Iστορίες του Θανατά

140 × 210 SPINE: 3.4 FLAPS: 80

C

ατομικές και πέντε ομαδικές εκθέσεις σε Αργεντινή και Ελλάδα. Μιλά, γράφει και μεταφράζει σε πέντε γλώσσες.

U

R

A

M

E

X

I

C

ΛΑΪΚΟΙ ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΙ ΤΡΟΜΟΥ

Ο Χάρος στο Μεξικό είναι γένους θηλυκού Μεξικού Γέννησις

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

A

Ο Luis Gómezbeck (Λούης Γκόμεζμπεκ) γεννήθηκε στη Γουαδαλαχάρα του Μεξικού.

Ως ηθοποιός έχει παίξει σε σαράντα παραγωγές σε σκηνές της Αγγλίας, Αργεντινής, Ελλάδας, Μεξικού, Ισπανίας, Ισραήλ, Ιταλίας και Σκωτίας, ενώ έχει σκηνοθετήσει δέκα παραγωγές σε Ελλάδα και Μεξικό.

Θ Α Ν Α Τ Α

ISBN 978-960-564-205-1

N

Σπούδασε ισπανική φιλολογία, θέατρο, υποκριτική και σωματικό θέατρο σε Αγγλία και Μεξικό, ενώ έχει παρακολουθήσει σεμινάρια φωτογραφίας, τηλεπικοινωνίας, μουσικής, τραγουδιού, φωνής, ορθοφωνίας και σύγχρονου χορού σε Ελλάδα και Μεξικό.

Από την ίδια σειρά κυκλοφορούν τα βιβλία: Αζτέκων Ποίησις

A

Iστορίες του Θανατά

Τ Ο Υ

ι Μεξικάνοι δεν φοβούνται να αφηγηθούν ιστορίες τρόμου. Φοβούνται μόνο να μην τις ξεχάσουν. Γι’ αυτό και τις διασώζουν και τις ψάχνουν στα ταξίδια τους ανάμεσα στον χρόνο. Ο συγγραφέας επέλεξε κάποιες από τις εκατοντάδες ιστορίες τρόμου που υπάρχουν στο Μεξικό. Ιστορίες λαϊκές, απλές, αφελείς, που αγγίζουν την έννοια του θρύλου και του μύθου. Οι Μεξικάνοι γεμίζουν μ’ αυτές την ψυχή τους. Την ίδια τους τη ζωή με θάνατο, προς εξοικείωση μαζί του. Και μάλλον το πετυχαίνουν, διότι είναι γνωστό πως ο θάνατος στο Μεξικό εορτάζεται μοναδικά, και δεν είναι πως ο θάνατος στο Μεξικό φέρνει ακριβώς χαρά, αλλά στα σίγουρα αυτό που φέρνει δεν είναι μόνο λύπη.

T

Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Ε Σ

Είναι μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδος και ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Μεξικάνων Καλλιτεχνών και Διανοούμενων στην Ελλάδα «BALAM» και της Αστικής Πολιτιστικής Εταιρίας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα «la Melena del Huachinango».

Ο

L

LUIS GÓMEZBECK

Μέσα από ταξίδια του σε σαράντα ήδη χώρες, έχει καταφέρει να μελετήσει και συχνά να αποτυπώσει την τέχνη που κρύβει ή φανερώνει ο κάθε πολιτισμός, έχοντας πραγματοποιήσει ομιλίες σε Αργεντινή, Ελλάδα και Μεξικό. Έχει ζήσει στο Μεξικό, το Ισραήλ, την Ιταλία, την Ισπανία και την Αγγλία και από το 2003 διαμένει στην Ελλάδα.

