Αυτοκρατορία (I Have your Data) | The Empire (I Have your Data)

Α Υ ΤΟ ΚΡ Α ΤΟ Ρ Ί Α ( Ι H AV E Y OU R DATA) Τ Ο Υ Γ ΙΏΡΓ ΟΥ ΒΈΛΤΣΟΥ

ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΉ: ΚΡΑΤΙΚΌ ΘΈΑΤΡΟ ΒΟΡΕΊΟΥ ΕΛΛΆΔΟΣ - ΜΈΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΉΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ

ΚΡΑΤΙΚΌ ΘΈΑΤΡΟ ΒΟΡΕΊΟΥ ΕΛΛΆΔΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΌ ΣΥΜΒΟΎΛΙΟ ΠΡΌΕΔΡΟΣ ΜΈΝΗ ΛΥΣΑΡΊΔΟΥ

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΌΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΒΟΎΡΟΣ

ΑΝΤΙΠΡΌΕΔΡΟΣ ΦΊΛΙΠΠΟΣ ΓΡΆΨΑΣ

ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΆΝΝΑ ΣΙΝΙΏΡΗ

ΜΈΛΗ ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΧΑΛΚΙΆΣ ΓΙΏΡΓΟΣ ΚΙΟΥΡΤΣΊΔΗΣ ΣΠΎΡΟΣ ΜΠΙΜΠΊΛΑΣ ΓΡΗΓΌΡΗΣ ΒΑΛΤΙΝΌΣ ΓΙΆΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΎΛΗΣ

Το ΚΘΒΕ εποπτεύεται και επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού. Το ΚΘΒΕ είναι μέλος της Ένωσης των Θεάτρων της Ευρώπης.

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕΓΑΡΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΌ ΣΥΜΒΟΎΛΙΟ

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΌ ΣΥΜΒΟΎΛΙΟ

ΠΡΌΕΔΡΟΣ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΚΑΤΣΈΛΟΣ

ΠΡΌΕΔΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΠΥΛΑΡΙΝΌΣ

ΑΝΤΙΠΡΌΕΔΡOΣ ΓΕΏΡΓΙΟΣ ΠΕΝΈΛΗΣ

ΑΝΤΙΠΡΌΕΔΡΟΣ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΑΚΑΤΣΈΛΟΣ

ΓΕΝΙΚΌΣ ΓΡΑΜΜΑΤΈΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΆΣ ΑΡΒΑΝΙΤΆΚΗΣ

ΓΕΝΙΚΌΣ ΓΡΑΜΜΑΤΈΑΣ ΙΩΆΝΝΗΣ ΣΦΕΝΔΌΝΗΣ

ΤΑΜΊΑΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΔΈΝΤΣΟΡΑΣ

ΤΑΜΊΑΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΜΆΜΑΛΗΣ

ΜΈΛΗ ΕΛΙΣΆΒΕΤ ΓΥΙΌΚΑ-ΣΟΥΛΤΆΝΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ ΡΆΠΤΗΣ ΙΦΙΓΈΝΕΙΑ ΤΑΞΟΠΟΎΛΟΥ ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΤΣΙΤΣΌΠΟΥΛΟΣ ΓΙΏΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΆΚΗΣ

ΜΈΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΆΣ ΑΡΒΑΝΙΤΆΚΗΣ ΑΛΕΞΆΝΔΡΑ ΒΟΥΤΥΡΆ ΠΆΤΡΟΚΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΆΔΗΣ ΠΑΎΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΆΔΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΊΑ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΊΟΥ ΔΗΜΉΤΡΙΟΣ ΨΩΙΝΌΣ

ΓΕΝΙΚΉ ΔΙΕΥΘΎΝΤΡΙΑ ΜΗΛΊΤΣΑ ΧΑΣΆΠΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΌΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉΣ ΓΙΏΡΓΟΣ–ΕΜΜΑΝΟΥΉΛ ΛΑΖΑΡΊΔΗΣ ΤΕΧΝΙΚΌΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉΣ ΑΠΌΣΤΟΛΟΣ ΑΝΔΡΙΆΣ

Ο Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης εποπτεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού.

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ (Ι HAVE YOUR DATA) ΣΚΗΝΟΘΕΣΊΑ

ΜΙΧΑΉΛ ΜΑΡΜΑΡΙΝΌΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΚΉ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΊΑ

ΜΙΧΑΉΛ ΜΑΡΜΑΡΙΝΌΣ, ΗΛΙΆΝΑ ΚΑΛΑΔΆΜΗ, ΜΑΡΙΛΈΝΑ ΚΑΤΡΑΝΊΔΟΥ ΣΚΗΝOΓΡΑΦΙΑ

ΓΙΏΡΓΟΣ ΣΑΠΟΥΝΤΖΉΣ ΚΟΣΤΟΎΜΙΑ

ΜΑΓΙΟΎ ΤΡΙΚΕΡΙΏΤΗ ΜΟΥΣΙΚΉ

ΔΗΜΟΣΘΈΝΗΣ ΓΡΊΒΑΣ ΦΩΤΙΣΜΟΊ

ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ ΝΤΕΚΏ ΒΟΗΘΟΊ ΣΚΗΝΟΘΈΤΗ

ΗΛΙΆΝΑ ΚΑΛΑΔΆΜΗ, ΜΑΡΙΛΈΝΑ ΚΑΤΡΑΝΊΔΟΥ ΒΟΗΘΌΣ ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΌΓΟΥ

ΔΑΝΆΗ ΠΑΝΆ ΒΟΗΘΌΣ ΦΩΤΊΣΤΡΙΑΣ

ΑΘΗΝΆ ΜΠΑΝΆΒΑ ΟΡΓΆΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΉΣ

ΦΙΛΟΘΈΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΆΔΟΥ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

ΣΤΑΥΡΟΎΛΑ ΑΡΑΜΠΑΤΖΌΓΛΟΥ [ΕΙΣΗΓΗΤΉΣ, ΠΑΡΘΈΝΑ 8, 43] ΕΛΈΝΗ ΚΙΛΙΝΚΑΡΊΔΟΥ [ΕΙΣΗΓΗΤΉΣ, ΠΑΡΘΈΝΑ 2, 75, 61] ΓΙΏΡΓΟΣ ΚΟΛΟΒΌΣ [ΕΙΣΗΓΗΤΉΣ, ΔΑΝΙΉΛ, ΣΎΜΒΟΥΛΟΙ] ΚΑΤΕΡΊΝΑ ΛΟΎΡΑ [ΕΙΣΗΓΗΤΉΣ, ΒΑΒΥΛΏΝΑ, ΠΑΡΘΈΝΑ 6, 29] ΧΡΊΣΤΟΣ ΝΤΑΡΑΚΤΣΉΣ [ΕΙΣΗΓΗΤΉΣ, ΒΑΛΤΆΣΑΡ, ΣΎΜΒΟΥΛΟΙ] ΧΡΉΣΤΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΊΟΥ [ΕΙΣΗΓΗΤΉΣ, ΒΑΛΤΆΣΑΡ, ΣΎΜΒΟΥΛΟΙ] ΕΎΑ ΣΙΜΆΤΟΥ [ΒΑΒΥΛΏΝΑ] ΜΙΧΆΛΗΣ ΣΙΏΝΑΣ [ΕΙΣΗΓΗΤΉΣ, ΣΎΜΒΟΥΛΟΙ] ΦΊΛΙΠΠΟΣ ΤΣΑΟΥΣΈΛΗΣ [ΕΙΣΗΓΗΤΉΣ, ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΌΣΩΡ, ΣΎΜΒΟΥΛΟΙ] ΑΝΔΡΟΜΆΧΗ ΦΟΥΝΤΟΥΛΊΔΟΥ [ΕΙΣΗΓΗΤΉΣ, ΠΑΡΘΈΝΑ 2, 4, 33, 50] ΟΡΈΣΤΗΣ ΧΑΛΚΙΆΣ [ΕΙΣΗΓΗΤΉΣ, ΒΑΛΤΆΣΑΡ, ΣΎΜΒΟΥΛΟΙ] ΜΑΡΊΝΑ ΧΑΤΖΗΙΩΆΝΝΟΥ [ΕΙΣΗΓΗΤΉΣ, ΠΑΡΘΈΝΑ 9, 52, 78, 85] ΗΜΕΡΟΜΗΝΊΑ ΠΡΏΤΗΣ ΠΑΡΆΣΤΑΣΗΣ: ΠΈΜΠΤΗ 15 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2015 ΜΈΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΉΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ / ΦΟΥΑΓΙΈ Μ2

ΑΥΤ ΟΚΡ ΑΤ ΟΡ ΊΑ (Ι H AVE YO UR DATA) ΤΟΥ Γ Ι Ώ Ρ Γ Ο Υ Β Έ Λ Τ Σ Ο Υ

ΣΗΜΕΊΩΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑ Έγραψα την Αυτοκρατορία μέσα στο αδιέξοδο του χρόνου. Την είδα πρώτα μέσα στους χρόνους των ρημάτων, δηλαδή μέσα από την ακριβολόγο ιδιότητα της γραμματικής, που διατυπώνει στα ρήματα, στις εγκλίσεις τους και τις φωνές, όλη την παλλόμενη αγωνία ενός σώματος, όταν υποφέρει το τέλος του χρόνου, και, επειδή μιλά, γερνά αναζωογονούμενο. Μη έχοντας δική μου γλώσσα άλλη παρά των μεγάλων δραματουργών, προβλέποντας το αδιέξοδο λόγω της γραφής των άλλων, αναγνωρίζοντας συγχρόνως στην ποίηση τη διαβατήρια συνθήκη προς το θέατρο, γνωρίζοντας επίσης, πως και η συνθήκη αυτή δεν είναι ικανή για να φανεί το θεατρικό έργο στη σκηνή, έγραψα την Αυτοκρατορία μέσα στον κυκεώνα του να γράφεις ό,τι δεν μπορείς να γράψεις και παρά ταύτα, να το επιτελείς. Έδειξα ό,τι με συσκοτίζει και γι’ αυτό παρέδωσα την Αυτοκρατορία στον Μιχαήλ Μαρμαρινό. Ο Γιάννης Βούρος, στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, τόλμησε να αναδεχθεί το τολμηρό εγχείρημα. ΓΙΏΡΓΟΣ ΒΈΛΤΣΟΣ

Βιογραφικό σημείωμα O Γιώργος Βέλτσος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944. Σπούδασε νομικά στη Θεσσαλονίκη και κοινωνιολογία στο Παρίσι. Από το 1975 δίδαξε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έγραψε δοκίμιο, ποίηση και θέατρο που έχει μεταφραστεί. Συνεργάζεται με την εφημερίδα Το Βήμα. Διετέλεσε Πρόεδρος του Εθνικού Θεάτρου και Πρόεδρος της Επιτροπής Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων. Η γαλλική κυβέρνηση τον έχει αναγορεύσει Ιππότη του Τάγματος του Φοίνικα και των Γραμμάτων και των Τεχνών.

