143 × 210 SPINE: 15 FLAPS: 80
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΠΑΠΚΟΣ Ύμνος στη ζωή Μέρος πρώτο ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΕΙΣ (εκδ. Οσελότος 2012) ΜΠΑΠΚΟΣ Ζωής Απανθίσματα Μέρος δεύτερο (εκδ. Οσελότος 2014)
[...] Να πώς έχουν τα σχέδιά τους: Αφού πρώτα ο εκλεκτός τους γόνος προσαρμοστεί στο γήινο περιβάλλον, θα κινηθούν, μετά τη λήξη της δοκιμασίας του, και σε πλήρη συνεργασία με τους γήινους μαχητές συναγωνιστές του, να αλλάξουν τους συσχετισμούς στη Γη. Θα πράξουν τα μέγιστα, έτσι ώστε να πετύχουν τον σκοπό τους. Θα πρέπει επιτέλους –αμάν πια, νισάφι– να γλιτώσει από την επικίνδυνη κατρακύλα, και να σωθεί απ’ την καταστροφή ο πλανήτης Γη. Έτσι μόνον, όταν πια επικρατήσει το δίκιο και η ειρήνη στη Γη, θα προστατευθεί, θα θωρακιστεί καλύτερα και το διάστημα από τις μαύρες, αόρατες τρύπες του παραφθαρμένου, σκοτεινού συμφέροντος. [...]
ISBN 978-960-9499-49-1 ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr
0_cover_sozis.indd 1
ΖΉΣΗΣ ΚΌΚΚΙΝΟΣ • ΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ
Έργα του ιδίου:
ΖΉΣΗΣ ΚΌΚΚΙΝΟΣ
Σόζης
Ο ΕΞΩΓΉΙΝΟΣ
Π ΡΑ Ξ Ι Σ Π Ρ ΩΤ Η Μ ΥΘΙ Σ ΤΟΡΗΜ Α
Ο
Ζήσης Κόκκινος γεννήθηκε στο Μεγάλο Σειρήνι Γρεβενών και ζει μόνιμα στο Βέλγιο. Έχει έναν γιο και σήμερα είναι συνταξιούχος. Με άλλους αγωνιστές πρωτοστάτησε στην ίδρυση Ελληνικών Κοινοτήτων στο Βέλγιο. Λόγω έλλειψης διδασκάλων, την πρώτη περίοδο για κάποιο διάστημα, δίδαξε στα Ελληνόπουλα της περιοχής του Βερβιέ ως δάσκαλος. Έχει στο ενεργητικό του πλούσια κοινωνική, συνδικαλιστική, πολιτική και αντιδικτατορική δράση. Έγραφε στον παράνομο τύπο στην Ευρώπη κατά τη δικτατορία. Στις αρχές της χούντας έγραψε μερικά σημειώματα στην εφημερίδα του ΑΚΈΛ και με το ψευδώνυμο Υψηλάντης στην Χαραυγή Κύπρου. Μετά τη δικτατορία έγραφε στο Ριζοσπάστη και στον τύπο της ομογένειας Βελγίου. Γράφει ποιήματα από νεαρή ηλικία και είναι αυτοδίδακτος. Αφοσιωμένος, δοσμένος με πάθος στη μάθηση και στον αγώνα για το δίκαιο και την ανθρωπιά.
