29. zenbakia
DATA
ORDUA
EKINTZA
LEKUA
ANTOLATZAILEA
1-2-3
-
Altzibarren
Altzibarko Jai Batzordea
1-29
09:30-13:30
Haurtzaro Ikastolan
Udala
1-30
-
Garmendi txokolategian
Garmendi txokolategia
3-10-1724-31
10:00
Eskuzko pasaka txapelketa
Iturriozko pilotalekuan
Txost
5-7-1214-19-2126-28
18:00
Danborradako entseguak: haurrak
Haurtzaro Ikastolan
Ergoiengo Jai Batzordea
5-6-1213-19-2026-27
19:30
Xanistebanetako sokatirako nesken entrenamenduak
Udako igerilekuko lokalean
Sokatirako neskak
8
19:00/21:00
Kontzejupe plazan
Oiartzungo Antzerkizale Elkartea
9
Goizetik
Elizalde eskolan
Gazte Izanak
9
17:00
Gaetxe ondoko skate parkean
Udala
10
10:00-14:00
Arditurrin
Udala eta Gipuxzkoako Parketxe Sarea
14
19:00
Elorsoroko bilera gelan
Udala
15
-
Monologoa: Gorka Aginagalde
Pagoa aretoan
Pagoa aretoa
Egun guztian Xanistebanetako futbito txapelketako partidak zehar
Elorsoro kiroldegian
Sare
Haurtzaro Ikastolatik
Girizia Mendi Taldea
Girizia Elkartea
Ardi Latxa taldea
Haurtzaro Ikastolan
Ergoiengo Jai Batzordea
Iturriotzen
Iturriozko Jai Batzordea
San Esteban parrokian
Harri Beltza
Altzibarko festak
Etxebene parkea Hipatiaren lorategi bihurtu da
16-23-30
16-17
15:30
17-18
19:00-21:00
19-21-2628
20:00
24-25-2930-31
-
31
19:00
Udaleku irekiak
Margolanak: Esperantza Beasain
“Zuek” (Rouge Elea)
Erretiratuen txapelketa gastronomikoa
Skate parkaren inaugurazioa
Arditurri Eguna
LANIN: bilera irekia
Mendi irteera: Asolaze-Lakartxela-Rincon del Belagoa
Arkume Eguneko kamisetak jasotzea
Danborradako entseguak: helduak
Iturriozko festak
Harri Beltzaren XX. Kontzertua: Flauta kontzertua
deialdiak Zuen deialdiak zabaltzeko, bidali proposamenak hilaren 20a baino lehen, komunikazio@oiartzun.org helbidera.
Haurtzaro Ikastolako LH 4. mailako ikasle talde baten proposamena onartu du Udalak
2016ko uztaila
www.oiartzun.eus
Eskola Kirolako jardunaldietara bizikleta gehien joan direnak, oiartzuarrak Eskualdea kontuan hartuta, Elizalde Herri Eskolako ikasle bat izan da
Etxebeneko lorategia zena aurrerantzean Hipatia lorategia izango da, herriko ikasle batzuen ekimenez. Haurtzaro Ikastolako LH 4. mailako ikasle batzuk Udalari eskaera egin diote Greziako antzinako filosofoaren izena emateko lorategiari, eta bertako iturria konpontzeko eta zakarrontzi bat jartzeko eskatu dute.
Eskualdeko Kirol Mahaia duela urte hasi zen Eskola Kirolako jardunaldietara garraio publikoan joatea sustatzen, eta bereziki, bizikletaren erabilera indartzen. Pixkanaka, geroz eta haur gehiago dira Eskola Kirolako jardunaldietara bizikletaz joaten direnak (nahiz eta kopurua oraindik oso ttikia den, %5aren ingurukoa).
Udalak begi onez ikusi ditu ikasleen eskaerak eta emandako arrazoiak ere: “Guri, bi arrazoirengatik gustatzen zaigu Hipatia: filosofoa zelako eta emakumea zelako”. Gizon-emakumeen arteko parekidetasuna aldarrikatzeko ere baliatu zuten momentua haurrek.
