OZON december 2009 issue74 I Panic on the streets of London

DECEMBER 2009 / ISSUE 74 THE LONDON ISSUE

panic on the streets of london

WeSC activists Lady Tigra, Love Eneroth, Danijel Todorovic, Ricky Sandström, Mika Edin, Jonas Wiehager and Chris Pastras contributing to ”WeAretheSuperlativeConspiracy” Pick up a copy at your nearest WeSC retailer.

For more information visit www.wesc.com

• INDEX / ID • 04/ editorial 06/ unforgettable 08/ backstage ozon new 12/ ozon & digitaria party 14/ self service 16/ fashion news 18/ strella 20/ noises 22/ binary 24/ cloud city 26/ album reviews 28/ art agenda panic on the streets of london 32/ intro london style 34/ ponystep 36/ dalston 38/ london underground mags 40/ caligula 42/ i.d hannah 44/ my toys like me 46/ officer kicks 48/ jena theo 50/ chris heads 58/ panic on the streets of london 66/ sibling ozon look 70/ burn down the disco 86/ beauty 88/ trends 90/ new faces 94/ points directory 96/ p.l.us

PHotography: nikolas ventourakis STYLING: MP MAKE-UP: Maria Papadopoulou using MAC Pro Hair: Akiko Kawasaki using L’ Oreal Professionnel Model: Melina (Select)

Long Sleeve T-Shirt Romina Karamanea SS’10

OZON Δεκέμβριος 2009/ Τεύχος 74, μηνιαία δωρεάν έκδοση / ΑΘΗΝΑ Εκδότης & Διευθυντής Σύνταξης: Γιώργος Κελέφης Αρχισυντάκτρια: Τίνα Σαρδελά info@ozonweb.com Creative Art Director: Πάνος Παπαναγιώτου art@ozonweb.com Διευθύντρια Διαφήμισης: Έφη Λυμπεροπούλου ad@ozonweb.com Marketing Director: Kίκα Κυριακάκου sales@ozonweb.com Direct Market: Σίμος Μιχαλόπουλος simos@ozonweb.com Finance Manager: Βασίλης Σούρτης International Coordinator: Janosch Boesche Fashion Department: Αλεξάνδρα Πετσετάκη (fashion coordinator) fashion@ozonweb. com, Μαριάνθη Χατζηκίδη, Σίσσυ Σουβατζόγλου Beauty Editor: Μαρία Παπαδοπούλου London Fashion Editor: Danai Alaska Συνεργάτες: Μανώλης Κρανάκης, Λουκάς Μέξης, Μαρία Άντελμαν, Black Athena, Μάνος Νομικός, Artville, Νατάσσα Παπαχρήστου, Γιώργος Σταμκόπουλος, Βιβιάννα Μηλιαρέση, Σάντρα- Odette Κυπριωτάκη, Αντώνης Κατσούρης, Σπήλιος Γιαννακόπουλος Φωτογράφοι: Γιώργος Μαυρόπουλος, Jolijn Snijders, Γιάννης Παπαδόπουλος, Κώστας Αυγούλης, Nικόλας Βεντουράκης, Θάνος Τσάκωνας, Eisuke Negishi, Anouk Morgan, Núria Rius, Quentin de Briey, Akio, Kris Kozanowski, Σπύρος Σιμωτάς, Ascari Luca, Jovanka Savic, Μαριάνα Μπίστη Απόδοση στα Ελληνικά / Αγγλικά: Κωστής Νικηφοράκης, Αντώνης Κατσούφρης Υπεύθυνη Διανομής: Ελένη Σαββίδου distribution@ozonweb.com, Ιδιοκτησία-Διεύθυνση: Γιώργος Κελέφης - Εκδόσεις Contempo, Βαλτετσίου 50-52, 10681 Αθήνα, Τ: 210 3634009, F: 210 3634008, E: info@ozonweb.com, www.ozonweb.com www.twitter.com/ozonmagazine www.myspace.com/ozonmagazine www.facebook.com/ozonmagazine Κωδικός Εντύπου 7915 Επιτρέπεται η αναδημοσίευση ή η αναπαραγωγή του περιοδικού μόνο με άδεια του εκδότη.

OZON December 2009/ Issue 74, monthly free publication / ATHENS Publishing Director: Yorgos Kelefis Editor in Chief: Tina Sardelas info@ozonweb.com Creative Art Director: Panos Papanagiotou art@ozonweb.com Advertising Director: Efi Lymperopoulou ad@ozonweb.com Marketing Director: Kika Kyriakakou sales@ozonweb.com Direct Market: Simos Michalopoulos simos@ozonweb.com Finance Manager: Vasilis Sourtis International Coordinator: Janosch Boesche Fashion Department: Alexandra Petsetakis fashion@ozonweb.com, Marianthi Chatzikidi, Sissy Souvatzoglou Beauty Editor: Maria Papadopoulou, London London Fashion Editor: Danai Alaska Contributors: Manolis Kranakis, Loukas Mexis, Maria Antelman, Black Athena, Manos Nomikos, Artville, Natasha Papachristou, Yorgos Stamkopoulos, Vivianna Miliaresi, Sandra-Odette Kypriotaki, Antonis Katsouris, Spilios Gianakopoulos, Janosch Boesche Photographers: Yiorgos Mavropoulos, Jolijn Snijders, Yiannis Papadopoulos, Costas Avgoulis, Nicholas Ventourakis, Thanos Tsakonas, Eisuke Negishi, Anouk Morgan, Núria Rius, Quentin de Briey, Akio, Kris Kozanowski, Ascari Luca, Jovanka Savic, Mariana Bisti English/Greek Adaptation: Costis Nikiforakis, Antonis Katsoufris Distribution Manager: Eleni Savidou distribution@ozonweb.com, Address: Yorgos Kelefis-Contempo Publications, 50-52 Valtetsiou St., 10681 Athens, Gr, T: 210 3634009, F: 210 3634008, E: info@ozonweb.com, www.ozonweb.com www.twitter.com/ozonmagazine www.myspace.com/ozonmagazine www.facebook.com/ozonmagazine This magazine cannot be republished or reproduced without the permission of the publisher.

/4

• EDITORIAL • panic on the streets of london

single by THe smiths released 1986 Panic on the streets of london Panic on the streets of Birmingham I wonder to myself Could life ever be sane again?

The Leeds side-streets that you slip down I wonder to myself Hopes may rise on the grasmere But honey pie, you’re not safe here So you run down To the safety of the town But there’s panic on the streets of Carlisle Dublin, Dundee, Humberside I wonder to myself Burn down the disco Hang the blessed DJ Because the music that they constantly play It says nothing to me about my life Hang the blessed DJ Because the music they constantly play

Photo: Chris Heads

Τα μαλλιά ήταν ανακατεμένα και τα τζιν στενά. Το ραδιόφωνο έπαιζε ασταμάτητα, πειρατικοί σταθμοί, αφιερώσεις και η φωνή του Morrissey να μας προτρέπει να κρεμάσουμε τον dj. Τότε δεν καταλαβαίναμε γιατί, αλλά μάς άρεσε. Ονειρευόμασταν τη βρετανική πρωτεύουσα και χοροπηδούσαμε ουρλιάζοντας. Hang the dj. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε και ακόμα προσπαθώ να καταλάβω γιατί τελικά δεν μου αρέσει το Λονδίνο. Μάλλον θα φταίει η πολυκοσμία στην Oxford street, το στενάχωρο tube και ότι όλοι είναι υπερβολικά busy. Toν περασμένο Απρίλη αποφάσισα να μείνω λίγες μέρες στην East πλευρά. Και εκεί έβρεχε και όλα ήταν μουσκεμένα και εκεί ο ουρανός ήταν το ίδιο βαρύς. Και όμως ένοιωσα ήρεμος. Οι άνθρωποι περπατούσαν αργά παρά τη βροχή και τα βλέμματα συναντιόντουσαν χωρίς φόβο. Μαλλιά ανακατεμένα, στενά τζιν. Στην pub George & Dragon οι ελάχιστοι θαμώνες εκείνης της Δευτέρας δεν μιλούσαν, απλά άκουγαν τις επιλογές του dj. O ίδιος έμοιαζε με τον Antony και κανείς μας δεν είχε την παραμικρή διάθεση να τον κρεμάσει. Έξω από το παράθυρο δεν περνούσε ψυχή, έρημος δρόμος. Ένα pint παραπάνω δεν έβλαψε ποτέ κανένα, σκέφτηκα.

/6

On the Leeds side-streets that you slip down Provincial towns you jog ‘round Hang the DJ, hang the DJ, hang the DJ Hang the DJ, hang the DJ, hang the DJ Hang the DJ, hang the dj, hang the DJ Hang the DJ, hang the DJ Hang the DJ, hang the DJ Hang the DJ, hang the DJ, hang the DJ Hang the DJ, hang the DJ Hang the DJ, hang the DJ Hang the DJ, hang the DJ, hang the DJ Hang the DJ, hang the DJ Hang the DJ, hang the DJ Hang the DJ, hang the DJ, hang the DJ Hang the DJ

• UNFORGETtABLE •

panic on the streets of london Kάποιοι ασθενείς παθαίνουν κρίσεις πανικού από τα παυσίπονα, οι αγοραφοβικοί από την πολυκοσμία, οι κλειστοφοβικοί όταν βρίσκονται σε κλειστούς χώρους και η λίστα με όλες τις αιτίες που προκαλούν ανάλογη αντίδραση είναι μακροσκελής. Κάποιες από τις κρίσεις πανικού του Morrissey –τουλάχιστον σε νεαρή ηλικία- οφείλονταν στην ποπ μουσική των Duran Duran, Wham και πολλών άλλων αλλά και στο νέο αναδυόμενο είδος της rap και της r’n’b. Και κάπως έτσι εμπνεύστηκε το “Panic on the streets of London”, “εν μία νυκτί” όπως θα έλεγε κανείς. Ο νεαρός θαυμαστής του Oscar Wilde με τα χρυσάνθεμα στην τσέπη, φανατικός των New York Dolls, λάτρης των Dusty Springfield και Sandie Shaw, αγαπάει την αλληλογραφία και αποφεύγει-απαγορεύει-αρνείται να γυρίσει οποιοδήποτε βιντεοκλίπ για να προωθήσει τη δουλειά του, (τότε ακόμη) ακούει στο ραδιόφωνο σχετικά με την έκρηξη στο Τσέρνομπιλ, η είδηση ολοκληρώνεται και ο σταθμός συνεχίζει το πρόγραμμά του με το “I ‘m your man” των Wham.

(Wham – bam!) To τρίτο άλμπουμ των (The) Smiths (The Queen is Dead) έχει ήδη κυκλοφορήσει και το “Panic on the Streets of London” βγαίνει ως single και ως διαμαρτυρία του “Moss” και των υπόλοιπων μελών του συγκροτήματος για τις ντίσκο της εποχής. Ο λυρισμός τους έρχεται σε πλήρη αντιδιαστολή με την πλαστική μουσική της δεκαετίας του ’80 που σαρώνει και εξεγείρει τα μουσικά δρώμενα. Η εξέγερση των (The) Smiths έρχεται μέσω του “Panic on the streets of London” το 1986 ως ένα μουσικό μανιφέστο της γενιάς του Electric Circus το οποίο ζητάει το κρέμασμα του DJ και τη δημιουργία μουσικής που να έχει κάτι να τους πει. Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που έχουν “διαμαρτυρηθεί” για κάτι (εμμέσως πλην σαφώς) αλλά και κατηγορηθεί γι αυτό. Η ειρωνεία που αποπνέουν οι The Smiths σκιάζει τον αρχηγό Steven Patric Morrissey και μόνον αυτόν και φαντάζει ως κάτι αναπόφευκτο. Ο κος Morrissey μπορεί να επέλεξε ένα κοινότυπο όνομα για το δεύτερο συγκρότημά του (ξεκίνησε ιδρύοντας τους The Nosebleeds), αλλά καθόλου κοινότυπος δεν ήταν ο ίδιος. Οι ιδιοτροπίες –χαρίσματά του πολλές φορές επισκίαζαν τους υπόλοιπους. Σίγουρα όταν οι Johnny Marr, Andy Rourke και Mick Joyce συνάντησαν το 1982 τον Morrissey δεν πίστευαν ότι μέσα σε 5 χρόνια θα μπορούσαν να έχουν την απήχηση που έχουν, να γίνουν ορόσημο της σκηνής του Μάντσεστερ και συνώνυμο της βρετανικής σκηνής. Δυστυχώς δεν έχουν όλες οι ιστορίες “happy end”. Οι (The) Smiths διαλύονται το 1987 και ο καθένας συνεχίζει το δρόμο του. Σε μια παλιά του συνέντευξη ο Moss είχε δηλώσει ότι στο Μάντσεστερ συνθλίβουν το παρελθόν χωρίς δεύτερη σκέψη. Όσο ρομαντικός, όσο αντιφατικός, όσο ειρωνικός, όσο ιδιότροπος κι αν είναι ο κος Morrissey δεν συνεθλίβη. Χορτοφάγος; Από τα 11 του. Ομοφυλόφυλος; Κανείς δεν ενδιαφέρεται πια. Ρατσιστής; Πολλοί τον κατηγορούν. Ο 50χρονος πλέον άντρας έχει εξελιχθεί σε έναν καλλιτέχνη που κάποιοι λατρεύουν να μισούν και κάποιοι άλλοι απλά λατρεύουν να αγαπούν! “That’s entertainment”…

/8

Some patients suffer from panic attacks caused by painkillers; agoraphobia from crowds, the claustrophobic when trapped indoors and the list of all the possible things that cause a similar reaction is very long. Some of the panic attacks of a young Morrissey were caused by the pop-music of Duran Duran, Wham! and other new and emergent types of rap and r’n’b, all inspiring a “panic on the streets of London”, “overnight” as some say.

As the story goes the young admirer of Oscar Wilde with chrysanthemums in his pocket, fanatical about the New York Dolls, an admirer of Dusty Springfield and Sandie Shaw, a lover of correspondence and ardent hater of video clips used to promote artistic work (then at least) heard about the Chernobyl disaster during the news on Radio 1 and was horrified that the show’s host then chose to continue with “I ‘m Your Man” by Wham! (Wham - bam!) The third album from The Smiths (The Queen is Dead) had already been released and “Panic” came after that as a standalone single; Moz and the band’s protest about the mainstream discotheques of the time. The lyricism is in complete contrast to the ‘plastic’ music of the 80s and its tidal wave within the music scene. Through “Panic” in 1986 the Smiths laid forth their musical manifesto for the Electric Circus generation, asking for the metaphorical hanging of the DJ and creating music that has something worth saying. Of course, not for the first time were the band members “complaining” about something, yet also being blamed for it. The irony of The Smiths exudes from their menacing leader Steven Patrick Morrissey alone and it appears inevitable. Mr. Morrissey chose a commonplace name for his second ensemble (coming after The Nosebleeds) but was never trite, the vagaries of his gifts sometimes overshadowing the other band members.

Certainly when Johnny Marr, Andy Rourke and Mick Joyce met Morrissey in 1982 they did not believe that within 5 years they would have become a landmark of the scene in Manchester and also synonymous with the British music scene. Unfortunately not all stories have a “happy ending”, and by 1987 The Smiths had dissolved with each band member continuing on a different path.

In an old interview, Moz stated that that as a place, Manchester would crush its own history without a second thought. As romantic as contradictory, as ironic as he may be irritable Mr. Morrissey could not be crushed; vegetarian?

Yes, since the age of 11; homosexual? Nobody cares anymore. Racist? A number of people have attempted to level that accusation. The 50 year old has simply become an artist some love to hate and others just love to love! “That’s entertainment”...

Text: Νατάσσα Παπαχρήστου / Natassa Papachristou

• BACKSTAGE • don’t panic. It’s just london rain

Την ημέρα της φωτογράφησης στο Λονδίνο ο καιρός ήταν καλός. Απειλητικά καλός. Οι ηλιόλουστες μέρες στο Λονδίνο δε συμβαίνουν συχνά και όταν συμβούν διαρκούν συνήθως πολύ λιγότερο απ’ ό,τι έχεις υπολογίσει. Η συγκεκριμένη ηλιόλουστη ημέρα διήρκησε ακριβώς μέχρι τη στιγμή όπου ο Νικόλας Βεντουράκης είπε: «Είμαστε έτοιμοι να φωτογραφίσουμε έξω.» Έξω, στους δρόμους του Shoreditch, όπου πλέον έριχνε καταρρακτώδη βροχή. Τελικά βγήκαν μετά την καταιγίδα.

Backstage η Melina κρυώνει και η Μαρία Παπαδοπούλου «πειράζει» τις τελευταίες λεπτομέρειες πριν ξεκινήσει να βρέχει ξανά. Dalston, Ponystep, το Ε8 είναι το καινούργιο GR8, Λονδρέζες Djs ξενυχτούν στην Αθήνα και επιστρέφουν στα λημέρια τους σε ένα Λονδίνο που βρίσκει και πάλι το ρυθμό του. Πανικός.

The weather is London was kind to us in the day of the shoot. Almost frightenly kind. Sunny days in London, dont happen very often, and when they do, they last much less that you expect them to. This particular day lasted till the exact moment when photographer Nikolas Ventourakis said: «We are now ready to shoot outside..». That was the moment where rain started pouring down in the streets of Shoredish. Everyone waited and came out when its was all over. Backstage, Melina is cold, and Maria Papadopoulou adds some final touches before it starts to rain again. Dalston, Ponystep, E8 is the new GR8, London «it» girls Dj the night away in Athens then return to their hometown, in a city thats just beginning to get its famous edge back. Panic.

/10

Text: Danai Alaska - Photo: Νικόλας Βεντουράκης / Nikolas Ventourakis

Photography Mariana Bisti

new

• OZON & DIGITARIA PARTY • fashion PANIC

Το Ozon γιόρτασε στις 27 νοεμβριου στο Αrt Tower το νέο Men’s Issue με τίτλο “Charmless Man”, φιλοξενώντας την ανδρική συλλογή του fashion label Digitaria για την Άνοιξη και το Καλοκαίρι του 2010, μέσα από μια πρωτότυπη performance του καλλιτέχνη Ανδρέα Αντωνίου. Η βραδιά συνεχίστηκε με το εντυπωσιακό live των Felizol & The Boy (ntrop recordings) και τις μουσικές επιλογές της K.atou. Τα cocktails από την Absolut Vodka εξασφάλισan χαρούμενη διάθεση on the dancefloor.

