143 × 210 SPINE: 15 FLAPS: 80
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΠΑΠΚΟΣ Ύμνος στη ζωή Μέρος πρώτο ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΕΙΣ (εκδ. Οσελότος 2012) ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ ΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ (εκδ. Οσελότος 2013) ΜΠΑΠΚΟΣ Ζωής Απανθίσματα Μέρος δεύτερο (εκδ. Οσελότος 2014) ΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ Πράξις Πρώτη (εκδ. Οσελότος 2014) ΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ Πράξις Δευτέρα (εκδ. Οσελότος 2015)
[...] «Τότε έλα, πες το, σαν τι θέλεις, Σι;» «Εσύ, μπάρμπα, σαν τι λες τάχα να θέλω; Τόση δουλειά. Τόσος κόπος... Σαν τι, πες μου, να... θέλω; Μόνο που σ’ έβλεπα να παιδεύεσαι, ξέρεις πόσο... ίδρωνα». «Μωρέ, Σι, πώς μας τα λες...» «Περίμενε, θείο... Άσε με, ντε, ν’ αποσώσω... Άσε με, που, μιας μέσα στα... λουλούδια, να σου... πλέξω ευωδιές... Με περισσό μεράκι –χαιρόμουνα που σε παρακολουθούσα– έδινες, ξανάδινες... Ό,τι και να σου ’λεγα, πού, εσύ, καμία... οικονομία. Απορροφημένος, παρέσερνες και μένα, συνέχιζες να συνδυάζεις δουλειά, τρέλα, φαντασία... Αυτή πια... ευτυχώς που η λογική, όσο ψηλά και να πετούσαμε, μας κάθιζε στον πισινό μας. Για να προσθέσεις ταλέντο, ικανότητα, αγάπη... Κανείς δεν μπορούσε να σε... κουνήσει, ούτε κι εγώ με τα... σπρωξίματά μου». «Ε, και... σαν τι θέλεις, Σι Ζο;» «Α, θείο, αν εσύ δεν θέλεις, εγώ...» «Τι σου συμβαίνει, πες το, γιατί το... τυραννάς;» «Θέλω, θείο... Θέλω αύριο το βιβλίο να γίνει όχι μπες τ’, πώς το λένε μωρέ, να δεις;» «Μπεστ σέλερ;» «Ναι, θείο, αυτό, αλλά δεν θέλω... αυτό. Αριστούργημα, μπάρμπα. Με αριστούργημα μόνο συμβιβάζομαι». «Αμάν, βρε, Σι». [...]
ISBN 978-960-564-365-2 ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ.: 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr
0_cover_sozis3_1.indd 1
ΖΉΣΗΣ ΚΌΚΚΙΝΟΣ • ΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ • ΠΡΑΞΙΣ ΤΡΙΤΗ
Έργα του ιδίου:
ΖΉΣΗΣ ΚΌΚΚΙΝΟΣ
Σόζης
Ο ΕΞΩΓΉΙΝΟΣ Π ΡΑ Ξ Ι Σ Τ Ρ Ι Τ Η Μ ΥΘΙΣ ΤΟΡΗΜ Α
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
Ο
Ζήσης Κόκκινος γεννήθηκε στο Μεγάλο Σειρήνι Γρεβενών και ζει μόνιμα στο Βέλγιο. Έχει έναν γιο και σήμερα είναι συνταξιούχος. Με άλλους αγωνιστές πρωτοστάτησε στην ίδρυση Ελληνικών Κοινοτήτων στο Βέλγιο. Λόγω έλλειψης διδασκάλων, την πρώτη περίοδο για κάποιο διάστημα, δίδαξε στα Ελληνόπουλα της περιοχής του Βερβιέ ως δάσκαλος. Έχει στο ενεργητικό του πλούσια κοινωνική, συνδικαλιστική, πολιτική και αντιδικτατορική δράση. Έγραφε στον παράνομο τύπο στην Ευρώπη κατά τη δικτατορία. Στις αρχές της χούντας έγραψε μερικά σημειώματα στην εφημερίδα του ΑΚΈΛ και με το ψευδώνυμο Υψηλάντης στην Χαραυγή Κύπρου. Μετά τη δικτατορία έγραφε στο Ριζοσπάστη και στον τύπο της ομογένειας Βελγίου. Γράφει ποιήματα από νεαρή ηλικία και είναι αυτοδίδακτος. Αφοσιωμένος, δοσμένος με πάθος στη μάθηση και στον αγώνα για το δίκαιο και την ανθρωπιά.
