INTERVIEW
FILIEP BATAILLIE
TOPDOKTER SCHRIJFT EMOTIES VAN ZICH AF
KASTERLEE/HERENTALS – Topdokter Filiep Bataillie (61) kent u mogelijk van zijn optreden in het tv-programma op VIER dat… Topdokters heet. Of u had een verblijf op zijn behandeltafel . Of misschien had u een zitje toen hij onlangs zijn monoloog ‘Adem’ op de planken bracht. En de kans is groot dat u zijn gelijknamig boek recent bij de boekenboer tegenkwam. Want dokter Bataillie is een bevoorrechte getuige van wat het vermaledijde coronavirus met mensen doet. Hij stond en staat in de frontlinie om de kwaal te bestrijden. Maar hij leerde ook de andere kant kennen toen hij als patiënt in zijn eigen hospitaal op intensieve zorgen belandde.
“IK BEN VAN NATURE GEEN BANGERIK.”
Laat ons eerst even een paar oude gezegdes uit het pekelvat opdiepen. Zoals ‘oude liefde roest niet’ of ‘wat in het vat zit, verzuurt niet’. Klinkt mogelijk cliché, maar kloppen doen dergelijke tegelwijsheden nog altijd. Neem dokter Bataillie, hij is orthopedisch chirurg en hoofdarts van het AZ Herentals, maar sinds zijn jeugd is hij begeesterd door theater. Het mag cynisch klinken, maar net Covid-19 zorgde ervoor dat hij die roestige vaardigheden weer kundig opblonk. Als een middel om een pandemie van deze omvang zelf emotioneel te verwerken.
Het was het Stedelijke Conservatorium. Daar was ik actief en het was iets wat ik erg graag deed. Maar tot voor kort heb ik daar 26 jaar niets mee gedaan.”
februari 2022 I p 34 - 35
Ben jij een geboren en getogen Kempenaar? Filiep Bataillie: “Neen, ik ben van origine een West-Vlaming. Maar ondertussen woon ik toch al 31 jaar in de Kempen, dus ik ben langer Kempenaar dan Kortrijkzaan.” Hoe ben je vanuit ‘de Vlaanders’ hier aangewaaid? “Dat heeft alles met mijn job als orthopedisch chirurg te maken. Er was een vacature in het AZ in Herentals en ik ben hier altijd gebleven. Ik ben inderdaad momenteel hoofdarts in het ziekenhuis. Dat was ik eerder al eens tussen 1998 en 2004. Het was de gewoonte om om de zes jaar te roteren. Later heb ik nog even een vervanging gedaan en nu trok men weer aan mijn mouw of ik zin had om hoofdarts te worden. Ik zei ‘neen’, maar mijn mouwen werden alsmaar langer, dus…”
ik verantwoordelijk voor alle medische zaken in het ziekenhuis. Ik heb daar de eindverantwoordelijkheid, ook in het geval van eventuele medische fouten. Dus ben ik ook erg betrokken bij de regiowerking, de samenwerkingsverbanden met andere ziekenhuizen. Uiteraard is dit een erg boeiende job, want laat organiseren nu net mijn grote passie zijn.”
Is hoofdarts een beetje zoals… hoofdonderwijzer? “Ik behoud wel nog mijn twee dagen per week als orthopedisch chirurg. Voor het overige ben
Maar jij houdt er nog een andere passie op na, met name: het theater. Jij deed als jongere zelfs conservatorium? “Hoho! Niet het Koninklijk Conservatorium hoor.
Toen de miserie begon op een marktplein in Wuhan, stond jij al snel mee in de frontlinie? “Toen het virus in China woekerde, was het ver van ons bed. Je hoorde in elk nieuwsbericht wel steeds meer ongunstige cijfers, cijfers die alsmaar bleven stijgen. Maar ja, het was in China, heel ver weg. Pas toen datzelfde virus zich in de Italiaanse skigebieden begon te manifesteren, gingen hier de alarmbellen af. Binnen de kortste keren zaten we met een nooit geziene, uitzonderlijke oorlogssituatie. In die eerste golf wisten we niets. En hadden we niets. Mondmaskers? Er zijn er geen! Bestel er dan! We vinden er nergens! Het was een periode van heel lange dagen en praktisch niet slapen. Op een gegeven moment had ik geen idee meer of het dinsdag of zondag was. Besef van dagen was helemaal weg. Met de hele ploeg werd het ziekenhuis intern helemaal vertimmerd. Jawel, met planken en vezelplaten werden nieuwe afdelingen opgezet. We moesten ook het huisartsenonthaal helemaal inrichten en zorgen dat de artsen konden blijven slapen. Ook daar moesten we alle middelen voor voorzien. In 2020, bij de eerste golf bestond er geen draaiboek.
