής για τους μόνους γονείς. Σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη έχουν εφαρμοστεί με επιτυχία ενεργητικές πολιτικές κοινωνικής προστασίας, που στοχεύουν λιγότερο στη διατήρηση του εισοδήματος μέσω των επιδομάτων και περισσότερο στη βοήθεια για την ένταξη στην αγορά εργασίας και κατ’ επέκταση στην κοινωνία. Παράλληλα η εφαρμογή ρυθμίσεων για την εναρμόνιση της οικογένειας με την εργασία, καθώς και η ανάπτυξη ενός οργανωμένου συστήματος παιδικής φροντίδας σε τοπικό επίπεδο, θεωρούνται θέματα μείζονος σημασίας προς την κατεύθυνση αυτή. […] Οι μονογονεϊκές οικογένειες στην Ελλάδα είναι ένα θέμα που παραμένει στο περιθώριο της δημόσιας συζήτησης, ακόμη και της ακαδημαϊκής έρευνας, παρόλο που αποτελεί μια απτή και διευρυνόμενη κοινωνική πραγματικότητα. Η περιορισμένη έρευνα στο πεδίο αυτό στη χώρα μας, ωστόσο, υποδεικνύει κάποιες συγκλίνουσες διαπιστώσεις […] ως προς τα εξής: · Οι μονογονεϊκές οικογένειες αποτελούν μια αόρατη και λανθάνουσα δεξαμενή δημιουργίας και αναπαραγωγής κοινωνικού αποκλεισμού. · Η μορφή αυτή της οικογένειας παρουσιάζει τα τελευταία χρόνια αυξητικές τάσεις και στη χώρα μας, λόγω αλλαγών στη μορφή και τη σύνθεση της οικογένειας. · Είναι μια ομάδα αναμφισβήτητα αδικημένη από άποψη πολιτικών στήριξης και παροχής κοινωνικής προστασίας. · Η μονογονεϊκότητα ως οικογενειακή κατάσταση παραμένει ένα θέμα ταμπού σε μια περίοδο επιστροφής στις παραδοσιακές «οικογενειακές αξίες».
Ηλίας Κικίλιας, Όλγα Παπαλιού, Εύη Φαγαδάκη, «Διαστάσεις του κοινωνικού αποκλεισμού των μονογονεϊκών οικογενειών στην Ελλάδα», Ινστιτούτο Κοινωνικής Πολιτικής- Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών -Έργο Άλκηστις- ΚΠ EQUAL, Φεβρουάριος 2007
Υπεύθυνοι παράστασης
Γραφειο Παραγωγης & περιοδειων
Οδηγός σκηνής Χριστίνα Ζαχαροπούλου
Συντονιστρια Βούλα Γεωργιάδου
Μηχανικός σκηνής Κώστας Γεράσης
ΤΜΗΜΑ ΣΚΗΝΩΝ & ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ
Χειριστής κονσόλας φωτισμών Ηλίας Καλαϊτζίδης
Προϊστάμενος Στέλιος Τζολόπουλος ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ ΓΡΑΦΕΙΩΝ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΤΜΗΜA Προϊσταμένη Ιωάννα Καρτάση ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΩΝ Ασφάλειας-ΦύλαξηςΚαθαριότητας Ανέστης Καραηλίας ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Χειριστής κονσόλας ήχου Σωτήρης Τσολάκης
Μηχανικών σκηνής Κώστας Γεράσης
Φροντιστής Παναγιώτης Ροβινσών
Ηλεκτρολόγων Τάσος Δαηλίδης
Ενδύτριες Κωνσταντίνα Μαντζούκα Ελένη Ζουρνατζόγλου
Ηχητικών Γιάννης Αμπατζόγλου
Μηχανογράφησης λογιστηρίουΚεντρικό ταμείο Στέργιος Κεχαγιάς
Φροντιστών-κατασκευών φροντιστηριακού υλικού Νίκος Συμεωνίδης
Επεξεργασίας οικονομικών στοιχείων Αθανάσιος Τσολάκης
Σκηνογραφικών εργαστηρίων Ζαχαρίας Παπαδόπουλος
Προμηθειών-Διαχείρισης υλικού Κατερίνα Καράγαλη
Κατασκευές σκηνικών & κοστουμιών Εργαστήρια ΚΘΒΕ
Ραπτριών Ζωή Βλάχου Εργατών σκηνής-οδηγών Χάρης Πασχαλίδης
Προϊστάμενος Μιχάλης Χώρης ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ ΓΡΑΦΕΙΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΕΚΔΟΣΕΩΝ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ Προϊσταμένη Ελπίδα Βιάννη ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ ΓΡΑΦΕΙΩΝ
Υπεύθυνοι χώρων Δημήτρης Καβέλης Ανέστης Καραηλίας Γιώργος Κασσάρας Δημήτρης Μητσιάνης Βασίλης Μυτηλινός (χρέη υπευθύνου) Περικλής Τράιος
Διεθνών Σχέσεων Αμαλία Κοντογιάννη Τύπου & Δημοσίων Σχέσεων Καρίνα Ιωαννίδου Αρχείου–Βιβλιοθήκης Δήμητρα Βαλεοντή
Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος Εθνικής Αμύνης 2, 546 21, Θεσσαλονίκη T. 2315 200 000 E. info@ntng.gr
www.ntng.gr
Μάρω Μπουρδάκου
Γράμμα σ’ ένα παιδί Θεατρική περίοδος 2013-2014 Αρ. δελτίου 647 (243)
ΤΜΗΜΑ ΕΚΔΟΣΕΩΝ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΘΒΕ Συντονισμός έκδοσης Ελπίδα Βιάννη Επιμέλεια έκδοσης Αιμιλία Καρακόκκινου Γραφιστική επιμέλεια Σταύρος Καρανταγλής
Φωτογραφίες δοκιμών Δημοσθένης Γαλλής Ζώης Τριανταφύλλου-Σφακιανάκης
Με την υποστήριξη
Χορηγοί Επικοινωνίας
Παραγωγή εντύπου SKY Printing