THE LOOK OF LOVE
Š 2013 Vans, Inc. Photo: Liam Marsden
Cover photo by Stefan Giftthaler Stylist Luca Termine Hair Marco Minunno @ WM Management Make up Katja Wilhelmus @ WM Management sweatshirt Uppercut
OZON RAW ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2013 IANOYAΡΙΟΣ 2014 Τεύχος 104
OZON RAW DECEMBER 2013 JANUARY 2014 Issue 104
μηνιαία δωρεάν έκδοση / ΑΘΗΝΑ
monthly publication / ATHENS
Εκδότης Γιώργος Κελέφης Αρχισυντάκτρια Νέλλυ Σκουφάτογλου info@ozonweb.com Art Director Δημήτρης Κουρκούτης art@ozonweb.com Fashion Editor Μάνος Τζότζος fashion@ozonweb.com Finance Manager Βασίλης Σούρτης Beauty Editor Μαρία Παπαδοπούλου, Λονδίνο
Publisher Yorgos Kelefis Editor in Chief Νelly Skoufatoglou info@ozonweb.com Art Director Dimitris Kourkoutis art@ozonweb.com Fashion Editor Μanos Jojos fashion@ozonweb.com Finance Manager Vasilis Sourtis Beauty Editor Maria Papadopoulou, London
Συνεργάτες Μανώλης Κρανάκης, Νατάσσα Παπαχρήστου, Δάφνη Ανέστη, Μαρία Άντελμαν, Βαγγέλης Καμαράκης, Δέσποινα Ραμαντάνη, Βίκυ Φλώρου, Nατάσα Κούμη
Contributors Manolis Kranakis, Natasha Papachristou, Dafni Anesti, Maria Antelman, Vagelis Kamarakis, Despina Ramantani, Vicky Florou, Νatasa Koumi
Φωτογράφοι Γιώργος Μαυρόπουλος, Θοδωρής Μάρκου, Γιώργος Μαλεκάκης, Νικόλας Βεντουράκης, Γιώργος Καπλανίδης, Κώστας Αυγούλης, Δημήτρης Σκουλός, Κώστας Σταυρόπουλος, Χρήστος Τζίμας, Κωνσταντίνος Καρτελιάς Λάμπρος Τυρλής, Winter Vandenbrick, Aleksa Chrysidi, Katja Kat
Photographers Yiorgos Mavropoulos, Thodoris Markou, Yiorgos Malekakis, Nikolas Ventourakis, Yiorgos Kaplanidis, Costas Avgoulis, Dimitris Skoulos, Kostas Stavropoulos, Cristos Tzimas, Konstantinos Kartelias Labros Tyrlis, Winter Vandenbrick, Aleksa Chrysidi, Katja Kat
Απόδοση-επιμέλεια σε Ελληνικά - Αγγλικά Μάκης Παπασημακόπουλος Fashion Interns Ιωάννα Καραγιώργου Δανάη Τερζάκου Λάζαρος Τζοβάρας Ρία Μαϊδώνη Σύμβουλος Έκδοσης Σπύρος Βλάχος
English - Greek adaptation Μakis Papasimakopoulos Fashion Interns Ioanna Karagiorgou Danae Terzakou Lazaros Tzovaras Ria Maidoni Editorial Consultant Spyros Vlachos
Σάρωσε την εικόνα με το smart phone σου για να συνδεθείς με την ιστοσελίδα μας
2
Ιδιοκτησία- Διεύθυνση Γιώργος Κελέφης – Εκδόσεις Contempo, Aγίου Μάρκου 29, 10560, Αθήνα Τ: 210 3634009 F: 210 3634008 E: info@ozonweb.com www.ozonweb.com twitter.com/ozonmagazine facebook.com/ozonmag Κωδικός Εντύπου 7915 Επιτρέπεται η αναδημοσίευση ή η αναπαραγωγή του περιοδικού μόνο με άδεια του εκδότη. Address Yorgos Kelefis – Contempo Publications, Agiou Markou 29, 10560 Athens, Gr, T: 210 3634009 F: 210 3634008, E: info@ozonweb.com, www.ozonweb.com twitter.com/ozonmagazine facebook.com/ozonmag This magazine cannot be republished or reproduced without the permission of the publisher.
SHOWROOM: 210 9969701
contents 6 Editorial
36 THE LOOK
7 Unforgetable 8-19 insanity
OF LOVE #1
50 THE LOOK
OF LOVE #2
events
- FRS-XMAS NORTH ATHENS EDITION - WE LOVE MOUSTACHE
30 DIMITRIS
AVIATOR CAT EYE ROUND STATEMENT
4
Photos by Stefan Giftthaler
ATHINAKIS
76 selections 79 plus
LOULIS
FIGURES
72 Dino koyialis by Sonja Sz贸stak
32 CHRISTOS
22 36 TRENDSPOTTING THE NOISE
70 eddy bogaert
26 VASILISA FORBES
TCTS Smacking Lips Cinema Alex Kavvadias Theodore Leventakis
Cat Black 123456
68 beauty
FRS-XMAS NORTH ATHENS EDITION
60 THE LOOK
OF LOVE #3
Photos by Nikos Papadopoulos
80 Plus
WE LOVE MOUSTACHE
editO rial
Ο χρόνος έχει τα δικά του μάτια, ο ήχος τις δικές του εικόνες. Κάτω από τα παράθυρα του σπιτιού που με φιλοξενεί, περνούν ήχοι και εικόνες μαζί. Τα ροδάκια από τη βαλίτσα ενός τουρίστα, ο σαρωτικός θόρυβος του skater που περνάει με φόρα, ο μεταλλικός κρότος της φιάλης αερίου του πλανόδιου πωλητή. Κάθε ήχος και μια εικόνα, μια εικόνα χίλιες λέξεις, όπως μαθαίναμε στο σχολείο. Οι λέξεις γίνονται σκέψεις φευγαλέες και το μόνο που μένει είναι και πάλι μια εικόνα, ένα συναίσθημα. Είναι γλυκιές οι μέρες του χειμώνα και ακόμα πιο γλυκιές οι νύχτες που περιμένουν έξω από το παράθυρο. Μέσα από αυτό αναζητώ ό,τι όλοι μας: την εικόνα της αγάπης. #Τέλος του 2013 και αρχή των πάντων.
Photo by Stefan Giftthaler Stylist Luca Termine Hair Marco Minunno @ WM Management Make up Katja Wilhelmus @ WM Management sweatshirt Uppercut skirt Anteprima socks Gap sandal Comeforbreakfast
6
un forget table
Α
υτή είναι η ιστορία ενός κοριτσιού που το έλεγαν Mary Isabel Catherine O’Brien και ενός τραγουδιού που έμελλε να γίνει σημείο αναφοράς στη μουσική της σταδιοδρομία. Το κορίτσι δεν είναι άλλο από την Dusty Springfield και το τραγούδι το “The Look of Love”. Αυτή έμεινε στην ιστορία ως μία από τις μεγαλύτερες Βρετανές τραγουδίστριες, ως η Βασίλισσα της ποπ και αυτό στοίχειωσε μία γενιά, αλλά και πολλές ακόμη μετά από αυτήν. Αν κι έγινε γνωστή από τη σόλο καριέρα της, το όνομά της το οφείλει στο πρώτο συγκρότημα στο οποίο συμμετείχε, τους Springfields.Το “The Look of Love” είναι το πρώτο τραγούδι από το ομώνυμο πέμπτο άλμπουμ της ξανθιάς Dusty το οποίο κυκλοφόρησε το 1967 κι έχει την υπογραφή του Burt Bacharach. Ξεκίνησε ως soundtrack για το τότε Casino Royale και πήρε την έμπνευσή του από ένα πλάνο της Ursula Andress με μαγιό που υπήρχε σε μια αρχική κόπια της ταινίας, ενώ πλέον είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το όνομα της αρχικής του ερμηνεύτριας, καθώς δεν είναι και λίγες οι διασκευές που έχει υποστεί. Το 1968 προτάθηκε για Oscar, μπορεί να μην το κέρδισε, αλλά τα ρίγη συγκίνησης παραμένουν μεγάλα κάθε φορά που το ακούς. Ρίγη προκαλεί και η ζωή της Springfield που δεν παρέκλινε από τις πολυτάραχες ζωές άλλων γνωστών σταρ. Η μετάβασή της από την Ευρώπη στην Αμερική και δη στο Hollywood είναι γεμάτη από ποτό και ναρκωτικά όμως τελικά αυτή η φωνή – η μία από τις εκατό σημαντικότερες φωνές όλων των εποχών, όπως έχει χαρακτηριστεί- σιώπησε το 1999 από καρκίνο στο στήθος. Αισθησιακή και soul, ποπ αλλά και cult, οι αποχρώσεις της Dusty συνθέτουν μία λυρικότητα η οποία δεν θα μπορούσε να εκφράσει καλύτερα αυτήν την όψη της αγάπης. Ναι, ήταν άλλες εποχές τότε, άλλοι στίχοι, άλλη ατμόσφαιρα εν τέλει όσα χρόνια κι αν περάσουν η αγάπη περιγράφεται και απεικονίζεται διαφορετικά για τον καθένα, αλλά όλοι την αποζητούν και από αυτήν δεν γλιτώνει κανείς. Άλλοι την διεκδικούν τολμηρά, άλλοι την περιμένουν στωικά, άλλοι τη δίνουν με γενναιοδωρία, άλλοι την υποδέχονται σύγκορμοι. Στην αγάπη δεν χρειάζεται να υπάρχει δεύτερο νόημα, απλά δώσε και πάρε.
respected artistic signature of Burt Bacharach. It started out as a soundtrack for Casino Royal, inspired by a scene in an early cut of the film featuring Ursula Andress and is now forever connected to Springfield, even though countless covers of the song have been floated on the airwaves. It was nominated for an Oscar in 1968 and though it didn’t manage to win the prize, still manages to give you goose bumps every time you hear it. Springfield’s life was a tempestuous one, much like other stars of her era. Her road from Europe to the U.S. and Hollywood in particular is one littered with tales of drugs and booze, a road which ended in 1999, when she died of cancer, silencing a voice that has been classed as one of the most important voice of all time. Sensuous and dripping with soul and pop charisma, Dusty’s vocal elements make up an ideal lyrical profile through which to express love itself. True, we are talking about a completely different time, but at the end of the day, however one portrays and describes love, everyone searches for it and is ultimately inescapable. Some go for it boldly, others stoically sit in wait of it, some share it willingly and generously, some accept it with their entire being. Ultimately, in matters of love there is no need for second meanings, it’s all about give and take.
T
his is the story of a girl called Mary Isabel Catherine O’Brien and of a song that was destined to be the standout track in her music career. The girl is none other than Dusty Springfield and the song is “The Look of Love”. She has left her mark in history as one of the greatest British singers of all time, as the queen of pop, haunting a generation with her presence and many others beyond that. Though she became famous as a solo artist, she owes her name to her first band, the Springfields. “The Look of Love” was the opening track from her fifth album which carried the same title, coming out in 1967 and carrying the much
7
insanity
MUSIC
TCTS
Μ
ετά το ξέσπασμα της EDM τρέλας που έφερε την πολυπόθητη κατάκτηση της Αμερικής είναι καιρός να συνηθίσουμε ότι αυτά που συμβαίνουν στην ευρύτερη dance-ηλεκτρονική σκηνή είναι πιθανόν να αφορούν τη σύγχρονη pop μουσική. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα είναι οι Disclosure : μπορεί να ακούγονται ως ένα re-branding 90s house & UKG αναφορών αλλά εν έτει 2013 παράγουν pop μουσική που γεμίζει στάδια. Από πίσω φυσικά ακολουθούν πολλοί άλλοι παραγωγοί με σημαντικές πιθανότητες εντός του 2014 να αποτελέσουν τη νέα crossover επιτυχία. Ένας από αυτούς είναι ο TCTS, κατά κόσμον Sam O Neill, από το Manchester. Με τη βοήθεια της Grecoroman records που ξέρει όσο λίγες εταιρίες να «υπογράφει» underground hits που δεν είναι δυσπρόσιτα σε ακροατήρια που ξεπερνούν τις τάξεις των τακτικών clubbers, o TCTS που εδώ και καιρό βρισκόταν στις παρυφές της ευρύτερης Bass σκηνής κυκλοφορεί το These Heights . Αυτόματα σχεδόν, γίνεται από τις μεγάλες χορευτικές επιτυχίες του δεύτερου μισού του 2013 και το γεγονός αυτό τον βάζει σε όλα τα καλά dj line ups του house/uk bass μουσικού υβριδίου. Οι ειδικοί θεωρούν ότι υπό την παρούσα συγκυρία, ο ήχος του συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες να κατακτήσει αρχικά τη Βρετανική αγορά και στη συνέχεια , γιατί όχι, να κάνει και το μεγάλο βήμα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Εμείς σίγουρα μπορούμε να παρακολουθήσουμε με ενδιαφέρον την πορεία του, τους επόμενους μήνες.
8
A
fter the EDM outbreak that brought about the much dreamed about conquest of the United States, it is high time we got used to the fact that what happens in the larger electronic dance scene, is very much a pop music/culture event. Disclosure are a fine example of this. They might sound like 90's house and UKG re-branded for the new age, but right now, as 2013 heads for the door, they're making stadium packing pop music. Hot on their heels are many producers who could well do the same crossover trick in 2014. One of these is TCTS, known to his friends and foes as Sam O' Neill. The Mancunian has been given valuable help by Grecoroman records, a label with a knack for signing underground hits whose appeal goes beyond the regular clubber herd. Through Grecoroman, TCTS, who had for a while now been a regular fixture of the Bass scene, serves up These Heights, a massive dance hit in this final part of 2013 and a regular feature in every top shelf dj line up of the house/uk bass persuasion. Those with their ear to the ground, strongly believe that he could now go on to take the British market by storm and sooner rather than later, have a pop at the other side of the Atlantic. We will surely be keeping a close eye on him in the coming months. Vagelis kamarakis
soundcloud.com/tcts
music
SMACKING LIPS
Ο
ι SmackingLips φημολογείται πως σχηματίστηκαν αύριο και τελείωσαν χθες. Έχουν μπάσο, έχουν ντραμς, έχουν κιθάρα και μια γάτα που βρυχάται ονόματι Στέλλα. Κάνουν Art Post-Punk ή απλά Pure Primitive Rock n’ Roll. Τα μέλη της μπάντας είναι γνωστά πρόσωπα των μουσικών δρώμενων της πόλης, σε αυτό το project όμως επιλέγουν να είναι underground. Όσοι είχαν την τύχη να δουν live τους μέσα στο 2013, γνωρίζουν πως πρόκειται για μία διαφορετική εμπειρία και σίγουρα δεν μπόρεσαν να μείνουν ακίνητοι. Πότε δημιουργήθηκαν οι Smacking Lips και γιατί επιλέξατε αυτό το όνομα; Υπήρχαν πάντα, στo υποσυνείδητο και τους μύθους του κόσμου και πήραν την παρούσα ανθρώπινη μορφή τους τον Μάιο του 2012 για να σας θυμίσουν αυτά που νομίζατε ότι είχατε ξεχάσει. Είναι στίχος από το Monkey tree αλλά και η πρωτόγονη αίσθηση για να εκφράσεις κάτι που θέλεις πολύ, πρωτόγονα πολύ. Τι είναι σημαντικότερο για μια μπάντα; Nα είναι όσοι την απαρτίζουν πρώτα απ' όλα φίλοι ή απλώς να υπάρχει μια προσήλωση σε αυτό που κάνουν, ασχέτως αν γνωρίζονται όλοι πολύ καλά μεταξύ τους; Να είναι εμείς. Πείτε μας μερικές ελληνικές μπάντες που ξεχωρίζετε και το γιατί. Last Drive, οι προπάτορες. Gravitysais_i, γιατί δεν σκέφτονται/γράφουν/παίζουν με τη λογική του εμπορικού. Οι Barb Wire Dolls γιατί τα παρατήσανε όλα και πήγαν στην Αμερική. Οι Noise Figures γιατί μας κά-
νουν να κουνάμε γοφούς και μυαλά. Ποιο ήταν το πιο αστείο περιστατικό που σας συνέβη εν ώρα πρόβας ή on stage; Ο δαιμονισμός της Στέλλας όταν παίζαμε το Richard the third σε μια πρόβα. Τα τσίπουρα που καταναλώνονται στο υπόγειο. Το φάντασμα του Shakespeare που είναι σχεδόν μέλος της μπάντας. Ο καθένας σας έχει διαφορετικά ακούσματα. Πού συναντιούνται όμως αυτά; Πού "τα βρίσκετε"; Στον πρωτόγονο παλμό του πρώτου ανθρώπου που χτύπησε παλαμάκια κ είδε τους διπλανούς του να χορεύουν κ σκέφτηκε “καλοοοοοό!” Τι θα φώναζαν οι Smacking Lips στο 2014; Θα του πούμε όλα όσα μαζέψαμε το 2013 σε live εμφανίσεις που ξεκινουν το Φεβρουάριο στο SIX D.O.G.S.