ΣΚΗΝΙΚΗ Ο∆ΗΓΙΑ / ΤΟΠΟΣ / ΧΩΡΟΣ Αίθουσα ανακτόρου του Βαλτάσαρ. Enormous room µε παστάδα κατά τον τρόπο του Ντελακρουά στον πίνακα Ο θάνατος του Σαρδανάπαλου. Προοδευτικά μετατρέπεται στο προεδρικό γραφείο του Λευκού Οίκου στην Ουάσινγκτον, όπως η Αυτοκρατορία των Τόνι Νέγκρι και Μάικλ Χαρντ εμφιλοχωρεί υπό τας γραµµάς του βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης ∆ΑΝΙΉΛ. Στον δραματουργικό πυρήνα του έργου διαφαίνεται η σύγκρουση της κυρίας Άλβινγκ και του γιου της Όσβαλντ στους Βρικόλακες του Ερρίκου Ίψεν. Ενσωματώνονται μάλιστα αυτούσιοι οι κυριότεροι συγκρουσιακοί διάλογοί τους, διότι «στις συγκρούσεις μεταξύ ανθρώπων και μέσα σ’ αυτές, βαθιά, συγκρούονται οι ιδέες που είναι είτε ηττημένες είτε τροπαιοφόρες», όπως θέλει ο Ίψεν. Στην Αυτοκρατορία, όμως, όλες οι ιδέες έχουν ηττηθεί. Ό,τι συγκρούεται είναι οι προσομοιώσεις του τέλους της Ιστορίας. Την αντιπαράθεση Βαλτάσαρ και ∆ανιήλ –Προέδρου και χάκερ– υποκαθιστά µία και µόνο ιδέα, κοινή και στα δύο πρόσωπα του έργου: καθένας στήνει μια παγίδα στον άλλον, δόλωμα της οποίας είναι ο ίδιος.

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ [I HAVE YOUR DATA] ΜΙΑ ΕΙΚΌΝΑ ΠΟΥ ΑΛΛΆΖΕΙ ΕΡΉΜΗΝ ΤΗΣ. ΜΠΟΡΕΊ ΤΊΠΟΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΙΝΕΊΤΑΙ ΑΛΛΆ ΚΆΤΙ ΑΛΛΆΖΕΙ / ΈΝΑΣ ΧΡΌΝΟΣ ΑΚΊΝΗΤΟΣ ΌΛΑ ΈΧΟΥΝ ΣΥΜΒΕΊ. Η ΣΙΩΠΉ ΜΙΑΣ ΕΙΚΌΝΑΣ ΌΠΟΥ Ο ΧΡΌΝΟΣ ΕΓΚΛΩΒΊΖΕΤΑΙ Ο ΉΛΙΟΣ ΜΆΣ ΠΕΡΙΈΧΕΙ ΌΠΟΥ Ο ΑΥΤΟΚΡΆΤΟΡΑΣ ΟΦΕΊΛΕΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΘΆΝΑΤΟΣ ΌΠΟΥ ΤΑ ΔΕΔΟΜΈΝΑ ΥΠΆΡΧΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΑΣ ΑΛΛΆ Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΆΝΕΤΑΙ ΓΙΑΤΊ ΚΑΝΕΊΣ ΔΕΝ ΆΚΟΥΓΕ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΦΟΡΆ.

ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΟΣΩΡ* [ο αυτοκράτορας οφείλει να είναι αθάνατος] Υπήρχαν τέσσερις: Ναβουχοδονόσωρ Α΄, αυτοκράτορας της Βαβυλώνας, 1.100 π.Χ. Ναβουχοδονόσωρ Β΄ ο μέγας, αυτοκράτορας της Βαβυλώνας, 605-562 π.Χ. Αναφέρεται στο βιβλίο ΔΑΝΙΗΛ της Παλαιάς Διαθήκης. Ναβουχοδονόσωρ Γ΄, επαναστάτησε εναντίον του Δαρείου της Περσίας, 522 π.Χ. Ναβουχοδονόσωρ Δ΄, επαναστάτησε εναντίον του Δαρείου της Περσίας, 521 π.Χ. * Όνομα ακκαδικής προέλευσης Nabû-kudurri-us,ur· σημαίνει «Θεέ Ναμπού, προστάτεψε τον πρωτότοκό μου». Ο ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΌΣΩΡ B’ (634 π.Χ. - 562 π.Χ.) ΒΑΣΙΛΈΑΣ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΏΝΑΣ. Επέκτεινε το κράτος του προς τη Δύση και συγκεκριμένα προς τη Συρία και την Παλαιστίνη. Υπέταξε τη Φοινίκη. Πολιόρκησε δύο φορές την Ιερουσαλήμ, το 597 π.Χ. και το 586 π.Χ. Τη δεύτερη φορά την κατέλαβε και την κατέστρεψε, καίγοντας τον ναό του Σολομώντος και παίρνοντας τα ιερά σκεύη του. Η Ιερουσαλήμ ολόκληρη λεηλατήθηκε. Οι κάτοικοι της πόλης διώχθηκαν και εκτοπίστηκαν στη Βαβυλώνα (Βαβυλώνια Αιχμαλωσία). Τα χρόνια της βασιλείας του αποτελούν ίσως τη λαμπρότερη περίοδο στην ιστορία της βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας. Μνημονεύεται για ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, τους Κρεμαστούς Κήπους της Βαβυλώνας, αλλά και για την ανοικοδόμηση του υψηλότερου τείχους στην Ιστορία. «Έκτισα το θαύμα των λαών του κόσμου», είπε.

ΒΑΛΤΑΣΑΡ* [κυβερνά στο όνομα του πατέρα του] - Ο καθένας με λίγη τύχη μπορεί να είναι διάδοχος.

- The last king of Babylon. He saw the mystical handwriting on the wall. * Όνομα ακκαδικής προέλευσης· σημαίνει «Προστάτευε τη Ζωή του». Ήταν ο τέταρτος διάδοχος του Ναβουχοδονόσορος. Μνημονεύεται στο Βιβλικό υπόμνημα μόνο από τον προφήτη Δανιήλ.

ΔΑΝΙΗΛ* [φέρνουν τον Δανιήλ] - Portend the end of the empire * Το όνομά του σημαίνει «ο Κύριος είναι ο κριτής μου». Ο γνωστός προφήτης Δανιήλ της Παλαιάς Διαθήκης. Εβραίος προφήτης και αξιωματούχος στη Βαβυλωνιακή και στη Μηδοπερσική αυτοκρατορία. Οδηγήθηκε σε νεαρή ηλικία στη Βαβυλώνα κατά την περίοδο της Βαβυλώνιας Αιχμαλωσίας, το 605 π.Χ. Ο Ναβουχοδονόσωρ διέταξε να επιλεγούν από τους Ιουδαίους όσοι νέοι ήταν από βασιλική γενιά ή από οικογένειες ευγενών. Αυτοί δεν έπρεπε να έχουν κανένα σωματικό ελάττωμα. Έπρεπε να είναι εμφανίσιμοι, μορφωμένοι και να διαθέτουν γνώση και αντίληψη, προκειμένου να αναλάβουν αξιώματα στα ανάκτορα. Ο Ναβουχοδονόσωρ ξεχώρισε τον Δανιήλ και τρεις ακόμα νέους (τον Ανανία, τον Αζαρία και τον Μισαήλ), να παραμείνουν στη βασιλική αυλή, όπου ανατράφηκαν και σπούδασαν. Όταν ενηλικιώθηκαν, ο βασιλιάς τούς τοποθέτησε σε ανώτερες θέσεις του παλατιού και τους έδωσε νέα ονόματα. Στον Δανιήλ το όνομα Βαλτάσαρ (ΔΑΝΙΗΛ 1,7). Αποκάλυψε στον Ναβουχοδονόσορα, τον βασιλέα της Βαβυλώνας, δύο όνειρα προφητικής σημασίας. Ο Δανιήλ ευτύχησε να δει την επιστροφή των Ιουδαίων στη χώρα τους - ο ίδιος, λόγω γήρατος, δεν μπόρεσε να επιστρέψει στην Παλαιστίνη.