4/8/2014 1:28:40 PM
ΖΗΣΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ
Σόζης ο εξωγήινος ΠΡΑΞΙΣ ΠΡΩΤΗ
Τιτλος Συγγραφέας Copyright© 2014 Πρώτη Εκδοση
Σόζης, ο εξωγήινος Ζήσης Κόκκινος Ζήσης Κόκκινος Αθήνα, Μάρτιος 2014
ISBN 978-960-9499-49-1
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα. Ο συγγραφέας φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τις γνώμες και περιγραφές που διατυπώνονται σε αυτό το βιβλίο. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν αρμοδιότητα για την επιβεβαίωση ή την άρνηση του περιεχομένου ούτε παρέχουν εγγύηση για την αλήθεια των δηλώσεων του συγγραφέα. Εναπόκειται στον αναγνώστη να κρίνει ανεξάρτητα για το αν γίνεται δέκτης ψευδών δηλώσεων ή όχι. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν καμία ευθύνη προς οποιοδήποτε πρόσωπο ή οντότητα θίγεται ή υφίσταται απώλεια ή ζημία προερχόμενη από τις πληροφορίες που περιέχονται στο παρόν βιβλίο ή τη χρήση αυτών ή την πίστη σε αυτές.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr
Αφιερωμένο εξαιρετικά στους «λωλούς» ονειροπόλους, σε όλους τους οραματιστές που πασχίζουν για έναν κόσμο διαφορετικό. Για μία κοινωνία που θα φροντίζει για όλα τα παιδιά της. Σε όλους εκείνους που αγωνιούν και παλεύουν να βασιλέψει μόνιμα η ειρήνη και η δικαιοσύνη στη Γη.
Φίλε αναγνώστη, το βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου είναι σαν ένας μαγικός καθρέφτης. Όμοιος με γραφική λιμνούλα, κοντά στο πορφυρό ηλιοβασίλεμα. Αυτοσυγκεντρώσου, ετοιμάσου να τη διασχίσεις με ένα σου χαριτωμένο μακροβούτι. Ελπίζω να σε δροσίσει ευχάριστα! Κάθομαι και συλλογίζομαι. Σκέφτομαι; Διερωτώμαι! Ασφαλώς ναι, όσο αφελής κι αν φαντάζει, είναι η απάντηση, και συχνά μάλιστα! Είναι όμως μερικές φορές που, δίχως υπερβολές, ξεφεύγω από το σύνηθες. Το ημερολόγιο σημείωνε εκείνο το πρωινό που βρισκόμουνα σε μία ξεχωριστή, σε μία παρατεταμένη, βαθιά περισυλλογή, 14/2/2013. Γιατί τάχα το κάνω; Εντάξει, λεπτομέρειες. Πάντως, όμως, το λέω: το ότι σκέφτομαι πολλάκις, ναι, σκέφτομαι. Σας το διαβεβαιώνω εν πλήρη διορατική διαύγεια. Το καταλαβαίνω. Το κατανοώ με σαφήνεια, διότι απλά ξεχωρίζω το ροχαλητό. Το απόλυτο μούδιασμα που οδηγεί στην πνευματική εξαΰλωση. Ξεχωρίζω το διανοητικό ξεχαρβάλωμα, καθώς και τον μακάριο ύπνο του πνεύματος απ’ την εγρήγορση. Μονολογώ συχνά με τον εαυτό μου μπρος στον καθρέφτη της συνείδησής μου, θέτοντας διάφορα ερωτήματα. Ξεκίνησα σχεδόν με ελάχιστα πνευματικά