S
macking Lips were formed tomorrow and broke up yesterday. Go figure. They have a bass, a drum kit, a guitar and a roaring cat named Stella. They play arty post-punk or to put in simpler terms, pure primitive rock n roll. They’re made up of well-known faces in the downtown music scene, but prefer to remain relatively hidden away for this project. Those who have had the good fortune to see them play live, we’re in for a treat and certainly couldn’t stop their bodies from shaking and moving. When where the Smacking Lips formed and what’s with the name? They have always been there, in the subconscious and the mythology of the world at large and
took on their current human guise in May of 2012, to remind everyone of all those things that we have forgotten. It’s a lyric from the Monkey Tree, but also that primal sense of expressing something you want a hell of a lot, primitively so. Is it more important for everyone to be friends, or is staying focused on what you’re doing the essence of it all? What’s important for a band is us. Being us. Tell us a few Greek bands that stand out for you. The Last Drive, as the grand daddies of it all, Gravitysays_i, because they don’t think, write or play with what’s commercial in mind, the Barb Wire Dolls for giving it all up and going to the U.S. and the Noise Figures, because they make our booties and heads shake. Tell us a funny on-stage story or a funny story from a rehearsal. The demons that entered Stella when we were rehearsing Richard the third one time. The tsipouro we consume in the basement where we rehearse. Shakespeare’s ghost that is almost a member of the band. Each of you has a very different musical background. Where do you meet? In the primal beat that the early man made when he first clapped his hands and thought “this is goooood”. What would the Smacking Lips yell to 2014? We will tell 2014 what we must in February, during our gig at Six D.O.G.S. natasa koumi www.facebook.com/smakinglips
9
insanity
cinema
Only Lovers Left AlivE
Ο
Τζιμ Τζάρμους είναι ο πιο αγαπημένος παλιομοδίτης του κόσμου. Ξαναγράφοντας το μύθο των βαμπίρ, ο Τζιμ Τζάρμους σκηνοθετεί με το «Only Lovers Left Alive» ένα ερωτικό γράμμα στα αντικείμενα και τα συναισθήματα που για πολλούς μοιάζουν πλέον... vintage. Ο Αδάμ και η Εύα είναι δύο ακόμα ερωτευμένα μεταξύ τους βαμπίρ. Συμπορεύονται εδώ και αιώνες, αλλά μπορούν να ζουν και χωριστά – εκείνος έχει καταφύγει στο μισοπεθαμένο βιομηχανικό Ντιτρόιτ όπου συνθέτει την μουσική του εμπνευσμένος από το vibe της τοπικής σκηνής, εκείνη στην μυστικιστική Ταγγέρη όπου συζητά για τέχνη με τον γέροντα βρικόλακα Κρίστοφερ Μάρλοου, τον ανώνυμο που έγραψε στην πραγματικότητα τα έργα του Σαίξπηρ. Η Εύα καταφέρνει να εκσυγχρονίζεται με την κάθε εποχή, να προσαρμόζεται και να εκτιμά την τεχνολογία, να ζει την κάθε νύχτα γαλήνια, συμφιλιωμένη με τις αλλαγές. Ο Αδάμ είναι καλλιτέχνης, πιο ευαίσθητος, ιδιοσυγκρασιακός, τον πληγώνει η ανεξέλεγκτη βία των πραγματικών ζόμπι (δηλαδή των ανθρώπων). Οι ίδιοι, αν και βαμπίρ, δεν αιματοκυλούν τον κόσμο γύρω τους (άλλωστε αυτό θα ήταν «τόσο μπανάλ και 15ου αιώνα»). Ζουν μοναχικά, προμηθεύονται αίμα από νοσοκομεία και μεσάζοντες, σέβονται τη φύση κι όλα τα πλάσματα που την κατοικούν. Οταν η κατάθλιψη του Αδάμ (έχει παραγγείλει μία ξύλινη σφαίρα για να βάλει τέλος στην αέναη ύπαρξή του) γίνει αντιληπτή από την Εύα, κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι για να τον βρει. Οσο είναι εκεί, η αγάπη της, η αισιοδοξία και το χιούμορ της θα ισορροπήσουν τον σύντροφό της, αλλά τους περιμένει μία έκπληξη: η μικρή της αδελφή, ένα άγριο νιάτο που εδώ και αιώνες αναστατώνει τις ζωές τους θα εμφανιστεί στο κατώφλι τους για να το κάνει άλλη μία φορά.Αν υπάρχει κάτι αναπάντεχα ακαταμάχητο στον τρόπο με τον οποίο
ο Τζιμ Τζάρμους καταπιάνεται με τον προαιώνιο μύθο και το απόλυτο trend των τελευταίων χρόνων – τα βαμπίρ – μπορεί κανείς να το αναζητήσει μέσα στο σπίτι του Αδάμ, ένα παλαιοπωλείο νοσταλγίας για τον ήχο μιας κιθάρας αντίκας και τα σκρατς που κάνουν τα βινύλια όταν παίζουν ερωτικά τραγούδια. Αποφασισμένοι να μην παραδοθούν σε καμία έννοια του μοντέρνου ή του μεταμοντέρνου, αλλά σίγουροι πως όσο κι αν ο σύγχρονος κόσμος έχει ξεχάσει την αξία ενός σονέτου, ενός ροκ τραγουδιού και μιας αγάπης που μπορεί να κρατήσει για πάντα, οι εραστές του Τζάρμους δεν είναι μόνο δύο ανατριχιαστικά αιθέριοι Τομ Χίντλστοουν και Τίλντα Σουίντον, αλλά δύο σύμβολα που ισορροπούν ανάμεσα στη νοσταλγία και την ουσία του να μένεις για πάντα ζωντανός μέσα στον κόσμο που ο ίδιος έχεις επιλέξει να ζήσεις. Ακριβώς δηλαδή ό,τι κάνει εδώ και δεκαετίες ένας από τους σημαντικότερους Αμερικάνους σκηνοθέτες, εδώ σε μια από τιο πιο προσωπικές ταινίες του που κινείται με τους ρυθμούς της αγάπης που νομοτελειακά μπορεί να υπάρχει και να επιβιώνει μόνο στο σκοτάδι.
J
im Jarmusch is the world’s greatest old kinda guy. In “Only Lovers Left Alive”, Jar-
musch takes another look at the vampire myth, essentially writing a love letter to all those items and feelings that many people class as…vintage. Adam and Eve are two vampires, still in love after countless years. They have been together for centuries, though they manage to live apart as well. Adam lives in Detroit’s half dead industrial embrace, where he makes music inspired by the vibe of the local scene, while Eve lives in mystical Tangiers, discussing the arts with Christopher Marlow, the nameless figure behind Shakespeare’s work. Eve manages to catch up to each
age, to adapt and appreciate technology, to live each night in tranquility, at ease with the constant changes around her. Adam being the artist, is more sensitive and idiosyncratic and is constantly “bruised” by the unchecked violence of the real zombies around him, those being the humans. Both protagonists, though vampires, do not spill the blood of those around them, considering it “banal and so 15h century”. The live a lonely life, getting their blood fix through hospitals and contacts, respect nature and all creatures that live in it. When Adam’s depression becomes apparent to Eve, she crosses the Atlantic to find him. While there, her love, optimism and humor, help balance out her partner, but they are eventually in for a surprise: her younger sister, a wild youth who has been upsetting their lives for centuries, shows up on their doorstep one more time. If there is something that is truly irresistible in the way Jarmusch approaches the centuries old vampiric myth, one of the greatest popular trends of recent times, then that can be found in Adam’s home, an antique shop full of nostalgia, from the sound of an old guitar, to the scratches emanating from an old record playing love songs. Determined not to give in to any notion of modernity or postmodernism, but sure in their belief that the world has forgotten the true value of a sonnet, of a rock song, or of a love that can last forever, the two lovers, played fantastically by Tom Hiddleston and Tilda Swinton, are two symbols balancing between nostalgia and the true meaning of staying alive in the world you have chosen to love in. Which is exactly what Jarmusch, one of the most important American directors, has been doing for decades. With this, one of his most personal films he moves along to the rhythm of a love that by nature’s law can only exist and survive in the dark. manolis kranakis
Το «Μόνο οι Εραστές Μένουν Ζωντανοί» του Τζιμ Τζάρμους θα βγει στις ελληνικές αίθουσες στις 2 Ιανουαρίου 2014. “Only Lovers Left Alive” hits screens as of January 2nd 2014
10
insanity
ioanna chat z iandreou
MUSIC
ALEX KAVvADIAS
Κ
άποτε τραγουδούσε με τους Matisse, πλέον ακολουθεί solo καριέρα. Ο ίδιος ο Galliano – ο γνωστός- τον είχε παρομοιάσει με ολύμπιο θεό. Γεννηθής στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, ζει χρόνια τώρα στην Αθήνα. Από μοντέλο, στιλίστας και performer. Αυτός είναι ο Alex Kavvadias. Ποια είναι η ιστορία του Άλεξ Καββαδία; Μοντέλο; Rock star; Pop star; Δεν μου αρέσει να περιορίζω τον εαυτό μου με ταμπέλες και χαρακτηρισμούς. Αν και ξεκίνησα ως μοντέλο κι' αργότερα επικεντρώθηκα περισσότερο στο τραγούδι υπάρχουν ακόμα στιγμές που ασχολούμαι με την μόδα ως μοντέλο/στυλίστας/ creative director και πάντα πιστεύω ότι θα ασχολούμαι με αυτό επειδή μου αρέσει πολύ. Τώρα όσον αφορά την μουσική θεωρώ ότι θα συνεχίσω να πειραματίζομαι με διάφορα είδη μουσικής οπότε ο χαρακτηρισμός ροκ ή ποπ μάλλον δεν μου αρμόζει. Τι καινούριο ετοιμάζεις μουσικά αυτή την περίοδο; Σύντομα θα βγει το καινούριο μου τραγούδι “Childish Dream”. Είναι ένα τραγούδι glam rock (rock opera) για το οποίο μόλις ολοκλήρωσα και το videoclip. Θα ήθελα να μου περιγράψεις την πιο ομορφη εικόνα που αντίκρυσες ποτέ στην πόλη της Αθήνας και αντίστοιχα στο Σίδνεϋ. Μια από τις πιο όμορφες εικόνες της Αθήνας πιστεύω είναι τα ηλιοβασιλέματα που βλέπω καθημερινά από το μπαλκόνι του σπιτιού μου. Είμαι πολύ τυχερός που μένω σε ένα σπίτι με θέα την πόλη και θάλασσα. Μια πολύ έντονη εικόνα απο το Σίδνεϋ που θυμάμαι από μικρός είναι η διαδρομή με το τρένο από το σπίτι μου προς το κέντρο. Είναι μια πολύ ζωντανή εικόνα το πως βγαίνοντας από το πολύ σκοτεινό τούνελ ξαφνικά ξεπροβάλλει το πολύ έντονο φως στον σταθμό Circular Quay και βλέπεις την ομορφιά του
Ηarbour Βridge και της Όπερα. Υπάρχουν ελληνικές μπάντες/Έλληνες καλλιτέχνες που θαυμάζεις; Κάποιος με τον οποίο θα ήθελες να συνεργαστείς; Θαυμάζω πολύ τον Ψαραντώνη με τον οποίο έχω ήδη συνεργαστεί. Εκτός από μουσικός και μοντέλο θεωρείσαι fashion icon και δουλεύεις και ως στυλίστας. Πώς θα χαρακτήριζες το στυλ σου; Όσον αφορά το στυλ μου, μου αρέσει να κάνω mix and match απλών ρούχων με πιο ιδιαίτερα κομμάτια και σε γενικές γραμμές προτιμώ τα μαύρα ρούχα. Δεν μου αρέσει να χαρακτηρίζω τον εαυτό μου οπότε προτιμώ οι άλλοι να κρίνουν εάν με θεωρούν style icon ή όχι. Σε ποιο κομμάτι ξεκινάς να τραγουδάς με το πρώτο άκουσμα; Το αγαπημένο μου τραγούδι είναι το Bohemian Rhapsody των Queen. Είναι ένα τραγούδι που με ταξιδεύει σε άλλους κόσμους. Nομίζω ότι αυτό συμβαίνει λόγω των συναισθηματικών και μουσικών εναλλαγών του τραγουδιού όπως επίσης και της θεατρικής παρουσίας και αξεπέραστης φωνής του Freddy Mercury.
H
e once sung with Matisse and is now working solo. Galliano himself –yes, THAT Galliano – once likened him to an Olympian god. Born in Sydney, Australia, he has been living in Athens for a number of years now. A model a stylist and performer. This is the world of Alex Kavvadias. What’s the story of Alex Kavvadias? Model? Rock star? Pop star? I don’t like putting tags on myself. Though I started out as model and later focused on my music career, there are still times when I go back to the fashion world as model, stylist or creative director and I feel like it will always be a part of me, because I really love it. As far as music is concerned, I still very much like to exper-
iment with various styles, so I don’t think that the rock or pop tag really suits me. What are you doing musically at the moment? I’m about to release my new track called Childish Dream. It’s a glam rock song and I’ve also just completed the videoclip for it. Describe to us the most beautiful image you come across, both here and in Sydney.I’ll always hold the sunsets here in Athens very close to my heart. Those that I can see every day from my balcony. I’m very fortunate to have a house that looks out over the city and the sea. I also remember a very vivid image from my life in Sydney. I can recall going into town by train and as we would come out of this tunnel, we would be bathed in light and beauty of the Harbour bridge and the Opera house. Are there any Greek artists that you admire? Is there anyone you would like to collaborate with?I’m a big fan of Psarantonis who I’ve had the pleasure of working with already. Besides being a musician and model, you are considered a fashion icon and you are also a stylist. How would you describe your style? As far as my style is concerned, I like to mix and match simple items of clothing with more elaborate pieces, while mainly sticking to black. I don’t like putting tags on myself, so I’d rather leave to others to define whether I'm a style icon or not. What song do you find impossible to resist to? What song makes you want to dance the moment you hear it?My favorite song is Bohemian Rhapsody by Queen. It’s a song that takes me to another world. I think that’s mainly due to the fact that it has a lot of emotional and musical shifts and of course Freddie Mercury’s vocal and overall performance are truly incomparable . ioanna karagiorgou
11
insanity
FASHION
Theodore LeventakiS
Μ
εγαλωμένος στα Χανιά της Κρήτης και μόνιμος πλέον κάτοικος της Αθήνας, ο Theodore Leventakis σίγουρα αποτελεί μια εξαίρεση στο πρότυπο του σύγχρονου 'Έλληνα. O 24χρονος αντισυμβατικός σχεδιαστής μόδας, έχει δημιουργήσει ένα προπύργιο, πάνω στο οποίο χτίζει τη δική του αισθητική. Ήδη μετά την αποφοίτησή του από την ΑΚΤΟ και με το Bachelor in fashion design του Middlesex University το 2010, ξεχώρισε για το ιδιαίτερο ταλέντο του, δουλεύοντας με πετυχημένους Έλληνες σχεδιαστές, όπως ο Άγγελος Φρέντζος και ο Γιώργος Ελευθεριάδης. Θοδωρή είσαι ένας σχεδιαστής με ιδιαίτερη αισθητική. Πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με το ανδρικό σχέδιο μόδας; Ουσιαστικά δεν πήρα κάποια απόφαση. Ξεκίνησα από την Καλών Τεχνών, βρέθηκα τυχαία σε μια σχολή μόδας, και εν τέλει ακολούθησα αυτό που έδωσε υπόσταση στην έκφρασή μου. Είναι κάτι σαν μονόδρομος. Δεν το επιλέγεις, απλά ακολουθείς τον δρόμο που είναι προδιαγεγραμμένος για σένα. Αν είχες τη δυνατότητα, τι θα άλλαζες στην ελληνική μόδα; Δύσκολο εγχείρημα. Σχεδόν τα πάντα. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο, όμως, είναι οι μάσκες που φοράνε οι άνθρωποι πολλές φορές. Σήμερα φοράω τη μάσκα που με κάνει χαρούμενο. Αύριο, αυτή που με κάνει σνομπ. Σημασία έχει να είσαι ο εαυτός σου, αυτό είναι που μένει αναλλοίωτο στον χρόνο. Τι θεωρείς αντιαισθητικό στο ντύσιμο ενός ανθρώπου; Τα κακόγουστα παπούτσια. Το υπόδημα είναι το σημαντικότερο κομμάτι στο ντύσιμο κάποιου. Έχει την ικανότητα να απογειώσει ή να καταστρέψει ένα σύνολο. Τι θα απαντούσες σε όλους όσοι σ' αυτή τη δύσκολη περίοδο για τη χώρα, θεωρούν την ενασχόληση με τη μόδα άτοπη; Μόδα είναι κι αυτό, θα περάσει... Πώς σε φαντάζεσαι ιδανικά σε δέκα χρόνια; Είναι κάτι που δεν έχω σκεφτεί ποτέ. Είμαι επικεντρωμένος στο παρόν και προσπαθώ να εξελίσσομαι σταδιακά. Αυτός είναι ο στόχος μου. Αν πρέπει να σχεδιάσω μια ιδανική κατάσταση όμως, αυτή είναι κάπου στο Παρίσι.
