WANDELAVONTUUR | Frankrijk

Zonsondergang in afwachting van de rode maan.

Rondje Monte Renoso & rondje Monte Formicula

Omdat we als gezin graag genieten van de bergen, maar niet willen overdrijven met het gewicht van de rugzak, kiezen we vaak voor korte meerdaagse trektochten. Op Corsica resulteerde dat in tweemaal een driedaagse op een combi van GR-paden.

Æ Tekst en foto’s Yanick Bos

Deadslow

Vrijdagmiddag genieten we nog een laatste keer van een uitgebreide lunch met verse producten. Het is ongeveer 29°C en volgens de dienster zit Corsica midden in een hittegolf. Dat voelen wij als Belgen zeer goed. Het zal een pittige tocht worden ... We rijden nog eventjes door naar onze startplek, de Refuge de Capannelle op 1591 m hoogte. Het is bloedheet en ook de GR 20-wandelaars die er toekomen puffen na. We gespen de rugzakken op en gaan op pad. Deadslow, want het is meteen stijgen. We nemen niet de GR 20 maar een Variante. Zigzaggend stappen we door lage begroeiing omhoog. We komen aan de Ravin de Pizzolo en ontmoeten een koppel uit het Brusselse. Ze zijn enthousiast en lopen soms voor en soms achter ons. Wij proberen een gestaag tempo te houden in de broeiende hitte. Zo bereiken we het Lac de Bastani. Een mooi meertje waar ik meteen wat water kook om het vervolgens te koelen als drinkwater.

Rode maan

We gaan nog tot Punta Bacinello op 2247 m en zoeken dan een bivakplekje op het plateau tussen de stenen. Er zijn duidelijk geiten en

Twee korte meerdaagse tochten brengen ons in echte GR-sferen.

schapen gepasseerd en het is even zoeken om iets vlak en ‘niet-bescheten’ te vinden. Louis (8 j) is meteen al bezig stenen te vergelijken met die in zijn game Minecraft. Hij weet ook dat we vanavond kans maken op een ‘rode’ maan. De schaduw van de aarde kruipt meestal één keer per jaar over het beeld van de maan en dat geeft een rode gloed. En ja, ‘s avonds genieten we van de zonsondergang en van de opkomst van de rode maan, mét deskundige commentaar ...

Italiaanse worst

Na een winderige nacht met prachtige sterren ontbijten we met zicht op de mooie omgeving. Het is een beetje bewolkt maar eens vertrokken is het toch alweer warm. We wandelen naar de Monte Renoso (2352 m) tussen de grote boulders door. Na wat foto’s aan het kruis op de top beginnen we de afdaling op wat technischer terrein. Her en der moeten we onze handen gebruiken om te klauteren, soms naar boven, soms naar beneden. Het is wat spannend maar we geraken allemaal over de kam nabij de Punta di Valle Longa. Via de Monte Torto brengt de Crête de Pietradione ons naar de Col de Pruno. Hoog tijd voor lunch: Italiaanse worst en wraps die we net voor het oversteken naar Corsica gekocht hebben. Wat dieper in de vallei is een bronnetje met drinkwater.

Er zijn duidelijk geiten en schapen gepasseerd en het is even zoeken om een vlak en ‘niet-bescheten’ bivakplekje te vinden.

Kalf

We volgen nog steeds de Variante om op de flanken van de Punta Cappella op de echte GR 20 te belanden. We wandelen nu door een bos en dat is aangenaam. Af en toe valt er wat regen, maar die voelt aan als een echte verfrissing. Aan een beekje bouwt Louis een dammetje en verfrissen wij onze voeten in het water. We trekken nog wat verder, maar het is stilaan tijd om ons ergens te installeren. Op zo’n steile hellingen met veel wilde begroeiing is dat niet evident. Na wat zoeken vinden we een mooi plekje in de zon vlak bij de Ruisseau de Cannareccia, ideaal om ons te wassen en drinkwater bij te tanken. Het watervalletje is koud maar doet deugd na twee dagen stof en zweet. Cynthia is wat ongerust want er loopt een koeienkalf los rond door het bos. Maar het blijft op een aangename afstand. Opnieuw slaap ik onder de sterren en zonder tarp. Als dat maar goed komt met dat kalf in de buurt ...

