OZONRAW105_ROADS_0214-0314

I S S U E 1 0 5

F E B R U A R Y m a r c h 2 0 1 4

ROADS

1

2

ch e ck out

h s e r f e h t

4 1 S S ctions n o z o . w ww

m o c . e u boutiq

e l l co

the new fashion e store selected designers + brands for selective people www.ozonboutique.com

cover photo by Masami naruo Make up & Styling Maria Papadopoulou hair Stylist Jun takagi using bumble and bumble Model Mariana Vansuit (neXt)

OZON RAW ΦΕΒΡΟΥΑΡΟΣ 2014 ΜΑΡΤΙΟΣ 2014 Τεύχος 105

OZON RAW FEBRUARY 2014 MARCH 2014 Issue 105

μηνιαία δωρεάν έκδοση / ΑΘΗΝΑ

monthly publication / ATHENS

Εκδότης Γιώργος Κελέφης Αρχισυντάκτρια Νέλλυ Σκουφάτογλου info@ozonweb.com Art Director Δημήτρης Κουρκούτης art@ozonweb.com Fashion Editor Μάνος Τζότζος fashion@ozonweb.com Finance Manager Βασίλης Σούρτης Beauty Editor Μαρία Παπαδοπούλου, Λονδίνο

Publisher Yorgos Kelefis Editor in Chief Νelly Skoufatoglou info@ozonweb.com Art Director Dimitris Kourkoutis art@ozonweb.com Fashion Editor Μanos Jojos fashion@ozonweb.com Finance Manager Vasilis Sourtis Beauty Editor Maria Papadopoulou, London

Συνεργάτες Μανώλης Κρανάκης, Νατάσσα Παπαχρήστου, Δάφνη Ανέστη, Μαρία Άντελμαν, Βαγγέλης Καμαράκης, Δέσποινα Ραμαντάνη, Βίκυ Φλώρου, Εύα Γουβιανάκη

Contributors Manolis Kranakis, Natasha Papachristou, Dafni Anesti, Maria Antelman, Vagelis Kamarakis, Despina Ramantani, Vicky Florou, Eva Gouvianaki

Φωτογράφοι Γιώργος Μαυρόπουλος, Θοδωρής Μάρκου, Γιώργος Μαλεκάκης, Νικόλας Βεντουράκης, Γιώργος Καπλανίδης, Κώστας Αυγούλης, Δημήτρης Σκουλός, Κώστας Σταυρόπουλος, Χρήστος Τζίμας, Κωνσταντίνος Καρτελιάς, Λάμπρος Τυρλής, Winter Vandenbrick, Aleksa Chrysidi, Masami Naruo

Photographers Yiorgos Mavropoulos, Thodoris Markou, Yiorgos Malekakis, Nikolas Ventourakis, Yiorgos Kaplanidis, Costas Avgoulis, Dimitris Skoulos, Kostas Stavropoulos, Cristos Tzimas, Konstantinos Kartelias, Labros Tyrlis, Winter Vandenbrick, Aleksa Chrysidi, Masami Naruo

Απόδοση-επιμέλεια σε Ελληνικά - Αγγλικά Μάκης Παπασημακόπουλος Fashion Interns Ιωάννα Καραγιώργου Δανάη Τερζάκου Λάζαρος Τζοβάρας

English - Greek adaptation Μakis Papasimakopoulos Fashion Interns Ioanna Karagiorgou Danae Terzakou Lazaros Tzovaras

Σύμβουλος έκδοσης Σπύρος Βλάχος

Editorial consultant Spyros Vlachos

Ιδιοκτησία- Διεύθυνση Γιώργος Κελέφης – Εκδόσεις Contempo, Aγίου Μάρκου 29, 10560, Αθήνα Τ: 210 3634009 F: 210 3634008 E: info@ozonweb.com www.ozonweb.com twitter.com/ozonmagazine facebook.com/ozonmag Κωδικός Εντύπου 7915 Επιτρέπεται η αναδημοσίευση ή η αναπαραγωγή του περιοδικού μόνο με άδεια του εκδότη.

Address Yorgos Kelefis – Contempo Publications, Agiou Markou 29, 10560 Athens, Gr, T: 210 3634009 F: 210 3634008, E: info@ozonweb.com, www.ozonweb.com twitter.com/ozonmagazine facebook.com/ozonmag This magazine cannot be republished or reproduced without the permission of the publisher.

2

Back from the 90s Tri r nomic XT T2 Plus

cOntentS 6 eDitORiAl unfORgettAble 8 10 fROM thiS MOMent WiSh liSt 2014 12 18 fneWS tRenDSPOtting 20 24 PAtRiciA VOulgARiS KARiOfylliA KARAbeti 28 30 efi gOuSi AnDReAS AngeliDAKiS 32 34 Mu tunc neVeR fOunD OuR WAy 41 34 Mu tung fROZen tO MySelf 51 58 beAuty A cAVe in 60 68 ZAcK SecKleR MAi-giDAh S/S 2014 70 71 KAytRAnADA PlAStic flOWeRS 72 73 JuliAn ZigeRli AuDiORAMA 74 76 neW fAceS SelectiOnS 78 80 PluS

4

Shop & Trade S.A. + 30 210 340 8400

Photo by Patricia Voulgaris

editO rial

Ο κόσμος κυλάει κάτω από τα πόδια μου και από ψηλά μου φαίνεται λίγος. Τελευταία βλέπω πολλές γέφυρες. Κάποιες από αυτές τις διασχίζω, άλλες πάλι τις χαζεύω και τις παρατηρώ ενώ αλλάζουν χρώματα μέσα στο σκοτάδι. Δεν ξέρω αν αυτό σημαίνει κάτι. Δεν βλέπω όνειρα. Δεν πιστεύω στους συμβολισμούς. Απλά θυμάμαι πιο έντονα τη στιγμή που μπήκα σε ένα ξένο σπίτι και από το παράθυρο στο σαλόνι, είδα την πιο περίεργη όψη της πόλης. Αφιλόξενη και ταυτόχρονα μαγευτική, ψυχρή και συνάμα οικεία. Περπατάω ξανά στους δρόμους και βλέπω τα πρόσωπα των ανθρώπων. Ισως να έχω μπερδέψει τις πόλεις πια, αλλά οι δρόμοι τους έχουν μεγαλύτερη σημασία. Σκέφτομαι πως αυτό που μας κρατάει ζωντανούς σε μια πόλη, δεν είναι άλλο από την εναλλαγή των συναισθημάτων περπατώντας τους δρόμους της. Διστακτικότητα, χαρά, περιέργεια, άγχος, ελευθερία, έκπληξη. Ζωή.

6

A.L.E.

un forget table

Τ

ους έχω δει μόνο μία φορά live και σίγουρα δεν είναι αρκετή. Τότε έμαθα ότι το Portishead είναι μία πόλη δυτικά του Bristol, ότι σε ένα φορτηγάκι μπορούν να χωρέσουν 19 άτομα, ότι το trip hop έχει και μελωδικά dub και τότε ένιωσα τη φωνή της Beth Gibbons να σκάει σαν βόμβα στα αυτιά μου με την ιδιαίτερη χροιά της που δεν υστερούσε σε τίποτα από την ηχογραφημένη εκδοχή της. Όλα ξεκίνησαν με το “Dummy”, το 1994, και όλα επιστρέφουν ή καταλήγουν σε αυτό, γιατί σε κάθε περίπτωση το πρώτο άλμπουμ των Portishead παραμένει αξέχαστο. Όλα ξεκίνησαν με κομμάτια όπως το “Roads”. Ακόμη κι αν ακολούθησαν άλλα τρία άλμπουμ και πολλαπλάσια τραγούδια, αυτό παραμένει η «ναυαρχίδα» του συγκροτήματος, με τη φιγούρα της Beth Gibbons με τα μαύρα ρούχα και τις γκρι σκιές της να κρατάει το μικρόφωνο, να το πνίγει στις χούφτες των δυο της χεριών και να σπαράζει μινιμαλιστικά που σε κάνει να ανατριχιάζεις ενοχικά. Η Gibbons είναι αυτή που φαίνεται, αυτή που φωτογραφίζεται.Υπάρχει και ο Geoff Barrow, ο ιδρυτής, ο παραγωγός, ο drummer, αυτός που δίνει συνεντεύξεις. Αυτή είναι και μία ιδιότυπη συμφωνία που έχουν κάνει μεταξύ τους αφού ο ένας σιχαίνεται ότι αρέσει στον άλλο, ο ένας αναλαμβάνει να κάνει αυτό που δεν μπορεί / δεν θέλει ο άλλος να κάνει. Σε αυτό το σχήμα που δημιουργήθηκε το 1991 στο Bristol προστέθηκαν και οι Adrian Utley (μπάσο,

8

κιθάρα, πλήκτρα) και Dave Mc Donald (μηχανικός ήχου). Μέτα από δέκα χρόνια συνύπαρξης, οι δρόμοι τους χωρίζουν για να ξαναενωθούν και να συνεχίσουν να διανύουν τους ίδιους δρόμους με trip-hop ήχους, jazz καταβολές, ίδια κλιμάκωση, ίδιες ενοχές, ίδιες μοναξιές. Φέτος, ο δρόμος μου άλλαξε, οι οδοί γύρω μου άλλαξαν, κινούμαι σε άλλη περιοχή, περνάω από άλλες λεωφόρους, στρίβω σε άλλα στενά, περπατάω πάνω σε άλλα πλακάκια, γνωρίζω καινούριες λακούβες, βάζω καινούρια σημάδια για να μην χάνομαι, περιμένω σε άλλες στάσεις λεωφορείου κι αυτό που σκέφτομαι είναι ότι έχω βρει πια το δρόμο μου. Τελικά, συνειδητοποιώ ότι για μένα δεν έχει σημασία το ταξίδι, οι δρόμοι που θα περάσω, σημασία έχει να γυρίζω κάθε βράδυ στο σπίτι μου, στη Λευκών Ορέων.

I’ve only ever seen them once and I know for sure it’s not near enough. Back when I saw them for that one time, was when I found out that Portishead was a town just west of Bristol, that you could fit 19 people in a van, that trip hop can have melodic dub parts and that the voice of Beth Gibbons hits you like a bomb, whether you’re listening to her live or on record.

It all started with “Dummy” in 1994 and everyone starts and eventually comes back to this, as their debut record remains unforgettable.

Even though they released three more albums after it, “Dummy” is still their crowning moment, the shadowy, black clad figure of Beth Gibbons at the center of it, holding on to the microphone with cupped hands, singing into it with her heart torn vocals and giving you goose bumps.

Gibbons is exactly what she seems, exactly what she looks like in her photographs and then there is Geoff Barrow, the band’s drummer and producer who handles their interviews. It constitutes a peculiar agreement between the two, as they each handle the duties the other one hates or cannot handle. Formed in 1991, over time they added Adrian Utley on bass, guitar and keyboard duties and sound engineer Dave McDonald. After a ten year journey together, the band split, only to be re-united further down the road and continue on their trip hop, jazz influenced path. With the same sources of guilt, the same feeling of loneliness and ultimately the same moments of climax.

This year, my path has changed. The streets around me are different.

I move around a different part of town, I cross different avenues, turn down different alleyways, walk on different sidewalks, find new pitfalls, set new waypoints, wait at other bus stops. And it feels like I’ve finally found my way. Ultimately, I realize that the journey itself holds little meaning for me, the roads hold little meaning as well. The only thing that’s important is coming back home every night.

Shoes/Παπούτσια adidas Originals (adidas Hellas) Bag/Τσάντα WeSC (Wesc ΒΒ)

Shoes/Παπούτσια + Bag/Τσάντα adidas Originals (adidas Hellas) Shoes/ Παπούτσια Reebok Classics

10

Shoes/Παπούτσια Vans (Vf Hellas) Socks/Κάλτσες Wesc (WeSC BΒ)

Still life

fROM thiS MOMent Photos by Dionysis Andrianopoulos (AFFEKT) Styling/Set design Anestis Michalis

11

Distributed by NEW CULT Ltd., Λ. Βουλιαγµένης 22, Γλυφάδα, Αθήνα, 2109601018, www.newcult.gr

wishlist 2014 Tο ΟΖΟΝ Wish List 2014 ήταν τo 1ο event της χρονιάς για το περιοδικό OZON RAW. Για δεύτερη φορά ετοιμάσαμε μία πρωτότυπη έκθεση φωτογραφίας στην οποία πρωταγωνίστησαν τα αγαπημένα μας καταναλωτικά προϊοντα για το 2014. Τα επιλεγμένα αυτά labels και προϊόντα φωτογραφήθηκαν με έναν urban και διαφορετικό τρόπο, που δείχνει πώς συνδέονται αυτά με τη φιλοφοφία του περιοδικού ΟΖΟΝ, μέσα από τον φακό καταξιωμένων φωτογράφων. Οι φωτογραφίες που τράβηξαν οι Γιώργος Καπλανίδης, Θοδωρής Μάρκου, Κώστας Σταυρόπουλος, Χρήστος Τζίμας, Σωτήρης Τρέχας, Ιωάννα Χατζηανδρέου και Μάριος Καλαμάρης συνέθεσαν μια ιδιαίτερη έκθεση φωτογραφίας η οποία φιλοξενήθηκε για άλλη μια φορά, στο χώρο μας, στο κέντρο της Αθήνας. Τα αγαπημένα προϊόντα του OZON για το 2014, συνδέουν το παρελθόν με το παρόν και συνοδεύουν την καθημερινότητα μας σε στιγμές χαλάρωσης, περιποίησης και ανανέωσης. Ανάμεσα τους ο Μακεδονικός Χαλβάς, ο ελληνικός καφές Λουμίδης Κουπάτος, τα fashion brands Emerson, Basehit, WeSC & Pink Woman, η Philips με τη νέα γενιά ξυριστικών μηχανών, το φυσικό μεταλλικό νερό Ζαγόρι athletic, ο Παπουτσάνης με την ολοκαίνουρια σειρά περιποίησης σώματος Olivia Fusion και φυσικά η αγαπημένη Absolut Vodka. Ο 2ος όροφος του νεοκλασικού κτιρίου επί της οδού Αγίου Μάρκου με την εντυπωσιακή θέα στην Ακρόπολη, υποδέχτηκε σχεδόν 700 φίλους σε ένα πάρτυ που κράτησε από τις 21.00 το βράδυ μέχρι τη 01.30 το ξημέρωμα. Η διασκέδαση κορυφώθηκε με τις μουσικές των Manos Mak & Bête Noire και φυσικά με τα απολαυστικά cocktails που προσέφεραν οι εξειδικευμένοι bartenders της Absolut Vodka. Κάπως έτσι, το ΟΖΟΝ, οι συνεργάτες του και το κοινό του, υποδέχτηκαν με το Wishlist 2014, τη νέα χρονιά με μεγάλη επιτυχία και τις καλύτερες προδιαγραφές για το μέλλον.

OZON Wish List 2014 was the first event of the year for OZON RAW Ozon Raw prepared a second unique photo exhibition, with our favorite products for 2014 taking center stage. These handpicked labels and items were photographed with an urban theme, showing clearly how they all connect with the philosophy behind the magazine, all done through the lenses of established photographers.

Images were captured and provided by Giorgos Kaplanidis, Thodoris Markou, Kostas Stavropoulos, Christos Tzimas, Sotiris Trehas, Ioanna Hatziandreou and Marios Kalamaris, who all contributed to the photo exhibition, once again hosted in the center of Athens.

Ozon’s favorite products for 2014, connect the past with the present and accompany our everyday moments. Amongst the products highlighted were Macedonian Halva, Loumidis Greek coffee, Emerson, Basehit , WeSC and Pink Woman fashion labels, the new generation of shaving products by Phillips, Zagori athletic natural mineral water, Papoutsanis and their brand new range of body care products, Olivia Fusion and of course our beloved Absolut Vodka.

Our guests were welcomed on the second floor of the neoclassical building on Agiou Markou street, with its impressive view of the Acropolis and took part in a party that lasted until 01.30 in the morning. Music selections by Manos Mak and Bete Noire raised the roof and of course Absolut Vodka was there, with their specialist bartenders and amazing cocktails.

Wishlist 2014 was OZON’s way of successfully ushering in the new year with its friends and collaborators and looking at the bright future that lays ahead.

event

WISHLIST 2014 by ozonraw

BASEHIT Η Basehit, είναι μία ελληνική επιτυχημένη εταιρεία που προσφέρει στο στιλάτο αγοραστικό της κοινό μεγάλη ποικιλία σε επιλογές για να μπορούν να «ντύσουν» τις καθημερινές και αθλητικές τους δραστηριότητες. Η ιστορία της Basehit λέγεται ότι ξεκίνησε όταν ήρθαν στον κόσμο τα δύο αδέρφια που την δημιούργησαν, το 1966 και 1968. Η αλήθεια είναι πως η Basehit γεννήθηκε το 1993, η οποία εισήχθη στην αγορά με μικρά βήματα φτιάχνοντας jackets. Σύντομα όμως η Basehit επεκτάθηκε σε όλα τα ήδη ρουχισμού καλύπτοντας ολοένα και περισσότερο τις ανάγκες των καταναλωτών. Η Basehit προσφέρει ένα μεγάλο εύρος χρωμάτων, σχεδίων και μεγεθών που ταιριάζουν στο στυλ και τις ανάγκες εκείνων που επιθυμούν να πετύχουν το απόλυτο sport ή casual look με όμορφα ρούχα, σε trendy και κολακευτικά σχέδια.

Basehit is a successful Greek company, offering a vast array of choices for its stylish customers, who can enjoy quality outerwear during sports and everyday activities.The history of the brand is said to have begun the moment the two brothers who created it were born, in 1966 and 1968. The truth is that Basehit was born in 1993, takingits first tentative steps with a selection of jackets. Soon, Basehit expanded to all kinds of outerwear covering gradually covering the needs of its consumers. The brand offers a wide variety of colors, designs and sizes, that suit your style and your needs in order to create a sports casual look with beautiful clothes in trendy designs and flattering shapes.

Η εταιρεία ενδυμάτων Pink Woman ιδρύθηκε το 2004 στη Βόρεια Ελλάδα και κατάφερε σταδιακά να αποκτήσει μια σημαντική παρουσία τόσο στη χονδρική, όσο και τη λιανική αγορά. Η Pink Woman δραστηριοποιείται στο χώρο του σύγχρονου νεανικού γυναικείου ρούχου, αποτελώντας μία από τις σημαντικότερες ελληνικές βιομηχανίες του κλάδου με ταχεία αναπτυσσόμενη πορεία, προσφέροντας τις καλύτερες Casual και Street Wear προτάσεις στις πιο προσιτές τιμές της αγοράς για τη νέα γυναίκα που θέλει να ξεχωρίζει, χωρίς να ξοδεύει μια περιουσία, θέλοντας ωστόσο τα προϊόντα της να αναδεικνύουν το ιδιαίτερο στυλ και την προσωπικότητα της. Στην Pink Woman κάθε ρούχο είναι ξεχωριστό και δημιουργείται με αγάπη και προσοχή, με σκοπό πάντα να ευχαριστήσει τη γυναίκα που θα το φορέσει, αλλά και τους γύρω της.