U

Μ Ε Λ Έ Τ Η • Μ Ε ΤΆΦ ΡΑ Σ Η • Σ Υ Γ Γ ΡΑΦ Ή

Luis Gómezbeck

Ασκεί το επάγγελμα του δημοσιογράφου και μετρά συνεργασίες με εφημερίδες, περιοδικά, ιστοσελίδες, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς σε Ελλάδα, Μεξικό, Ισπανία και Ιταλία. Είναι φωτορεπόρτερ και φωτογραφίες του έχουν βραβευτεί από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, τη ΜΚΟ «Κόσμος χωρίς βία» και την UNESCO. Έχει στο ενεργητικό του έξι

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

00_cover_istories toy thanata.indd 1

23/10/2014 3:01:21 μμ

C

U

L

T

U

R

A

M

E

X

I

C

A

N

Iστορίες του Θανατά ΛΑΪΚΟΙ ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΙ ΤΡΟΜΟΥ

Μ Ε Λ Έ Τ Η • Μ Ε ΤΆΦ ΡΑ Σ Η • Σ Υ Γ Γ ΡΑΦ Ή

Luis Gómezbeck ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

A

Τιτλος Ιστορίες του Θανατά λαϊκοί μεξικάνικοι μύθοι και θρύλοι τρόμου Συγγραφέας Luis Gómezbeck • Λούης Γκόμεζμπεκ Σειρα CULTURA MEXICANA

Eikona εξωφυλλου Eutanasia (Ευθανασία)

(www.pintaryjugar.com)

Επιmέλεια Μανώλης Μεϊμάρης

Copyright© 2014 Luis Gómezbeck • Λούης Γκόμεζμπεκ

Πρώτη Εκδοση Αθήνα, Οκτώβριος 2014 ISBN 978-960-564-205-1 Η επιμέλεια της έκδοσης έγινε από τις εκδόσεις οσελότος

H παρούσα έκδοση έγινε σε συνεργασία με την Αστική Πολιτιστική Εταιρία la Melena del Huachinango

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν.

2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σ

ο σ ε λ ότ ο ς

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

Ο μύθος είναι δημόσιο όνειρο και το όνειρο ιδιωτικός μύθος.

Joseph Campbell

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ο τίτλος του βιβλίου, μαζί με τον υπότιτλο αποτελούν την ίδια την εισαγωγή του και δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν μου αφήνουν πολλά περιθώρια επεξήγησης. Λαϊκές ιστορίες με έντονο το στοιχείο του θανάτου ή κάτι από αυτόν. Αυτό είναι το βιβλίο και αυτές είναι οι Ιστορίες του Θανατά. Ιστορίες που γεννήθηκαν από μεξικάνικες ψυχές και που σε μεξικάνικες ψυχές απευθύνονται. Ιστορίες που δεν γράφτηκαν από λογοτέχνες, αλλά απλώς ειπώθηκαν από ανθρώπους που έζησαν κάπως, κάποτε, κάπου. Ιστορίες που δεν ξέρουμε αν όντως συνέβησαν ή κάποιοι τις φαντάστηκαν. Ιστορίες που αποτελούν προφορική κυρίως παράδοση του μεξικάνικου λαού. Απλές και αφελείς αφηγήσεις που αγγίζουν την έννοια του θρύλου και του μύθου. Την έννοια του φανταστικού που είναι όμως μια πραγματικότητα. Δοξασίες. Επειδή ακριβώς είναι λαϊκές, οι περισσότερες ανωνύμων που απλώς μεταφέρθηκαν από στόμα σε στόμα, από στόμα σε αυτί, προσπάθησα να μην τις στολίσω με περίσσιες καλλωπιστικές λέξεις ή λογοτεχνικές φιοριτούρες, κουβέντες ξένες δηλαδή που δεν θα άρμοζαν στο ύφος τους και τις άφησα ατόφιες, όπως γεννήθηκαν. Λιτές, ξερές, όπως θα σας τις έλεγε μια γιαγιά στο Μεξικό αν τη ρωτούσατε για το περίεργο εκείνο κτήριο στην άκρη του χωριού της. Σας τις άφησα όπως θα σας τις εκμυστηρευόταν, αρκεί να ήξερε ελληνικά. Η μετάφρασή μου προσπάθησε να αποδώσει την απλοϊκότητά τους, διότι αυτό ήταν για μένα το ζητούμενο. Αυτό ήθελα να σας μεταδώσω. Το πνεύμα τους που προδίδει έκδηλα πως ο Μεξικάνος παραμένει ένα παιδί τελικά, ένα μελαγχολικό παιδί που του αρέσει να ακούει ιστορίες για φαντάσματα, όσο και αν έχει μεγαλώσει. Αποζητά να τις ακούσει κι ας μην είναι ξεκάθαρο μέσα του το εάν αληθεύουν ή είναι παντελώς ψεύτικες, αποκυήματα της επιθυμίας του για τρόμο. Ψευτοτρόμο δηλαδή, για να είμαστε ειλικρινείς. Και η αλήθεια βέβαια, δεν είναι η πρωταρχική του αναζήτηση και δεν έχει σπουδαία σημασία γι’ αυτόν. Σημα-