12
B
rought up in Chania, on the island of Crete and now fully settled in Athens, Theodore Leventakis is surely an exception to the rule, when it comes to defining the modern Greek. An individual with highly non-conforming ideas, the 24 year old fashion designer has already built a base, upon which to build his very own aesthetic structure. Since graduating from the AKTO college with a Bachelor in fashion design from Middlesex University in 2010, his unique talent has stood out, having worked with well-established Greek designers, such as Aggelos Frentzos and Giorgos Eleftheriadis. You're a menswear designer with a very personal sense of style. How did you decide to get involved with fashion design? I didn't really decide anything. I started with the School of Fine Arts, found myself at a fashion school at some point and finally decided to follow that which gave my expression its substance. It was a one way street. You don't choose it; you just follow the path that has been set for you. If you could, what would you change about Greek fashion? That's a hard task. Nearly everything. What bothers me most though, is the masks that people wear a lot of the time. Today, I'm wearing my happy mask. Tomorrow it might be one that makes me a snob. It's important to just be yourself, something that remains constant over time. What do you find ugly in someone's dress sense? Bad shoes. Shoes are the most important part of someone's style. It has the ability to elevate or completely destroy an ensemble. What would you say to those, who during these tough times, find concerning oneself with fashion to be pointless? That that is also a fad and it too, will pass... Where do you imagine yourself in ten years? It's not something I think about. I focus on the present and try to evolve over time. That's my goal. If I had to dream up an ideal situation, then that would be somewhere in Paris. Lazaros Tzovaras
insanity
Y iorgos M avropoulos
FASHION
cat black
Τ
ην Cat Black θα τη βρει κανείς στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Εκεί κυκλοφορεί, εκεί σχεδιάζει, εκεί ζει, εκεί παίζει μουσική ως DJ. Η Νταϊάνα, όπως κατά κόσμον είναι γνωστή, σχεδιάζει και κατασκευάζει ιδιαίτερα, σχεδόν σκοτεινά κοσμήματα που δίνουν με διακριτικότητα τη «λάμψη» που λείπει από την εμφάνισή μας. Γιατί έχεις ονομάσει το brand σου Cat Black;Πάντα είχα μεγάλη αδυναμία στις γάτες αλλά και στο μαύρο χρώμα (ας προσποιηθούμε ότι είναι χρώμα). Επίσης ήθελα να πάω κόντρα στις προλήψεις. Μαύρες γάτες και νούμερο 13. Υπέροχα! Τα κοσμήματα σου έχουν έντονες γεωμετρικές επιρροές και πιο συγκεκριμένα, χρησιμοποιείς πολύ συχνά το τριγωνικό σχήμα. Συμβολίζει κάτι συγκεκριμένο; Μου αρέσουν τα γεωμετρικά σχήματα. Κυρίως τα βασικά. Είναι αυστηρά και απόλυτα. Το τρίγωνο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ιστορικά αλλά και επειδή έχει πολλούς συμβολισμούς. Για παράδειγμα ένα τρίγωνο με τη βάση του προς τα κάτω αντιστοιχεί στον ήλιο, στον άντρα και στη φωτιά ενώ το ίδιο ακριβώς σχήμα με την κορυφή προς τα κάτω συμβολίζει το φεγγάρι, τη γυναίκα και το νερό. Το ίδιo σχήμα αλλά τόσο διαφορετικό. Τόσο το blog σου όσο και τα κοσμήματα σου, έχουν native American αισθητική. Συνδέεσαι κάπως με αυτή τη κουλτούρα; H τελευταία σειρά που σχεδίασα έχει όντως Native American αισθητική. Cowboys and Indians όπως την έχω ονομάσει. Όταν προσθέσεις φτερά, raw μέταλλα και turquoise πέτρες το αποτέλεσμα οδηγεί κάπου εκεί. Επίσης η αισθητική της κουλτούρας αυτής είναι υπερφορτωμένη, κάτι που δεν κρύβω μου αρέσει πολύ. Από πού αντλείς έμπνευση; Tα πάντα γύρω μου μπορεί να αφήσουν κάτι, μια ιδέα ή μια σκέψη. Η μουσική που ακούω, πώς μπορώ να αναδείξω τα αγαπημένα μου σημεία του σώματος μας, οι γάτες, η ποπ αισθητική, η ανθρώπινη ανατομία, το παρελθόν. Υπάρχει μια ακόμη μεγάλη αγάπη στη ζωή σου. Η μουσική. Εκτός από σχεδιάστρια είσαι και dj. Πώς προέκυψε αυτό; Ήταν κάτι που ήθελα για χρόνια, αλλά είχε μείνει εκεί. Μια φίλη κανόνισε πριν απο ενάμιση χρόνο περίπου να παίξουμε ενα βράδυ μαζί στο μαγαζί που βγαίνουμε και απο τότε πήρε το δρόμο του μαγικά.. Πριν λίγες μέρες μαζί με τον Dreamer εγκαινιάσατε ένα νέο χώρο στο κέντρο της Αθήνας. Τι ακριβώς θα κάνετε εκεί; Το Neon Raum οπως το βαφτίσαμε ειναι μια ανοιχτή πλατφόρμα που συνδιάζει φωτογραφικό studio,showroom,εργαστήριο,εκθεσιακό χωρο και άλλα πολλά. Πλέον θα μπορει καποιος να βρει τα κοσμήματα Cat Black μόνιμα εκει.
C
at Black is one of the most well-known and recognizable figures in downtown Athens. This is where she goes, where she designs, where she lives, where she works as a DJ. Folks know her as Diana and she designs and manufactures custom made, unique, gothic inspired jewelry that add a certain missing "glow” to your outfit. Why did you name you brand Cat Black? I was always fond of cats, especially black ones. I love opposing superstitions. When I come across black cats, the number thirteen and others such as these, it’s almost a turn on Your jewelry has strong geometric influences. To be more specific, you tend to use the triangle quite often in your designs. Does it represent anything in particular for you? I like geometric shapes. Mostly the most basic ones, as I find them simple but interesting. The triangle has a certain historic value, with so many hidden symbolisms and references. For instance: having its base downwards corresponds with the sun, the male figure, fire. Whereas having the peak turned downwards refers to the moon, the female form and water. It is the same shape and yet conveys so many different meanings. Both your blog and your jewelry, have a Native American aesthetic. Are you somehow connected with this culture? The last collection that I designed is indeed Native American influenced. The collection is titled “Cowboys and Indians”. When adding feathers, raw metals and turquoise stones it’s almost hard to avoid ending up there. Furthermore, the aesthetic of this culture is over the top and crowded which is something that I personally prefer. What inspires you? Everything around me resonates. It may inspire an idea, a thought or even just a small sketch I can use later. Cats, pop culture, history, human anatomy, the music I hear and how I am able to accentuate my favorite body parts all play a role. Why did you choose jewelry as your medium? It was what I always longed to do, but it hadn’t ever gone any further in the past. Would you like to expand into other fields? I hear music is an even bigger passion of yours. Apart from being a designer you are also a DJ. How did that come about? Almost a year ago now, a friend of mine planned to DJ at a bar we used to frequent. I was there, I gave it a go and it just magically fell into place from there. Recently, you collaborated with Dreamer and launched an entirely new space, in the city center. What exactly are your plans for this? “Neon Raum” as we named it, is an open platform combining a photography studio, a showroom, a workshop, an exhibition space and much more. It’s a plethora of opportunities for one to find the elusive Black Cat jewellery. Νatasa Koumi
www.facebook.com/catblackjewels
13
insanity
we are still
Bold and Beautiful www.ozonboutique.com
1
“We are still bold and beautiful” ή αλλιώς ΒΒ, ονομάζεται η εταιρία ρούχων που εξειδικεύεται σε μεταξοτυπίες με πρωτότυπα σχέδια και τυπώματα με περιορισμένο αριθμό διαθέσιμων κομματιών. Το brand ιδρύθηκε και διευθύνεται από έναν σχεδιαστή γραφικών, έναν αρχιτέκτονα και έναν καλλιτέχνη, γεγονός που συνδυάζει στοιχεία από διαφορετικούς κλάδους και δίνει στα σχέδια τους έναν μοναδικό χαρακτήρα. Η ΒΒ καταφέρνει να μετατρέψει τα απλά αντικείμενα σε αξιοπερίεργα και τα ρούχα σε κάτι ιδιαίτερο και προσωπικό. Όλα τα προϊόντα της ΒΒ είναι πλήρως παρασκευασμένα στην Ελλάδα. “We are still bold and beautiful”, also known as BB is a clothing brand specializing in silkscreen printing, with limited edition prints and eclectic designs. Founded and run by a graphic designer, an architect and an artist, they bring together elements from different disciplines giving a unique character to all their designs. designs and production point. BB can turn simple objects into curiosities and clothing into something special and personal. All BB products are produced, cut, sewn, printed and packaged in Greece.
14
PONYxCollette
VANS
www.colette.fr
www.vans.com/2103443900
2
Μία καινούργια εκδοχή του κλασσικού μοντέλου Topstar της αθλητικής μάρκας PONY, ανανεωμένο μέσα από το γαλάζιο χαρακτηριστικό χρώμα της παριζιάνικης boutique Colette, ήταν το αποτέλεσμα της πολυαναμενόμενης συνεργασίας των δυο brands. Σκοπός ήταν να παρουσιαστεί κάτι απρόσμενο, νέο και funky, γεγονός που επιτεύχθηκε μέσω των υλικών που επιλέχτηκαν για την συλλογή. Το χαρακτηριστικό ζαφειρένιο μπλε, το οποίο αποκτά μια καινούργια φωσφοριζέ ταυτότητα σε συνδυασμό με τα κορδόνια που διακοσμούνται με το χαρακτηριστικό πουά μοτίβο της Colette, κάνουν τα νέα sneakers να ξεχωρίζουν, ταιριάζοντας πάντα απόλυτα με το αστικό περιβάλλον. Η νέα PONYxColette διατίθεται αποκλειστικά στo ομώνυμο κατάστημα Colette στο Παρίσι. A new version of the classic Pony Topstar sneaker, renewed with the iconic blue color of the Parisian boutique Colette, is the result of the long-awaited collaboration between the two brands. The aim was to launch something unexpected, funky and new, a mission accomplished by the materials chosen for this collection. The sapphire blue trademark color, gets a fluorescent new look and the laces are decorated with Colette’s dotted motif, making the new sneakers stand out in the crowd, but at the same time preserving their urban street style. The PONYxColette collection is exclusively available at the Colette store in Paris.
OTW Bushwick
3
Η Vans για ακόμα έναν χειμώνα παρουσιάζει μια υψηλής αισθητικής συλλογή, διατηρώντας πάντα τον εξελιγμένο street style χαρακτήρα της. Η συλλογή OTW συμπεριλαμβάνει σχέδια κατασκευασμένα από υψηλής ποιότητας υλικά που καταφέρνουν να είναι πρακτικά αλλά και να αποτελούν ταυτόχρονα style statements. Εμπνευσμένη από διάφορους χώρους, ανάμεσα στους οποίους ο χώρος των action sports, της τέχνης, της μόδας, της μουσικής, του design αλλά φυσικά και του street style, η νέα OTW συλλογή απευθύνεται σε επιλεκτικά άτομα που ενδιαφέρονται για την μόδα, την ελευθερία, την εξέλιξη και την προσωπική έκφραση. Το μοντέλο Bushwick είναι διαθέσιμο στα επίσημα καταστήματα Vans καθώς και σε επιλεγμένα σημεία πώλησης. This winter, Vans presents a truly stylish collection, which maintains the company’s street style character. The OTW collection includes pieces made of high quality materials that manage to be practical and capable of making a style statement at the same time. Inspired by various sources, including active sports, art, fashion, music, design and of course street style, the OTW collection appeals to selective people who are interested in fashion, freedom, evolution and personal expression. The Bushwick model is available at the official VANS stores and at selected stockists.
fnews
Κείμενa: Νέλλυ Σκουφάτογλου Texts: Nelly Skoufatoglou
Absolut
Vans @ the mall
pernod-ricard.com/2106601491
www.vans.com/2106198418
4 originality
Η νέα εμβληματική φιάλη της Αbsolut ονόματι Absolut Originality, εμπνευσμένη από την παραδοσιακή σουηδική τέχνη του γυαλιού, αποκτά της νέα της μορφής με την προσθήκη μιας εντυπωσιακής μπλε λωρίδας. Λίγο πριν μπει το γυαλί στο καλούπι και ακριβώς όταν η θερμοκρασία φτάνει τους 1100 βαθμούς Κελσίου, απελευθερώνεται πάνω του μια μπλε σταγόνα που χαρίζει διακριτή αντίθεση με το διάφανο γυαλί και κάνει την νέα φιάλη πιο κομψή και Absolut από ποτέ. Η νέα Absolut Originality είναι διαθέσιμη σε όλες τις μεγάλες αλυσίδες supermarket καθώς και σε επιλεγμένες κάβες, στην τιμή της κανονικής φιάλης. The new iconic Absolut bottle is Absolut Originality, inspired by Sweden’s finest glass blowing traditions, is getting a makeover with the addition of a blue ribbon to the bottle. Just before the glass enters the mold and at the precise moment when the temperature hits 1100C, a blue droplet is released into the glass lava, creating a discreet contrast that makes every bottle more elegant and more Absolut than ever before. The new Absolut Originality is available in all major supermarket chains and selected liquor stores at the regular bottle price.
by Sake Tattoo
5
Το κατάστημα της Vans στο γνωστό εμπορικό κέντρο The Mall της Αθήνας, μετατράπηκε σε ένα καλλιτεχνικό σκηνικό γεμάτο street art, tattoo inspiration, χρώματα, μουσική σε συνδυασμό με τη δημιουργικότητα του tattoo artist. Oι fashion lovers, που έδωσαν το παρόν, είχαν την ευκαιρία να δημιουργήσουν με την βοήθεια των Kiriakos & CAP10 από το Sake tattoo Crew το δικό τους μοναδικό ζευγάρι και, να απολαύσουν το ζωντανό σχεδιασμό των βιτρινών του καταστήματος από τους Sake & Tam, παίρνοντας δώρο limited signed artworks από τον Sake και τον Kiriako.
FREDDY
6 WR.UP PANTS
www.freddy.com/2111088422
Με την βοήθεια της τεχνολογίας WR.UP η εταιρία Freddy δημιουργεί παντελόνια που «αγκαλιάζουν» και στηρίζουν τις γυναικείες καμπύλες προσφέροντας ταυτόχρονα άψογη εφαρμογή και άνεση. Για την επίτευξη αυτού του στόχου έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στο πατρόν, ενώ τα παντελόνια κυκλοφορούν σε διάφορα χρώματα και prints. With the help of WR.UP technology, Freddy creates trousers that embrace and support female curves while also offering comfort and a perfect fit. In order to achieve this, extra emphasis has been placed on the structure of the trousers, without taking away anything aesthetically; allowing them to be available in many colors and prints.
