Krakka Óðsmál 22 jötnar Geri Freki (Icelandic) by odsmal.org

Guðrún Kristín Magnúsdóttir

22. krakkaskræða

Jötnar Geri Freki

Verk þetta er styrkt af Þróunarsjóði námsgagna.

22. kálfaskræða

jötnar Geri Freki ISBN 978-9935-409-63-8 Freyjukettir, Norræn menning þekkingarsetur 2011 www.odsmal.org Kálfholtalækjarskræður efnisyfirlit vefskræðna:

http://www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/efnisyfirlit.htm www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/22jotnarGeri%20Freki.pdf (í vefskræðunni tekur litla kjaftfora völva viðtöl við Gera, Freka og jötna)

Við erum ginnungagap, vitund, vitni alls sem er -- þegar við lifum Valhöll.

Ég -- hinn raunverulegi ég, íbúinn í þessum kroppi sem ég kalla mig/minn --, er ginnungagap. Eftir að Óðinn Vili Véi hafa gengið úr skugga um að aðeins þekking ginnungagaps er, þeas Óðinn verður forvitinn, Vili fer að leita, það eina sem finnst er Véi. gengur ferlið óðar til baka, til þess eins að byrja á nýjan leik, allt á ofsahraða. Við megum ekki festast í þessu, heldur verðum við, einsog þeir, að vinna beint útfrá ginnungagapi. Freyja er vellandi tímarúmsfroða, bullandi ketill, sí-aukin orka á fíngerðustu sviðum, sendir ógurleg poppkorn eða sápukúlur frá sér, og sumar verða að alheimum. Án Freyju verður ekki sköpun hjá ÓðniVilaVéa, þótt þeir séu kveikjan að sköpun með forvitni um þekkinguna sem fyrirfinnst. Aðeins með Freyju byrjar þetta alheims-ball. Hún bullar vitsmunum í náttúruna. Þetta sjáum við ekki með augunum okkar, sem við búum okkur til, því þau samsvara höfuðskepnunni eldi, ljósi. Sem við sköpum líka. Höfuð=aðal, skepna=eitthvað sem skapast. (sjá sanskrít maha-bhúta, og tanmatra) Þetta eitthvað sem skapast er í raun ekkert nema Gungnir. Allt er þannig synfónía bylgna.

3 Það er heldur enginn skapari þarna uppi og sízt af öllu einhver duttlungafullur sem ræður örlögum manna. Lögmálið svo sem þér sáið munið þér upp skera (/Urður Verðandi Skuld) sér alfarið um þetta svokallaða örlagamál sankta Péturs. Úr sápukúlum eða poppi Freyju búum við okkur til okkar sýnilega alheim, svo skrítið sem það nú er. Okkur finnst hann raunverulegur og í augum skilningarvitanna okkar er hann þarna fyrir víst. Og víst er hann. En vísindin sýna að þetta allt er óhöndlanlegt, ekkert nema hverful augnabliksfyrirbæri, sem eru mælanleg en lítt höndlanleg. --- Og svo eiginlega að öllu leyti ekki neitt. Þetta ekki neitt, eða tómið, er ginnungagap. Það er eilíft, tekur ekki þátt í sköpun er algjörlega aðskilið frá efnisheiminum, sem við köllum svo, en þar eð ekkert er nema ginnungagap og það er alls staðar og óendanlegt er efnisheimurinn og orkan í því, úr því, já, úr því í merkingunni, úr þessu efni: tóminu. (Skildist þetta nokkuð?) Við erum ginnungagap, og algjörlega aðskilin frá Gungnunum.

Í efnisheimi eru andstæðurnar og þær eru síbreytilegar. Í ginnungagapi eru engar andstæður, enginn tvískinnungur, ekkert tvíeðli, en hér (í ginnungagapi) er vökul kyrrð, orka -- og möguleikar allrar sköpunar. Munið: það tekur ekki þátt í sköpun þótt þetta „allt“ sé úr því og í því.

Í heimi eru Urður Verðandi Skuld, náttúrulögmál: gjörðir okkar og afleiðingar þeirra. Svo gjörðaflækjan órannsakanlega sem því lögmáli fylgir. Óðinn Vili Véi, á allra fíngerðustu nótum innan gapsins, og því á kraftmesta sviði. Freyja greinilega skapandi sem bullandi ógnarkraftmikla tímarúmsfroðan, því annars yrði ekki sköpunarferli. Ekki heimur. Ekki náttúran. Gunnarnir þrír mættir á svæðið, og þá fer að færast fútt í leikinn. Allt var í teiti guðanna í túni (krafti) unz kómu þrír eiginleikar náttúrunnar. Svo er þessi Fenrir. -- Illar gjörðir (Urður) mannanna, illar hugsanir, ill orð, fita Fenrisúlfinn. Eigi er gott að gremi safnist upp í náttúrunni. Eigi duga Drómi og Læðingur á það leiðindamál okkar.

Við berum ábyrgðina á okkar jörðu,

aananda Við, eiginlegu við, komum úr sælu Sólar uppljómunargyðju, aananda, lifum í henni, hverfum aftur til hennar. Allt er baðað þessari Sólarsælu.

5 Okkur finnst við vera úr föstu efni, -- við finnum það meira að segja fyrir víst með skilningarvitunum okkar. En þau höfum við skapað aðeins til að nema efnisheiminn, svo við getum ekki treyst því að þau nái innfyrir það svið sem þau skópust fyrir.

Skilningarvitin færa huganum Gungni sem þau nema og heilinn okkar varpar því uppá flatskjá (aftast í heilanum), og við „sjáum“ það þarmeð. Með heilanum „búum við til“ okkar „bitastæðu“ veröld úr þessum upplýsingum. Hvað við búum til fer eftir tærleika og vitundarþroska hvers og eins. Heimur hvers og eins er sömu gæða og sá sem hugsar hann. Kannski sjá engir tveir heiminn eins. En heimssköpunin okkar er ekkert nema Gungnir, vopn vitundar. Geir Óðins. (Orðið geir er af heshú (sanskrít), fljótur, hraður)

Gungnir. Þar með talinn kroppurinn okkar flotti. Skv varmaaflsfræðanna 1.lögmáli tapast ekkert, ekkert skapast, ekkert eyðist.

En það er endurvinnsla í gangi -- til þess að ekki fyllast allt af drasli. Jötnar eru öskukarlarnir okkar. Þeir éta allt, og af þessari ætingu þeirra, tæringu, og góðu matarlyst er þeirra nafn dregið, jötunn, jötnar.

(Komið af djótír (sanskrít) ljós; djótish neisti sólarljós birta lýsing elding sól loft)

Jötnar eru jafnvægi við þessa meintu ÓðinVilaVéa-sköpun okkar, en hver okkar hugsun sem er í Þundarflæði með tilgangi alheims, er komin til að vera. Hver okkar hugsun, orð eða gjörð sem stríðir gegn Þundarflæði, fer í endurvinnsluna. Sem er: ekkert skapast ekkert eyðist. Ekkert nýtt undir sólinni. Ekki er það lítið starf sem jötnarnir okkar vinna. Þeir eru óhemju duglegir. En nauðsyn sem þeir eru, blessaðir, þarf aðeins að hemja þá. Alla vega ekki láta þá éta upp kroppinn okkar góða innanfrá.

7 Á gulu myndinni á bls. 6 eru Óðinn Vili Véi Gunnarnir III (þrír) eiginleikar náttúrunnar Jötnarnir okkar í öskukarlaleiknum sínum og valkyrjan okkar. Þeir menn sem ekki stunda sína valkyrju -- þ.e. þeir sem hnýsast ekki niður --lenda í endalausum ferlum heimsins einsog fótboltar, lenda í vítahringnum sem Þjóðvitnir útskýrir fyrir okkur, kunna ekki að hvíla sig á Gunnunum. --- Skilningarvitin eru beinasta leiðin í stressið. Þau vinna i Gunnadansinum. --Og mikil hætta er á að svoleiðis menn (sem nýsa ekki niður) þróist ekki til Valhallar, og einnig hætta á að jötnar byrji að tæra kroppinn þeirra innanfrá. Valkyrju-gjörningur en nefnilega ein bezta leið til að losna við sindurefni úr kroppnum.

Svo nauðsynlegir sem þeir nú eru, þessi krútt, megum við ekki láta kroppinn okkar verða þeim að bráð. Það eina sem stoppar þá er tærleiki okkar. Það köllum við heilbrigði. Tærleiki okkar, einsog Syn og Eir vilja hafa okkur, er okkar eina eðlilega ástand. Þá fyrst getum við borið heitið „maður“.

9 Jötnar eru, þegar að tærleika kroppsins okkar kemur, matvandir.

Vðakk ! Þetta getur nú ekki kallast matur! (Þeir lærðu þessa setningu hjá Karíusi og Baktusi eða Mikka ref, og nota hana þegar Syn hleypir okkur í Glasi, við lifum Glasi. Altærir menn.

10 Grikkir sögðu til forna að þeir sem guðin elska deyi ungir. Það er um þá sem sóast iðla fara í veizlu at Ægis sem er fórnin in æðsta, að færa sjálfan sig til veizlunnar þeir menn neyta epla Iðunnar. Þeir nýsast niður og fá þau þannig, þeir menn verða oft gamlir að árum en líkaminn þeirra sem ungur sé því jötnar hafa ekki lyst á eplum Iðunnar. Engin æting, engin tæring, og hversu gamlir sem þeir góðu menn verða elska guðin þá. Þeir deyja gamlir að árum, en heilbrigðir (ungir) og uppljómaðir.

Mbl Árni Sæberg

Jötnar eru tæring, ryð, mygla, veðrun; einnig sindurefni (e. free racidals), sem eru slæm kroppi mannanna vegna lausra jóna sinna, og áhrif sólar og lofts eru líka jötnar í þessu samhengi.

11 Þegar menn eru orðnir einherjar, er kroppurinn þeirra svo tær að æting sindurefna verður ekki. Einherjar geta semsagt orðið gamlir að árum í þessum síunga kroppi sínum.

And-, eld-, sæ- eru hrímnar í Valhöllu. La cuisine Vallhallaise.

kemur réttum Gungni, reglu, í okkur. Amrit, amritanam, ævaforn uppskrift.

(a- neitandi forskeyti, mrít dauði, ódáinsfæða, ambrosía; mara (mrí) dauði sem í Sinmöru, kalash er kálkur, bikar)

Rannsóknir sýna að þetta er hið bezta gegn sindurefnum í kroppnum okkar. Einnig er hið bezta fyrir allan kroppinn að losa sig reglulega við Gunnana þrjá með því að nýsast niður -- þannig kemst regla og samræmi í allt mannlífið.

13 Af varmaaflsfræðanna 3.lögmáli lærist að æsingur tærir meira en kyrrð. Við núll æsing er fullkomin regla. Goðmögn á Iðavöllum teit tefla í túni, kyrrð, regla, óendanlegur kraftur, Rán rögn regin fullkomin regla lögmála náttúrunnar,

unz koma þursamegir þrír og fara að hræra upp í öllu skipulaginu, því þá fer sko að hitna í kolunum.

Svo nú liggur beinast við að vita gjörla hvernig við fóðrum jötna í okkar kroppi og hvernig við fóðrum þá ekki í okkar kroppi: Einn pabbi kemur heim úr vinnunni, kyssir konuna sína og börnin sín. Hann gefur góðan Gungni. Svo gott að fá hann heim. Annar pabbi kemur heim úr vinnunni og skammast í hverju sem hann finnur sér til þann daginn. Hann býr til jötnafóður í móðurinni og börnunum. Það var aldrei nein tilhlökkun að hann kæmi heim. Þessi pabbi eyðilagði matartíma fjölskyldunnar með nöldri og skömmum. Matartími fjölskyldunnar á að vera gleðistund.

14 Streitan er hið versta. Stress er mikill óvinur heilzunnar. Við þurfum að lifa stress-lausu lífi. Þurfum að forðast allt sem heitir neikvæðni. Við höfum val: æðruleysið og gleðin eða stressið og neikvæðnin Auðvitað bendir Jesús á þetta. En það er ekki nóg að búa til yfirborð, þetta verður að vera alvöru. Þegar við hnýsumst niður daglega losnar um grugginn í líkamanum.

Við nýsum niður til að vera Gunnalaus. Gömul uppsöfnuð streita í líkamanum losnar þá og hverfur. Eyðist. Þann mann, sem ekki er tær heldur fullur af stressi, éta jötnar innanfrá. Streitan veldur sjúkdómum. Rásir líkamans stíflast. Flæðið er ekki. -- Ekki bíða eftir einkennum til að ráðast svo á, heldur stundið heilbriðgi alla tíð. Við erum alin upp í að flýta okkur, að standa okkur, að vera klárust. Við köllum svo streitusjúkdóma nútímaþjóðfélagskvilla. Menn keyra sig áfram á koffeíni nikótíni orkudrykkjum. Gosið gerir menn súra og þá eru jötnar á fullu í okkur. Frumur líða. En auðvitað var ærin ástæða til ofþreytu og áhyggna á myrkum öldum -- í harðri lífsbaráttu og fáfræði. Þá hét þetta aðeins eðlilegur dauðdagi. Ósvinnur maður vakir of nætur og hyggur at hvívetna, móður að morgni, víl sem var. Hinn skynsami maður fer vel með sig, nýsist niður tvisvar á dag, hugsar þannig um mataræði sitt og hegðan alla að hann sefur góðum heilbrigðum nærandi svefni um nætur.

Sá hinn ótæri maður verður fyrir varanlegum áhrifum af áreiti, en einherjar fljótir að jafna sig. Við berum sama að gera rák í stein, í vatn, í loft, og yfirfærum það á afleiðingar hnjasks sem við verðum fyrir í lífinu. Það eru ekki kringumstæðurnar (--- sem við, vel að merkja, sköpum okkur sjálf ---) heldur hæfileikinn til að taka því sem að höndum ber (--- þessu sem við höfum skapað okkur, og er á okkar valdi að stjórna ---). Ósvinnur maður er fullur af streitu og jötnafóðri. Hinn svinni maður veit að hann er sá mikli svinnur, ginnungagap, og lærir að vinna út frá því. Lýsingarorðið svinnur (/sviðr) er eitt af þeim fegurstu í málinu okkar. Nafnorðið svinnur gæti verið miklu miklu dýpra en við teljum í fyrstu.

Mig langar til að segja ykkur svolítið fallegt um húsbændur mína yndislega sem lifðu á tímum sem við skiljum ekki núna. Jóhann og Jóna á Skjaldfönn, löngu horfin ströndum, eignuðust mörg börn, Jóhann sló með orfi og ljá, Jóna handþvoði úr ísköldum læknum sem kom undan skafli sem aldrei þiðnaði þótt í suðurhlíð væri. Það þurfti auðvitað að handvinda allt úr þessu klakakalda vatni allan ársins hring.

16 Á vorin var sólarkaffi, einsog er í þröngum fjörðum og dölum á Íslandi. Í þessum yndislegu hjónum lifði æðruleysi og dugnaður kynslóðanna. Jóna var stillt og talaði lágt, blíð kona, stór, með þessi háu vesfirzku kinnbein, bláhvíta húð, mild mánaaugu, liprar ljósmóðurhendur. Ekki var mikill tími til að spila á spil fyrr en börnin voru orðin stór og dugleg að vinna. Sonur tekinn við búinu. En þá heimsóttu vinir Jóhann. Þeir settust inní gestastofu í nýja bænum, en torfbærinn var nú útihús. Sem þeir sátu þarna og voru að stokka og gefa, átti Jóna erindi inn í gestastofuna til að ná í eitthvað úr gestastell-skápnum. Um leið og hún gekk framhjá Jóhanni, lagði hún mjúklega hönd á herðar honum aðeins til þess eins að sýna honum sinn hlýhug og ást. Hann brosti til hennar. Svo leit hann brosandi á spilin sem hann fékk, og sagði: -Nei! Sjáðu, Jóna! Sjáðu spilin sem ég fékk! Ég er viss um að þetta var vegna þess að þú komst inn í stofu rétt í þessu. (Jóhann til vinstri á mynd með hatt og staf; Jóna heima í eldhúsi)

17 Þeir sem framkvæma alltaf góða Urði, senda frá sér góðan Gungni, fæðast á ný til sinnar Skuldar, sem er, einsog Jesús segir, að uppskera eigin sáningu sína. Það er náttúrulögmálið að gjörð á sér alltaf jafna mótgjörð. En flóknir vegir gjörða eru órannsakanlegir (Bhagavad-gíta). Þeir menn sem tærir eru sjá að ekkert er nema ginnungagap, flæði vitundar, og þannig heyri ég Búddhasiðarmenn tala. Þeir menn sem þetta sjá í alvöru (ekki plata) elska allt af náttúru sinni, og hafa sko ekkert fyrir því. Þeir lifa Glaðheima vitundar. Hið gleiðasta og víðasta: ginnungagap. Nú er það svo að Óðinn æ við vín eitt unir. Þetta lífsflæði vitundar. Við erum eiginlega þetta flæði, vín Valföðurs, vín Jesú, sem mannlíf er í reynd. Jesús í hverjum manni breytir höfuðskepnunni vatni í þetta flæði vitundar sem við heyrum Jesúm kallar vín. Þetta er andlegt eðalvín, eiginlega ekki af þessum heimi heldur eðli vitundar tærs manns í þessum heimi. Við erum ekki það sem jötnar eru að fjarlægja í sinni tiltekt í heimi hér. Hér er allt hverfult. Hefst og tekur enda, breytist, og við köllum það „tíma“. Breytingin lítur út sem tími í okkar huga. Svo kemur að því að fyrirtækið búkur er lagt niður í heilu lagi. Við hverfum ströndum deyjum í fjall skreppum til Heljar vinkonu okkar í kaffipásu.

19 Helia er hula, gröfin hylur líka, eggið og verðandi móðir hylja einnig. Búkurinn okkar fer ekki til Heljar. Aðeins við sjálf. Valhöll er vitundarstig lifandi uppljómaðs manns. Helvíti er aðeins til á jörðu meðal ósvinnra manna og himnaríki lifa menn á jörðu þeir sem altærir eru og vilja gefa það öllum mönnum. Náttúrulögmálin vinna fyrir þá og með þeim og lífið er fagur leikur. Kjöt eitt gefur Óðinn greyjum sínum. Búkurinn fer í hundana þegar við skreppum til Heljar. Svona karakterar éta nú allt sem að kjafti kemur þegar það kemur. Vondi úlfurinn sem gleypti Rauðhettu litlu og ömmu hennar er Geri og Freki einsog í öllum þessum sögum þar sem söguhetjan okkar stekkur sprelllifandi útúr maga úlfsins í sögulok. Hér eru þeir búnir að setja á sig rennilás. Fljótlegra og þægilegra.

20 Orðið Geri er úr sanskrít gar, gara, sá sem gleypir, hinn gráðugi, vríka er úlfur á sanskrít, sá sem rífur, vrík hremma af því er komið nafn Freka, vrí þýðir einnig fela hylja. Það sem þeir gleypa sést ekki lengur. Hverfur sjónum. Auðvitað fer fólkið að gráta þegar kroppur ástvina fer í hundana. En menn ættu nú að senda hinum látna góðar hugsanir svo honum líði vel hjá blíðu köldu Helju. Hann var aldrei þessi flotti kroppur sem deyr. Hann bjó hann til til að þróast í. Hermóður kemur örugglega að sækja hann, svo hann gleymir ekki að fæðast aftur. af sjálfsdáðum. Nema -- etv á þetta ekki við um hinn altæra mann sem lifir ginnungagap. Hann fæðist etv ekki aftur. Hann hefur náð fullkomnun og þarf ekki fleiri jarðlíf. Þegar hann deyr fer hann ekki neitt. Hvert ætti hann sossum að fara? Hann er allt. Hann er vitund og ekkert annað er. Allt táknmálið og allar þessar kálfaskræður, eru eingöngu handa þeim sem ekki skilja. Uppljómaður maður þarf ekki þetta barnalega táknmál okkar. En uppljómaðir menn nota svona táknmál til að útskýra fyrir ó-sjáandi mönnum. www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/22jotnarGeri%20Freki.pdf (litla kjaftfora völva tekur viðtöl við Gera, Freka og jötna; Þjóðvitnir með ídettingar)

21 ************************ Goþrún dimmblá: -Kennarinn minn maharishi, indverskur eðlisfræðingur, uppljómaður maður, sýnir okkur hernig á að finna þekkinguna og skilninginn, og kennir okkur samsviðs-tæknina til að nýsa niður. Kennir okkur að stunda rannsóknir innan vitundar. Þökk, maharishi, kennarinn minn. upplýsingar og ítarefni

Óðsmál, http://www.odsmal.org

Norræn menning 5528080 6941264 freyjukettir@mmedia.is odsmal@mmedia.is Óðsmál, bók 1996 ISBN 9979 60 165 5 Óðsmál in fáðu, streymi DVD VHS 2000 Óðsmál in fornu 40 vefskræður, 2009 http://www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/efnisyfirlit.htm Óðsmál in fornu efnisyfirlit, bók 2010 ISBN 978-9935-409-40-9 Valhallar Óðsmál in gullnu, bók 2010 ISBN 978-9935-409-41-6 Krakka-Óðsmál in fornu 40 krakkaskræður 2011 ISBN 978-9935-409-42-3 /43-0 /44-7 /45-4 /46-1 /47-8 /48-5 /49-2 /50-8 /51-5 /52-2 /53-9 /54-6 /55-3 /56-0 /57-7 /58-4 /59-1 /60-7 /61-4 /62-1 /63-8 /64-5 /65-2 /66-9 /67-6 /68-3 /69-0 /70-6 /71-3 /72-0 /73-7 /74-4 /75-1 /76-8 /77-5 /78-2 /79-9 /80-5 /81-2

22 1. 2. 3. 4.

kálfaskræða: kálfaskræða: kálfaskræða: kálfaskræða:

Þór ISBN 978-9935-409-42-3 Ægir og Rán ISBN 978-9935-409-43-0 þríeindir ISBN 978-9935-409-44-7 Þjóðvitnir Ullur Heimdallur vítahringurinn markhópur ISBN 978-9935-409-45-4 5. kálfaskræða: á Iðavöllum tefla teitir í túni unz koma þursamegir III ISBN 978-9935-409-46-1 6. kálfaskræða: Syn, Glasir, Valhöll, einherjar ISBN 978-9935-409-47-8 7. kálfaskræða: Sif, Ester, tyllidagar, merkisdagar, vetrarkomugleði ISBN 978-9935-409-48-5 8. kálfaskræða: Freyr Skírnir Gerður Skírnismál Gerðargleði ISBN 978-9935-409-49-2 9. kálfaskræða: segðu mér seiðskrati ISBN 978-9935-409-50-8 10. kálfaskræða: heiðið uppeldi ISBN 978-9935-409-51-5 11. kálfaskræða: Rígur ISBN 978-9935-409-52-2 12. kálfaskræða: jól þorri gói ISBN 978-9935-409-53-9 13. kálfaskræða: Helia, Mímir, valkyrja ISBN 978-9935-409-54-6 14. kálfaskræða: svinnur, vín Valföðurs, Gungnir, Glaðheimar ISBN 978-9935-409-55-3 15. kálfaskræða: Óðinn synir hrafnar eljur Sleipnir Valhöll einherjar ISBN 978-9935-409-56-0 16. kálfaskræða: Týr og Fenrir ISBN 978-9935-409-57-7 17. kálfaskræða: Sól og Nanna, dauði Baldurs ISBN 978-9935-409-58-4 18. kálfaskræða: Frigg Sága ISBN 978-9935-409-59-1 19. kálfaskræða: Fjörgyn jörð móðir ISBN 978-9935-409-60-7 20. kálfaskræða: gyðjan mikla ISBN 978-9935-409-61-4 21. kálfaskræða: Skaði Njörður Baldur ISBN 978-9935-409-62-1 22. kálfaskræða: jötnar Geri Freki ISBN 978-9935-409-63-8 23. kálfaskræða: jólasveinar álfar gandreið sthapatya-ved ISBN 978-9935-409-64-5 24. kálfaskræða: guðin dagarnir reikistjörnurnar mannsheilinn ISBN 978-9935-409-65-2 25. kálfaskræða: Haftsænir Gapþrosnir Geirölnir valkyrjan ISBN 978-9935-409-66-9 26. kálfaskræða: ginnungagap höfuðskepnurnar ISBN 978-9935-409-67-6 27. kálfaskræða: ginnungagap, nýsta ek niður ISBN 978-9935-409-68-3 28. kálfaskræða: Þund ISBN 978-9935-409-69-0 29. kálfaskræða: íslenska sanskrít Síðhöttur Gangleri ISBN 978-9935-409-70-6 30. kálfaskræða: Huginn Muninn Valhöll einherjar ISBN 978-9935-409-71-3

31. kálfaskræða: tært taugakerfi, tær hugur, vígja, meiðmar ISBN 978-9935-409-72-0 32. kálfaskræða: tröll jötnar þursar þursameyjar framþróun Þrymskviða ISBN 978-9935-409-73-7 33. kálfaskræða: Urður Verðandi Skuld ISBN 978-9935-409-74-4 34. kálfaskræða: yfir heiðina með vitkanum ISBN 978-9935-409-75-1 35. kálfaskræða: hljóð og efni, Gungnir ISBN 978-9935-409-76-8 36. kálfaskræða: náttúra móðir ámáttk mjök Grótti þanþol meiðmar ISBN 978-9935-409-77-5 37. kálfaskræða: vitundarþroskamenntun ISBN 978-9935-409-78-2 38. kálfaskræða: friður, stjónarskrá alheims ISBN 978-9935-409-79-9 39. kálfaskræða: matur melting hegðun ISBN 978-9935-409-80-5 40. kálfaskræða: ósvinnan horfin, Mímir endurheimtur ISBN 978-9935-409-81-2

Til þess að öðlast skilning á hvers vegna við erum að fæðast og lifa til hvers við erum að fæðast og lifa. Ægifegurð þekkingar forfeðra okkar nýsið niður, nemið upp fimbulrúnir TM-tæknin auðveldust og skilvirkust (transcendental meditation) <700 vísindarannsóknir! Krakka-Óðsmál in fornu

2011

Norræn menning þekkingarsetur

Þjóðvitnir heldur því fram að farið sé að kulna hjá djöfsa eftir að púrgatoir (hreinsunareldurinn) var lagt niður, og hann taki nú allt nema teflon-pönnur. (Þjóðv. ber ábyrgð á fullyrðingunni.) Aldrei hafi menn hér norður í rassi annað en hlakkað til almennilegrar kyndingar þar. http://www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/04THjodvitnirUllurHeimdallur.pdf

Einn og einn gægist uppfyrir Maayuu, kærustu Þjóðvitnis.

Krakka-Óðsmál in fornu 40 kálfaskræður

Vitundarvísindi forfeðra okkar nú förum við að skilja táknmálið og dýptina í launsögninni söguhetjan hoppar sprelllifandi úr maga úlfsins ISBN 9789935409638