12/4/2016 9:10:45 μμ
ΖΗΣΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ
Σόζης ο εξωγήινος Πράξις Τρίτη
Τιτλος Συγγραφέας Copyright© 2015 Διορθωσεισ Πρώτη Εκδοση
Σόζης, ο εξωγήινος, Πράξις τρίτη Ζήσης Κόκκινος Ζήσης Κόκκινος Όλγα Παλαμήδη Αθήνα, Απρίλιος 2016
ISBN 978-960-564-365-2
Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα. Ο συγγραφέας φέρει την αποκλειστική ευθύνη για τις γνώμες και περιγραφές που διατυπώνονται σε αυτό το βιβλίο. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν αρμοδιότητα για την επιβεβαίωση ή την άρνηση του περιεχομένου ούτε παρέχουν εγγύηση για την αλήθεια των δηλώσεων του συγγραφέα. Εναπόκειται στον αναγνώστη να κρίνει ανεξάρτητα για το αν γίνεται δέκτης ψευδών δηλώσεων ή όχι. Οι εκδόσεις “Οσελότος” δεν φέρουν καμία ευθύνη προς οποιοδήποτε πρόσωπο ή οντότητα θίγεται ή υφίσταται απώλεια ή ζημία προερχόμενη από τις πληροφορίες που περιέχονται στο παρόν βιβλίο ή τη χρήση αυτών ή την πίστη σε αυτές.
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr
Γεια σας! Ε, να μη σας χαιρετήσω; Με χαρά, με αγάπη, με... μίσος... Όχι, όχι, με... Σας εξομολογούμαι διότι, απλώς, είμαι ανίκανος για ορισμένα πράγματα. Όσο δε για το μίσος, κυριολεκτώ. Μα, μου, σου... Οι καταστάσεις;... Ό,τι θέλετε, πείτε: θυμώνω, αγανακτώ... μα από τούτο το είδος δεν τα... κατάφερα να αποκτήσω. Πάσχω εξ απαλών ονύχων και με τον καιρό χειροτερεύω. Απ’ αυτά;... Τέτοια χαμπέρια είχα να σας... προσφέρω. Για μια στιγμή, να έρθω σ’ επαφή με την... κούτρα μου. Εντάξει, αρχίζει το πράγμα να μπαίνει στη θέση του. Καθώς τέλειωσε η Πράξις Πρώτη, η Πράξις Δευτέρα, τελειώνει και η Πράξις Τρίτη, ο Σόζης είναι που έχει την τιμητική του. Και για να είμαι ειλικρινής, το νταραβέρι γίνεται για την... τρέλα μου. Πώς, δηλαδή, μαζί και με τη φαντασία μου στήνουν συμμαχίες, πίσω από την πλάτη μου, αρπάζουν τη γραφή μου από τον... λαιμό κι αυτή παραδίδεται επιτασσόμενη στα καπρίτσια του λόγου μου. Τελικά –με τη βοήθεια της λογικής– με μία τέτοια, μία αλλιώτικη αντιθετική εμβολή, με τα ζιγκ ζαγκ, πέρα δώθε εναρμονίζονται, οι ισορροπίες. Ο καβγάς για ποιο πράγμα γίνεται; Μα για τον λόγο μου... ασφαλώς. Λαμπρά. Όμως για ποιο μέρος του λόγου; Στο στιλ, στην υφή... για... πώς ακριβώς τον θέλω;... Έβγαινε πνεύμα αθάνατο, βγες και περίγραψέ τον: Τον λόγο μου τον θέλω έτσι που τον θέλω: και σωστό και δίκαιο και παιχνιδιάρη και... Θέλω ν’ αστράφτει, να βροντά, να βομβαρδίζει. Να φέρνει τα πάνω κάτω. Να ταρακουνά και με τις αλλεπάλληλες σεισμικές δονήσεις να κάνει ζημιές. Να φέρνει τον κόσμο τούμπα. Να τον γκρεμίζει και να τον ξαναχτίζει σε χρόνο ρεκόρ. Τέτοιον τον θέλω...