Aurten ere, Oiartzungo ikasleak (Elizalde Herri Eskolakoak eta Haurtzaro Ikastolakoak) izan dira eskualde osoan bizikletaz gehien ibili direnak. Hortaz gain, Errenteria, Lezo, Oiartzun eta Pasaiako ikasle guztien artean bizikletaz gehien ibili dena oiartzuarra izan da: Elizalde Herri Eskolako LH 6. mailako Daniel Picazo.
Ekitaldia ikasleek eurek antolatu zuten Honela, ekainaren 17an ikasleek Hipatiaren lorategiaren “inaugurazio” ekitaldia antolatu zuten. Hipatiari buruzko azalpenak, Agurra, Beira taldearen Haritzaren memoria –Jon Martinen laguntzarekin- kantatu eta lorategiaren kanpoaldean plaka jarri zuten.
Bere eredua saritzeko eta goraipatzeko, monopatin bat jaso du Enekoitz Markos Kirol zinegotziaren eta Jaione Karrikiri Errenteriako alkateordearen eskutik.
Honekin batera, Hipatiaren aipu bat (“Defendatu pentsatzeko duzun eskubidea, oker pentsatzea bera ez pentsatzea baino hobe baita”) mural bihurtu dute, Udane Ansaren laguntzarekin.
Hipatiaren lorategiaren inaugurazioan, Agurra dantzatzen.
Daniel Picazo, Markos eta Karrikiriren eskutik saria jaso ondoren.
Leitzako UEMA Egunean, arnasguneak hizpide
Xorrolaren geltoki berria Iturriotzen
UEMA Eguna Leitzan ospatu da aurten, eta Udalaren ordezkaritzaz gain (Ioritz Aizpuru Euskara zinegotzia, Josune Cousillas eta Iñaki Pikabea taldekideekin batera), herriko zenbait euskaltzale ere bertan izan ziren. Arnasguneak –euskara nagusi diren eremuakizan dira aurten hizpide nagusi, eta Oiartzungo esperientziaren berri eman zen. Urrian berriz gaia landuko da herrian.
Iturriotzen Xorrolaren geltokia Gure Txoko tabernaren aurrekaldera pasatu da. Auzotarrek egindako eskaera aintzat hartuta, markesina ere jarri da geltokian, iturrioztarrek Xorrolari itxoiteko toki egokia izan dezaten. Markesina jarri da, baita ere, Talaia poligonoko autobus geltokian -Urkia parean-. Bertatik pasatzen dira Xorrolaz gain Ekialdebuseko Oiartzungo lineak ere.
K ELKARRIZKETA • Pilar Lekuona “Erizain onak prestatzen dira gurean, izaera dutenak” Pilar Lekuona Gipuzkoako Erizainen Elkargoko lehendakaria da 2013az geroztik. 5.089 profesional daude kolegiatuta Gipuzkoan. Geriatrian espezializatua dagoen erizain honekin euren ofizioaren egoerari buruz eta azkenaldian izan dituzten aldaketen berri aritu gara. Zein da Gipuzkoan erizainen egoera gaur egun? Erizaina erizain da benetan aukeratu duelako hala izan nahi duela, eta berdin zaio non egin lan. Buruan Osakidetza dugu, baina erizaintza eskolak orain erakusten du beste arloetako giroa. Ikerketa bat egin nuen egoitzetan jendea deskontentu ote zegoen jakiteko. Azkeneko lerroan azaldu zen dirua. “Bokazio” hitza ez zaigu gustatzen erlijioarekin lotuta dagoelako, baina egia esan, sentitzen dugu gure lana eta berdin zaigu non egon. Dirua? Bai, baina bigarren mailako da. Erizainak bigarren mailakoak zarete osasungintzan edo baloratuak sentitzen zarete? Beti ikusi da lehenengo medikua eta gero, erizaina. Akademikoki berdinduta gaude eta hori aldarrikatzen dugu. Erizaintza gradua da orain: espezialitateak badaude, doktore izan gaitezke... Hala ere, sinestarazi digute medikuak gehiago direla. Sendagilea da diagnosia egin eta tratamentua jartzen duena, baina Pilar Lekuona.
