Βασιλειών Α', Β'

ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Α΄, Β΄

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ὁ Θανάσης Χαραλαμπίδης γεννήθηκε τὸ 1968 στὴ Θεσσαλονίκη, ὅπου καὶ ζεῖ. Εἶναι ἀπόφοιτος τοῦ Τμήματος Φιλολογίας τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ

Μεταφράσεις

Ψαλμοὶ καὶ Ὠδές, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017.

Σοφία Σολομῶντος, Σοφία Σειράχ, Ἐκκλησιαστής, Παροιμίες, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017.

Ἰώβ, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017

Ἱερεμίας, Βαρούχ, Θρῆνοι, Ἐπιστολὴ Ἱερεμία, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Σεπτέμβριος 2017.

Ἡσαΐας, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάιος 2018.

Ἆσμα ἀσμάτων, Ἰεζεκιήλ, Δανιήλ, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Ἰανουάριος 2019.

Δώδεκα προφῆτες, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Σεπτέμβριος 2019.

Μακκαβαίων Α΄, Β΄, Γ΄, Δ΄, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Σεπτέμβριος 2020.

Ἔσδρας Α΄, Β΄, Νεεμίας, Τωβίτ, Ἰουδίθ, Ἐσθήρ, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Σεπτέμβριος

2021.

Ἰησοῦς τοῦ Ναυή, Κριταί, Ρούθ, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Σεπτέμβριος 2022.

Edgar Allan Poe, Τὸ Κοράκι καὶ Ἄνναμπελ Λή, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017

Ποιητικὴ συλλογὴ

Κύριε, ποιανοῦ φωνή;, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017

ΤιΤλος ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Α΄, Β΄ ςυγγραφέας Ἀθανάσιος Θ. Χαραλαμπίδης

έπιmέλέια - Διορθωςη Ἀθανάσιος Θ. Χαραλαμπίδης

Layout - Design Myrtilo, Λένα Παντοπούλου

Copyright© 2023 Ἀθανάσιος Θ. Χαραλαμπίδης

πρωΤη έκΔοςη Ἀθήνα, Σεπτέμβριος 2023

ISBN 978-618-205-493-2

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Τὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο τῶν Ἑβδομήκοντα (Ο΄) ἀκολουθεῖ πιστὰ τὸ κείμενο τῆς ἔκδο-

σης τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπως αὐτὸεἶναι καταχω-

ρημένο στὸν ἱστότοπο τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας στὸδιαδίκτυο (http://www.apostolikidiakonia.gr). Οἱ ὅποιες διορθώσεις ἔγιναν σὲλάθος γραμματικοὺς τύπους ἢλέξεις τοῦ

κειμένου δηλώνονται στὸτέλος ἑκάστου κεφαλαίου.

Ἡδιάταξη τοῦἀρχαίου κειμένου σὲστίχους [ὅσον ἀφορᾶ τὸ κεφάλαιο 2 (ἐδάφια 1-10) τοῦ βιβλίου Βασιλειῶν Α΄, καὶ τὰ κεφάλαια 1 (ἐδάφια 19-27), 3 (ἐδάφια 33-34), 22 (ἐδάφια 2-51), καὶ 23 (ἐδάφια 1-7) τοῦβιβλίου Βασιλειῶν Β΄] βασίστηκε στὴν κριτικὴἔκδοση τοῦ Alfred Rahlfs (βλ. ἩΠαλαιὰΔιαθήκη κατὰτοὺς Ο΄ (Septuaginta), Ἐπιστημονικὴἐπιμέλεια Prof. D. Dr. Alfred Rahlfs, ΒιβλικὴἘταιρία, Ἀθῆναι), ἐκτὸς ἀπὸμία περίπτωση (Βασιλειῶν Β΄, κεφ. 23, ἐδάφιο 3, στίχοι 2-3), ὅπου αὐτὸ δὲν ἦταν δυνατό, λόγῳ τῶν διαφορῶν ποὺὑπάρχουν ἀνάμεσα στὰδύο κείμενα. Τέλος, ἡδιάταξη τοῦἀρχαίου κειμένου σὲπαραγράφους, προ-

κειμένου γιὰ τὴν ἀρχὴκάθε κεφαλαίουβασίστηκε στὴν κριτικὴἔκδοση τοῦ Rahlfs [ἐκτὸς ἀπὸτρεῖς περιπτώσεις (Βασιλειῶν Α΄, κεφ. 2, καὶ Βασιλειῶν Β΄, κεφ. 12 καὶκεφ. 19), ὅπου αὐτὸδὲν ἦταν δυνατό, λόγῳτῶν διαφορῶν ποὺὑπάρχουν στὴν ἔναρξητῶν κεφαλαίων

ἀνάμεσα στὰδύο κείμενα], ἐνῶπροκειμένου γιὰτὸἐσωτερικὸτῶν κεφαλαίων βασίστηκε στὸκείμενο τῆς ἔκδοσης τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας. Ἡμετάφραση τῆς ὠδῆς τοῦκεφαλαίου 2 τοῦβιβλίου Βασιλειῶν Α΄ [κεφ. 2:1-10 (Ὠδὴ 3, ΠροσευχὴἌννας, μητέρας τοῦΣαμουὴλ)] παρατίθεται αὐτούσια ἀπὸ τὸ βιβλίο μου Ψαλμοὶ καὶ Ὠδές, Ἐκδόσεις Ὀσελότος, Ἀθήνα, Μάρτιος 2017[βλ. σσ. 416-417 (Ὠδὴ 3), ὅπου στὴ ζυγὴσελίδα εἶναι τὸἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο σὲστίχους, καὶστὴ μονὴ σελίδα τὸκείμενο τῆς μετάφρασης σὲστίχους].

Ἑλληνικὸσύστημα ἀρίθμησης τῶν κεφαλαίων:

1 (Α΄), 2 (Β΄), 3 (Γ΄), 4 (Δ΄), 5 (Ε΄), 6 (Ϛ΄), 7 (Ζ΄), 8 (Η΄), 9 (Θ΄), 10 (Ι΄), 11 (ΙΑ΄), 12 (ΙΒ΄), 13 (ΙΓ΄), 14 (ΙΔ΄), 15 (ΙΕ΄), 16 (ΙϚ΄), 17 (ΙΖ΄), 18 (ΙΗ΄), 19 (ΙΘ΄), 20 (Κ΄), 21 (ΚΑ΄),22 (ΚΒ΄), 23 (ΚΓ΄), 24 (ΚΔ΄), 25 (ΚΕ΄), 26 (ΚϚ΄), 27 (ΚΖ΄), 28 (ΚΗ΄), 29 (ΚΘ΄), 30 (Λ΄), 31 (ΛΑ΄).

Ἡμετάφρασητῶνβιβλίων τοῦτόμου αὐτοῦἐκπονήθηκε ἀπὸΠέμπτη 7 Ἰουλίου 2022 ὡς

Τρίτη 11 Ἰουλίου 2023.

ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Α΄

ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Α΄

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ἦν ἐξ ᾿Αρμαθαὶμ Σιφά, ἐξ ὄρους ᾿Εφραίμ, καὶὄνομα αὐτῷ῾Ελκανὰυἱὸς ῾Ιερεμεὴλ υἱοῦ ᾿Ηλιοὺ υἱοῦΘοκὲἐν Νασὶβ ᾿Εφραίμ. 2 καὶ τούτῳ δύο γυναῖκες· ὄνομα τῇ μιᾷ῎Αννα, καὶὄνομα τῇδευτέρᾳΦεννάνα· καὶ ἦν τῇ Φεννάνᾳπαιδία, καὶ τῇ ῎Αννᾳ οὐκ ἦν παιδίον. 3 καὶἀνέβαινεν ὁἄνθρωπος ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας ἐκ πόλεως αὐτοῦἐξ ᾿Αρμαθαὶμ προσκυνεῖν καὶθύειν Κυρίῳ τῷ ΘεῷΣαβαὼθ εἰς Σηλώ· καὶἐκεῖ῾Ηλὶ καὶ οἱ δύο υἱοὶ αὐτοῦ᾿Οφνὶ καὶΦινεὲς ἱερεῖς τοῦΚυρίου. 4 καὶἐγενήθη ἡμέρα καὶἔθυσεν ῾Ελκανὰ

καὶἔδωκε τῇΦεννάνᾳ, γυναικὶ αὐτοῦ, καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτῆς μερίδας· 5 καὶ τῇ ῎Αννᾳἔδωκε

μερίδα μίαν, ὅτι οὐκ ἦν αὐτῇ παιδίον, πλὴν ὅτι τὴν ῎Ανναν ἠγάπα ῾Ελκανὰὑπὲρ ταύτην.

καὶΚύριος ἀπέκλεισε τὰπερὶτὴν μήτραν αὐτῆς, 6 ὅτι οὐκ ἔδωκεν αὐτῇΚύριος παιδίον

κατὰτὴν θλῖψιν αὐτῆς καὶκατὰ τὴν ἀθυμίαν τῆς θλίψεως αὐτῆς, καὶἠθύμει διὰ τοῦτο, ὅτι συνέκλεισε Κύριος τὰπερὶτὴν μήτραν αὐτῆς τοῦμὴδοῦναι αὐτῇπαιδίον. 7 οὕτως ἐποίει ἐνιαυτὸν κατ᾿ἐνιαυτόν, ἐν τῷἀναβαίνειν αὐτὴν εἰς οἶκον Κυρίου· καὶἠθύμει καὶἔκλαιε καὶ οὐκ ἤσθιε. 8 καὶεἶπεν αὐτῇ῾Ελκανὰὁἀνὴρ αὐτῆς· ῎Αννα. καὶεἶπεν αὐτῷ·ἰδοὺ

ἐγώ, κύριε. καὶεἶπεν αὐτῇ· τί ἔστι σοι, ὅτι κλαίεις; καὶ ἱνατί οὐκ ἐσθίεις; καὶἱνατίτύπτει

σε ἡκαρδία σου; οὐκ ἀγαθὸς ἐγώ σοι ὑπὲρ δέκα τέκνα; 9 καὶἀνέστη ῎Αννα μετὰ τὸ φαγεῖν αὐτοὺς ἐν Σηλὼ καὶκατέστη ἐνώπιον Κυρίου, καὶ῾Ηλὶὁἱερεὺς ἐκάθητο ἐπὶ τοῦδί-

φρου ἐπὶτῶν φλιῶν ναοῦΚυρίου. 10 καὶ αὐτὴ κατώδυνος ψυχῇ καὶπροσηύξατο πρὸς Κύριον καὶ κλαίουσα ἔκλαυσε 11 καὶηὔξατο εὐχὴν Κυρίῳ λέγουσα· ᾿Αδωναῒ Κύριε ᾿Ελωὲ Σαβαώθ, ἐὰν ἐπιβλέπων ἐπιβλέψῃς ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης σου καὶμνησθῇς μου καὶδῷς τῇδούλῃ σου σπέρμα ἀνδρῶν, καὶδώσω αὐτὸν ἐνώπιόν σου δοτὸν ἕως ἡμέρας θανάτου αὐτοῦ, καὶ οἶνον καὶ μέθυσμα οὐπίεται, καὶσίδηρος οὐκ ἀναβήσεται ἐπὶτὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. 12 καὶἐγενήθη ὅτε ἐπλήθυνε προσευχομένη ἐνώπιον Κυρίου, καὶ῾Ηλὶὁ ἱε-

ρεὺς ἐφύλαξε τὸστόμα αὐτῆς· 13 καὶ αὕτη ἐλάλει ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς καὶ τὰ χείλη αὐτῆς ἐκινεῖτο, καὶ φωνὴ αὐτῆς οὐκ ἠκούετο· καὶἐλογίσατο αὐτὴ῾Ηλὶεἰς μεθύουσαν. 14 καὶ εἶπεν αὐτῇ τὸ παιδάριον ῾Ηλί· ἕως πότε μεθυσθήσῃ; περιελοῦτὸν οἶνόν σου καὶ πορεύου ἐκ προσώπου Κυρίου. 15 καὶἀπεκρίθη ῎Αννα καὶεἶπεν· οὐχί, κύριε· γυνή, ᾗσκληρὰ ἡμέ-

ρα, ἐγώεἰμι καὶοἶνον καὶμέθυσμα οὐπέπωκα καὶἐκχέω τὴν ψυχήν μου ἐνώπιον Κυρίου· 16 μὴδῷς τὴν δούλην σου εἰς θυγατέρα λοιμήν, ὅτι ἐκ πλήθους ἀδολεσχίας μου ἐκτέτακα ἕως νῦν. 17 καὶἀπεκρίθη ῾Ηλὶ καὶεἶπεν αὐτῇ·πορεύου εἰς εἰρήνην· ὁ Θεὸς ᾿Ισραὴλ δώῃ σοι πᾶν αἴτημάσου, ὃᾐτήσω παρ᾿ αὐτοῦ. 18 καὶεἶπεν· εὗρεν ἡδούλη σου χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου. καὶἐπορεύθη ἡ γυνὴ εἰς τὴν ὁδὸν αὐτῆς καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ κατάλυμα αὐτῆς καὶἔφαγε μετὰ τοῦἀνδρὸς αὐτῆς καὶἔπιε, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτῆς οὐσυνέπεσεν ἔτι. 19 καὶὀρθρίζουσι τὸπρωῒ καὶπροσκυνοῦσι τῷΚυρίῳκαὶπορεύονται τὴν ὁδὸν αὐτῶν. καὶεἰσῆλθεν ῾Ελκανὰεἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ᾿Αρμαθαὶμ καὶἔγνω τὴν ῎Ανναν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶἐμνήσθη αὐτῆς Κύριος, καὶσυνέλαβε. 20 καὶἐγενήθη τῷκαιρῷ τῶν ἡμερῶν καὶ ἔτεκεν υἱόν· καὶἐκάλεσε τὸὄνομα αὐτοῦΣαμουὴλ καὶεἶπεν· ὅτι παρὰ Κυρίου Θεοῦ Σαβαὼθ ᾐτησάμην αὐτόν.

21 Καὶἀνέβη ὁἄνθρωπος ῾Ελκανὰ καὶπᾶς ὁοἶκος αὐτοῦθῦσαι ἐν Σηλὼμ τὴν θυσίαν

τῶν ἡμερῶν καὶ τὰς εὐχὰς αὐτοῦ καὶπάσας τὰς δεκάτας τῆς γῆς αὐτοῦ· 22 καὶ῎Αννα οὐκ ἀνέβη μετ᾿ αὐτοῦ, ὅτι εἶπε τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς· ἕως τοῦἀναβῆναι τὸπαιδάριον, ἐὰν ἀπογαλακτίσω αὐτό, καὶὀφθήσεται τῷπροσώπῳΚυρίου καὶκαθήσεται ἕως αἰῶνος ἐκεῖ. 23 καὶ εἶπεν αὐτῇ῾Ελκανὰὁἀνὴρ αὐτῆς· ποίει τὸἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, κάθου ἕως ἂν ἀπογαλακτίσῃς αὐτό·ἀλλὰστήσαι Κύριος τὸἐξελθὸν ἐκ τοῦστόματός σου. καὶ ἐκάθισεν ἡ

γυνὴ καὶἐθήλασε τὸν υἱὸν αὐτῆς, ἕως ἂν ἀπογαλακτίσῃαὐτόν. 24 καὶἀνέβη μετ᾿ αὐτοῦ εἰς Σηλὼμ ἐν μόσχῳτριετίζοντι καὶἄρτοις καὶ οἰφὶ σεμιδάλεως καὶνέβελ οἴνου καὶ εἰσ-

ῆλθεν εἰς οἶκον Κυρίου ἐν Σηλώμ, καὶ τὸ παιδάριον μετ᾿αὐτῶν. 25 καὶπροσήγαγον ἐνώπιον Κυρίου, καὶἔσφαξεν ὁπατὴρ αὐτοῦτὴν θυσίαν, ἣν ἐποίει ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας τῷ

Κυρίῳ, καὶπροσήγαγε τὸπαιδάριον καὶἔσφαξε τὸν μόσχον. καὶπροσήγαγεν ῎Αννα ἡ

μήτηρ τοῦπαιδίου πρὸς ῾Ηλὶ26 καὶεἶπεν· ἐν ἐμοί, κύριε· ζῇἡ ψυχή σου, ἐγὼἡ γυνὴἡ κα-

Ἕνας ἄνθρωπος ὑπῆρχε, ποὺἀπὸ τῆς Ἀρμαθαὶμ καταγόταν τὴγῆ, στῆς Σιφὰτὴν περιοχή, στῆς φυλῆς τοῦἘφραὶμ τὴν περιοχὴ τὴν ὀρεινή, καὶτ’ ὄνομά του ἦταν Ἑλκανά, καὶ γιὸς ἦταν τοῦἹερεμεήλ, γιοῦ τοῦἨλιού, γιοῦ τοῦΘοκέ, ποὺκαταγόταν ἀπ’ τὴΝασίβ, ἡ ὁποία στῆς φυλῆς τοῦἘφραὶμ βρισκόταν τὴν περιοχή. 2 Καὶδυὸγυναῖκες εἶχε αὐτός· τὸ ὄνομα τῆς μιᾶς ἤτανε Ἄννα, καὶτ’ ὄνομα τῆς δεύτερης Φεννάνα· καὶπαιδιὰ εἶχε ἡΦεννάνα, ἐνῶπαιδὶδὲν εἶχε ἡἌννα. 3 Καὶκάθε χρόνο ἀνέβαινε ὁἄνθρωπος αὐτός, ἀπὸ τὴν πόλη του, ἀπ’ τὴν Ἀρμαθαίμ, στὴ γῆ τῆς Σηλώ, γιὰνὰπροσκυνήσει, καὶθυσίες νὰ προσφέρει στὸν Κύριο τὸν Θεό, στὸν Θεὸτῶν δυνάμεων, στὸν Κύριο Σαβαώθ· καὶὁ Ἡλὶὁ ἀρχιερέας ἦταν ἐκεῖ, καὶ οἱ δυό του γιοί, ὁὈφνὶ κι ὁΦινεές, οἱὁποῖοι ἦταν τοῦΚυρίου ἱερεῖς.

