ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ
ΕΠΙΜΟΡΦΩΘΗΚΑΜΕ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ - ΜΑΪΟΥ 2015 - ΤΕΥΧΟΣ Α΄
ΠΑΙΞΑΜΕ
Χριστουγεννιάτικο Καλλιτεχνικό Εργαστήρι
ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΑΜΕ
Επιμόρφωση εκπαιδευτικών από το Σύμβουλο Παιδαγωγικής Καθοδήγησης κ. Κ. Νάκο
ΠΡΟΣΦΕΡΑΜΕ
Ποδοσφαιρικός Αγώνας μεταξύ Μαθητών & Καθηγητών στο ουδέτερο γήπεδο της Κυπαρίσσου!!
ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΤΗΚΑΜΕ
Φτου κ΄ βγαίνω
Το παιχνίδι της Ιλιάδας που δημιουργήσαμε οι ίδιοι!
Η πρώτη εκδοτική απόπειρα του Γυμνασίου Αγίου Βλασίου
ΤΑΞΙΔΕΨΑΜΕ...
Αντί Προλόγου Έκθεση Κοκκινίδη στη Δημοτική Πινακοθήκη
Εθελοντική Δράση Καθαριότητας Συμμετοχή στη δράση “ Let’ s do it Greece!”
Ημέρα Πειραμάτων Φυσικής -Χημείας
Τελικά βγήκαμε! Τυπωθήκαμε! Το «Φτου και Βγαίνω»
Νησάκι Ιωαννίνων
επιφανειακά αυτό δηλώνει. Σε πολλούς από εσάς βέβαια,
ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠ’ΟΛΑ ΖΗΣΑΜΕ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ… Στόχος μας να ανθίσουν και τα «Δεμένα»... ω εν έχ ατα δ ράγμ ανάγκη! π α Πόσ θόλου κα άτης Σωκρ
το σαν ίναι εια ε λαμο: θ ή ια λ Η α χαροκά σήσεις γ ιά. ζα τη μα νει γλυκ ν α η κι ραμέ ακόμ ώρα, πα ς ή κάρη πολλ αγασ Μαδ ία ιμ Παρο
Ένα σκοινί μπορεί να ροκανίσει το ξύλο και σταγόνες νερού μπορούν να τρυπήσουν την πέτρα! Κινέζικο γνωμικό
τους μεγαλύτερους, θυμίζει τη γνωστή επωδό των παιδικών τους παιχνιδιών στις πλατείες και στις γειτονιές,
Αν η επ την κ ιτυχία εξ α ακομ εταχ ρτάται α π ε προτ γύρω σ ίριση τω ό ίμησ ν ο ε την υ, αποτ υχία Pam ! Brow n
που σήμερα σπάνια ακούγονται. Ευτυχώς, στα δικά μας χωριά, τέτοιες φωνές είναι οικείες. Απ΄αυτή την άποψη είμαστε ελεύθεροι. Από μια άλλη άποψη όμως, λόγω και της γεωγραφικής θέσης των χωριών μας, βιώνουμε την απομόνωση, την εγκατάλειψη και τον αποκλεισμό. Μια ανελευθερία άλλου τύπου. Γι΄αυτό πήραμε τη
Κάποια στιγμή αποφάσισα κι εγώ Να μπω μες στο παιχνίδι , όπως όλοι Να ζήσω τη ζωή στον ενικό Προσόν που απαιτούν οι πρώτοι ρόλοι
Ζωή με το κομμάτι δηλαδή Να δίνεις όσα παίρνεις μετρημένα Να μένει αυτή η γεύση η στυφή Κι απ΄ την αρχή να είναι όλα τελειωμένα Μα από μικρός αγάπαγα πολύ Τους Ινδιάνους κι όλους τους χαμένους Και δε μου πήγαινε καθόλου η στολή Αυτή που βάζουν στους πετυχημένους Και έτσι βγήκα απ΄έξω απ΄το χορό Αφού σ΄αυτά τα ρούχα δε χωρούσα Μα αισθάνομαι πιο άνετα εδώ Την άλλη τη ζωή δεν τη μπορούσα Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
να βγούμε στον κόσμο, να μας γνωρίσετε και να σας γνωρίσουμε, να μοιραστούμε μαζί σας τις σκέψεις μας, τις ιδέες, τις απόψεις, τους προβληματισμούς, τις αγωνίες μας, να έλθουμε πιο κοντά μέσα από ένα έντυπο, μια
photo: flickr.com
Και μου είπαν για να μπω μες στο χορό Αυτόν που μου είχαν μάθει από το σχολείο Πρέπει να αλλάξω το ¨εμείς¨ με το ¨εγώ¨ Κι ο νους μου να είναι πάντα στο ταμείο
μεγάλη απόφαση. Είπαμε: «Φτου και Βγαίνω». Θέλουμε
σχολική εφημερίδα. Μια εφημερίδα, θέλουμε να πιστεύουμε, διαφορετική, ιδιαίτερη, ιδιότροπη, ανατρεπτική αλλά κυρίως ελεύθερη. Άλλωστε γι΄αυτό «φοράει» τα δικά της παπούτσια, ΧΩΡΙΣ ΚΟΡΔΟΝΙΑ.
Θ. Χριστοδούλου:
Ρίχνουμε φως:
Ο Ποιητής του Πεντακόρφου
Ξεμάτιασμα Οργάνωση πανηγυριών
Τ. Αρνιακός:
Έθιμα Γάμου
Η πιο ευγενική φυσιογνωμία της ελληνικής τηλεόρασης
Ζόρικα επαγγέλματα (όχι με το Σπύρο Σούλη)
Μαχητής:
Θα βρεθούν και τα δικά μας παιδιά, οι μαθητές μας, απέναντι στη «ζωή με το κομμάτι». Επιτυχία μας θα είναι, αν έχουν τα εφόδια, να κάνουν την ορθή γι΄αυτά επιλογή! Κ.
Κυπάρισσος: Το Χωριό των Νέων
Η Αρχαιότερη Εφημερίδα του Νομού Επισκεφθείτε μας και στο:
Ο αργαλειός ζει στην Κυπάρισσο
blogs.sch.gr/gymagvla
O ποιητής του Πεντακόρφου!
ΜΑΧΗΤΗΣ: Στα Γραφεία της αρχαιότερης εφημερίδας του νομού!
Με το Διευθυντή της εφημερίδας κ. Νίκο Κανή Τη Δευτέρα 22 Δεκέμβρη οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί του Γυμνασίου Αγίου Βλασίου «βγήκαν από τις τάξεις τους»! Ο λόγος; Επισκέφθηκαν στο Αγρίνιο τα γραφεία της εφημερίδας «Μαχητής», της αρχαιότερης εφημερίδας του νομού, για να παρακολουθήσουν ένα ξεχωριστό « μάθημα» δημοσιογραφίας από τον εκδότη και διευθυντή της κ. Νικόλαο Κανή. Σχεδιάζοντας τη δική τους εφημερίδα και σε συνδυασμό με το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας, η επίσκεψή τους αυτή ήταν μια ευκαιρία να ενημερωθούν για τη διαδικασία έκδοσης μιας εφημερίδας από τη στιγμή που συγκεντρώνονται οι ειδήσεις μέχρι και την εκτύπωση –διανομή της. Με πολύ κατανοητό τρόπο ο κ. Κανής εξήγησε την όλη διαδικασία και μας έκανε να συναισθανθούμε τα λόγια της Οριάνα Φαλάτσι «η δημοσιογραφία είναι ένα εκπληκτικό αλλά και συνάμα ένα τρομακτικό προνόμιο»! Το τελευταίο φάνηκε ιδιαίτερα στη διαλογική συζήτηση που ακολούθησε όπου θίχτηκαν και απαντήθηκαν θέματα όπως η ιεράρχηση των ειδήσεων, το λειτούργημα του δημοσιογράφου, η σημερινή κρίση του τύπου και οι συνέπειές της, καθώς και το εντονότατο φαινόμενο της παραπληροφόρησης. Η επίσκεψη ολοκληρώθηκε με αναμνηστικές φωτογραφίες αλλά κυρίως με ένα χαμόγελο ικανοποίησης στα χείλη όλων μας!Συνεπικουρούμενοι από το πλαίσιο του Κοινωνικού Σχολείου, οι δράσεις «βγαίνουμε από την Τάξη», όπως τις αποκαλούμε στη σχολική μας κοινότητα, θα συνεχιστούν και ελπίζουμε με επιτυχία! Μείνετε σε σύνδεση με την ιστοσελίδα του σχολείου μας!