Ozon celebrated on 27th november at art tower, its’ new Men’s Issue “Charmless Man” by hosting fashion label Digitaria’ menswear collection for Spring Summer 2010, through a promising performance by artist Andreas Antoniou. The night continued with an outstanding live act by Felizol & The Boy (ntrop recordings) and music selections by K.atou. Absolut Vodka cocktails boosted our talents in dance and happy grins.

digitaria.gr artower.gr

/14

Text: Τίνα Σαρδελά / Tina Sardelas - Photos: hellopanos

• SELF SERVICE • Street Life STAGES moves to Miami for Art Basel Miami Beach O Lance Armstrong και η Nike μοιράστηκαν το πάθος τους για τη ζωή και τα σπορ μέσα από το project STAGES, μια παγκόσμια έκθεση τέχνης με στόχο να ευαισθητοποιήσει και να μαζέψει χρήματα για την αντικαρκινική καμπάνια LIVESTRONG® Global Cancer. Το πνεύμα του ίδιου του Lance ενέπνευσε πάνω από 20 καλλιτέχνες όπως οι Ed Ruscha, Cai-Guo Qiang, Richard Prince, Catherine Opie, KAWS, Eric White, José Parlá, Christopher Wool, Tom Sachs, Dzine, και Rosson Crow που διέθεσαν το χρόνο και τη δημιουργικότητα τους για να μεταδώσουν το μήνυμα της LIVESTRONG, σε ένα εντυπωσιακό ντεμπούτο που το STAGES οργάνωσε στη γκαλερί Emmanuel Perrotin στο Παρίσι. To φινάλε θα γίνει σε ένα από τα μεγαλύτερα παγκόσμια art events, το Art Basel στο Miami Beach. Το STAGES Μiami άνοιξε για το κοινό στην O.H.W.O.W. Gallery από τις τέσσερις μέχρι τις έξι Δεκεμβρίου του 2009

Charlotte Gainsbourg “Heaven Can Wait” Κάποιοι θα έλεγαν ότι η συνεργασία της Charlotte Gainsbourg με τον Beck ήταν κάτι το αναπόφευκτο. Αυτό όμως που τραβάει την προσοχή δεν είναι ο απόλυτα συμβατός τους ήχος και αισθητική, αλλά το βίντεο κλιπ για το κομμάτι ‘Heaven Can Wait’ σε σκηνοθεσία του Keith Scofield, που συνδυάζει το νοσταλγικό indie, με τη σουρεάλ κωμωδία και μια δόση παραλογισμού. Οικογενειακά barbecue, η Charlotte βάφεται στον καθρέφτη καθώς ένας δεινόσαυρος με περούκα παίρνει μάτι από το μπάνιο. Τα αμερικάνικα προάστια μέσα από μια διαστρεβλωμένη ματιά σε slow motion ταιριάζει με την Gainsbourg σα γάντι: Πανέμορφη, δραματική και ελαφρώς ανατριχιαστική.

ART TOWER

stages09.com

Lance Armstrong and Nike have been sharing their passion for life and sports together through a combined effort STAGES, a global art exhibit aimed at raising worldwide awareness and funds for the LIVESTRONG® Global Cancer Campaign.

Capturing the spirit that survives in Lance, more than 20 artists donated their time and creativity to put across a message on behalf of LIVESTRONG,.

With a strong debut in Paris, STAGES launched at Emmanuel Perrotin Gallery with a team of the world’s most accomplished and promising international artists, including Ed Ruscha, Cai-Guo Qiang, Richard Prince, Catherine Opie, KAWS, Eric White, José Parlá, Christopher Wool, Tom Sachs, Dzine, and Rosson Crow.The finale will take place at one of the art world’s biggest global events: Art Basel Miami Beach. STAGES Miami opened to the public at O.H.W.O.W. Gallery, from 4th to the 6th of December 2009.

charlottegainsbourg.com/

Some would admit that Charlotte Gainsbourg’s music collaboration with Beck was something that was bound to happen. What’s most spectacular though is not so much their perfectly compatible sound and aesthetics but their music video ‘Heaven Can Wait’,directed by Keith Scofield.

The video combines indie nostalgia, with surreal comedy and a touch of the absurd. Family barbecues, Charlotte doing her makeup in the bathroom while a dinasaur in a wig watches her from the bathtub. American suburbia in slow motion trough a glass darkly and twisted, fits Gainsbourg like a glove: gorgeous, dramatic and always jarring.

artower.gr

To Πολιτιστικό Συγκρότημα ARTOWER AGORA από τη Δευτέρα, 9 και μέχρι τις 30 Δεκεμβρίου φιλοξενεί τρεις σημαντικές εκθέσεις. Στο 2ο, 7ο και 9ο όροφο λαμβάνει χώρα για 10η συνεχή χρονιά, η ομαδική έκθεση `Small is Smart` με έργα διαφόρων διαστάσεων που περιπλέκονται προσφέροντας μια ενδιαφέρουσα πρόταση επιλεγμένων έργων σύγχρονης εικαστικής δημιουργίας από 31 καλλιτέχνες. Η αίθουσα ERATO, στον 5ο όροφο, φιλοξενεί την ατομική έκθεση του γλύπτη Μιχάλη Παπαδάκη. Σε αυτή την έκθεση παρουσιάζονται για πρώτη φορά χαρακτικά έργα του πλαισιωμένα με σχέδια και μικρά γλυπτά. Τέλος, στην αίθουσα OURANIA, στον 6ο όροφο, θα δείτε την ατομική έκθεσης του Θανάση Σπηλιόπουλου, με τίτλο «“studio notes”-ασκήσεις επί χάρτου».

/16

livestrong.com/

From the 9th of December till the 30th of December three quite important exhibitions will take place in ARTOWER AGORA Cultural Complex. It is the tenth year in a row that the group exhibition `Small is Smart` will take place there.

Works of different sizes of 31 artists constitute an interesting collection of contemporary visual art creations. In Erato Hall, on the 5th floor, you can see the personal exhibition of sculptor Michael Papadaki. In this exhibition for the first time he presents his designs along with small sculpts.

Finally, in Ourania Hall, on the 6th floor, Thanasis Spiliopoulos presents a personal exhibition entitled “studio notes”.

Text: Τίνα Σαρδελά / Tina Sardelas

WWW.PEPEJEANS.COM 1 Kidonion & 222 Piraeus st., Tavros,, tel. 210 340 8400

• FASHION NEWS • panic in the closet UGGS @ FENAFRESH Οι γνωστές πλέον trendy UGG μπότες θα κρατήσουν ζεστά τα πόδια μας αυτό το χειμώνα χάρη στη Fena και τα καταστήματα fenafresh. Αυτές οι χνουδωτές μπότες έρχονται από την Αυστραλία όπου επεξεργάζονται το πιο μαλακό και χοντρό sheepskin με σκοπό να δημιουργήσουν το καλύτερο suede δέρμα. Tα UGG, που έχουν εδώ και καιρό γίνει εμμονή σε πολλούς celebrities και είναι υπεύθυνα για την εξάπλωση του όρου “Eskimo – chic” είναι αυτή τη σεζόν διαθέσιμα σε μια πληθώρα σχεδίων και χρωμάτων.

The ever-trendy UGG boots will be keeping your feet warm this winter thanks to Fena and fenafresh stores.

These fuzzy boots come all the way from Australia where they cultivate the best sheepskin that is thick and soft to make the finest suede leather. These celebrity-obsessed booties are responsible for spreading the term “Eskimo – chic”, and though they’ve been around for quite some time, this season their numbers and variety has increased to the nth degree. uggaustralia.com

NIKE AIR MAX 97 LUX Limited Edition Το Air Max 97 έκανε την εμφάνισή του το 1997, σαν το πρώτο παπούτσι Air Max running, με αερόσολα σε όλο το μήκος του πέλματος.Ο σχεδιασμός του ήταν εμπνευσμένος από το υψηλής ταχύτητας Bullet train στην Ιαπωνία, και μετά από μία12ετή πορεία τεράστιας επιτυχίας σε πολλές διαφορετικές παραλλαγές, το νέο AIR Max 97, εμφανίζεται στην νέα έκδοση Lux, limited edition. Δερμάτινο χωρίς ραφές, Ιταλικής κατασκευής, το νέο Air Max θα διατεθεί στην Ελλάδα σε μόνο 1500 ζευγάρια αποκλειστικά στα καταστήματα Nike.

The Nike Air Max shoe was firstly introduced in 1997, a running shoe with air soles on the entire length of the foot. The design inspiration was taken from the high speed Japanese Bullet train. Nike now has decided create a new and invigorated version of the Air Max, the Lux Limited Edition, produced only in black, with a form which reminds you of the sleek of a racecar. Made out of leather, sans the stitching, only 1500 pairs of this new Air Max will be sold exclusively at Nike stores in Greece. nike.com

LOIS JEANS Τα Lois Jeans γεννήθηκαν το 1962 στη Βαλένθια της Ισπανίας. Χωρίς αυτά η ιστορία των denim σίγουρα δε θα ήταν η ίδια. Τα ‘Slim Fit’ jeans τους υπήρξαν πολύ δημοφιλή στη δεκαετία του ’70 και αποτέλεσαν την ευρωπαϊκή απάντηση απέναντι στο denim της Αμερικής. Κάθε νέα σαιζόν τα Lois λανσάρουν μια μεγάλη ποικιλία από ανδρικά και γυναικεία ρούχα εξαιρετικής ποιότητας, όπως φορέματα, t-shirts και hood jackets.

LOIS Jeans were born in 1962 in Valencia, Spain. Without them the history of denim simply would not be the same. Their ‘Slim Fit’ jeans are products that went outside the limits of simple apparel during the 1970’s and Lois Jeans became the European answer to American denim. A wide range of superior quality products including women’s wear, dresses, T-shirts, hood jackets, are being created and launched every new season.

loisjeans.com

freesoul Την συλλογή spring/summer 2010 παρουσίασε η εταιρεία Freesoul στον καλλιτεχνικό πολύ-χώρο Taf στο Μοναστηράκι. Το σκηνικό ήταν ιδανικό για το event με τα πολλά δωμάτια του Ταυ πολύχρωμα φωτισμένα με σκοπό να τονίσουν τα καινούργια κομμάτια της κολεξιόν. Ένα brand με παράδοση στο denim παρουσίασε μια συλλογή οπού ξεχώρισαν τα οργανικά ξεπλυμένα jeans σε γαλάζιες, κίτρινες και πορτοκάλι αποχρώσεις..

Freesoul recently hosted their Spring Summer 2010 collection press day at the Taf Art Foundation in Monastiraki. The gallery was perfect setting for such an event, with many different rooms lighted in different shades accentuating the new pieces from the collection. A brand with roots in denim presented a collection of organic washed out and distressed jeans in indigo blue but also in lollipop yellows and oranges. freesoulworld.com

/18

Text: Τίνα Σαρδελά, Κίκα Κυριακάκου & Αλεξάνδρα Πετσετάκη / Tina Sardelas, Kika Kyriakakou & Alexandra Petsetakis

• STRELLA • street queen

Η «Στρέλλα» έκανε την πρεμιέρα της στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου στο τμήμα Πανόραματος τον περασμένο Φεβρουάριο και έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 20 Διεθνή Φεστιβάλ έκτοτε.

Strella made its premier at the 59th Cinema Festival in Berlin, in the Panorama Section last February and has since participated in more than 20 International Festivals. Ηδη από τις 18 Νοεμβρίου προβάλλεται σε 16 αίθουσες στη Γαλλία και συνεχίζοντας τις διακρίσεις στο εξωτερικό ενώ αποτελεί μια από τις 48 επίσημες υποψηφιότητες για τα φετινά βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. Τα Γαλλικά έντυπα, ανάμεσά τους η Liberation, η Le Monde και η L’ Express, επιδοκίμασαν το εγχείρημα του Πάνου Κούτρα ενώ η Le Figaro αναφέρει πως ο σκηνοθέτης ξαναθέτει τους κανόνες της αρχαίας τραγωδίας μέσα από ένα έργο που – ευτυχώς – θα ενοχλήσει πολλούς. Η ταινία του Πάνου Κούτρα πραγματεύεται τη σχέση του Γιώργου, ενός 48χρονου αποφυλακισμένου και της νεαρής τρανσέξουαλ Στέλλας – ή Στρέλλας όπως χαρακτηριστικά την αποκαλούν οι φίλοι της επειδή είναι λίγο «τζαζ». Οι δύο τους θα γνωριστούν σε ενά ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας λίγο μετά την αποφυλάκιση του Γιώργου. Η Στρέλλα ζει σ’ έναν πολύχρωμο περιθωριοποιημένο κόσμο μαζί με τους φίλους της και λατρεύει την Μαρία Κάλλας

/20

την οποία και μιμείται στο drag show της στις «ΚΟΥΚΛΕΣ». Ο Γιώργος εντυπωσιασμένος από το δυναμισμό και την ευαισθησία της, δε θα αργήσει να την ερωτευτεί εως ότου ένα καλά κρυμμένο μυστικό τον φέρει αντιμέτωπο με το παρελθόν του. Η Στρέλλα σοκάρει ως σύγχρονη τραγική ηρωίδα που διαπράττει ύβρις και καταρρίπτει στεγανά πάνω στα οποία έχουν θεμελιωθεί η νεοελληνική κοινωνία και οικογένεια. Ο Πάνος Κούτρας στηλιτεύει μέσα από το σενάριό του θέματα όπως ο ρατσισμός, η ομοφοβία, η μισαλλοδοξία, η ελληνορθόδοξη ηθική και ο τυφλός συντηρητισμός με χιούμορ και σαρκασμό, animated dreams, πολύχρωμο λυρισμό, άριες και drag shows. Το πόνημά του αυτό υπήρξε μια ανεξάρτητη παραγωγή, που έγινε εξ ολοκλήρου από τον ίδιο με τη συμπαράσταση φίλων και συγγένων. Η «Στρέλλα», με τις εξαιρετικές ερμηνείες των Μίνα Ορφανού, Μπέττυ Βακαλίδου και Γιάννη Κοκκιασμένου, μπορεί να θεωρείται “queer” ταινία δεν παύει να αφορά όμως ένα ευρύτερο κοινό που δε φοβάται να δει την πραγματικότητα γυμνή, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις ενώ αποτελεί ένα «διαμάντι χωρίς σύνορα», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν εδώ και ένα χρόνο τα Γερμανικά μέσα ενημέρωσης . Η «Στρέλλα» θα προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από τις 17 Δεκεμβρίου.

So far it has screened in 16 movie theatres in France since the 18th of November, continuing to be honoured abroad, also constituting one of the 48 official contestants of this year’s European Film Awards. The French press, including Liberation, Le Monde and L’ Express, have congratulated Panos Koutras for his film although Le Figaro also stated

that the director resets the rules of ancient tragedy through his work, which will –fortunately- disturb quite a lot of people.

Panos Koutras’ film is about George, a 48 year old ex-convict, and Stella, (or S-trella (trella meaning madness) as her friends call her since they consider her a bit jazzy) who is a young transsexual. They meet in a hotel in downtown Athens just a few hours after George is released from prison. Strella lives in a colourful world of outcasts along with her friends and adores Maria Callas, whom she impersonates in her drag show “Koukles”. George is impressed by her dynamic and sensitive personality and falls in love with her but soon a well hidden secret, forces him to face his past.

Strella is a shocking modern tragic heroine that challenges the Gods and overcomes some of the stereotypes that have founded contemporary Greek society and family. Panos Koutras uses his script to criticise racism, homophobia, intolerance, Greekorthodox scruples, and blind conservative values, all with humour and sarcasm, animated dreams, colourful lyricism, solos and drag shows. His movie is an independent production, which he undertook with only the help of friends and relatives.

Mina Orfanou, Betty Vakalidou and Giannis Kokkiasmenos deliver first-class acting performances throughout the film. Strella might be considered a “Queer” movie yet it maintains a relationship with a broader unbiased audience that is unafraid of reality, and constitutes a “diamond without borders” according to the German mass media.

Strella will be released here in movie theatres on the 17th of December. strellamovie.wordpress.com Text: Κίκα Κυριακάκου / Kika Kyriakakou

exclusive distributor: Monoi Project Distribution / tel: 210-9731589 // 210-8943336.

• NOISES • London street noises Channel 83

Το Channel 83 είναι το label και το εναλλακτικό alias του Disco Bloodbath production team, δηλαδή του Damon Martin, του πιο άρτιου παραγωγού από τους 3 resident djs του Λονδρέζικου party, και του σπουδαίου Ben Rymer των πάλαι ποτέ Fat Truckers και Gucci Soundsystem. Η Channel 83 records επικεντρώνεται σε disco και acid house edits παλαιότερων κυκλοφοριών και τα βινύλια της θεωρούνται συλλεκτικά. Το Channel 83 vol 1 περιελάμβανε ένα από τα πιο πολυσυζητημένα disco edits της χρονιάς, το “Love me Tonight” από Fern Kinney και εξαντλήθηκε αμέσως, ενώ με την πρόσφατη κυκλοφορία τους τυπώνουν επιτέλους σε βινύλιο το εκπληκτικό Balearic/ Mancunian acid house remix των Disco Bloodbath στο Sunlamp Show των Aliens και βάζουν στην πίσω πλευρά του 12’ ένα edit στο “Eyes without a Face” του Billy Idol!

Channel 83 is an alias for the Disco Bloodbath production team i.e. Damon Martin, the best producer of the club night’s three residents and Ben Rymer of Fat Truckers and Gucci Soundsystem fame. Channel 83 records focuses on disco and acid house edits and their releases are highly collectable. Channel 83 Volume 1 includes one the most widely talked about disco edits of this year ‘Love me Tonight’ by Fern Kinney, which sold out in the blink of an eye. Their latest release is a Balearic/Mancunian acid house remix

by Disco Bloodbath of the Alien’s ‘Sunlamp Show’ on the A side, while side B is an edit of Billy Idol’s “Eyes without a Face”.

Άραγε υπάρχει ακόμα ζωή στο γαλλικό big room electro (βλ Kitsune, Ed Banger recs κλπ ); Οι Joe and Will Ask? απαντούν «Of course mate, it don’t always have to be French though innit?”.

To δίδυμο των Joseph Ashworth και William Green είναι ίσως ό,τι πιο φρέσκο και ελπιδοφόρο έχει να παρουσιάσει μια σκηνή που δημιουργικά δεν περνά τις καλύτερες μέρες της. Δεν ακούγεται πολύ ενθαρρυντικό, αλλά το δίδυμο αξίζει όλη την προσοχή που έχει αποσπάσει. Με ένα live set που τσακίζει κόκαλα και έχει ενισχύσει την φήμη τους, με dj sets στα οποία δεν φοβούνται να μπλέξουν παλιομοδίτικο βρώμικο techno μαζί με τα electro anthems τους και dance floor orientated remixes για καλλιτέχνες όπως οι Crystal Castles και η Ellen Alien, οι Joe and Will Ask? είναι ένα αρκετά ασφαλές στοίχημα για το μεγάλο electro όνομα της επόμενης μέρας.

Is there still life in French big room electro (Kitsune, Ed Banger Records etc.)? ‘Of course mate, it don’t always have to be French though innit?’ is the witty answer from the duo of Joe and Will Ask? Joseph Ashworth and William Green are the freshest newcomers to a scene that could be past its heyday. With a notorious live set and dj sets that blend dirty techno with electro anthems and dance floor friendly remixes for artists including Crystal Castles and Ellen Alien, Joe and Will Ask seem set to be the next big thing in the electro scene.

