Guðrún Kristín Magnúsdóttir
skræða 13 Hel
Mímir valkyrja
13 of 40 Óðsmál - The Profundity of Edda 13 af 40 Óðsmál – ný sýn á Eddu our forefathers´ wisdom is containted in Norse Edda poems and myths Skiljum menningararfinn okkar
Freyjukettir Norræn menning
rannsóknir síðan 1990
Óðsmál rannsóknir njóta styrks úr Þróunarsjóði námsgagna og frá Hagþenki hagall er köld rún -- hagl jökull fornir indo-evrópskir orðstofnar: khadjala khadnjala daggardropar þoka regn og kha/kham er tóm rúm himinn, djala vatn (hagall er oftast ekki með svona langan legg»»)
Þeir sem ekki eru læsir á menningararfinn okkar.... -- „læsi“ hér í víðum og djúpum skilningi þess hugtaks -.....eru hálfgerðir kálfar (bókstafstrúar þunnildi). Kippum því í lag.
Óðsmál research is supported by Ministry of Culture and Education, and Hagþenkir 13th skræða/book
Helia
Mímir valkyrja
Since 1990 Freyjukettir, Norræn menning Óðsmál - www.odsmal.org also on YouTube: www.youtube.com/Goiagodi
hagall is a cold rún - hagl (hail), jökull (glacier) Indo-European root खजल खज्ञल khajala khanjala dew fog rain kha/kham is space sky, jal water Those who are illiterate on our cultural heritage…. -- ´illiteracy´ here in a profound understanding of the term -….lack broad-mindedness, live in superficial ideas. I would like to deepen our views and comprehension.
Hel, Helia, Helja, er kaffipása milli æviskeiða okkar. Hún er köld og björt. Hún tekur við okkur, og frá henni förum við aftur þegar okkur sýnist svo. Urður okkar og Verðandi okkar og Skuld okkar sjá um tímasetningarnar. Þær eru nákvæmar, enda náttúrulögmál. Fatast ekki við Heljardvöl okkar. Við eigum að baki milljónir æviskeiða. Ekki láta síðari tíma tilbúning villa um fyrir okkur. Við erum að fæðast til að þróast til fullkomnunar, verða einherjar.
Hel, Helia, is a coffee-brake between our life-spans. She is cold and bright, half-blue, welcomes us, and we leave her hospitality when we wish to do so. Our Urรฐur, our Verรฐandi, and our Skuld see to the correct timing for us for making a new earth-lifespan in a new body. They are precise, of course, as they are a Law of Nature. Our stay at Hel does not disturb them in the timing. They are flawless. We have already lived millions of life-spans. We are born and live for evolving to perfection. To become einherjar fully alive. Note: A few theocratic men in Southern-Europe (Micea?) decided, some few centuries ago (ad325?), that one life-span only would be a smart timepressure tool on men. This invention is still around. ร vi (Icelandic) is life-span; same as ayus in ayurved.
Menn deyja í fjall, menn eru horfnir ströndum, forfeður okkar siglingamenn, sem fara, og koma aftur siglandi heim. Í eggjum er ungi, í súkkulaðieggjum nammi, í mömmumaga barn. Allt er þetta hulið, en þó vitum við vel af því. Við vitum að augun sjá ekki allt sem þó er. Og gröfin hylur eitthvað líka. Eigandi búksins er ekkert þar. Hann kemur aftur.
Men die into a mountain,
(deyja Ă fjall)
men leave shores, naturally,
(horfinn strĂśndum)
as our forefathers are men of the seas and mountains. They sail and return.
In an egg there is a young, in a chocolate egg sweets, in mother´s womb a baby. We do not see it, but we know it to be, only covered, hidden. We admit that our eyes do not see everything, but yet we know it to be. The grave hides something too. We know that the owner of the body is not there. He will return.
Hvað er inni í fræi? Hvaða upplýsingar eru í fræi? Hvað er að sjá (með augunum) ef við opnum það? En hvað gerist ef við gróðursetjum það? Hókus pókus? Það geymir upplýsingar. Minni í engu sjáanlegu. Við horfum á þetta gerast.
Þannig eru fræið og hnetan notuð í táknmál -- sem allir virðast skilja.
Kroppurinn okkar gerist oft gamall, eða við förum fyrir aldur fram. Alltaf jafn velkomin til hennar Heljar vinkonu. Við öll. Ókeypis. Ekki hægt að múta neinum til að fá betra herbergi. Alls staðar jafn kalt. Hel skiptir sér ekki af útreikningum Verðandi Lætur hana um það.
What is inside a seed? What information is there in a seed? What do we see (with our eyes, i.e.) if we open a seed? What takes place when we plant the seed? Some magic? It contains information. Memory in the ´invisible´. We see this happen all the time. The nut and the seed are often used in symbolic language and everyone seems to understand.
Our bodies tend to grow old, or we die out of it far too early. Always welcome and accepted by Hel, our friend. Every one of us equally. No need pay (or bribe). Hel is not meddling up with the Verðandicalculations, leaves that to her.