ΒΑΒΥΛΩΝΑ [«εκεκόσμητο δε ως ουδέν άλλο πόλισμα των ημείς ίδομεν», Ηροδότου Ίστορίαι / ΒΙΒΛΙΟ Α ΚΛΕΙΩ] Αρχαία πόλη που, για ολόκληρους αιώνες, ήταν η πρωτεύουσα του Βαβυλωνιακού κράτους. Χτίστηκε πάνω στις δύο όχθες του ποταμού Ευφράτη, στην επαρχία της Βαβυλωνίας, στο σημερινό Ιράκ. Τα ερείπιά της βρίσκονται 85 χλμ. νότια της Βαγδάτης. Περιεβάλλετο από ένα τεράστιο τείχος, με συνολικό μήκος 85 χλμ., ύψος που έφθανε τα 50 μ. και περίπου τριακόσιους εξήντα πύργους σε απόσταση 50 μ. ο ένας από τον άλλον. Υπήρξε η μεγαλύτερη οχυρωμένη πόλη ολόκληρης της Ανατολής και παραμένει και μέχρι σήμερα η μεγαλύτερη από όλες τις πόλεις που χτίστηκαν από ανθρώπινο χέρι.

Ο θάνατος του Σαρδανάπαλου, 1827-28 [La Mort de Sardanapale] Eugène Delacroix

-Το τι θα συμβεί δεν το έχουμε πει ή το τι συνέβη, αλλά πίσω υπάρχει μια παστάδα του Ντελακρουά, Ο θάνατος του Σαρδανάπαλου. Μπορεί κανείς να καταλάβει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα πριν ειπωθεί οποιαδήποτε λέξη.

-Δεν κατανοώ στην αφήγηση της ιστορίας μας, τη λέξη ατμόσφαιρα, τη χρηστικότητά της.

ΒΑΛΤΑΣΑΡ Βασιλέας-Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, διάδοχος, αναλώσιμος, πεθαίνει από υδροκυάνιο, κακή σχέση με την τεχνολογία, κακή σχέση με τον χρόνο, γαλανομάτης, επαναλαμβάνεται ΒΑΒΥΛΩΝΑ Πόλη. Μητέρα όλων των πορνών, μητέρα του Βαλτάσαρ, με κρεμαστούς κήπους, bitch, κομψή, ντίβα αραβικού τραγουδιού, μητερούλα, Pietà. Σε έκσταση, σε χαύνωση, κόκκινη λαίδη των σφαγείων ΝΑΒΟΥΧΟ∆ΟΝΟΣΩΡ Νεκρός βασιλέας, φάντασμα, πρώην σύζυγος της Βαβυλώνας, φυτό, βαριέται, internet integrated ΠΑΡΘΕΝΕΣ Γραμματείς, πόρνες, οδαλίσκες, ερινύες, αφήνουν κόκκινο σημάδι από κραγιόν, πεταρίζουν ∆ΑΝΙΗΛ Προφήτης-χάκερ, φοράει γυαλιά, πίνει μόνο νερό, τρέφεται με όσπρια, ο Υιός της αιχμαλωσίας (ένας Έντουαρντ Σνόουντεν ή ένας Μπράντλεϋ Μάννινγκ) ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ Μάγοι-αξιωματούχοι, ακόλουθοι, γιάπηδες, καθηγητάκια του Γέηλ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ το πλήθος όρθιο ή καθιστό

«Ο ΒΑΛΤΆΣΑΡ ΚΟΙΤΟΎΣΕ ΤΟΝ ΔΑΝΙΉΛ ΣΑΝ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΉΤΑΝ Ο ΒΑΛΤΆΣΑΡ ΣΑΝ ΒΑΛΤΆΣΑΡ. Ο ΔΑΝΙΉΛ ΚΟΙΤΟΎΣΕ ΤΟΝ ΒΑΛΤΆΣΑΡ ΣΑΝ ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΉΤΑΝ Ο ΔΑΝΙΉΛ ΣΑΝ ΔΑΝΙΉΛ. ΚΑΙ ΒΆΡΑΙΝΕ ΕΠΆΝΩ ΤΟΥΣ Ο ΑΙΦΝΊΔΙΟΣ ΛΌΓΟΣ. ΚΑΙ ΒΆΡΑΙΝΕ ΕΠΆΝΩ ΤΟΥΣ Ο ΑΙΦΝΊΔΙΟΣ ΦΌΒΟΣ».

THE FORGOTTEN MAN «BRADLEY MANNING» DECEMBER 17, 1987 Άφησε να διαρρεύσουν απόρρητα αμερικάνικα έγραφα στο Wiki Leaks. Τον χαρακτήρισαν ήρωα, προδότη, νέο σε σύγχυση και σούπερ χάκερ. Ο Manning είπε: «Η πληροφορία θα έπρεπε να είναι ελεύθερη, ανήκει στον δημόσιο χώρο». Οι πρώτες διαρροές του/της Manning ξεκινάνε τον Φεβρουάριο του 2010: Στέλνει ένα βίντεο στο Wiki Leaks –πρέπει να το δείτε όλοι– και δείχνει ένα κατασκοπικό αεροπλάνο που κατασκοπεύει πάρα πολύ μακριά, κάνει έναν πολύ μεγάλο κύκλο πάνω από το κέντρο επιχειρήσεων της Βαγδάτης και δείχνει δυοτρεις ανθρώπους να συναθροίζονται. Κάποιος κρατάει μια μηχανή, μια κάμερα, και ακούγεται ο πιλότος που λέει: «αυτό είναι όπλο». Και ακούγονται και οι άλλοι που ρωτάνε: «άσε μας να τον χτυπήσουμε» και λέει: «OK, OK». Και ακούγεται ταταττατατατταταττατ και πιο μετά τους δείχνει να σκοτώνονται όλοι. Ακούγονται χειροκροτήματα και έρχεται ένα βαν για να πάρει τον κόσμο –και έχει κάμερες το αυτοκίνητο– και λέει «βλέπεις όπλα;». «Όχι» λέει ο άλλος, «αλλά μάλλον έχει» και ακούγεται κάποιος που λέει:

«let

me shoot, come on man, let me shoot!» και λέει αυτός: «Shoot away, Shoot away».

-Το έχω δει. Θέλω να ρωτήσω αν σας δόθηκε και εσάς η αίσθηση του παιχνιδιού.

-Είναι σαν video game, ναι. Ο Manning είπε η πληροφορία θα έπρεπε να είναι ελεύθερη, ανήκει στον δημόσιο χώρο… θα πρέπει να αποτελεί δημόσιο αγαθό. Ο Βολταίρος έχει πει είναι πολύ δύσκολο να έχεις δίκιο, όταν όλο το κράτος έχει άδικο. «Όλα εύκολα» ακούγεται να λέει στη συνομιλία, περιγράφοντας πόσο εύκολη ήταν η αντιγραφή των αρχείων που έδωσε στο Wiki Leaks. «Πήγαινα στο

γραφείο μου με ένα μουσικό CD-RLV με ετικέτα κάτι σαν Lady Gaga. Έσβηνα τη μουσική, έπειτα έγραφα από πάνω συμπιεσμένα αρχεία». Υπάρχουν δύο Manning· ένας με τη στολή και ένας με μια ξανθιά περούκα· πολλοί άνθρωποι βγαίνουν φωτογραφία έτσι. Για τους ακτιβιστές ο Manning είναι ήρωας. Για τους άλλους και κυρίως για το αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών είναι προδότης. Για την Τσένα Μουρ, την παιδική του φίλη από το Κρέσεντ στην Οκλαχόμα, είναι το ίδιο παιδί που νευρίαζε όταν οι άλλοι το αγνοούσαν και επέμενε στον διαχωρισμό Εκκλησίας–Κράτους. Τους πρώτους εννιά μήνες τους πέρασε φυλακισμένος υπό απάνθρωπες συνθήκες στη βάση πεζοναυτών στο Κονέκτικατ της Βιρτζίνια. Έμεινε στην απομόνωση για 23 ώρες κάθε μέρα. Δεν του επέτρεπαν να κοιμηθεί, τον εξανάγκαζαν να στέκεται όρθιος και ολόγυμνος στη διάρκεια επιθεωρήσεων και αρνούνταν να του δώσουν τα γυαλιά του.

EDWARD JOSEPH SNOWDEN JUNE 21, 1983 Διέρρευσε στον τύπο απόρρητες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα μαζικής παρακολούθησης που εφαρμόζουν οι αμερικανικές και βρετανικές κυβερνήσεις. Το 2003 κατετάγη εθελοντής στον αμερικανικό στρατό και άρχισε ένα πρόγραμμα κατάρτισης για να ενταχθεί στις Ειδικές Δυνάμεις, με στόχο να περάσει τη σκληρή εκπαίδευση των 14 εβδομάδων. Αφού έσπασε και τα δύο πόδια του σε ένα ατύχημα, κατά τη διάρκεια της εκπαίδευση, πήρε απολυτήριο. Μετά την ανάρρωσή του, το 2005, έπιασε δουλειά, αρχικά ως φρουρός ασφαλείας, σε μία από τις μυστικές εγκαταστάσεις της NSA. Κατόπιν κατάφερε να αποσπαστεί στην CIA, εργαζόμενος στον τομέα της πληροφορικής. Το 2007 οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες τον έστειλαν, προστατευμένο από διπλωματική ασυλία, στα γραφεία της NSA στη Γενεύη της Ελβετίας, όπου εργάστηκε στον τομέα της ασφαλείας των ηλεκτρονικών δικτύων. Το 2009 μετατέθηκε σε μια αμερικανική βάση στην Ιαπωνία.

«Δεν έχω καμία πρόθεση να κρύβω το ποιος είμαι, γιατί ξέρω ότι δεν έχω κάνει τίποτα λάθος», είπε. Από το σημείωμα που συνοδεύει την πρώτη σειρά εγγράφων που παρέδωσε «Καταλαβαίνω τι θα πρέπει να περιμένω ότι θα υποφέρω για τις πράξεις μου», αλλά «θα είμαι ικανοποιημένος αν η ομοσπονδία του μυστικού δικαίου, της άνισης απονομής χάριτος και των ακαταμάχητων εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που κυβερνούν τον κόσμο που τόσο αγαπώ, θα αποκαλύπτονταν ακόμη και για μια στιγμή». Για την προβολή του από τα μέσα «Δεν θέλω την προσοχή του κοινού, γιατί δεν θέλω η ιστορία να είναι για μένα. Θέλω να είναι σχετικά με το τι έχει διαπράξει η κυβέρνηση των ΗΠΑ».

