Guðrún Kristín Magnúsdóttir
12. krakkaskræða
Jól þorri gói
12.kálfaskræða jól þorri gói ISBN 978-9935-409-53-9 2011 hrútur í Ýdölum Ullar, gói Auðumbla Freys í Álfheimum www.odsmal.org
Freyjukettir
Norræn menning
http://www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/efnisyfirlit.htm http://www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/12jolthorrigoi.pdf
2 Allt miðast við sól í merki dýrahrings. Nú erum við með nöfn og titla rómverskra keisara (Júlíus og Augustus) og latneskar tölur í mánuðunum, sept okt nóv des (7, 8, 9, 10). Þótt ágústus sé gott orð í sjálfu sér, auguri! odjas, og fleira gott, er það hernaðarsnilld Rómverja þetta að hafa keisaratitla og CE (svæðið þar sem kristni hefur yfirráð).
Þeir eru engir aular þegar að hernaði kemur. Nota meira að segja orðið guð sem tæki í Guð-veldi. Það er búið að valda ómældum vandræðum, einsog ætlunin er með þessu, því menn rugla saman Guðveldum og guðspeki. Tærri gnostik. Mars er hernaðarguð fornt, og samsvarar Tý okkar, sem er hin alfullkomnu náttúrulögmál og þau lög manna sem eru sönn og týrétt, guðleg og sanngjörn. Hin sannasta hernaðarlist er svo Týs og Mars: að eignast engan óvin. Árið byrjaði líklega um jafndægur á vori. Sól í nauti gói (sanskrít gó er kýr) sól í hrúti þorri --meh मेह ् मेष mesha fé ull; hrútsmerki--
Við hljótum að hafa flutt mánuðina að nýjum áramótum, því hin öll nöfnin eru skökk líka miðað við samspil merkingar og árferðis. En Rómverjar smelltu víst mánuðum framfyrir þegar áramótin fluttust. (svo að 7(sept), 8(okt), 9(nóv) 10(des), eru/urðu 9., 10., 11., 12.)
Jólin okkar eru styttsti dagur ársins. Vetrarsólhvörf, vetrarsólstöður. Dag fer nú að lengja. Vegna möndulhalla jarðar eru árstíðirnar. -- Möndull, Mundilfari, er mandala. Hann snýst í hring. (26.000 ár) --
O<
sól og geisli frá henni á jörð Ø sem er með möndulhalla. Skemmtilegt verkefni að skilja hvernig Mundilfari og möndulhalli veldur árstíðunum. En raunar eru jól allt árið, í svona tímalegu ferla-samhengi.
3 Í Álfheimum er mikil birta. Þegar við finnum þá, er dagsbirtan okkar ekki svo skær lengur. Allt fíngert vakir um jól. Hér eru Álfheimar Freys vakandi. Álfar eru fíngerðir, fíngerðar elvur og rásir í okkur, sem ekki mega stíflast. Og álfarnir dansa í hring í kringum bálið svona í mínum huga þegar ég var barn og gerði þessa mynd.
4 Við eigum mörg falleg forn ferli. Skulum lifa í flæði með þeim.
Líkaminn okkar finnur þau, lifir í þeim, með þeim, er í samræmi við þau. Bruninn í líkamanum er mestur á hádegi, og þá er gott að borða aðalmáltíð. Sól hæst á lofti á suðurhimni. Meltingin er ekki í gangi um hánóttina. Þá er líkaminn að vinna úr matnum. Þá er gott að hvíla magann, og hvíla allan kroppinn sinn. Sofa. Gott að fara að sofa snemma á kvöldin og vakna snemma á morgnana. Þið ættuð nú eiginlega að læra alla gömlu mánuðina, finna út hvenær þeir vóru, hver á eftir öðrum allan ársins hring, hvernig þeir ýttust til, og hafa í huga hvað nöfnið þýða upphaflega (orðsifjar, skilningur).