The Vans store located in The Mall Athens, was transformed into an artistic set, full of street art, tattoo inspiration, colors, music and the customer’s taste combined with the creativity of the commissioned tattoo artist. The fashion loving attendees had the opportunity to help create, along with Kiriakos & CAP10’s from Sake tattoo Crew, their own unique footwear.They also enjoyed the live design experience of the window display by Sake & Tam and took home, as a gift, limited signed artworks made by Sake and Kiriakos.
15
16
insanity
event
“FASHION ROOM SERVICE” XMAS
NORTH ATHENS EDITION
by ozon raw
Το Σάββατο 7 Δεκεμβρίου στο ξενοδοχείο Y Ηotel Athens , έλαβε χώρα το Χριστουγεννιάτικο Fashion Room Service-North Athens, το event θεσμός του περιοδικού Ozon με την ευγενική χορηγία της ABSOLUT VODKA. Για μία ακόμη φορά, συνεργαστήκαμε με σύγχρονους Έλληνες δημιουργούς και νέους καλλιτέχνες, δίνοντάς τους την ευκαιρία να έρθουν πιο κοντά στο κοινό. 13 δωμάτια του Y HOTEL μεταμορφώθηκαν σε μικρά showroom αποκλειστικά για το event. Επαγγελματίες του χώρου της μόδας, δημοσιογράφοι, φωτογράφοι και buyers κατάφεραν να τους γνωρίσουν και να δουν τη δουλειά τους από κοντά. Όλοι οι δημιουργοί φωτογραφήθηκαν με την ABSOLUT VODKA για την οποία δημιούργησαν μία ξεχωριστή γωνιά στα δωμάτιά τους, τοποθετώντας την δίπλα στα αγαπημένα τους αντικείμενα. Πέρα από τους σχεδιαστές, για πρώτη φορά οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να δουν ζωντανά τα κομμάτια του e-shop του περιοδικού Ozon, στο οποίο ελληνικά labels, όπως η ΣΟΜΦ και η DIG ATHENS, διαθέτουνπολλές φορές και αποκλειστικά- δημιουργίες τους (www.ozonboutique.com), μαζί με άλλους ανερχόμενους σχεδιαστές και urban brands. Το Fashion Room Service, ολοκληρώθηκε με ένα DJ set από τον Bete Noir, στο μπαρ του Y HOTEL, ενώ οι καλεσμένοι απολάμβαναν μία παγωμένη ABSOLUT X-mas cocktail EXPERIENCE που ετοίμασε αποκλειστικά για την εορταστική βραδιά το εξειδικευμένο προσωπικό της ABSOLUT VODKA.
Saturday, December 7th. The Ozon RAW creative team presented the Fashion Room Service Athens North X-mas Edition @ the Y HOTEL Athens powered by ABSOLUT VODKA. We once again collaborated with contemporary Greek creators and alternative artists, bringing them closer to our readers. Thirteen selected rooms in the Y HOTEL, were transformed into mini pop- up showrooms giving the chance to stylists, fashion editors, fashion bloggers, photographers, press and of course the general public, to explore and discover new up and coming Greek designers and promising creators/artists. In addition, every participating designer created a mini ABSOLUT VODKA spot next to his/her favorite creations. Moreover, it was the first time one could see all the items sold in the magazine’s e-shop from up close, where Greek labels such as ΣΟΜΦ and DIG ATHENS offer up their sometimes exclusive designs for sale along with other urban designers and brands (www.ozonboutique.com). The Fashion Room Service event completed its course with a DJ set by Bete Noir at the Y HOTEL’s Bar, while the guests were able to enjoy a free and cool ABSOLUT X-mas cocktail EXPERIENCE, custom made by the ABSOLUT VODKA bartending team.
stavros paltadakis
17
insanity
event
“we love moustache” powered by PHILIPS To βράδυ της 28ης Νοεμβρίου, τα γραφεία του Ozon μετατράπηκαν σε ένα urban barber shop. Ένα μεγάλο πάρτυ, με στόχο τη συγκέντρωση ενός επίσης μεγάλου ποσού, έλαβε χώρα- χάρη σε όλους εσάς. Αγόρια και κορίτσια ήρθαν για να αποκτήσουν το δικό τους μουστάκι και να προσπαθήσουν να κάνουν έναν άλλο άνδρα – που υποφέρει από καρκίνο, ευτυχισμένο. Tα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από το κοινό και τους εθελοντές φίλους μας οι οποίοι πήραν τη μεγάλη απόφαση να αποχαιρετήσουν το μούσι τους προκειμένου να συνδράμουν στο σκοπό μας, δόθηκαν από τον χορηγό της βραδιάς, την Philips, στην ΜΚΟ bestrong.org. gr. Αυτή η νέα συνεργασία του Ozon Raw με την Philips Greece, ήρθε σε μια προσπάθεια να αφυπνίσουμε το ελληνικό κοινό απέναντι σε θέματα ανδρικής υγείαςκαι συγκεκριμένα στον καρκίνο του προστάτη. Η κίνηση αυτή έλαβε χώρα με αφορμή τον παγκόσμιο εορτασμό του Movember. Οι 5 “εκπρόσωποι” της προσπάθειάς μας που φωτογραφήθηκαν από τον Θοδωρή Μάρκου, στάθηκαν δίπλα στα ασπρόμαυρα πορτραίτα τους με μουστάκι, τα οποία παρουσιάστηκαν εκείνη τη βραδιά για πρώτη φορά. Οι Παναγιώτης Σιμόπουλος, Marko Rossi, Παναγιώτης Μένεγος, Γιώργος Ανθουλάκης και Ευάγγελος Μπάος ήταν οι οικοδεσπότες μας σε μια βραδιά με πολλή μουσική και ιδιαίτερα cocktails. Ο Bete Noir και ο Konstantinos So S μας
έδωσαν δύο δυνατά DJ sets ενώ η ομάδα της Drinkworks είχε φροντίσει να μας δροσίσει με μικρές εκρήξεις αλκοόλ κρυμμένες μέσα σε παγωμένα βαζάκια! Σας ευχαριστούμε που ήσασταν εκεί. On the 28th night of November, the Ozon headquarters were transformed into an urban barber shop. We had a great fund-raising party, where all our friends (gals and guys included) came to get their own moustache, in an effort try help cancer stricken men everywhere. The benefits from the people who volunteered to get a moustache and dared to get rid of their beard for a good cause, were donated by Philips, bestrong.org.gr, a non-profit organization. This new Ozon Raw collaboration with Philips Greece, was made in an attempt to raise awareness towards testicular cancer. We hope we were of some service to the Movember movement.The 5 “ambassadors” who were shot by Photographer Thodoris Markou, were presented with their B&W “moustached” portraits. Panagiotis Simopoulos, Marko Rossi, Panagiotis Menegos, George Anthoulakis and Evagelos Baos, were the hosts of this evening while Bete Noir and Konstantinos So S were responsible for the music selections, giving us two wonderful DJ sets as the Drinkworks team created some amazing frozen cocktails in jars! Thank you all for being here. ria maiDoni
www.philips.gr, www.facebook.com/ElephantAndCastleAthens, bestrong.org.gr
A big thank you to the Elephant and Castle barber shop team for all the super shaves!
18
THE LOOK OF XPERIA
Η Μάρα Δεσύπρη φωτογραφίζει με το smartphone Sony XperiaZ1 και σας παρουσιάζει με την δική της ματιά το ξεχωριστό φωτογραφικό αποτέλεσμα. Photographer Mara Desipris shoots with her Sony XperiaZ1 smartphone and produces state-of-the-art results.
XperiaZ1: Το Xperia Z1 συνδυάζει τις καλύτερες τεχνολογίες της Sony με μια μοναδική και πρωτοποριακή φωτογραφική εμπειρία. Το Xperia Z1 διαθέτει κάμερα 20.7MP, το βραβευμένο φακό "G Lens” και λειτουργίες που σας επιτρέπουν να απαθανατίσετε όμορφες, καθαρές και φωτεινές εικόνες υψηλής ποιότητας. Όλα αυτά σε ένα εξαιρετικά λεπτό και αδιάβροχο smartphone που θέλετε να έχετε πάντα μαζί σας. Xperia Z1 combines the very best of Sony’s technologies with a unique and innovative photographic experience. Xperia Z1 features a 20.7MP camera, the award-winning “G Lens” and functions that allow you to capture beautiful, sharp and bright top quality images even in lowlight conditions. All these features come in a super slim waterproof smartphone which you will want to carry with you. 20
IS NOW EVEN BETTER 21
trendspotting
Κλασικό item της εκάστοτε season, δε σταματά να μας ξαφνιάζει με τις ολοένα πρωτότυπες παραλλαγές του. Ο λόγος για τα γυαλιά. Είτε ηλίου είτε οράσεως, πολλές φορές αποτελούν αντικείμενα υψηλής αισθητικής στα οποία καταφεύγουμε όλοι όταν μας τυφλώνουν οι ακτίνες του ήλιου.
Aviator
The Aviator: Είναι γυαλιά με μεγάλη ιστορία. Δημιουργήθηκαν το έτος 1936, από την εταιρία Ray-Ban. Προορίζονταν αρχικά, αυστηρά για πιλότους, αλλά στη συνέχεια έγιναν διαθέσιμα και στο ευρύ κοινό. Έκτοτε, φορέθηκαν από γνωστές φυσιογνωμίες, celebrities και icons, ενώ πολλοί οίκοι και labels αντέγραψαν και εξέλιξαν το εν λόγω προσοδοφόρο σχέδιο. Ένα μοντέλο που έχει μείνει απαράλλαχτο, και δικαίως εντάσσεται στα διαχρονικά κομμάτια. The Aviators are a classic eyewear example, stretching back a long way. Originally created in 1936 by Ray Ban, they were strictly for pilots at the very beginning, but were soon leaked to the wider public. Since then, they have been worn by numerous celebrities and icons, while many companies went for their own take on this evergreen design, one that has remained unchanged by the passage of time and is rightly considered a timeless piece.
22
trendspotting
A classic item of any season, eyewear never ceases to amaze us with its multitude of styles. Sunglasses or otherwise, they truly provides us with items sporting a particularly sharp aesthetic, where each and every one of us, find sanctuary from the strong sunlight .
cat eye
The Cat E
ye Shad Πρόκειτ es: Ιδιαίτε αι για άκ ρα αγαπ ρως θηλ θεί από π ητό δημο υκά γυα ολλές στα φιλές αξ λ ιά σ υνήθως ρ της μεγ εσουάρ Barbara με κοκάλ για τις κυ άλης οθ Windsor, ινο σκελ ό ρίες των ν η Α ς u κ ετό, τα ο drey He αι της μο κοινωνο δεκαετιώ ποία έχο pborn, E ύσε με το υσικής β ν 1950 κ υν μυτερ lizabeth ιομηχαν καλλιτεχ αι 1960. 1950s an ό τελείω Taylor, A ίας, μέχρ νικό alte d 1960s μ α. Έχουν m ι κ ry α e L ι , go του, σ a this high m ή μ e like finis ε φορε, ρ α α λ την Dam όπως, M λά και το ly femin hes at e e Edna E arilyn M ν κωμικό ine desig ither end o Barbara v nroe, n e B ra a is . rr g u T y e. A part sually pre hey’ve b Humphri Windsor, icular fa een worn sented th es όταν Audrey vorite fo επιby a num rough an Hepburn r the lad ber of cin acetate , Elizabe ies of th frame, s ema and th Taylo e when he p r, o music gre rting po Amy Lam was cha inty catats such e and all nneling as Marily his alterthe way n Monro ego Dam to come e, dian Barr e Edna E verage. y Hump hries
23
trendspotting
round
The Round Vintage: Στρόγγυλα, υπερμεγέθη γυαλιά ηλίου είτε από κοκάλινο είτε από μεταλλικό σκελετό, που κάνουν έντονη την παρουσία τους. Αγαπήθηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 στα πλαίσια της space age μανίας. Πιθανόν να αποτελούν μια άκρως υπερβολική παραλλαγή των “teashades” γνωστά και ως “John Lennon shades”, ωστόσο έχουν φορεθεί και ως γυαλιά οράσεως κατά τη διάρκεια του 1950 σε μια πιο «ήρεμη» εκδοχή. When something is round and oversized and sits on your face, it’s kind of hard to ignore. Whether through a metallic or acetate frame, these glasses found a way of getting in on the space age craze of the 1960s. One could possibly see them as an over-the-top take on the “teashade” or “John Lennon shades”, though they were also a fixture in the 1950s, in a rather more held back version.
24
trendspotting
statement
The Statement Glasses: Είτε προκαλούν τον θαυμασμό είτε την έντονη αποδοκιμασία. Γυαλιά που χαρακτηρίζονται από τη μαεστρία και την υψηλή αισθητική και ουκ ολίγες φορές καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του προσώπου. Λαξευμένα από τα πιο περίεργα υλικά, αψηφούν τους κανόνες της φυσικής και της βαρύτητας. Ένα αντικείμενο για τους τολμηρούς ή για αυτούς που θέλουν να τραβήξουν τη προσοχή των περαστικών, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. People either look at them in awe or disdain. Eyewear that stands out due to its higher aesthetic sensibility and takes up a sizeable part of the face. Made out of the stranger side of the material scale, often going against the laws of physics and gravity, statement glasses are a fashion item for the bold and those that want to draw attention to themselves at any cost. danae terzakou
25
vasilisa forbes schizophrenic silence Η Vasilisa Forbes είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη για την δουλειά της στη φωτογραφία και στον τομέα του visual art. Έχει προταθεί για το βραβείο Bar-Tur καθώς επίσης και για το βραβείο Sony World Photography ενώ θεωρείται μια από τις καλύτερες φωτογράφους στον κόσμο. Η Vasilisa σε μικρή ηλικία δημοσίευσε ένα βιβλίο με φωτογραφίες που είχε τραβήξει η ίδια, το οποίο ονομάζεται ‘’In Silence Are Shadows’’και προωθήθηκε από το Dazed Digital και το Vision China. Η δουλειά της έχει επιλεχθεί για να εκτεθεί σε διάφορα μουσεία μεταξύ των οποίων τα BALTIC Contemporary Art Center, Barbican καιFondation Cartier pour l’art contemporain. Η Vasilisa χρησιμοποιεί εκτός από την φωτογραφία, τη μέθοδο του κολάζ για να δώσει στα έργα της μια πιο βαθιά υπόσταση. Οι διαφορετικές πτυχές που δημιουργούνται και η υπερτοποθέτηση των οπτικών πληροφοριών, συμβάλλουν στη σύσταση πολύ ιδιαίτερων μορφών. Vasilisa is an internationally published and exhibited visual artist and photographer.She has been shortlisted for the Bar-Tur Award and is a Sony World Photography Awards Commended and Shortlisted Photographer. Vasilisa self-published a photography book entitled 'In Silence Are Shadows' at a young age, which was promoted by Dazed Digital and Vision China. Her work has been selected by curators of the BALTIC Contemporary Art Centre, the Barbican, the Fondation Cartier pour l’art contemporain, Paris and Saatchi amongst others. Vasilisa’s practice employs the use of photography and mixed media collage to generate works which extend the dimensions of photography through installations, fusing of opposing disciplines and superposition of visual information, to create an objectified form. Συνέντευξη: Νέλλυ Σκουφάτογλου Interview: Nelly Skoufatoglou www.vasilisaforbes.co.uk
Η δουλειά σου έχει περιγραφεί σαν «σχιζοφρενική στην ικανότητα της να είναι ήρεμη, ακόμα και κυκλοθυμική». Είναι αυτή η φράση σύμφωνη με την δική σου οπτική; Είναι αστείο έτσι όπως ειπώθηκε. Θυμάμαι ότι ρώτησα ένα φίλο και μου είπε ότι διαφωνεί, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτή τη δήλωση. Η δουλειά μου έχει μεγάλο εύρος σε σχέση με το στυλ και το αποτέλεσμα. Κάποιες σειρές είναι πολύ σκοτεινές και μονόχρωμες ή συναισθηματικές, ενώ άλλες είναι πιο επιθετικές με έντονα χρώματα όπως κόκκινο και μαύρο. Υπάρχουν όμως και άλλες πολύ χρωματιστές και γραφιστικές. Έτσι είμαι και στην προσωπική μου ζωή. Περνάω στάδια όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, όπου μπορεί να με ικανοποιεί κάτι για ένα μικρό διάστημα και μετά ξαφνικά να ενδιαφερθώ πολύ για κάτι εντελώς αντίθετο. Ανακαλύπτω και μαθαίνω διαρκώς μέσω αυτών των διαφορετικών ενδιαφερόντων. Έτσι κάπως λειτουργούν τα trends και οι ιδέες σε μεγάλη κλίμακα. Σαν κοινωνία, πιστεύω ότι ο τρόπος που σκεφτόμαστε έχει εξελιχθεί έτσι. Οι τομείς της μόδας και της τέχνης καθώς και οι επιχειρήσεις λειτουργούν υπό τον κανόνα του να κάνουν extreme πράγματα το ένα μετά το άλλο. Ποια είναι η πρόθεση (ή οι προθέσεις σου), πριν δημιουργήσεις μια εικόνα; Κάνεις κάποια προετοιμασία, υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που θέλεις να μεταβιβάσεις; Ένα όραμα ίσως; Ή είναι η δουλειά σου κυρίως αυθόρμητη; Υπάρχουν στοιχεία και από τα δύο (δουλειές που προκύπτουν από ένα αυθόρμητο συναίσθημα καθώς και αυτές που είναι πιο μελετημένες). Κάποιες δουλειές προκύπτουν από μια «διαδικασία’», αυτό δεν είναι ακριβώς αυθόρμητο, αλλά αποτελεί μια σύνδεση μεταξύ διαφόρων μορφών εργασιών. Κάποιες σειρές όπως η Gyrate, είναι στη διαδικασία να γίνουν 3D installations και μεγάλης κλίμακας έργα. Οι προθέσεις είναι πάντα οι ίδιες, δηλαδή εξερευνώ μια αίσθηση που έχει προέλθει από μια εμπειρία, κατά κάποιο τρόπο ενώνω τις εμπειρίες (συναισθήματα) και δημιουργώ πράγματα. Μέχρι τώρα έχεις λάβει αρκετές θετικές και μερικές φορές εντυπωσιακές κριτικές καθώς και σημαντικά βραβεία.