του Θεόδωρου Χριστοδούλου (του νεότερου) Στο Πεντάκορφο ζει εδώ και ογδόντα χρόνια ο Θεόδωρος Χριστοδούλου. Από την ηλικία των 15 ετών άρχισε δειλά δειλά και εντελώς τυχαία να «συναρμολογεί» στίχους και να μαγεύεται από την γοητεία της ομοιοκαταληξίας. Παράλληλα μελετούσε, έγραφε και συνταίριαζε! Δεν εμπνεύστηκε από κάποιο συγγενικό πρόσωπο αλλά από αυτά που βίωνε καθημερινά στο χωριό ή πληροφορούνταν για τον κόσμο, ακόμη και εκτός συνόρων. Έτσι έγραψε στίχους για κάποιες κακές συνήθειες-ναρκωτικά, τσιγάρο-, για το βοριά που έφερε καταστροφές στο χωριό του, για τα γηρατειά, για τα ζώα. Δεν άφησε όμως απέξω ούτε τη συμφωνία Ρέιγκαν –Γκορμπατσόφ για τον πυρηνικό αφοπλισμό!! Για τη νέα γενιά πιστεύει πως, παρά τις σημερινές δυσκολίες, περνά καλά ή τουλάχιστον καλύτερα από τη δική του γενιά!! Μας εμπιστεύτηκε προς δημοσίευση ένα από τα ποιήματά του: Ο Γέρος Μια ιστορία θα σας πω που γνώρισα ένα γέρο, εδάκρυσαν τα μάτια μου χωρίς να τον εξέρω. Μια συμβουλή στον άνθρωπο γράφω προτού γεράσει, να την διαβάζει πάντοτε και να μην την εξεχάσει. Άμα γεράσει ο άνθρωπος δεν τόνε συμπαθούνε, το θάνατο παρακαλούν να τον ξεφορτωθούνε… Γι΄αυτό κράτα καημένε γέροντα τα περιουσιακά σου, γιατί μια μέρα θα βρεθείς στο δρόμο από τα παιδιά σου. Ο μεγαλύτερος εχθρός στον άνθρωπο γίνεται το παιδί του, και ο καλύτερος ο φἰλος του είναι η σύνταξἠ του. Άμα γεράσει ο άνθρωπος και δεν αυτοσυντηρείται καλύτερα ο θάνατος παρά να τυραννείται. Σε μια γωνιά τον βάζουνε το φουκαρά το Γέρο και για να τον κοιτάζουνε χρειάζεται συμφέρο… Άμα γεράσει ο άνθρωπος και φύγουν τα παιδιά του, είναι απαραίτητο να χει τη συντροφιά του. Άμα φύγει ο ένας από τους δυο, ο άλλος γίνετ΄ ένα κουρέλι Ο ένας τον σπρώχνει από τη μια κι ο άλλος δεν τον θέλει… Στους παραπάνω στίχους υπάρχουν και εξαιρέσεις, είναι άνθρωποι καλοί που έχουν διαθέσεις! Τη συμβουλή μου ανάλυσα και μην την ξεχάσεις να την διαβάζεις πάντοτε, αλλά προτού γεράσεις! Οι Συμμετοχές του σχολείου μας στο Διεθνή Διαγωνισμό Φωτογραφίας “International Students’ Visual Arts Contest-cum- Exhibition of Hong Kong - Photography HKISAC 2015” με θέμα “HARMONY”
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΩΝ Του Γρηγόρη Καππή Το καλοκαίρι στα χωριά μας είναι συνυφασμένο με τα πανηγύρια. Κάθε χωριό μάλιστα συναγωνίζεται το άλλο για το ποιο θα οργανώσει το καλύτερο και κατά συνέπεια θα προσελκύσει τον περισσότερο κόσμο. Αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από την ορχήστρα που θα εξασφαλίσει αυτός που οργανώνει το πανηγύρι. Η οργάνωση ενός πανηγυριού όμως δεν είναι εύκολο πράγμα, καθώς πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλά πράγματα όπως η ορχήστρα, η τοποθεσία, τα ποτά, ο καιρός κ.λ.π. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να σκεφθεί κανείς είναι η αφορμή για να διοργανώσεις ένα πανηγύρι. Συνήθως είναι μια θρησκευτική γιορτή που συνδυάζεται με κάποιο φερώνυμο ναό του χωριού. Συχνά προβληματίζει και ο χώρος, αν και συχνά προτιμάται μια πλατεία ή ένα μαγαζί ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν. Τέλος, ίσως και το πιο σημαντικό, είναι η ορχήστρα που θα διασκεδάσει τον κόσμο. Εξασφαλισμένη επιτυχία έχει το πανηγύρι, αν φιλοξενηθούν στο πάλκο οι λεγόμενες φίρμες. Μια από αυτές στο τραγούδι είναι ο Γιώργος Βελησάρρης από τις αντρικές φωνές και η Παναγιώτα Γρίβα από τις γυναικείες. Βέβαια υπάρχουν και άλλες όπως: Γιάννης Καψάλης, Φιλιώ Πυργάκη, Νίκος Βλαχοδήμος, Μαρία Σαμίου. Δυσκολία υπάρχει και στην επιλογή του κλαρίνου. Καλό κλαρίνο θεωρείται αυτό που παίζει παραδοσιακό, χωρίς αλλοιώσεις , δημοτικό τραγούδι. Στον τόπο μου καλό κλαρίνο παίζει ο Κ. Αριστόπουλος, ο Μάκης Τσίκος αλλά υπάρχουν και άλλα καταξιωμένα κλαρίνα σαν τον Χρήστο Κατσαμάκη ή τον Παναγιώτη Μπέκο. Ποικίλλουν και οι αμοιβές των τραγουδιστών με τις φίρμες να κυμαίνονται στις 2000 έως 2500€ για κάθε νύχτα παρουσίας.
Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΞΕΜΑΤΙΑΣΜΑΤΟΣ της Έλενας Χριστοδούλου
Μήπως χρειάζεστε ξεμάτιασμα; Νοιώθετε εξάντληση, πονοκέφαλο, ζαλάδες, σωματική ή ψυχική κατάπτωση; Σας έχουν “ματιάσει”! Με τον όρο "μάτιασμα" ή "κακό μάτι", αναφερόμαστε σε μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση, ότι ένας άνθρωπος μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από την "κακή ενέργεια", τη ζήλια, το θαυμασμό ή ακόμα και μια απλή ματιά, ενός άλλου! Τώρα, το αν υπάρχει ή όχι "κακό μάτι", αποτελεί μία άλλη συζήτηση. Η πίστη στο "κακό μάτι" έχει βαθιές ρίζες στην ελληνική παράδοση και σύμφωνα με αυτήν δεν ματιάζονται μόνο οι άνθρωποι, αλλά τα φυτά, τα ζώα, υλικά αντικείμενα ή και περιουσίες! Η Εκκλησία παραδέχεται τη βασκανία, γι’ αυτό και χρησιμοποιεί διάφορες ευχές για το ξεμάτιασμα. Τα "ξεματιάσματα" διαφέρουν από τόπο σε τόπο και μεταδίδονται από τη μία γενιά στην άλλη. Ο "ματιασμένος" που δέχεται τις ευχές, δεν πρέπει να πει "ευχαριστώ" γιατί το ξεμάτιασμα δε θα πιάσει !Ματιάζουν περισσότερο όσοι έχουν ανοιχτόχρωμα μάτια, σμιχτά φρύδια και έχουν γεννηθεί Σάββατο.Για να αποφύγει κάποιος το μάτιασμα οι ματοχάνδρες είναι ο πιο διαδεδομένος τρόπος. Υπάρχουν όμως κι άλλοι τρόποι όπως το να φοράς κάποιο ρούχο ανάποδα, να φοράς κάλτσες διαφορετικού χρώματος και να μαυρίζεις το πίσω μέρος του αυτιού σου με καμένο φελλό! Επισκέφθηκα την κ. Σοφία, την πιο γνωστή «ξεματιάστρα» στο χωριό (τα στοιχεία της στη Δ/νση Σύνταξης της εφημερίδας) και μου εμπιστεύτηκε τα μικρά της μυστικά, με τα οποία συνέταξα το Δεκάλογο του ξεματιάσματος: ·Ξεματιάζουμε με το βαπτιστικό όνομα. ·Για να μη ματιαζόμαστε να λέμε το «πιστεύω» ·Από το τηλέφωνο γίνεται ξεμάτιασμα! ·Όταν σε ξεματιάζει ένα συγκεκριμένο άτομο δεν πρέπει να απευθυνθείς σε άλλο. ·Ξεματιάζονται και τα ζώα! ·Όταν κάποιος ξεκινά το ξεμάτιασμα δεν πρέπει να το σταματήσει. ·Το ξεμἀτιασμα που δεν έχει προσευχές είναι αμαρτία. ·Μαθαίνει κάποιος να ξεματιάζει εφόσον μάθει, τη Μεγάλη Παρασκευή, την προσευχή από άτομο του αντίθετου φίλου. ·Το ίδιο άτομο επιτρέπεται να δώσει την προσευχή μόνο σε άλλα τρία άτομα. ·Αβάπτιστο μωρό δεν επιτρέπεται να ξεματιαστεί. Για όσους όμως δε μένουν στο χωριό ή δεν έχουν πρόχειρη ξεματιάστρα, η τεχνολογία έρχεται για να δώσει τη λύση. Μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν στο κινητό σας την εφαρμογή «Φτου Φτου Ξεμάτιασμα» είτε έχετε λογισμικό android είτε ios, και να έχετε μια online εμπειρία ξεματιάσματος. Εντύπωση προκαλούν και τα αποτελέσματα του ξεματιάσματος: Ματιασμένο, Ξεματιάστηκε, Το΄φαγε, Κακό μάτι!! Δοκιμάστε το!!!
Photo: Βλάσης Σωτηρόπουλος
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2014-2015 ΤΕΥΧΟΣ Α’
Φτού και βγαίνω
Αρχισυνταξία: Βλάσης Σωτηρόπουλος Θεοφανή Σπυροπούλου Έλενα Χριστοδούλου Αγγελική Σπυροπούλου Υπεύθυνοι Ύλης: Ιωάννης Δρίτσας Βάσω Ζυματούρα Μιχάλης Καππής Χριστίνα Σπυροπούλου Φάνης Σωτηρόπουλος Μαρία Τσιρώνη Αλεξάνδρα Βραχωρίτη Γρηγόρης Καππής Περικλής Ντόκα Θεόδωρος Χριστοδούλου Ρεπορτἀζ: Παναγιώτα Γερνά Ευδοκία Τσιλιμέκη Γιώργος Λέφας Λεωνίδας Ντόκα
Ηarmony και Hilux Δύο λέξεις από H που η δεύτερη ανατρέπει την πρώτη. Το παράταιρο φέρνει την ανατροπή και η ανατροπή καταστρέφει την αρμονία!
Photo: Αγγελική Σπυροπούλου
Σύμβουλοι έκδοσης: Δήμητρα Ράπτη Φιλόλογος Κώστας Λιάκος Φιλόλογος Λογότυπο: Βλάσης Σωτηρόπουλος Ιστολόγιο: blogs.sch.gr/gymagvla Ηλεκτρονική Διεύθυνση: mail@gym-ag-vlasiou.ait.sch.gr
Ζω –Αγκαλιάζω-Συνυπάρχω Χέρια –Ασπίδα στη ζωή και στη φύση! Αν όλοι δημιουργούσαμε τέτοιες ασπίδες;
ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΓΑΜΟΥ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ
| Της Αλεξάνδρας Βραχωρίτη
Στα παλιότερα χρόνια, όχι και πολύ παλιά, όταν γινόταν ένας γάμος, ακολουθούνταν κάποια έθιμα. Την Τετάρτη το βράδυ έκαναν τα προζύμια, ενώ παράλληλα μαζευόταν ο κόσμος στο σπίτι της νύφης. Έπαιρναν το κόσκινο και μια λεκάνη, έβαζαν το αλεύρι στο κόσκινο και το κρατούσαν 5 παιδάκια. Οι παρευρισκόμενοι έριχναν κέρματα μέσα στο κόσκινο, μετά έφτιαχναν λίγο ζυμάρι και τάιζαν τη νύφη ακόμη και με το ζόρι. Έφτιαχναν ένα σταυρό στο ταβάνι και τότε ξεκινούσε το γλέντι. Αν στο γλέντι ερχόταν ο γαμπρός, τον γάνωναν με το τηγάνι .Το απόγευμα της Πέμπτης μαζεύονταν οι γυναίκες του χωριού στο σπίτι του γαμπρού και έστρωναν το κρεβάτι πετώντας κέρματα ή λουλούδια. Έπιαναν ένα αγόρι και το πέταγαν στο κρεβάτι για γούρι. Την Παρασκευή μετέφεραν τα προικιά στο σπίτι του ζευγαριού τραγουδώντας. Την Κυριακή που γινόταν συνήθως ο γάμος, οι νεόνυμφοι πήγαιναν στο σπίτι του γαμπρού όπου η πεθερά τους περίμενε στην πόρτα με μια άσπρη πετσέτα στην πλάτη της. Τους τάιζε από ένα λουκούμι και μετά η νύφη πέταγε μήλα σταυρωτά στο σπίτι. Στην πόρτα έβαζαν ένα πέταλο να το πατήσει η νύφη για να μπει στο σπίτι και να είναι σιδερένια ενώ στο τέλος η νύφη και ο γαμπρός έσπαγαν ένα πιάτο. Επίσης το σόι του γαμπρού το βράδυ που καθόταν για το τραπέζι, προσέφερε δύο αυγά μάτια για να φιλήσει ο γαμπρός τη νύφη. Δυστυχώς τα συγκεκριμένα έθιμα στο σύνολό τους δεν τηρούνται στις μέρες μας, ακόμη και στα δικά μας τα χωριά. Απομακρυνόμαστε σιγά σιγά από την παράδοσή μας όπως συμβαίνει με τη γλώσσα και τη θρησκεία μας.