PINK WOMAN

Pink Woman is an up and coming clothing company founded in 2004 in Northern Greece and has gradually gained a significant presence both in the wholesale and retail market.

Pink Woman focuses on contemporary female ready-to-wear fashion and has become one of the major Greek clothing industries.

The brand offers the best Casual and Street Wear options at the most affordable prices for the young woman who wants to stand out from the crowd without having to spend a fortune, outfits highlighting her unique style and personality .

For Pink Woman every garment is unique and is manufactured with love and extra care, always aiming to please the woman who will wear it as well as those around her.

13

wishlist 2014

event

Το γλυκό που κάνει καλό γιορτάζει φέτος 90 χρόνια! Το ταξίδι του Μακεδονικού Χαλβά ξεκίνησε στη Θεσσαλονίκη το 1924 και συνεχίζεται εδώ και 90 χρόνια με το ίδιο μεράκι, αμείωτο ενθουσιασμό και φυσικά τη γνωστή, αγαπημένη γεύση. Ο Μακεδονικός Χαλβάς είναι ένα διαχρονικό ελληνικό προϊ-όν σταθερής αξίας που γνωρίζει παγκόσμια αναγνώριση καθώς αποτελεί έναν εξαιρετικό πρεσβευτή των ελληνικών προϊ-όντων στο εξωτερικό, με παρουσία σε περισσότερες από 50 χώρες σε όλο τον κόσμο. Παράγεται από ταχίνι (δηλαδή 100% αλεσμένο σησάμι) με αποτέλεσμα να διατηρεί όλες τις ευεργετικές ιδιότητες του σησαμιού και να αποτελεί εξαιρετική πηγή πολύτιμων βιταμινών και ιχνοστοιχείων και άριστη διατροφική επιλογή για κάθε στιγμή της ημέρας. Όταν έρθει, λοιπόν, η ώρα του γλυκού, επιλέγουμε εκείνο που μας δίνει δύναμη και ενέργεια. Επιλέγουμε Μακεδονικό Χαλβά… το γλυκό που κάνει καλό!

Macedonian Halva, the healthy Greek delicacy celebrates its 90 th birthday! Its journey of flavor and tradition started in Thessaloniki in 1924 and continues today with the same unflagging enthusiasm and the same, beloved taste since its founding. Macedonian Halva is a timeless Greek product, with worldwide recognition as a great ambassador of Greek products abroad and a constant presence in over 50 countries across the globe. Its main ingredient is tahini (i.e. 100% crushed sesame seeds), so Macedonian Halva maintains the beneficial nutrients of sesame seeds and is an excellent source of several valuable vitamins and minerals. It’s a healthy and nutritious snack, suitable for any time of the day.

To Ozon Wishlist παρουσίασε τη νέα Absolut Originality, μία κομψή συλλογή από συλλεκτικές φιάλες ABSOLUT, όπου σταγόνες με το χαρακτηριστικό cobalt blue χρώμα της, αναμείχθηκαν με το γυαλί κατά τη διάρκεια της παραγωγής,δημιουργώντας τέσσερα εκατομμύρια μοναδικά έργα τέχνης. Η απελευθέρωση της μπλε σταγόνας στο γυαλί κάθε φιάλης, διήρκησε ένα μόλις χιλιοστό του δευτερολέπτου και γινόταν ακριβώς τη στιγμή που η θερμοκρασία έφτανε τους 1100°C, λίγο πριν το γυαλί μπει στο καλούπι. Σε εκείνη τη θερμοκρασία, το μπλε χρώμα είναι αόρατο, αλλά καθώς το γυαλί ψύχεται, μία όμορφη και μοναδικά σχηματισμένη μπλε λωρίδα εμφανίζεται μέσα σε κάθε φιάλη. Στόχος της ABSOLUT ήταν να αποτυπωθεί ο χαρακτήρας της πάνω στη φιάλη, φέρνοντας σε πρώτο πλάνο τη δημιουργικότητα σε συνδυασμό με την ποιότητα. Και οι προσπάθειες απέδωσαν!

Ozon Wishlist presented the new Absolut Originality, a chic collection of ABSOLUT limited edition bottles, where drops of cobalt blue color were sunk into the hot glass, ending up as four million one-of-a-kind pieces of art.

Releasing a drop of cobalt blue into the glass only took a millisecond. Each drop was added, was added just as the molten glass went into the mould at 1100°C. At that temperature, the cobalt was invisible, but as the glass cooled off, a beautiful and unique blue infusion appeared inside the glass of each bottle.

The goal was to capture the soul of ABSOLUT, expressing creativity and quality as its cornerstones – and the experiment paid off!

maCedoniAN Halva

ABSOLUT originality

14

wishlist 2014

Η Emerson είναι μία εταιρεία που δρα με γνώμονα τον έντονο προϊοντικό προσανατολισμό στο σχεδιασμό του γυναικείου και ανδρικού ενδύματος. Το brand στοχεύει σε ένα κοινό καθημερινών ανθρώπων που εργάζονται, διασκεδάζουν, αγαπούν και με λίγα λόγια ξέρουν να ζουν τη ζωή τους. H Emerson θέλει να δημιουργεί ρούχα που οι άνθρωποι αγαπούν και απολαμβάνουν να φορούν. Τα προϊόντα της Emerson είναι υψηλής ποιότητας και προσιτά. Η ιστορία της μάρκας ξεκίνησε το 2004, λανσάροντας πολύ προοδευτικές ιδέες σχεδιαστικά, οι οποίες σύντομα έγιναν αποδεκτές από τους καταναλωτές με ιδιαίτερο ενθουσιασμό ανοίγοντας το δρόμο για να κατακτήσει την ελληνική αγορά. Η Emerson παραμένει όλα αυτά τα χρόνια ένα label εξαιρετικά ανταγωνιστικό, με το δικό του χαρακτήρα μέσα από μία νεανική προσέγγιση.

EMERSON

Η υπογραφή ΛΟΥΜΙΔΗΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία του ελληνικού καφέ, από το 1919, όταν άνοιξε στον Πειραιά το πρώτο κατάστημα πώλησης “έτοιμου καφέ Λουμίδη”. Εδώ και 95 χρόνια, αποτελεί μια αγαπημένη καθημερινή συνήθεια κατέχοντας την 1η θέση στις καρδιές των Ελλήνων. Στη νεανική του εκδοχή, ο Λουμίδης Παπαγάλος Κουπάτος, με ιδανικό χαρμάνι για διπλό ελληνικό, υποδέχεται το 2014 και μας καλεί να απολαύσουμε τον αγαπημένο μας μεγάααααλο καφέ, όπου και αν βρισκόμαστε με την παρέα μας! Χάρη στο ελαφρύ αρωματικό του χαρμάνι, προσφέρει πλούσια γεύση με ευχάριστες νότες φυσικής γλυκύτητας και υπέροχο άρωμα που σε ταξιδεύει. Για να κρατάνε οι ωραίες στιγμές με την παρέα ακόμα περισσότερο!

Emerson is a design driven company with intense product orientation for men’s and women’s outerwear. The brand focuses on active everyday people who work, party, love and live life. Emerson loves to create garments that people love and enjoy wearing.

Their products are of high quality and affordable. The history of the brand began in 2004 when its designers decided to experiment on new, progressive ideas that were enthusiastically accepted by Greek consumers and sice then, there has been no turnig back.. Emerson has remained competitive throughout the years, growing its own character via a more youtfull approach.

Loumidis Papagalos signature label, has been inextricably linked to the history of Greek coffee since 1919, when the first shop opened in Piraeus selling "freshly ground Loumidis coffee". Loumidis Papagalos is Greece's all-time classic everyday habit for 95 years now. In its youthful version, Loumidis Papagalos Koupatos welcomes 2014 with a blend that is ideal for a double Greek coffee, calling us to enjoy our favorite biiiiig coffee wherever we are with our friends. Thanks to its light and aromatic blend, Loumidis Papagalos offers the richest flavor experience, featuring pleasant hints of natural sweetness and a wonderful aroma that carries you away. Because everyone wants good times to last longer!

Loumidis Papagalos Koupatos

wishlist 2014

event

Η αγαπημένη πλέον εταιρεία περιποίησης ανανεώνεται, εμπλουτίζεται και παρουσιάζει τη νέα της σειρά Olivia Fusion. Oι κλασσικές φόρμουλες των προϊόντων με αγνό ελαιόλαδο, βιταμίνη Ε και εκχύλισμα ελιάς, εμπλουτίζονται με πλούσια συστατικά όπως το ευωδιαστό σύκο, το αντιοξειδωτικό ρόδι και το φρέσκο κουμκουάτ. Το αποτέλεσμα είναι τρία νέα απολαυστικά προϊόντα που αφήνουν μια μεταξένια αίσθηση φρεσκάδας και αναζωογόνησης σε όλο το σώμα και διακριτικό άρωμα που διαρκεί για ώρες. Τόσο τα shower gel όσο και τα body lotion, ενυδατώνουν την επιδερμίδα, κρατώντας την απαλή και σφριγηλή, ενώ ταιριάζουν σε κάθε τύπο δέρματος. Πιστά στην natural φιλοσοφία, τα ολοκαίνουργια Olivia Fusion, δεν περιέχουν parabens, συνθετικά χρώματα, σιλικόνες, προπυλενογλυκόλη και συστατικά ζωϊκής προέλευσης.

Our beloved cosmetics brand is proud to announce an exciting new update to its lines with the introduction of the brand new Oivia Fusion line. The classic formulas made up by extra virgin olive oil, vitamin E and olive tree extracts, are infused with natural ingredients such as fragrant figs, antioxidant pomegranates and fresh kumquats. The result is three new indulgent products, that leave the body silky smooth and refreshed as well as discreetly fragranced throughout the day.

Both the shower gels and the body lotions provide deep hydration, keeping our skin feeling soft and supple and are suitable for every skin type. Lastly, true to its natural philosophy, the new Olivia Fusion Line is free from parabens, synthetic colorings, silicones, propylenglycol and animal derivatives.

Olivia Fusion by Papoutsanis

H WeSC ιδρύθηκε το 1999 στη Στοκχόλμη της Σουηδίας και είναι ένα brand που ενδιαφέρεται για όλα όσα συμβαίνουν στη μουσική, στο skate, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία, την τέχνη και αναλαμβάνει ενεργή δράση. Τη WeSC εκπροσωπούν οι WeActivists, άνθρωποι που ξεχωρίζουν σε ό, τι κάνουν, διάσημοι είτε άγνωστοι με ιδιαίτερη streetwise νοοτροπία, που χαράσουν δυναμικά τη δική τους πορεία παραμένοντας ταπεινοί. Για την Άνοιξη του 2014 η WeSc αποκτά χρώμα, πολλά εμπριμέ κομμάτια και γίνεται πιο φωτεινή, με επιρροές από την κουλτούρα των Incas, τους ινδιάνους και το ζωϊκό βασίλειο. Τα prints και τα γραφικά, συνθέτουν ένα δυναμικό αποτέλεσμα που υπογραμμίζεται από τις αποχρώσεις του μπλε, ροζ, πράσινου, κόκκινου και κίτρινου. Στο παιχνίδι μπαίνει και το denim, με κομμάτια εμπνευσμένα από τη δεκαετία του ’70, δίνοντας στη συλλογή ένα πιο ενδιαφέρον ύφος.

WeSC

WeSC was founded in 1999 in Stockholm, Sweden. WeSC is a brand that closely follows the trends in music, skateboard culture, film, the arts, literature and beyond. The WeActivists - are people that stnd out in whatever they do, world famous or totally unknown with a unique streetwise mentality, trail blazers that remain humble while spreading the WeSC word.

For Spring 2014, WeSC is colorful, with bright patterns that drew from the culture of the Incas as well as native american patterns and animals. The prints and graphics create a strong blend with blue, pink, green, red and yellow hues. A clash of 70’s inspired denim jumps in to give the collection a fun twist.

wishlist 2014

Το Φυσικό Μεταλλικό Νερό Ζαγόρι Athletic είναι ο πολύτιμος σύμμαχος για όλους εμάς που είμαστε σε συνεχή κίνηση, που τρέχουμε να προλάβουμε τους γρήγορους ρυθμούς της έντονης καθημερινότητας. Για όλους εμάς που χρειαζόμαστε ενυδάτωση για να μπορούμε να ακολουθήσουμε τις αθλητικές μας δραστηριότητες. Το Ζαγόρι Athletic είναι σχεδιασμένο έτσι για να διευκολύνει στη χρήση του την ώρα που βρισκόμαστε σε κίνηση. Εφαρμόζει σωστά στο χέρι και έχει κόκκινο πρακτικό καπάκι για ελεγχόμενη κατανάλωση κάθε στιγμή της ημέρας. Η δροσιά και η αυθεντική ποιότητα του Φυσικού Μεταλλικού Νερού Ζαγόρι, όλη την ώρα, κάθε στιγμή, στην καθημερινή μου ζωή!

The Zagori Athletic Natural Mineral Water is a valuable ally for those of us who are in constant motion, running to meet the needs of our hectic everyday reality. For those of us who need hydration in order to follow our sporting schedule. Zagori Athletic is designed to make drinking water while in motion so much easier.

It fits perfectly in our palm and it’s red lid for controlled consumption comes in handy any time of day. The freshness and authentic quality of the Zagori Natural Mineral Water,is with us all the time, any time, every day!

sport & vitality by ZAGORI

Philips BEARDTRIMMER Series 9OOO

H Philips δημιούργησε το πρώτο στον κόσμο τρίμερ για γένια με οδηγό laser, που προσφέρει ασφάλεια και ακρίβεια στο τριμάρισμα, καθιστώντας το ιδανικό και άνετο για χρήση στο σπίτι. Πρόκειται για το Philips BEARDTRIMMER Series 9000, ένα αδιάβροχο τρίμερ για γένια που διαθέτει οδηγό laser, επιτρέποντάς σας να δημιουργείτε συμμετρικές, ακριβείς γραμμές με σιγουριά. Το τρίμερ διαθέτει περιστρεφόμενη κεφαλή 2 όψεων, λεπίδες υψηλής απόδοσης για άψογο τριμάρισμα χωρίς ερεθισμούς, χτένα ακριβείας για λεπτομέρειες, χτένα για γένια για καλύτερο έλεγχο, ενώ η οθόνη LED υποδεικνύει καθαρά την ρύθμιση μήκους που θα επιλέξετε, ανάμεσα στις 17 ρυθμίσεις (από 0,4-7 χιλ.) που περιλαμβάνει. Η Philips δημιούργησε μια μηχανή που θα ικανοποιεί τις ανάγκες του σύγχρονου άντρα, διατηρώντας ταυτόχρονα υψηλά τεχνολογικά στάνταρ και μοντέρνο σχεδιασμό.

Phillips introduces the first laser-guided beard trimmer in the world, providing safe and comfortable home usage. The Philips BEARDTRIMMER Series 9000, is a waterproof beard trimmer which comes with an exclusive laser guide, allowing you to create precise, symmetric results with total confidence.

The trimmer uses a reversible, dual-sided cutting element, highperformance blades to prevent skin irritation, detail comb for precision and a beard comb for control, while the LED display clearly shows your chosen length setting, among the 17 settings (from 0,4-7 mm) of the trimmer. Philips has created a system that deals with the needs of the modern man, while maintaining high technological standards and modern design.

17

fneWS

vans sidestriPe

www.vans.com/2103443900

1

Η Vans για την άνοιξη του 2014 γιορτάζει την «κληρονομιά» του Sidestripe. Αυτό το χαρακτηριστικό μοτίβο σχεδιάστηκε πριν 40 χρόνια από τον ίδιο τον ιδρυτή της Vans, Paul Van Doren και μετατράπηκε στο απόλυτο σύμβολο του brand. Αυτήν την άνοιξη, το βλέπουμε ξανά πάνω στο κλασσικό μοντέλο Old Skool, που έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1977. Το Old Skool ήταν το πρώτο παπούτσι για skate που ενσωμάτωσε δέρμα στην κατασκευή του και το πρώτο που υιοθέτησε το Sidestripe, ενώ η καινοτομία του low cut που διέθετε, το μετέτρεψε αμέσως στην νούμερο 1 επιλογή των skaters.

Old Skool by Vans celebrates the Sidestripe “legacy” in its Spring 2014 collection. This iconic motif was designed by the brand’s founder, Paul Van Doren and it turned out to be the label’s absolute symbol. This spring, we shall be seeing it once more on the classic Old Skool model which made its debut in 1977. Old Skool was the first skate shoe that incorporated leather in its design and the first shoe to feature the Sidestripe. Its innovative low cut made it the premium choice of footwear for skaters everywhere.

18

g-star tyPe c www.g-star.com /210 6241000

2

Το 1996, η G-Star RAW παρουσίασε το πρώτο 3D denim. Φέτος, για ακόμα μια χρονιά, συνεχίζει να επαναπροσδιορίζει την κατασκευή του denim και παρουσιάζει στην συλλογή της για την Άνοιξη του 2014, το Type C. Όπως το G-Star Elwood, το Arc και το A-Crotch, έτσι και το μοντέλο Type C αποτελεί προϊόν της εκτεταμένης ανάπτυξης καθώς και του πάθους της G- Star να εξελίσσει συνεχώς τις απεριόριστες δυνατότητες του denim. Το Type C είναι κατασκευασμένο με μια ιδιαίτερα στενή φόρμα στο κάτω μέρος του παντελονιού και έχει επιμηκυμένες πίσω τσέπες. Ιn 1996, G-Star RAW presented the first 3D denim. This year, it once again continues to redefine denim and presents its “Type C” model in its 2014 Spring/ Summer collection. These jeans, following the G-Star Elwood, the Arc and the A-Crotch, are a product derived from the extensive development and G-Star’s passion for constant progression of the unlimited potentials of denim. Type C is constructed with an extremely tapered fit and elongated rear pockets.

maJestic lambert miX JacKet www.newcult.gr/210 9601018

3

Από το 1976, η Majestic είναι η αμερικανική μάρκα ενδυμάτων που έχοντας επεκταθεί σε όλο τον κόσμο αποτελεί πλέον σημαντικό παίκτη στην αρένα του lifestyle και της μόδας. Φέρνει νέα σχέδια στην αγορά, συνδέοντας το National Football League (NFL), το National Hockey League (NHL) με το καταναλωτικό κοινό, ενώ κυκλοφόρησε την Major League Baseball Authentic Collection το 2014. Η εμπειρία βρίσκεται μέσα στο πεδίο της δράσης γι αυτό και η Majestic ενσωματώνει το στυλ που δίνει τη δυνατότητα στον αθλητή να βελτιώσει την απόδοσή του, στην κουλτούρα του urbanwear.

