11 minute read

ONDERDEWOL

Next Article
ONDERTUSSEN

ONDERTUSSEN

ONDER DE ONDER DE WOL MET... WOL MET...

PASCALE BROKS

Advertisement

TEKST: KELLY BAKKER | FOTOGRAFIE: MENNO RINGNALDA Interview

‘Het blijft heel bijzonder om bij te kunnen dragen aan de gezondheid van mensen’ DIRECTEUR VRIENDEN UMC UTRECHT & WKZ

Iedereen weet: goed slapen is essentieel voor een frisse mindset en voldoende energie om gedreven te kunnen ondernemen. Pascale Broks, directeur van Vrienden UMC Utrecht & WKZ, is zich daar ook van bewust. We interviewen de drukbezette onderneemster in de prachtige Hästens-winkel in hartje Utrecht over haar slaapgewoontes, drive en positivisme.

De winkel aan het Oudkerkhof in Utrecht valt onder de vlag van SlaapXpert, dat ook een winkel heeft in Amersfoort en naast Hästens-bedden ook die van de merken Auping en Morgana verkoopt. Pascale Broks is onder de wol gekropen op een Hästens 2000T-bed. ‘Lekker hoor, hier word ik graag geïnterviewd!’

Hoe gaat het met je en waar ben je zoal druk mee? ‘Het gaat goed, ik ben een heel positief ingesteld mens, dat heb ik al van mijn ouders meegekregen. Sinds drie jaar zet ik me in voor het UMC Utrecht en WKZ. Dat is de mooiste baan die ik ooit heb gehad, omdat ik met mijn hele kleine, bescheiden bijdrage iets kan doen aan de gezondheid van mensen. Ik haal geld op voor onderzoeken voor alle ziektes die in UMC en WKZ voorkomen, van epilepsie tot psychiatrie en van hartfalen tot kanker. Er zijn ontzettend veel artsen werkzaam die ook onderzoeker zijn en zij hebben zo’n passie voor hun vak. Ze zijn zó briljant en kunnen zoveel bereiken. Als ik nu 400.000 euro ophaal, dan kunnen we bijvoorbeeld voor darmkanker tien procent aan levens winnen. Het blijft heel bijzonder om daaraan bij te kunnen dragen.’ Hoe zorg jij dat je uitgerust wakker wordt? ‘In de eerste plaats komt dat door mijn bed, wat ook een Hästens is. Het bed is gemaakt van natuurlijke materialen, wat ervoor zorgt dat het zich aanpast aan mijn lichaamstemperatuur. Ik heb het nooit te warm of te koud. Verder probeer ik de avond rustig af te sluiten, zonder werk en mails, en ga ik graag op tijd naar bed.’

Wat voor slaper ben je? ‘Een hele makkelijke. Hoewel ik verzot ben op mijn bed, kun je me bij wijze van spreken ook op de grond neerleggen. Ik slaap direct en heb totaal geen last van omgevingsgeluiden of licht. Ook droom ik nooit echt heftig. Dat is wel een luxe hoor.’

Lig je dan nooit ergens wakker van? ‘Zelden. Dat heb ik van mijn man geleerd. Hij zegt dan terecht: als je er op dit moment niks aan kunt doen, heeft het geen zin om ervan wakker te liggen. Dat is zonde van je tijd. Morgen is er weer een dag.’

Hoe begin je je dag? ‘Ik sta rond 06:00uur op. Daarna neem ik een goede bak yoghurt, want ontbijten vind ik heel belangrijk. Daarna maak ik een wandeling met mijn honden. Ik woon in het bos, dus ik zit zo met mijn hoofd in de natuur en krijg meteen wat beweging.’

Waar zet jij graag je wekker voor? ‘Ik vind elke dag mooi. Mijn regel is dat je nooit langer dan vijf minuten chagrijnig moet zijn, want als het je laatste dag is, dan ga je chagrijnig ten onder. Dat zou - letterlijk - eeuwig zonde zijn. Elke dag biedt weer unieke kansen en ik ben altijd benieuwd wat de dag brengt.’