Öll sólguð skreppa til Heljar, og koma aftur, rísa upp aftur einsog sólin morgun hvern. Eða jörðin snýr okkur bara, eða þannig. Alltaf sama sólin, ekki satt. Og einsog sólin um vetrarsólhvörf. Náttúrunnar jól, náttúrunnar Helja og Höður. Endilega ekki halda að þið séuð laus þegar þið farið yfir móðuna miklu. (kommóðuna miklu)
takið eftir skjóðunni með minnisfræunum í (nei, við tökum ekki eftir henni). Þróunarbrautin er löng. Líka okkar andlega þróun. Mannsfóstur sýnir þróun sem er mjög svipuð þróun sjávardýralífs!! Er það Njörður? Við úr hafinu. Menn fæðast aftur og aftur sem menn. Ein lítil mannsævi er allt of stutt til þróunar að nokkru gagni, en ef við lærum nú að nýsast niður fer þetta að ganga glatt!
All sólguð (sun-gods) take a short trip to Helia, and return, rise as the sun does every morning. (rather: as rotating Earth has it look like that) It is always the one and same sun. And see what our sun does at winter-solstice. Nature´s yule, Hel and Höður. Do not assume that you get ´out of it all´ by leaving a body. Jumping out of a life-span. Look at the bag we carry (No, we don´t see any bag of seeds of memory).
The path of evolution is long. Also the spiritual one: evolving to perfection. Human embryo shows development much like life in the oceans!! Is this Njörður? We, coming out of the ocean, or The Waters? We enjoy many life-spans in a human body. One little life-span is too short for any really useful evolution, but if we now learn to transcend, nýsast niður, things begin to move forward!
Þróunin gengur aldrei afturábak: Einu sinn maður, eftir það alltaf maður. Maðurinn er alltaf á leið í Valhöll. Aðeins með því að fæðast og lifa, getum við tekið okkar næsta skref á þróunarbrautunni, á leið í tærleika og uppljómun. Ekkert að gerast í Hel.
Háþróaður Sleipnir mannanna, okkar dýri hæfileiki, er hinn skjótasti fararskjóti á þeirri breiðu brautu sem til Valhallar liggur, þegar Sleipnir er þjáll og þjálfaður í að skjótast milli Miðgarðs og Ásgarðs daglega. Nú fer Bifröst til Valahallar að myndast Maður hnýsast niður, glaðvakandi og sprelllifandi, 4.vitundarstig manns --dhyaana, dvínun. Hugurinn nær uppruna hugsunar og víkkar hér út í eilífð-og maður, sem það iðkar, flýgur áfram í þróuninni sinni.
Evolution never goes backwards: Once a man, thereafter always a man. Man is always on his way to Valhöll. Only by being born and live can we take our next steps on our evolutionary path to purity, enlightenment. -- All stands still in Hel. (jnaanavan, svadharma svabhavah)
Our highly evolved Sleipnir (--human nervous system--), is our most precious faculty. We lay the bridge Bifröst that leads to Valhöll. We tame Sleipnir by going from Miðgarður to Ásgarður every day. We transcend, fully awake, alive, alert: to our 4th stage of consciousness -- dhyaana (Icel.dvínun, dá). Mind expands to eternity, to the origin of thought. -If we practice this, our evolution takes the flight. And that is fast!
Uppljómaður maður er einherji. (í samaadhi) Uppljómaður maður fer ekki neitt þegar hann deyr úr kroppnum sínum. (maha-samaadhi) Hann er vitund, og verður áfram vitund. Hvert ætti hann sossum að fara? Bálför manns líkama, kjöt í Gera og Freka, er, einsog bálför Baldurs, aðeins punktur á ferli því menn eiga ótal æviskeið og ótal sinnum dvöl hjá okkar yndislegu Helju. (Nakara og niflhel eru kannski eitthvað ekki svo yndislegt, ha? (Hvað sem það nú er.))
leaving home to live a life (þetta bláa á myndinn er Heljardvöl, dúllurnar æviskeið)
An enlightened man is an einherji. Lives in samaadhi. An enlightened man does not ´go´ anywhere when he leaves the body: maha-samaadhi. He is pure consciousness. Where could he ´go´?
Cremation of a body is kjöt (/meat) for Geri and Freki. The ´death´ of Baldur, is simply a point on a cycle. So, also, men have many life-spans and countless stays with our beloved Hel. I suppose naraka and niflhel are something bad, though. What would that actually be? The blue on picture is Heljardvöl (dwellings in Helia), the brown coloured ups: life-spans (ævir).
Mennirnir lifa og hrærast í börnum Loka: * eru illir og vitlausir og fóðra Fenri * hverfa ströndum og dvelja hjá Helju * finna Jörmungand og þeysa um himin.
Að hnýsast niður í eigin vitund, Glaðheima, með því að fremja Valkyrju er dá frá hugsunum, dvínun hugastarfsemi, útvíkkun hugans, og leiðir til kyrrðar, orku og gleði. Kyrrðin orkuhlaðna er handa öllum lifandi mönnum. Menn iðka dvínun til að bæta sitt líf og sína heilzu, og gera langanir sínar háleitar. Þá fá líka langarnir mannanna byr frá náttúrunni.
Men live in Loki´s bairns * ignorantly feed Fenrir * depart from shores to dwell in Hel * find Jörmungandur and fly in the skies. To hnýsast niður into our consciousness, Glaðheimar, by performing a Valkyrja is a ´dá´ from thoughts, ´dvínun´ of mind´s activity, expansion of mind, which leads to peacefulness, tranquillity, infinite dynamism, pure knowledge, and bliss. This peaceful power is available for all living men. All this is within us. We practice dhyaana for better life, good health, inner power, and exalted desires. Such desires get fair winds from Nature. She supports them.