4 Κι ὅταν ἔφτασε ἡμέρα λοιπόν, καὶὁἙλκανὰπρόσφερε τὴθυσία του στὸν Θεό, ἔδωσε στὴΦεννάνα, τὴγυναίκα του, καὶστοὺς γιοὺς αὐτῆς, τὴμερίδα ποὺσ’ αὐτοὺς ἀναλογεῖ·

5 καὶστὴν Ἄννα ἔδωσε μερίδα μία, γιατὶδὲν εἶχε αὐτὴπαιδί, πλὴν ὅμως, ὁἙλκανὰἀγαποῦσε τὴν Ἄννα, περισσότερο ἀπ’ τὴν ἄλλη, τὴΦεννάνα. ὉΚύριος ὅμως, αὐτῆς τὴμήτρα εἶχε κλείσει, καὶστείρα τὴν εἶχε καταστήσει, 6 κι ἐπειδὴσ’ αὐτὴν ὁΚύριος δὲν ἔδωσε παιδί, βλέποντας τὴθλίψη της αὐτήν, καὶ τὴν ἀθυμία, στὴν ὁποία, εἶχε λόγῳ τῆς θλίψης της βυθιστεῖ, γιὰ τοῦτο ἦταν ἄθυμη καὶμελαγχολική, γιατὶὁΚύριος αὐτῆς τὴμήτρα εἶχε κλείσει, καὶστείρα τὴν εἶχε καταστήσει, καὶσ’ αὐτὴν δὲν ἔδινε παιδί. 7 Ἔτσι κάθε χρόνο λοιπὸν ἔκανε αὐτή, ὅταν αὐτὴἀνέβαινε στὸν οἶκο τοῦΚυρίου, στῆς Σηλὼ τὴ γῆ, ἐκεῖὅπου βρισκόταν ἡΣκηνὴ τοῦμαρτυρίου· ἄθυμη γινόταν καὶμελαγχολική, κι ἔκλαιγε καὶ δὲν ἔτρωγε αὐτή. 8 Καὶεἶπε ὁἙλκανά, ὁἄνδρας της, σ’ αὐτήν· Ἄννα. Καὶἀποκρίθηκε σ’ αὐτόν· κύριε, ἰδοὺἐγώ. Καὶεἶπε, ρώτησε αὐτήν· τί σοῦσυμβαίνει, γιατί κλαῖς; Καὶγιατί δὲν τρῶς λοιπὸν ἐσύ; Καὶγιατί ’ναι πληγωμένη ἡκαρδιά σου, γιατί στὴθλίψη ἐσὺ ἔχεις βυθιστεῖ; Δὲν εἶμαι καλύτερος ἐγὼ γιὰσένα, κι ἀπὸδέκα πιὸκαλὸς δὲν εἶμαι τέκνα; 9 Κι ἀφοῦἔφαγαν αὐτοὶ στὴΣηλώ, σηκώθηκε ἡἌννα, καὶστάθηκε ἐνώπιον τοῦΚυρίου, ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου, καὶὁἀρχιερέας, ὁἩλί, καθισμένος πάνω σὲ δίφρο ἦταν ἐκεῖ, στὸκατώφλι τοῦναοῦ τοῦΚυρίου, στὴν εἴσοδο τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου. 10 Κι αὐ-

τῆς ἦταν σφόδρα λυπημένη ἡψυχή, καὶστὸν Κύριο προσευχήθηκε μετὰδακρύων, καὶ προσευχόμενη δὲν ἔπαυσε νὰκλαίει καὶνὰθρηνεῖ, 11 καὶτάμα ἔκανε στὸν Κύριο, καὶ εἶ-

πε τὰἑξῆς· Κύριε, Κύριέ μου, Ἀδωναΐ, Ἐλωέ, τῶν δυνάμεων ὁΘεός, Κύριε Σαβαώθ, ἂν μ’ εὐμένεια στρέψεις τώρα τὸβλέμμα σου ἐσύ, καὶ τὴ θλίψη, τὴν ταπείνωση τῆς δούλης σου

ἂν δεῖς, καὶἵλεως, Κύριε, μὲθυμηθεῖς, καὶδώσεις στὴδούλη σου τέκνο ἀρσενικό, τότε σὲ σένα θὰδώσω, θ’ ἀφιερώσω ἐγὼαὐτόν, ἐνώπιόν σου αὐτὸς νὰβρίσκεται διαρκῶς, καὶ νὰ σὲ ὑπηρετεῖ, ὡς τὴν ἡμέρα τοῦθανάτου του, ὡς τὴ στερνή του ἀναπνοή, καὶ οἶνο, οὔτε καὶκάποιο ποτὸἄλλο μεθυστικὸ αὐτὸς θὰ πιεῖ, καὶ σίδηρος, ψαλίδι στὴν κεφαλή του δὲν

θ’ ἀνεβεῖ. 12 Κι ἐνῶ αὐτὴ προσευχόταν, ἐνώπιον τοῦΚυρίου, γιὰἕνα διάστημα μακρύ, ὁ ἀρχιερέας, ὁἩλί, αὐτῆς τὸστόμα παρατηροῦσε μὲπροσοχή· 13 καὶμέσα στὴν καρδιά της

αὐτὴ μιλοῦσε, καὶ τὰ χείλη της κουνοῦσε, κι αὐτῆς δὲν ἀκουγόταν ἡφωνή· καὶθεώρησε ὁ Ἡλί, ὅτι μεθυσμένη ἐντελῶς εἶναι αὐτή. 14 Καὶσ’ αὐτὴν εἶπε τοῦ Ἡλὶὁὑπηρέτης ὁνεαρός· ὡς πότε θά’σαι μεθυσμένη ἐσὺλοιπόν; Ἀπὸ τὴ μέθη ἀνάνηψε, ποὺσοῦπροκάλεσε ὁ οἶνος, κι ἀπομακρύνσου ἀπὸ τὸ πρόσωπο τοῦΚυρίου, μπροστὰἀπ’ τὴΣκηνὴ τοῦμαρτυρίου. 15 Καὶἀποκρίθηκε ἡἌννα, καὶεἶπε τὰἑξῆς· ὄχι, κύριε, δὲν εἶμαι μεθυσμένη, οἶνο ἐ-

γὼ δὲν ἔχω πιεῖ· μιὰγυναίκα σφόδρα ἐγὼεἶμαιπονεμένη, ποὺμέρες ἀνάλγητες, σκληρὲς μ’ ἔχουνε βρεῖ, καὶοἶνο, οὔτε καὶκάποιο ποτὸἄλλο μεθυστικὸ ἐγὼ ἔχω πιεῖ, κι ἐνώπιον τοῦΚυρίου, τὴθλίψη μου, τὸν πόνο ἐγὼἐκχέω τῆς ψυχῆς μου· 16 μὴθεωρήσεις λοιπὸν τὴ δούλη σου ἐσύ, ὡς μία βέβηλη καὶφαύλη θυγατέρα κι ἀσεβῆ, γιατὶπαρέτεινα τὴν προσευχή μου ἄχρι τοῦνῦν, γιὰὥρα, γιὰἕνα διάστημα μακρύ, καὶἡἀδολεσχία μου ἡ πολλή, ὀφείλεται στὸν πόνο τῆς ψυχῆς μου τὸν ὀξύ. 17 Καὶἀποκρίθηκε ὁἩλί, καὶσ’ αὐ-

τὴν εἶπε τὰ ἑξῆς· πήγαινε στὸκαλό, στῆς

ταστᾶσα ἐνώπιόν σου μετὰσοῦἐν τῷπροσεύξασθαι πρὸς Κύριον· 27 ὑπὲρ τοῦπαιδαρίου τούτου προσηυξάμην, καὶἔδωκέμοι Κύριος τὸαἴτημάμου, ὃᾐτησάμην παρ᾿ αὐτοῦ· 28 κἀγὼ κιχρῶαὐτὸν τῷ Κυρίῳ πάσας τὰς ἡμέρας, ἃς ζῇαὐτός, χρῆσιν τῷ Κυρίῳ. Καὶεἶπεν.

Σημείωση: Βασιλειῶν Α΄, στὸμασσωριτικὸ (ἑβραϊκὸ) κείμενο Σαμουὴλ Α΄· σὲ ὅλο τὸ βιβλίο Βασιλειῶν Α΄ τὸ Δαυὶδ διορθώθηκε σὲΔαυῒδ, καὶ τὸ Δαυίδ σὲΔαυΐδ· στὸἐδάφιο 8 τὸτρίτο

καίδιορθώθηκε σὲ καὶ· στὸἐδάφιο 11 τὸ᾿Αδωναΐδιορθώθηκε σὲ᾿Αδωναῒ·στὸἐδάφιο 19

τὸ πρωΐδιορθώθηκε σὲ πρωῒ

σει, νὰσοῦδώσει. 18 Καὶεἶπε αὐτή· χάρη ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν σου τώρα ἡδούλη σου

ἔχει βρεῖ. Κι ἀναχώρησε ἡγυναίκα, ἡἌννα, ἀπὸἐκεῖ, καὶστὴν ὁδό της πορεύτηκε αὐτή, καὶστὸκατάλυμά της αὐτὴεἰσῆλθε, καὶμὲ τὸν ἄνδρα της ἔφαγε καὶἤπιε, καὶ τὸ πρόσω-

πό της πλέον δὲν ἤτανε θλιμμένο, δὲν ἦταν πλέον ἄθυμη καὶμελαγχολική. 19 Καὶσηκώ-

θηκαν τὴν ἄλλη μέρα τὴν ὥρα τοῦὄρθρου, πολὺπρωί, καὶπροσκύνησαν ἐνώπιον τοῦ

Κυρίου, ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου, καὶστὴν ὁδό τους πορεύτηκαν αὐτοί. Καὶ

στὴν οἰκία του, στὴν Ἀρμαθαίμ, εἰσῆλθε ὁἙλκανά, καὶμὲ τὴν Ἄννα τὴγυναίκα του συνευρέθηκε αὐτός, κι αὐτὴν θυμήθηκε ὁΚύριος ὁΘεός, κι αὐτὴσυνέλαβε, ἔγκυος ἔμεινε. 20 Κι ὅταν τῆς κυοφορίας της εἶχαν οἱμέρες κι ὁκαιρὸς συμπληρωθεῖ, γιὸγέννησε αὐτή· καὶκάλεσε τὸὄνομά του Σαμουήλ, καὶεἶπε τὰἑξῆς· ἐπειδὴἀπ’ τὸν Κύριο τὸν Θεὸ ἐγὼ ζήτησα αὐτόν, ἀπὸτὸν Κύριο τῶν δυνάμεων, τὸν Κύριο Σαβαώθ.

21 Κι ὅταν ἦρθε πάλι ὁκαιρός, ἀνέβηκε ὁἄνθρωπος αὐτός, ὁἙλκανά, καὶὅλος του ὁ οἶκος, στὴΣηλώμ, τὴθυσία γιὰ νὰ προσφέρει ἐκεῖαὐτὸς τῶν ἡμερῶν, αὐτὴν ποὺπροσφε-

ρόταν, κάθε ἔτος, τὶς μέρες τοῦτες στὸν Θεό, καὶ τὰ τάματά του προκειμένου νὰἐκπληρώσει, καὶτῶν γεννημάτων τῆς γῆς τουὅλων τὶς δεκάτες γιὰ νὰ δώσει· 22 καὶἡἌννα δὲν

ἀνέβηκε μαζὶμ’ αὐτὸν ἐκεῖ, γιατὶ εἶπε στὸν ἄνδρα της αὐτή· δὲν θ’ ἀνέβω ἐγὼἐκεῖ, ὡσότου ἀνέβει μαζὶμὲμένα καὶ τὸ παιδί, ὅταν αὐτὸἀπογαλακτίσω, καὶτότε θὰπαρουσιαστεῖ αὐτὸ ἐνώπιον τοῦΚυρίου, ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου, καὶστὸν αἰώνα, διὰ βίου, θὰπαραμείνει αὐτὸἐκεῖ. 23 Καὶεἶπε ὁἙλκανά, ὁἄνδρας της, σ’ αὐτήν· κάνε αὐτὸ ποὺφαίνεται στὰμάτια σου καλό, κάθισε λοιπὸν τώρα ἐδῶ, ὡσότου ἀπογαλακτίσεις ἐσὺ

αὐτό· καὶ τὸ τάμα σου εἴθε νὰἐκπληρώσει ὁΚύριος ὁΘεός, αὐτὸ ποὺ βγῆκε ἀπὸ τὸ στόμα σου, καταλεπτῶς. Καὶκάθισε ἡγυναίκα λοιπὸν ἐκεῖ, καὶ τὸν γιό της θήλαζε αὐτή, ὡσότου ἀπογαλακτίσει ἐκεῖαὐτόν. 24 Κι ἀνέβηκε μαζί του μετὰ ταῦτα στὴΣηλώμ, φέρνοντας μαζί της ἕναν μόσχο τριῶν ἐτῶν, καὶἄρτους ἐπίσης αὐτή, καὶσιμιγδάλι ἕνα οἰφί, περίπου σαράντα λίτρα δηλαδή, κι ἕνα γεμάτο οἶνο ἀσκί, καὶεἰσῆλθε στὴΣηλὼμ στὸν οἶκο τοῦΚυρίου, ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου, καὶ τὸ παιδὶἐπίσης ἐκεῖμαζί τους. 25 Καὶ τοῦτα ἔφεραν ἐνώπιον τοῦΚυρίου, κι ὁπατέρας του ἔσφαξε τὸν μόσχο, καὶπρόσφερε τὴ θυσία, αὐτὴν ποὺπρόσφερε στὸν Κύριο αὐτὲς τὶς μέρες ἐτησίως, καὶ τὸ παιδὶὁδή-

γησε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶτὸν μόσχο ἔσφαξε τὸν νεαρό, καὶὡς θυσία ἐκεῖνον πρόσφερε σ’ αὐτόν. Καὶπλησίασε ἡἌννα, ἡμητέρα τοῦπαιδιοῦ πρὸς τὸν Ἡλί, 26 καὶσ’ αὐ-

τὸν εἶπε τὰ ἑξῆς· σὲ μένα στρέψε, κύριε, τώρα τὸβλέμμα σου, τὴν προσοχή σου· πολλὰ νά’ναι τὰἔτη τῆς ζωῆς σου, ἐγὼεἶμαι ἡγυναίκα ἐκείνη, ποὺ πλησίον σου, ἐνώπιόν σου

εἶχε σταθεῖ, καὶεἶχε στὸν Κύριο προσευχηθεῖ· 27 γιὰ τοῦτο τὸπαιδὶ εἶχα ἐγὼ προσευχη-

θεῖ, καὶ τὸ αἴτημά μου ἐκπλήρωσε ὁΚύριος ὁΘεός, αὐτὸ ποὺ ἐγὼ εἶχα ζητήσει ἀπ’ αὐτόν· 28 κι ἐγὼαὐτὸν προσφέρω

Κύριο γιὰνὰὑπηρετεῖ, ὅλες τὶς μέρες τῆς ζωῆς του, ὡς τὴστερνή του ἀναπνοή. Καὶεἶπε τούτη τὴν ὠδή·

Σημείωση: στὸ ἐδάφιο 1 τὸ ἐξ ὄρους ᾿Εφραίμ, καὶ τὸ ἐν Νασὶβ ᾿Εφραίμ μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 3 τὸ ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας(ὁρισμένες ἡμέρες κάθε χρόνου) μεταφράστηκε ἐλεύθερα καὶ ὄχι κατὰ λέξη· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ Κυρ ίῳ τῷ ΘεῷΣαβαὼθ μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ὁ

ἀρχιερέας δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 4 τὸ μερίδας μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 5 τὸ ὑπὲρ ταύτην, καὶ τὸ ἀπέκλεισε τὰπερὶτὴν μήτραν αὐτῆς· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 6 τὸ κατὰτὴν θλῖψιν αὐτῆς

καὶκατὰ τὴν ἀθυμίαν τῆς θλίψεως αὐτῆς, καὶ τὸ ἠθύμει, καὶ τὸ συνέκλεισε…τὰπερὶ τὴν μήτραν αὐτῆς· στὸ ἴδιο ἐδάφιο, βλέποντας (ἐνῶ ἔβλεπε),

στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἐπὶτῶν φλιῶν ναοῦΚυρίου μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 10 τὸ προσηύξατο…καὶ κλαίουσα ἔκλαυσε· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 11 τὸ ᾿Αδωναῒ, καὶ τὸ ᾿ΕλωὲΣαβαώθ, καὶ τὸ ἐπὶτὴν ταπείνωσιν, καὶ τὸ ἐνώπιόν σου, καὶ τὸ σίδηρος· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἵλεως, Κύριε, καὶ τὸ καὶνὰ σὲ ὑπηρετεῖ, καὶ τὸ ὡς τὴ στερνή του ἀναπνοή δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο, ἵλεως, ἀνοίγοντας τὰ σπλάχνα σου· στὸ ἐδάφιο 13 τὸ ἐντελῶς δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλλη -

νικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 14 τὸ περιελοῦτὸν οἶνόν σου μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ μπροστὰ ἀπ’ τὴ Σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου δὲν ὑπάρχει στὸ

ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 15 τὸ δὲν εἶμαι μεθυσμένη, οἶνο ἐγὼ δὲν

ἔχω πιεῖ, καὶ τὸ σφόδρα…πονεμένη· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ᾗσκληρὰἡμέρα, καὶ τὸ τὴν ψυχήν

μου μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 16 τὸ λοι -

μήν, καὶ τὸ ἐκ πλήθους ἀδολεσχίας μου ἐκτέτακα· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 17 τὸ πορεύου

εἰς εἰρήνην, καὶ τὸ δώῃ σοι· στὸ ἐδάφιο 18 τὸ ἀναχώρησε…ἡ Ἄννα, ἀπὸ ἐκεῖ, καὶ τὸ δὲν ἦ-

ταν πλέον ἄθυμη καὶ μελαγχολική δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδά -

φιο 19 τὸ ὀρθρίζουσι τὸ πρωῒ, καὶ τὸ συνέλαβε μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημι-

ουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἐνώπιον τῆς

Σκηνῆςτοῦ μαρτυρίου δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 20 τὸ ἐγενήθη τῷ καιρῷ τῶν ἡμερῶν, καὶ τὸ παρὰ Κυρίου ΘεοῦΣαβαὼθ μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο, ὅταν τῆς κυοφορίας της εἶχαν οἱ μέρες κι ὁ καιρὸς συμπληρωθεῖ, ὅταν τῆς κυοφορίας της εἶχαν οἱ μέρες συμπληρωθεῖ, κι ἔφτασε ὁ καιρὸς νὰ γεννήσει· στὸ ἐδάφιο 21 τὸ ὅταν ἦρθε πάλι

ὁ καιρός, καὶ τὸ αὐτὴν ποὺ προσφερόταν, κάθε ἔτος, τὶς μέρες τοῦτες στὸν Θεό δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ θῦσαι μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ

καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 22 τὸ δὲν θ’ ἀνέβω ἐγὼ ἐκεῖ, καὶ τὸ μαζὶ μὲ μένα καὶ, καὶ τὸ ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἕως αἰῶνος μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰκαὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 23 τὸ τὸ τάμα σου, καὶ τὸ καταλεπτῶς δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο

καὶ στὸ ἐδάφιο 24 τὸ μετὰ ταῦτα, καὶ τὸ περίπου σαράντα λίτρα δηλαδή, καὶ τὸ ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου· στὸ ἴδιο ἐδάφιο, περίπου σαράντα λίτρα δηλαδή, σύμφωνα μὲ ἄλλη ἑρμηνεία, περίπου εἴκοσι δύο λίτρα δηλαδή· στὸ ἐδάφιο 25 τὸ ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τὸν νεαρό, καὶ τὸ καὶ

ὡς θυσία ἐκεῖνον πρόσφερε σ’ αὐτόν δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐ-

δάφιο 26 τὸ ἐν ἐμοί, καὶ τὸ ζῇἡ ψυχήσου, καὶ τὸ μετὰσοῦμεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ

καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 28 τὸ κιχρῶ(δανείζω), καὶ τὸ χρῆσιν τῷ Κυρί-

ῳ· στὸ ἴδιο ἐδάφιο, κιχρῶ αὐτὸν τῷ Κυρίῳ…χρῆσιν τῷΚυρίῳ, προσφέρω κι ἀφιερώνω αὐ-

τὸν στὸν Κύριο, ἐπιστρέφοντας τὸ δάνειο (χρῆσιν) ποὺμοῦ ἔδωσε αὐτός, γιὰ νὰ εἶναι χρήσιμος σ’ αὐτόν, γιὰ νὰ τὸν ὑπηρετεῖ· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ὡς τὴ στερνή του ἀναπνοή, καὶ τὸ τούτη τὴν ὠδή δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο.

