ozon november issue | boys don't cry

november 08 / issue 63

boys don't cry

In

ozon id 4 e dit oria l 6 un forge t table 8 ozonew

9 s u pe rhe a dz 1 0 thessaloniki f ilm festival 1 1 la n g 14 b oys don't cr y 16 t h e te e n a ge rs 1 8 ha ppin ess 20 transleate me 22 l ipps + may 24 pinch 26 sixpack 28 s ho e le r 3 0 he re 32 sabr ina 34 o z o nw ho 3 6 car l he in z m ül le r 3 8 n gu yen you 40 the callas 42 mr s t at ik 4 4 mike s he ridan 46 john b o ck 4 8 j on n ie craig 56 oz on l ook 5 8 f n ews 6 2 can i kick it?

64 t h e se days 7 2 i t urn on f ire and next to me...

84 s ix dif fe re n t ways 9 0 the empty wor ld 9 6 b e a uty 9 8 s t rike a pose 102 oz onv iew 1 0 3 c in e m a 1 0 4 s oun ds l ike 106 fr ieze ar t fair 1 0 8 a r t a ge n da 1 0 9 dalika escapes 1 1 0 s e lf s e r vice 112 plus

this issue

OZON: Noέμβριος 2008/Tεύχος 63 μηνιαία δωρεάν εκδοση ΑΘΗΝΑ Εκδότης & Διευθυντής Σύνταξης: Γιώργος Κελέφης Αρχισυντάκτρια: Θεοδώρα Μαλάμου Creative Art Director: Δημήτρης Κουρκούτης Διευθύντρια Διαφημιστικού Τμήματος: Έφη Λυμπεροπούλου (ad@ozonweb.com) Marketing & PR Director: Έυα Παπαδάκη (sales@ozonweb.com) Direct Market: Σίμος Μιχαλόπουλος (simos@ozonweb.com) Finance Manager: Βασίλης Σούρτης Fashion Editors: Μέτυ Τσουκάτου, Χριστίνα Μήτρακα Σύμβουλοι Έκδοσης: Σπύρος Βλάχος, Μαρία Βλάχου Συνεργάτες: Μανώλης Κρανάκης, Μαρία Άντελμαν, Κατερίνα Καραλή, Black Athena, Μαρία Παπαδοπούλου, Μάνος Νομικός, Artville, Νατάσσα Παπαχρήστου Φωτογράφοι: Akio, Γιώργος Μαυρόπουλος, Κέλυ Φίλιου, Μάνος Αγριμάκης, Γιάννης Παπαδόπουλος, Μαρία Καρατζάνου, Κώστας Αυγούλης, Maria Antelman, Θάνος Τσάκωνας, Magnus Klackenstam, Jolijn Snijders Υπεύθυνος Διανομής: Σίμος Μιχαλόπουλος Απόδοση στα Αγγλικά: Κωστής Νικηφοράκης ΘΕΣΣΑΛΟΝIΚΗ: Βάσω Βλαχοπούλου ΠΑΤΡΑ: Γιώργος Μαραζιώτης ΧΑΝΙΑ: Τάσος Γραμματικός Ιδιοκτησία: Γιώργος Κελέφης - Εκδόσεις Contempo Διεύθυνση: Βαλτετσίου 50-52, 10681 Αθήνα Τ: 210 3634009, F: 210 3634008, E: info@ozonweb.com www.ozonweb.com www.ozonmagazine.blogspot.com www.myspace.com/ozonmagazine Επιτρέπεται η αναδημοσίευση ή η αναπαραγωγή του περιοδικού μόνο με άδεια του εκδότη. Κωδικός Εντύπου 7915 OZON: November 2008/issue 63 monthly free publication ATHENS Publishing Director & Editor in Chief: Yorgos Kelefis Chief Editor: Theodora Malamou Creative Art Director: Dimitris Kourkoutis Advertising Director: Efi Lymperopoulou (ad@ozonweb.com) Marketing & PR Director: Eva Papadaki (sales@ozonweb.com) Direct Market: Simos Michalopoulos (simos@ozonweb.com) Finance Manager: Vasilis Sourtis Fashion Editors: Meti Tsoukatou, Christina Mitraka Publishing Consultants: Spyros Vlachos, Maria Vlachou Contributors: Manolis Kranakis, Maria Antelman, Katerina Karali, Black Athena, Maria Papadopoulou, Manos Nomikos, Artville , Natasha Papachristou Photographers: Akio, Yiorgos Mavropoulos, Kelli Filiou, Yiannis Papadopoulos, Maria Karatzanou, Costas Avgoulis, Thanos Tsakonas, Manos Agrimakis, Magnus Klackenstam, Jolijn Snijders Distribution Manager: Simos Michalopoulos English Adaptation: Costis Nikiforakis THESSALONIKI: Vasso Vlachopoulou PATRA: Yorgos Maraziotis CHANIA: Tasos Grammatikos Yorgos Kelefis-Contempo Publications Address: 50-52 Valtetsiou St., 10681 Athens, Gr , T: 210 3634009, F: 210 3634008, E: info@ozonweb.com www.ozonweb.com www.ozonmagazine.blogspot.com www.myspace.com/ozonmagazine This magazine cannot be republished or reproduced without the permission of the publisher.

photography jolijn snijders stylist PEDRO DIAS assistant stylist Jeroen Vermeer Grooming Carlijn Beukers models Niels Erik (Tony Jones) Cesar (Dominique) Cesar (left) Suit Prada Shoes Salvatore Ferregamo Niels Erik (right) suit Gucci Shirt Hugo Boss

intros photography costas avgoulis model kris vasilev (x-ray)

boys don't cry single by the cure from the album boys don't cry released August 1979 I would say I'm sorry If I thought that it would change your mind But I know that this time I have said too much Been too unkind

Jonnie Craig

editorial I try to laugh about it Cover it all up with lies I try and laugh about it Hiding the tears in my eyes Because boys don't cry Boys don't cry I would break down at your feet And beg forgiveness Plead with you But I know that it's too late And now there's nothing I can do So I try to laugh about it Cover it all up with lies I try to laugh about it Hiding the tears in my eyes Because boys don't cry I would tell you That I loved you If I thought that you would stay But I know that it's no use That you've already Gone away Misjudged your limit Pushed you too far Took you for granted I thought that you needed me more Now I would do most anything To get you back by my side But I just keep on laughing Hiding the tears in my eyes Because boys don't cry Boys don't cry Boys don't cry

Το να ακούω τζαζ κάθε Κυριακή μεσημέρι είναι εδώ και λίγους μήνες σχεδόν λυτρωτικό, ειδικά σε συνδυασμό με δύο ντεπόν. Περιμένοντας να χειμωνιάσει ακούω τον αγαπημένο μου ιντερνετικό τζαζ σταθμό ο οποίος έχει την έδρα του κάπου στον Καναδά. Σε εκείνο το σημείο του πλανήτη είναι καμιά δεκαριά ώρες πριν, συνεπώς βρίσκονται στα άγρια χαράματα και σίγουρα σε πιο ψυχρά κλίματα. Και όμως η γλυκιά ηρεμία των εκεί χαραμάτων και οι χαμηλές θερμοκρασίες ταιριάζουν απόλυτα στο δικό μου τοπίο, στις μελαγχολικές Κυριακές της Αθήνας, λίγο πριν το πρώτο τηλέφωνο, λίγο μετά τον πρώτο καφέ της ημέρας. Και είναι περίεργο που τις Κυριακές δεν σκέφτομαι ποτέ απολογιστικά, δεν ανακαλώ την εβδομάδα που πέρασε και δεν προσμένω την εβδομάδα που θα έρθει. Είναι η μοναδική μέρα που όλα μπαίνουν σε χρόνο νεκρό, που το μυαλό αρνείται να σκεφτεί και να σχεδιάσει το επόμενο βήμα. Αντιθέτως, προσπαθώ να φανταστώ πράγματα που δεν βιώνω, καταστάσεις στις οποίες δεν θα υπάρξω, όπως την παγωμένη αυτή πόλη από την οποία εκπέμπει ο αγαπημένος μου τζαζ σταθμός και πώς βρίσκει τους ανθρώπους το ξημέρωμα εκεί. Δεν έχω κανονίσει κάτι για σήμερα. Οι μισοί φίλοι μου λείπουν σε ταξίδι και οι άλλοι μισοί προσπαθούν να φτιάξουν την Κυριακή τους. Ελπίζω αύριο να χειμωνιάσει επιτέλους.

4 ozon

unforgettable

boys don't cry ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΔΕΝ ΚΛΑΙΝΕ, ΕΤΣΙ ΛΕΕΙ Ο ROBERT SMITH ΑΝ ΚΑΙ ΥΠΟΝΟΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΑΝΑΚΑΤΕΜΕΝΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΕ ΛΑΚ, ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΒΑΜΜΕΝΑ ΜΕ ΜΑΥΡΟ ΜΟΛΥΒΙ, ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ “ΜΟΥΤΖΟΥΡΩΜΕΝΑ” ΧΕΙΛΗ, ΤΑ ΚΑΤΑΜΑΥΡΑ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ ΕΝΟΣ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ.

ROBERT SMITH SINGS THAT BOYS DON’T CRY, BUT WHAT HE REALLY WANTS TO SAY IS THE OPPOSITE; THE BOY WITH THE MESSY LACQUERED HAIR, THE EYELINER, THE SMUDGED LIPSTICK, THE BLACK OUTFIT AND TRAINERS IS SINGING ABOUT LOST LOVE. Είναι η εποχή όπου το gothic rock συνυπάρχει με το post punk, το new wave και το punk rock. Είναι η εποχή όπου κυκλοφορεί το άλμπουμ “Three imaginary boys” από ένα γκρουπ αγοριών το οποίο ξεκίνησε με πέντε μέλη για να καταλήξει σε τρία. Το όνομά τους The Cure και “ηγέτης” αυτών ο προαναφερόμενος Robert Smith, ένας ιδιαίτερος νέος ο οποίος – μιλώντας για έρωτες και αγάπες γνώρισε τη Mary Poole όταν ήταν 14 ετών για να την παντρευτεί 14 χρόνια μετά. Το “Boys don’t cry” ήταν το δεύτερο σινγκλ που κυκλοφόρησε από το πρώτο τους άλμπουμ. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ένα ακόμη σαχλοτράγουδο αγάπης με ευχάριστη μελωδία κι εύπεπτο, εύκολο ρεφρέν. Κι όμως είναι ένα τραγούδι το οποίο μπορεί να συγκινήσει κάθε ραγισμένη συναισθηματικά ύπαρξη και όχι μόνο. Είναι μόνο αυτό; Όχι. Μιλάει για κλισέ που με ειρωνικό τρόπο τα καταρρίπτει. Μιλάει για αγόρια που δεν κλαίνε, για τα αγόρια που δεν πρέπει να κλαίνε γιατί αυτό είναι το σωστό, το σύνηθες, το επιτρεπτό. Πάντως το σίγουρο είναι ότι ο Smith και τα υπόλοιπα μέλη μόνο τα κλάματα δεν πρέπει να έβαλαν αφού η αναγνωρισιμότητα και η επιτυχία τους εξασφάλισαν μία θέση δίπλα στους Siouxsie & the Banshees. Από το 1979 μέχρι σήμερα η κληρονομιά των The Cure εμπλουτίστηκε με δώδεκα ακόμη άλμπουμ. Η σκοτεινή, εκκεντρική, ιδιόρρυθμη προσωπικότητα και παρουσία του Robert Smith ενέπνευσε πολλούς. Αγόρια που φαινομενικά δεν κλαίνε, με ανακατεμένα μαλλιά, μαύρα ρούχα, στενά παντελόνια και μολύβι στα μάτια αποτελούν μία φυλή από μόνοι τους. Cur-άδες υπάρχουν ακόμη κι εξακολουθούν να είναι από τα πιο cool αγόρια! text νατασα παπαχρηστου/natasha papachristou 6 ozon

It was the era when gothic rock, post punk, new wave and punk rock co-existed.

The “Three imaginary boys” LP had just been released by a group that started out as a five piece and then reduced to three. The band was called The Cure and their front man the aforementioned Robert Smith - amidst an array of love songs – married Mary Poole, a girl he met when he was just 14. “Boys don’t cry” was their second single released off the bands’ debut LP; a song that could easily be accused of being another silly love song with an easy melody and chorus but on the contrary “Boys don’t cry” is a song that can set any broken heart in motion.

And that’s not all; the song speaks of clichés which it goes on to break down. It speaks of boys that don’t cry, because they are expected not to cry. As for the band and its front man, the last thing they did was cry, since their success put them side by side with bands like Siouxsie & the Banshees. From 1979 to this day The Cure have released twelve full length albums, while Robert Smith’s dark and peculiar persona has inspired many. Boys that don’t cry on the surface, with messed up hair, tight trousers and eyeliner are a tribe of their own. Cure fanatics are still around and they are still the coolest boys!

8 ozonew

ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΜΙΚΡΕΣ, ΠΛΑΣΤΙΚΕΣ φΩΤΟΓΡΑφΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΜΙΑΣ ΟΜΑΔΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΕΙ ΒΙΒΛΙΑ, ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΕΚΘΕΣΕΙΣ, ΠΑΡΑΓΕΙ cd ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ. ΟΙ superheadz ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΑΠΩΝΙΚΗΣ ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ, ΟΧΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΥψΗΛΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΑΛΛΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑφΟΡΑΣ ΣΤΗ ΡΕΤΡΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ. a serIes of small plastIc cameras serves as the central InspIratIon for a japanese group whose actIvItIes Include puBlIshIng Books, organIzIng exhIBItIons and producIng cds amongst other thIngs. superheadz Is one of the hottest names In japanese youth culture, not for BeIng hI tech But for reIntroducIng retro aesthetIcs.

photography ruleZ www.superheadz.com www.powershovel.co.jp

super headz! Οι SuperheadzINaBabylon ή αλλιώς PowerShovel, όπως είναι η εμπορική τους επωνυμία, είναι μία από τις πιο ριζοσπαστικές δημιουργικές ομάδες στο Τόκυο. Ιδρύθηκε το 2000 από τον Hideki Ohmori, όταν ο τελευταίος θέλησε να ενσωματώσει στην επαγγελματική του ζωή τα δύο κύρια ενδιαφέροντα του: την φωτογραφία και την μουσική. Η ευκαιρία του δόθηκε με την δημιουργία και παρουσίαση των πρώτων φωτογραφικών μηχανών ρωσικού τύπου στην ιαπωνική αγορά. Επρόκειτο για μικρές, πλαστικές, αναλογικές μηχανές, χαμηλού κόστους, γνωστές με την ονομασία “toy cameras”. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ohmori, στην αρχή δεν τον απασχολούσε τόσο η επιχειρησιακή δραστηριότητα, εκείνο που τον ενδιέφερε ήταν να προωθήσει την χρήση των φωτογραφικών μηχανών όπως την αντιλαμβανόταν ο ίδιος, ως ένα ιδιότυπο σημειωματάριο που προσδίδει μαγεία στις καθημερινές στιγμές, καταγράφοντας “μικρά αισιόδοξα ψέματα”. Σύντομα η εταιρεία διεύρυνε την παραγωγή σε περισσότερα μοντέλα, από την Golden Half, μέχρι την πιο πρόσφατη Blackbird Fly (BBF), ενώ επεκτάθηκε και σε άλλους τομείς, με εκδόσεις βιβλίων και cd, δημιουργώντας τα δικά της labels PowerShovelBooks και PowerShovelAudiο αντίστοιχα. Σε όλες τις δραστηριότητες των Superheadz, η φωτογραφία παραμένει στο επίκεντρο, είτε πρόκειται για την έκδοση του βιβλίου του φωτογράφου Moriyama Daido, που συνδυάστηκε με την κυκλοφορία ενός cd με τραγούδια εμπνευσμένα από τη δουλειά του, για την αποκλειστική διανομή των φιλμ Agfa, ή την παρουσίαση μίας έκθεσης με δέκα εκατομμύρια φωτογραφίες! Η επιρροή τους στην ιαπωνική αγορά είναι εμφανής, αφού οι toy cameras έχουν γίνει ιδιαίτερα αγαπητές στις νεότερες γενιές, αλλά και στους καλλιτεχνικούς κύκλους, ενώ η οικονομική εφημερίδα Nikkei τις ανέφερε ως ένα ενδιαφέρον πεδίο για επενδύσεις. ¼σο για το μέλλον, οι Superheadz αποφεύγουν να κάνουν πολύ μακροπρόθεσμα σχέδια και προτιμούν να ονειρεύονται την επόμενη δημιουργική συνεργασία που θα τους απασχολήσει.

SuperheadzINaBabylon, commercially known as PowerShovel, is one of the most groundbreaking creative teams in Tokyo. It was founded in 2000 by Hideki Ohmori who wanted to make his two main interests, music and photography, his profession. It all began when the first Russian style cameras hit the Japanese market; small, low cost, plastic cameras that became known as “toy cameras”. According to Ohmori to start with he wasn’t really thinking about the business side, he mainly wanted to promote the use of cameras as a type of notebook that adds a little bit of magic to everyday moments and records “little optimistic lies”. Very soon the company began producing other models such as Golden Half and more recently Blackbird Fly (BBF), while broaching other areas including publishing and music through offshoot labels such as PowerShovelBooks and PowerShovelAudiο. Photography, however, remains at the epicenter of their activity; whether it’s photographer Moriyama Daido’s book, bundled up with a CD of music inspired by his work or an exhibition that includes ten million pictures! The impact they’ve had on the Japanese market has become quite apparent with the younger generations and the art circle embracing the toy cameras, and with financial paper Nikkei tipping them for future investment.

When it comes to the company’s future, Superheadz don’t want to plan too far ahead, they prefer to simply look forward to the next creative collaboration. text ΘΕΟΔΩΡΑ ΜΑΛΑΜΟΥ/theodora malamou

49th cinema festival thessaloniki ...

Let the right one in

smells like

Τα καλά νέα για την φετινή 49η έκδοση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είχαν ξεκινήσει πολύ πριν την επίσημη παρουσίαση της αφίσας της διοργάνωσης που με λιτό – αλλά άκρως αποτελεσματικό – τρόπο συνοψίζει την πεποίθηση πως τα τελευταία χρόνια το καθιερωμένο ραντεβού στην πόλη του Βορρά έχει το βλέμμα του προσανατολισμένο σε ό,τι πιο ανήσυχο “κυκλοφορεί” στο κινηματογραφικό σύμπαν του πλανήτη.

The good news was delivered well before the publicity posters, which articulated simply yet effectively the fact that the annual film festival held in the north of Greece is renowned for bringing together the most underground films on the planet.

49ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Από 14 έως 23 Νοεμβρίου. www.filmfestival.gr 49th Thessaloniki International Film Festival From the 14th until the 23rd of November. www.filmfestival.gr

10 ozonew

cinema

Of Time And The City

Τα αφιερώματα του στους Bέλγους αδερφούς Ζαν Πιέρ και Λικ Νταρντέν (βραβευμένων δύο φορές με τον Χρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ των Καννών) που θα παρευρεθούν στο φεστιβάλ για να παρουσιάσουν το σύνολο του έργου τους αλλά και την καινούρια ταινία τους “Η Σιωπή Της Λόρνα”, στο έργο του Σενεγαλέζου σκηνοθέτη και συγγραφέα Ουσμάν Σεμπενέ, και οι 11 ταινίες που απαρτίζουν το αφιέρωμα στον σύγχρονο κινηματογράφο της Μέσης Ανατολής και στο ιδιοσυγκρασιακό σύμπαν του Βρετανού Τέρενς Ντέιβις (που θα παρευρεθεί επίσης για να παρουσιάσει εκτός από το σύνολο του έργου του και την τελευταία του εξαιρετική κατάθεση για το Λίβερπουλ με τίτλο “Of Time And The City”) ήταν ήδη αρκετά για να κάνουν τις 11 ημέρες του φεστιβάλ να μοιάζουν με τον απόλυτο κινηματογραφικό προορισμό. Μέχρι τη στιγμή που το φεστιβάλ θα ανακοίνωνε τις σημαντικότερες ταινίες που απαρτίζουν το παράλληλο τμήμα του “Μέρες Ανεξαρτησίας” (ανάμεσα στις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες της χρονιάς ξεχωρίζουν το σουηδικό ήδη cult “Let The Right One In”, η γαλλική αποκάλυψη του φετινού φεστιβάλ Βενετίας “Stella” και το αριστουργηματικό “Ballast” του Λανς Χάμερ…), τη θεματική “Κοινόβιο 08” που συγκεντρώνει κάτω από ένα κοινό τόπο ταινίες που δίνουν νέο νόημα στην έννοια της “ανθρώπινης επικοινωνίας”, την πρεμιέρα της καινούριας ταινίας του Τακέσι Κιτάνο (παρουσία του ίδιου του σκηνοθέτη) “Ο Αχιλλέας Και Η Χελώνα” και μια συλλογή ταινιών σε όλα τα προγράμματά του που αποθεώνουν την έννοια του “φεστιβάλ”. Με αναγκαίο κακό (αλλά όχι απαραίτητα κακό) την καθιερωμένη προβολή όλων των ελληνικών ταινιών που σηματοδοτούν την φετινή παραγωγή ως απαραίτητο συμπλήρωμα, το μόνο που χρειάζεται είναι ένας καλός προγραμματισμός για να μπορέσετε να κρατήσετε τα μάτια σας… ανοιχτά.

The festival will feature a tribute to Belgian directors Jean-Pierre and Luc Dardenne (twice winners of the Palm d’Or at the Cannes Film Festival), who will be introducing their work as well as their latest film “Lorna's Silence”. Other features include a tribute to director and writer Ousmane Sembene from Senegal, a tribute to cinema from the Middle East which will include 11 films, as well as a look at the idiosyncratic universe of British director Terence Davis (who will personally introduce the entirety of his work as well as his latest offering set in Liverpool “Of Time And The City”), all of which together make the 11 day festival a real cinema destination. Other sections which will be running in parallel with the festival include “Independence Days” featuring, amongst other films yet to be announced, the Swedish cult movie “Let The Right One In”, the French revelation of the Venice film festival “Stella” and Lance Hammer’s masterpiece “Ballast”. The section entitled “Commune 08” brings together films that attempt to redefine “human contact”; Takeshi Kitano’s latest offering “Achilles and the Tortoise” (with special guest the director himself) will also be screened. Last but not least the Greek cinema section makes the festival a definite set of dates for your diary.

text μανολησ Κρανάκης/manolis kranakis

photo μαρια καρατζανου maria karatzanou

ΠΕΡΥΣΙ ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ “ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΔΕΡΝΕΙ ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΑ ΠΛΕΥΡΑ” ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ. ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΝΟΕΜΒΡΙΟ Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΙ Η ΟΜΑΔΑ ADLIB ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΩΘΟΥΝ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.

“LANG” ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΑΚΡΙΑ…

AFTER RECEIVING EXCELLENT REVIEWS FOR LAST YEAR’S “WHAT SCRAPPES THE WINDOW FROM THE INSIDE”, PERFORMED AS PART OF THE ATHENS FESTIVAL, KATERINA PAPAGEORGIOU AND THE ADLIB TEAM ARE BACK WITH A BRAND NEW PRODUCTION, THAT TAKES THEM TO A CONFRONTATION WITH TIME. “LANG” MEANS FAR AWAY…

www.choratheater.gr T: 210 8673945

l e s

lang

t e m p s

r e t r o u v é s

Το Θέατρο Χώρα στην Κυψέλη θα φιλοξενήσει για τρεις ημέρες, από τις 12 έως τις 14 Νοεμβρίου, το νέο κινητικό πείραμα των Adlib υπό τον τίτλο “Lang”. Η παράσταση αναπτύσσεται γύρω από την σχέση αλληλεξάρτησης του ατόμου με τον χρόνο, δύο υπάρξεις άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Αφορμή για αυτή την παραγωγή αποτέλεσε η έρευνα που πραγματοποιεί η Παπαγεωργίου από το 2007 πάνω στο ζήτημα της σχέσης του φυσικού με τον υπαρξιακό χρόνο, στα πλαίσια του Solo Dance Authorship στο Universität der Künste Berlin (UDK). Για την ανεύρεση κινητικού υλικού, η χορογράφος στράφηκε στο πρωταρχικό υλικό της ίδιας της δομής της ζωής, το DNA, δημιουργώντας ένα τοπίο ελικοειδών κινήσεων. Το τελικό αποτέλεσμα επιτεύχθηκε με την συμβολή των δραματουργών Μαριαλένας Μαμαρέλη και Νίκου Φλέσσα στη δημιουργία της αναπαράστασης και της αφήγησης, ενώ ο Βέλγος δραματουργός Guy Cools συνέβαλε στη διαδικασία από τη θέση του μέντορα. Χρησιμοποιώντας το φως για να αναπαραστήσουν την διάρκεια μίας ημέρας σε σύμπτυξη, οι δύο ερμηνευτές, Κατερίνα Παπαγεωργίου και Νίκος Καμόντος, θα προσπαθήσουν να συσχετιστούν με τον χρόνο, να αναμετρηθούν μαζί του και εν τέλει να τον καταργήσουν. Κυρίαρχο στοιχείο της παράστασης είναι μία αέναη κινητική κατάσταση, όπου το σώμα των χορευτών μεταφέρεται από μια θέση σε μια άλλη σχεδόν καρέ-καρέ. ¼πως μας είπε και η δημιουργός του, το "Lang" είναι συνείδηση που χορεύει, ένα εκστατικό παρόν που αντιστέκεται στον χρόνο. Η Κατερίνα Παπαγεωργίου έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με τους Δημήτρη Παπαϊωάννου και Κωνσταντίνο Ρήγο. Το 2001 ίδρυσε το χοροθέατρο Adlib. Η παράσταση “Lang”, μετά την Αθήνα θα παρουσιαστεί στο New Europe Festival, στην Πράγα και το Βερολίνο.

The Chora Theatre in Kipseli will be hosting the latest experimental offering by Adlib entitled “Lang”, for three days from the 12th until the 14th of November. The play develops around the interdependent relationship between humans and time, two concepts indissolubly connected. Katerina Papageorgiou’s research, dating back to 2007, around different perceptions of time forms the basis of this production, a research conducted as part of her Solo Dance Authorship at the Universität der Künste Berlin (UDK). The choreographer drew inspiration from DNA, the basic element of life itself, to create a space of propelling movement. Marialena Mamali and Nikos Flessas contributed to the dramatization and the production of the narrative, while Belgian dramatist Guy Cools mentored the production. Utilizing light to represent different times of day, Katerina Papageorgiou and Nikos Kamontos will attempt to interrelate with time and abolish it; the dancers’ bodies move in space almost frame by frame in perpetual motion.

In the words of the choreographer "Lang" is consciousness in motion, an ecstatic present resisting time.

Katerina Papageorgiou has worked in the past with Dimitris Papaioannou and Kontstantinos Rigos. In 2001 she founded the Adlib dance theatre, while “Lang” will also be presented in the New Europe Festival in Prague and Berlin. text θεοδωρα μαλαμου/theodora malamou 12 ozonew

ΟΤΑΝ ΤΟ PUNK ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΤΗΝ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’70, ΚΑΤΕΡΡΙΨΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΚΗΝΗ. ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ DESIGN ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΑΝΑΛΟΓΗ ΠΟΡΕΙΑ: ΟΙ BOYS DON’T CRY ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΥΗΔΙΑ ΔΕΝ ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΑΝ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΩΝ CURE, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ POST PUNK ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΟΥΣ.