Wat is je grootste nachtmerrie? ‘Ik denk dat de grootste nachtmerrie van een ouder is dat er iets met je kinderen gebeurt. Verder heb ik niet zoveel nachtmerries, ik bekijk het leven zoals het komt.’

Zijn je dromen al uitgekomen? ‘Eigenlijk wel ja, als ik er zo over nadenk. Wat ik altijd wilde is gelukkig en gezond zijn met mijn gezin en dat is vooralsnog het geval. Ik heb leuk werk en leuke vrienden en ik maak heel veel plezier in het leven. Ik heb over het algemeen ook een goede balans tussen privé en werk. Ik ga graag met mijn gezin op vakantie om herinneringen te maken. Het maakt niet uit wat je doet, maar vooral samen dingen doen vind ik heel belangrijk.’

Is er iets waar ze je voor wakker mogen maken? ‘Als mensen hulp nodig hebben, mogen ze me altijd wakker maken, ook al is het midden in de nacht. Ik stel me graag dienstbaar op. Mijn hond maakt me ook wel eens wakker als hij moet plassen. Verder mag je me ook wel wakker maken om op vakantie te gaan!’

Wat is de mooiste plek waar je ooit hebt geslapen? ‘Wat voor mij een plek mooi maakt, is alles wat eromheen zit. Aankomende kerst gaan we bijvoorbeeld met de hele familie naar een huis en neemt iedereen matrasjes mee. Daar kan ik dus echt van genieten. Het gaat meer om de mensen die erbij zijn, dan waar je precies slaapt.’ Pascale geeft dit interview in een Hästens 2000T. In dit bed zitten meer dan 34 lagen en meer dan tweehonderd kilogram zorgvuldig geselecteerde, natuurlijke materialen, waaronder paardenhaar, wol en katoen. Drie afzonderlijke veringsystemen werken samen om het lichaam ondersteuning te bieden. Het bed is verkrijgbaar in meer dan 20.000 combinaties en een maximale grootte van vier meter. Kijk voor meer informatie op slaapxpert.nl.

Als wie zou je ooit eens wakker willen worden? ‘Niet per se als iemand, maar ik zou wel graag een dag mee willen lopen. Zoals met die Amersfoortse ondernemer die werkt voor de deeltjesversneller in Zwitserland. De burgemeester lijkt me ook leuk. Maar het liefst ga ik met een vuilnisman of rioolwerker mee. Dan zie je pas echt wat die mensen doen en hoe belangrijk dat is.’

AMETHIST DEVELOPING PEOPLE

‘WIJ ZIJN SUPER NUCHTER’

Gineke Sietsma heeft hart voor ontwikkeling. Ze traint, coacht en leidt op - al ruim twintig jaar. In het bedrijfsleven geeft ze les in communicatieve vaardigheden en reikt ze handvatten aan voor persoonlijke ontwikkeling. Aan ondernemers, leidinggevenden en medewerkers. Dat doet ze als oprichter van AMETHIST samen met tientallen andere coaches en trainers die het ieder mens gunnen om zijn potentie te benutten. ‘Wij houden van leerprocessen.’

Even terug in de tijd: hoe is AMETHIST ontstaan? ‘Ik was verloskundige en psychotherapeut, had twee praktijken waarin ik dat werk deed. Ik ben AMETHIST begonnen omdat ik vond dat het er moest komen. Ik zag de behoefte, ik zag de noodzaak. Ik was zelf iemand die zich vaak bijschoolde en trainingen en cursussen volgde. Heel kort gezegd: ik vond de kwaliteit vaak ondermaats. Soms zaten er wel mooie dingen in, maar die moest ik er dan zelf uitspitten. PERSOONLIJKE ONTWIKKELING

‘Persoonlijke ontwikkeling is vaak een hoop zweverigheid, maar wij zijn supernuchter’

Ik dacht: dan ga ik het zelf doen. Begrijp me niet verkeerd, ik vind dit werk heel leuk om te doen, maar ik roep altijd: ik ben blij als het overbodig is geworden. Ik geef dan ook alleen trainingen waarvan ik vind dat ze niet van bepaalde kwaliteit aanwezig zijn. We geven bijvoorbeeld geen training in projectmanagement, want die zijn er genoeg.’