ΕΣΤΕΡΕΩΘΗ ἡκαρδία μου ἐν Κυρίῳ, ὑψώθη κέρας μου ἐν Θεῷμου·

ἐπλατύνθη ἐπ᾿ἐχθρούς μου τὸστόμα μου, εὐφράνθην ἐν σωτηρίᾳ σου.

2 ὅτι οὐκ ἔστιν ἅγιος ὡς Κύριος,

καὶ οὐκ ἔστι δίκαιος ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν·

οὐκ ἔστιν ἅγιος πλήν σου.

3 μὴκαυχᾶσθε, καὶμὴλαλεῖτε ὑψηλά, μὴἐξελθέτω μεγαλορρημοσύνη ἐκ τοῦστόματος ὑμῶν, ὅτι Θεὸς γνώσεων Κύριος

καὶ Θεὸς ἑτοιμάζων ἐπιτηδεύματα αὐτοῦ.

4 τόξον δυνατῶν ἠσθένησε, καὶἀσθενοῦντες περιεζώσαντο δύναμιν·

5 πλήρεις ἄρτων ἠλαττώθησαν,

καὶ οἱ πεινῶντες παρῆκαν γῆν·

ὅτι στεῖρα ἔτεκεν ἑπτά,

καὶἡ πολλὴ ἐν τέκνοις ἠσθένησε.

6 Κύριος θανατοῖ καὶζωογονεῖ, κατάγει εἰς ᾅδου καὶ ἀνάγει·

7 Κύριος πτωχίζει καὶπλουτίζει, ταπεινοῖ καὶἀνυψοῖ

8 ἀνιστᾷ ἀπὸ γῆς πένητα

καὶἀπὸκοπρίας ἐγείρει πτωχὸν

καθίσαι μετὰδυναστῶν λαοῦ

καὶ θρόνον δόξης κατακληρονομῶν αὐτοῖς.

9 διδοὺς εὐχὴν τῷ εὐχομένῳ

καὶεὐλόγησεν ἔτη δικαίου·

ὅτι οὐκ ἐν ἰσχύϊ δυνατὸς ἀνήρ, 10 Κύριος ἀσθενῆποιήσει ἀντίδικον αὐτοῦ, Κύριος ἅγιος.

μὴκαυχάσθω ὁ φρόνιμος ἐν τῇφρονήσει αὐτοῦ, καὶ μὴ καυχάσθω ὁδυνατὸς ἐν τῇδυνάμει αὐτοῦ, καὶ μὴ καυχάσθω ὁπλούσιος ἐν τῷ πλούτῳ αὐτοῦ, ἀλλ᾿ἐν τούτῳκαυχάσθω ὁκαυχώμενος, συνιεῖν καὶ γινώσκειν τὸν Κύριον καὶποιεῖν κρίμα καὶδικαιοσύνην ἐν μέσῳτῆς γῆς. Κύριος ἀνέβη εἰς οὐρανοὺς καὶἐβρόντησεν, αὐτὸς κρινεῖἄκρα γῆς, καὶδίδωσιν ἰσχὺν τοῖς βασιλεῦσιν ἡμῶν καὶὑψώσει κέρας χριστοῦ αὐτοῦ

11 Καὶκατέλιπεν αὐτὸν ἐκεῖἐνώπιον Κυρίου καὶἀπῆλθεν εἰς ᾿Αρμαθαίμ, καὶ τὸ παιδάριον ἦν λειτουργῶν τῷπροσώπῳΚυρίου ἐνώπιον ῾Ηλὶ τοῦἱερέως.

12 Καὶ οἱυἱοὶ ῾Ηλὶ τοῦἱερέως υἱοὶ λοιμοὶοὐκ εἰδότες τὸν Κύριον. καὶ τὸ δικαίωμα τοῦ ἱερέως παρὰ τοῦλαοῦ, παντὸς τοῦ θύοντος· 13 καὶἤρχετο τὸπαιδάριον τοῦἱερέως, ὡς ἂν ἡψήθη τὸκρέας, καὶ κρεάγρα τριόδους ἐν τῇχειρὶ αὐτοῦ, 14 καὶἐπάταξεν αὐτὴν εἰς τὸν λέβητα τὸν μέγαν ἢ εἰς τὸ χαλκεῖον ἢεἰς τὴν χύτραν· καὶπᾶν, ὃ ἐὰν ἀνέβη ἐν τῇ κρεά-

γρᾳ, ἐλάμβανεν ἑαυτῷὁἱερεύς· κατὰτάδε ἐποίουν παντὶ ᾿Ισραὴλ τοῖς ἐρχομένοις θῦσαι Κυρίῳ ἐν Σηλώμ. 15 καὶ πρὶν θυμιαθῆναι τὸ στέαρ, ἤρχετο τὸπαιδάριον τοῦἱερέως καὶἔ-

Χάρη στὸν Κύριο ἡκαρδιά μου στερεώθηκε,

χάρη στὸν Θεό μου ἡδύναμή μου ὑψώθηκε·

πρὸς τοὺς ἐχθρούς μου εὐθαρσῶς τὸστόμα μίλησε, ἡσωτηρία μου εὐφροσύνη μὲπλημμύρισε

2 Γιατὶκανεὶς δὲν εἶναι ἅγιος σὰν τὸν Κύριο, μήτε κανεὶςσὰν τὸν Θεόμας εἶναι δίκαιος·

ἅγιος ἐκτός σου, Κύριε, κανεὶς ἄλλος δὲν εἶναι

3 Μὴν καυχησιολογεῖτε, καὶμὴμεγαλαυχεῖτε, λόγια ἐπηρμένα καὶὑπερφίαλα μὴν πεῖτε, γιατὶὁΚύριος, Θεὸς τῶν γνώσεων εἶναι καὶμὲσοφία κάθε τουἔργο ἑτοιμάζει.

4 Τῶν δυνατῶν τὰτόξα ἔχει θραύσει, καὶἰσχυροὺς τοὺς ἀδυνάτους ἔχει κάνει·

5 ὅσοι πληθώρα εἶχαν ἄρτων, τοὺς στερήθηκαν,

κι ὅσοι πεινοῦσαν, σὲ γῆ εὔφορη μετοίκησαν·

ἡστείρα ἑπτὰπαιδιὰἀπέκτησε,

καὶδίχως τέκνα ἡπολύτεκνη ἀπέμεινε

6 ὉΚύριος θανατώνει κι αὐτὸς ζωογονεῖ, στὸν ἅδη κατεβάζει κι αὐτὸς ζωοποιεῖ·

7 πλουσίους καθιστᾶφτωχοὺς καὶ τοὺς φτωχοὺς πλουτίζει, ὁΚύριος ταπεινώνει κι αὐτὸς δόξα χαρίζει

8 Ἀπὸ τὴ γῆ τὸν πένητα ἀνυψώνει

καὶτὸν φτωχὸἀπ’ τὴν κοπριὰἀνασηκώνει

καὶ νὰ καθίσουν μὲ τοὺς ἄρχοντες τοὺς βάζει καὶκληρονόμους θρόνου ἔνδοξου τοὺς κάνει

9 Στοῦπροσευχόμενου τὴδέηση θ’ ἀπαντήσει

κι ἔχει τὰἔτη τοῦδικαίου εὐλογήσει·

δὲν εἶναι μπρός του ἰσχυρός, ὅποιος φαντάζει δυνατός, 10 τοὺς ἀντιπάλους του αὐτὸς θὰἐξασθενίσει, ὁΚύριος εἶναι ἅγιος καὶἰσχυρός

Ἂς μὴν καυχιέται γιὰ τὴ φρόνησή του ὁφρόνιμος, καὶ γιὰ τὴ δύναμή του ἂς μὴν καυχιέται ὁδυνατός,

κι ἂς μὴν καυχιέται ὁπλούσιος γιὰ τὰ πλούτη του,

ἀλλ’ ἂς καυχιέται ὁκαυχώμενος γι’ αὐτό:

ἂν γνώση κι αἴσθηση Κυρίου ἔχει αὐτὸς

κι ἂν τὴ δικαιοσύνη τουἐφαρμόζει ἀνελλιπῶς.

Στοὺς οὐρανοὺς ἀνέβηκε ὁΚύριος καὶβρόντηξε,

τὴ γῆ ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη αὐτὸς θὰκρίνει, στοὺς βασιλεῖς μας ἰσχὺαὐτὸς χαρίζει

καὶ τὸ κέρας τοῦχριστοῦ του θ’ ἀναδείξει

11 Κι ἄφησε τότε αὐτὸν ἐκεῖ, ἐνώπιον τοῦΚυρίου, ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς του, τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου, κι ἀπὸἐκεῖἀναχώρησε αὐτή, καὶ στῆς Ἀρμαθαὶμ ἐπέστρεψε τὴ γῆ, καὶ τὸ παιδί, ὁΣαμουήλ, στὸν οἶκο ὑπηρετοῦσε τοῦΚυρίου, ἐνώπιον τοῦἀρχιερέα, τοῦἩλί. 12 Καὶ οἱ γιοὶ τοῦἀρχιερέα, τοῦἩλί, ἦταν γιοὶ φαῦλοι, λυμεῶνες, διεφθαρμένοι κι ἀσεβεῖς, καὶτὸν Κύριο δὲν γνώριζαν, τὸν Θεὸ καὶΚύριο τοῦἸσραήλ, γνώση κι ἐπίγνωση τοῦ Κυρίου καμιὰ δὲν εἴχανε αὐτοί. Καὶ τὸ δικαίωμα τοῦἱερέα δὲν σέβονταν ποσῶς, τὶ αὐτὸς ἐδικαιοῦτο νὰλαμβάνει ἀπ’ τὸν λαό, ἀπὸκαθέναν ποὺπροσέφερε θυσία στὸν Θεό· 13 κι ἐρχόταν τοῦἱερέα ὁὑπηρέτης ὁνεαρός, πρὶν ἀκόμη βράσει τὸκρέας τῆς θυσίας, καὶμιὰ

λεγε τῷ ἀνδρὶ τῷ θύοντι· δὸς κρέας ὀπτῆσαι τῷἱερεῖ, καὶ οὐ μὴ λάβω παρὰσοῦ κρέας ἑφθὸν ἐκ τοῦλέβητος. 16 καὶἔλεγεν ὁἀνὴρ ὁθύων· θυμιαθήτω πρῶτον, ὡς καθήκει, τὸ στέαρ, καὶλάβε σεαυτῷἐκ πάντων, ὧν ἐπιθυμεῖἡ ψυχήσου. καὶεἶπεν· οὐχί, ὅτι νῦν δώ-

σεις, καὶ ἐὰν μή, λήψομαι κραταιῶς. 17 καὶἦν ἡἁμαρτία ἐνώπιον Κυρίου τῶν παιδαρίων

μεγάλη σφόδρα, ὅτι ἠθέτουν τὴν θυσίαν Κυρίου. 18 καὶΣαμουὴλ ἦν λειτουργῶν ἐνώπιον

Κυρίου παιδάριον περιεζωσμένον ἐφοὺδ βάρ, 19 καὶδιπλοΐδα μικρὰν ἐποίησεν αὐτῷἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶἀνέφερεν αὐτῷἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας ἐν τῷἀναβαίνειν αὐτὴν μετὰ τοῦ

ἀνδρὸς αὐτῆς θῦσαι τὴν θυσίαν τῶν ἡμερῶν. 20 καὶεὐλόγησεν ῾Ηλὶ τὸν ῾Ελκανὰ καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦλέγων· ἀποτίσαι σοι Κύριος σπέρμα ἐκ τῆς γυναικὸς ταύτης ἀντὶ τοῦ χρέους, οὗἔχρησας τῷΚυρίῳ. καὶἀπῆλθεν ὁἄνθρωπος εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ, 21 καὶἐπεσκέψατο Κύριος τὴν ῎Ανναν, καὶἔτεκεν ἔτι τρεῖς υἱοὺς καὶδύο θυγατέρας. καὶἐμεγαλύνθη

τὸ

παιδάριον Σαμουὴλ ἐνώπιον Κυρίου. 22 Καὶ῾Ηλὶπρεσβύτης σφόδρα· καὶἤκουσεν ἃἐποίουν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τοῖς υἱοῖς ᾿Ισραήλ, 23 καὶεἶπεν αὐτοῖς· ἱνατίποιεῖτε κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο, ὃ ἐγὼ ἀκούω ἐκ στόματος παντὸς τοῦλαοῦΚυρίου; 24 μή, τέκνα, ὅτι οὐκ ἀγαθὴἡἀκοή, ἣν ἐγὼ ἀκούω· μὴποιεῖτε οὕτως, ὅτι οὐκ ἀγαθαὶ αἱ ἀκοαί, ἃς ἐγὼ ἀκούω, τοῦμὴδουλεύειν λαὸν Θεῷ. 25 ἐὰν ἁμαρτάνων ἁ-

μάρτῃ ἀνὴρ εἰς ἄνδρα, καὶπροσεύξονται ὑπὲρ αὐτοῦ πρὸς Κύριον· καὶ ἐὰν τῷΚυρίῳ ἁμάρτῃ, τίς προσεύξεται ὑπὲρ αὐτοῦ; καὶ οὐκ ἤκουον τῆς φωνῆς τοῦπατρὸς αὐτῶν, ὅτι βουλόμενος ἐβούλετο Κύριος διαφθεῖραι αὐτούς. 26 καὶ τὸ παιδάριον Σαμουὴλ ἐπορεύετο καὶἐμεγαλύνετο καὶἦν ἀγαθὸν μετάΚυρίου καὶμετὰἀνθρώπων. 27 καὶἦλθεν ὁἄνθρω-

πος Θεοῦ πρὸς ῾Ηλὶ καὶεἶπε· τάδε λέγει Κύριος· ἀποκαλυφθεὶς ἀπεκαλύφθην πρὸς οἶκον τοῦπατρός σου ὄντων αὐτῶν ἐν γῇ Αἰγύπτῳδούλων τῷ οἴκῳ Φαραὼ28 καὶἐξελεξάμην

τὸν οἶκον τοῦπατρός σου ἐκ πάντων τῶν σκήπτρων ᾿Ισραὴλ ἐμοὶἱερατεύειν καὶἀναβαίνειν ἐπὶθυσιαστήριόν μου καὶθυμιᾶν θυμίαμα καὶ αἴρειν ἐφοὺδ καὶἔδωκα τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός σου τὰπάντα τοῦπυρὸς υἱῶν ᾿Ισραὴλ εἰς βρῶσιν· 29 ἱνατίἐπέβλεψας ἐπὶ τὸ θυμίαμάμου καὶεἰς τὴν θυσίαν μου ἀναιδεῖὀφθαλμῷ καὶἐδόξασας τοὺς υἱούς σου ὑπὲρ ἐμὲ ἐνευλογεῖσθαι ἀπαρχῆςπάσης θυσίας τοῦ ᾿Ισραὴλ ἔμπροσθέν μου; 30 διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος ὁ Θεὸς ᾿Ισραήλ· εἶπα· ὁοἶκός σου καὶὁοἶκος τοῦπατρός σου διελεύσεται ἐνώ-

πιόν μου ἕως αἰῶνος· καὶνῦν φησὶΚύριος· μηδαμῶς ἐμοί, ὅτι ἀλλ᾿ἢ τοὺς δοξάζοντάς με δοξάσω, καὶὁἐξουθενῶν με ἀτιμασθήσεται. 31 ἰδοὺἔρχονται ἡμέραι καὶἐξολοθρεύσω τὸ

σπέρμα σου καὶ τὸ σπέρμα οἴκου πατρός σου, 32 καὶ οὐκ ἔσται σοι πρεσβύτης ἐν οἴκῳμου πάσας τὰς ἡμέρας· 33 καὶἄνδρα οὐκ ἐξολοθρεύσω σοι ἀπὸ τοῦθυσιαστηρίου μου ἐκλείπειν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶκαταρρεῖν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καὶπᾶς περισσεύων οἴκου

σου πεσοῦνται ἐν ρομφαίᾳ ἀνδρῶν. 34 καὶ τοῦτό σοι τὸσημεῖον, ὃἥξει ἐπὶ τοὺς δύο υἱούς σου, ᾿Οφνὶ καὶΦινεές· ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ ἀποθανοῦνται ἀμφότεροι. 35 καὶἀναστήσω ἐμαυτῷ ἱερέα πιστόν, ὃς πάντα τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ μου καὶ τὰ ἐν τῇ ψυχῇμου ποιήσει· καὶ οἰκοδομή-

σω αὐτῷοἶκον πιστόν, καὶδιελεύσεται ἐνώπιον χριστοῦμου πάσας τὰς ἡμέρας. 36 καὶἔσται ὁπερισσεύων ἐν οἴκῳ σου ἥξει προσκυνεῖν αὐτῷὀβολοῦἀργυρίου λέγων· παράρριψόν με ἐπὶμίαν τῶν ἱερατειῶν σου φαγεῖν ἄρτον.