σία έχει το αληθοφανές του πράγματος και η απλότητά του που εμπλουτίζεται. Επέλεξα μονάχα είκοσι έξι από τις εκατοντάδες που έχουν γεννηθεί ανάμεσα στους κάκτους των τριανταδύο μεξικάνικων πολιτειών και μπορεί να μην αντιστοιχεί ούτε μια ιστορία προς κάθε πολιτεία, αλλά παρόλα αυτά το δείγμα είναι επαρκές. Διαλεγμένο είτε από τις αναμνήσεις μου, είτε από τις μελέτες μου. Οι ιστορίες που θα διαβάσετε καλύπτουν πλήρως το φάσμα των αγαπημένων θεμάτων που οι λαϊκοί θρύλοι και μύθοι τρόμου αποτυπώνουν. Θέματα πολλά, μα και τόσο συγκεκριμένα. Ερωτικές δυστυχίες, απάτες, εγκατάλειψη, προδοσία, εκδίκηση, συγχώρεση, θρησκευτικότητα. Κοπέλες που ξεγελάστηκαν από επιτήδειους εραστές, άνδρες που ποθούσαν λεφτά αντί για την αγάπη, άνθρωποι που πούλησαν στον Σατανά την ψυχή τους, ψυχές που περιπλανώνται αιωνίως αλλά ολοφάνερα, λεωφορεία που στοίχειωσαν, κτήρια που φιλοξενούν πεθαμένους. Η βοήθεια του Θεού, η τιμωρία Του, η πονηριά του αντιπάλου Του. Η πάλη των κοινωνικών τάξεων… κυρίως αυτή. Το αγαπημένο μεξικάνικο θέμα. Ίσως και η εξήγηση στο γιατί οι ιστορίες είναι λαϊκές, προερχόμενες κυρίως από τη λαϊκή τάξη και απευθυνόμενες κυρίως σε αυτήν. Οι Ιστορίες του Θανατά μιλούν για τη μετά θάνατον ζωή και εμμέσως αποτυπώνουν τις δυσκολίες της άλλης που προηγείται, της ολοζώντανης. Έχουν εμπνεύσει και συνεχίζουν να εμπνέουν σκηνοθέτες, γίνονται ταινίες και θεατρικές παραστάσεις, γίνονται τραγούδια, γίνονται τέχνη. Αποτελούν τέχνη διότι είναι και αποτελεί τέχνη το να καυτηριάζεις αυτό που θα μπορούσε να σε φοβίζει. Τεχνηέντως και απολύτως συνειδητά δεν έχω αναφέρει ονόματα σε καμία από τις ιστορίες. Ούτε ονόματα ηρώων, μόνο κάποια ονόματα περιοχών, ώστε να μην σας αποσπάσουν από τα σημαντικά. Τον τρόπο, τη ροή, την απλότητα και τη σταθερότητα της εμμονής με τον τρόμο, για κάτι που τελικά δεν φοβούνται οι Μεξικάνοι.

