Je hoort wel eens zeggen dat onze kinderen worden opgevoed door de televisie en het internet. Ik ben altijd één van die mensen die koppig probeert te ontkennen dat dat het geval is. Ook al is bijvoorbeeld die televisie ontegensprekelijk een trouwe vriend van onze kinderen, we proberen er niet in te overdrijven. Onlangs vroeg ik mijn jongste zoon op een doordeweekse avond om zijn pyjama alvast aan te doen. Hij weigerde stellig. Want een pyjama aantrekken, betekent bijna gaan slapen. En gaan slapen, betekent niet meer mogen spelen en dus een heleboel mogelijk plezier missen. Fomo heet het fenomeen, fear of missing out, ze beginnen daar vroeg mee tegenwoordig. En dus kon hij onmogelijk doen wat er van hem gevraagd werd.
