BEZEM

(OP)VANG

Het nieuwe VANG-programma is gearriveerd. We hebben er lang op gewacht maar nu is het er dan. En ja, we gaan door waar we gebleven zijn, namelijk meer gescheiden inzameling. Maar we gaan ook verder waar we al langer heen hadden gemoeten: meer focus op recycling, meer aandacht voor kwaliteit. Goede ontwikkelingen die meer gaan vragen van meerdere partijen in de keten. Meer bewustwording van wat echt belangrijk is als het gaat om onze grondstoffen. Wanneer ik dit schrijf kan ik het woord 'belangrijk' maar lastig op zijn echte waarde beoordelen. Beoordelen in de context van wat groter en heftiger is dan hoe wij onze inwoners aansporen om meer apart te houden en het dan vooral ook in de goede bak te doen. Een goede 1.300 kilometer verderop, 7 x Groningen - Utrecht, een enkeltje met de auto op vakantie naar Kroatië, staat de wereld in brand. Beelden van beschoten straten, van vernielde gebouwen, van mensen op de vlucht. Beelden die je niet wilt zien, niet wilt geloven, maar de harde werkelijkheid zijn. Straten waar met liefde is gewerkt om ze schoon te houden en het afval in te zamelen. Gebouwen waar mensen, collega's woonden die nu volledig in puin liggen. Waar..., nee, genoeg. U kent de beelden en waarschijnlijk heeft u op welke manier dan ook al een kleine of grote bijdrage geleverd. Door persoonlijk iets te doneren, zelf mensen op te vangen, te helpen goederen te vervoeren of te kiezen voor een andere leverancier van uw brandstoffen. Alles helpt. Want ja, ook onze branche kan nu en zeker ook later een belangrijke rol spelen. En ja zeker speelt VANG daar ook een rol in. Want het gaat uiteindelijk ook om het bezitten van de grondstoffen. Of dit nu gas, olie of zeldzame metalen zijn. Nederland heeft deze niet. Des te belangrijker is het dat we heel zorgvuldig en heel bewust omgaan met wat we hebben. Dus met elkaar vol blijven inzetten op zoveel mogelijk en zo zuiver mogelijk. Circulariteit is geen keuze meer.

HOE DOEN ZIJ DAT?

DEZE MAAND: DE STAND VAN ZAKEN RONDOM PUBLIEKE AFVALVERWERKING

Hein Grafhorst, directeur Strategie, Beleid en Veiligheid Omrin. Contact: hgrafhorst@omrin.nl.

U BENT EEN PUBLIEKE VERWERKER. WAT IS HET BELANGRIJKSTE ONDERSCHEID MET ANDERE VERWERKERS?

Het gaat ons niet op de eerste plaats om winstmaximalisatie. Wij leggen meer de nadruk op de maatschappelijke betekenis van afval verwerken, met zo laag mogelijke maatschappelijke kosten, goede dienstverlening en aandacht voor duurzaamheid. Als publieke verwerker kun je redelijk innovatief zijn, je bent eerder geneigd wat risico’s te nemen als het gaat om nieuwe technieken en methoden. Verschil met enkele private partijen is ook dat het geld dat ermee gemoeid is in Nederland blijft en niet naar buitenlandse aandeelhouders vloeit. Wij keren ons dividend uit aan Nederlandse gemeenten, die kunnen het weer investeren in lokale doeleinden.

WAT ZIJN DE BELANGRIJKSTE THEMA’S DIE BINNEN UW BEDRIJF SPELEN?

Het spanningsveld tussen publieke en private partijen. Op de markt staan ze vaak tegenover elkaar, dat is heel jammer. Laatst maakten wij het mee dat private partijen raadsleden gingen bestoken met brieven om toch vooral niet met ons in zee te gaan, één dag voordat de inbesteding in de raad besproken zou gaan worden. Los van het feit dat dit niet bepaald netjes is, snijdt het ook geen hout elkaar zo te behandelen. Je zou als publieke en private partijen juist moeten kijken hoe je elkaar kunt versterken.

WELKE INNOVATIES STAAN ER BIJ UW BEDRIJF OP STAPEL EN KUNT U DAAR MEER OVER VERTELLEN?

We willen nog meer grondstoffen uit de nascheiding kunnen halen, vooral kunststoffen en de organische fractie in huishoudelijk restafval, het niet gescheiden gft zeg maar. Deze organische fractie vergisten wij waarbij wij biogas produceren. Op dit biogas rijden onder andere onze voertuigen. Fossielvrij. Daarnaast willen wij de CO2 emissie van onze afvalverwerking verder terugdringen. Verder hebben wij samen met HVC en Midwaste een sorteerfabriek voor kunststoffen in Heerenveen. Daar gaan we als eerste in Europa een robot installeren om de diverse soorten kunststoffen te sorteren.

TEKST: HETTY DEKKERS

WAT ZIJN BELANGRIJKE WENSEN VOOR DE VERDERE TOEKOMST EN WIE ZOU DAT MOETEN AANJAGEN (NVRD, MINISTERIE OF ANDEREN)?

Ik hoop dat de rust terugkeert en dat we als publieke en private partijen beter door één deur kunnen. Zodat we elkaar niet steeds zien in de rechtbank, zoals nu gebeurt. Als branche zou je eenheid moeten uitstralen. Verder zullen we echt meer werk moeten maken van de circulaire economie. We moeten meer in gesprek met producenten, over recyclebare productontwerpen en minder verpakkingen. De overheid kan hier veel in betekenen, met wet- en regelgeving, maar ook door zelf meer circulair in te kopen. Tot slot moeten we nieuw en jonger personeel aan zien te trekken. We willen een aantrekkelijke werkgever zijn, waar mensen graag functies vervullen. Afval heeft niet het meest positieve imago, de branche moet wat meer ‘sexy’ zijn.

ALS U ÉÉN DING MOCHT KIEZEN OM TE VERANDEREN IN DE WETGEVING, WAT ZOU DAT DAN ZIJN?

Ik heb er twee, mag dat ook? Ik zou willen dat de Evoa versoepeld werd, zodat het overbrengen van afvalstoffen naar ons omringende landen vergemakkelijkt wordt. Nu duurt zo’n proces vaak maanden. De tweede wens is het versnellen van het vergunningverleningsproces. De procedures zijn nu enorm tijdrovend en complex, voor elke aanvraag moet de onderste steen boven. Dat heeft vooral een remmende werking op innovaties, daarvoor wil je meer speelruimte.

“ AFVAL HEEFT NIET HET MEEST POSITIEVE IMAGO, DE BRANCHE MOET WAT MEER ‘SEXY’ ZIJN. ”