Η Συντακτική ομάδα «Χτένα», χτενίζει τον ηλεκτρονικό Τύπο και προτείνει:
ΕΦΗΒΕΙΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΚΡΙΣΗΣ Οι έφηβοι είναι πάντα έφηβοι! Νιώθουν κάποια στιγμή παρακινημένοι από την αδρεναλίνη και τις ορμόνες τους, ότι είναι υποχρεωμένοι να επαναστατήσουν απέναντι στους γονείς τους, να αποδομήσουν τα οικογενειακά πρότυπα προκειμένου να οργανώσουν σιγά σιγά το δικό τους, που είναι βέβαια δέσμιο έως ένα βαθμό του γονεϊκού, αλλά ταυτοχρόνως και άρνησή του. Αλλά πώς σήμερα ο έφηβος να στραφεί εναντίον του γονιού του; Όσο κι αν αυτό που θα πω μοιάζει οξύμωρο, ήταν πολύ πιο εύκολο να αποδομήσει κανείς το πρότυπο του επιτυχημένου, εκείνου του φαφλατά που πρόβαλλε τη μεζονέτα, το εξοχικό ή το δίλιτρο αυτοκίνητό του ως τεκμήριο επιτυχίας, παρά τον σημερινό , γονατισμένο από την ανεργία, από τις περικοπές και τα χαράτσια γονιό. Αυτόν που μοχθεί να κρύψει την αγωνία του, αλλά δεν μπορεί, γιατί το παιδί του την αναγνωρίζει στα μάτια του και στις σκυμμένες πλάτες του. Που τον βλέπει επιστρέφοντας από το σχολείο να κάθεται άπραγος , ενώ νωρίτερα τον συναντούσε μόνο τα βράδια . Που κρύβει τον αναστεναγμό του όταν του δίνει το χαρτζιλίκι που του ζήτησε. Που τον συλλαμβάνει να στέκεται πάνω από λογαριασμούς, ειδοποιήσεις της εφορίας ή του ασφαλιστικού ταμείου, που αποφεύγει να απαντάει τηλεφωνήματα γιατί ξέρει ότι , αν δεν πρόκειται για το call center εταιρείας κινητής τηλεφωνίας, πρόκειται για το call center εισπρακτικής εταιρείας. Που νιώθει ανακούφιση αν το τηλεφώνημα είναι απλώς από μια εταιρεία δημοσκοπήσεων, οπότε τους τα ρίχνει κι από πάνω, ψηφίζει προκαταβολικά και τους τρίβει στα μούτρα τις περικοπές και τους φόρους, τις διαθεσιμότητες και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, την ανεργία και την τηλεοπτική τρομοκρατία –και τότε είναι σχεδόν η μοναδική φορά που κατεβάζει το ακουστικό, με μία δόση ικανοποίησης στο βλέμμα.
Θυμός ανάμικτος με οίκτο Αυτό τον γονιό τον καθημαγμένο, λοιπόν, καλείται σήμερα από τις ορμόνες του ο έφηβος να αμφισβητήσει, και ίσως να μην του είναι και τόσο εύκολο να το κάνει , γιατί μπορεί ο πρώτος να αποσιωπά τα προβλήματά του, αλλά δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά –τα παιδιά έχουν δικές τους κεραίες και πιάνουν στον αέρα όσα εμείς είμαστε αποφασισμένοι να τους αποκρύψουμε, και μερικά παραπάνω ίσως. Ναι, ίσως , εσύ να θέλεις απλώς να τα προστατεύσεις. Αλλά εκείνα δεν το βλέπουν έτσι, και το μόνο που τους απομένει είναι η αίσθηση ότι ούτε καν αυτό δεν μπορείς να κάνεις, να τους καταστήσεις κοινωνούς των προβλημάτων της οικογένειας και της ζωής, οπότε έχουν και πάλι την ευκαιρία να σε αμφισβητήσουν και να σε αποδομήσουν από έναν άλλο δρόμο, μόνο που και πάλι δεν είναι εύκολο, γιατί αυτή η αποδόμηση και η αμφισβήτηση είναι ανάμικτες με οίκτο και με μια ισχυρή δόση ανασφάλειας και φόβου για το μέλλον, κι έτσι νοθεύονται. Και είναι έπειτα όλη αυτή η φιλολογία της τηλεόρασης και των «μεγάλων» σχετικά με «τις γενιές που για πρώτη φορά θα ζήσουν χειρότερα από τις προηγούμενες». Είναι όλη αυτή η περιρρέουσα συζήτηση, και η πραγματικότητα βέβαια, που ακυρώνει κάθε προτροπή για καλές επιδόσεις στα μαθήματα, ὀλη αυτή η ματαίωση ότι αν κάνεις καλές σπουδές θα πας μπροστά –ποιες σπουδές , αφού όλοι ξέρουν ότι δουλειές δεν υπάρχουν και όλοι αντιλαμβάνονται ότι ένας σερβιτόρος με ντοκτορά δεν έχει το παραμικρό πλεονέκτημα σε σχέση με ένα σερβιτόρο που έχει απλώς βγάλει το λύκειο, για να μη σου πω ὀτι για πάρα πολλούς λόγους ο δεύτερος είναι εκείνος που διαθέτει το πλεονέκτημα. Το χειρότερο είναι ότι ο σημερινός δεκαεξάρης έχει ζήσει καλύτερες μέρες και, εκτός από όλα τα άλλα προβλήματά του, τα προβλήματα της ηλικίας του, της οικογένειας και της εποχής, ζει επίσης τη διαδικασία της έκπτωσης από τον παράδεισο και, ακόμη περισσότερο, ζει τον απόηχό της, με τον ίδιο περίπου τρόπο που η δική μου η γενιά ζούσε τον απόηχο της κατοχής (επειδή δεν έτρωγε όλο της το φαγητό) και του εμφυλίου (επειδή είχε «παράλογες απαιτήσεις»).
Σοκ στο μεταίχμιο Θέλω να πω με αυτό ότι ίσως οι έφηβοι της επόμενης δεκαετίας να μη βιώνουν με την αίσθηση του ακραίου σοκ τις δυσκολίες γιατί, παρά την ανέχεια, θα έχει επέλθει κάποια ισορροπία και μια εξοικείωση της κοινωνίας με το νέο τοπίο, ενώ ετούτοι εδώ ζουν στο μεταίχμιο, είναι τα παιδιά που βλέπουν το εκπαιδευτικό σύστημα να ξηλώνεται μπροστά στα μάτια τους, την οικογένειά τους να μπαίνει στην καλίμπρα της βίαιης προσαρμογής, το πορτοφόλι των γονιών να αδειάζει, το βιβλιάριο της τράπεζας να πέφτει σε μόνιμη αχρηστία. Και ακόμη για να πω την αλήθεια, δεν ξέρω καθόλου πώς η νέα γενιά βιώνει όλη αυτήν τη δημόσια συζήτηση «για την ανεργία των νέων». Δεν ξέρω, ας πούμε, αν κάποιος που έχει άνεργους και τους δύο γονείς του θα προσέβλεπε περισσότερο σε μέτρα που προορίζονται να ανακουφίσουν τη δική του γενιά, ή μήπως θα προτιμούσε μέτρα που θα ανακούφιζαν τη γενιά των γονιών του. Δεν ξέρω αν όλη αυτήν τη συζήτηση την αντιμετωπίζει, όπως εγώ, σαν μια καραμέλα στα στόματα πολιτικών που δεν ξέρουν τι συμβαίνει στην κοινωνία ή νομίζουν πως με αυτό τον τρόπο χαϊδεύουν τα σωστά αυτιά . Και, πολύ περισσότερο, δεν έχω ιδέα τι γεύση έχει στο δικό τους στόμα αυτή η καραμέλα…. Χριστόφορος Κάσδαγλης Διασκευή από το περιοδικό 4τροχοί
O αργαλειός ζει και βασιλεύει στην Κυπάρισσο!