Since 1976, Majestic is the U.S.-based brand which has been bringing new styles and graphics to the market, connectic fashion to the National Football League (NFL) and the National Hockey League (NHL) while launching the Major League Baseball Authentic Collection in 2014. The real experience is inside the action. Through innovative design and sports insider connectivity, Majestic establishes the code for what's worn where the real action is. Developing new styles for the specific performance needs of athletes, it customizes designs to reflect the this unique passion through urbanwear.

fneWS

Κείμενa: Νέλλυ Σκουφάτογλου Texts: Nelly Skoufatoglou

PePe Jeans Killiam dress

4

www.pepejeans.com/21034084400

Επιστρέφοντας στην βάση της, η Pepe Jeans London παρουσιάζει την καινούργια της κολεξιόν για την άνοιξη του 2014, μέσα από τους δρόμους του Λονδίνου. Νεανική και με έντονη urban αισθητική, η καινούργια κολεξιόν δίνει νέα πνοή στο Αγγλικό στυλ. Το denim κυριαρχεί και αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, τους λόγους που έχουν μετατρέψει την Pepe Jeans σε μια από τις μεγαλύτερες και πιο δυναμικές εταιρίες στην αγορά του casual wear. Ένα χαρακτηριστικό κομμάτι της φετινής συλλογής είναι το Killiam dress το οποίο χαρίζει στο denim μια πιο κοριτσίστικη μορφή και διακοσμείται με μικρά μπλε κεντήματα.

Finally returning to its base, Pepe Jeans London, presents its new Spring 2014 collection, in the streets of London. Youthful and with its fingers firmly placed on the urban pulse, the new collection injects a breath of fresh air into the established English sense of style. Denim remains the focus point once more, being as it is the main reason that Pepe Jeans, is one of the biggest and most dynamic casual wear labels. A stand out piece in this year’s collection is the Killiam dress, which lends the denim fabric a more feminine form and is adorned with small embroidery details.

Puma troPicalia

www.puma.com /2111088422

5

Έντονα χρώματα και prints αναμειγνύονται περίτεχνα στην καινούργια συλλογή της Puma για την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2014. Εμπνευσμένη από τροπικά μέρη, η καινούργια συλλογή περιέχει κομμάτια που καλωσορίζουν με τον καλύτερο τρόπο την εποχή που θα έρθει. Το διάσημο brand παραμένει πιστό στον αθλητικό χαρακτήρα του αλλά και στην υψηλή ποιότητα των υλικών του, δημιουργώντας εντυπωσιακά σχέδια που προωθούν την άνεση αλλά και την διαφορετικότητα.

devergo denim collection

6

www.devergo.com/6945970430

H Devergo ιδρύθηκε στο Veneto, της Ιταλίας στις αρχές των '80s, στοχεύοντας στο νεανικό κοινό και ξεχωρίζοντας για την ποικιλία και την πρωτοτυπία της. Η Devergo, εστιάζει στην ανθεκτικότητα των υλικών, την αντοχή των υφασμάτων στο πλύσιμο, εφαρμόζοντας έντονα χρώματα σε καινοτόμα υφάσματα. Δίνει μεγάλη σημασία στην ποιότητα, προσφέροντας ένα μεγάλο έυρος επιλογών σε γυναικεία και ανδρικά ενδύματα, σε λογικές τιμές. Πλέον, με τα κεντρικά της γραφεία στην Βουδαπέστη, της Ουγγαρίας, έχει αναπτύχθει δυναμικά με δίκτυα διανομής και καταστήματα σε 13 χώρες της Ευρώπης, στη Ρωσία και σύντομα και στην Ελλάδα!

Established in Veneto, Italy in the early 1980's, Devergo created its history through developing uniquely identifiable products for young people, which made a statement of originality and diversity. Devergo focuses on heavy product development, hard washing techniques, aggressive colorings and innovative fabric combinations. It's a quality driven brand, offering a vast range of options for both men and women, in affordable prices. Devergo’s headquarters are located in Budapest, Hungary distributing its products to 13 countries in Europe and Rusia. The brand will soon be available in Greece.

Puma’s Spring/Summer collection for 2014 is full of bright colors and prints. Inspired by tropical themes and destinations, the new collection contains pieces that perfectly welcome the coming seasons. The world known brand remains true to its sporty profile, as well as to its reputation for using high quality materials, creating impressive designs that promote comfort and diversity.

19

tRenDSPOtting

Το περιεχόμενο της τσάντας ενός ανθρώπου, μπορεί να μας δώσει μία ιδεά για τον κάτοχό της. Αντικατοπτρίζει συχνά τις συνήθειες, τις ανάγκες, το πρόγραμμα και το γούστο του. Μέσα της βρίσκονται τα απαραίτητα αντικείμενα που θα μας βοηθήσουν να ανταποκριθούμε στις καθημερινές μας υποχρεώσεις, χωρίς να σημαίνει πως η τσάντα δεν αποτελεί από μόνη της ένα statement αξεσουάρ.

satcHel

The Satchel Κάποιος θα μπορούσε να χαρακτηρίσει μια satchel ως τον απόλυτο αντικαταστάτη της messenger bag. Η εν λόγω τσάντα άρχισε να αντιμετωπίζεται σαν fashion αντικείμενο όταν οι φοιτητές του Κέιμπριτζ και της Οξφόρδης, την καθιέρωσαν ως σήμα κατατεθέν τους. Παράλληλα, αρκετοί μεγάλοι οίκοι δεν έχουν σταματήσει να την επαναπροσδιορίζουν, όπως ο Αμερικάνος Philip Lim και το βρετανικό leather-goods brand Mulberry με το πασίγνωστο μοντέλο του, Alexa. Someone could class the satchel as the ultimate substitute of the messenger bag. It found its fashion item status, when students from Cambridge and Oxford established it as their very own trademark. At the same time, many famous fashion labels have frequently re-defined the satchel, such as American Philip Lim and British leather goods brand Mulberry, through their Alexa model.

20

it bAg

What a person holds in their bag, often gives a strong sense of who they are. It can reflect habits, needs, a person’s schedule and personal sense of taste. Inside a bag, one finds the items and tools with which to deal with our everyday needs, without of course taking away the fact that the bag itself is a fashion accessory.

enveloPe

The Envelope Αρχικά βλέπαμε να την κρατούν μόνο γυναίκες, μα στιγμιότυπα και εικόνες από τις διάφορες Εβδομάδες Μόδας και τα street style blogs, αποδεικνύουν το αντίθετο. Αρκετοί άντρες φαίνεται να την προτιμούν και να ολοκληρώνουν τα άκρως εκλεπτυσμένα σύνολα τους με μια τσάντα φάκελο. Είτε αποτελείται από συνδυασμούς σουέντ και δέρματος, είτε από ύφασμα και βιομηχανικά υλικά σε ποικίλες χρωματικές αποχρώσεις τείνει να ανακυρηχθεί ως η πιο δημοφιλής τσάντα για επίσημες εμφανίσεις. Παρότι δεν ενδεικνύται λόγω του μικρού της μεγέθους για περισσότερα πράγματα πέρα από τα απολύτως απαραίτητα, κλέβει τις εντυπώσεις. Originally seen as a straight woman’s accessory, Fashion Week scenes and street style blogs have really changed our perception of this item. Nowadays, many men seem to prefer the envelope as the ideal partner to their highly stylish outfits. It could be a combination of suede and leather, or multi colored fabrics. Whatever the choice of materials, the envelope is quickly becoming the selection of choice for formal appearances.

It may not provide much storage, but it always manages to steal the show.

21

tRenDSPOtting

gym

The Gym Bag Εδώ και αρκετές σεζόν παρατηρούμε ένα αυξημένο ενδιαφέρον για τα αξεσουάρ γυμναστικής. Τα αθλητικά είδη, φαίνονται να εντάσσονται με σταθερά και σίγουρα βήματα τόσο στην καθημερινότητα όσο και στην γκαρνταρόμπα μας. Η αρχή έγινε με τα sneakers, αλλά η ανάγκη για άνεση δε σταματά εκεί. Η τεράστια αθλητική τσάντα αν και φαίνεται να απευθύνεται περισσότερο στο ανδρικό κοινό, απασχολεί πολλούς σχεδιαστές που την έχουν εντάξει εξίσου και στις γυναικείες συλλογές τους, όπως ο Alexander Wang. Την βλέπουμε ακόμη να πρωταγωνιστεί σε μεγάλες συνεργασίες όπως αυτή του οίκου Alexander McQueen με την Puma ή του Riccardo Tisci με την Nike. Over the past few seasons, we have seen an increased interest in gym gear. Sportswear has increasingly found its place in both our everyday selections and our wardrobe. Sport shoes opened up the field, but the need for comfort does not stop there. Though mainly aimed at a male audience, the oversized gym bag has found its way into many women’s collections, as seen in the work of Alexandr Wang, as well as the collaboration between the Alexander McQueen label and Puma or Ricardo Tisci and Nike.

22

it bAg

bacKPacK

The Backpack Αποτελεί μια πρακτική επιλογή και για τα δύο φύλα, που ανταποκρίνεται σε διάφορες ηλικίες και στυλ. Το backpack, κοινώς σακίδιο πλάτης, φαίνεται να κερδίζει ολοένα και περισσότερο την αποδοχή του κοινού κατακλύζοντας πασαρέλες και καταστήματα. Η τσάντα των παιδικών χρόνων, εξελίχθηκε, έγινε πιο εκλεπτυσμένη ενώ προσαρμόζεται στα trends της εκάστοτε σεζόν. Συνδυάζεται αρμονικά με τα περισσότερα σύνολα και κυκλοφορεί σε άπειρες εκδοχές τόσο χρωματικά όσο και σε συνδυασμούς υλικών.

It’s a practical unisex choice, that can fit many ages and styles. The backpack is slowly establishing itself in both stores and catwalks.

Our old school bag has evolved into a refined item of choice and manages to find its place in every seasonal trend. An item that can be combined with most outfits, it’s out there in many different versions, drawing upon a selection of colors and materials.

TEXTS BY DANAI TERZAKOU

23

26

interview

Patricia voulgaris “OH, CAN’T ANYBODY SEE” H Patricia Voulgaris, είναι μια 22χρονη καλλιτέχνης από τη Νέα Υόρκη.Αποφοίτησε από τη Σχολή Εικαστικών και Οπτικών Τεχνών το 2013 με BFAστη φωτογραφία. Η δουλειά τηςέχειπαρουσιαστείσεεκθέσειςστηΝέαΥόρκη,τηΒόρειαΚαρολίνακαιτηνΠενσυλβανία.Μέσααπότιςεικόνεςτηςεπιχειρείναεξερευνήσειτησχέσηανάμεσαστηφωτογραφία και τη γλυπτική, ενώ προσφάτως απέκτησε μια μόνιμη θέση εργασίας στο Camera Club of New York, ανάμεσα σε καταξιωμένους συναδέλφους της. Patricia Voulgaris is a 22 year old artist from New York. She graduated from the School of VisualArts in 2013 and received a BFAin photography. Her work has been exhibited in New York, North Carolina, and Pennsylvania. She is interested in exploring the relationship between photography and sculpture, and recently received a residency from The Camera Club of New York.

Interview Nelly Skoufatoglou

www.patriciavoulgaris.com

Γιατί επέλεξες τη φωτογραφία σαν μέσω επικοινωνίας και δημιουργίας; Η φωτογραφία που πρωτοκίνησε το ενδιαφέρον όταν ήμουν ακόμη στο Γυμνάσιο. Την ερωτεύτηκα ακαριαία, τη στιγμή που εμφάνιζα το πρώτο μου φιλμ στο σκοτεινό θάλαμο. Ήμουν αρκετά τυχερή ώστε να έρθω σε επαφή με τη φωτογραφία σε αρκετά μικρή ηλικία και έκτοτε έχω «κολλήσει». Εκείνη την περίοδο, αποτελούσε ένα πολύ απτό, αληθοφανές και προσβάσιμο εργαλείο που μου επέτρεπε να εκφράζω ξεκάθαρα τις καθημερινές μου ανησυχίες. Η ενθάρρυνση που είχα επίσης από τους καθηγητές μου να συνεχίσω να εξασκούμαι στη φωτογραφία, ήταν μια επιπλέον βοήθεια. Ποιες είναι οι κυριότερες επιρροές σου; Εμπνέομαι από συναδέλφους καλλιτέχνες, μέρη, γλυπτά, αναμνήσεις, τη μόδα και φυσικά το ίντερνετ. Είναι δύσκολο να προσδιορίσω και να εμείνω σε μία και μόνο πηγή έμπνευσης. Επηρεάζομαι από πολλούς σύγχρονους φωτογράφους και δημιουργούς κολάζ όπως οι Thomas Demand, Daniel Gordon, Taryn Simon, Nan Goldin, Peter Hujar, Diane Arbus, Man Ray, Roger Ballen, Laszlo Moholy-Nagy, Hannah Hoch, Ruth van Beek, Tintin Cooper, Leigh Wells και άλλοι. Πιστεύεις πως μπορούμε να δούμε περισσότερα εστιάζοντας στις πιο μικρές λεπτομέρειες; Σε ένα μέρος της ερώτησης η απάντηση είναι ναι. Μερικές φορές δεν βλάπτει να αποστασιοποιηθείς και να κοιτάξεις τη μεγάλη εικόνα. Ανεξάρτητα από αυτό, η απάντηση βρίσκεται στο υποσυνείδητο του κάθε καλλιτέχνη. Πώς επιλέγεις ποια φωτογραφία θα «σπάσεις» σε κομμάτια για να την επανενώσεις με το δικό σου τρόπο; Συνηθίζω να «σπάω» τις φωτογραφίες μου με δύο τρόπους, τόσο φυσικά όσο και πνευματικά. Προσπαθώ να εκμεταλλεύομαι τις δυνατότητες του χώρου στον οποίο τραβάω τις φωτογραφίες μου. Η φυσική επεξεργασία και η αναδόμηση είναι κάτι που συμβαίνει συχνά. Μέχρι ενός

σημείου πάντα, μπορώ να αποδομήσω και να επαναδομήσω μία εικόνα πολλές φορές για να πω πως είμαι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα. Πώς επηρεάζουν οι αναμνήσεις που έχεις από ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ή συμβάν, την τέχνη σου; Οι αναμνήσεις ασκούν σημαντική επιρροή στην τέχνη μου. Η μνήμη είναι μια πολύτιμη και μοναδική εγκεφαλική λειτουργία.. Ανακαλώ συνεχώς προσωπικές αναμνήσεις προκειμένου να δημιουργήσω τις φωτογραφίες μου. Χωρίς τη μνήμη δεν θα γνωρίζαμε ποιοι είμαστε. Για ποιο λόγο επιλέγεις να τραβάς αποκλειστικά σε ασπρόμαυρο; Θεωρείς πως δίνει βάθος στις εικόνες σου και σε βοηθά να επιστήσεις την προσοχή καλύτερα στο μήνυμα που θες να περάσεις; Σε ό, τι αφορά τη συγκεκριμένη σειρά φωτογραφιών, επικεντρώθηκα στη χρήση του ασπρόμαυρου επειδή ήθελα να γίνουν οι εικόνες μου πιο γραφιστικές. Βασίστηκα έντονα στην αντίθεση για να δημιουργήσω διαφορετικά layers και να επεξεργαστώ το χώρο. Το μαύρο και το λευκό, χωρίς αμφιβολία προσθέτει βάθος και κάνει την εικόνα να δείχνει πιο γεμάτη. Μέσα από αυτή τη σειρά, κατάλαβα τη σημασία του να έχεις γνώσεις πάνω στην ασπρόμαυρη φωτογραφία.

Why did you choose photography as a means to create and communicate? I first became interested in photography when I was in high school. I instantly fell in love with it, when I developed my first photograph in the darkroom. I was fortunate to be exposed to photography at a young age and it has stuck with me ever since. At the time, it became a plausible and accessible tool that allowed me to express my concepts clearly. Plus, encouragement from my teachers to continue practicing photography after high school, helped as well.

What are your main influences? I am inspired by fellow

artists, places, sculptures, memories, fashion and of course the internet. It’s hard to pin point an actual source of inspiration. I am influenced by many contemporary collage artists and photographers. Some of them include Thomas Demand, Daniel Gordon, Taryn Simon, Nan Goldin, Peter Hujar, Diane Arbus, Man Ray, Roger Ballen, Laszlo MoholyNagy, Hannah Hoch, Ruth van Beek, Tintin Cooper, Leigh Wells, the list goes on and on.

Do you believe we can see more when focusing on the minor details? To some extent the answer is yes. Sometimes it doesn't hurt to step back and look at the whole picture.

Regardless, the answer lies within the artist’s subconscious.

How do you choose which photo you will break down and then reconstruct in your own way? I tend to break down my photographs in two ways, both physically and intellectually. I attempt to challenge the space in which my photographs are created. Physical manipulation and reconstruction occurs quite frequently. To a certain degree, every image is constructed and then deconstructed until I am content with the results.

How do your memories of a certain person or event influence your art? Memories influence my art considerably.

Memory is a precious and unique brain function. I constantly recall personal memories in order to create my photographs.

Without it, we would not know who we are.

Why do you use only black and white? Do you think it adds a certain depth and helps you focus more on what you have to say? For this particular series, I concentrated on using black and white because I wanted the images to become graphic. I relayed heavily on the contrast to create layers and manipulate the space. The black and white adds a certain depth and richness. It became important to retain some aspect of traditional black and white photography throughout this series.

27

interview

Kariofyllia karabeti MEDEA «Άνθρωπος με άνθρωπο ό, τι απέμεινε από τον πολιτισμό του Δ. Δημητριάδη» «Η Μήδεια ήταν ένας ρόλος σταθμός στην ζωή μου» λέει στο Ozon Raw η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, με αφορμή την παράσταση «Πολιτισμός – Μια κοσμική Τραγωδία» του Δ. Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη, που συνεχίζει την θριαμβευτική της πορεία στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. «Το γεγονός ότι έχει βιώσει αυτή την ερωτική προδοσία, είναι ένα θέμα που απασχολεί πάρα πολύ τον άνθρωπο, την γυναίκα ιδιαίτερα, όλους μας και εμένα προσωπικά». “Human to human, is all that is left from the civilization of D. Dimitriadis”“The role of Medea is a defining moment in my life”, actress Kariofillia Karabeti tells Ozon Raw. Currently taking part in “Civilization – A cosmic tragedy”, the D. Dimitriadis play that director Giannis Skourletis is guiding at the Mihalis Kakogiannis Institute. "The fact that she’s faced such a level of emotional betrayal, weighs heavily in all of us and me as a person”, she candidly states, before we make our first stop among the ruins of faith and hope and take in the need to create a new civilization which focuses on love and humanity.

