Teaser - Op Weg, 2020, 6 by Grote Routepaden

magazine voor wandelaars & fietsers

PB- PP B- 21170 BELGIE(N) - BELGIQUE

2020

Retouradres: Grote Routepaden vzw, Beatrijslaan 72, 2050 Antwerpen - Afgiftekantoor Antwerpen X - Erkenning: P 309099 - Tweemaandelijks December 2020 – Januari 2021 - 6,50 €

Wandelen in de Kaukasus

Met Titou, Ripette en twee kurkentrekkers door de Queyras Winterse tweedaagse tussen Aywaille en Trois-Ponts Op de mountainbike door de Livradois-Forez Schelde en Scarpe à l’improviste Make-over van het LF-netwerk Fietsen door een paarse zee W I N N A A R S

F O T O W E D S T R I J D

2 0 2 0 !

In het spoor van d’Artagnan •Museumtocht langs de Leie • Krijtlandpad • GR 12

DICHTBIJ | België

Zwinbosjes.

Westfront Nieuwpoort.

in de verte. Spinoladijk. Oostende

Van het Zwin tot De Verloren Gernoare Zaterdag 17 oktober, gezellig aan de ontbijttafel. Op de radio en in de weekendkranten alleen maar onheilspellende coronaberichten. Eén lichtpuntje toch, het weerbericht. “Het wordt vandaag een zonnige dag. Tegen de avond in het uiterste westen van het land mogelijk een spatje regen.” Voor ons het signaal om de fietsen in te laden en de gloednieuwe Kustroute te ontdekken. Æ Tekst en foto’s Bart Vermeulen

Bruisende zee

Zowaar een klimmetje

Attracties alom

We laten de auto achter op de parking van het Zwin en fietsen door de Zwinbosjes richting Het Zoute, waar we voor het eerst uitzicht hebben over de Noordzee. Verderop zullen we vanaf Bredene tot voorbij Westende-Bad en in Nieuwpoort-Bad kilometerslang over de zeedijk peddelen. Op rustige dagen moet het hier heerlijk fietsen zijn terwijl de bruisende zee in harmonie met de (rug) wind het tempo aangeeft. Maar vandaag is er behoorlijk wat volk aan de kust en dan is het echt wel opletten om tussen de kuierende toeristen en de joelende kinderen heen te laveren. Onze stuurmanskunst wordt regelmatig stevig op de proef gesteld. En dan is een goede signalisatie geen overbodige luxe. We hebben die langs het hele traject perfect kunnen volgen en de gps maar een paar keer als hulplijn gebruikt. De bordjes vallen heel goed op door hun aparte vorm en grootte. Alleen wanneer een ‘omleiding’ wordt voorzien, moet je extra attent zijn. Omleidingen zijn niet zo goed aangeduid als bij de knooppuntbordjes met hun volle oranje achtergrond. We vernemen bij Westtoer dat hieraan wordt gewerkt.

Onderweg vertoont het landschap veel variatie. Jammer genoeg doen de wegen en wegdek hetzelfde. Tijdens onze rit wisselen mooie en rustige stukken af met (bijzonder) drukke passages. Het eerste geldt zeker vlak bij de Nederlandse grens op de goede berijdbare grindpaden van de prachtige Zwinduinen. Idem voor onze passage doorheen de Doornpanne, een uitgestrekt – naar Vlaamse normen toch – natuur- en waterwinningsgebied op een boogscheut van de Franse grens. In Koksijde klim je trouwens bijna tot helemaal op de top van onze hoogste duin, de Hoge Blekker. Om na een korte afdaling vlotjes door de hoofdstraat van Koksijde-Bad te bollen, recht naar de Zeedijk en een korte passage langs het strand tot in Sint-Idesbald. De drukste stukken liggen vooral langs de zeedijken. Op onze herfstige zaterdag in oktober flaneerde er verdraaid nog veel volk. Mensen komen een frisse neus halen, slenteren wat rond en komen nog een laatste keer jodiumvitamientjes tanken voor ze de lange donkere winter ingaan.