Σημείωση: στὸἐδάφιο 14 τὸΣηλὼμ διορθώθηκε σὲΣηλώμ· στὸἐδάφιο 35 τὸἀνώπιον διορθώθηκε σὲἐνώπιον.

πιρούνα στὸχέρι τουκρατοῦσε, ποὺτρεῖς εἶχε περόνες, ποὺδόντια εἶχε τρία, 14 καὶ στὸν λέβητα τὸν μέγα πάραυτα βύθιζε αὐτήν, ἢστὸχάλκινο καζάνι, ἢστὴχύτρα, μὲὁρμή· καὶ κάθε τί, ποὺἡπιρούνα ἔπιανε ἀπὸ τὰ κρέατα τῶν θυσιῶν, γιὰ τὸν ἑαυτό τουὁἱερέας ἀναίσχυντα ἔπαιρνε αὐτό· τοιουτοτρόπως, ἔτσι ἔκαναν αὐτοί, σὲκαθέναν ἀπ’ τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραήλ, ποὺἐρχόταν στὴΣηλώμ, τὴθυσία του γιὰνὰπροσφέρει ἐκεῖστὸν Κύριο τὸν Θεό. 15 Κι ἐπίσης, πρὶν ἀκόμη τὸλίπος τοῦζώου στὸθυσιαστήριο τεθεῖ, καὶὡς θυμίαμα εὐ-

ῶδες πρὸς τὸν Κύριο προσφερθεῖ, ἐρχόταν τοῦἱερέα ὁὑπηρέτης ὁνεαρός, καὶ στὸν ἄνθρωπο ποὺπρόσφερε τὴθυσία, τοῦτα ἔλεγε αὐτός· δῶσ’ μου ἕνα κομμάτι κρέας, νὰ τὸ ψήσω γιὰ τὸν ἱερέα, καὶ δὲν θὰ λάβω ἀπὸσένα κρέας, ἀπὸ τὰ κρέατα, τὰὁποῖα βράζουν, κοχλάζουν μέσα στὸν λέβητα. 16 Κι ἔλεγε ὁἄνθρωπος ποὺπρόσφερε τὴθυσία· ἂς τὸ λίπος στὸθυσιαστήριο πρῶτα καεῖ, ὅπως ὀρθὸκατὰτὸν νόμο καὶπρέπον εἶναι νὰσυμβεῖ, καὶμετὰλάβε γιὰ τὸν ἑαυτό σου λοιπὸν ἀπ’ ὅλα, κάθε τί, τὸὁποῖο ἡψυχή σου ἐπιθυμεῖ. Κι ὁνεαρὸς ὑπηρέτης ἀπαντοῦσε τὰἑξῆς· ὄχι, τώρα τὸκρέας θὰμοῦδώσεις ποὺζήτησα

ἐσύ, κι ἂν τώρα δὲν μοῦδώσεις ἐσὺαὐτό, θὰπάρω διὰ τῆς βίας αὐτὸ ἐγώ. 17 Κι ἐνώπιον τοῦΚυρίου, μεγάλη σφόδρα ἦταν ἡἁμαρτία,τῶν νεαρῶν αὐτῶν ὑπηρετῶν, γιατὶκαταφρονοῦσαν κι ἀθετοῦσαν τὴθυσία, ποὺπροσφερόταν πρὸς τὸν Κύριο τὸν Θεό. 18 Κι ὁ Σαμουὴλ πρόσφερε τὶς ὑπηρεσίες τουἐνώπιον τοῦΚυρίου, στὸν οἶκο του, ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου, παιδὶ μικρὸἦταν αὐτός, ζωσμένο μ’ ἕνα ἐφοὺδ λινό, 19 κι ἐπανω-

φόρι ἕνα τοῦἔφτιαχνε ἡμητέρα τουμικρό, καὶκάθε χρόνο αὐτὲς τὶς μέρες τοῦτο ἔφερνε

σ’ αὐτόν, ὅταν μαζὶμὲ τὸν ἄνδρα της αὐτὴἀνέβαινε στὴΣηλώμ, τὴθυσία γιὰνὰ προ-

σφέρουν ἐκεῖ αὐτοὶ τῶν ἡμερῶν, αὐτὴν ποὺπροσφερόταν, κάθε ἔτος, τὶς μέρες τοῦτες στὸν Θεό. 20 Κι εὐλόγησε τὸν Ἑλκανὰ καὶ τὴ γυναίκα τουὁἩλί, καὶ εἶπε τὰ ἑξῆς· εἴθε παιδιὰπολλά, ἀπ’ τὴγυναίκα τούτη ὁΚύριος νὰσοῦδώσει, καὶ τὸ χρέος, τὸτάμα σου, αὐτὸ ποὺπρόσφερες στὸν Κύριο τὸν Θεό, νὰ σ’ τὸ ἀνταποδώσει. Κι ἀναχώρησε ὁἄνθρω-

πος αὐτὸς ἀπὸἐκεῖ, καὶστὸν τόπο τουἐπέστρεψε, στῆς Ἀρμαθαὶμ τὴγῆ, 21 καὶὁΚύριος τὴν Ἄννα ἐπισκέφτηκε, καὶτρεῖς ἀκόμη γιούς, καὶδύο θυγατέρες, ἐκείνη γέννησε. Καὶ τὸ μικρὸπαιδί, ὁΣαμουήλ, ὑπηρετώντας ἐκεῖτὸν Κύριο, ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου, μεγάλωνε καὶπρόκοβε διαρκῶς στὴν ἀρετή.

22 Καὶὁπρεσβύτης, ὁἩλί, σὲἡλικία εἶχε φτάσει προχωρημένη γεροντική· καὶεἶχε πληροφορηθεῖ, αὐτὰ ποὺἔκαναν οἱγιοί του, στὸν λαό, στοὺς γιοὺς τοῦἸσραήλ, 23 καὶ σ’ αὐτοὺς εἶπε τὰἑξῆς· γιατί λοιπὸν τὸπράγμα κάνετε αὐτό, τὸὁποῖο ἀκούω ἐγὼἀπὸ τὸ στόμα καθενός, ἀπὸκάθε ἄνθρωπο ποὺἀνήκει στοῦΚυρίου τὸν λαό; 24 Μή, τέκνα, μὴν τὸ πράγμα κάνετε αὐτό, γιατὶδὲν εἶν’ αὐτὰκαλά, τὰλεγόμενα, τὰρήματα ποὺἀκούω ἐγὼγιὰσᾶς· ἔτσι μὴν πράττετε λοιπόν, γιατὶδὲν εἶναι καλά, αὐτὰ ποὺφτάνουν στὰ ὦτα μου γιὰσᾶς, κι ἐπιπλέον αἰτία γίνεστε ἐσεῖς, πράττοντας τοῦτο τὸκακό, νὰμὴν ὑπηρετοῦν οἱ γιοί, ὁ λαὸς τοῦΚυρίου, τὸν Θεό. 25 Ἂν ἁμαρτήσει ἕνας ἄνθρωπος ἀπέναντι ἑνὸς ἄλλου, ἂν ἀδικήσει καὶβλάψει αὐτόν, εἶναι δυνατόν, ἄλλοι νὰπροσευχηθοῦν τότε στὸν Κύριο γι’ αὐτόν· ἂν ὅμως κάποιος ἁμαρτήσει, ἀπέναντι στὸν Κύριο τὸν Θεό, ποιός θὰ προσευχηθεῖτότε γι’ αὐτόν; Ὅμως τοῦπατέρα τους τὴφωνή, δὲν ἄκουγαν αὐτοί, γιατὶ σκόπευε κι ὁριστικὰ εἶχε ὁΚύριος ἀποφασίσει, αὐτοὺς ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς νὰἐξαλείψει. 26 Καὶ τὸ μικρὸπαιδί, ὁΣαμουήλ, ὅσο περνοῦσε ὁκαιρός, μεγάλωνε καὶπρόκοβε ὁλοένα πιὸπολύ, κι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν ἀνθρώπων, ὑπόδειγμα ἦταν εὐσεβείας κι ἀρετῆς. 27 Κι ἕνας προφήτης, ἕνας ἄνθρωπος ἦρθε τότε τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν Ἡλί, καὶ σ’ αὐτὸν εἶπε τὰ ἑξῆς· αὐτὰ λέει ὁΚύριος ὁ Θεὸς τοῦἸσραήλ· πασιφανῶς εἶχα ἐγώ, στὸν οἶκο τοῦπατρός σου, στοὺς προγόνους σου ἀποκαλυφθεῖ, τότε ποὺ αὐτοὶ ἀκόμη βρίσκονταν στῆς Αἰγύπτου τὴ γῆ, καὶ δοῦλοι στὸν οἶκο τοῦΦαραὼἦταν αὐτοί, 28 καὶτὸν οἶκο ἐπέλεξα τοῦπατρός σου, τὴδική σου ἐγὼφυλή, ἀπ’ ὅλα τὰσκῆπτρα, ἀπ’ τὶς φυλὲς ὅλες τοῦἸσραήλ, γιὰνὰμὲὑπηρετεῖ, δικοί μου αὐτοὶνὰ εἶναι ἱερεῖς, καὶστὸθυσιαστήριό μου ν’ ἀνεβαίνουν, καὶθυσίες καὶθυμίαμα ἐκεῖνὰμοῦπροσφέρουν, κι ἐφούδ, ἔνδυμα ἱερατικὸ αὐτοὶἐπάνω τους νὰφέρουν, καὶ στοῦ πατρός σου ἔδωσα τὸν οἶκο τὸδικαίωμα ἐγώ, ὅλα τὰὑπολείμματα ποὺὅρισα νὰ τρῶνε τῶν θυσιῶν, αὐτῶν ποὺπροσφέρονται ἀπὸ τοὺς

γιοὺς τοῦἸσραήλ, στὸθυσιαστήριο τῶν ὁλοκαυτωμάτων τὸἱερό· 29 γιατί πρὸς τὸθυμίαμά μου τὸβλέμμα σου ἔστρεψες ἐσὺλοιπόν, καὶστὴθυσία ποὺ σὲ μένα προσφερόταν ἀπ’ τὸν λαό, μὲἀναιδῆβλέποντας τοῦτα ὀφθαλμό, καὶ τοὺς γιούς σου γιατί τίμησες καὶ

δόξασες ἐσύ, ἀπὸἐμένα τὸν Θεό σου πιὸπολύ, κι ἐπέτρεψες, αὐτοὶνὰγεύονται καὶνὰ καρπώνονται ἀπαρχῆς, ἀπὸκάθε θυσία τοῦλαοῦ τοῦἸσραήλ, πρὶν αὐτὴἀκόμη πρὸς ἐ-

μένα προσφερθεῖ; 30 Γιὰ τοῦτο, αὐτὰ λέει ὁΚύριος ὁ Θεὸς τοῦἸσραήλ· εἶπα· ὁοἶκος σου, καὶὁ οἶκος τοῦ πατρός σου, θὰδιάγουν τὴ ζωή τους ἐνώπιόν μου, ἐμένα θὰὑπηρετοῦν, στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων· καὶτώρα λέει ὁΚύριος ὁΘεός· κατὰκανένα τρόπο, μηδαμῶς, δὲν θ’ ἀνεχτῶπλέον αὐτό, ἀλλὰ ἐγὼ αὐτοὺς ποὺ μὲτιμοῦν καὶμὲδοξάζουν θὰδοξάσω, ἐνῶαὐτὸς ποὺ μὲκαταφρονεῖ, θὰἐξουθενωθεῖ καὶ θ’ ἀτιμαστεῖ. 31 Ἰδοὺἔρχονται οἱμέρες λοιπόν, καὶ τοὺς δικούς σου θὰἐξολοθρεύσω ἀπογόνους, καὶ τοὺς ἀπογόνους ἐγὼ τοῦοἴκου τοῦπατρός σου, 32 κι ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους σου κανείς, στὸν οἶκο μου, νὰμὲὑπηρετεῖ, σὲἡλικία δὲν θὰφτάνει προχωρημένη γεροντική, ὅλες τὶς μέρες, στοὺς αἰῶνες, ἐσαεί· 33 ὅμως κάθε ἄνδρα τοῦοἴκου σου ἐγώ, δὲν θὰἐξολοθρεύσω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριό μου μπρός, ὡσότου σβήσουν ἐντελῶς ἀπὸ τὰ δάκρυα οἱὀφθαλμοί του, καὶμαραθεῖ καὶ

μαραζώσει ἀπὸ τὴ θλίψη ἡψυχή του, καὶσωριαστεῖσ’ ἐρείπια τέλος ἡζωή του, κι ἀπὸ

τὸν οἶκο σου καθείς, ποὺἔχει δύναμη περισσή, καὶπαραμείνει στὴζωή, ἀπ’ τὴρομφαία ἑνὸς ἀνδρὸς νεκρὸς θὰπέσει καταγῆς. 34 Καὶ γιὰσένα τώρα λοιπόν, τὸσημάδι τῆς ἀλή-

θειας τῶν λεγομένων μου θά’ναι αὐτό, τὸὁποῖο στοὺς δύο γιούς σου θὰσυμβεῖ, στὸν Φινεὲς καὶστὸν Ὀφνί· τὴν ἴδια μέρα, σὲμιὰστιγμή, ἀμφότεροι θὰθανατωθοῦν, θὰπεθάνουν καὶ οἱ δυὸμαζί. 35 Καὶ θ’ ἀναδείξω γιὰ τὸν ἑαυτό μου, ἕναν ἀρχιερέα πιστὸἐγώ, ὁὁποῖος θὰ ἐκτελέσει καὶ θὰ τηρεῖ, ὅλα ὅσα ἡκαρδιά μου, καὶἡψυχή μου, θέλει, ποθεῖ κι ἐπιθυμεῖ· καὶτὸν οἶκο του θὰστερεώσω καὶ θ’ ἀναδείξω ἐγὼπιστό, κι ἀφοσιωμένος σὲ μένα θά’ναι διαρκῶς, κι ὅλες τὶς μέρες τῆς ζωῆς του θὰδιάγει αὐτός, ἐνώπιον τοῦχριστοῦ

μου, πλησίον ἐκείνου ποὺβασιλιὰ θὰ χρίσω ἐγώ. 36 Κι αὐτὸς ποὺ θ’ ἀπομείνει ἀπὸ τὸν οἶκο σου ζωντανός, νὰπροσκυνήσει θά’ρθει αὐτόν, ζητώντας νὰἐργαστεῖ, γιὰἕναν μό-

νο ἀργυρίου ὀβολό, λέγοντας αὐτός· παραπέταξέ με, σὲκάποια ὑπηρεσία σου ἱερατική, ὁποιαδήποτε κι ἂν εἶν’ αὐτή, γιὰ νά ’χω ἄρτο ἐγὼ νὰ φάω, ἕνα καὶμόνο κομμάτι ψωμί.

Σημείωση: στὸἐδάφιο 11 τὸἐνώπιον τῆς Σκηνῆς του, τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου, καὶ τὸ ὁ Σαμουήλ δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸἀπῆλθεν, καὶ τὸ τῷ προσώπῳΚυρίου μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· τὸἴδιο καὶστὸἐδάφιο 12 τὸλοιμοὶοὐκ εἰδότες τὸν Κύριον. καὶ τὸ δικαίωμα τοῦἱερέως παρὰ τοῦλαοῦ· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸ τὸν Θεὸ καὶΚύριο τοῦἸσραήλ δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸἴδιο καὶστὸἐδάφιο 13 τὸτῆς θυσίας· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸτριόδους μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· τὸἴδιο καὶστὸἐδάφιο 14 τὸἐπάταξεν, καὶ τὸ ὃ ἐὰν ἀνέβη ἐν τῇ κρεάγρᾳ, καὶ τὸ κατὰ τάδε· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸ ἀναίσχυντα δὲν ὑπάρχει στὸἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο· τὸἴδιο καὶστὸἐδάφιο 15 τὸἐπίσης· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸθυμιαθῆναι, καὶ τὸ ἑφθὸν ἐκ τοῦλέβητος μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· τὸἴδιο καὶ στὸἐδάφιο 16 τὸὡς καθήκει· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸὁνεαρὸς ὑπηρέτης, καὶ τὸτὸ κρέας…ποὺ ζήτησα δὲν ὑπάρχουν στὸἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο·στὸἐδάφιο 17 τὸἠθέτουν τὴν θυσίαν Κυρίου μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· στὸἐδάφιο 18 τὸστὸν οἶκο του, ἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου δὲν ὑπάρχει στὸἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο·στὸἐδάφιο 19 τὸἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸστὴΣηλώμ, καὶ τὸ αὐτὴν ποὺπροσφερόταν, κάθε ἔτος, τὶς μέρες τοῦτες στὸν Θεό δὲν ὑπάρχουν στὸἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο·στὸἐδάφιο 20 τὸἀποτίσαι σοι Κύριος σπέρμα…ἀντὶ τοῦ χρέους, οὗ ἔχρησας τῷ Κυρίῳ, καὶ τὸ ἀπῆλθεν μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸστῆς Ἀρμαθαὶμ τὴ γῆ δὲν ὑπάρχει στὸἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο·στὸἐδάφιο 21 τὸἐμεγαλύνθη…ἐνώπιον Κυρίου μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸἐνώπιον τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου δὲν ὑ-

πάρχει στὸἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο·στὸἐδάφιο 22 τὸπρεσβύτης σφόδρα μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸστὸν λαό δὲν ὑπάρχει στὸἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο·στὸἐδάφιο 23 τὸπαντὸς τοῦλαοῦμεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸἐδάφιο 24 τὸμὴν τὸπράγμα κάνετε αὐτό δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο·στὸἴδιο ἐδάφιο τὸἡἀκοή, καὶ τὸαἱ ἀκοαί, ἃς ἐγὼ ἀκούω, τοῦμὴδουλεύειν

λαὸν Θεῷ μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· τὸἴδιο καὶστὸἐδάφιο 25 τὸ

ἐὰν ἁμαρτάνων ἁμάρτῃ ἀνὴρ εἰς ἄνδρα, καὶπροσεύξονται, καὶ τὸ βουλόμενος ἐβούλετο Κύριος διαφθεῖραι αὐτούς· στὸἐδάφιο 26 τὸὅσο περνοῦσε ὁκαιρός δὲνὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο·στὸἴδιο ἐδάφιο τὸἐπορεύετο καὶἐμεγαλύνετο καὶἦν ἀγαθὸν μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· στὸἐδάφιο 27 τὸἕνας προφήτης, καὶ τὸ ὁ Θεὸς τοῦἸσραήλ, καὶ τὸ στοὺς προγόνους σου δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμε-