Interview Despina Ramandani Photo by Panos Michail Πού συναντά ο «Πολιτισμός» του Δημητριάδη την Μήδεια του Ευριπίδη; Ο Δημητριάδης παίρνει τον μύθο και τον επαναδιαπραγματεύεται με έναν τρόπο πάρα πολύ σύγχρονο, τοποθετώντας την σε έναν κόσμο που μπορεί να αναφέρεται στην αρχαία Κόρινθο, όμως έχει πάρα πολλά σημερινά χαρακτηριστικά και κυρίως εστιάζεται στο γεγονός της πτώσης των θεών. Στο γεγονός δηλαδή ότι ο άνθρωπος είναι πια εντελώς απελπισμένος, εντελώς μόνος του. Οι θεοί έχουν πεθάνει. Δεν υπάρχει πίστη, δεν υπάρχει ελπίδα, και αυτό έχει οδηγήσει τους ανθρώπους και τον κόσμο ολόκληρο σε μια απίστευτη τρέλα, σε μια μεγάλη απελπισία και απόγνωση και αυτός ο πολιτισμός πια ο οποίος έχει επικεντρωθεί στο κυνήγι του πλούτου και της εξουσίας και έχει αγνοήσει το ένθεο κομμάτι του ανθρώπου, έχει εξορίσει δηλαδή την Μήδεια και έχει επιλέξει τον ορθολογισμό και τον κυνισμό, που εκπροσωπεί ο Ιάσονας, και στο Δημητριάδη βλέπουμε τα αποτελέσματα. Για αυτό και με την τελικά αγαλμάτινη εικόνα της Μήδειας θελήσαμε να επανέλθουμε στην εξύμνηση του έρωτα και του πάθους καθώς και στην ανάγκη γέννησης ενός νέου ουμανιστικού πολιτισμού. «Αν δεν έκανα αυτή την πράξη, δεν θα ήμουνα η Μήδεια», λέει η ηρωίδα στην παράσταση. Τελικά η Μήδεια είναι ένα πρόσωπο που ορίζεται μέσα από την ίδια της την πράξη; Κατά κάποιο τρόπο η Μήδεια της παράστασης τοποθετείται μέσα σε ένα αχανές σκηνικό που δίνει την αίσθηση μιας καταστροφής. Θα μπορούσαν να είναι ενδεχομένως τα απομεινάρια μετά από έναν τρίτο παγκόσμιο. Η Μήδεια, όπως την είδε ο Γιάννης ο Σκουρλέτης και όπως μου ζήτησε να την ερμηνεύσω διατηρεί στο πρώτο κομμάτι του έργου την αρχαϊκή της καταγωγή. Είναι σαν να μην γνωρίζει το πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα γύρω της. Οι υπόλοιποι τέσσερις περφόρμερ του έργου, που βρίσκονται να ερμηνεύουν τους πολίτες αυτής της χώρας την επόμενη μέρα της καταστροφής, μοιάζουν να ζουν μέσα σε μια φαβέλα στις παρυφές του πολιτισμού και θέλουν μέσα από την θεατρική αυτή τελετουργία να αφυπνίσουν το αρχέγονο αυτό πλάσμα, που είναι αιώνες καρφωμένο πάνω σε αυτό το κρεβάτι, μήπως κάτι αλλάξει σε αυτό το τελματωμένο σύμπαν αλλά η ίδια τους λέει ακριβώς αυτό: «Εμένα η μοίρα μου είναι να σκοτώσω τα παιδιά μου.» Είναι μια πράξη σχεδόν τελετουργική που επαναλαμβάνεται στους αιώνες. Το να της στερήσεις την δυνατότητα αυτής της πράξης, της στερεί την ίδια της την ταυτότητα. Ο Ιάσονας διακρίνει το συναίσθημα του έρωτα από εκεί-

28

νο του έντονου πάθους. Υφίσταται κατά την γνώμη σας διαχωρισμός μεταξύ των δυο; Ο Ιάσονας εκπροσωπεί τον ορθολογισμό, την ψυχρή λογική, τον κυνισμό μέσα στα πλαίσια ενός άλλου πολιτισμού, διαφορετικού από εκείνου, από τον οποίο προέρχεται η Μήδεια, του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Αυτό όμως ακριβώς λέει και ο Δημητριάδης σήμερα, ότι αυτός ακριβώς ο άνθρωπος που δεν μπορεί να κατανοήσει αυτό το βαθύ συναίσθημα, το βαθύ έρωτα, εκπροσωπεί έναν ανάπηρο πολιτισμός που το μόνο που κάνει είναι να οδηγηθεί προς την καταστροφή του. Γι’ αυτό και η Μήδεια δεν έχει χώρο σε αυτό το πολιτισμό, αρχικά εξορίζεται και στο τέλος την σκοτώνουν. Ο δράκος που παρουσιάζεται στο τέλος έχει αυτή ακριβώς την συμβολική έννοια της φύσης που τιμωρεί και εκδικείται, της ανθρώπινης φύσης που δεν μπορεί να ξεριζωθεί. Τι είναι αυτό που θεωρείται ότι χαρακτηρίζει εσάς την ίδια ως ηθοποιό και την μέχρι σήμερα πορεία σας στην τέχνη; Δεν μου αρέσει να στέκομαι στα κεκτημένα, στα γνωστά. Σε αυτά που ξέρω ότι μπορώ να κάνω. Γι αυτό και μου αρέσει να συνεργάζομαι με ανθρώπους που θα με πάνε πιο πέρα, και θα μου δείξουν καινούριους τρόπους, όπως οι συνεργασίες μου με την Ελένη την Σκότη, στο Επι Κολωνώ, τον Γιάννη Χουβαρδά και τον Μιχαήλ Μαρμαρινό στο Εθνικό, και τώρα με την Bijox de Kant περνάω σε ένα άβαν γκαρντ τρόπο έκφρασης μιας διαφορετικής θεατρικότητας, κάτι που συνεχώς με γοητεύει. Ποια φράση του έργου θα επιλέγατε ως μότο της παράστασης; Είναι η φράση που Αιγαία που λέγεται από την αρχή κιόλας του έργου: «Ίσως αυτό μονάχα έχει μείνει. Οι άνθρωποι μεταξύ μας. Άνθρωπος με άνθρωπο.»

Where does “Civilization” meet with Medea by Euripides? Dimitriadis takes that myth and looks at it from another, more modern perspective, placing it in a world that refers to ancient Corinth, but also incorporates a variety of current elements and mainly focuses on the fall of the gods themselves. That focus, reveals that man is truly alone, truly desperate. The gods are no more. There is no hope, no faith and that has lead the entire world into a demented state of despair and hopelessness. Civilization has focused on the hunt for material wealth and power, choosing to turn its back on Medea and concentrate on the rationale and cynicism of Jason and the results of those choices are clear in the play by Dimitriadis. That is

why through the use of Medea as portrayed in the play, we wanted to pay homage to love and passion as well as the need for a more humanitarian civilization.

“If I didn’t do such a deed, I would not be Medea”, the heroine says in the play. So is Medea a character defined by her action? In a way, the Medea we meet in this play is placed within a vast setting that conveys a sense of destruction. It could well be what is left behind after the end of the Third World War. Medea, as seen by Giannis Skourletis and the way he asked me to play the role, retains her ancient roots in the first part of the play. It’s as if she does not know how much things have changed around her.

The other four performers in the play, who play the citizens of this destroyed land, live in a favela on the outer edges of civilization and seek to awaken this ancient creature through this theatrical ritual, in the hope that she can be freed from her stagnant state. However, she assures them that “it is my destiny to kill my children”. It is a ritual repeated through the centuries. Depriving her of that, would be depriving her of her identity.

Jason separates between love and intense passion. Is there really a way to do this in your opinion? Jason represents a sense of rationality, a cold logic, a cynical view of the world provided by a civilization that is vastly different from the one Medea comes from, which is to say that of ancient Greece. But that is what Dimitriadis is trying to say today, that he who is unable to comprehend this deep feeling, this deep sense of love, represents a crippled civilization and one that ultimately heads towards its doom.

That is why Medea has no place is such a civilization and is initially exiled and ultimately killed. The dragon that appears in the end, is symbolic of nature as it punishes and takes its revenge, of human nature that cannot be uprooted.

What do you think defines you as an actress and your career so far? I don’t like resting on my laurels, on the familiar, on the things that I know that I can do. That’s why I like working with people that take me beyond, show me new ways, like my collaboration with Eleni Skoti at Epi Kolono, Giannis Houvardas and Michael Marmarinos at the National Theatre. Now, with Bijox de Kant I’m crossing over into a more avant garde form of theatrical expression, something that truly fascinates me.

What would the motto of this play? It’s a phrase by Aegeus, that is spoken from the very start of the play.

“Maybe this is all that is left. Human to human”.

29

30

interview

Efi Gousi clean Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Στα 21 της ξεκινά το μεγάλο ταξίδι στο χώρο του θεάτρου και περνά από τον «Σαίξπηρ στον Ρέιβενχιλ με μιαν αναπνοή», και από την σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, από όπου αποφοίτησε το 2008 σε έναν ρόλο σταθμό στην καριέρα της , όπως εκείνος τηςΆννας Φρανκ, στο θέατροΆνεσις. Ο λόγος για την Έφη Γούση. She was born in Salonika and started her grand journey in the world of theatre at age 21. She went from “Shakespeare to Ravenhill in one breath” and the National Theatre of Northern Greece, where she studied and graduated in 2008, to the career defining role of Anne Frank, at the Anesis theatre. We are of course talking about Efi Gousi.

Interview Despina Ramandani Photo by Yiorgos Mavropoulos

Μπορεί τα χέρια της να ίδρωσαν κυνηγώντας τα όνειρα της, όμως τελικά κατάφερε να κρατά στις αποσκευές της μια σειρά από σημαντικές συνεργασίες στο θέατρο (Α. Βουτσινάς, Ν. Τσακίρογλου, Π. Μιχαηλίδης, Π. Χούρσογλου, Κ. Γεράρδος, Α. Μπένετ) όσο και στον κινηματογράφο. Το Ozon Raw την συναντά σε μια (ακόμα) πολύ δημιουργική περίοδο της ζωής της, αφού αυτό τον καιρό την συναντάμε ως σκηνοθέτη και ηθοποιό στην παράσταση «Cleansed» της Sarah Kane που ετοιμάζεται να κάνει πρεμιέρα σε λίγες μέρες στο Θέατρο Σημείο, αλλά και ως δημιουργό του μικρού μήκους γαλλικού φίλμ « La nuance bleue du profond rouge», που διακρίθηκε στο 7ο TiSFF και σε άλλα δυο project όπως το fashion film «Skin Possession» που φιλοξενείται ως τις 28/2 στην έκθεση ROOMS 2014 και στο work in progress Video Project της ΣΟΜΦ για την ερχόμενη χειμερινή συλλογή.

χώρου και του χρόνου στην παράσταση; Ο χωροχρόνος είναι απροσδιόριστος από γραφής, κι έτσι παραμένει. Θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε οποτεδήποτε. Να περιμένουμε μια σκηνοθετική προσέγγιση στο πλαίσιο του in yer face theater; Όχι, στηρίζεται σε μια φόρμα. Όλη η δράση εκτυλίσσεται σε μια πλατφόρμα γηπέδου. Οι ήρωες είναι επί σκηνής καθ΄ όλη την διάρκεια του έργου. Τι είναι το “La nuance bleue du profound rouge” και πως αισθάνεσαι μετά την διάκριση της στο 7ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Θες/νίκης; Είναι ένας εσωτερικός μονόλογος της κοπέλας που πεθαίνει. Μου αρέσει η μελωδία της γλώσσας αυτής κι έτσι σαν ένα μουσικό όργανο, έδενε κατάλληλα με την εικόνα. Ανά περιόδους, εκφράζομαι κι από μια άλλη γλώσσα-σώμα. H χαρά μου για την διάκρισή της ταινίας ήταν μεγάλη και μου έδωσε δύναμη για τα επόμενα.

Πώς ξεκίνησε η περιπέτεια σου στο χώρο του θεάματος; Είναι εκείνη η φωνή μέσα σου, που κάποια στιγμή την εμπιστεύεσαι. Στα 21 δίνω εξετάσεις στο ΚΘΒΕ και περνάω από τον Σαίξπηρ στον Ρέιβενχιλ με μια αναπνοή. Στην Αθήνα ήρθες λόγω Εθνικού ; Στην Αθήνα ήρθα γιατί κάτι άλλο έψαχνα. Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη εγκλωβισμού. Ποια γωνία της πόλης αγαπάς πιο πολύ και τι σου λείπει περισσότερο από την Θεσσαλονίκη; Μου αρέσει κάθε σημείο το οποίο με κάνει να ξεχνάω ότι βρίσκομαι σε πόλη. Μου αρέσει η διαδρομή στον περιφερειακό του Φιλοπάππου. Απ’ την Θεσσαλονίκη μου λείπει ο ορίζοντας – η θάλασσα. Μίλησε μας για το έργο “Cleansed” της Σάρα Κέιν στο οποίο ετοιμάζεσαι να παίξεις και να σκηνοθετήσεις. Το Cleansed, είναι το μόνο κείμενο της Κέιν το οποίο επικοινωνεί την ελπίδα. Υπάρχει ακόμη φως και σ’ αυτό θέλω να επιμείνω. Η Κέιν γράφει για την βία ναι, αλλά γράφει και για τον έρωτα την αγάπη. Ποια είναι η «γυναίκα/Grace» τον ρόλο της οποίας υποδύεσαι; Για να πω ποια είναι η γυναίκα, πρέπει να ορίσω τον Τίνκερ. Οπότε εδώ, έχουμε έναν σύγχρονο Μένγκελε, έναν άνθρωπο που φτάνει τις ψυχές σε τέλμα, ενάντια στην αγάπη, δοκιμάζει τα όρια τους σ’ αυτήν. Η γυναίκα έρχεται να χαρίσει στον Τίνκερ την ήττα, μιας και η καρδιά του σπάει. Υπάρχουν αλλαγές ως προς την αντιμετώπιση του

She might have struggled in pursuit of her dreams, but she has done so, while keeping hold of an impressive array of collaborations (A. Voutsinas, N. Tsakiroglou, P. Michailidis, P. Choursoglou, K. Gerardos, A. Benet), both on film and on stage. Ozon Raw meets up with her during a highly creative time in her life, as she is busy both as an actor and the director of “Cleansed”, the Sarah Kane play that opens in a few days at the Simio theatre. She is also credited with the French speaking short film « La nuance bleue du profond rouge», which made quite an impression at the 7th TiSFF and is also involved in “Skin Possession”, a fashion film that one can catch until 28/2 at the ROOMS 2014 exhibition, as well as the ΣΟΜΦ video project for their upcoming winter collection.

“Being in love is like being in Auschwitz” (Roland Barthes): Λέγεται πως η Κέιν έγραψε το έργο αφού διάβασε το συγκεκριμένο απόφθεγμα. Η δική σου παρομοίωση; Στην φράση αυτή, μιλάμε για τον χαμένο εραστή κι η φράση αυτή, είναι πυρήνας του Cleansed. Ο έρωτας για μένα είναι ζωτικής σημασίας. Θα τον παρομοίαζα μ’ ένα λουλούδι. Όσο το φροντίζεις, υπάρχει κι ομορφαίνει την ζωή σου. Όσο το αμελείς, μαραίνεται, σαπίζει.

How did you begin your adventure in showbusiness?

It’s that voice inside you that you eventually give in to.

I took the exams for the National Theatre of Northern Greece at 21 and then went from Shakespeare to Ravenhill in one breath.

Did you move to Athens because of the National theatre? I came to Athens because I was looking for someting else. Salonika is a city that one can feel very trapped in.

What corner of the city do you love the most and what do you miss most about Salonika? I like every part of it that makes me forget I’m in a city. I like the walk around Filopapou hill. What I miss most about Salonika is the horizon, the sea.

Talk us through Sarah Kane’s “Cleansed”, a play that you are directing as well as playing in. Cleansed is Kane’s only text where we find hope being conveyed. There is still light to be found and I want to focus on that. Kane writes about violence, for sure, but she also writes about love.

Who is Grace, the woman that you play? To explain Grace, I have to explain Tinker. What we have is a modern day doctor Mengele, a man that leads souls to their breaking point, who is against love, that tests their limits when it comes to love. Grace is a woman that comes forward and defeats him, as she breaks his heart.

Did you change the timeframe and setting of the play?

The time and space are undefined in her text and we have kept it that way. It could anywhere, at any time.

Can we expect your directorial approach to be in the context of in your face theatre? No, it very much follows a pattern. All of the play’s action takes place on a playing field sort of platform. All the characters are on stage throughout the entire play.

What’s “La nuance bleue du profound rouge” and how do you feel after its showing at the 7th Short Film Festival of Salonika? It’s the internal monologue of a girl who is dying. I like the melody of the French language, so it tied in well with the imagery. I took great joy from the film’s showing and it gave me strength to carry on.

“Being in love is like being in Auschwitz” (Roland Barthes): It is said that Kane wrote her play after reading this particular quote. What’s your take on it?

Within this phrase we’re talking about the lost lover and this phrase is at the very heart of Cleansed. Love is of vital importance to me. I would compare it to a flower. As long as you take care of it, it gives your life a sense of beauty.

If you don’t it withers and wastes away.

31

interview

Andreas AΝgelidakis crash pad Ο Ανδρέας Αγγελιδάκης είναι αρχιτέκτονας και εικαστικός. Είναι μισός Έλληνας και μισός Νορβηγός ενώ γεννήθηκε στην Αθήνα. Ξεκίνησε να σπουδάζει στο ΑΠΘ στην Θεσσαλονίκη, συνειδητοποιώντας όμως τι πραγματικά του ταίριαζε, εγκατέλειψε αυτή την κατεύθυνση το 2ο έτος. Πήρε υποτροφία στην ηλικία των 21 ετών από το νορβηγικό κράτος και ξεκίνησε τις σπουδές του στο SciArc στο Λος Άντζελες, την τότε καλύτερη σχολή αρχιτεκτονικής. Ακολούθησε μία σημαντική πορεία, χαρίζοντάς του ένα βιογραφικό γεμάτο με ιδιαίτερα projects και αξιόλογες συνεργασίες.Αυτή τη στιγμή, η 8η Biennale του Βερολίνου φιλοξενεί το έργο του, ”Crash Pad”.AndreasAggelidakis is an architect and an artist. He’s half Norwegian and half Greek and was born in Athens. He started studying at the Aristotle University of Τhessaloniki, but realized rather quickly that it wasn’t what he wanted to do. Receiving a scholarship at the age of 21 from the Norwegian state, he started studying at the SciArc school of architecture in Los Angeles. His has been an important journey, filled with unique projects and notable collaborations. Currently, his work, Crash Pad can be found at the 8th Berlin Bienalle.