ΚΥΠΑΡΙΣΣΟΣ,ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ Των Βλάση Σωτηρόπουλου και Αγγελικής Σπυροπούλου Η Κυπάρισσος είναι ένα μικρό χωριό του νομού Αιτωλοακαρνανίας.Αποτελείται από 150 κατοίκους οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι νεαρής ηλικίας.Πιο συγκεκριμένα, το σύνολο των οικογενειών είναι γύρω στις 50 και οι 39 από αυτές είναι πολύτεκνες. Πρόσφατα για το γεγονός αυτό, πραγματοποιήθηκε και εκδήλωση στο χωριό με σκοπό την βράβευσή του, καθώς είναι το πρώτο χωριό στην Ελλάδα με τις περισσότερες πολύτεκνες οικογένειες (οι πιο πολλές από αυτές όχι απλώς πολύτεκνες αλλά υπέρ πολύτεκνες καθώς υπάρχει οικογένεια με 18 παιδιά, με 12 παιδιά, με 10 παιδιά, με 8 παιδιά...). Πέρα απ΄αυτό η Κυπάρισσος ειναι το μοναδικό χωριό της ορεινής Tριχωνίδας, του πρώην δήμου Παρακαμπυλίων (ο οποίος απαρτιζόταν από 10 χωριά), το οποίο έχει δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο.Αξίζει να σημειωθεί το γεγονός οτι στο Γυμνάσιο Αγίου Βλασσίου φοιτούν 18 παιδιά, τα 9 εκ των οποίων είναι από την Κυπάρισσο, ενώ τα άλλα παιδιά από τα υπόλοιπα εννιά χωριά. Οι νέοι του χωριού προτιμούν να μένουν στο χωριό για να ξεκουραστούν και να ξεφύγουν από την φασαρία της πόλης .Επίσης κάθε Σαββατοκύριακο που τα παιδιά δεν έχουν υποχρεώσεις όπως σχολείο και φροντιστήρια, παίζουν διάφορα αθλήματα (βόλει, ποδόσφαιρο κ.α) προκειμένου να αθληθούν και να ψυχαγωγηθούν. Κρίναμε σκόπιμο να επικοινωνήσουμε με την πρόεδρο του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Κυπαρίσσου κ. Χριστίνα Σπυροπούλου, η οποία ευγενικά μας παραχώρησε μια μικρή αλλά ιδιαίτερα διαφωτιστική συνέντευξη. Τι δυνατότητες προσφέρει το χωριό στους νέους; Η άμεση επαφή με τη φύση, τα ζώα και το καθαρό οξυγόνο προσφέρει στους νέους τη δυνατότητα της σωματικής δραστηριότητας. Εκδρομές, εξορμήσεις σε ποτάμια και λίμνες της περιοχής για ψάρεμα και ψυχαγωγία,πεζοπορία, αναρρίχηση, κυνήγι, ποδηλασία, ιππασία κ.λ.π. είναι κάποιες από τις δυνατότητες που προσφέρει το χωριό σε σχέση με την πόλη. Τι προσφέρει ο Σύλλογος στους νέους; Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κυπαρίσσου προσπαθεί να υλοποιήσει και να βελτιώσει τις ήδη υπάρχουσες αθλητικές εγκαταστάσεις ώστε να μπορέσει να προσφέρει στους νέους τη δυνατότητα να ασχοληθούν με αθλητικές δραστηριότητες, όπως ποδόσφαιρο, βόλεϊ, μπάσκετ και την εκμάθηση παραδοσιακών χορών. Παράλληλα διοργανώνουμε εκδρομές και εκδηλώσεις πολιτιστικού και αθλητικού περιεχομένου (χορευτικές εκδηλώσεις, αγώνες ποδοσφαίρου, γιορτή λήξης σχολικού έτους) ωθώντας τους νέους στη συνεργασία και τη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ τους αλλά και με τους νέους των γύρω χωριών. Γιατί οι νέοι προτιμούν το χωριό από την πόλη; Ένας λόγος που ο νέος θα προτιμήσει το χωριό από την πόλη είναι ότι η ζωή στο χωριό είναι πιο ξέγνοιαστη, μακριά από το άγχος και το στρες που δημιουργούν οι σύγχρονοι ρυθμοί ζωής στην πόλη.
Πόσους νέους έχει το χωριό; Σε σχέση με τους μόνιμους κατοίκους της Κυπαρίσσου οι οποίοι ανέρχονται στους 200 περίπου, οι νέοι ηλικίας κάτω των 20 ετών ανέρχονται περίπου στους 50 έως 60. Ποιες δουλειές μπορεί να κάνει ένας νέος στο χωριό; Κύριες ασχολίες στο χωριό είναι η αγροτοκτηνοτροφία και με παράλληλες ενασχολήσεις την μελισσοκομία σε συνδυασμό με κάποιες τοπικές επιχειρήσεις (καφενεία).Σχεδόν όλοι οι νέοι που διαμένουν μόνιμα στην Κυπάρισσο ασχολούνται αποκλειστικά με την εκτροφή αιγοπροβάτων, την καλλιέργεια της ελιάς και των αμπελιών ενώ κάποιοι έχουν στραφεί προς την παραγωγή σιταριού, ιπποφαούς, μελιού και τσίπουρου.