νο· τὸ ἴδιο καὶστὸἐδάφιο 28 τὸ τὴ δική σου ἐγὼφυλή, καὶ τὸ ἀπ’ τὶς φυλὲς ὅλες· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸἐμοὶἱερατεύειν, καὶ τὸ θυμιᾶν θυμίαμα, καὶ τὸ ἐφοὺδ, καὶ τὸ ἔδωκα τῷ οἴκῳ τοῦπατρός σου τὰπάντα τοῦπυρὸς υἱῶν ᾿Ισραὴλ εἰς βρῶσιν μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰκαὶἀναδημιουργικά· τὸἴδιο καὶστὸἐδάφιο 29 τὸεἰς τὴν θυσίαν μου, καὶ τὸ ἐνευλογεῖσθαι, καὶ τὸ ἔμπροσθέν μου· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸτὸν Θεό σου δὲν ὑπάρχει στὸἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο·στὸἐδάφιο 30 τὸδιελεύσεται ἐνώπιόν μου ἕως αἰῶνος, καὶ τὸ μηδαμῶς ἐμοί, καὶ τὸ ἀτιμασθήσεται μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· τὸἴδιο καὶ στὸἐδάφιο 32 τὸ οὐκ ἔσται σοι πρεσβύτης ἐν οἴκῳμου· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸστοὺς αἰῶνες, ἐσαεί δὲν ὑπάρχει στὸἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο·στὸἐδάφιο 33 τὸσοι, καὶ τὸ ἐκλείπειν

τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶκαταρρεῖν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ τὸ περισσεύων μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· τὸἴδιο καὶστὸἐδάφιο 34 τὸ τοῦτό σοι τὸσημεῖον, καὶ τὸ ἀποθανοῦνται ἀμφότεροι· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸ σὲ μιὰστιγμή δὲν ὑπάρχει στὸἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο·στὸἐδάφιο 35 τὸπάντα τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ μου καὶ τὰ ἐν τῇ ψυχῇ μου ποιήσει, καὶ τὸ οἰκοδομήσω αὐτῷοἶκον πιστόν, καὶδιελεύσεται ἐνώπιον χριστοῦμου πάσας τὰς ἡμέρας μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶἀναδημιουργικά· τὸἴδιο καὶστὸἐδάφιο 36 τὸὀβολοῦἀργυρίου, καὶ τὸ φαγεῖν ἄρτον· στὸἴδιο ἐδάφιο τὸὁποιαδήποτε κι ἂν εἶν’ αὐτή δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸκείμενο

ΚΑΙτὸπαιδάριονΣαμουὴλἦνλειτουργῶντῷ Κυρίῳ ἐνώπιον῾Ηλὶ τοῦἱερέως· καὶρῆμα Κυρίου ἦντίμιονἐν ταῖςἡμέραιςἐκείναις, οὐκἦνὅρασιςδιαστέλλουσα. 2 καὶἐγένετοἐν

τῇἡμέρᾳἐκείνῃ καὶ῾Ηλὶἐκάθευδενἐντῷτόπῳαὐτοῦ, καὶοἱὀφθαλμοὶαὐτοῦἤρξαντο βαρύνεσθαι, καὶοὐκἠδύναντο βλέπειν. 3 καὶὁλύχνος τοῦ Θεοῦ πρὶνἐπισκευασθῆναι, καὶΣαμουὴλἐκάθευδενἐντῷναῷ, οὗἡκιβωτὸς τοῦ Θεοῦ. 4 καὶἐκάλεσεΚύριος·ΣαμουὴλΣαμουήλ·καὶεἶπεν·ἰδοὺἐγώ. 5 καὶἔδραμε πρὸς῾Ηλὶ καὶεἶπεν·ἰδοὺἐγώ, ὅτι κέκληκάςμε· καὶεἶπεν·οὐκέκληκάσε, ἀνάστρεφε, κάθευδε· καὶἀνέστρεψε καὶἐκάθευδε. 6 καὶ προσέθετοΚύριος καὶἐκάλεσε·ΣαμουὴλΣαμουήλ·καὶἐπορεύθη πρὸς῾Ηλὶτὸδεύτερον καὶεἶπεν·ἰδοὺἐγώ, ὅτι κέκληκάςμε· καὶεἶπεν·οὐκέκληκάσε, ἀνάστρεφε, κάθευδε· 7 καὶ Σαμουὴλ πρὶνἢ γνῶναι Θεὸν καὶἀποκαλυφθῆναιαὐτῷρῆμαΚυρίου. 8 καὶπροσέθετο ΚύριοςκαλέσαιΣαμουὴλἐν τρίτῳ· καὶἀνέστη καὶἐπορεύθη πρὸς῾Ηλὶ καὶεἶπεν·ἰδοὺἐγώ, ὅτι κέκληκάςμε καὶἐσοφίσατο ῾Ηλὶὅτι Κύριος κέκληκε τὸπαιδάριον, 9 καὶεἶπεν·ἀνάστρεφε, κάθευδε, τέκνον, καὶἔσται ἐὰνκαλέσῃσε καὶἐρεῖς· λάλει, Κύριε, ὅτι ἀκούει ὁ δοῦλόςσου. καὶἐπορεύθῃΣαμουὴλ καὶἐκοιμήθη ἐντῷτόπῳαὐτοῦ. 10 καὶἦλθε Κύριος

καὶκατέστη καὶἐκάλεσεναὐτὸνὡςἅπαξ καὶἅπαξ, καὶεἶπε Σαμουήλ· λάλει, ὅτι ἀκούει ὁδοῦλόςσου. 11 καὶεἶπε Κύριος πρὸςΣαμουήλ· ἰδοὺἐγὼ ποιῶτὰρήματά μου ἐν᾿Ισραήλ, ὥστεπαντὸςἀκούοντοςαὐτὰἠχήσειἀμφότερατὰὦτα αὐτοῦ. 12 ἐντῇἡμέρᾳἐκείνῃἐπεγερῶἐπὶ῾Ηλὶπάντα, ὅσαἐλάλησαεἰςτὸνοἶκον αὐτοῦ, ἄρξομαι καὶἐπιτελέσω. 13 καὶἀνήγγελκα αὐτῷὅτι ἐκδικῶἐγὼτὸνοἶκον αὐτοῦἕως αἰῶνος ἐνἀδικίαιςυἱῶναὐτοῦ, ὅτι κακολογοῦντες Θεὸνοἱυἱοὶαὐτοῦ, καὶοὐκἐνουθέτειαὐτοὺς 14 καὶοὐδ᾿οὕτως ὤμοσα τῷοἴκῳ῾Ηλί·εἰἐξιλασθήσεταιἀδικίαοἴκου ῾Ηλὶἐνθυμιάματι καὶἐν θυσίαιςἕως αἰῶνος. 15 καὶκοιμᾶται Σαμουὴλἕως πρωῒ καὶὤρθρισετὸ πρωῒ καὶἤνοιξετὰςθύραςοἴκου Κυρίου· καὶΣαμουὴλἐφοβήθη ἀπαγγεῖλαιτὴνὅρασιντῷ῾Ηλί. 16 καὶεἶπεν῾Ηλὶ πρὸς Σαμουήλ· Σαμουὴλτέκνον· καὶεἶπεν·ἰδοὺἐγώ. 17 καὶεἶπε·τίτὸρῆματὸλαληθὲν πρός σε; μὴδὴ κρύψῃςἀπ᾿ἐμοῦ·τάδε ποιήσαι σοιὁ Θεὸς καὶτάδεπροσθείη, ἐὰν κρύψῃςἀπ᾿ἐμοῦρῆμαἐκπάντωντῶνλόγων τῶνλαληθέντωνσοιἐν τοῖςὠσίσου. 18 καὶἀπήγγειλε Σαμουὴλπάντας τοὺςλόγους καὶοὐκἔκρυψενἀπ᾿αὐτοῦ. καὶεἶπεν῾Ηλί·Κύριοςαὐτός, τὸἀγαθὸνἐνώπιοναὐτοῦ ποιήσει. 19 καὶἐμεγαλύνθηΣαμουήλ, καὶἦνΚύριοςμετ᾿αὐτοῦ, καὶοὐκἔπεσενἀπὸπάντωντῶνλόγων αὐτοῦἐπὶ τὴνγῆν. 20 καὶἔγνωσανπᾶς᾿ΙσραὴλἀπὸΔὰν καὶἕως Βηρσαβεὲὅτι πιστὸςΣαμουὴλεἰς προφήτηντῷΚυρίῳ. 21 καὶ προσέθετοΚύριοςδηλωθῆναιἐν Σηλώμ, ὅτι ἀπεκαλύφθη Κύριος πρὸς Σαμουήλ·καὶἐπιστεύθη Σαμουὴλ τοῦπροφήτης γενέσθαιτῷΚυρίῳ εἰςπάντα᾿Ισραὴλἀπ᾿ἄκρων τῆςγῆς καὶἕως ἄκρων. καὶ῾Ηλὶπρεσβύτηςσφόδρα, καὶοἱυἱοὶαὐτοῦ πορευόμενοιἐπορεύοντο καὶπονηρὰἡὁδὸςαὐτῶνἐνώπιον Κυρίου

Σημείωση: στὸἐδάφιο 15 τὸ πρωΐ (δὶς) διορθώθηκε σὲ πρωῒ.

Καὶ τὸ παιδί, ὁνεαρὸς Σαμουήλ, στὸν οἶκο ὑπηρετοῦσε τοῦΚυρίου, ἐνώπιον τοῦἀρχιερέα, τοῦἩλί· καὶὁλόγος τοῦΚυρίου, κατὰτὶς μέρες ἐκεῖνες, αὐτὴν τὴν ἐποχή, ἦταν πολύτιμος καὶσπάνιος, δύσκολο ἦταν νὰβρεθεῖ, γιατὶπροφῆτες δὲν ὑπῆρχαν στὸν λαὸ τοῦ Ἰσραήλ, ἄνθρωποι ποὺὁράματα νὰβλέπουν παρὰ Θεοῦ, καὶστόμα Θεοῦνὰκαταστοῦν, καὶ τὰ ὁράματα νὰξεχωρίζουν τ’ ἀληθῆ, καὶτὸν λόγο νὰδιακρίνουν τὸν ἀληθῆἀπ’ τὸν ψευδῆ. 2 Καὶ τὴ μέρα ἐκείνη, στὸν τόπο ποὺσυνήθιζε κοιμόταν ὁἩλί, καὶ οἱ ὀφθαλμοί

τουεἶχαν ἀρχίσει νὰἐξασθενοῦν, γιατὶ σὲ ἡλικία εἶχε φτάσει προχωρημένη γεροντική, καὶἦταν τὰμάτια τουθολά, καὶνὰβλέπει πλέον δὲν μποροῦσε καθαρά. 3 Καὶ τοῦ Θεοῦ

ἡἑπτάφωτη λυχνία, δὲν εἶχε σβήσει ἀκόμη ἐκεῖ, κι ὁΣαμουήλ, στὸν οἶκο κοιμόταν, στοῦ Κυρίου τὸν ναό, ὅπου βρισκόταν τῆς διαθήκης τοῦ ΘεοῦἡΚιβωτός. 4 Καὶτὸν Σαμουὴλ

κάλεσε ὁΚύριος ὁΘεός, καὶεἶπε· Σαμουήλ, Σαμουήλ· καὶἀποκρίθηκε αὐτός· ἰδοὺἐγώ. 5

Κι ἔτρεξε ἀμέσως πρὸς τὸν Ἡλί, καὶεἶπε σ’ αὐτόν· ἰδοὺἐγώ, ἦρθα, γιατὶμ’ ἔχεις καλέσει

ἐσὺ ἐδῶ· καὶεἶπε ὁἩλί· δὲν σ’ ἔχω καλέσει ἐγὼἐδῶ, γύρισε πίσω, καὶκοιμήσου· καὶπίσω γύρισε λοιπόν, καὶκοιμήθηκε αὐτός. 6 Καὶπάλι κάλεσε τὸν Σαμουὴλ ὁΚύριος ὁΘεός, καὶεἶπε· Σαμουήλ, Σαμουήλ· καὶπορεύτηκε γιὰδεύτερη φορὰ πρὸς τὸν Ἡλί, καὶεἶπε σ’ αὐτόν· ἰδοὺἐγώ, ἦρθα, γιατὶμ’ ἔχεις καλέσει ἐσὺ ἐδῶ· καὶεἶπε ὁἩλί, δὲν σ’ ἔχω καλέσει ἐγὼ ἐδῶ, γύρισε πίσω, καὶκοιμήσου· 7 καὶ τοῦτα εἶχαν συμβεῖ, πρὶν γνωρίσει τὸν Θεὸἐν ἐπιγνώσει ὁΣαμουήλ, καὶ πρὶν κάποιος λόγος τοῦΚυρίου πρὸς αὐτὸν ἀποκαλυφθεῖ

Καὶπάλι κάλεσε, γιὰτρίτη φορά, ὁΚύριος ὁ Θεὸς τὸν Σαμουήλ· καὶσηκώθηκε παρευθύς, καὶπορεύτηκε πρὸς τὸν Ἡλί, καὶεἶπε σ’ αὐτόν· ἰδοὺἐγώ, ἦρθα, γιατὶμ’ ἔχεις καλέσει ἐσὺ ἐδῶ. Καὶἀντιλήφθηκε, κατάλαβε ὁἩλί, ὅτι ὁ Κύριος τὸν νεαρὸεἶχε καλέσει Σαμουήλ, 9 καὶσ’ αὐτὸν εἶπε τὰἑξῆς· τέκνο μου, γύρισε πίσω, καὶκοιμήσου, κι ἂν αὐτὴπάλι σὲ καλέσει ἡφωνή, τότε θὰ πεῖς ἐκεῖ ἐσύ· λάλει, μίλησε, Κύριε, γιατὶὁδοῦλος σου ἀκούει αὐτὰ ποὺθέλεις νὰ τοῦ πεῖς. Καὶπορεύτηκε ὁΣαμουήλ, καὶστὸν τόπο του καὶπάλι αὐτὸς εἶχε κοιμηθεῖ. 10 Καὶἦρθε ὁΚύριος, καὶστάθηκε ἐκεῖ, καὶκάλεσε αὐτόν, ὅπως καὶτὶς προηγούμενες φορές, πάλι καὶπάλι, εἶχε συμβεῖ, καὶεἶπε ὁΣαμουήλ· λάλει, μίλησε, Κύριε, γιατὶὁδοῦλος σου ἀκούει αὐτὰ ποὺθέλεις νὰ τοῦ πεῖς. 11 Καὶεἶπε ὁΚύριος στὸν Σαμουήλ· ἰδοὺἐγώ, θὰἐκπληρώσω τὰρήματά μου, ὅλ’ αὐτὰ ποὺἔχω πεῖ, ἐνώπιον τοῦλαοῦ τοῦ

Ἰσραήλ, ὥστε καθένας ποὺ ἀκούει αὐτά, ἀμφότερα θὰβουίζουν, καὶ τὰ δύο του ἀφτιά. 12 Τὴ μέρα ἐκείνη ἐγὼλοιπόν, θὰἐπιφέρω ἐναντίον τοῦἩλί, ὅλα ὅσα ἐναντίον ἐγὼ τοῦ οἴ-

κου τουἔχω πεῖ, θὰκάνω τὴν ἀρχή, καὶ σὲ πέρας θὰφέρω, ὅλα ὅσα εἶπα, κάθε τί. 13 Κι ἔ-

χω ἤδη ἀναγγείλει ἐγὼσ’ αὐτόν, ὅτι τὸν οἶκο του ἐγὼ θὰ τιμωρήσω, θὰἐκδικηθῶ, στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων, διαπαντός, γιὰ τὶς ἀδικίες τῶν δυό του γιῶν, γιατὶ οἱ γιοί τουκακολογοῦσαν, βλασφημοῦσαν τὸν Θεό, κι αὐτοὺς δὲν νουθετοῦσε καὶ δὲν ἐπέπληττε, δὲν τιμωροῦσε ποτὲ αὐτός, 14 ὅμως αὐτὸνὰσυνεχιστεῖ, δὲν θ’ ἀνεχτῶπλέον ἐγώ. Κι ἐναντίον τοῦοἴκου τοῦἩλί, ὅρκο ἔχω λάβει ἐγὼλοιπόν· ἡἀδικία τοῦοἴκου τοῦἩλί, ποτὲδὲν πρόκειται νὰἐξιλεωθεῖ, οὔτε μὲθυμιάματα, οὔτε καὶμὲθυσίες, στὸν αἰώνα, ἐσαεί. 15 Καὶ

κοιμήθηκε ὁΣαμουὴλ ὡς τὸπρωί, καὶσηκώθηκε τὴν ὥρα τοῦ ὄρθρου, πολὺ πρωί, καὶ τὶς θύρες ἄνοιξε τοῦοἴκου τοῦΚυρίου· καὶφοβήθηκε ὁΣαμουήλ, τὴν ὅρασή του, ὅσα εἶχε ἀκούσει καὶ εἶχε δεῖ, νὰ φανερώσει στὸν Ἡλί. 16 Καὶεἶπε ὁ Ἡλὶστὸν Σαμουήλ· τέκνο μου, Σαμουήλ· καὶἀποκρίθηκε αὐτός· ἰδοὺἐγώ. 17 Καὶεἶπε ὁἩλί· ποιός εἶναι ὁλόγος, τὸν ὁποῖον, σὲσένα ὁΚύριος ἔχει πεῖ; Ἀπὸ ἐμένα τίποτα μὴν ἀποκρύψεις τώρα ἐσύ· μὲ αὐτὴν κι αὐτὴν τὴν τιμωρία, ὁ Θεὸς ἂς σὲτιμωρήσει, καὶσ’ αὐτὲς κι ἄλλη ἂς προσθέσει τιμωρία, ἂν ἀποκρύψεις ἀπὸἐμένα, ἕναν του λόγο, ἕνα του ρῆμα, ἀπ’ ὅλους τοὺς λόγους ποὺὁ Κύριος σὲσένα ἔχει ἀποκαλύψει, αὐτοὺς ποὺἔχει στὰὦτα τὰδικά σου διακηρύξει. 18 Καὶ φανέρωσε σ’ αὐτὸν ὁΣαμουήλ, ὅλους τοὺς λόγους ποὺὁΚύριος τοῦ ἔχει πεῖ, ὅλα τὰ ρή-

ματα ποὺἄκουσε, καταλεπτῶς, καὶτίποτ’ ἀπολύτως δὲν ἀπέκρυψε ἀπ’ αὐτόν. Καὶεἶπε ὁ

Ἡλί· αὐτὸς εἶναι ὁΚύριος ὁΘεός, καὶ τὸ ἀγαθὸἐνώπιόν του θὰπράξει αὐτός. 19 Καὶμε-

γάλωσε ὁΣαμουήλ, καὶὑπόδειγμα ἦταν εὐσεβείας κι ἀρετῆς, καὶὁΚύριος ἦταν διηνεκῶς

μ’ αὐτὸν μαζί, καὶλόγος κανείς, ἀπ’ ὅλους ὅσους εἶπε ὁΣαμουήλ, κενὸς ποτὲδὲν ἔπεσε στὴ γῆ, ὅλοι τους ἔχουν μέχρι ἑνὸς ἐκπληρωθεῖ. 20 Καὶγνώρισε ὅλος ὁ λαὸς τοῦἸσραήλ, ἀπὸτὴν πόλη Δάν, πρὸς τὸν βορρᾶ, κι ὡς τῆς Βηρσαβεὲνοτίως τὴ γῆ, ὅτι ἄνθρωπος ἤτα-

νε πιστὸς ὁΣαμουήλ, προφήτης τοῦΚυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦἸσραήλ. 21 Κι ἄλλες φορὲς εἶχε ὁΚύριος στὴ Σηλὼμ φανερωθεῖ, γιατὶ στὸν Σαμουὴλ εἶχε αὐτὸς πάλι καὶπάλι ἀποκαλυ-

φθεῖ· κι ἀποδεκτὸἔγινε σὲὅλο τὸν λαὸ τοῦἸσραήλ, καὶπίστεψε καθείς, ἀπὸ τὴ μιὰμέχρι

τὴν ἄλλη ἄκρη τῆς γῆς, ὅτι προφήτης εἶναι τοῦΚυρίου ἀληθῶς ὁΣαμουήλ, κι ὅτι ἀπ’ τὸν

Κύριο τὸν Θεὸἔχει αὐτὸς ἀναδειχτεῖ. Καὶὁπρεσβύτης, ὁἩλί, σὲἡλικία εἶχε φτάσει προχωρημένη γεροντική, καὶ οἱ γιοί τουσυνέχισαν νὰπορεύονται, ὅπως πορεύονταν ἄχρι τοῦνῦν, κι ἐνώπιον τοῦΚυρίου, ἡὁδός τους ἦταν φαύλη, στρεβλὴ καὶπονηρή.