26
Επηρεάζει αυτό θετικά το έργο σου; Έχεις βρεθεί κάτω από πολύ πίεση για να ανταπεξέρθεις στα υψηλά στάνταρ που έχεις θέσει; Ναί σίγουρα βοηθάει τη δουλειά και δίνει ορμή σε αυτό που κάνω. Μπορεί να γίνει πολύ σημαντικό να έχεις κάποιον άλλον να σου κάνει κριτική και φυσικά αυτό σε κάνει να αναρωτιέσαι για τη δουλειά σου και να ωριμάζεις. Πάντα προσπαθώ να βρίσκω κάποιον τον οποίο εμπιστεύομαι, ώστε να μου κάνει μια εποικοδομητική κριτική, καθώς αυτό βοηθάει την αξιολόγηση και την διαδικασία της ανάπτυξης. Αν μπορούσες να τραβήξεις μόνο μια λήψη και έπρεπε να ονομάσεις τη δουλειά σου «the look of love», τι θα έψαχνες να βρεις μέσα από τον φακό σου; Είναι βαριά ερώτηση! Πιθανόν ένα αγόρι που θα μου άρεσε πολύ εκείνη την περίοδο, ή τη γάτα μου. Ή και τα δύο μαζί. Είναι μια κλισέ απάντηση το ξέρω αλλά νομίζω ότι θα έπρεπε να είναι κάτι ζωντανό. Your work has been described as «schizophrenic in its ability to be quiet, even moody». Does this phrase really reflect your point of view? It is funny that it was said. I remember asking a friend and they strongly disagreed, but I believe there is definitely truth in that statement. My work does range so much in terms of its style and output, some series are very dark and monochrome, or 'emotive', whereas some are aggressive with bold colours like red and black, and others are super colourful and graphic. In truth, I am like this in life also. I go through stages like most people, where you may enjoy one thing for a short amount of time and then suddenly become very interested in the opposite side of it, which is like a way of constantly discovering and learning through different interests. A bit like the way that trends and ideals work on a large scale. As a culture, I think our way of thinking has become this way. The fashion and art and business worlds all live by a rule of going from one extreme to the exact other. I.e. minimalism is out, long live opulence, and then minimalism
is back with even more minimalism, and then suddenly maximalism is in! What is your intention before creating an image? Is there some sort of premeditation, something specific that you would like to put across? A vision, maybe? Or is your work mainly spontaneous? There are elements of both (works which arise from a spontaneous feeling, and those which are more premeditated). Some series arise from 'process', this isn't really spontaneous but more of a connection of various different forms of working. Some series like Gyrate are still to be awakened fully as 3D installations and wall-scale works, 'scenarios' in a large scale. Most of the images are also like this in other series. The intentions are usually the same. Either I am exploring a sensation which has come from an experience, in a way of connecting experience (emotion) and creating things. Then there is also a desire to look at the way people explore contemporary culture, because obviously that is always interesting for people. Up to this point, you have received a lot of positive and even impressive reviews along with important awards. Does this acknowledgement affect your work in a positive way? Have you ever found yourself under a lot of pressure to meet the high standards you yourself have set? Yes it definitely helps the work and also gives momentum to it. It can be so crucial to have someone else judge your work and give you feedback, as of course this makes you question yourself and grow. I always try and find someone I trust to give me important feedback, as it really helps the editing and developing process. I don't feel the pressure in that way, only in the way to encourage work to be displayed or so on. If you could take one last shot and had to name this "the look of love", what would you look at through your lens? It’s a heavy question! Probably the boy I like most at the moment, or my cat. Or both of them together. It’s a cliche answer I know but I think it would have to be something living...
27
28
29
dimitris athinakis latenighter
O Δημήτρης Αθηνάκης γράφει. Εργάζεται ως κειμενογράφος και μεταφραστής καθώς και σαν conceptionist στον χώρο του online marketing. Έχει εκδώσει ήδη δύο ποιητικές συλλογές. Οι λέξεις του καθημερινές, απλές, συχνά μιλούν κατευθείαν στο μυαλό και στην ψυχή (αν υπάρχει) του σύγχρονου νέου. Μικρές ιστορίες με το άρωμα της πόλης, γεμάτες από έναν αθώο κυνισμό, ψάχνουν την αλήθεια. Dimitris Athinakis writes. He works as a translator and copywriter, as well as a conceptionist in the field of online marketing, while also having already published two poetry collections. His words are ones we use every day and tap directly into the mind and soul of modern youth. Short stories that carry with them the scent of the city, full of innocent cynicism, constantly searching for the truth. Interview: Nelly Skoufatoglou Photo by Yiorgos Mavropoulos athinakisdimitris.wordpress.com Πότε ξεκίνησες να γράφεις; Ήταν πάντα κάτι που σου άρεσε ή προέκυψε ξαφνικά; Νομίζω, δεν ξεκίνησα ποτέ. Έχω την αίσθηση ότι είμαι μονίμως σε θέση εκκίνησης, σαν τον ποντικό γύρω από τυράκι, κύκλους όλη την ώρα, μέχρι ν’ αποφασίσω να «επιτεθώ» και να πω αυτό που θέλω, όπως ακριβώς θέλω. Σχεδόν ποτέ δεν συμβαίνει. Υποψιάζομαι, προέκυψε απλώς, για να είμαι ακριβέστερος: συνεχώς προκύπτει, αλλά όχι συχνά. Τι σε εμπνέει; Η πόλη; Η καθημερινότητα; Η ίδια η φαντασία σου; Η καθημερινότητα, μια λέξη μάλλον χιλιοβασανισμένη, και ό,τι εκείνη πηγαινοφέρνει. Αναρωτιέμαι, καμιά φορά, εάν η πόλη, για παράδειγμα, κουβαλά τη δική της καθημερινότητα ή εάν συμβαίνει το αντίστροφο. Η πόλη είναι, πάντως, ένας ζωντανός οργανισμός. Μπορεί να την ερμηνεύουμε όπως μας αρέσει ή όπως μας βολεύει, εκείνη όμως κάνει τα δικά της. Τις αγαπώ τις πόλεις. Οι αστικοί ιστοί κρύβουν πολλές ιστορίες. Αντιθέτως, η φύση για μένα είναι προς το παρόν, ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση και τα ντοκιμαντέρ αυτού του είδους με κάνουν να πλήττω. Από την άλλη, φαντασία δεν ξέρω τι σημαίνει σ’ αυτήν τη διαδικασία, της γραφής εννοώ. Δεν μου πάει να φαντάζομαι, παρότι λατρεύω να φαντασιώνομαι. Τι θέλεις να πεις, να περάσεις στον αναγνώστη με τα ποιήματά σου; Έχω την εντύπωση ότι λέω μονίμως την ίδια ιστορία, κάθε φορά και με άλλον τρόπο. Ωστόσο, θα ήθελα τα γραπτά αυτά ν’ αποτελούν μια, παράδοξη ίσως, παρέα. Να, ας πούμε, μια κουβέντα με καφέ, με τσάι, με πολλά τσιγάρα και δυο-τρεις-πέντε ανθρώπους που λένε και λένε και λένε. Και που δεν έχει σημασία αν βγαίνει νόημα, φτάνει που ο καθένας καταλαβαίνει τα δικά του. Τι θα γίνει έπειτα από αυτά τα λόγια είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Ας μιλάμε, κι όλα θα γίνουν. Ποιος είναι ο στίχος εκείνος που πιστεύεις σε αντιπροσωπεύει πιο πολύ αυτήν τη στιγμή; «Προσευχηθείτε για τις σκοπιές που αγρυπνούν», του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου, γιατί έχω μια αδυναμία σ’ εκείνους που κρατούν γερά τη νύχτα, που βάζουν πλάτη στο σκοτάδι, σ’ εκείνους που δεν αφήνουν να ξημερώσει γρήγορα και γιατί, λόγω ρυθμών, μου λείπουν τα ξενύχτια, τα ξημερώματα εκείνα που αργούσαν. Είσαι κυνικός ή ρομαντικός; Μερικές φορές μας κάνεις να αμφιβάλλουμε. Αν έπρεπε να διαλέξω, θα έλεγα ότι είμαι κυνικός. Αν κρατάς μυστικό, είμαι ρομαντικός. Στον
κυνισμό επενδύω και σ’ αυτόν χρωστώ όλη μου την αυτογνωσία, όση έχω, τέλος πάντων· στον ρομαντισμό οφείλω τα λάθη (και τα σωστά βέβαια) που έχω αποφασίσει ότι θέλω να κάνω και να ξανακάνω και να ματαξανακάνω. Αν μπορούσες να γράψεις με εικόνες, τι είδους σύνθεση θα δημιουργούσες; Θα ήταν η Αθήνα όπως φαίνεται από ένα ρετιρέ που ’χω κατά νου στην Καισαριανή. Από εκεί, όλα φαίνονται στο βάθος, όλα φαίνονται κάπου, κάπως, αλλά φαίνονται. Αν μπορούσα να γράψω με εικόνες, θα χαρτογραφούσα επίσης τα πεζοδρόμια της Αθήνας, ένα προς ένα, κοιτώντας συνεχώς κάτω, τα παπούτσια μου. Τι αγαπάς περισσότερο σε αυτήν την πόλη και τι απεχθάνεσαι; Την αγαπώ απ’ άκρη σ’ άκρη. Κάθε της χιλιοστό. Ακόμη και το γκρίζο (πόσο κλισέ, θεέ μου) που λένε όλοι ότι έχει η Αθήνα μου αρέσει, δεν μου χαλάει καθόλου τη διάθεση. Μου αρέσουν και οι μικρές εστίες χαράς: τα σπίτια των φίλων, δυο-τρία στέκια, οι συναυλίες, τα ερειπωμένα κτίρια των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Απεχθάνομαι τα κλειστά μαγαζιά, είναι μια εικόνα που δεν αντέχεται εύκολα, και τις τραβηγμένες, σκούρες κουρτίνες στα ισόγεια του κέντρου. Στην πραγματικότητα, απεχθάνομαι τους λόγους που συμβαίνουν, όχι τα ίδια ως γεγονός. Την αγαπώ την Αθήνα· χωρίς αυτήν, θα ήμουν ένας άλλος. Τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί και να ’ταν καλύτερα, δεν ξέρω. When did you start writing? Is it something you always liked or did it come out of the blue? I don’t think I’ve ever started. I have this feeling that I’m always at the starting line, like the mouse and the cheese, circling constantly, until I eventually decide to attack and say what I want, exactly how I want to say it. It rarely happens. I suspect it just happened. Or rather, it constantly happens, just not that often. What inspires you? Every day life? Or your own imagination? Every day life. It’s such a tired term. I sometimes wonder if the city carries its every day imagery on its back, or if it’s the other way around. I mean the city is a living organism, we can choose to look at it as we will, or as it suits us, but ultimately she will do what she wants. I love cities. Urban structures hold so many stories within them. On the other hand, all that nature is for me, at least until now, is documentaries on the television and documentaries bore me. And I don’t really know what imagination means in this process, of writing I mean. Imagining
is not something that suits me, though I love to fantasize. So what do you want to tell your reader with your poems? I have a feeling I’m continuously telling the same story, only in a different way each time. However, I would really like for all these writings to be part of the same bunch. Like as elements of a long conversation over coffee, tea and loads of cigarettes, where having a point doesn’t really matter, just as long as everyone takes away from it what he wants. What happens after that is another story altogether. If we keep talking, then everything will fall into place. What’s the one lyric that best describes that moment? “Pray for those watchmen that never sleep”, by Niko-Alexis Aslanoglou, because I have a thing for those that have a firm grip on the night, that support it, for those that don’t allow daybreak to come quickly, and because mainly due to my schedule, I miss late nights, those breaks of dawn that don’t come too soon. Are you a cynic or a romantic? Sometimes you have us wondering. If I had to choose I’d class myself as a cynic. If you can keep a secret, then I’m a romantic. I invest in cynicism, and I owe it my self-knowledge, that which is there in any case. I owe romance all my rights and wrongs, all those things I’ve decided to do and do again. If you could write with images, what kind of painting would you create? It would be an image of Athens, as I have seen it from a penthouse view in Kaisariani. From there, you can make out everything in the distance, you can see everything. If I could write with images, I would make a map of the pavements of Athens, one by one, by constantly looking down at my shoes. What do you love about Athens and what do you hate about it? I love everything about it, it’s every centimeter. Even this clichéd gray everyone goes on about, I like that to, it doesn’t get to me in the slightest. I like small spheres of joy: friends and their homes, a handful of hangouts, gigs, abandoned buildings from the start of the past century. I can’t stand boarded up stores, it’s not something that is easy to look at, and those drawn, dark curtains in some of the city’s ground floors. To be fair, I hate what makes them be so, not them. I love Athens, without her, I would be someone else. Now that I think of it, maybe that would be a good thing, I really don’t know.