Interview Nelly Skoufatoglou Photo by Konstantinos Kartelias www.angelidakis.com Τo Crash Pad είναι η πρώτη ανάθεση της 8ης Βερολινέζικης Biennale. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία; Αρχικά μου ζήτησε ο Juan Gaitan, ο επιμελητής της 8ης Berlin Bienalle, να σχεδιάσω ένα χώρο για events και ομιλίες για την προεργασία της Biennale. Όταν του έδειξα την ιδέα για το Crash Pad αποφάσισε ότι ταίριαζε απόλυτα με ένα από τα κεντρικά θέματα της Biennale που είναι η δημιουργία εικόνας κρατών κατά τον 18ο κ 19ο αιώνα, και αποφάσισε να το παρουσιάσει σαν “preliminary statement”. Γιατί το ονόμασες Crash Pad και ποιος είναι ο σκοπός αυτού του «δωματίου»; Μοιάζει να έχει διπλό ή και τριπλό νόημα. Η φράση “Crash Pad” χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει τον χώρο που κοιμάται κάποιος όταν ξεμένει στο σπίτι φίλων. Υπάρχει όμως και σαν τυπολογία χώρου από τα 70ς, όταν οι hippies έφτιαχναν δωματιάκια καλυμμένα με υφάσματα στο πάτωμα, τους τοίχους και το ταβάνι, έπαιρναν LSD και έκαναν εκεί αυτό που λέμε drop-out. Ξεχνούσαν δηλαδή τα πάντα και χάνονταν στις ψευδαισθήσεις. Τι αντιπροσωπεύουν τα χαλιά και οι στήλες στα πλαίσια του installation; Μοιάζει όλο αυτό που έχεις δημιουργήσει σαν ένα ταξίδι στο χρόνο. Τα χαλιά είναι η πλευρά της Ελλάδας που έχει ξεμείνει από την Οθωμανική αυτοκρατορία, η πραγματικότητά της αυτή τη στιγμή καθώς και κατά τον 19ο αιώνα, την εποχή του Κολοκοτρώνη. Οι κολώνες είναι η ιδέα της ελληνικής αρχαιότητας και η προσπάθεια συσχέτισης με την Ελλάδα του ευρύτερου “σήμερα”, όπως αυτή οργανώθηκε από την Αναγέννηση και τους Νεοκλασσικούς. Αυτή είναι η virtual Ελλάδα. Το πραγματικό και το ιδεατό είναι τα δύο συστήματα που συνεργάστηκαν στην δημιουργία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους, που ξεκίνησε όμως από νωρίς υπό τη σκιά της χρεωκοπίας του 1893, φθάνοντας στην οικονομική κρίση που βιώνουμε σήμερα. Τι εντοπίζεις εσύ και τι ξεχωρίζεις ως πιο καθοριστικό στην εξέλιξη του απόδημου ελληνισμού και στον πληθυσμό εκείνο των Ελλήνων που συνέχισε να ζει εντός των συνόρων; Δεν μπορώ να πω οτι βλέπω κάποια τρομερή εξέλιξη στον απόδημο Ελληνισμό, αλλά μάλλον δεν είμαι και ο αρμόδιος, μιας και δεν μπορώ να πω ότι η ιδέα του Ελληνισμού γενικότερα είναι κάτι που με απασχολεί. Πιο πολύ με ενδιαφέρει το παράδειγμα της Ελλάδας σαν ένα glitch/ παραστράτημα της Ευρώπης. Τους φίλους που μετακομίζουν στο Βερολίνο ή στο Λονδίνο ή οπουδήποτε αλλού, τους βλέπω πιο πολύ σαν σύγχρονους ανθρώπους σκέ-

32

το, παρά σαν Έλληνες. Οι πόλεις είναι απλώς προϊόντα με ημερομηνία λήξης ως προς το πόσο γοητευτικές φαίνονται προς εμάς. Στην πραγματικότητα η αίσθηση που σου αφήνουν αφού τις ζήσεις και στο πέρασμα του χρόνου, αλλάζει. Δεν είναι κάτι μόνιμο. Πώς συσχετίζεται το έργο σου με την οικονομική κρίση; Ποιο είναι το βαθύτερο μήνυμα που θέλεις να περάσεις εσύ με τη σύλληψη και υλοποίηση του Crash Pad; Η ιδεα ηταν απλή, και αποτελεί συνέχεια του project που ξεκίνησα στο Feeder, στη gallerie Breeder το 2010. Πήρα τα δύο συστήματα που συνεργάστηκαν στη δημιουργία του σύγχρονου Ελληνικού κράτουςκαι τα έβαλα να συνεργαστούν στη δημιουργία ενός άνετου χώρου. Η ιδέα του “άνετου” (comfortable) είναι αρκετά μακριά από κάθε σκέψη σχετική με την σύγχρονη τεχνη. Ένα δωμάτιο που ενώ είναι αμιγώς “πολιτικό” καμουφλάρεται σαν ένας άνετος, βολικός, “ζεστός” χώρος. Ποια είναι η άποψη σου για το Βερολίνο σήμερα; Είναι αρκετά διαφορετικό, τόσο ώστε να σε κάνει να έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε πολλές πόλεις ταυτόχρονα. Έχει κομμάτια globalized yuppy franchise, άλλα κομμάτια πιο underground, έχει την αίσθηση του εγκαταλλειμένου αλλά και του ολοκαίνουργιου μαζί. Δεν μπορώ να πω ότι είναι από τις πιο ρομαντικές πόλεις που έχω επισκευθεί, είναι μάλλον “στεγνό”. Προτιμώ το Λος Άντζελες, γιατί μοιάζει πιο πολύ με το ίντερνετ.

How did the connection between Crash Pad and the 8th Berlin Bienalle come about? I was initially approached by Juan Gaitan, the commissary of the 8th Bienalle, in order to design an event space for the some of the groundwork events leading up to the Bienalle. When I presented my idea for Crash Pad, he decided it fit in well with one of the Bienalle’s main themes, that being the creation of national imagery during the 18th and 19th century and opted to present it as a “preliminary statement” Why call it Crash Pad and what is the purpose of this space? The term is used to describe a place where one sleeps when he ends up staying at a friend’s house. And yet it also exists as a term from 70s hippie culture, describing rooms that were covered in fabrics from floor to ceiling and were used for dropping out with LSD and hallucinogens. It was a place to forget and lose yourself in a hallucinatory world.

What do the carpets and collumns of the installation rep-

resent? It looks like you’ve created something that looks like a time travelling experience. The carpets represent the side of Greece left over by the Ottoman Empire, its current reality, as well as that of the 19th century, the time of Theodore Kolokotronis. The columns represent ancient Greece and the attempt to connect that era with the general concept of the “now”, as it was structured by the Renaissance and the Neoclassics. This is virtual Greece. The real and the ideal are the two systems that worked together in creating the modern Greek state, that started way back during the financial bankruptcy of 1893 and stretches all the way to the current financial crisis.

What do you think is the most important aspect in the evolution of Greeks abroad, as well as those who have opted to stay here in Greece? I can’t say that I can see any tremendous evolutionary progression in Greeks abroad, but I guess I’m not really an expert on the subject, seeing as I’m not really interested in the topic of Hellenism in general. I’m more interested in the idea of Greece as a glitch in Europe’s grand plan. I tend to look at friends who move to London or Berlin or wherever as just modern people, and not Greeks. Cities are just products with their own expiration date, as far as their appeal is concerned. In reality, the feeling they leave you with after you live in them over time changes. It’s not something permanent.

How is your work connected with the financial crisis?

What is the deeper meaning that you want to convey through Crash Pad? The idea was simple and it’s a continuation of the project I started at Feeder, the Breeder gallery in 2010. I took the two systems that collaborated in forming the modern Greek state and made them create a comfortable space. The idea of comfortable is a concept quite far removed from any idea we may have on modern art. A space that is mainly political in its concept, is masked as a comfortable, warm space.

What do you think of Berlin today? It’s quite different, in the sense that it makes you feel like you’re in many cities at once. There are elements of globalized yuppie culture, underground elements, a sense of dereliction and a sense of something new all at the same time. I can’t say it’s one of the most romantic cities I’ve ever been to, it’s a rather “dry” place. I much prefer Los Angeles, because it feels a lot more like the internet.

33

Diary oF

34

35

interview

mu tunc “Et in Arcadia ego” Ο Mu Tunc είναι το πρόσωπο που κρύβεται πίσω από το εκπληκτικό “Diary of Mu”, ένα site/ ηλεκτρονικό ημερολόγιο, όπου διάσημες και ενδιαφέρουσες προσωπικότητες από τον χώρο της τέχνης δίνουν αποκλειστικές και άκρως προσωπικές συνεντεύξεις ενώ κινηματογραφούνται. Το Diary of Mu, παρουσιάζει, όπως λέγεται «την άλλη όψη των πραγμάτων». Ο Mu ζει και εργάζεται στην Κωνσταντινούπολη, ενώ ταξιδεύει συνεχώς σε όλο τον κόσμο, ψάχνοντας «ιδιαίτερους» και «ακατέργαστους» ανθρώπους. Mu Tunc, is the face that meticulously hides behind the amazing “Diary Of Mu”, a website/electronic journal, where famous and interesting personalities from the world of the arts are interviewed in a rather personal style while being filmed simultaneously. It represents, as some people put it, “the other side of things”. Mu lives in Istanbul and constantly travels around the world seeking out “special” and “raw” people.

Interview Mary Kitsopanou Photos by Mu Tunc

36

Τι προϋποθέσεις πρέπει να πληροί ένα πρόσωπο προκειμένου να μπει στο “Diary of Mu”; Δεν υπάρχουν κανόνες. Το μόνο προαπαιτούμενο είναι να είναι κανείς αληθινός. Αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Κάποια βίντεό σου ξεκινούν γεμάτα ενέργεια, με υπερκινητικό ίσως τρόπο και ξαφνικά όλα περνούν από μπροστά μας εξαιρετικά αργά, πιο οικεία, δίνοντας έμφαση στις μικρές λεπτομέρειες. Αυτό το κάνεις όταν το υποκείμενο μπαίνει σε πιο προσωπικές λεπτομέρειες. Έτσι αντιμετωπίζεις και τη ζωή; Αυτό που «έπιασες» είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Στην πραγματικότητα, μου είναι δύσκολο να προσδιορίσω γιατί ακριβώς το κάνω αυτό. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι πως και στην προσωπική μου ζωή έχω τόσο έντονες και γεμάτες ενέργεια στιγμές, όσο και βαθιές, συναισθηματικές. Λένε πως ‘Η ζωή ξεκινά από τη στιγμή που αρχίζεις και ξεβολεύεσαι’. Συμφωνείς; Τι σημαίνει αυτό για σένα; Απόλυτα. Για μένα «βόλεμα» σημαίνει όταν ένας άνθρωπος βασίζεται σε κάποιον ή κάτι άλλο για να του γεμίσει το κενό, αντί να το κάνει ο ίδιος για τον εαυτό του. Αν μιλάμε για φιλία και έρωτα, θεωρώ πως χρειάζεται να δημιουργήσουμε περισσότερες ‘ζώνες άνεσης’ στην προσωπική μας ζωή. Αν μιλάμε για ενδυνάμωση της δημιουργικότητάς μας προτείνω να κάνουμε το αντίθετο. Πιστεύω πως είναι δυνατό να εξελιχθεί κανείς μόνο αν φτάσει στο πιο χαμηλό του σημείο. Δεν μπορείς να χτυπήσεις πάτο αν παραμένεις βολεμένος.

My first encounter with Mu was a random night in Athens, whilst he was on a project. We struck up conversation about the current state of communication and I found myself telling him that I’d love to write an article on him. His reply, was as simple as it was disarming. “I would be honored”. This was to be his first official interview as the man behind the Diary of Mu. How would you label yourself? I don’t believe in this “curriculum vitae” thing. I actually believe that the ongoing problems of our centuryamongst other truths- uncover the fact that all these CV and personal career evaluation practices are a bit of a joke. I am not saying this to sound like a snob. My background consists of a variety of serious professional experiences in marketing, production, branding, art, advertis-

www.diaryofmu.com

Η πρώτη μου επαφή με το Mu, έγινε ένα τυχαίο βράδυ στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια ενός project που είχε αναλάβει. Ξεκινήσαμε μια συζήτηση για την επικοινωνία και ξαφνικά του ζήτησα να γράψω ένα άρθρο για εκείνον. Η απάντησή του απλή και αφοπλιστική ταυτόχρονα: «Τιμή μου». Αυτή ήταν η πρώτη μου απόπειρα να πάρω συνέντευξη από κάποιον. Είναι επίσης η πρώτη φορά που και ο ίδιος μιλά επίσημα ως ο άνθρωπος πίσω από το Diary of Mu. Τι τίτλο θα έδινες στον εαυτό σου; Δεν πιστεύω στα «βιογραφικά σημειώματα». Θεωρώ πως τα συνεχιζόμενα προβλήματα του αιώνα μας –ανάμεσα σε άλλες αλήθειες- αποκαλύπτουν το γεγονός πως όλα αυτά τα βιογραφικά και οι πρακτικές επαγγελματικής αυτοαξιολόγησης είναι γελοιότητες. Δεν το λέω για να φανώ υπερόπτης. Το παρελθόν μου αποτελείται από διάφορες σοβαρές επαγγελματικές εμπειρίες σε marketing, παραγωγή, branding, τέχνη, διαφήμηση κ.α. Γι αυτό το λόγο κατέληξα να θεωρώ πως δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική “κουλτούρα” μέσα από αυτή την “κουλτούρα καριέρας”. Αν έπρεπε να μου βάλω μια ταμπέλα, θα έλεγα πως είμαι “δημιουργός” ή “τεχνίτης” παρά ο φορέας ενός επαγγελματικού τίτλου. Πώς προέκυψε το “Diary of Mu”; Είναι τόσο απλό που μου είναι δύσκολο να πω αν ήταν ιδέα ή ένα ένστικτο. Ήθελα μόνο να καταγράψω τις εμπειρίες μου σαν σε ένα ημερολόγιο και επέλεξα το φιλμ σαν κύριο μέσο καταγραφής. Η κεντρική ιδέα είναι η ίδια που έδωσε το κίνητρο στον Έλληνα ταξιδευτή Παυσανία και ενέπνευσε τον Γκαίτε να εκφράσει με αυτό τον τρόπο τα συναισθήματά του για το ταξίδι του στην Ιταλία. Η λατινική φράση “Et in Arcadia ego” είναι το αρχικό motto πίσω από το “Diary of Mu” και σημαίνει “Και εγώ στην Αρκαδία”. Το “Εγώ” αναφέρεται στο Θάνατο και η “Αρκαδία” είναι ένα ουτοπικό μέρος. Ο Γάλλος ιστορικός André Félibien, το μετέφρασε σε “το πρόσωπο που βρίσκεται θαμμένο σε αυτό τον τάφο ζούσε στην Αρκαδία”. Αυτό εξηγεί τα πάντα. Είμαι Αρκάς, ένας θνητός, που ζει σε έναν μερικές φορές ουτοπικό, αλλά καθόλα πραγματικό κόσμο. Πόσα άτομα χειρίζονται το “Diary of Mu”; Το “Diary of Mu” είναι η “ζωντανή” προβολή της προσωπικής μου ζωής και του τρόπου που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα. Σε ό, τι αφορά τις φωτογραφήσεις και τα βίντεο, δεν υπάρχει ομάδα. Μόνο εγώ και το άτομο που επιλέγω για συνέντευξη. Το τελικό υλικό περνά όμως από μία επεξεργασία για την οποία επιλέγω να συνεργάζομαι με άτομα που μοιράζομαι την ίδια οπτική και απόψεις.

ing and more. Therefore, I’ve come to believe that there can be no actual “culture” through all this “career culture”. Craftsmanship is the key. Being creative without planning a career is the answer. If I were to label myself, I’d say I was a “creator” or an “artisan” rather than the bearer of a professional title.

How did you come up with “Diary of Mu”? It’s so simple that it’s hard to say if it was an idea or just an instinct. It is my life journal and chose film as my main means of documentation. The main idea shares the same reasons that motivated the Greek traveller Pausanias and the style Goethe chose in order to express his feelings about his Italian Journey.

The Latin phrase“Et in Arcadia ego” was the original motto behind the Diary of Mu which means "Even in Arcadia, there am I". "I" refers to death, and "Arcadia" is a utopian land. French historian André Félibien translated it to, "the person buried in this tomb lived in Arcadia". That explains it all. I am an Arcadian, a human, living in this sometimes utopian yet utterly real world.

How many people run Diary of Mu? The Diary of Mu is the “living” projection of my own life and sensibility. Regarding the shooting process, there is no team at all. When I am shooting it’s just me and the person whom I’m sharing the moment with. The footage then goes through a certain editing and technical process. I choose to collaborate with individuals who belong to a similar “cult” as myself, those whom I share common beliefs with.

What kind of requirements should a person meet in order to be featured in the Diary of Mu? There aren’t any specifics. The only thing required is that you are real. This is not as easy as it sounds.

Some of your videos start in a very energetic, rather hyperactive mode and suddenly shift into intimate, slow filming, focusing on small details. You do this when the subject goes into a more personal mode. Is this the way you look at ife? What you picked up on is really interesting. Actually, it is hard for me to pin point why I do this. What I am sure of though, is that I too have both energetic and emotional sides in my personal life.

‘Life begins outside your comfort zone’. Do you agree with this quote? What is a ‘comfort zone’ for you? I absolutely agree. For me, a comfort zone depends on someone or something else to fill a void, rather than ‘employing’ yourself to do it. If we are talking about friendship or romance, then I think we need to create more comfort zones with people in our private life. In terms of empowering our personal creative spirits I suggest we do the opposite. I believe one evolves, only by touching your own low point. You can’t find your lowpoint if you stay in your comfort zone.

