NVRD NIEUWS

NIEUWS

NIEUWE EDITIE BENCHMARK HUISHOUDELIJK AFVAL VAN START

Binnenkort gaat de benchmark Afval weer van start. Deze gaat over het VANGevaluatiejaar 2020. Vergelijk de (kosten)effectiviteit van uw VANG-beleid met die van andere gemeenten en inzamelbedrijven. Benchmarken is leren van elkaar, met collega’s ervaringen uitwisselen en nagaan wat de best-practices zijn. Hoe groot was de invloed van Corona op 2020? Meld u nu aan op www.benchmarkafval.nl

MIS HET NIET: NVRD JAARCONGRES EN ALV OP 20 MEI

In mei organiseren wij weer een NVRD Jaarcongres, voorafgegaan door een Algemene Ledenvergadering. Dit jaar samen met NVRD-lid Cure. Het thema van het congres is ‘Innovatie – de rol van de overheid’. Het is nog niet mogelijk om met dit congres fysiek bij elkaar te komen. Wel zorgen we voor een online congres dat dicht in de buurt moet komen van een live congres. Omdat het alweer bijna mei is willen we u alvast vragen de datum van deze twee belangrijke bijeenkomsten in uw agenda te noteren.

AFVALSCHEIDING OP SCHOLEN

Waarom thuis wel afval scheiden, maar op school niet. Dat is lastig uit te leggen aan kinderen. Daarom vinden veel gemeenten het van groot belang dat afval op basisscholen gescheiden kan worden. Aangezien het afval op scholen kwalificeert als bedrijfsafval, zijn daarvoor in eerste instantie private inzamelaars aan zet. Maar als het scholen niet lukt met de private inzamelaars afspraken te maken over afvalscheiding, willen veel gemeenten hierin een rol spelen. Tot nu toe was dat lastig, omdat gemeenten te maken krijgen met wettelijke barrières (Wet Milieubeheer, Wet Markt en Overheid, Mededingingswet en Wet modernisering vennootschapsbelastingplicht overheidsondernemingen). De NVRD heeft over de fiscale barrières overleg gevoerd met de Belastingdienst. Dat overleg heeft geleid tot een oplossing die gemeenten / publieke inzamelbedrijven in staat stelt afval op scholen gescheiden in te zamelen. Meer hierover vindt u op www.nvrd.nl/dossier-actueel

COLUMN

Foto: John van Lierop

POSTZEGEL

Mijn lang geleden overleden opa was fervent postzegelverzamelaar. Uren kon hij zich vermaken met staren naar die kleine stukjes papier. Hoe gaaf de randjes waren of hoe bijzonder de stempel. Zijn pogingen mij ermee aan te steken zijn roemloos en snel gestorven. Waar gaat ze heen, hoor ik u denken! Nu ik drie maanden directeur NVRD ben, gaat er geen dag voorbij zonder de term circulariteit. De essentie van een circulaire keten is dat ‘ie rond is. En dat elk onderdeel van die keten ertoe doet. Onze keten kent nogal wat schakels. Ik word er bijkans duizelig van. Schakels die deels publiek zijn, en deels privaat. Waar inzamelen een wettelijke plicht is voor gemeenten, is verwerken een private aangelegenheid. En producentenverantwoordelijkheid ziet de Rijksoverheid bij voorkeur ‘vrijwillig’. Onder al die regels gaan heel wat meningen schuil. Emoties. Bijna religieuze overtuigingen inzake goed en fout. De publieke partners fronsen toch een beetje bij partijen die ‘belangen’ hebben. Die geld verdienen met hun rol in de keten. Private partijen die benadrukken naast financiële doelen heus óók maatschappelijke doelen na te streven. Waarom is het ingewikkeld als er commerciële belangen mee spelen? Zo is de keten nu eenmaal georganiseerd. Ik vind het persoonlijk niet onheus als bedrijven een boterham verdienen en ‘belangen’ hebben. Die hebben we allemaal. Veel prettiger die belangen ook op tafel te leggen en te benoemen. Dan kunnen we op zoek naar de gedeelde belangen! En vooral naar waar de keten ronder kan. Uitzoomen dus. De hartstochtelijke pleidooien over bron- en nascheiding vliegen me om de oren. Naïef dacht ik dat het over het resultaat ging… De emoties over percentages vervuiling lopen ook hoog op. ‘Maar zijn dit dan DE elementen die bepalend zijn voor de gehele circulaire keten?’ Vraag ik me hardop af. Voor de grootse ambities qua circulariteit? Het kan nooit kwaad om je eigen postzegel af en toe te bestuderen en te bekijken wat er beter kan. Maar de verzameling als geheel, zonder te jij-bakken, gaat meer impact maken. Dat zag ik toen na zijn dood mijn opa’s verzameling ineens wel interessant bleek. Inderdaad: het was een indrukwekkende hoeveelheid geld waard.

Wendy de Wild