Σημείωση: στὸ ἐδάφιο 1 τὸ τὸπαιδάριον, καὶτὸ τῷΚυρίῳ, καὶτὸ τίμιον ἐν ταῖς ἡμέραις ἐ-

κείναις, οὐκ ἦν ὅρασις διαστέλλουσα μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά·

τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 2 τὸ πρῶτο αὐτοῦ· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ γιατὶ σὲ ἡλικία εἶχε φτάσει προχωρημένη γεροντική,καὶ ἦταν τὰ μάτια του θολά δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 3 τὸ ἑπτάφωτη, καὶ τὸ τῆς διαθήκης· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἐν τῷ ναῷμεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 4 τὸ ἐκάλεσε· στὸ ἐδάφιο 5 τὸἀμέσως, καὶ τὸ ἦρθα δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 6 τὸ ἐκάλεσε μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο

τὸ ἦρθα δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 7 τὸ τοῦτα εἶχαν συμβεῖ· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ πρὶν ἢ γνῶναι μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 8 τὸ παρευθύς, καὶ τὸ ἦρθα δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἐσοφίσατο, καὶτὸ τὸπαιδάριον μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 9 τὸ αὐτὴ πάλι…ἡ φωνή, καὶ τὸ Κύριε, καὶ τὸ αὐτὰ ποὺ θέλεις νὰ τοῦ πεῖς, καὶ τὸ καὶ πάλι δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ λάλει μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 10 τὸ ὡς ἅπαξ καὶἅπαξ, καὶ τὸ λάλει· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ Κύριε, καὶ τὸ αὐτὰ ποὺ θέλεις νὰ τοῦ πεῖς δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 11 τὸ τὰ ρήματά μου, καὶ τὸ ἀμφότερα μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 12 τὸ ἐπιτελέσω· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 13 τὸ ἐκδικῶ, καὶ τὸ ἕως αἰῶνος, καὶ τὸ κακολογοῦντες, καὶ τὸ οὐκ ἐνουθέτει· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ δυό δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 14 τὸ καὶ οὐδ᾿ οὕτως, καὶ τὸ ἕως αἰῶνος μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 15 τὸ ὤρθρισε τὸ πρωῒ, καὶ τὸ τὴν ὅρασιν· στὸ ἴδιο ἐδάφιο, τὴν ὅρασή του, τὸ ὅραμά του· στὸ ἐδάφιο 17 τὸ δὴ, καὶ τὸ τάδε ποιήσαι σοι…καὶ τάδε προσθείη, καὶ τὸ ρῆμα, καὶ τὸ τῶν λαληθέντων σοι ἐν τοῖς ὠσίσου μεταφράστηκαν

πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 18 τὸ ποὺ ὁ Κύριος τοῦἔχει πεῖ, ὅλα τὰ ρήματα ποὺ ἄκουσε, καταλεπτῶς δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο

τὸ οὐκ ἔκρυψεν μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 19 τὸ ἐμεγαλύνθη, καὶ τὸ ἀπὸπάντων τῶν λόγων αὐτοῦ· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ διηνεκῶς, καὶ

τὸ ὅλοι τους ἔχουν μέχρι ἑνὸς ἐκπληρωθεῖ δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο·

τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 20 τὸ πρὸς τὸν βορρᾶ, καὶ τὸ νοτίως, καὶ τὸ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραήλ· τὸ

ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 21 τὸ πάλι καὶ πάλι· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τοῦπροφήτης γενέσθαι τῷ Κυρίῳ, καὶ τὸ πρεσβύτης σφόδρα, καὶ τὸ πορευόμενοι ἐπορεύοντο, καὶ τὸ πονηρὰμεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά.

ΚΑΙἐγενήθη ἐν ταῖςἡμέραιςἐκείναις καὶσυναθροίζονταιἀλλόφυλοι ἐπὶ᾿Ισραὴλεἰς πόλεμον· καὶἐξῆλθεν᾿Ισραὴλεἰςἀπάντησιναὐτοῖςεἰςπόλεμον καὶπαρεμβάλλουσινἐπὶ᾿Αβενέζερ, καὶοἱἀλλόφυλοι παρεμβάλλουσινἐν᾿Αφέκ. 2 καὶπαρατάσσονταιἀλλόφυλοι εἰςπόλεμον ἐπὶ᾿Ισραήλ·καὶἔκλινενὁπόλεμος, καὶἔπταισενἀνὴρ᾿Ισραὴλἐνώπιον ἀλλοφύλων, καὶἐπλήγησανἐντῇπαρατάξειἐνἀγρῷτέσσαρεςχιλιάδεςἀνδρῶν. 3 καὶἦλθενὁ λαὸςεἰςτὴνπαρεμβολήν, καὶεἶπανοἱπρεσβύτεροι᾿Ισραήλ· κατὰτίἔπταισενἡμᾶςΚύριοςσήμερον ἐνώπιονἀλλοφύλων; λάβωμεντὴνκιβωτὸν τοῦ Θεοῦἡμῶνἐκ

Σηλώμ, καὶἐξελθέτω ἐκμέσουἡμῶν, καὶσώσειἡμᾶςἐκχειρὸςἐχθρῶνἡμῶν. 4 καὶἀπέστειλενὁ λαὸςεἰς Σηλώμ, καὶαἴρουσινἐκεῖθεν τὴνκιβωτὸνΚυρίου καθημένου Χερου-

βίμ· καὶἀμφότεροιοἱυἱοὶ῾Ηλὶμετὰτῆςκιβωτοῦ, ᾿Οφνὶ καὶΦινεές. 5 καὶἐγενήθη ὡςἦλθεν ἡκιβωτὸςΚυρίου εἰςτὴνπαρεμβολήν, καὶἀνέκραξεπᾶς᾿Ισραὴλ φωνῇμεγάλῃ, καὶ ἤχησενἡγῆ. 6 καὶἤκουσανοἱἀλλόφυλοι τῆςκραυγῆς, καὶεἶπον οἱἀλλόφυλοι·τίςἡ κραυγὴἡμεγάλη αὕτη ἐντῇπαρεμβολῇτῶν῾Εβραίων; καὶἔγνωσανὅτι κιβωτὸςΚυρίου ἥκει εἰςτὴνπαρεμβολήν. 7 καὶἐφοβήθησανοἱἀλλόφυλοι καὶεἶπον·οὗτοιοἱ θεοὶἥκασι

πρὸςαὐτοὺςεἰςτὴνπαρεμβολήν·οὐαὶἡμῖν·ἐξελοῦἡμᾶς, κύριε, σήμερον, ὅτι οὐγέγονε τοιαύτη ἐχθὲς καὶ τρίτην. 8 οὐαὶἡμῖν·τίςἐξελεῖται ἡμᾶςἐκχειρὸςτῶν θεῶντῶνστερεῶν τούτων; οὗτοι οἱ θεοί, οἱπατάξαντεςτὴνΑἴγυπτον ἐνπάσῃ πληγῇ καὶἐντῇἐρήμῳ. 9 κραταιοῦσθε καὶγίνεσθεεἰςἄνδραςἀλλόφυλοι, ὅπως μὴ δουλεύσητε τοῖς῾Εβραίοις, καθὼςἐδούλευσανἡμῖν, καὶἔσεσθεεἰςἄνδρας καὶ πολεμήσατε αὐτούς. 10 καὶἐπολέμησαν αὐτούς· καὶπταίει ἀνὴρ᾿Ισραήλ, καὶἔφυγεν ἕκαστοςεἰςσκήνωμααὐτοῦ· καὶἐγένετο πληγὴμεγάλη σφόδρα, καὶἔπεσονἐξ᾿Ισραὴλ τριάκονταχιλιάδεςταγμάτων. 11 καὶ κιβωτὸς τοῦ Θεοῦἐλήφθη, καὶἀμφότεροιοἱυἱοὶ῾Ηλὶἀπέθανον, ᾿Οφνὶ καὶΦινεές

12 Καὶἔδραμενἀνὴρ᾿Ιεμιναῖος ἐκτῆςπαρατάξεως καὶἦλθενεἰς Σηλὼμἐντῇἡμέρᾳἐκείνῃ, καὶτὰἱμάτια αὐτοῦδιερρωγότα, καὶγῆἐπὶτῆςκεφαλῆςαὐτοῦ. 13 καὶἦλθε, καὶἰδοὺ῾Ηλὶἐπὶ τοῦδίφρουπαρὰτὴνπύλη σκοπεύων τὴνὁδόν, ὅτι ἦνκαρδίααὐτοῦἐξεστηκυῖαπερὶτῆςκιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ· καὶὁἄνθρωποςεἰσῆλθενεἰςτὴνπόλιν ἀπαγγεῖλαι, καὶ ἀνεβόησενἡπόλις. 14 καὶἤκουσεν῾Ηλὶτὴν φωνὴντῆς βοῆς καὶεἶπε·τίςἡ φωνὴτῆς βοῆς ταύτης; καὶὁἄνθρωποςσπεύσαςεἰσῆλθε καὶἀπήγγειλε τῷ῾Ηλί. 15 καὶ῾Ηλὶυἱὸςἐνενήκονταἐτῶν, καὶοἱὀφθαλμοὶαὐτοῦἐπανέστησαν καὶοὐκἐπέβλεπε· 16 καὶεἶπεν῾Ηλὶ τοῖςἀνδράσι τοῖςπεριεστηκόσιναὐτῷ·τίςἡ φωνὴ τοῦἤχου τούτου; καὶὁἀνὴρσπεύσας προσῆλθε πρὸς῾Ηλὶ καὶεἶπεναὐτῷ·ἐγώεἰμιὁἥκων ἐκτῆςπαρεμβολῆς, κἀγὼπέφευγα ἐκτῆςπαρατάξεωςσήμερον. καὶεἶπεν῾Ηλί·τίτὸγεγονὸςρῆμα, τέκνον; 17 καὶἀπεκρίθη τὸπαιδάριον καὶεἶπε·πέφευγεν ἀνὴρ᾿Ισραὴλἐκπροσώπου ἀλλοφύλων, καὶἐγένετο πληγὴμεγάλη ἐντῷ λαῷ, καὶἀμφότεροι οἱυἱοὶ σου τεθνήκασι, καὶἡκιβωτὸς τοῦΘεοῦἐλήφθη. 18 καὶἐγένετοὡςἐμνήσθητῆςκιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ, καὶἔπεσενἀπὸ τοῦδίφρουὀπισθίως ἐχόμενοςτῆςπύλης, καὶσυνετρίβη ὁνῶτος αὐτοῦ καὶἀπέθανεν, ὅτι πρεσβύτηςὁ ἄνθρωπος καὶβαρύς· καὶαὐτὸςἔκρινετὸν᾿Ισραὴλεἴκοσινἔτη. 19 Καὶνύμφη αὐτοῦ γυνὴΦινεὲςσυνειληφυῖα τοῦτεκεῖν· καὶἤκουσετὴνἀγγελίαν ὅτι ἐλήφθη ἡκιβωτὸς τοῦΘεοῦ καὶὅτι τέθνηκενὁπενθερὸςαὐτῆς καὶὁἀνὴραὐτῆς, καὶἔκλαυσε καὶἔτεκεν, ὅτι ἐπεστράφησανἐπ᾿αὐτὴνὠδῖνεςαὐτῆς 20 καὶἐντῷκαιρῷαὐτῆς ἀποθνήσκει, καὶεἶπον αὐτῇαἱγυναῖκες αἱπαρεστηκυῖαι αὐτῇ·μὴφοβοῦ, ὅτι υἱὸντέτοκας· καὶοὐκἀπεκρίθη, καὶοὐκἐνόησενἡκαρδίααὐτῆς. 21 καὶἐκάλεσετὸπαιδάριονΟὐαὶΒαρχαβὼθὑπὲρτῆςκιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ καὶὑπὲρ τοῦπενθεροῦαὐτῆς καὶὑπὲρ τοῦἀνδρὸςαὐτῆς. 22 καὶεἶπαν·ἀπῴκισταιδόξα ᾿Ισραὴλἐντῷ ληφθῆναιτὴνκιβωτὸνΚυρίου Σημείωση: στὸἐδάφιο 10 τὸ πρῶτο ᾿Ισραὴλδιορθώθηκεσὲ᾿Ισραήλ, καὶτὸπληγήσὲ πληγὴ

Καὶκατὰτὶς μέρες ἐκεῖνες, εἶχαν οἱἀλλόφυλοι, οἱΦιλισταῖοι συγκεντρωθεῖ, γιὰνὰ πολεμήσουν ἐναντίον τοῦ λαοῦ τοῦἸσραήλ· καὶ βγῆκαν ἀπὸτὶς πόλεις τους οἱ γιοὶ τοῦ Ἰσραήλ, τοὺς ἀλλόφυλους νὰσυναντήσουν, κι ἐναντίον αὐτῶν νὰπολεμήσουν, καὶστὴν Ἀβενέζερ στρατοπέδευσαν αὐτοί, καὶστῆς Ἀφὲκ στρατοπέδευσαν οἱἀλλόφυλοι τὴ γῆ. 2 Καὶπαρατάχτηκαν οἱἀλλόφυλοι λοιπόν, τοῦἸσραὴλ γιὰ νὰ πολεμήσουν τὸν λαό· καὶὑπερίσχυσαν οἱΦιλισταῖοι στὴμάχη αὐτή, κι ἐνώπιον τῶν ἀλλοφύλων, τοῦἸσραὴλ ἡττή-

θηκαν οἱγιοί, καὶστὴν πεδιάδα ὅπου εἶχαν παραταχτεῖ, τέσσερεις χιλιάδες ἄνδρες στὴ

μάχη ἔπεσαν νεκροί. 3 Κι ἀπ’ τὸν λαὸ τοῦἸσραήλ, αὐτοὶ ποὺεἶχαν διασωθεῖ, στὸστρατό-

πεδο ἐπέστρεψαν μετὰσπουδῆς, καὶεἶπαν οἱπρεσβύτεροι τοῦἸσραήλ· γιατί σήμερα πα-

ραχώρησε ὁΚύριος, νὰἡττηθοῦμε ἐνώπιον τῶν Φιλισταίων, τῶν ἀλλοφύλων; Ἂς λάβου-

με τώρα λοιπόν, τῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ μας τὴν Κιβωτὸἀπ’ τὴΣηλώμ, κι ἀνάμεσά μας

αὐτὴ ἂς βγεῖ, καὶ πρὸς τῆς μάχης τὸπεδίο μαζὶμὲμᾶς ἂς πορευτεῖ, κιἀπὸ τὰ χέρια τῶν

ἐχθρῶν μας, θὰσώσει θαυμαστὰ ἐμᾶς αὐτή. 4 Κι ἀπέστειλε ὁ λαὸς κάποιους ἀνθρώπους στὴΣηλώμ, κι ἔλαβαν κι ἔφεραν ἀπὸἐκεῖ, τῆς διαθήκης τοῦΚυρίου τὴν Κιβωτό, ὁὁποῖος ἦταν καθήμενος ἐπὶτῶν Χερουβίμ· καὶἦρθαν ἀπ’ τὴΣηλώμ, μαζὶμὲ τῆς διαθήκης τὴν Κιβωτό, ἀμφότεροι, καὶ οἱ δύο γιοὶ τοῦ Ἡλὶμαζί, ὁΦινεὲς καὶὁὈφνί. 5 Καὶσυνέβη λοι-

πὸν αὐτό, ὅταν στὸστρατόπεδο ἔφτασε τῶν Ἰσραηλιτῶν, τῆς διαθήκης τοῦΚυρίου ἡ Κιβωτός, τότε κραύγασε μὲἰσχύ, μὲμιὰφωνή, ὁ λαὸς ὅλος τοῦἸσραήλ, κι ἀπ’ τὶς κραυγὲς αὐτῶν ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη ἐκεῖἀντήχησε ἡ γῆ. 6 Καὶ ἄκουσαν οἱἀλλόφυλοι, οἱΦιλισταῖοι, τὴν κραυγή, καὶεἶπαν μεταξύ τους οἱἀλλόφυλοι τὰἑξῆς· τί ’ναι ἡμεγάλη αὐτὴκραυγή, ἡὁποία ἔχει στῶν Ἑβραίων τὸστρατόπεδο ἀκουστεῖ; Καὶγνώση ἔλαβαν αὐτοί, ὅτι τοῦ Κυρίου ἡΚιβωτός, στὸστρατόπεδο ἔχει ἔρθει τῶν Ἰσραηλιτῶν. 7 Καὶφοβήθηκαν οἱἀλλό-

φυλοι, καὶεἶπαν τὰ ἑξῆς· αὐτοὶ οἱ ἴδιοι οἱθεοί, στὸστρατόπεδό τους τώρα ἔχουν ἔρθει πρὸς αὐτούς, στὸπλευρό τους ἐναντίον μας γιὰνὰπαραταχτοῦν· ἀλίμονο λοιπὸν τώρα

σὲ μᾶς· γλύτωσέ μας σήμερα, Κύριε, ἀπὸμιὰτέτοια συμφορά, γιατὶδὲν ἐνέσκηψαν σὲ

μᾶς τέτοια δεινά, οὔτε χθὲς οὔτε προχθὲς οὔτε στὸπαρελθὸν ποτὲξανά. 8 Ἀλίμονο σὲ

μᾶς τώρα λοιπόν· ποιός ἀπ’ τὰχέρια θὰμᾶς σώσει, τῶν θεῶν αὐτῶν τῶν ἰσχυρῶν; Αὐτοί ’ναι οἱθεοί, ποὺτῆς Αἰγύπτου πάταξαν τὴ γῆ, μὲπληγὲς μεγάλες, φοβερὲς κάθε λογῆς, καὶστὴν ἔρημο ἐπιτέλεσαν σημεῖα θαυμαστά, τὴμεγάλη τους πρὸς ὅλους ἐπιδεικνύοντας ἰσχύ, καὶθαυμαστὰκαθοδηγώντας τὸν λαὸ τοῦἸσραήλ. 9 Φιλισταῖοι, ἀναθαρρῆστε, λάβετε ἰσχύ, κραταιωθεῖτε, καὶφρόνημα γενναῖο καὶἀνδρεῖο τώρα δεῖξτε, γιὰνὰμὴδοῦλοι τῶν Ἑβραίων καταστεῖτε, ὅπως εἶχαν αὐτοὶδοῦλοι δικοί μας καταστεῖ, κι ἄνδρες φανεῖτε, ἀνδρεία ἐσεῖς νὰ δείξετε, καὶ στὸπεδίο τῆς μάχης αὐτοὺς γενναῖα νὰπολεμήσετε.