37

Diary oF

38

39

Photos by Yiorgos Kaplanidis (This is Not Another Agency.com) Styling Manos Jojos (This in Not Another Agency.com) Stylist's asistants Lazaros Tzovaras, Ioanna Karagiorgou Model Ilias Avantiras (ACE Models)

Patricia Voulgaris

n e v e r f o u n d o u r w a y

Jacket G-Star RAW (Folli Follie Group)

Blazer/ Σακάκι Ben Sherman (Shop & Trade) Shirt/Πουκάμισο Ben Sherman (Shop & Trade) Polo Sweatshirt/ Πόλο Μπλούζα H&M Trousers/ Παντελόνι Wesc (WeSC BB) Shoes/ Παπούτσια Vans (VF Hellas)

Suit/Κοστούμι Pepe Jeans (Shop & Trade) Shirt/Πουκάμισο Ben Sherman (Shop & Trade) Jacket/ Tζάκετ WeSC ( WeSC BB) Shoes/Παπούτσια Reebok Classics

43

Shirt/Πουκάμισο WeSC (WeSC BB) Military Jacket G-Star Raw (Folli Follie Group) Bomber jacket/ Μπόμπερ τζάκετ adidas Originals (adidas Hellas) Blazer/Σακάκι Religion (Shop & Trade) Jean/Tζιν G-Star Raw (Folli Follie Group)

Blazer/ Σακάκι Βen Sherman (Shop&Trade) Shirt/Πουκάμισο Hackett London (Shop&Trade) Trousers/ Παντελόνι Wesc (Wesc Bb)

Suit/Κοστούμι: Pepe Jeans (Shop & Trade) Shirt/Πουκάμισο Ben Sherman (Shop & Trade) Jacket/Tζάκετ WeSC ( WeSC BB) Shoes/Παπούτσια Reebok Classics

leftShirt & trousers Dolce&Gabbana Sweater Fabio De Felice rightSuit Jacket & shorts Raf Simons Sweater Fabio De Felice

Suit/Kοστούμι Ben Sherman (Shop & Trade), Jacket/Τζάκετ Levi’s T-Shirt/ Μπλούζα Puma (Sportwind SA), Πουκάμισο/ Shirt WeSC (WeSC BB)

48

Photos by Christos Tzimas (This is Not Another Agency.com) Styling Manos Jojos (This is Not Another Agency.com) stylist's assistants Ioanna Karagiorgou Lazaros Tzovaras Model Alena (D Models)

Patricia Voulgaris

) ) M ) A om ras .com 0 c 1 s ( y. va cy lo gencs Tzo gen u A po ther Aazaro ther o d no , L no pa ot A rgou ot A ) a s Pis is N ragio is is Nodels o k i (Th a Ka (Th e M N s c n ou by s Jojos Ioan rant era (A s o o nt Sa V ot Man sista itris odel h P ling s as Dim M ’ y St list -up y e t S ak M & ir a H

f r o z e n t o m y s e l f

Jacket/Τζάκετ Shirt/Πουκάμισο WeSC (WeSC BB)

Jacket/Τζάκετ G-Star RAW (Folli Follie Group) Jacket/Σακάκι Ben Sherman (Shop&Trade) Shirt/Πουκάμισο Franklin&Marshall (Folli Follie Group) Trousers/Παντελόνι G-Star RAW (Folli Follie Group) Shoes/Παπούτσια adidas Originals (adidas Hellas)

52

Jacket/Σακάκι Ben Sherman (Shop&Trade) Shirt/Πουκάμισο & Trousers/Παντελόνι WeSC (WeSC BB)

53

All clothes by WeSC (WeSC BB)

54

Jacket/Τζάκετ OTW Vans (VF Hellas) Blouse /Μπλούζα Attrattivo Trousers/Παντελόνι WeSC (WeSC BB)

55

Jacket/Τζάκετ adidas Originals (adidas Hellas) Skirt/Φούστα Nazezhda Shoes/Παπούτσια WeSC (WeSC BB)

56

Jacket/Τζάκετ adidas Originals (adidas Hellas)

57

STILL-LIFE SHOT Nail Colour in No.163 BLack Oyster, No. 161 Moon Grey, No.245 Onyx, No.218 Minsk, No. 175 Platinum Marble, No.48 Black, MAVALA

Model Mariana Vansuit (NEXT)

Hair Stylist Jun Takagi using Bumble and bumble

Photos by Masami Naruo

Make Up & Styling Maria Papadopoulou

Beauty

MODEL SHOT T-shirt, American Apparel FACE Tinted Cream in Beige, Concealer in Light, Iridescent Blush in Bonbon, MAVALA EYES Crayon Lumiere Bronze Dore, Creamy Mascara Noir, MAVALA LIPS Cherry Lipstick in Cherry pink and Kiss Me Lipstick in Petal Beige, MAVALA FOR MORE INFO www.mavala.co.uk/ about-mavala

Για την σεζόν Άνοιξη / Καλοκαίρι οι πασαρέλες επικεντρώθηκαν σε μία πολυτελή και συνάμα διακριτική έκφανση της μόδας, με τους σχεδιαστές να επαναπροσδιορίζουν το όραμα της γυναικείας αίγλης, χρησιμοποιώντας φαρδιά, αέρινα υφάσματα και καθαρά χρώματα. Η Mavala έχει δημιουργήσει τις ιδανικές αποχρώσεις για βερνίκια νυχιών, σκιές ματιών και μακιγιάζ χειλιών. Το label, αναδεικνύει τις τάσεις αυτής της σεζόν προσφέροντας συγκεκριμένα προϊόντα, όσο τον δυνατόν πιο ποιοτικά και φιλικά προς την υγεία μας. Οι σατινέ αυτές αποχρώσεις είναι ιδανικές για να αναδείξουμε τη θηλυκότητά μας με τον πιο εκλεπτυσμένο και δυναμικό τρόπο. Αποκτήστε τις βασικές τάσεις της φετινής σεζόν, χωρίς parabens, φορμαλδεΰδη, τολουόλιο, καμφορά, σελοφάνειο, ζωϊκά συστατικά και βαρέα μέταλλα, σε προσιτές τιμές. For the upcoming Spring/Summer season, catwalks focused on opulent understated fashion with designers creating a vision of feminine glamour, using floaty, delicate fabrics and sheer tones. Mavala has created the perfect nail, eye and lip color collection to compliment this season’s trends ,by offering specific products, both attractive and as healthy as possible. Add a touch of bold feminine sophistication with these satin shades. An affordable way to buy into this season's key trends, free from parabens, formaldehydes, toluene, camphore, cellophane, animal ingredients and heavy metals.

58

59

Dhah socratis socratous

Ο Σωκράτης Σωκράτους γεννήθηκε το 1971 στην Πάφο και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έδειξε το ταλέντο του στην πρώτη του έκθεση, το 1996. Έκτοτε έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις ενώ έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα και Κύπρο. Ο Σωκράτους ήταν ο επίσημος φωτογράφος στις προετοιμασίες έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, φωτογράφος και καλλιτεχνικός διευθυντής στο θέατρο, με συνεργασίες με την Ομάδα Εδάφους του Δημήτρη Παπαϊωάννου, το Εθνικό Θέατρο, το Ελληνικό Φεστιβάλ και την Biennale της Βενετίας.

60

hiriya a cave in

Socratis Socratous was born in Pafos in 1971 and studied at the Athens School of Arts. His talent was first put on display in 1996 and since then, he has participated in numerous solo and group exhibitions in Greece and in Cyprus. Socratous was the official photographer during the preparations for the 2004 Athens Olympic Games and has collaborated both as photographer and an artistic director with Dimitris Papaioannou, the National Theatre, the Greek Festival and the Venice Biennale.

Interview Nelly Skoufatoglou Photos by Socratis Socratous

61

Πώς ξεκίνησε η ιστορία της συμμετοχής σου στην Παλαιστινιακή Biennale; Η πρόταση για την συμμετοχή μου στην Biennale της Παλαιστίνης QALANDIYA INTERNATIONAL με τον τίτλο GESTURES IN TIME έγινε από τον διευθυντή της Βiennale Jack Persekian ο οποίος τελεί επίσης διευθυντής του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Παλαιστίνης. Σκοπός μου ήταν να δημιουργήσω επί τόπου ένα έργο που θα περέμενε στο χώρο μόνιμα ακόμη και μετά τη λήξη της Biennale. Εκείνη την περίοδο συμμετείχα στο φεστιβάλ Adelaide Ιnternational 2012 στην Αυστραλία και συγκεκριμένα στην Αδελαΐδα, όπως προδίδει και το όνομα, με το έργο μου, RESTLESS. Σε μία τόσο δύσκολη περίοδο για την Παλαιστίνη και τη Γάζα, πώς μπορεί η τέχνη να βρει διέξοδο; Αυτό είναι και το στοίχημα για τέτοιου είδους εκθέσεις με πολιτικό χαρακτήρα. Φυσικά, ευτυχώς που υπάρχουν τέτοιου είδους πρωτοβουλίες στο χώρο της τέχνης σε παγκόσμιο επίπεδο. Μίλησέ μας για το μήνυμα που θέλησες να περάσεις με το installation σου. Πώς συνέλαβες αυτή την ιδέα; Η ιδέα προέκυψε κατά την πρώτη μου επίσκεψη στην Παλαιστίνη με σκοπό να γνωρίσω καλύτερα τα τρία μεγάλα ιστορικά κέντρα της πόλης που προσφέρονταν να φιλοξενήσουν τα έργα των καλλιτεχνών. Αφού επισκέφθηκα την Ιερουσαλήμ και τις πόλεις Abwein, Hajja, Jamma in, Dhahiriya, Ramallah επέλεξα το Νοτιότερο μέρος της

62

Παλαιστίνης, το χωριό Dhahiriya με πληθυσμό 44,000 κατοίκων. Βρίσκεται δίπλα ακριβώς στη Γάζα και είναι το σημείο που ζουν οι Βεδουΐνοι της Παλαιστίνης. Ως χώρο για το έργο μου, επέλεξα μία μεγάλη σπηλιά στο ιστορικό κέντρο του ρωμαϊκού χωριού που χρησιμοποιούταν από τους κατοίκους σε περιόδους πολέμου σαν καταφύγιο καθώς και σαν κατάλυμμα για πρόσφυγες από γειτονικές χώρες της Μέσης Ανατολής. Προκειμένου να στηθεί η εγκατάσταση και να γίνει προσβάσιμη για τους επισκέπτες, έπρεπε να σκαφτεί, να καθαριστεί και να μπει ηλεκτρικό ρεύμα. Στόχος ήταν να δημιουργηθεί μια μεγάλη εγκατάσταση από διάφορα επιλεγμένα στοιχεία της παράδοσης των Παλαιστινίων που θα έπαιρνε τη μορφή Μουσείου. Την ονόμασα "A CAVE IN DHAHIRIYA". Πιστεύεις πως έγινες κατανοητός; Υπήρξε τελικά κάποιος κοινός κώδικας επικοινωνίας με τους ντόπιους; Φυσικά και έγινε κατανοητό από όλους. Πολύ περισσότερο όσο περνούσε ο καιρός. Τη μέρα μάλιστα των εγκαινίων κάποιοι ντόποιοι με αγκάλιασαν λέγοντάς μου: “Εσύ, με αυτό που έκανες είσαι πια Παλαιστίνιος”. Ποια είναι η στιγμή ή η εμπειρία που θα ξεχώριζες εσύ από τη διαμονή σου στην Παλαιστίνη; Ήταν μία έντονη και βαθιά εμπειρία τόσο σε προσωπικό όσο και σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Με δίδαξε ακόμη πολλά σε θέματα επιβίωσης. Οι κάτοικοι του Νότου στην Παλαιστίνη δεν έχουν την ευκαιρία να έρχονται σε επαφή με ξένους επισκέπτες ή τουρί-

στες από τη στιγμή που η περιοχή αυτή όντας τόσο κοντά στη Γάζα είναι έντονα πολιτικά φορτισμένη επί καθημερινής βάσης.

How did you get involved with the Palestinian Biennale? Jack Persekian, the director of the Qalandiya International titled Gestures in Time, who is also the director of the Palestine Museum of Modern Art, was in fact that person who brought me in. My goal was to create something on the spot, something that would remain there permanently, even after the end of the Bienalle. At the time I was taking part in the Adelaide International 2012 festival in Australia, with a project of mine entitled Restless.

Do you think that art can find its way in such a troubled land? That is obviously the challenge with exhibitions that have a political focus and of course, I think it’s very important for such initiatives to be put forward on a global scale.

Tell us about the message you’re hoping to get across through your installation. How did you come up with the idea?

The idea came about when I visited Palestine for the first time, in order to examine the three historical focus points of the city that were open to hosting works of art. After visiting Jerusalem, Abwein, Hajja, Jamma in, Dhahiriya and Ramallah, I chose the village of

Dhahiriya, which numbers 44.000 people. It’s right next to Gaza and it’s the spot where the Palestinian Bedouins live. I chose a large cave at the historical center of the Roman village as the place where my piece would be. In times of war, the cave was used as a refuge for the villagers and also serves as a lodging for refugees coming over from other countries in the Middle East. In order for the installation to be set up and be accessible to visitors the area had to be cleaned, dug up and we also had to install electricity. The point was to create a large installation that would incorporate various elements of Palestinian tradition, to effectively create a museum. I called the project “A cave in Dhahiriya”.

Do you think you got your point across? Did you find a way to communicate with the locals? Of course I did. More and more as time passed. On the day when the project was unveiled, a number of locals embraced me and told me that “with what you have done, you are now a Palestinian”.

What was the standout moment, from your stay in Palestine? The whole experience was so intense and deep, both on a personal and an artistic level. It also taught me a lot inasmuch as survival is concerned. Those who live in southern Palestine, rarely come into contact with visitors or tourists, since their area is close to Gaza and its strong political tensions.

63

a cave in

p Album Dummy / Recorded 1993–1994, State of Art and Coach House Studios / Released 22 August 1994

ΖacK secKler

O Zack Seckler είναι ένας βραβευμένος φωτογράφος που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Από φωτορεπόρτερ έκανε στροφή στην καλλιτεχνική φωτογραφία, μετρώντας αρκετές συνεργασίες με περιοδικά όπως τα BAZAAR, Marie Claire και New York Magazine αναλαμβάνοντας καμπάνιες για μεγάλους ομίλους όπως οι Gap, Samsung και Starbucks. Ο Seckler έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται στιγμές που μπορούν να του δώσουν εικόνες εξαιρετικά ειρωνικές ή/και αστείες. Επιπλέον, ταξίδεψε στην έρημο Καλαχάρι, για να δημιουργήσει μία σειρά συναρπαστικών εναέριων φωτογραφιών του Αφρικανικού τοπίου. Zack Seckler is a New York based award-winning photographer who turned to fine art photography, and then worked with Harper's BAZAAR, Marie Claire and New York Magazine as well as commercial clients such as Gap, Samsung and Starbucks. Seckler has an eye for mind blowing imagery that can sometimes be extremely ironic and funny. In addition to that, he took a trip to the Kalahari basin in order to create ‘Botswana’, a breathtaking aerial series iconic African landscapes. Πώς θα περιέγραφες τη δουλειά σου; Κάποιοι τη θεωρούν παράξενη. Είναι ένας συνδυασμός μέσων. Χρησιμοποιώ λίγο photoshop αν και σε αρκετές περιπτώσεις οι εικόνες είναι ακριβώς αυτό που έχει αποτυπώσει η κάμερα χωρίς καμία επεξεργασία. Καμιά φορά τραβάω ξεχωριστά τις θεματικές που απαρτίζουν μία φωτογραφία. Αναφορικά με το τι πιστεύει ο κόσμος για τις φωτογραφίες μου, αποδέχομαι κάθε γνώμη, εφόσον εγώ ο ίδιος θεωρώ πως κάθε εικόνα είναι μοναδική γι' ατό και δεν μου αρέσει να τις κατηγοριοποιώ από μόνος μου. Υπάρχουν πάντα διαφορετικές πορεσεγγίσεις, μηνύματα και ιδέες. Ο στόχος μου είναι να δείξω έναν κόσμο που οι περισσότεροι δεν σκέφτονται καν ότι υπάρχει. Πολλές εικόνες είναι απρόσμενες, καθημερινές καταστάσεις παρουσιάζονται με ασυνήθιστο τρόπο. Η συλλογή σου ονόματι “Humor” απαρτίζεται από ρεαλιστικές αλλά και συχνά ξεκαρδιστικές εικόνες. Θεωρείς πως το χιούμορ είναι ο καλύτερος τρόπος να πεις την αλήθεια χωρίς να γίνεις αγενής; Σε μερικές περιπτώσεις ναι. Όταν ντύνεις με χιούμορ την αβεβαιότητα, επιτρέπεις στους ανθρώπους να προσθέσουν τη δική τους οπτική στη δουλειά σου. Έχει τύχει να θεωρούν άνθρωποι ότι οι εικόνες μου αφορούν το περιβάλλον και περιέχουν οικολογικά και κοινωνικά μηνύματα. Δεν είναι τόσο απόλυτο όλο αυτό. Μου αρέσουν φωτογραφίες που μπορούν να δεχθούν διαφορετικές ερμηνείες. Το προφανές δεν με ενδιαφέρει τόσο πια. Μπορεί να μην έχω κατά νου συγκεκριμένα κοινωνικά μηνύματα που θα ήθελα να μεταφέρω, αλλά ενώ αποτυπώνω τη στιγμή βρίσκω τρόπους να ενεργοποιήσω το συναίσθημα του κοινού μέσα από κάτι παράξενο ή αστείο. Χαίρομαι που οι εικόνες μου κάνουν τους ανθρώπους να αναρωτιούνται για τις προθέσεις μου. Είναι ωραίο που οι φωτογραφίες μου σα να σκέφτονται από μόνες τους. Ποιο θα ήταν για σένα το ιδανικό τοπίο φωτογραφικά; Έχω υπάρξει πολύ τυχερός ώστε να έχω επισκεφθεί πολλά διαφορετικά περιβάλλοντα που φιλοξενεί ο πλανήτης και να δω εκπληκτικά μέρη, παρότι κατά βάσητείνω να προτιμώ πιο καθαρά τοπία. Μου αρέσουν τα ερημικά μέρη. Ένα ανοιχτό και αχανές τοπίο περιλαμβάνει όσο το δυνατόν λιγότερο οπτικό θόρυβο, οπότε ότι επιλέξεις να προσθέσεις στην εικόνα ή τα ελάχιστα που υπάρχουν σε αυτήν κάνουν εντύπωση. Καμιά φορά όταν φωτογραφίζω σε πιο «θορυβώδη» περιβάλλοντα, σκέφτομαι όλα αυτά που πρέπει να αφαιρέσω μετά. Σε μία έρημη τοποθεσία όλα λειτουργούν υπέρ σου ενώ διατηρείς μια καθαρή οπτική συνείδηση. Η σειρά “Botswana” αποτελείται από εντυπωσιακές εναέριες φωτογραφίες που έχουν τραβηχτεί πετώντας με ένα μικρό, πανάλαφρο αεροσκάφος λίγο πιο πάνω από το έδαφος. Πες μας μερικά πράγματα για αυτή την ξεχωριστή εμπειρία. Βρέθηκα σε αυτό το μικροσκοπικό αερο-

68

s

How would you describe your work? Some class it as "quirky". It’s a combination of media. I do use quite a bit of photoshop, though in other cas-

es the images are as photographed and there’s no photoshop. Sometimes each part of the photo is shot separately. Regarding the part of what people think of my photographs, I don’t like to categorize it myself, because I feel each shot is unique- therefore I am ok with any opinion. There is always a different approach, a different message or idea. I tend to gravitate towards dry humor and often certain tragic elements within that. My goal is to show a world that most people couldn’t think of. A lot of it is unexpected, everyday situations presented in an unfamiliar manner.