«Θέλω πραγματικά το επίκεντρο να είναι αυτά τα έγγραφα και στη συζήτηση που ελπίζω ότι αυτά θα προκαλέσουν μεταξύ των πολιτών σε όλο τον κόσμο, για το σε τι είδους κόσμο θέλουμε να ζούμε. Μοναδικό κίνητρό μου είναι να ενημερωθεί το κοινό ως προς αυτό που γίνεται στο όνομά τους και για αυτό που γίνεται εναντίον τους». Για την κατάταξή του στον αμερικανικό στρατό «Ήθελα να πολεμήσω στον πόλεμο του Ιράκ, γιατί ένιωθα σαν να είχα μια υποχρέωση ως άνθρωπος να βοηθήσω στην απελευθέρωση των ανθρώπων εκεί από την καταπίεση». «Οι περισσότεροι από τους εκπαιδευτές, μας προετοίμαζαν για να δολοφονούμε Άραβες, και όχι για να βοηθήσουμε κάποιους».

Είδε κάποια στιγμή το διαδίκτυο ως «την πιο σημαντική εφεύρεση σε όλη την ανθρώπινη ιστορία». Αλλά πίστευε ότι η αξία του διαδικτύου, μαζί με τη βασική προστασία της ιδιωτικής ζωής, καταστρέφονταν γρήγορα από τον πανταχού παρόντα επιτηρητή.

[Αποσπάσματα από τη συνέντευξή του στην Guardian, όπου, μετά από δική του αίτηση, αποκαλύπτει την ταυτότητά του, αποφασίζοντας να μην επιλέξει την προστασία της ανωνυμίας].

> Η δίκη του Manning συμπτωματικά ξεκίνησε την εβδομάδα που οι διαρροές του Snowden άρχισαν να γίνονται πρωτοσέλιδα.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ / ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΊΑ / MICHAEL HARDT, ANTONIO NEGRI / μετάφραση: Νεκτάριος Καλαϊτζής, Scripta, 2002. Ο Χαρντ και ο Νέγκρι υποστηρίζουν ότι η χρήση εργαλείων μιας προηγούμενης ιστορικής φάσης για την αντιμετώπιση σύγχρονων προβλημάτων είναι ακριβώς η συνταγή για αυξανόμενη σύγκρουση, ανασφάλεια και αστάθεια. Ο μόνος τρόπος να διατηρήσουν οι πλούσιοι και ισχυροί τα συμφέροντά τους και να εγγυηθούν την παγκόσμια τάξη είναι η εγκαθίδρυση μιας ευρύτατης συνεργασίας των κυρίαρχων δυνάμεων σε μια νέα μορφή Αυτοκρατορίας. Η Αυτοκρατορία είναι μοντέλο κυριαρχίας και αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης. Κοινή βάση του Ιμπεριαλισμού και της Αυτοκρατορίας είναι ο επεκτατισμός. Ο Ιμπεριαλισμός στρέφεται γύρω από μια μεγάλη σύγκρουση, ενώ η Αυτοκρατορία ενδυναμώνεται μέσα από πολλές μικρές διάσπαρτες συγκρούσεις στο αχανές του χώρου, τόσο στα πλαίσια της οικονομίας της αγοράς όσο και στις πολιτικές πρακτικές. Η παγκοσμιοποίηση ενέχει δύο όρους, την αποκέντρωση και την απεδαφικοποίηση. Η Αυτοκρατορία είναι απεδαφικοποιημένη. Τα διάφορα χαρακτηριστικά που της αποδίδονται είναι λόγω απουσίας των ορίων. Η Αυτοκρατορία είναι καθεστώς απεριόριστης κυριαρχίας.

Είναι παντού. Δεν χρειάζεται εδάφη, τα έχει ήδη. Πρόκειται για έναν μηχανισμό, ο οποίος προοδευτικά ενσωματώνει ολόκληρο τον κόσμο στον εσωτερικό του μανδύα, στην Αυτοκρατορία ο κόσμος ονομάζεται πλήθος. Η έννοια του πλήθους. Το πλήθος είναι μια πολλαπλότητα, ένα σύνολο από ατομικότητες, ένα ανοιχτό παιγνίδι από σχέσεις, το οποίο δεν είναι ομοιογενές ούτε ταυτόσημο. Ως παγκόσμια πλέον δύναμη, αποτελεί τη μόνη «αντιεξουσία» απέναντι στην πλανητική κυριαρχία της Αυτοκρατορίας. Η Αυτοκρατορία χρειάζεται να παρουσιάζεται σαν αιώνια. Η Αυτοκρατορία δημιουργεί τον ίδιο τον κόσμο στον οποίο εγκαθίσταται. Η Αυτοκρατορία βάζει τους όρους γύρω απ’ τους οποίους όλα κινούνται. Η Αυτοκρατορία έχει μια μικτή σύνθεση. Έχει μέσα της τη μοναρχία, την αριστοκρατία και τη δημοκρατία. Η συνύπαρξη των τριών αυτών πολιτευμάτων συνεπάγεται το τέλος της Ιστορίας. Παρόλο που η πρακτική της στάζει αίμα, αυτό που καθαγιάζει την ιδέα της Αυτοκρατορίας είναι η ειρήνη. Μια ειρήνη διαρκής και οικουμενική στην έδρα της. Θέλουν την ειρήνη και εφόσον δεν υπάρχει τίποτα εξωτερικό προς την Αυτοκρατορία, όλες αυτές οι στρατηγικές επιχειρήσεις που σ’ εμάς φαντάζουν

εξωτερικές,

είναι

εσωτερική

υπόθεση.

Το συμπόσιο του Βαλτάσαρ, περ. 1821, [Belshazzar’s Feast], John Martin

ΜΕΤΆ ΤΟ ΌΡΓΙΟ Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω την παρούσα κατάσταση πραγμάτων, θα την ονόμαζα: μετά το όργιο. Όργιο είναι όλη η εκρηκτική στιγμή της νεωτερικότητας, η στιγμή της απελευθέρωσης σε όλους τους τομείς. Πολιτική απελευθέρωση, σεξουαλική απελευθέρωση, απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων, απελευθέρωση του παιδιού, των ασυνείδητων ενορμήσεων, απελευθέρωση της τέχνης. […] Διανύσαμε όλους τους δρόμους της παραγωγής και της δυνητικής υπερπαραγωγής αντικειμένων, σημείων, μηνυμάτων, ιδεολογιών, ηδονών. Σήμερα πλέον όλα έχουν απελευθερωθεί, ο κύβος ερρίφθη και ξαναβρισκόμαστε συλλογικά μπροστά στο καίριο ερώτημα: Τι κάνουμε μετά το όργιο; Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να παρουσιάζουμε σαν πραγματικά το όργιο και την απελευθέρωση, να προσποιούμαστε ότι τραβάμε προς την ίδια κατεύθυνση επιταχύνοντας, στην πραγματικότητα όμως επιταχύνουμε μέσα στο κενό, αφού όλες οι τελικότητες της απελευθέρωσης βρίσκονται ήδη πίσω μας, κι αφού αυτό από το οποίο κατατρεχόμαστε, ψυχαναγκαζόμαστε, είναι ακριβώς αυτή η προεξόφληση όλων των αποτελεσμάτων, η διαθεσιμότητα όλων των σημείων, όλων των μορφών, όλων των πόθων. Τι κάνουμε λοιπόν; Αυτό θα πει κατάσταση προσομοίωσης: είμαστε υποχρεωμένοι να ξαναπατούμε όλα τα σενάρια επειδή όλα έχουν ήδη υλοποιηθεί - πραγματικά ή δυνητικά. Πρόκειται για την κατάσταση της πραγματοποιημένης ουτοπίας, όλων των πραγματοποιημένων ουτοπιών, όπου είσαι, παραδόξως, αναγκασμένος να εξακολουθήσεις να ζεις σαν να μην ήταν αυτές πραγματοποιημένες. Καθώς όμως είναι πραγματοποιημένες και καθώς δεν μπορούμε πια να διατηρούμε την ελπίδα ότι θα τις πραγματοποιήσουμε, άλλο δεν μας μένει από το να τις υπερ-πραγματοποιήσουμε μέσα σε μια απροσδιόριστη προσομοίωση. Ζούμε μέσα στην απροσδιόριστη αναπαραγωγή ιδανικών, φαντασμάτων, εικόνων, ονείρων που βρίσκονται εφεξής πίσω μας και που πρέπει εντούτοις να τα αναπαράγουμε μ’ ένα είδος μοιραίας αδιαφορίας. [Ζαν Μποντριγιάρ, Η διαφάνεια τον Κακού, Δοκίμιο πάνω στα ακραία φαινόμενα].

THIS TEXT IS THIS TEXT CANN

IT IS A SIGHT WHO TALKS WE NEED BODIES WE NEED BODIES

ΔΕΝ ΠΡΌΚΕΙΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ

ΕΊΝΑΙ ΈΝΑ ΤΟΠΊΟ ΠΟΥ ΜΙΛΆ Μ ΧΡΕΙΑΖΌΜΑΣΤΕ ΣΏΜΑΤΑ ΓΙ ΧΡΕΙΑΖΌΜΑΣΤΕ ΣΏΜΑΤΑ ΓΙ

NOT A PLAY, NOT BE PLAYED.

/ A PAINTING WITH FACTS S TO SEE THE SEA TO SEE THE STORY.

ΑΙ ΓΙΑ ΔΡΆΜΑ, ΝΑ ΠΑΙΧΤΕΊ.

Ο / ΈΝΑΣ ΠΊΝΑΚΑΣ ΜΕ ΓΕΓΟΝΌΤΑ ΙΑ ΝΑ ΔΟΎΜΕ ΤΗ ΘΆΛΑΣΣΑ ΙΑ ΝΑ ΔΟΎΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ.

