Guðrún Kristín Magnúsdóttir
34. kálfaskræða
yfir heiðina með vitkanum
Verk þetta er styrkt af Þróunarsjóði námsgagna.
34. kálfaskræða yfir heiðina með vitkanum ISBN 978-9935-409-75-1 -- horfum yfir menningargróðurinn Freyjukettir, Norræn menning 2011 www.odsmal.org Þeir menn, sem ekki eru læsir á táknmál menningararfsins okkar, eru óttalegir kálfar. Þeir eru bókstafstrúarmenn, skilningslausir. Ólæsir (í dýpri merkingu læsis). Þeim til handa eru þessi Krakka-Óðsmál in fornu skráð. Þið ykkar sem hafið öðlazt skilninginn, sem nýsist niður iðla, megið gjarnan segja hinum allt um dýptina og launsögnina, og nauðsyn þess að nýsa niður til að skilja ekki aðeins skilja með kollinum sínum fína, heldur og lifa þekkinguna í eigin líkama sínum. Stunda rannsóknir innan eigin vitundar Íslendingur Litla kjaftfora völva
Hof Rameshvara, ram-ishvara. Er Ísland Isvara-land? Alls ekki klaki? Það segja sumir. Og fleiri tilgátur eru til um nafnið, tilgátur sem vísa í menningu sem hingað hefur borizt. Mikið er um orð og örnefni úr gelik --Þorvaldur Friðriksson--. Einhverjir menn fluttu með sér menningu sína hingað norðureftir fyrir löngu löngu. Hvaðan komu þeir -- hinir goðumlíku -- og önnur spurning: Hvaðan kom þeirra menning til þeirra upphaflega. Þessi upprunalega menning okkar er sannlega mörg þúsund ára gömul og finnst víða enn. www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/efnisyfirlit.htm ; http://www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/34vitki.pdf
.
2
©ReaderDigestWorldAtlas Ótrúlega lík eru orð í fornmáli okkar og í goðasögum okkar annars vegar, og hins vegar í samskrít, sem kannski á við öll þau mál sem komin eru frá sanskrít, en í hve miklum mæli? Mörg svona orð eru enn í notkun hjá okkur. (sjá C.A. Holmboe, verk hans; og 29. skræðu) Margir telja vitað hvaðan Æsir kómu til Evrópu, því örnefni bárust með þeim. Og ritað er að fylgði þeim friður hvar er þeir fóru um lönd. Fylgdi þeim sannarlega einnig djúp og merkileg menning. Forni siður ber merki þess að vera ævaforn menning, og grunnhugmyndum þessa siðar svipar til veda-vísindanna. En orð vedanna eru ósköpuð hljóð sem uppljómaðir menn skilja. Þeir heyra og sjá. Þekkingin á náttúrulögmálunum nær til uppruna þessa alheims okkar. Þekkingin er fullkomin í vedum, og samskrít hefur verið lifandi mál í árþúsund.
3 Maharishi,
-- en það er titill, þýðir „mikli vitringur“, uppljómaður maður sem kennir --
hefur komið öllum vedunum og vedabókmenntunum á rétta staði í heildinni sem þær eru. Vedurnar eru fjórar, og svo 36 vedabókmenntirnar. Alls staðar er heildin, og hægt er að finna í henni rishi devata cchandas sem samsvara okkar ÓðniVilaVéa -- og er einnig þekkt í eðlisfræðunum. Brahman er ginnungagap, Shiva Vishnú Brahma þríeindin í Brahman. Í Súúrya siddhanta segir um heiminn okkar -- sem er til orðinn við að tímarúmsfroðan sýður og bullar einsog í keri --að Brahma lifi í 100 Brahma-ár. Hvert hans æviár er 360 dagar. Hver dagur Brahma kallast kalpa. Degi Brahma er skipt í 1000 ferli sem heita tsjatúr-yúga (4-yúga). Ein þannig fjór-yúga inniheldur fjögur ferli: kritayúgu (/satyúgu), tretayúgu, dwaparayúgu og kalíyúgu. Kalíyúga sögð vera 432.000 mannár, dwaparayúga 2 x 432.000 mannár, tretayúga 3 x 432.000 mannár, satyúga 4 x 432.000. Tjatúryúga (fjór-yúga) er þá 4,320.000 mannár. Þessum 1000 tjatúryúgum eða 4,320.000.000 mannárum er skipt upp í 14 manvantara. -- Einsog við vitum eru þessar tölur í okkar menningu einnig. 216 eru einherjar, og finnið endilega tölfræði þessa alla. (ath Einar Pálsson)
Maðurinn er í sömu mynd og brahman, því aðeins brahman er, og allt er hann. Einnig er Gungnis-kroppurinn sem við búum okkur til brahman.
Darvin er snjall, og kenningar hans reynast réttar. Ekki eru nú allir gáfaðir. Menntamenn eru stundum þunnir og illa menntaðir. Íslenzkur biskup sagði opinberlega: -Vedurnar eru nú bara bull. Það vita nú allir.
.