Your “Humor” “collection of photographs is indeed hilarious and realistic. Is humor the best way to tell the truth without being rude? In some cases yes. When you create humor around uncertainty, it allows for people to put forward their own impression of your work. I’ve had people think that my imagery is about social messages regarding the environment and the future of the earth. It’s not so concrete. I like to take photographs that are slightly open to interpretation. Something that is very obvious does not seem that interesting to me. I may not have a specific social message in mind, but while capturing the moment I find ways to trigger emotions through something weird or hilarious. I’m glad my images make people wonder about my intentions. It’s nice that the images have a life of their own.

What would be the perfect landscape for you to photograph? I’ve been very fortunate to have visited many different environments on this planet and see amazing places, but the one thing that I always gravitate towards is very clean environments as a basis. I enjoy desert locations. A wide open space includes as little as possible with very little visual clutter, so whatever I add to that environment leaves an impression. Sometimes when I‘m shooting in a more “noisy” environment I’m always thinking of the things I have to remove.

In a desert environment it all works out, while having a clear visual consciousness.

Your 'Botswana' series consists of stunning, breathtaking aerial photographs taken while flying near ground level.

Tell us a few things about this unique experience. I was in this tiny ultra-light aircraft only big enough for two people, with no doors and no windows. It was basically a windshield, two seatbelts and a propeller. I took several flights over this massive salt flat in Botswana and then I took a couple of more flights in a slightly bigger aircraft over a delta. These two environments were the absolute opposite of each other. The delta is lush and filled with vegetation, while the salt flat was a mixture of dry mud that created interesting colors when it was clogged with rain water. What was really special about that project was the ability to see the landscape from such a distance.

NELLY SKOUFATOGLOU

www.zackseckler.com

σκάφος που χωρούσε μόνο δύο άτομα, ουκ ολίγες φορές. Δεν είχε ούτε πόρτες, ούτε παράθυρα. Ήταν απλά ένα προστατευτικό τζάμι, δύο ζώνες ασφαλείας και ένας έλικας. Πέταξα αρκετές φορές πάνω από μια τεράστια αλυκή στη Μποτσουάνα και ύστερα ξαναπέταξα με μεγαλύτερο αεροσκάφος πάνω από ένα δέλτα. Αυτά τα δύο περιβάλλοντα είναι τα απόλυτα δύο άκρα. Το δέλτα είναι πλούσιο σε βλάστηση, γεμάτο λίμνες ενώ οι αλυκές είναι μια μίξη αποξηραμένης λάσπης με μέρη που πλημμυρίζουν όταν βρέχει και το νερό παίρνει ενδιαφέρουσες απόχρωσεις. Αυτό που κάνει το εν λόγω εγχείρημα να ξεχωρίζει, είναι η δυνατότητα που παρέχει να δει κανείς το τοπίο από τη συγκεκριμένη απόσταση.

69

M www.maigidah.com

Mai-GiDah s/s 2014

70

Ο σχεδιαστής γεννήθηκε στη Γκάνα, ζει και εργάζεται στο Λονδίνο, αποφοίτησε το 2012 από τη Σχολή Καλών Τεχνών St Niklaas του Βελγίου, ενώ το ταξίδι του συνεχίζεται ανάμεσα στην Ολλανδία, Πορτογαλία και την Ιταλία. Η αρχιτεκτονική και οι ενδυματολογικές συνήθειες της υψηλής κοινωνίας του 16ου αιώνα, σε συνδυασμό με τη σύγχρονη λονδεζική κουλτούρα, αποτέλεσαν την πηγή έμπνευσης για την καλοκαιρινή συλλογή του brand Mai Gidah. H γεωμετρία στα σχέδια και τα κοψίματα, οι στρογγυλεμένοι ώμοι και τα φλοράλ εμπριμέ με τις διαφάνειες, αποτελούν τη βάση της συλλογής. Δίνει μεγάλη έμφαση στην τεχνοτροπία, τα πολυτελή υφάσματα και τα ραφιναρισμένα υλικά. Έντονη είναι και η επιρροή από το κίνημα του φουτουρισμού, με τις τολμηρές γραμμές, τα επεξεργασμένα υφάσματα και τα εκλεπτισμένα υλικά που χρησιμοποιούνται. Η ανάμειξη των διαφορετικών φιλοσοφιών, μαρτυρά την ανάγκη του σχεδιαστή Αlec Ali να βρεί μια ισορροπία μεταξύ σύγχρονου και κλασικού για την πρώτη του ανοιξιάτικη συλλογή. «Δεν θέλω να μπω στην μαζική παραγωγή ρούχων. Θέλω να ξυπνώ συναισθήματα και αναμνήσεις στον κόσμο που έρχεται σε επαφή με τη δουλειά μου». Οι παιδικές του μνήμες και τα ιστορικά μνημεία χωρών που έχει επισκεφτεί επαναπροσδιορίζονται μέσα από τη συλλογή του η οποία εκφράζει την ανάγκη του ιδίου να φορέσει κομμάτια με συγκεκριμένο χαρακτήρα που δεν έβρισκε στην αγορά. Ο Ali είναι ο δημιουργός που κρύβεται πίσω από το brand, ο οποίος ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο. Αυτό που χαρακτηρίζει τις δημιουργίες του είναι ο unisex χαρακτήρας τους, καθώς «το ρούχο δεν έχει ταυτότητα, μπορεί να φορεθεί εξίσου από έναν άνδρα και μία γυναίκα, ανάλογα με την προσωπικότητά του», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο ΟΖΟΝ. Σχεδιάζεις μόνο ανδρικά ρούχα. Για ποιο λόγο; Το ενδιαφέρον μου στρέφεται κυρίως προς την

ανδρική μόδα, παρότι σχεδιάζω και γυναικεία κομμάτια. Εξαρτάται από την έμπνευση και τη διάθεσή μου. Τα ρούχα που δημιουργώ δεν είναι αμιγώς ανδρικά ή γυναικεία. Αυτό καθορίζεται περισσότερο από το πρόσωπο που επιλέγει να τα φορέσει. Τι είναι αυτό που σε ωθεί να σχεδιάσεις; Μετά το πέρας των σπουδών μου στο Βέλγιο, μετακόμισα στο Λονδίνο πρώτον γιατί μου αρέσει σαν πόλη και δεύτερον επειδή πιστεύω πως προσφέρει μεγάλες ευκαιρίες εξέλιξης. Από μία άποψη με εμπνέει η ίδια η πόλη που ζω, καθώς οι διαφορετικές κουλτούρες που συναντά κανείς στο Λονδίνο είναι ίσως μια μεγένθυση αυτού που προσπαθώ να αποτυπώσω μέσα από τη δουλειά μου. Πάντα σχεδιάζω παίρνοντας στοιχεία από διαφορετικές κουλτούρες. Ούτως ή άλλως κι εγώ ο ίδιος προέρχομαι από τη Γκάνα, σπούζασα στο Βέλγιο, ζώ στο Λονδίνο και ταξιδεύω συνεχώς στην Ευρώπη.

The designer was born in Ghana, lives and works in London, graduated from the St Niklaas School of Arts in Belgium in 2012 and his journey stretches ever on through Holland, Portugal and Italy.

The sources of inspiration for the Mai Gidah summer collection come from architecture, 16th century dress codes and modern London culture.

Great emphasis is places on technique, high quality fabrics and refined materials, while a heavy dose of futurism is also to be found here. This combination of philosophies marks out designer Ale Ali’s need to find an ideal balance between a modern and classic outlook for his first spring collection.

“I don’t really want to mass produce clothes. I want to awaken feelings and memories in people who come into contact with my work” His childhood memories as well as the historical places he has visited, all play a part in his collection, as it is his way of expressing a need to wear items of a very distinct character, which he has not been able to find in the marketplace. Ali is the brains behind the brand and what sets his creations apart is their unisex character, seeing as “our clothes don’t have a definite identity, they can be worn by men and women alike”, he admits to OZON. You only design men’s clothes. Why is that? My interest is mainly in men’s fashion, although I do occasionally design women’s clothes as well. It really depends on my mood and inspiration. The clothes I create are neither strictly for men nor for women.

They ultimately defined by the person wearing them.

What makes you design? After finishing my studies in Belgium, I moved to London not only because I like the city, but because it’s a place that offers you a lot of opportunities for professional progression. So I’m inspired by the city I live in, the varying cultures one finds here and how they connect is a larger version of what I try and do through my work. I always design while trying to take various elements from a number of cultures. I mean it makes sense to me; I come from Ghana, studies in Belgium, live in London and travel all over Europe.

LAZAROS TZOVARAS

soundcloud.com/kaytranada kaytranada.com

K

πλήρως τι ακριβώς σηματοδοτεί ο όρος swag. Αν το 2013 ήταν η χρονιά που ο κόσμος πρόσεξε τον Kaytranada, το 2014 φαίνεται να είναι το έτος της σταδιακής καθιέρωσης. Άλλωστε, δε φαίνεται βιάζεται ιδιαιτέρως. Δεν είναι πολλοί οι 21χρονοι καλλιτέχνες που τα έχουν καταφέρει τόσο καλά και ο χρόνος σίγουρα κυλάει υπέρ του.

Living in a time when a new artist can be old news within the space of a few months, it seems that these words concerning multitalented artist Kaytranada, are already overdue. Still, better late than never, seeing as Canadian beat maker Kay Celestin definitely warrants more than a passing mention. Kaytranada is the definition of a bedroom DJ success story. Starting out by floating his tracks through official.fm and soundcloud, Celestin quickly turned heads with his 90s r&b and disco house versions of Janet Jackson’s “That’s the way love goes” and Modjo’s seminal “Lady”, while his MC’ing didn't go unnoticed either. Eventually, he managed to break through in 2013, when his hip-hop and funk stylings, paired with trap-rave elements, draw focus from the other side of the Atlantic. He finds that his refined sound can be compatible both with the demanding line ups of some of the best European parties, as well with crowds that don’t quite grasp the notion of “swag”. So, if 2013 was his breakthrough year, then by all accounts 2014 should be the year that sees Kaytranada truly establish himself.

Not that he seems to be in too much of a hurry. Besides, you don’t come across too many 21 year olds that have managed to achieve so much, so quickly.

VAGELIS KAMARAKIS

KaytranaDa

Σε μια εποχή που κάθε νέος καλλιτέχνης μπορεί να θεωρείται ξεπερασμένος σε διάστημα μόλις λίγων μηνών , οι παρούσες λίγες λεξούλες για τον πολυτάλαντο kaytranada ίσως να έχουν καθυστερήσει υπέρ το δεόν. Better late than never λένε οι Άγγλοι φίλοι μας και σίγουρα αξίζει η αναφορά στον Καναδό Kay Celestin, έναν απο τους πιο ταλαντούχους beat-makers αυτή τη στιγμή. Ο Kaytranadα αποτελεί την επιτομή του bedroom dj- success story . Ξεκινώντας από την προβολή των κομματιών του μέσω του official.fm και του soundcloud γίνεται γνωστός ιδίως για τις δυναμικές εκδοχές 90ς r n b και disco house κομματιών όπως το That's the way love goes της Janet Jackson και το Lady των Modjo. Σε πολλά από τα κομμάτια του κάνει και τον MC. To 2013 ήταν η χρονιά του. Ο συνδυασμός των hip-hop, funk αναφορών του με το δημοφιλές στην Αμερική trap-rave μουσικό είδος τραβούν την προσοχή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού . Ωστόσο ο ήχος του είναι τόσο ραφιναρισμένος που μπορεί να συνδυαστεί και με τα κάπως πιο απαιτητικά line ups των καλύτερων Ευρωπαϊκών parties αλλά και να αρέσει και σε αυτούς που ακόμα δεν κατανοούν

71

soundcloud.com/plastic_flowers plasticflowers.eu

Οι Plastic Flowers, είναι ένα pop duo από τη Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησαν ως solo project, όμως από το 2011 μέχρι και σήμερα, τους ακούμε ως ντουέτο. Οι ήχοι τους pop με έντονα electro στοιχεία, ambient και lo-fi, έχουν ταξιδέψει σε Ευρώπη και Αμερική ενώ εξελίσσονται συνεχώς. Στις 3 Μαρτίου 2014, κυκλοφορεί το πρώτο τους LP EVERGREEN από την Crash Symbols (USA) και την Inner Ear Records (GR) σε βινύλιο, κασέτα και cd. The Plastic Flowers are a pop duo from Salonika. Ποιοι είναι οι Plastic Flowers; O Γιώργος και o Άγγελος. Φίλοι απτο λύκειο και φοιτητές για λίγο καιρό ακόμη. Πώς προέκυψε αυτό το όνομα; Γιώργος: Η έμπνευση ήρθε απ'το ομότιτλο κομμάτι των Τhe Wake. Προέκυψε πολύ χαλαρά, καθώς τότε οι PF ήταν solo project μου και δεν υπήρχε πίεση χρόνου. Έπρεπε να βγει ένας τίτλος και αυτό ήταν το ιδανικό στα μάτια μου. ας γνωρίζουμε ως ντουέτο; Οι PF στάθηκαν για ένα μεγάλο διάστημα ως solo project, οπότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ύφος μας εξελίχθηκε και άλλαξε αρκετά απ'το 2011-12. Μετακινηθήκαμε από ambient σε σαφώς πιο pop μελωδίες και δομή κομματιών, μαζί με τη χρήση διαφορετικού εξοπλισμού. Σε ποιες χώρες έχετε ταξιδέψει; Άγγελος: Κυρίως σε Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη καθώς και στη Βόρεια Αμερική. Τον ερχόμενο Απρίλιο θα πραγματοποιήσουμε και ένα μεγάλο tour σε χώρες όπως Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Ιταλία κ.α. Τι σας έκανε εντύπωση στις περιοδείες σας στο Όστιν, στην Πορτογαλία και στην Αμερική; Η αντιμετώπιση του κόσμου, η οποία ήταν μοναδική σε σχέση με όσα είχαμε ζήσει μέχρι στιγμής στην μικρή μουσική μας "καριέρα". Χαρήκαμε πολύ που βρεθήκαμε σε τόσο ζεστές χώρες από άποψη υποδοχής και αγάπης του κοινού. Μας γνώριζαν ήδη σε διάφορες απ'τις πόλεις στις οποίες παίξαμε και αυτό ήταν ίσως το highlight, ειδικά όταν έρχεσαι σε επαφή με τόσο απαιτητικό κόσμο. Πώς αισθάνεστε που από τόσο νωρίς έχετε κάνει αίσθηση στο κοινό του εξωτερικού αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές από το BBC Radio 6, το Vice Magazine και τον Gareth Ware; Άγγελος: Είναι όμορφα σχόλια τα οποία έχουμε αποσπάσει κατά καιρούς και μας κάνουν να νιώθουμε περή-

p

φανοι για την αναγνώριση στο εξωτερικό. Το πιο βασικό είναι να συνεχίσουμε σταθερά την εξέλιξη μας και να μην στεκόμαστε σε αυτές τις επιτυχίες, οι οποίες έτσι και αλλιώς δεν είναι κάτι δεδομένο ή μόνιμο. Ο δρόμος είναι μακρύς και όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερο θα αυξάνονται οι απαιτήσεις για το "κάτι παραπάνω". Τι αντιπροσωπεύει το EVERGREEN για σας. Τι θα ακούσουμε στο LP αυτό; Το Evergreen είναι ένα album έντεκα κομματιών που γράφτηκαν κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης περιόδου μετά την επιστροφή από τις ΗΠΑ και την περιοδεία μας στο εξωτερικό. Είναι ένα album αλλαγής και αποτελεί κυρίως έμπνευση του Γιώργου. Evergreen είναι ο αειθαλής, αυτός που παραμένει ανέπαφος απ'το πέρασμα του χρόνου και διατηρεί όλη τη φρεσκάδα και τη ζωντάνια του. Ο δίσκος είναι αρκετά κυκλοθυμικός σαν αποτέλεσμα, παρόλα αυτά απ'το πρώτο μέχρι και το τελευταίο κομμάτι, φροντίσαμε να εντάξουμε όλες τις επιρροές μας. Περιλαμβάνονται επίσης δύο collaborations: ένα με τους Keep Shelly in Athens και ένα με τον Ed Askew.

They started out as a solo project, but have morphed into a pop duo since 2011. Their sound leans on pop, but takes in elements of electro, ambient and lo-fi. They’ve travelled throughout Europe and the States and find themselves in a constant state of evolution. Their debut LP Evergreen hits shelves on the 3rd of March, through Crash Symbols (USA) and Inner Ear Records (GR), on vinyl, cd and cassette.

Who are the Plastic Flowers? George and Aggelos, two friends from high school and university students for a little while longer.

How did the name come about? From the Wake song of the same name.

It kind of just came about, since back then PF was just a solo project with no time constraints or pressures. The project had to have a name and it seemed ideal.

How have you evolved in the three years we’ve known you as a duet?

The band was a solo project for a long time, so it’s fair to say that our style has changed significantly from 2011-2012. Me moved towards more ambient and pop paths and started to use different equipment too.

What countries have you travelled to? Mainly Northern and Central Europe and North America. We have a tour coming up next April which will take us to countries such as Germany, France, Holland, Belgium and Italy.

What surprised you most during your visits to Austin, Portugal and the States in general? I think just the feedback from the people, which was amazingly unique, compared to what we had experienced up to that point. We were happy to be in such warm countries, in as much as the crowd reception was concerned. They already kind of knew us in many places where we played, so maybe that was our highlight, especially when you come into contact with demanding crowds.

How does it feel to get such positive feedback from abroad, fom people such as Gareth Ware and outlets such as BBC Radio 6 and Vice Magazine? Aggelos: It’s good to hear obviously and it makes us feel proud. I think what’s most important is to continue our evolution and not rest on our laurels, which are not a given anyway. It’s a long hard road we have in front of us and the more we travel on it, the more people will expect from us.

What does Evergreen represent for you? What can we expect to hear in your debut album?

Evergreen is an album of eleven songs, which were written during a tough time, after returning from our tour of the States. It’s an album of change and it’s mostly based on George’s inspiration.

Evergreen refers to someone who never grows old, who is untouched by the passage of time and retains al of his freshness and vitality. The record is quite moody as a result, though we did try to put as many of our influences as we could in it. There also two collaborations on there, with Keep Shelly in Athens and Ed Askew.