εφόδια. Χωρίς άργητα, εξ απαλών ημερών, πάνω που πήρε να με σημαδεύει το χνούδι της νιότης, με φόρα μπήκα στο λούκι της μάθησης και της βιοπάλης. Φέρνοντας γύρω, τίναξα τη ματιά μου. Τήραξα τον μαυλιστικά προκλητικό ορίζοντα και αναφώνησα: «Προχώρα! Δώσε τα ρέστα στ’ αλώνι της ζωής! Ούτε στιγμή μη σταματάς! Δίχως δισταγμούς! Χωρίς να κιοτέψεις, “ροβόλα, πέτα, διάβαινε!”» Δεν λέω, προς τι εξάλλου, τι και πόσα χρειάστηκε να κάνω, παρά μόνο θέλω να πιστεύω πως έκανα σε τούτη τη μακρά και πολυκύμαντη διαδρομή μου κάποια βηματάκια, ώστε να «τιθασεύσω» και να διαβώ τον Ρουβίκωνα. ΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ
5
Να περάσω το «άβατο» του άμβωνα και να βγω στο δικό τους το βιλαέτι. Σ’ αυτόν, δηλαδή, τον χώρο, τον περιφραγμένο με τα δικά τους πνευματικά συρματοπλέγματα, έτσι όπως τον ορίζουν και τον καθορίζουν αυτοί της διανόησης. Οι γραμματιζούμενοι. Ό,τι και να λέω, πως δηλαδή κατιτί έκανα, είναι, βέβαια, το δικό μου επιθυμητό, δροσερό καπέλο. Εγώ, όμως, απλά εδώ σημειώνω, πως άλλο θέλω να πω. Γιατί άραγε επιμένω με τέτοιο πείσμα; Ποιος, κι αν υπάρχει, τι λόγος σοβαρός μπορεί να συντρέχει που «σπάω» το κεφάλι μου; Ποιο το όφελος; Επιδιώκω κάτι; Να κερδίσω, ίσως, αυτό θα ήθελα: την αναγνώριση, μικρού ή και μεγαλύτερου μέρους, απ’ το κοινωνικό κοινό; Να πω, τελικά, αυτό λέτε να επιδιώκω, φουσκωτός, καμαρωτός: «Ιδού ο στόχος μου! Κοιτάξτε! Δείτε ποιος είμαι! Πόσα έμαθα! Τι όμορφα και τι καλά που τα καταφέρνω!» Το μόνο δηλαδή που δεν «κράζω» είναι η προστακτική του ρήματος: «Θαυμάστε με!» Εν κατακλείδι, τι άλλο θα μπορούσε να ήταν αυτό που μετά μανίας κυνηγώ, τρέχοντας από πίσω του λαχανιασμένος, εκτός από την αναγνώριση και δια μέσω αυτής, η δόξα; Τώρα, αλήθεια, ψέματα, ό,τι και να πω θα έχει, το παραδέχομαι, έστω και ελάχιστα ψήγματα αλήθειας. Να το πω και διαφορετικά: γι’ αυτό το οποίο κοπιάζω και δημιουργώ, θα ’θελα δηλαδή να μη φαίνεται; Ό,τι κάνω, το κάνω αποκλειστικά και μόνο για τη λόξα τη δική μου; Ούτε που θα επιθυμούσα στο να φαίνεται, ούτε και που ν’ ακούγεται; Ξέρω κι εγώ… Υπάρχει, μπορεί, δεν ξέρω, κανείς που να λειτουργεί με μια τέτοια λογική; Να, δηλαδή, κάπως έτσι απλά θέτω το ερώτημα. Υπάρχει κάποιος, ο οποιοσδήποτε, που αυτό το οποίο κάνει, ό,τι δημιουργεί, το κάνει απλά και μόνο για να «σκοτώνει» την πληκτική του μονοτονία; Αν πράγματι έτσι είναι, ας κινηθεί τότε ως εξής: ας θάψει στης αφάνειας, στης λήθης τα συρτάρια, αυτό που κάνει.