4 Hugtök hafa fengið yfirborðsmerkingu, skilningurinn glataður, notuð eru orð sem eru á veraldlegum nótum eingöngu á sviði hugsana og tilfinningahita: frelsaður, t.d., og hef fundið sannleikann sem auðvitað er það sem við lifum til að gera, en ekki sem yfirborðsyfirlýsingar!! Þar eð við vitum ekki öll gerla hvað við lifum raunverulega til að gera flækjumst við í öllu sem glóir skreytum okkur með símílíu-steinum og selsen-gulli. (selsen er: selst sem, þeas möo plat; simili (e.k. forskeyti): eins og eitthvað annað, eftirlíking)
sumt er orðið að innantómu orði sem ekki skilst dýptin í moksha ahimsa og margir vissir um (/halda) að þeir skilji hugtök í hinni einu sönnu merkingu þeirra. Margir halda því fram að þeir frelsist með því að fara úr gömlum vana í nýjan vana, sem stundum verður að ofstæki. moksha hefur miklu dýpri þýðingu en yfirlýsingar og lífsmynstur/ætlanir. Laus úr viðjum efnisheimsins er ekki að fá sér átrúnað til að hengja hatta sinn á. Trú getur orðið hættulega sterk ef hún er á yfirborðinu, ótengd vitund á sviði hugsana og óska á sviði tilfinninga því sá sem ekki nýsir niður og ekki eys hvítaauri inn í lífið, er sem kalkvistur. a-hinsa (ahimsa) er að sjá í raun að ekkert er annað en ginnungagap, og þess vegna getur maður ekki meitt neitt. Allt er ég. moksha er fyrst þegar við erum tær vitund eingöngu. „Sjáum” að veröld er Gungnir.
5
ausum í alvöru ekki hafna heiminum Yfirborðshugsanir og tilfinningahiti eru veraldarinnar; -- vörumst sjálfsblekkingu
Rétt einsog við byrjum á að grafa grunn til þess að húsið okkar fjúki ekki í næsta ofviðri einsog við drögum bogann aftur á bak til að skjóta fram þannig drögumst við að okkur sjálfum úr veröld hugsana. Það er til að hlaða batteríin.
6 Þorgeir Ljósvetningagoði er vel að því kominn að verða dýrlingur, því hann bjargaði okkur frá fjöldamorðum á okkur. Val? Já, við höfðum val: Turnast eða drepast. Og við lifðum, og gátum varðveitt menningu okkar með því að bæta Jesú og nýjum Guði við fjölgyðjið okkar. Málamiðlun. Í Svíþjóð segir gamla fólkið að Jesús sé reiður þegar eru þrumur og eldingar. Þór og hans himin-rafmagn orðið Jesús þarna uppi reiður!!
Að blóta og ragna er svo að kalla á djöfulinn -- sem við vitum nú aldrei hvað er. Vitkar sneru alltaf á djöfsa með snilld sinni. Djöfsi greyið var ekki tekinn alvarlega á norðurslóðum. Sögurnar um afhroð djöfsa í viðureign við vitkana var ekki hægt að kveða niður, -- svo prestar voru settir í stað vitkanna í sögunum. Kraftaskáldaprestar gólu þann galdur í nýju útgáfunni. úr frönsku tímariti
7 Spari ég eigi goð geyja. Grey þykir mér Freyja. Æ mun annað tveggja Óðinn grey eða Freyja. Finnst í níðvísu eftir son Skeggja. Er goðgá. Höfundur var góður með sig, því hann var víst búinn að kasta menningararfinum og búinn að setja á sig merkimiða sem gaf góðan bakhjarl í yfirvaldinu. En merkilegt er að þula nokkur, sem ég heyrði gamla konu þylja/kveða með skemmtilegri stemmu, langa langa þulu, í ætt við „Gilsbakkaþulur”, hefur að geyma undarlega vísu: Sankti María gaf mér sauð, datt svo niður steindauð. Þá kom hún Freyja. Hún kann ekki að deyja. Undarlegt, eftir margra alda líf undir banni, var Freyja enn hér. Kveðið um hana svona (!!) í baðstofum í vetrarmyrkri norðursins. María góða Guðsmóðir bara dáin svona allt í einu? Ekkert mál? Vissi nokkur að Freyja er ægikraftur sköpunar? Deyr ekki svona púmmdauð neitt? Sí-aukinn orka, eykst og þenst út --- gyðjan er hin þrýstna. Þrungva. Óútskýranleg síþensla orku.
.
8 Allavega lifði djúpi menningararfurinn okkar. Sannleikurinn getur ekki dáið. Ekki hafa allir skilið, sem þó báru hann áfram, mann fram af manni, Og sennilega hefur táknmálið -- sem ekki skildist -- bjargað honum. Gangleri (ganga-lahari, bylgja þekkingar) átti það til að dyljast. Dulbúast. Óðinn ber mörg mörg nöfn, og öll hafa þau skírskotun í efnið hverju sinni. Nöfnin útskýra, ef grannt er skoðað, efnið sem verið er að flytja okkur. Kvæðin fara ekki dult með að Óðinn dylst. Það er hluti af plottinu. Menn sáu skemmtilegar sögur og merkileg kvæði, sem ekki voru talin hættuleg yfirvaldinu. Bara leyfa mönnum að hlæja að þessum barnaskap. Hvernig gat nokkur trúað þessu!!!? Vanþróuð frumstæð trúarbrögð, maður!! Að vísu vissara að breyta daganöfnunum, svo ekki væru menn, svona dagsdaglega, að hjakka á guðanöfnunum. Það væri svo djöfullega ó-Guð-legt. Ekki er langt síðan Þjóðleikhús Íslendinga setti upp stykki um tippið á guði sent til jarðar en líklega hefði ekki verið heppilegt að hafa þá rómversku: tippi Guðs í Maríu. Þótt sú saga sé raunar ung að árum, simíle, er hún keypt fyrir mikið fé sem heilög meðan hin forna er heiðin -- og þar með leyfilegt á Íslandi að hæða hana og spotta, ---einsog sagan segir að Jesús hafi mátt þola--- og skattborgar blæða. Skrítin þjóð sem á þetta Þjóðleikhús. Eitthvað á lágu pornólegu vitundarstigi, greyið. Kannski eru heiðingjar allt of friðsamir, eða bara latir aular. Auðvitað reddast þetta allt -- einsog allt annað. Til hvers að æsa sig? Tekur því ekki að æsa sig. Við hótum ekki hermdarverkum gegn níði. Ferlega fór í taugarnar á Ceasari að Drúídar börðust hraustlega til síðasta manns, því þeir vissu að þessi þeirra ævi er ein af milljónum; þeir myndu fæðast á ný, og menninguna og eigur og fjölskyldu varð að verja gegn innrás Rómverja.
Já, sköpunarsagan okkar er drep-smell-fynd..... ég meina: stóra-smell-fyndin. (útskýra brandara: Big Bang er þýtt stóri smellur)
Svipuð sköpunarsaga finnst í ævafornum menningarheimi. Sköpunarsögur finnast -- sumar frumlega fyndnar -- í ýmsum síðaritímakerfum. (shabath þýðir hvílast /á laugardegi) T.d. 6-daga sköpun fyrir 6000 árum.
(Frumstæð trúarbrögð og þróuð trúarbrögð eru nýleg hugtök sem þjóna heimsyfirráðabrölti Guðvelda; hugtök búin til í hernaðarog landvinningatilgangi.)
Sköpun alheima úr eindinni er útskýrð í nútímaeðlisfræði og í vedavísindum ævafornum: Útskýring dr. Johns Hagelin á tímarúmsfroðu-rúmfræði (spacetime geometry) er svo einföld og heillandi, að hvert barn ætti að hlusta á hana:
10 Hvernig ægikraftur froðunnar, Freyju, bullar af síauknum krafti og sendir stundum bólur frá sér, úr sumum hverjum alheimar verða -- ótal á hverri sekúndu. En sumir heimanna eru ekki langlífir. Sama sagan finnst í vedum. Þegar útskýra þarf ginnungagap er langbest að rannsaka innan eigin vitundar. Með útskýringum í orðum verða vandamálin, því menntun hefur ekki verið nema á sviði hins skapaða. Á grunnu sviði hugsana. Sumir menn, og jafnvel sumir vísindamenn, eru með merkimiða: trúlaus, efasemdarmaður, og/eða eitthvað af öllu hinu -- hinum: trúarlegs eðlis eða ekki. Samt skilja margir vitundarvísindi og rannsókn innan vitundar (-- með TM-tækninni). Þetta eru nefnilega vísindi handa öllum mönnum, ekki trú, ekki merkimiða-mál. Menn eiga auðvelt með að finna grunninn undir öllu sem er. Burt séð frá merkimiðum. Við vitum þetta vel í þeli niðri. Enda er þetta ekki nein trú -- heldur vísindi sem allir skilja þegar búið er að segja okkur það !! Vitundarvísindi, miklu eldri og sannari en þessar mannanna uppfinningar sem kallast trúarbrögð og trú og þannig stofnanir. Og dýpra en það sem orðið er að yfirborðskerfisbákni, sem lendir í þrætum (oft innbyrðis). Það þyrfti nú að skilgreina klárlega hugtök, einsog t.d. Guð, áður en lagt er í rökræður. Yoga yog
योग योग ् er sameining, klárlega útskýrt í dýpsta skilningi
sem sameining einstaklingvitundar og alheimsvitundar. Hentar öllum mönnum til framþróunar og tærleika, og ætti að vera hverjum manni ljúfa skyldan, algjörlega án tillits til merkimiða sem hann klínir á sig (og aðra). Við getum útskýrt allt sem við viljum skilja. Við sjáum sólina koma upp og setjast, vitum að möndull jarðar snýst um sjálfan sig og yfirborð jarðar því á fleygiferð, við snúumst í kringum sólina líka. Og jörðin okkar er kúla, ekki pönnukaka. Mandala möndull Mundilfari voru hugtök heiðingja fyrir tugþúsundum ára.
11 Sólin kemur upp, segir einn, yfirborð jarðar er á fleygiferð í austurátt, segir annar, breytir það engu um sólkerfið okkar, og einn og annar eru sammála um dagrenning jafnvel í rigningu og þoku. Við vitum að við sjáum illa í þoku, en vitum að sólin er þarna. Það er endalaust hægt að lenda í tilgangslausum rökræðum. „Skegg”-ræða málin.
Guðveldissinnar telja alla forna siði og siðanna djúpu guðspeki vera slæma keppinauta sína. Svo berjast þeir einnig uppá líf og dauða hver við annan!!! Þá hafa anzi margir misst sjónar á þessum „blessuðum” margumrædda Guði nema sem merkimiða á skoðanakerfi og helling af orðum um þau - og peninga. Í 1.boðorði sumra eingyðjismanna er tekið fram að til séu önnur guð, guð sem ekki skal hafa. Þetta er ekki okkar menning, en var troðið uppá okkur.
Östen Kjellmann skrifar góða bók, Den Forna Seden Valkyrie-förlag Gautaborg fróðlegan söguleiðréttinga-doðrant á mörgum tungumálum, og vel þess virði að lesa.
Svokölluð þróuð trúarbrögð eru ekki sannari því sem kallast frumstætt. Bara áróður. Hugtakið þróun á að bera í sér að allt verði sannara, tærara, betra, fullkomnara. En skilningur á vitund hefur tapast í þessum kerfum. Það er öfugþróun. Meðal frumstæðra þjóðflokka er til ævaforn guðspeki og djúp menning. Ginnungagap er þekkt undir ýmsum nöfnum víða um veröld meðal manna. Rígur skiptir ekki mönnum eftir kynstofunum, né heldur eftir peningaeign manna eða veraldlegum valdastiga, og hreint ekki eftir þessum stofnanamerkimiðum heldur.
.
12 Rígur er ekki kynþáttahatari (/rasisti), og flaðrar ekki fyrir neinum kynstofnum öðrum æðri. Hans mál er vitundarþróun einstaklinganna. Rígur er að þessu --sem sagt er frá-- til að segja mönnum að fljúga einsog þeir eru fiðraðir, að þeir kjósi ætíð sinn rétta stað til að þróast á, þróast áfram frá. Kerfi og merkimiðar eru ekki málið, heldur vitundarþroski hvers manns. Störf sem við fæðumst til eru okkur okkar Skuld sem við tökum á þessari okkar ævi. Tökum sem dæmi merkimiða sem við þekkjum úr okkar þjóðfélagi (s.l.1000 ár):
heiðingjar sumir á grófum stigum sumir orðnir tærir
trúleysingjar sumir á grófum stigum sumir orðnir tærir
kristnir sumir á grófum stigum sumir orðnir tærir
Rígur á semsagt við alla menn. Ath: arya þýðir ágætur; líkist orðinu einherjar. Ekki var nein innrás út norðri. Uppspuni frá rótum. Mjög þarf að ganga í það mál að hreinsa brott upplogna sögu Max Müllers -- sem hann fékk vel greitt fyrir frá nýlenduherrum á Englandi til þess að þeir gætu brotið niður menningu þjóðar sem þeir voru að arðræna og kúga. Max-draugarnir eru enn á ferli í skólakerfi víða. Illa gengur að kveða þá niður.
Menn, án tillits til merkimiða, aðeins skv. tærleika og vitundarþroska. Allir sjá í sínum sið eða trúarbrögðum það sem vitundarþroski þeirra leyfir. Interpretatum cristianum heitir það þegar menn heilaþvost af innprentun -- ákveðnum einhæfum stofnunartúlkunum. Veluppljómaður múslimi sem ég þekki sér: Allah er innan okkar, sérð þú Það ekki. Mattías var góður læknir í Reykjavík fyrir einni öld. Spánskur dallur kom hér í höfn. Einn skipverji var lasinn, og komst til Mattíasar. Hann varð heill meina sinni, því Mattías gat bjargað. Maðurinn hét Jesu, en það er víst algengt skírnarnafn á Spáni. (Líklega borið fram Hesú(?)). Mattíast sagði á eftir: -Nú var það ég sem læknaði Jesúm.
Heiðnir menn hafa verið uppi í þúsundir ára. Vitundarvísindi eru ævaforn. Enginn veit nákvæmlega hvenær þekkingin byrjaði. Hún er hið dýpsta þekkt í veröld. Núverandi kynslóðir eru afkomendur forfeðra okkar. Rökrétt? Nýlegir al-veraldlegir merkimiðarnir breyta engu um vitund mannanna.
13
14 Djúp þekking er nauðsyn heiminum. Hann er orðin svo næringarlaus, greyið. Fenrir þrífst á firringu okkar. Þjóðrerir hristir upp í okkur. Hrærir duglega upp í letihaugunum sem farnir eru að glata sjón í myrkrinu og notalegri slævandi múgsefjun myrkra alda. Hvort sem við köllum Þjóðreri Weltanschauung eða heimspeki eða enn annað, er eitt nauðsynlegt. Guðveldi æsa suma upp en svæva aðra gersamlega. Ný sýn og dýpri er að sjá dagsins ljós. Blæs þoku ósvinnunnar brott. Menn vilja ráða sjálfir fyrir hvaða kerfi og skoðanir þeir borga „himin“-háan prís. Fé og frami og vera flottur sem virðist vera hið eina mesta og eftirsóknarverðasta (mikið dót í bílskúrnum) er gull Gymis. Selsengull og similíjusteinar. Ekki nóg manninum. Veröldin er myþía, eftirlíking, Schauspiel -- flugeldasýning Freyju innar fögru. Gleymist kannski, góðir hálsar, til hvers við erum að fæðast og lifa í fögru veröld okkar? Finnum það út sem snarast. Velkomin í lognfara lundinn Barra. Leiðin til uppljómunar er hér. Lifum Glaðheima í vöku, draumsvefni og djúpsvefni. Nálægð við ginnungagap er gleði.
Glit er rjóður í skógi þar sem sólin nær að skína. Glitnir makara steingeit capricorn 10. Forseti.
15 Náttúran fagnar hverjum og einum sem verður einherji, -- öll náttúran gleðst þegar einhver maður uppljómast. Enn segja menn að sólin dansi á páskadagsmorgni. Það er upprisa Jesú. Þegar við öðlumst sýn á raunveruna með því að sóast iðla, sjáum við að ginnungagap hefur alla tíð verið, var hér (við sjálf) áður en við fæddumst í þessum kroppi -- sem það, það verður ætíð, við erum eilífð, það, og nú höfum við öðlazt nýja sýn á tilveruna og tilgang hennar, gleði Glaðheima, æðri gleði, varanlegri en gleði þess hins óuppljómaða manns í heimi og lifum Glaðheima í vöku, draumsvefni og djúpsvefni komin í Valhöll enda erum við gapið ginnhelga. Það höfum við alltaf verið. Ekki annað. Siður er ekki kerfi, aðeins skilningur hvers og eins.
स्वध सिसि ििु स्वस्थ sva-dha, siddhi, súddha, sva-stha svasti
स्वसि
sva-stha
(sú-asti) vellíðan hamingja heppni velgengni
स्वस्थ
standandi í sjálfum sér, hið fullkomna.
Siður er bara alls ekki trúarbrögð. Við höfum kerfisskilning í orðinu trúarbrögð. Stofnanaskilning. Yfirráðaskilning. Siður er eitt, en siðir þjóða er svo annað. Siður er grunnurinn undir alla siði þjóða og þróast með náttúrulögmálunum. Athugið að náttúrulögmálin eru á mjög djúpu sviði tilverunnar, alls ekki hið sama og lögmál sem menn setja og reyna að lifa útfrá.
Þekkingin sem fólgin er í forna sið er undurhagnýt hverjum einasta manni í daglegu lífi.
् तरसत शोकमात्मसित tarati shokam aatmavit
sá sem lifir í /þekkir eind svífur yfir alla sorg (úr chhandogya upanishad)
.
16
yógas tsjitta vríttí nirodhah
योगसित्तिृसत्तसिरोधः
í sönnu yóga (sameiningu einstaklingsvitundar og alheimsvitundar) er hugur í kyrrastur og þetta er hægt að mæla með EEG (heilalínuriti); hver sem er, getur lært TM-tæknina og séð hvernig heilabylgjurnar hans samræmast við iðkunina. Þjóðir hafa gamla og nýja siði, sem þróast meðal þeirra í þeirra eigin umhverfi, En siðir eru yfirborð. Yfirborðssiðir eru lítils virði ef grunnurinn í lífinu er glataður. Margir aðhyllast fornan sið, heillast af honum, þykir vænt um hann, hugsa um hann, en þeir verða að vita að veraldlegar tilfinningar eru innihaldslausar án tækni sem virkar til að nýsast niður og vinna í Gunna-leysi útfrá náttúrulögmálum tívatúna. TM-tæknin nærir, er auðlærð og einföld, margrannsökuð, og er sögð bezt vina. pratyavaayo na vidyate í Bhagavadgítu II 40
प्रत्यिायो ि सिद्यते
enginn hamli fyrirfinnst, engin fyrirstaða er til, greið er leiðin innávið með réttri tækni. Ekki tapast nein orka við þessa ferð, því engrar orku er þörf til að ná markinu en mikil orka eyst upp í líf manns. Óþrjótandi orka. Og við verðum synþarlaus, grugglaus, tær. Ferðin innávið er algjörlega eðlileg og náttúruleg huganum. Sett í gang -- og letinginn á.
Allt sækir í hvíld -- til þess að endurnærast og verða kraftmeira á eftir. Ekkert í heimi verður að óttast, svalpam apy asya dharmasya traayate mahato bhayaat
स्वल्पमप्यस्य धममस्य त्रायते महसत भयात ् (Bhagavadgita II 40)
strax við fyrstu iðkun TM-tækninnar nást Glaðheimar og
17 með því að finna þannig tæra vitund svífur maður yfir allan ótta, en dvítyat eva bhayam bhavati
सितीयािै भयं भिसत
tvíveðrungurinn sem alls staðar er í veröld veldur ótta vegna óvissunnar. Það er Gunnadansinn flotti -- sem getur orðið anzi þreytandi á stundum!! Í Glaðheimum er enginn tvíveðrungur, aðeins eind. Glaðheimar eru hið víðasta og kyrrasta, óendanlegt, hið kraftmesta og réttasta. Vinnandi þaðan getur maðurinn stjórnað öllu sem hann vill, og það í týrétta átt. Aðeins rétt kemur þaðan. Menn ættu að vakna uppúr því sem þeir kalla vöku: uttishthata djaagrata praapya varaan nibodhata
उसत्तष्ठत जाग्रत प्राप्य िरासिबोधत stattu upp, vaknaðu, sækjast skaltu eftir samvistum við hina vitru, þú skalt skilja sannleikann, þekkinguna miklu. Vaknaðu upp úr vöku (því sem við köllum vöku en er kannski blinda); úr katha upanishad, úpa-ni-shad þýðir að setjast við fætur kennarans og nema vizku hans, nýsa niður, læra tæknina til að sóast. Læra að finna sig gefinn sjálfum sér.
यो जागार तमृचः कामयन्ते। jó djaagaara tam ritchah kaamayante þann sem er vakandi (vaka hér er annað en 3ja vitundarstigið vaka!!) finna fíngerðustu hljóð sköpunarinnar: þau finna hann. Hljóð Heimdallar finnur mann. Við vitum að lífið á jörðu er tilvera í Gungni. En vitum við hvaða áhrif allar þessar bylgjur hafa á okkur? Við þurfum ekki að lifa ráðvillt í smágleðinni í Gungni veraldar eingöngu. Við getum auðveldlega verið Gunnalaus um hríð. Við getum þannig smátt og smátt orðið laus úr viðjum efnisheims.
.
18 Í forna sið er aufúsuþekking.
19 Virðum hlutverk móðurinnar skiljum hlutverk gyðjunnar öðlumst Sól uppljómunar. Ægir -- kafað í dýpið, er annað en yfirborðsýfingur í geira veraldarhugsana eingöngu. Við lærum tækni til að stinga okkur af bakkanum í laugina. -- Einfalt. Við þurfum að ýfa grárur á vitund, með því að stinga okkur í djúpið. það er að ýfa Gungni á Ægi. Sem verður að stórri bylgju. Þannig nærum við alla veröld. Þannig gefum við öllum góða gjöf. Það þarf að hræra upp í okkur. Þjóðrerir hristir upp í okkur öllum, Óðrerir vekur okkur öll. Þetta allt er svo hagnýt vísindi, svo mikil nauðsyn nútímamönnum, nauðsyn heiminum. Eigin menning þjóða, upprunaleg í umhverfi sínu, er til heilla sé hún í heiðri höfð. Aðflutt kerfi, hversu „samtvinnuð” sem þau kunna að vera sögð eigin menningu þjóðar, þróazt útúr samhengi. Hernumdra staða náttúrulögmál eru ósátt. Þau þróa eigin sið þjóðar. Aðflutt kerfi eru og verða aðflutt, aðskotakerfi, hversu miklu sem dælt er í þau af peningum. Eigin fögur og djúp menning þjóðar ætti að vera í heiðri höfð á hennar stað. Kenning er til um tilurð goðans, sú, að landnámsmenn hafir vantað ættföðurinn. Þeir hafi verið búnir að klippa á naflastrenginn. Bjuggu þeir til ættföður þinig: þessi gamli vitri sem sættir menn, sættir mann og annan, heitir goði og ræður yfir goðorði. landið 36 goðorð, hver goði tók með sér 2 menn til þings. samtals 108, 108 sem er þvermál tungls og vegalend tungls frá jörðu, þvermál sólar og vegalendg sólar frá jörðu; kúlurnar 108 til að muna versin + gúrúbed sú 109. og þá snúið við. Landinu skipt í fjórðunga, þrjú þing í hverjum, = 12 einsog stjörnumerkin, í hverju einu sátu 36 dómendur; 36x12=432 216 eru einherjar.
Gætum þess að rugla ekki saman Íslendingasögunum, (sem eru bókmenntir skrifaðar undir kristni, látnar gerast á öðrum tímum),
og heiðni, forna sið
(kvæðunum og goðsögnunum, sem eru ævaforn menningararfur okkar, lengst af varðveittur í munnlegri geymd);
.
20 síðar var þekkingin rist með rúnum henni til varðveizlu, enn síðar ritað með latínuletri til að bjarga menningunni frá bókabrennum munkanna. sjá nú fund Östens Kjellmanns; í Den forna seden, Valkyrifölag, Svíþjóð.
púran, púrana, er forn -- sanatana dharma er hinn eilífi sannleikur. Hvað eina sem staðizt hefur tímans tönn, hefur sannað tilverurétt sinni. Sannleikurinn deyr ekki, en heimsveldi fara og koma einsog annað hverfult. Ægir táknar, meðal heiðinna manna, hið víðfeðma dýpi sem mannlegur hugur fær skilið aðeins með því að stinga sér og kafa. Við erum ekki að hugsa þá, en regla alheims, Rán Ægis, eyst í okkur. Nýtist okkur í dagsins önn sem regla og orka og kyrrð allt í senn. Pakki. Þegar við dveljum í Ægi, vitum við, að hér er uppruni hugsunar, að hér finnst hið víðasta og kyrrasta ásigkomulag mannlegrar vitundar innan meðvitundar. Við erum hér á 4.vitundarstigi og hugur í djúpri hvíld. Um leið og hugsun stingur sé í Ægi, er vitund manns alls staðar í senn án tíma og rúms, Mannlegur hugur hættir að vera afmarkaða fyrirbærið; finnur uppruna sinn; hugur og mannleg vitund, einstaklingsvitund, er nú víðfeðmi uppruna alls sem er. Tími og rúm er á sviði hugsana okkar. Ekki til í ginnungagapi nema sem möguleiki. Óðsmál Goþrúnar (bók 1996 ISBN 9979 60 165 5) bendir okkur á hve mikið plat sumt er.
Hér eru myndir á flötum pappír (það vitum við nú) en við teljum okkur trú um, sjáum, þriðju víddina. Tíminn er svona plat líka, því hann er nú eiginlega aðeins vídd. Sú fjórða. Þessir litlu karlar hafa austur vestur norður suður en ekki upp niður.
21 Stauturinn sem er fluttur upp-niður gefur í þeirra huga tilfinningu um tíma: er - var - þ.e. breyting úr einu í annað getur ekki verið hvort tveggja „nú“. Þeim finnst vídd (upp-niður) vera tími. Sjá ekki heildarmyndina. Hvernig stendur nú á því að við teljum tímann raunverulegan? Erum við einsog litlu „flötu“ karlarnir á flötu jörðinni þarna? Ofursímið (e.Super String) ginnungagap hefur 10 víddir, Gungnis-möguleika. Er eitthvað erfitt fyrir okkur að skilja það? hmmmm? Er virkilega eitthvað sem við skiljum ekki? (eða hellingur sem við ekki náum alveg?) Er ýmislegt sem við bara búum til í kollinum? (er etv ekki nema þunnur skilningur?) Erum við kannski að gera eitthvað hvers afleiðingar við sjáum ekki? Óvitar? Já, því miður. Ekki er til neitt verra krafs en drómi og læðingur, eða eyða ævi í að vera stunginn svefnþorni. Það er ónýt ævi, ónýtt ævi. Við nærumst ekki úr eigin vitund okkar, ginnungagapi! Mannlegt taugakerfi er svo dýrmætt, Sleipnir okkar ljúfi vakri, að við erum kjánar ef við nýtum ekki möguleikann á að finna Glaðheima innan okkar, þróast og þroskast Það er nefnilega eini tilgangurinn með því að vera til.
22 Við erum ekki að fæðast til að auka kyn okkar og vinna, þótt við gerum það líka. Það gleymist að segja okkur til hvers við erum að lifa lífinu!! Við erum ekki að fæðast til að vinna og eiga börn, heldur til að þróast, við erum ekki að fara í skóla til að læra að vinna, heldur til að þróast, við erum ekki vinnudýr þjóðfélagsins, við erum á þróunarbrautu okkar. Skólarnir bregðast okkur ef kennd eru fög til að við verðum nýt vinnudýr í lífinu en okkur ekki sagt til hvers við fæðumst. Námsefnið er aðeins hluti af menntun. Nemandinn gleymist. Hans vellíðan, hans þroski og þróun. Gleymist, að nemandin er vitund. Í vitund er öll þekking til staðar. Allt nám veltur á líðan nemandans Nú er þetta sem betur fer að breytast til batnaðar! Vitundarþroskamenntun! Skólar -- frá grunnskóla í háskóla -- sem ekki þroska vitund barnanna, bregðast tilgangi allrar menntunnar. Hver einstaklingur þarf læra að leiða sjálfan sig sjálfur í æðsta tilgang. Við fæðumst og lifum til að þróast til fullkomnunar. Mæður þurfa að vera uppljómaðar, næra börnin andlega, og geta kennt börnunum sínum um tilgang lífsins. Þessi þekking er ljóslifandi í okkar eigin fornu sí-ungu menningu. Vakandi köfum við djúpt í menningararfinn með ímyndunarafli okkar. Túlkunarmöguleikar launsagnanna sýna óendanlegt dýpi, lag eftir lag innávið.
23 Og við fljúgum hátt á vængjum táknmálsins til að sýna himnahæð þekkingarinnar, og um leið fá yfirsýn -- víðfeðmið sem brátt öll börn skilja -- innan sinnar eigin vitundar. Nú eru háþróuðu börnin að fæðast. Þau skilja ginnungagap. Engin skúmaskot lengur. Hver hugsun kemur beint úr uppruna sínum. Nú vitum við hvaðan!! Lífsýn forfeðra okkar virðist flókin og víðfeðm, og kjarni málsins virðist ekki auðséður við fyrstu sýn, en lífssýnin er einföld og hnitmiðuð, þegar mergurinn málsins er fundinn. Við getum einfaldað hvert atriði og gert skiljanlegt hverju mannsbarni, því rökrétt samhengi er alls staðar að finna í menningararfinum ómetanlega -- þegar lykillinn að dulmálinu er fundinn. Þangað til er allt aðeins „undur“, lýsingarorðið: aastjariavat
आियमित ्
(Bhagavadgíta II 29) „fullt af undrum“, gerir menn undrandi því maður skilur ekki þetta mikla undur sem ginnungagap er. Skiljum ekki að hún versla okkar og alheimur er ginnungagap því ekkert er annað. Undur raunverunnar eru torræð inum grugguga. Fögur tærum mönnum. Við vitum af Mími -- en sjáum hann auðvitað ekki með veraldlegu augunum okkar. „Mystics of Reality” segja menn á hinum málinu. Ekki að furða, því við lifum í hinum hverfula skapaða heimi og sjáum ekki að hin eiginlegu við erum hið óskapaða, eilífðin. Hvað er ég sjálfur?? Hinn mikli svinnur, ginnungagap. Við erum ginnungagap. aham brahmaasmi
अहं ब्रह्मासि
aham vishvam
अहं सिश्वम ्
.
24 Það svið er vitsmunir, þekkinging innbyggð, er alheims vitsmunir, alls staðar í senn, við lifum þá; þessir vitsmunir eru í okkur. Við sjáum með augunum aðeins það sem skapað er, efnisklumpana, og getum mælt það sem er í heimi án lögunar. Það hlítir reglu. Allt er í eðli sínu án lögunar. Aðeins hljóð Heimdallar.
िामरूप naamarúúpa.
Þekkingin og reynzlan af nálægð við Ægi er nauðsyn hverju mannsbarni -- ekki hvað sízt á tímum firringar frá inntaki lífsins. Sumir segja að þeir séu að lifa lífinu, en vita ekki hvað það er. Við skulum fá lánaðan fjaðurham hjá Freyju. Við menn erum Brísingamen Freyju. Hún ljær okkur hann með ánægju. Jafnvel þótt hann væri úr gulli eða silfri væri guðvelkomið að fá hann léðan, jafnvel gefins!! Freyja veit að við erum ekki að biðja hana um að giftast Þrymi. Fara afturábak. Reyna að bakka þróuninni miklu. Við vitum að slíkt riðlar jafnvægi, og skapar ógurlega streitu í samræminu mikla. Freyja veit að við ætlum að skilja gróður heiðarinnar sem við höfum kannski ekki veitt nógu mikla athygli. Gróður heiðarinnar hefur verið þarna frá órófi alda. Við og forfeðurnir höfum gengið heiðina og séð hann þarna. Hann sefur á veturna, vaknar á vorin. Ilmur smárra blóm hefur alltaf fyllt vitin okkar, og við teljum hann svo sjálfsagðan að hann er hluti af okkur. Blóðberg og blágresi, beitiling og einir, sóley og smári, silfraður mosi og reynir.
25 Við, sem erum einnig forfeðurnir, sofum í Helju, vöknum til næsta lífs. Vetur sumar vor og haust, getnaður fæðing ævi Helja, morgunn dagur kvöld nótt, Váli Baldur Víðarr Höður.
Freyja með Brísingamen Óðinn Vili Véi ginnungagap Ymir forngripur Skreyting í hvolfþak hofs, gengið inn, eða gengið út. (skýring í lok vefskræðu http://www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/20gydjanmikla.pdf
En nú fá goðsagnirnar lítinn ástarkoss og við vöknum af Þyrnirósarsvefninum langa.
Raunar sáum við ekkert nýtt á ferðinni yfir heiðina. Við lítum það aðeins öðrum augum nú. Við höfum raunar alltaf vitað þetta. Það er svona með sannleikann, að við sjáum hann ekki. Hann er svo sjálfsagður og eðlilegur. Við erum hann.
.
26 Augað sér hann ekki, og sagt er að augað sjái allt í heimi nema sjálft sig. Við sjáum ekki hver við erum. Hætta er á að við förum að hugsa um annað og gleymum hver við erum í raun. Mímir glatast á stundum. Þegar við lendum aftur eftir hugaferð okkar erum við ekki samir menn. Við höfum opnað augun fyrir eilífðinni og getum aldrei aftur hætt að lifa sannleikann. Við höfum fundið hann og skiljum að við erum hann. Skessan í fjallinu hefur tryllt okkur þannig að mannheimar eru nú, í okkar huga, staður til að leita og skilja.
Við erum full virðingar. Við erum orðin Meili hinn mildi Óðinsson. Sjáum að VorFrue kirke og Notre Dame eru musteri Freyju allra manna. Lífið er til að finna endalausa vídd og hamingju og gleði Glaðheima vitundar í mjaðarflæði Óðins.