NELLY SKOUFATOGLOU

plastic FloWers

72

Julian ZiGerli O Julian Zigerli είναι 29 ετών και κατάγεται από την Ελβετία. Σπούδασε σχέδιο μόδας και εφαρμοσμένες τέχνες στη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου. Ζει και εργάζεται στη Ζυρίχη και έχει ήδη παρουσιάσει 7 ανδρικές συλλογές που απέσπασαν πολύ καλές κριτικές. Julian Zigerli is 29 years old and hails from Switzerland. She studied fashion design and applied arts at the Berlin School of Arts and currently works and lives in Zurich where she has already presented seven menswear collections, all of which have garnered highly favorable reviews. Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς με το σχέδιο μόδας; Έκανα μαθήματα τέχνης μετά το σχολείο. Πάντα γνώριζα πως θα εργαστώ πάνω σε κάτι δημιουργικό, απλά έψαχνα με τι ακριβώς. Η μόδα ανέκαθεν με ενδιέφερε αρκετά, δεν είχα αφομοιώσει όμως πλήρως την ουσία της. Τι είναι μόδα; Μετά την πρώτη πρακτική μου άσκηση βέβαια, σε μία μικρή εταιρεία στη Ζυρίχη κατάλαβα πως αυτός είναι ο προορισμός μου, παθιάζομαι με τη μόδα και μπορώ να δημιουργήσω, να βγάλω τον καλύτερό μου εαυτό μέσα από αυτό το πάθος. Για σένα τι αποτελεί κύρια πηγή έμπνευσης; Ο κόσμος. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη πηγή έμπνευσης, δεν μπορώ να την κατευθύνω ούτε να προσδιορίσω από πού προέρχεται. Ό, τι είναι γύρω μου με επηρεάζει. Παρακολουθείς τη δουλειά άλλων σχεδιαστών; Υπάρχει κάποιος που ξεχωρίζεις ιδιαίτερα ανάμεσα στους συναδέλφους σου; Δεν ακολουθώ τις τάσεις, ούτε και άλλους σχεδιαστές, αλλά μου αρέσει να κοιτάζω τη δου-

www.julianzigerli.com

Z

λειά τους. Είναι χαζό να πει κανείς πως δεν επηρεάζεται καθόλου. Το μυαλό αρχίζει να επεξεργάζεται κάθε νέα πληροφορία. Ρουφάς τα πάντα σα σφουγγάρι και παράγεις μια νέα πληροφορία έχοντας παρέμβει στην ήδη υπάρχουσα. Τι σε κάνει να ξεχωρίζεις πιστεύεις από άλλους σχεδιαστές; Έχω μία πολύ ιδιαίτερη διάλεκτο που χρησιμοποιώ με το χρώμα, τα σχήματα, τα τυπώματα και τη λειτουργικότητα. Όλα τα προαναφερθέντα παίζουν το δικό τους, ξεκάθαρο ρόλο στο brand και ο συνδυασμός τους το κάνει να ξεχωρίζει. Ιδίως η προσπάθεια να δημιουργήσω μοναδικά prints με πρωτότυπο χαρακτήρα που αλλάζουν από σεζόν σε σεζόν, δίνει στις συλλογές μου ένα ενδιαφέρον ύφος. Το image του brand καθώς και ο σχεδιασμός των ρούχων είναι αρκετά ανεπιτήδευτος, απλος και χαρούμενος- κάτι που δεν συναντάμε συχνά στη βιομηχανία της μόδας. Φέτος, το ανδρικό πρότυπο που προβλήθηκε από αρκετούς σχεδαστές ήταν αρκετά θηλυπρεπές. Θεωρείς ότι αυτό το χαρακτηριστικό υπήρχε και στη δική σου συλλογή; Δεν πιστεύω πως δημιουργώ θηλυπρεπή κομμάτια. Δεν έχουν γυναικεία στοιχεία οι συλλογές μου. Τα στυλ και οι φόρμες των ρούχων μου είναι αρκετά αρρενωπά και σπορ. Δεν υπάρχει τίποτα θηλυκό, ούτε καν ανδρόγυνο στις φόρμες μου. Το μόνο που ίσως κάποιος θεωρούσε, ας το πούμε θηλυκό, είναι ίσως τα έντονα χρώματα και τα εμπριμέ. Αυτό φυσικά έχει να κάνει με το στερεότυπο που κυριαρχεί, λες και ο άντρας παύει να είναι άντρας αν φορέσει ροζ ή μωβ ή φωτεινά κι έντονα χρώματα γενικότερα. Εξού και κάποια από τα κομμάτια μας τα θεωρούμε unisex αν και ποτέ δεν επικεντρώθηκα στον όρο unisex. Φτιάχνω αντρικά ρούχα. Μόνο. Μου αρέσει όμως όταν βλέπω τα όρια να σπάνε και γυναίκες να φορούν κομμάτια Julian Zigerli too. Είναι πολύ πιο ενδιαφέρον το αποτέλεσμα όταν δεν σκέφτεται στερεοτυπικά ο κόσμος.

When did you decide to get involved with fashion design? I took arts classes after school, so I always knew I wanted to work on something creative, I just didn’t know what at the time. Fashion had always intrigued me, I’d just never zeroed in on its true meaning. After my first internship with a small company in Zurich, I realized what my true calling was, what I was really passionate about, where I could express my true self.

What inspires you? The world. I don’t really have a definite source of inspiration, I can’t really control where it comes from. Whatever is around me affects me.

Do you follow the work of other designers? Is there someone that stands out for you? I don’t really follow trends or other designers, though I obviously keep an eye on their work. It would be stupid do say that you’re never influenced. The mind takes in every piece of information. You take it all in like a sponge and create new data. What makes you different from other designers do you think? I have a very special dialect I feel, that I communicate through my use of colors, shapes, prints and functionality. The aforementioned all play a part in the brand and how they combine makes it stand out. I try and create unique prints that stand out and change from season to season. I think that gives my collection a very interesting look. The image of my brand as well as its designs is quite simple and happy, something that you don’t come across very often in the fashion world.

This season, the male standard as projected by many designers was quite feminine. Do you feel that is something we come across in your collection? I don’t think I create feminine pieces. There are no feminine elements in my collections. The styles and lines of my pieces are quite masculine and sporty. There is nothing feminine or androgynous to be found. The only things that one could find somewhat feminine in my collections would be my choice of bright colors and printed fabrics. That of course also has to do with the male stereotype. It’s not as if a man is no longer a man if he wears pink or purple, or bright and vibrant colors in general.

Some of our pieces are unisex, though we never focused on that. I make men’s clothes and that’s it. I like it when limits are stretched or broken and I see women wearing Julian Zigerli pieces. When people don’t think in stereotypes the result is a lot more interesting.

LAZAROS TZOVARAS

73

a

auDioraMa Τι ακριβώς είναι αυτό το project; Eίναι μια ιδέα που εξελίσσεται συνεχώς. Ξεκινήσαμε από πέρσι το Μάρτιο σαν club night, το οποίο και καταφέραμε να καθιερώσουμε, και σκοπεύουμε μέσα στο 2014 να επεκτείνουμε τις δράσεις μας, ώστε το Audiorama να γίνει μια ολοκληρωμένη πλατφόρμα ενασχόλησης με την ηλεκτρονική μουσική και την club κουλτούρα. Οι μουσικές σας επιλογές μοιάζουν κάπως διαφορετικές σε κάποιον που σας έχει δει ξεχωριστά. Πώς γνωριστήκατε και τι σας ένωσε; Ο Άλεξ με τον Λευτέρη συνεργάζονται δισκογραφικά τα τελευταία χρόνια μέσω της Klik Records. Ο Γιώργος με τον Λευτέρη γνωρίζονται την τελευταία 7ετία και έχουν συνεργαστεί ως residents σε αρκετά clubs στην Αθήνα. Μέσα από τις συνεργασίες μας είδαμε οτι μοιραζόμαστε την ίδια φιλοσοφία και αισθητική, έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη να ξεκινήσουμε ενα νέο project με χαρακτήρα “κολλεκτίβας”, χωρίς αυτό να συνδέεται με τα project που κάνει ο καθένας μας ξεχωριστά. Τι φιλοδοξείτε να καταφέρετε με το Audiorama; Στόχος μας είναι, μέσα

74

απο τα club nights κ τις παραγωγές μας ως Audiorama να παρουσιάσουμε την άποψή μας για την σύγχρονη χορευτική ηλεκτρονική μουσική. Πιστεύετε ότι υπάρχει μέλλον για την ηλεκτρονική σκηνή στην Ελλάδα; Στην Ελλάδα υπάρχει και παρόν και μέλλον. Η σκηνή είναι σχετικά μικρή, αλλά από τη στιγμή που υπάρχουν άνθρωποι εξαιρετικά ταλαντούχοι και με πάθος που ασχολούνται με αυτή, τα πράγματα μόνο θετικά μπορούν να είναι στη συνέχεια. Εκτός από τα Dj sets κάνετε και δικές σας παραγωγές. Ποιες ξεχωρίζετε; O καθένας μας ξεχωριστά κάνει τις δικές του παραγωγές χωρίς αυτές να σχετίζονται με το συγκεκριμένοproject, αυτή τη στιγμή όμως, έχουμε ήδη έτοιμες τις πρώτες μας παραγωγές ως Audiorama και είμαστε χαρούμενοι γι αυτό.

MARIOS KALAMARIS

Οι Audiorama είναι το νέο σχήμα που έκανε δυναμική εμφάνιση στην electro αθηναϊκή σκηνή. Πίσω του κρύβονται ο Λευτέρης Καλαμπάκας (a.k.a. Lee Burton), ο Γιώργος Ζαχαρίου (Bodj) και ο Αλέξανδρος Δήμου (Alex Dimou).

Kαι οι τρεις είναι μουσικοί παραγωγοί και djs. Audiorama is the new dj and music production trio that has made a dynamic entry into the Athenian electro scene . They are Lefteris Kalabakas (aka Lee Burton), George Zachariou (Bodj) and Alexandros Dimou(Alex Dimou).

facebook.com/audioramamusic Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές; Μοιραζόμαστε κοινές επιρροές από τον σύγχρονο ηλεκτρονικό χορευτικό ήχο και οι επιρροές του καθενός από εμάς ξεχωριστά έχουν αρκετά κοινά ώστε να μας ενώνουν για την συνέχεια αυτού του εγχειρήματος. Τι να περιμένουμε από εσάς; Τα club nights θα συνεχιστούν μέχρι το τέλος της σεζόν στο Six DOGS όπου βρίσκεται η στέγη τους για φέτος το χειμώνα και το καλοκαίρι θα επεκταθούν σε μερικούς ακόμη χώρους. Οι πρώτες μας Audiorama παραγωγές πρόκειται να κυκλοφορήσουν σύντομα.

What exactly is this project; It is an idea that is constantly evolving . We started the project last March as a club night, which we managed to establish , and in 2014 we intend to expand our activities, so that Audiorama can evolve into a comprehensive platform engaging in electronic music and club culture .

Your music choices seem somewhat different to someone who has seen you all perform separately. How did you meet and what brought you together ? Alex with Lefteris have been working together sometime through Klik Records. George and Lefteris have known eachother for 7 years and have worked as resident djs in several clubs in Athens .

Through our partnerships we saw that we share the same philosophy and aesthetic, so there was a need to start a new project with a "collective" character, without it being connected to our individual projects.

What do you wish to accomplish though Audiorama; Our aim is to present our view on modern electronic dance music, through the Audiorama club nights and productions.

Do you think there is a future for the electronic scene in Greece? In Greece there is both a present and a future. The scene is relatively small, but since there are extremely talented and passionate people involved, things can only be positive in the future.

What are your musical influences? We share common influences from contemporary electronic dance sounds. Our individual taste in music has enough in common to unite us into taking this project even further.

Any plans we should look forward to? The club nights will go on until the end of the season at Six DOGS and in the summer we will expand to a few more places. Our first Audiorama productions are about to be released soon.

NELLY SKOUFATOGLOU Alexandros: Franklin & Marshall (Folli Follie Group), Giorgos: Puma (Sportwind SA), Lefteris: G-Star Raw (Folli Follie Group)

75

newfaces

Photos by Ioanna Chatziandreou, Christos Tzimas (This is Not Another Agency.com) Styling: Lazaros Tzovaras, Ioanna Karagiorgou

ALICJA

Poland/ 22 / ACE Models

76

YOKMAN

Greece/ 21 / ACE Models

Η Alicja είναι 22 ετών και σπουδάζει Διεθνείς Σχέσεις στη Πολωνία. Ασχολείται επαγγελματικά με το μόντελινγκ 4 χρόνια. Με τι ασχολείσαι στον ελεύθερό σου χρόνο; Απολαμβάνω αρκετά την γυμναστική. Συγκεκριμένα, κάνω jogging σχεδόν κάθε μέρα, ενώ το καλοκαίρι μου αρέσει να κολυμπάω. Το αντικείμενο που σπουδάζεις αφορά τις Διεθνείς σχέσεις. Γιατί το επέλεξες; Θεωρώ πως είναι κάτι που μου ταιριάζει. Είναι πολύ όμορφο να φέρνεις κοντά δύο λαούς με εντελώς διαφορετικά ήθη και έθιμα. Ταυτόχρονα, αυτή η δουλειά περιλαμβάνει πολλά ταξίδια και πολλές νέες γνωριμίες, δύο βασικά πράγματα που χαρακτηρίζουν έντονα και το χώρο του μόντελινγκ. Alicja is 22 years old and studies International Relations in Poland. She has been working as a model for the past 4 years. What do you do in your spare time? I enjoy working out a lot. I jog almost every day and in the summer I enjoy swimming. You’re studying International Relations. How did you choose such a degree? I think it’s something that suits me. It’s great to be able to bring two nations together, to bring together contrasting customs and traditions. On top of that, a job like this includes a lot of travelling and meeting with new people, two elements that one finds in modelling as well.

O Γιόκμαν είναι 21 ετών και σπουδάζει στο ΤΕΦAΑ. Με τι ασχολείσαι στον ελεύθερό σου χρόνο; Λόγω των υποχρεωσεών μου δεν μου μένει πολλύς ελεύθερος χρόνος και έτσι προσπαθώ να τον αξιοποιώ όσο το δυνατόν περισσότερο. Μου αρέσει ο αθλητισμός, συγκεκριμένα ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο, ενώ τον τελευταίο καιρό προπονώ και μία ομάδα νέων. Παράλληλα, φροντίζω να πηγαίνω τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα στο γυμναστήριο το οποίο με βοηθά να ηρεμώ και να συγκεντρώνομαι. Σίγουρα ο ελεύθερος χρόνος περιλαμβάνει και βόλτες με φίλους. Τι κατεύθυνση σκέφτεσαι να ακολουθήσεις τελειώνοντας τη Γυμναστική Ακαδημία; Θα μου άρεσε πολύ να συνδυάσω το επάγγελμα που έχω επιλέξει με το μόντελινγκ, σχεδόν όπως κάνω και τώρα. Ιδανικά, με σκέφτομαι ποδοσφαιριστή ή προπονητή σε κάποια μεγάλη ομάδα. Yokman is 21 years old and studies Physical Education and Sports Science. What do you do in your spare time? My work engagements don’t really allow me to have too much spare time, so when I have it, I try to use it as best I can. I like sports, especially football and just recently I’ve started coaching a youth team. I also make sure I train at least three times a week, which helps me focus and concentrate. I try to squeeze in some time for going out with friends as well. What direction do you want to go in, when you finish your studies? I’d like to combine the profession that I’ve chosen with modelling work, pretty much like I’m doing now. Ideally I’d like to play or coach football at a big club.

Tshirt/ Μπλούζα Headphones/ Ακουστικά Wesc (Wesc BB)

Tshirt/ Μπλούζα WeSC (WeSC BB)

leonidas

Greece/ 19 / VN Models O Λεωνίδας είναι 19 ετών και σπουδάζει Γραφικές Τέχνες στο ΤΕΙ Αθήνας. Με τι ασχολείσαι στον ελεύθερό σου χρόνο; Σε όσο ελεύθερο χρόνο καταφέρνω να εξασφαλίσω, ασχολούμαι με τη γυμναστική και τη ζωγραφική. Μου αρέσει πολύ η ζωγραφική και είναι κάτι που με βοηθούν να εκφράζομαι, να δημιουργώ .What do you do in your spare time? Leonidas is 19 years old and studies Graphic Design in the Technological School of Athens. What do you do in your spare time? The spare time I can procure I spend on sports and painting. I lke drawing and painting a lot , because it helps me exress myself and be creaive.

Tshirt/ Μπλούζα Reebok Classics Jean/ Τζιν G-Star Raw (Folli Follie Group)

77

SelectiOnS

Photos by Ioanna Chatziandreou, Christos Tzimas (This is Not Another Agency.com) Styling: Lazaros Tzovaras, Ioanna Karagiorgou

Shoes/Παπούτσια adidas Originals (adidas Hellas) Dress/ Φόρεμα Freddy (Body Art) Shirt/ Πουκάμισο & Sweater/ Πουλόβερ WeSC (WeSC BB)

78

Shirt/Πουκάμισο Mohxa (ozonboutique.com) Shorts/ Βερμούδα & Shoes/ Παπούτσια Vans (VN Hellas)

Jacket, Shorts/ Βερμούδα, Hat/Καπέλο, Socks/Κάλτσες WeSC (WeSC BB) Sweater/ Πουλόβερ Attr@ttivo Shoes/ Παπούτσια Reebok Classics

Jacket/Τζάκετ, Tshirt/Μπλούζα Weekend Offender (New Cult) Shorts/Βερμούδα H&M Shoes/Παπούτσια Vans (VF Hellas)

Jacket/Τζάκετ WeSC (WeSC BB) Cardigan/ Ζακέτα Attr@ttivo Dress/ Φόρεμα Cycle (Shop & Trade) Shoes/ Παπούτσια Reebok Classics

Sweatshirt/ Φούτερ Μodas Cabezon (ozonboutique.com) Shorts/ Βερμούδα Sotiris Georgiou Shoes/ Παπούτσια Reebok Classics

Jacket/ Τζακετ adidas Originals (adidas Hellas) Shirt/ Πουκάμισο, Trousers/ Παντελόνι, Shoes/ Παπούτσια, Headphones/ Ακουστικά WeSC (WeSC BB)

Tshirt/ Μπλούζα Reebok Classics Trousers/ Παντελόνι Digitaria Shoes/ Παπούτσια Puma (Sportswind SA)

Jacket/ Τζάκετ, Shirt/ Πουκάμισο WeSC (WeSC BB) Trousers/ Παντελόνι Attr@ttivo Shoes/ Παπούτσια Vans (VF Hellas)

Shirt/ Πουκάμισο Mohxa (ozonboutique.com) Trousers/ Παντελόνι Weekend Offender (New Cult) Shoes/ Παπούτσια Vans (VF Hellas)

79

PHOTOS BY PINELOPI GERASIMOU

p.l.us

80

WISHLIST @ OZONRAW, 29/1/2014 COCKTAIL EXPERIENCE BY ABSOLUT

81

G-Star Raw Store The Mall Athens G-Star Raw Shop-in-shop: Attica Athens | Notos Galleries, Hionidis Mankind Thessaloniki Jeanious, Patra | G-Room, Larisa Operated by Folli Follie Group