Βαρεθήκατε το Widget House; Μήπως να δοκιμάζατε τότε το Midget House του Solo, που έχει πιστωθεί ως ο πιο ταλαντούχος ίσως νέος house παραγωγός και dj στην σκηνή που έκανε διάσημους τύπους σαν τον Herve, τον Switch, τον Jesse Rose και πρόσφατα έναν γάλλο πιτσιρικά ονόματι Luis Brodinski. O Solo, κατά κόσμον Stefano Ritteri, γεννήθηκε στην Ρώμη αλλά ζει μόνιμα στο Λονδίνο. Σπασικλάκι ολκής, βρίσκεται μπροστά από μια οθόνη υπολογιστή φτιάχνοντας tracks από τα 14 του. Τα κομμάτια του όπως και τα set του συνδυάζουν κλασσικό house, electro, breaks αλλά Baile Funk και minimal techno. Ο Claude von Stroke δεν χρειάστηκε πολλές αποδείξεις του ταλέντου του για να τον συμπεριλάβει στο roster της Dirtybird recs ενός από τα σημαντικότερα labels αυτή την εποχή. Αυτό όμως δεν αρκεί στον Solo που φτιάχνει την DeadFish recs μαζί με τον συμπατριώτη του Mowgli από όπου προωθούν μια πιο μινιμαλιστική προσέγγιση στον ήχο της σκηνής τους.

If you’re sick of Widget House, maybe you should try Midget House! A term made popular by Solo the most talented new house producer and DJ in a scene that made famous the likes of Herve of Switch fame, Jesse Rose and more recently a French kid called Luis Brodinski. Solo aka Stefano Ritteri hails from Rome but currently resides in London. He’s a total geek and hence has spent the majority of his time in front of a computer screen since the age of fourteen, making beats. His tracks and DJ sets are a mixture of classic house, electro, breaks as well as Baile Funk and minimal techno.

Claude von Stroke didn’t need much convincing to include him on the roster of Dirtybird Records, one of the most essential contemporary imprints. If that wasn’t enough Solo is setting up his own record label DeadFish Records, along with compatriot Mowgli, in an attempt to promote the scene’s more minimal side.

myspace.com/channel83

joe and will ask?

myspace.com/joeandwillask

solo

/22

myspace.com/thedrunksolo Text: Βαγγέλης Καμαράκης / Vangelis Kamarakis

AM Antonios Markos, Boutique, 35 Skoufa & Voukourestiou str., 10674 Athens, Showroom, T: 0030 210 7218712, E: showroom@antoniosmarkos.gr - www.antoniosmarkos.gr

• BINARY • Panic At the disco

Οι Binary δεν θα έλεγε κανείς ότι πρωτοτυπούν ιδιαιτέρα με το μέσο προβολής που διάλεξαν. Μια παρέα από παραγωγούς και djs με κοινό παρονομαστή την καταγωγή τους από το Los Angeles και την αγάπη τους , όπως λένε οι ίδιοι, για τον ήλιο, τα vintage synths, τα killer hooks, τα cocktails, και τα κοριτσια που προκαλουν πανικο στη DISCO, δημιούργησαν ένα blog που εξελίχθηκε και σε record label αλλά και booking agency.

Binary may not have chosen the most original of mediums as their platform; a crew of DJs and producers from L.A., who love the sun, vintage synths, cocktails, killer hooks and girls who bring panic at the disco, they have put together a blog that has developed into a record label and booking agency. Αυτό στο οποίο πρωτοτυπούν οι Binary είναι στην μουσική τους προσέγγιση. Η dance σκηνή του LA είναι γνωστή για djs όπως ο μακαρίτης DJ AM (RIP), o Steve Aoki και οι LA Riots που έφεραν τις προ τριετίας τάσεις του νέου γαλλικού banging electro ήχου και του blog house στα, συχνά υπερβολικά φασαριόζικα, μέτρα τους. Οι Binary προτιμούν, το new wave από το electro, τραγούδια με αρχή μέση και τέλος από loopy «κομμάτια», τον Moroder αλλά και τον Sebastien Tellier από τον Busy P, το neon από το φλούο, και τους καλιφορνέζικους φοίνικες από τα αστικά τοπία. Παρόλα αυτά, δεν πρόκειται για μια ακόμα πτυχή της disco αναβίωσης. Οι Alfa, Fabian, Κeenhouse, LexiconDon, NightWaves και Short Circuit μέσα από τα dj sets και τις παραγωγές τους μοιάζουν να στοχεύουν στην ήπια προσαρμογή της σκηνής της πόλης τους στα νέα παγκόσμια μουσικά δεδομένα. Ο ήχος τους είναι σίγουρα λίγο Παρίσι, λίγο Μελβούρνη της τελευταίας πενταετίας και λίγο Nεα Υόρκη της εποχής της βασιλείας του Gino Soccio αλλά πάνω από όλα LA και σαφώς πιο ώριμος από ότι έχουμε συνηθίσει. Θέλουν να φωτίσουν τις δύο πλευρές της πόλης των Αγγέλων όπως τις αντιλαμβάνονται με λάμψη αλλά και τσαγανό. Επιζητούν χαμήλωμα των τόνων, λιγότερο παιδιάστικο rave και λίγο περισσότερη 80s LA glam φινέτσα. Η επιτυχία του blog και των parties τους μαρτυρά ότι δεν είναι οι μόνοι.

Binary have however become renowned for their exceptional taste in an L.A. music scene still dominated by DJ AM (RIP), Steve Aoki and the LA Riots who imported the banging French electro sound and combined it with blog house, in typical noisy fashion.

Binary are instead fonder of new wave and songs with a clear beginning and an end as opposed to loopy fodder; Moroder and Sebastien Tellier as opposed to Busy P; neon to fluorescent and California’s palm trees to urban landscapes.

Alfa, Fabian, Κeenhouse, LexiconDon, NightWaves and Short Circuit, are not having a go at yet another disco revival, instead their aim is to bring their city into line with the latest developments in music globally. Their sound incorporates a little bit of Paris and Melbourne of the last five years, as well as New York of the Gino Soccio era, juxtaposed with the sound of L.A. in all its maturity. The idea is to shed light on both aspects of the City of Angels as they perceive it, the glamorous and the rough side. Less novelty rave and a sharper focus on the 80s L.A. glam. The success of their parties and blog is a testament to their achievements thus far.

wearebinary.blogspot.com myspace.com/wearebinary

/24

Text: Βαγγέλης Καμαράκης / Vangelis Kamarakis

• CLOUD CITY • beatmaker street invasion Exactly one year on from the sunny November weekend that saw One Handed’s boy-genius Paul White and Brooklyn native Pursuit Grooves inaugurate the loft of Gaz A L’Eau with their auspicious brand of low slung abstract hip hop Cloud City cemented its purpose with a birthday celebration that saw four more white hot talents gracing Athens with their indisputable visions.

To define what unites the four individual talents is to define what unites good music in every form; sub division by genre (merely a device to pass the time amongst the fanatical it could be said) can see avant musical descriptors such as dubstep or wonky merged with the hip hop ethos but ultimately the psychedelic glitch soul work outs that these acts fundamentally embrace are simply about celestial visions and an atmospheric funk.

TokiMonsta, the only lady in the pack, has already been acknowledged by two trailblazers of this electronic soul circuit; 2009 has seen her sign to Flying Lotus’s Brainfeeder imprint and gain acceptance into the highly anticipated Red Bull Music Academy 2010 edition – a setting she will be sharing with the only UK guest at the birthday party, Manchester’s illustrious Illum Sphere who has been flooring new comers to his sound with the dubbed out space within his Detroit infused beat downs, drawing comparisons with luminaries from Ακριβώς ένα χρόνο μετά από εκείνο το ηλιόλουστο Σαββατοκύριακο του J Dilla to Theo Parrish and garnering huge support Νοεμβρίου, που βρήκε στα μέρη μας το παιδί-θαύμα της One Handed, from the Fat City crew. Another young man making jaws drop around the beats circuit has to be Mono/ Paul White και το γέννημα-θρέμμα του Brooklyn Pursuit Grooves, να εγκαινιάζουν το loft του Gaz A L’Eau, με το γευστικά νωχελικό abstract hip Poly who gave Greece a live performance that has been described by converts as both devastating hop τους, το Cloud City επιστρέψε με ένα party γενεθλίων και εφερε στην and immaculate, and whose massively influential and Αθήνα τέσσερα ακόμα καυτά ταλέντα με αδιάψευστο μουσικό όραμα. . aptly named ‘For Progressive Minds’ cut is already exchanging hands for 10 times its original retail price in collectors circles. He was one of Mary Anne Ο τρίτος καλεσμένος μας ήταν ο Mono/Poly που τον Το να ψάξει να βρει κανείς τι ενώνει αυτά τα ταλέντα Hobbs’ original ‘Wild Angels’ featuring on her West είναι σαν να προσπαθεί να βρει τί τέμνει την καλή τελευταίο χρόνο έχει καταφέρει να αφήσει άναυδη Coast Rocks special and has been a firm Benji B μουσική. Το dubstep και το wonky αναμειγνύονται ολόκληρη την κοινότητα των beats. Βρέθηκε για staple for the last couple of years to give those who με το ήθος του hip hop, δημιουργώντας ένα κράμα πρώτη φορά στην Αθήνα σε ένα μοναδικό live, ενώ το missed out on his immense talents a clue as to his εκπληκτικό του επτάιντσο με τίτλο ‘For Progressive ψυχεδελικής glitch soul, που εμπνέεται από τα sound and style. The guest quartet was rounded out διαστημικά ταξίδια και το ατμοσφαιρικό funk.

Minds’ ήδη πωλείται μέχρι και δέκα φορές επάνω with the cult radio prodigy Andrew Meza. Not content Η TokiMonsta, η κυρία της παρέας, έχει ήδη την από την αρχική του τιμή μεταξύ συλλεκτών. Ήταν with curating a sound and generating an audience αναγνώριση από δύο από τα πιο πρωτοποριακά ένας απο τους αυθεντικούς ‘ Άγριους Αγγέλους’ του quick to grasp the bass heavy methodology of the brands της electronic soul: έχει ήδη υπογράψει West Coast Rocks της Mary Anne Hobbs, ενώ εδώ scene via his BTS radio show, which he started up και δυο χρόνια έχει τη στήριξη του Benji B. στην Brainfeeder του Flying Lotus, ενώ κλήθηκε να more than five years ago, he also has plans to launch Το κουαρτέτο συμπλήρωσε ο Andrew Meza, ο συμμετάσχει στο πολλά υποσχόμενο Red Bull Music his own imprint in early 2010 to give a home to some Academy του 2010 μαζί με τον έτερο καλεσμένο ταλαντούχος ραδιοφωνικός παραγωγός από το LA. of the producers he has been behind since day one. μας Illum Sphere. Ο Illum Sphere προέρχεται από Πρωταγωνιστής του BTS radio, μιας εκπομπής που If you’ve to make it to one of the Cloud City parties κήρυσσε τα μπάσα και τα beats για τουλάχιστον το Manchester και έχει ρίξει στο καναβάτσο τους never fear – more is set to come in 2010 – with the πρόσφατα μυημένους στον ήχο του. Οι παραγωγές πέντε χρόνια, τώρα πάει ένα βήμα μπροστά, upfront freshness as ever at the heart of the party! στήνοντας τη δικιά του εταιρεία που θα φιλοξενήσει του έχουν άρωμα Detroit, την υποστήριξη της Fat City, ενώ δεν λείπουν οι συγκρίσεις με τους από το 2010 και μετά κάποιους από τους τεράστιους J Dilla και Theo Parrish. καλλιτέχνες τους οποίους πρώτος ανέδειξε.

/26

Text: Black Athena

Scotch & Soda Hellas Ltd: +30 210 5773344

ALBUM REVIEWS word on the street

LARRY GUS Stitches

(Cast-A-Blast)

O Larry Gus πήρε τους δρόμους όταν ο Blend του έκλεισε συμφωνία στην CastA-Blast και στη βιασύνη του να χωρέσει ό,τι προλαβαίνει σε ένα cd, έγραψε 35 κομμάτια του ενάμισι λεπτού σαν να μην υπάρχει αύριο, κάνοντας δημιουργική μαγειρική με ό,τι υλικό βρήκε μπροστά του. Samplers, μπλιμπλίκια, σκόρπια φωνητικά και πολλές ώρες στην εξοχή. Και ναι, το πρώτο του αυτό εγχείρημα πέτυχε. Αμέσως μετά μετακόμισε από τη Βέροια στη Βαρκελώνη. Έτσι είναι αυτοί οι stars.

Larry Gus immediately took to the streets when Blend of Cast-A-Blast signed him, in the rush to get a cd finished and out there. He wrote 35 pieces each running for half a minute as if there was no tomorrow, ‘cooking’ creatively with whatever materials he found in front of him: samplers, arcade game sounds, fragments of vocals and many hours in the countryside. And yes, we can call this first project a definite success. Straight after he moved to Barcelona. That’s what these stars are like.

THEM CROOKED VULTURES S/T (Interscope)

ANNIE Don’t Stop

(Smalltown Supersound)

Δεύτερο album από τη Νορβηγίδα με το κατοικίδιο που το φωνάζει Joey. Από το Joey Ramone βέβαια. Για τα κορίτσια που χορεύουν πάνω στο κρεβάτι τους σε ένα πολύχρωμο δωμάτιο με glitter, σερπαντίνες και μια ντισκομπάλα στο background. Υπερφορτισμένο electro pop-rock 80’s υβρίδιο, σαν τους δίσκους των Roxette ή της Madonna που ντρεπόσουν αλλά τους έλιωνες, το “Don’t Stop” είναι μια τσιχλόφουσκα με γεύση που διαρκεί.

The second album from the Norwegian with the pet she calls Joey (after Joey Ramone, of course). This record is for the girls who dance on their beds surrounded by colourful glitter, streamers and a disco ball in the background.

Super electro pop-rock 80s hybrids, like the Roxette and Madonna albums that you were embarrassed to like (but secretly loved!); «Don’t Stop” has a bubblegum flavour that lasts.

YOKO ONO PLASTIC ONO BAN Between My Head And The Sky (Chimera)

Αφού έκαναν όσες συνεργασίες μπόρεσαν, οι συνήθεις ύποπτοι Dave Grohl και Josh Homme κατάφεραν να παίξουν και με το ίνδαλμά τους από τους Led Zeppelin. Το πρόβλημα είναι ότι σε ένα δίσκο που δεν μπορεί κανένας να αποκλείσει τις ιδέες του άλλου, αφού είναι όλοι ιερά τέρατα, το τέλος καταλήγει στη Βαβυλώνα. Παρόλα αυτά είναι ωραίο να ακούς ακόμα σκληρούς rock δίσκους, βρώμικους σαν τα πρώτα σου sneakers.

Η 76χρονη τεθλιμμένη χήρα μπαίνει στο στούντιο και γράφει ένα album ακριβώς όπως της υπαγορεύει το αυθόρμητο της πνεύμα και της επιτρέπει η οικονομική της κατάσταση. Δεν έχει να χάσει τίποτα και ο John θα ήταν περήφανος για αυτήν ό,τι και να έκανε. Τα καλά νέα: Το “Between My Head And The Sky” είναι παραδόξως καλό. Πολύ καλό. Το καλύτερο που κυκλοφόρησε από 76χρονη για αυτό το τεύχος. Τα κακά νέα: Είναι η Yoko Ono ρε γαμώτο…

Having collaborated with pretty much everyone, the usual suspects Dave Grohl and Josh Homme were given the chance to play with their Led Zeppelin idols.

The problem is that in a record in which no one can say no to the others’ ideas, since everyone involved is a legend, chaos prevails. It is still nice to hear more hard rock albums though; dirty like your first sneakers.

The 76 year old bereaved widow enters the studio and writes an album as dictated by her impulsive spirit and her financial situation. She has nothing to lose and John would be proud of her work. The good news: “Between My Head And The Sky” is surprisingly good. Very good. The best in fact that has been released by a 76 year old (in this issue at least). The bad news: it’s Yoko Ono...

/28

Text: Γιώργος Νίκας / George Nikas

THE VAIDER GOLD,black, BLACK, and AND RED // // SUPRAFOOTWEAR.COM THE VAIDER inINgold, red WITH withGREEN GreenCROC croc suprafootwear.com // pro - rad // tel: 210-9950891

SUPRA-OZON-SEP.indd 1

8/11/09 5:03:52 PM

• ART AGENDA • panic at the gallery

κώστας βαρώτσος / kostas varotsos @ γκαλερί fizz / fizz gallery 10.12.09 – 09.01.10 βαλαωρίτου 9α-9γ, αθήνα / 9a-9c, valaoritou str. athens τ: +30 3607546

λάζαρος ζήκος/ lazaros zikos @ αίθουσα τέχνης αγκάθι / agathi art space 14.12.09 - 07.01.10 μηθύμνης 12 & επτανήσου, πλ. αμερικής αθήνα /12, mithimnis str & eptanisou amerikis squ. athens τ. +30 210 8640250

leena naumanen @ γκαλερί artis causa / artis causa gallery 03.12.2009 – 12.01.2010 μητροπόλεως 97, θεσσαλονίκη/ 97, mitropoleos str thessaloniki τ: +30 2310 223041

ομαδική έκθεση “aside» / «aside» group exhibition @ αίθουσα τέχνης γαία / gaia art space 1/12/09 - 17/1/10. αλκιβιάδου 103, πειραιάς / 103 alkividou str peiraias τ: . +30 210 4133174

δημήτρης φουτρής – μάρω μιχαλακάκου / dimitris foutris – maro michalakakou @ κέντρο σύγχρονης τέχνης ιλεάνα τούντα / ileana tounta 03.12.2009 – 23.01.2010 αρματολών & κλεφτών 48, αθήνα / 48, armatolon & klefton str. athens τ: +30 210 6439466

γιώργος μαραζιώτης @ παλαιό αρσάκειο πατρών / old arsakeio school of patra 11.12.09-20.12.09 τ: +30 2610 995842

ryan mcginley @ γκαλερί the breeder / the breeder gallery 14.01.10-20.02.10 ιάσονος 45, αθήνα / 45 iasonos st, athens τ: +30 210-3317527

κίκος λανίτης / kikos lanitis @ ;eκφραση-γι;aννα γραμματοπουλου / ekfrasi – yanna grammatopoulou 10.12.09 – 9.01.10 βαλαωρίτου 9α, αθήνα / 9a valaoritou str athens τ: +30 2103607598

χρήστος κεχαγιόγλου / christos kehayoglou @ αίθουσα τέχνης metamorphosis με την γκαλερί ζουμπουλάκη / metamorphosis art space with zouboulakis gallery 26.12.09 – 9.01.10 χρυσοστόμου σμύρνης 12, θεσσαλονίκη / chrisostomou smyrnis 12, thessaloniki.

