![](https://assets.isu.pub/document-structure/211019083553-885c79577f588aa2ef91fc3337432604/v1/ee33033597e9f10245aa0c745d629e78.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
9 minute read
THEMAVERHAAL
INTERVIEW DE KRACHT VAN MENTALITEIT
Advertisement
HOE MENTALITEIT TARA BOXMAN VAN TIENERMOEDER NAAR ZAKENVROUW BRACHT
Met het woord mentaliteit wordt, als je er op gaat letten, te pas en te onpas gestrooid. We vinden het met grote regelmaat terug in onder andere vacatures, tweets van journalisten, managementboeken, interviews met voetbaltrainers en -spelers en op websites van health- en mental coaches. Maar waar draait mentaliteit nou daadwerkelijk om? En hoe haal je het naar boven op de momenten dat dit het hardst nodig is? Ondernemer Tara Boxman kan er wel het één en ander over zeggen. Zij schopte het van tienermoeder in een Jehova-gemeenschap tot topondernemer met een succesvol communicatiebureau in Rotterdam. En daar was een sterk staaltje mentaliteit voor nodig.
Volgens de Van Dale betekent mentaliteit de “manier van denken en voelen”. Tara (36), geboren in een strenggelovige Jehova-gemeenschap in een Fries dorpje, kan zich wel in die beschrijving vinden. ‘Ik denk dat mentaliteit vooral draait om dichtbij datgene blijven wat je denkt en voelt. Dus zonder beïnvloeding door wie dan ook. Je eigen pad uitstippelen, zonder twijfel en zonder je te laten weerhouden, dat is volgens mij waar mentaliteit daadwerkelijk om draait.’
GEEN IDEE WIE ZE WAS Dat gevoel haar eigen pad te willen bewandelen zat er al vroeg in, maar kwam pas echt tot uiting rond haar 27ste, toen ze besloot de Jehovagemeenschap definitief de rug toe te keren, inclusief haar familie. Ze had toen al wat roerige jaren achter de rug, nadat ze op haar zestiende totaal onverwachts zwanger raakte en vanaf dat moment toch enigszins als buitenbeentje werd gezien door de gemeenschap. ‘Het stukje twijfel over mijn leven zat er altijd al in. Als veertienjarige dacht ik al: dit kan het toch niet zijn? Zo tegen mijn 27ste besefte ik – even los van waar de gemeenschap voor staat – dat ik totaal geen idee had wie ik was, waar ik goed in was en wat ik met mijn leven wilde. Ik leefde zoals de gemeenschap het wilde en voedde mijn dochter Yarah met veel liefde op, maar ik had nog nooit mijn eigen identiteit gehad. Toen besloot ik dat het anders moest. Ik weigerde het leven op die manier voort te zetten en ooit op mijn sterfbed te liggen met het idee nooit te hebben geweten waar mijn grenzen lagen en wat precies mijn comfortzone was.’
MISMATCH Ze ging op zoek naar uitdagingen die ze nog niet eerder had gekend. ‘Ik werd opgevoed met het idee dat carrière, afstuderen en diploma’s halen niet belangrijk waren. Er was maar één doel: het verkondigen van de naam van God en langs de deuren gaan om mensen te vertellen wat er in de Bijbel staat en wat Gods plannen zijn. Maar wat ik mezelf als kind ook al afvroeg was: waarom heeft God me een goed stel hersens gegeven als ik daar niks mee mag doen? Waarom word ik enorm getriggerd door bijvoorbeeld sales en commercie en het hele psychologische spel daarachter terwijl ik dat alleen maar mag toepassen als ik langs de deuren ga? Ik begreep dat gewoon echt niet en kwam toen tot de conclusie dat de gemeenschap en ik een enorme mismatch waren.’
Het maakte de beslissing om uit te stappen er niet minder spannend om. ‘Je beseft op zo’n moment dat je van je hele sociale kring inclusief familie afscheid neemt. Je bent alles kwijt. Ik weet nog dat ik de brief aan de ouderlingen binnen de gemeenschap over mijn uitreding op de bus deed en mijn hart zowat uit mijn borstkas klopte. Ik wist: als ik die brief verstuur, dan begint mijn hele leven opnieuw. Dat klonk enerzijds heel aanlokkelijk want dan kon ik eindelijk uit gaan zoeken wat ik wilde, maar het was toch ook eng om er helemaal alleen voor te staan, met een kind. Maar in the end was het risico me waard.’