ELKARRIZKETA • Joxe Iriarte ´Bikila´ “Kamaradak’-en lortu dut oreka kokatze historikoa eta hegalaldi librearen artean“ Kamaradak Joxe Iriarte Bikila-ren zortzigarren liburua da. 12 urteren ondoren, Kamaradak iritsi da. Urte hauek guztiak lan hori egiten pasatu dituzu? Nire jarduera militante-politikoak ez dit denbora asko uzten liburugintzarako. Nik aldika idazten dut: kontzentrazio arazoak sortzen ditu eta idazteko modua baldintzatzen du. Nobelaren teknika ez dut asko menderatzen, eta kosta egin zait erritmoa hartzea. Prozesu oso luzea eta diskontinuitate handikoa izan da. Horrek esan nahi du argi zenuela istorio hori kontatu nahi zenuela. Amorrazioa ematen dit langile mugimenduaren eta ezker muturreko militantziaren giroaz Euskal Herrian ez dela ezer idatzi. Hemendik kanpora, asko idatzi da. Zergatik ez sakondu giro horretan eta literatura ona egin? Pena ematen dit ni baino gaitasun gehiagoko idazleak ez saiatzea horretan. Garai batean gatazkarekin gauza bera gertatzen zen. Liburu hau hartzen duen irakurleak zer topatuko du ? Abiapuntua bi borroka mitiko dira: Nervacero eta Euskaldunakoa. Horietan dabilen lagun-talde bat da protagonista. Garai batean bizi izandako kamaraderiaren nostalgia punttu bat badu. Nire produkzioa ezagutzen dudan giroetan oinarritzen dut normalean. Garai hartako Euskal Herrian izugarrizko pobrezia eta desesperazioa zegoen, polizien jazarpena, drogomenpekotasuna... Lagunetako bat murgiltzen da drogomenpekotasunean eta beste bat ETAn sartzen da. ETAk garai hartan gamelu eta droga-banatzaileen kontrako kanpaina hasi zuen, eta bi lagun hauen bizitzak gurutzatuko dira. Uste dut nobelaren puntu
K gu osagarriak gara. Gure helburu garrantzitsuena zainketa kudeatzea da. Medikuak diagnosia egingo du, baina horren zainketa guk egiten dugu. Orain, preskrizpioa dela eta, sendagileak sendaketak egiten hasi behar dute, eta ez dute ideiarik! Preskripzioan lege aldaketak direla eta, polemika sortu da azkenaldian. Zer da gertatu dena eta zein da zuen jarrera? Espainiatik dator dekretua eta legeak betetzeko dira. Horren aurrean ezin dugu ezer egin. Erkidego guztietako Osasun Kontseiluak barruan daude. 90 bat modifikazio egin dira, medikuekin akordiora iristeko. Hasi ginenetik geratu denera, alde handia dago. Zaintza preskripzioa deitzen diogu, baina medikamentu mandatuaren argibide, erabilera eta baimentzea da berez. Hitza bera aldatu genuen, ez delako medikuaren preskripzioa bezalakoa erizainona. Marko legal bat behar genuen funtzionamendurako, baina erabat nahastu dute. Dekretuko 3.2 artikuluan lehendik sendagileekin koordinatuta egiten ari garena aldatu dute. Orain, medikuak etorri behar du, pazientea ikusi, diagnosia egin, preskripzioa egin eta gero, jarraipena egin. Ezinezkoa da. Sistema guztia nahastu, mantsotu dute eta pazienteak ez du ulertzen zergatik. Nahi duen gauza bakarra norbaitek atenditzea da. Orain, legez, erizainok ezin ditugu botikak modifikatu medikuak ikusi gabe. Horrek ez du ez hanka ez buru. Gure formakuntzan ez zen preskripzioa sartzen, baina orain sartzen da. Gure Farmakologiako asignatura sendagileena baino askoz ere luzeagoa da. Dekretuko gauza batzuk zentzugabeak dira. Erizain onak prestatzen al dira gurean? Fama handia dute ikasketek. Lau urte intentso dira eta oso araututa dago. Erizain onak dira, izaera dutenak. Garrantzitsuena erabakitzeko ausardia da. Aurrean pazientea duzu, eta momentu batean edo bestean egin behar zaiona erabaki behar da. Azken urteetan asko ari da lantzen koordinatzea eta taldean lan egiten. Erizainak ez du medikuarekin bakarrik lan egiten, beste profesionalekin ere jardun dezake: psikologoak, gizarte laguntzaileak, arkitektoak, udaletxeetan, lan-arriskuen sailean...
Lan-munduratzeko errealitatea okerragoa da orain duela urte batzuk baino? Guk ez ditugu animatzen kanpora joatera. Atzerrian zerbait topatzen dutenean Kolegiora etortzeko esaten diegu, aztertu eta aholkatzeko komeni zaien edo ez. Hemen, erizaintza bukatzen duena erizaina da eta hala kontratatzen dute. Kanpoan, ez. Laguntzaile bezala hasten dira lanean eta ez daude oso ondo ordainduta. Iaz, gradua atera zuten guztiak hartu zituzten lanerako udan. Ikerketa batek dio Euskal Herrian %3ra ez dela iristen langabezi tasa erizainen artean. Hori bai, lanpostu finkoa beste kontu bat da... Lanpostu finkoa izatea zaila izateak erizainen egoera pertsonala baldintzatzen du? Gure erronka handiena da. Ikasketak bukatzean badakizu urte asko pasako dituzula ordezkapenak egiten. Osakidetzak OPEak urtero ateratzen ditu, postua ateratzen ez duena zerrendan geratzen da. 50 urte inguruko erizainek oraindik ordezkapenak egiten dituzte. Historikoki, erizaintza emakumeen arloa izan da. Gizonezkoen kopurua igotzen ari al da? Oso gutxi. %10a da mutila, besterik ez. Historikoki, zainketa emakumearekin lotu da. Medikuntzan aldaketa eman da. Sartzeko nota ikaragarria da Medikuntzan. Erizaintzan ere altua da. Eta nork ateratzen ditu nota onenak? Emakumezkoek. Orain, horrek baldintzatzen du dena. Zer behar da erizain ona izateko? Premisa handiena jendea zaintzea gustatzea da. Zainketaren erreginak gara. Zainketa on ba-tzuk ematea da ulertzea pertsona bere alderdi guztietan: fisikoki, biologikoki, psikologikoki, sozialki... Erizainak asko enpatizatu behar pertsona bakoitzarekin. Pertsonak dira gure helburu, eta horretarako pazientzia eta eskuzabaltasun handia behar da, eta bere burua zaintzen ikasi behar du. Hori ere oso garrantzitsua da. Ausardia behar da, norbere buruarengan konfiantza, egiten ari zarena gustatu behar zaizu...
interesgarrienetako bat hor sortzen dela. Kamaradak oso lagun minak dira, baina badituzte beraien sekretu aitorrezinak. Sekretu horiek pìxkanaka azaltzen dira. Interesatu zait aipatzea gure militantzia oso maskulinoa izan dela eta emakumeek ere modelo hori bere egin zuten. Gaur egungo feminismoak izugarrizko astinaldia eman du ideietan eta modelo hori aldatzen. Garai hartan militanteak izan behar zuen bere herriarentzako bizitza emango zuena, gogorra, dohain mitiko batzuk zituena... Oso erraza zen heroi izatetik traidore izatera pasatzea. Kamaradak nobela bat da, errealitatean oinarriak dituena, nire bizitzarekin zerikusia izan dezakeena, baina datuak izan ezik, gainerako guztia asmatutakoa da. 80. hamarkadara behin baino gehiagotan bidaiatu beharra ekarri dizu nobelak, ezta? Egituratze prozesuan lagun askok kritikatu zidaten saiakeratik gehiago zuela nobelatik baino. Konturatzen nintzen ez nuela oreka hartua, baina ez nengoen ados. Uste dut nobelak datuak eman behar dituela, oinarritua egon behar duela eta gatazka bat ulertzeko, muina azaldu behar dela. Tematu egin nintzen eta uste dut lortu dudala oreka kokatze historikoaren eta nobelaren hegalaldi librearen artean. Zergatik kokatu duzu Bilbon? Gaur egun dena da Guggenheim sindromea. Orduan dena zikina zegoen, Areatzako aihenak moztuak, uholdeak izan berriak, jendea depresio aurpegiarekin, eskaleak, bazterretan jendea
ziztatzen... Aldi berean, langile mugimenduaren malaostia eta borroka grina, poliziarekin gatazka... Euskal Herrian daukagun hiririk unibertsalena da Bilbo. Ez da Detroit edo Chicago, 100.000 langileko lantegiekin, baina 8.000-15.000 arteko asko zeuden. Langile mugimendu sendoena Bilbon zegoen. Gaur egungo gizartearekin paralelismo handiak daude. Ez da hainbeste aldatu egoera? Belaunaldiz belaunaldi aldatzen dira gauzak. Baina kapitalismoak hor dirau eta bere eragin deuseztatzailea izugarria da. Garai hartan langabetu gehienak kategoria baxukoak ziren; gaur, gure seme-alabek karrera bat edo bi dituzte eta gorriak eta bost pasatzen dituzte lana bilatzeko. Arazoa berdina da: jendeak bere lanetik bizitzeko arazoak ditu. Aldatzen da forma, baina sustraia, esplotazioaren eta gizarte doilorraren ezaugarriak berberak dira. Laguntasuna, maitasuna, borroka politikoa... Zeri buruzko nobela da hau? Langile munduan ezker muturrekoen militantziaz, bere kontraesankortasunean. Saiatu naiz erreflejatzen ezkerreko militanteak ez ginela ez martiztarrak, ez fraileak: denbora asko eskaintzen diogu borrokari eta militantziari, baina beste edozein bezala maitemintzen gara, desamodioa etortzen zaigu, haserretzen gara, gozatzen dugu, depresioan erortzen gara... Nobela honek aukera eman dit pertsonaietan sakontzeko. ‘Kamaradak’ eta Bikilaren beste liburuen artean badago antzekotasunik? Nire liburuetan bizitzarekiko nire obsesio guztiak agertzen dira. 70 urtetara heltzen zara, atzera begiratzen duzu eta galdetzen duzu: “Merezi izan du?”. Bai. Nik iraultza egin nahi nuen, saiatu gara baina ez da gure esku egon. Frustrazioa egon daiteke, baina nire bizimodua gustuko izan dut. Gorriak pasatu ditut batzuetan, baina badut zer kontatua. Agian ez dut asmatzen teknikan, euskaraz idaztean maila baxuegia dut, baina historiaren aldetik badut zer kontatu nire mundu partikular horretan. Eta ez dut nahi ahaztea.
Bikila, liburuaren aurkezpenean.
KLIXK Arragua eta Ergoiengo festak, auzoen txupinazoa
Arraguako eta Ergoiengo festekin hasi da auzoetako jaien erronda. Maiatzean Arraguan eta ekaina hasieran Ergoienen auzotarren gustuko ekintzak izan dira: bazkariak, erraldoi eta buruhandiak, ume-jolasak, danborra, bertso-afariak… Kontzejutik hau etxeetara iristen denean, Altzibarko festen txanda izango da. Beraz, gerturatu bertara!
OKE Egunean, futbolari denak elkartuta
Oiartzun Kirol Elkarteak, urtero ohitura duenez, denboraldi bukaeran klubeko talde guztiak elkartzeko bazkaria antolatu du. Aurten, Madalensoron beharrean Egiluze sagardotegian izan da festa. Egun horretan, talde bakoitzean giro ona jartzen nabarmendu diren kirolariei aipamena egin eta OKEko omenaldien txanda izaten da.