6
ΖΗΣΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ
Ο καθένας –αφού το λένε, ας το πω κι εγώ– λεύτερος φυσικά να πράξει κατά τα γούστα του. Πάντως, προσωπικά – άντε, κάτσε τώρα και κρύψου μέρα μεσημέρι υπό τη σκιά του δακτύλου σου, κάτω από τον ήλιο– έχω διαπιστώσει πως την έχω την τάση της μόστρας. Τη μεζούρα δεν την έψαξα και δεν το γνωρίζω αν θα την ψάξω. Λέτε, φίλοι μου, να είμαι υπερόπτης; Ή μήπως επιπλέω στο κάδρο του επιτρεπτού; Του μέτρου, του λογικού μέτρου, όπως λέγεται; Μία άλλη φορά, μπορεί και να περάσω σε ψυχαναλυτικά ψαξίματα. Να το παραδεχτώ, ή καλύτερα να εξομολογηθώ θα ’θελα, όμως, αυτή τη στιγμή ενώπιον σας. Ζηλεύω, ζηλεύω και σας το λέω με τον πιο επίσημο τρόπο. Εκφράζομαι χωρίς υπεκφυγές, γι’ αυτό και το επαναλαμβάνω καθαρά και ξάστερα: Ζηλεύω αφάνταστα! Όχου, τρελό, αγιάτρευτο κόλλημα που το ’χω! Είναι πλέον αργά, διότι και να θέλω, έγινε πια τέτοια η έξη: ένα με τη σάρκα μου. Την πνευματική μου –ας μου επιτραπεί η έκφραση– «σάρκα». Άκου κάτι χαμπέρια δια στόματος αυτοδίδακτου Ζήση! Μα ναι, αφού έτσι μου ’ρχεται, γιατί τάχα να μην το κάνω; Καθώς το διαπιστώνετε, όχι μόνο απλά που το κάνω, παρά το δηλώνω κι από πάνω επίσημα, ότι τους ζηλεύω. Γιατί, δηλαδή, αυτοί μπορούν να μεσουρανούν; Εγώ τι έχω; Κουλός ή παρακατιανός είμαι; Αν αυτοί έχουν τέσσερα, δεκατέσσερα μάτια, χέρια, γιατί εγώ να μην έχω ή να μην παρακαλέσω, να κάνω έκκληση στο πνευματικό μου σύνολο για να φροντίσει ν’ ανθίσουν, αφού καλλιεργώ με πείσμονα επιμονή από το είδος, πολλά, μύρια νοητικά μάτια, καθώς και χέρια αμέτρητα; Με τα μάτια να περιεργάζομαι, να εξετάζω. Να ταξινομώ με τα χέρια. Να ξεδιαλύνω του νου μου τα καμώματα, έννοιες και χρωματισμούς. Και με απτή κατόπιν την κατάθεση, να χορεύουν αραδιασμένα στον ρυθμό του πεζού, του έντεχνου ή της ρίμας, στον σκοπό του γούστου τους, κατ’ εντολή δική μου. «Μα αφού είσαι αγράμματος, παιδί μου!» «Εσείς, δηλαδή, πού τα βρήκατε;» ΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ
7
«Πού αλλού; Στο σχολείο». Ασφαλώς, εκεί τα μάθατε, θα μου πείτε. Το σχολείο, παρακαλώ, τι διαθέτει; Διαθέτει –αυτό δεν είναι δα και κανένα μυστικό– την κατάλληλη διδακτέα ύλη μαζί με τον υποκειμενικό παράγοντα, έτσι δεν είναι; Φοβερό ίσως ακουσθεί. Κι ακόμα χειρότερα. Μπορεί να εκληφθεί κι ως βλασφημία. Γιατί, δηλαδή, να μην κάμω εγώ ο αυτοδίδακτος τη δική μου σχολή; Εντάξει, αφήστε με, σας παρακαλώ, να σχοινοβατώ εξισορροπώντας τις θαυμαστές, χιμαιρικές μου φαντασιώσεις στην αναμάρτητη αφέλειά μου. «Αφού λοιπόν υλικό υπάρχει, άρα, θα μπορούσα και να το προμηθευτώ». «Δύσκολο, αγόρι μου. Φαντάζει πάρα πολύ δύσκολο!» «Δύσκολο, ναι. Συμφωνώ απόλυτα! Όχι όμως κι ακατόρθωτο». Εμπρός, λοιπόν, τώρα! Μα τι λέω! Ήδη πριν από πολλά χρόνια, από τότε που με κόπο άρχισα να συλλαβίζω τ’ αλφαβητάρι της ζωής, από τότε άρχισα. Όλα μου τα χρόνια σ’ αυτήν τη ζηλιάρικη, την τρελή μου ιδέα, τα αφιέρωσα. Ας μου επιτραπεί να περάσω, όμως τώρα, με την πάσα ειλικρίνεια στο δια ταύτα: Πόσο τους θαυμάζω! Με πόση ιερή αγάπη κι αφοσίωση τους έχω στο προσκεφάλι μου καθώς και στην καρδιά μου, τους υπέροχους, τους ωραίους μεγάλους μου διδασκάλους! Καθώς επίσης και τους μικρότερους. Όλους, όσοι προσπαθούν και καταγίνονται με τη δημιουργία. Και το τονίζω εμφατικά: χωρίς καμία εξαίρεση, τους αγαπώ όλους, με όλη τη θέρμη της καρδιάς μου. Μονάχα με το σύνολο γνήσιων ευγενικών υλικών, μικρότερων ή και μεγαλύτερων σε μέγεθος και σε αξία, καταφέρνεις και χτίζεις: Αγία Σοφία, ναούς υπέρλαμπρους, πυραμίδες, Παρθενώνες... Μνημεία απέραντου κάλλους και θαυμασμού. Οι ποιητές, οι πάσης φύσης και μορφής δημιουργοί του κόσμου, είναι η μαγιά της νοστιμιάς. Είναι το απαύγασμα του ωραίου και της ομορφιάς.
8
ΖΗΣΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ
Είναι η κορύφωση του μεγαλείου, κεντημένο με τα πιο πολύτιμα πετράδια: της λεβεντιάς, της τόλμης και της αρετής. Οι ποιητές, οι δημιουργοί του κόσμου του εφήμερου. Πυξίδα το τραγούδι τους, οδηγεί με ασφάλεια, συχνά τη φτωχολογιά, σ’ ευήλια κι απάνεμα λιμάνια, για να μην ξεπαγιάζει απ’ τ’ αγιάζι της ανομολόγητης υποκρισίας και τ’ άδικου. Τούτη τη στιγμή –περνώντας πού και πού στη συνέχεια σε ποικίλους σχολιασμούς– προχωρώ. Υπαρκτός ή μη. Σκιά μου ή σκιά κάποιου άλλου, έχω τον Σόζη δίπλα μου. Γράφω γι’ αυτόν βιβλίο. Πιστεύω ν’ αγγίξουν τις ευαίσθητες αισθητικές σας χορδές και να σας σαγηνεύσουν ευχάριστα, έτσι που θα ξεδιπλώνονται περιγραφικά, απλές ή και σχετικά σύνθετες, καθημερινές περιπέτειες. Ταυτόχρονα με τις έννοιες που θα περικλείουν σκέψεις και στοχασμούς γύρω από το φάσμα του κοινωνικού γίγνεσθαι, επιθυμητή μου επίσης προσπάθεια είναι να σας οδηγήσω σε χρήσιμα συμπεράσματα. Ελπίζω να σας ξεναγήσω σε τούτο το ταξίδι –παρόλες τις αντίξοες, συχνά τρικυμισμένες καθ’ οδό περιστάσεις– μέσα από δαύτη, την υπαρκτή, τη χρωματισμένη με παραμυθένιες χρυσομπογιές ιστορία, με μια όμορφη δεξιοτεχνική μαγεία, έτσι ώστε να νιώσετε απ’ την αρχή ως το τέλος ότι σας θωπεύει ευεργετικά μία γεμάτη φέγγος, γαλήνια ομορφιά. Να σημειώσουμε –μη λάχει και μας διαφύγει– πως κάθε ομοιότητα, αν τυχόν και υποπέσει στην αντίληψή σας κάτι τέτοιο, όσον αφορά κυρίως σε πάσης φύσης ονόματα στη ροή της αφήγησης, απλώς θα απατά. Τα παρακάτω που θα ακολουθήσουν, αν και αφορούν τον δικό μας πλανήτη, τη Γη, θα συνδυαστούν συνοπτικά με τα εξελισσόμενα συμβάντα, με κάποιον πολύ μακρινό πλανήτη ονόματι Γαία. Παρόλο που ετούτος ο πλανήτης βρίσκεται σε ασύλληπτες αποστάσεις, τόσο πολύ μακριά, υπάρχουν πάραυτα πολλές ομοιότητες με τον δικό μας πλανήτη, τη Γη. Θα γίνει μία προσεκτική προσπάθεια δημιουργικής εφαρμογής με τα όσα διαΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ
9
143 × 210 SPINE: 15 FLAPS: 80
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΠΑΠΚΟΣ Ύμνος στη ζωή Μέρος πρώτο ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΕΙΣ (εκδ. Οσελότος 2012) ΜΠΑΠΚΟΣ Ζωής Απανθίσματα Μέρος δεύτερο (εκδ. Οσελότος 2014)
[...] Να πώς έχουν τα σχέδιά τους: Αφού πρώτα ο εκλεκτός τους γόνος προσαρμοστεί στο γήινο περιβάλλον, θα κινηθούν, μετά τη λήξη της δοκιμασίας του, και σε πλήρη συνεργασία με τους γήινους μαχητές συναγωνιστές του, να αλλάξουν τους συσχετισμούς στη Γη. Θα πράξουν τα μέγιστα, έτσι ώστε να πετύχουν τον σκοπό τους. Θα πρέπει επιτέλους –αμάν πια, νισάφι– να γλιτώσει από την επικίνδυνη κατρακύλα, και να σωθεί απ’ την καταστροφή ο πλανήτης Γη. Έτσι μόνον, όταν πια επικρατήσει το δίκιο και η ειρήνη στη Γη, θα προστατευθεί, θα θωρακιστεί καλύτερα και το διάστημα από τις μαύρες, αόρατες τρύπες του παραφθαρμένου, σκοτεινού συμφέροντος. [...]
ISBN 978-960-9499-49-1 ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr
0_cover_sozis.indd 1
ΖΉΣΗΣ ΚΌΚΚΙΝΟΣ • ΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ
Έργα του ιδίου:
ΖΉΣΗΣ ΚΌΚΚΙΝΟΣ
Σόζης
Ο ΕΞΩΓΉΙΝΟΣ
Π ΡΑ Ξ Ι Σ Π Ρ ΩΤ Η Μ ΥΘΙ Σ ΤΟΡΗΜ Α
Ο
Ζήσης Κόκκινος γεννήθηκε στο Μεγάλο Σειρήνι Γρεβενών και ζει μόνιμα στο Βέλγιο. Έχει έναν γιο και σήμερα είναι συνταξιούχος. Με άλλους αγωνιστές πρωτοστάτησε στην ίδρυση Ελληνικών Κοινοτήτων στο Βέλγιο. Λόγω έλλειψης διδασκάλων, την πρώτη περίοδο για κάποιο διάστημα, δίδαξε στα Ελληνόπουλα της περιοχής του Βερβιέ ως δάσκαλος. Έχει στο ενεργητικό του πλούσια κοινωνική, συνδικαλιστική, πολιτική και αντιδικτατορική δράση. Έγραφε στον παράνομο τύπο στην Ευρώπη κατά τη δικτατορία. Στις αρχές της χούντας έγραψε μερικά σημειώματα στην εφημερίδα του ΑΚΈΛ και με το ψευδώνυμο Υψηλάντης στην Χαραυγή Κύπρου. Μετά τη δικτατορία έγραφε στο Ριζοσπάστη και στον τύπο της ομογένειας Βελγίου. Γράφει ποιήματα από νεαρή ηλικία και είναι αυτοδίδακτος. Αφοσιωμένος, δοσμένος με πάθος στη μάθηση και στον αγώνα για το δίκαιο και την ανθρωπιά.
4/8/2014 1:28:40 PM