10 Καὶμὲἀνδρεία ἐναντίον τους πολέμησαν αὐτοί· καὶ τοῦἸσραὴλ πάλι ἀπ’ τοὺς ἀλλόφυλους ἡττήθηκαν οἱγιοί, καὶτράπηκαν σὲἄτακτη φυγή, καὶστὸκατάλυμά του, στὴν οἰκία τουκατέφυγε καθείς· καὶμεγάλο σφόδρα ἦταν τὸ πλῆγμα ποὺδέχτηκαν αὐτοί, κι ἀπὸ τοὺς γιοὺς τοῦἸσραήλ, ἀπὸ τὰ τάγματα, τοὺς πεζούς, ποὺεἶχαν ἐκεῖπαραταχτεῖ, τριάντα χιλιάδες ἄνδρες, καταγῆς ἔπεσαν νεκροί. 11 Καὶτῆς διαθήκης τοῦ ΘεοῦἡΚιβωτός, ἀπὸ τοὺς ἀλλοφύλους ἀντικείμενο εἶχε γίνει διαρπαγῆς, καὶ τοῦ Ἡλὶἀμφότεροι θανατώθηκαν οἱγιοί, πέθαναν καὶ οἱ δυὸμαζὶἐκεῖ, ὁΦινεὲς καὶὁὈφνί. 12 Κι ἕνας ἄνδρας, τὴμέρα ἐκείνη, Ἰσραηλίτης Ἰεμιναῖος, ἀπ’ τὴν φυλὴδηλαδὴ τοῦ Βενιαμίν, ἀπὸτῆς μάχης ἔτρεξε τὸπεδίο μετὰσπουδῆς, καὶστῆς Σηλὼμ ἦρθε τὴ γῆ, καὶ τὰ ἱμάτιάτου εἶχαν σ’ ἔνδειξη πένθους διαρραγεῖ, καὶχῶμα στὴδική του εἶχε ρίξει κεφαλή. 13 Καὶἦρθε λοιπὸν αὐτὸς ἐκεῖ, καὶἰδοὺὁἩλί, καθισμένος ἦταν πάνω σὲ δίφρο, πλησίον

τῆς πύλης τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου, διαρκῶς παρατηρώντας τὴν ὁδό, γιατί ’ταν ἡ καρ-

διά τουγεμάτη φόβο κι ἀγωνία, γιὰτῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦτὴν Κιβωτό· καὶ εἰσῆλθε στὴν πόλη αὐτὸς ὁἄνθρωπος λοιπόν, τὰγεγονότα στοὺς κατοίκους γιὰν’ ἀναγγείλει τῆς Σηλώμ, κι ἀνήγγειλε αὐτὰἐκεῖ, καὶτῶν κατοίκων τῆς πόλης, ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη, παντοῦἀντήχησε ἡκραυγή. 14 Καὶτῆς κραυγῆς ἔφτασε ὁἀχὸς γοργὰστὰὦτα τοῦἩλί, καὶ εἶπε,

ρώτησε αὐτός· τί ’ναι τοῦτες οἱκραυγὲς καὶὁἀχός; Κι ἔσπευσε ὁἄνθρωπος αὐτὸς ἐκεῖ, καὶεἰσῆλθε στῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου τὴν αὐλή, καὶγνωστοποίησε στὸν Ἡλί, ὅλα ὅσα εἴχανε συμβεῖ. 15 ΚαὶὁἩλί, προχωρημένης ἦταν ἡλικίας γεροντικῆς, ἐνενήντα ἐτῶν ἦταν αὐτός, καὶ οἱ ὀφθαλμοί τουἀνέκφραστοι κοιτοῦσαν κι ἀπλανῶς, καὶ καθόλου αὐτὸς δὲν ἔβλεπε σχεδόν· 16 καὶεἶπε στοὺς ἄνδρες ὁἩλί, ποὺεἴχανε γύρω του σταθεῖ· τί ’ναι

τούτη ἡφωνή, τί εἶναι τοῦτος ὁἀχός; Κι ἔσπευσε ὁἄνθρωπος αὐτός, ποὺἀνήγγειλε τὰ

γεγονότα στοὺς κατοίκους τῆς Σηλώμ, καὶπλησίασε τὸν Ἡλί, καὶσ’ αὐτὸν εἶπε τὰ ἑξῆς·

ἐγὼ εἶμαι αὐτός, ποὺἀπ’ τὸστρατόπεδό μας ἔχω ἔρθει τώρα τρέχοντας ἐδῶ, κι ἀπ’ τὸ πε-

δίο τῆς μάχης ἔχω σήμερα διαφύγει, καὶστῆς Σηλὼμ ἔχω τοὺς κατοίκους τὰγεγονότα ἀναγγείλει. Καὶεἶπε ὁἩλί· τί ἀκριβῶς ἔχει, τέκνο μου, συμβεῖ; 17 Καὶἀποκρίθηκε ὁ ἄνδρας ὁνεαρός, καὶ τὰ ἑξῆς εἶπε σ’ αὐτόν· ἐνώπιον τῶν ἀλλοφύλων, οἱ γιοὶ τοῦἸσραήλ, σὲ ἄτακτη φυγὴἔχουν τραπεῖ, καὶμεγάλο πλῆγμα, καίριο, τοῦἸσραὴλ δέχτηκε ὁλαός, καὶ

οἱ γιοί σου ἔχουν ἀμφότεροι πεθάνει, θανατωθεῖ, καὶτῆς διαθήκης τοῦΘεοῦἡΚιβωτός, ἀπὸ τοὺς ἀλλοφύλους ἀντικείμενο ἔχει γίνει διαρπαγῆς. 18 Κι εὐθὺς ἀμέσως ὅταν ἀνέφε-

ρε ὁἄνθρωπος αὐτός, τὶσυνέβη στῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦτὴν Κιβωτό, ὁ Ἡλὶἔπεσε ἀπ’ τὸν δίφρο πρὸς τὰπίσω, πλησίον τῆς πύλης τῆς Σκηνῆς τοῦμαρτυρίου, καὶἡράχη του εἶχε συντριβεῖ, καὶ τὴ στερνή του αὐτὸς παρέδωσε πνοή, γιατί ’ταν ὁἄνθρωπος πρεσβύτης, σφοδρὰπροχωρημένης ἡλικίας καὶβαρύς· καὶΚριτὴς τοῦἸσραὴλ εἶχε αὐτὸς ἀναδειχτεῖ, κι ἐπὶ εἴκοσι ἔτη, τὸν λαὸκυβέρνησε τοῦἸσραήλ.

19 Καὶἡνύφη τοῦἩλί, ἡγυναίκα τοῦΦινεές, ἔγκυος ἦταν, κι ἕτοιμη νὰγεννήσει ἦταν

αὐτή· κι ὅταν ἄκουσε τὴν εἴδηση λοιπόν, ὅτι τῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ ἡΚιβωτός, ἀντικείμε-

νο εἶχε γίνει διαρπαγῆς, κι ὅτι πέθανε ὁπεθερός της, κι ὅτι αὐτῆς εἶχε ὁἄνδρας θανατω-

θεῖ, ἔκλαψε καὶγέννησε πρὶν ἀπ’ τὴν ὥρα της ἐκεῖ, γιατὶ τοῦτοκετοῦ οἱ ὠδίνες αἰφνίδια ἔπιασαν αὐτήν.20 Καὶμόλις γέννησε, τὴστερνή της ἦταν ἕτοιμη νὰπαραδώσει αὐτὴ πνοή, καὶεἶπαν οἱγυναῖκες, ποὺἦταν πλησίον της, σ’ αὐτήν· μὴφοβᾶσαι, γιατὶ γιὸ γέννησες ἐσύ· κι ἀπόκριση δὲν ἔδωσε καμιά, καὶἡδική της τίποτα δὲν ἔνιωσε καὶδὲν κατάλαβε καρδιά. 21 Κι ὀνόμασε τὸπαιδὶ “Οὐαὶ Βαρχαβώθ”, δηλαδὴ“Ἀλίμονο, ἡδόξα ἔχει χαθεῖ”, καὶτ’ ὄνομα ἔδωσε αὐτό, ἕνεκα τῶν φοβερῶν γεγονότων αὐτῶν, ἤτοι, γιὰτῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ τὴν Κιβωτό, καὶ γιὰτὸν πεθερότης τὸν Ἡλί, καὶ γιὰ τὸν ἄνδρα ἐπίσης αὐτῆς. 22 Καὶεἶπαν οἱ γιοὶ τοῦἸσραήλ· μετοίκησε, ἔφυγε ἡδόξα τοῦλαοῦ τοῦἸσραήλ, γιατὶτῆς διαθήκης τοῦΚυρίου τοῦΘεοῦἡΚιβωτός, ἀπὸ τοὺς ἀλλοφύλους ἀντικείμενο ἔχει γίνει διαρπαγῆς.

Σημείωση: στὸ ἐδάφιο 1 τὸ πρῶτο ἀλλόφυλοι, καὶτὸ ἐξῆλθεν ᾿Ισραὴλ μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 2 τὸ ἔκλινεν ὁπόλεμος μεταφράστηκε ἐ-

λεύθερα, καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἀνὴρ, καὶτὸ ἐπλήγησαν ἐν τῇπαρατάξει μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 3 τὸ ἦλθεν ὁ

λαὸς, καὶτὸ ἔπταισεν ἡμᾶς, καὶτὸ ἀλλοφύλων, καὶτὸ ἐξελθέτω ἐκ μέσου ἡμῶν· στὸ ἴδιο

ἐδάφιο τὸ μετὰ σπουδῆς, καὶ τὸ τῆς διαθήκης, καὶ τὸ θαυμαστὰ δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 4 τὸ τῆς διαθήκης (δίς)· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἀμφότεροι μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 5 τὸ τῶν Ἰσραηλιτῶν, καὶ τὸ τῆς διαθήκης, καὶ τὸ ἀπ’ τὶς κραυγὲς αὐτῶν ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη ἐκεῖ δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ φωνῇμεγάλῃμεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 6 τὸ πρῶτο οἱἀλλόφυλοι· στὸ ἴδιο ἐδάφιο

τὸ μεταξύ τους, καὶ τὸ τῶν Ἰσραηλιτῶν δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴ-

διο καὶ στὸ ἐδάφιο 7 τὸ στὸ πλευρό

καὶτὸ καὶ τρίτην μεταφράστη-

καν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 8 τὸ κόμμα μετὰ τὸ σώσει ὑπαγορεύει

τὸν ρυθμὸ τῆς ἀνάγνωσης ἢ τῆς ἀπαγγελίας, δὲ δικαιολογεῖται συντακτικά· στὸ ἴδιο ἐδά -

φιο τὸ μεγάλες, φοβερὲς δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἐν

τῇ ἐρήμῳ μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 9 τὸ κραταιοῦσθε καὶγίνεσθε εἰς ἄνδρας ἀλλόφυλοι, καὶ τὸ ἔσεσθε εἰς ἄνδρας· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ στὸ πεδίο τῆς μάχης, καὶ τὸ γενναῖα δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 10 τὸ μὲ ἀνδρεία, καὶ τὸ πάλι· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἀνὴρ, καὶ τὸ ἔφυγεν ἕκαστος εἰς σκήνωμα αὐτοῦ, καὶ τὸ ἐξ ᾿Ισραὴλ, καὶ τὸ ταγμάτων μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ κόμμα μετὰ τὸ ἄνδρες ὑπαγορεύει τὸν ρυθμὸ τῆς ἀνάγνωσης ἢ τῆς ἀπαγγελίας, δὲ δικαιολογεῖται συντακτικά· στὸ ἐδάφιο 11 τὸ τῆς διαθήκης δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἐλήφθη, καὶ τὸ ἀμφότεροι…ἀπέθανον μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 12 τὸ Ἰσραηλίτης, καὶ τὸ ἀπ’ τὴν φυλὴ δηλαδὴ τοῦ Βενιαμίν, καὶ τὸ μετὰ σπουδῆς, καὶ τὸ σ’ ἔνδειξη πένθους δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦμεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 13 τὸ πλησί-

ον τῆς πύλης τῆς Σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ τὸ τῆς διαθήκης, καὶ τὸ κι ἀνήγγειλε αὐτὰ ἐ-

κεῖ δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἀπαγγεῖλαι, καὶ τὸ ἀ-

νεβόησεν ἡπόλις μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 14 τὸ ἤκουσεν ῾Ηλὶτὴν φωνὴν τῆς βοῆς, καὶ τὸ εἶπε, καὶ τὸ εἰσῆλθε καὶἀπήγγειλε· στὸ ἐδάφιο 15 τὸ προχωρημένης ἦταν ἡλικίας γεροντικῆς δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἐπανέστησαν καὶ οὐκ ἐπέβλεπε μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 16 τὸ τίς ἡ φωνὴ τοῦἤχου τούτου· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ποὺ ἀνήγγειλε τὰ γεγονότα στοὺς κατοίκους τῆς Σηλώμ, καὶ τὸ τρέχοντας, καὶ

τὸ καὶ στῆς Σηλὼμ ἔχω τοὺς κατοίκους τὰ γεγονότα ἀναγγείλει, καὶ τὸ ἀκριβῶς δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 17τὸ πέφευγεν ἀνὴρ, καὶ τὸ τεθνήκασι, καὶ τὸ ἐλήφθη μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ καίριο, καὶ τὸ τῆς διαθήκης δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 18 τὸ ὡς ἐμνήσθη, καὶ τὸ ἀπέθανεν, καὶ τὸ ἔκρινε τὸν ᾿Ισραὴλ μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ στῆς διαθήκης, καὶ τὸ τῆς Σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, καὶ τὸ σφοδρὰ προχωρημένης ἡλικίας δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 19 τὸ ἐλήφθη, καὶ τὸ τέθνηκεν μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά·

στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τῆς διαθήκης, καὶ τὸ πρὶν ἀπ’ τὴν ὥρα της ἐκεῖ, καὶ τὸ αἰφνίδια δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 20 τὸ ἐν τῷκαιρῷ αὐτῆς ἀποθνήσκει, καὶ τὸ οὐκ ἐνόησεν μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἐδάφιο 21 τὸ

δηλαδὴ “Ἀλίμονο, ἡ δόξα ἔχει χαθεῖ”, καὶ τ’ ὄνομα ἔδωσε αὐτό, ἕνεκα τῶν φοβερῶν γεγο-

νότων αὐτῶν, ἤτοι, καὶ τὸ τῆς διαθήκης, καὶ τὸ τὸν Ἡλί δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνι -

κὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 22 τὸ εἶπαν, καὶ τὸ ἀπῴκισται, καὶ τὸ ἐν τῷ ληφθῆναι μεταφρά-

στηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τῆς διαθήκης δὲν ὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο.