Δεν φοβούνται να αφηγηθούν τέτοιες ιστορίες. Φοβούνται μόνο να μην τις ξεχάσουν, γι’ αυτό και τις φροντίζουν, τις διασώζουν, τις ψάχνουν στα ταξίδια τους ανάμεσα στις πόλεις, ανάμεσα στον χρόνο. Νανουρίζουν τα παιδιά τους με αυτές. Εξάλλου είναι και οι ίδιες γεμάτες παιδικότητα, παρόλο που ασχολούνται με το κατεξοχήν απαγορευμένο για παιδιά θέμα, τον θάνατο. Οι Μεξικάνοι γεμίζουν τα απογεύματά τους και τα κενά των στρωμένων τραπεζιών με αυτές τις ιστορίες. Γεμίζουν την ψυχή τους. Την ίδια τους τη ζωή με θάνατο, προς εξοικείωση μαζί του και μάλλον το πετυχαίνουν, διότι είναι γνωστό πως ο θάνατος στο Μεξικό εορτάζεται μοναδικά, και δεν είναι πως ο θάνατος στο Μεξικό φέρνει ακριβώς χαρά, αλλά στα σίγουρα αυτό που φέρνει δεν είναι μόνο λύπη. Καλή ανάγνωση…

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΑ

7

Αφιερώνω το βιβλίο αυτό στους παππούδες και στις γιαγιάδες που μας διηγήθηκαν ιστορίες τρόμου.

Ευχαριστώ τις Εκδόσεις Οσελότος. Ευχαριστώ τον Μανώλη Μεϊμάρη. Ευχαριστώ εσένα.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Η γυναίκα με τα λευκά.......................................................11 Η γυναίκα με το πέπλο......................................................14 Η γυναίκα που χόρεψε με τον Διάβολο...........................16 Η γυναίκα της Εθνικής Οδού...........................................18 Η δακρύβρεκτη...................................................................20 Η επιβάτις φάντασμα.........................................................22 Η καταραμένη φάρμα.........................................................24 Η νεαρή με το ράσο............................................................26 Η νυχτερινή επίσκεψη........................................................29 Η όμορφη μιγάδα................................................................31 Ο αιωνίως απαγχονισμένος...............................................33 Ο Εωσφόρος μωρό.............................................................37 Ο νεκρός που επέστρεψε...................................................39 Οδός Χαμένης Ευτυχίας....................................................40 Οι δίδυμες............................................................................43 Το βουνό των μαγισσών.....................................................44 Το γεφύρι του Διαβόλου....................................................46 Το θαύμα του φέρετρου.....................................................48 Το κορίτσι του νεκροταφείου............................................50 Το λιοντάρι του Αγίου Ιερωνύμου....................................52 Το σπίτι της αρχοντογυναίκας..........................................54 Το σπίτι του κρεμασμένου.................................................56 Το στοιχειωμένο λεωφορείο..............................................59 Το τριχωτό χέρι....................................................................61 Το φάντασμα της Βασιλικής της Γουαδαλούπε..............64 Το φάντασμα του πάρκου..................................................65

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΑ

9

I La mujer de blanco Η γυναίκα με τα λευκά

Π

αλιά έμενα στην άκρη του χωριού. Τότε δεν είχαμε ούτε ηλεκτρικό. Ο μακαρίτης ο αδερφός μου είχε ένα παντοπωλείο απέναντι από την κεντρική πλατεία. Μια μέρα που κουβεντιάζαμε έξω από το μαγαζί, τον επισκέφτηκε ένας φίλος του. Ο αδερφός μου μας σύστησε. Τους άφησα μόνους. Τα είπανε. Όταν ήρθε η ώρα να φύγει ο φίλος, ο αδερφός μου μού είπε ότι μένει κοντά μου και με ρώτησε αν ήθελε να γυρίσω στο σπίτι μου μαζί του, για να κάνει παρέα ο ένας στον άλλον. Του είπα όχι, είχα και κάτι ακόμα να του πω, οπότε ο φίλος μας καληνύχτισε και έφυγε. Όταν έφυγα από του αδερφού μου άκουσα το ρολόι της εκκλησίας. Ήταν ακριβώς μεσάνυχτα. Δεν είχε φεγγάρι και ήταν θεοσκότεινα. Κόσμος δεν υπήρχε στον δρόμο. Τότε μαζεύονταν όλοι νωρίς στα σπίτια τους. Ξαφνικά, όχι μακρυά μου, εμφανίστηκε μια γυναίκα που φορούσε μια ολόλευκη ρόμπα. ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΑ

11

Σταμάτησα και όταν την κοίταξα πήρε τον αντίθετο από μένα δρόμο και έφυγε. Δεν ξέρω γιατί, την ακολούθησα μέχρι που την έχασα. Ήταν πολύ παράξενο, μια γυναίκα να κυκλοφορεί μονή της τέτοιαν ώρα. Για να μην τα πολυλογώ, πριν φτάσω στο σπίτι μου χτύπησα την πόρτα του φίλου του αδερφού μου. Άνοιξε και τον ρώτησα με μιάς αν είχε δει τη γυναίκα με τα λευκά. Μου είπε ότι την είχε δει και ότι την είχε ακολουθήσει, μέχρι που την έχασε. Όταν του διηγήθηκα ακριβώς τα ίδια τρομάξαμε, ιδρώσαμε.

—Ποια λες να είναι αυτή η γυναίκα; —Δεν ξέρω, στεκόταν ακριβώς έξω από το σπίτι του γαλατά.

—Του γαλατά; Λες να είναι η κόρη του που είναι χαμένη εδώ και μέρες; —Τι ώρα έφυγες από του αδερφού σου; —Δώδεκα ακριβώς. Άκουσα το ρολόι της εκκλησίας.

—Εγώ λίγα λεπτά πριν ακολουθούσα αυτή τη γυναίκα.

—... Χωρίς να το πολυσκεφτούμε πήγαμε να βρούμε τη γυναίκα. Εκεί ήταν πάλι. Περιφερόταν σαν να τα είχε χαμένα. Όταν την κοιτάξαμε πήρε τον αντίθετο από εμάς δρόμο και έφυγε. Την ακολουθήσαμε ξανά, αυτή τη φορά αποφασισμένοι να μην τη χάσουμε. Η γυναίκα όλο και επιτάχυνε το βήμα της. Είχαμε λαχανιάσει. Δεν είχαμε άλλη αντοχή. Φτάσαμε ως το ποτάμι. Εκεί σταμάτησε. Δεν κουνιόταν. Τη ρωτήσαμε ποια είναι, μα δεν απάντησε. Την πλησιάσαμε και με τρόμο είδαμε πως δεν είχε πόδια. Αιωρείτο. Προτού προλάβουμε να αντιδράσουμε έπεσε στο ποτάμι. Πριν βυθιστεί είπε: «Δραπέτευσα… με σκότωσε… με έπνιξε». Ξημέρωνε. Πήγαμε στο σπίτι του γαλατά. Χτυπήσαμε την πόρτα και άνοιξε μόνη της... βρήκαμε το πτώμα του γαλατά πνιγμένο στο γάλα. Βρήκαμε και ένα σημείωμα που έλεγε: «Εγώ τον σκότωσα. Μου πήρε την αγάπη μου. Προτίμησε να σκοτώσει την ίδια του την κόρη παρά να με δει γαμπρό του. Δεν έχει νόημα πλέον η ζωή μου. Τώρα θα είμαι μαζί της, στην αιωνιότητα».

12

LUIS GÓMEZBECK • ΛΟΎΗΣ ΓΚΌΜΕΖΜΠΕΚ

Λίγες μέρες μετά βρέθηκε το πτώμα του γαμπρού στο ποτάμι. Από τότε, μαρτυρίες λένε πως συχνά τα μεσάνυχτα ακούγονται τα γέλια ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Εγώ αυτό δεν το ξέρω. Δεν πήγα ποτέ ξανά στο ποτάμι. Ούτε ο φίλος του αδερφού μου.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΑ

13

140 × 210 SPINE: 3.4 FLAPS: 80

C

ατομικές και πέντε ομαδικές εκθέσεις σε Αργεντινή και Ελλάδα. Μιλά, γράφει και μεταφράζει σε πέντε γλώσσες.