Δωμάτιο μικρών διακοπών, Εκδόσεις Κέδρος - Room for small vacation, Kedros Publishing / Χωρισεμείς, Εκδόσεις Κοινωνία των (δε)κάτων - Withoutus, Kinonia ton (de)katon
30
31
32
christos loulis Love conquers all
O Χρήστος Λούλης έχει διανύσει πολλά και σημαντικά χιλιόμετρα στο σανίδι μέσα από περίπλοκους και απαιτητικούς κάθε φορά ρόλους, και δικαίως έχει καταφέρει να θεωρείται ως ένας θεατρικός ηθοποιός από τους καλύτερους της γενιάς του. «Η αλήθεια είναι πως είμαι πια στις ειδικές δυνάμεις του θεάτρου» λέει στο OZON RAW μιλώντας για τις απαιτήσεις του νέου του ρόλου, εκείνον του Θανάτου, στο έργο του Γιόν Φόσσε «Παραλλαγές Θανάτου» που άνοιξε αυλαία πριν λίγες μέρες στο Θέατρο Πορεία, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά. It’s safe to say that Christos Loulis has spent a fair amount of time on stage, grappling with some truly complex characters, so it’s no wonder that he is considered one of the best stage actors of his generation. “The truth of the matter is I’m part of the “special forces” unit of the theatre”, he tells OZON RAW lightheartedly, as he prepares for his role as Death, in Jon Fosse’s “Deathvariations”, showing (by the time you read these lines) at the Poreia theatre, directed by Giannis Houvardas. Interview: Despina Ramantani Photo by The Dreamer
O Φόσσε βάζει στο κέντρο της ιστορίας του τον θάνατο, ωστόσο στην πραγματικότητα μιλά για την αγάπη. Θάνατος και αγάπη πώς συνδέονται μεταξύ τους στην παράσταση; Όπως συνδέονται μεταξύ τους τα ανόμοια. Όπως ο θάνατος είναι η άρνηση της ζωής, η αγάπη είναι ο ύμνος της. Όλες οι θρησκείες με αποκορύφωμα το χριστιανισμό το επισημαίνουν. Μόνο με την αγάπη μπορείς να υπερνικήσεις το θάνατο. Με αυτήν την απόλυτη αγάπη που χωράει ακόμα και τον ίδιο το θάνατο ως κομμάτι αναπόσπαστο της ζωής. Ηθοποιός δοκιμασμένος σε απαιτητικούς ρόλους. Αυτή τη φορά άλλος ένας ρόλος πρόκληση. Πώς είναι να ενσαρκώνεις τον θάνατο και πώς παρουσιάζεται στην σκηνή του θεάτρου Πορεία; Είναι μάλλον μια πιο γειωμένη εμπειρία από ό,τι θα περιμέναμε. Κι αυτό γιατί στην παράστασή μας ο θάνατος δεν είναι κάτι υπερβατικό αλλά ένας τύπος που δεν ξέρει τη ζωή αν και μέσα σ’ αυτή. Στο έργο ο ρόλος μου αποκαλείται "ο φίλος". Έτσι έρχεται στη ζωή της κόρης, ως ένας φίλος. Χωρίς απειλή, χωρίς φοβέρα. Ως κάποιος που θα μπορούσε να λέει: Σε εμένα θα καταλήξεις στο τέλος αλλά θα είναι καλύτερα για όλους αν δεν φοβάσαι κι αν ακόμα περισσότερο, αποφασίσεις πως μ'αγαπάς. Όχι επειδή δεν αγαπάς τη ζωή, αλλά επειδή αγαπώντας εμένα θα ζήσεις καλύτερα τα χρόνια που σου αναλογούν. Επίσης πώς είναι να ενσαρκώνεις τον θάνατο πάνω σε ένα παγοδρόμιο; Η αλήθεια είναι πως είμαι πια στις "ειδικές δυνάμεις" του θεάτρου. Δεν ήξερα πατινάζ πριν αρχίσω πρόβες αλλά με καθημερινά μαθήματα πολύωρα για έναν ολόκληρο μήνα, τα κατάφερα να μπορώ να κάνω πατινάζ και να λέω και τα λόγια μου. Είναι απελευθερωτικό για μένα να ξεκινώ ένα ρόλο από μια σωματική-αθλητική πρόκληση. Έχω έτσι περισσότερη φαντασία. Με τον Χουβαρδά έχεις συνεργαστεί σε πολλές θεατρικές δουλειές, σίγουρα έχετε αναπτύξει έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας και σε εμπιστεύεται . Πώς σε βοήθησε να προσεγγίσεις αυτό το ρόλο; Εστίασε περισσότερο στην ανθρώπινη διάσταση του ρόλου μου και με προφύλαξε από τις παγίδες του. Τώρα που διοικητικά το Εθνικό θέατρο έχει γυρίσει σελί-
δα βλέπεις κάποια γέφυρα συνεργασίας για το προσεχές μέλλον ή αποτελεί για σένα έναν κύκλο που έκλεισε; Κανένας κύκλος δεν έκλεισε. Έτσι κι αλλιώς και με την παλιά διεύθυνση, δεν ήμουν μόνιμος ηθοποιός του Εθνικού. Απλά τύχαινε να με εμπιστεύονται οι σκηνοθέτες που εμπιστευόταν ο τότε καλλιτεχνικός διευθυντής. Αυτή ήταν και αυτή ίσως να είναι και από εδώ και πέρα η σχέση μου με το Εθνικό. Στην προσωπική σου ζωή επίσης κουβαλάς πολλούς ρόλους όπως εκείνους του συζύγου, και προσφάτως του πατέρα. Έχεις αφήσει χώρο μέσα σου για το δικό σου προσωπικό «γήπεδο», εκεί που μπορείς να γυρίζεις για πάντα και να νιώθεις σαν παιδί;Ευτυχώς κάνω μια δουλειά που δεν είναι ακριβώς δουλειά. Μπορώ να είμαι παιδί κάθε μέρα και να ζω από αυτό. Δεν μπορώ να μοιράζω ακριβώς την ημέρα μου σε δουλειά και παιχνίδι. Ακόμα και το παιχνίδι με το γιο μου, όσο και να το διασκεδάζω, το θεωρώ ως καθήκον μου. Αν σου ζητούσα να περιγράψεις την αγάπη με ένα βλέμμα ποιο θα ήταν αυτό; Το βλέμμα του γιου μου προς τη μητέρα του. Επειδή κι αυτός δεν ξέρει ότι αυτό που νιώθει είναι αγάπη. Fosse places death at the center of his story, though he really speaks about love. How are these two connected in the play? Like most dissimilar things are connected. Just as death is a refusal of life, so is love its ultimate song of praise. All religions, especially Christianity emphasize this. Only through love can you overcome death. Only through its most complete form, which embraces death as a natural part of life itself. You’re an actor who has been tested through some very demanding parts. This is another one of those. How does it feel to be portraying Death and how is that presented on the stage of the Poreia theatre? I think it’s a rather more grounded experience that what we expected. In the play, Death is not someone transcendental, but rather an individual who knows nothing of life, even though he is part of it. In our play he is named “the friend”, because that is how he enters the daughter’s life, as the friend, with
no threat or scare. As someone who could be saying: you will end up with me in the end, but it would be better for everyone involved if you did not fear me, or better yet, if you could decide to love me. Not because you don’t love life, but because if you learn to love me, you will enjoy the years that you have to live far more. Also, how is it to be playing Death on an ice rink? Like I said, I’m officially a member of the theatre “special forces”. I knew nothing about ice skating before starting rehearsals, but I followed a strict regime of daily lessons and I can now skate and say my lines at the same time. It’s a real release for me to be able to start off a role with an athletic-physical challenge. It feeds my imagination. You’ve worked with Giannis Houvardas on many plays, so you surely must have developed a common code of communication and trust by now. How did it help you get in to your part? He focused more on the human element of the character and protected me from the pitfalls. You’ve clocked up a lot of “mileage” on stage and especially on the stage of the National Theatre. Now that the National Theatre has turned a page, do you still see a way of working with them or is that a chapter that has finally ended for you? No chapter has ended. I wasn’t a steady fixture at the National Theatre during the previous management’s run anyway. I just happened to be chosen by the directors that the theatre’s artistic director worked with. That was the basis of my relationship with the National Theatre and it remains so. You also play a variety of roles in your personal life, both as a husband and most recently, a father. Is there any room left for personal space, a place where you can escape to and still feel like a child? Thankfully my job is not really a job. I can be a kid every day and make a living from it. I can’t exactly separate my day between play and work. Even when I’m playing with my son, although I enjoy it, I still look at it as my duty. If you had to describe love with a single stare, what would that be? The way my son looks at his mother. Because he too, does fully realize that what he feels is love.
"Παραλλαγές Θανάτου", Θέατρο Πορεία, Τρικόρφων 3-5 & 3ης Σεπτεμβρίου, Πλατεία Βικτωρίας Aθήνα 10433 Tηλ: 2103210991 "Death Variations", Poreia Theatre, Trikorfon 3-5 & 69 3is Septemvriou st., Victoria Square, Athens 10433 Tel: 2103210991, info@poreiatheatre.com
33
THE NOISE FIGURES real sound Οι Noise Figures είναι μία lo-fi psycho garage blues μπάντα που ξεκίνησε από την Αθήνα το 2012. Αποτελείται από τα φωνητικά και τα ντραμς του Γιώργου Νίκα σε συνδυασμό με τη φαζαριστή κιθάρα και τη φωνή του Στάμου Μπάμπαρη. Οι Noise Figures ξεκίνησαν σαν side-project ανάμεσα στους Zebra Tracks και Keyser Soze, τις μπάντες στις οποίες τραγουδούν τα δύο παιδιά. Founded in 2012, the Noise Figures set to release their first four-track E.P. in Fall 2012. Χαρακτηρίζουν τον ήχο τους βρώμικο και μας δίνουν μία ρετρό αίσθηση Καλιφόρνιας που δύσκολα συναντάμε εντός συνόρων. Το άλμπουμ ''The Noise Figures'' κυκλοφορεί σε Βινύλιο+Bonus Cd, Cd και Digital Album από την Inner Ear. The noise figures are a lo-fi psych garage blues band that started life in Athens in 2012. Giorgos Nikas is on drum and vocal duties, while Stamos Babaris also shares the vocal load and brings in the fuzzed-out guitars. With Giorgos a member of the Zebra Tracks and Stamos a part of Keyser Soze, the originally began the Noise Figures as a side project. Having just released their debut self-titled lp on vinyl and digital formats through Inner Ear, they class their sound as “dirty” and bring with them a retro Californian air, that we rarely find in Greek bands. Interview: Νatasa Koumi Photo by Thodoris Markou
thenoisefigures.bandcamp.com soundcloud.com/the noisefigures
Κατά τη γνώμη σας, ποιος ήταν ο καλύτερος δίσκος που κυκλοφόρησε το 2013; Μεταξύ των Queens of the Stone Age - ...Like Clockwork και Thee Oh Sees - Floating Coffin είναι δύσκολο να διαλέξουμε. Ποια θεωρείτε ότι ήταν η καλύτερη στιγμή σας σαν μπάντα επίσης το 2013; Όταν κάναμε την παρουσίαση του δίσκου και είδαμε τόσα παιδιά να γεμίζουν το Six Dogs και να τραγουδάνε μαζί τους στίχους μας. Έχετε κάποια συνεργασία - απωθημένο; Δεν το έχουμε σκεφτεί ποτέ, αλλά θα θέλαμε πολύ να δούμε πως ηχογραφεί ο Ty Segall. Η κρίση σας πτόησε ή σας πείσμωσε; Και γιατί. Μάλλον μας έκανε να παρατήσουμε έστω και αναγκαστικά όλες μας τις υπόλοιπες δουλειές και να αφοσιωθούμε εντελώς στη μουσική. Ο ήχος σας, παρότι είστε μία ελληνική μπάντα θυμίζει Καλιφόρνια 50 χρόνια πίσω. Τι έχετε να πείτε για αυτό; Με τον κατάλληλο εξοπλισμό και βγάζοντας στην επιφάνεια όλες μας τις επιρροές από όση μουσική έχουμε ακούσει από την παιδική μας ηλικία μέχρι και σήμερα. Γιατί σας βασανίζουν έτσι στο (καινούριο και εξαιρετικό) βίντεο κλιπ σας για το "Out Of Your Mind"; Τι τους κάνατε; Η ιδέα πίσω από το βίντεο είναι πως ο Στάμος έχει πάθει κάτι σαν ψύχωση και έχει διάφορες παραισθήσεις. Ο Γιώργος προσπαθεί να τον συνεφέρει κάπως και τον κυνηγάει για να τον κάνει καλά. Στο τέλος πάμε μαζί σε έναν Σαμάνο, για να τον θεραπεύσει. Αυτή ήταν η μόνη σκηνή που δεν έπρεπε να κάνουμε τους κασκαντέρ. Είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που έχουμε κάνει ποτέ. Το ότι αμέσως μόλις κυκλοφορήσατε τη δουλειά σας αμερικανικά sites έπλεξαν εγκώμιο για την ελληνική μπάντα που καταφέρνει να τους ξεσηκώνει από την άλλη άκρη του κόσμου, πώς σας κάνει να αισθάνεστε; Πλέον η ελληνική μουσική επικοινωνείται σιγά σιγά και εκτός συνόρων και αυτό είναι πολύ σημαντικό για όλη τη σκηνή. Είναι πραγματικά αισιόδοξα τα σημάδια. Τι άλλο να περιμένουμε σύντομα από εσάς; Ένα live στην Αθήνα και αρκετά εκτός, μέσα στον Ιανουάριο όλα, και μετά πάλι στο στούντιο για να ολοκληρώσουμε άλλο ένα άλμπουμ. Μας αρέσει πολύ αυτή η διαδικασία και σκοπεύουμε να το κάνουμε συχνά.
34
Αν με ένα στίχο ή μία εικόνα, μπορούσατε να περιγράψετε την αγάπη- τι θα μας δείχνατε/λέγατε; Love is blindness. What was the best record of 2013? We’re somewhere in between Queens of the Stone Age “…Like Clockwork” and Thee Oh Sees “Floating Coffin”. It’s hard to choose. What was the band’s best moment of 2013? When we presented our record and saw so many people at Six Dogs, singing our lyrics. Is there someone that you would really like to work with? We’ve never really thought about it, but we would really like to see how Ty Segall works. Has the crisis held you down or made you work harder? If anything it’s made us quit all our other jobs and just focus on music. Your sound, even though you are a Greek band is very retro-Californian. How did you make that happen? With the right equipment and by letting all our influences boil to the surface, all the music we’ve heard since we were kids and all the way up to today Why are getting such a hard time on your latest videclio “Out of your mind”. What did you do? The idea behind the video is that Stamos is suffering from some form of psychosis and is seeing things. Giorgos is trying to bring him round and is chasing after him. We end up with a shaman, so he can be healed. That’s the only scene were we didn’t need to be stuntmen as well. It’s one of the hardest things we’ve ever had to do. You’ve just put your record out and already there are U.S. sites raving about your work. How does that make you feel? I think Greek music is now much better at communicating itself beyond our borders and that’s really important for everyone involved in the local music scene. It’s really encouraging. What else can we expect from you? A live performance in Athens and quite a few outside the city, all within the space of January and then it’s back to the studio to record another album. We really like this process and plan to do it often. If you had to describe love with an image or a lyric, what would it be? Love is blindness.
Photo by Yiorgos Kaplanidis
(This is Not Another Agency.com)
Styling Manos Jojos
(This is Not Another Agency.com)
Hair & make up Dimitris Sarantou (This is Not Another Agency.com)
Model Teo @Ace Models Shirt Stylist's own
36
the look
the look The Look of Love
Ο φωτογραφικός φακός εκτός από στιγμές, μπορεί να αποτυπώσει και συναισθήματα. Επτά έλληνες φωτογράφοι προσπαθούν να αποτυπώσουν το δικό τους "Look of love"σε ένα συλλογικό editorial. The photographic lens can imortalise moments but it can also capture feelings. Seven Greek photographers try to intepret their own version of the look of love throught a collective editorial.
Photo by Ioanna Chatziandreou (This is Not Another Agency.com)
Hair & make up Vasiliki Babi Model Sophie @ Ace Models
38
39
Photo by Pinelopi Gerasimou Styling Lazaros Tzovaras Hair Konstantinos Sakkas Make up Stefi Bazavan Model Anabel @Ace Models Total look Dimitris Petrou
Photo by Labros Tyrlis Styling Lazaros Tzovaras Hair Konstantinos Sakkas Make up Stefi Bazavan Model Vanessa @Ace Models Dress Yiorgos Eleftheriades Shoes Vans (VF Hellas)
41
Photo by Ioanna Chatziandreou (This is Not Another Agency.com)
Hair & make up Vasiliki Babi Model Sophie @Ace Models Dress Uterq端e
44
Photo by Yiorgos Kaplanidis
(This is Not Another Agency.com)
Styling Manos Jojos
(This is Not Another Agency.com)
Hair & make up Dimitris Sarantou (This is Not Another Agency.com)
Model Teo @Ace Models Shirt Stylist's own
Photo by Christos Tzimas
(This is Not Another Agency.com)
Styling Ioanna Karagiorgou Hair & make up Vasiliki Babi Model Pirita L Look ΣΟΜΦ Shoes Vans (VF Hellas)
46
Photo by Kostas Stavropoulos Styling Lazaros Tzovaras Hair&make up Vasiliki Babi Model Yana @D models jacket Freddy (Body Art) Body stylist's own
47
Photo by Yiorgos Mavropoulos Styling Meti Tsoukatou Hair & make up Stella Mavrodi (D tales) Model Naomi (ACE) Shirt Comme des Garรงons (Number 3)
48
49
Stylist Luca Termine Hair Marco Minunno @ WM Management Make up Katja Wilhelmus@ WM Management Models Duco@2morrow, Julius@elite, Hakan@2morrow
Photos by Stefan Giftthaler
look of
look Parka ParkaComeforbreakfast Comeforbreakfast Legging LeggingPremiata Premiata Moon Moon boot boot Daniele Carlotta Shoes ShoesRocco Rocco P. P.
51
Poncho Caruso Baggy shorts Comeforbreakfast Legging Ilaria Nistri Sandal Rocco P.
52
Baggy shorts Y3 Back pack Gi Menale Sunglasses Mykita
leftShirt, trousers & shoes Lanvin Jacket Premiata Necklace Stefan De Lellis MiddleShirt Y3 T-shirt & baggy shorts Comeforbreakfast Legging Ilaria Nistri Sandal Dries Van Noten rightSleeveless & sweater Costume National Baggy shorts Damir Doma Socks Gap Shoes Rocco P.
54
55
leftT-shirt Fabio De Felice Shorts Damir Doma rightSweater Fabio De Felice Shorts Damir Doma
leftShirt & trousers Dolce&Gabbana Sweater Fabio De Felice rightSuit Jacket & shorts Raf Simons Sweater Fabio De Felice
57
Bomber & shirt Gaetano Navarra Necklace Paola Grande gioielli X FWSA
58
leftBlazer, shorts & sandal Comeforbreakfast rightBlazer & shorts Comeforbreakfast Sandal Dries Van Noten Necklace Paola Grande gioielli X FWSA
Photos by Nikos Papadopoulos (10AM) Styling Manos Jojos (This is Not Another Agency.com) Stylist’s assistants Ioanna Karagiorgou, Lazaros Tzovaras Hair & Make-up Dimitris Sarantou (This is Not Another Agency.com) Model Vera (Ace Models)
look of
look of Jacket/Τζάκετ G-STAR RAW (Folli Follie Group)
61
Jacket/Τζάκετ ΣomΦ Trousers/Παντελόνι Yiorgos Eleftheriades Body/Κορμάκι stylist's own Shoes/Παπούτσια Fullah Sugah
62
Jacket/Τζάκετ Dimitris Petrou Shirt/Πουκάμισο Cheap Monday (Shop&Trade) Sunglasses Thierry Lasry (Glassroom)
63
Sweater/Πουλόβερ WeSC (Wesc BB) Skirt/Φούστα Dimitris Petrou Shoes/Παπούτσια Reebok Classics
64
65
Top/Μπλούζα WeSC (Wesc BB) Trousers/Παντελόνι Dimitris Petrou
66
Top/Μπλούζα V-Society Belt/Ζώνη, Shorts/Σορτς Digitaria Shoes/Παπούτσια Fullah Sugah
67
All Ellis Lips products are suitable for every skin tone, age and style. Paraben-free. Nonsticky. No animal testing. Price: €25 / £22 / $35.
Model: Johanna Dahl (FM LONDON)
Hair Stylist: Atsushi Takita using Bumble and bumble
Photos by Masami Naruo
Make Up & Styling: Maria Papadopoulou
Beauty
STILL-LIFE SHOT Hot Lips, Ellis Faas (Stemma, www. ellisfaas.com) Available in nine shades: L401 (Bright Red), L402 (Bright Orange), L403 (Bright Fuchsia), L404 (Fluo Pink), L405 (Bright Coral) L406 (Rose Violet), L407 (Deep Pink), L408 (Baby Pink), L409 (Pink Nude)
www.ellisfaas.com/ collection/lips/ hot-lips/l401 MODEL SHOT Silk dress Balenciaga (from an archive) Head Piece (stylist's design) FACE Foundation S101L, Concealer S201, Blush S303, Powder S401 (Stemma, www.ellisfaas.com) EYES Creamy Eyes E105, Mascara E401 (Stemma, www.ellisfaas.com) LIPS Hot Lips L404 (Stemma, www.ellisfaas.com) ADDRESS Stemma, Chrysostomou Smyrnis 6, Thessaloniki, Tel: 2310 243147
I love the taste of color Το Hot Lips είναι το πιο πρόσφατο και εντυπωσιακό προϊόν για τα χείλη από την εταιρεία Ellis. Είναι εμπλουτισμένο με ματ χρωστικές σε σκόνη, οπότε χρειάζεστε μόνο λίγο ταμπονάρισμα με το καθόλου λιπαρό Hot Lips, για να τονίσετε με έντονο χρώμα τα χείλη σας. H σειρά Hot Lips, έχει εξαιρετική διάρκεια ενώ παράλληλα δεν προκαλεί ξηρότητα. Επιτέλους, το λίγο διαρκεί πολύ! Hot Lips is Ellis' latest revolutionary texture for lips. Because it's absolutely packed with pigment, you'll only need a tiny bit of the non-greasy Hot Lips to add vibrant colour. Hot Lips are extremely long lasting, without the risk of drying out your lips. Α little goes a very long way!
68
69
Ο Eddy Bogaert έχει έρθει σε επαφή και περιβάλλεται από μια πολυποίκιλη πολιτιστική κληρονομία, αφού έχει ζήσει σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Η τέχνη του είναι σαν τη ζωή του: πλούσια, με πολλά επίπεδα τα οποία προσθέτουν μια βαθιά πολυπλοκότητα στο έργο του, γεμάτη από διαφορετικές εμπειρίες, επιρροές και συγκρουόμενη αισθητική. Στις μικτές του media δημιουργίες, ο Eddy αντλεί έμπνευση από την υψηλή μόδα, την street art, τη νυχτερινή ζωή μιας glamorous πόλης και την ποπ κουλτούρα. Ενσωματώνει εξώφυλλα περιοδικών, εικόνες από το πορτοφόλιο/book μοντέλων του, φωτογραφίες από editorial, spray painting και την πιτσιλωτή τεχνοτροπία ζωγραφικής του Jackson Pollock. Έναντι των πολύπλοκων επιπέδων του, οι πίνακές του φέρουν διακριτικά, υποσυνείδητα μηνύματα, τα οποία μπορεί να δει κανείς κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες φωτός, εάν είναι αρκετά προσηλωμένος. Μπορεί να μην έχει επισήμως εκπαιδευτεί, αλλά η μοντέρνα του προσέγγιση και η οπτική του αισθητική τον οδήγησε στη σύγκριση με σύγχρονους καλλιτέχνες όπως ο Mr. Brainwash και ο Sam Francis, ωστόσο το στιλ του είναι μοναδικό και αναζωογονητικό ενώ τον τελευταίο καιρό λαμβάνει αρκετή προσοχή στη Nεοϋορκέζικη καλλιτεχνική σκηνή.
-Περιέγραψε το στιλ της τέχνης σου. Πως θα το ονόμαζες; Μου αρέσει να το περιγράφω ως μια «χαοτική ισορροπία». Με τη πρώτη ματιά, μπορεί να μοιάζει με κάτι τυχαίο, δίχως κατεύθυνση, μα καθώς αφήνεις τον πίνακα να κυριεύσει τις αισθήσεις σου, θα παρατηρήσεις ότι αρχίζει να αναδύεται μια διακριτική ισορροπία. -Από που κατάγεσαι, Eddy; Η μητέρα μου ήταν από την Δομινικανή Δημοκρατία, ενώ ο πατέρας μου προέρχεται από το Βέλγιο. Φέρω χαρακτηριστικά και από τους δύο, και εκτιμώ τις ποικίλες πολιτιστικές εμπειρίες που είχα ως παιδί. Γεννήθηκα στη Nεα Υόρκη, πέρασα το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών μου χρόνων στη Φλόριντα, πήγα σχολείο στο Κονέκτικατ, ενώ έζησα ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στην Ισπανία. -Που έχεις δείξει τα έργα σου; Οι χώροι που έχουν φιλοξενήσει τα show μου περιλαμβάνουν: τo Loftwoods, το οποίο είναι ένα φανταστικό studio φωτογραφίας που ανήκει στον Michael Eisenberg, σε καταστήματα μόδας στη Νέα Υόρκη όπως το Y-CLAD Jewelry Store και το The French Corner, ενώ πρόσφατα είχα ένα show στο Subject, το οποίο είναι ένα bar στο Lower East Side καθώς και στο Exchange Alley στο East Village. Είμαι πολύ ενθουσιασμένος σχετικά με την επερχόμενη εμφάνισή μου κατά της διάρκεια της Αrt Basel στο Eden Roc Hotel στο South Beach. -Πόσο καιρό ζωγραφίζεις; Ζωγραφίζω ολοένα και πιο σοβαρά τα τελευταία δύο χρόνια, ως αποτέλεσμα του ότι πολλοί άνθρωποι το απολαμβάνουν και με προτρέπουν να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στη τέχνη μου. Πρέπει να παραδεχτώ ότι ποτέ δεν επιδίωκα την τέχνη ως καριέρα. Συνήθως, έβρισκα ένα λόγο να εκφραστώ μέσα από τη ζωγραφική και να δώσω το έργο ως δώρο στους φίλους μου. Όταν άτομα άρχισαν να προσφέρονται να αγοράσουν τη δουλειά μου, τότε έγινα πιο σοβαρός με την τέχνη μου. Έχω μελετήσει αρκετά το street art εδώ, στη Νέα Υόρκη, καθώς και άλλα αστικά περιβάλλοντα, εξυπηρετεί ως μια πηγή έμπνευσης και μου δίνει τη θέληση να εξερευνήσω διαφορετικά μέσα, χρώματα και μορφές. Η πρώτη ανάμνηση του εαυτού μου να σηκώνει ένα πινέλο ζωγραφικής, ήταν στην ηλικία των έξι ετών περίπου, οπότε θεωρώ ότι ανέκαθεν είχα πάθος για την τέχνη και τη δημιουργία ομορφιάς με τον δικό μου, μοναδικό τρόπο. -Χρησιμοποιείς εικόνες και φωτογραφίες συγκεκριμένων μοντέλων, τι σε κάνει να επιλέξεις αυτό το πρόσωπο ή το κορίτσι; Συνήθως η ομορφιά τους με τραβά σε εκείνα. Η περισσότερη τέχνη μου φέρει ένα υπονοούμενο της σεξουαλικής έλξης, του πάθους και της επιθυμίας, έτσι επιλέγω εικόνες με βάση τις δικές
μου προτιμήσεις, τι με ιντριγκάρει ή με διεγείρει. -Λες ότι η τέχνη σου λέει ιστορίες. Είναι βασισμένες στις εμπειρίες σου ή σε κάποια πρότυπα; Οι ιστορίες είναι δικές μου. Τι νιώθω, οι σκέψεις και τα συναισθήματα που με περικυκλώνουν την ώρα που ζωγραφίζω. -Describe your style of art. How would you call it? I like to describe it as “chaotic balance.” At first glance, it may appear to be random and without direction, but as you let the painting envelope your senses you will find that a subtle balance begins to emerge. -What is your ethnic background, Eddy? My mother was from the Dominican Republic and my father comes from Belgium. I have qualities and traits from both of them, and appreciate the diverse cultural experiences that I had as a child. I was born in New York, spent most of my youth in Florida and school in Connecticut; as well as spending a good deal of time in Spain. -Where have you shown your artwork? Venues that have hosted my shows include: Loftwoods, which is an amazing photography studio owned by Michael Eisenberg; fashion stores in New York City, such as the Y-CLAD Jewelry Store and The French Corner; and recently, I had a show at Subject, which is a bar in the Lower East Side and at Exchange Alley in the East Village. I am really excited about my upcoming show during Art Basel at the Eden Roc Hotel in South Beach. -How long have you been painting? I have been painting more and more seriously during the last two years, as a result of many people enjoying it and encouraging me to dedicate more time to my art. I must admit that I was never pursuing art as a career. Usually, I would find a reason to express myself through painting and give them as gifts to my friends. When people started to offer to buy my work, it helped me become more serious about my art. I have studied a lot of street art here in New York City, and other urban settings; it serves as a source of inspiration and gives me a willingness to explore different mediums, colors and forms. My first memory of picking up a paint brush was when I was about six years old, so I think I’ve always had a passion for art and creating beauty in my own unique way. -When you use images or pictures of a certain model, what makes you choose that face or particular girl? Usually their beauty draws me to them. Most of my art has an undertone of sexual attraction, passion and desire; so I choose the images according to my own preferences and what intrigues or arouses me. -You said your artwork tells stories. Are the stories your experiences or do they belong to the models themselves? The stories are mine; what I am feeling, my thoughts and the emotions that surround me as I am painting. danae terzakou
eddy bogaert Contradiction
www.facebook.com/ArtbyBogaert
Eddy Bogaert has been surrounded with a diverse cultural heritage and has experienced life in many countries around the world. His art is like his life: rich with many layers which add a deep complexity to his artwork; full of diverse experiences, influences and contrasting aesthetics. In his mixed media creations, Eddy draws inspiration from high fashion, street art, glamorous city nightlife and pop-culture. He embeds magazine covers, comp cards from fellow models, as well as editorial images, spray painting and Jackson Pollock-style splatter painting. Juxtaposed in the complex layers, his paintings have discreet subliminal messages, which can be seen under certain lighting conditions if one is paying close attention. Never formally trained, his modern approach and visual aesthetic has led him to be compared to such contemporary artists as Mr. Brainwash, and Sam Francis yet his style is unique and enlivening; it is currently receiving a lot of attention in the New York City art scene. 70
71
O Κωνσταντίνος Κουγιάλης γεννήθηκε το 1980. Σπούδασε Animation/Illustration στην Καλών Τεχνών και σεναριογραφία στο πανεπιστήμιο του San Jose State στη Καλιφόρνια. Έχει ζήσει στο Σαν Χοσέ, στο Σαν Φρανσίσκο, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, καθώς και στην Αθήνα, πριν επιστρέψει στην Κύπρο στα τέλη του 2010. Συνεργάστηκε με το Γαλλο-Ελβετικό δημιουργικό δίδυμο των Antoine Asseraf και Rene Habermacher (Stimuleye). Έχει εκθέσει δουλειές του σε μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου, έχει σκηνοθετήσει και γράψει σενάρια για τηλεοπτικές σειρές και θεατρικά έργα, ενώ ιδρύοντας με τον συνεργάτη του Denis Constantinou, τη MilkCart, ενα δημιουργικό project, έχουν εκπροσωπήσει την Κύπρο σε διαγωνισμούς. Παράλληλα, καταπιάνονται με comics, animation, διαφημήσεις και street art.
Έχοντας ζήσει σε διαφορετικές πόλεις ποια θεωρείς πιο κοντά στην ιδιοσυγκρασία σου για να ζεις; Και σε ποια θα έλεγες ότι αντλείς περισσότερη έμπνευση από τα εξωτερικά ερεθίσματα που λαμβάνεις; Tο San Francisco είναι μια καταπληκτική πόλη για να ζεi κανείς και έχει πολλά να προσφέρει από άποψη δημιουργικών ερεθισμάτων. Βέβαια, δε νομίζω ότι θα το επέλεγα ποτέ -ανάμεσα στις πόλεις που αγαπώ- για να κάνω το δημιουργικό μου ξεκίνημα.. Το Λονδίνο και το Παρίσι τα αγαπώ. Μου αρέσει η Αθήνα, μα συνάμα με τρομάζει. Θεωρώ, ότι όσον αφορά τις πηγές ερεθισμάτων έμπνευσης, δεν υπάρχει καμία πόλη τόσο μοναδική. Η Κωνσταντινούπολη είναι μια φανταστική πόλη. Τεράστια, μια πληθώρα από αντιθέσεις και χρώματα! Μακάρι να μπορούσα να ζήσω δέκα ζωές. Να γεννιέμαι ξανά και ξανά και την εκάστοτε φορά να διαλέγω και μια διαφορετική πόλη για να ζήσω. -Σαν άνθρωπος είσαι πολυπράγμων και έχεις ασχοληθεί με διαφορετικούς τομείς όπως η ζωγραφική, το street art, τα illustrations μόδας, η σκηνοθεσία και η συγγραφή σεναρίων. Ποιος από αυτούς τους τομείς σε γοητεύει περισσότερο; Από όταν ήμουν παιδί και ύστερα όταν ξεκίνησα να είμαι περισσότερο μέσα στα πράγματα και στις έννοιες, και να τις κατανοώ, ήμουν συνεπαρμένος από την ιδέα ότι μια γραμμή μπορεί να καταλήξει σε κάτι το θεϊκό. Στα μάτια μου, αυτή είναι η ουσία της δημιουργίας και είναι ένα πανέμορφο πράγμα. Όλοι οι αγαπημένοι μας πίνακες, τα σχέδια και τα έργα τέχνης που σήμερα αποκαλούμε «αριστουργήματα» ξεκίνησαν από μια γραμμή. Γραμμές! Ακόμα και στο γράψιμο, μια ιδέα αποτυπώνεται στο χαρτί μέσα από μια γραμμή. Γραμμές που αν τις «συναρμολογήσεις» εκδηλώνουν κάποιου το όραμα και τα όνειρα. Συνεπώς είμαι γοητευμένος από όλα αυτά. Για μένα η σκηνοθεσία είναι η υπέρτατη τέχνη. Μπορεί να ακούγεται ελαφρώς υπερβολικό, μα θεωρώ ότι αποτελεί την τέχνη που τα συνδυάζει/περιλαμβάνει όλα. -Έχεις δηλώσει ότι έχεις αδυναμία στα παπούτσια. Εκτός από αυτά έχεις κάποιο άλλο φετίχ ή εμμονή στο ντύσιμό σου; Με ελκύει η όλη ιδέα που κρύβεται πίσω από την κατασκευή τους. Είναι κάτι εντελώς άβολο, και όμως το απόλυτο mainstream φετίχ των γυναικών -και όχι μόνο. Όλα έχουν να κάνουν με την αισθητική, την αρμονία, την ευκολία και γενικά τη φροντίδα. Οι άνθρωποι δε νοιάζονται πλέον. Απλά αντιγράφουν/ αναπαράγουν μια εικόνα από το διαδίκτυο ή από κάποιο περιοδικό και τέλος. Αυτός είναι πιθανότατα και ο λόγος που το προσωπικό στιλ έχει εκλείψει στις μέρες μας. Σε μια εποχή πληροφόρησης οι άνθρωποι υστερούν σε ιδέες. Θα σου πω ένα πράγμα που έχει κάνει το διαδίκτυο για μας: μας έχει μετατρέψει σε τεμπέληδες. -Τα steet art έργα σου θα τα χαρακτηρίζαμε κάπως επαναστατικά, όπως το λόγο σου στο blog σου. Η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, θεωρείς πως επηρεάζει την τέχνη σου; Δε θεωρώ ότι το street art μου είναι είτε ανατρεπτικό είτε επαναστατικό. Θα το αποκαλούσα ωραιοποιημένο. Μερικές φορές όταν παραθέτω κάτι ή κάνω ένα σαρκαστικό σχόλιο, τότε και μόνο τότε μπορούμε να το ονομάσουμε κάτι περισσότερο από ωραιοποιημένο, αλλά ποτέ επαναστατικό. Επί τη ευκαιρία, θα ήθελα απλά να πω: Μείνετε μακριά από τα μάρμαρα! Είναι πολύ δύσκολο να τα καθαρίσεις! Υπάρχουν παντού
αρκετοί τοίχοι και επιφάνειες. Όσο για την κοινωνικοοικονομική κατάσταση, σαφώς και επηρεάζει την τέχνη μου. Πρωτίστως την ψυχολογία μου. Το χρήμα κινεί την τέχνη. Και θα χρειαστείς λεφτά ή έστω κάποιον με λεφτά, έναν πατρόνα, σε περίπτωση που θες την τέχνη σου εκεί έξω. Πρέπει να συναναστραφείς με συγκεκριμένους ανθρώπους. Όλα είναι αλληλένδετα. Δυστυχώς. -Having lived in a number of cities, which one do you consider closer to your personality? And which city provides you with the most inspiration? San Francisco is an amazing city to live in and it has a lot to offer in terms of creative inspiration. That being said, I don't think I would ever choose it over other cities I love, to make it my creative springboard. London and Paris I love. I think when it comes to stimuli there is no other city as unique as Athens, though it scares me. Constantinople is an amazing city. Vast in its plethora of contrasts and colors. I wish I could live ten lives. To be born over and over again, choosing a different city to live in each time. But that’s impossible. -You’ve tried your hand at a variety of fields, from street art to fashion illustration, directing and script writing. Which of these fields interests you the most? Ever since I was a child and later on when I began to delve further into things and notions and comprehend them, I was enthralled with the idea of a simple line which ends up becoming something divine. In my eyes that is the essence of creation; and it is a beautiful thing. All of our beloved paintings and drawings, that we now class as masterpieces began life as a line. Lines! And even when writing, an idea is manifested on paper through a line. Lines that when put together manifest one's vision and dreams. So I am mesmerized by all of it!. To me directing is the ultimate art. It may sound a bit over the top but I think it is the art that encompasses everything. -You’ve declared a shoe fetish. Do you have any more of these? Some obsession with your dress sense? I like the whole concept behind the making of them. It's utterly uncomfortable yet it’s an absolute fetish of women, and not just them either!. It's all about aesthetic harmony and ease, and generally caring. People don't care anymore. They just copy an image from the internet or some magazine and that's it. That's why personal style has vanished nowadays. There’s such a plethora of label-made information out there, that it is hard for many to create their own unique style . I'll tell you one thing the internet has done for us: it’s made us lazy. -Your street art could be classed as revolutionary, much like your words on your blog. Does the current social and financial climate affect your art? I don't think my street art is neither subversive nor revolutionary. I would call it beautifying. Sometimes, when I quote something or make a sarcastic comment, then and only then you may call it something more than beautifying but never revolutionary.. Taking the opportunity that I am given here, I just want to say: stay the fuck away from the marbles! They’re hard to clean! There are plenty of walls and surfaces everywhere! As far as the socioeconomic situation, of course it affects my art. First and foremost it affects my psychology! Money affects art. And you need money or somebody with money, a patron, to get your art out there. You need to mingle with certain people, rub shoulders with certain people. It's all interconnected. Unfortunatelly. nelly skoufatoglou
dino kouyialis Milkart
Constantino (Dino) Kouyialis was born in 1980. He studied Animation/Illustration at the school of Fine Arts, as well as screenwriting in Northern California's San Jose State University. He lived for ten years in San Jose, San Francisco, London and Paris, as well as Athens before relocating to Cyprus in late 2010. He has collaborated with Franco-Swiss creative duo Antoine Asseraf and Rene Habermacher (Stimuleye). He's exhibited his work in many of the world's capitals, written and directed TV series and plays, while promoting MilkCart, the creative design project he founded with Denis Constantinou. Together they have represented Cyprus in international festivals, and are always keen on new challenging projects like comic books, animation, advertisments and street art. 72
73
http://streetgeist.com/
http://alkistis-tsitouri.com/
74
To Streetgeist είναι το street style διαδικτυακό παιδί της Άλκηστις Τσιτουρή, μιας ταλαντούχας φωτογράφου που άφησε την Ελλάδα για να ακολουθήσει τον έρωτα της ζωής της και το δικό της, Αμερικάνικο όνειρο. Τα κατάφερε. Βιώνει έναν ευτυχισμένο γάμο και της ανήκει ένα από τα πιο δημοφιλή blogs με street style φωτογραφίες στον κόσμο.
Από πού αντλείς έμπνευση; Εμπνέομαι από τον κόσμο γύρω μου! -Πώς επιλέγεις κάποιον για να τον φωτογραφίσεις; Δεν έχω συγκεκριμένους κανόνες, απλά πρέπει να μου αρέσει κάποιος αρκετά. -Ποια ιστορία σε οδήγησε στο Λος Άντζελες; Είναι μια ιστορία αγάπης. Ξεκίνησε με μία σχέση απόστασης, πολλά ταξίδια και κατέληξε σε έναν αγαπημένο γάμο. -Παρατηρείς πολλές διαφορές στον τρόπο που ντύνονται και αντιλαμβάνονται τη μόδα οι άνθρωποι στην Αθήνα και οι άνθρωποι στο Λος Άντζελες; Δεν νομίζω πλέον ότι αντιλαμβάνεται διαφορετικά ο κόσμος την μόδα όπου και να βρίσκεται. Αυτό που διαφέρει όμως, είναι το κλίμα και οι ανάγκες της κάθε πόλης. Αυτή την διαφορά την βλέπω. Για παράδειγμα, στο Λος Άντζελες δεν κάνει σχεδόν ποτέ πολύ κρύο και για αυτό δύσκολα θα βρείς ανθρώπους ντυμένους με χειμερινά ρούχα. -Πλέον το street style έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις, θωρείς ότι οι σχεδιαστές επηρεάζουν το street style, ή επηρεάζονται από αυτό; Είμαι σίγουρη πως γίνονται και τα δύο. -Στις εβδομάδες μόδας, υπάρχουν περιστατικά όπου το τι γίνεται έξω από τα shows παίρνει μεγαλύτερη δημοσιότητα από τα ίδια τα shows; Ποια είναι η δική σου γνώμη; Δεν το βρίσκω κακό. Είναι μία πολύ φυσιολογική εξέλιξη. -Παρακολουθείς άλλα blogs και ποια είναι αυτα; Βέβαια! Τα 2 αγαπημένα μου είναι το Urban Fieldnotes και το Hel Looks. -Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο στυλ ανθρώπου που σε ελκύει ιδιαίτερα και σπέυδεις να το φωτογραφίσεις; Υπάρχουν φορές που πριν προλάβω καν
να σκεφτώ ότι μου αρέσει το στυλ κάποιων, τους έχω ήδη σταματήσει και τους μιλάω. Υπάρχει όμως μεγάλη ποικιλία στα στυλ που με κάνουν να αντιδρώ έτσι. Νομίζω πιο πολύ είναι η αυτοπεποίθηση των ανθρώπων που με τραβάει. - Where do you draw your inspiration from? From the world around me! -How do you choose who to photograph? I don’t have specific rules, it just depends on who I like at the time. -What led you to Los Angeles? It’s a love story. It started out as a long distance relationship, loads of travelling and ended up in a happy wedding. -Do you notice a lot of differences between how Athens and Los Angeles understand fashion and style? I don’t think people understand fashion and style differently anymore. What is different is climate and the needs of each city. That’s the main difference I’ve noticed. The weather is rarely cold in L.A. for example, so you don’t often see people in winter clothing here. -Street style has really grown in stature, do you think designers are inspired by street style, or is it the other way around? I’m sure it goes both ways. -Do you think it’s good or bad that what happens outside the fashion week shows, has become more important than what happens inside them? I don’t think it’s bad. It’s just a natural progression. Do you follow other blogs?Of course! My two favorite ones are Urban Fieldnotes and Hel Looks. -Is there a style that you can never say no to and always want to photograph? There are times when I’ve stopped and talked to someone without even thinking about liking their style. But that happens to me with a variety of styles. I think I’m mostly drawn to peoples self-confidence. nelly skoufatoglou
STREET GEIST athens 2 la
Streetgeist is the street style blog child of Alkistis Tsitouri. A talented photographer who left Greece to follow the love of her life and her American dream. She did it. She leads a happy married life and owns one of the most popular street style photography blogs in the world. 75
selections Photos by Mallil Kapoyannis Styling Ioanna Karagiorgou, Lazaros Tzovaras Models Minoas (ACE), Lina (VN models)
1: Dress/Φόρεμα Rien by Penny Vomva, Shoes/Παπούτσια G-Star Raw (Folli Follie Group)
3
2: Hat/Καπέλο Franklin & Marshall (Folli Follie Group) Jacket/Ζακέτα, Shirt/Πουκάμισο, Trousers/Παντελόνι WeSC (WeSC BB) Shoes/Παπούτσια Puma (Sportwind SA) 3: Jacket/Ζακέτα, Trousers/Παντελόνι Freddy (Body Art) Shoes/Παπούτσια WeSC (WeSC BB) 4: Jacket/Ζακέτα Franklin & Marshall (Folli Follie Group) Trousers/Παντελόνι WeSC (WeSC BB) Shoes/Παπούτσια Puma (Sportswind SA) 5: Top/Μπλούζα, Shorts/ Σορτς ΣΟΜΦ, Shocks/ Κάλτσες Stylist's Own, Shoes/Παπούτσια VANS (VF Hellas) 6: Jacket/Ζακέτα Antony Morato (Shop & Trade) Shirt/Πουκάμισο, Trousers/Παντελόνι WeSC (WeSC BB) Shoes/Παπούτσια Puma (Sportswind SA) 7: Dress/Φόρεμα Freddy (Body Art) Shoes/Παπούτσια Reebok Classics 8: T-Shirt Chunk (New Cult), Jacket/Ζακέτα Antony Morato (Shop & Trade) Trousers/Παντελόνι WeSC (WeSC BB) Shoes/Παπούτσια VANS (VF Hellas) 9: Shirt/Πουκάμισο, Shoes/Παπούτσια WeSC (WeSC BB) Trousers/Παντελόνι Pepe jeans (Shop & Trade)
76
2 1
4
7 6 5
8 9
77
newfaces Photos by Mallil Kapoyannis Styling Ioanna Karagiorgou, Lazaros Tzovaras
minoas
Greece / 19 / ACE Models
78
LINA
Greece / 22 / ACE Models
Ο Μίνωας είναι δεκαεννέα χρονών και σπουδάζει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών σπουδών. Με τι ασχολείσαι στον ελεύθερό σου χρόνο; Μου αρέσει πολύ να διαβάζω. Με το διάβασμα διευρύνονται οι ορίζοντες του ανθρώπου, αποκτά άποψη. Επίσης, αθλούμαι καθημερινά, είναι κάτι που με εκτονώνει και με βοηθά να συγκεντρώνομαι. Ο χώρος του modeling δίνει έμφαση στην εξωτερική εμφάνιση. Θεωρείς ότι ο ερωτισμός που διαθέτει κάθε άνθρωπος, εξαρτάται αποκλειστικά απo αυτή; Ασφαλώς όχι. Θεωρώ ότι ο χαρακτήρας και αυτό που εκπέμπει κάθε άνθρωπος σε συνδυασμό πάντα με την εξωτερική του εμφάνιση είναι αυτά που τον κάνουν πραγματικά ελκυστικό. // Minoas is nineteen and attends the International and European Studies department of the Pantion University. What do you do in your spare time? I really like to read. It helps me expand my horizons and make up my own opinions on things. I also exercise on a daily basis, it’s something that helps me let off steam and focus. Your field of interest is one which focuses heavily on one’s appearance. Do you believe that each person’s sensuality is dependent solely upon that? Of course not. I think that what matters most is personality, which when combined with your appearance makes a person attractive.
Η Λίνα είναι είκοσι δύο χρονών, έχει σπουδάσει αισθητική και ασχολείται επαγγελματικά με το μόντελινγκ. Με τι ασχολείσαι στον ελεύθερό σου χρόνο; Περισσότερο με το χορό και τη μουσική. Αυτά με ηρεμούν από την πίεση που μου προκαλεί η εργασία και οι γρήγοροι ρυθμοί της πόλης. Πλέον, για μένα είναι τρόπος ζωής. Φροντίζω, επίσης, να αθλούμαι καθημερινά. Ο χώρος του modeling δίνει έμφαση στην εξωτερική εμφάνιση. Θεωρείς ότι ο ερωτισμός που διαθέτει κάθε άνθρωπος, εξαρτάται αποκλειστικά από αυτήν; Η εμφάνιση, ασφαλώς παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Ωστόσο, πρέπει να συνδυάζεται και από άλλα, εσωτερικά χαρίσματα. Ερωτικός μπορεί να είναι και ένας άνθρωπος με ωραίες απόψεις. // Lina is twenty two, has studied at beauty school and is now a professional model. What do you do in your spare time? I mostly busy myself with dance and music. Those are the things that help me relax from all the pressures that my job brings with it. It’s a way of life for me now. I also make sure I exercise daily. Your field of interest is one which focuses heavily on one’s appearance. Do you believe that each person’s sensuality is dependent solely upon that? Looks naturally play a very important role. However, it needs to connect with what’s inside you as well. Someone who has a really interesting view of things can also be sensual.
Jacket/Ζακέτα Franklin & Marshall (Folli Follie Group) Jacket/Ζακέτα Antony Morato (Shop &Trade) Shirt/Πουκάμισο WeSC (WeSC BB) Shoes/Παπούτσια Vans (VF Hellas)
Hat/Καπέλο Franklin & Marshall (Folli Follie Group) Jacket/Ζακέτα, Overalls/Σαλοπέτα G-Star Raw (Folli Follie Group) Shoes Vans (VF Hellas)
p.l.us
PHOTOS BY THE DREAMER/ALEKSA CHRYSIDIS
FRS-xmas North Athens Edition
ozonraw @ the Y hotel, KEFALARI, 7/12/2013 powered by absolut vodka 79
p.l.us
PHOTOS BY THE DREAMER
WE LOVE MOUSTACHE
we love moustache @ ozon headquarters, 28/11/2013, powered by philips
Fund raising event for the support of bestrong.org.gr and patients suffering from testicular cancer
80