ΝΑΒΟΥΧΟΔΟΝΌΣΩΡ [ΤΟ ΌΝΕΙΡΟ]

Στο δεύτερο έτος της βασιλείας του ο Ναβουχοδονόσωρ είδε στον ύπνο του ένα όνειρο και το πνεύμα του ταράχτηκε τόσο που ο ύπνος έφυγε από αυτόν. Τότε κάλεσε τους μάντεις και τους σοφούς της Βαβυλώνας, για να του πουν τι όνειρο είδε και έπειτα να το ερμηνεύσουν. Εκείνοι του είπαν: «κανένας άνθρωπος πάνω στη γη δεν μπορεί να σου πει τι είδες. Πες μας τι είδες και εμείς θα σου το ερμηνεύσουμε». Ο βασιλέας είπε: «Το πράγμα διέφυγε από μένα. Αν δεν μου κάνετε γνωστό το όνειρο, και την ερμηνεία του, θα θανατωθείτε και τα σπίτια σας θα καταστραφούν. Αν μου το φανερώσετε και μου πείτε και την ερμηνεία του, θα πάρετε χρυσάφι και μεγάλες τιμές». Απάντησαν για δεύτερη φορά και είπαν: «Ας πει ο βασιλέας το όνειρο στους δούλους του, κι εμείς θα φανερώσουμε την ερμηνεία του». Κι ο βασιλέας απάντησε και είπε: «Στ’ αλήθεια, καταλαβαίνω ότι εσείς θέλετε να εξαγοράζετε τον καιρό, βλέποντας ότι μου διέφυγε το όνειρο». Εκείνοι τότε του απάντησαν ότι αυτό που ζητάει ο βασιλέας είναι μεγάλο, και δεν υπάρχει άλλος που να μπορεί να το φανερώσει μπροστά στον βασιλέα, εκτός από τους θεούς, των οποίων η κατοικία δεν είναι μαζί τους. Ο βασιλέας τότε οργίστηκε και ζήτησε να απολέσουν όλους τους σοφούς της Βαβυλώνας. Και η απόφαση βγήκε και οι σοφοί θανατώνονταν. Τότε ζήτησαν και τον Δανιήλ και τους συντρόφους του για να τους θανατώσουν. Και ο Δανιήλ απάντησε με φρόνηση και σοφία στον Αριώχ ότι χρειάζεται χρόνο για να πει στον βασιλέα τι όνειρο είδε και ποια είναι η ερμηνεία του. Ο Δανιήλ γνωστοποίησε το αίτημα στον Ανανία, στον Μισαήλ και στον Αζαρία. Ζήτησε από τον Θεό του ουρανού έλεος για το μυστήριο αυτό, ώστε να μη απολεστεί ο ίδιος και οι σύντροφοί του μαζί με τους υπόλοιπους σοφούς της Βαβυλώνας.

Και το μυστήριο αποκαλύφθηκε στον Δανιήλ, με όραμα της νύχτας. Τότε, ο Δανιήλ ευλόγησε τον Θεό του ουρανού. Και ο Δανιήλ μίλησε και είπε: «Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Θεού από τον αιώνα και μέχρι τον αιώνα. Επειδή, δική του είναι η σοφία και η δύναμη. Κι αυτός μεταβάλλει τους καιρούς και τους χρόνους». Πήγε, λοιπόν, ο Δανιήλ στον Αριώχ, τον οποίο ο βασιλέας είχε διατάξει για να απολέσει τους σοφούς της Βαβυλώνας, και του είπε το εξής: «Μην απολέσεις τους σοφούς της Βαβυλώνας· φέρε με μέσα, μπροστά στον βασιλέα». Και ο Αριώχ έφερε με βιασύνη μέσα στον βασιλέα τον Δανιήλ και του είπε το εξής: «Βρήκα έναν άνδρα από τους γιους της αιχμαλωσίας του Ιούδα, ο οποίος θα φανερώσει στον βασιλέα την ερμηνεία». Και ο βασιλέας απάντησε και είπε στον Δανιήλ, του οποίου το όνομα ήταν Βαλτάσαρ: «Είσαι ικανός να μου φανερώσεις το όνειρο που είδα και την ερμηνεία του;». Ο Δανιήλ απάντησε μπροστά στον βασιλέα και είπε: «Το μυστήριο για το οποίο ρωτάς δεν μπορούν σοφοί, μάγοι, μάντεις, να σου φανερώσουν. Υπάρχει, όμως, ο Θεός στον ουρανό, που αποκαλύπτει μυστήρια, και κάνει γνωστό στον βασιλέα Ναβουχοδονόσορα, τι πρόκειται να γίνει στις έσχατες ημέρες. Το όνειρό σου και τα οράματα του κεφαλιού σου επάνω στο κρεβάτι σου, είναι τούτα: Είδες ένα μεγάλο άγαλμα που στεκόταν μπροστά σου, ήταν εξαίσιο και με μορφή φοβερή. Το κεφάλι του ήταν από χρυσάφι, το στήθος του και οι βραχίονές του από ασήμι, η κοιλιά του και οι μηροί του από χαλκό, οι κνήμες του από σίδερο και ένα μέρος από πηλό. Τότε αποκόπηκε μια πέτρα και χτύπησε στα πόδια του αγάλματος, που ήταν από σίδερο και πηλό, και τα κατέστρεψε και έγιναν σαν το λεπτό άχυρο ενός θερινού αλωνιού και τα σήκωσε ο άνεμος και η πέτρα· έγινε ένα μεγάλο βουνό και γέμισε ολόκληρη τη γη. Αυτό είναι το όνειρο. Εσύ, βασιλέα μου επειδή, ο Θεός του ουρανού έδωσε σε σένα ισχύ και δόξα και κάθε τόπο όπου κατοικούν οι γιοι των ανθρώπων και τα πουλιά του ουρανού και σε έκανε κύριο επάνω σε όλα αυτά, εσύ είσαι εκείνο το χρυσό κεφάλι.

Και ύστερα από σένα θα σηκωθεί μια άλλη βασιλεία κατώτερη από τη δική σου και μια άλλη τρίτη βασιλεία από χαλκό, που θα κυριεύσει επάνω σε ολόκληρη τη γη. Και μια τέταρτη βασιλεία θα σταθεί ισχυρή, όπως το σίδερο όπως το σίδερο κατακόβει τα πάντα». Ο Δανιήλ ερμήνευσε ότι τα τμήματα του αγάλματος με τα διάφορα υλικά αντιπροσωπεύουν τις διάφορες επίγειες βασιλείες, με αρχή το βαβυλωνιακό κράτος, όπως και τα υπόλοιπα βασίλεια που θα ακολουθήσουν (Μήδοι και Πέρσες, Μέγας Αλέξανδρος, Πτολεμαίοι και Σελευκίδες)· όλα αυτά θα συντριβούν από τον Θεό του Ουρανού, που θα αναστήσει άλλο βασίλειο (του Μεσσία) και θα θρυμματίσει όλες τις άλλες βασιλείες, ενώ το ίδιο θα παραμείνει αιώνιο. Τότε, ο βασιλέας Ναβουχοδονόσωρ, έπεσε επάνω στο πρόσωπό του, προσκύνησε τον Δανιήλ και πρόσταξε να του προσφέρουν προσφορά και θυμιάματα.

[Πηγή: ΔΑΝΙΗΛ, Παλαιά Διαθήκη]

Το συμπόσιο του Βαλτάσαρ, περ. 1636-8 [Das Gastmahl des Belsazar] Rembrandt Harmenszoon van Rijn

Η ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΝΎΧΤΑ ΤΟΥ ΒΑΛΤΆΣΑΡ [ΣΥΜΠΌΣΙΟ] *ΣΥΝΆΘΡΟΙΣΗ ΑΝΘΡΏΠΩΝ ΠΟΥ ΠΊΝΟΥΝ

Τη νύχτα της 5ης Οκτωβρίου του 539 π.Χ. (κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο, ή 11ης Οκτωβρίου κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο), ο Βαλτάσαρ παρέθεσε ένα μεγάλο συμπόσιο σε χίλιους μεγιστάνες του (ΔΑΝΙΗΛ, Κεφάλαιο 5). Η Βαβυλώνα τότε βρισκόταν σε πολιορκία από τις δυνάμεις του Κύρου και του συμμάχου του, Δαρείου. Οι Βαβυλώνιοι έκαναν συμπόσιο τη στιγμή που η πόλη ήταν υπό πολιορκία. Ο Βαλτάσαρ πίστευε πως τα τείχη της πόλης τους ήταν απόρθητα. Στη διάρκεια του συμποσίου, ο Βαλτάσαρ ζήτησε να φέρουν τα ιερά σκεύη του ναού του Σολόμωντα, ώστε να πιει ο ίδιος, οι καλεσμένοι του, οι σύζυγοί του και οι παλλακίδες του αινώντας τους βαβυλωνιακούς θεούς. Η κίνησή του αποτελούσε ηθελημένη πράξη περιφρόνησης από μέρους του προς ονειδισμό του Ιεχωβά (Δα 5:2-4), ο οποίος είχε εμπνεύσει τις προφητείες που προέλεγαν την πτώση της Βαβυλώνας. Στη διάρκεια του συμποσίου εμφανίστηκε ξαφνικά ένα χέρι, το οποίο άρχισε να γράφει πάνω στον τοίχο του ανακτόρου. Ο Βαλτάσαρ, ανίκανος να ερμηνεύσει τη γραφή, κάλεσε τους σοφούς της Βαβυλώνας και είπε σε αυτούς: «Εκείνος, ο οποίος θα αναγνώση αυτήν την γραφήν και θα καταστήση εις εμέ γνωστόν το νόημά της, θα ενδυθή βασιλικήν πορφύραν, το χρυσούν περιδέραιον θα τεθή στον τράχηλόν του και θα είναι ο τρίτος άρχων στο βασίλειόν μου». Κανείς τους όμως δεν μπόρεσε να διαβάσει τη γραφή. Ο Δανιήλ, εν ω πνεύμα Θεού, αποκάλυψε τη γραφή στον τοίχο. «Και αυτή η αποτυπωμένη επάνω στον τοίχον γραφή λέγει “μανή, θεκέλ, φάρες”. Άκουσε, λοιπόν, και την ερμηνείαν της γραφής αυτής· Mανή, σημαίνει: Ο Θεός εμέτρησε την βασίλειάν σου και την συνεπλήρωσε. Θεκέλ σημαίνει: Ετέθη επάνω στον ζυγόν, εζυγίσθη και ευρέθη λιποβαρής. Φάρες σημαίνει: Έχει διαιρεθή πλέον η βασιλεία σου και εδόθη στους Μηδους και στους Πέρσας». Αποκάλυψε τη σημασία του μηνύματος, προλέγοντας την πτώση της Βαβυλώνας. Αυτή ήταν η τελευταία νύχτα του Βαλτάσαρ, ο οποίος θανατώθηκε κατά την άλωση της πόλης όταν, «τα στρατεύματα του Κύρου Β΄, εισέβαλαν στη Βαβυλώνα αμαχητί» (Ασσυριακά και Βαβυλωνιακά Χρονικά, σ.σ. 109, 110), οδηγώντας τη Νεοβαβυλωνιακή Αυτοκρατορία στο τέλος της.