GEEN GRIJZE MUIS MEER In de negen jaar daarna ontwikkelde ze zich van grijze muis naar zelfverzekerde zakenvrouw. Ze startte na een paar jaar met haar eigen marketingbureau Miss Business, waar inmiddels negen dames werkzaam zijn. ‘Mentaliteit zit in alles en is
![](https://assets.isu.pub/document-structure/211019083553-885c79577f588aa2ef91fc3337432604/v1/76d8e76e9088f4df27c0f5d00847302d.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
Tara Boxman met haar dochter Yarah
ook bepalend geweest voor hoe ik ging ondernemen. Ik wilde een bruisend marketingbureau vol toffe vakvrouwen die goed zijn in hun werk. Beginnen met kleinere opdrachtgevers en zo steeds groter worden. Bekende Rotterdamse namen binnenhalen en mooie verhalen verspreiden. Ik snapte dat ik dat niet zou bereiken als ik als freelancer aan de keukentafel bleef zitten. Later realiseerde ik me dat het met een klein kantoor en één medewerker ook niet ging werken. Een opdrachtgever moet aan komen rijden en denken: zo, die doen het goed. Daar heb ik risico’s in genomen; ik ben een duur kantoorpand gaan huren zonder te weten hoe het jaar zou eindigen. Als het misloopt, dacht ik, dan ga ik wel in een callcenter werken om mijn huur te betalen. Ik ging er gewoon voor en liet me door niks of niemand tegenhouden. Dat is denk ik een instelling die je als ondernemer móet hebben. Je moet in jezelf geloven. Tuurlijk, je mag twijfels hebben, maar je moet altijd blijven geloven dat het wat wordt. Het leven wordt saai als je alleen maar op safe speelt, je moet je hart af en toe voelen bonken.’
KAST VOL SCHOENEN Ondertussen voedde ze ook nog haar dochter op, kreeg ze een tweede dochter van een donor, gaf ze diverse lezingen, was ze finaliste van Rotterdamse Zakenvrouw van het jaar en schreef ze vorig jaar ook nog een boek, “Van tienermoeder naar zakenvrouw”. ‘Vanaf het moment dat ik uitstapte uit de Jehova-gemeenschap, heb ik mezelf de vraag voorgehouden: hoe wil ik dat mijn leven wordt? Ik ben een gedreven zakenvrouw, ben goed in mijn vak en het gaat me lukken om schijt te hebben aan de meningen van andere mensen. Alles waarvan mensen zeggen “dat hoor je niet te doen”, ga ik juist wel doen. Zo heb ik mijn droomleven geschetst en ben ik stappen gaan zetten. Daar hoort ook een stukje materialisme bij, daar schaam ik me niet voor. Ik wilde een kast vol schoenen, een mooie auto en waanzinnige sieraden. Maar ik was wel bereid om daar keihard voor te werken en ondertussen super dankbaar te zijn voor elke kans die voorbijkwam. Met elk geslaagd moment bewees ik mezelf dat ik meer ben dan een meisje van de Jehova’s.’
Ondanks de enorme groeispurt die ze persoonlijk en zakelijk doormaakte, is Tara niet van plan om achterover te gaan hangen. Lachend: ‘Ik ben soms een heel vermoeiend persoon, want ik heb altijd ideeën en kan nooit stil zitten. Maar er zitten maar 24 uur in een dag dus ik moet ook wel selectief zijn in wat ik wel en niet doe. Want naast mijn bedrijf heb ik ook gewoon twee fantastische dochters en een fijne partner en die willen ook een stukje van mij. Bovendien heb ik al tien keer meer mijn honger kunnen stillen dan ik ooit had durven dromen, dus we zien wel waar het eindigt.’
www.taraboxman.nl
column
Hans
HANS VAN KATS IS VENNOOT BIJ LEKX ACCOUNTANTS EN HELPT MKBONDERNEMERS OP FINANCIEEL EN FISCAAL GEBIED. ZIJN DOEL IS DAT MKB-ONDERNEMERS HET FINANCIEEL VOOR ELKAAR HEBBEN.
