Vitund og móðir náttúra (Icelandic version)

1

2

Vitund og móðir náttúra Nemum upp ámáttkar fimbulrúnir

Óðsmál - Freyjukettir 2015 ISBN 978-9935-467-51-5

Hvernig hugsum við og framkvæmum útfrá kröftugu sviði guðanna, sem er innar en móðir náttúra ?

Héðan stjórnum við öllu í fullkomleika.

Eina sem þarf er tærleiki !

Og hvernig skyldum við verða nógu tær ?

Hvernig nemum við upp fimbulrúnir ?

Hvar er þessar fimbulrúnir að finna ?

- Og - hví skyldum við vera að vesenast í að finna þær ?

3

Mannlegt taugakerfi, okkar sleipi Sleipnir, er fararskjótinn í Ásgarð í Hnitbjörg í tívatún, í ragnasjöt, sem er grunnsvið náttúrulögmálanna, bústaður guðanna.

Sleipnir er fararskjótinn okkar í lognfara lundinn Barra.

-- barrið er á sígrænum trjám og barr (sem lýsingarorð) þýðir tilbúinn, reiðubúinn --

í ormslíki smjúgum við inn í hið innra brúkandi ormagöng (eðlisfræðanna), sem Bölverkur.

(Bölverkur er Óðinn - og hann er við.)

Bölverkur (merking nafnsins) er sá sem gatar, klýfur, og smýgur um ormagöngin hans Rata inn í vitund. Tæra vitund innan okkar.

Ekkert er auðveldara en að smjúga gegnum náttúruna, og kroppinn okkar (--þ.e.a.s. þegar við kunnum auðvelda tækni til að nýsa niður--).

4

__________________ __________________ _______________________ Við sjáum okkar ástkæru náttúru - náttúran er Gungnir - hún hylur raunveruna Sýnilega náttúran felur, hylur, grundvallarraunveruleikann, ginnungagap.

Við sjáum ekki eigin vitund okkar, sjáum ekki að við erum vitund.

Augun okkar nema, Gungni, bylgjur. Ekki neitt ,,efni´´ raunar.

Náttúran virkar einsog eitthvað bitastætt, eitthvert höndlanlegt efni -- en þetta er tilbúningur heilans okkar.

Við sköpum náttúruna í kollinum okkar með því að beina athygli að Gungni. - Þannig er hún til í alvöru í okkar huga.

Athygli okkar skapar okkar veröld úr Gungni !

Vitund okkar gerir efnisheiminn. Án vitundar er óreiða ein.

5

innan þess sem augað nemur er það sem við ekki sjáum ______________________________________________________________ Allt þetta sem er, er yfirborðs-fus. Dansandi Gungnir eingöngu.

Við ættum að vita að aðeins ginnungagap er. Við sjáum það ekki.

(--hér á myndinni eru fyrirbæri sem við vel þekkjum: Urður Verðandi Skuld, Óðinn Vili Véi, þursamegir III, Fenrir, jötnar, valkyrja, -- tilheyrir allt saman lífinu á jörðu. --) Og hér birtist allt í einu spurning sem ekki allir geta svarað: -Til hvers er lífið okkar á jörðu? Ég skal segja ykkur: -Það hefur þann megintilgang að allir menn nái Valhöll sprelllifandi.

Valhöll er markmið andlegrar þróunar mannanna.

Vitum við þetta?

Nei. Við vitum þetta bara alls ekki því enginn kennir okkur neitt um til hvers við erum að fæðast.

6

Valhöll þýðir: að snúa aftur heim - þangað sem við eigum heima.

Valhöll er uppljómun lifandi manns.

Tilgangur og markmið mannsævi. Þegar Valhöll er náð, hugsum við og framkvæmum úr grunnsviði tilverunnar, notum fimbulrúnir alla daga.

Með þeim er aðeins framkvæmt það sem er fullkomið rétt einsog náttúrulögmálin, hverra forsetar guðin eru.

(--Aths: Náttúrulögmálin eru ekki hið sama og lögmál skrifuð af mönnum.--)

Óðsmál fjalla um þessa heimsins mestu þekkingu.

Við lærum að nýsa niður (--innfyrir svið hugsana--) til að öðlast fullkominn skilning.  -- Á svið dýpra en hugsun.-Alls konar heilaleikfimi (einbeiting, íhugun, núvitund, bænir, tilfinningahiti) á sviði hugsana, leiðir ekki innfyrir hugsun í alkyrrð hugans.

Slíkar aðferðir gætu aðeins verið áreynsla - og þreytt hugann.

Ekki reyna að ná tærri vitund með slíkum hugsunaraðferðum.

Við náum heldur ekki í tæra vitund með því að banna hugsanir.

Einbeiting, umhugsun, afslöppun, bið eftir og væntingar er allt á sviði hugsana og heldur huganum á sviði hugsana.

Svo, enn ný spurning: Hvað er svið hugsana?

7

Er eitthvað annað? Er eitthvað þarna innan hugsunar?

Við höfum kannski aldrei hugsað útí það? -- Eða: inn í það? Þekkjum við aðeins svefn og hugsanir? (--draumar eru hugsanir--) Ég hugsa að menntunin okkar fjalli aldrei um þetta svið innan hugsunar, það svið tilverunnar sem er laust við tvískinnung og andstæður í lífinu. Er tær vitund. Grundvöllur alls sem er.

Nei. Það er hvergi kennt. Við lifum eingöngu á sviði hugsana.

Hér er nefnilega nokkuð sem við ættum að vita um hugsanir: Hugsanir okkar á yfirborði hugans eru grunnar og kraftlausar, en hugsun úr dýpri sviðum hugans er kraftmikil.

Hugsun á yfirborði hugans er hverful, án dýptar, vantar sinn eigin grunn

Vitund

ginnungagap

Hugsun fær kraft sinn úr þessu sviði sem við ekki þekkjum sem er ekki á sviði hugans. - Djúp hugsun á fimbulrúnir.

Til að hafa áhrif þurfum við að tengja hugsun uppruna sínum.

8

Vandamálið er að við finnum ekki þetta innra djúpa svið.

(--Vitum ekki einu sinni að neitt slíkt er hérna inni.--) Við ættum að læra að tengjast þessum uppruna alls, sem er okkar eigin vitund. Læra að nema upp fimbulrúnir á auðveldan hátt.  Forfeður okkar kunnu þetta - fyrir löngu löngu síðan.

Og lífsvísindi þeirra eru hér handa okkur.

Við erum bara of vitlaus til að skilja.

Við lifum eingöngu á yfirborði lífsins.

Vitandi ekki einu sinni af neinni dýpt hugans, þekkjum þaðan af síður ginnungagap - sem við erum jú.

Við tölum kannski um áhrif hugsunar, en vitum ekki að hreint ekki allar hugsanir eru kraftmiklar.

Dýpt þess manns sem hugsar skiptir nefnilega öllu máli. yfirborðshugsanir eru sem hvikular öldur

_________________________________________________________________ en kraftmikil hugsun á sér grunn í hinu óræða djúpi innan okkar. Þegar við lifum hið óhemjukraftmikla gap ginnunga, þá - og aðeins þá - höfum við fimbulkraft í hverri hugsun okkar.

9

Auðveldlega og eðlilega getum við lifað þetta svið innan tíma og rúms, einfaldlega vegna þess  að hugurinn er alltaf að leita þess.

Við vitum ekki hvers við erum sí og æ að leita.

Eðli og uppruni hugans er hin mikla tæra sæla -- vitund.

Hugurinn er alltaf að leita síns eigin uppruna: tærrar sælu.

-Og hvers vegna vitum við þetta ekki?

-Enginn kennir okkur. -- Það lítur út fyrir að enginn viti þetta.

Auðvitað þekkjum við hugsanir, en því miður aðeins grunnar.

Blinda okkar á okkur sjálf er tröllum okkar að kenna.

Tröll eru ósvinna okkar - fyrirfinnast hjá okkur í þykkum lögum!

Forfeður okkar þekktu vitundarvísindi og við ætlum að endurheimta þekkingu þeirra.

Þurfum aðeins auðvelda tækni til að nýsa niður.

Við skreppum innfyrir svið hugsana í uppruna hugsana.

Hér nemum við upp næringu, samræmi, tærleika í hugann okkar, og hér, í uppruna hugsunar, nemum við upp tæra þekkingu, þekkinguna sem stjórnar alheiminum af fullkominni nákvæmni.

Hér búa guðin. Hér er uppruni náttúrulögmálanna.

Við nýsum innfyrir náttúruna, innfyrir alla mannlega hugsun.  Þetta vissu forfeðurnir. Kalla það að nýsa niður, og nema hér upp fimbulrúnir.

10

-- Gott að nota TM-tæknina sem er náttúruleg huganum.

Rannsóknir á TM liggja fyrir í hundraðatali. (sjá: tm.org) Milljónir manna hafa lært, læknar mæla með henni.

TM-tæknin til að nýsa niður, áreynslulaust og eðlilega, nýtir náttúrulegt eðli hugans - sem er að leita hamingju og finna hana.

-- Hina æðstu hamingju, hina sönnu sælu, er aðeins að finna innan okkar. Hér fær hugurinn tækifærið.

Vitum við að hugurinn er alltaf að leita þessarar sælu?

Hugurinn leitar alltaf í átt að fegurð og hamingju.

Vandi okkar er hins vegar: Að ótær hugur veit ekki hvar hina æðstu hamingju er að finna.

Skilningarvitin færa huganum alla hugsanlega veraldlega hamingju. En við vitum ekki að allt það dótarí er ekki sú sæla sem hugurinn er í raun að leita.

Við getum ekki vitað þetta því enginn kennir okkur.

Við erum vitund. Við öll. Óðinn á vingameiði er við mennirnir að nýsa innfyrir svið hugsana á auðveldan og eðlilegan hátt.

11

Það besta sem við gerum á okkar andlegu þróunarbrautu er að lifa ginnungagap innan okkar - ég gefinn sjálfum mér endurstilla hugann hér til sinnar guðlegu fullkomnunar.

Svona förum við að því að vera kraftmikil - hver einstaklingur og skapa alfullkomna veröld. Veröld (ver-öld) þýðir manns-ævi.

Héðan sköpum við fullkomna náttúru.

Við skulum skilja tilgang okkar - andlega þróun og svo - læra að ná markmiði þess að lifa. * Byrjum á að skilja með kollinum okkar. Á sviði hugsana, á sviði hæfileika manna til að skilgreina og skilja. (sjá Óðsmál) * Svo þurfum við beina reynslu til að skilja alveg: Nýsum niður.

Við þurfum að komast innfyrir hugsun (,,transcendera´´), sem er hið auðveldasta mál með auðveldri náttúrulegri tækni.

(--Ekki nota aðferðir sem halda huganum á sviði hugsana.--)

Tæknin rétt notuð, gefur huga tækifæri til að kyrrast (--þarf að lærast rétt, enga áreynslu--): Hugsun dvínar sjálfkrafa (--í átt að dhyaana--) hugur leitar, af eigin náttúru sinni, inn í kyrrðina miklu.

12

Einstaklingsvitund okkar gleikkar í Glaðheima upplifir tæra vitund, raunveruna, altæra Iðavelli, hið iðandi svið, gap ginnunga. Þegar hugur kyrrist af eigin náttúru sinni fær hann tækifæri til að finna það sem hann alltaf leitar: sælu.

Og einstaklingsvitund okkar víkkar út í takmarkalausa eilífð. Það að nýsa niður er algjörlega sjálfvirkt, þegar hugurinn fær tækifæri til að finna það sem hann leitar.

-Hvað var það nú aftur?

-Hamingja.

Alltaf að leita hamingju. Leitar raunar fullkominnar sælu.

Við lærum að svífa, skeiða, áreynslulaust á Sleipni (mannlegu taugakerfi, brátt altæru) á svið guðanna.

--Guðin, rögn, regin, tívar, díar, forsetar lögmála náttúrunnar.-Hér lifum við svið náttúrulögmálanna, uppruna þeirra, bústað guðanna. Hér er allt fullkomið.

Héðan kemur öll náttúran okkar.

Héðan sköpum við af miklum krafti. Alltaf allt fullkomið.  Þann sköpunarkraft kalla forfeður okkar fimbulrúnir. Þegar við lifum þetta svið tilverunnar - tæra vitund höfum við öðlast allan kraft - og sköpum aðeins hið fullkomna.

Við lifum uppruna náttúrunnar og allra hennar eiginleika.

13

Náttúran okkar, sem skilningarvitin okkar nema, er hugmynd.

Við segjumst heyra, snerta, sjá, bragða, finna lykt af.

Skilningarvitin færa heilanum Gungni - og hann býr til veröld.

Skiljum við eður ei? Við þurfum í alvöru að skilja þetta.

Skilningarvitin nema höfuðskepnurnar 5 veraldarinnar bylgjudans, Gungni,

© Dr John Hagelin

þetta svokallaða efni

- sem við eltum sem eitthvað bitastætt.

Skilningarvitin gera sitt besta til að gleðja hugann, seðja hungur hans, uppfylla þrá hans eftir hamingju og sælu -- sem hann leitar.

Hugurinn veit ekki hvar hann finnur það sem hann leitar.

Grey skilningarvitin nema ekki innri gleðina, einu sönnu gleðina. Þau leita þarna úti. Það er það eina sem þau kunna.

Gerum við okkur grein fyrir að þau finna ekki hamingjuna ?

14

Skilningarvitin nema ekki ginnungagap, geta ekki fundið tæra vitund.

Svo yndisleg sem þau jú eru, finna þau ekki Glaðheima.

En ! - við höfum háþróað mannlegt taugakerfi sem við getum þróað og gert fullkomlega tært og þannig notað það sem fararskjóta í Ásgarð og í Glaðheima.

-- Ath: glatt er líka gleitt, vítt, - hér: óendanlega vítt. Glaðheima finnum við innan okkar, ekki þarna úti.--

Valkyrjan okkar þjónar okkur við þessa eðlilegu auðveldu för okkar heim í Ásgarð.

Sleipnir er sleipur, rennur auðveldlega og vakurlega, enda er hér engin fyrirstaða, ekkert sem hamlar för, á leiðinni frá sviði hugsana, innávið gegnum okkar ímynduðu náttúru alla leið rétt að hinum guðlega Ásgarði.

Hér er grunnsvið náttúrulögmálanna og allur þess kraftur.

15

Við ættum að skreppa þangað tvisvar á dag alla ævi.

Við losnum við tröll (ósvinnu), og verðum æ tærari.  Þetta er það að nýsa niður, og er eina gjörð okkar sem ekki bindur okkur.

Sleipnir er hið stórkostlegasta farartæki -- ef hann er altær. Ótaminn er klárinn ekki brúklegur, en taminn er hann fullkominn. Í hvert skipti sem við nýsum niður, stuðlum við að tærleika kroppsins okkar - og um leið okkar mannlega Sleipnis.

Við erum hér að leggja brúna Bifröst - sem liggur í Valhöll. Þetta er tilgangur mannlífs á jörðu: uppljómun lifandi manns.

-En hvað er hún eiginlega, valkyrjan okkar?  -Hún er persónugervingur fórnar.

Fórn er það sem við færum til veislunnar sem gjöf.

Látum ekki persónugerð villa okkur sýn. Slíkt kemur sko fyrir.

Við erum ekki að fjalla um karla og kerlingar!

Goðsagnir persónugera krafta og fyrirbæri.

Valkyrja er gjörð, verknaður, framkvæmd, þjónusta í þágu þessarar æðstu gjörðar: að nýsa niður.

-Og hvað er það sem við fórnum, færum, í þessu háfleyga tilfelli?

16

 -Við sjálf! Ekki Gungnir. Ég gefinn sjálfum mér, Óðni.

Við fórnum hugsun, huga, færum Óðni einstaklingsvitund og víkkum þannig út í gleiðustu Glaðheima vitundar.

Ath: við erum hér ekki að tala um að fórna veraldarinnar Gungni, þ.e.a.s. einhverju úr efni náttúrunnar.

En að færa eitthvert Gungnis-efni sem fórn er oftast ekki nema yfirborðsleikur einn.

Við skulum samt skilja djúpstæðar táknrænar athafnir.

Hinar djúpu eru framkvæmdar i tærri vitund tærra manna.

Gerum við okkur grein fyrir:  Við þiggjum og þiggjum af náttúrunnar gnótt, en gefum henni ekkert á móti. Við erum þar með þjófar.

Bart Simpson með borðbæn: -Takk, God, fyrir ekkert. Við borguðum matinn sjálf. Það að hugsa eða muldra bæn og þakkir er á sviði orða og hugsana --sem geta vel verið einlæg og tilfinningaþrungin-en er yfirleitt yfirborðshugsun sem skortir alla dýpt.

Hugsanir, tilfinningar, orð, bæn, er hluti af veraldarpakkanum. Því miður er þetta eini pakkinn sem við lærum um.

Grunnlaus menntun. Við eigum skilda dýpri menntun en þetta.

Hvergi er okkur kennt neitt um ginnungagap. Grunn alls.

Við skiljum núna, að reginmunur er á yfirborðshugsun og hugsun sem á grunn sinn í uppruna hugsunar - tærri vitund: 17

þarna úti er yfirborðshugsun

hér inni er uppruni hugsunar - tær vitund Hugsanir sem hafa grunn í tærri vitund eru kraftmiklar, en grunnlausar yfirborðshugsanir eru það ekki.

Við finnum ekki þetta innra svið tærrar vitundar nema við lærum að nýsa niður, - lærum að fara innfyrir okkar hverfulu hugsun.

Nýsa niður þýðir að hnýsast innfyrir og skoða það svið.

Til að næra náttúruna og lögmál hennar þurfum við að fara innfyrir náttúruna, Gungni hennar veraldlegan, Nýsa niður í uppruna náttúrunnar, uppruna þess skapaða.

Við nýsum innfyrir skapaða náttúruna í upprunann, innfyrir sýnilega náttúruna á svið náttúrulögmálanna, bústað guðanna, forseta lögmála náttúrunnar, sem heitir Ásgarður.

Ath: náttúrulögmálin eiga ekkert skylt við lögmál sem menn semja og skrifa niður, hvað svo sem þeir kalla þau.

-- endurtekningar, ég veit, en allt þetta er mikið atriði að skilja.

18

Það að nýsa niður alla ævi er leiðin til uppljómunar, og við þurfum að vita að uppljómun er tilgangur lífsins. Þegar við höfum grunn í vitund, náum við öllum okkar háleitu markmiðum á einfaldan, áreynslulausan, sjálfvirkan hátt.

Við hugsum og framkvæmum beint úr hinu fullkomna sviði.

Uppljómuð sjáum við auðvitað Gungni náttúrunnar, - og sjáum einnig ginnungagap, Iðavelli, þekkinguna tæra.

Ekkert er nema ginnungagap - en við notum nöfn á fyrirbæri.

Sá óuppljómaði sér aðeins fyrirbæri úr síbreytilegum Gungni, og hann kallar þetta náttúru, veröld, alheim.

Gungnir náttúrunnar er ginnungagap einsog allt annað.

Gyðja sköpunar er þessi titrandi Gungnir skapaður. Óhöndlanlegur  mismunandi sveiflutíðni. 

Gungnir er svo áhrifagjarn að það eitt eitt að rannsaka fyrirbæri hefur áhrif á hegðun hans.  Athugandinn hefur áhrif á það sem hann athugar.  Athygli okkar breytir Gungni.

Athygli okkar skapar veröld okkar !! og breytir heilanum líka.

Við beitum vopni okkar, Gungni, með fíngerðri athygli.

Ef við viljum að sköpun okkar sé einhvers virði, vinnum við úr uppruna hugsunar.

19

Við þurfum að vita: við erum ginnungagap; við erum tær vitund, jafnvel þegar við lifum sem einstaklingur í kroppnum okkar - sem --einsog við nú vitum-- er búinn til úr þessum Gungni. Þá skiljum við auðvitað líka hve auðvelt er að smjúga úr honum:  kroppurinn er úr bylgjutíðni --efnið sem við notum í hann-og við erum alla ævi að skapa þennan búk og breyta honum.

-Hvernig? -Með athygli.

Kroppurinn verður það sem við beinum athygli okkar að.

Spurning: -Hvers vegna erum við, aftur og aftur, að hafa fyrir að fæðast og gera okkur kropp til að lifa í?

Við þurfum að vita til hvers við erum að fæðast, (ættum að vera að gera hér). Því miður er ekki kennt í skólum hver tilgangur lífs okkar er né heldur hvert markmið okkar þarf að vera.

-- Hvergi í þjóðfélaginu okkar er slíka fræðslu að finna -20

en við getum, t.d. lært það af Óðsmálum.

--Aths: Mikilvægt er að við skiljum að: ekkert er nema ginnungagap.

Kyrrð þess og kraftur. Hljóð verður til í kyrrðinni.

Alheimurinn okkar er aðeins ymjandi Ymir, hljóðbylgjur.  Gætum þess að persónugerð fyrirbæra villi okkur ekki sýn.

Hið mikla hljóð er persónugert sem okkar Ymir.

Gungnir (tíðnibylgjur), vopn Óðins (/okkar), er vopn til að skapa.

Ymir er hljóð ymjandi alheimur úr hverjum guðin - á sviði náttúrulögmálanna gera höfuðskepnurnar 5 (höfuð-skepnur, hið aðal og mikilvæga skapaða): rúm(/akash), loft, eldur, vatn, jörð, í þessari röð.

Skilningarvitin okkar 5 nema þær - upptalin í sömu röð heyrn, snerting, sjón, bragð, ilman.

21

© Dr.John Hagelin, eðlisfræðingur Höfuðskepnurnar 5 eru bylgjutíðni.

Munið þið: Hvað þýðir þetta að smjúga innfyrir náttúruna á svið lögmála hennar ?

Hér er nokkuð sem við, því miður, lærum ekki í skólanum en Óðsmál koma þekkingu forfeðranna okkar á framfæri. Óðsmál veita okkur skilning á tilveru okkar, fá okkur til að skilja tilganginn, markmiðið og hvernig því er náð.

Veita skilning á hvers vegna og hvernig við fæðumst og lifum hér.  Forfeður okkar vissu. Við þurfum að skilja - endurheimta.

Hin skapaða náttúra er Gungnir, síhvikular óhöndlanlegar bylgjur.

Náttúran er augum sýnilegur dans Gungnis, þetta sem skilningarvitin okkar nema og færa huganum.

Við sjáum þetta sem veröld, alheim, hið skapaða.

22

Við sköpum veröld í kollinum okkar.

Hver og einn býr til sína einkaveröld. -- Efniviðurinn er Gungnir sem skilningarvitin færa. - Við veljum, og við veitum athygli.

Gæði hverrar veraldar eru í beinu samræmi við tærleika þess manns sem hugsar hana.  Allt þetta vissu forfeður okkar !

Engir tveir gera endilega hið sama úr Gungni.

Sumra manna skilningarvit eru tær, annarra ótær.

Hvers manns veröld er einsog hann sjálfur er.

Tærleiki okkar skiptir hér öllu máli. Óðsmála-bókin Rígur - Rígsþula 2011 ISBN 978 9935 409 52 2

 Mikilvægt er að skilja þetta ef maður ætlar að reyna að skilja þessa bók um að uppljómast á auðveldan hátt, og að skilja hugtökin sem forfeðurnir nota til að útskýra hina óræðu dýpt tilverunnar dýptina sem skilningarvitin okkar ekki nema: ginnungagap, Hnitbjörg, Ásgarð, lognfara lundinn Barra, 23

eða öll hin hugtökin sem forfeður okkar nota um hið óræða svið. Það er innan náttúrunnar, það er uppruni alls sem er. Er allt.