δάφνη αγγελίδου / daphni aggelidou @ γκαλερί 7 / gallery 7 01.12.09 – 31.12.09 ζαλοκώστα 7 & κριεζώτου αθήνα / zalokosta 7 & kriezotou, athens τ: +30 2103612050

δημήτρης ντουραμάκος / dimitris douramakos @ γκαλερί k-art / k-art gallery 17.12.09 - 09.01.10 σίνα 54 αθήνα / sina 54, athens τ: +30 211 40 13 877

small is smart @ art tower agora 09.12.09 – 30.12.09 αρμοδίου 10, βαρβάκειος πλατεία, αθήνα / 1o armodiou street, platia varvakios, athens τ: +30 210 3246100

/30

Photography Mariana Bisti

Panic On the streets of London

• INTRO LONDON STYLE • london / Panic Tο Λονδίνο μου φέρνει στο μυαλό διαφημίσεις telemarketing. Μοιάζει με εκείνες τις περίεργες συσκευές μαγειρικής που πετάς μέσα διαφορετικά φαγητά και αυτές τα αποθηκεύουν με τέτοιο τρόπο που ούτε πολύ χώρο σου πιάνουν, ούτε μυρίζουν, ούτε ανακατεύονται το ένα με το άλλο. Αυτό ισχύει για το Δυτικό Λονδίνο. Γιατί το ανατολικό μοιάζει με πολυμίξερ και τα βγάζει όλα πολτό. Συναυλίες-φεστιβάλ-εκθέσεις-υπαίθριες αγορές-φαγητά από όλο τον κόσμο-ο George όταν τραγουδάει φοράει τεράστιες ψεύτικές βλεφαρίδες- sex shops στεγασμένα σε βιβλιοπωλεία- η Martha ερωτεύτηκε- καταλήψεις-το ποτάμι-πάνω κάτω η Bricklane- ο Oli στάματα στις βιτρίνες και θαυμάζει τα υπέροχα αδύνατα μπούτια τουφθηνές πτήσεις-πάρτυ κάθε Κυριακή-περιοδικά από δεύτερο χέριΧριστουγεννιάτικα δέντρα τον Οκτώβριο-η Sam δεν έρχεται ανατολικό Λονδίνο γιατί της βρωμάει-εισιτήρια που εξαντλούνται μέσα σε λίγες ώρες-ελληνική τηλεόραση- σε ένα υπόγειο στο Dalston ο Juan γιορτάζει. Στην είσοδο μια πινακίδα ενημερώνει ότι απαγορεύονται τα ναρκωτικά, το κάπνισμα, η βίαιη συμπεριφορά και οι τσίχλες. Φτύνεις και μπαίνεις. μπαράκια Ανοίγουν και κλείνουν λίγο πριν γίνουν τα αγαπημένα σου και νομίζεις ότι αν σταματήσεις να προχωράς στο δρόμο θα σε πατήσουν και θα περάσουν από πάνω σου. Το Λονδίνο είναι γρήγορο, υπέροχο, απρόβλεπτο και φιλικό και τη επόμενη στιγμή σε πετάει έξω γιατί γίνεται πανάκριβο, μουντό και όλα κλείνουν στις 11 και εκεί το βράδυ δεν έχει πλάκα να κάνεις βόλτες στους δρόμους. Ο κόσμος παίρνει υπέροχες πόζες, δε μιλά πολύ καλά αγγλικά και θέλει να σε γνωρίσει. Και μετά υπάρχουν και εκείνοι που πίνουν από τις έξι το απόγευμα δυο-δυο τις μπύρες για να προλάβουν να μεθύσουν πριν κλείσει η pub και είναι να τους λυπάσαι.O καθένας φτιάχνει το δικό του Λονδίνο γιατί η ίδια η πόλη σε αφήνει να το κάνεις αυτό. Έτσι όταν μιλάς για την πόλη, μιλάς αναγκαστικά για εκείνο το κομμάτι που ζεις εσύ και οι φίλοι σου.

Enjoy our trip.

/34

Text: Place Text Here / Photo: Text: Place Danai TextAlaska Here

London reminds me of those telemarketing TV spots: the one advertising the weird kitchen gadget where you throw in all forms of fruit and vegetables and they are stored in the least imaginable space, with no exuding smells or intermixing differences. This scenario would resemble West London. Because East...,well East would have you toss all ingredients into the blender until all is one big mix.

Concerts-festivals-art shows-open air markets-foods from all over the world-George serenading in huge fake eyelashes-sex shops sharing the same space with bookshops-Martha fell in love-squats-the River-Brick Lane in turmoil-Oli stops at every reflective shop front and admires his gorgeous legs-cheap flights-Parties every Sunday-second-hand magazines-Christmas Trees! (and it’s still Halloween)- Sam loathes the East because of the smell-tickets are already sold out in a matter of minutesGreek TV- Juan turning 30 in a Dalston basement. The sign on the door warns customers that drugs, smoking, violent acts and chewing gums are not permitted. You spit and walk in.

Bars open up for business and then shut down for good before you even get the chance to staple them as one of your favourite places. You take a momentary pause while walking down the street and before you know it you’ve been walked all over.

London is fast, beautiful, unconventional and friendly; for a split second. After the moment passes though the city suddenly becomes super expensive, gloomy and is next to impossible to find a drink after 11.00pm. People pose for imaginary cameras, their English isn’t up to scratch but would very much like to meet you. Others gulp their larger from 6 o’clock, with a glass in each hand striving to get drunk before the pub bell rings; London can be tailor-made for each and everyone, and this is because the city transforms to meet your desires. Consequently there is no definitive London, just the London you and your friends have discovered and live in.

Enjoy our trip.

• PONYSTEP • london party people

Λένε πως δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη συνταγή για ένα επιτυχημένο fashion πάρτυ ή’ για την προσέλευση του fashion κοινού, ιδιαίτερα όταν βρισκόμαστε σε μια πόλη όπου οι επιλογές είναι απεριόριστες και ικανοποιούν κάθε είδος γούστου. Παρόλα αυτά το Ponystep φαίνεται ότι γνωρίζε το συστατικό για να πετύχει και στα δύο. Τρία χρονια πριν ονομαζόταν Boombox και μετά από διάλειμμα, ενός χρόνου, στο Παρίσι, το Ponystep επέστρεψε δυναμικά ως το fashion πάρτι της πρωτεύουσας μέχρι τη λήξη του, τον προηγούμενο μήνα. Με την επίβλεψη του Richard Mortimer, fashion και lifestyle blogger, την Cozette και τον Pelayo στην πόρτα, ήδη τα στάνταρντς θέτονταν υψηλά, για ένα πάρτι που είχε προσελκύσει μερικά από τα πλέον up and coming ονόματα στο χώρο της μόδας όπως oι Gareth Pugh και Christopher Kane. Tα eclectic beats από τον dj που επιμελείται τα fashion shows της Vivienne Westwood, Jerry Bouthier, προκαλούν τον καθένα να απελευθερώσει τις χορευτικές του δεξιότητες. Επισκεφθείτε το site του Ponystep και δείτε ό,τι πιο hip συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο Λονδίνο.

It’s common knowledge that there isn’t such a thing as a formula that guarantees the success of a fashion party, particularly in a city that offers residents so much variety. Ponystep; however seemed to have found a recipe for success.

Three years ago the party was called Boombox; now after a one year hiatus in Paris for its organizers it returned as Ponystep and became one of the foremost fashion parties till its final curtain last month.

Under the direction of fashion and lifestyle blogger Richard Mortimer and with Cozette and Pelayo in charge of the door this party aimed high since its inception. Already the hang out of fashion’s most up and coming names including Gareth Pugh and Christopher Kane, the night boasted Vivienne Westwood’s own DJ Jerry Bouthier at the controls; and gave everyone the chance to show off their dance moves.

Visit Ponystep’s website and check out everything that is London hipness. ponystep.com/

/36

Text: Matthew Zorpas - Photo: Gleison Paulino

DALSTON E8 is the new GR8

To E8 είναι ο κωδικός της μικρής γειτονιάς στο ανατολικό Λονδίνο και αντίθετα με ότι θα φανταζόταν κανείς ο παραπάνω αφορισμός δεν γράφτηκε σε κάποιο hip έντυπο που αλλάζει γνώμη αναφορικά με το τι είναι cool κάθε εξάμηνο αλλά στην έγκριτη Βρετανική εφημερίδα Guardian.

E8 is the postcode of a small neighborhood in East London and the above quote is not from a ‘hip’ magazine that tries to sell people concepts of cool, but instead from respected newspaper The Guardian. Τι συνέβη λοιπόν και η σχετικά επικίνδυνη γειτονιά για την οποία γράφτηκε το “Don’t go back to Dalston” από τους Razorlight, με προφανείς αναφορές στο εκτεταμένο εμπόριο ναρκωτικών που λάμβανε χώρα στην περιοχή, μετατράπηκε σε μόλις 2-3 χρόνια στο νέο καμάρι της μεγαλύτερης Ευρωπαϊκής Μητρόπολης; Το Dalston ήταν πάντα ένας από τους οικισμούς, μετέπειτα γειτονιές, που αποτελούσαν το χωριό αρχικά (το 18ο αιώνα), οικιστικό σύμπλεγμα στη συνέχεια, του Hackney και συνορεύει με τις ανταγωνιστικές σε επίπεδο hipness γειτονιές Hoxton και Shoreditch. Ωστόσο παρότι η ευρύτερη περιοχή του ανατολικού Λονδίνου είχε εδώ και καιρό αρχίσει να τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας, το Dalston εξακολουθούσε να θεωρείται η γειτονιά των Τούρκων μεταναστών και των εμπόρων ναρκωτικών. Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν όταν τρεις φίλοι o Dan Beaumont, o Damon Martin και ο Ben Pistor ξεκίνησαν πριν 3 χρόνια ένα Disco Party σε ένα διαλυμένο Caribbean εστιατόριο στην οδό Amhurst ονόματι «Disco Bloodbath». Η τεράστια επιτυχία του το έκανε να θεωρείται το καλύτερο Λονδρέζικο clubnight, τραβώντας τα βλέμματα στο άσημο Dalston.

What has changed in the last 3 or so years then, taking it from the risky drug ridden neighborhood of Razorlight’s “Don’t go back to Dalston”, and making it yet another new favourite spot for this European metropolis.

In the 18th century Dalston was a village soon to become simply a neighborhood, on the border with other recently hip areas like Hoxton and Shoreditch.

Despite the coverage the area has been getting in recent years it continues to also be known for the Turkish settlers that have always lived there as well as for the junk dealers.

Thing began to change considerably when three friends, Dan Beaumont, Damon Martin and Ben Pistor started their Disco Party called ‘Disco Bloodbath’ at the site of an old Caribbean restaurant on Amhurst Street, three years ago. The party’s success, (considered by many to be London’s best club night), attracted hordes of young faces to Dalston.

Dan Beaumont is a key man of the area” ‘When we began some people still viewed Dalston as a no go area. Since that time many art students have moved here and have created a really thriving scene.”

O Dan Beaumont, άνθρωπος-κλειδί της περιοχής, μας λέει: « Όταν ξεκινήσαμε πολλοί θεωρούσαν το Dalston μια κακόφημη περιοχή αλλά έκτοτε παρατηρείται μια εισροή καλλιτεχνών, δημιουργικών ανθρώπων και φοιτητών που έχουν συμβάλει στη δημιουργία μιας πολύ ζωντανής τοπικής σκηνής»

Dan’s newest contribution to the area is a new daytime venue called the Dalston Superstore, which he runs with the locally known Trailer Trash crew. In a kind of Berlin style the space offers coffee and burgers in the daytime, cocktails at night and hosts some of the city’s best parties in its basement, which also houses a renowned sound system.

Η νέα συνεισφορά του Dan στην περιοχή είναι το Dalston Superstore -ένας χώρος που λειτουργεί όλη την ημέρα- και που διατηρεί μαζί με την ομάδα του θρυλικού Trailer Trash, εμπνευσμένος από το Βερολίνο που προσφέρει πρωινό και καφέ, τα καλύτερα burgers της περιοχής το μεσημέρι, εξαιρετικά cocktails το απόγευμα ενώ φιλοξενεί μερικά από τα σπουδαιότερα underground parties της πόλης στο υπόγειο του που φημίζεται για το ηχοσύστημα του. Δεν είναι βέβαια μόνο τα καινούρια μαγαζιά που τραβούν την προσοχή στο Dalston. Η περιοχή εξακολουθεί να φιλοξενεί μερικά από τα καλύτερα τουρκικά εστιατόρια στο Λονδίνο, όπως οι Mangal Ocakbasi αλλά και διάσημα Jazz Bars όπως το Vortex Jazz Club και το Dalston Jazz Bar. Φυσικά, κάθε επισκέπτης οφείλει να σταματήσει για ένα σύντομο καφέ στο μικροσκοπικό «Tina we salute you» το οποίο ακόμα και αν δεν σερβίρει τον καλύτερο καφέ στην πόλη όπως πολλοί ορκίζονται έχει σίγουρα το πιο ενδιαφέρον όνομα στην πιάτσα. Η σύντομη σύνοψη της ζωή στο Dalston δεν μπορεί να είναι πλήρης χωρίς αναφορά στο σπουδαίο Oto Café, όπου αν είναι κανείς τυχερός μπορεί να απολαύσει την μπύρα του υπό τους ήχους του Sun Ra, του Toshimaru Nakamura και άλλων σπουδαίων καλλιτεχνών της avant guarde σκηνής.

It’s not just the new places that are attracting the crowds; the area still boasts some of the best Turkish restaurants in town such as Mangal Ocakbasi, as well as famous jazz bars like the Vortex Jazz Club and Dalston Jazz Bar. Stop by the ‘Tina we salute you’ café – not necessarily for the best coffee in town, but certainly one of the most unique names for a coffee shop. You also can’t review Dalston without mentioning the Oto Café, a place where you can sip your coffee to the sounds of Sun Ra and Toshimaru Nakamura amongst many more avant garde artists.

The Guardian was accurate with the area’s characterisation as spotting Gareth Pugh down the local greengrocers somehow feels normal in Dalston. Of course London is renowned for making areas cool seemingly overnight, with many of the new wave of residents having migrated from nearby Shoreditch when rents skyrocketed. The development plans for the 2012 Olympics will certainly make the Dalston area cleaner but will also alter it forever. Will the Guardian be discovering a new cool neighbourhood this time next year? Already defenders of true cool and reason can be heard saying “____ is SO last year”, while the ΝΜΕ’s view is «If Dalston is the coolest place in Britain , God Help us all”!

/38

Text: Λουκάς Μέξης & Βαγγέλης Καμαράκης / Lucas Mexis & Vangelis Kamarakis - Photo: Darrell Derry

• LONDON UNDERGROUND MAGS • stop the (london) press Το Λονδίνο ανέκαθεν μπορούσε να παινευτεί ότι είναι μια από τις πρωτοπόρες πόλεις που θέτουν standards στο στυλ, την μουσική και τις τέχνες. Αυτές μπορεί να προβάλλονται από τα περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας, αλλά ουσιαστική εικόνα της πόλης βρίσκει ένα ελιτίστικο κοινό ψάχνοντας εκλεπτυσμένα έντυπα, εκείνα που τα mainstream περιοδικά 2 μήνες μετά θα αντιγράψουν. Παρουσιάζουμε τα 5 δημοφιλέστερα.

People have always been able to praise London as one of the leading cities setting standards in style, music and the arts. These concepts can be seen in the highcirculation mainstream magazines, but for a real picture of the city a young, elitist audience looks at more sophisticated formats for information, those that mainstream magazines then copy themselves two months down the line. We look at 5 of the most popular.

the pix

the stool pigeon

Τόσο η έντυπη μορφή του όσο και το site αποτελούν ένα από τα πιο δημοφιλή έντυπα για να τσεκάρει κανείς τι παίζει στην πόλη. Live gigs που ίσως δεν θα μάθαινες από αλλού, δισκοκριτικές αλλά και πολλά mixes γνωστών Djs που συχνά οργανώνουν party events στις pubs του Dalston. Πίσω από το Pix βρίσκεται εξάλλου και η Hanna Hanra, γνωστή για την συνεργασία της με μεγάλα περιοδικά μόδας αλλά και resident Dj του Durr, γνωστού p;arty night του Λονδίνου.

Δεν είναι μόνο ο πρωτότυπος τίτλος που κάνει αυτή την εφημερίδα που κυκλοφορεί 5 φορές τον χρόνο στην πρωτεύουσα της Μ. Βρετανίας αλλά και στο Βερολίνο να ξεχωρίζει, αλλά το περιεχόμενο του. Κατέχοντας τον τίτλο του καλύτερου free press music magazine, η εφημερίδα αυτή τόσο με τον απίστευτο σχεδιασμό του Mickey Gibbons που ανήκει στην elite των graphic designers, και με καυστικά κείμενα που πολλά άλλα περιοδικά φοβούνται να γράψουν, το Stool Pigeon ξεχωρίζει επειδή ακούει την μουσική που πραγματικά βρίσκεις στα σοκάκια και υπόγεια της Ευρώπης.

Both the printed version and the website of this ‘zine are some of the most popular current places for anyone to check what is going on out and about in town. They feature live gigs that you will not learn from others, many record reviews as well as mixes from the kind of DJs who often organize party events in the pubs of Dalston. Behind Pix is Hanna Hanra, known for her work with major fashion magazines as well as being a resident DJ at Durr, the popular London club night. thepixzine.co.uk

Not only is it the original title that makes it special or that this newspaper circulates 5 times a year in the British capital and in Berlin, but primarily it is its contents. Possessing the title of the best free press music magazine, the paper is both incredible in terms of design, (handled by Mickey Gibbons one of the elite within graphic designers) but also poignantly documents issues that many other magazines are afraid to write about. The Stool Pigeon can be singled because they listen to the music that is actually played in the underground basements and streets of Europe. thestoolpigeon.co.uk

/40

Text: Λουκάς Μέξης / Lucas Mexis

platform

sup magazine

wah magazine

Για το Platform δεν χρειάζεται να πούμε πολλά μιας και είναι το αυθεντικό urban style περιοδικό που επισήμως εξάλλου αντιγράφει το Dazed And Confused, το Heat αλλά και η Sunday Times για θέματα που αφουγκράζονται την ουσιαστική hip youth culture. Όσοι γράφουν σε αυτό το κάνουν γιατί πραγματικά είναι μέσα στους δρόμους, και όπως οι ίδιοι οι συντάκτες του λένε « Ό,τι πούμε εμείς θα μας κράξουν, και τρία χρόνια μετά θα κάνουν τα ίδια».

Μόνο ένα έντυπο θα μπορέσει να φιλοξενεί στην μία σελίδα τους Pet Shop Boys να σχεδιάζουν καρικατούρες στο fashion show του Μιλάνου, και στην επόμενη στους Young Fathers αλλά και τον δημιουργό των All Tomorrow’s Parties φωτογραφημένο με μία μπανάνα στο κεφάλι. Τέχνη στην πιο απλή της μορφή, απλό στήσιμο και θεματολογία που ρουφάς αντίθετα με πολλά αντίστοιχα fanzines που ξεφυλλίζοντας τα αναρωτιέσαι «γιατί να με ενδιαφέρει εμένα αυτό;»

Ξεκίνησε σαν blog το 2005 και μέχρι σήμερα έχει συνεργαστεί με Moschino, Jeff Koons, American Vintage, Versace και Ralph Lauren. Βασίζεται ακριβώς στο ρητό «Girls just wanna have fun», περιέχει beauty tips, girl hipster icons και fashion editorials που συνδυάζουν την sneaker culture με την υψηλή ραπτική. Όλα γραμμένα από κορίτσια που οι υπόλοιπες γυναίκες ζηλεύουν, και οι άντρες θέλουν!

