Guðrún Kristín Magnúsdóttir
23. skræða
jólasveinar álfar gandreið
23. krakkaskræða jólasveinar álfar gandreið sthapatya-ved álf-löð fjaðurhamur álft draugatrú ævafornt heiðið táknmál um æðri vitundarstig Liljurós betri maður ISBN 978-9935-409-64-5 Freyjukettir, Norræn menning 2011 www.odsmal.org http://www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/efnisyfirlit.htm mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/23jolasveinar-alfar-gandreid.pdf
Jólasveinar ganga um gólf með gylltan staf í hendi. Þeir eru forfeður okkar og gyllti stafurinn stinni stafurinn DNA (kjarnsýra). Ekki svo vitlaus vísa. Grýla gæti verið Gerður í Gymisgörðum sem er ekki á háu vitundarstigi í Skírnismálum. Bara skilur ekki bofs og kann sko hreint ekki að meta guðlegar gjafir sem henni eru færðar. Var Gerðargleði um jól? Hver bjó þessar grýlusögur til? Heimskar mömmur? Vöndur er til að sópa gólfin með. -- Nú eða fara í gandreið á.
2 Var æðislega skemmtileg Gerðargleði hér um jól í gamla daga? Of skemmtileg? Var verið að búa til þessar illu vættir til að eyðileggja Gerðar-jólagleðina? Líklega fer Gerður í útsýniferð í Skírnismálum til að sjá það sem hún ekki veit. Tamsvöndur er ekki uppeldistæki frekar en aðrir vendir. Frekar galdrablómvöndur með mjög sérstaka eiginleika. Með göldrum Skírnis --- en bragarhátturinn fer úr ljóðahætti yfir í galdralag á þessum punkti kvæðisins --fær Gerður að sjá að skortur á skilningi á því að þróast, viljaleysi til að sjá annað en efnisheiminn, leiðir til lífshlaups í Hrímþursum. -- Gull Gymis er hér efnisheimurinn eingöngu. Líf í efnisheimi er auðvitað mjög gott fyrir okkur -- en aðeins í bland. Blandið er veraldarvafstur með víni Valföðurs. Geisli frá guði bendir Gerði á að eitt er nauðsynlegt, einsog Jesú kennir okkur.
Það skildist auðvitað ekki á tímum Grýlu. Núna fyrst (!!!) er að koma skilningur. Gandreið er yfirsýn og innsæi þeirra sem sjá. Vel er vitað að uppljómaðir menn geta svifið í lausu lofti. Jesús gengur á vatninu. Það er sama.
Finnst í ótal menningarheimum. Einnig meðal kristinna, sem er ekki forn menningarheimur í sjálfu sér heldur er margt þar úr fornum siðum, víða að komið; Er Jesús nokkuð kristinn? Hver og einn getur auðvitað fundið kjarnann í sinni menningu, og sleppt hisminu.
Gandreið í okkar menningu er að öðlast álftarham. Þannig hami eiga valkyrjur handa uppljómuðum, og gyðjur til að lána okkur til að sjá.
3 Meðal tærra manna táknar þetta ásigkomulag að vera sjáandi (og ósigrandi), sjá að efnisheimurinn er Gungnir, sjá að efnisheimur --þar með kroppurinn okkar-- er algjörlega aðskilinn frá ginnungagapi. Ekkert er nema ginnungagap, og svo hugsanir okkar á stangli í því.
Jörmungandur er Lokason, kannski Pegasus skáldfákur, önnur börn Loka (/mannkyns?) eru Helía og Fenrir Hel er að við ætlum að skipta um föt (/líkama), Fenrir að við hugsum ekki skírt og framkæmum illa Urði --- förum illa með mannlegan frjálsan vilja fyrir vanþroksa sakir. En sá sem iðla hnýsist niður, er vinur Iðunnar og nemur upp 11 algullin epli, verður Bragi hinn skínandi bragandi --- sjáandi skáld --- en sjáandi skáld er ekki skáldfífl, heldur er hann sá sem lifir þekkinguna miklu og kennir hana öðrum mönnum. Svona skáld verður að nota táknmál, fyrirbæri úr veröld sem menn þekkja, til þess að útskýra það sem menn ekki þekkja, sjá ekki með veraldlegum augum sínum.
.
4 Þegar vitundarþroski okkar eykst við að nýsa niður reglulega skiljum við betur og betur. Þess vegna þarf að lesa og hlusta -- aftur og aftur -- á þann sem segir okkur hvað táknmálið hylur sjónum, því skilningurinn eykst jafnt og þétt. Nýtt og nýtt lag, nýir fletir á skilningnum, dýpkandi með degi hverjum. Aðeins þannig getum við séð, fylgzt með, glaðst yfir, hvernig við víkkum út hugann okkar og nemum upp þekkingu. Meira í dag en í gær. Ekki er snjallt að segja manni sem er flæktur í efnisheim annað en það sem hann skilur á sínu stigi.
5 Ekki ofreyna þolrifin í þeim manni sem er flæktur í efnisheiminum með háfleygum útlistingum sem hann botnar ekkert í. Hann gæti misskilið vegna andlegs þroskaleysis síns. Við tölum öðru vísi við dýrin en fókið, og öðru vísi við börn en fullorðna, sömuleiðis verður að benda á útfrá vitundarþroska þess sem hlustar. Hann veit ekki enn að hann er vitund, í hverri þekkingin er. Við segjum honum kannski að það séu Gunnarnir þrír sem stjórna öllu í heimi hér. Hin árborna (náttúran) sjái um allt. Hann gæti farið að halda að hann sé stikk frí, beri ekki ábyrgð á Urði sinni, stolið, og sagt: -það voru Gunnarnir sem létu mig gera þetta. Ég gerði ekkert sjálfur. Valkyrjan er með lausnina. Hún fylgir okkur í Ásgarð. Valkyrjan þjónar vitund við að fórna einstaklingsvitund í alheimsvitund um hríð dag hvern. Sýnir okkur að þetta -- sem við höldum að sé tvennt -er ekki tvennt heldur eitt. Aðeins vitund er. Bezt er að einherjarnir vinni í heimi, skapi gott fordæmi, kenni mönnum að hnýsast niður til að þróast, bendi þeim hinum ósvinnu á þekkinguna svo þeir skilji heildarmyndina bæði með kollinum sínum og með eigin reynzlu sinni af Glaðheimum. Maharishi gefur okkur ógrynni fyrirlestra sinna og bóka sem við getum hlýtt á aftur og aftur eftir því sem vitundarþroski okkar leyfir. Nú fer vitundarstig þjóðanna hækkandi, æ fleiri fæðast sem eru mjög þróaðir, og skilningurinn eykst meir og meir, því margir nýsast nú niður. Við skulum hlýða á þekkinguna aftur og aftur og sjá hve skilningurinn eykst smátt og smátt við að við verðum tærari menn.
.
6 Óðsmál öll eru raunar kveðin að beiðni maharishis, en hann biður um að menn aðhyllist sína eigin siði og finni dýptina í þeim. Dýptin er þarna. Leitum, skiljum, og vér munum finna hana. Við finnum ævafornt heiðið táknmál um æðri vitundarstig
og þungamiðjan er að nýsast niður og öðlast þekkinguna. Hvert barn þarf að hafa aðgang að þekkingunni á sínu móðurmáli -- þekkingunni miklu -- fundinni í hverrar þjóðar eigin menningararfi.
álfar
álft
álfasagan
Hrif ISBN 978-9979-895-32-9
álft (svanur) er orð rótskylt álfur gandur þýðir gæs hamsa á sanskrít (svanur, álft) er sama orð og hamur (og Hemd (skyrta) á þýzku). Álfar eru elvur, rásir, inná við í vitundarhimin okkar, fjársjóðahellin bjarta, þar sem goðsagnaálftirnar fljúga: þær eru altær maður í fjaðurhami sínum.
7 Hrif
ISBN 978-9979-895-32-9
Álfadrottning er að beizla gandinn ekki er gott að verða á hennar leið...... Hvers vegna ekki ? Var eitthvað verið að hræða menn með álfadrottningunni? Einsog Der Erlkönig, eitthvað hræðilegt? Stóð ég út‘í tunglsljósi, stóð ég út´í skóg ....... af álfum var þar nóg - drottningin hló að mér og hleypti á skeið....
Hrif
ISBN 978-9979-895-32-9
Rati
Hnitbjörg Gunnlaðar
8
álf-löð
að smjúga um ormagöng í ormslíki. Er það ekki aðeins að laðast innávið, til Gunnlaðar, þar sem álfafjársjóðurinn býr? Nýsast niður?
Eru Álfheimar ekki Freys?
ribhú (sanskrít) rás innávið
hestur Freys (í barnaleikriti, barnahelgileikunum Skírnismálum)
Liljurós betri maður Í bókinni: Í mjúku myrkri búa draumarnir, ISBN 978-9979-895-10-7 er Kolgríma búin að gera nýtt kvæði um Ólaf liljurós þar sem hann nýtur gestrisni álfameyjanna. Fallega barnalegt kvæði.
9
sthapatya-ved
---- einnig bls 20 í Jarðarskræðu, 19. Ég held að álfar snúi alltaf dyrum húsa sinna í austur. Allir ættu að snúa dyrum húsa sinna í austur -- móti sólarupprás, en yfirborð jarðar er á fleygiferð með okkur á í austurátt allan ársins hring og við köllum austuráttina sólarupprásarátt þótt við búum hér norðurfrá með allt að 180° möguleikamismun á birtingu. Öll hús ættu að standa rétt á höfuðáttirnar. (Dragið misvísun frá segulnorðri.) Allar borgir ættu að vera skipulagðar skv Maharishi sthapatya-ved byggingarlist. Áhrif sólar og reikistjarnanna á lífið á jörðinni eru mikil. Í austri ræður reikstjarnan Freyja, shúkra, í norðri sóma og eru þetta góðar áttir fyrir inngang í hús. Kraftar eru mismunandi. En alls eru 8 möguleikar á inngangi í hús, og margir slæmir. Nákvæmlega er vitað skv Maharishi sthapatyaveda hver áhrifin eru. Þekkingin hefur nú verið gerð altær; allar síðari tíma dúllur eru frá. Húsin eru í réttum hlutföllum, sömu hlutföllum og mannslíkami, herbergjaskipan í samræmi við sól yfir sólarhringinn. Húsaveikilaus hús, byggð í samræmi við náttúrulögmálin. Í Þundarflæði. Meira: Clobal Country, Maharishi sthapatya-ved®.
Skyldu jólasveinarnir vera forfeður okkar? Þeir eru alltaf hér hjá okkur um fíngerðasta tíma ársins.
.
10 Skyldu matargjafir til forfeðra hafa verið bannaðar en við héldum samt áfram að færa þeim fórn, jólagraut (pindodaka (sanskrít) grjónakúla), og lugum því svo bara blákalt að þeir hafi, ó ó æ æ, stolið mat úr búrinu. Stekkjastaur gæti verið frjósemitákn í fjárhúsinu, en það er nú svo margt tengt fjárhúsi um jólin, um vetrarsólhvörf og fengitímann. Faldafeykir er líkega vetrarrok sem feykir krókfaldshöfuðbúnaði af konum, svo hár þeirra flaksast út um allt og gerir þær miklu sætari en með fína virðulega krókfaldinn.
Það er svo erfitt að vita hvað er hvað Kjetkrókur og einhver biskup og hvaðan allt kemur (Santa er Nikulás biskup af Mira,Tyrklandi) og hvernig það hefur þvælzt. að maður verður bara að hafa gaman af þessu öllu saman. Slá upp gleði. Það fylgir því alltaf spenningur að fá karlana til byggða. Það er ljótt athæfi heimskra mæðra að misnota gleðina til að kúga börn til hlýðni. Nútímasaga: Bjúgnakrækir var að skemmta krökkunum í desember; lítil systkin voru svo sæt í sér að þau færðu honum bjúgu. Hann þakkaði innilega fyrir, sagði þeim að hann væri að vísu grænmetisæta, en spurði hvort hann mætti ekki gefa bjúgun svöngu tóunni sem býr rétt hjá honum í fjöllunum. Og það var guðvelkomið. Sá sem teiknaði þetta gamla jólakort (bls 11), hefur snæviþakin fjöllin okkar, myrkan vetrarhimin norðursins, bjart af tungli, klukknaport fyrir framan kirkju, og hallærislegan bóndann innskeifan, eða er það prestur eða meðhjálpari, sem auðvitað á mat. Skyldi hann gefa?
11
12 Sumir telja jólaköttinn okkar af skandinavískri jólageit kominn. Hornin á geitinni, frjósemitákn, pössuðu einhvern veginn ekki á köttin, hmmmmm? svo þeim var smellt á Gerði / Grýlu svona stundum. Jólnir (/Óðinn) sem þyrjar yfir himin um jól til að reka brott vættir myrkurs og kulda, er á hreindýrasleða -- nú eða Sleipni sínum að nýsast niður. Það gefur gott árferði að nýsast niður. Allt sem við gerum um vetrarsólstöður, ljós matur pakkar, er einmitt til að hjálpa vorinu.
13
jólabækur: Búi skreytir jólatré ISBN 978-9979-895-92-3 Palli og englabjallan ISBN 978-9979-895-26-8
draugatrú Í viðtali við litlu kjaftforu völvu segir draugur nokkur frá því hvernig hann gerðist draugur www. mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/23jolasveinar-alfar-gandreid.pdf :
-Mold ertu, sagði presturinn, -og af moldu skaltu aftur upp rísa, sagði hann, og ég tók hann alvarlega, og skemmti mér konunglega í skemmtilega myrkrinu, en svo hamaðist hann við að reyna að kveða mig niður.
.
14
dularfullar sögur:
Hreggnótt ISBN 978-9979-895-05-3 mjög íslenzk saga
er déjà vu í alvöru? Huginn Jöruson, hornungur (sakamál) ISBN 978 9979 895 84 8
Hvers vegna þykir okkur svona gaman að draugasögum og geimverum? Sækjum við í spennuna um eitthvað sem við sjáum ekki gerla? Dularfullt?
TAK og draugurinn ISBN 978-9979-895-65-7 TAK og innbrotageimveran ISBN 978-9979-895-66-4 ISBN 978-9979-895-07-7 TAK og nornin
bækurnar fást á www.amazon.co.uk
15 ISBN 978-9979-895-30-5 TAK og Lalli Marsbúi ISBN 978-9979-895-13-8 TAK og diskurinn
TAK og flugeldarnir ISBN 978-9979-895-42-8
TAK og flugvélin ISBN 978-9979-895-54-1 Glámur auli (í Kuklbæ) ISBN 978-9979-895-43-5
.
16 ISBN 978-9979-895-97-8 Hver er hann þessi Jakob?
Í hugarheimi barnanna býr þetta eitthvað sem ekki sést með veraldlegu augunum okkar. Ekkert var eðlilegra..... Þegar ég var 2ja ára sá ég huldukonu eða álfkonu í Fljótshlíðinni. Við vorum á fjölskylduferðalagi á Kvoslæk í fögru sumarveðri. Brakandi heyþerri. Fólkið var að rabba við bóndann. Allt í einu spurði ég: -Af hverju er konan í bláa kjólinum að sópa grasið? Fólkið leit í áttina að klettinum sem ég benti á, en sá aðeins klettinn og grasbalann fyrir framan hann. Bóndinn útskýrði fyrir mér að hún ætti heima í klettinum og væri að rifja heyið sitt. -Þessi bali er aldrei sleginn því hún á hann. Fólkinu fannst gaman að ég skyldi sjá konuna í bláa kjólnum, og engum þótti neitt athugavert við útskýringar bóndans. Ekkert var sjálfsagðara en að konan í bláa kjólnum væri að heyja við klettinn sinn, og ekkert eðlilegra en að barnið sæi hana.
http://www.mmedia.is/odsmal/06/blaklaeddalfkona.htm
17 hér lýkur eiginlega þessari ofur-myndumhlöðnu myndmáls-skræðu, 23. krakkaskræðu sem heitir
jólasveinar álfar gandreið sthapatya-ved álf-löð fjaðurhamur álft draugatrú ævafornt heiðið táknmál um æðri vitundarstig Liljurós betri maður
HP Við skulum bera virðingu fyrir forfeðrum okkar sem lifðu við þröngan kost og jafnvel fáfræði, þ.e. þröngan andlegan kost. Börn voru oft hrædd til hlýðni. Þetta var fólkið sem faldi eldinn á kvöldin. Fólkið sem sigraði allt, jafnvel illsku myrkra alda, með þrautseigju, tryggð, trúnaði, æðruleysi.
.
18
Tvíeðli alls í heimi er hið eina sem vekur ótta. Ekkert varanlegt haldreipi er í heimi. Óttinn er aðeins til í heimi skilningarvitanna fimm og Gunnanna þriggja. Aðeins í heimi Gungnis og hugsana okkar og gjörða, þrífst óttinn og fáfræðin. Dvítyat eva bhayam bhavati (Upanishad) Tvíeðli, tvískinnungur, andstæður í heimi, er hið eina sem vekur ótta. Í ginnungapi, í Glaðheimum, í Ægi, er aðeins eind. Hér þrífst óttinn ekki. Hér er aðeins þekkingin altær, og hin Tý-réttu lögmál, sem hin árborna ámáttka náttúra stjórnast af, Þundarflæði, tilgangur og markmið heimsins. Helvíti er ekki til nema í heimi hér, meðal ósvinnra manna, því við búum það til og lifum það ef við kunnum ekki að finna kjarnann í okkar eign sið og lifa hann í alvöru -- hnýsast niður, frævast og fróð vera, lifa í tærri vitund. Fornir siðir benda okkur á að hnýsast niður, muna að það er eitt nauðsynlegt. Við skulum muna, að merkimiðar og kerfi skipta ekki máli. Allir menn eru að þróast. Kannski vilja sumir vera „milliliðir“ milli manns og Guðs af hugsjón, trúboði, eða til að fá pening, og viðhalda því merkimiðum og kerfum. Það er hins vegar óþarfi. Meira en óþarfi, því það eyðileggur leiðina „frá mér til mín“. Sjálfur leið þú sjálfan þig er milliliðalaus samgangur milli vitundar og vitundar, sem er eitt, ekki tvennt. Þegar við uppljómumst lifum við í alvöru þá eind að við elskum alla einsog okkur sjálf. Við erum okkar eigin þekkingu milliliðalaust. Ekki nein kerfi eða dúllur
19 einsog t.d. þetta sem Rómverjar gerðu. Þeir voru snillingar í hernaðarlist. Þeir tala fjálglega um guðspeki til þess eins að nýta hana til yfirráða og landvinninga. Það er svo auðvelt að notfæra sér trúgirni manna. Sérstaklega þegar einnig er hótað. Menn leita svo oft að haldlitlu haldreipi, sem verður ofsa-tak, eða dofi og doði, -- verður ekki nístha (sanskrít: grundvallaður í eindinni miklu), ekki ekta æðruleysi. Menn gera ýmislegt rangt * þegar þeir eru hræddir (þeim er hótað), og rangt * þegar menn nota óttann til að láta hlýða sér, kúga aðra með óttanum. Vitund, ginnungagap, er við -- hin raunverulegu við--. Eind. Eitt. Ekki tvennt.
Eigi vex hrísi og hávu grasi vegur sá milli vina sem iðla er troðinn. Sleipnir verður æ þjálli, sleipur og slípaður, leiðin ---sem er engin vegalendg frá mér til mín--- æ styttri og greiðfærari. Við iðkun og iðni, Iðunni í okkur, förum við smátt og smátt að lifa hina æðstu þekkingu í veraldlegu lífi okkar. Þetta mælist með EEG, hækkuðu vitundarstigi (og gáfnavísitölu, e.IQ), betri heilsu, heillavænlegri gjörðum, ákvörðunum í Þundarflæði, meðbyr frá náttúrulögmálunum okkar. Minni og minni streita og gruggur verður í kroppnum okkar. Íþróttamenn finna þetta einnig: meiri snerpa, réttari viðbrögð, gleði, ekki þreyta.
.
20 Eini tilgangurinn með lífi á jörðu --- sjálfur leið þú sjálfan þig --er að ná uppljómun, vígja sig tæran af allri synþ, ná Valhöllu (uppljómun) á þessari okkar ævi. Þetta er fegursta inntak allra djúpra siða. Höllin eina í öllum sögum bíður okkar allra, án tillits til hvaða merkimiða við setjum á okkur og aðra.
Við sjáum nú nauðsyn þess að vera læs á
ævafornt táknmál um æðri vitundarstig skilja aðal-inntak forna siðar: að nýsast niður, lifa eind, * til að gjöra aðeins rétt, og * til að ná æðri vitundarstigum --- sem við höfum ekki lært neitt um fyrr en nú að er tilgangurinn með því að fæðast og lifa! Enginn vissi, enginn kenndi, enginn lærði.
Við þurfum að skilja hvað Valhöll er Við sjáum oft á hvaða vitundarstigi menntamenn eru. Menntamenn gera skyssur. Ógott mál. Eitthvað er þá að menntun. Menntun á að koma í veg fyrir skyssur, ekki satt? Sumir eru meira að segja á kaupi hjá skattborgurum við að snúa útúr og misskilja: Átta guðfræðingar doktorar prófessorar skifuðu saman páskahugvekju í blað 2010; samfélagsmál. Þar var nú ekki það sem Jesús segir. -- Eru páskarnir ekki um upprisu krists í hverjum manni? Til hvers er menntun ef menn hafa ekkert fram að færa í sínu fagi annað en að upphefja sínar skoðanir með því að niðurlægja misskilja sverta og rangtúlka þjóðarinnar eigin fagran menningararf? Einn þeirra heldur oft fram að fræðingar sjái aðeins sitt sérsvið, en hann á að vísu við íslenzku- og handritafræðinga sem ekki sjái (einsog hann) að Völuspá sé kristin. (Síðaritímaviðbætur eru það.) Allt of oft erum við í fílabeinsturnum, gluggalitlum eða útsýnislausum. Víðsýnislaus sjálf. Oft er líka flísin í annarra auga sjáanlegri en bjálkinn í manns eigin. Já. Fræðingar eiga það til að sjá aðeins sitt sérsvið og annað eiginlega ekki. Að auki, sem afsökun fyrir fræðinga og önnur skáld: Í tízku komst hér á landi fyrir rúmum 1000 árum að tala illa um heiðni og gera grín að henni, og sum nátttröll hefur dagað uppi í þeirri aldagömlu tízku. Kannski vegna þess að sumir sjá pening í því? En nú flokkast svona kúnstug tímaskekkja undir einbeittan menningarlegan brotavilja.
Athugum í þessu sambandi að
21
Helgi Hálfdánarson finnur (útg. fyrst 1964) þrjú heiðin kvæði sem Völuspá er byggð á, og Helgi fjarlægir allar kristnar síðaritímaviðbætur og mislestur, og skáldaleyfisinnskot fræðinga. „Maddaman með kýrhausinn.“ Góð bók. Lesið þá skemmtilegu bók. Himnaríki er alls staðar. Einherjar lifa himnaríki á jörðu. Jesús (uppljómaður maður) einnig. Við ráðum hvort við lifum helvíti eða himnaríki. Við höfum frjálsan vilja, sem er Urður hvers manns. Við höfum val. Við þurfum að taka á móti himnaríki einsog barn. Ekki flækjast í bókstaf, ekki vera að villast í belgvettlingi í Útgörðum. Börn eru oft miklu opnari fyrir sannleikanum en fullorðir (/menntamenn?). Einsog barn þýðir hér ekki endilega aldur heldur á við hugafar og tærleika. Veröldin er einsog maðurinn er. Sömu gæða og sá sem hugsar hana. Uppljómaðir menn sjá aðeins fegurð, og náttúrulögmálin vinna fyrir þá. Náttúran ber þá uppi til allra góðra verka. Þeim dettur ekkert í hug nema jákvætt og fallegt. Ullur hefur brennt upp minnisfræ fyrri gjörða og áhrifa þeirra. Það er enginn vítahringur lengur. Menn tala ekki illa um aðra, eða annarra skoðanir. Lítillátir menn bera virðingu fyrir annarra manna skoðunum, upphefja sig ekki. á annarra kostnað. Hið eina sanna minni er Mímir, minnið um hver við erum í raun -- smríti -minnið um að við erum ginnungagap -- það eina sem máli skiptir -því altær maður sér að veröldin er Gungnir, er sjáandi á fus veraldar, Gungni, sér í gegnum fusið sem við búum til hitt og þetta úr -- sömu gæða og maður er sjálfur. Uppljómaðir menn vinna vegna þess að vaninn er svo ríkur. Maður vinnur af vana. Gömlum vana. En nú eru allar gjörðir manns í Þundarflæði. Allar til að þjóna tilgangi tilverunnar. Einsog barnið sér með sínum augum og sínum huga, í samræmi við sinn þroska, þannig sjá og þeir fullorðnu samkvæmt sínum eigin tærleika. Vitundarþroska.
Askasleikir
22
nútímajólasveinn
Goþrún dimmblá: -Kennarinn minn maharishi, indverskur eðlisfræðingur, uppljómaður maður, bendir okkur á að táknmálið hylur þekkinguna og skilninginn, og hann kennir okkur tæknina til að nýsa niður. Þökk, maharishi, kennarinn minn. Þekkingin þarf að vera til á móðurmáli allra barna í heiminum, þeim aðgengileg. Þeirra er himnaríki, barnanna himnaríki, því þau eru laus við bókstafs-rök-leikfimi. Þau sjá þegar þau nýsast niður. Þau eru fljót að verða altær og uppljómuð.
23 upplýsingar og ítarefni
Óðsmál, http://www.odsmal.org
Freyjukettir Norræn menning 5528080 6941264 freyjukettir@mmedia.is odsmal@mmedia.is Óðsmál, bók 1996 ISBN 9979 60 165 5 Óðsmál in fáðu, streymi DVD VHS 2000 Óðsmál in fornu 40 vefskræður, 2009 http://www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/efnisyfirlit.htm Óðsmál in fornu efnisyfirlit, bók 2010 ISBN 978-9935-409-40-9 Valhallar Óðsmál in gullnu, bók 2010 ISBN 978-9935-409-41-6 Krakka-Óðsmál in fornu 40 krakkaskræður 2011 ISBN 978-9935-409-42-3 /43-0 /44-7 /45-4 /46-1 /47-8 /48-5 /49-2 /50-8 /51-5 /52-2 /53-9 /54-6 /55-3 /56-0 /57-7 /58-4 /59-1 /60-7 /61-4 /62-1 /63-8 /64-5 /65-2 /66-9 /67-6 /68-3 /69-0 /70-6 /71-3 /72-0 /73-7 /74-4 /75-1 /76-8 /77-5 /78-2 /79-9 /80-5 /81-2
.
24 Verk þetta er styrkt af Þróunarsjóði námsgagna. Krakka-Óðsmál in fornu 1. 2. 3. 4.
kálfaskræða: Þór ISBN 978-9935-409-42-3 kálfaskræða: Ægir og Rán ISBN 978-9935-409-43-0 kálfaskræða: þríeindir ISBN 978-9935-409-44-7 kálfaskræða: Þjóðvitnir Ullur Heimdallur vítahringurinn markhópur ISBN 978-9935-409-45-4 5. kálfaskræða: á Iðavöllum tefla teitir í túni unz koma þursamegir III ISBN 978-9935-409-46-1 6. kálfaskræða: Syn, Glasir, Valhöll, einherjar ISBN 978-9935-409-47-8 7. kálfaskræða: Sif, Ester, tyllidagar, merkisdagar, vetrarkomugleði ISBN 978-9935-409-48-5 8. kálfaskræða: Freyr Skírnir Gerður Skírnismál Gerðargleði ISBN 978-9935-409-49-2 9. kálfaskræða: segðu mér seiðskrati ISBN 978-9935-409-50-8 10. kálfaskræða: heiðið uppeldi ISBN 978-9935-409-51-5 11. kálfaskræða: Rígur ISBN 978-9935-409-52-2 12. kálfaskræða: jól þorri gói ISBN 978-9935-409-53-9 13. kálfaskræða: Helia, Mímir, valkyrja ISBN 978-9935-409-54-6 14. kálfaskræða: svinnur, vín Valföðurs, Gungnir, Glaðheimar ISBN 978-9935-409-55-3 15. kálfaskræða: Óðinn synir hrafnar eljur Sleipnir Valhöll einherjar ISBN 978-9935-409-56-0 16. kálfaskræða: Týr og Fenrir ISBN 978-9935-409-57-7 17. kálfaskræða: Sól og Nanna, dauði Baldurs ISBN 978-9935-409-58-4 18. kálfaskræða: Frigg Sága ISBN 978-9935-409-59-1 19. kálfaskræða: Fjörgyn jörð móðir ISBN 978-9935-409-60-7 20. kálfaskræða: gyðjan mikla ISBN 978-9935-409-61-4 21. kálfaskræða: Skaði Njörður Baldur ISBN 978-9935-409-62-1 22. kálfaskræða: jötnar Geri Freki ISBN 978-9935-409-63-8 23. kálfaskræða: jólasveinar álfar gandreið sthapatya-ved ISBN 978-9935-409-64-5 24. kálfaskræða: guðin dagarnir reikistjörnurnar mannsheilinn ISBN 978-9935-409-65-2 25. kálfaskræða: Haftsænir Gapþrosnir Geirölnir valkyrjan ISBN 978-9935-409-66-9 26. kálfaskræða: ginnungagap höfuðskepnurnar ISBN 978-9935-409-67-6 27. kálfaskræða: ginnungagap, nýsta ek niður ISBN 978-9935-409-68-3 28. kálfaskræða: Þund ISBN 978-9935-409-69-0
32. 33. 34. 35. 36. 37. 38. 39. 40.
29. kálfaskræða: íslenska sanskrít Síðhöttur Gangleri ISBN 978-9935-409-70-6 30. kálfaskræða: Huginn Muninn Valhöll einherjar ISBN 978-9935-409-71-3 31. kálfaskræða: tært taugakerfi, tær hugur, vígja, meiðmar ISBN 978-9935-409-72-0 kálfaskræða: tröll jötnar þursar þursameyjar framþróun Þrymskviða ISBN 978-9935-409-73-7 kálfaskræða: Urður Verðandi Skuld ISBN 978-9935-409-74-4 kálfaskræða: yfir heiðina með vitkanum ISBN 978-9935-409-75-1 kálfaskræða: hljóð og efni, Gungnir ISBN 978-9935-409-76-8 kálfaskræða: náttúra móðir ámáttk mjök Grótti þanþol meiðmar ISBN 978-9935-409-77-5 kálfaskræða: vitundarþroskamenntun ISBN 978-9935-409-78-2 kálfaskræða: friður, stjónarskrá alheims ISBN 978-9935-409-79-9 kálfaskræða: matur melting hegðun ISBN 978-9935-409-80-5 kálfaskræða: ósvinnan horfin, Mímir endurheimtur ISBN 978-9935-409-81-2
25
.
26
Krakka-Óðsmál in fornu 40 kálfaskræður
Vitundarvísindi forfeðra okkar Við vitum af ýmsu fíngerðu sem við þó sjáum ekki gerla. Þegar maður er barn, er maður alveg viss um að þetta er allt til í alvörunni. svo verður maður feiminn við sjálfan sig
ISBN 9789935409645