Wat zijn trainingen die jullie wel geven? Wat is het ideale resultaat? ‘Dat iedereen zo communiceert dat de ander hem of haar goed begrijpt. En dat mensen de verantwoordelijkheid van begrepen worden bij zichzelf leggen. Dus niet: je luistert nooit. En dat ze geleerd hebben jammer te zeggen als iets niet werkt of lukt. Niet boos worden of met verwijten gooien, maar iets nieuws verzinnen. Dat is waar we voor gaan. Een acht is een goed cijfer, maar wij gaan altijd voor een tien.’

‘We geven trainingen die voornamelijk gaan over communiceren, persoonlijke ontwikkeling, leidinggeven aan jezelf en leiding geven aan anderen. Dat doen we via cursussen en trainingen op open inschrijvingen. Je kunt een training uitzoeken en jezelf daarvoor inschrijven op onze website. Die training vindt vervolgens plaats bij ons op locatie, in het kantoorgebouw aan de Argonweg 7C. We trainen ook bij bedrijven, als dat gewenst is.’ Jullie geven veel trainingen in een kantoorverzamelgebouw van Hoksbergen Exploitatie Maatschappij, aan de Argonweg 7C. Hoe bevalt dat?

Waarom kloppen bedrijven juist bij AMETHIST aan? ‘Het is misschien gek om te zeggen, maar we zijn een beetje een raar bedrijf. Communicatie en zeker persoonlijke ontwikkeling vliegen we anders aan dan andere trainingsbedrijven. Neem nou het modewoord “kwetsbaar”; dat hoor je te ‘Een acht is een goed cijfer, pas en te onpas. Terwijl ik denk: kwetsbaar? Je kunt maar wij gaan altijd alleen jezelf kwetsen. Neem voor een tien’ zelf verantwoordelijkheid voor je eigen gevoelens. Wij zetten mensen juist in hun kracht. Persoonlijke ontwikkeling is vaak een hoop zweverigheid, maar wij zijn supernuchter.’ Hoe zetten jullie mensen in hun kracht? ‘Een van de belangrijkste kenmerken is dat wij een brede definitie hebben van wat een slachtofferrol is. Als er kritiek is op jouw werk en jij wordt boos, dan ben je ook slachtoffer. En dan moet je dus met jezelf aan de slag. Dat doen we op een no-nonsense manier. Het resultaat? Regie over je gevoelsleven, tolerant ten opzichte van anderen, snel door naar een oplossing met fijne resultaten tot gevolg. We zijn sterk op de mens gericht. Ander voorbeeld. Als ik in een bedrijf kom, pas ik me eerst aan. Wat willen jullie? Wat zoeken jullie? Ik maak altijd iets op maat. De atmosfeer in dit bedrijf is niet veilig, hoor ik dan weleens. Dan moet jij eerst veilig worden met jezelf. Want als iedereen voor zijn eigen veiligheid zorgt en vriendelijk doet tegen elkaar, dan hoef je de veilig- AMETHIST Developing People heid niet bij de ander te zoeken. Ze ervaren vervol- Argonweg 7C | 3812 RB Amersfoort | 0337370182 gens hoe licht de sfeer wordt.’ info@amethist.nl | www.amethist.nl

‘Uitstekend, we zitten er al tien jaar. Het is een gebouw zonder fratsen. Degelijk en functioneel. We worden ontzettend vrij gelaten en dat is heel fijn. We kunnen het pand gebruiken zoals we dat willen, al houden we het natuurlijk netjes. Het is heel goed te bereiken en met de verhuurder hebben we een kort lijntje, dat is prettig. Ze gaan met zorg met de huurders om. Dat heb ik in coronatijd eens te meer gemerkt, omdat ze uit zichzelf hebben gevraagd of ik het wel red of overleg wil over het betalen van de huur. En nadat ik een keer de hele nacht had vastgezeten in de lift - ik had mijn telefoon niet bij me - kreeg ik de volgende dag een bos bloemen. Dat vond ik heel attent.’ Wat maakt jouw vak na 21 jaar nog altijd leuk? ‘Voor die tijd wisselde ik veel van beroep, dus dat zegt wel wat. Ik hou van de afwisseling, van steeds nieuwe trainingen ontwikkelen. En wat ik altijd leuk zal blijven vinden, ook voor de honderdduizendste keer, is lesgeven. Toen ik twee was, was ik al juf. Ik hou van leerprocessen, van mensen tot bloei laten komen. Dat ziet er elke keer weer anders uit. Hoe iemand leert is zo uniek en prachtig, dat blijf ik heel mooi vinden.’