Not much needs to be said about Platform, an authentic urban style magazine that are imitated by Dazed And Confused, Heat and the Sunday Times on subjects that the real hip youth culture want to listen to. The people who write for Platform are in a position to do this as they really are on the streets, and as the authors themselves say, “Whatever we say, people tend to criticise until three years down the line when they do the same.”.

Only one magazine can have the Pet Shop Boys designing caricatures for a Milan fashion show on one page, then on the next Young Fathers and the curator of All Tomorrow’s Parties photographed with a banana on his head. Art in its purest form, simply setting forth ideas and unlike many fanzines there is no leafing through with the question “Why I am interested in this?”

readplatform.com

supmag.com

WAH started as a blog back in 2005 and to date has worked with Moschino, Jeff Koons, American Vintage, Versace and Ralph Lauren. Based on the motto «Girls just wanna have fun», it contains beauty tips, girl hipster icons and fashion editorial that combines sneaker culture with high fashion. All written by girls other women want to be and men just want! wah-magazine.com

• CALIGULA • london’s Glorious decadence

“In a West End town, a dead end world, the East End boys and West End girls…” έλεγαν οι Pet Shop Boys το 1984 περιγράφοντας την ταξική και κοινωνική διαφορά ανάμεσα στο Ανατολικό και Δυτικό Λονδίνο. Τα δεδομένα πλέον έχουν αλλάξει και τα πιο hype parties ανήκουν δικαιωματικά στο East End. Το Caligula, με περιζήτητη guest list, συμβαίνει κάθε Παρασκευή στο Bathhouse, πρώην δημόσιο λουτρό που μετατράπηκε σε hot venue, και θυμίζει κάτι από ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

“In a West End town, a dead end world, the East End boys and West End girls…” These were the words the Pet Shop Boys used circa 1984 to describe social differences between East London and the west end. Things shifted a little since then with the hippest parties nowadays finding refuge in the east end. Caligula, renowned for it’s strict guest list, takes place every Friday at the bathhouse, an old public bath transformed into a hot venue taking it back to the roman era.

Το Caligula είναι το αγαπημένο παιδί του Jim Warboy και του Leo Belicha. Παρά τη μικρή διάρκεια ζωής του, έχει τραβήξει την προσοχή των clubbers, έχει φιλοξενηθεί στις σελίδες της βραζιλιάνικης Vogue, έχει λάβει από το Time Out τις καλύτερες κριτικές και το Vogue.com το θεωρεί ως την απάντηση του Λονδίνου στο Studio 54.

O Jim Warboy είναι DJ/παραγωγός και υπεύθυνος για το nu rave party “All You Can Eat” και της avant dress-up βραδιάς “Kash Point”. Ο Leo Belicha δραστηριοποιείται στον χώρο της μόδας ως stylist και art director για τους Givenchy, Alexander Herchcovitch, Carlos Mielle, Miss Sixty, MTV.

Caligula is the brainchild of Jim Warboy and Leo Belicha and despite its short life it has already made heads turn in club land, has been featured in the Brasilian edition of Vogue magazine, won rave reviews from Time Out and Vogue.com has branded it London’s answer to Studio 54.

Jim Warboy is a DJ/Producer and promoter of “All You Can Eat” and an avant dress-up party entitled “Kash Point”. Leo Belicha is a stylist and art director for brands such as Givenchy, Alexander Herchcovitch, Carlos Mielle, Miss Sixty and MTV. What inspired you to go on and create Caligula?

Πώς εμπνευστήκατε την ιδέα του Caligula;

Νιώσαμε ότι το Λονδίνο έχει ανάγκη από μία εβδομαδιαία βραδιά που θα συνδύαζε τη μόδα με τη μουσική σε ένα πιο παρηκμασμένο περιβάλλον απ’ ό,τι συνήθως. Ο κόσμος έχει διάθεση για κοινωνική συναναστροφή και εμείς προσπάθούμε να στήσουμε ένα καλαίσθητο σκηνικό για να συμβεί. Το soundtrack αναλαμβάνουν ταλαντούχοι και έμπειροι DJs, οι οποίοι παίζουν μέσα σε ένα κλουβί. Η μουσική είναι μία μίξη από disco, italo, hi-energy και indie dance. Ο χώρος που επιλέξαμε είναι το Bathhouse, ένα πρώην βικτωριανό τούρκικο δημόσιο λουτρό. Επιλέξατε τον συγκεκριμένο χώρο βάσει του concept;

Το Bathhouse βρίσκεται μακριά από τους πολυσύχναστους δρόμους του Shoreditch, με αποτέλεσμα να καταλήγουμε με το κοινό που θέλουμε. Ο συγκεκριμένος χώρος διαθέτει άδεια λειτουργίας μέχρι τις 6 το πρωί, κάτι σπάνιο για το East End. Το décor συνάδει τέλεια με το concept και έχει διατηρήσει πολλά από τα αυθεντικά στοιχεία όπως το περίτεχνα διακοσμημένο πάτωμα. Πώς είναι οι θαμώνες του Caligula;

Το Caligula θυμίζει μια εποχή που οι άνθρωποι ήταν δυναμικοί και ζούσαν τη ζωή τους στο έπακρο και αυτό είναι το κοινό χαρακτηριστικό του κοινού μας. Είναι μία εδιαφέρουσα μίξη από stylish τύπους, τους gay του Shoreditch, indie προσωπικότητες και άγρια party animals. Πως θα περιγράφατε το Caligula σαν συναίσθημα, χρώμα, μυρωδιά και γεύση;

We felt that London needed a night that successfully combined music and fashion in a decadent environment. People need to socialize and we wanted to set up the right stage for that to happen. The soundtrack of the night is taken care of by experienced and talented DJs who play from inside a cage. The music policy is a mix of disco, italo, hi-NRG and indie dance. The Bathhouse, space we chose to hold the night at is a Victorian Turkish bath.

Did the space fit the concept you had in mind?

The Bathhouse is far enough from the busy Shoreditch streets and as a result we get the crowd we want. The space also holds a six in the morning license, something very rare for the East End. The décor adds perfectly to our concept, having kept some of its original features such as the decorated floors.

Who are your punters?

Caligula brings to mind a time when people were dynamic while living life to the maximum; this is exactly what brings our punters together. It’s a mix of stylish types, Shoreditch gays, indie personas and wild party animals.

How would you describe Caligula in terms of feeling, colour, smell and taste?

Caligula is velvety, cherry red, with the scent of cool sweat that leaves a sweet sourness on the tip of your tongue.

What are your plans for the future?

To keep on throwing the best Friday night party in the city and to have the possibility of holding it in different cities.

Το Caligula είναι βελούδινο, κατακόκκινο σαν κεράσι, με άρωμα δροσερού ιδρώτα που αφήνει μια γλυκιά θαλασσινή αλμύρα στην άκρη της γλώσσας. Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Να συνεχίσουμε να προσφέρουμε το καλύτερο happening της Παρασκευής και πολύ σύντομα να περιοδεύσουμε το πάρτυ σε άλλες χώρες.

/42

Text: ME8I / me8i.blogspot.com

• I.D. HANNAH • A Londoner in athens

Αθηνα, 20 νοεμβριου 2009. «Ι need some alone time around 7 o’clock because I have to interview Victoria Beckham for a piece», ήταν το πρώτο πράγμα που κρυφάκουσα ενώ η Hanna Hanra καθόταν στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου μου στη διαδρομή από το αεροδρόμιο στo κέντρο της πόλης. Όχι πολύ περίεργο, αφού η Hanna είναι η πρώτη επιλογή πολλών εντύπων της μεγάλης Βρετανίας για Αυτου του ειδουσ άρθρα, όπως των Sunday Times ή του περιοδικού I-D αλλά και πολλών μουσικών (και όχι μόνο) blogs/sites/ fanzines. athens november 20, 2009. «Ι need some alone time around 7 o’clock because I have to interview Victoria Beckham for a piece», was the first thing I heard her say to the other side of a phone line while sitting in the back seat on the way from the airport to the centre of town. This didn’t strike me as being at all odd as Hanna writes articles of such a nature for reputable publications including the Sunday Times and I-D magazine as well as various music magazines, blogs, sites and fanzines. Παρόμοιο είναι και αυτό που διευθύνει η ίδια μαζί με την θρυλική Princess Julia, το «The P.I.X.», το καλύτερο ίσως εναλλακτικό fanzine για τη Λονδρέζικη μουσική και κουλτούρα που κυκλοφορεί σε μορφή αφίσας. Μιλάει με πάθος για αυτό ενώ περιδιαβαίνει τα Εξάρχεια ενθουσιασμένη με την εικόνα της γειτονίας και προσπαθώντας να καταλάβει γιατί οι Έλληνες είναι κολλημένοι με τον καφέ. «It’s all about the people and what they say about you. I came to Athens because my friends in London keep talking about this club night», λέει ενώ κάνει την πρώτη της απόπειρα δοκιμής ελληνικού καφέ. Σε λίγες ώρες θα πρέπει να παίξει στο SKULL bar για την καθιερωμένη νύχτα που μία φορά τον μήνα οι Yes It Does!! Sure It Does!! διοργανώνουν για το αθηναϊκό κοινό. Δείχνει αγχωμένη επειδή έχει ακούσει ότι το κοινό εδώ είναι αρκετά δύσκολο- ίσως τα ηλεκτρονικά της ακούσματα με βάση το βαρύ electro συνδυασμένο με disco remixes και indie classics να μην φέρουν το party feel που η ίδια θέλει να επιβάλει. H εμπειρία της ως dj είναι μεγάλη: resident στο Durrr, επίγονο του θρυλικού Trash του Erol Alkan αλλά και στο Ponystep, τον συνεχιστή του σπουδαίου Boombox. Ωστόσο κάθε χώρα και κάθε κοινό είναι διαφορετική ιστορία και το γνωρίζει καλά. Η Hanna επιμένει ότι θα καταφέρει την επόμενη του party, το Σάββατο, να ξυπνήσει νωρίς και να προλάβει να πάει στην Ακρόπολη. Είναι εξάλλου η πρώτη της φορά στην πόλη και σαν σωστή Αγγλίδα θέλει να δει τα αξιοθέατα. Φυσικά η δύσκολη νύχτα που έληξε μετά τις 6 το πρωί δεν της το επιτρέπει. «Those parties that feel back to basics are amazing, really powerful, that’s why I can’t wait to come back- maybe things around here do feel smaller, but that’s not a bad thing- it makes it feel more real», λέει κατεβάζοντας το βράδυ ένα ποτήρι βότκα σε ένα από τα δεκάδες μπαρ που βρίσκονται γύρω από το κέντρο της πόλης. Λατρεύει το γεγονός ότι τέλη Νοεμβρίου μπορεί να κάθεται όρθια έξω με ένα ποτό στο χέρι. Λατρεύει και τους Sonic Youth και ειδικά την Kim Gordon και μιλάει με θαυμασμό για την τελευταία τους συναυλία, πράγμα δύσκολο να φανταστεί όποιος την γνωρίζει ως dj. Όσο για την τελευταία κουβέντα μας, θυμάμαι ήταν η απόπειρα να εξηγήσω τι εστί ποτό «μπόμπα». «Why the hell would someone do such a thing? ». Είναι δύσκολο για κάποιον που χρόνια δουλεύει στο Λονδίνο, να καταλάβει ότι συχνά μια σκηνή πλήττεται από αυτά τα μικρά παράπλευρα λάθη των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται σε αυτήν. Από την άλλη δεν είναι όλα ρόδινα στο Λονδρέζικο clublife. Προς έκπληξη μας, μας ενημερώνει ότι τα παραδοσιακά κυριακάτικα parties αντιμετωπίζουν πρόβλημα επειδή την ίδια ώρα μεταδίδεται το Βρετανικό X-Factor…

/44

One of those is the The P.I.X., possibly the best alternative fanzine, published in poster format, and of which she is the director alongside the legendary Princess Julia. She gets really fired up about it as we walk through Exarcheia; she also really likes the area’s neighbourhood feel but she cannot grasp why Greeks love coffee so much. «It’s all about the people and what they say about you. I came to Athens because my friends in London keep talking about this club night», she said while getting a taste of Greek coffee. In a few hours she will be playing SKULL bar for the monthly alternative club night, hosted by Yes It Does!! Sure It Does!! She seems stressed as she’s heard that the audience is tough here and is worried that her mixture of heavy electro, disco remixes and indie classics might not have the same party feel effect on these shores. Saying that, she is a really experienced jockey having played nights such as Durrr, the successor to Erol Alkan’s legendary Trash night, as well as Ponystep, a fashion-club that took over from the brilliant Boombox. Every country and its party goers have their own history and she is well aware of this. Hanna insists that she’ll wake up early enough the day after the party to make it up to the Acropolis. It’s her first time in town and as a proper English girl she wants to check out the sites. The party ending after six in the morning made her change her plans. «Those parties that feel ‘back to basics’ are amazing, really powerful, that’s why I can’t wait to come back - maybe things around here do feel smaller, but that’s not a bad thing- it makes it feel more real», she utters as she downs a glass of vodka during our bar hop. She seems to love the fact that it’s the end of November and she can be sipping her drink outside. She loves Sonic Youth, Kim Gordon in particular, and her eyes sparkle as she speaks about their latest gig, something hard to digest when you are familiar with her DJing. As far as the last conversation we had, I think I was trying to explain what the familiar local “bomba” drink is: «Why the hell would someone do such a thing? ». Of course it is hard for someone who comes from somewhere like London to understand how a scene can be harmed by the deliberate mistakes of people working within it. Not everything in London is perfect though either; the UK capital’s classic Sunday parties are apparently facing problems due to the British X-Factor being aired at that time...

myspace.com/hannahanra thepixzine.co.uk

Text: Λουκάς Μέξης & Βαγγέλης Καμαράκης / Lucas Mexis & Vangelis Kamarakis - Photo: Ιωάννα Χατζηανδρέου / Ioanna Hatziandreou

• MY TOYS LIKE ME • electro panic

Οι My Toys Like Me είναι ο electro ήχος του Λονδίνου. Φωνητικά που μοιάζουν παιδικά από την ηλεκτρισμένη front-woman Frances Noon η οποία μαζί με τον Lazlo Legezer και τον Charlie Boud συνθέτουν το Λονδρέζικο τρίο που αυτή τη στιγμή αναζητά έναν καινούργιο «καυτό» ντράμερ. Το πρώτο τους άλμπουμ «Where We Are» ηχογραφήθηκε σε μια μικρή κρεβατοκάμαρα στο σπίτι του Lazlo και τα τραγούδια που προέκυψαν είναι μάλλον ακατάλληλα για ανηλίκους.

My Toys Like Me is the electro sound of London. Child-like vocals from Frances Noon, their “electrified” front-woman, who along with Lazlo Legezer and Charlie Boud consist the band who is currently looking for a “shit-hot drummer”. Their first album “ Where We Are” was recorded in a small bedroom in Lazlo’s house and the songs that came up are quite unsuitable for children. Πότε και πώς γνωριστήκατε;

Καθημερινοί ήχοι που έχετε χρησιμοποιήσει στα κομμάτια σας;

Frances: Συναντηθήκαμε το 2004. Δουλεύαμε σε ένα κινηματογραφικό πλατό και απλά κάναμε ο ένας τον άλλο να γελάσει.

Lazlo: Το πιο σημαντικό ήταν το γεγονός ότι ταιριάζαμε πολύ. Με την ίδια λογική επιλέξαμε και τον Charlie.

F: Που παίζει κιθάρα και μπάσο.

L: H Aluna (αυτό είναι το πραγματικό όνομα της Frances Noon) έβαλε μια αγγελία σε ένα website και ένα άτομο απάντησε. Για την ακρίβεια δύο άτομα απάντησαν. Ο πρώτος ήταν ένας τύπος χωρίς μπλούζα, με ξυρισμένο κεφάλι και τεράστια μπράτσα και ο άλλος ήταν ο Charlie. Συναντηθήκαμε και μιλήσαμε για κανένα δίωρο. Εντωμεταξύ εμείς ζητούσαμε μπασίστα και ο Charlie δεν ήξερε να παίζει μπάσο. Έπαιζε μόνο κιθάρα αλλά «ξέχασε» να μας το πει και όταν μας βρήκε φοβόταν ότι θα του ζητήσουμε να τον ακούσουμε στο μπάσο, αλλά εμείς απλά δεν ζητήσαμε να ακούσουμε τίποτα. (γέλια)

L: Δύο κουζινικά σκεύη σαν κρουστά. Αφρόλουτρο που συμπιέζεται ανάμεσα στα χέρια μου. Το τρίψιμο γυμνού δέρματος. Το κουταλάκι στο τσάι σου.(όπως μιλάει, ο Lazlo μιμείται όλους αυτούς τους ήχους με τη φωνή του και ακούμε ανύπαρκτες μπουρμπουλήθρες να σκάνε).

F: Ο ήχος που έκανε το sampler σου όταν κατέρρευσε.

L: Ένα Roland S-760 .Το είχα από το 1994. Και όταν χάλασε έκανε αυτόν τον ήχο και το κατέγραψα. Σαν κάποιος να ηχογραφεί τον εαυτό του τη στιγμή που τρελαίνεται. Το είχα 15 χρόνια και αυτό συνέβη μόνο μια φορά, την περίοδο που ξεκινούσαμε να δουλεύουμε για το άλμπουμ. Έμοιαζε με μια χορωδία που κάνει ζέσταμα. Υπέροχος ήχος. Ίσως θα έπρεπε να του δώσω ένα όνομα. Ποιος είναι ο ήχος του Λονδίνου;

F: Ο ήχος ανθρώπων που προσπαθούν να σωθούν και αποτυγχάνουν.

L: Μια σιωπηλή κραυγή. Ο ήχος ενός σταδιακού αφανισμού.

Η μασκότ σας είναι ένας ροζ ελέφαντας. Μιλήστε μου για αυτόν.

F: Ανήκει στον Lazlo και πρόσφατα του βρήκαμε ένα φίλο. Βρισκόταν έξω στο δρόμο και είναι μια αρκούδα. (Κοιτάζει τον Lazlo) Δεν την έχεις γνωρίσει ακόμα.

L: Δεν έχω ιδέα ποια είναι αυτή η αρκούδα για την οποία μιλάμε.

F: Την λένε Patty. Τον ελέφαντα πώς τον λένε;

L: Τον λένε Elephanec. Δεν είναι πραγματική λέξη αλλά σημαίνει μικρός ελέφαντας.

F: O Lazlo συλλέγει κάθε λογής αντικείμενα που έχουν πεταχτεί, από παιχνίδια και μουσικά όργανα μέχρι πραγματικά ζώα.

L: Με κάνεις να ακούγομαι λίγο σαλεμένος.

F: Αρκετά από τα μουσικά σου όργανα τα έχεις βρει, δεν τα ’χεις αγοράσει.

L: Αρκετά από τα έπιπλα μου τα έχω βρει.

F: Είναι σαν μια ανθρώπινη μηχανή ανακύκλωσης.

/46

Το Λονδίνο δεν ακούγεται και πολύ καλά! Που σας αρέσει να κάνετε live;

F: Σε αυτοσχέδια πάρτι σε εγκαταλειμμένες αποθήκες, στο Ανατολικό Λονδίνο.

L: Σε προσωρινά αυτόνομους χώρους. Όταν πηγαίνεις σε ένα club δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Πάντα κάποιος θα βρεθεί να σε αποτρέψει από το να κάνεις ένα σωρό πράγματα. Σας διασκεδάζει ο πανικός και το χάος που μπορεί να συναντήσετε σε τέτοια μέρη;

F: Το χάος ταιριάζει με τη μουσική μας.

L: Εφόσον γνωρίζεις ότι συμμετέχεις σε ένα τρελό μπάχαλο δεν έχει και τόση σημασία αν ο ήχος είναι απαίσιος, ή το μικρόφωνο δε λειτουργεί. Σε χαοτικές καταστάσεις μπορεί να πάνε όλα στραβά, αλλά με κάποιο τρόπο καταλήγεις να διασκεδάζεις περισσότερο και το ίδιο ισχύει και για τα τον κόσμο που μας ακούει.

F: Γιατί αν ο κόσμος είναι ήδη ανοιχτός απέναντι στο χάος, τότε είναι και ανοιχτός απέναντι στο χάος της μουσικής μας.

Text: Danai Alaska - Photo: Νικόλας Βεντουράκης / Nikolas Ventourakis

When and how did you meet?

Frances: We met in 2004. We were both working on a film set and we just made each other laugh.

Lazlo: Τhe fact that we gοt on so well is the most important thing possible. And we’ve had exactly the same attitude with Charlie.

F: Our guitarist and bass player.

L: Aluna (Lazlo refers to Frances) put one advert on one website and one person contacted us. Actually two persons contacted us. One was a topless, muscly, shaved-head guy. And the other was Charlie. He came around; we talked for about two hours.. We advertised for a bass player and he didn’t play bass, he played guitar. But he didn’t tell us that. And he was very worried that we were going to ask him to play bass when he came around. But we didn’t ask him to play anything at all.(laughing) What is the story behind the pink elephant?

F: He is Lazlo’s and we found him a friend as well. He was lying on the street and he is a bear. (Looking at Lazlo) You haven’t met him yet.

L: Actually I haven’t seen this bear we are talking about.

F: He is called Patti.

What is the name of the elephant?

L: Elephanec. It’s not a real word it just means little elephant.

F: Lazlo collects all things that are thrown away like real animals, or toys or musical instruments.

L: You make me sound a bit mad.

F: Well some of your musical instruments you didn’t buy - you just found them.

L: Some of my furniture, I found.

F: He is like a human recycling system.

What is the most unusual everyday sound you have used in your songs?

L: Two kitchen whisks as a percussion. Bath foam being squished between the hands. Rubbing my skin. (while he talks, Lazlo imitates all the sounds he describes) F: The sound of your machine crashing down.

L: The sound of my Roland S-760 sampler. I’ve had it since 1994. And when it crashed it made this sound and I recorded it. And that raw material ,which is like something having a recording of itself going mad ,was the only time it has done it in 15 years and it was just when we had started making the album. It made this sound that was almost like an orchestra or a choir warming up. Great sound.

I should give it a name maybe.

Can you describe the sound of London?

F: The sound of people trying to save themselves, failing.

L: A silent scream, the sound of slow extinction.

London doesn’t sound good! Where do you enjoy playing gigs?

F: In the old warehouses. There are a few still in east London.

L: Temporary Autonomous Zones. If you go to a club it is not really that.

Somebody is going to stop you from doing all kind of things there.

So you have fun embracing panic and chaos?

F: The chaos fits with our music.

L: Because you already know it is a crazy mess so it doesn’t matter that the sound is awful, or the mic. is cutting out . In a chaotic situation things go wrong and for some reason you just have more fun and the people who happen to be there definitely enjoy it more.

F: Because if people are already open to chaos then they are open to the chaos of our sound. myspace.com/mytoyslikeme

read more at ozonweb.com

• OFFICER KICKS • Officers in Panic

Οι Officer Kicks είναι από τα πιο ανερχόμενα ροκ συγκροτήματα της πόλης. Μέσα στο 2009, κατάφεραν να παίξουν στο Glastonbury, να κάνουν support στον Jarvis Cocker και την Juliette Lewis, ενώ ηχογράφησαν το καινούργιο τους άλμπουμ «Citywide Curfew» στα ιστορικά Dean Street Studios. Το όνομα τους προέκυψε από ένα τραγούδι τους, που πια έχουν βαρεθεί και αρνούνται να παίζουν στις συναυλίες τους. Συναντήσαμε τον Jamie Scallion, τον τραγουδιστή των Officer Kicks, στο Kings Cross σε ένα bar διπλά στοη Scala έναν από τους αγαπημένους του συναυλιακούς χώρους.

Officer Kicks ARE one of the most up and coming London based rock n’ roll bands. During 2009 they have been pretty busy. They played in a number of festivals, including Glastonbury, supported Jarvis Cocker and Juliette Lewis, and recorded their new album «Citywide Curfew» at the legendary Dean Street Studios. They got their name from one of their songs they refuse to play anymore. We met Jamie Scallion, Officer Kicks’ front-man, at Kings Cross at a bar next to Scala, one of Jamie’s favourite music venues. Πώς προέκυψαν οι Officer Kicks;

Όταν πηγαίναμε ακόμα σχολείο. Ο κιθαρίστας, που ήταν κολλητός μου, ήρθε μια μέρα στο σπίτι και μου είπε « Έλα να φτιάξουμε ένα συγκρότημα». Ψάξαμε για κιθαρίστα και ντράμερ ανάμεσα στους συμμαθητές μας και γίναμε όλοι μια παρέα. Από τότε είμαστε μαζί. Ήταν όνειρο σου το να παίζεις σε συγκρότημα;

Νομίζω ότι αν δεν έκανα κάτι καλλιτεχνικό θα είχα εκραγεί. Για να είμαι ειλικρινής, όμως, δεν περίμενα ότι η μπάντα θα γινόταν η κανονική μου δουλειά. Μίλησε μου για το καινούργιο σας άλμπουμ, το «Citywide Curfew».

Είναι πιο πολιτικό-θέτει κάποια ερωτήματα που καλούμαστε όλοι να απαντήσουμε. Δεν λέμε απόλυτα ότι κάποιος κόσμος την έχει δει λάθος, αλλά περισσότερο μας ενδιαφέρει να στρέψουμε την προσοχή σε ότι μας απασχολεί. Προσωπικά, ήθελα να το ονομάσουμε «Murder Land». Θεωρείς ότι βρισκόμαστε κάτω από περιοριστικό κλοιό;

Όχι, τουλάχιστον όχι ακόμα. Συμβαίνουν πάντως πράγματα που με προβληματίζουν αρκετά. Πιο συγκεκριμένα;

Νομίζω καλύτερα να αφήσω το άλμπουμ να μιλήσει για εμάς. Οι στίχοι των τραγουδιών ουσιαστικά εξηγούν τι ακριβώς σκεφτόμαστε σαν μπάντα αυτή την περίοδο. Δεν μπορώ να μεταφέρω το περιεχόμενο με λόγια. Έτσι κι αλλιώς δεν μου αρέσει να μιλάω τόσο πολύ για πολιτικά, αλλά ελπίζω πως ο,τι έχουμε να πούμε το λέμε μέσα από τη μουσική μας και με αυτό τον τρόπο κάποιοι άνθρωποι μπορούν να ταυτιστούν με εμάς.

Indie rock Ή’ rock n roll;

Ο πρώτος μας δίσκος, το «Six Grand Plot», είχε περισσότερες indie αναφορές. Η ηχογράφηση έγινε σε ένα στούντιο που ανήκει στους Oasis και όλος ο μουσικός εξοπλισμός τους ήταν εκεί. Οι κιθάρες του Noel ήταν τριγύρω. Επρόκειτο για ένα ιδιωτικό στούντιο και ήμασταν πολύ τυχεροί που μας άφησαν να παίξουμε εκεί. Το γεγονός ότι χρησιμοποιήσαμε το συγκεκριμένο στούντιο των Oasis, που είναι οι βασιλιάδες του indie, επηρέασε τον ήχο μας κατά πολύ. Το καινούργιο μας άλμπουμ είναι σίγουρα περισσότερο rock n’ roll.

/48

Πώς σας φάνηκε η ηχογράφηση του « Citywide Curfew» στα ιστορικά Dean Street Studios;

Ήταν μια απίστευτή εμπειρία. Όλοι αισθανθήκαμε το βάρος των μουσικών θρύλων που έχουν ηχογραφήσει εκεί. Φαντάσου, μια μέρα στο διπλανό στούντιο βρισκόταν ο Robert Plunt , άλλη φορά πέσαμε πάνω στον Graham Coxon (κιθαρίστας των Blur) και αν κοιτάξεις παλιότερα καλλιτέχνες όπως ο David Bowie έχουν περάσει από εκεί. Μπορείς να μας διηγηθείς την πιο rock n roll στιγμή σας τον τελευταίο χρόνο;

To Glastonbury ήταν μια πραγματικά rock n roll εμπειρία για εμάς. Ήμασταν headliners σε μια μικρή σκηνή, η οποία και πάλι ήταν σχετικά μεγάλη για μας . Αργήσαμε να φτάσουμε, έβρεχε καταρρακτωδώς, είχαμε αφήσει όλα μας έξτρα τα ρούχα στο βανάκι και απλά ανεβήκαμε στη σκηνή, όπως ήμασταν, εντελώς μούσκεμα. Έχετε πει ότι δεν σας ενδιαφέρει η φήμη και τα χρήματα. Τι είναι επιτυχία για τους Officer Kicks;

Για αρχή το να καταφέρεις να φτιάξεις μουσική. Το να έχεις κόσμο που κάνει 300 χιλιόμετρα για να σε δει να παίζεις. Το να είσαι κολλητός με τα παιδιά από το συγκρότημα σου και να τους αγαπάς-καλά χωρίς υπερβολές- (γέλια) αυτό νομίζω ότι είναι επιτυχία. Και πώς αντιμετωπίζετε το κομμάτι της δουλειασ;

Η μουσική βιομηχανία είναι μια περίεργη υπόθεση. Από τη μια πλευρά έχεις τη μουσική και από την άλλη τη δουλειά και υποτίθεται ότι πρέπει να συνδυάζονται με κάποιο τρόπο ενώ στην ουσία είναι δύο εντελώς αντίθετες έννοιες. Αν σκέφτεσαι τη μουσική πλευρά των πραγμάτων τότε τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά από αυτό που ζητάει η δουλεία. Η φήμη και τα χρήματα είναι η επιτυχία στο κομμάτι της δουλειάς και αυτό εμάς δεν μας ενδιαφέρει.

Panic on the streets of London?

Προτείνω να βάλετε The Clash να παίζουν.

Text: Danai Alaska - Photo: Polly Yuill

How did you end up playing in a band?

How was recording «Citywide Curfew» at Dean Street Studios?

We were at school together. Me and the lead guitarist were best friends and I remember him coming around to my mum’s house and saying: “Let’s start a band!” and so we asked around the school if there was a bass player and a drummer and they became our friends Ever since we’ve been together.

It was fantastic because all of us felt the weight of the amount of rock legends that have been through the doors. One day Robert Plunt would be there, in the studio next. So there he is! And then we would walk in the next day and there was Graham Coxon(Blur’s guitarist) . When you look back over the years artists like David Bowie used to record there and Bowie is certainly one of my heroes.

Well he is pretty much everybody’s hero.

Was it in your life plan to have a band?

I think I needed to be doing something artistic, otherwise I would have exploded. To be honest I didn’t realise it would become my job.

Main topics of your new album “City Wide Curfew”?

I think it is a little bit more political-sort of asking some questions of us all. Not really shouting out from the rooftops that anyone particularly has got it quite wrong. Just saying that we may want to look at some things. I wanted to call it “Murder Land”.

Can you recall any true rock n’ roll moments over the last year?

Doing Glastonbury was a true r’n’ r moment for us. We were headlining a pretty small stage but it was still quite big. We arrived late, in torrential rain. No change of clothes, we have left them at the van and we just went up on the stage as we were.

No money, no fame what is success for Officer Kicks?

Do you believe we should prepare for a citywide curfew?

I think no. Not yet. There are some things that are happening though that worry me personally.

What things?

I ‘d better let the record do the speaking because I think mainly the lyrics of the songs kind of dictate what the band is thinking at the moment. I don’t have the lyrical content talking wise. I perform, so I don’t think I am very good at speaking in interviews about politics necessarily. What I hope I can do is say something with the music and that might connect with some people.

Do you feel your music relates more to indie rock or to rock n’ roll?

I think the first record the «Six Grand Plot», which came out last year, was really a platform base for us and it was more of an indie rock record. We produced that to a studio that belonged to Oasis and Oasis had all their gear in there. All Noel’s guitars were there. It was a private studio and they didn’t let any bands play so we were very lucky that he let us do it there. I think that recording there, with Oasis being the kings of indie, we were much influenced. Our new album, though, is definitely more rock n’ roll.

If you manage to make music in the first instance and have people interested in listening to it that is success. If people drive over 300 miles constantly to see you perform. If you are still best friends with your band and you still love them-to some extent-(laughing) then that is success.

And what about business?

The music business is a funny thing. In one hand you have music and on the other hand you’ve got business and they are supposed to be coupled together, while they are totally opposites. So when you put them together they are strange bed fellows. If you think the music side of things then what is important can be very different to the business side of things. The fame and the money is the business side of the music industry and that is not really what interests us.

Panic on the streets of London?

It’s time to put The Clash on.

myspace.com/officerkicks

read more at ozonweb.com

• JENA THEO • london duo

Το σχεδιαστικό ντουέτο JENA.THEO, δηλαδή η Jenny Holmes, 29, από το Buckinghamshire, και ο Dimitris Theocharidis, 31, από τη Θεσσαλονίκη, είναι οι νικητές του τελευταίου «Fashion Fringe at Covent Garden 2009» με μια συλλογή εμπνευσμένη από γυναίκεια κινήματα σεξουαλικής απελευθέρωσης. Οι JENA.THEO κάλεσαν το OZON στο ολοκαίνουργιο studio τους (μέρος του βραβείου των 100.000 λιρών) που βρίσκεται στο Somerset House.

JENA.THEO (design duo Jenny Holmes, 29, from Buckinghamshire, and Dimitris Theocharidis, 31, from Thessaloniki, Greece) has won the “Fashion Fringe at Covent Garden 2009” with a collection inspired by women’s sexual revolution movements. JENA THEO invited OZON to their new studio at Somerset House. Σε έναν τόσο ανταγωνιστικό χώρο, όπως η μόδα, είναι πιο εύκολο να ανταπεξέλθει κάνεις όντας μέρος μιας ομάδας;

Do you believe that in such a competitive field as fashion collaborations have an advantage?

Jena: Όταν καταφέρεις να συνδυάσεις την προσωπική σου δημιουργικότητα με τη δημιουργικότητα κάποιου άλλου, τότε ναι, νομίζω ότι μπορεί μια ομάδα να έχει πλεονέκτημα στο χώρο.

Dimitris: Το βασικό στοιχείο κάθε συνεργασίας είναι η κατανόηση. Σεβασμός στις ιδέες του άλλου και υπομονή.

Jena: Και φυσικά χρειάζεται να κάνεις συμβιβασμούς. Πολλές φορές παρατηρείς το προσωπικό σου στυλ να προσαρμόζεται χωρίς καν να καταλαβαίνεις πως συνέβη κάτι τέτοιο.

Jena: There is your individual creativity and when you get that and combine it with the creativity of somebody you get on well and make a good business partnership with then it can [have an advantage].

Dimitris: The key ingredient in any collaboration is understanding as well as respect for each other’s work and patience.

Jena: And there are elements of compromise; you see your style adapting sometimes without even having realised it.

Είστε γεμάτοι κοινές αναφορές;

D: The main similarity we have is that we grew up in the same era.

J: We do have similar interests; we are both inspired by looking at periods of history and different time levels.

D: Η κυριότερη μας ομοιότητα είναι ότι μεγαλώσαμε την ίδια περίοδο.

J: Έχουμε και κοινές αναφορές. Κυρίως μας εμπνέει να κοιτάμε ιστορικές περιόδους και να εξετάζουμε διαφορετικές χρονικές στιγμές της ιστορίας. Ποία ήταν η ιδέα πίσω από τη συλλογή σας Α/Κ 2010, με τη οποία κερδίσατε το «Fashion Fringe at Covent Garden 2009»;

J: Είχε να κάνει με τη σεξουαλική επανάσταση των γυναικών ανά τους αιώνες. Πήγαμε πίσω στην Αρχαία Κρήτη και από εκεί μέχρι τη δεκαετία του 60 και την άνθηση του γυναικείου κινήματος. Αυτό που κυρίως μας ενδιέφερε ήταν να δημιουργήσουμε μια συλλογή , εμπνευσμένη από το παρελθόν, αλλά παράλληλα προσαρμοσμένη στα σύγχρονα δεδομένα. Στη συλλογή σας αυτή χρησιμοποιήσατε «παράδοξους» συνδυασμούς υφασμάτων και ιδιαίτερα αποκαλυπτικά κοψίματα . Προτιμάτε τις υπερβολικές δημιουργίες στην πασαρέλα από τα ρούχα που μπορούν να φορεθούν;

J: Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του JENA.THEO είναι ότι επιθυμούμε ένα συνδυασμό και των δύο. Δημιουργίες υψηλής ραπτικής, μοναδικά κομμάτια φτιαγμένα κατά παραγγελία και παράλληλα μερικά, πολύ εύκολα, εμπορικά κομμάτια. Τί να περιμένουμε από την επόμενη συλλογή σας; Έχετε καταλήξει σε κάποιο όνομα;

J: Για την επόμενη συλλογή κοιτάμε prints.

D: Θα είναι ένας εορτασμός του 20ου αιώνα.

J: Μπορεί να την αποκαλέσουμε «Times of Crisis» Βέβαια ο Dimitris δεν το γνωρίζει αυτό ακόμα (γέλια). Θέλουμε να γιορτάσουμε τον αιώνα που έχει περάσει καθώς φτάνουμε στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Εμπνευστήκαμε από περιόδους μεγάλων κρίσεων. Από τη Γαλλική επανάσταση, την ύφεση του 30’και την οικονομική κρίση των 90s. Πώς θα περιγράφατε το στυλ του Λονδίνου;

D: Έχει ποικιλομορφία. Το στυλ του Λονδίνου είναι ένα μωσαϊκό από διαφορετικές κουλτούρες.

J: Στο Λονδίνο ξεχωρίζει το street style. Οι άνθρωποι εδώ ξέρουν τι σημαίνει mix and match. Ένα κλισέ για τη μόδα που μπορεί να χρησιμοποιήσετε αν βρεθείτε σε πανικό;

D: «Η μόδα πεθαίνει νωρίς, γι’ αυτό τα πάντα συγχωρούνται.»

/50

Do you share similar cultural references?

What was the inspiration behind your S/S 2010 collection that won you the “Fashion Fringe at Covent Garden 2009”?

J: It was about the sexual revolution of women through the ages; we looked from ancient Crete in Greece all the way through to the 60s. We were interested in finding a way to adapt that into a range that is really wearable in the modern day.

In the aforementioned collection you favour a remarkable mixture of fabrics alongside unconventional cuts that expose a lot of bare skin; do you prefer extreme designs over wearable clothes?

J: I think the big thing about Jena Theo is that we want to do both. We really want to have an almost couture level of clothing and a made to order level and try to balance that with some very commercial pieces as well.

What should we expect from your new collection? Does it have a name yet?

J: For the next collection we are looking at print.

D: It is a celebration of the 20th century.

J: Maybe we can call it “Times of Crisis”, I haven’t told Dimitri that yet! We wish to celebrate the century that has just gone as we are coming up to the end of the 21st century. We have looked at times of crisis through the 20th century from the French resistance, the depression of the 30s through to the recession in the 90s.

How would you describe the London style?

D: It has got diversity; the style of London is like a mosaic of different cultures.

J: In London there is great street style; people have a very good sense of mix and match.

Can you share a clichéd phrase about fashion that you may use in the case of panic?

D: “Fashion dies early. That is why you have to forgive everything”.

carey.vnworks.net/jenatheo/ read more at ozonweb.com

Text: Danai Alaska - Photo: Νικόλας Βεντουράκης / Nikolas Ventourakis

• CHRIS HEADs • london city boy

O Chris Heads είναι ένα όνομα που ο κόσμος της μόδας γνωρίζει πολύ καλά. Από εκθέσεις στη National Portrait Gallery του Λονδίνου, σε δουλειές για το Elle UK, το GQ, το Wallpaper και πορτραίτα της Kylie Minogue, o Chris είναι ένας από τους πιο σημαντικούς φωτογράφους στο χώρο τα τελευταία χρόνια.

Chris Heads is a name that people in fashion know well. From exhibiting in the National Portrait Gallery in London to working for Elle UK, GQ, Wallpaper and taking portraits of Kylie Minogue; Chris is one of the most influential fashion photographers in the industry these days. Πότε και γιατί διάλεξες να δουλέψεις σαν φωτογράφος και τί έκανες πριν από αυτό;

When and why did you choose to work in photography and what were you doing before that?

Ασχολούμαι με τη φωτογραφία από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Επίσης έχω ασχοληθεί με τη ζωγραφική και το illustration αλλά τα τελευταία 12 χρόνια δουλεύω σαν επαγγελματίας φωτογράφος.

I have always done photography. I have a painting/illustration background too but for the past 12 years I have been working as a photographer.

Πώς θα περιέγραφες τον προσωπικό και επαγγελματικό σου χαρακτήρα;

Υπάρχει το άτομο που νομίζεις ότι είσαι, το άτομο που νομίζουν οι άλλοι ότι είσαι και το άτομο που είσαι πραγματικά. Οπότε θα έλεγα ότι πραγματικός διάλογος δε μπορεί να υπάρξει ποτέ. Δεν θυμάμαι αν αυτό το είπε ο Baudelaire ή ο Βολταίρος.

Elle UK, Harpers Bazaar US, GQ και η λίστα όσο πάει μεγαλώνει. Ποιο στοιχείο της δουλειάς σου την κάνει μοναδική;

How would you describe your personal and professional character?

There is the person you think you are, the person the others think you are and the person you really are. So there’s no such thing as a 2 way conversation.

Can’t remember who said that. Baudelaire or Voltaire?

Elle UK, Harpers Bazaar US, GQ and the list continues... What aspect of your work makes it unique?

Like everybody else, I am unique.

Όπως ο καθένας, έτσι κι εγώ είμαι μοναδικός.

What inspires you creatively? Who would you say have been your primary influences?

Τί σε εμπνέει δημιουργικά; Ποιός θα έλεγες ότι υπήρξε η μεγαλύτερή σου επιρροή;

Well if you look at stuff you did as a kid. You can tell it is the same person.

Nothing much changes so I guess the influences stay and you go round and round them.

Βλέποντας τα πράγματα που έκανα ως παιδί συνειδητοποιώ ότι δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Είμαι ακόμα το ίδιο άτομο και ό,τι με επηρέασε τότε με επηρεάζει και τώρα. Αν μπορούσες να διαλέξεις σαν επιτομή του Λονδινου ένα μοντέλο, μια τοποθεσία και έναν σχεδιαστή, τί θα διάλεγες;

Aυτά πάντα αλλάζουν κατά καιρούς. Ίσως ο McQueen από σχεδιαστές. Από μοντέλα παραμένει η Kate Moss. Άλλωστε είναι και η ίδια από το Λονδίνο, όπως και ο McQueen. Όσο για την τοποθεσία, το Loughborough junction εν έτει 1983. Πιστεύεις ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει τη δουλειά σου σε σχέση με το budget, περιορίζοντάς τη δημιουργικότητά σου;

Δε χρειάζεσαι budget για να είσαι δημιουργικός, και ειλικρινά δε νομίζω ότι τα ποσά που διατίθενται έχουν αλλάξει τόσο πολύ. Σίγουρα κάποιοι έχουν επηρεαστεί περισσότερο και δίνουν πιο μεγάλη έμφαση στο γεγονός, αλλά προσωπικά δεν εχει επηρεάσει καθόλου τη δουλειά μου.

If you could choose one model, one place, and one designer that, to you, epitomize London who and what would they be?

Always changing. Maybe it is still McQueen for me. Models? Don’t know no one has taken it from Kate Moss yet have they? Both of them Londoners, but of course they are much more. Place? Loughborough junction 1983.

Has the economic crisis affected your work? Minimized budget?

Have there been any limitations to your creativity?

You don’t need a budget to be creative and I m not sure the way things work has changed so much. I guess some places are talking about the crisis more than others, but personally it hasn’t affected my work.

What projects are you currently working on? Future plans?

Keep shooting magazines and personal work.

Don’t really think of things as projects.

Maybe try to spend more time in Paris.

Σε ποια projects δουλεύεις αυτή τη στιγμή; Μελλοντικά σχέδια;

Δε μου αρέσει να σκέφτομαι τη δουλειά μου σαν ανεξάρτητα projects, αλλά σαν σύνολο. Αυτή τη στιγμή συνεχίζω να φωτογραφίζω για περιοδικά αλλά και για προσωπικές μου συλλογές. Σκέφτομαι ίσως να προσπαθήσω να περάσω πιο πολύ χρόνο στο Παρίσι.

How influential was London culture in your career?

There is always a big element of being a product of your environment.

And that was mine. But I think if say David Lynch had grown up in Japan, he’d still be David Lynch. But he’d probably have a slightly different name.

Πόσο επηρέασε το Λονδινο και η κουλτούρα του την καριέρα σου;

Πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος και κατ’επέκταση η δουλειά του, αν ειναι καλλιτέχνης, είναι προϊόν του περιβάλλοντός του. Το Λονδίνο ήταν το δικό μου «περιβάλλον», αν και ειλικρινά θεωρώ ότι ο David Lynch, ακόμα κι αν μεγάλωνε στη Ιαπωνία, θα παρέμενε David Lynch. Ίσως με λίγο διαφορετικό όνομα.

/52

chrisheads.com Text: Matthew Zorpas - Photo: Chris Heads

OZON PRESENTS young london designers PHotography: nikolas ventourakis STYLING: MP MAKE-UP: Maria Papadopoulou using MAC Pro Hair: Akiko Kawasaki using L’ Oreal Professionnel Model: Melina (Select) Thanks to: BLOW PR FELICITIES PR CUBE PR MACHINE-A DIGITARIA

Right Page: Body suit and lace trousers S/S 2010 Collection, KTZ (kokontozai.co.uk)

Linen jacket S/S Collection Ada Zanditon (adaz.co.uk) Leather shoes S/S Collection 2010, Marjan Pejoski (marjanpejoski.com)

Silk dress with spider web embroidery Marjan Pejoski (marjanpejoski.com)

Dress with leather detail Ann-Sofie Hotot (annesophiehotot.com)

Lace dress Digitaria (digitaria.gr)

Cotton dress Romina Karamanea S/S 2010 (rominakaramanea.com)

Silk shirt Dean Quinn (deanquinn.com)

Silk dress with leather detail S/S 2010 Collection, Gemma Black Left Page: Wool jacket and trousers Gabriella Marina Gonzalez at MACHINE-A (machine-a.com)

Silk net dress with sequins Ioannis Dimitrousis (ioannisdimitrousis.com) Silk dress Avsh Alom Gur (avshalomgur.com)

• sibling • (kn)it’s made in England

Λίγα χρόνια πριν, τρία δημιουργικά κεφάλια αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια εταιρία με ανδρικά πλεκτά, έχοντας εμπνευστεί από την αγάπη τους για το πλεκτό ρούχο.

Aν και όλα τα παραπάνω είναι αλήθεια, το γεγονός παραμένει ότι δε μπορούν να εκφράσουν απόλυτα το προχωρημένο πνεύμα των SIBLING. Όταν ο Joe Bates, Sid Bryan and Cozette McCreery δημιούργησαν τους SIBLING είχαν σκοπό να φέρουν το πλεκτό ρούχο πάνω κάτω, έχοντας υπόψη τους ότι υπήρχε ένα τεράστιο κενό στην αγορά για ασυνήθιστα και ενδιαφέροντα αντρικά πλεκτά ρούχα. «Το πλεκτό ρούχο είναι σε γενικά πλαίσια λίγο βαρετό, κι εμείς θέλαμε να το αλλάξουμε αυτό» λένε οι ίδιοι οι SIBLING, που κατά τους ίδιους το όνομά τους ταιριάζει απόλυτα μια και είναι κάτι δυναμικό, που εκφράζει τόσο το πνεύμα της συνεργασίας τους, όσο και τη βαθιά φιλία τους, χωρίς να λείπουν βέβαια - όπως και σε πραγματικούς siblings (αδέρφια) οι φωνές και οι καυγάδες που όμως στο τέλος συμβάλλουν στις ιδιοφυείς δημιουργίες τους. Ήδη έχουν δείξει την τρίτη τους συλλογή στην εβδομάδα μόδας του Λονδίνου τον περασμένο Σεπτέμβριο που περιλαμβάνει ζακέτες με πούλιες και λεοπάρ prints, νεκροκεφαλές πάνω σε πουλόβερ, polo πουκάμισα και army jackets – όλα πλεκτά. Χαρακτηριστικό κομμάτι της συλλογής, είναι το Kurt Glam Grunge Beano, ένα πλεκτό ριγέ πουλόβερ, φόρος τιμής στον Κurt Cobain, και τα grunge 90s, για το οποίο χρησιμοποιήθηκαν εκατοντάδες μέτρα με κρύσταλλα Swarovski. Μαζί με την παρουσίαση των SIBLING στο fashion week, προβλήθηκε ένα video σε παραγωγή This is Real Art (thisisrealart.com) με collage από τη δουλειά του καλλιτέχνη Linder Sterling, αλλά και graffiti που βρίσκονται σε τοίχους του Ανατολικού Λονδίνου και απεικονίζουν κεφάλια ζώων πάνω σε ανθρώπινα

σώματα. Σίγουρα υπάρχει μια punk αίσθηση δεκαετίας 70-80, με πολύ χρώμα και εκκεντρικό electro ήχο που έχει σαν αποτέλεσμα ένα αξιοπρόσεκτο και άκρως ενδιαφέρον 3 λεπτο φιλμ. Ας είναι καλά το Youtube και το Vimeo χάρη στα οποία όλος ο κόσμος μπορεί να δει τα τελευταία σχέδια των SIBLING. Είναι επομένως εμφανές ότι κάποια μοτίβα επαναλαμβάνονται μέσα στα πλαίσια του πνεύματος των SIBLING, από τα πρωτοποριακά τους σχέδια, το Punk και τα τολμηρά χρώματα. Είναι επίσης εμφανές πως ένα τόσο μοντέρνο και πρωτοποριακό brand όπως οι SIBLING θα μπορούσε να είναι μόνο από το Λονδίνο, μια πόλη διάσημη για την ποπ κουλτούρα του. Οι ίδιοι οι SIBLING συμφωνούν ότι η εταιρία είναι πιστά Αγγλική: «Φυσικά είμαστε πάνω απ΄όλα Άγγλοι. Μεγαλώσαμε με αγγλική νεανική κουλτούρα και οι αναφορές μας είναι «βουτηγμένες» στην αγγλική κουλτούρα γενικά». Η Cozette, γνωστή ώς host στα γνωστά πάρτι Ponystep και Boombox στο Παρίσι και Λονδίνο, πιστεύει ότι η νυχτερινή ζωή στην κάθε μία από τις δύο πόλεις είναι τελείως διαφορετική: «Το να μεθάς, να πίνεις πολύ μπύρα και να φοράς εντυπωσιακά ρούχα είναι κάτι πολύ Βρετανικό, και εννοείται ότι επηρεάζει τη δουλειά μας». Και αν εσύ θέλεις να ζήσεις αυτό τον έντονο ενθουσιασμό του Λονδίνου, οι SIBLING προτείνουν ένα pint στο George & Dragon pub του ανατολικού Λονδίνου, Fish ‘n’ Chips στην Bistrotheque, και χορό μέχρι τελευταίας πτώσεως σε οποιοδήποτε πάρτυ του Richard Mortimer. Όλα αυτά αρκεί να έχεις μαζί σου ένα από τα πλεκτά τους κομμάτια, ακόμα και το καλοκαίρι. Είναι αυτός το Αγγλικός καιρός άλλωστε...

A few years ago three creative heads decided to launch a men’s knitwear label deriving from their passion for knitted garments.

Though all of the said is true, it doesn’t reflect the progressive spirit of SIBLING’s nature. I give it another go: When Joe Bates, Sid Bryan and Cozette McCreery founded SIBLING they wanted to give knitwear a kick in the arse.

There was a huge gap in the market for unusual, exciting and fun men’s knitwear.

“Knitwear on the whole is a bit boring” Sibling say, “and we want to change that. So the name SIBLING only makes sense. It sounds more dynamic and like something you could expand on in terms of collaboration and at the same time it phrases their deep camaraderie. But it also means getting into fights and shouting at each other like real siblings do, which in the end only adds up to their genius creations of clothes.

They showed their already third collection at London Fashion Week in September. The Spring/Summer season includes sequin leopard print Twinsets, skull optics on Bretons, Polo Shirts and Army Jackets - all knitted of course.

Hundreds of metres of Swarovski crystal cup chains were used on the Kurt Glam Grunge Beano, a stripy jumper rendering homage to Mister Cobain and 90s grunge.

A video was shown alongside the fashion week presentation produced by This is Real Art (thisisrealart.com). The collages featured in the film reference artist Linder Sterling’s work but also graffiti pieces to be found on East London’s walls, on which animal heads are put on people’s bodies. That in conjunction with a late 70s/early 80s Punk feel, lots of color and an eccentric electro sound and

/68

what you get is a mesmerizing, eye catching 3 minute film. Thanks to YouTube and Vimeo people all around the globe are able to see the trio’s latest knits.

By now you must clearly see that there are recurring motifs going on within the spirit of SIBLING, from edgy designs to Punk and bold colour schemes. One might wonder if a brand as modern and progressive as SIBLING can only be from London, a city famous for its leading subcultures. And indeed the three of them agree that the label is very English. “Of course” they add, “we are English, we grew up with UK youth cultures. Our references are steeped in English culture.”

Cozette, famous for working the door at influential Ponystep and BoomBox parties in Paris and London, thinks that going out in these two cities is very different: “getting drunk, having lots of beer and wearing flamboyant outfits is very English. And of course that influences our work.”

And if you want to feel London’s flamboyance and excitement as well, SIBLING recommends to have a pint at East London’s George & Dragon Pub, Fish n’ Chips at Bistrotheque and a dance at any Richard Mortimer party. And bring yourself a nice piece of knitwear. Even in the summer. English weather, you know... siblinglondon.com

Text: Oliver Arlt - Artwork provided by SIBLING

Photography Mariana Bisti

LOOK

Photographer: George Katsanakis (Smile) Styling: Sissy Souvatzoglou Hair: Michalis Tzivitzides (Smile) Makeup: Thalia Tzaneti (Smile) Styling Assistant: Irida Dinou Photographers Assistant: Dimitris Katsanakis (Smile) Production: Alexandra Petsetakis Models: Lotte (D Models), Juan Valentin (Ace Models), Nomi (Ace Models)

Lotte wears: Silk bodysuit: Diesel | Kimono: Τα ρούχα του Βασιλιά | Σκουλαρίκια / Earring: Μartinewester (Sorbet) | Κολιέ / Necklace: Stylist’s own | Μποτάκια / Ankle Boots: Paul & Joe (Lakis Gavalas. SA)

Juan wears: Σακάκι / Blazer: Scotch & Soda (Sodium) | Μπλούζα / Top: Fishbone (Vallis & Vallis) | Παντελόνι / Trousers: Humor (MONOI) | Σκούφος / Ski-mask: Bataleon (PRO RAD) Lotte wears: Γούνινο Γιλέκο / Fur Gilet: (BSB) | Φόρεμα / Dress: SS (Shop) | Φουρό / Tutu: Moshou (Moswear for Dance) | Ρολόι / Watch: KR3W (PRO RAD) Γιακάς / Collar: Designers Remix Collection by Charlotte Eskildsen (Shop) | Γαλότσες / Wellington Boots: Stylist’s own

Lotte wears: Σακάκι / Blazer: Frankie Morello (Lakis Gavalas. SA) | Φόρεμα / Dress: Religion (Shop) | Φόρμα / Tracksuit: LAK (Lakis Gavalas. SA) | Μποτίνια / Ankle Boots: Paul & Joe (Lakis Gavalas. SA) | Κολιέ / Necklace: Accessorize Juan wears: T-shirt: Ringspun (Prime Timers) | Γιλέκο / Waist-coat: Diesel | Παντελόνι / Trousers: Levi’s Μπουφάν / Coat: Scotch & Soda Hellas

Lotte wears: Μπουφάν / Coat: Meatfly (PRO RAD) | Εσώρουχο μωβ / Purple underwear: Playful Promises (Shop) | Εσώρουχο πράσινο / Green underwear: Playful Promises (Shop) | Πέδιλα / Shoes: Charlotte Olympia (Sotris)

(left) Lotte wears: Γούνινο Σακάκι / Fur coat: BSB | T-shirt: Levi’s | Κολάν / Leggings: Kitson (ELMEC) Πέδιλα / Shoes: Charlotte Olympia (Sotris) (top) Juan wears: Jacket: Lois (Premium Gifts) | Κολάν / Leggings: Ann Molinary (Lakis Gavalas. SA) Παπούτσια / Shoes: Supra (PRO RAD) | Βραχιόλι / Βracelet: Accessorize | Δαχτυλίδι / Ring: Μartinwester (Sorbet)

Nomi wears: Σακάκι / Blazer: Liu Jo (Shop) | Φόρεμα / Dress: Τα ρούχα του Βασιλιά | Κάπελο / Hat: Stylist’s own Κουκλάκι λούτρινο / Teddy-bear: Andreas Linzner (Shop) Lotte wears: Κάπα / Cape: Digitaria | T-shirt: Liu Jo (Shop) | Jeans: John Enzo | Μποτάκια / Boots: ASH (Sorbet) Κολιέ / Necklace: Accessorize | Ρολόι / Watch: Nemesis (MONOI)

Lotte wears: Μπουφάν / Coat: Diesel | Εσώρουχο / Underwear: Diesel | Φουρό / Tutu: Moshou (Moswear for Dance) | Μπότες / Boots: Ash (Sorbet) | Mask / Μάσκα: Accessorize

Juan wears: Σακάκι / Blazer: Diesel | Πουκάμισο / Shirt: Diesel | Εσώρουχο / Underwear: Diesel | Bow tie: Richmond (Lakis Gavalas. SA) | Παντελόνι / Trousers: Diesel | Γυαλιά / Glasses: MONOI | Καπέλο / Hat: Stylist’s own

Lotte wears: Bolero: Deux Hommes | Poncho worn as skirt: Traffic People (Shop) | Καλσόν / Tights: Accessorize | Μποτίνια / Αnkle Boots: Paul & Joe (Lakis Gavalas. SA) Ρολόι φορεμένο σαν κολιέ / Watch worn as necklace: Nemesis (MONOI) | Ρολόι / Watch: Nemesis (MONOI)

Lotte wears: Αδιάβροχο / Rain coat: Stylist’s own | Σουτιέν / Βra: DSQUARED (Fena Fresh) | Παντελόνι / Pyjama: Animal | Γαλότσες / Wellington Boots: Animal | Κολιέ / Necklace: Dries Van Noten (Sotris)

• BEAUTY • london scent

DAPHNE H Daphne Guinness εκφράζει απόλυτα αυτό που το Λονδίνο αντιπροσωπεύει: Εκκεντρικότητα, ενθουσιασμό, εκλεκτικότητα. Είναι ένα style icon που ενώ σχεδιαστές όπως ο Alexander McQueen τρελαίνονται να ντύνουν, εκείνη δείχνει την προτίμηση της στις εκτπώσεις του Topshop. Το νέο της επώνυμο άρωμα “Daphne” για το οποίο συνεργάστηκε με την Comme Des Garçons, είναι τόσο εκλεπτυσμένο, όσο κι εκείνη με νότες πικρού πορτοκαλιού και άγριου τριαντάφυλλου που θυμίζουν το πνεύμα της πόλης στην οποία ζει. Το Λονδίνο.

Daphne Guiness is what London is about: eccentric, exciting, eclectic. She’s the kind of style icon who designers like Alexander McQueen clamor to dress her, yet she prefers discount stores like Topshop.

Her new eponymous fragrance, “Daphne,” on which she collaborated with Comme Des Garçons is as sophisticated as she is, with bitter orange, and tuberose notes, invoking the spirit of the city she lives in. London.

/88

PHOTOGRAPHER Vicki Churchill MAKE UP ARTIST & STYLING Maria Papadopoulou HAIR STYLIST Chrysostomos Chamalides (with Shu Uemura Art of Hair products) CLOTHES Net body, Mary Quant (www.ebay.com) FACE HD Primer, No. 00 Neutral HD Foundation, No.118 Flesh and Strass, No.11 Crystal, No. 15 Capri Blue, No. Siam Red, all Make Up For Ever (Sephora) EYES Aqua Creamliner, No.01 Matte Black Smoly Lash Mascara, No. 01 Black, both Make Up For Ever (Sephora) LIPS Liquid Lip Color, No.13 Raspberry, Make Up For Ever (Sephora)

Text: Τίνα Σαρδελά / Tina Sardelas

• TRENDS • London essentials

01

02

03

04

05

06

07

08

09

/90

10

11

12

13

14

15

16

17

18

01. Andy Warhol (Shop) // 02. Andy Warhol (Shop) // 03. Pepe Jeans (Shop) // 04. ONITSUKA TIGER ULTIMATE 81 // 05. Sessún (Antonios Markos) // 06. FREESOUL // 07. Ben Sherman (Shop) // 08. Sessún (Antonios Markos) // 09. ONITSUKA TIGER MEXICO 66 // 10. Pepe Jeans (Shop) // 11. Pepe Jeans (Shop) // 12. Ben Sherman (Shop) // 13. Rare (Shop) // 14. Freesoul (ATTICA) // 15. Freesoul (ATTICA) // 16. Swear (Shop) 17. John Enzzo // 18. John Enzzo

• NEW FACES • London Girls PHotography: nikolas ventourakis STYLING: Maria Papadopoulou MAKE-UP artist: Mia Yang with MAC Holiday Collection Hair stylist: Akiko Kawasaki with L’ Oreal Professionnel Models: Ruby Tuesday, Laura Paine & Katie Whitley (Select)

Ruby Tuesday

age:18

SELECT

Βρίσκομαι στο Λονδίνο: σχεδόν ένα χρόνο.

Πανικός… σε ένα εργοστάσιο που φτιάχνει κέικ.

I’ve been in London for: almost a year.

I love panic in... a cake factory.

Ruby wears: Sequin bandeau dress Kate Moss Limited Edition Collection (Topshop) Bracelets Freedom (Topshop) Sandals “Primal” by Boutique (Topshop) /92

• NEW FACES • London Girls Laura Paine

age:18

SELECT

Βρίσκομαι στο Λονδίνο: δύο μήνες.

Πανικός… στην ντίσκο.

I’ve been in London for: two months.

I love panic in... a disco.

Laura wears: Embellished bodycon dress Christopher Kane (for Topshop)

Katie Whitley

age:16

SELECT

Βρίσκομαι στο Λονδίνο: λατρεύω το Λονδίνο και έρχομαι όσο πιο συχνά μπορώ.

Πανικός… δεν μου αρέσει ο πανικός.

I’ve been in London for: I love London and come down as often as I can.

I love panic in...

I don’t do ‘panic’.

Katie wears One shoulder lace dress Christopher Kane (for Topshop) Bracelets Freedom (Topshop) /94

Ρένα Ανούση-Ηλία

ARTOWER Roof Project Gallery

Υδατογραφία-Χαρακτική Εγκαίνια: 10 Δεκεμβρίου 09, 20.00-23.00

9 Δεκεμβρίου 09, 20.00-23.00

7ος

Small is Smart

2009

5ος

2ος

Ομαδική έκθεση έργων μικρών διαστάσεων

Eγκαίνια: 9 Δεκεμβρίου 09 , 20.00-23.00

Θανάσης Σπηλιόπουλος

6ος

Artnet Galleries Erato Ημέρες και ώρες λειτουργίας εκθέσεων Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή 15.00-20.00 Σάββατο 12.00-16.00

Κατερίνα Κωνσταντινίδη Performance

A.A.A. Avantgart Gallery

Artnet Galleries Ourania

ARTOWER LABORATORY Gallery

ς 9ος

Studio notes-Ασκήσεις επί χάρτου

Eγκαίνια: 9 Δεκεμβρίου 09 , 20.00-23.00

Μιχάλης Παπαδάκης

Χαρακτική-Μικρογλυπτική-Σχέδιο

Eγκαίνια: 9 Δεκεμβρίου 09 , 20.00-23.00

Small is Smart

2009

Ομαδική έκθεση έργων μικρών διαστάσεων

Eγκαίνια: 9 Δεκεμβρίου 09, 20.00-23.00

Εκτός ωραρίου,κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης

www.artower.gr

*Διάρκεια εκθέσεων: 9-30 Δεκεμβρίου 09

• POINTS DIRECTORY • ΑΘΗΝΑ Booze Cooperativa Hell’s Kitchen, Μαγκαζέ, Pepe Jeans, Pop, Baba Au Rum, Café 46, It, Costa Coffee, Six Dogs, Pairi Daeza, Πρίζα, Use Bar, Higgs, Levis Store, Apartment, Discobole, Art Hotel ΚΟΛΩΝΑΚΙ Miss Sixty& Energie, Κομμωτήριο Gino, Circus, Janetto’s, Βρακί, Tribeca, Rosebud, Siran, Μουρλοκούκου, Σκουφάκι, Be Seen, It, Αλεα, Underground, Sotris, Freeshop, Miss Sixty/Εnergie, Antonios Markos, Heel, Parthenis, Catalogue, Cop.Copine, Carla G, .Lak, Art Wear Dimitriadis, Pepe Jeans, Nine Below, Diesel, Embassy Filmnet Odeon, Αστρολάβος Artlife, Costa Coffee, Kartell, Αστρολάβος, Lena Katsanidou, Ράτκα, Αμαλία Αυγέρη, Preview, Number 3, Lillypute, Koukoutsi, Ίζημα, Mommy, Christos Costarellos, Κοαν Βιβλιοπωλείο, Rere Papa, Χημείο, Ifa. ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ/ΠΛΑΚΑ Shop 112A, Sublime, Diesel, Prime Timers, Bench, Red Light District, Inoteka (Οινοθήκη), Taf, Fnac, Staff Jeans & Co., ΣΥΝΤΑΓΜΑ/ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Νικης Café, Staff Jeans & Co., It, Obi, Orfanidis, Elevensouls, Joe Weider, Chroma, Capu Bar, Bartesera, Diesel & More, Evergreen, Ιανός, Odeon Όπερα. ΨΥΡΡΗ Still Café, Xippas, Ακτο Βιβλιοθήκη, Μofu, Occhi, Philipp, Amp, Epidemic, Abused, Soul, Formika Design, Scanner, Color, Lazy Dayz, Yoga Bala, A.Antonopoulou. Art, Αδ, Central Hair Company. ΕΞΑΡΧΕΙΑ Skiadopoulos, Play House, Πρωτοπορία, Vinyl Microstore, Κόκκοι Café, Φασόλι, Χάρτες, Ίντριγκα, Wunderbar, Barbara’s Food Company, Cheap Art, Cook-Coo Food, Tube, Φασόλι. ΓΚΑΖΙ The Hive, Hoxton, Νηπιαγωγείο, Mamaca’s, Mayo, Tapas, Fantaseed, Blue Train, Meli Meli, Swing Bar. ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ/ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ Bios, Nixon, Belafonte, Rebecca Camhi Gallery. ΓΛΥΦΑΔΑ Μiss Sixty & Energie, Prime Timers, Slick Bitch, Free Shop, Carla G., Phat Sole, Diesel, New Cult-Undergound, New Cult-Fashion, New Cult-Extreme, Miss Sixty, Κομμωτήριο Gino, Gym Tonic, .Lak, Τριπτυχο, Fornarina, Petros C., Best O. ΠΑΓΚΡΑΤΙ Diesel & More, Prime Timers, Petrohair, Staff Jeans & Co., Frozen Wave, Ακαδημια Φωτογραφιας, Andreas Hasiotis Hair Style. ΘΗΣΕΙΟ Loop, Bernier/Eliades, Καφενείο Θησείο, Σταύλος. ΜΑΡΟΥΣΙ Frozen Wave - The Mall, Costa Coffee, Kartell, Viale, Frozen Wave, Αdidas Golden Hall, Diesel & More, Prime Timers, Diesel - Golden Hall, Staff Jeans & Co. The Mall, Diesel - The Mall, Levi’s - The Mall, Fnac - The Mall, Paul Frank - The Mall, Animal - The Mall. ΚΗΦΙΣΙΑ Parthenis, Diesel, 21 The Fashion Market, Semiramis, 21 Kifisia, Carla G., Paul Frank, Sublime, Miss Sixty & Energie, Kix. ΠΑΤΗΣΙΩΝ Bado, Diesel. ΧΑΛΑΝΔΡΙ Frock & Roll, Cake, Be Seen, Diesel, Prime Timers, .Lak, Best O. ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΑΒΙΛΗ Paloma Negra, Μπρίκι. ΚΟΥΚΑΚΙ Microcosmos. ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ Ίδρυμα Δεστε. ΚΥΨΕΛΗ Select. BΟΤΑΝΙΚΟΣ Αθηναις. KΟΛΩΝΟΣ Bado. ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ Dressing Bar. ΓΑΛΑΤΣΙ Diesel. ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ Ποτοπωλείο, Ιλεάνα Τούντα. ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ Prime Timers, Sempre, Cake, Best O.

/96

ΤΑΥΡΟΣ Shop&Trade, Prime Timers, Prime Timers - Athens Heart, Staff Jeans & Co. Athens Heart, Easy Espresso Café - Athens Heart, ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ Sae Athens. ΦΙΞ Θέατρο Του Νέου Κόσμου. Xiλton Κομμωτήριο Beauty. Καλλιροης Micro X Treme. Ρουφ Μουσειο Μπενακη. ΑΙΓΑΛΕΩ Diesel. Μελισςια Petrogaz. Ίλιον Oilresto, Room 96. ΑΧΑΡΝΑΙ Athlorama ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Neighborhood, Nine Eleven. Ν. ΨΥΧΙΚΟ Αλέα, Free Shop. ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗ Γιώργος Καρδαράς, Best O. ΚΑΛΛΙΘΕΑ Pagosmio. ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ Prime Timers, Pop Up. ΠΑΛΑΙΟ ΦΑΛΗΡΟ Billabong, Levi’s Store, Costa Coffee, Guebla Trade. ΚΑΛΛΙΘΕΑ Prime Timers, Skunkworks, Diesel. ΚΟΡΥΔΑΛΟΣ Prime Timers. ΜΟΣΧΑΤΟ Φιλων-Δωρημα, Gatzelis. ΔΑΦΝΗ Fida Sport. ΚΑΜΙΝΙΑ First. ΠΕΙΡΑΙΑΣ Lemon, Diesel, Nodus, .Lak, Prime Timers, Staff Jeans & Co., Nodus Style Bar ΑΡΤΑ Bakagiannis Jeans ΒΕΡΟΙΑ Gab-Plus ΒΟΛΟΣ Prime Timers ΔΡΑΜΑ Prime Timers ΗΡΑΚΛΕΙΟ Παγοποιείο ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Καταστήματα Abracadabra, Adidas Originals Store, Anthropology, Boyz Room, C yes D, Carla G, Design Plus Galanis, Diesel, El Fumo, Fena Fresh, Kartell, .Lak, Lola Mundo, Mac, Micro X Treme, Modus Vivendi, Prime Timers, Ράνια Ξανθοπούλου, Σπανίδης, Soho Soho, Ultra, Underground Εστιατόρια, Καφέ, Bars, Clubs 35, Θερμαϊκός, Ολύμπιον, Όμιλος, Allos Mondo, Elvis, Lori M., Pastaflora, Darling!, Playhouse, Ruby Tuesday, Social, Stretto, Zuka Διάφορα ΙΕΚ Δέλτα, Μύλος, Ολύμπιον, Ansura Fitness, Art House, Gallery Kalfayan, Gallery Terracotta, Joint, Nestor Yannakis Coiffure, Patsis, Republic Radio 100,3fm, Z3, Joint ΝΕΑ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ Fine Day ΙΩΑΝΝΙΝΑ Bakagiannis Jeans ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ Spell-bound ΚΑΤΕΡΙΝΗ Prime Timers ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ Point13 ΚΙΑΤΟ Prime Timers ΚΟΡΙΝΘΟΣ Prime Timers ΚΥΘΗΡΑ Καφενείο Αστικόν ΛΑΜΙΑ Prime Timers ΛΑΡΙΣΑ Το Κουτί Της Πανδώρας, De Tox, Cube, g, Glam, Mellow Yellow, Must Next Generation, O, People, Playhouse, Selly Fellous ΜΥΚΟΝΟΣ Scala Shop Gallery, Puma ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ Slide Urbanwear ΝΑΥΠΛΙΟ Obbi Photogallery ΠΑΤΡΑ Καταστήματα Φωτογραφία Τσακανίκας, Diesel, Firme, Genious, .Lak, Octopus, Play Maker, Prime Timers Εστιατόρια, Καφέ, Bars Bara Rara, Dolce, Kokoriko, Pas Mal, Si Doux, Square 34, Sud Αίθουσες Τέχνης-Διάφορα Ελευθερουδάκης, Πολυχώρος Millenioum ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ Prime Timers ΣΕΡΡΕΣ Prime Timers ΧΑΛΚΙΔΑ Prime Timers ΧΑΝΙΑ Καταστήματα Extreme Εστιατόρια, Καφέ, Bars Δύο Λούξ, Metropolitan, Ντεμέκ, Το Μικρό Καφέ Διάφορα Hair Lab OZON EUROPE AMSTERDAM Lucky Strike, The Otherside BARCELONA La Veronica, BERLIN Nice & Fit Gallery, Sankt Oberholz STOCKHOLM Petsounds

adidas originals

t: 210 6837837

adidas performance

t: 210 8930800

αθανασοπουλος

τ: 22950 22625-7

αntonios markos

τ: 210 7218712

boardsports

t: 210 9859685

body talk

t: 210 3400000

bsb

t: 210 2509000

diesel

t: 210 6021900

DRAGOSTA T. 210 2236290 elmec sport

t: 210 9699300

fashion distribution

t: 210 9635000

fena fresh

t: 2310 257447

fena fresh mediterranean cosmos

t: 2310 474032

free shop

t: 210 3641308

JOHn enzoo

t: 2310 951616

KANELLAKIS GROUP T: 210 5785400

levi ‘s t: 210 6873501 lyc sac micro x treme MONOϊ PROJECT distribution new cult

t: 210 2817528 t: 2310 240832/210 9220939 τ: 210 8943336 t: 210 9601018-9

nike hellas

t: 210 9464400

ATTRATTIVO

t: 210 2853813

PREMIUM GIFTS (LOIS)

t: 210 8943336

prime timers

t: 210 5765920

pro-rad

t: 210 9950891

SKIADOPOULOS

t: 210 3818301

3GUYS

t: 210 2846440

SHOP T: 210 3231683 shop & trade

t: 210 5231683

SIXTY HELLAS

t: 210 5231681

SCOTCH & SODA HELLAS

t: 210 5773344

sotris

t: 210 3610662

sportservice T: 210 8955213 staff jeans & co. terra

t: 210 2514800 t: 210 2755790

top trends

t: 210 9689120-2

HYPE

t: 210 2586380-1

vallis & VALLIS

t: 210 2236290

vf hellas

t: 210 6198650

JOHN ENZZO

t: 2310 951616

2xm

t: 210 8079726

55DSL

t: 210 6021900

FASHION/ MUSIC/ ART/ INSANITY. OZONWEB.COM

• P.L.US. • people like us

LONDON PARTIES ponYstep, Caligula & DALSTON SUPERstore.

/98

Photos: Darrell Berry, Christopher James & Gleison Paulino