ΛΈΞΕΙΣ ΝΈΑΣ ΕΠΟΧΉΣ: ΓΡΑΒΆΤΑ / ΦΕΡΜΟΥΆΡ / ΟΒΆΛ ΓΡΑΦΕΊΟ / ΠΡΌΕΔΡΟΣ / ΜΊΝΙ ΦΟΎΣΤΑ / ΤΑΚΟΎΝΙΑ / FACEBOOK / ΑΣΑΝΣΈΡ / ΣΕΡΒΙΕΤΆΚΙ / ΠΛΕΡΈΖΑ / ΚΆΜΕΡΕΣ / ΝΊΤΣΕ / YALE / ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΉ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΉ / ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΌΣ / TATTOO AND JEWELLERY SHOPS / SANGUINE CHOLERICUS / ΣΟΛΙΨΙΣΜΌΣ / ΧΆΚΕΡ / ΕΦΟΠΛΙΣΤΉΣ / YUPPIES / APPLE / ΜΑΝΙΚΙΟΎΡ / ΜΠΟΤΟΞ / ΜΠΌΙΝΓΚ

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι µε υποστήριξαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών εβδομάδων. Κατά τη διάρκεια αυτής της µακράς διαδικασίας, τα γράμματα υποστήριξης και συμπαράστασης που µου αποστείλατε µε βοήθησαν να παραμείνω δυνατή. Καθώς μεταβαίνω προς αυτή τη νέα φάση της ζωής µου, θέλω όλοι να γνωρίζουν τον πραγματικό µου εαυτό. Είμαι η Τσέλση Μάννινγκ, είμαι γένους θηλυκού. Με δεδομένο τον τρόπο που αισθάνομαι και αισθανόμουν οπό την παιδική µου ηλικία, επιθυμώ να αρχίσω ορμονοθεραπεία το συντομότερο δυνατόν. Ελπίζω πως θα µε υποστηρίξετε σ’ αυτή τη μετάβαση. Ζητώ επίσης να αρχίσετε από σήμερα να αναφέρεστε στο άτομό µου µε το νέο µου όνομα και να χρησιμοποιείτε τη θηλυκή αντωνυμία. Ανυπομονώ να λάβω γράμματα από υποστηρικτές ούτως ώστε να έχω την ευκαιρία να ανταποκριθώ. Σας ευχαριστώ Τσέλση Ε. Μάννινγκ [Από την επιστολή του Μπράντλεϋ Μάννινγκ, αναλυτή πληροφοριών του αμερικανικού Στρατού, δύο ημέρες μετά την καταδίκη του σε κάθειρξη τριάντα πέντε ετών για διαρροή απόρρητων εγγράφων].

ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ ΔΎΟ ΑΝΤΡΏΝ 20.11.2014 Ήθελα να σας ρωτήσω, αισιοδοξείτε για τα χρόνια που έρχονται; Είτε αναλογιζόμενος τη δική σας ύπαρξη είτε του κόσμου. Μπορώ να σας απαντήσω με μια φράση του κυρίου Ιωάννη Συκουτρή. Λέει «το μέλλον είναι σκοτεινό και είναι λίγοι εκείνοι που δεν φοβούνται το σκοτάδι». Εσείς, πάνω σ’ αυτό είστε από αυτούς που φοβούνται λίγο, φοβούνται πολύ, δεν φοβούνται καθόλου; Το σκοτάδι; Νομίζω σιγά-σιγά δεν το φοβάμαι, αλλά σιγά-σιγά. Τα βαθιά γεράματα σας φοβίζουν; Τα γεράματα δεν με φοβίζουν. Με φοβίζει η ανημποριά. Δηλαδή να μην μπορώ να αυτοεξυπηρετούμαι, να κάνω κάποια βασικά πράγματα και να απομονώνομαι – κάτι που το χρειάζομαι πολύ σαν άνθρωπος εγώ. Δηλαδή να μην μπορώ να μείνω μόνος να κάνω πέντε πράγματα. Αυτό που με φοβίζει δεν είναι ότι μεγαλώνω, είναι το να μην μειωθούν γρήγορα οι δυνατότητές μου. Σωματικές και πνευματικές.

– Δηλαδή θέλετε να έχετε την αυτονομία σας μ΄ έναν τρόπο.

– Όσο μπορώ, δηλαδή θέλω να μπορώ να παίρνω τα ποδαράκια μου και να βγαίνω στην αυλή να βλέπω τον ήλιο. Μόνος μου. Μόνος μου να μπορώ να βγαίνω στην αυλή να βλέπω τον ήλιο. Πώς θα θέλατε να πεθάνετε; Με ακαριαίο και επώδυνο θάνατο σε δυστύχημα ή με αργό και ανώδυνο από Αλτσχάιμερ; Αλτσχάιμερ όχι. Ξέρω ότι δεν θα ήθελα από Αλτσχάιμερ. Τώρα όπως είναι να γίνει θα γίνει από μόνο του. Ξέρω τι δεν θα ήθελα. Η θάλασσα σας αρέσει; Επειδή είμαι από ένα χωριό που είναι δίπλα στη θάλασσα, δεν μπορώ να με φανταστώ χωρίς αυτήν. Μπορείτε να σηκωθείτε λίγο όρθιος; [χαμογελά και σηκώνεται] Θα σας ρωτήσω, αν θέλετε μου απαντάτε όρθιος ή καθιστός. Θα θέλατε να σας μνημονεύσουν κάποια στιγμή σ΄ ένα βιβλίο Ιστορίας; Να μπει το όνομά σας στην Ιστορία. Ότι μείνατε γνωστός για κάτι. Έκανε αυτό.

Θα ήθελα να με μνημονεύσουν σ΄ ένα βιβλίο αγάπης. Σε βιβλίο Iστορίας δεν με νοιάζει και πολύ αλλά να με θυμούνται για κάτι καλό που έκανα σε κάποιους ή μια ζεστή στιγμή, μια ζεστή σελίδα θα το ήθελα. Είναι και πιο ισχυρό το αποτύπωμα. Τώρα σε βιβλία ιστορίας ξέρετε πόσα αποτυπώματα έχει; Αισθάνεστε ότι στη δουλειά έχετε εχθρούς; Εγώ προσωπικά; Ναι. Όχι. Εχθρούς δεν έχω σίγουρα, γιατί για να έχεις εχθρούς πρέπει να έχεις και κάποια ιδιαίτερη δύναμη, δηλαδή να εχθρεύονται κάτι που εσύ έχεις. Σ΄ εμένα δεν υπάρχει κάτι το οποίο να μπορούν να εχθρεύονται. Γιατί για να έχεις εχθρούς πρέπει να έχεις φτιάξει ένα δημιούργημα, το οποίο να το φθονούν. Εγώ δεν νομίζω ότι ανήκω σ΄ αυτή την κατηγορία των ανθρώπων που έχουν φτιάξει κάτι που νά ‘ναι άξιο φθόνου. Το γυμνό στην τέχνη σας αρέσει; Ναι και δεν μπορώ να φανταστώ κάποια πράγματα στην τέχνη αλλιώς, παρά μόνο έτσι όπως είναι. Ένας πίνακας που σας έρχεται ακαριαία; Οι γυμνοί μάγοι, του Γκόγια είναι νομίζω, αν θυμάμαι καλά. Είναι έτσι όπως πρέπει να είναι. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Αν πεθαίνατε μόνος σ΄ ένα κρεβάτι; Το 99% του πληθυσμού πεθαίνει μόνο σ΄ ένα κρεβάτι. Εννοείτε κάτι που δεν κατάλαβα; Όχι, όχι. Εννοώ, το ιδανικό είναι να έχεις κάποιον όταν ξεψυχήσεις. Να έχεις έναν άνθρωπο. Ναι, είναι πολύ ωραίο αυτό. Αλλά και αν δεν έχεις, -μπορεί να μην σου συμβεί αυτό- θα πρέπει να έχεις τον εαυτό σου. Δεν το σκέφτεστε; Όταν μια στις τόσες κάνετε τέτοιες μακάβριες σκέψεις; Όχι, αυτό δεν το σκέφτομαι. Ειλικρινά. Δεν σας απασχολεί δηλαδή συχνά ο θάνατος; Με απασχολεί πολύ. Αλλά είναι κάτι πέρα απ΄ τη λογική μου, οπότε δεν μπορώ να κάνω και πολλά. Με απασχολεί, αλλά μένει εκεί που είναι. Τα σενάρια που φτιάχνετε τι περιλαμβάνουν; Μπορώ να σας πω τι δεν περιλαμβάνουν; Δεν περιλαμβάνουν πολύ πόνο και δεν περιλαμβάνουν και γεροντική άνοια. Θα ήθελα να πεθάνω στα πόδια μου. Πώς λέγαν οι πρόγονοί μας, να πεθάνεις στα πόδια σου. Γιατί όταν έχεις Αλτσχάιμερ, όπως είπατε πριν, για τους δικούς σου είσαι νεκρός πριν φύγεις από τη ζωή. Και αυτό είναι δυσάρεστο. Και για σένα και για κείνους. Εσύ μπορεί να μην το ξέρεις. Να γίνει ένα τσακ, μια ανάσα, και να φύγεις. Αυτό ίσως νά ‘ναι το πιο ανώδυνο. Σας ευχαριστώ.

ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ ΓΥΝΑΊΚΑΣ ΣΕ ΝΕΑΡΌ ΆΝΤΡΑ 14.11.2014 Είστε άνετα; Ναι. [μεγάλη παύση] Μ’ αρέσει όταν χαμογελάτε. Ευχαριστώ πολύ. [γελούν αμήχανα] Πού πηγαίνουμε όταν πεθαίνουμε; Στο χώμα και μας τρώνε τα σκουλήκια. Θα μ’ άρεσε η ιδέα να μην πηγαίνουμε εκεί, αλλά δυστυχώς πιστεύω ότι πηγαίνουμε. Θα μ’ άρεσε να μπορούσαμε κάπως να συνεχίσουμε την ύπαρξή μας, αλλά για κάποιο λόγο μου έχει καρφωθεί στο μυαλό η ιδέα πως δεν συμβαίνει τίποτα μετά. Με θλίβει αυτό, αλλά το πιστεύω. Ίσως μένει μια ανάμνησή μας μόνο. Ίσως υπάρχουμε μόνο στους άλλους που μας θυμούνται. Αν πεθάνουν κι αυτοί που μας θυμούνται πάει και η ανάμνηση και δεν υπάρχει τίποτα μετά. Όταν πεθαίνουμε σταματάει ο χρόνος; Για μας ναι, για τους άλλους όχι. Πιστεύω ότι πεθαίνουμε και τέλος, άρα και ο χρόνος σταματάει. Ο δικός μας χρόνος. Ο υποκειμενικός χρόνος. Πόσοι χρόνοι υπάρχουν; Είναι κάτι πολύ δύσκολο ο χρόνος. Ουσιαστικά είναι κάτι που έχουμε ορίσει οι άνθρωποι για να μπορούμε να συνεννοούμαστε. Τώρα, υποκειμενικός λέω γιατί, αν εγώ πεθάνω, για σας θα συνεχίσει να είναι μεσημέρι ή βράδυ ή πρωί· για μένα θα είναι όμως πάντα βράδυ. Δεν ξέρω αν σταματάει· ίσως να παγώνει. Ποια είναι η διαφορά; Νομίζω υπάρχει μια διαφορά. Σταματάει, ίσως να είναι μηδέν. Δηλαδή 1, 2, 3 σταματάει, μηδέν. Ας πούμε, αν από το 1 μέχρι το 60 είναι το λεπτό, άμα σταματήσει ο χρόνος, έτσι όπως τα βλέπω εγώ, γυρνάει στο μηδέν. Άμα παγώσει, παγώνει εκεί που έμεινε. Καταλάβατε; Αυτό στο μυαλό μου το έχω εικονοποιήσει για κάποιον λόγο, δεν ξέρω γιατί. Νομίζω έχει μια διαφορά.

Δεν αντιλήφθηκα, όταν πεθαίνουμε παγώνει ή σταματάει; Παγώνει. Είχατε πει κάποτε μια φράση «ο ήλιος έσκασε εκεί που δεν περνούσε ο χρόνος», [σε μια προηγούμενη συνέντευξη], για μια παραλία. Ναι, για την ανατολή του ήλιου, το είχα πει αυτό, ότι – βασικά για ξαναπείτε το, τη φράση, γιατί μου φάνηκε ωραίο, δεν το είχα πει έτσι, το είπατε καλύτερα από μένα. Όχι, έτσι το είπατε, ακριβώς. Για ξαναπείτε το μου. Αλήθεια, θέλω να το ακούσω. Ο χρόνος παγώνει όταν πεθαίνουμε, και είπατε πριν ο ήλιος έσκασε εκεί που δεν περνούσε ο χρόνος. Ο ήλιος ήρθε σε κάτι το οποίο κυλούσε πολύ όμορφα και δεν ήθελες να περάσει ο χρόνος· μετά ήρθε ο ήλιος για να σου θυμίσει ότι ο χρόνος υπάρχει. Κάπως έτσι. Σας δημιουργεί κάποιο συνειρμό με τον θάνατο που παγώνει ο χρόνος; Σκέφτομαι, αυτό που σκέφτηκα τώρα, είναι απλά ότι στον θάνατο δεν έχει ήλιο. Καθόλου. Άμα είχε ήλιο δεν θά ‘ταν θάνατος. Εκεί που περνάει ο χρόνος, απλά έρχεται το σκοτάδι. Περνάει ο χρόνος, παγώνει, σκοτάδι. Δεν έχει ήλιο ο θάνατος. Ο ήλιος σου θυμίζει ότι ο χρόνος κυλάει, ενώ ο θάνατος είναι μαύρο. [ακούγεται από κάπου πιάνο] Θα μπορούσατε να μου τραγουδήσετε κάτι; Ναι. [τραγουδά] Remember a day before today A day when you were young Free to play alone with time Evening never came.

Why can’t we reach the sun Why can’t we blow the years away https://www.youtube.com/watch?v=AmSjEu57Lxs Η θάλασσα σας αρέσει; Ναι, πάρα πολύ. Μ’ αρέσει και να τη βλέπω και να κολυμπάω. Μόνο που τη βλέπω έτσι που υπάρχει μου αρέσει. Θα μπορούσατε να σταθείτε μια στιγμή μαζί μου όρθιος; [σηκώνονται] Ναι. Ευχαριστώ. Και εγώ.

ΣΤΗ ΜΟΝΉ ΤΩΝ ΙΒΉΡΩΝ, ΣΤΟ ΆΓΙΟ ΌΡΟΣ* ΚΑΤΆ ΤΗ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΎ, ΥΠΌ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΔΎΣΗΣ, Ο ΙΕΡΈΑΣ ΕΊΠΕ: «Η ΜΈΡΑ ΤΕΛΕΊΩΣΕ». ΑΠ’ ΤΗΝ ΟΡΟΦΉ ΚΑΤΈΒΗΚΑΝ ΠΟΛΥΈΛΑΙΟΙ, ΤΑ ΚΕΡΙΆ ΆΝΑΨΑΝ, Ο ΙΕΡΈΑΣ ΕΊΠΕ: «Η ΜΈΡΑ ΑΡΧΊΖΕΙ».

*ΕΣΠΕΡΙΝΌΣ: ΜΆΧΗ ΜΕ ΤΟ ΣΚΟΤΆΔΙ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ

AOYΣΒΙΤΣ Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε το βράδυ σε πίνουμε το μεσημέρι και το πρωί σε πίνουμε τη νύχτα πίνουμε και πίνουμε σκάβουµε έναν τάφο στον αέρα όπου θά ΄ναι ευρύχωρα ένας άντρας μένει στο σπίτι παίζει με τα ερπετά του γράφει γράφει όταν σκοτεινιάζει στη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα το γράφει και βγαίνει απ’ το σπίτι κι όλα τ’ αστέρια λάμπουν σφυρίζει στα λυκόσκυλά του να πλησιάσουν καλεί τους Εβραίους του να μπουν στη σειρά τους βάζει να σκάψουν έναν τάφο στη γη µας διατάζει εμπρός, παίξτε για τον χορό. Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε τη νύχτα σε πίνουμε το πρωί και το μεσημέρι σε πίνουμε το βράδυ πίνουμε και πίνουμε ένας άντρας μένει στο σπίτι και παίζει µε τα ερπετά του γράφει γράφει όταν σκοτεινιάζει στη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα τα σταχτί σου μαλλιά Σουλαμίθ σκάβουµε έναν τάφο στον αέρα όπου θά ΄ναι ευρύχωρα φωνάζει σκάψτε πιο βαθειά το χώµα και σεις οι άλλοι τραγουδήστε και παίξτε αρπάζει το καμτσίκι από τη ζώνη του και το στριφογυρνάει τα µάτια του είναι γαλάζια χώστε βαθύτερα τα φτυάρια σας και σεις οι άλλοι συνεχίστε να παίζετε για τον χορό. Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουµε τη νύχτα σε πίνουµε το µεσηµέρι το πρωί σε πίνουµε το βράδυ πίνουµε και πίνουµε ένας άντρας μένει στο σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα

τα σταχτί σου μαλλιά Σουλαμίθ παίζει µε τα ερπετά του φωνάζει παίξτε πιο γλυκά τον θάνατο ο θάνατος είναι ένας αφέντης απ’ τη Γερμανία φωνάζει γραντζουνίστε πιο σκοτεινά τις χορδές σας ν’ ανέβετε μετά καπνός απάνω στους αιθέρες θά ΄χετε τότε έναν τάφο στα σύννεφα εκεί δεν θά ΄στε στριμωγμένοι. Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουµε τη νύχτα σε πίνουµε το µεσηµέρι ο θάνατος είναι ένας αφέντης απ’ τη Γερμανία σε πίνουµε το βράδυ και το πρωί πίνουµε και πίνουµε ο θάνατος είναι ένας αφέντης απ’ τη Γερμανία το µάτι του είναι γαλάζιο σε πυροβολεί µε σφαίρα από μολύβι σε πυροβολεί με ακρίβεια ένας άντρας μένει στο σπίτι τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα αμολάει πάνω μας τα λυκόσκυλά του µάς παραχωρεί έναν τάφο στον αέρα παίζει µε τα ερπετά του και ρεμβάζει ο θάνατος είναι ένας αφέντης απ’ τη Γερμανία τα χρυσά σου μαλλιά Μαργαρίτα τα σταχτιά σου μαλλιά Σουλαμίθ.