WHEN PUNK APPEARED IN THE 70S, IT RIPPED UP THE RULE BOOK FOR THE EXISTING MUSIC SCENE; NOW IN THE AREA OF ARCHITECTURE AND DESIGN THERE IS A GROUP THAT IS TRYING TO TAKE A SIMILAR COURSE: BOYS DON'T CRY FROM SWEDEN HAVE NOT ONLY BORROWED THE TITLE FROM ONE OF THE GREATEST CURE RECORDS, BUT HAVE ALSO APPROPRIATED THE POST PUNK AESTHETICS

boys don't cry post punk architecture

Οι Oscar Hafvenstein, Mattias Göthberg και Johan Sandler ένωσαν τις δυνάμεις τους το 2006 δημιουργώντας το αρχιτεκτονικό γραφείο Boys Don’t Cry. Στόχος ήταν να καλύψουν την ανάγκη για δημιουργικές προτάσεις σχεδιασμού των μεγάλων εμπορικών χώρων. Είχαν παρατηρήσει ότι, σε αντίθεση με τα μικρότερα καταστήματα που εφευρίσκουν συνεχώς νέες στρατηγικές σχετικά με το design, τα μεγάλα εμπορικά κέντρα ήταν στάσιμα σε έναν τυπικό, ομοιογενή και απρόσωπο σχεδιασμό που παρέμενε αναλλοίωτος με το πέρασμα των χρόνων. Οι Boys Don’t Cry πίστευαν ότι οι δυνατότητες αυτών των χώρων είχαν υποτιμηθεί και επικεντρώθηκαν στην αναδιαμόρφωσή τους, συνδυάζοντας το αποδοτικό design με καλλιτεχνικά στοιχεία. Σε αντίθεση με πολλούς γνωστούς επαγγελματίες του είδους, δεν τους ενδιέφερε να επιβάλλουν κάποιο δικό τους σήμα κατατεθέν, αλλά να αφήσουν τα στοιχεία της προσωπικότητας και της ιστορίας των πελατών τους να διαμορφώσουν τον χώρο και να δημιουργήσουν ένα αποτέλεσμα που θα τους εκφράζει και θα τους αφορά άμεσα. Το φάσμα των συνεργασιών των Boys Don’t Cry είναι ιδιαίτερα ευρύ: έχουν αναλάβει μερικές από τις μεγαλύτερες αλυσίδες καταστημάτων ρουχισμού της Σουηδίας, επιδείξεις μόδας και εκθεσιακούς χώρους. Στα πιο χαρακτηριστικά τους projects περιλαμβάνονται η αναδιαμόρφωση του denim καταστήματος Solo στην Στοκχόλμη και το Level Tunnel, σε συνεργασία με τον σχεδιαστή μόδας Hussein Chalayan, το οποίο είχαμε την ευκαιρία να δούμε και στην Αθήνα στις αρχές Οκτωβρίου στα πλαίσια της περιοδείας του. Επίκεντρο του σκεπτικού των Boys Don’t Cry είναι η δημιουργία χώρων που θα λειτουργούν σαν ένα εργαλείο κατανόησης και επικοινωνίας. ¢λλωστε το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του post punk είναι “this is for us ”.

Oscar Hafvenstein, Mattias Göthberg and Johan Sandler joined forces in 2006 creating the architectural firm Boys Don't Cry; their aim was to fill the need for creative design proposals for large commercial premises. They had noticed that, unlike smaller shops that constantly invent new strategies on the design front, large shopping malls often kept a formal, uniform, impersonal design that remained unaltered over the passage of years. The Boys Don't Cry team believed that the potential of these sites had been underestimated and so focused on revamping them, combining efficient design with artistic elements. Unlike many of their peers, they are not interested in imposing their own trademark, but instead aim to let elements of their clients’ personality and history create the space and an outcome that reflects their will and their concerns directly.

The range of partnerships that Boys Don't Cry have formed is very broad: they have undertaken work with some of the biggest clothing chains of Sweden as well as fashion shows and exhibitions. Their most known projects have included the transformation of the denim shop Solo in Stockholm and Level Tunnel, a project on which they collaborated with fashion designer Hussein Chalayan and which we were able to see in Athens in early October as part of its tour. The focus of the work of Boys Don't Cry is to create spaces which act as an understanding and communication tool. After all the dominant characteristic of post punk is "this is for us".

text θεοδωρα μαλαμου/theodora malamou 14 ozonew

www.boysdontcry.se

ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΠΡΙΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥΣ ΑΛΜΠΟΥΜ, ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ME REMIXES ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΩΝ AIR, CHROMEO, BLACK GHOSTS, GOLDFRAPP ΚΑΙ SIMIAN MOBILE DISCO ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ, ΕΝΩ ΟΙ ΤΟΛΜΗΡΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ Ο ΛΟΓΟΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥΣ. ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ ΜΗΝΕΣ, ΜΕΝΕΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΙ Η ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. MEET THE TEENAGERS!

the

Teenagers

www.myspace.com/

WAY BEFORE RELEASING THEIR DEBUT LP, THEY WERE MAKING HEADLINES WITH REMIXES FOR AIR, CHROMEO, BLACK GHOSTS, GOLDFRAPP AND SIMIAN MOBILE DISCO, WHILE THEIR CONTROVERsIAL LYRICS GENERATED HUnDREDS OF THOUSANDS OF HITS ON THEIR WEBSITE. THE GREEK AUDIENCE WILL SOON GET THE CHANCE TO EXPERIENCE THEM LIVE IN ATHENS, ONCE THE DATES ARE FINALISED. MEET THE TEENAGERS!

a d u lt

g i g s

Η δημιουργία των The Teenagers το 2005 ξεκίνησε σαν ένα αστείο. Οι τρεις νεαροί Γάλλοι μουσικοί, δηλαδή ο τραγουδιστής Quentin Delafon, ο Dorian Dumont στην κιθάρα και το συνθεσάιζερ και ο Michael Szpiner στο μπάσο, έστησαν μία σελίδα στο Myspace για ένα ανύπαρκτο συγκρότημα και κατόπιν χρησιμοποίησαν τα σχόλια των επισκεπτών σαν έμπνευση για τους στίχους τους. Αμέσως τράβηξαν την προσοχή, κυρίως λόγω προκλητικών τραγουδιών όπως το “Homecoming”, με στίχους που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν έως και μισογυνιστικοί και το “Fuck Nicole”, με εμφανείς αναφορές στη Nicole Richie. Σύντομα εταιρείες όπως η αγγλική δισκογραφική Merok και η γαλλική Kitsune τους προσέγγισαν και κυκλοφόρησαν τα πρώτα τους EP, αρκετά εκ των οποίων εξαντλήθηκαν και επανακυκλοφόρησαν πολλές φορές. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους “ Reality check” κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2008, από την XL recordings, την εταιρεία που βρίσκεται πίσω από ονόματα όπως οι White Stripes, M.I.A. κλπ. Η μουσική τους περιγράφεται σαν μία μίξη rock, electro και indie, με επιρροές από Pulp, Strokes και Serge Gainsbourg, ενώ η εμφάνισή τους έχει ξεκάθαρες αναφορές στο στυλ του ανατολικού Λονδίνου. Οι επικριτές τους κατηγορούν ότι τους ενδιαφέρει περισσότερο ο εύκολος εντυπωσιασμός παρά η ουσία. Οι υποστηρικτές τους τονίζουν ότι πίσω από τα “αφελή” κιθαριστικά ακόρντα τους κρύβονται ευφυείς αυτοκριτικοί στίχοι. Οι ίδιοι διατηρούν ακόμα έντονη την διάθεση για εφηβική πλάκα στην ιστοσελίδα τους, αναφέροντας ως επιρροές τους την βότκα, τις Σουηδέζες και το σεξ. ¼ποια κι αν είναι η αλήθεια, είναι γεγονός ότι οι The Teenagers δημιουργούν μία οργιαστική ατμόσφαιρα σε κάθε live τους, μετατρέποντας τις συναυλίες τους σε μεγάλα πάρτυ, κάτι που θα μπορέσουμε να διαπιστώσουμε κι εμείς σύντομα!

The Teenagers started out as a joke in 2005, when French singer Quentin Delafon, guitarist and keyboardist Dorian Dumont and bassist Michael Szpiner set up a Myspace page for a fake band and used the comments that were posted as an inspiration for their songs. They soon made heads turn with tracks like “Homecoming” which flirted with misogyny and “Fuck Nicole”, a track referring to Nicole Richie. Labels such as Merok and Kitsune released their first EPs soon after, which were soon sold out and had to be re-issued and their debut LP entitled “Reality check” was released in March 2008 on XL Recordings, the label behind White Stripes and M.I.A. Their music can be described as a mixture of rock, electro and indie, referencing Pulp, The Strokes and Serge Gainsbourg, while their stylistic approach is very East London.

Their critics accuse them of being more interested in impressing people rather than the essence of what they do but their fans argue that behind their silly chords you’ll find intelligent and self critical lyrics. The band themselves retain a sense of humour citing vodka, Swedish girls and sex as their main influences. One thing is for sure, The Teenagers manage to turn every gig they do into a hedonistic party, an experience we are soon to witness ourselves in this country! text θεοδωρα μαλαμου/theodora malamou

16 ozonew

happiness ΈΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΕ ΔΕΚΑΟΧΤΩ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΑΣΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΜΙΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΣ, ΑΝΑΙΜΑΚΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΕΚΕΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΑΡΡΗ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ. ΥΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ “HAPPINESS”, Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΑΠΟ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΜΟΔΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΡΘΗ ΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑΣ.

A JOURNEY TO EIGHTEEN COUNTRIES IN ASIA, AFRICA AND SOUTH AMERICA DOCUMENTING A DIFFERENT TYPE OF BLOODLESS INVASION IS THE THEME OF CHRISTOS SARRIS’ FIRST SOLO EXHIBITION, TAKING PLACE IN PARIS AND ENTITLED “HAPPINESS”. THE PHOTOGRAPHER WHO MADE HIS NAME THROUGH HIS WORK FOR FASHION PUBLICATIONS OFFERS AN INSIGHT INTO COLONIALISM’S POLITICALLY CORRECT SIDE.

i s

a

l o a d e d

g u n

Μc Donald’s στο Μαρακές, διαφήμιση γυναικείων εσωρούχων με την εικόνα της Shakira στο Ναϊρόμπι, ένας υπερμεγέθης Βούδας ντυμένος με πλαστικό κι έτοιμος προς πώληση στη Μπανγκόκ… Από το 1998 ο Χρήστος Σαρρής ταξιδεύει συχνά σε διάφορες χώρες του πλανήτη και κάθε φορά εντυπωσιάζεται από τη συχνότητα με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπος με σύμβολα του δυτικού πολιτισμού, σύμβολα οικεία στον ίδιο, που όμως του φαίνονται αταίριαστα και ενοχλητικά σε αυτό το περιβάλλον. Σύμφωνα με τον Σαρρή, η επιβολή του κινητού τηλεφώνου, της Coca Cola, των ταινιών του Hollywood και περισσότερο απ’ όλα, της θρησκείας, που θεωρεί το ισχυρότερο όπλο της pop κουλτούρας, χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν νέες αποικίες καταναλωτών και εκφράζουν την επιμονή του δυτικού κόσμου να “εκπολιτίσει” και να ομογενοποιήσει λαούς με ιστορία και μία διαφορετική καθημερινότητα. Είκοσι μία φωτογραφικές καταγραφές αυτών των αντιθέσεων αποτελούν το υλικό της έκθεσης “Happiness” που παρουσιάζει στα πλαίσια του μήνα φωτογραφίας από τις 4 έως τις 16 Νοεμβρίου στον εκθεσιακό χώρο του Maison De La Gréce στο Παρίσι. Η έννοια της “ευτυχίας” στον τίτλο της έκθεσης έχει ειρωνικό χαρακτήρα, αφού περιγράφει μία επίπλαστη κατάσταση που δεν έχει καταφέρει να κάνει ευτυχισμένους ούτε τους πολίτες των δυτικών χωρών που έχουν υιοθετήσει τον καταναλωτικό τρόπο ζωής. Την παρουσίαση των φωτογραφιών στην έκθεση θα ακολουθήσει μία έκδοση που θα διατίθεται σύντομα από την διαδικτυακή διεύθυνση του φωτογράφου ο οποίος, όπως μαθαίνουμε, σύντομα θα συνεχίσει τις δραστηριότητες του από το Βερολίνο.

Photography χρΗστος σαρρης christos sarris www.spiritualstudio.com

A branch of McDonalds in Marrakesh, an underwear advert featuring Shakira in Nairobi, an oversized Buddha covered in plastic for sale in Bangkok… Since 1998 Christos Sarris has visited countless countries around the globe and each time has been surprised by the amount of western cultural symbols that he comes across. These symbols are familiar to him but seem out of place and at times even annoying when placed in particular environments. According to Sarris the popularisation of mobile phones, Coca Cola, Hollywood films and religion above all, are tools used to create new consumer colonies, demonstrating the West’s determination to “civilise” and homogenise countries with a history and an everyday life of their own.

Twenty one photographs documenting the aforementioned oppositions will form the material for the “Happiness” exhibition that takes place at the Maison De La Gréce exhibition centre in Paris from the 4th until the 16th of November, in conjunction with photography month. The title is an ironic statement highlighting the inability of the western consumerist way of life to bring happiness to its own people. The exhibition will be complemented by a catalogue which will also be made available via the artists’ website, with the artist himself rumored to be relocating in Berlin. text θεοδωρα μαλαμου/theodora malamou

18 ozonew

Adonis Volanakis

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ Η ΕΙΔΕΧΘΗΣ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ; ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠ’ ΟΤΙ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ Η ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ PLATFORM TRANSLATION ΚΑΙ Η ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ ΖΩΗ ΠΑΠΠΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΤΙΤΛΟ TRANSLEAT ME. WHAT CAN CANNIBALISM AND TRANSLATION HAVE IN COMMON? MANY THINGS; ART GROUP “PLATFORM TRANSLATION” AND CURATOR ZOE PAPPA SEND AN OPEN INVITATION TO ART LOVERS TO ATTEND THE EXHIBITION ENTITLED “TRANSLEAT ME” WHICH OPENS ITS DOORS THIS MONTH.

c a n n i b a l

a r t

Zoi Pappa

transleat me

Το “Platform Translation” είναι το περιοδεύον project μιας ομάδας καλλιτεχνών από τη Νότια Αμερική, την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Στόχος τους είναι να πραγματοποιήσουν μια σειρά εκθέσεων με κεντρικό θεματικό άξονα τη μετάφραση, σε διαφορετικές χώρες και με άλλο επιμελητή και concept κάθε φορά,. Η πρώτη τους στάση είναι η Αθήνα, ενώ θα ακολουθήσουν εκθέσεις στο Σαντιάγκο της Χιλής, την Ρώμη, το Βερολίνο και την Βηρυτό. Την επιμέλεια της έκθεσης στην Αθήνα ανέλαβε η εικαστικός Ζωή Παππά, δίνοντας τον τίτλο “Transleat me”. Ο κανιβαλισμός και η μετάφραση συνδέονται με έναν ιδιότυπο τρόπο από την έννοια της εξουσίας που τα διέπει: όπως ο κανίβαλος επιδεικνύει την κυριαρχία του σε κάποιον άλλο τρώγοντας τον, έτσι και ο μεταφραστής έχει την δύναμη όχι μόνο να παραφράσει τα λεγόμενα κάποιου, αλλά και να διαστρεβλώσει τις ιδέες και την προσωπικότητά του. Η έκθεση εστιάζει στην φυσική υπόσταση της μετάφρασης, σαν όργανο ελέγχου και εξουσίας, και προτρέπει δεκαοχτώ καλλιτέχνες, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, να διερευνήσουν τις έννοιες της αυτοκαταστροφής, της άνευ όρων παράδοσης, της ασυνεννοησίας και της παρερμηνείας. ¼πως μας είπε η επιμελήτρια, σχετίζεται με τον όρο του κανιβαλισμού (μεταφορικά και κυριολεκτικά), σαν μια μορφή επικοινωνίας μεταξύ των μελών της σύγχρονης ανταγωνιστικής κοινωνίας και με την αίσθηση της αποτυχίας που νιώθουμε κάθε φορά που μεταφράζουμε ή που επιχειρούν να μας μεταφράσουν. Στα πλαίσια του Platform Translation, ο εκάστοτε επιμελητής καλείται να κάνει μια εικαστική παρέμβαση στην έκθεση που προηγείται και σε αυτήν που ακολουθεί, δημιουργώντας έτσι μια εννοιολογική σύνδεση μεταξύ των εκθέσεων. Στην Αθήνα θα πραγματοποιηθεί παρέμβαση από τη Χιλιανή επιμελήτρια Natalia Arcos, με τους καλλιτέχνες Joaquín Ortúzar και Franciscο Papas Fritas.

“Transleat me” 14.11.08 - 14.12.08 Αιόλου 48-50, αθηνα 48-50 aiolou str., athens zoipappa@yahoo.com t. 6938490897 http://transleatme.wordpress.com/

“Platform Translation” is the touring project of a team of artists originating from South America, Europe and the Middle East. The aim of the tour is to hold exhibitions in different countries, exploring the theme of translation, using different concepts and curators each time. Their first stop will be in Athens and will be followed by showcases in Santiago Chile, Rome, Berlin and Beirut.The curation of their Athens exhibition is being arranged by artist Zoe Pappa who also came up with the exhibition’s title “Transleat me”.

Cannibalism and translation share a common ground through their relationship with power. Just like a cannibal can dominate a person by consuming them, in a similar fashion a translator can paraphrase or even distort someone’s words and consequently his/her personality. The exhibition draws on the physical aspect of translation as an instrument of power and control. Eighteen artists from Greece and abroad explore issues of self destruction, surrender, miscommunication and misinterpretation. According to the curator, the exhibition approaches cannibalism (literally and metaphorically) as a method of communication between members of today’s competitive society, highlighting the feelings of failure we experience every time we translate or when being translated.

Curators are asked to contribute to the current exhibition as well as the following exhibition for reasons of continuity; the Athens installment will see contributions by Chilean curator Natalia Arcos with the inclusion of artists such as Joaquín Ortúzar and Franciscο Papas Fritas. text θεοδωρα μαλαμου/theodora malamou

20 ozonew

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΜΗΝΑ, ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ OZON ΚΑΙ Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ THE APARTMENT ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ. ΟΙ ΤΟΙΧΟΙ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΓΕΜΙΣΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΕΝΤΟΝΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΩΝ MATT LIPPS ΚΑΙ CAROLINE MAY, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ.

AFTER LAST MONTH’S GREAT SUCCESS, OZON MAGAZINE AND THE APARTMENT GALLERY CONTINUE THEIR COLLABORATION WITH A SECOND EXHIBITION AT THE MAGAZINE’S PREMISES; THIS TIME THE WALLS OF THE OFFICE WILL BE COVERED WITH PHOTOGRAPHS BY MATT LIPS AND CAROLINE MAY, AS PART OF ΤΗΕ PHOTOGRAPHY MONTH.

white, matt lipps

art in an office2

lipps +

may

the ramble#1, caroline may

Lipps & May 26.11.08 - 23.12.08, από Πέμπτη έως και Σάββατο 12:00 – 18:00 μμ. ΟΖΟΝ Βαλτετσίου 50-52, Εξάρχεια.

Lipps & May 26.11.08 - 23.12.08, from Thursday to Saturday, 12:00 - 18:00 pm.

OZON 50-52 Valtetsiou str., Exarchia.

Η διερεύνηση θεμάτων ταυτότητας, σεξουαλικότητας και η αίσθηση της επιθυμίας αποτελούν κοινό τόπο στις φωτογραφικές αναζητήσεις των δύο καλλιτεχνών. Ο Matt Lipps αντλεί έμπνευση από την πορνογραφική εικονογραφία της δεκαετίας του ’70. Οικειοποιείται στοιχεία από υπάρχουσες εικόνες gay περιοδικών, τα οποία απομονώνει, επαναφωτογραφίζει και αποδομεί, εστιάζοντας στην εννοιολογική διαδικασία παραγωγής εικόνων. Οι αναφορές μεταστρέφονται, από την σεξουαλική απελευθέρωση των 70s, στον σύγχρονο, μετά AIDS περιορισμό της επιθυμίας. Στην τελευταία της δουλειά, η Caroline May ακολουθεί με τον φακό της έναν ομοφυλόφιλο εκδιδόμενο στο Central Park της Νέας Υόρκης. Η φωτογραφίες της δεν είναι αποτέλεσμα σκηνοθεσίας, αλλά προκύπτουν από την σχέση που δημιουργείται μεταξύ της φωτογράφου και του μοντέλου. Η May χρησιμοποιεί μία μετα – φεμινιστική ματιά για να εστιάσει στην αναπαράσταση των στερεοτυπικών προτύπων αρρενωπότητας, που επιβάλλονται τόσο στην ετεροφυλόφιλη όσο και στην ομοφυλόφιλη κουλτούρα. Ο Matt Lipps ζει και εργάζεται στο Λος ’Áντζελες. Στις πιο πρόσφατες συμμετοχές του περιλαμβάνονται οι εκθέσεις “Off Hours” στη New Wight Gallery του UCLA, “Photography Unbound” στο μουσείο Robert V. Fullerton στο Σαν Μπερναντίνο και “Rendering Gender” στην Truman State University Art Gallery, στο Μιζούρι. Η Caroline May ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το 2006 πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση στην γκαλερί The Apartment, ενώ τα τελευταία χρόνια συμμετείχε σε εκθέσεις στην Royal Academy of Arts στο Λονδίνο, στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Centre of Contemporary Art της Βαρκελώνης, καθώς και στην 1η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης.

The exploration of themes of identity, sexuality and desire are shared by these two artists: Matt Lipps draws inspiration from the pornographic iconography of the 70s by appropriating images from gay magazines, which he isolates and deconstructs focusing on the conceptual process of image making. References abound from the sexual liberation of the 70s to the modern, post-AIDS limitations of desire. For her latest project, Caroline May follows a gay hustler in New York’s Central Park. The photographs are the result of her relationship with the model. May's post-feminist gaze focuses on the representation of stereotypical masculine aesthetic, embraced both heterosexual and homosexual culture.

Matt Lipps lives and works in Los Angeles; he has participated in several group shows, including: "Off Hours" at the New Wight Gallery of UCLA, "Photography Unbound" at the Robert V. Fullerton and San Bernantino museum and "Rendering Gender" at the Truman State University Art Gallery, in Missouri. Caroline May lives and works in Athens; in 2006 she unveiled her first solo exhibition at The Apartment gallery, while in recent years she has participated in exhibitions at the Royal Academy of Arts in London, at the State Museum of Contemporary Art in Thessaloniki, the Centre of Contemporary Art in Barcelona, and the 1st Biennial of Thessaloniki. text θεοδωρα μαλαμου/theodora malamou

www.theapartment.gr

22 ozonew

ΜΕ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΡΙΣΤΟΛ, Ο PINCH ΕΧΕΙ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ ΣΑΝ ΑΦΕΝΤΗΣ ΤΟΥ ΜΠΑΣΣΟΥ ΜΕΣΩ ΤΩΝ DUBBED OUT ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΟΥ TECTONIC, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΡΥΛΙΚΩΝ DJ SETS ΤΟΥ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΠΛΩΣΕΙ ΤΟ ΦΟΥΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟΥ DUBSTEP ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ. ΟΙ BLACK ATHENA ΜΙΛΗΣΑΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ.

BRISTOL’S PINCH IS FAST ESTABLISHING HIMSELF AS A MASTER OF THE BASS WITH DUBBED OUT PRODUCTIONS FOR HIS OWN TECTONIC LABEL AND LEGENDARY DJ SETS SPREADING HIS OWN BRAND OF FUTURE DUBSTEP AROUND THE WORLD. BLACK ATHENA CAUGHT UP WITH HIM FOLLOWING HIS LATEST SOJOURN TO THE GREEK CAPITAL TO DISCOVER MORE.

pinch

Οι Black Athena ζωντανά κάθε Σάβατο και Κυριακή, 1-3μ.μ. στον Athens International Radio 104.4FM ή www.air1044fm.gr & www.athina984fm.gr.

Listen to Black Athena live every Saturday & Sunday, 1-3pm on Athens International Radio 104.4FM or via: www.air1044fm.gr & www.athina984fm.gr

b a s s

Είναι γνωστός ο θαυμασμός σου για τους Basic Channel. Πώς αισθάνθηκες παίζοντας μετά τον Moritz Von Oswald στο φετινό Synch festival; ¹ταν μεγάλη τιμή για μένα, ο Moritz έχει γράψει εκπληκτική μουσική μέσω των Rhythm&Sound και Basic Channel, μουσική γεμάτη βάθος και τελειότητα. ¹ταν πολύ ωραίο να μιλάει κανείς μαζί του, φαίνεται να είναι πολύ αυθεντικός και ταπεινός, κάτι πολύ σπάνιο για κάποιον του δικού του μουσικού επιπέδου! Τρέφω μεγάλο σεβασμό γι’ αυτόν. Πρόσφατα ξαναβρέθηκες στην Ελλάδα και έπαιξες μαζί με τον Appleblim, πώς σου φάνηκε; Για μια ακόμη φορά πέρασα πολύ καλά στην Αθήνα, μπορώ να πω πως έχει γίνει ένας από τους αγαπημένους μου προορισμούς, η υποδοχή είναι πάντα ζεστή, ενώ το vibe είναι πολύ δυνατό! Οι ¸λληνες ξέρουν πώς να περνάνε καλά! Ο ήχος σου συγχωνεύει ποικίλες αναφορές, από garage μέχρι reggae και Detroit techno. Μπορεί να πει κανείς πως τα είδη αυτά αποτελούν κομμάτι του μουσικού σου παρελθόντος πριν το dubstep; Ναι, απόλυτα. Η άλλη και ίσως η μεγαλύτερη επιρροή μου είναι το jungle. Αγαπώ ιδιαίτερα την περίοδο ‘94 -‘97 με Metalheadz, Full Cycle, Reinforced, η οποία είναι μια πολύ σημαντική περίοδος στην ιστορία της Βρετανικής μουσικής. Ποιο είναι κατά τη γνώμη σου το μέλλον του dubstep; Παραγωγοί, όπως ο TRG και ο Martyn, έχουν μια πιο 2-step / garage κατεύθυνση, κάποιοι techno DJs έχουν βρει την τομή μεταξύ των δυο ειδών, ενώ εταιρείες όπως η Hyperdub κυκλοφορούν και δωδεκάιντσα από καλλιτέχνες με πιο abstract beats τάσεις, όπως Samiyam και Darkstar. Θεωρείς πως αυτές οι κατευθύνσεις είναι κάτι το θετικό; Σε φοβίζει καθόλου η αυξανόμενη δημοτικότητα του είδους; Δεν νομίζω πως αποτελεί πρόβλημα η αυξανόμενη δημοτικότητα του dubstep, αρκεί αυτή να μη σημαίνει και συμβιβασμούς. Αν το είδος παραμείνει ειλικρινές στις ρίζες του, τότε ελπίζω να συνεχίσει να αυξάνει τη δημοτικότητα του. Οι διαφορετικές κατευθύνσεις είναι πάντα κάτι καλό, χρειάζεται να παίρνει νέες μορφές, διατηρώντας το στοιχείο της έκπληξης. Είναι δύσκολο να γίνεται σε μόνιμη βάση αυτό, αλλά είναι πολύ σημαντικό. Ποιος DJ σε έχει εμπνεύσει περισσότερο; ¼σον αφορά το dubstep, ο Hatcha είναι ο DJ που με ενέπνεε περισσότερο γύρω στο 2003 2004, ήταν απλησίαστος, έπαιζε σε αποκλειστικότητα κομμάτια των Benga, Skream, Mala, Loefah και Coki. Ποιοι ανερχόμενοι παραγωγοί προβλέπεις πως θα πρωταγωνιστήσουν στο προσεχές μέλλον; Υπάρχουν πολλοί. Από το Μπρίστολ πιο συγκεκριμένα θα συνιστούσα τους Gemmy και Guido από την Punch Drunk. Η βραδιά σου στο Μπρίστολ λέγεται Subloaded. Πώς είναι το vibe εκεί; Το Subloaded είναι ένα party που γίνεται δυο φορές το χρόνο και μαζεύει τεράστιο κοινό (στα τελευταία δυο είχαμε 1200 άτομα). Είναι λίγο πιο φιλικό και ανοιχτό απ’ ότι το FWD, αλλά είναι και πολύ διαφορετικά αυτά τα δυο events.

p r o v i d e r

Your love for Basic Channel has been widely documented; how did it feel coming on after Moritz Von Oswald at this year’s Synch festival? It was a great honour; Moritz has made some incredible music through Rhythm&Sound and Basic Channel – such depth and perfection. It was great to talk with him, he seems a genuine humble guy and that’s a rare thing at his level in music!

Big respect.

You were here again recently for a party where you played alongside Appleblim, how was that for you? I had another great time in Athens, it’s become one of my favorite places to play as the reception is always warm and the vibe is heavy! Greek people know how to party!!

Your sound incorporates a variety of influences from world to garage to reggae to Detroit techno – were these part of your background before dubstep? Yes they were; the only other really important sound and perhaps my biggest influence is jungle. I especially love the period from ‘94 – ‘97, Metalheadz, Full Cycle, Reinforced; a crucial period in the history of UK music.

What’s the future for dubstep in your opinion? Producers like TRG and Martyn seem to be opting for a 2-step/garage influenced direction and some techno DJs have made the connection between the genres while Hyperdub have got artists like Samiyam and Darkstar on the abstract beats tip – are all these deviations a good thing and does the current popularity of the genre worry you at all? I don’t think there’s a problem with dubstep becoming more popular so long as the sound doesn’t become watered down. If it stays true to its roots then I hope it continues to grow in popularity. Different directions are always good – it needs to continue to morph into new things and retain the element of surprise. It’s a difficult thing to maintain but an important one.

Who is the DJ that’s inspired you most? In dubstep Hatcha was the most inspiring DJ circa 2003 – 2004, he was untouchable then and was repping Benga, Skream, Mala, Loefah and Coki beats exclusively.

Which up and coming producers do you tip to shine? There are lots coming through, from Bristol my tips are to look out for Punch Drunk artists Gemmy and Guido.