5 ( sjá http://www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/12jolthorrigoi.pdf ) T.d. er harpa gharma varmi, svo hún hlýtur að hafa verið síðar á árinu en við teljum nú. Þorrablótin (dorra-blótin) eru semsagt á skökkum tíma miðað við merkingu himinhúsa, merkingu sólar í hrúti --eða-- þau heita skökku nafni miðað við gömlu mánuðina. Þetta var tími ársins þegar ekkert nýmeti var, aðeins kuldi, vetur. „dorri“
Hér eru skessan og Ólafur muður, sem fór ekkert suður, því skessan kenndi honum að ruglast ekki í ríminu. Hún er að kenna honum á tímatalið sem glataðist eitthvað þarna fyrir norðan. edda 11 í „Óðsmálum inum fáðu“. Og skessan platar Ólaf til að hnýsast niður í „Óðsmálum inum fáðu“ í eddu 12 (VHS DVD)
rabbkafli Sámur!, Hrafnagaldur, Gandiva, skálmöld skálköld í Evrópu, langanir, hjartað og hugurinn togast á, togstreita, gjörðaflækja, decretum episteme,
.
6 vor forni siður, boðorð morð guðveldi tvöfeldni, rétt/rangt grunnlaust (Drómi Læðingur), eða rétt (Gleipnir) með Þundu (dharma), náttúrulögmálunum, safinn, skessan, móðir náttúra, Ólafur muður, álfar, röðull, náttúruöfl, skilningarvit, veröld - uppruni, þanþol, hula, gunnarnir, uppruninn. Óðrerir er upp kominn á alda vé jaðars, Móðir náttúra (frh), gakk í himininn inn; þjófur, meiðmar, gjöf gjalda, fórn, vín valföðurs, Högnuður, fuglamál, (skessan lýkur Ólafsfræðslunni); vor siður, valdatæki, Hávamál, kerfi, bullið verður að kerfum, tímans tönn að bráð, óeinherjalegt, tala tala tala, hugurinn eins og api eftir banönum. „Óðsmál in fáðu“ (VHS DVD) eru kennsla, fjalla um dýpt menningararfsins okkar, fræðslan fer fram í sögu sem gerist á Íslandi í upphafi landnáms. Edda vé ása kennir Högna, síðar Högna vitka víðhetti.
Við erum ekki að fæðast til að flýta okkur. Börn heyra oft: -Flýttu þér, elskan! Mamma er að verða of sein!! Eða: -Flýttu þér vinur, til að verða ekki of seinn í skólann!! Jafnvel dimmudaga-messan, krist-messa, jól, er orðin eitt allsherjar stress. Dauðaslys í desemberumferðinni bara árviss uppákoma í sumum stórborgum. Kannski eyðileggur tímapressugrýlan sumra manna æviskeið á okkar annars löngu löngu þróunarbrautu,
7 því menn hafa ekki tíma til að vígja sig tæra ekki tíma til að skilja til hvers við lifum verða streitu að bráð, lasnast eða drepast um aldur fram úr eintómum streitusjúkdómum. Jesúbarnið í vöggunni er fæðing ljóssins, ekki aðeins um vetrarsólhvörf í norðri (ca21.des) og suðri (ca22. júní --ætti að vera--), heldur einnig fæðing ljóssins í lífi hvers manns á þeim tíma sem honum lystir að skilja.
Valkyrja Askur Embla þrjár rætur
Persónugervingar hafa fylgt manninum í þúsundir ára. Myndmálið er okkur svo tamt. Enda er maðurinn, mannslíkaminn í sömu mynd og alheimurinn. Hvort tveggja ber með sér reglu ginnungagaps, Rán í Ægi, en hér eru allir möguleikar fyrir hendi þó gapið taki ekki þátt í neinni sköpun -- ekki þátt í neinum sköpuðum hlutum. Ginnungap er eind og breytist ekki við að alheimur verður til í því. Enda eru alheimar aðeins efni og orka, Gungnir, úr hverjum við myndum --í hugnaum-- allt milli himins og jarðar!! Við búum okkar alheim til úr Ymi, búum Ymi til, og Ymir er ekkert annað en Gungnir.
.
8 Líklega myndum við kalla Gungni kvarka, eða leptónur kannski, ef Gungnir (bylgjur) væri ekki svona yndislega gott orð. Persónugervingar og sögurnar, goðsagnirnar okkar, eru að segja okkur ýmislegt. Sumt skiljum við ekki alveg.
af dönskum jólapokum, ca 1945-´50
Þetta er nú Hermóður / við ( --- her-móður eða herm-óður, harm-æstur -- ) að sækja Baldur / Jesúm, hækkandi sól, ljós heimsins til Heljar um vetrarsólhvörf? Eða við að sækja uppljómun okkar úr dauðadái og dvala, doðadvöl lifandi manna.