PAUL CELAN, Φούγκα του θανάτου [Todesfuge], 1948

ΕΙΣΗΓΗΣΗ

Η ΜΕΓΆΛΗ ΠΌΡΝΗ ΒΑΒΥΛΏΝΑ ΙΖ1 Και ήρθε ένας από τους εφτά αγγέλους που κρατούσαν τα εφτά τάσια, μου μίλησε και μου είπε: «Έλα, θα σου δείξω την κρίση της μεγάλης πόρνης που κάθεται στις όχθες των πολλών νερών. ΙΖ2 μ’ αυτήν πορνεύτηκαν οι βασιλιάδες της γης μέθυσαν από το κρασί της πορνείας της». ΙΖ3 Και με πήρε και μ’ έφερε το Πνεύμα στην έρημο. Και είδα μια γυναίκα που ήταν καθισμένη σ’ ένα θηρίο κόκκινο, γεμάτο ονόματα βλαστήμιας, μ’ εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα. ΙΖ4 Και η γυναίκα ήταν ντυμένη στην πορφύρα και στα κόκκινα και ολόχρυση από τα μαλάματα και με πολύτιμες πέτρες και μαργαριτάρια· και κρατούσε χρυσό ποτήρι γεμάτο σιχασιές και βρώμες της πορνείας της. ΙΖ5 κι απάνω στο μέτωπό της είχε όνομα γραμμένο, μυστικό: ΒΑΒΥΛΩΝ Η ΜΕΓΑΛΗ, Η ΜΑΝΑ ΤΩΝ ΠΟΡΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΙΧΑΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΙΖ6 Και είδα τη γυναίκα και μεθούσε από το αίμα των αγίων και από το αίμα των μαρτύρων του Ιησού· και θαύμασα, όταν την είδα, τέτοιο θαύμα. ΙΖ7 Και μου είπε ο άγγελος: «Γιατί ξαφνιάστηκες»; Εγώ θα σου εξηγήσω το μυστήριο αυτής της γυναίκας και του θηρίου που βαστάζει κι έχει τα εφτά κεφάλια και τα δέκα κέρατα. Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ, Κεφ. ΙΖ Μεταγραφή: Γιώργος Σεφέρης

UNITED STATES OF AMERICA’S NATIONAL ANTHEM Oh, say can you see by the dawn’s early light What so proudly we hailed at the twilight’s last gleaming?

Whose broad stripes and bright stars through the perilous fight, O’er the ramparts we watched were so gallantly streaming?

And the rocket’s red glare, the bombs bursting in air, Gave proof through the night that our flag was still there.

Oh, say does that star-spangled banner yet wave O’er the land of the free and the home of the brave?

ΣΗΜΕΊΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ Πρόκειται για την performance μιας σύχρονης Προφητείας που δεν είναι ούτε fiction ούτε μυθοπλασία αλλά ΑΝΑΛΥΣΗ πάνω σε αδέκαστα σημεία της Ιστορίας –της σύγχρονης- μέχρι το τώρα, μέχρι τους «αγανακτισμένους» του Συντάγματος. Ένα κείμενο με βάθος που του το προσδίδει μοιραία η διακειμενικότητα -έτσι όπως διαρκώς εμφιλοχωρεί μέσα του- και η Ιστορία. Το ιστορικό ρεπορτάζ θα έλεγα. Μια προφητεία -άτσαλη καπως- όπως όλες οι προφητείες που μιλούν μια γλώσσα ακόμα ελαφρώς ακατάληπτη στο παρόν τους, με τον κίνδυνο να μείνουν ανερμήνευτες, ανεκμετάλλευτες από τους συγχρόνους τους –Εμάς εν προκειμένω. Εύχομαι να μην έχει τη μοίρα της Κασσάνδρας που έλεγε αλήθειες αλλά ο Χορός την περιγελούσε επειδή δεν την καταλάβαινε όταν τους μιλούσε την Ιστορία τους, τη στιγμή τους, την κατάστασή τους. ΜΙΧΑΉΛ ΜΑΡΜΑΡΙΝΌΣ

[Index]

ΚΡΑΤΙΚΌ ΘΈΑΤΡΟ ΒΟΡΕΊΟΥ ΕΛΛΆΔΟΣ

Πηγή: Διαδίκτυο ΥΠΕΎΘΥΝΟΙ ΠΑΡΆΣΤΑΣΗΣ

Υλικά απ΄ το πλάι: Στη διαδικασία της πρόβας η συνολική προσφορά υλικών των προσώπων ήταν αμέριστη. Εδώ ενδεικτικά εμφανίζονται απλώς δύο συνεντεύξεις, μια εισήγηση, ένα ποίημα, μερικές σκορπιές φράσεις κλπ.

ΟΔΗΓΟΣ ΣΚΗΝΗΣ

ΦΙΛΟΘΈΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΆΔΟΥ ΜΗΧΑΝΙΚΌΣ ΣΚΗΝΉΣ

ΒΑΓΓΈΛΗΣ ΜΠΑΝΤΆΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΌΓΟΣ ΣΚΗΝΗΣ

ΗΛΊΑΣ ΚΑΛΑΪΤΖΊΔΗΣ

Οι φωτογραφίες των Ηλιάνας Καλαδάμη, Μαριλένας Κατρανίδου στις σελίδες 8 και 46 αποτελούν υλικό από τις πρόβες.

ΧΕΙΡΙΣΤΉΣ ΚΟΝΣΌΛΑΣ ΉΧΟΥ

Η μαρτυρία του Αγίου Όρους οφείλεται στον Γιώργο Σαπουντζή.

ΦΡΟΝΤΙΣΤΈΣ

Το σαξόφωνο του τέλους είναι αποτέλεσμα αυτοσχεδιασμού στην πρόβα από την Ανδρομάχη Φουντουλίδου.

ΒΟΗΘΌΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΏΝ

ΓΙΆΝΝΗΣ ΑΛΕΞΊΟΥ ΠΡΟΒΟΛΉ VIDEO

ΓΙΆΝΝΗΣ ΠΕΙΡΑΛΉΣ ΝΊΚΟΣ ΣΥΜΕΩΝΊΔΗΣ ΠΑΣΧΆΛΗΣ ΚΏΤΣΙΟΣ ΑΝΔΡΈΑΣ ΣΟΎΡΛΑΣ ΕΝΔΥΤΉΣ

ΝΊΚΟΣ ΜΗΝΆΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΈΣ ΣΚΗΝΙΚΏΝ & ΚΟΣΤΟΥΜΙΏΝ

ΕΡΓΑΣΤΉΡΙΑ ΚΘΒΕ

ΤΜΗΜΑ ΣΚΗΝΩΝ & ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΠΡΟΪΣΤΆΜΕΝΟΣ

ΣΤΈΛΙΟΣ ΤΖΟΛΌΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΪΣΤΑΜΈΝΗ

ΙΩΆΝΝΑ ΚΑΡΤΆΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΪΣΤΆΜΕΝΟΣ

ΜΙΧΆΛΗΣ ΧΏΡΗΣ ΤΜΗΜΑ ΕΚΔΟΣΕΩΝ & ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΠΡΟΪΣΤΑΜΈΝΗ

ΕΛΠΊΔΑ ΒΙΆΝΝΗ ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ & ΠΕΡΙΟΔΕΙΩΝ ΣΥΝΤΟΝΊΣΤΡΙΑ

ΒΟΎΛΑ ΓΕΩΡΓΙΆΔΟΥ

ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΕΓΆΛΟΙ ΕΥΕΡΓΈΤΕΣ Σύλλογος Φίλων Μουσικής Αθηνών Αθηναϊκή Ζυθοποιία (επί Προεδρίας Μηνά Τάνε) Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (επί Διοικήσεως Θεόδωρου Καρατζά) Ακτή Μύρινας Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος (επί Προεδρίας Ιωάννη Στουρνάρα) ΕΥΕΡΓΈΤΕΣ Μαργαρίτα Γελβάρη Γαλάτεια Κόφφα ΜΕΓΑΛΟΙ ΔΩΡΗΤΕΣ Βικτωρία Κ. Πυλαρινού Σάκης και Μαργαρίτα Αθανασιάδη

ΧΟΡΗΓΌΣ ΠΡΟΓΡΆΜΜΑΤΟΣ

ΧΟΡΗΓΌΣ ΑΕΡΟΜΕΤΑΦΟΡΏΝ

ΧΟΡΗΓΌΣ

Ο Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης εφαρμόζει Σύστημα Διαχείρισης Ποιότητας ISO 9001:2008, πιστοποιημένο από την TÜV Rheinland – Hellas S.A.

ΚΡΑΤΙΚΌ ΘΈΑΤΡΟ ΒΟΡΕΊΟΥ ΕΛΛΆΔΟΣ ΕΘΝΙΚΉΣ ΑΜΎΝΗΣ 2 546 21, ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ T. 2315 200 000 www.ntng.gr

ΜΈΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΉΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΊΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΊΑ 546 46, ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ T. 2310 895800 www.tch.gr

Θεατρική περίοδος 2014-2015 Αρ. δελτίου 667 (262) Επιμέλεια προγράμματος: Ηλιάνα Καλαδάμη, Μαριλένα Κατρανίδου Φωτογραφίες δοκιμών: Studiotessera / aris fotografie Οπτική ταυτότητα - σχεδιασμός εντύπου: This is That Παραγωγή εντύπου: Chromotyp

ΧΟΡΗΓΟΊ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑΣ

ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΗΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΉΡΙΞΗ