Kapitan Charles Johnson: O kapitanie Worleyu i jego załodze

Kapitan Charles Johnson

O KAPITANIE WORLEYU I JEGO ZAŁODZE

Kapitan Charles Johnson

I JEGO ZAŁODZE

Przełożył Wiesław Rewerski

WARSZAWA – PIONKI A.D. MMXIV

Tytuł oryginału: A General History of the Robberies and Murders of the Most Notorious Pyrates. Chapter XIII of Captain Worley and his Crew Autor: Charles Johnson

Tłumaczenie, przypisy i opracowanie graficzne: Wiesław Rewerski Wykorzystano reprodukcję bandery Worleya Copyright © Wiesław Rewerski, 2014 ISBN ???-??-??????-?-? oficyna@autograf.pl oficyna@interia.eu



O kapitanie WORLEYU i jego ZAŁODZE

Z

bójowanie jego, poza tym, że było krótkie, miało nieco szczególny początek, gdyż wyruszył on z Nowego Jorku z ośmioma innymi mężczyznami w małej, otwartej łodzi. Była to załoga tak zdeterminowana, jak każda, która wypływała z tego samego powodu. Wzięli ze sobą kilka sucharów, jeden czy dwa suszone ozory, małą beczułkę wody, pół tuzina starych muszkietów i odpowiednią ilość amunicji. Tak zaopatrzeni opuścili Nowy Jork pod koniec września 1718 roku, ale nie można było przyjąć, że takim okrętem wojennym, jaki mieli, dałoby się wyruszyć w poważny rejs, czy spróbować jakiegoś nadzwyczajnego przedsięwzięcia. Trzymali się więc wybrzeża, aż dopłynęli do rzeki Delaware, która jest oddalona o mniej więcej 150 mil. Nie spotykając niczego po drodze,

10

O kapitanie W ORLEYU

Możliwe jest kupienie całego rozdziału ze zniżką 50% - po zamówieniu go mailem wysłanym na adres oficyna@interia.eu

O kapitanie W ORLEYU

11

bandery i wypalono z działa. Szybko też zauważył, że sytuacja zmieniła się dla niego i zamiast powstrzymywać te slupy przed wpłynięciem do zatoki sam został zamknięty w niej przez przeważające siły. Kiedy piraci zobaczyli, jak rzeczy się mają, z determinacją przygotowali się do zaciekłej obrony. Mimo stosunku sił jak jeden do trzech Worley i jego załoga postanowili walczyć do ostatniej kropli krwi i nie przyjmować pardonu, zgodnie z tym, co przedtem zaprzysięgli. Tak więc musieli oni poradzić sobie w kłopotliwym położeniu albo umrzeć.

Karolińczycy władowali w pirata salwę burtową i następnie wdarli się na jego pokład z jednego slupu od rufy, a z drugiego – od dziobu. Worley i załoga ustawili się na pokładzie, walcząc bronią ręczną z taką zawziętością, że już po kilku minutach leżało mnóstwo marynarzy broczących krwią. Piraci dowiedli wierności danemu słowu i żaden z nich nie błagał o litość, ani nie przyjąłby pardonu, gdyby mu go oferowano. Wszyscy zostali zabici z wyjątkiem kapitana i jeszcze jednego mężczyzny, których – ciężko rannych – zatrzymano do powieszenia. Zostali oni prze-

12

O kapitanie W ORLEYU

transportowani na brzeg w kajdanach, a już następnego dnia, to jest 6/17* lutego 1719 roku, obydwu powieszono z obawy, że umrą i unikną kary należnej za ich zbrodnie.

Jako pierwszy podano dzień z kalendarza juliańskiego, a po ukośniku – z gregoriańskiego. Kapitan Johnson podawał daty według kalendarza gregoriańskiego, zaznaczając jednak sposobem numerowania lat, że datowanie dotyczy okresu, w którym w Anglii obowiązywał jeszcze kalendarz juliański. *

Czytelnicy dostają kolejny z nieznanych dotąd w Polsce rozdziałów książki A General History of the Robberies and Murders of the Most Notorious Pyrates – podstawowego źródła naszej wiedzy o piractwie w okresie jego największego nasilenia.

Przedstawiono w nim krótki, ale burzliwy okres działalności pirackiej Richarda Worleya, który po pięciu miesiącach od jej rozpoczęcia został pojmany i powieszony w roku 1719.

Autorstwo tej niezwykłej książki do dziś stanowi przedmiot sporów. Bywa ono przypisywane Danielowi Defoe, ale także współczesnemu mu wydawcy i dziennikarzowi, Nathanielowi Mistowi.

Pewne jest tylko to, że autor użył pseudonimu „Kapitan Charles Johnson”.

Wkrótce ukaże się tłumaczenie kolejnego spośród nieznanych czytelnikom w Polsce rozdziałów tej książki. Będzie to opowieść o losach kapitana Charlesa Vane’a.