Hier en daar vinden we bepaalde passages helemaal niet leuk. In Blankenberge bijvoorbeeld loopt het traject langs een drukke doorgangsweg. Auto’s en vrachtwagens scheren rakelings voorbij. Jammer, want we missen een passage langs – of zelfs over – de Pier, toch één van de belangrijkste landmarks aan onze kust. Voor wie graag onderweg een bezoek aan een attractie of museum meepikt, hebben we wel goed nieuws. De Kustroute brengt je langs het Zwin, Seafront, SeaLife, Domein Raversyde, Westfront, Haven rond vaarten Seastar, het Navigo Visserijmuseum, en net voor de Franse grens ook Plopsaland en Plosaqua.

| Op Weg 2020-6

Gratis veerdiensten Verderop richting Wenduine fietsen we langs de drukke Koninklijke Baan, gelukkig in een aparte bedding voor fietsers. Voorbij het centrum van Wenduine loopt het traject tot Oostende via de Driftweg. Het is er rustig en veilig fietsen in een groene omgeving. Net voor Oostende nemen we ter hoogte van de ‘Twins Club’ de duik naar de

WANDELREPORTAGE | Nederland

Een stukje buitenland in Nederland Het Krijtlandpad

Zuid-Limburg ziet er op de kaart uit als een appendix die aan de rest van Nederland bengelt. Qua volksaard en taal lijkt het niet echt bij het land te horen en ook het schitterende landschap is on-Nederlands. Wij trokken op ontdekking op het vernieuwde Krijtlandpad. Æ Tekst Christina Bloem – Foto’s Jacques Huinck

Canyon Wij lopen Maastricht uit via de Groene Loper, een nieuw park boven op de kilometerslange tunnel van de autobaan. Wij horen of zien de auto’s niet en stappen rechtstreeks het ZuidLimburgse Heuvelland in. Bospaden brengen ons bij een enorme krater, een soort canyon. De Curfsgroeve is een oude mergelgroeve die ruim tien jaar geleden aan de natuur is teruggegeven. Diep beneden ons grazen geiten. Via een ijzeren trap dalen we 88 treden af om een paar verdiepingen lager verder te gaan op een holle onverharde weg. Geruime tijd blijven we langs beboste heuvelflanken slingeren en dalen

| Op Weg 2020-6

dan langzaam naar de bewoonde wereld, waar de zonnige terrassen aan de Geul ons onweerstaanbaar toelachen. We volgen de rivier een paar kilometer, soms op een smal paadje hoog boven het snelstromende water. Stevige touwen voorkomen dat we naar beneden glijden. Het doet denken aan Zwitserland.

Op en af Valkenburg is druk en toeristisch en we zijn blij wanneer we het stadje verlaten. Dat wordt meteen klimmen op een slingerend pad met hier en daar traptreden. Maar ook boven is het één en al toerisme: een kabelbaan, een uitkijk-

toren, een minigolfbaantje, een speeltuintje, een uitkijktoren en een overvolle parkeerplaats, wat een lawaai. Een slingerende afdaling en een steile klim verder bereiken we het plateau. Bosgebieden wisselen af met maïs, ruig gras en wuivend koren. De aardappels staan in bloei, grote velden vol witte bloemetjes. We gaan weer dalen, eerst geleidelijk langs een bos, daarna steiler langs glooiende weilanden met zwartbonte koeien en korenvelden met hier en daar een eenzame boom. Zo ver het oog reikt is er geen dorp of boerderij te zien, het lijkt hier onbewoond. Helemaal in de verte bespeur ik een paar windturbines. We passeren een knoes-

FIETSREPORTAGE | België, Frankrijk

Voie verte langs de Scarpe.

Schelde en Scarpe à l’improviste Parc Naturel Transfrontalier du Hainaut

Hoe beleef je een tocht als je onvoorzien en onverhoeds op pad gaat? Met een gedegen voorbereiding hadden wij geen gokje gewaagd op een roestig sluisbruggetje, geen kasteel bezocht dat niet bezocht kon worden en niet écht over een oude spoorweg gefietst. Æ Tekst en foto’s Johan Lauwerier

Nieuwe normaal? Twee mislukte pogingen hebben we achter de rug om in de buurt van de brug in Vieux-Condé het jaagpad langs de Schelde te bereiken. De laatste mogelijkheid lukt, met een eindje veldrijden door een weide. Het grind-aarde pad op de Schelde-oever is net niet te hobbelig om het erop te wagen. Wel wijst geen enkel bordje erop dat we

| Op Weg 2020-6

ons op een fietspad bevinden. Maar we geraken vooruit, in de richting van onze bestemming ook nog. Tot het pad eindigt bij een tot de rand met struikgewas gevulde sluis op een parallel kanaaltje van een oude Scheldearm. Het ijzeren loopbruggetje over de sluiskom zit vol roestgaten. Het lijkt erop dat het soms nog door mensen wordt gebruikt. Gezien we dit kunnen navertellen zijn

we voorlopig niet de laatsten die hier fiets aan de hand zijn kunnen ontsnappen. Maar wat komen wij hier in hemelsnaam zoeken? Is dit misschien onze invulling van het ‘nieuwe normaal’ in het recreatief fietsen? Of is dit eerder een plek voor een andere hobby? Archeologie van het 19deeeuwse industrieel en waterbouwkundig erfgoed of zoiets?

WANDELAVONTUUR | Frankrijk, België

Plots ontvouwt zich het Maasdal voor mijn ogen, met het plaatsje Bogny-sur-Meuse.

Vier dagen volstrekte stilte en een dieseltrein GR 12 en GR 16

Tussen Kerst en Nieuwjaar is het stil op het werk, dus plande ik vijf wandeldagen in op de BelgischFranse grens. Alles zou met openbaar vervoer gebeuren, maar op het laatste moment kwam de auto toch ‘in the picture’ vanwege een maandenlange staking bij de Franse spoorwegen. Æ Tekst en foto’s Gregor Dirven

Waar is de bushalte? In de nacht na tweede kerstdag vertrek ik om halfvier met de wagen naar Gué d’Hossus, een grensdorp bij Rocroi, net over de Franse grens. In de koffer ligt de trekrugzak, mijn wandelschoenen en de Franstalige topogids van de GR 12. Vlakbij heb ik een hotelletje geboekt voor twee nachten, met de bedoeling om twee dagen zuidwaarts te wandelen. Ik parkeer mijn

wagen aan het gemeentehuis van dit kleine dorp, waar een bus om half zeven zou komen. Maar waar is de bushalte? Ik zie niet zoiets als een bushokje of een herkenbare haltepaal zoals in ons land. Maar exact op het voorziene uur komt een autocar, die stopt tegenover de kerk. ‘Charleville-Mézières’ licht op boven de chauffeur: “Dat is ‘m!”. Het ticket tot in Rimogne kost slechts € 2.

Nieuwe trajecten Het is nog stikdonker als ik de rugzak omgesp en mijn eerste passen zet op zoek naar de GR 12. Eenmaal de vertrouwde wit-rode streepjes gevonden volg ik die in noordoostelijke richting, naar het Lac des Vieilles Forges. Zodra ik het asfalt verlaat trappen mijn voeten in modder, want het heeft veel geregend de afgelopen dagen. Vlak voor het meer moet ik links,

2020-6 Op Weg |

FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS

FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS FIETSNIEUWSFIETSNIEUWS

Nieuwe West-Vlaamse routes

Kunst langs de Maas

Westtoer presenteerde twee nieuwe fietsroutes, bewegwijzerd met de bekende zeshoekige bordjes. De viertalige kaartbrochures kosten € 3. www.westtoer.be. Met de Mandeldalfietsroute verken je het landschap van Mandel en Leie. Via authentieke buurtwegen fiets je langs provinciedomein De Baliekouter te Wakken, de fruitboomgaarden van Dentergem, door de Mandelmeersen, over een oude spoorbedding en het jaagpad van het Kanaal Roeselare-Leie. De Poelberg vormt de enige beklimming op dit vlakke traject van 54 km.

Vlaams Wielererfgoed Om het Vlaamse wielererfgoed beter zichtbaar te maken lanceerden Toerisme OostVlaanderen en Westtoer het Homeland of Cycling project. In het Heuvelland en de Vlaamse Ardennen zijn meer dan 50 beruchte hellingen en kasseistroken van de Vlaamse wielerklassiekers met hun begin- en eindpunt op de baan aangeduid. Ze zijn als Flandrien Challenge segmenten met hun lengte en stijgingspercentage in de bucketlist van de bij wielertoeristen populaire app Strava opgenomen. Als je met de Strava app fietst en een Flandrien Challenge segment passeert, wordt dit aan je palmares toegevoegd. Zo wordt het Vlaamse wielererfgoed nog populairder en beter herkenbaar bij alle wielertoeristen. www.westtoer.be en www.tov.be.

Reis naar de Boer Een nieuw initiatief rond kamperen is Reis naar de Boer, kamperen op een weide met pop-up voorzieningen zoals douche en toilet. Omdat kamperen bij de boer in Vlaanderen wegens de administratieve rompslomp en de voorwaarden die Toerisme Vlaanderen eraan stelt, nooit goed van de grond kwam, heeft een groep enthousiaste kampeerders het administratieve heft in handen genomen. Zij willen met het platform

| Op Weg 2020-6

De 53 km lange Hoppelandfietsroute voert je dwars door de glooiende Westhoek in de streek rond Poperingen en Vleteren. Je fietst langs imposante hopvelden en brouwerijen die met deze hop hun ambachtelijke streekbieren maken. Je duikt in het groen van het Helleketelbos en de Sixtusbossen en passeert langs littekens van WOI die nog steeds het landschap tekenen. Je komt ook in kasteeldomein De Lovie. Het is de eerste keer dat een recreatieve fietsroute door het domein van dit neoclassicistische kasteel voert.