9 Náttúruhátíð: Öll sólguð sögunnar rísa upp úr Helju, eftir að hafa skroppið þangað -- til Heljar. Jesús er enn eitt sólguðið. Rís upp á 3.degi einsog öll hin. Svo Hel er meira en nóttin og kaffipásan í lífi manns, hún er hér einnig hvíld náttúrunnar og upprisa hennar. Og þegar menn skreppa í Glaðheima, koma endurnærðir til baka, er sagt að þeir séu endurbornir. Dvídja, tvíborinn. Enda heitir það að nýsa niður „dá“, dvínun, dhyaana, smápása frá Gunnunum. -- Sameina manns vitund og alheimsvitund. Yog þýðir sameining. Oka saman í eitt. -Og hvað með Kore (fræ), sem dvelur hjá Hadesi hálft árið? Og söguna af Orfeusi og Evredísi? Vandamálið er svo, að persónugervingar --- svo snjallir sem þeir nú eru til að koma þekkingunni á framfæri --breytast í karla og kerlingar, lifandi og dáið fólk. Og hafi þeir verið lifandi menn og sagt mönnum frá að við erum vitund, verða þeir sjálfir að átrúnaðargoði. Persónugervingar ýmissa krafta og fyrirbæra dýrkaðir sem menn væru, og menn gerðir að táknum fyrir eitthvað æðra og meira en það sem augun sjá.
Hjá okkur er sólin kvenkyns og Máni karlkyns, einnig hjá Germönum -- en suðrí löndum öfugt.
.
10 Það var búið að troða inná menn hér í norðri alls konar latínu grísku hebresku. Stofnana-íðorðum sem enginn skildi en átti að bera virðingu fyrir. Bæði letri og orðum og svo máðuðum, dagatali heimsveldis suðrí Róm sem bjó til dagatal sem stjórnunartæki. Bjó til árið núll (sem var víst eitthvað ruglað) sem sérstakt Rómarveldis-núll. Ekkert má hafa gerst fyrir 23.okt 4004 f. núll (ef ég man rétt(?) klukkan 9? GMT?). Við erum að losa okkur við dönskuslettur, og reyna að sporna gegn enskulegu máli hér, hvernig væri að þýða alla þessa hebresku grísku latínu og taka út sletturnar? Enn eru í málinu latnest, grísk og hebresk orð sem enginn skilur merkinguna í. Til var páski, páskur, og þær páskurnar, er um að drepa lömb sér til matar að vorlagi. Kannski var að koma þurrkur og vatnsskortur, engin beit, þarna í Norður-Afríku og Suður-Evrópu um vor, og þá var lambið etið. Það er bara svona þegar verið er að flytja annarra manna siði í allt annað land og loftslag, í allt aðra menningu og siði, önnur náttúrulögmálasvæði. Við höfum allt annan skilning á vori og hausti. Hér er gras aðeins á sumrin, og lítil hætta á að gróður skorpni í steikjandi sól og þurrki, en lítil beit þegar haustar. Mikil vinna að hafa skepnur á fóðrum.
Orðið okkar „vetrungur“ er visst hrós um skepnu sem lifað hefur af veturinn sinn fyrsta. Orðið „vetrungur“ er samstofna sanskrít orðinu varsa, regn, regntíð,
11 og gleðilegt nýtt ár, nava varsha, stendur á heillaóskakortum frá indverskum vinum mínum, sem berst á vorin.
Líklega hafa þorri (hrútur mseha aries) og gói (naut vrisha taurus) fluttst til hjá okkur -- og öll runan á eftir í réttri röð. En úrþvíað þau fluttust, ættu áramótin þá núna eiginlega að vera jólin, vetrarsólstöður. Orðið jól er enn hér, en heitir fæðing, natalía, suðurfrá. Sem skiptir ekki máli um merkinguna. Ljós heimsins er að fæðast. Gaman að skilja þetta alveg. Svo er þetta auðvitað öfugt á suðurhveli jarðar. (gúgglið earths axis)
Ø Jörð á sporbaug um sól.
>O O< sól sólarbirta
Ø jörð möndulhalli
.