της Φανής Σπυροπούλου Συνέντευξη με την κ. Μαρία Λέφα –Ευθυμίου Η κ. Μαρία ζει στην Κυπάρισσο και είναι πολύτεκνη μητέρα. Μεταξύ των άλλων ασχολιών της είναι και ο αργαλειός. Πάντα ξέκλεβε χρόνο για να βρεθεί μπροστά στο χτένι της και να δημιουργήσει. Έντυνε το σπίτι της αλλά και τα σπίτια των γειτόνων. Όλοι στο χωριό έχουν ένα δικό της κέντημα το οποίο περνά από γενιά σε γενιά. Μας υποδέχτηκε στο σπίτι της μπροστά στον αργαλειό και μας μίλησε με την καρδιά της. Κυρία Μαρία πήγατε σε κάποια σχολή υφαντουργίας; Δεν πήγα σε κάποια σχολή . Είμαι αυτοδίδακτη. Στα πρώτα βήματα με βοήθησε η μητέρα μου η οποία θεωρούνταν εκείνη την εποχή πολύ καλή κεντίστρα. Πώς αποκτήσατε τον αργαλειό και ποια είναι τα εξαρτήματά του; Ο αργαλειός είναι χειροποίητη κατασκευή ενός συγχωριανού μας. Τον απέκτησε η μητέρα μου και μου τον έδωσε αργότερα. Τα εξαρτήματα ενός αργαλειού είναι το ξυλόχτενο , τα δύο αντιά, δύο μιτάρια, ένα χτένι, δύο πατίθρες, δύο καρέλια, δύο βάσεις , μία σαϊτα και αδράχτια. Για ποιους λόγους αποφασίσατε να μάθετε αυτή την τέχνη; Αποφάσισα να μάθω αυτή την τέχνη γιατί υπήρχαν ανάγκες στην οικογένεια και τα ρούχα τα έφτιαχναν εδώ. Καλύπταμε ουσιαστικά και τις ανάγκες ρουχισμού. Από πού προμηθεύεστε τις κλωστές; Πριν το 1950 χρησιμοποιούσαμε μαλλί μόνο από πρόβατα, το γνέθαμε και φτιάχναμε το στιμόνι και το υφάδι. Μετά το ΄50 παίρναμε αγοραστό υφάδι που και αυτό ήταν από πρόβατα. Πόσα χρόνια κάνετε αυτή τη δουλειά; Αυτή τη δουλειά την κάνω από τα δεκαπέντε μου χρόνια μέχρι σήμερα. Υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια ή μοτίβα που επιλέγετε για τα υφαντά σας; Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια ἠ σχήματα . Μπορεί να φτιάξω και με σχέδια και σκέτα. Πόσο χρόνο αφιερώνετε για να υφάνετε στον αργαλειό; Δεν υπολόγισα ποτέ μου γιατί δεν ήμουν ποτέ συνέχεια στον αργαλειό. Εξαρτάται, γιατί δεν είναι όλα ένα σχέδιο, είναι πολλά. Θεωρείτε ότι η δουλειά σας είναι δύσκολη ή εύκολη; Η δουλειά μου είναι και εύκολη και δύσκολη. Τα κεντημένα είναι πιο πολύπλοκα σε σχέση με τα σκέτα. Θα συστήνατε σε κάποιο νέο κορίτσι να μάθει την τέχνη σας; Εγώ θα το πρότεινα αλλά τα νέα κορίτσια σήμερα έχουν άλλα στο μυαλό τους, δεν είναι όπως παλιά. Δείχνουν προτίμηση οι νέοι σήμερα στα παραδοσιακά επαγγέλματα; Οι νέοι σήμερα δε δείχνουν προτίμηση, αντιθέτως δείχνουν αδιαφορία γιατί τα βρίσκουν έτοιμα. Αγοράζουν σήμερα είδη λαϊκής τέχνης όπως υφαντά ή εργόχειρα; Υφαντά και εργόχειρα δεν αγοράζουν, προτιμούν τα έτοιμα και όχι τα χειροποίητα. Αν χαλάσει ο αργαλειός μπορείτε να τον επισκευάσετε; Μπορώ να τον επισκευάσω γιατί το υλικό του είναι από ξύλο . Αν ήταν όμως από άλλο υλικό, όπως σίδηρο, ενδεχομένως να μην μπορούσα. Μπορείτε να βρείτε και σήμερα κλωστές που χρησιμοποιούσατε παλιά; Μπορώ να βρω και σήμερα κλωστές. Φτιάχνουν και σήμερα αλλά όχι όπως παλιά. Πουλάγατε παλιά τα χαλιά σας; Σας έδιναν χρήματα ή υλικά αγαθά; Τα παλιά ρούχα τα κόβαμε λωρίδες, τα περνάγαμε στον αργαλειό και τα φτιάχναμε κουρέλια. Εγώ τα παλιά δεν τα πουλούσα γιατί είχα μεγάλη οικογένεια. Λίγα έστρωνα στο σπίτι και τα υπόλοιπα τα έδινα προίκα στα παιδιά μου ή δώρα στα εγγόνια μου. Υπήρχαν όμως και άτομα που τα πουλούσαν. Τα μαλλιά από τα πρόβατα τα έχουμε και σήμερα αλλά δε φτιάχνουμε όπως παλιά. Οι πιο πολλοί προτιμούν να τα παίρνουν έτοιμα. Κυρία Μαρία, σας ευχαριστούμε για το χρόνο σας και τις πολύτιμες πληροφορίες που μας δώσατε. Ελπίζουμε να υπάρξουν άξιοι , έστω και λίγοι, συνεχιστές της παράδοσής σας και να μη γίνει ο αργαλειός μουσειακό είδος.
Η ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ Η ΕΚΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ. Toυ Γιώργου Λέφα Στις μέρες μας πολλοί είναι αυτοί που ασχολούνται με την κτηνοτροφία σε ορεινές αλλά και πεδινές περιοχές.Είναι ένα επάγγελμα δύσκολο γιατί πρέπει να ασχοληθείς πολλές ώρες με τα ζώα. Οι προβατίνες γεννούν μια φορά το χρόνο .Όταν γεννήσουν θηλάζουν τα μικρά τους για δύο μήνες.Τα αρνιά όταν μεγαλώσουν τα χωρίζουν από τις μανάδες τους και τότε ξεκινάει το άρμεγμα. Το γάλα το ρίχνουν στις παγολεκάνες για να διατηρηθεί καθώς ο γαλατάς περνά για να το πάρει ανα δεύτερη ημέρα. Την άνοιξη και το καλοκαίρι τα πρόβατα βόσκουν στα χωράφια ενώ το χειμώνα ο κτηνοτρόφος θα πρέπει να έχει στην αποθήκη του χορτάρι και καλαμπόκι για να τα ταϊζει και άχυρο για το ρίχνει κάτω να κοιμούνται τα πρόβατα για να μην κρυώνουν. ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Υπάρχουν ασθένειες από τις οποίες μπορεί ν΄αρρωστήσουν τα πρόβατα όπως κοκκινάντερο, παρμάρα κ.α.. Έτσι κάθε κτηνοτρόφος ενημερώνεται από κάποιον κτηνίατρο και ανά τακτικά χρονικά διαστήματα δίνουν χαπάκια σε όλα τα ζώα για να τα προφυλάξουν από διάφορες αρρώστιες. Η ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΕΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ.
Όταν τα αρνιά φτάσουν τα 8 έως 10 κιλά τότε ο κτηνοτρόφος τα πηγαίνει στα σφαγεία. Εκεί αφού γίνει έλεγχος τα αρνιά σφάζονται και τοποθετούνται σε ψυγεία. Με φορτηγά μεταφέρονται στα κρεοπωλεία και στα σούπερ μάρκετ.
ΤΑΣΟΣ ΑΡΝΙΑΚΟΣ : Η ΠΙΟ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ
Οι μαθητές του Γυμνασίου Αγίου Βλασίου στα πλαίσια του περιβαλλοντικού προγράμματος «ΚΛΙΜΑ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟΣ», την Πέμπτη 26 Μαρτίου, επικοινώνησαν μέσω skype με το μετεωρολόγο του τηλεοπτικού σταθμού ANT1 κ. Τάσο Αρνιακό. Για περίπου μια ώρα είχαν μια εποικοδομητική συζήτηση μαζί του τόσο πάνω σε θέματα μετεωρολογίας όσο και γενικότερου ενδιαφέροντος. Μέσα από ερωτήσεις που υπέβαλαν οι μαθητές έμαθαν για την τυχαία πρόσληψή του στον τηλεοπτικό σταθμό, την αγάπη του γ ι α το ν π ρ ο σ κοπ ι σ μ ό ( ε ν ε ρ γ ό ς πρόσκοπος από το 1962),την επικράτησή του σε ένα ανταγωνιστικό γυναικείο τηλεοπτικό περιβάλλον. Έγινε ιδιαίτερη αναφορά στον άριστο χειρισμό της ελληνικής γλώσσας , η οποία όπως ειπώθηκε έχει βοηθήσει στην αποδοχή του από το τηλεοπτικό κοινό. Τόνισε πως τα τηλεοπτικά πράγματα είναι ευμετάβλητα και πως σύντομα θα δελτίου. ξαναπεράσουμε στην εποχή της «μίνι φούστας» κατά την παρουσίαση του Όταν η συζήτηση έφτασε στη μετεωρολογία, μας αποκάλυψε τις πηγές του, μας τόνισε ότι δεν είναι όλα τα μετεωρολογικά site αξιόπιστα, ενώ έγινε και ιδιαίτερη αναφορά στις προβλέψεις των παππούδων με τα λεγόμενα ημερομήνια για τα οποία εξέφρασε μια θετική άποψη. Δεν απέκλεισε ακραία καιρικά φαινόμενα ακόμη και στον ελλαδικό χώρο καθώς ήδη έχουμε αύξηση ανεμοστρόβιλων στο νοτιοδυτικό Ιόνιο. Τέλος θαυμάσαμε την ανθρώπινη πλευρά του κ. Αρνιακού που , όχι μόνο διέθεσε τον πολύτιμο χρόνο του, αλλά αγκάλιασε με το ζεστό λόγο του όλα τα παιδιά και τα συμβούλευσε για το μέλλον τους. Στα αξιοσημείωτα της επικοινωνίας μας το ότι μας υποδέχτηκε πα ί ζο ν τα ς σ τ η φλο γ έ ρ α το υ τ η «Συννεφούλα» του Δ. Σαββόπουλου. Αισθανόμαστε την ανάγκη όλη η εκπαιδευτική κοινότητα να τον ευχαριστήσουμε και δημοσίως.