U

R

A

M

E

X

I

C

ΛΑΪΚΟΙ ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΘΡΥΛΟΙ ΤΡΟΜΟΥ

Ο Χάρος στο Μεξικό είναι γένους θηλυκού Μεξικού Γέννησις

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

A

Ο Luis Gómezbeck (Λούης Γκόμεζμπεκ) γεννήθηκε στη Γουαδαλαχάρα του Μεξικού.

Ως ηθοποιός έχει παίξει σε σαράντα παραγωγές σε σκηνές της Αγγλίας, Αργεντινής, Ελλάδας, Μεξικού, Ισπανίας, Ισραήλ, Ιταλίας και Σκωτίας, ενώ έχει σκηνοθετήσει δέκα παραγωγές σε Ελλάδα και Μεξικό.

Θ Α Ν Α Τ Α

ISBN 978-960-564-205-1

N

Σπούδασε ισπανική φιλολογία, θέατρο, υποκριτική και σωματικό θέατρο σε Αγγλία και Μεξικό, ενώ έχει παρακολουθήσει σεμινάρια φωτογραφίας, τηλεπικοινωνίας, μουσικής, τραγουδιού, φωνής, ορθοφωνίας και σύγχρονου χορού σε Ελλάδα και Μεξικό.

Από την ίδια σειρά κυκλοφορούν τα βιβλία: Αζτέκων Ποίησις

A

Iστορίες του Θανατά

Τ Ο Υ

ι Μεξικάνοι δεν φοβούνται να αφηγηθούν ιστορίες τρόμου. Φοβούνται μόνο να μην τις ξεχάσουν. Γι’ αυτό και τις διασώζουν και τις ψάχνουν στα ταξίδια τους ανάμεσα στον χρόνο. Ο συγγραφέας επέλεξε κάποιες από τις εκατοντάδες ιστορίες τρόμου που υπάρχουν στο Μεξικό. Ιστορίες λαϊκές, απλές, αφελείς, που αγγίζουν την έννοια του θρύλου και του μύθου. Οι Μεξικάνοι γεμίζουν μ’ αυτές την ψυχή τους. Την ίδια τους τη ζωή με θάνατο, προς εξοικείωση μαζί του. Και μάλλον το πετυχαίνουν, διότι είναι γνωστό πως ο θάνατος στο Μεξικό εορτάζεται μοναδικά, και δεν είναι πως ο θάνατος στο Μεξικό φέρνει ακριβώς χαρά, αλλά στα σίγουρα αυτό που φέρνει δεν είναι μόνο λύπη.

T

Ι Σ Τ Ο Ρ Ι Ε Σ

Είναι μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδος και ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Μεξικάνων Καλλιτεχνών και Διανοούμενων στην Ελλάδα «BALAM» και της Αστικής Πολιτιστικής Εταιρίας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα «la Melena del Huachinango».

Ο

L

LUIS GÓMEZBECK

Μέσα από ταξίδια του σε σαράντα ήδη χώρες, έχει καταφέρει να μελετήσει και συχνά να αποτυπώσει την τέχνη που κρύβει ή φανερώνει ο κάθε πολιτισμός, έχοντας πραγματοποιήσει ομιλίες σε Αργεντινή, Ελλάδα και Μεξικό. Έχει ζήσει στο Μεξικό, το Ισραήλ, την Ιταλία, την Ισπανία και την Αγγλία και από το 2003 διαμένει στην Ελλάδα.

U

Μ Ε Λ Έ Τ Η • Μ Ε ΤΆΦ ΡΑ Σ Η • Σ Υ Γ Γ ΡΑΦ Ή

Luis Gómezbeck

Ασκεί το επάγγελμα του δημοσιογράφου και μετρά συνεργασίες με εφημερίδες, περιοδικά, ιστοσελίδες, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς σε Ελλάδα, Μεξικό, Ισπανία και Ιταλία. Είναι φωτορεπόρτερ και φωτογραφίες του έχουν βραβευτεί από το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, τη ΜΚΟ «Κόσμος χωρίς βία» και την UNESCO. Έχει στο ενεργητικό του έξι

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

00_cover_istories toy thanata.indd 1

23/10/2014 3:01:21 μμ