12 Auðvitað þurfti mikið að gera, vinna, í gamla daga til að eiga mat í sig og sína, en þá kunnu menn ekki að nýsa niður á Íslandi hinna myrku alda. Enda voru náttúran og lögmál náttúrunnar ekki alltaf hliðholl. Eitt sinn þegar heyskapurinn hafði gengið vel, heyið komið í hlöðu, var bóndinn svo kátur að hann sagði: -Við skulum spila um jólin. Það voru að vísu töðugjöld, en aldrei neinn tími til að spila -- nema kannski um jólin! Eitt sinn rigndi í heyið, og bóndinn sá varð reiður, steytti hnefann til himins og sagði hátt: -Þú nýtur þess, Guð, að ég næ ekki til þín! Menn vissu ekki, að það eru mennirnir sem stjórna náttúrunni. Urðu pirraðir útí þennan duttlungafulla þarna uppi. Þegar menn sóast, kemur regla náttúrulögmálanna í lífið, ekki aðeins í mannanna kropp, heldur í allt umhverfið.
Umhverfið er sömu gæða og mennirnir. Náttúran er einsog við erum. Háþróuð þjóð -- ath: þ.e. þjóð á háu vitundarstigi -- skapar reglu í umhveri sitt. Regnið kemur á réttum tíma. Allt gengur háþróuðum mönnum í haginn. En menn í miklu rugli, menn sem ekki nýsa niður (ekki þróaðir), brengla allt samræmi. Hér er tæknimenntun og þróun stórtækra véla ekki til bóta fyrir lífið.
13 Nú er tímapressugrýlan: -Við höfum aðeins eitt líf flýtum oss að iðrast synda vorra Eða: -við höfum að eins eitt líf -- lifum því
(með stæl og glans þá, því þetta er í auglýsingum sem eiga að selja dót).
Já, það er aðeins eitt líf og dauðinn er ekki til en þetta líf er mörg mörg æviskeið, kannski milljónir æviskeiða. Jafnvel milljónir æviskeiða sem maður!! Því sumum mönnum gengur óþarflega hægt að þróast andlega. Hraðferð í Valhöll er að nýsa niður alla ævi. Þróa sína vitund, losna við streitu og misræmi, öðlast samhljóm og samræmi, heilbrigði. Það borgar sig að nýsa niður -- vökva ræturnar vegna ávaxtanna -því hærri vitundarstig fleyta manni yfir alla Skuld sem er að koma í hausinn á manni. Skuld kemur alltaf til allra. Það er semsagt hagnýtt í daglegu lífi að vera einherji. Þegar við erum einherjar, tökum við ekki hlutina og atvikin eins inná okkur.
Áhrifin vara ekki. Þau hverfa fljótt. Heimsins ferli eru áfram, og nú eru þau svo yndisleg.
.
14 Hringurinn bítur ekki bara í halann á sér. Hann er hjól -- kannski jól -- sem ber okkur áfram, framávið. Það er þróun í þessum ferlum. Lífssýn í fornum siðum fjallar oft um þessi ferli og um það sem ekki sést.
Ferlin voru áður en mannkyn varð til og ginnungagap hefur alltaf verið til og verður alltaf til. Nú skulum við lifa í flæði með þessum ferlum -- og -ausa upp samræmi inní lífið, gæta þess einnig vel að stríða ekki gegn Þundu.
16
Freyr er guð árs og friðar. Við óskum árs og friðar. „Ár“ hér merkir gott árferði, og aðeins þegar er friður, ekki stríð, er uppskeran góð.
Skyldu jólasveinarir okkar vera forfeður okkar og matargjafir til þeirra hafi verið bannaðar en við haldið áfram að gefa þeim? Sagt: -Ó, þeir bara stálu matnum!! (sem var ekki satt, -- því við gáfum þeim fórn) Nú fá börnin jólagjafir, en í gamla gamla gamla daga var minna um gjafir, það voru börnin sem gáfu náttúrunni styrk. Það er hollt og sælt að læra að gefa.
17 piñdada
पिण्डद grjónakúla
(jólagrauturinn okkar?)
Börn þurfa að gefa forfeðrum (/pindodaka matarfórn) gefa álfum og náttúrunni gefa fuglunum þegar jarðbann er
og gefa hreindýrum Jólnis korn og hey svo þau hafi mikinn þrótt, við að þyrja yfir himin því Jólnir rekur brott vættir myrkurs og kulda um jólin.
ratha röðull í reið
umferðaþjónustumerki: hof
ferli
ferli
Keltakross
.
18 Nú er óskalistinn það sem barnið langar í frá jólasveininum, en ekki hvað það getur gefið náttúrunni. kaupa eiga kaupa eiga kaupa eiga -- ekki svo gott. Fullorðna fólki er að kaupa og gefa krökkunum - kannski allt of mikið?
Aftaná þessu kort stendur: -til mömmu
Auðvitað á enginn að verða útundan
Ekki er gott að vera fátæklingur sem enginn gefur gjöf. Það heitir að fara í jólaköttinn. Ekki gott. Mjög leiðinlegt. Mjög sárt. Afskiptaleysi. Engum þykir vænt um mann. Ekki bara tæta allt upp, krakkar!! Og fara svo í fýlu því allt stressið er búið að ríðla allri kyrrðinni.
19 Pakkinn táknar nefnilega að einhverjum þykir vænt um mann. Við skulum opna jólapakkana með virðingu. Þeir eru ást og umhyggja sem huldar eru í skrautlegum umbúðum. Þetta innpakkaða, hulda, góða, sem er fullt af væntingum, er mjög mjög fallegt táknmál. Við erum nefnilega að gefa þessum yndislegu ferlum okkar styrk með því að vera góð við aðra!!!! Náttúran verður svo kát þegar mennirnir eru góðir. Í náttúrunni eru öll þessi ferli. En svo eru til leiðinda-ferli sem við þurfum að losna við.
Vítahringsferli má alveg eyðileggja!!! Fremjum Ullar hylli. --- Hnýsumst niður iðla ---. Jól og vorhátíðin eru hátíðir ljóss og lífs ekki slátrunar og dauða. Slík synd riðlar ferli þróunar. Við erum með aðflutta siði, kannski sunnan úr Norður-Afríku. Komna kannski til okkar gegnum Rómarveldið og landvinninga þess. Við eyðileggjum þróun lífveru með því að deyða líf. Það er synþ. Stíflar Synju. Gefur okkur slæma Skuld og ótærleika, ama, í kroppinn okkar.
.
20 Höfum við gleymt -- eða enginn sagt okkur -- til hvers við fæðumst?? Ég skal segja ykkur svolítið: Etrúskar sem ég þekki og sem enn búa á Ítalíu, -- eru með mánasilfurgrá augu -segja Rómverja hafa stolið og drepið stolið menningu og tæknikunnáttu Etrúska. Misnotað allt. Einnig, í allri Evrópu stolið. T.d. stolið jólunum. Og tærri guðspeki gnostik. Trölli stal öllu dótinu, yfirborðinu, en hernaðarlist (strategía) Rómarveldisins var að eigna sér hátíðir, setja sitt herveldistæki í staðinn -- öfugt við Trölla: þeir stálu inntakinu en skildu umbúðirnar eftir á sínum stað. Hátíðirnar breyttu um inntak, en ekki um nafn og yfirborðssiði. Andlegum verðmætum fólks var turnað uppá valdatækið. Keisarann. Gnostik (þekking og skilningur á guðspeki) var notuð í hernað. Fagra gnostik, í umturnaðri mynd, var misnotuð í hernám. Allt fór að snúast um völd og peninga - og gerir oft enn. Ég held að við ættum að skilja okkar forna sið. Hann er að uppruna til ævaforn. Hann þróast með okkur og náttúrulögmálunum á okkar stað, fylgdi okkur þegar við fluttum til Íslands. Er ókeypis. Er aldrei valdatæki. Það er mjög gott að hafa langanir. Þær eru driffjöðrin í lífi okkar, en endilega veljum háleitt. Aðeins hið háleitasta. Aldrei lágkúru, alltaf háleitt.
Ef við hækkum okkar vitundarstig, verða gæði langana okkar meiri. Tær maður hefur aðeins góðar hugsanir, langanir, orð og gjörðir.
21
Helber óþarfi að hafna veröld. Kjánalegt að firrast. En ekki ofmata skilningarvitin. Þau fá aldrei nóg. Þau hætta heldur ekki að surga þótt þau séu í svelti. En ef við viljum skapa okkur yndislega veröld, en hægasti vandi að verða einherji. Þá er öll veröld leikur einn. Erum við að fæðast til að vinna fyrir dóti?
(öfugmæli)
-Já. Menn lágra stiga vitundar. Leikföngin eru það skemmtilegasta. Og menn þurfa alla ævi að vinna og vinna og vinna til þess að geta keypt sér meira og meira og meira dót. Jólin eru sérstaklega hönnuð til að heimta kaupa eiga heimta kaupa eiga heimta kaupa eiga heimta kaupa eiga Munið það nú alla ævi, greyin mín!!! Fullorðna fólkið þarf að kenna börnum þetta. „Ferlið“ er nefnilega þeirrar náttúru að maður fær aldrei nóg!!!
.
22 Hver fræðir okkur um tilgang lífsins ef pabbi og mamma vita ekki til hvers við fæðumst kennarinn kennir það ekki hvergi lesum við um það? Táknmálið er hamur, gandreið. En við erum ekki svanir eða gæsir. Getum ekki flogið! (gandur gás gæs)
Ekki að furða þótt við skiljum ekki þegar menning og vitundarvísindi forfeðra okkar, --- þekkingin okkar ævaforna --- er ekki hjá okkur. Jú, hún er hjá okkur. Það erum við sem erum ekki hjá henni!! Ævaforna menningin okkar hefur varðveittst, getur aldrei dáið því hún er hinn eilífi sannleikur. Við skiljum ekki dýptina í vorum ævaforna sið nema einhver bendi okkur á hana --- og að við getum fengið reynzlu af henni!!! Við þurfum að skilja -- og -- læra að nýsa niður, ég gefinn sjálfum mér, í Ægi, í Glaðheima vitundar.
23 Er það nokkuð satt að við getum flogið einsog englar? Eru englar nokkuð til? Þurfum við ekki að deyja úr búknum til að verða englar? Englar eru til, við getum flogið, við vígjum okkur tær til þess. Það eru til ótal sögur af mönnum sem svifu í loftinu. Englar eru til í sögum, en við erum líklega of gróf ennþá til að finna þá.
Við erum eiginlega að flysja utanaf okkur gamla, nú ónýta, feluleiks-hami, hismi, svo hin eiginlegu við komum betur og betur í ljós. Nýsumst niður. Það gerðu gömlu gæjarnir. Tæknin finnst alltaf aftur, sagt frá henni í Hávamálum, rúnatali.
24
Hamskipti; hvað er fjaðurhamur? hamsa á sanskrít þýðir álft, svanur (Hemd raunar samstofna: skyrta á þýzku). Við ættum að lifa í flæði með ferlum, ekki stríða gegn náttúrulögmálunum, ekki firrt, ekki óviðkomandi ámáttkri árborinni náttúru. Við skulum skilja jólin okkar. Líkaminn okkar er það tæki sem við höfum til að þróast. Var enginn sem sagði okkur það? Hvernig stendur á því, eiginlega???
Var enginn sem vissi það?
Gaman að vera meðvitaður um ferli náttúrunnar og okkar eigin, og stefna á þróun sína - í þessum okkar fullkomna kroppi.
25 Goþrún dimmblá: -Kennarinn minn maharishi, indverskur eðlisfræðingur, bendir okkur á þekkinguna og skilninginn, og kennir okkur tæknina til að nýsa niður. og þannig að gera rannsóknir innan tærrar vitundar okkar. Þökk, maharishi, kennarinn okkar mikli. Þekking er ekki gefin af neinum, það er nemandinn sem öðlast hana; Hann er vitund, þekkingin er í vitund.
.
26 Verk þetta nýtur styrks úr Þróunarsjóði námsgagna. Freyjukettir, Norræn menning þekkingarsetur Kálfholtalæk 5528080 6941264 freyjukettir@mmedia.is; odsmal@mmedia.is Óðsmál, http://www.odsmal.org Óðsmál, bók 1996 ISBN 9979 60 165 5 Óðsmál in fáðu Óðsmál in fornu 40 vefskræður, 2009 http://www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/efnisyfirlit.htm Óðsmál in fornu efnisyfirlit, bók 2010 ISBN 978-9935-409-40-9 Valhallar Óðsmál in gullnu, bók 2010 ISBN 978-9935-409-41-6 Krakka-Óðsmál in fornu 40 krakkaskræður 2011 ISBN 978-9935-409-42-3 /43-0 /44-7 /45-4 /46-1 /47-8 /48-5 /49-2 /50-8 /51-5 /52-2 /53-9 /54-6 /55-3 /56-0 /57-7 /58-4 /59-1 /60-7 /61-4 /62-1 /63-8 /64-5 /65-2 /66-9 /67-6 /68-3 /69-0 /70-6 /71-3 /72-0 /73-7 /74-4 /75-1 /76-8 /77-5 /78-2 /79-9 /80-5 /81-2
foto: Anna 1. 2. 3. 4.