column

NIET PRATEN MAAR DOEN

We polderen wat af in ons kleine landje. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik word soms heel erg moe van die eindeloos lijkende overlegstructuur van de overheid. Het maken van beleid schijnt niet te kunnen zonder een papierwinkel van startnotities, plannen van aanpak, visies, deelplannen en gefaseerde uitvoeringsplannen. Meestal geproduceerd door een bijna net zo eindeloze stoet van ingehuurde externe bureaus en op basis van allerlei participatieprocessen met de direct betrokkenen, zoals burgers, ondernemers en organisaties.

Begrijp me goed: ik heb er helemaal niets tegen dat de overheid mensen in een vroeg stadium betrekt bij de vormgeving van hun beleid. Integendeel. Het is uitstekend dat bijvoorbeeld gemeenten hun lokale ondernemers consulteren en laten meedenken over de (her)inrichting van winkelgebieden, stadscentra, dorpskernen of bedrijventerreinen. Ondernemers zorgen voor banen en hebben net zoveel (of misschien nog wel meer) belang bij vitale en leefbare winkelkernen en goed ingerichte bedrijventerreinen als de gemeente. Waar het alleen vaak wringt is dat visievorming bij gemeenten meestal een heel langdurig theoretisch proces is en ondernemers veel meer actiegericht zijn.

‘Praatjes vullen geen gaatjes’ luidt een oud spreekwoord. Daar moest ik aan denken tijdens een recente bijeenkomst, waarop lokale ondernemers door een gemeente werden gevraagd om kennis te nemen van en input te leveren voor een Visie op Retail. De frustratie bij de ondernemers was groot, want voor hen was dit het zoveelste document in een lange rij van visiedocumenten en plannen waarop hun commentaar werd gevraagd. Er wordt hier weliswaar al jarenlang gepraat over de noodzakelijke aanpak van het centrum, maar totdat het langdurige en complexe proces van visievorming voor een vitaal centrum bij de gemeente is afgerond ligt nagenoeg elke nieuwe ontwikkeling stil.

Of al die plannen voor nieuwe ontwikkelingen beter van de grond komen wanneer de gemeentes deze straks langs de meetlat van hun Visie op Retail kunnen leggen, is ook nog maar de vraag. Al die rekensommetjes om te bepalen welke ruimte er (nog) is voor uitbreiding van het aantal vierkante meters per winkelaanbod, kunnen ook behoorlijk verlammend gaan werken. Heb vertrouwen in het ondernemersinstinct en laat het over aan de markt. Als ik mijn supermarkt wil uitbreiden, dan doe ik dat omdat ik er brood in zie. Datzelfde geldt ook voor mijn collega-supermarkteigenaren. In alle plaatsen waar ik onderneem, heb ik daarom ook nog nooit bezwaar gemaakt tegen uitbreidingsplannen van een collega. Mijn ondernemersmentaliteit is dat je elkaar de ruimte gunt om te ondernemen. En waar ondernemers kunnen ondernemen komt het met de vitaliteit van het gebied vanzelf goed. Oftewel: ‘Niet praten, maar doen’.

Gerard

GERARD VAN DEN TWEEL IS ONDERNEMER. HIJ IS ALGEMEEN DIRECTEUR EN EIGENAAR VAN VAN DEN TWEEL GROEP BV EN DAARNAAST HONORAIR CONSUL VAN DE REPUBLIEK SURINAME IN NEDERLAND. MOTTO: DOE MAARGEWOON, DAN DOE JE GEK GENOEG.

INFO@VANDENTWEEL.NL 0332471450

‘Waar het alleen vaak wringt is dat visievorming bij gemeenten meestal een heel langdurig theoretisch proces is en ondernemers veel meer actiegericht zijn’

This article is from: