FIETSAVONTUUR | Frankrijk

Coronaparty Beaugency op de oever van de Loire.

Parti en France

Dankzij corona befietsten wij vanuit ons kot het verbazend boeiende Waasland (Op Weg, 2020 3). Doel: hoofd, lijf en leden gezond houden. Die buurtverkenningen smeken zonder twijfel om herhaling, maar ook het ‘nog wat verder’ lonkte. Honger naar een verboden vrucht? Zin om de ‘topvorm’ na de zowat 2500 coronakilometers te valoriseren? Hoe het ook zij, de snel schrijdende exit in juni kon ons wel bekoren om even te proeven van het nabije buitenland.

Æ Tekst en foto’s Griet Van de Keere en Freddy Cloet

Déconfinement

De benen jeukten, zitvlees en zadel waren aan elkaar gewend geraakt en er lagen verse buitenbanden op de fiets. Dus waarom niet? Bovendien, een nadeel heb ook hier weer een voordeel: als leden van de zogenaamde risicogroep beschikken wij enigszins autonoom over onze agenda en konden wij al kort na de déconfinement in Frankrijk gaan fietsen. In die haast speelde het argument ‘nieuwe bezems’ een hoofdrol. De consignes sanitaires waren half juni nog kakelvers, we hadden geen laksheid te vrezen bij wat moest of niet mocht. Bovendien is het op dat moment sowieso nog niet te druk. Wij werden niet ontgoocheld: naar Franse en zeker naar Belgische normen zagen we hygiënische aandacht, voelden ons comfortabel, wenden onszelf vlot aan obligate ontsmettings- en afstandsrituelen en aan het systematisch opzetten van het mondmasker – dat bij onze terugkeer in België plots ‘mondkapje’ bleek te heten.

Blois en Bayeux

In Frankrijk gaan fietsen? Ja, maar voici l’embarras du choix. De ViaRhona afwerken? Te ver voor een tiendaagse. Eurovélo 6 vanaf Mulhouse? Of toch die droom van het traject Orléans-Zee langs de Loire of een van die andere etapperitten die nog in de pijplijn zitten? Beter niet. Het dagelijks moeten vrezen of een nieuwe slaapstede coronagewijs wel zal voldoen, leek in deze tijden wat te weinig ontspannend. Dus werden het twee nauwlettend

Chambord: genoeg ruimte voor social distancing.

gescreende nachtverblijven: vijf dagen bij Blois aan de Loire, waarna Bayeux in Normandië ons vijf nachten mocht herbergen. Die ‘La Loire à Vélo’ sparen we na deze korte degustatie voor latere consumptie, de Francette en Eurovélo 6 blijven in de pijplijn. De vélo zelf moest natuurlijk wel mee, anders konden we niets melden aan Op Weg. Blois en Bayeux voldeden ruimschoots als centre de rayonnement. De node aanvaarde formule met plaatselijke toertjes is vatbaar voor herhaling. Het voelde leuk om eens meer resident, niet louter passant te zijn, om in de slaapplaatsen enkele dagen thuisgevoel te kweken, om regio en mensen beter te leren kennen. Het contact is minder vluchtig dan bij een éénnachtspassage en de terreinkennis van de gastheer en -vrouw inspireerde ons met advies en correcties op de voorgekauwde wegen uit folders en websites.

Les Châteaux à vélo

Beide uitvalspunten waren niet lukraak gekozen: bij Blois konden we via duidelijk uitgestippelde en bewegwijzerde fietsroutes de Loire en haar schitterende kastelen verkennen. ‘Les Châteaux à vélo’ bood niet minder dan 13 lussen die we konden combineren tot gevarieerde dagtochten. Of we namen trein of auto om verderop in het zadel te klimmen. Ook al deden

Wij hadden een fijne vakantie. Met dank aan corona, die het andere virus – dat van de drang naar langeafstandsroutes – voor even neutraliseerde.

de bordjes met het embleem van La Loire à Vélo en de Eurovélo-wegwijzers wel eens dromen van meer, zo’n plaatselijke boucle was een zalig genot. Er is natuurlijk de variatie van de vele prachtige kastelen – iemand interesse om het Château de Menars bij Blois te kopen met zijn 80 kamers? Da’s dan € 31 550 000 – en er is de fenomenaal mooie oever van de wilde rivier tussen Blois en Beaugency. Maar we genoten ook erg van de rustige paden door het woud van Russy en rond het jachtslot van Chambord. Insgelijks bij het Normandische luik. Het pittoreske Bayeux liet ons zalig flaneren in de rust van de prille heropening. De kust en de hele Calvadosstreek nodigen uit tot culinair genieten en ook hier vonden we weer prachtige fietsroutes door het Normandische landschap, meestal goed bewegwijzerd en/of downloadbaar en naar eigen goesting aanpasbaar.

Historie

Door lokaal te blijven kregen we tijd voor een ‘grondige studie’ van de twee historische hoogtepunten van Normandië, militaire exploten die verliepen in een merkwaardig tweerichtingsverkeer: ‘in’ en ‘uit’. Richting ‘uit’ was de Verovering van Engeland door Willem van Normandië in 1066. Het verhaal wordt schattig verteld op het onschatbaar rijkelijk geborduurde tapijt van Bayeux, heerlijk in stripvorm gepresenteerd en geduid

De Normandische kliffenkust bij Arromanches-les-Bains.

via een hygiënisch verantwoorde audiogids … De omgekeerde richting is recenter: vanuit Engeland Frankrijk binnenvallen om Europa te bevrijden van de Nazi’s. Daarvan kennen we de vermaarde landingsstranden en de resten van de tijdelijke haven in Arromanches. Ook achter de kustlijn bulkt het van herinneringen aan en musea over de gebeurtenissen van 6 juni 1944 en de maanden daarna. Militaire heroïek voor de ene, wraakroepende tragiek voor de andere. Onverschillig blijft niemand op de gigantische kerkhoven en de stranden waar de herovering van West-Europa werd ingezet.

Grindwegjes

Al die plaatselijk uitgestippelde tochtjes konden we eigenzinnig combineren en variëren, waarbij de soms nijdige hellinkjes ons beloonden met prachtige vergezichten over de falaisekust of de uitgestrekte velden. We reden langs rustige dorpjes met onvermijdelijke Normandische kerkjes, Châteaux-fermes, abdijen en oorlogskerkhoven. We mijmerden over leven en dood, oorlog en vrede, verzoening en vergeving. En dat allemaal op rustige départementales, grindwegjes door bosjes, en een enkele keer op een iets te drukke verbindingsweg. De mythische Mont-Saint-Michel was met de auto geen twee uur weg, dus verkenden we ook daar het heel bijzondere landschap via de slotkilometers van de 230 km lange fietsverbinding tussen Arromanches en de abdij op de rots.

Welverdiend

De dagen vlogen dit keer sneller voorbij dan de kilometers, want de honger naar trekken blijft. Als afwisseling met langere trajecten smaken deze noodgedwongen plaatsverkenningen zeker naar meer, net als de alomtegenwoordige fruits de mer of andere delicatessen die we in Normandië na een fietswandeling ‘welverdiend’ mochten degusteren. De discipline die de strijd tegen het virus ons oplegde kon zelden de pret bederven, maar was alomtegenwoordig in opschriften en gesprekken, in winkels, kerken en kastelen, van het ontbijt tot het slapengaan. Het opschrift “n’ayez pas peur” naast de preekstoel in de kathedraal van Bayeux miste zijn doel niet. Toevallig zagen we dat bord een vorige keer in het weekend na de aanslag op de Bataclan in Parijs… Het speelde in ons hoofd, met als bijgedachte: we mogen het geen kansen geven, maar we mogen onszelf de kansen om te leven niet ontnemen. In de geest van puristen oogt deze reiswijze misschien blasfemisch. We bolden honderden kilometers met een auto vol overdaad aan bagage, we fietsten dagtocht’jes’ met soms slechts één fietstas voor twee personen en we sliepen nachten na elkaar in hetzelfde bed. Fundamentalisten die dit problematisch vinden hebben recht op hun mening, maar wij hadden een fijne vakantie. Met dank aan corona, die het andere virus – dat van de drang naar langeafstandsroutes – voor even neutraliseerde.

PRAKTISCHE INFO

Châteaux à vélo: www.francevelotourisme. com/itineraire/pays-des-chateaux-a-velo.

ONLINE

FOTO’S