You run the Subloaded night in Bristol; what’s the vibe of that like? Subloaded is a biannual event and it pulls in a huge crowd (we had 1200 at the last couple). Personally I think the vibe is a little friendlier and more welcoming than London’s FWD but then the two events are very different.

text BLACK ATHENA/www.black-athena.com 24 ozonew

sixpack 1998-2008

a decade of street style htan ΤΟ 1998 ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ φΙΛΩΝ ΜΕ ΔΥΝΑΤΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΣΤΟ ΓΚΡΑφΙΤΙ ΚΑΙ ΤΗΝ street art ΑΠΟφΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΑΝΟΙξΟΥΝ ΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΡΟΥΧΩΝ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΒΙΝΙΟΝ, ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ. ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑξΕ ΑΡΚΕΤΑ, ΟΠΩΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΚΑΙ to Brand ΤΗΣ sIxpack kaΤΑφΕΡΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑφΟΡΑΣ ΣΤo stree style ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ.

It was In 1998 when a group of frIends wIth a strong Background In graffItI and street art decIded to open a clothIng store In the small town of avIgnon, france. ten years on and the world has changed somewhat, and wIth theIr “sIxpack” Brand they have managed to Become a Benchmark In the street style of our tIme.

Την συλλογή της sIxpack θα τη βρείτε σε όλα τα καταστήματα prImetImers. the sIxpack collection can be found at all branches of prImetImers. www.sixpack.fr www.primetimers.gr

26 ozonew

Οι συνεργασίες της SIXPACK με τους σημαντικότερους καλλιτέχνες γκράφιτι και graphic designers από όλο τον κόσμο την καθιστά μια από τις πλέον ανερχόμενες εταιρίες street fashion, τουλάχιστον στην Ευρώπη. Τα t-shirts της έχουν φιλοξενήσει designs, patterns και γενικότερα δημιουργίες πολλών σημαντικών καλλιτεχνών όπως ο Mark Owens, ο Steven Harrington, o Justin Fines, o Grotesk και ο KRSN. Στα πρόσφατα εγχειρήματα της SIXPACK συγκαταλέγονται οι συνεργασίες με το δημοφιλές record label της Institubes, τον Gaspirator από το πασίγνωστο ντούο των Justice αλλά και η διοργάνωση εκθέσεων και η παραγωγή εκδόσεων με σημαντικούς καλλιτέχνες. Οι συλλογές της SIΧPACK γίνονται όλο και πιο δυνατές, με prints που ξεχωρίζουν λόγω του εικαστικού τους ενδιαφέροντος και του ιδιαίτερου design τους. Κάντε μια “στάση” στην ιστοσελίδα τους www.sixpack.fr, απολαύστε τα γραφικά της τρέχουσας συλλογής, μπείτε στα websites των συνεργαζόμενων καλλιτεχνών τους και να είστε σίγουροι πως o κόσμος θα σας φανεί πιο όμορφος.

SIXPACK’s myriad partnerships with major graffiti artists and graphic designers from around the world makes it one of the most promising companies in the world of street fashion, at least in Europe. Their t-shirts feature a host of designs, patterns and general creations from many significant artists such as Mark Owens, Steven Harrington, Justin Fines, Grotesk and KRSN. Recent projects include SIXPACK’s cooperation with the popular record label Institubes, the Gaspirator by the famous duo Justice and some exhibitions and publications produced with important artists.

SiXPACK’s collections have become increasingly strong, with prints that really stand out because of their artistic interest and special designs. Take a look at www.sixpack. fr, where you can enjoy the current collection; click on the websites of collaborating artists and the world will seem a better place. text ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΛΕφΗΣ/yorgos kelefIs

ΕΙΚΟΝΕΣ ΝΕΑΡΩΝ ΑΓΟΡΙΩΝ ΣΕ ΗΔΥΠΑΘΕΙΣ ΠΟΖΕΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΓΚΑΛΕΡΙ SCHUEBBE PROJECTS ΣΤΟ ΝΤΥΣΕΛΝΤΟΦ. Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ “STUDIES FOR A BOY BOOK”ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ CHRISTIAN SCHOELER, ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΜΙΑ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΡΕΝΩΠΟΤΗΤΑΣ.

Untitled, 2008 Watercolor on paper, 33x50 cm, Courtesy Schuebbe Projects

IMAGES OF YOUNG MEN IN SENSUAL POSES DOMINATE THE SPACE OF THE SCHUEBBE PROJECTS GALLERY IN DUSSELDORF THIS PERIOD. THIS IS THE THEME OF THE LATEST EXHIBITION ENTITLED "STUDIES FOR A BOY BOOK",

BY GERMAN PAINTER CHRISTIAN SCHOELER, WHO OFFERS A ROMANTIC APPROACH TO MASCULINITY.

schoeler christian

studies Untitled (Chadd)2, 2008, oil on canvas, 24x30cm, Courtesy Schuebbe Projects.

Christian Schoeler “Studies for a boy book” Schuebbe Projects, Ντύσελντοφ 25 Οκτωβρίου – 20 Δεκεμβρίου.

Christian Schoeler "Studies for a boy book" Schuebbe Projects, Dusseldorf, Oct. 25 - Dec. 20. www.schuebbeprojects.com

for

boy

book

Τα πορτρέτα του Christian Schoeler φέρουν έντονες αναφορές στην αισθητική αντίληψη της belle époque για την αρρενωπότητα, μία αντίληψη που ο καλλιτέχνης θεωρεί ιδιαίτερα σύγχρονη και επίκαιρη. Στα λάδια και τις ακουαρέλες του απεικονίζονται ημίγυμνα αγόρια με ωραιοποιημένα και ενίοτε θηλυπρεπή χαρακτηριστικά, σε μελαγχολικές, εσωστρεφείς πόζες, που μοιράζονται ναρκισσιστικά τις προσωπικές τους στιγμές με τον θεατή. Η οικειότητα που εκπέμπουν δεν είναι τυχαία, αφού περίπου τα μισά από τα μοντέλα του Schoeler προέρχονται από το κοντινό του περιβάλλον: είναι γνωστοί, φίλοι και εραστές του, που επιλέγει να φωτογραφίσει σε καίριες στιγμές τις ζωής τους και κατόπιν να τους μετατρέψει σε ζωγραφικό έργο. Στα υπόλοιπα έργα του, το οπτικό υλικό προέρχεται από περιοδικά μόδας και μουσικά έντυπα. ¼πως σημειώνει ο ίδιος, η δουλειά του έχει να κάνει με την αυταρέσκεια, την έκσταση και την απώλεια, την εφηβεία, την ομορφιά και την παρακμή. Οι διάφανες φιγούρες του δεν αποτελούν μόνο την περιγραφή της εξιδανικευμένης του αντίληψης περί αρρενωπότητας, αλλά και την είσοδο στο προσωπικό του σύμπαν. Κάθε πορτρέτο αποτελεί και μία λανθάνουσα αυτοπροσωπογραφία του, στην οποία προβάλει μικρά αποσπάσματα από την ζωή, τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες του ενώ υποσυνείδητα ενσωματώνει στοιχεία της εξωτερικής του εμφάνισης. ¼ταν τον ρωτήσαμε σχετικά με τις επιρροές του, ο Schoeler ανέφερε μία πληθώρα ονομάτων από διαφορετικές περιόδους της τέχνης, της λογοτεχνίας αλλά και της μουσικής: James Abbott Whistler, John Singer Sargent, Elizabeth Peyton, Marlene Dumas, David Hockney, André Gide, Oscar Wilde, Joris-Karl Huysmans, David Bowie και Elvis Costello. Ο Christian Schoeler γεννήθηκε το 1978 στη Γερμανία. Σπούδασε στην Ακαδημία Τεχνών του Μονάχου κι έχει παρουσιάσει έργα του σε μία σειρά ατομικών και ομαδικών εκθέσεων. Η έκθεση στη γκαλερί Schuebbe Projects είναι η τέταρτη ατομική του.

Christian Schoeler’s portraits bear strong aesthetic reference to the belle époque take on masculinity, which he feels is also very contemporary and timely. His oils and watercolors depict semi-naked young men with nuanced and sometimes effeminate characteristics, in brooding, introspective poses, sharing narcissistically their personal moments with the viewer. The intimacy emitted is not accidental, since around half the models Schoeler knows from his close environment: they are his friends and lovers, whom the artist has chosen to photograph at key life moments, and then convert them into painting projects. In other works the visual material comes from fashion magazines and music mediums. As he notes, his work is about complacency, ecstasy and loss; youth, beauty and decadence. The transparent figures do not only represent the concept of an idealized masculinity, but offer a way in to his personal universe. Each artwork is a latent self-portrait, containing tiny excerpts from his life, his memories and experiences, while subconsciously incorporating elements of his own external appearance.

When asked about his influences Schoeler states a plethora of names from different periods of art, literature and music: James Abbott Whistler, John Singer Sargent, Elizabeth Peyton, Marlene Dumas, David Hockney, André Gide, Oscar Wilde, Joris-Karl Huysmans, David Bowie and Elvis Costello.

Christian Schoeler was born in 1978 in Germany. He studied at the Munich Academy of Arts and has presented works in a series of solo and group exhibitions. The show at Schuebbe Projects gallery is his forth solo exhibit.

text θεοδωρα μαλαμου/theodora malamou 28 ozonew

a

what

’s

wrong with being different?

here

Photo Εύη Φυλακτού Evi Filaktou

ΣΚΟΤΑΔΙ, ΦΩΣ ΑΠΟ ΦΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ. ΟΙ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ “ΕΔΩ” ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ Κ44 ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΑΣΥΓΚΙΝΗΤΟ. Ο ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΝΟΥΡΗΣ ΜΑΣ ΕΞΗΓΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ.

DARKNESS, LIGHT FROM A LENS AND WORDS THAT BURN; THE MIGRANT NARRATIVES PRESENTED IN THE PLAY "HERE", CURRENTLY BEING STAGED AT K44, LEAVE NO ONE UNTOUCHED. GIORGOS NANOURIS, THE MASTERMIND AND DIRECTOR OF THE SHOW, EXPLAINS THAT THERE SHOULD BE NO FEAR OF DIFFERENCE.

ΕΔΩ: κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00, στο Κ44, Κωνσταντινουπόλεως 44, Γκάζι, Τ: 210 6430605.

HERE: each Monday and Tuesday at 21:00, at K44, Konstantinoupoleos 44, Gazi, T: 210 6430605.

Οι πρωτοεμφανιζόμενοι ηθοποιοί της παράστασης υπήρξαν μαθητές του Γιώργου Νανούρη, αν και ο ίδιος είναι μόλις 33 ετών. Αλλά τίποτα από αυτά δεν έχει τόση σημασία, παρά μόνο το ίδιο το έργο, αυτά τα 70 λεπτά σπαρακτικών αφηγήσεων που σε καθηλώνουν με τον ίδιο αμείλικτο τρόπο με τον οποίο σε καθηλώνει η ίδια η πραγματικότητα καθημερινά. Ο Γιώργος Νανούρης είναι ηθοποιός και σίγουρα ανήσυχος άνθρωπος. Καταφέρνει μέσα από τις μαρτυρίες μεταναστών να ταρακουνήσει το κοιμισμένο εγώ μας, την ήσυχή μας συνείδηση. Αυτή άλλωστε δεν είναι και η μαγεία της τέχνης; Τον ρωτήσαμε και μας απάντησε. Τι σε έκανε να μεταφέρεις αυτά τα κείμενα - αληθινές ιστορίες στη σκηνή; Θέλησα, όπως ενημερώθηκα και εγώ από τις εφημερίδες όταν διάβασα αυτές τις συνεντεύξεις για το τι συμβαίνει με τους μετανάστες δίπλα μας, έτσι να βοηθήσω μέσα απ' το θέατρο να ενημερωθούν και άλλοι, μήπως με αυτό τον τρόπο αρχίσει να αλλάζει έστω και λίγο η καθημερινή μας συμπεριφορά απέναντι τους. Τελικά, είμαστε όλοι λίγο μέσα μας ρατσιστές, για να δανειστώ και κάποια λόγια από το έργο; Είμαστε λίγο ως πολύ ρατσιστές με το διαφορετικό.. Με τον χοντρό, τον ομοφυλόφιλο, τον ναρκομανή, τον ξένο, μέχρι τουλάχιστον να τον γνωρίσουμε. ¼ταν για κάποιο λόγο έρθουμε κοντά και συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά κουλάρουμε λίγο. Το θέμα είναι να βρεθεί η αφορμή να έρθουμε κοντά ή να αρχίσουμε να κουλάρουμε χωρίς να χρειαστεί να γίνει αυτό. Ας αφήσουμε τον καθένα να ζει τη ζωή του χωρίς να κρίνουμε και να το παίζουμε κάποιοι! Εκτός από τον ρατσισμό τι άλλο σε ενοχλεί σε αυτήν την πόλη; Η αγένεια στις καθημερινές συναλλαγές, ότι δεν ανακυκλώνουμε όσο θα έπρεπε, οι λακκούβες που κάποια στιγμή θα μου προκαλέσουν σίγουρα ατύχημα με τη μηχανή(!), η σπατάλη ενέργειας στις δημόσιες υπηρεσίες (όλη μέρα τα air condition χωρίς πραγματικό λόγο), οι άσχημες πλατείες (βλ. Ομόνοια κλπ.) και η έλλειψη πρασίνου. Υπάρχουν όμως και πάρα πολλά που αγαπώ στην Αθήνα. Σε αγχώνει η επιτυχία του "ΕΔΩ" σε ό,τι αφορά το επόμενό σου βήμα στο θέατρο; Αποφάσισα να μην πέσω σε τέτοια παγίδα, είμαι ηθοποιός και ως ηθοποιός θα συνεχίσω να δουλεύω, αν μου ξανάρθει πραγματικά η ανάγκη να φτιάξω μια παράσταση και αν έχω πάλι κάτι να πω, μόνο τότε θα το κάνω, δεν έχω καμία διάθεση να "εκμεταλλευτώ" την επιτυχία του “ΕΔΩ” για να αρχίσω να κάνω εργολαβικές σκηνοθεσίες, παρά μόνο αν κάτι με καυλώσει στα αλήθεια. ¢λλωστε, το “ΕΔΩ” έχει αρκετό δρόμο μπροστά του ακόμα.

The new coming actors within the show were students of Giorgos Nanouris, although he is only 33 years old himself. But none of this is of great importance, the project itself is the focus, these 70 heartrending minutes of narrative are as transfixing as reality itself. Giorgos Nanouris is a forceful actor and human.

His testimonies from migrants are designed to shake up our sleeping egos and test our conscience. Shouldn’t this be the magic of art after all? We ask and he responds.

What inspired you to transfer these true stories to the stage? As I had been informed myself via newspaper interviews about what is happening to the migrants that are on our doorstep, I also wanted to help spread the message through the medium of theatre; to inform others and see whether this way we could change, even just a little, our attitude towards them in our everyday lives.

Ultimately, are we all a little racist deep inside, to use some words from the project? We are more or less “racist” towards difference... With fat people, homosexuals, drug addicts, the stranger, at least up to the point of meeting him. When for whatever reason we come together and realize that there is little substantive difference, we tend to soften up a little. The point is to find that reason to come closer (to what scares us) or better, to soften up without having the need for a reason. Let everyone live their lives without being judgmental!

Apart from racism, what else bothers you in this city? The rudeness that you encounter during everyday transactions, people's refusal to recycle as they should, the potholes that will at some point certainly cause me an accident on the motorbike (!), all the wasted energy on public services (air conditioning being on for the entire day without any real reason), the ugly squares (see Omonia etc.) and the distinct lack of greenery. There are however many things that I love about Athens.

Are you anxious about the success of "HERE" with regards to your next step in the theatre? I decided not to let myself fall into such a trap, I am an actor and will continue to work as an actor, coming back to make another play only if I really need to and have something worth saying again; then I will return but I have no desire to "take" the success of "HERE" in order to start making stage work on commission, unless something really turns me on. Moreover, "HERE" has some way to go yet.

interview Γιωργοσ κελεφης/yorgos kelefis 30 ozonew

sabrina still looking for a good time

www.myspace.com/salernosabrina

Η SABRINA SALERNO ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΛΙΓΟΥΡΙΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗ ΦΗΜΗ ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΥΠΕΠΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ ’80. BOYS BOYS BOYS KAI ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ 21 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ H ΙΤΑΛΙΔΑ ΚΑΛΛΟΝΗ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΑΝΕΜΕΛΑ ΜΕ ΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΠΙΣΙΝΑΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΕ ΑΠΑΝΩΤΕΣ ΟΝΕΙΡΩΞΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ. AKOMA KAI AN H SABRINA ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ, AGENT, ΗΘΟΠΟΙΟΣ, ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΣΟΝΑ, ΜΗΤΕΡΑ ΕΝΟΣ ΤΕΤΡΑΧΡΟΝΟΥ ΓΙΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Η SABRINA ΠOY ΞΕΡΑΜΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ.

SABRINA SALERNO WAS BORN IN LIGURIA, ITALY AND AT A VERY YOUNG AGE WAS GIVEN A SHOT AT FAME BY SINGING ONE OF THE MOST PROVOCATIVE SONGS OF THE 80S; IT’S BEEN 21 YEARS SINCE THE ITALIAN BEAUTY WAS SEEN SPLASHING IN A SWIMMING POOL FOR THE SONG’S VIDEO, HEATING UP THE MALE POPULATION AROUND THE GLOBE AND TODAY SABRINA IS A BUSINESS WOMAN, AN AGENT, AN ACTRESS, A TV PERSONA AND THE MOTHER OF A FOUR YEAR OLD CHILD; NONETHELESS SHE REMAINS TO A GREAT EXTENT THE SABRINA WE KNEW.

¹θελες να γίνεις τραγουδίστρια από μικρή; ¼χι, σκεφτόμουν να γίνω μεταφράστρια στο κοινοβούλιο ή ψυχίατρος. Με ποιο τρόπο διαχειρίστηκες την τεράστια επιτυχία του Boys(Summertime Love); ¸νιωσες κάποια στιγμή πως η δημοσιότητα που είχες ήταν εκτός ελέγχου; ¹μουν μόλις 17 ετών και σε μια τέτοια ηλικία είναι δύσκολο να καταλάβεις το πώς μπορείς να διαχειριστείς την ίδια τη ζωή γενικά, πόσο μάλλον μια παγκόσμια επιτυχία. Από τότε έως σήμερα έχεις κυκλοφορήσει και άλλα τραγούδια, έχεις συμμετάσχει σε τηλεοπτικά προγράμματα, σε θεατρικά έργα και μιούζικαλ. Πιστεύεις πως τα πράγματα ήρθαν όπως τα περίμενες στην καριέρα σου; Αυτή είναι μια πολύ έξυπνη ερώτηση και κανείς δεν μου την έχει ξανακάνει. Και επειδή είμαι και ανικανοποίητη ως άνθρωπος μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να σου απαντήσω. Προφανώς γνωρίζεις καλά ότι ακόμα και σήμερα όλοι σε βλέπουν σαν ένα σύμβολο του σεξ των τελευταίων χρόνων της δεκαετίας του ’80, αν όχι γενικότερα της νεότητάς τους. Πώς αισθάνεσαι με αυτό; Ι’m still young baby! Επενδύεις ακόμα στην εικόνα του sex symbol ή έχεις πάρει μια διαφορετική κατεύθυνση για το image σου; Δεν αισθάνομαι πια σύμβολο του σεξ. Υπάρχουν μέρες μου με βλέπω ωραία και άλλες λιγότερο ωραία. Πες μου για την προσωπική σου ζωή. Παντρεύτηκες, έκανες οικογένεια; Είμαι παντρεμένη και έχω ένα γιο τεσσάρων χρονών. Το νέο σου άλμπουμ, ένα remix των μεγαλύτερων επιτυχιών σου, φέρει τον τίτλο “Erase / Rewind”. Τι θα ήθελες να διαγράψεις από το παρελθόν σου και ποιες εμπειρίες να ξαναζήσεις; Θα ήθελα να ζήσω ξανά μια εγκυμοσύνη και δεν θέλω να διαγράψω τίποτα από το παρελθόν μου.

Was it your aim to become a singer from a young age? No, I wanted to either become a translator for the parliament or a psychiatrist.

How did you deal with the success of Boys (Summertime Love)? Did you feel at any point that you lost control of the amount of publicity you were getting? I was just 17 at the time and at such an age it’s difficult enough to deal with life itself, let alone global success.

Since then you have gone on to release more music, and have appeared in TV series, theatre and musicals. Did you achieve what you wanted out of your career? That’s a smart question and one which I haven’t been asked before. I’m the type of person that is never satisfied so it’s hard for me to answer.

Are you aware that to this day people view you as the sex symbol of their youth and the late 80s? How do you feel about this? Ι’m still young baby!

Do you still bank on your sex symbol status or have you taken a different direction with your image? I don’t view myself as a sex symbol anymore. There are days when I find myself beautiful and others that I don’t.

Tell me a bit about your personal life. Are you married, have you started your own family? I am married and I have a four year old son.

Your new album features remixes of your biggest hits and is entitled “Erase / Rewind”. What would you erase from your past and what would you like to relive? I’d like to relive a pregnancy; there’s nothing that I would erase.

interview Γιωργοσ κελεφης/yorgos kelefis

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Ο ΚARL HEINZ MÜLLER ΕΙΝΑΙ Ο ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΚΘΕΣΗΣ STREET ΚΑΙ URBAΝ FASHION ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΠΟΥ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟ “ΨΩΜI ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΥΤΥΡΟ” ΚΑΙ ΕΝΝΟΕΙ ΜΟΔΑ! O ΚΥΡΙΟΣ BREAD AND BUTTER ΕΞΗΓΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΟΖΟΝ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.

THE DREAM THAT BECAME A REALITY: KARL HEINZ MÜLLER IS THE VISIONARY AND MAIN MAN BEHIND THE MOST IMPORTANT INTERNATIONAL TRADESHOW OF URBAN STREET FASHION IN OUR TIME AND IT IS NO COINCIDENCE THAT THE WHOLE WORLD TALKS ABOUT "BREAD AND BUTTER" AND MEANS FASHION! MR. BREAD AND BUTTER EXPLAINS TO OZON WHY HIS DREAM iS

karl-heinz

DYNAMICALLY CONTINUED.

36 ozonwho

müller

United Nations of Bread & Butter, 21-23 January 2009. www.breadandbutter.com

Π

bread & butter united

ώς προέκυψε η ιδέα “United Nations of Bread & Butter” για την διοργάνωση του Ιανουαρίου 2009; Μήπως πρόκειται για ένα υποσυνείδητο μήνυμα ότι ο κλάδος πρέπει να ενωθεί απέναντι σε κάτι; Ακριβώς το αντίθετο! Η καμπάνια υπογραμμίζει τον σύνδεσμο μεταξύ των διεθνών εκθετών και των επισκεπτών μας. Στο τελευταίο μας tradeshow με επιλεγμένα brands, τον Ιούλιο του 2008, υποδεχθήκαμε 893 brands και περίπου 90000 επισκέπτες από 105 κράτη. Ήταν η πιο διεθνής έκθεση στην ιστορία της BREAD & BUTTER και σε αυτό ακριβώς θα εστιάσει η επόμενη, τον Ιανουάριο του 2009, στην ένωση των πολυάριθμων εθνοτήτων και αγορών σε ένα χώρο: στην BREAD & BUTTER BARCELONA.

Έχεις ήδη βιώσει την επιτυχία ενός μοναδικού, μεγάλου, διεθνούς γεγονότος στο χώρο της μόδας, το οποίο οραματίστηκες και δημιούργησες. Ποιο είναι το όριο για την Bread & Butter; Ο ουρανός είναι το μόνο όριο! Αλήθεια, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το υγιές μέγεθος που έχει πλέον το tradeshow μας. Γι’ αυτό θέλουμε να επικεντρώσουμε τα επόμενα events στην ποιοτική μας ανάπτυξη. Ένας ολοένα αυξανόμενος αριθμός εκθετών μας ζητάει περισσότερες ατομικές παρουσιάσεις στην BBBarcelona. Τα brands χρειάζονται τους προσωπικούς τους “προορισμούς”, όπως η G-Star έχει τον δικό της στο Luna Park κατά τις τελευταίες σαιζόν. Αυτό βέβαια εμπεριέχει και την απαίτηση για περισσότερο χώρο, συνεπώς θα μειώσουμε τον αριθμό των εκθετών για την επόμενη σαιζόν, όπως άλλωστε ανακοινώσαμε τον Ιούλιο.

Η οικονομική κρίση στην παγκόσμια αγορά επηρεάζει ποικιλοτρόπως τον κλάδο της μόδας. Ανησυχείς για τις πιθανές επιπτώσεις αυτής της κατάστασης στην BREAD & BUTTER; Η αγορά έχει πάντα τα πάνω και τα κάτω της, αυτή είναι η φύση της οικονομίας. Ο πυρήνας της BREAD & BUTTER αποτελείται από δυνατά brands που δεν αγγίζουν εύκολα οι ενδεχόμενες διακυμάνσεις. Σε γενικές γραμμές, η BREAD & BUTTER έχει περάσει ούτως ή άλλως από διάφορες φάσεις όπου η υφαντουργία βρέθηκε σε παρακμή και παρόλα αυτά συνεχίσαμε να μεγαλώνουμε και να δυναμώνουμε. Και πάλι αυτό συνδέεται στενά με την αυστηρή επιλογή που κάνουμε στα brands και τις εταιρίες με τις οποίες συνεργαζόμαστε.

Συνεργάζεσαι με τα μεγαλύτερα brands στον κόσμο. Μπορείς να αναφέρεις τις τρεις πιο ενδεικτικές νέες τάσεις στον χώρο της μόδας; Πιστεύω ότι η αυθεντικότητα, η επιμονή και η οικολογική συνείδηση είναι τρία από τα πιο ουσιαστικά στοιχεία για το παρόν αλλά και το μέλλον. Οι άνθρωποι αναζητούν την ποιότητα στα προϊόντα που αγοράζουν και τους ενδιαφέρει όλο και περισσότερο το πού και πώς παράγονται. Αυτός είναι ο λόγος που αυξάνονται τα brands που τονίζουν τα υλικά που χρησιμοποιούν, τον τόπο ραφής των υφασμάτων κλπ. Στη BREAD & BUTTER η γνώση της “καταγωγής των πραγμάτων” παρέχεται χωρίς μεσολαβητές, μέσω του THE SOURCE: εκεί οι παραγωγοί υφασμάτων, και οι εφοδιαστές πλυντηρίων θα εκθέσουν τις νεότερες τάσεις. Αυτό είναι σημαντικό για όλα τα brands του B&B τα οποία αποτελούν άλλωστε τους πελάτες των brands του THE SOURCE.

Θα συνεχίσει να διευρύνεται ο τομέας των denim; Ο τομέας των denim είναι από τους πιο υγιείς, αν όχι ο υγιέστερος, σε ολόκληρη την βιομηχανία της μόδας. Υπάρχουν κάποια προϊόντα που μπορούν να δέσουν τους ανθρώπους με ένα brand: το αμάξι που οδηγούν, τα τσιγάρα που καπνίζουν και ναι, το denim που φοράνε. Το τζιν είναι το πιο σημαντικό προϊόν στον τομέα της ενδυμασίας. Το denim έχει να κάνει με την ποιότητα και την αυθεντικότητα, γι’ αυτό οι άνθρωποι μένουν πιστοί στην “μάρκα τους” και ο τομέας συνεχώς μεγαλώνει και εξελίσσεται. Αυτό αντικατοπτρίζεται και στην BREAD & BUTTER: ο διάδρομος με τα denim αποτελεί τον πυρήνα μας. Τα brands εδώ έχουν stands αντίστοιχα της δυνατής θέσης τους στην αγορά.

Ποια είναι η γνώμη σου για την ελληνική αγορά μόδας; Μέχρι τώρα είχαμε μόνο λίγες, επιλεγμένες ελληνικές εταιρίες που εκθέτουν στο BREAD & BUTTER BARCELONA, ωστόσο ο αριθμός των επισκεπτών μας από την Ελλάδα σημειώνει σταθερή άνοδο. Κατά τη διάρκεια του τελευταίου BBBarcelona, περίπου 1300 επαγγελματίες από τον χώρο της ελληνικής μόδας επισκέφτηκαν το tradeshow μας. Είναι εμφανές ότι το εμπόριο στην Ελλάδα εξελίσσεται, η αγορά μεγαλώνει και δημιουργούνται πολλές δυνατότητες.

Η Βαρκελώνη παρέχει ένα ιδανικό σκηνικό για την Bread & Butter. Υπάρχουν σκέψεις να μετακινηθείτε ξανά; Ποιες θα ήταν οι αγαπημένες σου υποψήφιες πόλεις; Νιώθουμε πολύ καλά στην Βαρκελώνη και έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε εδώ. Οι εκθεσιακοί χώροι είναι υπέροχοι, η αρχιτεκτονική και οι γύρω χώροι είναι κατάλληλοι για παρουσιάσεις και γενικότερη οργάνωση. Βεβαίως δεν γίνεται να αποκλείσουμε τελείως τις σκέψεις για επέκταση, αλλά αυτά τα βήματα απαιτούν τέλεια οργάνωση, καλή γνώση της χώρας, ικανούς εκπροσώπους κλπ. Οπότε προς το παρόν παραμένουμε στην Βαρκελώνη!

Η έκδοση ειδικών διαβατηρίων Bread & Butter για να επισκέπτεται κάποιος απο εδώ και πέρα το trade show φαίνεται καλή ιδέα.. Έχεις ήδη αποκτήσει το δικό σου; Ελπίζω να μην χρειαστώ διαβατήριο! Αλλά συμφωνώ, είναι ωραίο να υπογραμμίζεται η δύναμη της κοινότητάς μας και η BREAD & BUTTER BARCELONA αξίζει πάντα το ταξίδι!

How did you come up with this January’s concept of the United Nations of Bread & Butter? Is there a subliminal message that the industry should be united against something? Quite the opposite! The campaign underlines the connection between all our international exhibitors and visitors. During our last event in July 2008, we welcomed 893 brands and around 90000 visitors from 105 nations to our tradeshow for selected brands. It was the most international show in the history of BREAD & BUTTER and that is exactly what our next edition in January 2009 focuses on: the union of all those numerous nationalities and markets in one place: the BREAD & BUTTER BARCELONA.

You have already experienced the great success of a unique, massive, international fashion event that you have perceived and created. What is Bread & Butter’s limit? The sky is the limit! No, seriously, we are quite happy with the healthy size the tradeshow has reached until now. This is why for the coming events we want to focus on our qualitative growth. An increasing number of our exhibitors are asking us for more and more individual presentations at BBBarcelona. The brands need their own “destinations”, just like G-Star has been having theirs in the Luna Park for seasons now. This, of course, also includes the request for more space. Therefore, we will be further limiting the number of our exhibitors for the next season, just as we announced it in July.

The financial crisis in the markets around the world is affecting the fashion industry in several ways. Do you worry about the impact that this might have on BREAD & BUTTER? There are always ups and downs in the markets – such is the nature of economy. But BREAD & BUTTER’s core segment consists of strong brands that are not that easily touched by eventual fluctuations. And generally speaking, BREAD & BUTTER has already faced multiple phases, where the textile sector was said to be standing on shaky ground, and still we have been growing and standing strong since the very beginning. And this, again, is very closely related to our strict brand selection and to the companies we work with.

You have been collaborating with the biggest fashion brands in the world. Could you name the three most significant new tendencies in the fashion business? I think that authenticity, sustainability and eco-consciousness are three of the most relevant topics at the moment and for the future. People are looking for quality in the products they buy and pay more and more attention to where and how the products were manufactured. That is also why the brands increasingly point out which materials they use, where the garments were sewn, etc. At BREAD & BUTTER this awareness for the “origin of things” is directly implemented via THE SOURCE: here, fabric producers, laundry mills and suppliers will be showcasing their newest trends. This again is very important for all B&B brands that, after all, are the customers of THE SOURCE brands.

Is the denim sector going to continue growing? The denim sector is one of the healthiest, if not THE healthiest in the whole fashion industry. There are few products that really tie people to a brand: it’s the car you drive, the cigarette you smoke – and yes, the denim brand you wear. A jean is the most important branded product in the apparel sector. Denim is all about quality and authenticity. That’s why people stay true to “their brand”. And that is also why this sector is constantly growing and evolving. This is also reflected at BREAD & BUTTER: our denim hall is our core segment, our mother ship so to say. The brands present here have stands that correspond to their strong position in the market.

What is your opinion on the Greek fashion market? Until now we only had a few, selected Greek brands exhibiting at BREAD & BUTTER BARCELONA. However, our visitor numbers from Greece have been steadily on the rise. During our last BBBarcelona, almost 1300 Hellenic fashion professionals visited our tradeshow. You can see that there is an evolution in the Greek retail industry – the market is growing and it has a lot of potential.

Barcelona has been an ideal setting for Bread & Butter. Are there any thoughts of moving again? What would your favorite candidate cities be? We feel very good in Barcelona and have everything we need here. The fairgrounds are great, the architecture and the surrounding grounds are suited for excellent logistics and individual presentations. Of course thoughts of expansion can never be ruled out. But such steps require careful planning, country-specific knowledge, competent representatives on the ground etc. So for now, we are staying in Barcelona!

The Bread & Butter passport sounds like a great idea. Have you already got yours?

I hope I won’t need one! But I agree, it is a nice way to underline the strength of our community. And BREAD & BUTTER BARCELONA is always worth the travel!

interview Γιωργοσ κελεφης/yorgos kelefis

ΟΤΑΝ ΣΥΝΑνΤΗΣΑΜΕ ΤΟΝ YOU NGUYEN, ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ Ο YOU EINAI Ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟΥ DENIM, KAI ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ THΣ LEVI’S ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ BRAND!

nguyen

ON MEETING YOU NGUYEN, LEVI’S VICE PRESIDENT IN EUROPE,

you

WE REALISED TWO THINGS: THAT HE IS THE IDEAL VISIONARY

FOR THE FUTURE OF DENIM AND THAT HIS PASSION FOR LEVI’S IS AS AUTHENTIC AS THE BRAND ITSELF!

Τ

ι εκπροσωπεί η Levi’s; Η Levi's® είναι η προσωποποίηση του διαχρονικού, λειτουργικού, αμερικάνικου design. Για να χρησιμοποιήσω μία ελληνική μεταφορά, θα μπορούσα να την περιγράψω σαν τον Φοίνικα της νεανικής μόδας, ένα brand χτισμένο πάνω σε ένα απλό και αγνό όραμα, που ξαναγεννιέται καινούριο και παράλληλα ίδιο κάθε σαιζόν.

Πόσο δύσκολο είναι να παραμένεις πιστός στην παράδοση της Levi’s και παράλληλα να ακολουθείς τις τάσεις της μόδας; Πάντα προσπαθούμε να προβλέπουμε τις τάσεις αντί να τις ακολουθούμε. Έχουμε το εξαιρετικό προσόν μίας ιστορίας 135 ετών στον καινοτόμο σχεδιασμό denim – η ιστορία κάνει κύκλους και όταν γνωρίζεις το παρελθόν σου είναι πολύ πιο εύκολο να επιλέξεις τη σωστή κατεύθυνση για το μέλλον. Κάθε δημιουργική διαδικασία ξεκινάει με μία επίσκεψη στα αρχεία μας στο Σαν Φρανσίσκο, μία από τις μεγαλύτερες συλλογές στον κόσμο, που περιλαμβάνει jean παντελόνια Levi's® από το 1873 μέχρι τις μέρες μας. Κατόπιν αυτού, επαφιόμαστε στην περιέργεια και τη ευαισθησία των νέων και ταλαντούχων σχεδιαστών μας για να εξασφαλίσουμε ότι όλα τα σχέδια θα είναι σύγχρονα και συναφή με τον αστικό τρόπο ζωής. Είναι εφικτό να παντρέψεις την παράδοση με την καινοτομία και να δημιουργήσεις σχέδια που θα είναι ριζικά καινούρια και παράλληλα οικεία – σκέψου μόνο τα LEVI'S® ENGINEERED JEANS®, τα οποία στην ουσία είναι μία επαναπροσέγγιση των 501®, φτιαγμένα για τη νεότερη γενιά. Το διάσημο σχέδιο τους παραμένει πρωτοποριακό δέκα χρόνια μετά!

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής της Levi’s; Διαφέρει από χώρα σε χώρα, δεν υπάρχει άλλη εταιρία με jeans που να έχει παρουσία παρόμοια με τη δική μας, σταθερά δυνατή σε 110 χώρες! Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα brands που μας ανταγωνίζονται σε κάποιες αγορές, αλλά παραμένουν εντελώς άγνωστα σε άλλες. Γι’ αυτό εστιάζουμε στους ανθρώπους και όχι στις εταιρίες, αν μπορούμε να σχεδιάζουμε ρούχα που αρέσουν στους νέους και να τα πουλάμε στα σημεία που ψωνίζουν, τότε είμαστε στο σωστό δρόμο!

Ποιο τραγούδι περιγράφει καλύτερα την φιλοσοφία της Levi’s; Πολύ καλή ερώτηση! Είχαμε μία συζήτηση στο γραφείο και διασκεδάσαμε πολύ προσπαθώντας να βρούμε ένα τραγούδι που να εκφράζει πραγματικά αυτό που είμαστε! Δεν τα καταφέραμε, αλλά συμφωνήσαμε ότι θα είναι ένας ροκ ύμνος – ίσως το “Satisfaction” των Rolling Stones, γιατί πάντα προσπαθούμε να φτιάξουμε τέλεια jeans και δεν αρκούμαστε σε τίποτα λιγότερο, αυτό μας κρατάει νέους! Ή μήπως το “The Times They Are A’Changing” του Bob Dylan, που αποθανατίζει τη δύναμη της νιότης σε θυελλώδεις εποχές; Η Levi's® πάντα βρισκόταν στο επίκεντρο των κινημάτων των νέων. Νομίζω ότι θα συζητάμε γι’ αυτό το θέμα για πολλές βδομάδες ακόμα!

Ποια είναι η σχέση μόδας και μουσικής; Και οι δύο είναι μικρότερου μεγέθους τέχνες που εκφράζουν την εποχή τους – υπάρχουν ακαθόριστοι δεσμοί μεταξύ τους από πολύ παλιά. Ο σύνδεσμος είναι ιδιαίτερα ισχυρός ανάμεσα στη μουσική και τη νεανική μόδα, κυρίως το jeanswear… Σκέψου την δυνατή εικόνα των συγκροτημάτων κατά την τελευταία δεκαετία, η κατάλληλη εμφάνιση είναι εξίσου σημαντική με τον σωστό ήχο για να πετύχουν. Η ροκ μουσική και οι παραλλαγές της αποτελούν παραδοσιακά το soundtrack της Levi’s®, από τα τραγούδια που μας εμπνέουν κατά τη δημιουργική διαδικασία, μέχρι τα συγκροτήματα που επιλέγουν τα jeans της Levi's® για τις ενδυματολογικές τους ανάγκες, υπάρχει μία αμοιβαία εκτίμηση. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που επιλέγουμε μουσικούς για να μας προσωποποιήσουν: ο Josh Beech, τραγουδιστής του εναλλακτικού ροκ συγκροτήματος Snish, εμφανίζεται στην καμπάνια των jeans Levi's® 501®, ενώ η καταπληκτική Cat Power θα εμφανιστεί στην γυναικεία μας εκστρατεία την άνοιξη. Η τελευταία μάλιστα μας είπε ότι της άρε38 ozonwho

σε τόσο πολύ ένα συγκεκριμένο παντελόνι Levi's® 501® που αγόρασε εννέα κομμάτια για να μην ξεμείνει ποτέ!

Ποιες είναι οι τελευταίες τάσεις στη βιομηχανία του denim; Υπάρχει μία έντονη κοινωνική τάση για μεγαλύτερο σεβασμό στο περιβάλλον και για δημιουργική έκφραση, που δημιουργείται από αναγκαιότητα και έχει εμφανή αντίκτυπο στη βιομηχανία, στο design, το styling και την αγοραστική εμπειρία. Σίγουρα η βιοτεχνολογία και η νανοτεχνολογία μας επιτρέπουν να χρησιμοποιούμε υλικά και χρώματα που ούτε θα φανταζόμασταν πριν από μερικά χρόνια, η σύγχρονη τεχνολογία επίσης βοηθάει το περιβάλλον, είτε με την παραγωγή βιο-ινών που έχουν ίδια απόδοση με τις κανονικές, ή ακόμα και με συνθετικές ίνες που, παραδόξως, έχουν ευεργετική για το περιβάλλον ιδιότητα.

Τι ή ποιόν θεωρείς την πιο επιτυχημένη περίπτωση στον χώρο της μόδας αυτή τη στιγμή; Η οικονομική κατάσταση αυτή τη στιγμή αποτελεί πρόκληση, οπότε η ερώτησή σου θα πρέπει να απαντηθεί σε μερικούς μήνες. Τώρα είναι η στιγμή που οι καταναλωτές θα επιλέξουν ποια brands θα συνεχίσουν να υπάρχουν στο μέλλον και ποια όχι. Ακόμα και οι δυσκολίες όμως είναι μέρος της προόδου. Πριν από 5 – 10 χρόνια οι μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων επαναπροσδιόρισαν τον χώρο της μόδας, προσφέροντας φθηνότερες εκδοχές επώνυμων ρούχων σε πιο γρήγορο ρυθμό από κάθε άλλη φορά. Τώρα νομίζω ότι υπάρχουν μερικές πολύ ενδιαφέρουσες περιπτώσεις διαδυκτιακών εμπόρων που έχουν εξελιχθεί σε πραγματικά brands και αλλάζουν, ίσως ολοκληρωτικά, τον τρόπο που οι άνθρωποι αγοράζουν ρούχα. Με ιδιαίτερη σεμνότητα αλλά και χαρά ανακάλυψα αυτή τη βδομάδα ότι το WGSN – η σημαντικότερη υπηρεσία παγκόσμιας έρευνας και ανάλυσης τάσεων – εξέλεξε την Levi Strauss & Co. ως μία από τις πιο επιτυχημένες περιπτώσεις επανεφεύρεσης εταιρίας την τελευταία δεκαετία. Είναι υπέροχο να μαθαίνεις ότι όλο το πάθος, οι καινοτομίες και η σκληρή δουλειά της Levi's® αναγνωρίζονται.

Ποια είναι τα όνειρά σου για τη Levi’s και ποιες οι προσωπικές σου προσδοκίες; Εύχομαι η Levi’s να συνεχίσει να έχει την ικανότητα να αγγίζει τις ζωές των ανθρώπων για πολλά χρόνια ακόμα, είτε μέσω των jeans και των ρούχων με τα οποία ελπίζουμε να ζήσετε αξέχαστες εμπειρίες, ή μέσω της έμπνευσης που θα αποκτήσετε ανακαλύπτοντας όλους τους μουσικούς και καλλιτέχνες με τους οποίους είμαστε περήφανοι που συνεργαζόμαστε και γι’ αυτό τους αποκαλούμε χαϊδευτικά “ Ήρωες μας”. Μάλιστα υπάρχουν και πολλά ταλέντα από την Ελλάδα στο www.501.com! Η προσωπική μου φιλοδοξία είναι πολύ απλά να συνεχίσω να δουλεύω με μερικά από τα μεγαλύτερα ταλέντα της βιομηχανίας, σχεδιαστές, φωτογράφους, εικονογράφους κ.α. Είναι η πιο πλούσια εμπειρία, πραγματικό προνόμιο για μένα, να παρακολουθώ την ορμή και την δημιουργικότητα τόσων πολλών νέων ανθρώπων.

Πώς κρίνεις τους Έλληνες καταναλωτές σε σχέση με τους υπόλοιπους ευρωπαίους; Οι Έλληνες καταναλωτές είναι πολύ μεσογειακοί και παράλληλα σχεδόν βόρειοι, ίσως γι’ αυτό τόσοι πολλοί άνθρωποι από την ελληνική βιομηχανία και τις εκδόσεις μόδας έχουν ισχυρούς δεσμούς με τη Μεγάλη Βρετανία. Ένα κομμάτι σας είναι ιδιαίτερα προοδευτικό, κοιτάξτε για παράδειγμα το περιοδικό σας, το οποίο θα μπορούσε να σταθεί επάξια δίπλα σε μερικές από τις καλύτερες εκδόσεις της αποκαλούμενης “μεγάλης αγοράς μόδας”. To παίρνουμε κάθε μήνα και το κρατάμε στο τραπέζι δίπλα στα μεγάλα διεθνή ονόματα!

levi's visionary

LEVI’S EUROPE, ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑΜΕ ΔΥΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ: ΠΡΩΤΟ, ΟΤΙ

www.501.com

What does Levi’s represent? Levi's® is the embodiment of timeless cool, rooted in classic American utilitarian design. To use a Greek metaphor, it could be described as the phoenix of youth fashion – a brand built on purity and simplicity of vision and expression that is reborn new and yet the same, season after season.

How difficult is it to stay loyal to the tradition of Levi’s and at the same time follow fashion trends? We always try to anticipate trends, rather than follow them. And in this, our 135 year history of denim design and innovation is an extraordinary advantage – fashion evolves is a cyclical manner and I believe that when you know where you come from, it’s easier to choose the right way forward.

The starting place for our creative process is always a visit to our Archives in San Francisco – one of the biggest fashion collections in the world, which includes Levi's® jeans from 1873 to date. From then on, the sensibility and curiosity of our young and talented design team ensure that all designs are contemporary and relevant for today’s urban lives. It is possible to marry tradition and innovation and come up with designs that are radically new yet familiar – just think about our LEVI'S® ENGINEERED JEANS®, as they are in essence our 501® jeans reinterpreted for the urban lives of a new generation. Their celebrated design is still amazingly avant-garde after 10 years!

What is the biggest competitor of Levi’s? It really changes from country to country – there is no jeanswear brand that has a presence similar to ours, consistently strong across 110 countries! There are many interesting brands that may challenge us in one or a handful of markets, but are virtually unknown in others. This is why we have a focus on people, rather than companies – if we can design great clothing that appeal to young people and make sure it is sold where they shop, then we know we are on the right track!

What is the song that best describes the philosophy of Levi’s? That’s a great question! We had a debate at the office and had great fun trying to find one song that could really convey what we are all about! We couldn’t really find one but agreed that it would have to be a big rock anthem – the Stones’ “Satisfaction” maybe? We always try to create perfect jeans and we are never happy with anything less! That’s what keeps us young! Or perhaps “The Times They Are A’ Changing” by Bob Dylan, which captures the strength of youth through tumultuous times – the Levi's® brand has always been at the heart of youth movements through the ages. I think we’ll talk about this for weeks!

What’s the relationship between fashion and music? Both are minor “arts” and the expression of their time – there is an intangible connection between the two that goes a long way back. The link is especially strong between music and youth fashion - jeanswear in particular… Think of the iconic look of bands and singers across the decade – looking the part is as important as sounding right for the success of an act. Rock music and its variations have traditionally been the soundtrack of Levi's® - from the songs that inspire our creative design process, to the bands that choose Levi's® jeans as their “uniform”, there is a very strong mutual admiration. That’s one of the reasons why we chose musicians as the embodiment of our brand –Josh Beech, frontman of alternative rock group Snish appears in our Levi's® 501® jeans campaign and the amazing Cat Power will be featured in our Women’s communications next Spring. She told us she loved a particular style of Levi's® jeans so much that she bought 9 pairs so that she would not run out!

What are the newest tendencies and trends in the denim industry?

There is a big trend in society towards a greater respect of nature and creative self expression born out of necessity that is also reflected in our industry – through design, styling and shopping experiences. For certain, biotechnology and nanotechnology allow us to create fabrics and colors that would have been unimaginable only a couple of years back. Modern technology also helps the environment, be it though the production of bio-fibers which perform as well as traditional fibers, or even through synthetic fibers that can paradoxically have a greatly beneficial impact on the environment.

Who/what do you consider the biggest success in the fashion industry at the moment? The economic situation is particularly challenging, so this question will be best answered in a few months’ time. This is a time when consumers will truly decide what brands will be around in the future or what others will not.

Even painful times are part of progress. Five to ten years ago, the high street chains redefined the fashion world with cheaper versions of designer clothing, available at faster rates than ever before. Now I think there are some very interesting digital retailers that have become veritable brands and are changing people’s relationship with clothing and fashion shopping possibly forever.

I am particularly humbled and pleased to have discovered this week that WGSN - the leading global research and trend analysis service to the design and style industries – elected Levi Strauss & Co. as one of the most successful company reinventions of the decade. It’s great to hear that all the passion, innovation and hard work we have been putting into the Levi's® brand is being recognized.

What are your dreams for Levi’s? What are your personal aspirations? I wish the Levi's® brand the ability to continue touching people’s lives for many years to come – through jeans and clothes we hope you’ll have amazing experiences in, or maybe with the inspiration you may get discovering all the musicians and artists we are proud to be associated with and affectionately call our ‘Heroes’.

There are quite a few Greek talents on www.501.com! My personal aspiration is quite simply to continue working with some of the best talents in the industry – designers, photographers, illustrators and many more. It’s the most enriching experience and a true privilege to witness the drive and creativity of so many young people.

How would you judge the Greek consumers in comparison to other Europeans? Greek consumers are very Mediterranean on one side, and almost Nordic on the other - it could be a reason for the fact that so many people in the Greek fashion and fashion publishing industry seem to have very close ties with the UK. There is a big part of you that is extremely progressive – just look at your own magazine, which could stand up to comparison with some of the best publications in the so called ‘big fashion markets’. We get it every month and it sits comfortably on our tables next to the big international titles! interview Γιωργοσ κελεφης/yorgos kelefis νατασα παπαχρηστου/natasha papachristou

ειναι οι ανθρωποι πισω απο το περιοδικο velvet, οι εικαστικοι που παιζουν μουσικη ντυμενοι superman, οι εκδοτες του athens art map και αυτες

the

callas

ειναι μερικες μονο απο τις πολλες δραστηριοτητες τους. οι λακης και άρης ιωνας, δηλαδη οι the

callas, αφηνουν για λιγο το γεματο καθημερινο

τους προγραμμα για να μας μιλησουν για οσα ετοιμαζουν μεσα στους επομενους μηνες.

they are the brains behind velvet magazine, the artists who perform live music dressed up as superman, the publishers of art map and so much more; lakis and aris ionas, also known as the callas, put aside their busy schedules to talk a little about what’s coming up.

40 ozonwho

www.myspace.com/thecallas www.myspace.com/velvetmagazine www.velvetmagazine.gr

Ε

superman died yesterday

τοιμάζεστε για την ατομική σας έκθεση στην AMP τον Δεκέμβριο. Τι θα παρουσιάσετε εκεί; Κεντήματα, κουρελούδες, φωτάκια και σχέδια, ξύλα και ρούχα, ένα επτάιντσο βινύλιο και πολλά πολλά άλλα… της κακομοίρας! Επίσης, βρίσκεστε στο στάδιο των ηχογραφήσεων για το νέο σας δίσκο. Μπορείτε να μας δώσετε μερικές πληροφορίες σχετικά με αυτό; Απ’ ό,τι βλέπουμε θα προκύψει ένας δίσκος με πολλές Callas εκπλήξεις! Οι ηχογραφήσεις γίνονται στο Fab Liquid studio με ηχολήπτη τον “τεράστιο” Νίκο Αγγλούπα. Πρώτα θα κυκλοφορήσουμε ένα σινγκλάκι με τον τίτλο “Lipstick” στις 11 Δεκεμβρίου, που είναι τα εγκαίνια της έκθεσης μας και το οποίο θα περιέχεται στον κατάλογο.

Το περιοδικό Velvet ανανεώθηκε. Πώς αποφασίστηκε αυτή η αλλαγή και πού αποσκοπεί; Ε, όλο και κάτι πρέπει να κάνουμε για να μη βαριόμαστε... Είναι και όλα τα παιδιά γύρω μας που δουλεύουν με φοβερό πάθος και πώρωση και κάνουν γαμάτη δουλειά…

Πώς προέκυψαν οι The Callas και πώς έφτασαν στην τελική τους εμφάνιση, με τις στολές superman, τις Callasettes κλπ; Μπρος! Ντυθείτε όλοι Superman και σώστε τον κόσμο! (γέλια) Οι τρεις μας πάντως μέχρι στιγμής δεν τα έχουμε καταφέρει. Οι Callasettes ξεκίνησαν ως ένας τρόπος να παρουσιάσουμε τα ρούχα που φτιάχνουμε και το όλο πράγμα σιγά σιγά εξελίχθηκε σε κάτι άλλο. Τώρα τραγουδάνε, παίζουν μουσικά όργανα και γενικά περνάμε σούπερ και πολύ δημιουργικά στις πρόβες και στα live!

Συμμετέχετε σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και παράλληλα εμφανίζεστε σε συναυλίες μαζί με άλλα συγκροτήματα της εναλλακτικής ελληνικής σκηνής, αλλά και ως support σε ξένα συγκροτήματα. Ένα μέρος του κοινού σας γνωρίζει μόνο ως μουσικούς. Σας έχει δημιουργήσει αυτό ποτέ κάποια σύγχυση σχετικά με την ταυτότητα σας; Εμείς ό,τι κάνουμε, μουσική, εικαστικά, περιοδικό, ρούχα κτλ. το βλέπουμε σαν ένα πράγμα, με κοινές αισθητικές αφετηρίες και προεκτάσεις. Ε, όλο και κάποιος μπερδεύεται αλλά οκ, έτσι είναι αυτά.

Τον Απρίλιο πραγματοποιήσατε, μαζί με άλλα τρία συγκροτήματα, την μουσική περιοδεία “Velvet Bus”, η οποία πρόσφατα προβλήθηκε και ως ντοκιμαντέρ στις Νύχτες Πρεμιέρας. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Έχετε στα άμεσα σχέδια σας την πραγματοποίηση του “Velvet Bus 2”; Καύλα (όπως λέει και ο Boy τρείς φορές στην ταινία)… Έρχεται και το Velvet Bus Vol.2.

Υπάρχει DIY σκηνή στην Ελλάδα και πώς βλέπετε την εξέλιξη της; Σχεδόν τα πάντα στην Ελλάδα είναι DIΥ, παντού υπάρχουν πατέντες: από τη γιαγιά που μετατρέπει τον ντενεκέ του λαδιού σε γλάστρα μέχρι ένα περιοδικό όπως το Velvet… Η σημαντικότερη εξέλιξη του do-it-yourself σκεπτικού σήμερα είναι το myspace: ξέρεις, είναι η φάση του άμα γουστάρω να κάνω κάτι θα το κάνω πάση θυσία, θα βρω τον τρόπο… Το θέμα βέβαια είναι να επιμείνεις σε ό,τι κάνεις.

Υπάρχει κάποιος τομέας με τον οποίο θα θέλατε να ασχοληθείτε, αλλά δεν το έχετε καταφέρει ακόμα; Πολλά, πάρα πολλά! Θέλουμε να μάθουμε κηπουρική και μαγειρική, να γίνουμε ποδοσφαιριστές, να μάθουμε τα πάντα για τα τσάγια και τα ακριβά ποτά, να αγοράσουμε όλα τα 7ιντσα σινγκλάκια του κόσμου, να ανακαλύψουμε το γιατρικό για το Hangover, να μπορούμε να έχουμε πάντα αυγοτάραχο / πιτσιλαδή / σουβλάκια από τον Κώστα / Talisker, να περνάμε περισσότερο χρόνο με τους T. Pynchon, F.S. Fitzgerald, M. Antonioni, F. Fellini, E. Dickinson, J. Losey, να κάνουμε χαρούμενους τους ανθρώπους γύρω μας, να είμαστε πάντα με τους αγαπημένους μας φίλους και συνεργάτες, να μη βαρεθούμε ποτέ…

Έχει υπάρξει ποτέ κάτι που δεν κάνατε μαζί; Ο ένας μας είναι Βάζελος και ο άλλος Γαύρος…!

You’re putting the final touches to your solo exhibition to be hosted by AMP in December; what will you be showing? Knits, patch works, lights, sketches, pieces of wood, clothes, a seven inch vinyl and much more… It’s gonna be mad!

You are also in the middle of recording your new album; could you tell us a bit more about it? It will be a record full of Callas style surprises! We’ve been recording in the Fab Liquid studio and the album is engineered by the “one and only” Nikos Aggloupas. We’ll be releasing a single entitled “Lipstic” on the 11th of December, which will coincide with the opening of our exhibition and will therefore also be included in the catalogue.

Velvet magazine has had a revamp, what were the reasons behind that? We have to keep doing new stuff otherwise it would get boring… It’s also down to the people working with us who display so much passion for their work and achieve so much…

How did The Callas occur and how did the current image develop with the superman outfits and the Callasettes? Go on, everybody should dress up like superman and save the world! (laughs) The three of us haven’t managed that yet though to be honest. The Callasettes appeared as an idea to present the clothes we were making and the whole thing evolved into something else.

They now sing, play and generally have a good time with us during the rehearsals and the lives!

You have participated in exhibitions in Greece and abroad, while gigging around Greece along with other alternative Greek bands and opening for international groups as well. Part of the audience is therefore only aware of you as musicians, has this fact ever caused you to experience an identity crisis of any sort? Whatever we get our hands on, whether that’s music, art, publishing or fashion, we approach it with the same type of aesthetic. From time to time people get confused, but what can you do?

In April you went on a tour entitled “Velvet Bus” along with another three bands, footage of which became the documentary that was screened during the Athens Film Festival. What was that like? Is “Velvet Bus 2” in your immediate plans? It was “horny” (as Boy said three times in the film)…

Velvet Bus Vol.2 is on its way.

Is there such a thing as a DIY scene in Greece? How do you see it developing? Almost everything in Greece is DIY, from my grandmother turning the oil tin into a flower pot, to a magazine like Velvet. The biggest development in the do-it-yourself field is myspace; in the sense that if I want to do something I’ll do it what ever the case, I’ll find the way… The most important thing is to be persistent on what you’re doing.

Is there a field that you haven’t worked in that you would like to in the future? Far too many! We would like to learn gardening and cooking, become footballers, learn all there is to know about tea and expensive drinks, buy all the seven – inch vinyls in the world, discover a cure for hangovers, to always have Botargo, Pistillate and Souvlaki by Kostas / Talisker, whilst spending more time with T. Pynchon, F.S. Fitzgerald, M. Antonioni, F. Fellini, E. Dickinson and J. Losey. We also like to make people around us happy, to be with our friends and colleagues and to never get bored.

Is there anything that you haven’t done together? One of us is an Olympiakos fan whilst the other supports Panathinaikos…!

interview θεοδωρα μαλαμου/theodora malamou

ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ BREAKBEAT ΣΚΗΝΗ, ΕΝΩ ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΣΤΟ REDBULL MUSIC ACADEMY ΤΟ 2003 ΣΤΟ CAPE TOWN ΕΙΔΕ EPS ΤΟΥ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΠΟ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΟΠΩΣ ΟΙ KARLOFF, STOCK5 ΚΑΙ OCTOPUS. ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΙ ΕΧΕΙ RESIDENCY ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ CLUBS ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ. ΤΟ ARTVILLE ΜΙΛΗΣΕ ΜΕ ΤΟΝ MR. STATIK (ΣΤΑΘΗ ΚΑΛΑΤΖΗ) ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΤΟΥ ΔΙΣΚΟΥ “FEELARMONICS EP” ΑΠΟ ΤΗΝ IMMIGRANT.

photo μαρια καραΝΤΩΝΗ maria karaNTONI

mr statik feelarmonics beat

42 ozonwho

HE WAS INVOLVED IN THE BREAKBEAT SCENE FROM A VERY YOUNG AGE; AFTER TAKING PART IN THE REDBULL MUSIC ACADEMY IN CAPE TOWN IN 2003, HE RELEASED EPS ON LABELS SUCH AS KARLOFF, STOCK5 AND OCTOPUS. HE PLAYS IN THE BIGGEST MUSIC FESTIVALS AND HOLDS RESIDENCIES IN THE PRINCIPAL ATHENIAN CLUBS. ARTVILLE SPOKE TO MR. STATIK (STATHIS KALATZIS) ON THE OCCASION OF HIS LATEST RELEASE THE “FEELARMONICS EP” OUT ON IMMIGRANT.

Π

ώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με την ηλεκτρονική μουσική? Ποιες ήταν οι επιρροές και τα ακούσματά που σε έσπρωξαν στη συγκεκριμένη σκηνή; Ξεκίνησα στις αρχές της δεκαετίας του ’90, σε αρκετά νεαρή ηλικία, με την πρώτη επαφή να αποτελεί η αγγλική σχολή του hardcore/old school breakbeat, και συνέχισα σε “σπαστούς” ρυθμούς μέχρι την μετεξέλιξη αυτού του ήχου σε d’n’b και jungle. Μεγάλωσα στον Βόλο, ο οποίος είχε πολύ έντονη νυχτερινή ζωή τότε και όλη αυτή η υπόγεια σκηνή που αναπτύσσονταν με συνεπήρε κατευθείαν, δεν άκουγα τίποτε άλλο...

Έχεις συνεργαστεί με διάφορα labels (Octopus, Karloff, Balkon και τώρα Immigrant), πώς διαφοροποιείς τον ήχο σου ανάλογα με το καθένα; Να σου πω την αλήθεια, δεν κάθομαι να γράψω μουσική κατά παραγγελία. Δουλεύω όπως με εκφράζει σε κάθε περίσταση της ζωής μου και όταν έχω ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα, αναζητώ τις εταιρείες που θα ταίριαζε να το στεγάσουν.

Πώς θα περιέγραφες με μία πρόταση τον ήχο σου; Εσωστρεφή, σκουρόχρωμο, εγκεφαλικό, κινηματογραφικό σε στιγμές, απέριττο…

Ο καινούριος σου δίσκος, “Feelarmonics EP”, έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές από τους σημαντικότερους παραγωγούς και djs ανά την υφήλιο. Πώς εμπνεύστηκες να γράψεις αυτά τα tracks και πώς θα τον χαρακτήριζες; Τα tracks αυτά αποτελούν ουσιαστικά την πρώτη απόπειρα του να γράψω κάτι πιο housey /deep. Ανέκαθεν μου αρέσει να δουλεύω με samples (συνήθως κινηματογραφικά) απλά αυτή τη φορά εμπνεύστηκα από φυσικούς ήχους, είτε αυτοί ήταν όργανα, είτε... πτηνά, ενώ samplαρα και έναν φίλο, τον Bodj, στην πρώτη του απόπειρα πίσω από το μικρόφωνο! To όλο ep συμπλήρωσαν οι Kreon & Lemos με δύο πολύ δυνατά remixes, οπότε πιστεύω ότι όλο το πακέτο ήταν αρκετά πλήρες...

Ποια διαδικασία ακολουθείς όταν ηχογραφείς ένα κομμάτι; Ξεκινάω από μια “λούπα” που δίνει τη βάση πάνω στην οποία θα δουλέψω και μετά αποφασίζω ποια χροιά θα πάρει το κομμάτι, έτσι ώστε να χρωματιστεί αναλόγως… Συνήθως παίρνω δείγματα από ταινίες και από εκεί και πέρα αρχίζει το “άπλωμα”, ουκ ολίγες φορές το κομμάτι παίρνει διαφορετική τροπή από αυτή που υπολόγιζα στην αρχή!

Έχοντας πραγματοποιήσει εμφανίσεις σε αμέτρητα clubs και φεστιβάλ του εξωτερικού, ποιες διαφορές εντοπίζεις στο εκεί μουσικό κοινό σε σχέση με το εγχώριο, καθώς επίσης στον τρόπο λειτουργίας και οργάνωσης των clubs που παίζεις; Καλά το αμέτρητα είναι ακόμη υπερβολή που ελπίζω μόνο να γίνει πραγματικότητα στο μέλλον... Δυστυχώς οι διαφορές με το εξωτερικό είναι ακόμη χαώδεις, έξω υπάρχει ένας επαγγελματισμός και σεβασμός προς τον εκάστοτε καλλιτέχνη, ανεξάρτητα με το πόσο μικρός ή μεγάλος είναι, που δυστυχώς δεν απαντάται πλέον εδώ. Επίσης ο κόσμος βγαίνει πρωτίστως για να διασκεδάσει γιατί αυτή η μουσική έχει ενσωματωθεί σε έναν βαθμό στην κουλτούρα του και δεν αποτελεί θέμα περιστασιακού trend.

Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα σου; Αυτό πραγματικά είναι πολύ δύσκολο να το προσδιορίσω... Σίγουρα οι εμφανίσεις στο Love Parade και το Sonar by day έχουν μείνει χαραγμένες ανεξίτηλα στη μνήμη μου, επίσης όταν βλέπεις τις κυκλοφορίες σου να λαμβάνουν καλές κριτικές το αίσθημα ικανοποίησης είναι μεγάλο, αλλά γενικά προσπαθώ να κοιτάζω μπροστά εκτιμώντας αυτά που αφήνω πίσω. Ελπίζω λοιπόν η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας μου να βρίσκεται στο μέλλον...

Ποιος ο επόμενος στόχος σου; Να κάνω οικογένεια! (γέλια) Επειδή πλέον η γενικότερη κρίση έχει επηρεάσει και την μουσική βιομηχανία, προσπαθώ να προσέχω έτσι ώστε οι νέες μου παραγωγές να κυμαίνονται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο που μπορώ να αποδώσω, να συνεχίσω να κυκλοφορώ μουσική με μία καλή συχνότητα, ενώ ίσως αναμιχθώ και στην επιστροφή της Βalkon records από την οποία ουσιαστικά ξεκίνησα (το Μud Max project με τον Λεωνίδα Κωνστανταράκο aka Motek). Eπίσης δουλεύω και για το πρώτο L.E.G.O. release με τον Lostra, γενικά είναι μία παραγωγική περίοδος...

Βλέπουμε πλέον πώς ολοένα κ περισσότεροι Έλληνες καλλιτέχνες συνεργάζονται με σημαντικά labels του εξωτερικού, ενώ κάποιοι θεωρούνται ήδη φτασμένα ονόματα. Ποια η διαφορά σε σχέση με πριν από μερικά χρόνια, όπου ανάλογες προσπάθειες ήταν σχεδόν ανύπαρκτες; Νομίζω ότι το Ιnternet βοήθησε, είναι πολύ πιο εύκολο πλέον να προσεγγίσεις εταιρείες για να ακούσουν την μουσική σου, κάτι που παλαιότερα ήταν δύσκολο να συμβεί. Αυτή την περίοδο όλες οι εταιρείες ψάχνουν κάτι πιο “φρέσκο” και το timing είναι ιδανικό. Επίσης το να μένεις στην Ελλάδα έχει μεν σαφή μειονεκτήματα, αλλά και ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα, μπορείς να έχεις ένα πιο προσωπικό στυλ - στα όρια του εφικτού - καθώς δεν υπάρχει το overload μουσικής των πιο “ανεπτυγμένων” χωρών, με αποτέλεσμα να παραμένεις λιγότερο επηρεασμένος από εφήμερες τάσεις...

How did you get involved with electronic music? What where the influences that made you a follower of the scene? I started out quite young, in the early 90s, listening to hardcore / old school breakbeat and continued to follow broken rhythms until they morphed into d’n’b and jungle. I grew up in Volos at a time when there was a great underground movement going on, one which I became fascinated with and I didn’t have time for any other music…

You’ve put out music on labels such as Octopus, Karloff, Balkon and now Immigrant. Do you adapt your sound for each label? To be honest I don’t like the concept of being commissioned to make music. I work in a way which helps me express myself and once I complete a project I prefer to look for suitable labels to put it out via.

In one sentence, how would you describe your sound? (It’s) introverted, dark, brainy, cinematic at times and ultimately indispensable.

Your latest release, the “Feelarmonics EP”, has excited some of the most important DJs and producers around the globe. What was your inspiration while making it and how would you describe it? These tracks were my first attempt to get more housey and deep. I’ve always liked to work with samples, (particularly drawing from cinema) but this time around I was inspired by more natural sounds, whether those were real instruments, or birds. I even sampled my friend Bodj during his first go behind the mic! The ep was rounded off by some great remixes by Kreon & Lemos; I believe that as a package it is quite complete.

What’s your typical process when you make a track? I start with a loop as the basis of what I’m gonna be working with and then I decide what path I’m going to down with the track, in order to then give it the right feel. I usually sample movies and from there I move on. In most occasions a track sounds totally different in the end from what I initially intended.

You’ve DJ-ed in numerous clubs as well as festivals abroad; what would you say is different from what you find in Greece in terms of the audience and the ways the clubs function? To say “numerous” is a little exaggerated, I just hope that it becomes the case in the future… Unfortunately the differences are immense; abroad an artist is respected no matter how big or small they are, something that unfortunately isn’t the case here. People also tend to go out to have fun as the music is part of their wider culture and not simply a passing trend.

What’s been the most important moment in your career so far? That’s very hard to say…playing at the Love Parade and at Sonar by day is something that I will never forget, as well as getting good reviews for some of my releases, which is a good feeling. In general though I prefer looking forward while relishing whatever I leave behind. I hope that the most important moment of my career is yet to come…

What’s you next goal? To have a family! (laughs) Ha ha! The financial crisis has had an affect on the music industry, therefore I make sure that all my productions are of the highest calibre and I want to be able to release music regularly. I might become involved with Balcon records (who are attempting a comeback), which is where I started from, along with Leonidas Konstantarakos (aka Motek) and the Μud Max project. I’m currently working on the first L.E.G.O. release with Lostra and in general I would say that this is a productive time…

It seems to be the case that more and more Greek artists are starting to work with established international labels, with some even being considered important names. How different are things now from the way it was a few years back? I think that the internet has really made a difference; it’s much easier to approach labels and get them to listen to your music, that wasn’t so easy in the past. Labels are currently looking for fresh things and therefore the timing is ideal. Living in Greece has a lot of negatives, but at the same time you are able to develop a more personal style by being untouched by the musical overload that prevails in more developed countries. interview artville

www.artville.gr

Το artville αποτελεί μια online καλλιτεχνική κοινότητα, η οποία δημιουργήθηκε με την ελπίδα να αποτελέσει μια ανοιχτή πόρτα γι’αυτό που κάποιοι προτιμούν να λένε “δημιουργία”.

Artville is an online artists’ community that was created as an open door to what some call creation.

ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ. ΚΑΝΕΙ REMIXES, ΕΧΕΙ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΣΕ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΟΠΩΣ ΤΟ SONAR ΣΤΗ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ ΕΝΩ ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ ALBUM ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΡΙΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΘΕΙ! Ο ΔΕΚΑΕΦΤΑΧΡΟΝΟΣ MIKE SHERIDAN ΜΑΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΧΕΙ ΠΕΤΥΧΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΜΕ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

HE IS ONE OF THE MOST RENOWNED PERSONAS OF DENMARK’S ELECTRONIC MUSIC SCENE, HAVING REMIXED TRACKS, APPEARED AT FESTIVALS LIKE BARCELONA’S SONAR AND HAVING JUST RELEASED HIS FIRST ALBUM AND ALL THIS BEFORE "ADULTHOOD"!

MIKE SHERIDAN IS JUST 17 YEARS OLD AND WE TALK ABOUT EVERYTHING HE’S ACHIEVED SO FAR WHILE HE LOOKS CALMLY TO THE FUTURE.

mike

sheridan

¸

χεις αναμνήσεις από την πρώτη σου απόπειρα να φτιάξεις μουσική; Θυμάμαι πότε απόκτησα το πρώτο μου software. Αρχικά ήθελα ένα mixer, γιατί πίστευα ότι θα φαίνεται πολύ εντυπωσιακό, έτσι όταν αντ’ αυτού πήρα κάτι “εικονικό” απογοητεύτηκα πολύ. Σύντομα όμως συνειδητοποίησα πόσα μπορούσα να κάνω με το software και άρχισα να σκέφτομαι πώς “χτίζεται” ένα τραγούδι. Πρέπει να ήμουν περίπου εννιά χρονών τότε και κανείς δεν κατανοούσε αυτή τη νέα μου ασχολία, οπότε το έκανα αποκλειστικά για δική μου ευχαρίστηση.

Τι σε ώθησε να εστιάσεις στην ηλεκτρονική μουσική; Πώς κατέληξες να ασχοληθείς με αυτή επαγγελματικά; Για δύο χρόνια έκανα μερικούς πραγματικά φρικτούς πειραματισμούς με trip hop και rock μουσική. Μία μέρα, κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών, είπα στον πατέρα μου να ανοίξει το ραδιόφωνο και τότε ξεχύθηκε ο ωραιότερος ήχος που είχα ακούσει ποτέ: ήταν ηλεκτρονική μουσική από το φεστιβάλ Sonar. Ξεκίνησα να αναπαράγω αυτόν τον ήχο και όσο περνούσε ο καιρός με απορροφούσε όλο και περισσότερο. Από εκεί και πέρα υπήρξε μία βαθμιαία εξέλιξη που οδήγησε στα πρώτα μου live, το πρώτο μου δισκογραφικό συμβόλαιο υπογράφηκε όταν ήμουν δεκατεσσάρων, ενώ τους τελευταίους μήνες ετοίμαζα ένα άλμπουμ το οποίο τώρα κυκλοφόρησε. Η όλη κατάσταση αρχίζει να μοιάζει με καριέρα και αυτό είναι υπέροχο!

Μπορείς να αναφέρεις μερικές από τις επιρροές σου; Ένας φίλος μου σύστησε την γερμανική δισκογραφική “raster-norton”και ακούω πολύ Alva Noto, Ryoji Ikeda, R.Sakamoto και COH. Μου αρέσουν οι ρυθμοί και οι ήχοι στις πρώιμες κυκλοφορίες των Basic Channel, καθώς και η βαθιά τέκνο μουσική του Ντιτρόιτ. Το βάθος παίζει μεγάλο ρόλο για μένα, το βρίσκω συναρπαστικό και λίγο τρομακτικό. Είμαι επίσης μεγάλος θαυμαστής των Nick Drake, Devendra Banhart, Jon Brion, Cliff Martinez, Thomas Newman, Matthew Herbert και πολλών άλλων.

Ακολουθείς κάποια συγκεκριμένη διαδικασία για να συγκεντρωθείς και να παράγεις μουσική; Την μουσική την κάνω για μένα, οπότε πηγάζει από μέσα μου: απλά κάθομαι στο στούντιο και κάτι γίνεται. Μετά από ένα χρονικό διάστημα μπορώ να κρίνω αν το υλικό που προέκυψε μπορεί να χρησιμοποιηθεί ή όχι. Κρατάω σημειώσεις κατά τη διαδικασία παραγωγής, για μην μπερδευτώ, καθότι πολλά μπορούν να συμβούν σε μία σύνθεση 1000 ήχων και είναι σημαντικό να μην χάσω τον έλεγχο.

Μόλις κυκλοφόρησε το πρώτο σου άλμπουμ "I syv sind". Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Λίγο περίεργη. Όταν αφήνεις ένα project και φεύγει από τα χέρια σου, δεν μπορείς να κάνεις καμία άλλη επέμβαση σε αυτό και σου αφήνει ένα κενό. Τους πρώτους δύο μήνες δεν μπορούσα να δημιουργήσω τίποτα καινούριο και απλά έπαιζα ως dj στην Κοπεγχάγη και έκανα δημόσιες σχέσεις. Τώρα πια νιώθω πως υπάρχει απήχηση, απλά δεν έχω συνειδητοποιήσει το μέγεθος της ακόμα.

Ποια θεωρείς την πιο σημαντική στιγμή στην καριέρα σου μέχρι τώρα; Υπάρχουν πολλές σημαντικές στιγμές συνέχεια οπότε, αντί να ξεχωρίσω μία – που μου είναι αδύνατο – προτιμώ να πω ότι οι τελευταίοι έξι μήνες ήταν οι πιο σημαντικοί. Νιώθω σαν να ακολούθησα μία σειρά γεγονότων που καθόρισαν την πορεία μου και δεν θα ήταν το ίδιο αν δεν είχαν συμβεί με τον συγκεκριμένο τρόπο.

Πώς είναι να έχεις πετύχει τόσα πολλά σε τόσο νεαρή ηλικία; Είναι ωραίο. Πολλοί έφηβοι στη Δανία δεν έχουν ιδέα τι θέλουν να κάνουν και δεν θέτουν ξεκάθαρους στόχους. Αυτό ανέκαθεν με προκαλούσε να κάνω κάτι πιο δημιουργικό και είμαι τυχερός που οι γονείς μου με στήριξαν και μου έδωσαν την ελευθερία να το πραγματοποιήσω.

Έχεις ακόμα τον χρόνο να ζήσεις σαν έφηβος; Χα χα, όχι. Δουλεύω πολύ, δεν πίνω, δε μου αρέσει να πηγαίνω σε πάρτυ και το μυαλό μου απασχολεί μόνο η εργασία. Όλα αυτά όμως είναι καινούρια για μένα, οπότε πρέπει να μάθω να κρατάω ισορροπίες.

Πώς φαντάζεσαι το μέλλον σου; Πω πω, πολύ μεγάλη ερώτηση! Δεν ξέρω. Θα συνεχίσω αυτά που κάνω για λίγο καιρό και θα δω πώς θα πάει. Αν παίξω τα χαρτιά μου σωστά θα μπορέσω να ζήσω από τη μουσική και δεν θα ήταν καθόλου κακή αρχή!

new electro generation

What is your first memory of attempting to make music? I remember getting my first piece of software. Originally I wanted a mixer, because I thought it would look cool, so when I got something virtual, naturally I was very disappointed.

But I soon learned what I could do with the software, and started thinking about the way a track is build up. I must have been around 9 years old at the time. No one could relate to my new interest, so I just did it for my own satisfaction.

What made you focus on electronic music? How did you end up getting professionally involved with it? I had been producing for a couple of years, trip hop, some really horrible attempts to make rock, and one day on a family vacation I asked my dad to turn on the radio. Out of the radio came some of the most wonderful music I'd ever heard - electronic music from Sonar festival. It was completely mind-blowing. So I started making this sound and got more and more into it. From here it was slowly building up to some of the first gigs, my first record deal was signed when I was 14 - and the past many months I have been making an album, and now it is released - it is all starting to turn into a carrier and that’s pretty cool!

Could you name some of your influences? A friend introduced me to the German label “raster-norton” and I have been listening to a lot of Alva Noto, Ryoji Ikeda, R. Sakamoto and COH. I am very into the early Basic Channel stuff and rhythm and sound as well as just deep Detroit techno. Depth is very important for me, I find it exciting and a little bit scary. Also I am a big fan of Nick Drake, Devendra Banhart, Jon Brion, Cliff Martinez, Thomas Newman, Matthew Herbert, and a lot more.

Is there a certain “process” that you follow in order to concentrate and produce music? I make music for myself, so it is coming from inside. I just sit down, and something starts happening. After a certain amount of time I can judge whether I can use it or not. I write down some notes while producing to keep my head clear while sitting in the studio. There are a lot of things happening in a 10000 sound / 120 track composition, so it is important for me to keep control.

You have just released your debut album "I syv sind". What was the experience like? Α little weird, actually. When you are letting go of a project - now you can’t do anything more about it. Ιt is just finished and is leaving your system, leaving you in a vacuum. The first two months I couldn’t really make anything new, and I was just making a lot of PR and playing a few dj jobs in Copenhagen. Now it feels like I have made an impact, I just haven’t realized the size of it yet.

Which do you consider to be the most important moment in your career so far? There are a lot of important moments all of the time so, instead of picking one - which is literally impossible for me - I would like to say that the last six months have been the most important. It feels like I have been following a specific series of events on this path that I’m walking on, and that all of this wouldn’t have happened exactly the way it has if it weren’t for the order of these events.

How does it feel to have achieved so much in such a young age? It feels good. Lots of teenagers in Denmark don’t know what they want to do, and haven’t really set some clear goals for themselves. That had always provoked me towards doing something a little more creative and I'm just lucky that my parents have given me that freedom and support.

Do you still have the time to be a teenager? Ha ha, nope. I’m working a lot. I don’t drink, I don’t like coming to parties, my mind is just set in work mode.

But this is all very new for me, so I just need to learn how to balance things right now.

How do you imagine your future? Whoa, big question! I don’t know. I will continue doing this for some time, and see where it all takes me. If I play my cards right I should be able to make a living out of this, and that wouldn’t be a bad thing to reach for a start!

interview θεοδωρα μαλαμου/theodora malamou

john ο γερμανος εικαστικος john

bock next stop: art!

bock ηρθε στην αθηνα για να παρουσιασει μια πρωτοτυπη performance: ως χωρο δρασης επελεξε ενα αστικο λεωφορειο κι εμεις επιβιβαστηκαμε για μια διαφορετικη διαδρομη στους δρομους της πολης.

GERMAN VISUAL ARTIST JOHN BOCK CAME TO ATHENS TO PRESENT AN ORIGINAL PERFORMANCE AND CHOSE TO HOLD IT ON A CITY BUS. WE DIDN’T MISS OUR CHANCE TO GET ONBOARD FOR A DIFFERENT KIND OF RIDE THROUGH THE CITY’S STREETS.

photo by theodora malamou

Η performance του John Bock πραγματοποιήθηκε κατόπιν πρόσκλησης της επιμελητικής ομάδας της Μπιενάλε της Αθήνας XYZ. John Bock’s performance took place after an invitation from XYZ, curators of the the Athens Biennial. www.xyzprojects.com

46 ozonwho

photo by Jan Windszus

O

John Bock, από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες της σύγχρονης γερμανικής εικαστικής σκηνής, είναι γνωστός για τις δράσεις του, όπου η ιδιότυπη χρήση του λόγου συνδυάζεται με αυτοσχέδια σκηνικά που απαρτίζονται από τα γλυπτά του και αντικείμενα καθημερινής χρήσης. Έτσι και το μεσημέρι της 29ης Οκτωβρίου, στο εσωτερικό του λεωφορείου κυριαρχούσαν οι απροσδιόριστες κατασκευές του καλλιτέχνη: μπάλες γεμάτες αφρό ξυρίσματος, τουριστικά αγαλματίδια, το κεφάλι του Ιπποκράτη με πολύχρωμες πέτρες καρφωμένες πάνω του και πολλά σωληνάρια οδοντόκρεμας, ενώ τα πλοκάμια ενός “χταποδιού” από αλουμινόχαρτο και πλαστικό ξετυλίγονταν στις χειρολαβές. Ο Bock εμφανίστηκε με το πρόσωπο βαμμένο άσπρο και μεγάλους μαύρους κύκλους γύρω από τα μάτια. Ενδεδυμένος την περσόνα ενός ξεναγού ή ενός λέκτορα, ξεκίνησε να εξηγεί με σοβαρό ύφος τους πολύπλοκους τρόπους λειτουργίας των φανταστικών οργανισμών που αναπαριστούσαν τα γλυπτά. Στα αγγλικά – και με χαρακτηριστικά βαριά γερμανική προφορά που γινόταν ακόμα πιο δυσνόητη με την χρήση δικών του επινοημένων λέξεων – έδωσε το στίγμα απαγγέλλοντας τους “πέντε κανόνες του τίποτα”. Για 45 λεπτά κι ενώ το λεωφορείο συνέχιζε την πορεία του στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, ο Bock διέσχισε πολλές φορές τον διάδρομο, ανέβηκε στις καρέκλες, πέρασε πάνω από τα κεφάλια των θεατών, σκαρφάλωσε στο παράθυρο απαγγέλλοντας ποίηση, άλειψε τα πόδια των παρευρισκόμενων με οδοντόκρεμα και τους φόρεσε τις κατασκευές του, σε μία διαδραστική performance. Η ατμόσφαιρα μεταβαλλόταν συνεχώς, από αμήχανες, κυρίως για τους θεατές, στιγμές, σε κωμικά στιγμιότυπα, σε ένα ενορχηστρωμένο παιχνίδι εναλλαγής διαθέσεων. Στο τελικό στάδιο της δράσης, ο Bock φόρεσε στο κεφάλι μία τρύπια βαλίτσα και παρουσίασε μία ιδιότυπη παράσταση κουκλοθέατρου εμπνευσμένη από τον μύθο του Οδυσσέα, την συνάντηση του με τις σειρήνες και την μάχη με τον Κύκλωπα. Βγαίνοντας από το λεωφορείο και επανερχόμενοι στην γνώριμη χαοτική εικόνα του κέντρου της Αθήνας το μεσημέρι, συνειδητοποιήσαμε ότι όσα - εκ πρώτης όψεως παράλογα – βιώσαμε στη σύντομη αυτή διαδρομή, ίσως και να μην απέχουν τόσο πολύ από την σύγχρονη καθημερινή μας πραγματικότητα.

John Bock, one of the most significant figures of the contemporary German art scene, is known for his performances where the unique use of speech is combined with a homemade scenery made out of sculptures and everyday objects, so at noon on the 29th of October, inside the bus the artist’s indefinable constructions dominated the scene: balls filled with shaving foam, tourist statues, the head of Hippocrates with colorful stones riveted onto it and many tubes of toothpaste, as well as the tentacles of an "octopus" made of foil and plastic which were wrapped around the handrails.

Bock then appeared with his face painted white and large black circles around his eyes. Taking on the role of a tour guide or a lecturer, he began explaining in serious tones the complex modes in which the organisms, represented by the sculptures, functioned. In English - and featuring a heavy German accent which was even more incomprehensible by using his own invented words – he defined the event by announcing the "five rules of nothing."

For 45 minutes while the bus continued its progress along the main streets of the city, Bock crossed the aisle numerous times, stood on chairs, jumped over the viewers´ heads, climbed on the windows while reciting poetry, rubbed toothpaste on members of the audience’s feet and made them wear his creations in an interactive performance.

The atmosphere was constantly shifting, from comical to uncomfortable, in what could be described as a well orchestrated game of rotating moods.

At the final stage of the performance Bock put a punctured suitcase on his head as part of a peculiar puppet theatre performance inspired by the legend of Odysseus, the meeting with the sirens and the battle with the Cyclop.

Escaping from the bus and returning to the familiar image of the chaotic city centre of Athens at noon, we realized that the - apparently absurd - experience of this short journey was perhaps not so very far from our modern day reality.

interview θεοδωρα μαλαμου/theodora malamou

ΕΧΕΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΕΙ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΟΠΩΣ DIESEL, LEVI’S KAI NIKE, ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ VICE KAI ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ. Ο ΛΟΝΔΡΕΖΟΣ JONNIE CRAIG EINAI ΜΟΛΙΣ 20 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΟ ΝΑ ΑΝaΡΩΤΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΣΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ 20 ΧΡΟΝΙΑ.

HE’S DONE PHOToSHOOTS FOR BIG BRANDS SUCH AS DIESEL, LEVI’S AND NIKE, HE CURRENTLY WORKS FOR VICE MAGAZINE AND HE IS JUST ABOUT TO PUBLISH HIS FIRST BOOK. JONNIE CRAIG FROM LONDON IS JUST 20 YEARS OLD AND WE CAN’T HELP WONDER WHAT WILL HE ACHIEVE IN THE NEXT 20 YEARS OF HIS LIFE.

jonnie

craig 48 ozonlook

Γ

ιατί είναι τόσο σημαντική η φωτογραφία για σένα; Δεν είμαι σίγουρος, είναι μία μείξη διαφορετικών λόγων. Μου αρέσει να δημιουργώ εικόνες και να καταγράφω πράγματα που συμβαίνουν στους φίλους μου. Μεγάλωσα με έναν πατέρα που είχε εμμονή με τα gadgets και τις φωτογραφικές μηχανές, οπότε υποθέτω ότι το ενδιαφέρον μου προέρχεται εν μέρει και από εκεί. Ίσως ο κύριος λόγος που την κάνει τόσο σημαντική να οφείλεται στο ότι μου δίνει ένα τρόπο να αστειεύομαι με τον εαυτό μου, σχετικά με το τι σημαίνουν διάφορα πράγματα στις φωτογραφίες μου και με όσα βλέπω σε αυτές που οι υπόλοιποι δεν αντιλαμβάνονται.

Τι είναι ποιο σημαντικό όταν φωτογραφίζεις; Η κατάλληλη στιγμή ή η σωστή ιδέα; Δεν νομίζω ότι κάποιο από αυτά είναι σημαντικότερο από το άλλο, χρειάζεται μία ισορροπία μεταξύ των δύο για να βγει μία καλή φωτογραφία. Είναι σημαντικό να έχεις ένα καλό concept στις εικόνες σου αλλά αυτή η αντίληψη των πραγμάτων με χαλάει ελαφρώς. Δεν μου αρέσει που η φωτογραφία κατηγοριοποιείται τόσο εύκολα.

Ποιόν θαυμάζεις περισσότερο από τον χώρο της φωτογραφίας και της τέχνης γενικότερα; Δεν θαυμάζω πολλούς καλλιτέχνες. Συνήθως μου αρέσουν κανα – δύο πράγματα που έκανε κάποιος και μισώ τα υπόλοιπα. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι ένας καλλιτέχνης είναι ιδιοφυία και την επόμενη βδομάδα μου φαίνεται ηλίθιος, εξαρτάται από την διάθεσή μου.

Τι περιοδικά σου αρέσουν; Μου αρέσει το Vice και μερικά ακόμα, αν και νομίζω ότι μισώ περισσότερα απ’ όσα θα ‘πρεπε…

Πιστεύεις πως το Λονδίνο είναι ο κατάλληλος χώρος για ένα νέο φωτογράφο; Νομίζω πως παντού είναι κατάλληλα για ένα νέο φωτογράφο, εξαρτάται από το τί θέλεις να κάνεις και πού θες να πας. Αν θες να δουλέψεις επαγγελματικά με περιοδικά, τότε το Λονδίνο είναι όντως το σωστό μέρος. Αν θες απλά να φωτογραφίσεις, παντού υπάρχουν κατάλληλα σημεία.

Ακολουθείς τις τάσεις στην σύγχρονη φωτογραφία, κι αν ναι, θεωρείς πως η δουλειά σου αποτελεί μέρος κάποιας από αυτές; Υποθέτω πως μπορείς να πεις ότι ακολουθώ τις τάσεις, αλλά δεν το κάνω συνειδητά. Όλοι επηρεάζονται, είτε το θέλουν είτε όχι. Εξαρτάται από το πώς αντιλαμβάνεσαι την φωτογραφία.

Έρχεσαι ο ίδιος σε επαφή με μεγάλους πελάτες όπως η Diesel, η Levi's και η Nike; Είναι δύσκολο; Μπορεί να γίνει πολύ δύσκολο. Υπάρχουν κάποιες πιέσεις και συμβιβασμοί που πρέπει να έχεις την θέληση να κάνεις σε μερικές περιπτώσεις. Η Diesel ήταν εύκολη, η Levi’s ήταν ένας εφιάλτης, ενώ η Nike ήταν επίσης εύκολη. Μερικές φορές τους αρέσει το αποτέλεσμα, άλλες το μισούν κι όταν το μισήσουν πρέπει να το ξανακάνεις. Παρόλα αυτά έχει πλάκα.

Διαχωρίζεις τη δουλειά σου σε εμπορικές και καλλιτεχνικές φωτογραφίες; Οπωσδήποτε, οι περισσότερες από αυτές που θεωρώ ως προσωπική μου “καλλιτεχνική” δουλειά δεν έχουν παρουσιαστεί πουθενά. Η πλειοψηφία εκείνων που έχω δώσει σε περιοδικά ήταν κατά παραγγελία και ενώ παραμένουν δικές μου ιδέες, χρειάστηκε να κάνω κάποιους συμβιβασμούς.

Είσαι είκοσι χρονών. Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια; Έχεις κάποιο όνειρο; Έχω εκατομμύρια όνειρα, υπερβολικά πολλά. Η κοπέλα μου ανησυχεί ότι ονειρεύομαι πολύ και δεν θα κάνω όσα πρέπει αυτή τη στιγμή, που είναι στην πραγματικότητα τα όνειρα που είχα πριν μερικούς μήνες, όπως το να είμαι σε ένα περιοδικό ή να κάνω κάτι άλλο. Νομίζω πως το όνειρο μου για δέκα χρόνια από τώρα είναι να έχω οικονομική άνεση και να κάνω ό,τι και τώρα, αλλά με 100000 φορές πιο γεμάτο πρόγραμμα. Μου αρέσει να έχω πολλή δουλειά.

Έχεις κάποια έκθεση, έκδοση ή περιοδεία στα κοντινά μελλοντικά σου σχέδια; Ναι, θα κάνω μία έκθεση στο διαφημιστικό πρακτορείο Fallon στο Λονδίνο. Επίσης ένα βιβλίο μου θα εκδοθεί τον Φεβρουάριο από την Morel και η παρουσίαση του από το βιβλιοπωλείο Claire De Rouen στο Λονδίνο θα συνδυαστεί με μία έκθεση διάρκειας ενός μήνα (επίσης θα διατίθεται και διαδυκτιακά στο www. morelbooks.com). Αργότερα μέσα στον χρόνο θα έχω μία έκθεση στη Σουηδία, σε συνεργασία με το Vice στο Fargfabriken. Έχω κανονίσει εκατοντάδες ακόμα πράγματα και πρέπει να τα οργανώσω για να πραγματοποιηθούν!

talented jonnie

Why is photography significant for you? I'm not really sure; it's a mixture of different things. I like making pictures and I like to record things that are going on with my friends. I grew up with a dad who was obsessed with gadgets and cameras, so I guess some of my interest has come from there. I guess the main reason it is significant is that it's a way for me to make private jokes with myself about what things mean in pictures and what I see in them that other people might not.

What is more important for you when you take photos? The right moment or the idea - concept? I don't think either of those is particularly more or less important. I think it's important to have a balance of them both to make a great picture. I think it’s great to have a good concept to your pictures but that side of things also slightly ruins the whole thing for me. I don't like that photography has become too easy to categorize.

Who do you admire most in photography or in the arts in general? I don't really admire too many artists. I tend to like a couple of things an artist has done and then hate the rest. I sometimes think an artist is a genius then the next week will think he or she is an idiot. It depends on my mood.

What magazines do you like? I don't really buy magazines, so not many.

I like Vice and a couple of others. I think I might have a bit too much hate...

Is London the right place for a young photographer? I think anywhere is the right place for a young photographer. It completely depends on what you want to do and where you want to go. If you want to work with magazines and do professional work then London could be the place for you. If you want to take pictures, anywhere is the place for you.

Do you follow trends in contemporary photography? If so do you feel that your work is part of any current trend? I guess you could say I follow trends, but it isn't something I do consciously. Everybody follows something weather they mean to or not. It depends how you look at photography.

Do you deal yourself with big clients such as Diesel, Levi's or Nike?

Is it hard? It can be quite hard. There are certain pressures and compromises that you have to be willing to make in some cases. Diesel was easy, Levi's was a nightmare and Nike was easy. Sometimes they love it, and sometimes they hate it, and if they hate it you have to do it again. It's fun though

Do you draw a line between commercial work and artistic work when you take pictures? Definitely, most of what I would consider to be my personal “artistic” work hasn't really been seen by anyone. Most of the stuff I have had in magazines is stuff that people have commissioned me to do. Though they are still my ideas, there are certain compromises creatively that have to be made.

You are 20 years old. How do you see yourself in 10 years? Is there a dream? There are a million dreams. Too many dreams. My girlfriend gets worried that I dream of too much and won't carry through what I have to do right now, which would be the dream I had a few months previous, like to be in a magazine or to have done something else. I think the dream in 10 years is to be able to support myself and just be doing what I am doing now but 100000 times more busy. I like to be busy.

Any shows, publications, touring in the near future? Yes, I am doing a show at the advertising agency Fallon in London. I also have a book coming out in February with Morel books which is being launched with Claire De Rouen bookstore in London with a month long solo show (it will also be available online through www.morelbooks.com). Later in the year I will be doing a show in Sweden in conjunction with Vice at Fargfabriken. There are loads of other things planned which I need to pin down and make happen too!

interview Γιωργοσ κελεφης/yorgos kelefis

www.jonniecraig.com

Αll photos by Jonnie Craig

nEW balancE www.newbalance.com Τα αθλητικά παπούτσια 8509 της New Balance είναι ειδικά σχεδιασμένα για να προσφέρουν την τελευταία τεχνολογία αντικραδασμικής προστασίας NB ZIP. Πρόκειται για στρατηγικά τοποθετημένο εργονομικό σχέδιο υποστήριξης του πέλματος και απορρόφησης των κραδασμών, μετατρέποντας τους σε ενέργεια. Η New Balance κάνει ένα δυναμικό comeback και τα 8509 το αποδεικνύουν. Αποκλειστικός Αντιπρόσωπος: ΞΑΚΟ ΑΕ, T: 210 8160100.

The new 8509 trainers from New Balance have been designed employing NB ZIP, the latest in anti-shock technology. It is a strategically positioned technology, designed to support the foot by absorbing impact and transforming it into energy. New Balance has made a comeback and the 8509 model is certainly proof of this. Exclusive distributors: XAKO S.A., T: 210 8160100.

58 ozonlook

lEVI’s unbuTTonEd www.501.com Με αφορμή την μεγαλύτερη παγκόσμια καμπάνια που έγινε ποτέ για τα Levi’s 501 jeans και μετά την εντυπωσιακή πρεμιέρα της διαφημιστικής της εκστρατείας, η Levi’s πρωτοτύπησε για μία ακόμα φορά. Για ένα μήνα και μέχρι τις 6 Νοεμβρίου παρουσίασε ένα 3D outdoor στους δρόμους της Αθήνας. Αναφερόμαστε στο τεράστιο αυθεντικό jean Levi’s 501 φτιαγμένο από πραγματικό denim που δέσποζε σε μορφή PISA σε δέκα κεντρικά σημεία της Αθήνας, σε πλήρη αρμονία με το Live Unbuttoned motto της καμπάνιας. Πραγματικά εντυπωσιακό! Levi Strauss Hellas, T: 210 6873580.

At the advent of the largest ever global campaign for Levi's 501 jeans, and after the impressive premiere of their advertising campaign, Levi's have made heads turn once again. For a month and up until November the 6th Levi’s presented a giantsized, three-dimensional 501® jean out on the streets of Athens, in line with the Live Unbuttoned campaign’s motto. Truly impressive!

Levi Strauss Hellas, T: 210 6873580.

EasTPaK www.e-eastpak.com Από τις 14 Νοεμβρίου έως και τις 24 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί το Χριστουγεννιάτικο bazaar της Eastpak. Οι επισκέπτες θα μπορούν να βρουν τσάντες, σακίδια, είδη ταξιδιού αλλά και ρούχα της δημοφιλούς εταιρίας, με έκπτωση μέχρι και 60%. Το bazaar θα γίνει στον χώρο της οδού Δ.Θεοδωρά 7, στη Μεταμόρφωση Αττικής, κοντά στην έξοδο Εθνικής της Αττικής οδού και θα λειτουργεί καθημερινά από τις 9:00 έως τις 19:00 και τo Σάββατο από τις 10:00 έως τις 17:00.

Eastpak will be holding their Christmas bazaar from the 14th to the 24th of December. Visitors will find on offer handbags and rucksacks as well as other travel paraphernalia and clothes by the popular brand with discounts of 60%. The bazaar will take place at 7 Theodora Street in Metamorfosi, near the Attiki Odos exit. It will be open daily from 9.00 till 19:00 and on Saturdays from 10.00 – 17.00. Τ: 210 2822627.

Pf flYERs www.pfflyers.com www.xaco.gr Η σειρά Pintail της PF Flyers προτείνει sneakers που συνδυάζουν το casual με το αθλητικό ύφος. Κατασκευασμένα από γυαλιστερό δέρμα μεταλλικής όψης ή καπιτονέ ύφασμα με λεπτομέρειες από καμβά και με την ποιότητα κατασκευής που χαρακτηρίζει την PF Flyers, τα sneakers Pintail μας εντυπωσίασαν και σας τα παρουσιάζουμε. Αποκλειστικός αντιπρόσωπος: ΞΑΚΟ Α.Ε., T: 210 8160100.

The Pintail line by PF Flyers successfully combines the casual and the sporty look. Made out of shiny metallic leather or tufted fabric and featuring canvas details, the Pintail sneakers are a example of the quality in design and production usually associated with PF Flyers. Exclusive distributors: XAKO S.A., T: 210 8160100.

dIsTIll MaGazInE www.distilldigital.com TsanTIlIs www.tsantilis.gr

Gas www.elmec.gr www.gasjeans.com Το κολεγιακό στυλ των ‘70s χαρακτηρίζει την συλλογή της Gas για το φθινόπωρο και τον χειμώνα. Καπιτονέ jackets και γιλέκα, πλεκτά και σακάκια για άνδρες και γυναίκες, από μία χρωματική παλέτα που χαρακτηρίζουν τα εγγλέζικα μοτίβα σε μπλε, πράσινο, καφέ, γκρι και μοβ. Ξεχωρίζουν τα ανανεωμένα jeans της εταιρείας, boot cuts και καμπάνες, με το επιμελώς φθαρμένο look. Αποκλειστικός αντιπρόσωπος: ELMEC SPORT S.A., T: 210 9699300.

The college style of the 70s characterizes the new autumn / winter Gas collection. Quilted jackets and vests and knits for men and women are assembled from an English inspired color palette featuring shades of blue, green, brown, gray and purple. Stand out pieces include the company's revitalized jeans cuts from bootlegs and flares, to the thoroughly worn look. Exclusive agent: ELMEC SPORT SA, T: 210 9699300.

60 ozonlook

conVERsE bY John VaRVaTos www.elmec.gr www.converse.com H σειρά της Converse την οποία υπογράφει ο John Varvatos πρωτοεμφανίστηκε το φθινόπωρο του 2006 και δύο χρόνια μετά φαίνεται πως η συνεργασία αυτή έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός πραγματικά cool στυλ. Ο John Varvatos και φέτος το χειμώνα προσθέτει στο κλασικό Converse νέες μοντέρνες φόρμες και ακόμα πιο σύγχρονα στοιχεία προσδίδοντας στα αγαπημένα sneakers ένα μοναδικό τελικό σχεδιασμό.

The Converse by John Varvatos sneakers line was launched in fall of 2006. The success of the Limited Edition series has evolved into a long-term design partnership that continues to produce cool styles. John Varvatos adds modern updates to the classic Converse® silhouettes creating a look that is truly unique.

Στα καταστήματα Τσαντίλης φιλοξενείται μία σειρά διεθνών οίκων μόδας, προσφέροντας ένα ευρύ φάσμα επιλογών για άνδρες και γυναίκες.

Jc de Castelbajac, Roberto Verino, Dresscode, Paola Frani, είναι μερικά μόνο από τα ονόματα που περιλαμβάνονται, ενώ ξεχωρίσαμε τις ανδρικές προτάσεις της Amaya Arzuaga για το φθινόπωρο και τον χειμώνα: θερμά χρώματα και γεωμετρικά στοιχεία σε συνδυασμό με απλές και καθαρές γραμμές.

At the Tsantilis stores you will find a number of international fashion brands, offering a wide range of options for men and women. Jc de Castelbajac, Roberto Verino, Dresscode and Paola Frani are just some of the names featured and our stand out choice for the men is Amaya Arzuaga’s autumn and winter collection: warm colors and geometric elements combined with simple, clean lines.

Το Distill είναι το νέο διεθνές περιοδικό μόδας το οποίο κυκλοφόρησε πριν μόλις δύο μήνες. Πρόθεσή του είναι να αναδημοσιεύει και να αναλύει τα καλύτερα του διεθνούς περιοδικού τύπου και να παρουσιάζει showcases των πιο εντυπωσιακών δουλειών όπως παρουσιάστηκαν στα δυνατότερα περιοδικά μόδας από όλο τον κόσμο. Η επιλογή του περιεχομένου του διμηνιαίου Distill περνάει πρώτα από μια ερευνητική ομάδα και μετέπειτα φιλτράρεται από μία ειδική επιτροπή διεθνώς καταξιομένων επαγγελματιών του χώρου. Αναζητήστε το στα βιβλιοπωλεία διεθνούς τύπου.

Distill is a global fashion and style magazine which launched in September. The idea behind Distill is that they showcase the best of the international fashion and style press from around the world. The content for Distill is sourced by an international team of researchers and then selected by an editorial board. Look for Distill in international bookstores..

can i kick it?

Παίρνοντας σαν αφορμή το κλασικό κομμάτι των A Tribe Called Quest για το όνομα της στήλης, ελπίζουμε να σας κρατήσουμε σε εγρήγορση κάθε μήνα με ό,τι φρέσκο κυκλοφορεί και παίζει στην κουλτούρα των sneakers. Για αρχή μία παρουσίαση της έκθεσης Sneaker Pimps που ελπίζουμε μία μέρα να δούμε να πραγματοποιείται και στην Ελλάδα.

Taking inspiration from the classic track by Α Tribe Called Quest, the aim of this new column is to keep you informed on a monthly basis about what’s up in sneaker culture, starting out with a presentation of the Sneaker Pimps exhibition, which we hope will one day make its way to Greece.

sneaker

Όχι μια απλή έκθεση βέβαια, αλλά κάτι πολύ παραπάνω έχει καταφέρει ο επί πολλά χρόνια φίλος μας Αυστραλός Peter Fahey (ο εγκέφαλος), που έχει μετατρέψει μια απλή ιδέα σε ένα ολόκληρο world tour! Η Sneaker Pimps tour είναι ο πραγματικός παράδεισος για κάθε sneaker και hip hop freak, αφού σε κάθε πόλη που γίνεται εκτίθενται σχεδόν 1500 (!) σπάνια μοντέλα sneakers (πολλά υπογεγραμμένα ή custom made από διάσημους καλλιτέχνες) και πλαισιώνεται με παράλληλες συναυλίες, art installations, live graffiti painting, basketball sessions, skate contests και πολλά άλλα. Από το 2002 που ξεκίνησε δειλά την περιοδεία έχει πάει σε περισσότερες από 60 διαφορετικές πόλεις και χώρες (από Τόκυο μέχρι Λος Άντζελες και από Νότια Αφρική μέχρι Άμστερνταμ) και έχουν γίνει πάνω από 200 shows. Μερικοί από τους καλλιτέχνες που έχουν πάρει μέρος είτε σαν μουσικοί είτε σαν εικαστικοί – street artists είναι οι: Futura, Lupe Fiasco, Ghostface Killah, Nas, Cool Kids (σιγά μην έλειπαν!), Mix Master Mike, Mister Cartoon, Method Man, Tokidoki, Dalek, Travis Barker, Diplo, Shepard Fairey (Obey), Cope2, Public Enemy, Stash και δεκάδες άλλοι που αποτελούν το Α και το Ω της δικής μας κουλτούρας. Το κυριότερο βέβαια κομμάτι είναι τα ίδια τα sneakers, με μοντέλα που υπάρχουν μόνο στη φαντασία μας: Custom made Nike, Reebok, New Balance, Adidas, Vans, DC, Puma… Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο κοστίζει η ασφάλεια της έκθεσης! Με το μυαλό μας σε μία στάση της Sneaker Pimps περιοδείας και στην Ελλάδα (ίσως κάνουμε πολύ τρελά όνειρα), ας κουνήσουμε λίγο τους local αντιπροσώπους να λάβουν δράση!

pimps

Not simply a standalone exhibit, but something with far greater scope has been managed for years now by our Australian friend Peter Fahey (the brain), who turned a simple idea into a full world tour! The Sneaker Pimps tour is a real paradise for all sneaker and hip hop freaks, and in each city in which they exhibit there are almost 1500 (!) models of rare sneakers (many signed or custom made by famous artists), flanked by accompanying concerts, art installations , live graffiti painting, basketball sessions, skate contests and more.

Since the tentative 2002 launch the tour has traveled to more than 60 different cities and countries (from Tokyo to Los Angeles and from South Africa to Amsterdam) and put on over 200 shows. Some of the artists who have taken part either as musicians or as visual / street artists are: Futura, Lupe Fiasco, Ghostface Killah, Nas, Cool Kids (no way would they be missing!), Mix Master Mike, Mister Cartoon, Method Man, Tokidoki, Dalek, Travis Barker, Diplo, Shepard Fairey (Obey), Cope2, Public Enemy, Stash and dozens of others who are the alpha and omega of our culture.

At centre stage of course are the sneakers, with makes and models that only exist in our imagination: custom made Nike, Reebok, New Balance, Adidas, Vans, DC, Puma ... I cannot even imagine the insurance costs!

With our minds on a Sneaker Pimps tour in Greece (perhaps we are crazy to even dream), let's prompt our local representatives to take action!

text Μάνος Νομικός/manos nomikos

62 ozonlook

www.sneakerpimps.net

photography jolijn snijders stylist Jordy Huinder Model Steven (Tony Jones)

jacket kswiss (αθανασοπουλος) t-SHIRT fred perry 64 ozonlook

jacket kswiss (αθανασοπουλος) πουκαμισο/shirt filippa k (shop&trade) ζωνη/belt lanvin παντελονι/trousers kenzo παπουτσια/shoes hugo boss

πουκαμισο/SHIRT fred perry ζωνη/Belt lanvin παντελονι/trousers hugo boss παπουτσια/shoes hugo boss

ΓΙΛΕΚΟ/VEST diesel (fenafresh) τ-SHIRT fred perryζωνη/Belt lanvin παντελονι/trousers hugo boss παπουτσια/shoes hugo boss

ΓΙΛΕΚΟ/VEST diesel (fenafresh) τ-SHIRT fred perry ζωνη/Belt lanvin παντελονι/trousers hugo boss

πουκαμισο/SHIRT fred perry ζωνη/Belt lanvin παντελονι/trousers hugo boss παπουτσια/shoes hugo boss 70 ozonview

ΓΙΛΕΚΟ/VEST diesel diesel (fenafresh) παντελονι/trousers hugo boss underwear bjorn borg παπουτσια/shoes hugo boss

Kyoto song

The Cure

1985

A PROJECT BY Y + Y MODEL GWEN LOO (ACE)

μπλουζα ΜΕ ΚΟΥΚΟΥΛΑ/ sweater WITH hood bench (prime timers) top eva by moritz jacket custo barcelona (shop & trade) γιλεκο/vest freesoul (prime timers) παντελονι/trousers no.l.i.ta moves (shop & trade)

t-SHIRT levi's κολαν/leggings the north face (vf hellas) shorts bodytalk τσαντα/backpack eastpak RAF SIMONS (LYC SAC) γυαλια/glasses rayban (LUXOTTICA HELLAS) 76 ozonlook

μπλουζα με κουκουλα/ sweater with hood wesc (PRIME TIMERS) jacket murphy & nye (shop&trade) γιλεκο/vest goldspun (BRANDSUITE) t-SHIRT levis κολαν/leggings the north face (VF HELLAS) shorts bodytalk zAra: τσαντα/backpack ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ/TROUSERS BILLABONG (SPORTSERVICE) eastpak RAF SIMONS (LYC SAC)

t-SHIRT levi's φορεμα σωληνα σαν κασκολ/dress tube as scarf cheap monday (SHOP & TRADE) jacket staff jeans & co κασκολ στο χερι/scarf on arm eastpak apparel (LYC SAC) γαντι/glove nike jeans levi's τσαντα/trolley bag eastpak (LYC SAC) 78 ozonlook

t-SHIRT levi's t-SHIRT ΜΕ ΚΟΥΚΟΥΛΑ/WITH HOOD PRIME TIMERS THE BRAND ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ/SHIRT LEE (VF HELLAS) ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ/TROUSERS psycho cowboy (SHOP & TRADE)

t-shirt lee (VF HELLAS) jacket levi's κολαν/leggins the north face (VF HELLAS) σαλοπετα/salopette bsb ζωνη/belt BENCH (prime timers) κουκουλα-κασκολ/hoody scarf SCOTCH & SODA (SODIUM HELLAS) παπαουτσια/SHOES swear london (SHOP & TRADE)

80 ozonlook

μπλουζα με κουκουλα/sweater with hood eva by moritz γκρι μπλουζα/grey sweater humanoid (shop & trade) γιλεκο/vest dept (SHOP & TRADE) jacket goldspun (BRANDSUITE) jeans lee women (VF HELLAS) παπουτσια/SHOES swear london (SHOP & TRADE)

ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ/SHIRT T-SHIRT JEANS & CO STAFF LEE (vf hellas) Mπλουζα/sweater ΦΟΥΤΕΡ/SWEATER humanoid (SHOP & trade) VONZIPPER (SPORTSERVICE) Κασκολ/scarf ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ/TROUSER Scotch & SODA (SODIUM HELLAS) STAFF jeans & CO jeans staff jeans & co

top levi's ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ/SHIRT LEVI'S T-SHIRT ΓΙΛΕΚΟ/VEST LEE (vf hellas) MISS SIXTY (SHOP & TRADE) ΦΟΥΤΕΡ/SWEATER ΚΑΣΚΟΛ ΣΑΝ(SPORTSERVICE) ΖΩΝΗ/SCARF AS BELT VONZIPPER OBEY (SHOP & TRADE) ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ/TROUSER JEANS STAFF jeans & CO EVA BY MORITZ

six

ways different photography Magnus Klackenstam   Styling Thomas Begue Grooming Linda Gradin Models Magnus A & Jens H (Mikas)

bandjacket beyond retro (SOTRIS)

cardigan april 77 (BETTINA) 86 ozonview

left shirt lee (VF HELLAS) right coat whyred (SHOP & TRADE) scarf coran sundberg

cardigan velour briefs american apparel 88 ozonlook

cardigan carin wester

zaκετα / cardigan diesel βερμουδα TSUMORI chisato (antonios markos) shoes converse (elmec sport)

photography manos agrimakis Styling christina mitraka make - up George P. Kritikos hair Nikolas models sarah & Ben (ace)

ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ/SHIRT GAS (ELMEC SPORT) ΓΙΛΕΚΟ/VEST SOTIRIS GEORGIOU ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ/TROUSERS BILLABONG (SPORTSERVICE) ΓΡΑΒΑΤΑ/TIE BILLABONG (SPORTSERVICE) ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ/SHOES converse (ELMEC SPORT)

ΣΑΚΑΚΙ/JACKET DIESEL (fena Fresh) ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ/TROUSERS HARLEY DAVIDSON (ELMEC SPORT) 92 ozonew

TOP SCOTCH & SODA (SODIUM HELLAS) ΦΟΡΜΑ/ ATHLETIC TROUSERS CONVERCE (ELMEC SPORT) ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ/SHOES converse (ELMEC SPORT)

ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ/SHIRT DIESEL ZAKETA/JUMPER FORNARINA (FASHION DISTRIBUTION) ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ/TROUSERS MATIX (MICRO X TREME ) ΖΩΝΗ/BELT STUSSY (BOARDSPORTS) ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ/SHOES SWEAR LONDON (SHOP & TRADE)

beauty

96 ozonlook

Jean Paul Gaultier Monsieur Eyeliner Pencil Ο Jean Paul Gaultier δημιούργησε ένα μαύρο μολύβι ματιών για άνδρες, μέσα από τη σειρά Monsieur. Η ειδική κατασκευή του προσφέρει ακριβή εφαρμογή, φυσικό και διακριτικό αποτέλεσμα, κάνοντας τα μάτια πιο έντονα και βαθιά. Αφαιρείται εύκολα και είναι κατάλληλο για φακούς επαφής. Όπως αποδεικνύει η φωτογραφία, χρησιμοποιείται άνετα και από γυναίκες!

Jean Paul Gaultier created a black eyeliner pencil for men, as part of the Monsieur series. The specially created pencil offers precise application and a natural and distinctive effect, making the eyes appear more intense and deep. It is easily removable and also suitable for contact lens wearers. As the photo shows it can also easily be used by women!

Photography Dimitris Theocharis (www.dimitristheocharis.com) Styling & Make Up Maria Papadopoulou Hair Kuni using Therapi (www.kuni.ptibook.com) Model Shaina (Profile)

PRODUCT-Make up eyeliner Pencil in black, Monsieur Jean Paul Gaultier (Notos Galleries, Harvey Nichols, Selfridges) www.jeanpaulgaultier.com/ Κασέτα "Boys don't cry", The Cure (www.ebay.com)

BEAUTY - Clothes Shirt & jacket McQ / Alexander McQueen (Fena fresh) Δερμάτινο γάντι/leather glove Unconditional (www.unconditional.uk.com)

BEAUTY - Make up Face HD Primer No.1, HD Invisible Cover Foundation No.115 Eyes Eye shadow Iridescent, Midnight Blue and Anthracite & Mascara Smokey Lash Lips Lipstick Matte Caramel All make up products by Make Up For Ever (Sephora)

strike

elenA οΛοσΩμΗ Φορμα/overall diesel γΚρι ΖαΚέτα/grey cardigan rVCA (boardsports) μαΥρΗ ΖαΚέτα/black cardigan ringsPun (prime timers) ΠαΠοΥτσια/shoes diesel 98 ozon

a pose

AleXAndrA μΠΛέ/blue top diesel grey/γΚρι top FornArinA (fashion distibution) μαΥρΗ ΖαΚέτα/black cardigan FornArinA (fashion distibution) ΚασΚοΛ/scarf sCotCH&sodA (sodium hellas) ΠαντέΛονι/trousers wesC (prime timers)

elenA ΠαντέΛονι/trousers BillABong (sportservice) t-shirt long sleve Von ziPPer (sportservice) ΖαΚέτα/cardigan Helly HAnsen (elmec sports) γιΛέΚο/vest emeriCA (boardsports) ΠαΠοΥτσια/shoes kustom (sportservice)

elenA ΚαΠέΛο/hat stussy (boardsports) ΠαντέΛονι/trousers mAtiX (micro x treme) t-shirt iron Fist (new cult) ΓΙΛΕΚΟ diesel ΖΩνΗ/belt emeriCA (boardsports)

102 ozon

cinema changeling

america on the verge of a (nervous) breakdown αν όπως λένε το σινεμά αντιγράφει την πραγματικότητα, τότε οι καινούριες ταινίες του όλιβερ στόουν και του κλιντ ίστγουντ αποτελούν αυτό ακριβώς που η αμερική δεν θα ήθελε ποτέ να δει. ειδικά στην μεγάλη οθόνη…

IF MOVIES MIRROR REALITY, LIKE THEY SAY, THEN THE NEW MOVIES FROM OLIVER STONE AND CLINT EASTWOOD ARE EXACTLY WHAT AMERICA WOULD NEVER LIKE TO BE PORTRAYED AS. ESPECIALLY ON THE BIG SCREEN ...

Την ώρα που θα διαβάζετε αυτό το κείμενο το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στις Η.Π.Α. θα είναι πια γνωστό. Ο πλανήτης θα ζει την κοσμογονική στιγμή που στο Λευκό Οίκο θα βρίσκεται ένας έγχρωμος δημοκρατικός ή (το χειρότερο σενάριο) ένας ακόμη άτεγκτος λευκός ρεπουμπλικάνος. Και ίσως μετά από χρόνια - και για τις δύο περιπτώσεις - ένας αμερικάνος σκηνοθέτης θα αποφασίσει να κάνει ταινία την ζωή του. Όπως ο Όλιβερ Στόουν αποφάσισε να γυρίσει το “W.”, την ανεπίσημη κινηματογραφική βιογραφία του Τζορτζ Μπους του νεότερου, κερδίζοντας πολύ από το χαμένο έδαφος που τα τελευταία χρόνια τον είχε στείλει ανεπιστρεπτί στην λίστα με τους πιο - αν όχι κάτι χειρότερο - επιπόλαιους σκηνοθέτες της Αμερικής. Η δική του εκδοχή πάνω στην πλέον αμφιλεγόμενη φιγούρα της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας αποδείχθηκε σωτήρια για το image του Μπους και την ίδια στιγμή μία σημαδιακή στιγμή για έναν “πατριώτη” όπως ο Στόουν σε μια στιγμή δικής του αυτοκριτικής. Όσοι έχουν δει την ταινία μιλούν για μια σάτιρα που με ανεξάντλητο χιούμορ και αναπάντεχη ελαφρότητα κατακεραυνώνει έναν άνθρωπο που έμελλε να συγκριθεί ακόμη και με τον Χίτλερ την ίδια στιγμή που απλά υπήρξε μια ιδανική αντανάκλαση του αμερικανικού ονείρου στην χειρότερη εκδοχή του. Προσπαθώντας φυσικά ο Στόουν να μην εισέλθει σε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τις συνέπειες της πολιτικής του ήρωα του, αλλά να μείνει προσηλωμένος στην ανθρώπινη ιστορία πίσω από την Ιστορία. Την ίδια στιγμή, ένας άλλος δηλωμένος ρεπουμπλικάνος (αλλά πιο δημοκρατικός από πολλούς δημοκρατικούς), ο Κλιντ Ίστγουντ, στα 78 του χρόνια επιστρέφει στην δεκαετία του ‘20 για να αφηγηθεί με το “Changeling” ένα πρωτοφανές σκάνδαλο που θα έφερνε μια γυναίκα αντιμέτωπη με ολόκληρο τον κυβερνητικό μηχανισμό προκειμένου να διαλευκάνει την μυστηριώδη απαγωγή του ανήλικου γιου της. Πιστός σε μια ηθική που δεν θα του επέτρεπε να απομακρυνθεί από το πρόσωπο της “αληθινής” ηρωίδας του, ο Ίστγουντ σκηνοθετεί συνειδητά μια κριτική πάνω σε μια Αμερική που ανέκαθεν ήθελε να αποκαλείται “χώρα των ευκαιριών”, των ίδιων που μπορούν να κάνουν έναν προβληματικό Τεξανό Πρόεδρο της Αμερικής και των ίδιων που μπορούν να συνθλίψουν έναν απλό πολίτη που επιλέγει να ανυψώσει ανάστημα κατά όλων. Στα βραβεία Όσκαρ του Φεβρουαρίου, ο Τζος Μπρόλιν (που υποδύεται τον Τζορτζ Μπους) και η Αντζελίνα Τζολί (που πρωταγωνιστεί στην ταινία του Ίστγουντ) θα διασχίσουν απλά το κόκκινο χαλί ελπίζοντας πως η ψήφος τους, όπως και οι ταινίες τους έκαναν την Αμερική να…ξυπνήσει από το λήθαργο.

By the time you read this text the result of the presidential elections in the U.S. will be known. The world will be in upheaval once either a democrat of color or (in the worst case scenario) another stringent white republican will take their place in the White House. And perhaps after years - in both cases - an American filmmaker will decide to make a film of the current president’s life. In the same way that Oliver Stone decided to produce "W.", an unofficial biography of George Bush the younger, making up much of the lost ground of recent years, which saw him feature in the list of the most frivolous American directors. His take on the most controversial figure in modern political history has proved beneficial for the image of Bush and at the same time a fateful moment for a "patriot" like Stone himself. Those who have seen the movie speak of a satire of unfailing humor and surprising lightness of angle regarding a man who was to be compared with the likes of Hitler, yet at the same time was a perfect reflection of the American dream in its most extreme facet. Stone of course tries not to get into details about the appalling consequences created by his political hero, but to stay committed to the human history behind History instead.

At the same time, another declared Republican (but more democratic than many democrats), Clint Eastwood, at the age of 78, goes back to the ‘20s with "Changeling", which tells of an unprecedented scandal that would bring a woman face to face with the entire government apparatus in order to resolve the case of the mysterious kidnapping of her son. Loyal to a moral that does not allow him to be distant from the face of his "real" heroine, Eastwood’s direction has a critical consciousness about America always trying to be known as “the land of opportunity”; a land whose citizens can turn a problematic Texan into a President and in the same way can crush an ordinary citizen who chooses to raise her head over the parapet.

At the Oscar awards in February Josh Brolin (who impersonates George Bush) and Angelina Jolie (who stars in the Eastwood film) will simply cross the red carpet hoping that their vote, like the films, helped wake up America from its lethargy.

text μανολης κρανακησ manolis kranakis

Το «W.» του ¼λιβερ Στόουν θα βγει στις αίθουσες στις 27 Νοεμβρίου ενώ το “Changeling” του Κλιντ ºστγουντ στις 4 Δεκεμβρίου.

“W.” by Oliver Stone will be released in cinemas on the 27th of November while Clint Eastwood’s “Changeling” is set for release on the 4th of December.

sounds like a melody

Matt Elliott Bowling Songs

Aiff Afro Soul System

TV On The Radio Dear Science

ici d’ ailleurs

Unique/Groovy Garden

Touch and Go Records

The Prefabricated Quartet Side The Sail

Tootsie Babes Sunshine Solarium Studio Dulapa

Run Devil Run Records Ο Μatt Elliott ξεδιπλώνει ολόκληρο τον ψυχικό του κόσμο στις ερμηνείες του, ενώ η μουσική του προκαλεί τα πιο έντονα συναισθήματα. Με πολιτικοποιημένους στίχους και ανησυχία για το που οδεύει ο κόσμος, δανείζεται στοιχεία από τις μουσικές παραδόσεις διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών, εμπλουτίζοντας με μαγεία τη μουσική του. Το Ηowling Songs είναι το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας που ολοκληρώνουν τα Failing Songs και Drinking Songs. Στοιχειωμένο και μελαγχολικό, με την μια μελωδία να διαδέχεται την επόμενη, γοητεύει και στο τέλος σου παίρνει το μυαλό. Ακόμα ένα αριστούργημα από έναν μεγάλο τραγουδοποιό, ίσως έναν από τους πιο σπαραχτικούς που υπάρχουν στο μουσικό στερέωμα της εποχής μας.

Matt Elliott reveals his inner world through his music, a type of music that invokes the most powerful of emotions. With politicized lyrics and concerns about where the world is heading, he borrows elements from the musical traditions of various European countries, adding magic to his music. Howling Songs is the third and last part of the trilogy following Failing Songs and Drinking Songs. Haunted and depressed, with a melody that takes you to another world, charms you and stays in your mind. Overall this is another masterpiece from a unique singer songwriter - perhaps one of the most poignant in the current music scene.

Οι AIFF είναι μια ομάδα μουσικών από την Ολλανδία, η οποία παίζει και παράγει μουσική δημιουργώντας ένα όμορφο ηχητικό χάος. Με επιρροές από την αφρικάνικη παράδοση, αναμιγνύουν φανκ, σόουλ, ρέγγε, τζαζ και άφρο μπιτ αποτίνοντας φόρο τιμής στον πατέρα του είδους, Fela Kuti. Μπορείς να αισθανθείς το ανέβασμα του ασταμάτητου ρυθμού, όταν ένας μπάσος ρυθμός από ντραμς, χαμηλωμένη κιθάρα και μπάσο επαναλαμβάνεται σαν να μην πρόκειται να τελειώσει ποτέ.

AIFF is a group of musicians from the Netherlands that play music and produce a beautiful sound by creating chaos. Their influences span African traditional music, mixed with funk, soul, reggae, jazz and Afrobeat, paying tribute to the spiritual father of that genre, Fela Kuti. You can also feel the unrestrained pace within the productions, with a bass rhythm of drums, guitar and bass on what feels like an endless repetition.

Οι εφευρετικοί νεουορκέζοι δεν ξεμένουν από έμπνευση: εξελίσσουν διαρκώς τον ήχο τους σε κάθε νέο τους πόνημα. Το τρίτο άλμπουμ τους θα μπορούσε να είναι μια ανοιχτή επιστολή γεμάτη πάθος, θυμό και αναφορές στο πολιτικό και οικονομικό χάος που επικρατεί σήμερα στον κόσμο. Ουσιαστικό και καλοφτιαγμένο, με τον πολυτάλαντο David Sitek στην παραγωγή, οι ΤVOTR έχουν τον δικό τους τρόπο να προσεγγίζουν την ποπ και άλλα είδη -όπως φανκ και σόουλ- δίνοντας τους καινούρια διάσταση. Το Dear Science έχει αποσπάσει τις καλύτερες κριτικές και αναμένεται να είναι μια από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες της χρονιάς.

These innovative New Yorkers never run out of inspiration with an everevolving sound in each of their new releases. This, the group’s third album, could be an open letter full of passion, anger and references to the political and economic chaos currently prevailing around the world.

Substantive and shapely, with the talented David Sitek on the production, TVOTR have their own way to take pop as well as other genres including funk and soul, and give them a new dimension. Dear Science has been on the receiving end of some of the best reviews of late and is expected to be one of the most important releases of the year.

Το κουαρτέτο από την Θεσσαλονίκη, ξεκίνησε φτιάχνοντας μουσική για ταινίες μικρού μήκους. Ωστόσο, θα μπορούσαν και οι ίδιοι να πρωταγωνιστούν σε μια από αυτές - αν τους κινηματογραφούσε μια κάμερα μέσα στο λυόμενο σπίτι στη μέση του δάσους όπου κάνουν πρόβες και ηχογραφούν. Η μουσική τους έχει την αίσθηση του σάουντρακ, αλλά δεν σταματά εκεί. Ατμοσφαιρικές post rock μελωδίες με έντονες εναλλαγές και ένας κιθαρίστας θαυματοποιός σε ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.

The quartet from Thessaloniki started making music for short films.

However they could also be protagonists in one of them themselves if a camera was installed inside the caravan in the middle of the forest where they rehearse and record.

The music has the feel of a soundtrack, but does not stop there; atmospheric post rock melodies with intense rhythms and a magical guitarist combine to make one of the best albums that have been released in Greece in recent years.

Στην ερώτηση πόση “λιακάδα” μπορεί να χωρέσει σε ένα άλμπουμ την απάντηση δίνουν οι Τootsie Babes με το Sunshine Solarium. Λιακάδα “made in Greece”, από μια παρέα μουσικών που αγαπούν πολύ αυτό που κάνουν. Με αναφορές στους Sublime, Toots and the Maytals, Mano Negra, το άλμπουμ σε παρασέρνει στον ρυθμό του από τα πρώτα δευτερόλεπτα, ανεβάζοντας σου την διάθεση. Την παραγωγή του δίσκου έχει αναλάβει ο Blend (CastA-Blast), ενώ σε κάποια από τα τραγούδια συμμετέχουν οι Tonino Carotone και Ιnes Braga.

When asked how much "sunshine" can fit into an album the answer is given by the Tootsie Babes is the Sunshine Solarium. Sunshine "made in Greece", by a group of musicians who truly love what they do. With references to the Sublime, Toots and the Maytals and Mano Negra, the album sets the pace from the first second. The production of the disc was handled by Blend (CastA-Blast), while Tonino Carotone and Ines Braga also collaborated on some of the tracks.

text κατερινα καραλη katerina karali 104 ozonview

αποσταγμενος ιδρωτας, ρεπλικες ισλανδικων μπαρ, εγκληματολογικες ερευνες και περισσοτερα εργα τεχνης απ’ ο,τι μπορει κανεις να φανταστει. δε μπορει να ειναι αλλο παρα το ετησιο frieze art fair του λονδινου, που συνεχιζει δυναμικα παρα τον μετριασμενο ενθουσιασμο των αγοραστων.

frieze art fair 106 ozonview

distilled sweat, icelandic bar replicas, forensic investigations and more art than you can shake a stick at. it can only be london’s annual frieze art fair, which is still going strong despite the buyers’ dampened enthusiasm.

Από τις 14 μέχρι τις 18 Οκτωβρίου, τα 21.000 τετραγωνικά μέτρα που σκέπαζε η αχανής άσπρη τέντα του Frieze Art Fair φιλοξένησαν 151 γκαλερί, χιλιάδες επισκεπτών και μια ιλιγγιώδη ποικιλία έργων τέχνης. Ήταν η έκτη κιόλας χρονιά της ετήσιας εμπορικής έκθεσης στο Regent’s Park του Λονδίνου, που προσελκύει συλλέκτες, κριτικούς και καλλιτέχνες από όλο το κόσμο. Παρά τον σχετικό σάλο όμως και την παρουσία μεταξύ άλλων της Gwyneth Paltrow, της Sofia Coppola και του George Michael την ημέρα των εγκαινίων, η ατμόσφαιρα φαινόταν λίγο πεσμένη. Μέχρι πέρυσι η ζήτηση ήταν τόσο μεγάλη που οι συλλέκτες συχνά είχαν μόλις τρία λεπτά στη διάθεσή τους για να αποφασίσουν την αγορά ενός έργου, αλλά αυτές οι μέρες ανήκουν πια στο παρελθόν. Όχι ότι οι αγορές σταμάτησαν. Τα έργα της γκαλερί Thomas Dane, λόγου χάρη, ξεπουλήθηκαν μέσα στη πρώτη ώρα των εγκαινίων. Στον χώρο όμως πλανιόταν η υπόνοια ότι όταν τα πράγματα ζορίζουν, η τέχνη μάλλον πέφτει κάπως στη λίστα προτεραιοτήτων μας. Κατά παράδοξο τρόπο, η οικονομική ύφεση αποτελεί πηγή αισιοδοξίας για αρκετούς νέους καλλιτέχνες. “Νομίζω ότι η κρίση θα κινητοποιήσει πολύ κόσμο και θα δώσει αφορμή στους καλλιτέχνες να αναδείξουν τη ριζική τους πλευρά”, μου είπε ο Matthew Stone, που τριγυρνούσε στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της έκθεσης. Οι πιο πολλές γκαλερί φυσικά προτίμησαν την ασφάλεια του δοκιμασμένου, τον καλαίσθητο μινιμαλισμό ή τις πεταλούδες του Damien Hirst. Αυτή τη χρονιά όμως συμμετείχαν στο Frieze και πολλές καινούργιες γκαλερί που παρουσίασαν ένα καλλιτεχνικό όραμα πιο ερασιτεχνικό. Μία από αυτές ήταν η Appetite από το Μπουένος Άιρες. “Ως τώρα οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν διχασμένες”, μου είπε η Daniela Luna, η διευθύντρια της γκαλερί. “ Ή μας μισούνε ή μας αγαπάνε. Αλλά εμάς δε μας ενδιαφέρει. Απλά θέλουμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Μας ενδιαφέρει όχι μόνο η τέχνη αλλά και το πως ο τρόπος ζωής του καλλιτέχνη αλλάζει τον κόσμο.” Ο χώρος της Appetite έμοιαζε με φοιτητικό δωμάτιο μετά από ολονύχτιο πάρτυ: στο πάτωμα βρίσκονταν σκορπισμένα άδεια μπουκάλια, χαρτοπόλεμος, ανοιγμένες κονσέρβες και χαρτιά, ενώ τους τοίχους στόλιζαν αφίσες, γκραφίτι και αυτοκόλλητα. Χαμηλά σε μια γωνία κάποιος είχε γράψει “Είσαστε βρικόλακες”. Δίπλα, η ευγενική παράκληση: “Παρακαλώ μη μετακινείτε τα σκουπίδια”. Εξίσου εκκεντρική ατμόσφαιρα επικρατούσε έξω από το Sirkus, ρέπλικα του συνονόματου Ισλανδικού μπαρ, που εγκατέστησε στο Frieze η καλλιτεχνική ομάδα Kling & Bang. Το Sirkus δεν ήταν η μόνη ρέπλικα στο χώρο: ένα πειστικότατο ομοίωμα του καλλιτέχνη Erling Klingenberg έδειχνε με το δάχτυλό του την είσοδο. Ο πραγματικός Erling ήταν μέσα και μιλούσε με κάποιον που φορούσε μάυρο κάλυπτρο στο δεξί μάτι. Όταν ρώτησα την κοπέλα πίσω από το μπαρ αν θα μείνει η εγκατάσταση του Sirkus εκεί μέχρι την τελευταία μέρα, μου απάντησε: “Φυσικά. Θα κρατήσουμε το πάρτυ ζωντανό. Ασταμάτητο ποτό!” Το Sirkus είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της τακτικής του Frieze να συμπεριλαμβάνει έργα που απαιτούν τη συμμετοχή του κοινού. Στην άλλη άκρη της έκθεσης, ο καλλιτέχνης Bert Rodriguez έκανε μασάζ ποδιών στους κουρασμένους επισκέπτες υπό τον τίτλο “Where You End And I Begin”. O ποιητής Allen Ruppersberg πουλούσε αυτοσχέδια ποιήματα. Στο σκοτεινό δωμάτιο που σχεδίασε ο Tue Greenfort ένας ειδικός εξοπλισμός αφύγρανσης απέσταζε τον ιδρώτα των επισκεπτών και τον μάζευε σε μπουκάλια. Ακόμα και κάτι σχετικά κοινότυπο όπως το κάπνισμα επαναπροσδιορίζεται στο Frieze ως καλλιτεχνική πράξη: μέσα στους τρεις θαλάμους του “The Straight Story” μπορούσε κανείς να καπνίσει ένα τσιγάρο υπό το πρόσχημα της τέχνης, παρόλο που το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους στην Αγγλία πια απαγορεύεται. Στο Sculpture Park, τον υπαίθριο χώρο του πάρκου όπου εκθέτονται κάθε χρονιά τα τεράστια γλυπτά του Frieze, το κάπνισμα ίσως να ήταν πιο ανιαρό, αλλά εκεί μπορούσε κανείς να εκτιμήσει τα έργα χωρίς τους περισπασμούς του κόσμου. Ο Harland Miller απέκλεισε μία γωνιά του πάρκου, μετατρέποντάς τη σε σκηνή εγκληματολογικής έρευνας. Η θέα των ανδρείκελων να ψάχνουν στο γρασίδι κάτι ανύπαρκτο ήταν αστεία και ταυτόχρονα προκαλούσε μια ελαφριά αμηχανία, θυμίζοντας λίγο την ατμόσφαιρα των εγκαινίων.

From 14 to 18 October, the 21,000 square metres covered by the vast white tent of this year’s Frieze Art Fair played host to 151 galleries, thousands of visitors and a dizzying array of artworks. Already in its sixth year, the annual art fair in London’s Regent’s Park attracts collectors, critics and artists from all over the world. Despite the hype, however, and the appearance of Gwyneth Paltrow, Sofia Coppola and George Michael among others at the opening day, the atmosphere seemed somewhat subdued. Up until last year, demand was so strong that collectors were often given only three minutes to make up their mind on a purchase. But these days are now over.It’s not that people have stopped buying. Thomas Dane gallery, for example, sold out their artworks within the first hour of opening. But the air was thick with a nagging suspicion that when the going gets tough, art is likely to slip down our list of priorities.

In a strange way, the financial downturn seems to be a source of optimism for many young artists. “I think the crisis will galvanise certain political tendencies and give artists the opportunity to be radical again,” Matthew Stone told me, while walking along the labyrinthine hallways of the fair. Of course most galleries preferred to play it safe, sticking with tasteful minimalism or Damien Hirst’s butterflies.

This year however also saw the participation of lots of new galleries, which presented a more home-grown artistic vision. One of these was Appetite from Buenos Aires. “So far people’s response has been mixed,” Daniela Luna, the gallery’s director, told me. “They either love us or hate us. But we don’t care. We just want to do something different. We’re interested not only in art but also how an artist’s way of life can change the world.” Appetite’s stand looked like a student room after an all-night party: empty bottles, confetti, opened tins and paper littered the floor, while the walls were covered with posters, graffiti and stickers. Down in a corner someone had written “You are vampires.” Next to that, a kind request: “Please do not remove the garbage.”

Equally eccentric was the atmosphere outside Sirkus, a replica of a bar of the same name in Iceland, which was installed at Frieze by the art collective Kilng & Bang.

Sirkus was not the only replica in sight: a highly convincing effigy of the artist Erling Klingenberg pointed his finger at the entrance. The real Erling was inside, talking to someone who wore a black patch over his right eye. When I asked the barmaid if the Sirkus installation would stay there until the last day, she replied: “Of course.

We’ll keep the party going. Non-stop drinks!”

Sirkus is a typical example of the Frieze policy to include projects that require the audience’s participation. At the other side of the fair, for example, the artist Bert Rodriguez gave foot massages to tired visitors as part of a work called “Where You End And I Begin”. The poet Allen Ruppersberg was selling impromptu poems. In a dark room designed by Tue Greenfort a dehumidifier distilled the visitor’s sweat and collected it into bottles. Even the fairly commonplace act of smoking was redefined as a performance at Frieze: in the three booths of “The Straight Story”, visitors could smoke under the guise of art, even though smoking in public spaces is no longer legal in Britain.

In the Sculpture Park, the outdoor bit of the fair where every year a selection of huge sculptures is shown, smoking may have been duller, but it’s there that one could appreciate the work without being distracted by the crowd. Harland Miller had cordoned off a corner of the park, transforming it into a forensic investigation scene. The sight of the dummies looking through the grass for something nonexistent was funny, and at the same time caused a slight feeling of unease, somewhat bringing to mind the atmosphere at the opening.

www.friezeartfair.com

text ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΤΣΟΒΙΤΣ YANNIS TSITSOVITS photos TOBY SUMMERSKILL

art agenda exhibitions of the month νίκος αρβανίτης / nikos arvanitis @ a.antonopoulou.art 03.11.08 – 05.12.08 αριστοφάνους 20, αθήνα / 20 aristofanous str., athens τ: 210 3214994

θεόφιλος κατσιπάνος / theofilos katsipanos @ γκαλερί 7 / gallery 7 04.11.08 – 06.12.08 ζαλοκώστα 7, αθήνα / 7 zalokosta str., athens τ: 210 3612050

στήβεν αντωνάκος / steven antonakos @ kalfayan galleries 30.10.08 – 06.12.08 χάρητος 11, αθήνα / 11 haritos str., athens τ: 210 7217679

γιώργος κατσάγγελος / giorgos katsagelos @ ηώς χώρος τέχνης / eos art space 10.11.08 – 25.11.08 χέυδεν 38α, αθήνα / 38a heiden str., athens τ: 210 8237111

βίκυ πανταζή / vicky pantazi @ χώρος τέχνης αιγόκερως / aigokeros art space 09.10.08 – 15.11.08 ξενοκράτους 45, αθήνα / 45 xenokratous str., athens τ: 210 7223897

διονύσης καβαλλιεράτος/ dionisis kavallieratos & iris van dongen @ the breeder 06.11.08 – 06.12.08 ιάσωνος 45, αθήνα / 45 iasonos str., athens τ: 210 3317527

μιχάλης κατζουράκης / mihalis katzourakis @ αίθουσα τέχνης καππάτος / kappatos art space 20.11.08 – 20.12.08 Αθηνάς 12, αθήνα / 12 athinas str., athens τ: 210 3217931

conceptual obsession – obsessive conceptualism @ γκαλερί tint / tint gallery 07.11.08 – 06.12.08 χρυς. σμύρνης 13, θεσσαλονίκη/ 13 chrys. smyrnis str., thessaloniki τ: 2310 235 689

μιχάλης μανουσάκης / mihalis manousakis @ αίθουσες τέχνης έκφραση – γ. γραμματοπούλου & fizz / ekfrasi – g. grammatopoulou & fizz art spaces 04.11.08 – 29.11.08 βαλαωρίτου 9α & 9γ, αθήνα / 9a & 9c valaoritou str., athens τ: 210 210 3607598

ντόρα οικονόμου / dora economou @ loraini alimantiri gazonrouge 24.10.08 – 22.11.08 βίκτωρος ουγκό 15, αθήνα / 15 victor hugo str., athens τ: 210 5248077

vassi koutsaftis @ ελληνοαμερικανική ένωση / hellenic american union 03.11.08 – 13.12.08 μασσαλίας 22, αθήνα / 22 massalias str., athens τ: 210 9210545

λουκάς λουκίδης / loukas loukidis @ κυλινδρόμυλοι σαραντόπουλου / sarantopoulos mills 19.11.08 – 30.11.08 χρυς. σμύρνης & κενταύρου, καμίνια, πειραιάς/ chrys. smyrnis & centayrou str., kaminia, piraeus

108 ozonview

Η ΣΧΕΣΗ ΔΥΟ ΑΣΤΕΓΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ “ΕΥΓΕΝΕΙΣ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ” ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟ ΧΟΡΟΘΕΑΤΡΟ ΝΤΑΛΙΚΑ. Η ΒΑΣΩ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΙΔΡΥΤΙΚΟ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ, ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ, ΧΟΡΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΓΕΥΣΗ ΟΣΩΝ ΘΑ ΔΟΥΜΕ.

THE RELATIONSHIP BETWEEN TWO HOMELESS PEOPLE IS THE THEME EXPLORED IN THE PLAY “POLITE ESCAPES”, WHICH IS SET TO OPEN THIS DECEMBER AT THE DALIKA DANCE THEATRE. THE THEATRE COMPANY’S FOUNDING MEMBER, DIRECTOR, CHOREOGRAPHER AND DANCER, VASO GIANNAKOPOULOU TALKS ABOUT LONELINESS AND SURVIVAL GIVING US A TASTER OF WHAT WE WILL BE SEEING.

dalika escapes Τι μουσική έχει επιλεγεί για τις χορογραφίες και γιατί; Στην παράσταση ακούγονται τραγούδια των The Books, Sigur Ross, Devendra Banhart καθώς και ηχογραφημένοι φυσικοί ήχοι πόλης. Επίσης, ένα μουσικό θέμα του Μιχάλη Μελετέα, σταθερού συνεργάτη της ομάδας τα τελευταία χρόνια. Η επιλογή των συγκεκριμένων κομματιών μας εμπνέει στην κατεύθυνση της μοναχικότητας, της νοσταλγίας, αλλά και της διάθεσης για επικοινωνία και επαφή. Από πού ξεκίνησε αυτή η σύνδεση με τους άστεγους; Σε αυτούς τους ανθρώπους η μοναχικότητα είναι ορατή, ενώ σε όλους εμάς κρύβεται με ευκολία. Στη λογική αυτή προέκυψαν οι "άστεγοι". Ποιο είναι το όριο της επιβίωσης για σας; Το να ξυπνάς κάθε πρωί και να μην έχεις τίποτα για δεδομένο, ούτε ακόμα και αυτήν την ίδια σου την ανάγκη να τραφείς για να επιβιώσεις. Πώς εκμεταλλεύεστε το σκηνικό και ποιο είναι το concept του; Είναι μια σκηνογραφία ...δρόμου, λιτή, ένας παλιός κάδος σκουπιδιών και τα προσωπικά αντικείμενα αυτών των δύο ανθρώπων. Γιατί μόνο δύο άτομα και ποια η σχέση μεταξύ τους; Η χορογραφία θα μπορούσε να ήταν σόλο, σίγουρα όμως όχι ομαδική. Έχετε δει ποτέ άστεγους σε ομάδες; Ήδη το "ντουέτο" είναι μια υπέρβαση γι’ αυτούς. Νομίζω ότι αυτό ήταν ένα από τα ενδιαφέροντα στοιχεία για εμάς: να δούμε δηλαδή αυτούς τους δύο ανθρώπους επί σκηνής να επικοινωνούν, να ξεπερνούν αυτό το “ινκόγκνιτο” που έχουν επιλέξει ως στάση ζωής. Σε ποιο σημείο και με ποιο τρόπο κορυφώνεται η παράσταση; Αυτό καλύτερα να το πουν οι θεατές μας. Αυτό που εμείς αισθανόμαστε όσο δουλεύουμε πάνω σε αυτό, είναι ότι συνηθισμένες κινήσεις ή ακόμα και απλά καθημερινά αντικείμενα, μπορεί να αποκτήσουν ξαφνικά άλλο νόημα κάτω από ένα ειδικό πρίσμα, που είναι αυτό της ευαισθησίας. Σε τι ύφος είναι η κινησιολογία σας και ποια τα συναισθήματα που αποπνέει; Αν παρατηρήσει κανείς την κινησιολογία αυτών των ανθρώπων θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει "αντι - χορευτική". Εμείς θελήσαμε να επικεντρωθούμε στην ουσία, αντιμετωπίζοντας τον χορό ως μέσο έκφρασης και αφήγησης και όχι ως μια φόρμα δεδομένη. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η "κουβέντα" με το κοινό για πράγματα απλά που - υποθέτουμε τουλάχιστον - αφορούν όλους. Τα συναισθήματα δεν εκβιάζονται, μπορεί να προκύψουν, μπορεί και όχι. Πώς γίνεται η υπέρβαση και η αντιμετώπιση στο κοινωνικό πρόβλημα των αστέγων μέσα από το συγκεκριμένο έργο; Πιστεύω ότι η τέχνη ποτέ δεν έλυσε τα κοινωνικά προβλήματα, τουλάχιστον με τρόπο απτό, ορατό και σίγουρο. Από την άλλη, το γεγονός ότι τέσσερις άνθρωποι με κοινό πάνω κάτω ενδιαφέρον για την τέχνη και κύριο στόχο να μοιραστούμε τις ανησυχίες μας για το οτιδήποτε, είναι για εμάς ένα είδος υπέρβασης.

What music have you chosen for the choreography and what was the reason behind that? Music by The Books, Sigur Ross and Devendra Banhart as well as recordings of sounds from the city form the soundtrack of the play. A piece by Michalis Meletes, a long time collaborator, is also heard in the play. The choice of tracks was designed to enhance feelings of loneliness, longing and the need for contact and communication.

How did this connection with homelessness come about? Loneliness is something very visible in homeless people, whereas the rest of us can hide it easily. That was the reasoning behind that theme.

What is in your opinion the limit of survival? Waking up each morning and taking nothing for granted, not even the need to eat to survive.

How do you exploit the setting and what is the concept behind it? The scenery is a street scene and therefore it is simple; just an old rubbish bin and the protagonists’ personal belongings.

Why just two people? What’s the relationship between them? The choreography could have also been performed as a solo, but definitely not in a group.

Have you ever seen groups of homeless people? A duet is already an excess for those people. What was interesting for us was to experience those two people communicate on stage, going beyond their "incognito" status.

When does the play reach its climax? It’s better for the audience to decide that. Our feeling is that the more we work on this play, the more everyday moments and objects acquire a different meaning, particularly when they are viewed from a sensitive point of view.

What is the style you would say describes better your kinesiology and what feelings does it inspire? Examining the kinesiology of the homeless, it could be characterised as "anti - dance". We preferred to focus on the essence, approaching dance as a means of expression and narration and not as a given form. What interests us is a dialogue with the audience regarding issues that - we assume - interest us all. Feelings cannot be forced, they might come about, or they might not.

How does the play go on to deal with the social issue of homelessness?

I don’t believe that art ever solved social problems, at least not in a practical way.

The fact that four people who share similar ideas about art and life have come together through this is in itself a step beyond though.

text EΛΕΝΗ ΤΑΚΟΥ ELENI TAKOU

Ευγενείς Αποδράσεις Θέατρο Δίπυλον: 11-14/12 και 18-21/12. Καλογήρου Σαμουήλ 2 Τ: 210.3227991.

Polite Escapes Dipylon Theatre: 11-14/12 and 18-21/12.

2 Kalogirou Samouil str.

T: 210.3227991. vaso71@yahoo.gr

self service make your choice 1. Opera

www.bios.gr/venue.html

1.

Από τις 31 Οκτωβρίου η θεατρική ομάδα ΟΠΕΡΑ παρουσιάζει στο Bios το έργο του Lukas Bärfuss “Τέσσερις Εικόνες Αγάπης” σε σκηνοθεσία Θοδωρή Αμπαζή. Πρόκειται για τέσσερις αλληλοσυνδεόμενες ιστορίες, εμπνευσμένες από την αγάπη και τις καταστάσεις που δημιουργεί η έλλειψη και η άρνηση της. Μία σύγχρονη ιστορία, με γρήγορους ρυθμούς και υπερρεαλιστικά στοιχεία, που συχνά αγγίζει το κωμικό, μέσα από ένα πικρό όμως οπτικό πρίσμα. Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται κάθε βδομάδα, από Παρασκευή έως και Κυριακή στις 21:00, τιμή εισιτηρίου €17. Πειραιώς 84, Αθήνα, τηλ. 210 3425335.

From the 31st of October, the theatrical group OPERA presents the work of Lukas Bärfuss "Four Images of Love" directed by Theodore Ampazis and taking place at Bios. The play consists of four interwoven stories, inspired by love and the situations created by the lack of love and its sometime unrequited nature. This is a contemporary story with quick and surrealist elements, which is often communicated in an almost comedic manner via a bitter point of view. The performances take place each week, from Friday through Sunday at 21:00 and tickets cost € 17. 84 Piraeus str., Athens, tel 210 3425335.

2.

2. Joalz live

www.joalz.info

Τα live των Joalz δημιουργούν μια σχεδόν κινηματογραφική ambient noise ατμόσφαιρα. Την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου και ώρα 23:00 θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μία αντίστοιχη εμπειρία στη σκηνή του K44 (Κωνσταντινουπόλεως 44, Γκάζι) όπου θα εμφανιστούν οι Leon Segka, Δημήτρης Ζωγράφου, Γιώργος Δρίβας και Sunday Love, οι οποίοι και αποτελούν τον βασικό πυρήνα των Joalz. H είσοδος για το live οπτικοακουστικό θέαμα που θα παρουσιάσουν είναι ελεύθερη.

The live performances by Joalz have a reputation for creating an almost cinematic atmosphere with their ambient noise. On Wednesday, November the 26th at 23:00 we will have the opportunity to enjoy a similar experience as they take to the stage at K44 (Konstantinoupoleos 44, Gazi) where Leon Segka, Dimitris Zografou, George Drivas and Sunday Love, who consist the core of Joalz, will all appear. The entry for this live audio - visual spectacle is free.

110 ozonview

3.

4.

3. Imprint culture lab

www.imprintlab.com www.breadandbutter.com

Την πρώτη ημέρα του Οκτωβρίου, το τρίτο Imprint Culture Lab έλαβε χώρα στο Japanese American National Museum του Λος Άντζελες. Η ετήσια διοργάνωση, που φέτος πραγματοποιήθηκε με τη χορηγία της Bread & Butter, επικεντρώθηκε στην σύγχρονη pop κουλτούρα και τις τάσεις που την χαρακτηρίζουν. Οι περισσότεροι από διακόσιους παριστάμενοι από τον χώρο της δημιουργικής βιομηχανίας είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν, μεταξύ άλλων, τις ομιλίες του Kenya Hara, καλλιτεχνικού διευθυντή του MUJI, του Hiroshi Fujiwara, ιδρυτή του Fragment Design και του Mark Arcenal, ιδρυτή και καλλιτεχνικού διευθυντή του Fatlace και μέλους του Nike Global Digital Design Group. Ο στόχος του Imprint Culture Lab είναι να ενισχύσει την ύπαρξη δημιουργικών και καινοτόμων ιδεών στη βιομηχανία, ενδυναμώνοντας τους δεσμούς της με τους χώρους της τέχνης, της μόδας, της αρχιτεκτονικής και της μαζικής κουλτούρας. Η σύμπραξη με την Bread & Butter, το μεγαλύτερο tradeshow για street και urbanwear, κινείται στην ίδια κατεύθυνση, δημιουργώντας μία από τις πιο δημιουργικές και ενδιαφέρουσες συνεργασίες.

The third installment of the Imprint Culture Lab took place on the first day of October at the Japanese American National Museum in Los Angeles.

This year’s event, sponsored by Bread & Butter, focused on pop culture and its trends. More than 200 attendants had the chance to catch opening speeches by MUJI’s art director Kenya Hara, Hiroshi Fujiwara, founder of Fragment Design and Mark Arcenal, founding art director of Fatlace and member of the Nike Global Digital Design Group. Imprint Culture Lab’s mission is to support groundbreaking and original ideas in industry by strengthening its ties to art, fashion and mass culture. Their partnership with Bread & Butter, the largest tradeshow for street and urban wear, has a similar direction making it one of most creative and interesting collaborations in the field.

5.

4. Korres

www.korres.com

Η σειρά περιποίησης σώματος της Κορρές Φυσικά Προϊόντα εμπλουτίστηκε κι άλλο, με το νέο αφρόλουτρο Βανίλια Δαμάσκηνο. Με πρωτεΐνες σιταριού, αλόη, βιταμίνες C και E και ψευδάργυρο, το αφρόλουτρο ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και προσφέρει ενυδατική δράση, συγκρατώντας την υγρασία στο εσωτερικό της επιδερμίδας. Οι φυσικές αγχολυτικές ιδιότητες του δαμάσκηνου και της βανίλιας βελτιώνουν τη διάθεση ενώ ο συνδυασμός των ζεστών και γλυκών αρωμάτων δημιουργούν την αίσθηση της θαλπωρής. Ό,τι καλύτερο τώρα που ο χειμώνας έφτασε! T: 22620 54552.

The range of Korres Natural Products has been further enriched with the new Vanilla Plum shower gel; with wheat protein, aloe, vitamins C and E and zinc, the shower gel strengthens the immune system and offers moisturizing action, helping to hold moisture in the skin. The gel also offers the de-stressing properties of plum and vanilla and the combination of hot and sweet perfume creates a sense of warmth. What could be better now that winter has arrived! T: 22620 54552.

5. ARTmART 2008

www.cheapart.gr

Ένα χρόνο μετά την πρώτη, ιδιαίτερα επιτυχημένη απόπειρα η διεθνής διοργάνωση της cheapart με την ονομασία ArtmArt επιστρέφει στη Βιέννη. Από τις 18 έως τις 23 Νοεμβρίου 250 διεθνείς καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων και 70 Έλληνες, θα παρουσιάσουν τα προς πώληση έργα τους στον κτήριο Kuenstlerhaus,στα πλαίσια της Wiener Artweek. Ανάμεσα στα ονόματα των συμμετοχών ξεχωρίζουν εκείνα βραβευμένων διεθνών καλλιτεχνών, όπως οι Franz West, Peter Weibel, Oswald Oberhuber, Martin Bruch, Christian Eisenberger, Roberta Lima, Roman Pfeffer και Nita Tandom. Πέρυσι η διοργάνωση υποδέχθηκε περισσότερους από 5000 επισκέπτες, αριθμός που αναμένεται να ξεπεραστεί φέτος!

One year on from the first successful endeavor by the international appearance of cheapart, that goes by the name “ArtmArt”, the organization returns to Vienna. From the 18th to the 23rd of November 250 international artists, among them 70 Greeks, will be selling their merchandise at the Kuenstlerhaus building as part of the Wiener Artweek. Stand out names include internationally acclaimed artists comprising Franz West, Peter Weibel, Oswald Oberhuber, Martin Bruch, Christian Eisenberger, Roberta Lima, Roman Pfeffer and Nita Tandom. The previous exhibition received more than 5000 visitors, a number they expect to exceed this year!

fashion directory diesel

t: 210 6021900

αθανασοπουλος

40.000 τευχη σε 400 σημεια διανομης

40.000 issues at 400 distribution points

ΑΘΗΝΑ Καταστήματα Antonios Markos Κολωνάκι, Art Wear Dimitriadis Κολωνάκι, Βάσω Κόνσολα Ψυρρή, Be Seen Optics Κολωνάκι, Bettina Κολωνάκι, Βρακί Κολωνάκι, Carla G Κολωνάκι, Carnaby Μοναστηράκι, Catalogue Κολωνάκι, Christos Costarellos Κολωνάκι, Cop. Copine Κολωνάκι, Diesel Κολωνάκι/Μοναστηράκι/Πατησίων/Σταδίου, Dna Stars Σύνταγμα, Elevensouls Σύνταγμα, Enny Di Monaco Σύνταγμα, Epidemic Ψυρρή, Energie Κολωνάκι, Expedit Κολωνάκι, Formika Design Ψυρρή, Freeshop Κολωνάκι, Frozen Wave Παγκράτι, Guestlist Εξάρχεια, Heel Κολωνάκι, Ίζημα Κολωνάκι, Idiotropo Αμπελόκηποι, Irini Draganidou Θησείο, Kartell Κολωνάκι, Koukoutsi Κολωνάκι, .Lak Κολωνάκι, Lazy Dayz Ψυρρή, Lena Katsanidou Κολωνάκι, Lillypute Κολωνάκι, Mannix Αθήνα, Μάξιμος Κολωνάκι, Mario Urban Store Πατησίων, Marquee Spirit Σύνταγμα/Αμπελόκηποι, Micro X Treme Καλλιρρόης, Mindscape Ψυρρή, Mofu Ψυρρή, Nine Below Κολωνάκι, Occhi Ψυρρή, Orfanidis Σύνταγμα, Οφθαλμός Παγκράτι, Paloma Negra Αμπελόκηποι, Parthenis Κολωνάκι, People People Κυψέλη, Pepe Jeans Σύνταγμα/Κολωνάκι, Preview Κολωνάκι, Prime Timers Μοναστηράκι/Παγκράτι, Puma Κολωνάκι, Ρίζα Κολωνάκι, Red Light District Μοναστηράκι, Rere Papa Κολωνάκι, Rubberize Εξάρχεια, Shop 112A Ερμού, Sinu Κολωνάκι, Siran Κολωνάκι, Skiadopoulos Εξάρχεια, Sofos Κολωνάκι, Staff Jeans & Co. Μοναστηράκι/ Παγκράτι/Σύνταγμα, Sublime Μοναστηράκι, Tommy Hilfiger Κολωνάκι, Tube Εξάρχεια, Yesterday’s Bread Εξάρχεια Εστιατόρια, Καφέ, Bars, Clubs Alu Κολωνάκι, Artower Hall Μοναστηράκι, Barbara’s Food Company Εξάρχεια, Bartesera Σύνταγμα, Bios Γκάζι, Blue Train Γκάζι, Booze Coperativa Αθήνα, Bread & Butter Attica, Γκαζάκι Γκάζι, Café46 Food & Beverages Αθήνα, Café4U Εξάρχεια, Cake Κολωνάκι, Capu Bar Σύνταγμα, Cafeina Αθήνα, Central Κολωνάκι, Chroma Σύνταγμα, Cilentio Κολωνάκι, Cookoo Food Εξάρχεια, Corto Maltese Ψυρρή, Costa Coffee Αθήνα/Κολωνάκι, Dasein Εξάρχεια, Decadence Στρέφη, El Bario Κεραμεικός, EverGreen Αθήνα, Escape Γκάζι, Ζείδωρον Ψυρρή, Fantaseed Γκάζι, Group Therapy Ψυρρή, Guru Bar Ψυρρή, Hell’s Kitchen Αθήνα, Hoxton Γκάζι, Ίντριγκα Εξάρχεια, Inoteka Μοναστηράκι, It Κολωνάκι/Σύνταγμα, K44 Γκάζι, Kalihoron Γκάζι, Καφενείο Θησείο, Kinky Αθήνα, Κόκκοι Café Εξάρχεια, Loop Θησείο, Μαύρη Γάτα Αθήνα, Μαγκαζέ Αθήνα, Mamaca’s Γκάζι, Mayo Γκάζι, Mommy Κολωνάκι, Μπρίκι Μαβίλη, Νηπιαγωγείο Γκάζι, Nixon Γκάζι, Obi Αθήνα, Pairi Daeza Αθήνα, Philipp Ψυρρή, Playhouse Εξάρχεια, Pop Σύνταγμα, Ποτοπωλείο Αμπελόκηποι, Πρίζα Αθήνα, Prosopa Γκάζι, Πωλείται Εξάρχεια, Ράτκα Κολωνάκι, Rosebud Κολωνάκι, Still Café Αθήνα, Σταύλος Θησείο, Σκουφάκι Κολωνάκι, Select Κυψέλη, Soul Ψυρρή, Use Bar Αθήνα, Το Σπίτι Του Κυρίου Πιλ Πουλ Θησείο, Tapas Bar Γκάζι, The Hive Γκάζι, Tribeca Κολωνάκι, Φασόλι Εξάρχεια/Κολωνάκι, Underworld Εξάρχεια, Wunderbar Εξάρχεια, Χάρτες Εξάρχεια, Yoga Bala Ψυρρή, Αίθουσες Τέχνης a.antonopoulou.art Ψυρρή, ΑΔ Ψυρρή, AMP Ψυρρή, Αστρολάβος Artlife Κολωνάκι, Bernier/Eliades Θησείο, Cheap Art Εξάρχεια, E31 Ψυρρή, Ε.Μ.Σ.Τ. Φίξ, Μουσείο Μπενάκη Κτήριο Οδού Πειραιώς, Μουσείο Herakleidon Θησείο, Ιλεάνα Τούντα Αμπελόκηποι, Μουσείο Φρυσίρα Πλάκα, Νέες Μορφές Κολωνάκι, Rebecca Camhi Μεταξουργείο, Xippas Ψυρρή, Vamiali’s Μεταξουργείο, Φούρνος Εξάρχεια Θέατρα/Κινηματογράφοι Επί Κολωνώ, Θέατρο Αμόρε Πολύγωνο, Θέατρο Του Νέου Κόσμου, Embassy FilmNet Odeon Κολωνάκι, Microcosmos Κουκάκι, Odeon Όπερα Αθήνα, Διάφορα Αθηναϊς Βοτανικός, Ακαδημία Δημιουργικής Φωτογραφίας Παγκράτι, Ακτο Ψυρρή, Αμαλία Αυγέρη Κολωνά-

κι, Andreas Hasiotis Παγκράτι, Art Hotel Μουσείο, Bitsikas Hairlines Κολωνάκι, Central Hair Company Ψυρρή, Γαλλικό Ινστιτούτο Κολωνάκι, Γυμναστήρια Joe Weider, Discobole Εξάρχεια, Galla Κολωνάκι, Gino Χίλτον/Κολωνάκι, HairPlay Κολωνάκι, Ιanos Σύνταγμα, Koan Κολωνάκι, Lemon Θησείο, Μιχάλης Ανουσάκης Πλάκα, New York College Σύνταγμα, Nicolas, Πνευματικό Κέντρο Πετρούπολης, Πρωτοπορία Εξάρχεια, Petrohair Παγκράτι, Vinyl Microstore Εξάρχεια, Sae Νέος Κόσμος ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Cocoon Urban Spa, Οφθαλμός, Neighborhood, Radical Soundz ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ Giorgos Kardaras ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ Mind The Cut ΒΥΡΩΝΑΣ Amor ΓΛΥΦΑΔΑ Blackdoor, Carla G, Diesel, Fashion Victim, Fornarina, Freeshop, Gino, .Lak, Lis Café, Miss Sixty, New Cult Extreme/Fashion/Underground, Οφθαλμός, Petros C., Prime Timers, Slik Bitch, Tommy Hilfiger, Τρίπτυχο ΔΑΦΝΗ Fidasport, Heel, Punto ΖΩΓΡΑΦΟΥ Plus X, Shelter ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ Dressing Bar, Gino, Οφθαλμός ΙΛΙΟΝ Oilresto, Room96 ΚΑΛΛΙΘΕΑ Οφθαλμός, Diesel, Pagosmio, Prime Timers, Skunkworks ΚΗΦΙΣΙΑ Carla G, Diesel, Nine Below, Parthenis, Paul Frank, Peanuts Butter, Preview, Semiramis, Switch, Underground, 21 Kifisia ΚΟΡΥΔΑΛΟΣ Graffiti, Prime Timers ΜΑΡΟΥΣΙ Costa Coffe, Diesel & More, Frozen Wave, Gino, Kartell, Odeon Cineφίλοι, Pericolosso, Prime Timers, 90’s, Avenue Cafe Viale, The Mall Animal, Diesel, Fnac, Frozen Wave, Levi’s, Octopus, Paul Frank, 3 Guys ΜΟΣΧΑΤΟ Gatzeli’s, Φίλων-Δώρημα ΜΕΛΙΣΣΙΑ Petrogaz Ν. ΙΩΝΙΑ Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ, Prime Timers Ν. ΣΜΥΡΝΗ Pop Up, Prime Timers, Ratti, Οφθαλμός ΠΑΛΛΗΝΗ Mad TV, ΠΕΙΡΑΙΑΣ Diesel, Escape, First, Heel, .Lak, Prime Timers, Lemon, Love Café, Mire Mare, Nodus, Nodus Style Bar, X Studios ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ Be Pop, Heel, Urban Store, Prime Timers ΧΑΛΑΝΔΡΙ Babaca’s, Be Seen Optics, Boarding Pass, Cake, Icorn, Idiotropo, .Lak, Prime Timers, ΧΟΛΑΡΓΟΣ Sinu ΦΑΛΗΡΟ Billabong, Costa Coffee, Guebla Trade ΨΥΧΙΚΟ Αλέα, Οφθαλμός, Diesel, Freeshop ΑΡΤΑ Loft Urban Living, White Wolf ΒΟΛΟΣ Las Cosas, Prime Timers ΔΡΑΜΑ Prime Timers ΗΡΑΚΛΕΙΟ Paperino’s, Παγοποιείο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Καταστήματα Ράνια Ξανθοπούλου, Σπανίδης, Abracadabra, Anthropology, Boyz Room, C yes D, Carla G, Design Plus Galanis, Diesel, El Fumo, Fena Fresh, Kartell, .Lak, Lola Mundo, Micro X Treme, Modus Vivendi, Prime Timers, Soho Soho, Ultra, Underground Εστιατόρια, Καφέ, Bars, Clubs 35, Θερμαϊκός, Ολύμπιον, Όμιλος, Allos Mondo, Elvis, Lori M., Pastaflora, Darling!, Playhouse, Ruby Tuesday, Social, Stretto, Zuka ΔΙΑΦΟΡΑ ΙΕΚ Δέλτα, Μύλος, Ολύμπιον, Ansura Fitness, Art House, Gallery Kalfayan, Gallery Terracotta, Joint, Nestor Yannakis Coiffure, Patsis, Republic Radio 100,3fm ΙΩΑΝΝΙΝΑ Ratti ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ Spell-bound ΚΑΤΕΡΙΝΗ Prime Timers ΚΙΑΤΟ Prime Timers ΚΥΘΗΡΑ Καφενείο Αστικόν ΛΑΡΙΣΑ Το Κουτί Της Πανδώρας, De Tox, Cube, g, Glam, Mellow Yellow, Must Next Generation, O, People, Playhouse, Selly Fellous ΝΑΥΠΛΙΟ Obbi Photogallery ΠΑΤΡΑ Καταστήματα Φωτογραφία Τσακανίκας, Diesel, Firme, Genious, .Lak, Octopus, Play Maker, Prime Timers Εστιατόρια, Καφέ, Bars Bara Rara, Dolce, Kokoriko, Pas Mal, Si Doux, Square 34, Sud Αίθουσες Τέχνης-Διάφορα Πολυχώρος Millenioum ΡΕΘΥΜΝΟ Paperino’s ΧΑΛΚΙΔΑ Prime Timers ΧΑΝΙΑ Καταστήματα Extreme Εστιατόρια, Καφέ, Bars Δύο Λούξ, Metropolitan, Ντεμέκ, Το Μικρό Καφέ Διάφορα Hair Lab OZON EUROPE AMSTERDAM Lucky Strike, The Otherside BARCELONA La Veronica, BERLIN Nice & Fit Gallery, Sankt Oberholz STOCKHOLM Petsounds

τ: 22950 22625-7

fena fresh fena fresh mediterranean cosmos

t: 2310 257447 t: 2310 474032

sotris

t: 210 3610662

guebla trade

t: 210 9340883

elmec sport

t: 210 9699300

top trends

t: 210 9689120-2

master s.a.

t: 210 9967777

fida sport

t: 23920 71972

nike hellas

t: 210 9464400

staff jeans & co.

t: 210 5514800

prime timers ξακο

best o alpha triad tommy hilfiger stores new cult

t: 210 5765920 t: 210 8160100-105 t: 210 6755820 t: 210 2589308 t: 210 9901370 t: 210 9601018-9

garb trade team

t: 210 6230530

minas kokkoris

t: 210 5770912

adidas

t: 210 8930800

fashion distribution

t: 210 9635000

τριγωνο

t: 210 9887905

levi ‘s

t: 210 6873501

alpha trend

t: 210 5730013

pro-rad

t: 210 9950891

brandsuite

t: 210 5151730

shop & trade

t: 210 5231683

2xm micro x treme

t: 210 8079726 t: 2310 240832/210 9220939

sportservice T: 210 8955213 bsb mosquito killers

t: 2102509000 t: 6944432377

terra

t: 210 2755790

antonios markos

t: 210 7218712

boardsports

t: 210 9859685

vf hellas moritz

t: 210 6198650 t: 2310 285200, 210 2774550

SODIUM HELLAS

t: 210 5773344

body talk

t: 210 3400000

lyc sac

t: 210 2817528

BETTINA T: 210 3238759 free shop

t: 210 3641308

LUXOTTICA HELLAS Τ. 210 6669300

www.ozonweb.com www.myspace.com/ozonmagazine

plus/people like us the apartment presents vassili balatsos at ozon

diesel xxx party at vox (photos by ozon)

diesel xxx party at vox ((photos by spiros simotas)