Tækni:
til að
laðar heyrn
sóast. Ég gefinn sjálfum mér.
En púmm dauður er þegar fyrirtækið líkami er lagt niður í heilu lagi. Tími kominn á það. Maður fer úr sínum yndislega búk þegar þessi ævi hentar ekki manns Skuldu lengur. En auðvitað fara menn ekki neitt nema aðeins til Heljar í sitt hvíldar-skrepp. Valkyrja þjónar lifandi mönnum. Það að hnýsast niður er ekki að fara neitt, því „ég“ fer aldrei frá „sjálfum mér“. Ég gefinn sjálfum mér er ekki um tvennt, ég og ég sjálfur er eitt. Ég kem til sjálfs mín. Mannleg vitund er eitt og ið sama og ginnungagap, alheimsvitund.
Technique:
until mind
charms sense of hearing
sóast we scarify our mind, I given to myself.
But what we call death is when it is time to stop the present business of living here. When our Skuld is no longer supporting her ongoing, we take a break. We do not go anywhere. We have no body, and no evolution, during our rest (the pause) at Helia. Valkyrja serves living men. The act to hnýsast niður is not going anywhere, as I do not leave myself. Ég gefinn sjálfum mér is not about two. Ég (I) am ég sjálfur (myself). I come to myself. Human consciousness is ginnungagap, universal consciousness. One and the same.
Mannleg vitund er eitt og ið sama og ginnungagap, alheimsvitund. Veröldin er aðeins hula yfir mannsins eigin vitund. Plat sem við búum til, sem svo glepur sýn. Einherjar sjá i gegnum þessa hulu. Hún er þoka sem kallast maayaa - það að sjá ekki. -- Einherjar sjá í gegnum Gunnana þrjá, eiginleika náttúru.--Lifandi menn hnýsast niður, líkamsstarfsemin fer í samræmi tívatúna, allt hvílist og fyllist orku ginnungagaps. Uppruna alls. En þegar fyrirtækið er lagt niður, fá Geri og Freki umbúðirnar, kjöt, Gungni -- sem maðurinn bjó sér til frá sínum getnaði. Æ í endursköpun. Það að hverfa ströndum er að: því ferðalagi, að menn hafa skroppið í veröld, er lokið í bili. Það var svona skrautleg uppákoma, að skreppa í veröld, en margir eru þeir mennirnir sem vita ekki til hvers þeir voru að fæðast -- og hafa misst af þróun í heila ónýtta mannsævi.
The world we make is only a veil (hula) that hides Realty out of sight. (We take the world for real.) Einherjar see through this hula. We call this fog for maayaa, or the ignorance not of not seeing Truth. Einherjar also see that þursamegir þrír, triguna, are only qualities of Nature. Living men hnýsast niður, so that our physiology now tunes in with tívatún, sphere of Laws of Nature. Here least excitement is. The origin of all. We imbibe our pure knowledge in ginnungagap. But when this living-here-business is not run any longer, Geri and Freki get the wrappings, kjöt (meat). That stuff is just Gungnir -- out of which we make a body from conception. All the time constantly remaking it. We enjoy showing up every now and then in a world (as we call it). But, shockingly, too many do not know where from that idea came, and the less they know the purpose, or some goal. Many a man has lived useless life-spans. No spiritual evolution at all.
Sumir eru bara fegnir að koma til Heljar, því þeir hafa lifað eitthvert helvíti á jörðu, slæma Skuld sína, og hafa ekki getað fótað sig í eigin vitund. ---Vantar nístha--- . Himnaríki og helvíti eru aðeins í jarðlífi manna. Lifandi manna Skuld á jörðu. Mennirnir búa það allt til sjálfir. Helberum klaufaskap og vanþekkingu er um að kenna. Menn geta breytt sínu helvíti í himnaríki ef þeir vilja. Hvenær sem þeir vilja. Menn verða að vita til hvers þeir eru að fæðast og lifa. Ekki bíða eftir að drepast. Sú uppfinning er gildra. Menn hafa einnota búka, fjölmörg æviskeið, og aðeins er til eitt eilíft líf sem kann ekki að deyja. Geyr Garmur mjök fyr Gnipahelli --- etv hulinn hár hiti eða glaður eldur--geyja er að syngja, kyrja, gala helgisöng, garmur af gharma hiti, gnipall er þuluheiti á eldi (gæti verið það). En Helja er björt og köld. Maður verður blár af kulda.
Many are relieved to go to Hel, because they lived a hell on earth. Their bad Skuld. They were not grounded in their own consciousness. Nístha was missing. Heaven and hell are in life on earth. Living men´s Skuld here on earth. We make all that ourselves. Simply our stupid ignorance and lack of education is to blame. Men can change their hells into heavens if they want. Whenever they want. We have to know why we chose to be born and live. By all means don´t wait for death!! That is a trap. We have recyclable bodies, we have many lifespans, and there is one eternal life. Geyr Garmur mjök fyr Gnipahelli --- unseen enormous heat, or vivid fire --geyja is to sing, chant, gala recite rituals; garmur from gharma heat; gnipall is heiti for fire, could be that; hellir is a cave. But Helja is bright, light and cold. Half-blue.
Mímir ??? -- Hann er minnið um að við erum ginnungagap ! Við missum sjónar á Mími, teljum Óðin og Mími „tvo“ goðsagnakarla í krapinu. „Annar“ að láta auga að veði fyrir minnið um eitthvað. „Hinn“ minni um eitthvað sem við munum ekki lengur hvað er. Er það eitthvað sem skiptir máli? Hvers vegna teljum við, eftir árhundraða gleymsku, að við þurfum að muna eitthvað sem enginn man lengur hvað er? Óðinn og Mímir eru ekki neitt „annar og hinn“. Þeir eru eitt, ekki tvennt. Heiðni er hagnýt hverjum manni, hvern einasta dag ævinnar. Hagnýt vísindi -- nauðsyn nútímamönnum. Mímir er nefnilega minnið um hver við erum. Smríti í dýpstu merkingu. Það nefnilega skiptir máli.
Mímir ??? -- He is the memory of that we are ginnungagap ! We lose sight of Mímir, we take Óðin and Mími for ´two´ godspellcharacters, famous ones. ´One of them´ lætur auga að veði (eye as a pledge) for the memory of something ´the other one´ memory of something that we no longer remember what is. Does “that something” really matter? What and why should we have to remember now, after centuries of not remembering? Óðinn and Mímir are not ´one and the other´. Not two, but one. Heathenry is practical for every man, every day of our life-spans. Practical science, a sheer necessity for the modern man, us in the world today. Mímir stands for, we should know, the memory of everything, including who we are. Smriti in the most profound meaning of smriti. That actually does matter.
Í heimspeki fornri er: gnoþi seauton (gríska): þekktu sjálfan þig. Abb abb! Ekki líta í spegil og skoða búkinn! Ekki fara í sálgreiningar- og geðflækjumeðferð. Óðinn, mannleg vitund, man að hún er ginnungagap, alheimsvitund. Að muna það er Mímir. Ég verð ekki neitt tvennt þótt ég muni eitthvað, er það? O, nei. Ég man nú, að ég er vitund eingöngu, og ég sé, að ég er í raun eindin mikla, ginnungagap. Ekkert annað. Minnið um það gerir mig ekki að tvennu, heldur enn meir að einu! En nú skulum við skoða bók Björns. Hann finnur nefnilega Óðin á Sleipni og Mímisbrunn með Mími í (raunar andlit/höfuð aðeins).
af himnum ofan kemur, semsagt, þetta sprell allt með augað!! Algjör himnasending.
In ancient philosophy we have: gnoþi seauton (Greek): know thyself. Careful now! : This is not to admire the body in the mirror. Not visiting a psychologist. Óðinn, human consciousness, remembers being ginnungagap, universal consciousness. To remember this is Mímir. I do not become two by remembering something? No. I now remember that I am consciousness exclusively. I am One and everything ! I am the great Unity, ginnungagap. This ´all there is´. To remember that makes me more one and whole, the oneness, than ever! But now see the book about Astral Aspects of Edda by Björn Jónsson Namely: Björn finds Óðinn on Sleipnir, and the well and therein, Mímir himself, well, only his face/head. From that joke-myth in the night-sky is derived all that fun about one eye !!! Came from above !!
Vitsmunir mannanna gera þau mistök að týna Mími, gleyma hver við erum í raun, lifa í skiptingunni eingöngu. Ginnungagap er eind, Ymir hinn ymjandi veldur alheimi fullum af andstæðum og uppskiptingu. Munurinn á reglu og rugli. Og svo þessir blessaðir vitsmunir vitsmunaverunnar!
Veröldin okkar er að breytast núna í satyúgu -breytast til hins betra. Æ fleiri háþróaðir þeir skilja strax á barnsaldri, hver við erum. Menntunin má ekki vera einsog eitthvert nátttröll þegar háþróuð börn fæðast. Þjóðavitundin fer brátt að hækka mikið. Þekkinging verður að vera til reiðu. Og með þekkingunni miklu hækkum við þjóðarvitundina. Virkar í báðar áttir.
regla (order) from ginnungagap rugl (entropy, rubbish) when we live in the split-ups or the broken symmetry. (yellow bulb on pix is human intellect) When human intellect makes the mistake to forget MĂmir, forget who we are, then we live in the splitups only. The broken symmetry of Ymir (the sound, or the sounding one) becoming a universe. Now, our world is coming into satyuga -- changing to the better. More and more highly evolved individuals are born. Even as bairns they understand who we are. Our education should not be some backwards leftover and useless stuff now.
Við öll verðum Sága in sjáandi, hin mikla gyðja vitundarþroska og -þróunar, því við öll sóumst iðla og vígum okkur altær. Syn okkar verður kát.
vitund
Syn
Frigg/Sága
Dísir Friggjar, Gná og Fulla Guðin og Mímir eru í þögn og þoku meðan mennirnir sjá ekki. Við verðum að vekja guðin í okkur. Mennirnir mega ekki gleyma hvað þeir eru.
Soon national consciousness will be heightened. The Knowledge will be here. And, works both ways: By The Knowledge we heighten the national consciousness. «(Sága is pronounced Sau-ga; see book #18of40) We will be Sága the seeress, the great gyðja (/goddess) of our spiritual evolution. We sóumst (transcend) regularly, and so we become pure. Syn will be happy.
(Syn 7th book of 40)
Guðin (/the gods) and Mímir are complete foggy silence while humans do not perceive. We shall awaken our gods and goddesses in us. Man must not forget who he is.
