σήμαινε η αλλαγή της ώρας απ’ το στοματάκι του ξύλινου πουλιού, το
γουργούρισμα της αδέσποτης γάτας που είχε περιμαζέψει η Ζοζεφίνα
ΛΙΛΗ ΤΣΩΝΗ
και όποτε δεν κυνηγούσε νυχτοπεταλούδες στην αυλή καθόταν και
γουργούριζε ευτυχισμένη δίπλα από το κρεβάτι της Λέλας. που δεν
έλεγαν να σταματήσουν τους καβγάδες ολάκερη τη νύχτα μερικές
φορές. Εκεί που η Λέλα έλεγε «πάνε, έφυγαν» εκείνες ξαναγύριζαν
κυνηγώντας η μια την άλλη, νιαουρίζοντας σαν να τις έγδερναν
ζωντανές και δεν αποτελείωναν ποτέ τον καβγά τους πριν χαράξει η
μέρα. Όλα τούτα, σαν έπεφτε το σκοτάδι, μαζί και με τις σκιές των
γνώριμων αντικειμένων του σπιτιού, για τη Λέλα γίνονταν εφιαλτικά.
Παντού, ήταν ξέχειλη μια νυχτερινή, σκοτεινή συνωμοσία. Ακόμα κι οι
πατημασιές της, ακόμα κι αυτές την τρόμαζαν. Ο αντίλαλος των ίδιων
των βημάτων της, την έκανε να πιστεύει ότι κάποιος την ακολουθούσε
βήμα προς βήμα, ακόμα κι αν ήταν ξυπόλυτη Κι όταν η ξύλινη σκάλα
Η Ζοζεφίνα Η Ζοζεφίνα ΛΙΛΗ ΤΣΩΝΗ
που οδηγούσε από το ισόγειο στα υπνοδωμάτια, έκανε κανένα σιγανό
τρίξιμο, η Λέλα έβαζε το κεφάλι μέσα στα σκεπάσματα και με κρατημένη
την αναπνοή περίμενε να δει ποιος ανεβαίνει.Όμως η αλήθεια ήταν,
η άσπρη, η μαύρη, η κίτρινη και η κόκκινη
ότι στη Λέλα άρεσε να μένει μόνη στο σπίτι. Χόρευε ακούγοντας Έλβις
Πρίσλεϋ και Ανταμό, κρατώντας σφιχτά ένα μαξιλάρι στην αγκαλιά της
ή ακούγοντας Μπητλς και Τομ Τζόουνς με καβαλιέρο το κοντάρι της
η άσπρη, η μαύρη, η κίτρινη και η κόκκινη
ηλεκτρικής σκούπας. Δοκίμαζε τα ρούχα, τα παπούτσια, τα αξεσουάρ
και τα καλλυντικά της Αυγούστας και τραγουδούσε μπροστά στον
καθρέφτη. Έκανε την Ανν Μαρί Νταβίντ, τη Φρανσουάζ Αρντί, τη Συλβί
Βαρτάν και τη Ρίτα Παβόνε, αλλά τραγουδούσε επίσης με τις ώρες το Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σ Ε Κ ∆ Ο Σ ΕοΙσΣε λ ότ ο ς
“pour un flirt”, τo “petit demoiselle”, ο σ ε λ όττo ο ς“teenie weenie yellow polka-
dot bikini” και το “stasera mi butto”. Και φυσικά, δεν φοβόταν τίποτα!