ΤΑ ΖΟΡΙΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ Των Γερνά Παναγιώτας - Τσιλιμέκη Ευδοκίας Ντόκα Λεωνίδα - Λέφα Γιώργου Στην ευρύτερη περιοχή του πρώην δήμου Παρακαμπυλίων μπορεί η ζωή να κυλά με αργούς ρυθμούς, για κάποιους ίσως, νωχελικά και ήσυχα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως το να δουλεύεις στον Άγιο Βλάση είναι δώρο Θεού και καλοτυχίζουν όσους εργάζονται στην περιοχή. Ωστόσο, πρόκειται για ένα στερεότυπο που αβίαστα κάποιοι το έχουν αποδεχτεί, χωρίς να αναλογίζονται τις δυσκολίες που έχει η συγκεκριμένη περιοχή. Είναι μια περιοχή μεγάλη σε έκταση, δύσβατη, με άσχημες καιρικές συνθήκες για το μεγαλύτερο διάστημα του έτους. Επιπλέον όσοι εργάζονται στην περιοχή έρχονται καθημερινά από γειτονικές περιοχές για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Μιλήσαμε με το Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος Αγίου Βλασίου κ. Νταβαρίνο Δημήτριο ο οποίος μας ενημέρωσε για τις δυσκολίες αστυνόμευσης της περιοχής και όχι μόνο: ΦκΒ: Πόσα χρόνια διευθύνετε το αστυνομικό τμήμα Αγίου Βλασίου; Στο συγκεκριμένο αστυνομικό τμήμα υπηρετώ πέντε χρόνια. Τα τελευταία τρία χρόνια είμαι και ο Διοικητής του τμήματος. ΦκΒ: Ποιες είναι οι δυσκολίες ως προς την αστυνόμευση της περιοχής; Η περιοχή του Αγίου Βλασίου είναι μια ιδιαίτερη περιοχή λόγω του ορεινού της όγκου. Οι αποστάσεις είναι μακρινές και τα χωριά μικρά με ηλικιωμένους κατοίκους. Εμείς προσπαθούμε να ανταποκριθούμε στα καθήκοντά μας και να τονώσουμε το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Δεν υπάρχουν οι δυσκολίες των μεγάλων αστικών κέντρων ως προς την αστυνόμευση πέρα από τις αποστάσεις και τη μεγάλη ηλικία των κατοίκων. ΦκΒ:Τι είδους περιστατικά έχουμε στην περιοχή των Παρακαμπυλίων (κλοπές, δολοφονίες…); Δολοφονίες ευτυχώς δεν έχουμε. Κλοπές συμβαίνουν, αλλά είναι μειωμένες σε σχέση με το παρελθόν. Προσπαθούμε με τις εντατικές περιπολίες να πετύχουμε την καταστολή ή ακόμη και την πρόληψή τους. Οι περισσότερες εξιχνιάζονται, ενώ υπάρχει και ένα μικρότερο ποσοστό μη εξιχνιάσιμων περιστατικών. Επιπλέον δεχόμαστε συχνά κλήσεις για οικογενειακές διαφορές, οριοθέτηση αγροτικών εκτάσεων και γενικά αγροτικής φύσεως αδικήματα. ΦκΒ: Υπάρχουν ελλείψεις σε προσωπικό; Υπάρχει μεγάλη έλλειψη σε προσωπικό όπως συμβαίνει και στα περισσότερα αστυνομικά τμήματα. Στο συγκεκριμένο αστυνομικό τμήμα υπηρετούν τέσσερις αστυνομικοί , στην πραγματικότητα είμαστε τρεις, ενώ έπρεπε να υπηρετούν δεκατρείς αστυνομικοί. ΦκΒ:Το βράδυ η περιοχή αστυνομεύεται; Πάντα αστυνομεύεται η περιοχή.
Με το Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος κ. Νταβαρίνο Δημήτριο
ΦκΒ:Το πιο περἰεργο περιστατικό που σας έχει συμβεί στην περιοχή; Δε θυμάμαι κάποιο περίεργο περιστατικό. Όλων των ειδών τα περιστατικά που συμβαίνουν στις πόλεις μπορεί να συμβούν, με μικρότερη συχνότητα, και στη δική μας περιοχή. Μια περιοχή, επαναλαμβάνω, πολύ μεγάλη σε έκταση και μάλιστα ορεινή. Διαθέτουμε βέβαια τον απαραίτητο εξοπλισμό: περιπολικά, ασύρματο επικοινωνίας, υπολογιστή, διαδίκτυο. Τέλος σε ερώτησή μας για τις μελλοντικές προοπτικές του αστυνομικού τμήματος Α. Βλασίου, μας μετέφερε τις ανησυχίες του και τον προβληματισμό του σχετικά με το κλείσιμο του συγκεκριμένου τμήματος. Βέβαια, όπως μας δήλωσε, οι αποφάσεις λαμβάνονται άνωθεν και δεν είναι σε θέση να γνωρίζει λεπτομέρειες. Ο δεύτερος σταθμός μας ήταν το Ταχυδρομικό Κατάστημα του Αγίου Βλασίου όπου ο ταχυδρομικός υπάλληλος κ. Τάσος Τριάντης απάντησε πρόσχαρα στις ερωτήσεις μας : ΦκΒ :Πόσα χρόνια εργάζεστε στο συγκεκριμένο ταχυδρομικό κατάστημα; Τα τελευταία δεκατρία χρόνια υπηρετώ στο ταχυδρομικό κατάστημα Αγίου Βλασίου. ΦκΒ: Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζει ένας ταχυδρόμος στον Άγιο Βλάση σε σχέση με τον αντίστοιχο στο Αγρίνιο; Και οι δύο υπάλληλοι που εργαζόμαστε στον Άγιο Βλάση κατοικούμε στο Αγρίνιο και κατά συνέπεια πρέπει να διανύσουμε καθημερινά περίπου εβδομήντα δύσκολα χιλιόμετρα για να εργαστούμε. Η περιοχή από την άλλη είναι ερημική και μπορεί να συμβούν ληστείες ή οποιαδήποτε κακόβουλη ενέργεια. Η αστυνόμευση δεν είναι επαρκής καθώς η περιοχή είναι και πολύ μεγάλη σε έκταση. Το χειμώνα η κατάσταση είναι χειρότερη λόγω και των καιρικών συνθηκών. Ιδιαίτερα ο φετινός χειμώνας ήταν ιδιαίτερα δύσκολος με αρκετές χιονοπτώσεις και παγετό. ΦκΒ: Πως βρίσκετε τον παραλήπτη των επιστολών καθώς δεν υπάρχουν διευθύνσεις; Εδώ στην περιοχή τους πιο πολλούς τους γνωρίζουμε. Επειδή οι κάτοικοι είναι λίγοι, όλοι είναι γνωστοί. Αν όμως κάποιος είναι άγνωστος , απευθυνόμαστε στο Δημαρχείο που στεγάζεται στο διπλανό κτίριο. Ο Δήμος διαθέτει καταλόγους από τους οποίους μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες και για τον τόπο διαμονής κάποιου δημότη. Έτσι με αυτό τον τρόπο εξυπηρετούμε και αυτές τις ιδιαίτερες περιπτώσεις.