Reis naar de Boer het bureaucratische luik op zich nemen en het voor de boeren aantrekkelijker maken om een kleinschalige pop-up camping voor fietsers en wandelaars ter beschikking te stellen. Aanvankelijk is alleen naar de mogelijkheden in de Leievallei gekeken met als resultaat twee locaties. Er zullen er ongetwijfeld nog vele volgen. Een overnachting kost gemiddeld € 25 per tent plus € 5 per persoon. Meer info via reisnaardeboer.be.

Icoonroute langs de kust Westtoer lanceerde de eerste icoonfietsroute, de Kustroute (93 km). Deze vervangt de bijna 20 jaar oude Kustfietsroute en de LF1 Noordzeefietsroute. Je fietst niet alleen naast het strand, door duinen en polders, slikken en schorren maar maakt ook kennis met het culturele en maritieme erfgoed van de badplaatsen. Op mooie plekjes wordt picknickmeubilair geplaatst. De Kustroute sluit naadloos aan op de Nederlandse Kustroute en de Franse Vélomaritime en maakt onderdeel uit van de Europese langeafstandsroutes EV4 (Central Europe Route) en EV12 (North Sea Cycle Route). Zie p 6-7 voor een artikel over de nieuwe Kustroute. De kaart is te koop bij Westtoer. Prijs € 3,00. www.westtoer.be

Het Limburgse traject (160 km) van de internationale Maasroute voert langs mooie steden en door indrukwekkende natuur die door de mens en de Maas is gevormd. Om er extra beleving aan toe te voegen werden deze zomer bij rustplaatsen tien gigantische kunstwerken geplaatst die het verhaal van de gemeente vertellen waar de rustplaats zich bevindt. In Venlo bijvoorbeeld staan enorme klapstoelen, in drakendorp Beesel staat een gigantisch drakenzwaard, bij Susteren, het smalste stukje Nederland, vind je een heel hoge smalle stoel. www.maasroutelimburg.nl

Van Parijs naar Het Kanaal

In oktober werd de nieuwe fietsroute La Seine à Vélo officieel geopend. Meer dan 420 km bewegwijzerede fietspaden verbinden Parijs met Le Havre en Deauville. De route doorkruist acht departementen en voert langs heel diverse landschappen in de vallei van de Seine. Onderweg zie je ook veel cultureel erfgoed zoals de kathedraal van Rouen, de abdij van Jumiège en een aantal kastelen zoals dat van Malmaison, Roche-Guyon en Gaillard aux Andelys. Ook het kanaal van Saint-Denis en de rivierhavens en de stranden van Normandië staan op het menu. In de komende maanden wordt de laatste hand gelegd aan speciale voorzieningen voor fietsers. Je vindt alle info en gpx-tracks over deze interessante route via www.laseineavelo.fr. Begin 2021 zal er een gids over deze route verschijnen.

Alleen de wereld rond

In Dwaalspoor neemt Marica van der Meer je achter op de fiets mee op avontuur. Zoals altijd bij haar monstertochten vertrekt ze van thuis, het stadje Workum in Friesland. Via Antwerpen rijdt ze eerst naar Marokko

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWS

WANDELNIEUWSWANDELNIEUWSWANDELNIEUWS

Wandelroute van het jaar Ook dit jaar zal de Fiets en Wandelbeurs een trofee uitreiken voor de mooiste nieuwe wandelroute van het jaar in de Benelux. Ondanks – of misschien wel dankzij – de beperkende corona maatregelen overtrof het aantal aan meldingen dit jaar alle verwachtingen. Het ging daarbij om routes die tussen november 2019 en november 2020 nieuw gerealiseerd of ingrijpend vernieuwd werden. Na een eerste selectie op basis van de criteria en een aantal verkenningen op het terrein selecteerde de jury 17 kandidaten voor de longlist, waaronder onze grondig vernieuwde routes GR 561 KempenMaaspad (zie ook de reportage in Op Weg 2020 4) en de StreekGR Dijleland (reportage in volgende Op Weg). De overige genomineerden zijn in alfabetische volgorde: het Krijtlandpad (lus van 100 km door de heuvels van ZuidLimburg), de Martin Luther King Vijfdaagse (vijf rondwandelingen van 17 tot 20 km in Amsterdam langs plekken die herinneren aan Dr. King), het Pad van de Vrijheid (lus van 155 km rond Wageningen langs plaatsen die een rol speelden in WOII), het Pionierspad (217 km in de