Hnitbjörg *) er hellirinn innra með okkur.

Við nýsum innfyrir hugsun, smjúgum inn um ormagöng Rata -- í ormslíki njótum mjaðar þekkingarinnar hjá Gunnlöðu fljúgum út sem örn.

Látum nú ekki persónugervinga rugla rökréttan skilning okkar.

Við skulum vera læs á launsögn og táknmál goðsagna og helgra kvæða.

Hækkum vitundarstig okkar, og tími mun koma á djúpan skilninginn. *) _________ -- Hnit getur haft margar merkingar, t.d. hæð, einsog þegar fuglar hnita áreynslulaust í uppstreymi lofts við háa kletta. Í hangi.

-- og björg hefur fleiri merkingar en klettar og fjöll.

24

-- Ath.: -- Athugum alltaf margar merkingar okkar íslensku orða, og einnig hve mörg orð við eigum yfir eitt og sama hugtakið.

Ekki hoppa á fyrstu bestu merkingu orða -- sem kannski er eitthvað sem plantað hefur verið inní okkur auðtrúa menn.

Alls konar þunnar og yfirborðslegar þýðingar og skýringar eru í gangi útum allar trissur. Fræðingarnir eru engin undantekning þegar kemur að afvegaleiðandi hugmyndafræði.

Hversu margir hafa apað eftir slíku skilningsleysi, og þar með styrkt alrangan útúrsnúning í sessi?

Hversu margir hafa lesið Hávamál án þess að skilja tæra þeosófíu og djúpan andlegan skilning rúnatals, þekkingarkaflans, jnana-kanda hlutans?

झन कन्द

Hversu margir hafa lesið goðsagnir og helg kvæði ólæsir á táknmál og launsögn?

Margir skilja ekki hluta samsettra orða og spinna því og pæla útfrá alröngum forsendum og komast að alrangri og afvegaleiðandi niðurstöðu.

Dæmi um samsett orð, hér nafn, er Hermóður, Her-móður eða Herm-óður; er Óðinn harmþrunginn vegna hermdarverks, ekki neitt í vígahug?

Baldur dvelur hjá Helju um vetrarsólhvörf.

Baldur rís upp á þriðja degi einsog sólguð gera jú.

25

Sjáið t.d. þessa afvegaleiðandi framburðarskrift: F U Þ A R K eru fyrstu 6 - þ.e. fé-rúnirnar. Þegar Þ (þurs) er, enskuframburðar vegna, skrifað TH verður útkoman þessi ófögnuður: FUTHARK. Sumir telja, meira að segja, að þetta séu fyrstu 7 (!!) rúnir í 24urra rúna útgáfunni; týr (T) og hagall (H) eru ekki í fyrstu röð - ekki fjárrúnir; heldur í hagal-rúnum og týs-rúnum; H N I Á S, T B M L Ý.

Kennið erlendum mönnum: Alt+0254 er þ, Alt+0222 er Þ. Skrifið Þ (þurs) - (ekki th).

-- Þ (þurs) var enskur stafur þar til tiltölulega nýlega að þeir fleygðu honum út. Við ættum að endurvekja Þ -Særandi er oft hvernig útlendir menn bera stundum fram nöfn í goðsögunum okkar í eintómu skilningsleysi einsog nöfn hafi ekki þýðingu, heldur séu eingöngu innantómir merkimiðar á límdir.

Nöfn hafa merkingu sem máli skiptir að skilja í hverri sögu.

Auð-umbla 26

T.d. segja sumir á -´Dúmbla í stað Auðumbla (rangur framburður, röng áhersla, enginn skilningur; Við vitum að áherslan er alltaf á 1. atkvæði íslenskra orða.)

Skiljum merkinguna í auð, og merkinguna í umbla. Það er forsenda þess að skilja hlutverk kýrinnar okkar.

Og hví kýr? Hví persónugera allt mögulegt? Hvaða tilfinningu vekur kýr?

Nöfnin okkar eru ekki merkingalausir merkimiðar. Hvert og eitt þeirra geymir hlutverkið, og sum þýða fleira en eitthvað eitt.

Marglaga skilningur er hér fram færður. Reynum að ná skilningi.

Sumir erlendir menn segja: bæ ´Frost um brúna Bifröst.

Við skiljum bif og við skiljum röst og vitum líka að sumir íslenskir orðstofnar vísa til fleiri en einnar merkingar.

En við vitum líklega ekki hvaðan og hvert Bifröst liggur!

Okkur er hvergi kennt neitt um hið æðsta takmark í lífinu og þarmeð vitum við ekki til hvers við leggjum Bifröst.

-Hvers vegna er okkur ekki kennt neitt um tilgang lífsins?

-Enginn virðist vita þetta -- nú á tímum.

En lesum Óðsmál til að finna út.

Hið veigamesta í lífinu er að leggja Bifröst og vita að Bifröst liggur til Valhallar og er handa okkur sprelllifandi !

Brúin liggur úr ósvinnu til uppljómunar.

Uppljómun er það að verða einherji.

Hér höfum við allar fimbulrúnir á okkar valdi.

27

Hver einasti maður ætti að leggja sína Bifröst lag fyrir lag Það er auðvelt, og það er unaðslegt.

Sjá bók Að leggja Bifröst

- Óðsmál - ISBN 978 9935 467 49 2 2015 (fæst á Amazon)

Við tölum um Bifröst höfum heyrt um Bifröst úr menningararfinum okkar, en - við höfum ekki hugmynd um hvað Bifröst er ! Þaðan af síður lærum við um nauðsyn þess að leggja Bifröst og hvernig maður gerir það á yndislega auðveldan hátt.

Við leggjum þessa brú, lag fyrir lag, með því að nýsa niður innfyrir náttúruna, í uppruna hennar heimsækja þannig Ásgarð, daglega alla ævi.

-Og til hvers eiginlega vera að standa í svona brúarsmíði?

-Brúin liggur að takmarki og markmiði mannlífs, sem er: fullkominn tærleiki, uppljómun.

Bifröst liggur í Valhöll, uppljómun lifandi manns. Æðsta takmark og tilgangur mannlífs á jörðu.

Við öðlumst hér allan kraft - hann er allur okkar.

Og núna fyrst - þá fyrst - getum við borið nafnið maður.

28

Skiljum við enn - eða hvað?

Er Valhöll enn í þoku frá okkur séð?

-- Kolrangar hugmyndir er út um allt að finna.

Ein slík er að Valhöll sé dauðramannabústaður.

(Rómarveldisinskenninga hugmyndaruglingur; slegið saman við dauðadýrðkun guðvelda.)

Hellingur af villandi ranghugmyndum er af heimsku runninn, (--eða slungnir menn lugu upp !!--). Menn troða guðvelda kreddum á eða inn í forna speki og þekkingu. Læðast inn í hugtök.

Við getum ekki vel útskýrt forna þekkingu þegar við erum föst í yfirborðsskilningi (/misskilningi) innprentuðum af heimsveldum.

Grunnum og þunnum. -- Sumt aðeins notað sem hlýðnitæki. Því miður gerist þetta æ ofaní æ. Enginn djúpur skilningur.

Aðeins yfirborðs orðfegrun. Flott orð um grunnar hugsanir.

Hugarheimur okkar er stútfullur af kreddum úr suðri, sem ekkert erindi eiga í okkar norræna menningararf.

29

Við höfum flækst í blinda trú. Kennisetningar eru fastar í hausnum á okkur, einsog komnar til að vera, án skilnings, og án nokkurrar endurskoðunar eða tilrauna til að sundurgreina. Ýmsu svona guðvelda-efni var plantað í okkur. Því viðhaldið með hótunum, peningum, valdi, heilaþvotti, drápi.

Við erum hætt að sjá þetta. Það er orðið hluti af hugsanagangi.

Við endurskoðum ekkert, efumst ekki um neitt, höldum þessu gangandi og eflum það í hugsunarleysi.

Ef við værum að heyra þetta í fyrsta sinn núna, myndum við ekki gleypa við því. Frjálsbornir forfeður okkar gerðu það heldur ekki.

En svo fór að þeir sem ekki undirgengust voru drepnir.

Hugsanagangur guðvelda-kerfanna er oft algjör andstæða við frjálsan og djúpan skilning sem er kjarninn í forna sið.

Sumir lesa bækur - skrifaðar af skrifurum - og þeir reyna að hugsa mikið og pæla mikið í hvernig kerfin virka.

En það að koma kerfi guðveldanna heim og saman, getur endað í hellingi af umhugsun á alveraldlegu sviði.

Endað á að menn hætti að skilja tilgang mannlífs.

Finni ekki raunveruna sjálfa.

Dæmisögur verða að mannkynssögu. Blind trú á bókstaf verður til.

Við þurfum að lifa raunveruna, ginnungagap, tæra vitund, uppruna alls, það sem allt er -- ekki aðeins reyna að útskýra þetta svið tilverunnar með fjálglegum fegruðum orðaflaumi.

30

(hann fær borgað fyrir að tala; gömul íslensk kerskni: vísar veginn er fer hann aldrei sjálfur)

Einfalt er að útskýra og skilja raunveruna, _ef_ við fáum rétta kennslu - án óþarfa flækju, án kennisetninga, án valdagræðgi guðvelda: Raunveran er innan okkar. Við sjáum hana ekki, en ekkert í heimi hér er auðveldara en að lifa hana.

Lærum að nýsa niður til að gera okkur altær - og dag einn munum við sjá, finna okkur sjálf, uppljómast.

Einstaklingsvitund er alheimsvitund hér djúpt inni en einstaklingsvitund á yfirborði lífsins.

Skilninginn öðlumst við með því að nýsa niður, innfyrir svið okkar mannlegu hugsana.

31

hang á vingameiði, ég gefinn sjálfum mér (Hávamál)

að hanga á tré er ekki að hanga á tré.

Okkur skortir menntunarlegan bakgrunn til að skilja það sem goðsagnir og og helg kvæði flytja okkur, vegna þess að kennisetningum guðvelda var plantað í hausinn á okkur -- Enginn skilningur á tilgangi lífsins fylgdi þessari svokölluðu fræðslu.

Við sjáum ekki vegna rangrar innprentunar og bókstafstrúar.

32

--Hér er ömurlegt dæmi um guðvelda-aðferðir sem við erum heilaþvegin af: hráa kartaflan í skóinn í desember.

_EF_ einhver hlýðir reglum (sem valdhafi setur), _ÞÁ_ fær hann nammi sem umbun fyrir hlýðni sína, EN ef einhver hefur sinn frjálsa vilja, er honum refsað.

-- Hrá kartafla í skóinn er slíkt andlegt ofbeldi. -Slíkt er vanhugsað - aðeins framkvæmt í anda guðvelda (gulrót eða keyri, himnaríki eða helvíti).

Heimskar mömmur gera slíkt, án þess að sjá eigin heimsku sína!

Of heimskar og heilaþvegnar til að sjá það.

Auðvitað þessa vegna sem þær gera heimskulega hluti.

Heilaþvegnar (af kröfu valdsins um hlýðni), hugsa ekki (--bundnar af blindum vana, gera einsog hinir --). Þær skilja ekki tilgang lífsins og markmið þess - eðlilega ekki, því enginn kenndi þeim neitt um neitt slíkt.

Tilgangur uppeldis er ekki að gera börn að hlýðnum hundum. Ótti og hótun fyrirfinnast ekki í heiðni; Ekkert er til að hafa áhyggjur af annað en ósvinna okkar. Ótta og hótanir er ekki hægt að nota í heiðnum sið. en við skulum losa okkur við okkar tröll, ósvinnu, gera okkur altær.

Guðin okkar gefa ekki nokkurn tíma tilefni til hótana.

33

Á þeirra sviði fyrirfinnst ótti ekki.

Hér er aðeins hin fullkomna alheimsregla sem við sjáum í náttúrulögmálunum okkar.

Samkvæmt okkar ævafornu skynsamlegu lífsspeki eru okkar frjálsi vilji og sjálfsábyrgð bestu eiginleikarnir.

Við skulum verða altær - og þá langar okkur aðeins hið æðsta.

Stuðlum því að því að börnin okkar efli ábyrgðartilfinningu.

Ekki kenna þeim blinda hlýðni við reglur og boðorð.

Hinn hlýðni lætur stjórnast sem leikbrúða. Hann er ekki frjáls.

Við skulum skilja reglur og tilgang hverrar einnar þeirra hverjar eru heilbrigð skynsemi, hverjar ekki?

Við verðum altær, og sækjum aðeins í hið háleita og rétta.

-Hví skyldu mömmur nota heimskulegar guðveldareglur á börn?

-Eina sem þær heyra er: Láttu þau hlýða. Guð hegnir óhlýðnum.

Valdbeiting og ofbeldi elur af sér valdbeitingu og ofbeldi Mömmur hlýða reglum, og eru aldar upp í andlegu ofbeldi: hlýddu - eða ….. Ótti er hentugt tæki til að halda hinum ósvinna í heljargreipum.

--Skiljum (--þetta er áríðandi að skilja--): --  Gömul heiðin hugtök hafa verið útskýrð af áhangendum eingyðjistrúar á alrangan hátt, til þess að láta forna sið líta út fyrir að vera hlægilegur og heimskulegur. Vísvitandi ranglega túlkað.

Hinni sönnu þekkingu goðsagna hefur verið misþyrmt.

34

Sumir heilaþvegnir menn vilja ekki sjá hér annað en barnalegar sögur. Engan skilning á tærri þeósófíu, djúpri þekkingu.

-Hvers vegna getum við ekki skilið?

-Menn skilja ekki neina dýpt andlegra málefna, því líklega hafa þeir aldrei heyrt andlegheit útskýrð þannig að það skiljist.

Kannski aðeins yfirborðs-útskýringar guðvelda.

Orðin andleg málefni eru, í okkar þjóðfélagi, yfirborðs-frasi.

Talað er um þetta, en það er al-veraldlegt í rauninni.

Hið andlega aldrei lifað. Engin dýpt, aðeins umtal.

Að turnast til Rómarkirkjunnar var aldrei til sáluhjálpar heldur var það pólitík: einn guð, eingyðji, einn konungur, eitt ríki, einn valdhafi.

Kóngar voru fljótir að fatta hve gott þetta tæki var til yfirráða.

Umrædd andlegheit voru aldrei annað en stjórnmál.

Eina ráðið til að sjá í gegnum þetta er hin sönnu andlegheit.

Eina ráðið til að sjá muninn á grunnri yfirborðsnotkun og alvöru dýpt, er að gerast altær maður sjálfur. Þá sér maður.

Sumir leita á náðir svokallaðra andlegheita þegar veikindi eða annað vesen herjar á.

35

en hverju höfum við aðgang að í þessum efnum?

Yfirborðs? Tal um það? Fokdýrt? -- Eða alvöru dýpt, sem er náð með því að nýsa niður í okkar innsta guðlega eðli?

(--Sumir læra klausur og klásúlur guðvelda vegna þess að þeir fá kaup fyrir að predika þetta. Þeir læra orð og orðfegrun. Sjáum við nokkuð í gegnum það?

Mörgum er kennt að líta á forna sið sem rusl sem þeir ættu að útrýma.

-- Þessa fæð og þetta spott hefur forni siður mátt þola síðan um rómverska árið AD999 þegar býsanska(?) bákninu var troðið uppá okkur.

-- Norski kóngurinn hélt sonum mikilsmetinna manna í gíslingu. Þeim hafði verið boðið til Noregs í pólitískum tilgangi: Viljið þið endurheimta syni ykkar á lífi?

-- Við höfðum val: Látið skírast eða deyið ella. Raunar auðvelt val og formsatriði, því við máttum blóta á laun.

-- Þeir reyndu að kalla kerfið nýja sið, sem kæmi í stað forna siðar.

En þetta valdtæki er ekki siður. Orðaleikur var bara ein af tilraununum til heilaþvottar. Notað var sambland af hótunum og heilaþvotti.

En auðvitað voru margir sem lærðu að mata krókinn á þessu nýja valdatæki.)

Forn hugtök voru oft notuð í nýrri merkingu, þeim stolið, læðst var inn í hugtök og þeim breytt innanfrá, þau mistúlkuð valdhöfum í hag. Og við glötuðum svo skilninginum alveg: Á endanum fór svo að í stað fornra djúpra hugtaka sitjum við uppi með yfirborðshjal.

Við heyrum orðin en skiljum ekki neina dýpt. Þessu erum við alin upp í og heyrum ekkert annað.

36

Þessa vegna hugsum við á guðveldaveginn.

Sjáum ekki í gegnum innprentunina.

Jafnvel orðið guð er notað í annarri merkingu en það hefur: Samt segir í fyrsta boðorði rómversku eingyðjisstofnunarinnar að það séu mörg guð, svokölluð önnur guð, sem við eigum ekki að hafa. Þannig vitum við, í gegnum aldirnar, að það eru mörg guð. Þessi guð sem við skulum ekki hafa, eru þau raunverulegu.

Okkar raunverulegu guð eru sögð vera frumstæðar og heimskulegar hugmyndir frumstæðra og heimskra manna. Villutrú.

Tilgangurinn náðist, en var jú allan tímann: Við glötuðum skilningi á okkar eigin andlega menningararfi.

Sjáum við þetta nokkuð ?

Gerum við okkur nokkuð grein fyrir að við skiljum ekki launsögn og táknmál í okkar eigin ævaforna menningararfi ?

Auðvitað er grunnhyggni okkar vegna innprentunar á yfirborðsmerkingu og kenndra kreddna.

Snjallt rómverskt valdatæki er að stjórna hugsunum manna.

Guðin er ekki hægt að nota í heimsyfirráðabrugg manna. Þau eru forsetar náttúrulögmálanna í Ásgarði, ragnasjötum, tívatúni,

37

En viti menn !

Héðan getum við stjórnað náttúrunni. Þurfum aðeins að ná tærleika til að geta það.

Hodd goða Öll gæði náttúrunnar, öll hennar blessun, er okkar.

Með því að nýsa niður endurgjöldum við náttúrunni. Þetta eru meiðmar. Gjöf gjalda, vináttu halda. Það sem við færum, fórnum, til veislunnar er við sjálf. Hin raunverulegu við. Tær, án hugsunar.

Náttúran hugsar á náttúrlegan hátt fyrir öllum okkar þörfum.

Engrar áreynslu er þörf. Hún uppfyllir allar góðar óskir okkar.

38

Í forna sið er óradýpt að finna - ef við viljum sjá hana: Hvar er hatur vex með hildings sonum, þat mun ek bæta brátt og Fylgði þeim friður hvar er þeir fóru um lönd, og þóttu þeir goðumlíkir Skoðið og skiljið The Maharishi Effect, hvernig við getum unnið útfrá tæri vitund til að hafa áhrif á umhverfið og veröld alla.

Hér er ekki um að ræða einhvern meintan kraft yfirborðshugsunar.

Hér er um að ræða fimbulrúnir í tærri vitund innan okkar.  Forfeður okkar áttu hina ævafornu visku og þekkingu sem lítur út fyrir að við höfum glatað.

Bakgrunnur hugsanagangs okkar er búinn til af stofnun og við erum of vitlaus til að sjá það.

Við getum ekki borið saman guðveldi og guðspeki (þeosófíu) nema skilja hvort tveggja til hlítar. Skilja í hverju algjörar andstæður þeirra liggja, tilgang þeirra og grunnhugmyndir. * * * *

Guðveldin eru gerð (búin til) og notuð til að vera stjórntæki, guðspeki er handa okkur á andlegri þróunarbrautu okkar guðveldi er valdatæki í höndum valdhafa, guðspeki er næring og þekking handa hverjum einasta lifandi manni sem er að þróast til fullkomnunar, uppljómunar.

39

Sumir eru komnir langt á andlegu þróunarbrautunni sumir eru á lágum stigum þróunar - andlega séð Við erum mismunandi háþróuð ekki öll á sama vitundarstigi þess vegna skiljum við - eða skiljum ekki þessa margumræddu dýpt tilverunnar -- Það er ekki nóg að horfa á yfirborð og töluð orð, því guðveldi er svo snilldarlega gert að það lítur út fyrir að vera af hinu góða fyrir okkur. Enda heldur það því fram að það sé okkar sáluhjálp. Það vitnar í alls konar andlega frasa, klausur sem virka djúpar, en slíkt getur verið til þess að slá um sig, villa um fyrir okkur, og er raunar hluti af hernaðarsnilld rómverska heimsveldisins.

Við sjáum að orð höfð eftir Jesú eru tær guðspeki, þeósófía. en rómverska heimsveldið notfærir sér svona lagað til að fela raunverulegan tilgang sinn, sem er heimsyfirráð.

En Marcus Aurelius var Rómverji. Svo við sjáum að góðir og tærir menn finnast á ýmsum stöðum á öllum tímum.

Guðveldin gerðu boðorð (--raunar úr setningum stolnum frá Egyptum breyttum í boðorð--); Pupullinn átti að vera góður, elska náunga sinn, ekki stela, osfrv. Þessar egypsku setningar voru alls ekki boðorð, bara hentuðu vel í þetta með smá formsbreytingum.

40

Hin fullkomna hegðun manns kemur sjálfkrafa þegar við verðum tær og flekklaus, laus við tröll.

Engin boðorð eða reglur þarf þá. Þegar við gerum Sleipni okkar fullkomlega tæran -- en þarmeð og þannig hækkum við vitundarstig okkar -er okkur eðlilegt að vita - skilja án nokkurrar fyrirhafnar hvernig maður er góður, friðsamur, elskandi náungann, stela ekki.

Við skulum einfaldlega hækka vitundarstig okkar !

-Hvernig gerum við það nú aftur?

-Nýsa niður reglulega. Sleipnir, taugakerfið okkar, verður altær, tröllin (ósvinna okkar) hverfa - gufa upp. Þessi grundvallarþekking er ekki til staðar í sumum tilraunum til að endurheimta ævafornu lífsþekkingu forfeðra okkar.

Alls konar yfirborðslegar tilraunir eru gerðar til að endurvekja þekkingu þeirra, okkar forna sið. Sumar hverjar ansi þunnar.

Alls konar yfirborðslegar endurlífganir eru prófaðar.

Yfirborðsleg endurheimt Búa til helgisiði búa til athafnir hanna sérstök forfeðraleg föt til að vera í ákveða hegðun (alvarlegur, eðlilegur, frjálslegur, villtur, helgilegur) Sumir endurvakningarsinnar tala jafnvel um guðina og gyðjurnar í þátíð: Óðinn var, Eir var (!!!) einsog verið sé að grafa upp dauðar og grafnar fornminjar, sem rykinu er blásið af.

41

Sumir hafa yfirlýsingar: Við erum góð, við erum ábyrgðarfull, við erum friðsamir menn.

(--hægt er að lesa alls kona hegðunarreglur og yfirlýsingar hjá nútíma-félögum sem vilja endurvekja ásatrú--)

Skrítið dæmi um tilraun til ´endurheimtar´ forna siðar er þegar menn gera öfugt við það sem rómverska báknið boðar.

Sko: Guðveldi bannaði náttúrudýrðkun þar eð pupullinn átti að dýrðka guð guðveldisins eingöngu.

Saga frá miðöldum hér á Íslandi: Prestsfrúin greip syni sína í því að sitja við gluggann og dáðst að fegurð náttúrunnar, í þessu tilfelli fegurð sólseturs.

Hún dró gluggatjöldin harkalega fyrir gluggann og skipaði sonum sínum að biðja til Guðs.

Kenningin var á þessum tíma: Dýrðkið ekki náttúruna dýrðkið hinn eina sanna Guð eingöngu, (--sem þó var sagður hafa skapað alla þessa forboðnu fegurð--).

Hvers vegna var þetta svona? Hvaðan kom þetta boð?

Vissi einhvern tíma einhver hve náttúran er óbitastæð?

En hér var farið útí að vara menn við þessari djöfullega tælandi, náttúru, sem myndi hreinlega gleypa athygli -- og mann lifandi.

Náttúran var gerð að mannætu-skessu.

42

Við skyldum forðast náttúruna því hún dregur athygli frá Guði.

Tælir okkur inní hellinn sinn og hleypir okkur aldrei aftur út.  En hvað er hann þessi hellir innst inni í náttúrunni?

Höfum við nokkuð spurt okkur að þessu fyrr?

Var bann guðveldisins gert til þess að halda okkur víðs fjarri okkar innri helli? Halda okkur að umhugsun um þeirra guðveldis-Guð?

(An-dacht.)

Skiljum nú frekar orð hinna uppljómuðu manna:  Bergjum blóð Kvasis, flæði visku, - það gerum við með því að nýsa niður, skreppa í Hnitbjörg (--ekki með yfirborðs-sakramenti--) og náttúran glepur nú ekki athygli okkar frá því hver hún, og við erum, í raun. Við sjáum hvað hún er, og vitum hver við erum.

Við skulum ekki vera kolug um kjaftinn eftir yfirborðsathöfn presta, þótt serímonían beri flott latneskt heiti - og þeir þykist vera Jesú kristur holdi klæddir.

En svo: Til að vera á móti náttúrudýrðkunar-banninu, lýsa sumir ásatrúarmenn yfir að þeir séu náttúrudýðrkendur.

En bíðið við: Hvað dýrðka þeir? Hvað græðist á þeirri dýrðkun? Á myrkum öldum var semsagt bannað að dýrðka náttúruna.

Við vitum ekki hvernig sú regla var til komin. Vissi einhver um fallvaltleika hins skapaða, Gungnis, og varaði við því óbitastæða?

Eða var bannið angi af kvenfyrirlitningu stofnunar sem réð?

Kvenkyns náttúran er slæm, einsog heiðnu gyðjurnar, tælandi, heillar okkur á illan hátt frá hinu karlkyns allsráðandi afli?

43

Sumir nútímaheiðingjar ákveða að vera náttúrudýðkendur. Elska hana og dýrðka, vegna fegurðar sem gleður augað??? Njóta samt ýmiss sem mergsýgur náttúruna á margan máta. Éta dýr sem drepin voru, klæðast skinnum þeirra. Ást eða eigingirni??

Dráp er alltaf synd. -- Hver einasta lífvera er á sinni þróunarbrautu. Vita menn nokkuð hvað hin ámáttka náttúra er?

Vita þeir nokkuð að náttúran er síhverfull Gungnir sem numinn er af skilningarvitunum, notaður af heilanum?

Vita þeir að grundvallarraunveruleikinn er innan náttúrunnar?

Að við þurfum að læra að nýsa niður til að lifa það svið?

Ef við í alvöru kunnum að meta náttúruna okkar verjum við hana gegn ágangi og misnotkun mannanna.

Og gjöf skal gjalda: Við getum gefið náttúrunni okkar til baka fyrir gjafir hennar með því að nýsa niður. Ef við nærum hans ekki með því að nýsa niður, verðum við að teljast óheiðarlegir þjófar. Þiggjum án meiðma.

Gróttasöngur, Fenja og Menja er um misnotkun okkar á dýrum.

Gróttasöngur er um græðgi og misnotkun á lífverum.

Fenja er fiðruðu lífverurnar okkar, Menja þær loðnu.

--Skiljum nöfn, heiti og kenningar í menningararfinum okkar.-Gerum við okkur grein fyrir hve margar lífverur við misnotum í hugsunarleysi og tillitsleysi.

Slíkt er að stríða gegn lögmálum náttúrunnar.

Lífið er ekki handa okkur til að eyðileggja.

Hversu mörg dýr þjást vegna þess að við stelum landsvæðum þeirra.

44

-Hví sökk land í Gróttasöng ?

-Kóngur blóðmjólkaði náttúruna.

Fenja og Menja, hin fiðraða og sú loðna, eru lifandi dýr. Þetta er inntakið. Mikilvægi merkingar nafna hinna þrælkuðu hefur sko ekki skilist af öllum -- sem þó þykjast vera að útskýra?

Skiljum við ekki hvað fornu kvæðin eru að kenna okkur?

--Erum við og fræðingarnir fastir í skoðunum sem einu sinni hafa verið innprentaðar?-Er bara í lagi að kúga og gernýta lífverur?

Kannski eru þetta leifar þess að suðrænn guð gaf mönnum dýr merkurinnar, og menn tóku það svo að náttúran væri til þess eins að nýta.

Við hljótum að sjá núna, að maðurinn er of vitlaus til að axla þá ábyrgð að vera slíkt yfirvald á jörðu.

Við skulum ekki traðka á náttúrunni heldur vernda hana.

Hún mun þá vernda okkur og sjá um okkur á móðurlegan hátt.

Við nærum náttúruna okkar með því að nýsa niður iðula..

Meiðmar. Gjöf til gjalda.

-- Svo skulum við losa okkur við þetta ólæsi okkar, og ekki vera bókstafstrúar heldur skilja. Ekki hjakka í bulli.

Skilja táknmál og launsögn, finna þau djúpu vísindi sem felast í menningararfinum okkar. Þá fyrst er hægt að segja að við séum læs.

Vitum við að hinn uppljómaði maður getur stjórnað náttúrunni úr tærri vitund sinni?

45

Viljum við læra hvernig við getum haft náttúruna okkar milda og fullkomna?

Hvernig við höldum móður jörð i fullkomnun - einsog þetta á jú að vera í hinu eina eðlilega jafnvægi í náttúrunni?

Aldrei stríða gegn lögmálum náttúrunnar, því þá myndast ósamræmi og spenna - og á endanum springur móðir náttúra á einn eða annan hátt. Óðsmál skræða #36 Hín árborna ámáttka, Grótti þanþol meiðmar, 2011 ISBN 978 9935 409 77 5 Munum: náttúrulögmálin eru ekki manngerð, heldur guðleg.

Náttúran gefur Gleipni.

Mömmur hafa þolinmæði upp að vissu marki, en endalaus óknytti hafa alvarlegar afleiðingar.

-- Athugið vel: Ekkert er sem heitið getur reiði guða - hvað svo sem við kunnum að hafa lesið í guðveldabókum.

46

Sniðugt tæki guðvelda er að láta menn trúa á orð í bókum sem notaðar eru í eiginhagsmunaskyni þeirra.

Reiði guða er ekki til. En náttúran hefur sín takmörk.

Okkar Urður Verðandi Skuld eru að við fáum allt í hausinn aftur. Óðsmál skræða #33 Urður Verðandi Skuld, örlög, karma, 2011, ISBN 978 9935 409 74 4, fæst á Amazon

Við höfum einhvern veginn ruglað saman -í okkar trúgirniguðvelda-guði nefndum Guð -sem er tæki í höndum valdhafaog hinum raunverulegu guðum.

Guð sem tæki er sagður vera góður og verða reiður: Ef menn hlýða reglum valdhafa, elskar þessi guð þá, en ef menn hlýða ekki reglum guðveldisins (-sú óhlýðni sögð synd-), hegnir hann þeim fyrir. Þessi guðveldisguð sagður góður þegar valdhöfum tekst það áform sitt að láta pupulinn elska hann og hlýða, - og hin hliðin - reiði hans - er svo notuð til að vekja ótta og fá trúgjarnan lýðinn til að hlýða. Bara stórsniðug rómverskt tæki.

Við eigum gyðju sem heitir Syn, sem losar okkur við synþ, losar okkur við ósvinnu. Óðsmál skræða #6, Syn Glasir Valhöll einherjar 2011, fæst á Amason, ISBN 978 9935 409 47 8

Svo syndir eru ekki neitt einkamál guðveldanna.

En þeir ákváðu hvað skyldi kallast syndir, og hvað ekki.

Sumir urðu t.d. helgir menn með því að drepa óvini valdhafanna.

47

En svona skiljum við hugtakið: Það er synd að stríða gegn lögmálum náttúrunnar. Ósvinna mannanna, tröll, veldur blindu á hvað er rétt gjörð.

Syndir, misnotkun náttúrunnar, safnast upp og koma til baka í hausinn á okkur.

Syn synjar synþ, gruggi, ósvinnu - er eins konar sigti, eða sía.

Við altær, syndlaus, komumst í Glasi hinn gulllaufgaða.

Guðveldin nota sitt guðs-hugtak einnig sem karma.

Okkar guð standa ekki í svoleiðis. (sjá Urði Verðandi Skuld.)

Karma er aðeins náttúrlögmál. (Eðlisfræði.) Hver gjörð veldur mótgjörð að jöfnu - kemur til baka til uppruna síns.

Sögur guðvelda af reiði guðs eru eingyðjis-útfærsla af að náttúran umber misgjörðir upp að vissu marki en á endanum springur hún - sem óáran, stríð, hamfarir.

(Ath.: lögmál skrifuð í bækur eru ekki náttúrulögmálin.)

Uppsöfnuð níðsla á náttúrunni (að stríða gegn náttúrulögmálum) - sem telst synþ - veldur því að náttúran springur.

Engin reiði, aðeins náttúrulögmál: Hver gjörð á sér mótgjörð að jöfnu (eðlisfræði) það sem við gerum kemur í hausinn á okkur (eðlisfræði).

48

Svo sem við hegðum okkur gagnvart náttúrunni, þannig er hún.

Okkar Urður Verðandi Skuld. Karma-lögmálið.

Með orðum Jesú: svo sem við sáum þannig munum við upp skera.

Ef við verndum náttúruna, verndar hún okkur. Þegar við nærum náttúruna, nærir hún okkur.

--Endilega hugsum nú skýrt héðan í frá. Það er engin reiði guða.--- Alls konar útúrsnúningar um heiðinn sið hafa ratað í bækur og eru kenndir í skólum sem mannkynssaga! -Við erum alveg að drukkna í lygum.

Við heyrum að guðveldi segjast vera góð og umburðarlynd gagnvart öllum mönnum, en raunverulegt markmið er að koma heimsyfirráðum rómverska heimsveldisins á, hvað sem það kostar - (kænsku eða hörku).

Við skulum nú skilja að ekkert er að óttast.

Við losnum vonandi við heilaþvottinn, og hugsum skýrt.

Líklega missa guðveldin þá tökin á okkur.

Uppsöfnuð streita okkar í umhverfinu veldur því að náttúran springur. Það að stríða gegn náttúrulögmálunum er synþ Endurtekið: Í heiðni er ekki hægt að nota óttann sem tæki; Við þurfum aðeins að hafa áhyggjur af eigin ósvinnu okkar.

49

Svo óttinn er ónothæfur sem hlýðnitæki en við skulum losa okkur við tröll, ósvinnu okkar.

Gera okkur altær og flekklaus (synþarlaus) Guðin hóta aldrei neinu. Þau standa fyrir hinni fullkomnu framvindu lífsins. Á þeirra sviði er óttinn ekki til.

Hér er eingöngu fullkomið samræmi náttúrulögmálanna.

Tívar eru deva, díar, guðin.

Við nefnum þau mörgum nöfnum. Þau standa fyrir alheimsreglu.

Rögn og regin þýðir fullkomið samræmi,

रच ् रचन

Rögn og regin þýðir alfullkomið jafnvægi og regla í alheiminum.

Nafnið Rán er sömu merkingar. Óðsmál skræða #2 Ægir og Rán 2011, á Amazon ISBN 978 9935 409 43 0

Guðin okkar eru hin fullkomnu guðlegu öfl í heiminum okkar.

Guðin eru forsetar hinna fullkomnu náttúrulögmála.

Ragnasjöt er alfullkomið svið guðanna, ragna, tívatún er skapandi, óendanlega kraftmikill bústaður tíva.

Lögmál náttúrunnar eru alfullkomin og rétt, náttúrulögmálin eru hin fullkomna framkvæmd í hinum mikla hljómi alheimsins

Endilega hugsum skýrt héðan í frá. Við þurfum skilninginn. Það er ekkert að óttast - en losum okkur við ósvinnuna.

50

Við þurfum aðeins að losna við blindu okkar, tröll, ósvinnu. Það gerum við með því að nýsa oft niður - fara innfyrir hugsun. Þá munum við aldrei framar stríða gegn lögmálum náttúrunnar.

Ef við elskum okkar Þór, ættum við að skilja hvað hann er okkur.

Hann táknar: Hvernig öðlumst við allan heimsins kraft?

Svo ef Þór er okkar maður, hvað gerum við þá?

Við losum okkur við alla ósvinnu !

Berjum okkar tröll, ósvinnu. Til þessa er okkar Mjöllnir. Óðsmál skræða #1 Þór, 2011, ISBN 978 9935 409 42 3

Lærum að nýsa niður, iðkum það, og við munum sjá.

Tröllin gufa upp, yfirgefa okkur, og við förum að sjá. Þegar maður er altær, kemur hin rétta hegðun af sjálfu sér.

Við erum blind á tröllin (ósvinnuna) okkar Við þurfum að losna við þau og hleypa inn gyðjunni Sól. Ósýnilegu tröllin eru orsök þess að við hegðum okkur ranglega.

Slík röng hegðun veldur hamförum og vandræðum.

Tröll eru ósvinna, ósvinna er að sjá ekki sannleikann. Sjá ekki hver við í raun erum.

51

Ath: -- við förum ekki úr ósvinnu. Hún fer. Hún gufar upp.

Tröll eru ekki raunveruleg - í fyrsta lagi. -Þegar við lendum í ,,vítahringnum´´ (sem alltaf kemur fyrir), vekjum við guðinn Ull til að brenna hann upp til agna. Óðsmál skræða #4, 2011 Þjóðvitnir Ullur Heimdallur, ISBN 978 9935 409 45 4

Guðin okkar hafa virkað síðan Freyja, tímarúmsfroðu-bólan, losaði sig úr froðunni til að verða alheimurinn okkar, þessi óhöndlanlegi alheimur okkar, sem er bylgjur, superstring. Óðsmál skræða #20 gyðjan mikla ISBN 978 9935 409 61 4 fæst á Amazon

Freyja er úr superstrings, bylgjum, Gungni.

Náttúran okkar er fullkomin en við eigum það til að lifa í ósvinnu og skemma. Þar sem við skiljum nú að tröll eru ástæðan fyrir mistökum er næsta skref auðvitað að hætta þessum mistökum.

En nú er vandamál: Við sjáum ekki nein tröll. Við vitum ekki af þeim.

Tröll eru blinda okkar.

52

-- berum saman ósvinnu og heilaþvott: -Hvert er vandamálið við heilaþveginn mann?

-Nú, að hann er heilaþveginn og sér ekki annað en kreddurnar sem innprentaðar hafa verið, svo hann er blindur, blindaður, af heilaþvotti.

Sér því ekki - eða neitar að sjá - nokkuð annað.

-Hvað er það sem við sjáum ekki fyrir þessum tröllum okkar - en ættum og þurfum að sjá?

-Okkar eigin raunvera. Okkar eigin vitund.

Okkur sjálf, hin raunverulegu okkur sjálf. Óðsmál - The Unseen Reality, ISBN 978 9935 409 84 3 bókin fæst á Amazon og pdf er á mmedia.is/odsmal/odsmal

Lærum að nýsa niður (--verður að vera alvöru og transcendental--) lærum TM (transcendental meditation) Í Hnitbjörgum, - sem við nýsum niður í hittum við fyrir okkar þursamey Gunnlöðu.

53

Hún er okkar yndislega þursamær.

Hnitbjörg, innri hellirinn þar sem Gunnlöð bíður okkar -- gunn getur verið orrusta, og er einnig rótskylt orðinu guð.

-- löð svo gestrisni, það að bjóða uppá veitingar, laðar okkur að sér með alúð og gjafmildi.

-Og hvaða veitingar eru á boðstólum í Hnitbjörgum?

-Mjöðurinn dýri - sem er hljóð. Kvasir er hljóð.

-- Ath: blóð er flæði. Kvasir er flæði hljóðs. Í goðsögnum: neyta þekkingar; ekki að drekka blóð.--

-- athugum að nöfn og hugtök innihalda margs konar merkingar.

Hægt er að skilja margt á ýmsa vegu, en hver og ein merkingin getur sagt okkur eitthvað merkilegt til að hugsa um og skilja.

Skilningur okkar er háður vitundarstigi okkar.

54

-- Endilega skiljið, að skilningur okkar fer eftir því vitundarstigi sem við lifum, háu eða lágu.

Veröld hvers og eins er eins og hann er! Við skulum hækka vitundarstig okkar. Gerast altærir menn. Einherjar. Þá sköpum við fagra veröld.

Við stuðlum að tærleika með því að nýsa niður reglulega.

Enginn þarf neinn millilið frá sér til sín, til okkar innsta.

Við nýsum niður sjálf. Innfyrir svið hugsana.

Gunnlöð tekur vel á móti okkur, í okkar innri helli.

Innri, já, því Hnitbjörg eru innan okkar.

Að nýsa niður, innfyrir svið hugsunar og náttúrunnar, kallast 4. vitundarstigið:

vaka

djúpsvefn

.

draumsvefn og 4. vitundarstigið: nýsandi niður - alvakandi fara innfyrir sýnilegu náttúruna heimsækja Ásgarð, bústað guðanna.

55

Þessi gjörð, það að nýsa niður í 4. vitundarstigið, gerir okkur flekklaus, laus við tröll, ósvinnu. Nærir allt lífið.  Þetta er eina gjörðin sem ekki bindur.  Svona leggjum við Bifröst, lag fyrir lag.

Bifröst mun að lokum koma okkur heim í Valhöll,  sem er uppljómun lifandi manns.

Við enduruppgötvum og skiljum nú hina miklu þekkingu forfeðranna vitundarvísindi þeirra sem svaf af sér hinar myrku aldir einsog Þyrnirós.

56

Endurtekning er góður hluti af því að læra.

Við þurfum að ,aflæra´ (/losa okkur við) misskilninginn og læra uppá nýtt - með skilningi. Það er sko alls ekki alltaf neitt auðvelt.

Svo hér kemur: upprifjun - og frekari ítrekaðar útskýringar, (við þurfum nefnilega að vega upp á móti aldalangri villandi innprentuninni - (brosa))

57

Áframhaldandi lífs-pælingar  á máli forfeðra okkar - í arfleifðinni okkar skoðum hugtök aftur til að öruggt sé að við náum skilningi með kollinum

SnE Valhöll þýðir: að koma aftur heim, snúa heim.

val

वल ् á sanskrít þýðir hér að snúa heim, koma aftur heim,

heim þangað sem við eigum raunverulega heima. Óðsmál skræða #29 íslenska samskrít, 2011 ISBN 978 9935 409 70 6 (fáanleg á Amazon)

Höll er auðvitað ekki nein smáhola.

-- í goðsögnum og barnasögum er djúp merking: æðra vitundarstig lifandi manns, ekki nein ímynduð bygging til að búa í 58

heldur altær maður, sem lifir uppljómaður. -Skiljum við að þetta er merkingin í nafninu Valhöll að koma þangað sem við í raun eigum heima?

Komin heim í okkar eina sanna vitundarstig sem manni sæmir.

Hið eina sem er manni samandi er uppljómun. Að vera altær. þá fyrst getum við borið nafnið ,,maður´´ með rentu.

--Dettum ekki óafvitandi í þann pytt að trúa útúrsnúningum og, misskilningi - ruglingi við dauðramannabústað sem einhver bjó til; Vörum okkur á heilaþvottinum og blindandi innprentun, hugmyndum sem ekki eiga hér við - en við erum alin upp í.

Við sjálf erum þekkingin og viskan.

Við lifum hana þegar við erum orðin altær og flekklaus.

Við þurfum aðeins að bergja á þekkingarmiðinum í Hnitbjörgum, og færa hann guðunum í Ásgarði.

-Hvar er þessi hellir aftur, Hnitbjörgin?

-Hér innra.

-Hvernig komumst við þangað?

-Við nýsum niður, innfyrir hugsun - algjörlega eðlilega, þar sem hið eiginlega eðli hugans er að sækja í sælu og hamingju.

Munum við hvernig við skreppum í Ásgarð?

Hvernig okkar sleipi Sleipnir er farartækið mannlegt taugakerfi?

59

SnE -Hvað erum við að gera í Ásgarði ?

Greinilega ekki að hugsa því við erum á sviði innan hugsunar.

-Færa mjöðinn, og þannig vekja guðin okkar í okkur.

Við styrkjum hið guðlega með því að lifa svið guðanna, sem er uppruni náttúrunnar, skammtasviðið, dýpsta svið náttúrunnar.

Sviðið innan tíma og rúms er hið kraftmesta svið.

Allt þetta skapaða - og kroppurinn okkar auðvitað þarmeð er úr samsviði allra náttúrulögmálanna.

(endilega skiljum þetta; sem er nútímavísindi og einnig ævaforn vísindi forfeðra okkar)

-Hví skyldum við eyða tíma í að nýsa niður? Hver er tilgangurinn?

-Við náum tökum á hinu fullkomna guðlega afli í lífinu.

Sköpum fullkomin heim - með athyglinni einni saman.

Héðan getum við stjórnað náttúrunni og eiginleikum hennar.

- Eiginleikum náttúrunnar?

-Þursamegir iii, - triguna

ु त्रिगण

Þeir stjórna öllu hér í veröld tvískinnungs og andstæðna.

Við dönsum alla ævi við þá - án þess að hafa hugmynd um.

60

Við þurfum að hvíla okkur á þursamögum þrem (triguna).

ु भव ् ननस्त्र ैगण्यो Sattva Rajas Tamah - ta ra ra raaa! - Stjórnum heiminum! Óðsmál skræða # 5, Tefla teitir á Iðavöllum unz koma þursamegir III 2011, ISBN 978 9935 409 46 1; fæst á Amazon,

Munum við að mjöðurinn, er hljóð, flæði hljóðbylgna?

Kvass-hljóð. Heilbrigt hljóð.

Mjöðurinn er flæði Kvasis, nærandi flæði þekkingarinnar - handa okkur. Ímyndaða veröldin okkar er ekkert annað en Gungnir.

Endilega búum til heilbrigða og góða veröld.

Engin ískurhljóð né heldur neitt ómstrítt.

--Athugum að blóð goðsagna er flæði, alls ekki blóð; Und er af sanskrít rót ud, (ensku wound), upprunaleg merking flæði.

Munum alltaf eftir launsögn og táknmáli goðsagnanna.--

Við sem lesum Óðsmál vitum að alheimurinn er hið mikla hljóð Ymir - hinn hljómandi, og ljómandi.

61

5 tíðnisvið

Skepnur hér ekki lifandi dýr, heldur hið ,,aðal-skapaða“

Vitum að höfuðskepnurnar 5 eru mismunandi tíðni úr Ymi.

Óðsmál skræða #35 hljóð og ,,efni´´, 2011, fæst á Amazon ISBN 978 9935 409 76 8 Óðsmál skræða #26 Ginnungagap höfuðskepnurnar 5, 2011 ISBN 978 9935 409 67 6

Við nemum náttúruna með skilningarvitunum okkar en þau skynja ekki það sem hún hylur sjónum okkar _það_ sem hún er í raun.

62

63

64

Skilningarvitin nema ekki hinn mikla sannleika.

Aðeins veraldarinnar Gungni, hinn hverfula hvikula.

Munið: Athygli okkar skapar okkar veröld úr Gungni ! Án vitundar er efnisheimurinn óreiða ein.

Allur fjölbreytileikinn er sem dropar í hafi.

Litlir óhöndlanlegir Gungnisþræðir í Ægi hinum óræða.

Skilningarvitin eru eingöngu til þess að nema náttúruna. Þau færa heilanum okkar allt þetta sprellandi fínerí. Þar eð við, í ósvinnu okkar, lifum í blindandi tröllum,  -- sjáandi ekki sannleikann þeirra vegna -skynjum við ekki okkar eigin vitund.

Vitum ekki hvað við erum í raun.

Að því kemur að við sjáum bæði veraldarfyrirbærin  og upprunann einnig, og þá sjáum við sannleikann. Þá fyrst menn, sjáandi menn. Þangað til spyrjum við: -Hvað er sannleikurinn, vitundin, ginnungagap, og til hvers þurfum við að vita af þessu ósýnilega einhverju?

-Svarið er önnur spurning: Hví skyldu hinir uppljómuðu vera dáðir og blessaðir alla tíð?

-Það er vegna þess að þessir altæru menn sjá raunveruna, sjá sína eigin vitund, skilja orðin ég gefinn sjálfum mér. Þeir sjá náttúruna, og sjá einnig í gegnum hana, hvað hún er. Þeir hugsa og framkvæma úr sviði guðanna, 65

í uppruna hugsunar ekki á sviði náttúrunnar Gungnis, yfirborði lífsins, ekki útfrá yfirborðshugsunum.

Skilningarvitin færa huganum veraldlegu hamingjurnar en hugurinn er óseðjandi í leit sinni að hamingju.

Hina guðlegu innri sælu er bara ekki að finna í okkar flöktandi síbreytilegu fögru sköpuðu náttúru, honum Ymi okkar.

Við erum sí og æ að leita hamingjunnar á vitlausum stað.

Hina varanlegu hamingju er aðeins að finna hér innra.

-- Hlustum á það sem sagt er að Jesú hafi sagt, því hér sjáum við tæra þeósófíu.

Himnaríki innan okkar, og: Marta! eitt er nauðsynlegt. Hvað skyldi það nú vera? Nýsa niður?

Við verðum að gera okkur grein fyrir þeim reginmun sem er á * rómversku stofnuninni -- útgáfunni sem þeir skrifuðu -og hins vegar * tærri þeósófíu, upprunalegu kristninni, sem við finnum í orðum sem höfð eru eftir Jesú. -

(hverjir sem skrifararnir voru upprunalega, hvaðan sem þeirra þekking nú kom upprunalega).

Uppljómaðir menn vilja ekki vera dýrðkaðir. (þannig skrif eru tæki rómverska guðveldisins.)

-- Við vitum ekki hvort Jesú gekk um á jörðu sem maður, hvort sagan um þann ákveðna uppljómaða mann er sönn eður ei.

66

Kannski aðeins sögusvið og sögupersóna fyrir guðspekina sem komið er á framfæri.

Hann hét alla vega ekki Jesú.

Við getum tekið atvik sem táknmál, og alls ekki bókstaflega, svo sem krossinn, flæði vatns, víns og blóðs, upprisu, o.fl.

Gæti verið tákn um annað og dýpra en mannkynssögu.

Ekki ætlað sem bókstafstrú heldur nokkuð til að skilja.

Sjáum við nokkuð, að rómverska heimsveldið er hér enn?

Endilega munum að milliliðir í almættið eru ónauðsynlegir og geta jafnvel villt um fyrir okkur.

Við sjálf verðum að hvíla okkur á skilningarvitunum okkar og gefa huganum tækifæri til að finna hamingju og sannleika.

Sjá gegnum náttúruna og finna sannleikann mikla.

Alla tíð hefur það að lifa tæra vitund, verið útskýrt, t.d. í Vedunum, og af hinum miklu alvöru heimspekingum heimsins svo sem Aristotelesi og Platon.

Einnig er þetta að finna um Óðin í okkar forna sið.

Nútímavísindi kalla ginnungagap samsvið allra náttúrulögmálanna (á ensku: The Unified Field of Total Natural Law.  Forfeður okkar þekktu þessi æðstu vísindi.

67

Í Upanishad Vedanna er: ´Þegar skilningarvitin 5 og hugurinn eru í kyrrð … hugsun okkar í kyrrð … vitsmunir okkar í kyrrð .... og: …Við leitum ekki eigin vitundar með skilningarvitunum. Þau eru sköpuð til að nema veröldina þarna úti. Fá okkur til að horfa út, en ekki innan okkar sjálfra. En vitringurinn mikli, sem beinir sjónum innávið, leitandi hins eilífa lífs, finnur eigin vitund sína. (þýðingu tilvitnunar lýkur)

Þessu er auðveldlega náð _ef_ við kunnum að nýsa niður náttúrlega, kyrrast af eigin náttúru hugans, og áreynslulaust.

Að transcendera þýðir að fara uppfyrir að nýsa niður þýðir að hnýsast innfyrir, inní.

Það tekst _ekki_ með áreynslu, _ekki_ með því að banna huganum að hugsa, reyna að banna hugsunum að koma og reyna að bægja þeim frá.

Ekki með því að reyna að hlusta ekki á skilningarvitin reyna að taka ekki eftir því sem þau bjóða huganum.

Slíkt er aðeins ein hugsunin enn, og barningur á sviði hugsana, á yfirborði lífsins.

Margur maðurinn hefur án árangurs reynt slíkt, etv. ævi eftir ævi.

Við þurfum bara alls ekki neitt fleiri hugsanir.

Við þurfum tæra athygli sem er algjörlega laus við hugsanir - og þessu er auðveldlega náð og náttúrulega, þegar við kunnum hina auðveldu og náttúrulegu tækni (sjá TM.org) sem hægt er að útskýra svona: 68

þegar hugurinn -sem af eigin náttúru sinni leitar hamingjunýsist niður. fer innfyrir svið hugsana dvelur hann ekki lengur á sviði hugsana, heldur í uppruna þeirra. Óðsmál skræða #27 Ginnungagap - nýsta ek niður, 2011 fæst á Amazon, ISBN 978 9935 409 68 3

En þegar við byrjum að læra að nýsa niður, byrjum við á sviði hugsana. Lærum með kollinum okkar hvernig tæknin virkar lærum að gefa huganum tækifærið sitt.

Síðan gerist allt af sjálfu sér.

Við reynum ekki að hafa áhrif á ferlið á neinn hátt. Það myndi bara trufla hið náttúrulega flæði hugans innávið.

Einstaklingsvitund er alheimsvitund hér innst inni -- við erum að koma heim. -En við erum einstaklingsvitund á hugsanasviði hugans. .

Svo hvað er það sem við gerum - og hvað ekki?

(Hvað er það sem enginn maður ætti nokkurn tíma að gera?)

Við skulum: gera taugakerfið okkar, Sleipni, æ tærara og tærara, þar til við erum algjörlega laus við alla ósvinnu.

Nýsum niður reglulega - sá tími kemur - að við sjáum okkur sjálf.

69

Skiljum við nú: Með vitund gerum við þetta svokallaða efni að einhverju bitastæðu.

Og: Án vitundar á bak við efnisheiminn er hér óreiða ein.

-Hvað er það sem enginn maður ætti nokkurn tíma að gera?

-Aldrei stríða gegn lögmálum móður náttúru. Með þannig lágkúru völdum við ósamræmi í hinni fullkomnu hljómkviðu Ymis -- sem verður að 5 höfuðskepnunum okkar, öllum bylgjunum sem skilningarvitin okkar 5 nema.--- Getur það nokkuð verið, að ég þurfi að segja ykkur hvað það að stríða gegn náttúrulögmálum er?

Vitum við ekki vel hvenær við lifum í flæði og samræmi og hvenær ekki?

Vitum við þetta ekki öll hér innst inni í hjartanu?

Eða vita sumir ekki hvað lögmál náttúrunnar eru né hvernig þau virka í alheiminum okkar?

Skiljum við ekki öll hvernig þeirra fullkomnun virkar?

Nauðsyn þeirra fyrir lífið? Fyrir alheiminn?

Eru mennirnir kannski að stríða gegn þeim óafvitandi?

-- Getur maðurinn verið slíkur óviti !!? -Kannski eru menn heilaþvegnir af stofnunum sem kenna að maðurinn eigi dýrin, eigi að nýta allt sem hann fær hönd á fest.

Er slík nýting, og gernýting, kannski kennd í skólum? kannski tækni og nýting hið eina sem kennt er ???

Ef svo er, þá er fræðslan aðeins eintóm ósvinna.

Heiðin hugsun felur í sér, að við erum ábyrg fyrir öllu lífi á jörðu.

70

Askur og Embla manntré

öðlast guðlegar gjafir

frá Óði Hæni Lóði

Maðurinn hefur háþróað mannlegt taugakerfi.

Við erum guðlegar verur.

Við mennirnir getum heimsótt Ásgarð, lognfara lundinn Barra, Hnitbjörg, tívatún - kraftmesta sviðið þar sem tívar, díar, dvelja, ragnasjöt, rögn og regin, svið fullkominnar reglu, -- tívar eru deva, rögn og regin þýðir raunar fullkomin regla, og nafn okkar blessuðu gyðju Ránar einnig. -Ef við skiljum nöfn og hugtök getum við lært hvernig þau virka í alheiminum * við þurfum að gerast nógu tær til að hugsa útfrá dýpsta sviði tilverunnar. * Við losnum við alla ósvinnu með því að skeppa í Ásgarð. Það að nýsa niður daglega er rétta leiðin til tærleika.

71

Smátt og smátt, með því að nýsa niður reglulega alla ævi, leggjum við brúna Bifröst, Að leggja Bifröst lag fyrir lag

2015 ISBN 978 9935 467 49 2 Óðsmál - fæst á Amazon

-Hvert liggur Bifröst ?

Og til hvers vera að leggja hana?

Bifröst, Bilröst, er leiðin í Valhöll, okkar eiginlega heima.

Komum heim sprelllifandi. Vonandi á þessari ævi.

Lifum lífinu sem einherjar. Uppljómuð. Þegar við lifum Valhöll, stjórnum við náttúrunni áreynslulaust með athyglinni einni saman. Með hugsun úr uppruna hugsunar.

Sem uppljómuð, fáum við aðeins hugsanir sem gera gagn. Ósvinnan er horfin, Við erum flekklaus, tær, styðjum framþróun.

Við þurfum aðeins að læra að ná þessu.

Læra hvernig við gerum allan kroppinn okkar altæran.

-Hvernig losnum við við tröll ? -Spyrðu Þór. Óðsmál skræða #32, 2011, ISBN 978 9935 409 73 7 tröll jötnar þursar vættir dvergar þursameyjar framþróun

Tröll eru blindandi ósvinna okkar sem við höfum ekki hugmynd um að eru þarna því við erum of blinduð af ósvinnu til að sjá okkar ósvinnu.

En hið auðveldasta á jörðu er að losna við hana, því við þurfum aðeins að læra, hvernig það er gert á auðveldan hátt - ofur eðlilega 72

þar sem við notum eigin eðli hugans sem er að leita hamingjunnar, og finna hana hér inni.

-- Það er auðvelt að synda, auðvelt að kafa, þegar við höfum lært auðveldustu leiðina til að synda og kafa. -Litlu hamingjurnar þarna úti, sem skilningarvitin færa huganum eru ekki alvöru hamingja. Þær eiga missinn, sorgina og tregann sér að systur. Þær draga athygli hugans frá innri fjársjóðnum hans.

Skiljið þið: Litlu hamingjurnar eru svo skemmtilegar að við vitum ekki hvað það er sem við raunverulega leitum  en það er innri sælan.

-Hvernig finnum við hana?

Er þess virði að leita? Ef já, þá til hvers? (Menn spyrja sig alltaf.)

-Við getum stjórnað náttúrunni öllum til góðs til góðs öllu í náttúrunni.

Engir válegir atburðir, ekki stríð, ekki misræmi, þegar milljónir manna læra að nýsa niður og iðka það reglulega.

Enginn falskur tónn verður í Ymi okkar hljómandi.

Við berum ábyrgð á náttúrunni.

Og auðvelt er að gera fullkominn samhljóm í alla veröld manna.

Við teygum hina fullkomnu reglu guðanna í þeirra sviði, Ásgarði, uppruna náttúrulögmálanna.

Við berum ábyrgð á hvernig náttúran er.

Við stjórnum á dýpsta sviði guðanna innan okkar.

73

skoðið og skiljið: The Maharishi Effect og: í okkar menningu: friður fylgdi Ásum hvar er þeir voru.

Við getum bætt brátt hatur sem vex meðal konungssona. Þetta á að vera námsefni framtíðarinnar í öllum skólum.

-- Algjört gat í menntun að kenna þetta ekki.-Að nýsa niður er auðvelt að læra og auðvelt að stunda.

Við notum hugsun eða hljóð til að ná athygli hugans, athygli fyrsta og fíngerðasta skilningarvitsins, heyrnarinnar.

(Ath: ekki orð sem hefur merkingu; þetta er ekki þannig íhugun)

Þetta merkingarlausa huglæga hljóð nær, á mildan hátt, athygli hugans. Við það kyrrist hugurinn og hangir á vingameiði um hríð. Heillast aðeins af hljóðinu. Jafnvel fíngerðasta hugsun hverfur. Alveg sjálfkrafa. Ekki trufla ferlið neitt. Það bara skemmir.

Hugurinn í hangi víkkar í okkar endalausu Glaðheima vitundar.

Hugurinn er mjög hamingjusamur hér.

Athygli hugans okkar er hér opin - hér í þessari kyrrð.

-Opin fyrir hverju?

-Opinn fyrir leiðinni innávið, í þetta óséða, svið æðstu sælu, og ég er hér gefinn sjálfum mér.

Ef við lærum tæknina rétt, -- einsog TM er sannarlega kennd af færum TM-kennara -nýsum við sjálfkrafa niður. Algjörlega sjálfkrafa, einfaldlega vegna þess að hugurinn finnur hér eigin uppruna sinn, finnur þessa sælu sem hann er alltaf að leita.

Hugur verður fíngerður sem hugsun ein, sem svo dvínar 74

alveg sjálfkrafa - í eilífðina og sæluna hér í Glaðheimum vitundar.

Við finnum uppruna okkar, uppruna alls.

Einstaklingsvitund víkkar í óendanleikann, í Glaðheima, víðasta og glaðasta svið lífsins.

Við erum nú að leggja Bifröst, lag fyrir lag.

Með iðkun - og þegar tími er til kominn - lifum við Valhöll.

Hér er þak reft vopnum, og brynjum á bekki stráð. Vopn óþörf.

-En, hvernig, í alvöru, virkar þetta svo, eftir þetta náttúrlega, sjálfvika, auðvelda ferli hugans innávið ?

-Þegar við höfum svona upplifað okkur hin eiginlegu sjálf, vitund, -- þetta sem við erum í raun -og ausum smátt og smátt hinni fullkomnu reglu upp í lífið þá förum við að vinna útfrá sviði guðanna, á sviði guðanna, sem eru jú forsetar náttúrulögmálanna.

Aðeins héðan getum við stjórnað náttúrunni.

Auðveldlega. Þetta er manninum eiginlegt og eðlilegt.

- Hver sem er - allir menn - geta þetta.

Við höfum háþróað mannlegt taugakerfi, sem kallast Sleipnir hinn 8-fætti.

Og þetta er tilgangur mannlífs.

Ekki sést á manni hvaða vitundarstig hann lifir.

75

En tærleiki manna er mælanlegur í heila hans - já, í alvöru.

Sumir reyna að sýnast háþróaðir andlega með því að temja sér eitthvert fágað yfirborðsfas. Fara í sérstök föt, líta út sem guðlegir. Þeir þykjast lifa æðri vitundarstig, en svo er nú ekki. Þeir vita kannski ekki einu sinni hvað það er að vera altær.

Til eru djúpir menn, nærri uppljómaðir, og til eru grunnir menn.

Heili afbrotamanna er flekkaður blettum sem ekki virka rétt.

Er einsog séu hlutar sem ekki virka í framheilanum, þessum mannlega eiginleika heilans að geta skilið og skilgreint.

Heilastarfsemi hins uppljómaða manns er fullkomið heildarsamræmi, flekklaust

Hann lifir Valhöll. Er einherji.

Héðan, í Valhöll, stjórnar hann náttúrunni. Hún verndar hann.

Sem einherjar hugsum við útfrá sviði lögmála náttúrunnar, Árborin lögmál náttúrunnar eru guðleg, og ámáttk.

Hér eru hugsanir okkar orkumiklar og alltaf réttar, alltaf í flæði með hinu æðsta markmiði: fullkomnun.  Við erum öll á leiðinni í Valhöll, en vitum það ekki því enginn kennir okkur neitt um markmið mannlífs.

76

-Hvers vegna lærum við þetta ekki neins staðar?

-Enginn virðist vita.

Foreldrum, afa og ömmu, kennurum, prestum var ekki kennt. Ástæðan er að við höfðum guðveldin í gegnum aldirnar. Það voru hinar myrku aldir. Kaliyuga. Þeósófia og raunveruleg andlegheit hafa lítið sést, og er alls ekki skilið. Hinar myrku aldir voru aldeilis kaliyuga.

Góð hugtök hafa verið flött út og gleypt. Merkingunni breytt.

Heimspekingar ræða nú veraldleg málefni, yfirborðshugtök, eru í heilaleikfimi, flækjum, jafnvel þrætulist, meðan uppruni alls er ekki fundinn, lifaður, né skilinn en hann var grunnur hinnar upprunalegu heimspeki Heimspekingar gætu átt nöfn yfir ginnungagap, tæra vitund, en þeir finna hana ekki af eigin reynslu, nýsa ekki niður, -- lifa ekki hið dýpsta svið tilverunnar innan hugsunar-skilja því ekki raunveruna, grundvallarraunveruleikann.

Guðveldin kenna ekki tilgang lífsins, markmiðið, og þá ekki hvernig því er náð. Þegar við vitum, kunnum þetta allt, skiljum gildruna, sjáum við brátt að milliliðir eru bara til vandræða og afvegaleiða.

Heimsvitundin er að hækka þessa stundina.

Brátt munu allir menn skilja.

Skilja að sálin er ginnungagap sem einstaklingur í kroppi.

77

Og vita að við gerum svona uppákomu aftur og aftur, alltaf öðru hvoru.

Líklega vitum við ekki hvers vegna við fæðumst, hvernig við förum að því, né hvers vegna við gerum þetta aftur og aftur.

Guðveldin bjuggu til þetta ,,aðeins ein ævi´´ til þess að auðveldara væri að setja tímapressu á lýðinn. Þessari hugmynd hefur verið plantað inní áhangendurna núna síðustu aldirnar - og menn farnir að trúa því.

--,,Aðeins ein ævi´´ er snjallt stjórntæki: Iðrist synda fyrir dauðann - og borgið pening til okkar. Þá fáið þið fyrirgefning syndanna, og frið í dauðanum (--Raunar var Marteinn Lúther einmitt að mótmæla svona aflátsbréfasölu.--) Eiginlega hafa stofnanir afvegaleitt okkur frá sannleikanum svo illa, að sumir telja allt tal um guð, guði, gyðjur, vera rugl og plat, skrautlegar hugmyndir, við haldið af þeim sem vilja stjórna, gangi fyrir peningum, safni að sér auðtrúa sálum, og sé tómt rugl. Þeir komast að þeirri niðurstöðu að hið eina rétta sé að vera trúlaus. Vera trúleysingar.

78

Leiðinlegt er að margir menn, sem þó eru að reyna að endurheimta skilning á forna sið, ásatrú, heiðni, lifa aðeins á yfirborðinu.

Sumir nota orð og hugtök hverra dýpt þeir ekki skynja.

Sjá ekki hina óræðu dýpt sem undir býr.

Það að nýsa niður gerir menn tæra. ,,Hang´´ er í djúpri merkingu hér: að hanga í engu, án nokkurrar mannlegrar hugsunar.

Við föllum aftur þaðan (Hávamál) eðlilega, því streita losnar úr taugakerfinu í þessari miklu kyrrð. Sleipnir ertist við þetta.

Nýsa niður, falla aftur þaðan, er hið eðlilega og rétta, því til þess að losa um streituna er leikurinn gerður. Óðsmál skræða #27, 2011, Ginnungagap, nýsta ek niður, ISBN 978 9935 409 68 3 - fæst á Amazon

-Hvað gerist eiginlega í þessari djúpu kyrrð?

-Það losnar um uppsafnaða streitu í taugakerfinu, sem ertir Sleipni, og við þetta komum við, aftur út í svið hugsana.

Við bara nýsum niður á ný - alveg áreynslulaust og eðlilega.

Hin albesta leið til tærleika.

Allar utanaðkomandi aðferðir, á sviði hugsana og gjörða, - svo sem yfirborðsfórnir, tilbúnir helgisiðir, áreynsla, langanir, íhugun, svo sem núvitund, umhugsun, einbeiting er ekki hin eðlilega náttúrulega leið til að nýsa niður.

79

Gæti komið í veg fyrir að við komumst innfyrir svið hugsana.

Er ekki það að nýsa niður - einsog menn myndi nú mikið langa til, - og reyna kannski ævi eftir ævi - með gagnslausum aðferðum.

-- Ath.: Við ættum ekki að tala um hið æðsta guðlega sem ,,þarna uppi´´ einhvers staðar fjarri okkur, sem gerir þetta illfundið og ekki náð.

Hið guðlega svið, ginnungagap, er alls staðar Það er hið eina sem er.

Engar tálmanir eru á leiðinni innávið.

--Hið guðlega svið er auðveldlega lifað.

Er ekki eitthvað sem erfitt er að ná.

Mjög auðvelt fyrir okkur að finna því við erum það. Það er hér.

Lúalegar innprentanir, sem plantað var í hausinn á okkur, eitthvert uppi og þarna úti órætt hugtak sem kallað var guð er því miður enn að þvælast í okkar trúgjarna innpakkaða huga.

En nú vitum við: Aðeins ginnungagap er. Allt sem er er það. Það er alls staðar, ekkert getur verið utan þess. Það er eilífðin.

Og við finnum okkar innsta guðlega eðli innan okkar sjálfra.

Við þurfum enga milliliði. Við gerum allt þetta sjálf.

80

-- Endilega takið eftir: Hið mikla guðlega er hér. Það er alls staðar.

Við erum það - og við komum heim til okkar sjálfra þegar við lifum það.

Við ættum að lifa það öllum stundum.

- Þetta kemur, smátt og smátt, með æfingunni.

-- Nú föttum við tilgang guðveldanna, og aðferðir þeirra. -Við þurfum að endurhugsa allt saman, læra að nýsa niður, og fara að skilja hinar sönnu djúpu kenningar forna siðar.

Huginn

Óðinn

81

Muninn Snorra Edda

.

Rati gerir ormagöng

- kýrin Auðumbla

Heimdallur, Gjallarhorn (fyrsta höfuðskepnan verður til) 82

Fenrir lupus

hamarinn Miölnir

Guðrún - litla telpan í náttúrunni

83

84