Hikerspizza’s

We worden wakker met een warme wind. De eerste hikers passeren al op het pad boven ons. We wuiven eens en beginnen op te ruimen. Voorbij de Pont de Casaccie zigzaggen we over een steil rotsig pad naar boven, met af en toe wat schaduw van naaldbomen. We doen er langer over dan verwacht maar passeren dan toch de Bergeries de Traggette. Louis, die onder-

Intussen keuvelen we over Legosets ... Nog even stijgen naar de Bocca di Surogheddu ...

tussen het gespreksthema van de tocht heeft bepaald, gaat helemaal los in zijn fantasie over de ideale Legoset van Ninjago of Nexoknights ... We stijgen verder en duiken terug het bos in. Plots roept Cynthia hoopvol: “Ik zie de hut”. We installeren ons op het terras van de Refuge de Capannelle en bestellen alvast cola’s en waterijsjes. Het is bijna middag en we besluiten er wat te eten en de route voor de komende dagen vast te leggen. De Monte d’Oro laten we voor wat hij is en we besluiten een route wat zuidelijker op te zoeken. Langs ons zitten hikers prachtige pizza’s te verorberen alvorens terug op pad te gaan.

Biggen en zeugen

Na een verfrissende lunch aan de Refuge rijden we naar Cozzano (726 m), startplek voor onze tweede meerdaagse lus. We doen wat inkopen in de lokale Spar: echte Corsicaanse worst, komkommer, appels, citroenen, muntsnoepjes en chips verdwijnen in de rugzak. Ook een grote fles limonade en 4 liter water gaan mee op mijn rug. Terwijl we de rugzakken inladen zijn de lokale bewoners daar al: het ene wilde zwijn na het andere passeert op enkele meter afstand. Ze komen eens kijken waarom hier een wagen op de gruisweg langs de Ruisseau de Mezzanu staat.

Opnieuw is het heet, dus we gaan rustig op pad en pikken de GR Mare a Mare Centre op. Met oranje strepen zijn de aanlooproutes naar de kam en cols aangegeven. Ze leiden ons steil omhoog door oude bossen. Overal zien we paadjes, modderpoelen en ... zwarte varkens. De vermoeidheid van de tocht deze ochtend en de hitte deze namiddag kruipt in onze benen. Wanneer we een vlak stuk op het oog hebben voor onze tarptent, blijken er al een 40 biggen en zeugen te huizen. Een kleine kilometer verder vinden we een beter plekje. Uitzicht over de omgeving, een briesje en vooral … geen varkens, dus installeren we ons snel. We eten een vriesdroogmaaltijd en voor we het weten is de zon al onder.

Wanneer we een vlak stuk op het oog hebben voor onze tarptent, blijken er al een 40 biggen en zeugen te huizen.

Corsicaanse worst

Na een snel ontbijt gaan we op stap. Het gaat opnieuw over Legosets en vandaag krijg ik de ruimte om zelf een thema te kiezen. Sneller dan verwacht staan we na een uurtje aan de Col de Laparo (1521 m). We kruisen hier de GR 20 die wij vandaag zullen volgen. Heel wat hikers genieten van het uitzicht op de col of pauzeren om wat te eten. Tussen de Punta dei Fai Bruciati en de Bocca di Punta Mozza nemen we een lunchpauze. De Corsicaanse worst en de Franse baguette smaken. Het nieuws over een mogelijk onweer doet Cynthia versnellen. Snel stijgen we nu naar de Monte Formicula (1981 m) over een heel ander terrein dan de voorbije dagen. De GR20 is duidelijk gemarkeerd en dat maakt het makkelijk om het juiste gruispad of rotspad te volgen naar de Refuge d’Usciolu. De huttenwaard vraagt meteen naar de leeftijd van Louis: “Een 8-jarige bink die al zo door de bergen trekt!” We mogen de tentjes opzetten op de bivakzone. Voor de 12€ pp die we daarvoor betalen, krijgen we een rotsige ondergrond, eindeloos drinkwater aan de bron, warme en koude douches, een lavabo en droge toiletten. We mogen ons ook bevoorraden aan de hut en er iets eten. We zijn nog maar net geïnstalleerd of de eerste onweersbui trekt over.

Koude douche

Niet alle tentjes zijn even goed bestand tegen wind en regen en waar de pikketten niet goed vasthangen, ligt de tent als een hoopje op de

... om dan een dikke 1000 m te dalen. Bivakplek met een koeienkalf in de buurt.

inzittenden. Na de bui volgt de zon en dan weer een bui. Terwijl Louis geniet van een macaroni met kaas op een half-natte bank, wachten Cynthia en ik tot we onze pasta met wortel en champignons voorgeschoteld krijgen, bereid door een waard met veel voeling voor het vak. “Als er vannacht iets gebeurt, mogen jullie in het slaapvertrek gaan liggen”, stelt hij voor. Hij weet natuurlijk niet dat we meer gewoon zijn in de bergen … Na een koude douche – letterlijk! – dalen we af naar ons bivakplekje. Ik maak nog een praatje met enkele West-Vlamingen die net gestart zijn aan het zuidelijke stuk van de GR 20. Het is afzien en ze lopen makkelijk anderhalve keer de voorziene staptijd. Ik kan het niet laten en moedig hen wat aan met tips en tricks. Een nieuwe bui kondigt zich aan en we kruipen onder de wol.

Bastia Bastia Toeteren

Wanneer we wakker worden zien we enkel nog een Duits koppel op de bivakzone. De rest is al op weg voor een volgend stuk GR 20. Wij ruimen op en vertrekken ook. Eerst is het nog even stijgen naar de Bocca di Surogheddu om dan een dikke 1000 m te dalen. We worden na een korte zigzag over gruis snel ingehaald door de oudste huttenwaard die bevoorrading gaat halen met zijn muilezels. Wij stappen rustig verder door het bos en via de mooie Crête du Miratoju. Aan de voet van de Crête komen we de waard weer tegen. Samen met zijn vrouw is hij alle bevoorrading op de muilezels aan het vastmaken. Tot op 1300 m hebben ze een grindweg waarop een container staat met materiaal en voeding. Terwijl er een bui over ons neerdaalt, stappen we door de varens verder naar beneden. We dalen rond de Punta di Moratella en komen opnieuw in het gebeid van de zwarte zwijnen. We vinden een reeks indrukwekkende oude bomen op ons pad. Louis vindt het een schande dat ze op die bomen van meerdere honderden jaren oud een markering in het geel aangebracht hebben: “Vandalisme!” Tussen de zwijnen wandelen we naar onze wagen. ‘Jos’, zo hebben we het zwaarste varken gedoopt, heeft even ‘gerust’ tegen onze wagen. De flank van de bumper is blijkbaar een soort toog voor hen, want aan beide zijden zit er een gigantische modderveeg op. Op weg naar het dorpje en een verkwikkend dessertje moeten we toeteren om de zwijnen opzij te krijgen.

Corte Corte

Monte Renosa Monte Renosa Monte Formicula Monte Formicula

Ajaccio Ajaccio Porto Vecchio Porto Vecchio PRAKTISCHE INFO

55 mm 55 mm

Refuge de Campanelle, 1591 m Refuge de Campanelle, 1591 m Punta Bacinello, 2247 m Ravin de Pizzolo Punta Bacinello, 2247 m Ravin de Pizzolo Lac Bastiani Lac Bastiani

Rocher d’Acella, 1746 m Rocher d’Acella, 1746 m Monte Renosa 2352 m Monte Renosa 2352 m , ,

Ruisseau de Cannareccia Ruisseau de Cannareccia

Punta Orlandono, 2273 m Punta Orlandono, 2273 m Monte Torto, 2262 m Monte Torto, 2262 m

Crête de Pietradione Crête de Pietradione Col de Pruno, 1972 m Col de Pruno, 1972 m

Op Weg Op Weg 2022 2022

GR 20 GR 20

0 1 2 0 1 2 km km

Col di Liparo, 1521 m Col di Liparo, 1521 m

Cozzano, 726 m Punta di Moratella Cozzano, 726 m Punta di Moratella

Crête du Miratoju Crête du Miratoju Punta Moza, 1831 m Punta Moza, 1831 m , Monte,1981 m Formicula , Monte,1981 m Formicula Bocca 1918 m Bocca 1918 m Refuge de l’Usciolu, 1750 m GR 20 Refuge de l’Usciolu, 1750 m GR 20

Bastia

Ajaccio

Corte

Monte Renosa Monte Formicula

Porto Vecchio

Beide lussen, de Tour de Monte Renoso en de Tour de Monte Formicula, tellen flink wat hoogtemeters en klauterpartijen. Wij gebruikten de IGN 4252 OT voor beide lussen. Deze kaart van 1:25.000 is het handigst om te oriënteren op de varianten en de aanlooproutes. Wij reisden met de ferry naar Bastia om vervolgens met de wagen door te rijden naar de bergen. Op yanickintothewild.com vind je meer info, onder meer over de bevoorradingsmogelijkheden. Water is er op verschillende plaatsen, maar best filteren of koken omwille van loslopende geiten, schapen of zwarte zwijnen.

ONLINE