Ο Λόγος μου χαράσσει τις σελίδες όπως οι αστραπές τον ορίζοντα. Ανεξάντλητες οι ευλογημένες δημιουργικές πηγές που αναβλύζουν μέσα μου. Καθημερινά λαβαίνω σήματα. Εξασκούμαι να αποδώσω καλύτερα. Να προφτάσω περισσότερα. Τι σαν έχω γίνει σκλάβος; Κι απ’ το πιο γλυκό κρασί κι απ’ όλα πιο ευχάριστα είναι τα δεσμά της σοφίας. Αποθέωσις Στα ίχνη της Γιορτάζουμε, χορεύουμε. Κερνάμε! Φύγαμε... Τρέχουμε... Πετάμε! Και τώρα ποιος... μας πιάνει. Πού θα μας βγάλει το στρατί, ο νους μας πού να το σκεφτεί. Αν θες να μάθεις κάτι τι, τον Κάλχα ρώτησε στ’ αυτί.
Τι κάθεσαι και χολοσκάς; Αμέριμνος, αλλιώς βοσκάς. Από τη σκέψη την πολλή φύλαξ’, αν θες, την κεφαλή. Άλλα τα που σκεφτόμαστε εμείς οι πελελοί, εσένα σε σεβόμαστε και μάλιστα πολύ. Αν όμως γνώμη αλλάξεις, βιάσου να μας προφτάσεις. Έτσι που πας θα νυχτωθείς, το δρόμο θα τον χάσεις, ποιος ξέρει πού θε να βρεθείς. Πώς στέκεσαι και μας θωρείς; Τι αποφάσισες, θα ’ρθεις; Θες δυο λεπτά να το σκεφτείς αν κάνει ή δεν κάνει; Δεν πας, λεβέντη, να κρυφτείς; Πάντως εμείς τον όρκο μας τιμήσαμε, θύελλες δεν υπολογίσαμε. Όποιος με ρίσκο θε να ζήσει, στο φουλ γκάζι πατήσαμε, ας μας ακολουθήσει. Σαν πού θε να μας βγάλει τούτη η ανεμοζάλη δε δίνουμε πεντάρα τσακιστή, ορθοί στεκόμαστε στην κουπαστή. Σ’ άγνωρα σύμπαντα τραβάμε και με την Πράξη Τρίτη... Αέρα! Βολίδα αμοληθήκαμε, κινάμε. Πέρα. 6
ΖΗΣΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ
Αν δώθε κείθε αρχικώς περιφερόμαστε, μη φοβού, μαχητή μου, δε χανόμαστε. Μόν’ μια στιγμή σταματάμε, τους οιωνούς συμβουλευόμαστε, την κονσόλα μας ρωτάμε και φορτσάτοι στους αιθέρες ορμάμε. Πού πάμε; Για τη νίκη τραβάμε. Πώς; Θα ’ναι γλυκός ο σκοπός. Πού θα φτάσουμε; Τα τείχη... τα σύνορα τα νοητά θα τα ξεπεράσουμε. Με βλέμμα λαγαρό το μέλλον ατενίζουμε: Πατρίδα, πέτρες, χώματα, εμείς να τα ορίζουμε. Αλλιώτικο τον κόσμο να τον χτίσουμε. Ετούτον τον σαχλό να τον παραμερίσουμε.
ΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ 3
7
Κινάμε για την Πράξη Τρίτη. Μας φέγγει από ψηλά το φως τ’ Αποσπερίτη. Παρέα με το τόξο, τα βέλη στη φαρέτρα μας, με όλα, με την εξάρτυση στην πλάτη, με σχέδια, με την κονσόλα, Με γήινα, με εξωγήινα μες στου απείρου την πανσπερμία. Μες στα βαθιά της θάλασσας, στου σύμπαντος τις εσχατιές. Δε φοβηθήκαμε μπόρα καμία, ριχνόμαστε στις τρικυμίες με βουτιές. Το κύμα καβαλάμε κι η γοργόνα μας βοηθά με το δελφίνι, στον αγώνα. Στη μέση του πελάγου τ’ αφρισμένου χοές με το δαυλί μας τ’ αναμμένο στον ήλιο, στ’ άστρα, στη σελήνη. Στον άγριο Ποσειδώνα. Στην ειρήνη. Πώς θέλετε αλλιώς να σας τα πω!... Πείτε και σεις τα δικά σας. Σειρά σας. Τι περιμένετε! Για δες... Μα... πώς με κοιτάτε; Μην... απορείτε; Μη... θέλετε κάτι να πείτε; Ελάτε! Μην καθυστερείτε, τελειώνει με την Πράξη Τρίτη η αποστολή του εξωγήινου. Καιρός να τον πλησιάσουμε. Ελάτε να του μιλήσουμε, να του ζητήσουμε να μας αφήσει κάτι. Να κρατήσουμε επαφή –με τους δικούς του– μαζί του. Ποιος ξέρει, ίσως μας την κάνει τη χάρη. Είναι αδύνατον να μας αφήσουν σύξυλους. Τους είχαμε, βλέπετε, συνηθίσει. Τι θ’ απογίνουμε πια χωρίς εξωγήινους; Α, λαέ μου, ρέπουμε –χαρά στο... ψεγάδι– προς φωστήρες. Προς σωτήρες. Προς αρχηγούς ικανούς που να τα μπορούν όλα. Αναζητούμε Σωσίες. Και να μπορούσα να βγάλω από την κούτρα μου δέκα, εκατό... μυριάδες με την πανοπλία τους μυθικούς γίγαντες. Σωτήρες. Εξωγήινους. 8
ΖΗΣΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ
Τι κρίμα! Μονάχα έναν κατάφερα κι αυτός θα μας... Γι’ αυτό θα γράψω στιχάκια, θα τραγουδήσω άσματα, διασταλτικούς διθυράμβους. Θα του πλέξω εγκώμια. θα τα αφιερώσω στον ίδιο, στην Αλόη... Σ’ εσάς. Σε περιμένω να ’ρθεις. Εσένα, μη με... κοιτάς. Σας καρτερώ, κι εσένα κι εσάς, που αλληθωρίζετε στα ξάγναντα στους αψηλούς αιθέρες. Επίσημα προσκεκλημένοι να οργανώσουμε, από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα μαζί, τα καθέκαστα. Να ψάλουμε πρωτόγνωρους ύμνους γλυκούς κι απόκοσμους. Ν’ αγγίξουν τα βουνά μας. Τα ποτάμια. Τις θάλασσες. Να κορφολογήσουν τις σοδειές μας, τ’ αμπέλια μας και τις ελιές μας. Να ράνουν με δροσοστάλες, να δέσει η σπορά καρπό μεστωμένο. Να κοκκινίσει η ντομάτα, το κεράσι. Να βελάξει ευχαριστημένο τ’ αρνάκι. Να χορέψει παιγνιδιάρικα το κατσικάκι. Να χαμογελάσει η αγελάδα με το δαμάλι με κείνο το πλατύ τους χαμόγελο. Να χλιμιντρίσει τ’ άλογο με καβαλάρη τη χαρά. Τέτοιους ύμνους, δοξαστικά σαν από διάφανους μελωδούς από μελίρρυτους αγγέλους και χερουβείμ να χαϊδέψουν απαλά, να ευλογήσουν τα γήινα. Να ανυψωθούν στο διάστημα, να ενωθούν με τα υπερκόσμια: με τον Ήλιο. Με τη Σελήνη. Με τις στρατιές των αρχαγγέλων. Με των εξωγήινων τις κατανυκτικές ολονυκτίες, που τελούν για μας, τους γήινους. Πράξις Τρίτη. Πράξη με απείρους τους συμβολισμούς. Με φαντασιώσεις και με προβληματισμούς. Ορμητική η κάθοδος. Αναζητείται η αποκαθήλωση. Η σύνθεση. Το απαύγασμα της Πρώτης, της Δεύτερης και της Τρίτης. Πράξη συνολικής εφόρμησης σε άπαντα τα σύμπαντα. Πράξη που ζεσταίνει στον κόρφο της την κορύφωση της αποθέωσης. Με τέτοια παρτσακλά περνάμε στην Πράξη Τρίτη. Ο σουρεαλισμός, με τον αόρατο γάντζο κραταιός, γραπώνεται στον κρίκο του πραγματικού. Ορατά και αόρατα μαζί
ΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ 3
9
κουβεντιάζουν: χαίρονται, τραγουδούν, χορεύουν, ερωτεύονται... Πρώτη. Δεύτερη. Τρίτη απόπειρα. Τον χαβά μας: Θα τον αλλάξουμε τον κόσμο;... Μία μέρα, θα γίνει. Πότε;... Ούτε ο Σόζης το γνωρίζει. Γνωρίζει, όμως, κάτι άλλο. Το διδασκόμαστε και μεις. Με τα χέρια στις τσέπες όσο και να χτυπά κανείς τα... πόδια... Ο Σόζης μας διδάσκει. Μας τροφοδοτεί με την αναγκαία προετοιμασία: με ήθος, θάρρος, θέληση, αρετή... Με το εργαλείο της γνώσης. Προϋπόθεση για να ξεκρίνουμε πώς και τι κρύβει, η τεχνητή ομίχλη. Είναι το κλειδί που θα μας αφήσει παρακαταθήκη. Η πόρτα του μέλλοντος, που όμως... συνεχώς μετακινείται λες αόρατη... Κάποια στιγμή, θα πρέπει να τον λύσουμε τον γρίφο. Ο άνθρωπος και το αίνιγμα είναι και η λύση. Για την απόσταση που θα διανύσουμε εξάλλου με τον εξωγήινο, ο χρόνος είναι απροσδιόριστος. Πολλά μπορεί να συμβούν. Προετοιμαζόμαστε. Υπολογίζουμε, μετράμε, μελετάμε... Τροχίζουμε τα βέλη μας στου ήλιου τ’ αμόνι. Με λίγα λόγια. Στην Πράξη Πρώτη γίνεται λόγος πως ο Σόζης έφτασε από τον πλανήτη Γαία στη Γη. Πως έζησε σε μία οικογένεια –θετός– που πίστευε ότι είναι πραγματικό τους παιδί. Μας φανερώνει πως μεγάλωσε στη μικρή κοινωνία της Άνω Αετοράχης ανάμεσα στ’ άλλα παιδιά και στους υπόλοιπους. Πως έπαιρνε μέρος στην καθημερινότητα. Στα παιχνίδια. Σε γιορτινές εκδηλώσεις. Πως βοηθούσε τους γήινους γονείς του. Πως ο χρόνος επιδρούσε στη συμπεριφορά του μέχρι τη στιγμή που... «... Θα πρέπει, για κάποιους λόγους τους οποίους θα επι10
ΖΗΣΗΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ
Διαβάστε επίσης...