Uit je kot “Blijf in uw kot”, was de kreet van de Vlaamse Overheid tijdens de eerste lockdown. De nieuwe serie wandelgidsen Kom uit je kot speelt daarop in. De gidsjes zijn een aanzet om tijdens overwegend korte wandelingen op een verantwoorde manier de eigen streek en bekende of minder bekende steden te verkennen. Het eerste gidsje in de reeks is Uit je kot - Wandelen in Oost-Vlaanderen. Alle routes starten bij een treinstation, zijn voorzien van duidelijke kaartjes en sluiten af met plaatselijke ‘Kom uit je kot-tips’. Je maakt kennis met Aalst, Dendermonde, Gent, Geraardsbergen, Lokeren, Ninove, Oudenaarde, Ronse en Wetteren. Andere provincies zullen volgen. Uitgeverij Odyssee Reisgidsen, prijs € 15,50. Lezers van Op Weg kunnen een exemplaar zonder verzendkosten bestellen via de link www.odyssee-reisgidsen.nl/gids/ wandelen-in-oost-vlaanderen.

| Op Weg 2020-6

Noordoostpolder en Flevopolder), de Randonnées en Boucle dans la province du Luxembourg (16 wandellussen op GR en streek-GR paden in de provincie Luxemburg, RivierPark Maasvallei (lus van 137 km langs de Belgische en Nederlandse oever van de Grensmaas), de Route des vins (vier thematische routes langs wijngaarden in ZuidLimburg), het Struinpad (200 km zonder echt pad struinen langs de rivier de Waal), Te voet met boswachter Ellen (lus van 53 km langs een oude Bondswandeling in de streek van Nijmegen), het Wandelnetwerk de Merode (uitbreiding met 170 km), het Wandelnetwerk Getevallei (uitbreiding met 260 km), de Wandelroute De Groote Peel (vier wandellussen rond Asten in de Peel), de Westfriese Omringdijk (streekpad van 150 km rond een historische dijk uit 1250), Westhoektrails (drie lijnwandelingen tussen 12 en 19 km met gebruik van openbaar vervoer) en tenslotte Zeeuwse Zwerftochten (17 wandelingen van 12 tot 26 km door Zeeland). Begin januari 2021 zal de shortlist van een vijftal kandidaten worden voorgesteld en de trofee zal op 13 februari tijdens de Fiets en Wandelbeurs in Gent worden uitgereikt. (onder voorbehoud)

Waasland Toerisme Oost-Vlaanderen stelde twee nieuwe wandelnetwerken voor, beide in het Waasland: Moervaartvallei en Grenspark Groot Saeftinghe. Ze zijn grensoverschrijdend en samen goed voor 420 km wandelplezier. De landschappen van beide netwerken zijn bijna elkaars tegenpolen. Dat rond de Moervaart bestaat uit bos en weidegebied en dat van Groot Saeftinghe uit polders en overstromingsgebieden. Ze sluiten naadloos op elkaar en op het Nederlandse netwerk aan en hebben elk hun eigen wandelkaart. Het bijhorende gidsje Wandelen in het Waasland – Vijf routes op de wandelnetwerken Moervaart en Grenspark Groot Saeftinghe is het negende in de serie thematische fietsen wandelgidsen van Toerisme Oost-Vlaanderen. Het bevat vijf knooppuntroutes vanuit Wachtebeke, Eksaarde, Moerbeke-Waas, Sint-Gillis-Waas en Ouden Doel bij Beveren.

De kaarten kosten € 6 per stuk, het gidsje eveneens. Het pakket met beide kaarten en het boekje kost € 14,95. www.routen.be

Tuin van Utrecht De Kromme Rijn vormde duizenden jaren geleden de hoofdloop van de Rijn. De toen indrukwekkende stroom maakte deel uit van de Limes, de noordgrens van het Romeinse Rijk. Nu is de Kromme Rijn een lieflijk riviertje dat tussen boomgaarden kronkelt. Haar stroomgebied, ten zuiden van Utrecht, was in de middeleeuwen en ook daarna een toevluchtsoord voor rijke Utrechtenaren. Vele landhuizen en kastelen getuigen daar nog van. In deze gevarieerde streek die in het zuiden begrensd wordt door de rivier de Rijn en in het noorden door de Utrechtse Heuvelrug, werd het Kromme Rijn Wandelnetwerk ontwikkeld. Ruim 500 km wandelplezier met de Kromme Rijn als rode draad. Info en downloaden van kaartje en suggestieroutes: www.routesinutrecht.nl

Westhoek Westtoer is begonnen alle wandelnetwerkkaarten volgens een nieuwe opzet samen te stellen: één (viertalige) overzichtskaart per wandelgebied met daarop alle knooppunten en provinciale landschapsroutes. De kaart van Wandelnetwerk Ieperboog is de eerste die onder handen is genomen. Hierop vind je behalve de knooppunten ook de Gasthuisbossen wandelroute (10 km) en de nieuwe Palingbeek wandelroute (12,4 km). Deze 57e landschapswandelroute van Westtoer laat je kennismaken met de mooiste plekjes van het domein Palingbeek en voert ook langs overblijfselen van WOI. Je kan een kaartje en de gpx-tracks van de website downloaden. De wandelkaart is te koop bij Westtoer, prijs € 8,00. www.westtoer.be

Wandelen in Rijnland Dat er ook in het drukke westen van Nederland volop wandelmogelijkheden zijn, bewijst de nieuwe gids Wandelen in Rijnland. Hij bevat 12 rondwandelingen van 11 tot 19 km in het ZuidHollandse deel van het Groene Hart.

WANDELREPORTAGE | Georgië

Svan towers in Svaneti.

Wandelen in de Kaukasus Het is november en er valt natte sneeuw in de donkere straten van Moskou. Wij zitten warm en gezellig binnen in een klein, overvol restaurant. Obers lopen af en aan met steeds weer nieuwe schotels met de heerlijkste gerechten. De eigenaar vertelt ons trots dat hij Georgiër is. “Al het goede komt uit Georgië : de beste wijn, de beste keuken en vadertje Stalin.” Van die laatste zijn we niet overtuigd, maar de wijn en de keuken zijn inderdaad fantastisch. Op onze smartphone ontdekken we dat de Kaukasus voor een groot deel in Georgië ligt. We maken meteen plannen voor een wandelvakantie. Æ Tekst en foto’s Christophe Deblaere

| Op Weg 2020-6

FIETSTIP | België

De Jekervallei net over de taalgrens.

Fietsen langs de taalgrens

DEEL 7 De Jekervallei tussen Tongeren en Kanne Verwonderd over de tegenstrijdige tweetaligheid rond onze taalgrens verkende redacteur Ward Van Loock in de zomer van 2019 de grillige scheidingslijn tussen Vlaanderen en Wallonië, van Komen tot Voeren. In aflevering 7 fietsen we langs weerszijden van de Jeker die aan de overkant van de taalgrens Geer genoemd wordt. Æ Tekst en foto’s Ward Van Loock

De Jeker ontspringt op het plateau van Luiks Haspengouw in de buurt van Hannut. De rivier doet Waremme aan, stroomt door Tongeren en wringt zich dan door een smalle maar oh zo mooie vallei naar de Maas. In Kanne loopt ze ongemerkt onder het Albertkanaal door en stort haar rustige wateren in de slome Maas in Maastricht. De fietsweg door het overweldigend groene dal van de Jeker wordt vaak de ‘Via Jecore’ genoemd, als een verre herinnering aan de Romeinse heirweg die Tongeren verbond met Maastricht. De Latijnse benaming heeft trouwens het voordeel dat je niet voor de keuze Vlaams-Waals staat.

| Op Weg 2020-6

Volledig Vlaams Maar we starten in Kanne. Dit grensdorp van 1200 inwoners in de uiterste zuidoosthoek van Limburg wordt in tweeën gesneden door het Albertkanaal. Het ligt als een appendix ingesloten tussen Wallonië en Nederland. Opkanne en Neerkanne zijn met elkaar verbonden door een sierlijke hangbrug van 120 m lang. Het dorpsleven speelt zich vooral af in Neerkanne. Fietswandelend door de weinige dorpstraten treffen we er verbazend veel horecabedrijvigheid aan. Dit heeft alles te maken met de intense champignonkweek in de plaatselijke mergelgrotten. In de fifties en sixties arriveer-

den hier dagelijks busladingen toeristen en schoolklassen om deze plaatselijke lekkernij te proeven na een grotbezoek. Anders dan bij de andere Jekerdorpen die kozen voor het welvarende Liège, bleef Kanne na 1962 volledig Vlaams. De Kannenaars hadden Luik niet nodig want het ging hen economisch voor de wind dankzij de champignons. Het kasteel van Neerkanne was ooit zetel van deze heerlijkheid. Maar bij het vastleggen van de landsgrens, pleegde plaatselijke baron Ignatius de Thier de Neerkanne ‘landverraad’ door in 1839 te kiezen voor Nederland. De grens van zijn domein is dus tegelijk de landsgrens. Het drielanden-

FOTOREPORTAGE | Frankrijk

Fietsen door een paarse zee

Enkele jaren geleden fietste ik de Tour du Luberon in de Vaucluse. Mooi, maar in september was er geen sprietje lavendel meer te zien, terwijl de paarse bloemen toch de ziel van de Provence uitmaken. Toen al rijpte het idee om hier ooit terug te keren, maar dan in volle bloeiperiode. Paarse velden lenen zich immers uitstekend voor een combinatie van fietsen met mijn andere hobby, landschapsfotografie. Uitgebreid zoeken op internet leverde mij twee plaatsen op met concentraties van velden: het plateau van Sault aan de voet van de Mont Ventoux en het plateau van Valensole bij het Lac de Sainte-Croix. De coronacrisis dreigde roet in het eten te gooien maar net op tijd gingen de grenzen open. Elk nadeel heeft zijn voordeel: door de reisbeperkingen ontbraken de dichte drommen toeristen die zich elk jaar gewapend met een fototoestel ter plekke begeven. Op vele plaatsen was ik alleen en kon ik in alle rust foto’s nemen. Æ Tekst en foto’s Guido Vandroemme

| Op Weg 2020-6

WANDELTIP | België

Langs de Ninglinspo, de ‘enige bergrivier van België’.

Winterse tweedaagse tussen Aywaille en Trois-Ponts Geen kinderen en mijn lief ver weg op een Spaans eiland. Dan zit er maar één ding op: hiken! Met wandelmaat Geert trok ik naar de winterse Ardennen voor een tweedaagse staptocht met voldoende uitdaging: de GRP 571 tussen Aywaille en Trois-Ponts. Æ Tekst en foto’s Bart Caers

Een flauw winterzonnetje Als we van de goedgevulde trein stappen in Aywaille is de wekelijkse dorpsmarkt in volle gang, dus beginnen we al meteen met een culinaire stop voor een smaakvolle Ardense braadworst. We steken de Ambléve over en beginnen meteen aan de eerste hoogtemeters. Een flauw winterzonnetje en de geleverde inspanning zorgen ervoor dat er al meteen wat laagjes kleren verdwijnen in de rugzak. We trekken over de kam om enkele kilometers later weer af te dalen richting Remouchamps. In de ‘réserve naturelle de la Heid des Gattes‘ stoppen we aan een ‘belvédère’ waar we het gezelschap krijgen

| Op Weg 2020-6

van enkele verbaasde berggeiten, die zich al lieten ruiken lang voor we ze zagen.

Les gattes De ‘gattes’ zoals de geiten in de volksmond genoemd worden, lopen vrij rond in een oude steengroeve. Op de zuidwand van de kalkhoudende zandsteengroeve groeien zeldzame planten en de poelen beneden zijn een broedplaats voor veel verschillende soorten amfibieën. Op de hopen steenpuin scharrelen reptielen rond, zoals muurhagedis en gladde slang. We wandelen verder langs de winkel van wielrenner Phillipe Gilbert richting het centrum van Remouchamps.

De enige bergrivier in België Daar stappen we eerst binnen bij de lokale kruidenier. Een in de zon badend terrasje is heel verleidelijk, maar we besluiten nog wat door te wandelen. Na een stevige klim en een gezapige afdaling belanden we in Nonceveux, in het gehucht Sedoz. We wijken even af van de GRP 571, die via het gehucht Quarreux en de vallei van de Chefna naar boven loopt. Wij verkiezen om de Amblève te verlaten via de GR 15 in de vallei van de Ninglinspo. Dat beekje wordt wel eens, met de nodige overdrijving, de enige bergrivier van België genoemd. Het gemiddelde stijgingspercentage is 8 %, wat op

FIETSREPORTAGE | België

Coronareis met bergklassement In de buurt van Lescheret, het meest zuidelijke punt van onze tocht.

We zouden deze zomer de Pyreneeën doorkruisen, maar ook wij moesten onze fietsplannen bijsturen omwille van een virusje. Het werd een tocht door het oosten van België met een tipje Nederland. Het klinkt cliché, maar we waren echt verrast door de schoonheid van ons land. En ook wel een beetje door de lastigheidsgraad, al had de warmste week ooit gemeten in België daar ook iets mee te maken. Æ Tekst: Koen De Roo Foto’s: Warre De Roo, Koen De Roo, Ineke Danschutter

Na onweer … De voorbije twee dagen maakten we ons klaar voor onze fietstocht, bij temperaturen van … 35 °C. De hittegolf zou nog minstens vier dagen aanhouden en we begonnen wel wat te twijfelen. De weerman raadt bovendienaan uit de zon te blijven en geen zware inspanningen te doen, twee dingen die een beetje moeilijk zijn bij een fietstocht. Sorry dus, Frank. Daarnaast heeft het ook al drie weken zo goed als niets geregend. Cijfers hebben we daarvoor niet nodig, een blik op onze uitgemergelde moestuin zegt genoeg.

| Op Weg 2020-6

Maar juist op het moment dat we vanuit Kiewit willen aanzetten, barst een onweer los dat wel twee uur zal duren. We schuilen nog even, maar omdat Pukkelpop hier 200 meter verder dit jaar toch niet doorgaat, besluiten we de regen dankbaar te ontvangen. In deze hitte doen die gieters over onze koppen zelfs deugd. We fietsen al snel in dubbele betekenis door het bekende water in Bokrijk. De grootste hitte is even weg. Wij blij dus, behalve Ineke die even later merkt dat haar nieuwe gsm het begeven heeft onder het vocht. Ook haar reserve inlegkruisjes zijn plots driemaal zo dik geworden…

… komt zonneschijn Rond 14 u klaart de hemel uit en picknicken we in het Munsterbos in Munsterbilzen. Bij het binnenrijden van Nederland passeert een bestelwagen met daarop ‘Schoonmaakkracht’. Wij zijn beiden leerkrachten en bedenken allebei enkele seconden later voor het eerst dat in ons eigen beroep ook het woordje ‘kracht’ schuilt. We doen wat aan bikesightseeing in Maastricht, lopen even rond in de SintServaesbasiliek, doen een terrasje en belanden daarna al snel op het parcours van de Amstel Gold Race. Na de eerste twee bergjes moeten

FIETSAVONTUUR | Frankrijk

Op de mountainbike door de Livradois-Forez Even de gps raadplegen op de grens tussen Livradois en Forez.

In de noordelijke Auvergne ligt het wondermooie natuurpark Livradois-Forez, groter dan Oost-Vlaanderen. Onbekend, maar zéér bemind door vijf mountainbikers die zes dagen dit ruige landschap en zijn oneindige schoonheid doorkruisten. Van de vallei van de Dore, die de ‘Livradois’ in het westen scheidt van de ‘Forez’ in het oosten, naar de Monts Noirs in het noorden. Æ Tekst en foto’s Willem Dhaenens

Handen aan de remgrepen Dus daar staan we die ochtend, uitgedost en ingesmeerd, op de parking van de groepsherberg voor ‘vététisten’ in Aubusson-d’Auvergne, de glimmende paarden en hun karren bijna niet in te tomen. Meteen duiken we het bos in en de steile helling af, minutenlang recht op de trappers, handen aan de remgrepen, tot over de Couzon, een van de tientallen zijriviertjes van de Dore. Even rap moeten we dezelfde vallei weer uit, zó steil dat het te voet moet, sleurend aan de fiets en zijn vracht. “Onmogelijk!” schreeuwt de gids Geert, “Retour!” Via een asfalt omweggetje klimmen we tot in het gehucht Le Mégain.

| Op Weg 2020-6

Bedoeling was om langs het ‘Maison du Parc Naturel’ te passeren, maar voorbij Augerolles beseffen we dat onze gpx-track te vaak over paden loopt die een paard met kar niet kan afdalen zonder een poot te breken, dus kiezen we geregeld voor asfalt. Aan 50 km/u vliegen we naar de Dore, waar het treinspoor ligt van het fenomenale toeristentreintje tussen Ambert en Courpière. Terwijl Geert zijn leegloper weer opblaast, staan wij te plassen of de Romaanse kapel van Saint-Just uit de 10de eeuw te bewonderen, in die volgorde van belangrijkheid. Saint-Just werd in de middeleeuwen aanroepen om kleine kinderen van hun melk korstjes te bevrijden.

Spanningsveld We vatten de klim aan naar Tours-sous-Meymont. De gpx-track laten we links liggen, het inwendige kompas van Geert doet zijn stuur trillen in de richting van Chapelle-Agnon. Dat lieflijke dorp wordt onze picknickplek, op een bankje in de schaduw van de kerk. De demografie van dit dorp is illustratief voor de ganse regio: in 1840 telde het 3000 inwoners, in 2000 nog 420 en intussen is het nog gedaald. Aan de fontein is het water ‘non-potable’, terwijl wij uitgedorst zijn. De zon verschroeit onze haardos en zelfs onze ademhaling. Dat was klauteren, naar Echandelys, en de drinkbussen zijn leeg, maar we krijgen van de Hollandse Mélanie heerlijk koel water. Vijf dor-