Το βιβλίο Ορισμένες επαναλήψεις στις Ιβηροαμερικανικές Λογοτεχνίες κάνει, στο πλαίσιο της Συγκριτικής Λογοτεχνίας, μια θεωρητική πρόταση που εστιάζει στην υποστατική επανάληψη και παρουσιάζεται ως μία εκ των εναλλακτικών για την υπέρβαση των οικουμενικών και της δόξας (γνώμης). Το σύνολο των αναλύσεων κάποιων από τους σπουδαιότερους ιβηροαμερικανούς συγγραφείς, που με πνευματώδη τρόπο παρουσιάζει η συγγραφέας, λειτουργεί ως επαλήθευση της θεωρητικής πρότασης και ως τρόπος απόδειξης της μεθοδολογίας που η ίδια χρησιμοποιεί.