Svíþjóð
27 Goþrún dimmblá: -Kennarinn minn maharishi, indverskur eðlisfræðingur, bendir okkur á þekkinguna og skilninginn, og gefur okkur tæknina til að nýsa niður. Þökk, maharishi, kennarinn minn. upplýsingar og ítarefn
Óðsmál, http://www.odsmal.org
Norræn menning freyjukettir@mmedia.is odsmal@mmedia.is Óðsmál, bók 1996 ISBN 9979 60 165 5 Óðsmál in fáðu, streymi DVD VHS 2000 Óðsmál in fornu 40 vefskræður, 2009 http://www.mmedia.is/odsmal/fornu27apr09/efnisyfirlit.htm Óðsmál in fornu efnisyfirlit, bók 2010 ISBN 978-9935-409-40-9 Valhallar Óðsmál in gullnu, bók 2010 ISBN 978-9935-409-41-6 Krakka-Óðsmál in fornu 40 krakkaskræður 2011 ISBN 978-9935-409-42-3 /43-0 /44-7 /45-4 /46-1 /47-8 /48-5 /49-2 /50-8 /51-5 /52-2 /53-9 /54-6 /55-3 /56-0 /57-7 /58-4 /59-1 /60-7 /61-4 /62-1 /63-8 /64-5 /65-2 /66-9 /67-6 /68-3 /69-0 /70-6 /71-3 /72-0 /73-7 /74-4 /75-1 /76-8 /77-5 /78-2 /79-9 /80-5 /81-2 1. kálfaskræða: Þór ISBN 978-9935-409-42-3 2. kálfaskræða: Ægir og Rán ISBN 978-9935-409-43-0 3. kálfaskræða: þríeindir ISBN 978-9935-409-44-7 4. kálfaskræða: Þjóðvitnir Ullur Heimdallur vítahringurinn markhópur ISBN 978-9935-409-45-4 5. kálfaskræða: á Iðavöllum tefla teitir í túni unz koma þursamegir III ISBN 978-9935-409-46-1 6. kálfaskræða: Syn, Glasir, Valhöll, einherjar ISBN 978-9935-409-47-8 7. kálfaskræða: Sif, Ester, tyllidagar, merkisdagar, vetrarkomugleði ISBN 978-9935-409-48-5 8. kálfaskræða: Freyr Skírnir Gerður Skírnismál Gerðargleði ISBN 978-9935-409-49-2 9. kálfaskræða: segðu mér seiðskrati ISBN 978-9935-409-50-8 10. kálfaskræða: heiðið uppeldi ISBN 978-9935-409-51-5 11. kálfaskræða: Rígur ISBN 978-9935-409-52-2 12. kálfaskræða: jól þorri gói ISBN 978-9935-409-53-9 13. kálfaskræða: Helia, Mímir, valkyrja ISBN 978-9935-409-54-6 14. kálfaskræða: svinnur, vín Valföðurs, Gungnir, Glaðheimar ISBN 978-9935-409-55-3 15. kálfaskræða: Óðinn synir hrafnar eljur Sleipnir Valhöll einherjar ISBN 978-9935-409-56-0 16. kálfaskræða: Týr og Fenrir ISBN 978-9935-409-57-7 17. kálfaskræða: Sól og Nanna, dauði Baldurs ISBN 978-9935-409-58-4 18. kálfaskræða: Frigg Sága ISBN 978-9935-409-59-1 19. kálfaskræða: Fjörgyn jörð móðir ISBN 978-9935-409-60-7 20. kálfaskræða: gyðjan mikla ISBN 978-9935-409-61-4 21. kálfaskræða: Skaði Njörður Baldur ISBN 978-9935-409-62-1 22. kálfaskræða: jötnar Geri Freki ISBN 978-9935-409-63-8
.
28 23. kálfaskræða: jólasveinar álfar gandreið sthapatya-ved ISBN 978-9935-409-64-5 24. kálfaskræða: guðin dagarnir reikistjörnurnar mannsheilinn ISBN 978-9935-409-65-2 25. kálfaskræða: Haftsænir Gapþrosnir Geirölnir valkyrjan ISBN 978-9935-409-66-9 26. kálfaskræða: ginnungagap höfuðskepnurnar ISBN 978-9935-409-67-6 27. kálfaskræða: ginnungagap, nýsta ek niður ISBN 978-9935-409-68-3 28. kálfaskræða: Þund ISBN 978-9935-409-69-0 29. kálfaskræða: íslenska sanskrít Síðhöttur Gangleri ISBN 978-9935-409-70-6 30. kálfaskræða: Huginn Muninn Valhöll einherjar ISBN 978-9935-409-71-3 31. kálfaskræða: tært taugakerfi, tær hugur, vígja, meiðmar ISBN 978-9935-409-72-0 32. kálfaskræða: tröll jötnar þursar þursameyjar framþróun Þrymskviða ISBN 978-9935-409-73-7 33. kálfaskræða: Urður Verðandi Skuld ISBN 978-9935-409-74-4 34. kálfaskræða: yfir heiðina með vitkanum ISBN 978-9935-409-75-1 35. kálfaskræða: hljóð og efni, Gungnir ISBN 978-9935-409-76-8 36. kálfaskræða: náttúra móðir ámáttk mjök Grótti þanþol meiðmar ISBN 978-9935-409-77-5 37. kálfaskræða: vitundarþroskamenntun ISBN 978-9935-409-78-2 38. kálfaskræða: friður, stjónarskrá alheims ISBN 978-9935-409-79-9 39. kálfaskræða: matur melting hegðun ISBN 978-9935-409-80-5 40. kálfaskræða: ósvinnan horfin, Mímir endurheimtur ISBN 978-9935-409-81-2
Krakka-Óðsmál in fornu 40 kálfaskræður
Vitundarvísindi forfeðra okkar Til hvers fæðumst við, til hvers lifum við? rætur menningar okkar ævafornrar
ISBN 9789935409751