Μεσημβρινό ηλιοτρόπιο

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΔΕΛΤΑ

ΠΟΙΗΣΗ

Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σ

ο σ ε λ ότ ο ς

Τιτλος Συγγραφέας Σειρα Layout - Design

Copyright© 2013

Πρώτη Εκδοση

Μεσημβρινό ηλιοτρόπιο Αλέξανδρος Πλάτων Δέλτα Ποίηση [2358]0413/04 Myrtilo, Λένα Παντοπούλου Αλέξανδρος Πλάτων Δέλτα Αθήνα, Μάιος 2013

ISBN 978-960-564-053-8

Εικόνα εξωφύλλου: Vincent van Gogh (Vase with 12 sunflowers)

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν.

2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ. : 210 6431108 e-mail: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΔΕΛΤΑ

ΑΘΗΝΑ 2013

Πρώτος θεός Τον έρωτα όποιος δεν έχει μεγάλο θεό κι απ’ όλους τους δαίμονες ανώτερο ή άξεστος είναι ή άπειρος όντας στα ωραία δεν ξέρει τον πιο μεγάλο στους ανθρώπους θεό.

Ευριπίδης (σπάραγμα από την τραγωδία «Αύγη» που δεν σώζεται)

Kενός χώρος Ακόμα δεν σε ξέρω κι όμως, βλέπω τα δάκρυα των ονείρων μου να κυλάνε σα σπέρμα πάνω στις ρώγες των βυζιών σου. Θέλω η ηδονή μου να ξεδιψάσει μέσα στην αλμύρα του κορμιού σου, αλλ’ άγρια κύματα παλιρροϊκά κι αστέρια σκοτεινά σε ξεριζώνουν από μέσα μου. Των ονείρων το μαύρο σεντόνι πότισε με αίμα που τρέχει απ’ τα μάτια των γυμνών πόρων του μεταμορφωμένου αρχέτυπου έρωτα. Ψάχνοντας τα γραφήματα που η νύχτα σχεδιάζει στο ίδιο της το κορμί αναγνώρισα τις φοβισμένες και παρακλητικές φωνές της σάρκας σου.

6™ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΔΕΛΤΑ

Θέλω να σε πλησιάσω δίχως να καώ απ’ το σκοτάδι… Κάτι πάνω μου, σα βδέλλα κολλημένο, με σπρώχνει μακριά… Είναι η νοσταλγία της νιότης και η χρονική απόσταση που κάνει σοφότερο το πνεύμα από τη σάρκα. Τώρα που το κουβεντιάζω, αν δεν υπήρχε αυτή η απόσταση, θα σε άφηνα να καταλάβεις τον κενό χώρο που υπάρχει μέσα μου.

ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ

™7

Έρωτά μου Στη σύντροφο και μεγάλη μου αγάπη, Ντίνα

Έρωτά μου, παίρνω αξία που κλέβω απ’ την αγάπη σου και κάλλος που δανείζομαι απ’ τα σπήλαια των ματιών σου. Κανένας έπαινος δεν μου πρέπει άλλος εκτός απ’ το να είμαι μέσα σου για να συνεχίσω να ζω.

8™ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΔΕΛΤΑ

Ένας αιώνας Τσακισμένος έναν αιώνα περίπου ή όχι; Δεν μ’ αρέσει να βάζω ενέχυρο μερικές μέρες ζωής ή και κάποια χρόνια χωρίς να απολαμβάνω το αυτονόητο. Άπληστος δεν είμαι άλλα η ένωση των κορμιών είναι η πηγή του ανεξήγητου· είναι ο διάφανος δρόμος για την ασφαλή μετάβαση στον κήπο της Εδέμ· εκεί κάθε ήχος του σύμπαντος μοσχοβολάει άρωμα Έρωτα και Ηδονής.

ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ

™9

Χίμαιρα Πώς να χωρέσουν τα χρυσάνθεμα και οι Ιφιγένειες μέσα μου όταν εσύ, υπερφίαλη Χίμαιρα, κρατάς τη σπάθα σα ρομφαία; Την ανεμίζεις πάνω κάτω, ζερβά και δεξιά – το χρώμα κάτωθέ σου κατακόκκινο σαν περίοδος παιδίσκης. Ακόμα και την ώρα της ρέμβης η γέψη της τρικυμίας ξεφεύγει απ’ τα ρουθούνια σου. Κι εγώ να τριγυρνάω σε σπήλαια και ρεματιές αναζητώντας τον λωτό της αλησμονιάς ώστε όταν με συναντήσεις και τον καθάριο Έρωτα μού ξεριζώσεις, να μην αγροικήσω τις σπαραχτικές κραυγές του καθώς με αποχωρίζεται.

10™ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΔΕΛΤΑ

Κελάιδισμα Από ένα κελάιδισμα, καθώς ταξινομούσα τις σκέψεις μου, ξύπνησα. Έν’ αηδόνι, μες απ’ τα βάτα, σιγοτραγουδούσε. Ήταν, βλέπεις, και η ώρα κατάλληλη για καντάδα. Παραμέρισα τις σκέψεις κι αφέθηκα στο κελάιδισμα του αηδονιού. Πήρα και την ευδόκιμη θέση σαν ακροατής για να θαυμάσω τα ακούσματα. Φώτα άναψαν από τη γειτονική πολυκατοικία. Τα κελαϊδίσματα σίγασαν. Το αηδόνι δεν συμμετέχει σε μουσική δωματίου.

ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ

™11

ISBN 978-960-564-053-8 ΕΚ∆ΟΣΕΙΣ

ο σ ε λ ότ ο ς

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr

12™ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΛΑΤΩΝ ΔΕΛΤΑ

Ανεκπλήρωτος Έρωτας Στα δέκα επτά ήμουν εγώ, στα δέκα τρία εκείνη, αγαπηθήκαμε τρελά στου έρωτα τη δίνη. Μας πιάσαν έν’ απόβραδο, κόψαν τον έρωτά μας, αυτή την πήραν μακριά, σβήσαν τα όνειρά μας. Την είδα χρόνια αργότερα κι έμοιαζε γερασμένη ενώ η ματιά της έδειχνε πως ήτανε θλιμμένη. Ακροπατώντας έφυγα να μη μ’ αναγνωρίσει μιας και τα δικά μου τα μαλλιά είχανε πια χιονίσει.

ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΟ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ

™13