ΦκΒ: Έχει μειωθεί η ταχυδρομική κίνηση σε σχέση με προγενέστερες εποχές; Ναι, πάρα πολύ. Το γιατί πιστεύω να το καταλαβαίνετε και λίγο εσείς! Κυρίως διότι έχει μειωθεί δραματικά ο πληθυσμός στην περιοχή και δεύτερον διότι το διαδίκτυο έχει αντικαταστήσει τον κλασικό τρόπο επικοινωνίας. Δε στέλνουν πια γράμματα για ευχές ή για να δουν αν είναι κάποιος καλά. Όλα γίνονται με το τηλέφωνο, σταθερό και κινητό, ή με τον υπολογιστή. ΦκΒ: Έχετε να μας διηγηθείτε κάποιο περίεργο περιστατικό ευχάριστο ή δυσάρεστο; Μόνο ένα δυσάρεστο περιστατικό έρχεται στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή. Στο κατάστημά μας πριν τέσσερα χρόνια συνέβη ληστεία. Μια μέρα που είχε πολύ χιόνι και δεν ανέβαιναν αυτοκίνητα πάνω, φαντάζομαι και σεις δεν πρέπει να κάνατε μάθημα, βρήκαν την ευκαιρία κάποιοι και μπόρεσαν τη νύχτα να διαρρήξουν το γραφείο. Παραβίασαν τα κάγκελα και στη συνέχεια άνοιξαν το χρηματοκιβώτιο. Αν και υπάρχει συναγερμός, μέχρι να ειδοποιηθούμε και να ανεβούμε πάνω, η ληστεία είχε ολοκληρωθεί. Οι ληστές μέχρι σήμερα δεν έχουν συλληφθεί. Τα χρήματα δεν ήταν πολλά, γιατί απαγορεύεται να έχουμε στο χρηματοκιβώτιο μεγάλα χρηματικά ποσά. Αυτή ήταν η πιο δυσάρεστη εμπειρία. ΦκΒ: Ποιο βλέπετε να είναι το μέλλον του καταστήματος; {Γέλια….} Δυσοίωνο, καταλαβαίνετε τι πάει να πει δυσοίωνο! Όπως και για το σχολείο σας, το μέλλον είναι δυσοίωνο. Όπου δεν υπάρχει πολύς κόσμος, τα πράγματα δυσκολεύουν. Κάποια στιγμή μπορεί να μας πουν ότι το γραφείο δεν έχει λόγο ύπαρξης εδώ πάνω, γιατί δεν συμφέρει να ανεβαίνουν δύο υπάλληλοι και να εξυπηρετούν πολύ μικρό αριθμό ατόμων. Από αυτή την άποψη είναι πολύ δυσοίωνο το μέλλον του καταστήματος και της περιοχής γενικότερα. Αφήσαμε τελευταίους τους καθηγητές μας , μια ιδιαίτερα παρεξηγημένη κατηγορία εργαζομένων. Δε ζητήσαμε συνέντευξη γιατί τις δυσκολίες τους τις βιώνουμε και εμείς από πρώτο χέρι. Τα προβλήματά τους είναι και δικά μας προβλήματα! Απλά να επισημάνουμε ότι φέτος το σύνολο των καθηγητών μας έρχεται καθημερινά από το Αγρίνιο, δύο από το Μεσολόγγι και ένας από την Πάτρα!!! Τα λόγια περιττεύουν…
Με τον ταχυδρομικό υπάλληλο κ. Τάσο Τριάντη
ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ: ένα μικρό σχολείο με μεγάλη ιστορία {1963-2015} Της Σπυροπούλου Αγγελικής Το Γυμνάσιο Αγίου Βλασίου άνοιξε το 1963 και είναι ανοιχτό μέχρι σήμερα, παρόλο που ο αριθμός των μαθητών είναι πολύ μικρός σχετικά με άλλα σχολεία. Έχουν περάσει πολλές γενιές από αυτό το σχολείο. Οι μαθητές του ήταν από τα γύρω χώρια του πρώην δήμου Παρακαμπυλίων. Διάφορα παιδιά, φτωχά και πλούσια, συνεργάστηκαν και το καθένα πήρε το δρόμο του. Η πείνα και η δίψα δεν επέτρεψε σε αυτά τα παιδιά να μην αγαπήσουν και να μην λατρέψουν τη μάθηση: «ζύμωσαν το δικό τους ψωμί με το αλεύρι της γνώσης». Το 1976 άνοιξε και το λύκειο στον Αγιο Βλάσιο και μαζί με αυτό λειτουργεί ένα κυλικείο για να παίρνουν τα παιδιά φαγητό από εκεί και να μην κουράζονται. Τότε οι μαθητές του γυμνάσιου δε μεταφέρονταν με οχήματα όπως σήμερα (λεωφορεία ταξί), αλλά ξεκινούσαν με τα πόδια ξημερώματα από το χωριό τους ως το σχολείο μόνο και μόνο για να μάθουν γράμματα. Όλα τα παιδιά συναντιόντουσαν στην Πόκρη και από εκεί συνέχιζαν με τα πόδια έως τον Άγιο Βλάσιο. Σήμερα δεν υπάρχει λύκειο. Μόνο το γυμνάσιο κατάφερε να αντέξει τόσα χρόνια με λίγα παιδιά βέβαια αλλά αγαπημένα. Συγκεκριμένα σήμερα ο αριθμός των παιδιών είναι 18 (4 στη γ’,6 στη β΄,8 στη α’). Από τον Άγιο Βλάσιο δε φοιτά κανένα παιδί στο γυμνάσιο παρά μόνο από τα γύρω χώρια: εννέα από την Κυπάρισσο, δύο από το Πεντάκορφο, δύο από τη Φραγκόσκαλα, ένα από Ποταμούλα, ένα από Αμπέλια, ένα από Καραμαναίικα και δύο από Χούνι. Πολλοί έχουν περάσει από αυτό το Γυμνάσιο έχοντας τις καλύτερες αναμνήσεις. Άλλωστε υπάρχει και αντίστοιχος λογαριασμός στην πιο γνωστή ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης με τίτλο «Πέρασα και εγώ από το Γυμνάσιο –Λύκειο Αγίου Βλασίου». Παλιοί και νέοι, πιστεύω, πως όλοι τους θα ήθελαν να ξαναγυρίσουν για μια ακόμα εμπειρία!
Το Γυμνάσιο Αγίου Βλασίου έως το 2009.