143 × 210 SPINE: 15 FLAPS: 80
ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΠΑΠΚΟΣ Ύμνος στη ζωή Μέρος πρώτο ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΕΙΣ (εκδ. Οσελότος 2012) ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ ΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ (εκδ. Οσελότος 2013) ΜΠΑΠΚΟΣ Ζωής Απανθίσματα Μέρος δεύτερο (εκδ. Οσελότος 2014) ΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ Πράξις Πρώτη (εκδ. Οσελότος 2014) ΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ Πράξις Δευτέρα (εκδ. Οσελότος 2015)
[...] «Τότε έλα, πες το, σαν τι θέλεις, Σι;» «Εσύ, μπάρμπα, σαν τι λες τάχα να θέλω; Τόση δουλειά. Τόσος κόπος... Σαν τι, πες μου, να... θέλω; Μόνο που σ’ έβλεπα να παιδεύεσαι, ξέρεις πόσο... ίδρωνα». «Μωρέ, Σι, πώς μας τα λες...» «Περίμενε, θείο... Άσε με, ντε, ν’ αποσώσω... Άσε με, που, μιας μέσα στα... λουλούδια, να σου... πλέξω ευωδιές... Με περισσό μεράκι –χαιρόμουνα που σε παρακολουθούσα– έδινες, ξανάδινες... Ό,τι και να σου ’λεγα, πού, εσύ, καμία... οικονομία. Απορροφημένος, παρέσερνες και μένα, συνέχιζες να συνδυάζεις δουλειά, τρέλα, φαντασία... Αυτή πια... ευτυχώς που η λογική, όσο ψηλά και να πετούσαμε, μας κάθιζε στον πισινό μας. Για να προσθέσεις ταλέντο, ικανότητα, αγάπη... Κανείς δεν μπορούσε να σε... κουνήσει, ούτε κι εγώ με τα... σπρωξίματά μου». «Ε, και... σαν τι θέλεις, Σι Ζο;» «Α, θείο, αν εσύ δεν θέλεις, εγώ...» «Τι σου συμβαίνει, πες το, γιατί το... τυραννάς;» «Θέλω, θείο... Θέλω αύριο το βιβλίο να γίνει όχι μπες τ’, πώς το λένε μωρέ, να δεις;» «Μπεστ σέλερ;» «Ναι, θείο, αυτό, αλλά δεν θέλω... αυτό. Αριστούργημα, μπάρμπα. Με αριστούργημα μόνο συμβιβάζομαι». «Αμάν, βρε, Σι». [...]
ISBN 978-960-564-365-2 ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ.: 210 6431108 E-MAIL: ekdoseis.ocelotos@gmail.com www. ocelotos. gr
0_cover_sozis3_1.indd 1
ΖΉΣΗΣ ΚΌΚΚΙΝΟΣ • ΣΟΖΗΣ Ο ΕΞΩΓΗΙΝΟΣ • ΠΡΑΞΙΣ ΤΡΙΤΗ
Έργα του ιδίου:
ΖΉΣΗΣ ΚΌΚΚΙΝΟΣ
Σόζης
Ο ΕΞΩΓΉΙΝΟΣ Π ΡΑ Ξ Ι Σ Τ Ρ Ι Τ Η Μ ΥΘΙΣ ΤΟΡΗΜ Α
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ο σ ε λ ότ ο ς
Ο
Ζήσης Κόκκινος γεννήθηκε στο Μεγάλο Σειρήνι Γρεβενών και ζει μόνιμα στο Βέλγιο. Έχει έναν γιο και σήμερα είναι συνταξιούχος. Με άλλους αγωνιστές πρωτοστάτησε στην ίδρυση Ελληνικών Κοινοτήτων στο Βέλγιο. Λόγω έλλειψης διδασκάλων, την πρώτη περίοδο για κάποιο διάστημα, δίδαξε στα Ελληνόπουλα της περιοχής του Βερβιέ ως δάσκαλος. Έχει στο ενεργητικό του πλούσια κοινωνική, συνδικαλιστική, πολιτική και αντιδικτατορική δράση. Έγραφε στον παράνομο τύπο στην Ευρώπη κατά τη δικτατορία. Στις αρχές της χούντας έγραψε μερικά σημειώματα στην εφημερίδα του ΑΚΈΛ και με το ψευδώνυμο Υψηλάντης στην Χαραυγή Κύπρου. Μετά τη δικτατορία έγραφε στο Ριζοσπάστη και στον τύπο της ομογένειας Βελγίου. Γράφει ποιήματα από νεαρή ηλικία και είναι αυτοδίδακτος. Αφοσιωμένος, δοσμένος με πάθος στη μάθηση και στον αγώνα για το δίκαιο και την ανθρωπιά.
12/4/2016 9:10:45 μμ