Μια «μικρή γυναίκα

Ηπρόσφατη κατάρρευση της φημισμένης και παλιάς Αγγλικής Εταιρείας Thomas Cook με έκανε να ξαναθυμηθώ την ιστορία της Gladys Aylward. Είχα ακούσει γι’ αυτήν την Εταιρεία από εκείνην την υπέροχη γυναίκα, όταν τη συνάντησα στο Βιβλικό Σχολείο στη Βόρεια Αγγλία όπου σπούδαζα. Με εντυπωσίασε η ιστορία της και όλη η προσωπικότητά της. Ήταν μια σταλιά γυναίκα, «The Little woman» («Η Μικρόσωμη Γυναίκα») όπως την ονομάζανε οι συμπατριώτες της, αλλά μιλούσε με μεγάλη δύναμη που κρεμόσουν από το στόμα της. Και το κυριότερο είχε ένα πάθος για το έργο του Θεού στην Κίνα.

Γεννήθηκε το 1902, πίστεψε όταν ήταν οκτώ ετών και άρχισε να δουλεύει όταν ήταν στα δεκατέσσερα. Διαβάζοντας «κατά τύχη» ένα άρθρο σε μια εφημερίδα για την ανάγκη που υπήρχε να κηρυχθεί το Ευαγγέλιο στην Κίνα, αποφάσισε να πάει ως ιεραπόστολος, γιατί ήταν σίγουρη πως την καλούσε ο Κύριος. Αλλά κανένας δεν την ενθάρρυνε ούτε τη θεωρούσε ικανή να γίνει ιεραπόστολος. Δεν είχε μεγάλη μόρφωση. Οι γονείς της έλεγαν πως η πρώτη τους κόρη δεν ήταν «διανοούμενη» και δεν είχε φοιτήσει σε Βιβλικό Σχολείο. Ήρθε σε επαφή με την China Island Mission στο Λονδίνο που είχε έργο στην Κίνα. Τη δέχτηκαν δοκιμαστικά για ένα τρίμηνο στο «Women’s Training Home», αλλά στο τέλος την απέρριψαν, γιατί δεν πέρασε τις εξετάσεις και δεν τη βρήκαν ικανή να μάθει μια ξένη γλώσσα. Αλλά «η κοντή γυναίκα» είχε ένα μυστικό: εμπιστευόταν τον Κύριο με όλη την καρδιά της και πήγε μπρος. Δεν είχε τα οικονομικά μέσα για να πάει στην Κίνα, αλλά γι’ αυτό άρχισε να δουλεύει σαν καθαρίστρια σε πλούσια σπίτια στο Λονδίνο και στο τέλος της εβδομάδας πήγαινε στο Γραφείο της Εταιρείας Thomas Cook, για να καταθέσει τα χρήματα για το εισιτήριο τρένου, που θα έπρεπε να αγοράσει για το ταξίδι της στην Κίνα μέσω Γερμανίας, Ρωσίας και Σιβηρίας. Όταν μάζεψε όλο το ποσό, ετοιμάστηκε και με μια μικρή βαλίτσα αποχαιρέτησε τους δικούς της και τους φίλους της και άρχισε το μεγάλο και επικίνδυνο εκείνο ταξίδι. Σπάνια κάποιοι ταξίδευαν σε εκείνα τα μέρη, ιδιαίτερα μια γυναίκα μόνη. Σε κάποιο σημείο στο πρώτο της ταξίδι για την Κίνα έπρεπε να κατέβει από το τρένο και να περπατήσει μέσα στα χιόνια, ενώ από πίσω της έτρεχαν οι λύκοι!

Όταν έφτασε στον προορισμό της, αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες, αλλά ο Θεός τη χρησιμοποίησε να αλλάξει ο νόμος που υπήρχε τότε στην Κίνα να βάζουν τα ποδαράκια των μικρών κοριτσιών σε μικρά καλούπια, ώστε να μη μεγαλώσουν. Γλίτωσε πολλά παιδάκια και τα μετέφερε στη Φορμόζα, όταν άρχισε ο πόλεμος, με κίνδυνο της ζωής της. Άκουγα την Gladys Aylward μια ολόκληρη εβδομάδα να μας διηγείται την ιστορία της και την ιεραποστολική της εμπειρία και τη θαύμαζα. Είχα αφήσει την Ελλάδα πεπεισμένη πως ο Θεός με καλούσε στο έργο Του χωρίς να ξέρω το μέλλον. Καμιά φορά είχα αμφιβολίες. Αλλά ακούγοντάς την ήμουν βέβαιη πια πως ο Κύριος με καλούσε στο έργο Του. Έπρεπε να Τον εμπιστευτώ χωρίς να έχω καμιά εγγύηση, χωρίς όρους.

Όταν έφυγα από την Αγγλία, κράτησα επαφή μαζί της, μου έγραφε τακτικά και με ενθάρρυνε. Ήμασταν στη Λιβερία όταν έμαθα τα νέα του θανάτου της. Ήταν αρχές Ιανουαρίου του 1970. Μόλις είχα πάρει το ημερολόγιο που μου είχε στείλει με φωτογραφίες των ορφανών παιδιών που είχε μεταφέρει στην Taiwan. Γράφτηκαν βιβλία και έγιναν ταινίες με τη ζωή της. Καμιά φορά οι «μικρές γυναίκες» μπορεί να είναι μεγάλες! n Από την ΣΟΥΛΑ ΜΑΞΙΜΙΑΔΟΥ ISCH