ΚΑΙἀλλόφυλοι ἔλαβοντὴνκιβωτὸν τοῦ Θεοῦ καὶεἰσήνεγκαναὐτὴνἐξ᾿Αβενέζερ εἰς ῎Αζωτον. 2 καὶἔλαβονἀλλόφυλοι τὴνκιβωτὸνΚυρίου καὶεἰσήνεγκαναὐτὴνεἰςοἶκον Δαγὼν καὶ παρέστησαναὐτὴνπαρὰ Δαγών. 3 καὶὤρθρισανοἱ᾿Αζώτιοι καὶεἰσῆλθον εἰς

οἶκον Δαγὼν καὶεἶδον καὶἰδοὺΔαγὼνπεπτωκὼςἐπὶ πρόσωποναὐτοῦἐνώπιονκιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ· καὶἤγειραντὸνΔαγὼν καὶκατέστησανεἰςτὸντόπον αὐτοῦ. καὶἐβαρύνθη

χεὶρΚυρίου ἐπὶ τοὺς᾿Αζωτίους καὶἐβασάνισεναὐτοὺς καὶἐπάταξεναὐτοὺςεἰςτὰςἕδραςαὐτῶν, τὴν῎Αζωτον καὶτὰὅρια αὐτῆς. 4 καὶἐγένετοὅτε ὤρθρισαντὸ πρωΐ, καὶἰδοὺ Δαγὼνπεπτωκὼςἐπὶ πρόσωποναὐτοῦἐνώπιονκιβωτοῦδιαθήκης Κυρίου, καὶἡκεφαλὴ

Δαγὼν καὶἀμφότερατὰἴχνηχειρῶναὐτοῦἀφῃρημέναἐπὶτὰἐμπρόσθιαἀμαφὲθἕκαστον, καὶἀμφότεροιοἱκαρποὶτῶνχειρῶναὐτοῦπεπτωκότεςἐπὶτὸ πρόθυρον, πλὴνἡ ράχιςΔαγὼνὑπελείφθη. 5 διὰ τοῦτο οὐκἐπιβαίνουσινοἱἱερεῖςΔαγὼν καὶπᾶςὁεἰσπορευόμενοςεἰςοἶκον Δαγὼνἐπὶβαθμὸνοἴκου Δαγὼνἐν᾿Αζώτῳἕως τῆςἡμέρας ταύτης, ὅτι ὑπερβαίνοντεςὑπερβαίνουσι. 6 καὶἐβαρύνθηἡ χεὶρΚυρίου ἐπὶ῎Αζωτον, καὶἐπήγαγεν αὐτοῖς καὶἐξέζεσεναὐτοῖςεἰςτὰςναῦς, καὶμέσοντῆςχώραςαὐτῆςἀνεφύησανμύες, καὶἐγένετοσύγχυσιςθανάτουμεγάλη ἐντῇπόλει. 7 καὶεἶδον οἱἄνδρες᾿Αζώτουὅτι οὕτως, καὶλέγουσιν·ὅτι οὐκαθήσεταικιβωτὸς τοῦ Θεοῦ᾿Ισραὴλμεθ᾿ἡμῶν, ὅτι σκληρὰ χεὶραὐτοῦἐφ᾿ἡμᾶς καὶἐπὶΔαγὼν θεὸνἡμῶν. 8 καὶἀποστέλλουσι καὶ συνάγουσι τοὺς σατράπαςτῶνἀλλοφύλωνπρὸςαὐτοὺς καὶλέγουσι·τί ποιήσωμεντῇκιβωτῷ Θεοῦ᾿Ισραήλ; καὶλέγουσινοἱΓεθαῖοι· μετελθέτω κιβωτὸς τοῦΘεοῦ πρὸςἡμᾶς· καὶμετῆλθε κιβωτὸς τοῦ Θεοῦ᾿ΙσραὴλεἰςΓέθ. 9 καὶἐγενήθη μετὰτὸμετελθεῖναὐτὴν καὶγίνεται χεὶρ Κυρίου τῇπόλει, τάραχοςμέγαςσφόδρα, καὶἐπάταξετοὺςἄνδραςτῆςπόλεως ἀπὸμικροῦἕως μεγάλου καὶἐπάταξεναὐτοὺςεἰςτὰςἕδραςαὐτῶν, καὶἐποίησανοἱΓεθαῖοι ἑαυτοῖςἕδρας. 10 καὶἐξαποστέλλουσιτὴνκιβωτὸν τοῦ Θεοῦεἰς᾿Ασκάλωνα. καὶἐγενήθη ὡςεἰσῆλθε κιβωτὸς Θεοῦεἰς᾿Ασκάλωνα, καὶἐβόησανοἱ᾿Ασκαλωνῖται λέγοντες·τίἀπεστρέψατετὴνκιβωτὸν τοῦ Θεοῦ᾿Ισραὴλ πρὸςἡμᾶςθανατῶσαιἡμᾶς καὶτὸν λαὸνἡμῶν; 11 καὶἐξαποστέλλουσι καὶσυνάγουσι τοὺς σατράπαςτῶνἀλλοφύλωνκαὶεἶπον·ἐξαποστείλατετὴνκιβωτὸν τοῦ Θεοῦ᾿Ισραήλ, καὶκαθισάτω εἰςτὸντόπον αὐτῆς καὶοὐμὴ θανατώσῃἡμᾶς καὶτὸν λαὸνἡμῶν· 12 ὅτι ἐγενήθη σύγχυσιςἐνὅλῃτῇπόλει βαρεῖασφόδρα, ὡςεἰσῆλθε κιβωτὸς Θεοῦ᾿Ισραὴλἐκεῖ, καὶοἱζῶντες καὶοὐκἀποθανόντεςἐπλήγησανεἰςτὰςἕδρας, καὶἀνέβη ἡκραυγὴτῆςπόλεως εἰςτὸνοὐρανόν

Σημείωση: στὸἐδάφιο 2 τὸ πρῶτο καίδιορθώθηκεσὲ καὶ·στὸἐδάφιο 4 τὸτά, πρὶντὸἐμπρόσθια, διορθώθηκεσὲτὰ

Καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἔλαβαν λοιπόν, τῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦτὴν Κιβωτό, κι ἀπὸ τῆς Ἀβενέζερ τὴ γῆ, στὴν Ἄζωτο μετέφεραν αὐτήν. 2 Κι ἔλαβαν οἱἀλλόφυλοι τοῦΚυρίου τὴν Κιβωτό, καὶ στὸν οἶκο, στοῦΔαγὼν τὴν ἔφεραν τὸν ναό, καὶπλάι στὸἄγαλμα τὴν τοποθέτησαν τοῦΔαγών. 3 Καὶ τῆς Ἀζώτου εἶχαν οἱκάτοικοι σηκωθεῖ, τὴν ὥρα τοῦὄρθρου, πολὺ πρωί, καὶστοῦΔαγὼν εἰσῆλθαν τὸν οἶκο αὐτοί, καὶεἶδαν, καὶἰδοὺὁΔαγών, μὲ τὸ πρόσωπό του εἶχε πέσει καταγῆς, μπροστὰστῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦτὴν Κιβωτό· καὶσήκωσαν τὸἄγαλμα τοῦΔαγών, καὶστὸν τόπο τουτοποθέτησαν αὐτό. Καὶ βαρὺ ἔπεσε τὸ χέρι τοῦΚυρίου, ἐπάνω στῆς Ἀζώτου τοὺς κατοίκους, καὶβασάνισε αὐτούς, καὶστὰὀπίσθιά τους πάταξε αὐτούς, κι αἱμορροΐδες καὶοἰδήματα εἶχαν σ’ αὐτοὺς ἐμφανιστεῖ, στοὺς κατοίκους ὅλους τῆς Ἀζώτου, καὶτῶν περιχώρων ἐπίσης αὐτῆς. 4 Καὶσυνέβη, ὅταν ση-

κώθηκαν τὴν ἄλλη μέρα τὴν ὥρα τοῦὄρθρου, πολὺπρωί, καὶ στὸν οἶκο εἰσῆλθαν τοῦΔα-

γὼν πάλι αὐτοί, ἰδοὺ καὶπάλι ὁΔαγών, μὲ τὸ πρόσωπό του εἶχε πέσει καταγῆς, μπροστὰ στῆς διαθήκης τοῦΚυρίου τὴν Κιβωτό, καὶ τοῦΔαγὼν ἡκεφαλή, καὶτῶν χεριῶν του εἶχαν ἀμφότερες, καὶ οἱ δυὸπαλάμες, ἀποκοπεῖ, καὶ πρὸς τὰ μπρὸς αὐτὰ ἦταν πεσμένα, καὶστοῦ ναοῦ τὸ πρόθυρο, τὸκατώφλι, τὸκαθένα, κι ἀμφότεροι τῶν χεριῶν του οἱ καρποί, στοῦναοῦἦταν τὸπρόθυρο πεσμένοι καταγῆς, καὶ μόνο ἡ ράχη τοῦΔαγών, ἤτοι τοῦ ἀγάλματός του ὁκορμός, εἶχε στὴθέση τουπαραμείνει, δίχως ζημιὰ νὰ ὑποστεῖ. 5 Γιὰ τοῦτο τοῦΔαγὼν οἱἱερεῖς, καὶκαθείς, ὁὁποῖος στὸν οἶκο, στοῦΔαγὼν εἰσέρχεται τὸν ναό, δὲν πατοῦν τὸπόδι τους ἐπ’ οὐδενί, στὸκατώφλι τοῦοἴκου τούτου τοῦΔαγών, ὁὁποῖος στῆς Ἀζώτου ἀκόμη βρίσκεται τὴγῆ, μέχρι καὶ τὴν ἡμέρα τούτη, ἄχρι τοῦνῦν, ἀλλὰ τὸ κατώφλι δρασκελίζουν τοῦναοῦ, ὑπερπηδοῦν, μὲμεγάλη εὐλάβεια καὶπροσοχή. 6 Καὶ βαρὺ καὶπάλι ἔπεσε τὸχέρι τοῦΚυρίου, ἐπάνω στῆς Ἀζώτου τοὺς κατοίκους, καὶμεγάλη ἐπέφερε σ’ αὐτοὺς πληγή, καὶστὰ πλοῖα τους ἐκζέματα, ἐξανθήματα γεμίσανε αὐτοί, καὶστὸμέσο τῆς χώρας τους, πολλοὶἐμφανίστηκαν ποντικοί, κι ἀπὸσύγχυση μεγάλη καὶπανικὸ εἶχε ἡπόλη κυριευτεῖ, κι ὁθάνατος εἶχε παντοῦἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη ἐξαπλωθεῖ 7 Καὶεἶδαν οἱἄνδρες τῆς Ἀζώτου, ὅλ’ αὐτὰ ποὺεἶχαν συμβεῖ, καὶ τὰ ἑξῆς εἶπαν αὐτοί· δὲν πρόκειται ἄλλο νὰπαραμείνει ἀνάμεσά μας, μεθ’ ἡμῶν, τῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἰσραὴλ ἡΚιβωτός, γιατὶ τὸ χέρι τοῦΚυρίου πάνω μας ἔπεσε βαρύ, καὶτιμωρίες σκληρὲς ἐνέσκηψαν σὲμᾶς κάθε λογῆς, καὶπάνω στὸν θεό μας τὸν Δαγὼν μὲμᾶς μαζί. 8 Κι ἀνθρώπους ἀπέστειλαν αὐτοί, καὶ τοὺς σατράπες κάλεσαν τῶν Φιλισταίων νὰ’ρθοῦν ἐκεῖ, καὶσ’ αὐτοὺς ἦρθαν τῶν ἀλλοφύλων οἱἀρχηγοί, καὶσ’ ἐκείνους εἶπαν οἱἄνδρες τῆς Ἀζώτου τὰἑξῆς· τί θὰκάνουμε λοιπόν, μὲτῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ τοῦἸσραὴλ τὴν Κιβωτό; Καὶτῶν Γεθαίων εἶπαν οἱἄρχοντες, οἱἀρχηγοί· ἂς σὲμᾶς μεταφερθεῖτώρα λοιπόν, τῆς

διαθήκης τοῦ ΘεοῦἡΚιβωτός· καὶστῆς Γὲθ εἶχε τὴγῆ μεταφερθεῖ, ἡΚιβωτὸς τῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ τοῦἸσραήλ. 9 Καὶ τοῦτο εἶχε συμβεῖ, ὅταν εἶχε αὐτὴἐκεῖμεταφερθεῖ, τότε τὸ χέρι τοῦΚυρίου στὴν πόλη ἔπεσε βαρύ, καὶμεγάλη σφόδρα ἔγινε στὴν πόλη ταραχή, καὶ τοὺς ἄνδρες πάταξε τῆς πόλης ὁλοταχῶς, ἀπὸτὸν πιὸμεγάλο μέχρι τὸν πιὸμικρό, καὶστὰὀπίσθιά τους πάταξε αὐτοὺς ὅλους ἐκεῖ, κι αἱμορροΐδες καὶοἰδήματα εἶχαν σ’ αὐτοὺς ἐμφανιστεῖ, καὶ γιὰ τοὺς ἑαυτούς τους εἶχαν τότε τῆς Γὲθ οἱκάτοικοι κατασκευάσει, καθίσματα εἰδικά, γιὰν’ ἀναπαύονται σ’ αὐτά, τὸν πόνο τουπασχίζοντας καθεὶς νὰ κατευνάσει. 10 Κι ἀπέστειλαν στὴν Ἀσκάλωνα λοιπόν, τῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦτὴν Κιβωτό. Καὶ στὴν Ἀσκάλωνα μόλις εἰσῆλθε τοῦ ΘεοῦἡΚιβωτός, τῆς Ἀσκάλωνας οἱκάτοικοι κραύγασαν τότε παρευθύς, λέγοντας τὰ ἑξῆς μὲ μιὰφωνή· γιατί μεταφέρατε σὲμᾶς ἐσεῖς, τὴν Κιβωτὸτῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ τοῦἸσραήλ; Γιὰνὰμᾶς θανατώσει, καὶ τὸν λαό μας ὅλο μέχρι ἑνὸς νὰἐξοντώσει; 11 Κι ἀνθρώπους ἀπέστειλαν αὐτοί, καὶ τοὺς σατράπες

κάλεσαν τῶν Φιλισταίων νὰ’ρθοῦν ἐκεῖ, καὶἦρθαν τῶν ἀλλοφύλων οἱἀρχηγοί, καὶσ’ ἐκείνους εἶπαν οἱἄνδρες τῆς Ἀσκάλωνας τὰἑξῆς· ἀπὸτὴν πόλη μας ν’ ἀπομακρύνετε παρευθύς, τὴν Κιβωτὸτῆς διαθήκης τοῦ Θεοῦ τοῦἸσραήλ, κι ἂς στὸν τόπο της αὐτὴἀποσταλεῖ κι ἂς μείνει ἐκεῖ, καὶδὲν θὰθανατώσει ἐμᾶς αὐτή, καὶτὸν λαό μας δὲν θ’ ἀφανί-

σει ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς· 12 γιατὶσύγχυση ἔγινε σ’ ὅλη τὴν πόλη σφόδρα μεγάλη καὶ

ταραχή, μόλις εἰσῆλθε τοῦ Θεοῦ τοῦἸσραὴλ ἡΚιβωτὸς ἐντὸς αὐτῆς, κι ὅσοι δὲν πέθαναν

καὶεἶχαν ἀπομείνει ζωντανοί, αὐτῶν εἶχαν τὰὀπίσθια προσβληθεῖ, ἀπὸμιὰνόσο ἀνυπόφορη καὶβασανιστική, καὶὡς τὸν οὐρανὸεἶχε ταχέως ἀνεβεῖ, τῶν κατοίκων τῆς πόλης τούτης ὁἀχὸς καὶἡκραυγή.

Σημείωση: στὸ ἐδάφιο 1 τὸ τῆς διαθήκης δὲνὑπάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 2 τὸ οἶκον, καὶτὸ δεύτερο Δαγών μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργι-

κά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 3 τὸ ὤρθρισαν, καὶτὸ τὸν Δαγὼν, καὶτὸ ἐπάταξεν αὐτοὺς εἰς

τὰς ἕδρας αὐτῶν, τὴν ῎Αζωτον καὶ τὰ ὅρια αὐτῆς· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ στῆς διαθήκης δὲν ὑ-

πάρχει στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 4 τὸ ὅτε ὤρθρισαν τὸ πρωΐ, καὶ τὸ ἀμφότερα, καὶτὸ ἐπὶ τὰ ἐμπρόσθια ἀμαφὲθ ἕκαστον μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ καὶ στὸν οἶκο εἰσῆλθαν τοῦ Δαγὼν πάλι αὐτοί, καὶτὸ καὶ πάλι, καὶ τὸ δεύτερο στοῦ ναοῦ, καὶ τὸ ἤτοι τοῦ ἀγάλματός του ὁ κορμός, καὶ τὸ δίχως ζημιὰ νὰ ὑποστεῖ δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 5 τὸ οἶκον, καὶ τὸ ἐν ᾿Αζώτῳ, καὶτὸ ὅτι ὑπερβαίνοντες ὑπερβαίνουσι μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀνα-

δημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἐπ’ οὐδενί, καὶ τὸ ἄχρι τοῦ νῦν δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο

ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 6 τὸ καὶ πάλι, καὶ τὸ πολλοὶ· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ῎Αζωτον, καὶτὸ ἐπήγαγεν αὐτοῖς καὶἐξέζεσεν αὐτοῖς, καὶτὸ ἐγένετο σύγχυσις θανάτου μεγάλη ἐν τῇ πόλει μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 7 τὸ ὅτι οὕτως, καὶτὸ μεθ᾿ἡμῶν, καὶτὸ σκληρὰ χεὶρ αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τῆς διαθήκης, καὶ τὸ μὲ μᾶς μαζί δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 8 τὸ συνάγουσι τοὺς σατράπας τῶν ἀλλοφύλων πρὸς αὐτοὺς καὶλέγουσι, καὶτὸ

οἱ Γεθαῖοι μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ τῆς διαθήκης (τρὶς) δὲν ὑπάρχει στὸἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 9 τὸ καὶγίνεται, καὶ τὸ ἀπὸ μικροῦἕως μεγάλου, καὶτὸ ἐπάταξεν αὐτοὺς εἰς τὰς ἕδρας αὐτῶν, καὶτὸ δεύτερο ἕδρας μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ὁλοταχῶς, καὶ

τὸ γιὰ ν’ ἀναπαύονταισ’ αὐτά, τὸν πόνο του πασχίζοντας καθεὶς νὰ κατευνάσει δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 10 τὸ τῆς διαθήκης (δίς), καὶ

τὸ παρευθύς, καὶ τὸ μὲ μιὰφωνή, καὶ τὸ ὅλο μέχρι ἑνὸς· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ θανατῶσαι μεταφράστηκε πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· τὸ ἴδιο καὶ στὸ ἐδάφιο 11 τὸ συνάγουσι

τοὺς σατράπας τῶν ἀλλοφύλων καὶεἶπον, καὶτὸ οὐμὴθανατώσῃ· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ παρευθύς, καὶ τὸ τῆς διαθήκης, καὶ τὸ κι ἂς…ἀποσταλεῖ δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο· στὸ ἐδάφιο 12 τὸ σύγχυσις, καὶτὸ ἐκεῖ, καὶτὸ τῆς πόλεως μεταφράστηκαν πιστά, ἀλλὰ καὶ ἀναδημιουργικά· στὸ ἴδιο ἐδάφιο τὸ ἀπὸ μιὰ νόσο ἀνυπόφορη καὶ βασανιστική, καὶ τὸ ταχέως, καὶ τὸ ὁ ἀχὸς δὲν ὑπάρχουν στὸ ἀρχαῖο ἑλληνικὸ κείμενο.

ISBN

9786182054932

978-618-205-493-2