0348410074 H.VANKATS@LEKX-ACCOUNTANTS.NL
![](https://assets.isu.pub/document-structure/211019083553-885c79577f588aa2ef91fc3337432604/v1/4788561651b53789f1a61b24a1a677fe.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
MARIO EN ZO
Wie geniet er niet van de strijd tussen Lewis Hamilton en Max Verstappen? Elk raceweekend weer een prachtige nek-aan-nek race, waarbij het de vraag is wie er als nummer één eindigt. Mogelijk dat Max nog wat advies kan inwinnen bij meervoudig wereldkampioen autoracen Mario Andretti. Aan Mario is namelijk ooit gevraagd wat zijn geheim is achter al zijn kampioenschappen. Zijn antwoord was: 'If everything seems under control, you’re not going fast enough'. Een prachtige reactie.
Volgens Mario gaan autoracen en onzekerheid hand in hand. En dat is ook zo met ondernemen. Niemand kan de toekomst voorspellen en toch baant u zich als ondernemer een weg. Daar is niet alleen een bepaalde vorm van mentaliteit voor nodig, maar ook enig ratio: het volgen van een strategie.
Het hebben van een strategie is belangrijk. Het bepaalt richting in een onzekere toekomst. Het zorgt ervoor dat u kiest voor welke kansen u gaat, dat u kiest welke investeringen en kosten u wilt (en kunt) maken, dat u kunt bijsturen en dat u duidelijkheid geeft aan personeel en andere betrokkenen. Mijns inziens is het hebben van een strategie van essentieel belang.
De strategie - waar wilt u heen en hoe? - zit in uw hoofd of is te beschrijven op maximaal één A4’tje. Het heeft geen zin om hele boekwerken te schrijven, omdat de helft de prullenbak in kan als de toekomst toch iets is wijzigt. Bepaal de strategie/richting in hoofdlijnen voor de langere termijn (waarbij de toekomst onzeker is) en maak detailplannen voor de korte termijn (waarbij de toekomst zeker is).
Een strategie bepalen kan op vele manieren. Eén van de eenvoudigste manieren is antwoord te geven op de volgende vragen: wat wilt u bereiken over drie tot vijf jaar? Voor wie? En hoe? Vervolgens kunt u nagaan welke twee of drie wezenlijke acties u gedaan wilt hebben in het komende jaar. Dit leidt weer tot actie dit kwartaal of deze maand. Strategie blijkt dan geen hol onderwerp of theoretisch gezwam, maar noopt tot concrete actie per kwartaal of per maand om uw onderneming de volgende stap te laten maken.
Als accountant denken wij graag met u mee over uw strategie of uit te voeren acties. De cijfers zoals begrotingen en dashboards geven dan de bevestiging dat u op de juiste weg bent of dat u juist andere keuzes dient te maken.
Al met al werd Mario Andretti kampioen door heel hard te racen. Maar hoe wordt u kampioen?
IN DE VOLGENDE EDITIE:
GUNConsumentenpsycholoog Patrick Wessels FACTOR
Wie regionaal onderneemt snapt het belang van de gunfactor. Er iets niets leuker dan – als het even kan – je buurman of collega-ondernemer de handel te gunnen. Zeker als je onderdeel uit maakt van een lokaal of regionaal netwerk, worden dit soort uitgangspunten benadrukt en versterkt. We noemen het ook wel de wet van wederkerigheid: wanneer jij een persoon iets geeft, zal deze persoon proberen iets terug te geven. Natuurlijk kan dit lang niet altijd en is het zeker geen must, maar het is wel een mooi streven.
In de wintereditie van OnderNamen besteden we aandacht aan dit interessante begrip, dat vaak tot mooie samenwerkingen kan leiden. Wie heeft volgens jou de absolute gunfactor? Wat doe je er zelf aan om de gunfactor te krijgen en te behouden? En is het regionale samenwerken in deze tijd misschien nog wel belangrijker dan ooit? We hopen het in jullie verhalen te ontdekken! Wil jij je verhaal delen in deze laatste editie van 2021? Bel ons of stuur een mail naar redactie@ondernamen.nl.