Skiptingin í * Óðin, * hans minni Mími innan Óðins, hið þriðja: * símið, þráðinn, þáttinn, milli þeirra, (samgang þeirra, samband þeirra, það að ræða saman) er þríeind: þetta þrennt gerir þá ekki að neinu öðru en eind. Óðinn - símið - Mímir minnið er eitt. Þegar við öðlumst Mími, sjáum við enn betur að við erum eind með því að muna hver við erum. Við erum: grundvallarraunveruleikinn, raunveran. Ginnungagap, eindin, er sjálfsvísandi. Allt er innan hennar. Ekkert annað er. Við getum endalaust talið upp skiptingu, en allt sem við höfum í veröld er aðeins ginnungagap. Ekkert annað er. Allur þessi fjölbreytileiki er aðeins eindin. Mörg eru lög minnis, en Mímir er smríti sem mikilvægasta minni um hver við erum.
* Óðinn, * his/our memory, Mímir within Óðinn, * the third: símið, the thread, the bonds between them, (their connection, interacting, conversation) is a trinity: These three components are not anything other than one. Óðinn - símið - Mímir memory is one. When we gain/regain Mímir, find him again, we see even better that we are the Oneness. We remember again who we are. We are: The Fundamental Reality, That, which is the only there is. Ginnungagap, the Oneness, refers only to Itself. All is it, nothing is ´out of´ It. We can endlessly count split-ups, but all we have in our worlds is only ginnungagap. Nothing else is. All this beautiful diversity is It. There are layers of memory, but Mímir is smríti as the most important to remember.
(þríeind er eitt) Minni er auðvitað sýndarskipting eindar, einsog Óðinn forvitni, Vili löngun til að öðlast þekkingu og Véi það sem finnst innan vitundar, þar sem aðeins þekkinguna er að finna. Við búum til uppskiptingu. En áfram er þekkingin ein, innbyggð í ginnungagap sem er eitt. Samkalpa er einnig minni, eins konar ætlun, tossamiði þeirra sem í Helju dvelja. Ósýnilegt í hnetunni/fræinu. -- Muna eftir að fæðast á ný til ætlunar sinnar. Skuldar sinnar. En - (sjá aftast í skræðu 4 af 40: vítahringinn) sá sem rýfur vítahring *gjörða, *áhrifa af þeim *minnisfræja, *framkvæmdar, er Mímir, að öðlast Mími --- minnið um að allir menn, allt í heimi, er ginnungagap. Menn þyrftu að stunda sitt Gunna-leysi („Gunnarnir“ eru 3 megir/eiginleikar náttúrunnar) víkka út huga í óendanleika, -- stunda tæknina til að sóast í vitund og .....
Memory is seen as the virtual split-up. We split it up. Three in one is just one. «« Same split-up as that of the 3 brothers when they look for knowledge in pure knowledge, not remembering that they are the knowledge, and that nothing else is than the pure knowledge: * Óðinn curiosity to know knowledge/himself, * Vili the will to go and seek knowledge and * Véi what is found within consciousness, of course: knowledge. Yet knowledge is one, inherent in ginnungagap which is one. Samkalpa is also memory, a kind of ´going to do´, memory-note for Hel-dwellers. Unseen in the nut. Remember to be born to go on with our plans. Meet our Skuld. But (see book 4 of 40: the vicious cycle) what will spoil the endless vicious cycle of *doing, *incentive thereof, *new intentions, *action is Mímir, to gain Mímir --- memory of everything, and us as ginnungagap. We should practice to be without the triguna, (the 3 qualities of Nature, þursamegir III), expand our mind to eternity, perform the technique to sóast: (merge our individual consciousness) expand……
.....víkka út í Glaðheima. vitundar. Það er þannig sem við öðlumst skilninginn. Engin smáþekking sem menningararfurinn okkar geymir handa okkur. Hugurinn verður blaktandi tíra, víkkar út og er nú algjörlega tær vitund. Hugurinn er allaf að leita þessa, svo nú verður hann rosalega kátur. Bara alsæll. Í sæluvímu.
Ránardætur : yfirborðsöldur
Ekki lifa í þeim án Ægis sjálfs. Að velkjast um í dætrum Ránar, án þess að skilja Ægi,er þreytandi jarðvist, algjört nýtingarleysi dýrmætrar mannsævi.
…… to become Glaðheimar. This is how we imbibe the understanding.
No small thing the wisdom in our ancient heritage!! Mind becomes a flickering flame expands and becomes pure consciousness. This is what our volatile mind is looking for all the time, anyway. So it becomes immensely happy. We can say: divinely blissful. ««
Daughters of Rán are waves on the surface
«« Rán, orderliness in Ægir the abyss. We should not be thrown about in dætur Ránar (daughters of Rán) without being Ægir, That is an exhausting life on earth, and a complete waste of a precious lifetime.
Til hvers að róa í áratugi án þess að vita hvert við erum að róa? Tívar (devata), höft og bönd (súútra, sími) tengja öldurnar Ægi. Taflið er hreyfingin. Hér er öll þekkingin, og bíður mannanna. Tívasjöt. Tefla teitir. Til eru vitundarvísindi forfeðra okkar. Hvað er vísindi? Hvað er tækni?: Vísindi eru skipulegt ferli til að öðlast þekkingu. Þegar ákveðið ferli, sem vísindamaðurinn setur af stað viljandi, gefur ætíð og alltaf sömu niðurstöðu, sömu áhrif sem eru fyrirfram vituð af vísindamönnunum, telst ferlið vísindalega sannað. Það getur verið frávikalaust. Tækni er til að nýta sönnuð vísindi til að gera sér lífið auðveldara. Beita þekkingu til að ná eftirsóttu markmiði. Og þá skiljum við það. Við beitum tækni til að sóast.
Why rowing for decades without knowing where we are heading? Tívar (devata), höft og bönd (suutra, sími) connect the waves to Ægir. Tefla means that the gods are doing something. Moving something. Arranging. Tívasjöt. Tefla teitir. All knowledge is here. It awaits us men. Now we have access to Science of Consciousness. Science is a systematic way of gaining understanding, and prove the outcome. When a certain process, that the scientist starts purposefully, always leads to the same reactions and consequences, which are already known by the scientists, the process counts for being scientifically proven. Can be without exceptions. Technique is to use/apply verified science to make life easier. We apply knowledge to reach a wanted and sought-after goal, ---- like transcending.
Þeir sem vilja þróast hratt nota tækni. Samkvæmt Óðsmálum er valkyrjan tækni. Tæknin til að nýsa niður. (varið ykkur á persónugervingum) Þegar menn eru orðnir einherjar í Valhöllu, -- sprelllifandi, auðvitað ---´ er lífið leikur einn. Einherjar taka Skuldu sinni létt. Það er nú mikill kostur í lífinu. Þeir skilja og eru altærir og sjáandi á hvað veröld er. Markmið (/barátta) einherja er að búa öllum mönnum gott líf. Þeir heyja frið í vitund. Völundarkviða: Þar vóru hjá þeim álftarhamir þeirra. Það vóru valkyrjur.
Those who want to evolve rapidly, fast-train to Valhöll, use a technique.
›
valkyrja (beware of personifications) Óðsmál claims our valkyrja to be simply a technique which is applied to transcend to Ásgarður. .When we become einherjar in Valhöll, -- fully alive, of course -life is joy and ease. Great benefits are, that einherjar take their Skuld lightly -- see what a world is. What einherjar ´fight´ for is to make a better world for everyone. They have lost their ego. They wage peace in consciousness. Völundarkviða Edda poem: By their side there were their swan-guises. They were valkyrjur/Valkyries
Valkyrjur þjóna vitund, Óðni. Hvernig þá? Hún er hljóð, smá gal, hugsað hljóð, hljóðlátt hljóð. Hljóðið heillar hugann. Hugurinn laðast að hljóðinu, og verður æ fíngerðari, þar til hugsun hverfur alveg og blúbs -
svífum í Ásgarð. Hér er fullkomin regla.
Hér eru Glaðheimar vitundar. Valkyrja þjónar lifandi mönnum. (hættið þessu þrugli um dauða búka á vígvöllum) Glaðheimar eru óendanleikinn. Hér er gleði og vídd. Hér eru dýpstu svið hugans, uppruni hans. Hér finnum við okkar eigin vitund og erum sæl og glöð. Mikil gleði er að finna uppruna hugsunar. Dýpsta svið hugans innan sín. Komast nærri eigin vitund. Það eru Glaðheimarnir okkar.
Valkyrjur serve consciousness, Óðinn (man´s individual consciousness). How? She is a sound, a chant, a “gal“ (as in galdur), a sound-thought. Charms our mind. Mind is enchanted, and thought becomes subtler, fades away, and: we glide into Ásgarður, the perfection. Here we have Glaðheimar of consciousness. Valkyrja serves living men. (stop this stupid dead-bodies talk)
. Greatest joy is to find the origin of thought. Mind´s deepest levels within us. Great joy to contact our own pure consciousness. Glaðheimar means unboundedness, gladness and wideness. (glad means happy and means wide)
Fórn er það að færa til veizlunnar. Gjöf sem maður kemur með í boðið, heimboðið. Við að fremja valkyrju, fórnum við einstaklingsvitund, huga, hugsun. „Færum sjálf okkur“ til veizlunnar at Ægis. Veislunnar í eigin vitund. (Ath vel að eitthvert drasl og drepið eitthvað er verra en ekkert sem færð fórn) Vitund gefinn vitund, ég gefinn sjálfum mér, mér fórnað af sjálfum mér í sjálfan mig. Þetta er svo mjög einfalt vegna þess að vitund og vitund er eitt. Ekki tvennt.
Enginn segir okkur, skipar okkur, að stunda okkar valkyrju. Við finnum það sjálf. Mannsins frjálsi vilji --Urður-- er hans eigin dýrmæta eign. Við höfum þekkinguna aðgengilega, hér -- hér sem menn finna hana. Engu er troðið upp á neinn.
Fórn means to bring to the feast. The present which we bring with us to give. A house-warming gift. By performing a valkyrja, we fórnum, we bring, give, individual consciousness, mind and thought, bring that to the feast. Note: fórn means to bring a gift to the feast, færa, and that is _only_ our individual consciousness. Mundane things, stuff, and killed something are worthless and worse than nothing as a fórn. We bring ourselves (our individual consciousness) to the feast at Ægis, i.e. the abyss of consciousness. (I given to myself) Consciousness given to consciousness, ég gefinn sjálfum mér, fórnað (brought) af sjálfum mér í sjálfan mig (by myself to my Self). The easiest thing to do, because consciousness and consciousness is one. Not two. No-one tells us to perform a valkyrja. We ourselves decide that for ourselves. Man´s free will --Urður-- is his precious property. His own. We have the wisdom for all men, here -- here where everyone can find it. Nothing is compulsory.
Þróaðir menn byrja að skilja. Það er Loddfáfnir. Byrja á að vilja bókvit. Svo verður það látið í askana. Menn spyrja, þótt þeir skilji etv ekki öll orðin, ennþá -- haldnir ólæsi á dýpt þeirra og innsta fegursta inntak. En þeir eru að byrja að hafa áhuga á að eitthvað meira hlýtur að vera en það sem skilningarvitin færa huganum. Vegna þróuðu barnanna sem fæðast, og allra manna á jörðu, þarf þekkingin að vera aðgengileg á hverjum tíma, útskýrð og skilin. Tæknin aðgengileg öllum, svo allir geti fengið reynzlu af sinni tæru vitund. Ekki er hætta á því að grófir menn brenni þekkinguna því hún er óbrennanleg. Það hefur verið reynt, en tekst aldrei. Vopn fá eigi á hana bitið, og aldrei tekst að uppræta hana. Margir kalla ginnungagap undur og óskiljanlegt undur er það þeim sem ekki skilja enn svo ennþá meira og fegurra undur þegar skilningur er kominn Við erum þetta undur !!!
Some evolved men start to understand. That is Loddfáfnir seeking knowledge. (Loddfáfnir in Hávamál, edda poem) They ask questions, even if they do not understand the abyss of meaning behind the words. Perhaps still a little bit illiterate on the words´ innermost beauty. They show interest. They assume that there might be something more than what the senses bring to the mind. For the highly evolved bairns that now come, and for all men on earth, the knowledge has to be available, and easily accessed, explained and understood. The technique available so that everyone can feel the bliss of contacting consciousness. Crude men will not burn the knowledge because it cannot be burnt. Has been tried, but never will be possible. Weapons cannot cleave it, it can never be uprooted. Many call ginnungagap a wonder. An obscure wonder it is for those who not yet live it in its full glory, -- and a much more beautiful a wonder when understanding is gained. We are this wonder !!!
Gungnir valkyrjunnar, vopn vitundar, er fíngert hljóð sem heyrnin laðast að. Heyrnin færir huganum það. -- Skilningarvitin gera jú alltaf svoleiðis. Hugurinn verður (hug-)fanginn, er í hangi á vingameiði, og sekkur af eigin náttúru sinni. nirvana (að sóast)
nírvaata (lognfara)
Hann er jú alltaf að leita þessarar alsælu sem nú loks finnst.
Ásgarður Miðgarður ferlið
-
æsir í Ásgarði æsir in Ásgarður
Gungnir valkyrjunnar, is the weapon of consciousness. A subtle hljóð (sound) by which the sense of hearing gets attracted. Hearing brings it to the mind. -- (Well, that is what senses do all the time.) Mind is charmed, hangs on vingameiður, and sinks spontaneously, by its own nature. nirvana (sóast), nírvaata (lognfara windless, calm) The nýsa niður cycle: Ásgarður Miðgaður Ásgarður Miðgarður Mind is always looking for and seeking this bliss, which it, here and now - at last - finds.
Rosalega þægilegt og orkusparandi að vera orðinn uppljómaður einherji. Ekkert veraldlegt loðir við hinn uppljómaða mann. Hann tekur ekkert inná sig. Lotusblómið vöknar ekki þótt í dýi lifi. Sága í Sökkvabekk er alltaf altær. Veraldarvesen verður hinum uppljómaða einsog að skvetta vatni á gæs, en gandur er gæs, sbr gandreið. Okkar fjaðurhamur er guðlegur, sem úr gulli eða silfri sé, Freyja segir í Þrymskviðu: „þótt úr ...“, svo sjálfsagt er að lána Loka hann til að leita Mjöllnis. Fjaðurhamur er fullkomlega vatns- og vindheldur. En ósýnilegur. Og laufléttur. Sést ekki á manni.
Living as an einherji, must be awfully sweet in daily life, man!! No problem with all these worldly problems !! Nothing worldly stick to the enlightened. They are like goddess Sága (pronounce Sau-ga) whom no impurities can touch. Even if her abode is a swamp. Something like the Lotus. We have got our fjaðurhamur (feather-guise) -- which is divine, available for us even if it were úr gulli or silfri (of gold or silver; as says Freyja in Þrymskviða) perfectly waterproof. Whatever goes on around us. It is invisible. We cannot see if a man is enlightened. Gandur in the word gandreið is a goose, English gander. Álft or svanur means a swan;
why would álfur (elf) and álft (swan) be from the same stem?
Einsog álfar eru elfur, rásir, innávið (álfur álft samstofna) í þau dýrmæti og gersemi sem þeir geyma í okkar innri álfhól...... --- en allt stækkar og víkkar og verður bjartara eftir því sem við komum innar; Við förum fyrst inn í lítin hól, og innar af honum er annar stærri, - enn innar, innar af þeim, eru fleiri, enn víðari, bjartari og enn glaðari--....þannig er einnig álftarhamurinn tákn um þann mann sem svífur nú í albirtu í himingeimi vitundar. Nú verða hugsanir, gjörðir og orð mannanna týréttar. Lífið verður í Þundarflæði. *Gersemar álfanna eru, í raun, að finna þetta flæði. Gersemi er hið fullkomna. Hér er vín Valföðurs, vín Jesú. Hér er bjart og vítt og fagurt mannlíf. Við finnum hér Hnoss, þá dýrmætu gyðju, dóttur sköpunargyðjunnar.
As álfar (elves) are elfur (rivers, channels) into our innermost -- in to the most precious gersemi guarded by our elves in álfhóll (elf-hillock)…….... --but these premises are of the nature that the further in we go, the bigger and brighter they become; First we enter a little cliff, then, within that one there is another bigger and brighter, within that one again another still bigger and brighter and more beautiful-…….so also álftarhamurinn (the swan-guise)… -- token of the man who flies in the sky of consciousness -….opens up for us ever brighter vastness. Our thoughts and actions now become pure, Become The Infinite Correlation. We live a life in flow with Þund. Gersemar álfanna (wealth of elves) is: to find this flow. Gersemi is to have found this perfection. Human life in its perfection. We enjoy vín Valföðurs, (wine of Óðinn, wine of Jesus), flow of consciousness. We have found Hnoss, the daughter of Freyja. The most precious of all.
Rætur asksins draga lífskraftinn upp í líf í veröld. Þetta sér Óðinn í Mímis brunni. Manngi veit af hvers rótum rennur. Það sér auga okkar nú. Askur og Embla draga líka lífskraftinn sinn upp í lífið, einsog askurinn. Því valkyrjan fæddist um leið og maðurinn. Hún er okkar gæfa. Eitt nauðsynlegt. Hún er hér handa okkur til þess að við náum í lífskraftinn okkar. Án sinnar valkyrju, án valkyrjugjörnings síns, visnar maðurinn. Reglan og samræmið er fyrir hendi í ginnungagapi -- Rán í Ægi, en þar er allt óskapað. Aðeins möguleikar alls. Við sköpum okkur -- úr þessari reglu. Þar eð við erum ginnungagap, þar sem allir möguleikar eru fyrir hendi, sköpum við okkur alheim og okkur sjálf í sömu mynd og hann er. Frjáls vilji, Urður mannanna. Óendnalegir möguleikar ginnungagaps. Við ráðum því hvernig veröld við gerum.
Rætur asksins (roots of the Ash) draw life-force into our life on earth. Óðinn sees this in Mímis brunnur (well of Mímir). Manngi veit af hvers rótum rennur. No man knows where from the roots come. Askur and Embla, man-trees, like askurinn draw up the life-force. Because valkyrjan is born along with man. She is our boon. We can transcend. Valkyrja is our means to gain the supreme wisdom, our due life-force. Without our valkyrja (the performance of valkyrja (transcending)) we wither away. Orderliness is in ginnungagap as Rán in Ægir. In this sphere of life there are endless possibilities We create ourselves -- by this orderliness. As we are ginnungagap where all possibilities reside, we can easily create a perfect world. Free man´s will, Urður, is ours. Un-ending possibilities of ginnungagap are ours. We decide how we want our world to be. ***************
rune hagall
+
40 skræður 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23
40 little books Óðsmál
Þór Ægir og Rán þríeindir /- trinities Þjóðvitnir Ullur Heimdallur Iðavellir - þursamegir III /triguna Syn Glasir Valhöll einherjar Sif Easter - our invisible cycles Freyr Skírnir Gerður -/ poem Skírnismál Segðu mér, seiðskrati -/ tell me, wizard uppeldi /- bringing up a heathen kid Rígur (and Edda-poem Rígsþula) jól (yule) þorri gói Hel Mímir valkyrja svinnur, vín (wine) Valföðurs, Gungnir Óðinn, synir (sons), Sleipnir, Valhöll + Týr og Fenrir Sól (Sunna) og Nanna Frigg Sága Fjörgyn móðir Jörð /Mother Earth gyðja mikla / the Great Goddess Skaði Njörður Baldur jötnar Geri Freki jólasveinar álfar gandreið /Icelandic yule-boys, elves, broom-ride 24 goðin dagar reikistjörnur mannsheili /gods, days, planets, human brain 25 Haftsænir Gapþrosnir Geirölnir valkyrja
26 ginnungagap og höfuðskepnurnar 5 /ginnungagap and the 5 elements 27 ginnungagap - nýsta ek niður 28 Þund 29 norræna íslenska orðsifjar /Old Norse Icelandic etymology 30 Huginn Muninn Valhöll einherjar 31 tært taugakerfi / pure nervous system 32 tröll jötnar þursameyjar vættir dvergar / ……thurse-maidens III, wights, dwarfs, 33 Urður Verðandi Skuld 34 yfir heiðina með vitkanum / over the moor along with the wizard, guided bird´s eye view 35 hljóð og efni / sound and matter 36 hin ámáttka / Almighty Mother Nature 37 vitundarþroskamenntun / learn in consciousness 38 að heyja frið í vitund / waging peace 39 matur melting hegðan / food digestion behaviour 40 Mímir fundinn ! / Mímir regained
life-span (ævi) after life-span after life-span - always Hel in between
Óðsmál is the key to the abyss of spiritual Edda ancient Norse heritage myths and poems profound Science of Consciousness our forefathers’ amazing physics allegory, symbolic language, etymon
Óðsmál
#13 of 40
Our forefathers´ science of consciousness the beauty of the knowledge and its importance in life Vitundarvísindi, fegurð menningararfsins sem á sko erindi við okkur hér og nú -- death does not exist -- a stay in Helia -nýsa niður: to transcend -- find our Mímir
ekkert deyr - við dveljum hjá Helju okkar
nýsum niður
-
leitum Mímis