kálfaskræða: kálfaskræða: kálfaskræða: kálfaskræða:
5. kálfaskræða: 6. kálfaskræða: 7. kálfaskræða: 8. kálfaskræða:
Þór ISBN 978-9935-409-42-3 Ægir og Rán ISBN 978-9935-409-43-0 þríeindir ISBN 978-9935-409-44-7 Þjóðvitnir Ullur Heimdallur vítahringurinn markhópur ISBN 978-9935-409-45-4 á Iðavöllum tefla teitir í túni unz koma þursamegir III ISBN 978-9935-409-46-1 Syn, Glasir, Valhöll, einherjar ISBN 978-9935-409-47-8 Sif, Ester, tyllidagar, merkisdagar, vetrarkomugleði ISBN 978-9935-409-48-5 Freyr Skírnir Gerður Skírnismál Gerðargleði ISBN 978-9935-409-49-2
.
28 9. kálfaskræða: segðu mér seiðskrati ISBN 978-9935-409-50-8 10. kálfaskræða: heiðið uppeldi ISBN 978-9935-409-51-5 11. kálfaskræða: Rígur ISBN 978-9935-409-52-2 12. kálfaskræða: jól þorri gói ISBN 978-9935-409-53-9 13. kálfaskræða: Helia, Mímir, valkyrja ISBN 978-9935-409-54-6 14. kálfaskræða: svinnur, vín Valföðurs, Gungnir, Glaðheimar ISBN 978-9935-409-55-3 15. kálfaskræða: Óðinn synir hrafnar eljur Sleipnir Valhöll einherjar ISBN 978-9935-409-56-0 16. kálfaskræða: Týr og Fenrir ISBN 978-9935-409-57-7 17. kálfaskræða: Sól og Nanna, dauði Baldurs ISBN 978-9935-409-58-4 18. kálfaskræða: Frigg Sága ISBN 978-9935-409-59-1 19. kálfaskræða: Fjörgyn jörð móðir ISBN 978-9935-409-60-7 20. kálfaskræða: gyðjan mikla ISBN 978-9935-409-61-4 21. kálfaskræða: Skaði Njörður Baldur ISBN 978-9935-409-62-1 22. kálfaskræða: jötnar Geri Freki ISBN 978-9935-409-63-8 23. kálfaskræða: jólasveinar álfar gandreið sthapatya-ved ISBN 978-9935-409-64-5 24. kálfaskræða: guðin dagarnir reikistjörnurnar mannsheilinn ISBN 978-9935-409-65-2 25. kálfaskræða: Haftsænir Gapþrosnir Geirölnir valkyrjan ISBN 978-9935-409-66-9 26. kálfaskræða: ginnungagap höfuðskepnurnar ISBN 978-9935-409-67-6 27. kálfaskræða: ginnungagap, nýsta ek niður ISBN 978-9935-409-68-3 28. kálfaskræða: Þund ISBN 978-9935-409-69-0 29. kálfaskræða: íslenska sanskrít Síðhöttur Gangleri ISBN 978-9935-409-70-6 30. kálfaskræða: Huginn Muninn Valhöll einherjar ISBN 978-9935-409-71-3 31. kálfaskræða: tært taugakerfi, tær hugur, vígja, meiðmar ISBN 978-9935-409-72-0 32. kálfaskræða: tröll jötnar þursar þursameyjar framþróun Þrymskviða ISBN 978-9935-409-73-7 33. kálfaskræða: Urður Verðandi Skuld ISBN 978-9935-409-74-4 34. kálfaskræða: yfir heiðina með vitkanum ISBN 978-9935-409-75-1 35. kálfaskræða: hljóð og efni, Gungnir ISBN 978-9935-409-76-8 36. kálfaskræða: náttúra móðir ámáttk mjök Grótti þanþol meiðmar ISBN 978-9935-409-77-5 37. kálfaskræða: vitundarþroskamenntun ISBN 978-9935-409-78-2 38. kálfaskræða: friður, stjónarskrá alheims ISBN 978-9935-409-79-9 39. kálfaskræða: matur melting hegðun ISBN 978-9935-409-80-5 40. kálfaskræða: ósvinnan horfin, Mímir endurheimtur ISBN 978-9935-409-81-2
Krakka-Óðsmál in fornu 40 kálfaskræður
Vitundarvísindi forfeðra okkar ægifegurð menningararfsins okkar
við þurfum að skilja ferlin okkar -- lag eftir lag af ferlum ISBN 9789935409539