GESOIGNEERD LID VAN DE GELPENBERG; , E ^>hDW͘ In de vorige Pitch (het lijkt wel een jaar geleden) heb ik geschreven over de plannen van de club om de baan uit te breiden met 9 holes. Deze holes zouden gerealiseerd moeten worden op de grond waar nu het bungalowpark ligt. Han Slump is ĚĞƐƟ ũĚƐ ĂůƐ ǀŽŽƌnjŝƩ Ğƌ ǀĂŶ ĚĞ ĐŽŵŵŝƐƐŝĞ h' ; ĞůĨƐƚĂŶĚŝŐĞ hŝƚďƌĞŝĚŝŶŐ 'ĞůƉĞŶďĞƌŐͿ ŚŝĞƌďŝũ ďĞƚƌŽŬŬĞŶ ŐĞǁĞĞƐƚ͘ ĂĂƌ ŵŽĞƐƚ ŝŬ maar eens wat meer over weten. Een golfafspraak was snel gemaakt en na een gezellig rondje spelen heb ik Han gevraagd om ook wat te vertellen over zijn ŐŽůĬ ŝƐƚŽƌŝĞ ĞŶ njŝũŶ ďůŝŬ ŽƉ ĚĞ ŐŽůĨǁĞƌĞůĚ͘ KƉ ĞĞŶ ĂŶĚĞƌĞ ƉůĂĂƚƐ ŝŶ ĚĞnjĞ WŝƚĐŚ ŬƵŶƚ Ƶ ǀĞƌĚĞƌ ůĞnjĞŶ ŽǀĞƌ ĚĞ ŽŶƚǁŝŬŬĞůŝŶŐĞŶ ŶĂĂƌ een 18 holes baan.
Han is in 1975 lid geworden van de club. Het eerste clubhuis werd toen geopend en het duurde niet lang of Han stond een ďŝĞƌƚũĞ ƚĞ ƚĂƉƉĞŶ ĂĐŚƚĞƌ ĚĞ ďĂƌ͘ ,Ğƚ ǁĂƐ ŶŽŐ ĚĞ Ɵ ũĚ ĚĂƚ ĚĞ leden zo af en toe een bardienst verzorgden.
Sindsdien is de (golf)wereld behoorlijk veranderd maar je kan er volgens Han niet op tegen zijn dat je er na ĂŇ ŽŽƉ ǀĂŶ ĞĞŶ ǁĞĚƐƚƌŝũĚ ƚŽĐŚ ĞĞŶ ďĞĞƚũĞ ŐĞƐŽŝŐŶĞĞƌĚ bij zit, dat is immers volgens Han een lekker gevoel.
Al gauw nam hij les bij Wim Stevens. Het duurde wat lang omdat in het begin Wim de lesklanten alleen liet slaan met ĞĞŶ ŝũnjĞƌ ϳ͕ ŵĂĂƌ ŶĂ ǁĂƚ ũĂƌĞŶ Ň ŝŶŬ ŽĞĨĞŶĞŶ ĞŶ ƌĞŐĞůŵĂƟ Ő spelen had Han handicap 11 bereikt. Ook nu probeert hij iedere week mee te doen aan de Herenmiddag en ook bij ĐůƵďǁĞĚƐƚƌŝũĚĞŶ ŝƐ Śŝũ ǀĂĂŬ ǀĂŶ ĚĞ ƉĂƌƟ ũ͘ 'ĞŵŝĚĚĞůĚ ƐƉĞĞůƚ Śŝũ zo’n 3 keer in de week; het is goed voor het lijf, je hebt een uitdaging voor jezelf en het is leuk om je met andere spelers te meten.
Han vindt het een goede zaak is dat anno 2020 golf voor veel meer mensen bereikbaar is geworden. ĞnjĞ Ɵ ũĚ ƐƚĞůƚ ĞĐŚƚĞƌ ǁĞů ĂŶĚĞƌĞ ĞŝƐĞŶ ĚĂŶ ǀŽŽƌŚĞĞŶ aan het besturen van een golfclub. Het dagelijks managen van een club is een dagtaak geworden, die je door professionals moet laten uitvoeren. Dat is niet meer de rol van een bestuur. Onze club kan ook niet zonder greenfeespelers, die moet je goed ontvangen en je ŵŽĞƚ ĞƌǀŽŽƌ njŽƌŐĞŶ ĚĂƚ njĞ ŵĞƚ ĞĞŶ ƉŽƐŝƟ ĞǀĞ ďĞůĞǀŝŶŐ van de Gelpenberg weer naar huis gaan.
,ĂŶ ŚĞĞŌ ŽŽŬ ĚŝǀĞƌƐĞ ĨƵŶĐƟ ĞƐ ǀĞƌǀƵůĚ ŝŶ ĚĞ ĐůƵď͗ Śŝũ ŝƐ ϭ ũĂĂƌ ůŝĚ ŐĞǁĞĞƐƚ ǀĂŶ ŚĞƚ ĞƐƚƵƵƌ ;ĚĂƚ ŝŶ ĚŝĞ Ɵ ũĚ ĂůůĞĞŶ Ƶŝƚ ŚĞƌĞŶ bestond), iets wat we ons tegenwoordig niet meer kunnen voorstellen. Maar ook toen al niet, want na een opstand van de dames onder leiding van Anneke Snijders, stapte ŚĞƚ ďĞƐƚƵƵƌ ŽŶĚĞƌ ůĞŝĚŝŶŐ ǀĂŶ ǀŽŽƌnjŝƩ Ğƌ tŝů sŽƐŬƵŝů op. Daarna is Han nog lid geweest van de handicapcommissie en de wedstrijdcommissie Op de Gelpenberg wordt al jaren meegedaan ĂĂŶ ĚĞ E'& ĐŽŵƉĞƟ Ɵ Ğ͘ ,ĂŶ ŚĞĞŌ meegespeeld in het “Blazerteam”, daar kon je niet zomaar lid van worden. Het ŶĂ ĂŇ ŽŽƉ ǀĂŶ ŚĞƚ ƐƉĞůĞŶ gekleed gaan in de donkerblauwe blazer met het clublogo was het kenmerkende element van dit team. In het team zaten enkele heren (Henk Borker, Hans Meijering, Paul Reef, Wouter Pool, Relus ter Beek en Gerard Reichman) die in de loop der jaren door hun inzet voor de ĐůƵď ;ďĞƐƚƵƵƌ͕ ĐŽŵŵŝƐƐŝĞƐ͕ ĂĐƟ ǀŝƚĞŝƚĞŶͿ ďĞŬĞŶĚĞ Gelpenbergers zijn geworden.
30
“Het gaat goed op de Gelpenberg” is de slotzin van Han. Bert Verstoep
