OZONRAW #109 - JUST LIKE HEAVEN - DEC/14

#109 - DECEMBER 14

JUST LIKE HEAVEN

J U S T L I K E H E AV E N

Y O U

H A V E

T O

G O

O N

A N D

B E

C R A Z Y .

C R A Z I N E S S I S

L I K E

H E A V E N .

JIMI HENDRIX

OZON RAW

OZON RAW

Τεύχος 109 μηνιαία δωρεάν έκδοση/ Αθήνα

Issue 109 monthly publication/ Athens

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2014

DECEMBER 2014

Εκδότης Γιώργος Κελέφης Αρχισυντάκτρια Έφη Aλεβίζου info@ozonweb.com Art Director Χρήστος Σίμος art@ozonweb.com Fashion Director Μάνος Τζότζος fashion@ozonweb.com Fashion Editor Λάζαρος Τζοβάρας trends@ozonweb.com Finance Manager Βασίλης Σούρτης Beauty Director Μαρία Παπαδοπούλου

Publisher Yorgos Kelefis Editor in Chief Efi Alevizou info@ozonweb.com Art Director Christos Simos art@ozonweb.com Fashion Director Manos Jojos fashion@ozonweb.com Fashion Editor Lazaros Tzovaras trends@ozonweb.com Finance Manager Vasilis Sourtis Beauty Director Maria Papadopoulou

Συνεργάτες Δήμητρα Παπανίκα Μανώλης Κρανάκης Νατάσσα Παπαχρήστου Μαρία Άντελμαν Βαγγέλης Καμαράκης Δέσποινα Ραμαντάνη Εύα Γουβιανάκη

Contributors Dimitra Papanika Manolis Kranakis Natasha Papachristou Maria Αntelman Vaggelis Kamarakis Despina Ramantani Eva Gouvianaki

Φωτογράφοι Γιώργος Μαυρόπουλος Κώστας Αυγούλης Νικόλας Βεντουράκης Γιώργος Καπλανίδης Χρήστος Τζίμας Χαρ. Γιαννακόπουλος Winter Vendenbrick Παναγιώτης Σιμόπουλος Πάνος Δάβιος Κώστας Σταυρόπουλος

Photographers Yiorgos Mavropoulos Costas Avgoulis Nikolas Ventourakis Yorgos Kaplanidis Christos Tzimas Har. Giannakopoulos Winter Vendenbrick Panayotis Simopoulos Panos Davios Kostas Stavropoulos

Απόδοση-Επιμέλεια σε Ελληνικά-Αγγλικά Μάκης Παπασημακόπουλος Interns Κρίστελ Λιάκου

English - Greek Adaptation Makis Papasimakopoulos Interns Kristel Liakou

Σύμβουλος Έκδοσης Σπύρος Βλάχος

Editorial Consultant Spyros Vlachos

Cover Shot by Panos Davios Fashion Editor Lazaros Tzovaras All Clothes by BOSS (Hugo Boss Hellas)

Ιδιοκτησία - Διεύθυνση Γιώργος Κελέφης -Εκδόσεις Contempo Αγίου Μάρκου 29, 10560, Αθήνα Τ: 210 3634009 F: 210 3634008 Ε: info@ozonweb.com www.ozonweb.com twitter.com/ozonmagazine facebook.com/ozonmag Κωδικός Εντύπου 7915 Επιτρέπεται η αναδημοσίευση ή η αναπαραγωγή του περιοδικού μόνο με άδεια του εκδότη.

Address Yorgos Kelefis -Contempo Publications Agiou Markou 29, 10560, Athens Τ: 210 3634009 F: 210 3634008 Ε: info@ozonweb.com www.ozonweb.com twitter.com/ozonmagazine facebook.com/ozonmag The Magazine cannot be republished or reproduced without the permission of the publisher.

FRANKLIN & MARSHALL SHOPS-IN-SHOP: Athens: attica City Link Syntagma & Golden Hall - Thessaloniki: attica Tsimiski & Mediterranean Cosmos, Notos Galleries

FROM SPAIN

JAVI

#CLOSE2ME

CLOSE TO US FROM BRAZIL

SIDNEY REBECCA FROM ITALY

CONTENTS

news

core

fashion

8

26

52

Editorial

Christina Ioannidou

Strange As Angels

10

28

70

Unforgettable

12

48 Urban Garden

14

FRSXXL Fashion Room Service XXL

18

Christina Oikonomou

30

Abcense

32

Pictorial

38

Make Her Glow

80

Lost And Lonely

36

Beauty

88

Fashion News

Takis Tsantilis

OZON Boutique

20

41

90

Fashion We Like

22

Horses In My Dreams

24

Newborn

G-Star RAW Raw For The Ocean

42

Not Just A Label

44

Federica Tedeschi

46

Panos Papandrianos

48

Kostis Fokas

P.L.US

THE TRINOMIC R698.

REISSUED FROM ‘93 FOR THE HERE AND NOW.

EDITORIAL

·8·

All clothes by BALENCIAGA Shot By Panos Davios

«Φεύγει η πτήση μου», ψέλλισα στους ελεγκτές του αεροδρομίου, “λίγο πιο γρήγορα παρακαλώ”. Έτρεξα όσο πιο γρήγορα γινόταν και πλησιάζοντας στην πύλη είδα το αεροπλάνο να απομακρύνεται από την φυσούνα. Είχα χάσει την πτήση μου. ‘Επεσα με δύναμη στο κάθισμα της αίθουσας αναμονής, μόνος, απογοητευμένος, λες και έχασα τον αγώνα. Καμία σκέψη, ένα κενό στον χρόνο. Θα πέρασαν πέντε-δέκα λεπτά μέχρι να πάρω την απόφαση να βγω ξανά «έξω», να βρω μια λύση με σκοπό να φτάσω στον προορισμό μου. Περνώντας ξανά τους ελέγχους αλλά με την αντίθετη φορά συνειδητοποίησα πως όλα ήταν ακόμα πιο δύσκολα. Μια πτήση χαμένη ισούται με μια ευκαιρία πεταμένη στους αιθέρες, σκέφτηκα μπροστά στο νέο check-in. Μια ώρα αργότερα το αεροσκάφος άρχισε να απομακρύνεται από το gate, με μένα επιβάτη αυτή τη φορά. Στην απογείωση κοίταξα από το παράθυρο έξω, τα χειμωνιάτικα σύννεφα και την Αθήνα να χάνεται πίσω μας. Τελικά, η καλύτερη αντίδραση όταν χάσεις μια πτήση είναι να επιβιβαστείς στην αμέσως επόμενη. Κάθισα πιο βαθιά στη θέση μου, έκλεισα τα μάτια μου και σκέφτηκα πως ο παράδεισος βρίσκεται κάπου ανάμεσα στις ευκαιρίες που αρπάξαμε με τη δεύτερη και στους προορισμούς που έμειναν να μας περιμένουν.

Shop & Trade S.A. + 30 210 340 8400

UNFORGE TTABLE Τ

·10·

ο “Just Like Heaven” ξεχωρίζει για πολλούς λόγους μέσα από το έβδομο άλμπουμ των The Cure “Kiss me, Kiss me, Kiss me” το 1987. Είναι η εποχή που οι The Cure φλερτάρουν με την ποπ και δίνουν στο post-punk και new wave κοινό τους ένα ρομαντικό, αλλά και πάλι σκοτεινό τραγούδι. O Robert Smith είναι ερωτευμένος με τη Mary Poole και ετοιμάζονται να παντρευτούν. Σε ένα ταξίδι τους στο Beachy Head, ο Smith γράφει τους στίχους για το “Just Like Heaven” και επιστρέφει στη Νότια Γαλλία για να ηχογραφήσει το άλμπουμ. Ακόμη, και το βιντεοκλίπ του τραγουδιού είναι εμπνευσμένο από αυτό το ταξίδι. Το κόκκινο κραγιόν, η λακ και η άσπρη πούδρα χαρακτηρίζουν γι’ ακόμη μία φορά τον Smith όπως και τα μαύρα ρούχα, αυτή όμως που κλέβει την παράσταση είναι η αιθέρια ύπαρξη που εμφανίζεται στο βιντεοκλίπ, η πρώτη και η μοναδική φορά που εμφανίστηκε γυναίκα σε κλιπ τους και δεν είναι άλλη από τη γυναίκα του Smith. Κι αν μονοπωλώ με το να αναφέρομαι μόνο στον Robert Smith, είναι επειδή είναι το μόνο μέλος του συγκροτήματος που παρέμεινε στη θέση του από το 1976 που πρωτοξεκίνησαν στο Crawley του Δυτικού Sussex. Η ιστορία των The Cure καταμετρά 8 πρώην μέλη και συνεχίζεται από 4. Η δική μου ιστορία με το συγκρότημα των The Cure ξεκίνησε όταν η αδερφή μου άρχισε να μεταλλάσσεται από ένα γυμνασιοκόριτσο με Laura Ashley σε μία goth περσόνα με μαύρα ρούχα και μωβ σατέν φούστες που έραβε σε μοδίστρα στα 90s. Αναπόλησα όλη αυτήν την εικόνα της, όταν πρόσφατα είδα σε ένα ντοκιμαντέρ για το κίνημα “shoegazing”, τον Robert Smith – στα early 50s του- να μιλάει με το ίδιο ξεθωριασμένο κόκκινο κραγιόν και το ξασμένο μαλλί, με τη γλυκιά φωνή του και τις συνεσταλμένες κινήσεις του -αλλά γεμάτες κρυφό ενθουσιασμό- για την εποχή αυτή και για τα αγαπημένα του συγκροτήματα. Ίδιος σε κάθε του συνέντευξη, σε κάθε του εμφάνιση. Πολλές φορές τον ρωτούν: «Γιατί εξακολουθείς να βάφεσαι;». Η απάντηση: «Παντρεύτηκα κάποια που της αρέσει όπως είμαι. Αν άλλαζα τα μαλλιά μου καθημερινά ή αν έπρεπε να επανεφεύρω το εαυτό μου κάθε φορά ανάλογα με τη μόδα, πιστεύω ότι η γυναίκα μου θα άρχιζε να με βαριέται και να δυσανασχετεί μαζί μου». Και τελικά σε αυτό που συμφωνώ με τον Robert, είναι να μην βαρεθεί και να μη δυσανασχετήσει μαζί μου αυτός που θα παντρευτώ.

WORDS BY NATASHA PAPACHRISTOU

“The story of The Cure has left 8 ex-members behind it and is now being continued by 4”

J

ust Like Heaven” is the stand out track from The Cure’s 1987 album “Kiss me, Kiss me, Kiss me”, their seventh long player, for a variety of reasons. It’s a time when The Cure decide to flirt with pop music and present their post-punk and new wave following with a dark and romantic song. Robert Smith has fallen in love with Mary Poole, and intends to marry her. During a trip of theirs to Beachy Head, Smith comes up with the song’s lyrics and returns to southern France to record the album.

Even the song’s video clip is inspired by this trip. The red lipstick, the hairspray, the white makeup, are once again the trademarks of The Cure frontman, but what really steals the show, is the ethereal beauty that parades through the clip, the one and only time that a woman has appeared in a The Cure video and of course it is none other than Smith’s wife. And if it seems that I’m getting too hung up on Smith, even though I’m talking about the entire band, it’s because he has been the only member of The Cure to remain in his position, since they started walking down the musical road that took them far away from Crawley in West Sussex. The story of The Cure has left 8 ex-members behind it and is now being continued by 4.

My own personal story with The Cure starts when my sister, then in her high school years, abandoned her Laura Ashley threads and adopted a full on 90s goth persona. I hadn’t thought of that image of my sister until I reminisced about that whole scene after watching a documentary on the shoegazing movement quite recently. In it, Robert Smith – in his early 50s – spoke excitedly about the era and his favorite bands, still wearing his faded red lipstick, his blown out hairdo and still talking in that sweet, shy voice of his. Ηe still looks the same in every interview, in every public outing. He gets asked the same question a lot: “Why do you still wear make-up?”.

His answer is simple. “I married a girl that likes me as I am. If I were to change my hair every day, or if I had to re-invent myself according to a fashion trend, then I think that my wife would start to get bored of me and eventually resent me”. I’ll have to agree with him on that. I hope that whoever it is I marry, will never get bored of me and will never grow to resent me.

48 URBAN GARDEN

·12·

WORDS BY EFI ALEVIZOU

Ένας αστικός κήπος που φλερτάρει με την τέχνη, τα γαργαλιστικά για τον ουρανίσκο μπέργκερ και τα πρωτότυπα long drinks.

An urban garden that flirts with the arts and serves up burgers that taste delicious and as well as unique long drinks.

Τ

T

ο 48 Urban Garden, στο γνωστό χώρο της Αρματολών & Κλεφτών 48, στεγάζεται στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα. Ο αστικός αυτός κήπος είναι πρωτοβουλία της Ιλεάνας Τούντα και του Γιώργου Βαρβαρίτη και προέκυψε από την ανάγκη δημιουργίας ενός ποιοτικού χώρου εστίασης με επίκεντρο τη σύγχρονη αισθητική και την ανεπιτήδευτη ατμόσφαιρα. Πηγή έμπνευσης και για τους δύο αποτέλεσε ένα σύγχρονο “objet trouvé”, ένα airstream που έφτασε στην Αθήνα από το εξωτερικό και επανασχεδιάστηκε σε food truck για τις ανάγκες του 48 Urban Garden. Για αυτό το λόγο απευθύνθηκαν στο αρχιτεκτονικό γραφείο AK-A, το οποίο σχεδίασε έναν χώρο γλυπτικά διαμορφωμένο σε διάφορα επίπεδα από ξύλινες πλατφόρμες και καθιστικούς πάγκους, τραπέζια πικ νικ, μπαξέδες με λαχανικά, φρούτα και μυρωδικά και παρτέρια με λουλούδια. Το μενού συνδιαμορφώθηκε από τους ιδιοκτήτες μαζί με τον head chef Γιάννη Κανδυλίδη, τον sous-chef Στέφανο Πρωτόπαππα και την pastry chef Κλειώ Ανδριοπούλου. Η μπάρα του εστιατορίου βασίζεται στη δημιουργία πρωτότυπων long drinks με βότανα από το μποστάνι του κήπου. Όλα αυτά βέβαια σε πολύ προσιτές τιμές που συμβαδίζουν με το πνεύμα της εποχής.

he 48 Urban Garden at its well-known spot of Armatolon and Klefton 48, is housed at the Ileana Tounda Modern Art Centre. This urban garden came into being through the minds of Ileana Tounda herself and Giorgos Varvaritis and was created out of a need for a high quality dining establishment that revolves around the ideas of modern aesthetics and an unassuming atmosphere.

The source of inspiration for both the creators of this space, was a modern “objet trouvé”, an airstream caravan that arrived in Athens from abroad and was swiftly transformed into a food truck, to cater to the culinary needs of the 48 Urban Garden crowd. To transform their vision into a reality, they reached out to the AK-A architectural office, that took the job on and designed a multi-level space full of wooden platforms and benches, picnic tables, bursting with vegetables, fruit, herbs and flowers.

The menu was co-designed by the owners with the help of chef Giannis Kandilidis, sous-chef Stefanos Protopapas and pastry chef Kleo Andriopoulou. The venue’s bar centers around the creation of unique long drinks with the herbs used coming from the restaurant’s garden. All of the above of course comes priced, with the current financial situation taken into significant consideration.

Ο bartender του 48, Σταμάτης Σταματίαδης, προτείνει το εορταστικό κοκτέιλ “Santa’s Gift”:

48’s bartender Stamatis Stamatiadis, offers up a festive cocktail entitle “Santa’s Gift”:

50 ml αρωματισμένη βότκα με κανέλλα 50 ml φρέσκο ρόδι 20 ml σιρόπι Pedro Ximenez Cherry 5 ml Campari 15 ml φρεσκοστυμμένο lime Γαρνίρουμε με πλάκα καραμέλας αρωματισμένη με σοκολάτα και γκι

50 ml cinnamon flavored vodka 50 ml fresh pomegranate 20 ml Pedro Ximenez Cherry syrup 5 ml Campari 15 ml lime freshly squeezed Garnish with caramel bar scented with chocolate and mistletoe

S H O T BY VI S U A L C OOK S

w e sc . c o m / @w e sc 1 9 9 9 / f a c e bo o k . c o m /supe rl a t i v e c o nspi ra cy

WORDS BY DIMITRA PAPANIKA

Τ

W

hat’s Τhe Fashion Room Service? It’s a celebration, or rather a walk based around fashion. This time around it was bigger than ever, with visitors and participants adding up to 2500 people, spread out between the Fresh Hotel, the Grecotel Pallas Athena, the City Circus Hotel and the Fashion Workshop by Vicky Kaya. They were all there to enjoy the fashion panorama, set up by the OZON team, an event geared towards the fashion crowd of Athens and beyond.

This time round, our 3 chosen hotels were packed with old Fashion Room Service acquaintances and brand new participants.These included 3rd Floor, A.L.E., Alkisti Jewelry, Artemis Creations, Aumorfia, Bunny Τales Accessories, Clash-ified.2, Dent’elle, Dido, Fishbone Design, get-EVeN, Komono, Lovink, Ma Li Ya, Natalie, Nefelia Architectural Fashion, New Cult, Ozon Boutique, Pericles Kondylatos, Ploos Design, reDO, Teever, UC Apparel, Vassiliki Charitou and WeSC at the Fresh Hotel, and Lula Leventi, Aliki Stroumpouli, Kanella, Fred, Light Plus, Mál-Le, StudioLav and Where is the Cat?, along with street artists b. and painter Katarina Vasickova, at the Fresh Hotel and the Grecotel Pallas Athena.

ABSOLUT Vodka, which presented a special product series in collaboration with the Andy Warhol Foundation, took part in both hotels creating two exclusive pop-up stores.The income gathered by the collectible ABSOLUT Andy Warhol products were offered up to Stigma Lab, a hub of autonomous artistic expression in Athens.

Over in the Psyrri area, ABSOLUT provided the opportunity to BLANC, RIES & DARED, M.K.E. (Magdalini Eftaxiopoulou) and Α FUTURE PERFECT to have their very own room at the City Circus Hotel, while at Fashion Workshop by Vicky Kaya, the workshop’s students presented the photographic exhibition “Fashion Designers and their Muse”.

And because the Fashion Room Service is a celebration, the parties that followed were an ideal way to end the night. The music was great and the ABSOLUT Vodka cocktails raised the roof.

The sponsors for the night were MTV, which had its own room, TAXIBEAT and Nitro Radio.

So, we say goodbye to October’s Fashion Room Service-XXL Edition as we start looking forward to the next one, on the 1st of April.

How about you?

ARTWORK BY LULA LEVENTI

·14·

ι είναι το Fashion Room Service; Mία γιορτή ή καλύτερα ένας περίπατος, γύρω από την μόδα. Αυτή την φορά, ήταν μεγαλύτερο από ποτέ σε συμμετέχοντες και επισκέπτες. Περισσότερα από 2.500 άτομα βρέθηκαν στα Fresh Hotel, Grecotel Pallas Athena, City Circus Hostel και το Fashion Workshop by Vicky Kaya προκειμένου να απολαύσουν το πανόραμα μόδας, που η ομάδα του OZON διοργάνωσε για το fashion crowd, και όχι μόνο της Αθήνας. Αυτή τη φορά, τα 3 ξενοδοχεία γέμισαν με παλιούς γνώριμους, αλλά και με νέους συμμετέχοντες. Οι 3rd Floor, A.L.E., Alkisti Jewelry, Artemis Creations, Aumorfia, Bunny Τales Accessories, Clash-ified.2, Dent’ elle, Dido, Fishbone Design, getEVeN, Komono, Lovink, Ma Li Ya, Natalie, Nefelia Architectural Fashion, New Cult, Ozon Boutique, Pericles Kondylatos, Ploos Design, reDO, Teever, UC Apparel, Vassiliki Charitou, WeSC και οι Λούλα Λεβέντη, Aliki Stroumpouli, Kanella, Fred, Light Plus, Mál-Le, StudioLav και Where is the Cat?, μαζί με τον street artist b. και την ζωγράφο Katarina Vasickova υποδέχθηκαν το κοινό στο Fresh Hotel και το Grecotel Pallas Athena. Παρούσα στα δύο ξενοδοχεία και η ABSOLUT Vodka η οποία παρουσίασε μια συλλεκτική σειρά προϊόντων σε συνεργασία με το Ίδρυμα Andy Warhol, μέσα από δύο exclusive pop-up stores.Τα έσοδα από τις πωλήσεις των συλλεκτικών ABSOLUT Andy Warhol αντικειμένων διατέθηκαν στο Stigma Lab, μία εστία αυτόνομης καλλιτεχνικής έκφρασης στην καρδιά της Αθήνας. Στην γειτονιά του Ψυρρή, η ABSOLUT Vodka, έδωσε τη δυνατότητα σε 4 labels, BLANC, RIES & DARED, M.K.E. (Magdalini Eftaxiopoulou) και Α FUTURE PERFECT, να έχουν το δικό τους δωμάτιο στο City Circus Hostel, ενώ στο Fashion Workshop by Vicky Kaya, οι σπουδαστές παρουσίασαν την φωτογραφική έκθεση «Διεθνείς Σχεδιαστές και η Μούσα τους». Κι επειδή το Fashion Room Service είναι γιορτή, τα πάρτι στα τέσσερα venues του event αποτέλεσαν τον ιδανικό επίλογο. Η μουσική έδινε ρυθμό και η ABSOLUT με τα cocktail της ανέβασε τη διάθεση στα ύψη. Χορηγοί του event ήταν το MTV, με το δικό του δωμάτιο, το TAXIBEAT και το Nitro Radio. Εμείς αποχαιρετάμε το Fashion Room Service-XXL Edition του Οκτωβρίου και αναμένουμε το επόμενο, την 1η Απριλίου. Εσείς;

ABSOLUT X ANDY WARHOL

FRED

MÁL-LE

WHERE IS THE CAT?

LIGHT PLUS

KANELLA

LULA LEVENTI

ALIKI STROUMPOULI

STUDIO LAV

ABSOLUT X ANDY WARHOL

KOMONO

WESC

DIDO

PERICLES KONDYLATOS

CLASH-IFIED.2

LOVINK

ALKISTI JEWELRY

FISHBONE DESIGN

DENT’ ELLE

NEFELIA ARCHITECTURAL FASHION

NATALIE

VASSILIKI CHARITOU

MA LI YA

GET-EVEN

NEW CULT

3RD FLOOR

PLOOS DESIGN

REDO

OZON BOUTIQUE

AUMORFIA

UC APPAREL

BUNNY TALES ACCESORIES

ARTEMIS CREATIONS

TEEVER

BLANC

RIES & DARED

M.K.E.

A FUTURE PERFECT

FASHION WORKSHOP BY VICKY KAYA

FRESH HOTEL

GRECOTEL PALLAS ATHENA

FASHION WORKSHOP BY VICKY KAYA

FRESH HOTEL

GRECOTEL PALLAS ATHENA

PHOTOS BY PINELOPI GERASIMOU

A.L.E.

FASHION NEWS

Khujo F/W 14

H

KHUJO λανσάρει τη νέα χειμερινή της συλλογή, η οποία συνδυάζει διαφορετικά υφάσματα, χρώματα με έμφαση στην λεπτομέρεια. Η συλλογή περιλαμβάνει μπουφάν με ιδιαίτερα και πρωτότυπα σχέδια, όπως επίσης άνω και κάτω ένδυση σε μοναδική ποιότητα. Η KHUJO διατίθεται στην ελληνική αγορά από την εταιρία NEW CULT LTD.

K

HUJO launches its winter line, combing different fabrics and colors, with the focus firmly placed on details. The collection includes jackets with unique designs, as well as other items for both the upper and the lower body. KHUJO is available through NEW CULT LTD. (Vouliagmenis Avenue 22, Glifada, 2109601018).

·18·

G-Star RAW F/W 14

The LEE 125 Years Collection

Η

Lee γίνεται 125 χρονών και το γιορτάζει! Σε συνεργασία με την ομάδα του ΟΖΟΝ και τo νέο της δημιούργημα, το ΟMG Agency, 125 Αθηναίοι-fans της Lee, φωτογραφήθηκαν φορώντας το εορταστικό τους jean και το λαμπερό τους χαμόγελο και ευχήθηκαν στην αγαπημένη τους Lee «Χρόνια Πολλά». Το denim νίκησε. Και φορέθηκε ως επίσημο ένδυμα στο πάρτι που ακολούθησε την φωτογράφηση στις 13 Νοεμβρίου, στο κατάστημα της Lee στο Golden Hall. Ωραίες στιγμές με ωραίους ανθρώπους μέσα σε ρούχα που σε κάνουν να αισθάνεσαι μοναδικός!

L

ee is celebrating 125 years in the game with a bang. Working with the OZON team and the company’s latest creation, the OMG Agency, they captured 125 Athenian fans wearing their celebratory jeans and their best smile, to wish Lee a “Happy Birthday”. Denim won the day and it was the clothing item of choice at the party that followed the photo shoot, at the Golden Hall’s Lee store. Great times with great people wearing the clothes that make you feel one of a kind.

Γ

ια τον ερχόμενο χειμώνα, η G-Star RAW επικεντρώνεται στο σκούρο denim παρουσιάζοντας μια γκάμα από ρούχα σε απόλυτο μαύρο με διάφορες επεξεργασίες και φινιρίσματα. Από το κλασσικό raw denim στις σύγχρονες semi-matte ή εκλεπτυσμένες λαμπερές εκδοχές, όπου με τις ποικίλες υφές των μαύρων υφασμάτων και υλικών, επιτυγχάνεται η δημιουργία του διαχρονικού στυλ.

F

or the coming winter, G-Star RAW has focused on dark denim, presenting an array of designs in total black, with a variety of treatments and finishes.

From the classic raw denim, all the way to the more modern semi-matte or the rather more luxurious versions, the use of black fabrics helps create a timeless stylistic effect.

CONVERSE x Missoni F/W 14

Τ

η νέα, χειμερινή της συλλογή σε συνεργασία με τον οίκο Missoni παρουσίασε πρόσφατα η Converse. Το κλασικό zig zag μοτίβο της Missoni ενώνεται με τις γνωστές σιλλουέτες (φόρμες) των All Star. Αυτή, ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζονται οι δύο μεγάλες εται- attr@ttivo: New Perfumes ρίες. Από το 2010, η Converse έχει δημιουργήσει 8 First String συλλογές σε συνεργασία με , D και Ε ονομάζονται τα τρία, διαφορετικά μεταξύ τους αρώματα που το premium brand. Η συλλογή είναι διαθέσιμη για πρώτη φορά λανσάρει η attr@ttivo, με τα τρία γράμματα -το ένα δίπλα αποκλειστικά στα καταστήματα Collective στην στο άλλονα σχηματίζουν την λέξη ODE, που σημαίνει ωδή. Το κάθε ένα από Αθήνα και την Πάτρα. αυτά εκφράζει και έναν διαφορετικό τύπο γυναίκας, ενώ μαζί συμβολίζουν onverse recently presented their winter line, a την ξεγνοιασιά και την απλότητα που κάθε γυναίκα χρειάζεται.

O

C

collaborative effort with Missoni. The classic Missoni zig zag logo combines perfectly with the standout All Star designs, even though this isn’t the first time the two companies have worked together.

Since 2010, Converse has created the 8 First String collections, in collaboration with the Missoni brand.

The new winter line will be available exclusively through the Collective stores in Athens and Patras.

A

Komono Royale

PUMA x Brooklyn We Go Hard F/W 14

T

o brand Komono παρουσιάζει τη συλλογή ρολογιών Royale. Το κλασικό καντράν Winston και τα λουριά από μεταλλικό πλέγμα κάνουν τα νέα ρολόγια πιο «επίσημα» σε σχέση με τις υπόλοιπες σειρές του brand. Tα ρολόγια είναι διαθέσιμα σε χρυσό, ασημένιο, μαύρο και ροζ χρυσό. Οι σειρές του Komono είναι διαθέσιμες στο Prime Timers Lab.

K

ttr@attivo releases three different fragrances for the first time, the O, D and E. The three letters, when placed next to each other, form the world ODE. Each fragrance refers to a different type of woman, and all of them symbolize recreation and simplicity, things that every woman needs.

T

ο brand Brooklyn We Go Hard ιδρύθηκε το 2010 και συνεργάζεται για δεύτερη φορά με την Puma. Αυτή τη φορά «πειράζουν» τα κλασσικά μοντέλα των 90s, XS850 και XS698, τα οποία υπό την δημιουργική καθοδήγηση του David Obadia, ανανεώνονται και παρουσιάζονται σε δυνατά και καθαρά χρώματα, ως μία έκφραση της επιρροής του Mark Rothko. Το στιλ και η άνεση συναντώνται στα νέα μοντέλα, τα οποία σας μεταφέρουν στους δρόμους του Παρισιού.

omono presents its new watch collection, he Brooklyn We Go Hard brand was founded in 2010 and now, collaborates with Royale. The trademark Winston silhouette and Puma for the second time. Classic 90s designs XS850 and XS698, are renewed the mesh metal straps make the watches more “formal”, compared to the brand’s other collections. under the creative guidance of David Obadia and are presented in intense and pure The watches are available in gold, silver, black and colours, as an expression of Mark Rothko’s influence. Style and sport meet in these rose gold. You can find Komono’s collections at new models, echoing the streets of Paris.

Prime Timers Lab.

T

FASHION WE L IKE Ο Χάρης Σταυρίδης είναι ο άνθρωπος πίσω από την ιδέα και υλοποίηση του Fashion We Like, ενός διεθνούς site, που ως στόχο του έχει να δείξει τι σκέφτονται οι «εργάτες της μόδας», αλλά και να ανακαλύψει ανθρώπους που δεν θα δεις εύκολα αλλού, όπως χαρακτηριστικά ο ίδιος λέει.

INTERVIEW BY YORGOS KELEFIS

Harris Stavridis is the man behind Fashion We Like, an international site whose goal it is to highlight what the “fashion workers” think, as well as discover people that you wouldn’t easily see in any other publication.

“ We t r y a n d c e l e b r a t e t h e fa s h i o n i n d u s t r y, p r e s e n t i n g t h e e n t i r e a r r ay o f p e o p l e t h a t wo r k b e h i n d t h e s c e n e s ”

Π

ώς ξεκίνησατε το Fashion We Like; Δουλεύω χρόνια στα media και ξεκίνησα να ασχολούμαι με το κομμάτι της μόδας μάλλον τυχαία, παρόλο που ανέκαθεν μου άρεσε το συνολικό αποτέλεσμα, πέρα από την επιφάνεια των φλας και του glamour της όλης υπόθεσης. Ένα ταξίδι στο Μιλάνο πάνω σε μια Εβδομάδα Μόδας ήταν αρκετό για να με μαγέψει. Καθώς είχα την τύχη να βρεθώ στα παρασκήνια, ένιωσα από κοντά όλη αυτήν τη φρενίτιδα που υπάρχει πίσω από ένα δυνατό θέαμα. Μετά από παρότρυνση δικών μου ανθρώπων, σκέφτηκα να φτιάξω ένα ανθρωποκεντρικό site που να δείχνει όλους τους ανθρώπους πίσω από τη μόδα μέσα από διάφορες συνεντεύξεις. Και έτσι, δειλά, ξεκίνησε το Fashion We Like.

·20·

Πώς διαφοροποιείται σε σχέση με τα άλλα sites που φιλοξενούν με τη σειρά τους σημαντικούς εκπροσώπους της βιομηχανίας της μόδας; Προσπαθούμε να γιορτάσουμε, όπως γράφουμε, τη βιομηχανία της μόδας παρουσιάζοντας όλο το φάσμα των ανθρώπων πίσω από αυτήν. Πρόκειται για ένα αρκετά εξειδικευμένο site θα έλεγα, που θέλει να σου δείξει τι σκέφτονται όλοι αυτοί οι «εργάτες της μόδας» αλλά και να ανακαλύψεις ανθρώπους που δεν θα δεις εύκολα αλλού. Έχετε γνωρίσει από κοντά τους περισσότερους από αυτούς που φιλοξενείτε στο Fashion We Like; Έχω κάνει πάνω από 400 συνεντεύξεις μέχρι στιγμής, όποτε είναι λίγο δύσκολο να τους δω όλους από κοντά! Είχα όμως την ευχαρίστηση να γνωρίσω αρκετούς από αυτούς και πραγματικά είναι φοβερή αίσθηση να έρχεσαι κοντά σε ανθρώπους που εκτιμάς μέσα από κάτι που δημιούργησες εσύ. Έχουν προκύψει συνεργασίες μέσα από την πλατφόρμα αυτή; Ναι! Δουλεύω ως editorial και creative consultant που σημαίνει ότι συνεργάζομαι με εταιρίες σε σχέση με τις ιστορίες που μπορούν να πουν online (blogs, social media) και offline (events). Μέσα από επαφές που έκανα από το site μου βρέθηκα να δουλεύω στις Κάννες πάνω στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου για μια μεγάλη εταιρία κοσμημάτων και να είμαι δίπλα στη Sharon Stone και την Irina Shayk ή στη Νέα Υόρκη για να στήσουμε ένα event σε μεγάλο πολυκατάστημα στην Fifth Avenue. Τίποτα από αυτά δεν θα είχε γίνει αν δεν υπήρχαν οι γνωριμίες που έγιναν από την πλατφόρμα αυτή. Είναι ένα πραγματικό εργαλείο για networking.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας; Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε ένα app για το iOS (iPhone, iPad) όπου θα μεταφέρουμε κομμάτι του Fashion We Like συν κάποια νέα features. Πιστεύουμε πολύ στο mobile και θέλουμε να βρούμε έναν έξυπνο τρόπο να είμαστε εκεί. Παράλληλα, συνεχίζω να δουλεύω ως consultant και πέρα από τη μόδα με ενδιαφέρει πολύ η δεύτερη μεγάλη μου αγάπη, το hospitality. Πιστεύω ότι το storytelling εκεί δεν είναι αρκετά αναπτυγμένο και υπάρχουν μοναδικές ευκαιρίες. Ποια είναι οι γνώμη σας για τους fashion bloggers σήμερα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό; Πιστεύω ότι πολλοί φέρθηκαν ως κακομαθημένοι νεόπλουτοι με το που απέκτησαν δόξα, κάτι που λειτούργησε απωθητικά. Τους ένοιαζε να βγάλουν λεφτά από παντού, καίγοντας

το όνομά τους, ενώ ορισμένοι έχουν άγνοια πάνω σε θέματα όπως ιστορία της μόδας, κλπ. Σκεφτείτε το λίγο: μια έφηβη ξαφνικά μπορεί να δημιουργεί trends και να κάθεται πρώτη σειρά στα shows. Πρέπει να είσαι πολύ ώριμος για να το διαχειριστείς σωστά. Επίσης, το novelty value του «συνεργάζομαι με bloggers για να φανώ cool ως fashion brand» έχει ξεφουσκώσει για τα καλά. Τώρα που κατακάθισε η σκόνη, μετράει αυτό που μετρούσε πάντα: οι αριθμοί. Πλέον, όλοι ρωτάνε «αν συνεργαστώ με τον Χ blogger πόσο θα μου αυξήσει το traffic στο website και, το κυριότερο, τι πωλήσεις θα φέρει;». Έτσι, όσο ωριμάζει η αγορά, τόσο θα φαίνονται οι άνθρωποι που μπορούν να είναι πραγματικοί influencers και όλοι θα θέλουν να τους έχουν από κοντά, ανεξάρτητα από το πού προέρχονται ή τι έκαναν πριν. Αν τελειώσει η επιρροή τους, τελειώνουν και αυτοί και η αγορά θα πάει στον επόμενο δυνατό παίχτη. Οι bloggers πάντως ήρθαν για να μείνουν, είτε μας αρέσει, είτε όχι. Όταν προσεγγίζετε τους επαγγελματίες του χώρου για μια συνέντευξη και τους λέτε ότι είστε Έλληνας αντιμετωπίζετε θετική ή αρνητική αντίδραση; Σας ρωτάω σε σχέση με την καχυποψία που μπορεί να έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης.

To site έχει έδρα το Λονδίνο, όπου ήμουν και εγώ μέχρι πριν από λίγο καιρό. Έτσι γλίτωσα αρκετές δύσκολες ερωτήσεις, ειδικότερα ένα διάστημα που ήμασταν τα μαύρα πρόβατα. Τώρα το πράγμα κυλάει αρκετά από μόνο του. Όποτε προέκυπτε θέμα υπηκοότητας πάντως, οι περισσότεροι αντιμετώπιζαν την κατάσταση της χώρας μας με συμπάθεια. Αλλά, η αλήθεια είναι μια: είμαστε μια πάρα πολύ μικρή αγορά με μειωμένη πλέον αγοραστική δύναμη και αυτό είναι ένα δεδομένο που πρέπει να το έχουμε συνεχώς υπόψη μας. Η άνθιση του τουρισμού πάντως, μόνο καλό μπορεί να κάνει. Ποιο ήταν το πρόσωπο αυτό που σας προκάλεσε τη μεγαλύτερη έκπληξη σε σχέση με αυτό που περιμένατε; Πολλά πρόσωπα με ξάφνιασαν ευχάριστα με τη θετική τους διάθεση ως προς την προσπάθειά μου. Ο fashion director του Neiman Marcus, που διευθύνει 200 άτομα (και η Anna Wintour έχει πει ότι βλέπει περισσότερα shows από αυτήν), έχει υπάρξει θερμός υποστηρικτής μας και απίστευτα προσιτός. Επίσης, θεωρώ ότι οι Dean και Dan Caten των Dsquared2 είναι τρομερά ευχάριστοι και χαλαροί (νομίζω θα συμφωνήσει και ολόκληρη η Μύκονος), ενώ πριν λίγες μέρες η διευθύντρια μάρκετινγκ μιας πολύ μεγάλης Ιταλικής εταιρίας προσφέρθηκε να γίνει πρέσβειρα του site μου στο Μιλάνο. Φυ-

σικά, για κάθε τέτοια ιστορία υπάρχουν άλλες πέντε με δυσκολίες, αλλά αυτά, ως γνωστόν, είναι μέρος του παιχνιδιού.

W

hen did you start Fashion We Like?

I’ve been working in the media for years and I started diving into the fashion world rather by chance, even though I always had a soft spot for it and not just the surface glamour of it all. I think what did it for me, was a trip to the Milan fashion week.

I had the good fortune to get to the backstage area and felt all that feverish rhythm of what goes on behind the scenes. After being encouraged by friends, I thought about setting up a site geared around the people behind the fashion curtain. So, I started Fashion We Like How is your site different than other fashion sites?

We try and celebrate the fashion industry by presenting the entire range of people that work behind the scenes. I would say it’s a quite a specific site, that wants to show you what the “fashion workers” think, but also wants you to discover people that you wouldn’t easily see highlighted anywhere else.

Have you met most of the people that are highlighted on your site in person?

I’ve personally done over 400 interviews up until now, so it’s a bit hard to meet them all in person! However, I’ve had the pleasure of meeting a fair few of them and it’s really a great feeling to come close to people you admire through something you have created.

Have other projects bloomed through this platform?

Yes! I work as an editorial and creative consultant, which means that I work with companies on stories that could be hosted online or offline. Through the contacts I have made because of the site, I have found myself working at the Cannes Film Festival, for a major jewelry company, rubbing shoulders with Sharon Stone and Irina Shayk, or flying to New York to set up an event for a large store on Fifth Avenue.

None of this would have happened had it not been for this platform. It has been a real networking tool.

What’s next for you?

We’re currently working on an iOS app (iPhone, iPad), so we can transfer a part of the site there, plus add some new features.

We really believe in the mobile element and want to find a clever way to exist there. At the same time, I continue to work as a consultant and beyond fashion, I’m also interested in my other love, which is hospitality.

I believe that storytelling in this field hasn’t really bloomed as much as it should and there are some great opportunities there.

What’s your view on fashion bloggers at the moment, both in Greece and abroad?

I think a lot of them acted like spoilt brats as soon as they got some publicity, which worked against them. All they cared about was making money, which took its toll on their name, while others were just ignorant concerning issues of fashion history etc.

Think about it for a minute: a teen can suddenly create trends and sit in the first row of various fashion shows. You have to be very mature to stop all that going to your head.

Also, the novelty value of working with fashion bloggers “So I can look cool as a fashion brand.”, has well and truly worn off. Now that the dust has settled, what counts is what has always counted: numbers. Nowadays what people ask is “If I work with X blogger, how will it affect my website traffic and what sales can it bring in?”.

The more the market matures, the more the people that can actually influence trends and others will rise to the top, irrespective of what they were doing before or where they come from. When their influence wanes, the market will move on to the next strong player. Having said that, bloggers are here to stay, whether we like it or not.

When you approach someone in the fashion world for an interview and tell them you are Greek, do you get a positive or negative reaction? Has the financial crisis affected how people react to that?

The site is based in London, where I was living too until very recently, so that helped me sidestep a lot of tricky questions, especially during a period of time when we were looked upon as the black sheep. Things are now moving along nicely. Whenever the nationality issue arose, people would be quite sympathetic about it. However I will say this: we are a very small market and when you’re dealing with market muscle as small as ours, you always have to keep that in mind. Our tourism finding its feet however, can only be a good thing.

What was the one person that surprised you the most, compared to what you were expecting?

A lot of people surprised me with their positive reaction to what I’m doing. Fashion director Neiman Marcus, that has 200 people under him (even Anna Wintour has said that he watches more shows than her) has been a strong supporter of what we’re doing and incredibly approachable. I also thing that Dean and Dan Caten of Dsquared2 were great and really chilled (a sentiment that I think will be echoed by the entire island of Mykonos), while just a few days ago, the marketing director of a very important Italian company offered to become an ambassador for the site in Milan. Of course for every positive story there are five more really difficult ones, but all that is just part of the game.

HORSES IN MY DREAMS Η παράσταση «Τα Απέχοντα Μυριάδες Μυριάδων Έτη Φωτός ... Άστρα» ξεκίνησε από μία φράση από το «Αρχείον» του Νίκου-Γαβριήλ Πεντζίκη. Με αυτήν ως αφετηρία, οι Σοφία Κορώνη και Κατερίνα Κλειτσιώτη αναφέρονται σε έννοιες που τριβελίζουν το μυαλό όλων στις πιο προσωπικές φιλοσοφικές αναζητήσεις τους, στην πρώτη τους κοινή παράσταση ως Horses in my Dreams.

INTERVIEW BY DIMITRA PAPANIKA

Their latest show, which roughly translated from its title in Greek is “Those Stars, So Many, Many Light Years Away”, drew its original inspiration from “Archion” by Nikos-Gavriil Pentzikis. Using that as a starting point, Sofia Koronis and Katerina Klitsioti focus on the ideas that are born at times of great internal philosophical journeys, in their very first play as stage duo Horses in my Dreams

“That which has not yet been realized, remains so clearly distant from what has been achieved”

Π ·22·

είτε μας λίγα λόγια για την παράσταση «Τα Απέχοντα Μυριάδες Μυριάδων Έτη Φωτός ... Άστρα».

Aυτή συνήθως είναι και η πιο δύσκολη ερώτηση. Από πού να ξεκινήσεις και πού να τελειώσεις. Λοιπόν, η παράστασή μας ξεκίνησε με αφορμή ένα απόσπασμα από το «Αρχείον» του Πεντζίκη που αναφέρει το εξής: «Κείμενο όπου συγκρίνονται οι μεταξύ των ανθρώπων αποστάσεις προς εκείνες που χωρίζουν τα απέχοντα μυριάδες μυριάδων έτη φωτός άστρα». Η φράση αυτή λειτούργησε κατά ένα περίεργο τρόπο καταλυτικά στο μέχρι τότε ψάξιμο των κειμένων μας κι ενώ ετοιμάζαμε ένα project για τη μνήμη, αποφασίσαμε να το κάνουμε στην άκρη και να ασχοληθούμε καθαρά με το απόσπασμα αυτό και τις δυναμικές που μπορεί να δημιουργήσει μια σειρά απο συσχετισμούς ανθρώπων και άστρων. Από το «Αρχείον» αντλήσαμε και το μεγαλύτερο μέρος του υλικού μας, καθώς βρήκαμε εκεί μέσα τον πρώτο συσχετισμό ουρανού και γης, έναν απόλυτα ιδιαίτερο έρωτα του Αντώνη

και της Άννας. Οι ήρωες αυτοί αγωνίζονται με πολύ πάθος να γεφυρώσουν την μεταξύ τους απόσταση, έχοντας ως κύριο αντίπαλο το χρόνο στην πιο ονειρική του διάσταση. Έπειτα μελετώντας κείμενα, ταινίες, φωτογραφικό υλικο, που κάπως μας κινητοποιούσαν (ενδεικτικά από Sylvia Plath, Fabrice Melquiot, Catherine Anne, Isabel Coixet) προέκυψε η ανάγκη να παρασταθεί και μια δεύτερη ιστορία, της Χάννα και της Έλενα δύο κοριτσιών, παιδικών φίλων από την ίδια επαρχία και αργότερα συμφοιτητριών στη νοσηλευτική σχολή, που θα χωρίσει ένας απρόσμενος πόλεμος.Ο πόλεμος εδώ είχε το βάρος του πολέμου με την πιο γενικευμένη οδυνηρή του έννοια, και όχι μιας συνθήκης σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή. Την απόσταση λοιπόν, εδώ θα προσπαθήσουν να γεφυρώσουν οι ηρωίδες μέσα από τις αναμνήσεις της μίας για την άλλη. Κοινός τόπος όλων των μοναχικών αυτών προσώπων είναι να ζήσουν, να ξαναζήσουν, να καταλάβουν, να διαλυθούν και κυρίως να σπάσουν τα όρια του γήινου σύμπαντος και να εκτοξευτούν στα αστέρια. Μιλάτε για συναντήσεις που δεν έγιναν, λέξεις που δεν ειπώθηκαν, ραντεβού που ακυρώθηκαν, το Απραγματοποίητο. Θεωρείτε πως το προσπερνάμε στη ζωή μας και ζούμε με τις συνέπειές του ή ότι μας «στοιχειώνει» ως μια μετάνοια για αυτό που δεν συνέβη; Το «απραγματοποίητο» έχει μπροστά αυτό το απλό στερητικό «α» που το κρατά ωστόσο τόσο σφιχτά απόμακρο από το «πραγματικό» κι αυτό είναι μία μεγάλη ιστορία για τις λέξεις και την έννοια που φέρουν. Είναι δηλαδή μια πολύ λεπτή κλωστή που μας χωρίζει από αυτό

που θέλουμε κι αυτό που στερούμαστε και σίγουρα, η στέρηση αφήνει μια μόνιμη εκκρεμότητα που πιθανόν να αιωρείται μέχρι τέλους. Η ελπίδα πάντως να ζήσουμε ή καλύτερα να πραγματώσουμε αυτό που ποθήσαμε, που δεν προλάβαμε, που δεν εξαντλήσαμε, δημιουργεί συχνά μια δυνατή ώθηση προς τα πέρα, μια ώθηση που αξιοποιώντας την επιτυγχάνουμε το άλμα έξω από τα όριά μας. Με αυτή την έννοια, το Απραγματοποίητο πιθανόν να υπάρχει όχι για να το προσπερνάς, αλλά για να το βλέπεις κάπου εκεί στην άκρη του ορίζοντα και να μην χάνεις τον προσανατολισμό σου. Λειτουργεί θα μπορούσαμε να πούμε, όπως ο πολικός αστέρας για τους ναυτικούς (για να βάλουμε και τα αστέρια στην κουβέντα μας). Αποστάσεις που διανύονται με το νου, ταξίδια που δεν πραγματοποιήθηκαν, αναμνήσεις πρώτης ανάγκης τοποθετημένες στη βαλίτσα για μια βόλτα στον κόσμο, με λίγα λόγια αποστάσεις είτε νοητές είτε πραγματικές. Ποια απόσταση μπορεί να γεφυρωθεί πιο δύσκολα, η νοητή ή η πραγματική; Ποια είναι αυτή που υπερισχύει της άλλης; Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται λίγο. Ξεκινώντας να δουλεύουμε την παράσταση και ψάχνοντας πάνω στο θέμα «απόσταση», είδαμε ότι πραγματολογικά στο ανθρώπινο σύμπαν έχουν εφευρεθεί δεκάδες τρόποι για να μετρήσεις την απόσταση ενός υποκειμένου από ένα άλλο, μπαίνοντας ωστόσο πιο βαθιά, καταλήξαμε σε μία πιο παράδοξη ίσως αντίληψη: ότι όλες οι αποστάσεις είναι πρωτίστως νοητές ή τουλάχιστον διανύονται νοητικά. Ψιθυρίζουμε για παράδειγμα, κάποια στιγμή στην παράσταση

το τραγουδάκι «Θα σε πάρω να φύγουμε σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη» και ταυτόχρονα συμπληρώνουμε «Καραϊβική, Τζαμάικα, Νησιά Φίτζι, Κανάρια Νησιά», κτλ. Η επιθυμία, ή καλύτερα η «κάψα» και μόνο του «να σε πάρω να φύγουμε», έχει καλύψει μία τεράστια απόσταση και έχει κάνει ένα μεγάλο κύκλο γύρω από όλα αυτά τα μέρη, κι ας μην τα έχουν δει οι ήρωες ποτέ. Ίσως αυτό να είναι και μία προσωπική παρηγοριά για τον καθένα μας, ότι δηλαδή μπορεί να μη διανύσαμε όσα μίλια θα θέλαμε σε ένα κόσμο που τεχνολογικά τα πάντα είναι άμεσα προσβάσιμα, αλλά φαντασιωθήκαμε τόσο γλαφυρά, άγνωστα μέρη που είναι σαν να βρεθήκαμε κάποτε εκεί. Η νοητή απόσταση λοιπόν, σαν κατακλείδα, είναι ίσως και η μόνη απόσταση που καλούμαστε να διανύσουμε στην εποχή μας κι υπάρχει έτσι σοβαρή πιθανότητα ακόμα και να βρεθούμε ανάμεσα στα άστρα. Ο σωστός τόπος και χρόνος είναι αυτό που ονομάζουμε καλό timing. Είναι τελικά, το σωστό timing το μόνο κομμάτι στη ζωή μας, στο οποίο υπεισέρχεται ο παράγοντας τύχη; Για να βρεθείς στο σωστό τόπο την κατάλληλη ώρα ίσως αρκεί ένα απλό βήμα. Το βήμα αυτό εμπεριέχει όλη την έννοια της κίνησης και η αλήθεια είναι πως σχεδόν τα πάντα για να συμβούν πρέπει να κινηθούν και ακόμα καλύτερα, να μετακινηθούν προς κάτι. Η παθητικότητα είναι αυτή που ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες ενός καλού timing και κατά μία έννοια, η τύχη ενέχει κάποια παθητικότητα. Για μας όλα είναι στο χέρι μας ή έστω στο κεφάλι μας.

T

ell us a few words about your new play.

That’s usually a tough question.

Where does one start and where does one finish with that.

Our show started by drawing its inspiration from a quote in Archion by Pentzikis: “A text in which the distances separating people are compared to those separating stars many, many light years away”. That quote was a catalyst for us, since it changed our focus from a project about memory and started us on the road to our current play, which deals with the comparisons one can make between people and stars. We drew most of our material from “Archion”, since that is where we found the first correlation between the sky and the earth and the very special love that Antonis and Anna share.

Our “heroes” passionately struggle to cover the distance between them and are pitted against time in its most dreamlike dimension. We then studied various texts, films and images that moved us (Sylvia Plath, Fabrice Melquiot, Catherine Anne, Isabel Coixet) and realized there was a need for a second story, that of Hannah and Elena, two childhood friends from the same prov-

ince, who later go to nursing school together, only to be separated by war. War is used at this point in its wider, most painful version and not just limited to a specific region. In this case, the space between the characters is covered by the memories they each hold of one another. The common goal of all these lonely figures is to live, to live again, to understand, to break apart and more importantly, break the boundaries of the earthen realm and launch themselves towards the stars.

You talk about meetings that never happened, words that were never told, dates that were cancelled, the Unrealized. Do you think that we are destined to be haunted by all those things that we never did, that never took place?

There is a very fine line separating that which we want and that which we are deprived of and make no mistake, being deprived of something leaves us with a void that will possibly never be filled throughout our lives. However, the very hope of a better life, of the chance to achieve what we want, what we’re after, often makes us push forward, often gives us the power to perform that one leap that carries us beyond our limits and boundaries. In that sense, that which is unrealized possibly exists not as something to be attained, but rather as a point of reference on the edge of the horizon, so as to never lose your way, so as to always keep your sights on the goal. We could say it works like the lodestar works for seamen.

Distances covered by our mind, journeys that were never made, memories placed in a suitcase for a wander around the world, it’s all about distances either real, or imagined. Which distance is harder to cover, that which is real, or that which is imagined?

I think things tend to get a bit complicated here. When we started working on the play and looking into the idea of distance, we saw that in what we understand as the

human world, there are dozens of ways to calculate distance and yet when we delved further, we ended up at a peculiar conclusion. That all distances are primarily and firstly imagined and are covered in a similar way. At one point in the show we whisper the words of “Tha se paro na fygoume, se alli gi se alla meri” (an old greek song, the lyric in question translates to “I will take you away from here, to another land, to other places”) and at the same time we add “Caribbean, Jamaica, Fiji Islands, Canary Islands” and so forth. The need to simply leave the place where you are, has already covered a large distance and has gone to these places already, even though our heroes have not physically been there. Maybe that makes us feel better, the fact that we may have not actually gone to the places we would have liked, but in our heads we have made the journey, we have imagined these destinations so vividly, that it’s as if we had actually been there in the flesh. The imagined distance therefore, is possibly the only distance we are called upon to cover in our age, therefore there is every possibility that we can make it to the stars.

The right place and time, it’s what we call good timing. So is good timing the only part of our lives, where luck comes into play?

To be in the right place at the right time, perhaps only requires a simple step. That step encapsulates the very essence of movement and truth be told for something to happen, it must first move towards something. Being passive minimizes the chances of good timing and if you look at it from a certain perspective, luck is a slightly passive notion. It’s all up to us.

Info *Η παράσταση «Τα Απέχοντα Μυριάδες Μυριάδων Έτη Φωτός ... Άστρα» παρουσιάζεται μέχρι τις 26 Δεκεμβρίου στον Πολυχώρο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων.

The show is on until the 26th of December at the Kentro Elenhou Tileoraseon.

NEWBORN Τρία νέα καταστήματα στην Αθήνα φέρνουν μαζί με την fashion εμπειρία και έναν πολυπόθητο αέρα αισιοδοξίας.

WORDS BY KRISTEL LIAKOU

Three brand new stores in Athens give us a taste of the fashion experience and a much needed sense of optimism.

Collective Store at Kolonaki

Μ

ια ξεχωριστή fashion εμπειρία έρχεται να προσφέρει το νέο κατάστημα Collective που άνοιξε τις πόρτες του στην καρδιά του Κολωνακίου. Ενημερωμένες επιλογές από αγαπημένα brands βρίσκονται συγκεντρωμένα σε ένα χώρο που εντυπωσιάζει με τη σύγχρονη αισθητική και τις αυστηρά fashion γραμμές του. Mix & match συνδυασμοί και urban διάθεση με Converse, G-Star RAW, Scotch & Soda, Guess, Franklin & Marshall, Ted Baker, Juicy Couture, American Vintage.

A ·24·

unique fashion experience is on offer at Collective, that recently opened its doors, right in the heart of Kolonaki. Great selections of favorite brands within a space brimming with a contemporary sense of style. This new concept store favors consumers that are in to mix and matching and gives off a cool, urban vibe. Converse, G-Star RAW, Scotch & Soda, Guess, Franklin & Marshall, Ted Baker, Juicy Couture, American Vintage are just a few of the brands that you’ll find at Collective.

Collective, Patriarchou Ioakim 14 (tel 210- 7235551)

Prime Timers LAB

Τ

ο Prime Timers LAB δημιουργήθηκε στην καρδιά του κέντρου της Αθήνας και καταφέρνει να συνδυάσει το premium streetwear με την urban αισθητική. Στο δρόμο της Πρωτογένους, στου Ψυρρή, μπορείτε να το ξεχωρίσετε από το βιομηχανικό urban design του, αλλά και από την ποικιλία του σε υψηλής ποιότητας εταιρίες streetwear. Μερικές από τις εταιρίες που φιλοξενούνται στο Prime Timers LAB είναι η WeSC, Nudie Jeans, Dr. Martens, Herschel, Komono, Vans, Nike, Gram, Superga, Fred Perry και PCP. Το vintage ποδήλατο της βιτρίνας δεν πωλείται!

T

he Prime Timers LAB, situated in the heart of Athens manages to combine premium streetwear with an urban aesthetic.

From the very first day it hit Protogenous street in Psyrri, it has stood out through its industrial-urban design and also through the high quality streetwear on offer. Some of the labels you can find here include WeSC, Nudie Jeans, Dr. Martens, Herschel, Komono, Vans, Nike, Gram, Superga, Fred Perry and PCP. Τhe vintage bike on the window is not for sale!

Prime Timers LAB, Protogenous 9, Psyrri (tel 210- 3319385)

_kix Concept Stores

Τ

α concept stores _kix μεγαλώνουν την οικογένειά τους ανοίγοντας ένα νέο κατάστημα στο Χαλάνδρι, το οποίο παραμένει πιστό στην urban κουλτούρα των δύο προηγούμενων -αυτών της Γλυφάδας και της Κηφισιάς. Πέρα από συλλεκτικά και επιλεγμένα μοντέλα υπόδησης αγαπητών brands όπως Converse, Converse by John Varvatos, καθώς και Nike, Adidas, Puma, New Balance, Armani Jeans, Asics, Onitsuka Tiger, G-Star RAW, Saucony, ο καταναλωτής βρίσκει limited edition συλλογές, καθώς και t-shirts της Franklin & Marshall, τις αυστραλέζικες sheepskin μπότες Ugg και πλήθος αξεσουάρ. Αποκλειστικότητα: Η νέα συλλογή Converse All Star αφιερωμένη στην οικογένεια “Simpsons”.

T

he _kix concept stores are expanding, opening a brand new store in the Chalandri area, which remains close to the urban culture feel of its “siblings” in Glifada and Kifisia.

Stocking collectible and carefully chosen designs from established brands such as, Converse, Converse by John Varvatos, as well as Nike, Adidas, Puma, New Balance, Armani Jeans, Asics, Onitsuka Tiger, G-Star RAW, Saucony. A customer can also come across limited edition designs here, as well as t-shirts by the likes of Franklin & Marshall, Ugg boots as well a whole host of accessories. Exclusive: The Simpsons Converse All Star collection. _kix, Haimanda Chalandri 19 (tel 210- 6890246)

core

C h r i s t i n a I oa n n i d o u INTERVIEW BY EFI ALEVIZOU Η Χριστίνα Ιωαννίδου άφησε τη Θεσσαλονίκη με σκοπό να ολοκληρώσει τις σπουδές της στο καλλιτεχνικό κόσμημα στο Λονδίνο, να ζήσει και να εργαστεί εκεί. Οι χαρακτηριστικές μάσκες της έκαναν ήδη ένα μικρό γύρο στον κόσμο της μόδας πριν καν αυτή αποφοιτήσει.

Christina Ioannidou left her hometown of Salonika to complete her studies in artistic jewelry in London, as well as work and live there. Her trademark masks, have already made it around the fashion world and she hasn’t even finished her studies yet.

“There are no limits to how fashion can be used”

Τ ·26·

ι συμβολίζει η μάσκα για σας; Η μάσκα κρύβει μεγάλη δύναμη. Μεταμορφώνει, καλύπτει, ομορφαίνει και στολίζει. Η έρευνά μου γύρω από τις μάσκες βασίστηκε στο τι μπορεί να συμβολίζει για αυτόν που την φοράει. Για αυτό και δημιούργησα τη συλλογή “Prosopon”, η οποία αποτελείται από ένα κομμάτι για κάθε υποθετική προσωπικότητα-μούσα. Βλέποντας τις μάσκες και τη διακοσμηση προσώπου μέσα από φυλές και διαφορετικές παραδόσεις, συνειδητοποίησα πόσο μεγάλη δύναμη έχει η κάλυψη και η μεταμφίεση.Την ταυτότητα την οποία χτίζει μέσα στον εκάστοτε κοινωνικό περίγυρο. Όπως έχω αναφέρει και παλαιότερα, η αίσθηση του τι είναι φυσιολογικό είναι διαφορετική για τον κάθε λαό, ίσως και για την κάθε πόλη. Ήθη και έθιμα που ακολουθεί κάποια περιοχή του κόσμου και θεωρούνται φυσιολογικά, συνηθισμένα και βαρετά, είναι ταυτόχρονα πρωτόγνωρα και εντυπωσιακά, άξια εξερεύνησης για κάποιους άλλους λαούς. Πώς θα χαρακτήριζατε τη δουλειά σας; Απορρέοντα αποτελέσματα, άρρηκτα συνδεδεμένα με την έρευνά μου, έτσι θα χαρακτήριζα τα κομμάτια μου. Η δουλειά μου χαρακτηρίζεται κυρίως από ένα συνδυασμό τεχνικών και υλικών που τοποθετούνται μαζί σε ένα σχήμα, ώστε να εκφράσουν συναισθήματα. Δυναμική, πάθος, διστακτικότητα, αμηχανία, ζωντάνια, πυγμή, είναι μερικές λέξεις που περιγράφουν τις μούσες που επέλεξα να αναπτύξω και να «ντύσω» με τη δουλειά μου. Είναι μια εφαρμογή τεχνικών και έρευνας πάνω σε αντικείμενα τέχνης που μπορούν να φορεθούν ή να τοποθετηθούν στον χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και της μόδας. Πού αρχίζει η χρηστικότητα της μόδας και πού τελειώνει; Δεν πιστεύω πως υπάρχει αρχή και τέλος στη χρηστικότητα της μόδας. Μπορεί να έχει πολλές μορφές και παρακλάδια αλλά δεν έχει όρια. Κάποιες προεκτάσεις της μόδας είναι τέχνη, γιατί εφαρμόζονται από καλλιτέχνες και τοποθετούν μια ολόκληρη γενιά σε μια σφαίρα επιρροών και κάποιες άλλες πτυχές της μόδας είναι αυτές που απλά υπάρχουν για να λειτουργούν σαν κάλυψη της καθημερινής ανάγκης για έκφραση και ένδυση. Η μόδα είναι μια γενικότερη έκφραση της κοινωνίας και όχι μόνο στα ρούχα υψηλής ραπτικής και στα περιοδικά. Είναι μια τάση που παίρνει μορφή από την ιστορία και υπάρχει παντού σαν μια οπτική γλώσσα επικοινωνίας. Όσο ο κόσμος αλλάζει μορφή τόσο και η μόδα θα κάνει το ίδιο, και θα είναι πάντα χρήσιμη για να εξυπηρετεί την επικοινωνία μεταξύ των κοινωνικών ομάδων.

Τι σκέφτεστε να σχεδιάσετε στο μέλλον; Αυτή την περίοδο δίνω βάση σε συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες από άλλους χώρους και σχεδιάζω μια συλλογή βασισμένη πάνω σε ένα κοινό θέμα, μια κοινή έρευνα αλλά με ένα διαφορετικό αποτέλεσμα για τον καθένα μας. Αργότερα, θέλω να εστιάσω και στην παραγωγή μια συλλογής πιο εμπορικής που θα μου δώσει την δυνατότητα να δω την αντίδραση της απαιτητικής αγοράς απέναντι σε αυτό. Ποια είναι τα πιο εγκωμιαστικά σχόλια που έχετε ακούσει για τη δουλειά σας και από ποιους; Μέχρι τώρα έχω σταθεί πολύ τυχερή και έχω συνεργαστεί με πολύ μεγάλα ονόματα του χώρου όπως τον Πάνο Γιαπάνη, τον Steven Klein, τους Mert & Marcus, τον Karl Lagerfeld κ.α. Η δουλειά μου έχει συμπεριληφθεί σε περιοδικά όπως η Vogue και το W, όπως και στην εβδομάδα μόδας της Κοπεγχάγης. Έχει προκαλέσει ως τώρα θετικές αντιδράσεις από αναμφισβήτητα έμπειρα μάτια όπως αυτά που προανέφερα. Ο Πάνος Γιαπάνης, ένας άλλος «διεθνής» και καταξιωμένος Έλληνας, χρησιμοποίησε τις μάσκες σας σε κάποιο editorial μόδας. Πόσο χαρούμενη σας έκανε αυτό; Ήταν καταπληκτική στιγμή αυτό το editorial διότι συνέβη ακριβώς μόλις βγήκα από το πανεπιστήμιο και ήταν η πρώτη δημοσιοποίηση της δουλειάς μου. Ήταν ένα πολύ δυνατό editorial στην Vogue Hommes International και μια δουλειά απόλυτα κα-

λόγουστη και εμπνευσμένη. Προφανώς και με έκανε τρομερά χαρούμενη αυτό το γεγονός γιατί η δουλειά και η εμπειρία του Πάνου Γιαπάνη μου άνοιξε αρκετές πόρτες στην μετέπειτα πορεία και εξέλιξη της δουλειάς μου και με έκανε περήφανη για αυτό που μόλις είχα δημιουργήσει.

W

hat does a mask symbolize for you?

A mask holds great power. It transforms, covers, beautifies and decorates. My research on masks, was based on what it symbolizes to the person wearing it. That’s why I created “Prosopon”, a collection that is made up of various pieces, each representing a muse-like personality. Looking at masks and face decorations in general, through various traditions and tribes, I realized how much power these types of decorations and disguises had. They have the power to build a form of identity within each social circle. As I’ve mentioned before, the sense of what is “normal” and “different” is not the same for every part of the world and its people. Traditions that may appear normal, ordinary and boring for one set of people, may seem weird, impressive and worth searching for somebody else.

How would you describe your work?

My work is the result of my research, that’s how I would describe my pieces. It’s defined by a combination of techniques and materials that come together in a shape, so as to express emotion.

Dynamism, passion, hesitancy, vividness and punchiness are some of the words that give you an idea of the muses that speak to me and allow me to create. It’s a matter of applying techniques and research on objects of art that can be worn or placed in the realms of theatre, cinema and fashion.

Where does fashion’s usability begin and end?

I don’t think that there is a real beginning or end to that. It may take on many forms and have plentiful sub-categories, but ultimately it has no limits. Some aspects of fashion touch upon art, since they are applied by artists and place an entire generation within various spheres of influence and other aspects of it just exist to cover an everyday need for expression and attire. Fashion is a general mode of social expression and not just in haute couture and magazines.

It’s a trend that is formulated by history and exists everywhere as a visual language of communication. As the world changes shape, so too does fashion and it will always remain useful as a tool of communication between various social groups.

What are your future design plans?

Right now, I’m focusing on collaborating with artists from other fields and I’m designing a collection based on a common theme, which produces a different result for each of us. Later on, I would like to focus on producing a more commercial collection that will provide me with the opportunity to witness the reactions of a competitive market.

What are some of the more positive remarks you’ve received for your work and where did they come from?

So far, I’ve been fortunate enough to have worked with some really important people in this industry, such as Panos Giapanis, Steven Klein, Mert & Marcus, Karl Lagerfeld and many others. My work has been highlighted in publications such as Vogue and W, as well as being a part of the Fashion Week in Copenhagen.

Panos Giapanis, another “international” and established Greek, used your mask in an editorial of his. How happy did that make you?

It was a wonderful moment, because I’d just come out of university and it was the first time my work had ever been published. It was a very strong editorial for Vogue Hommes International, with a superb sense of style and so inspiring. It was obviously a great moment for me since being highlighted by Panos Giapanis opened a lot of doors for me and made me really proud of what I had created.

Christina EConomou INTERVIEW BY KRISTEL LIAKOU Γιατί τα media ασχολούνται εντατικά μαζί της και γιατί να θέλει κάποιος να διαβάσει μια συνέντευξη της Ελληνίδας σχεδιάστριας, Χριστίνας Οικονόμου; Θα έλεγε κανείς πως, οι προοδευτικές αλλά διαχρονικές συλλογές της και η επιμονή της, σε συνδυασμό με την πολυπολιτισμική κουλτούρα της (ζει ανάμεσα σε Γαλλία και Ελλάδα) διαγράφουν το μέλλον της στη βιομηχανία της μόδας.

Why would someone want to read the interview of the young designer, Christina Economou and what is the reason the fashion media are on her tail for a while now? You could say that her progressive but timeless collections, coupled with her multinational sense of culture (she lives between France and Greece) and perseverance, paint an image of the bright future that awaits her in the fashion world.

“The kind of woman I see wearing my clothes, is very confident and doesn’t limit herself”

Π ·28·

είτε μας λίγα λόγια για τη σχέση σας με την μόδα και τι ήταν τελικά αυτό που σας έκανε να θέλετε να ασχοληθείτε με το σχέδιο μόδας; Πάντα με ενδιέφεραν οι τέχνες. Θυμάμαι, όταν ήμουν 15 σε ένα ταξίδι με τους γονείς μου, είχα πάει σε μια ιστορική έκθεση μόδας, στην οποία δινόταν έμφαση κυρίως στα κοστούμια. Με είχε συνεπάρει η εξέλιξη του σχεδίου μόδας, των υφασμάτων, των λεπτομερειών! Όταν τελείωσα το σχολείο, γράφτηκα στο Parsons στο Παρίσι. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής μου, ερωτεύτηκα το Παρίσι και την κουλτούρα που απέπνεε. Προκειμένου να παραμείνω εκεί άλλαξα πανεπιστήμιο (καθώς τον δεύτερο και τρίτο χρόνο μου στο Parsons θα έπρεπε να τον κάνω στη Νέα Υόρκη) και μεταφέρθηκα στο Istituto Marangoni. Αποφοίτησα το 2011 και με τη συλλογή που είχα ετοιμάσει, κέρδισα το International Award στο London Graduate Fashion Week! Στη συνέχεια δούλεψα για τον Giambattista Valli και ταυτόχρονα ως ανταποκρίτρια της Ελληνικής Vogue στο Παρίσι. Το 2013 μετά από σκέψη αποφάσισα να γυρίσω πίσω στην Αθήνα και να ξεκινήσω κάτι δικό μου. Τι χαρακτηρίζει τη δουλειά σας; Τείνω να μην δίνω μεγάλη έμφαση στα trends. Εννοείται πως παρακολουθώ τις τάσεις και τα shows και έχω κάποιους αγαπημένους σχεδιαστές που με εμπνέουν, αλλά προσπαθώ να μένω πιστή στη δική μου αισθητική, η οποία χαρακτηρίζεται από τη μόνιμη μου προσπάθεια να δίνω μια ανανεωμένη –αν θέλετε– ερμηνεία στα basic items και να τα εξελίσσω. Βλέποντας κανείς τις συλλογές μου, καταλαβαίνει πως έχω μεγάλη αγάπη για τα μεταξωτά υφάσματα τα prints και τα διαφορετικά textures.

Πώς είναι να μοιράζετε τη ζωή σας ανάμεσα σε Γαλλία και Ελλάδα και ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ τους, όσον αναφορά την ανταπόκριση που έχουν οι δημιουργίες σας; Το Παρίσι με την Αθήνα διαφέρουν αρκετά σαν πόλεις, αλλά και οι δύο, με διαφορετικό τρόπο η κάθε μια, έχουν τρομερή επιρροή πάνω μου. Τις αισθάνομαι και τις δύο σαν «σπίτι» μου. Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από μια ηλιόλουστη μέρα στο Παρίσι, να περπατά κανείς από το Marais προς τον Σηκουάνα και το νησάκι του Saint Louis, να κάθεσαι και να απολαμβάνεις τη θέα, τις μυρωδιές και τους ανθρώπους. Από την άλλη στην Αθήνα πραγματικά απολαμβάνω τις βόλτες στο κέντρο της πόλης όπου συμβαίνουν παράλληλα χιλιάδες πράγματα όπως παζάρια, street performances, μυρωδιές από μπαχάρια. Με ενθουσιάζει αυτή η πολυάσχολη πραγματικότητα που έχει. Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή, στη μέχρι τώρα πορεία, της καριέρας σας; Μια από τις σημαντικότερες στιγμές για εμένα, ήταν όταν κέρδισα το βραβείο στο London Graduate Fashion Week. Μετά από την απονομή μου έλαβα αρκετή προσοχή από τον Τύπο με άρθρα σε περιοδικά όπως στη Vogue και στο L’Officiel, καθώς και σε διάφορες ιστοσελίδες όπως αυτή της Vogue.it και του Telegraph. Είναι ακόμη νωρίς να πω κάτι υπερβολικό για την καριέρα μου ως designer. Τα καλύτερα έρχονται! Οι συλλογές μου, είναι ακόμα αρκετά καινούργιες αλλά ευελπιστώ πως μια μέρα θα αναγνωριστούν στον ευρύτερο χώρο της μόδας. Περιγράψτε μου το προφίλ της γυναίκας που φοράει τα ρούχα σας. Η γυναίκα που οραματίζομαι να φορά το ρούχα μου, είναι μια πολύ σίγουρη για

τον εαυτό της και χωρίς όρια. Θέλει να αισθάνεται καλά σωματικά και ψυχικά με ό,τι φοράει, είτε είναι πρωί είτε είναι βράδυ. Σημαντικό είναι να μπορεί να εκφράζεται μέσω των ρούχων της κάθε στιγμή, χωρίς περιορισμούς. Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο σχεδιαστή που θέλει να ξεκινήσει την καριέρα του στην Ελλάδα; Νομίζω πως το «κλειδί» είναι η επιμονή. Είναι πολύ εύκολο να απογοητευτεί κανείς, όταν υπάρχουν τόσοι πολλοί νέοι και ταλαντούχοι σχεδιαστές εκεί έξω προσπαθώντας να κάνουν το ίδιο, να «χτίσουν» ένα όνομα για τη δουλειά τους. Χρειάζονται χρόνια προκειμένου να γίνει κανείς αναγνωρίσιμος και να καθιερώσει τον εαυτό του στο χώρο αυτό θέλει πολύ δουλειά, αποφασιστικότητα και ένα σταθερό στόχο. Βέβαια υπάρχει μεγάλη διεθνής υποστήριξη πια, από το Βρετανικό συμβούλιο και το CFDA για νέους σχεδιαστές, σε πόλεις όπως το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη Αυτοί οι οργανισμοί παρέχουν μεγάλη βοήθεια στα νέα ταλέντα, τα οποία τα αναδεικνύουν μέσα από εμπορικές εκθέσεις, εκδηλώσεις κ.α. Πού φαντάζεστε τον εαυτό σας σε πέντε χρόνια από τώρα; Στην Αθήνα! Με μια ακόμη ισχυρότερη ταυτότητα στο χώρο της μόδας, καθώς και με παρουσία σε διεθνή καταστήματα. Ιδανικά θα ήθελα να ανοίξω και μια μπουτίκ στο Παρίσι, αλλά προς το παρόν προτιμώ να χτίσω την επιχείρηση μου βήμα-βήμα και να αποκομίσω ότι περισσότερο μπορώ την κάθε στιγμή αυτής της διαδρομής. Για τώρα, προσπαθώ να εστιάσω στην εξέλιξη των συλλογών μου, δημιουργώντας γερές βάσεις για την επιχείρηση μου.

T

ell us a few things about your relationship with fashion and what was it that finally pushed you towards fashion design?

I was always interested in the arts. I recall being on a trip with my parents when I was 15 years old and attending this historic fashion exhibition, that focused on costumes. I was mesmerized by the evolution of fashion design, of fabrics and details!

When I finished school, I enrolled in Parsons, in Paris. During my time there, I fell in love with the city and its culture. I switched universities just so I could stay there (since for my second and third year in Parsons, I would have to have gone to New York) and transferred to Instituto Marangoni. I graduated in 2011 and with the collection I had created, I won the Internatinal Award at the London Graduate Fashion Week.

I then worked next to Giambattista Valli, while also working as a correspondent for the Greek edition of Vogue. In 2013, after much thought, I decided to head back to Athens and start something of my own.

What is the defining characteristic of your work?

I tend not to look at trends too much. I obviously keep an eye on them and I do have some favorite designers that inspire me, but I try and remain true to my own sense of style, which is defined by my constant desire to redefine “basic items” and evolve them. If you look at my collections, you can see that I really love silk materials, prints and various textures.

What’s it like splitting your life between France and Greece and what are the differences between then, inasmuch as how they affect your designs?

Athens and Paris are two very different cities, but both of them exert a great influence on me. Both of them feel like home to me. There are few things better than a sun soaked day in Paris, a walk taking in Marais, the river Seine and the little island of Saint Louis, enjoying all the images, smells and people. On the other hand, I really enjoy walking in downtown Athens, where thousands of things happen all at once, street fairs, street performers, the smell of spices hanging in the air. I always find this busy sense of reality so exciting.

What has been your finest moment so far?

Winning the International Award at the London Graduate Fashion Week, was obviously a great moment for me. Soon after winning it, I started to garner attention from publications such as Vogue and L’Officiel, as well as websites like Vogue.it and The Telegraph. I think it’s too early to say that much about my career so far. The best is yet to come! My collections are still pretty new, but I hope that one day they’ll be recognized in the world of fashion.

Describe the kind of woman that you would want to wear your creations.

The woman I can see wearing my clothes is very confident and doesn’t limit herself.

She wants to feel good about herself both on the inside and the outside, with what she chooses to wear, whether it’s day or night.

It’s important that she can express herself through her clothes at any moment, without limitations.

What would you advise a new designer that wants to start a career in Greece?

I think the key to it all is perseverance. It’s so easy to be disappointed, as there are many young, talented designers out there that are trying to do the same and build a name for themselves. It takes years to build a recognized profile and it needs a lot of work, determination and a steady goal. There is a lot of international support for young designers these days, from

the British Council and CFDA, in cities like New York and London. These organizations provide a lot of help, highlighting local talent at trade expos and other such events.

How do you imagine yourself five years from now?

In Athens! With an even stronger identity in the fashion world and with a definite presence in international stores. I would ideally like to open a boutique in Paris, but for now I’m happy to continue building my business step by step and hope to gain as much as I can from this experience. For now, I’m trying to focus on the evolution of my collections, creating strong foundations for my business profile.

ABCENSE INTERVIEW BY KRISTEL LIAKOU Τα παπούτσια Abcense υπογράφει το σχεδιαστικό δίδυμο από την Ταϊβάν, Jhuosan Wang και Yoyo Pan. Η φιλοσοφία πίσω από το brand βασίζεται σε επιρροές από την ανατολική κουλτούρα και συγκεκριμένα από το “blank-leaving”, μια τεχνική της ανατολικής ποίησης και τέχνης. Από τις σελίδες περιοδικών όπως τα Harper’s Bazaar, Elle και την ιταλική και βρετανική Vogue, την Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου σήμερα μιλούν στο ΟΖΟΝ Raw.

Θ ·30·

α μπορούσατε να μας πείτε τι σας έκανε να ασχοληθείτε με το σχέδιο μόδας και ειδικότερα με τα παπούτσια; Yoyo: Έκανα το bachelor μου στο RMIT, στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, πάνω στο σχέδιο μόδας, και δούλευα στην ανάπτυξη προϊόντος στη βιομηχανία του έτοιμου ενδύματος. Όλα ήρθαν φυσιολογικά. Ήταν 2007 και είχα μεγάλο πρόβλημα να βρω παπούτσια που μου άρεσαν, οπότε άρχισα να φτιάχνω δικά μου πρόχειρα σχέδια με παπούτσια. Μια μέρα λοιπόν, ξύπνησα ανάμεσα σε στοίβες από τέτοια σκίτσα. Ήταν τόσα πολλά και διασκορπισμένα παντού μέσα στο δωμάτιο, σε σημείο που δεν μπορούσα να περπατήσω. Εκεί κατάλαβα ότι ήρθε η στιγμή που έπρεπε να πάρω μια απόφαση, είτε να τακτοποιήσω το δωμάτιο μου είτε να ξεκινήσω την πορεία μου σχεδιάζοντας παπούτσια. Φυσικά το δεύτερο μου ακουγόταν πολύ πιο εύκολο.

Jhuosan: Την πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με το σχέδιο υποδημάτων ήταν σε ένα σχεδιαστήριο. Το πώς διαμορφώνεται το παπούτσι ανάλογα με την εποχή και την κουλτούρα, μου κίνησε την προσοχή. Συνειδητοποίησα πως το κάθε σχέδιο κουβαλάει πάνω του μια ιστορία. Οι άνθρωποι διαλέγουν αξεσουάρ και παπούτσια ως μέσο έκφρασης. Τι κάνει τα παπούτσια Abcense «ξεχωριστά»; Η δυναμική άλλα κομψή σιλουέτα και το ιδιαίτερο τακούνι που ταιριάζει με όλα τα στυλ, από μοντέρνα έως κλασσικά. Θα λέγαμε πως δημιουργούμε αντικείμενα τέχνης χρησιμοποιώντας τα καλύτερα υλικά, προσαρμοσμένα για περπάτημα.

Πώς περιγράφετε την τρίτη σας συλλογή για την Άνοιξη/Καλοκαίρι 2015; Η τελευταία μας συλλογή είναι εμπνευσμένη από πράγματα που υπάρχουν, άλλα δεν μπορούμε να τα δούμε, να τα

Abcense is a footwear brand based in Taipei and created by designer duo Jhuosan Wang and Yoyo Pan. The philosophy behind the brand, is inspired by Oriental culture and the concept of “blank-leaving”, a technique used in Oriental poetry & art. Hosted in Harper’s Bazaar, Elle, Italian and British Vogue, Abcense had been part of London Fashion Week SS15 and we are honored to be able to talk with them.

ακούσουμε ή να τα αγγίξουμε. Το βασικό υλικό είναι το δέρμα, το σχήμα και το χρώμα είναι λιγότερο σκληρά αυτή τη φορά, αν και οι χαρακτηριστικές μας λεπτομέρειες συνεχίζουν να υπάρχουν. Τα κοψίματα κάνουν τη διάφορα, χαρακτηρίζοντας τη συλλογή ανεπιτήδευτη. Με τι κριτήρια σχεδιάζετε κάθε φορά; Στην αρχή ξεκινήσαμε με κάποια πρόχειρα σκίτσα. Προσπαθήσαμε να εκφράσουμε, οτιδήποτε είχαμε αγγίξει, γευτεί, δει και αισθανθεί, μέσα από την πρώτη μας συλλογή. Όλα αυτά πλέον είναι ο πυρήνας κάθε νέας συλλογή, σε μια προσπάθεια να αποτυπώνουμε πώς αισθανόμαστε και τι συνέβαινε γύρω μας κάθε φορά. Επιπροσθέτως, λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψιν μας τις προτιμήσεις των ίδιων των πελατών μας. Εξίσου σημαντικό είναι, πως μέσα από την διαδικασία της μορφοποίησης των παπουτσιών μας, συναναστρεφόμαστε με πολλούς διαφορετικούς επαγγελματίες, οι οποίοι εκφράζοντας τη δική τους άποψη, μας βοηθούν να σκεφτόμαστε έξω από τα δικά μας όρια. Ποιο είναι για εσάς το μεγαλύτερο, μέχρι στιγμής, επίτευγμα στη μέχρι τώρα πορεία σας; Είμαστε περήφανοι που από τη δεύτερη κιόλας συλλογή μας προμηθεύουμε 16 καταστήματα σε όλο τον κόσμο, κυρίως γιατί αναπτύσσουμε μια σταθερή σχέση με το κοινό και τους προμηθευτές μας.

Ακόμα ένα σημαντικό γεγονός, είναι πως συμπεριληφθήκαμε στη λίστα με τους ταλαντούχους σχεδιαστές της Ιταλικής Vogue. Πώς καταφέρνετε να ισορροπείτε τη δημιουργικότητα με το εμπορικό κομμάτι του επαγγέλματος; Οι πελάτες μας και τα σχόλιά τους, παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο σε αυτό το κομμάτι. Όταν σχεδιάζουμε, το 40% του σχεδίου προσαρμόζεται στην ανάγκη του κοινού μας για άνεση και αισθητική, χωρίς όμως αυτό να επηρεάζει τη βασική δομή του παπουτσιού που πρεσβεύουμε. Ένα 30% ανήκει στο τι θέλουμε εμείς να είναι

η κεντρική ιδέα- τάση, που θα μας αφήσει να μορφοποιήσουμε την αρχική ιδέα και το υπόλοιπο 30% είναι ο συνδυασμός των παραπάνω. Τι υλικά χρησιμοποιείτε; Υπάρχει κάποιο υλικό που θα θέλατε να γνωρίσετε περισσότερο; Χρησιμοποιούμε κάθε τύπο δέρματος, ABS πλαστικό, PU forming, καουτσούκ και μέταλλο για να ισορροπήσουμε το στοιχείο της φύσης με το τεχνητό. Αυτή τη σεζόν χρησιμοποιήσαμε πολύ το ημιδιαφανές τακούνι και το ανάγλυφο δέρμα. Ποιος θα θέλατε να φοράει τα σχέδια σας; Θα θέλαμε να δούμε τη Μαρίνα Αμπρά-

C

ould you tell us, a bit about your background and what inspired you to start designing shoes?

Yoyo: I did my bachelor of fashion design at RMIT University in Melbourne, and worked as a product developer in the ready-to-wear industry. It all happened quite naturally: It was 2007, I was having a really hard time finding shoes I liked on the market, so I started making some random sketches of my ideal shoes and the whole thing became my very own visual diary. One day I woke up in a pile of sketches, they were everywhere, scattered all over the floor to the extent that I could hardly walk in the room. At that moment I knew that it was about time to make a decision to either tidy up my room or start my footwear design career. The second option was much easier.

Jhuosan: The first time I came across shoe design was in a design studio. The history of how shoes changed through time and the culture behind it all really got my attention. I realized that all types of shoes came with some interesting stories concerning the relationship between time, space and the wearer. People tend to choose accessories to express themselves and interestingly, their choices are often related to these stories.

What makes Abcense Shoes “unordinary”?

The strong yet elegant silhouette and the sculptured heel that matches all types of looks, from contemporary to classic, the structure of our shoes that are carefully constructed using the finest materials, in order to create real works of art which perfectly adapt to the movement of the feet.

μοβιτς να φοράει ένα ζευγάρι μαύρα Shoebill. Είναι ένα ασυνήθιστο μοντέλο και μας θυμίζει, τον τρόπο που αυτή αμφισβήτησε το όριο του σώματος και του μυαλού. Τι θα θέλατε να έχετε πετύχει στο χώρο της μόδας σε 5 χρόνια από τώρα; Η βασική μας επιδίωξη είναι να ωριμάσουμε σταθερά και να δημιουργήσουμε γερούς δεσμούς με το χώρο της μόδας. Θα θέλαμε να δημιουργήσουμε μια σειρά με αντρικά παπούτσια και μια με αξεσουάρ και οι άνθρωποι που θαυμάζουμε να απολαμβάνουν να φορούν τα σχέδιά μας.

How do you describe your third collection, Spring/Summer 15?

Our latest collection is inspired by things that exist without being seen, touched, or heard and explores the connection between what is unseen and the very sense of existence. Design and color selection are softer than in some of our previous collections, but delicate details remain. It’s a playful and rule bending collection, an experiment of our vision and senses in general.

What criteria do you use when you design new shoes?

We started with some random sketches. We tried to collect everything we’d seen, touched and tasted, and express feeling though forms and shape, to honestly record how we felt and what was happening around us. All of that became the core of the collection. We

“I would like to see Marina Abramovic wearing a pair of black shoebill” also used our buyer/customer preferences as the basis for the design criteria when it came to fitting and sample altering. Our shoes combine delicate hand-made skills with the molding process itself and we very much enjoyed experimenting with people from different fields, providing us with a platform to think outside the box.

What do you consider your biggest achievement?

Since our second collection came out , we’ve been fortunate enough to have 16 stockists worldwide, while we’ve also been selected as one of the leading talents in our field by Italian Vogue. However, what’s most important to us, is our ability to maintain a stable relationship with our buyers, agents and suppliers.

How do you balance commercial success with your need for creativity?

Customer and buyer feedback is important to us; 40% of our collection is a matter of adapting the wearer’s need for comfort as well his aesthetic sense into the shoe’s design.

30% of it reflects seasonal highlights, which allows us to experiment with original ideas and the remaining 30% is a combination of the above.

What materials do you use and are there any you wish to explore further?

We use all types of leather, ABS plastic, PU forming, as well as rubber and metal to balance out the usage of natural materials and those that are man made.This season we used lots of semitransparent heels and injected fillers underneath our leather uppers, in order to create a unique embossed effect.

Who would you like your shoes to be worn by?

I would like to see Marina Abramovic wearing a pair of our black Shoebills. It’s a shoe that has a very unique shape, which reminds me of the way she challenged the limits of her body and mind.

What do you hope to have achieved in the industry in 5 years from now?

We hope abcense can grow steadily, develop men’s shoes and an accessory line in the next few seasons, and we hope that people we admire will enjoy wearing our creations.

The Soul of the Fabric We zoom in on the fabrics and jackets for this winter.

The texture, synthesis and feel of them.

These pieces will be the finishing touches of your look.

Shot by Haralampos Giannakopoulos

路33路

LEFT: A.L.E.

RIGHT: Khujo (New Cult)

LEFT: CYCLE (Shop & Trade)

RIGHT: FRANKLIN & MARSHALL (Folli Follie Group)

LEFT: WeSC (WeSC BB)

RIGHT: BMW Motorsport x PUMA (Sportswind SA)

TA K I S T S A N T I L I S interview/WORDS BY Efi Alevizou = SHOT by haralampos GIANNAKOPOUILOS Ο Τάκης Τσαντίλης έχει συνυφάνει το όνομά του με την απεικόνιση της εγχώριας και της διεθνούς μόδας, έχει «ντύσει» την κούκλα και τον κούκλο σε άπειρα editorial της χρυσής εποχής των εντύπων και έχει αφήσει το καλπάζον πνεύμα του να εμπνεύσει και να παρακινήσει την αισθητική της ίδιας εποχής από τη θέση του style editor. Σήμερα, ως φωτογράφος πλέον, ποντάρει στην ψηφιακή προσέγγιση των πραγμάτων και στην αναδόμηση, η οποία όμως θα έρθει μόνο μέσω αποδόμησης.

Takis Tsantilis has connected his name with national and international fashion, has dressed up countless editorials from the golden age of magazines and has allowed his galloping spirit to influence the aesthetics of that time from his position as a style editor. Now a photographer, he relies on the digital approach to things and a sense of reconstruction, something however that can only come about through deconstruction.

“This era has yet to leave its mark.

I really want to see something new in fashion”.

Γ ·38·

εννήθηκα Αθήνα, μεγάλωσα Αθήνα. Εδώ, Athens, Greece» λέει ο Τάκης ξεκινώντας μια αντιστροφή στον χρόνο, από το τώρα προς το κάποτε, τότε που η ιστορία ενός ανθρώπου με υψηλή αισθητική και καινοτόμα ματιά ξεκινούσε. «Έχω μία αδερφή, άλλο πράγμα από μένα, είναι μια σοβαρή γυναίκα, γιατρός». «Κι εσύ σοβαρός είσαι» του λέω. «Προσπαθώ να είμαι σοβαρός επειδή στην ουσία είμαι πολύ παρορμητικός και πολύ καλοπροαίρετος σε δόσεις αφέλειας» απαντάει και συμπληρώνει: «Δεν μου περνάει από το μυαλό ότι κάποιος έχει αρνητικές προθέσεις απέναντί μου. Η αγένεια και το bitchiness μου προκαλούν αποστροφή. Δεν θέλω να συναναστρέφομαι ανθρώπους με κακή συμπεριφορά, είναι χάσιμο χρόνου. Χάνεις την εμπιστοσύνη σου στο ανθρώπινο είδος και αρχίζεις και θωρακίζεσαι. Από την άλλη βέβαια, σιγά σιγά μαθαίνεις να βρίσκεσαι σε εγρήγορση. Δεν είσαι τόσο χύμα, δεν δείχνεις τα χαρτιά σου με τη μία, δεν είσαι εύκολος στόχος. Δεν με ενοχλεί κάποιος να είναι φιλόδοξος, με ενοχλεί να είναι φτηνιάρης, να είναι άκαρδος». Τα βάζει με τον σύγχρονο κόσμο και με τη στυγνή φιλοδοξία που στερείται ταλέντου. «Παλιά ξέραμε ότι θα αποδείξεις τι αξίζεις και ο καλός εργοδότης θα σου πει μπράβο. Σήμερα είναι άλλες οι συνθήκες. Για παράδειγμα, αυτό που έκανε ο Bernard Arnault στον Galliano ήταν ποταπό. Δεν πετάς ένα τέτοιο ταλέντο από το παράθυρο επειδή δυο τρελοί τον βρίσανε. Τώρα βρέθηκε ένας άλλος άνθρωπος, ο Renzo Rosso στον Margiela, που όχι μόνο του δίνει δουλειά αλλά τον παραδέχεται και ως ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα. Ε, στην Ελλάδα αυτό δεν θα συνέβαινε ποτέ. Κανείς δεν λέει μπράβο

σε κανέναν. Εγώ το έχω ζήσει αυτό, έτσι ακριβώς» δυσανασχετεί φτάνοντας με μία φράση στη ρίζα του κακού: «Μικροπρέπεια και κακό μάνατζμεντ. Για αυτό έχουμε φτάσει εδώ που έχουμε φτάσει στη χώρα μας». Αφηγείται το παρελθόν του κάνοντας ενδιάμεσες στάσεις σχολιασμού της καθημερινότητας, προβαίνοντας σε συμπεράσματα που η πολυετής εμπειρία του στον χώρο της μόδας του έχει χαρίσει απλόχερα. «Πήγα σε δημόσιο σχολείο, στη Δάφνη. Πολύ bullying στο σχολείο. Στην Αθήνα του ’60 και του ’70 δεν ήταν εύκολα αποδεκτό να είσαι gay. Με αποτέλεσμα, να κλειστώ στον εαυτό μου για να προστατευτώ και από ένα εξόχως χαρούμενο και επικοινωνιακό παιδάκι, να γίνω πιο κλειστός και πιο διστακτικός. Ήθελα πολύ να ασχοληθώ με την ψυχολογία αλλά λόγω της πολύ άσχημης εμπειρίας από το ελληνικό σχολείο εκείνης της εποχής, με το παιδαγωγικό σύστημα-μπαμπούλας, τις σφαλιάρες, τις αποβολές και όλα αυτά τα αντιπαιδαγωγικά συστήματα, κατέληξα στη σχολή Βακαλό. Ήθελα κάτι πιο αλέγκρο και φιλικό ως προς εμένα. Εκεί βρήκα τον κόσμο που μπορούσα να συνεννοηθώ. Πάντα όμως με ενδιέφερε η μόδα. Από τα δεκατέσσερα μου. Άλλοι διάβαζαν κόμικ και σούπερ ήρωες και εγώ διάβαζα Elle, κάτι Vogue που έπεφταν στα χέρια μου από αριστερά και δεξιά. Αυτοί ήταν οι δικοί μου ήρωες. Οι φωτογραφήσεις του Avedon, του Irving Penn, του Guy Bourdin».

DJing και Styling Αγκαζέ

«Τη δεκαετία του ’70 υπήρχε το περιοδικό Γυναίκα, ο Ταχυδρόμος και το Πάνθεον, δεν υπήρχαν επιλογές. Από την άλλη πιστεύω ακράδαντα ότι η μόδα είναι συ-

νυφασμένη με το extravagance, δεν με ικανοποιεί το λίγο πιο κάτω, το λίγο πιο κάπως, το λίγο πιο μεσοαστικό». Κάπου εκεί, ανάμεσα σε μόδα και αναζήτηση έκφρασης ήρθε και το djing. «Με τον φωτογράφο Τάκη Διαμαντόπουλο είμαστε φίλοι από το θρυλικό κλαμπ Trip της Πλάκας. Στο κλαμπ Εργοστάσιο, επί της λεωφόρου Βουλιαγμένης έπαιζα μουσική εγώ. Μεταξύ Βακαλό και καριέρας στη μόδα, από το 1978 έως το 1985, έπαιζα μουσική σε κλαμπ. Ήμουν Dj επίσης στο Paramount ένα πιο πριβέ κλαμπ, εκεί που μετά έγινε το Bora Bora, στην οδό Σούτσου. Ήταν όλοι εκεί, από τον Μπίλι Μπο μέχρι την Παλόμα Πικάσο. Μια εποχή σε έκρηξη. Η εποχή του Studio 54 στη Νέα Υόρκη, του Pallas στο Παρίσι, του Heaven στο Λονδίνο. Ο κόσμος ήθελε. Όλη η απελευθέρωση που έφεραν τα 70s τότε κορυφωνόταν«. «Η εποχή αυτή τελείωσε με το Εργοστάσιο, το 1984-1985, όταν ήδη είχα αρχίσει και συνεργαζόμουν με τον Άρη Δαβαράκη στο περιοδικό Πρόσωπα, το πρώτο αντισυμβατικό περιοδικό της Ελλάδας. Οι φωτογράφοι που δούλευαν εκεί ήταν ο Τάκης Διαμαντόπουλος, ο Χάρης Χριστόπουλος και ο Κώστας Κουτάγιαρ. Αυτό δεν κράτησε πολύ δυστυχώς, δύο χρόνια με το ζόρι αλλά αυτό μου έδωσε την ώθηση να προτείνω στον Άρη Τερζόπουλο να φτιάξει ένα αντρικό περιοδικό, παράλληλα με το γυναικείο (Γυναίκα) και έτσι έγινε το Men το 1986. Μου λέει «Καλά και πώς θα είναι αυτό το περιοδικό;». «Θα φτιάξω ένα dummy και θα δεις πώς θα είναι» του λέω. Πήγα με το dummy λοιπόν και τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Τον ένα μήνα βγήκε το Men, τον επόμενο βγήκε το Κλικ. Συστεγαζόμασταν στο ίδιο κτήριο. Φραγκοκκλησιάς 7. Εκεί άρχισαν όλα»

θυμάται με λάμψη στα μάτια. Μαγικές στιγμές της προ-90s εποχής, φώτα κάμερες πάμε, τα πρώτα Top Model, ανοιχτά αυτοκίνητα και ανοιχτά κλαμπ στην παραλιακή, οι φωτογράφοι-ήρωες, οι μπάρμεν-αντικείμενα του πόθου, η μόδα σε μια φαντασμαγορική περιδίνηση γκλάμουρ και εκτροχιασμού.

Η Ξέφρενη Πορεία των 90s

«Το 1987 άρχισαν τα πρώτα editorials. Ήμουν στο Men αλλά με δανειζόταν και το Κλικ, έκανα πάρα πολλά εξώφυλλα για το Κλικ με τον Κουτάγιαρ. Ήταν η εμμονή του ρηξικέλευθου σέξι και δώσ’ του εμείς να σκίζουμε τα καλσόν πάνω στα μοντέλα για να προκαλέσουμε τα άγρια ένστικτα, δώσ’ του να χτυπάμε την αμπαρωμένη πόρτα των νοικοκυραίων με προκλητικές πόζες ημίγυμνων κοριτσιών στα εξώφυλ-

λα. Δυστυχώς όμως, μόνο εκεί μείναμε. Στο σέξι. Δεν προχωρήσαμε πιο κάτω. Και ενώ μεσουρανούσαμε τότε, δυστυχώς δεν καταφέραμε να πάμε πιο κάτω». «Θεωρώ ότι περιοδικά μόδας στην Ελλάδα, δεν υπήρξαν. Υπήρξαν περιοδικά για τη μάζα. Χρηστικά περιοδικά, όχι περιοδικά άποψης. Βαρέθηκα να ακούω τη φράση «Αυτό ποιος το φοράει;». Η μόδα προτείνει, δεν ακολουθεί, τα editorials μόδας δεν αντιγράφουν τα ντυσίματα του κόσμου στο δρόμο, το αντίθετο συμβαίνει. Αλλιώς έχει χαθεί το παιχνίδι. Και στην Ελλάδα αυτό νιώθω, ότι το παιχνίδι χάθηκε σε σχέση με τη μόδα» συνεχίζει ο Τάκης, ο οποίος μετά από style director στo περιοδικό Life & Style εγκατέλειψε την προσπάθεια να επιβάλει τη δική του -μη πελατειακή- αισθητική και έτσι απομακρύνθηκε εκούσια από το τερέν.

Το Σήμερα και η Ασαφής του Σαφήνεια

«Τα επόμενα 5-6 χρόνια τα άφησα όλα πίσω και έκανα ταξίδια ανά τον κόσμο με μια κάμερα στο χέρι. Το 2011 έκανα μια έκθεση από ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη. Κάποια στιγμή είμαι μπροστά στα γραφεία της Lehman Brothers, λίγο πριν την κρίση, το 2007 και όλα τα κάδρα είναι η αντανάκλαση των digital διαφημιστικών μηνυμάτων που έτρεχαν στις προσόψεις του κτηρίου. Σαν μια διαίσθηση, ότι αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι μόνο corporate, ότι θα αλλάξει το σκηνικό, άρχισα να φωτογραφίζω με μανία. Και έτσι έγινε αυτή η έκθεση». Μετά την αποδόμηση έρχεται η αναδόμηση και αυτό είναι το έργο που δουλεύει εδώ και καιρό, φωτογραφίζοντας αποσπάσματα φθαρμένων τοίχων που αναπαλαιώνονται. Η μεταμόρφωση, η

ροή είναι το modus vivendi του. «Είναι μια περίοδος που δεν έχει δώσει ακόμα το στίγμα της. Θέλω να δω κάτι πραγματικά καινούργιο στη μόδα. Στα 60s είχαμε το μίνι. Στα 70s είχαμε τους χίπις και την ψυχεδέλεια. Στα 80s έρχονται οι Γιαπωνέζοι και οι Comme des Garçons και φέρνουν τα μέσα έξω, τα πάνω κάτω, την αποδόμηση. Ταυτόχρονα έρχεται και το πανκ. Τα 90s το μίνιμαλ. Μετά το 2000 δεν έχει κάτι νέο φανεί. Μου αρέσει πάρα πολύ το Instagram, ο αυθόρμητος και δυναμικός χαρακτήρας του. Το print δεν έχει μέλλον, χωρίς να κάνω φυσικά τον προφήτη».

“Fashion proposes, it never follows, fashion editorials don’t follow what people are wearing in the street, the street follows the fashion editorials. Otherwise the game is lost. And that’s what I feel about Greece. That the game has been lost, when it comes to fashion”

I

was born in Athens, I grew up in Athens.

Here, in Athens. In Greece” says Takis as he starts his journey into the past, all the way back to the time when this man, who holds such a forward thinking outlook on things, was first starting out. “I have a sister, who is completely different from me, she’s a serious lady, a doctor”. “You’re serious too”, I remark. “I try and be serious because I’m basically a spur of the moment type of person and rather naïve”, he remarks, before adding that “I don’t even think that someone might have negative intentions towards me.

Rudeness and bitchiness are such a turn-off for me. I don’t want to have to do with people that have a bad attitude, it’s just a waste of time. It makes you lose your faith in people and you start building walls. On the other hand of course, you learn to be on your toes.

You’re not as laid back, as willing to show you hand, you’re not an easy target. I don’t mind someone who is ambitious, it just gets me when people are cheap and heartless”.

He takes on the modern world and cold ambition that has no talent to back it up.

“In the past, we knew that if you proved what you were worth, a good employer would commend you. These days, things are different. What Bernard Arnault did to Galliano for example was really low. You don’t throw a talent like that out the window, just because a couple of loons had a go at him. Now there’s another man, Renzo Rosso at Margiela, who not only hands him work, but also recognizes him as one of the greatest talents around. That is something that would never happen in Greece. No one congratulates anyone else. I’ve experienced this. Small minded people and bad management. That’s why this country is where it’s at, at the moment”.

He speaks of his past, while briefly stopping in order to talk about everyday life, drawing conclusions that are based on his ample experience in the fashion field. “I went to a public school in Dafni, where there was a lot of bullying. Living in Athens in the 60s and 70s, it wasn’t easy being gay. It made me retreat within myself in order to seek protection and it turned from this happy-go-lucky kid, to this reserved and apprehensive creature. I really wanted to get into psychology, but because of my negative experiences with Greek schooling, I ended up at the Vakalo school. I wanted something that had more flair, something that would be friendlier for someone like me. I met people I could communicate with there and I had always been drawn to fashion, ever since I was fourteen. While others read comic books, I would read Elle and Vogue. That was where I found my heroes. The images of Avedon, Irving Penn and Guy Bourdin”.

DJing and Styling Go Hand-In-Hand

“During the 70s, there were magazines like Ginaika, Taxidromos and Pantheon and that was it. On the other hand I wholeheartedly believe that fashion is tied in to extravagance, I’m not satisfied with looking lower than that, towards something more middle-class”. It’s at this point, somewhere between fashion and looking for a better sense of selfexpression that DJing came along. “Me and photographer Takis Diamantopoulos had been friends from our days at the legendary Trip club in Plaka. I used to DJ at Ergostasio, which was on Vouliagmenis avenue. Between my studies at Vakalo and my fashion career, from 1978 to 1985, I was a DJ. I was also a DJ at Paramount which was more of a private club, that eventually morphed into Bora Bora, on Sutsu street.

Everyone who was everyone would show up there, from Billy Bo to Paloma Picasso.

It was a real boom time. There was Studio 54 in New York, Pallas in Paris, Heaven in London, people really wanted it all that sense of 70s freedom that was finally hitting its peak”.

“That era kind of ended with Ergostasio in 1984-1985, when I had already started working with Aris Davarakis at Prosopa magazine, the first unconventional magazine ever in Greece. The photographers working there were Takis Diamantopoulos, Harris Hristopoulos and Kostas Koutagiar. The whole thing didn’t last long unfortunately, but it gave me the chance to talk to Aris Terzopoulos about setting up a men’s magazine, to run alongside his established women’s title Ginaika. That’s how Men magazine came about in 1986. Men got published, then one month later Click came along and both magazines were under one roof. That’s when it all began”. He says this and his eyes light up.

These were after all some truly magical times, before the 90s hit, cameras everywhere, the first wave of top models, open top cars and

open top clubs by the sea, photographers achieving hero status, bartenders morphing into beacons of desire, fashion spinning crazily on its head and everything spiraling glamorously out of control.

The Crazy 90s

“1987 was the year that editorials first started hitting the page. I was at Men, but was also doing work for Click, loads of first page covers with Koutagiar. There was this obsession with this groundbreaking “sexy” aesthetic, girls on the covers with torn tights, we were essentially banging on the locked door of what the establishment thought we could get away with. Unfortunately that’s where we stayed. We stayed stuck on “sexy”. We never moved beyond that, at a time when we could have, we were at the top of our game”.

“I don’t think there ever was a proper fashion magazine in Greece. What we did have were magazines for the masses, but none that forged opinions. I’m so tired of hearing that trite “Who’s wearing this?” line. Fashion proposes, it never follows, fashion editorials don’t follow what people are wearing in the street, the street follows the fashion editorials. Otherwise the game is lost. And that’s what I feel about Greece. That the game has been lost, when it comes to fashion”.

After working as a style director for Life & Style magazine, Takis gave up on his efforts to impose his own sense of style – a sense of style that wasn’t based on public relations – and voluntarily left the game.

What Today Holds

“For the next 5 or 6 years I left everything behind me and travelled the world with nothing but a camera. In 2011, I held a gallery exhibition, based on images I’d taken from a trip to New York. At one point I was in front of the Lehman Brothers building in 2007, just before the crisis broke out and all my images are reflections of the commercial messages that were running across the face of the building. It was almost like a sense of what was to come, that everything was just going to be corporate, it made me just want to photograph and photograph. That’s how the exhibition came about”.

After deconstruction comes reconstruction and that is the idea that he is working with currently, capturing images of old walls that are being redone. This sense of metamorphosis, its flow, is his modus vivendi.

“This era has yet to leave its mark. I really want to see something new in fashion.

The 60s had mini-skirts. The 70s had hippies and psychedelia. The 80s had the Japanese and Comme de Garçons and everything got turned inside out and upside down. At the same time you had punk as well. The 90s were minimal. After 2000 nothing new has come about. I really like Instagram, how spontaneous and dynamic it is. Print has absolutely no future, though I wouldn’t want to come across as a prophet”.

G s ta r R AW R AW

F O R

T H E

O C E A N S

·41·

Τ

ο denim είναι ένα από τα πιο αγαπημένα υφάσματα στον κόσμο-και ένα από τα πιο παραδοσιακά. Με τη συλλογή Raw for the Oceans δημιουργήσαμε την επόμενη γενιά.», είπε ο Pharrell Williams κατά τη διάρκεια του Ocean Night Event, της εκδήλωσης που η G-Star μετέφερε τους παρευρισκόμενους κάτω από την επιφάνεια του νερού. Η G-Star σχεδίασε από κοινού με τον Pharrell Williams τη 2η συλλογή Raw for the Oceans και την παρουσίασε τον Σεπτέμβριο, σε ένα event που πραγματοποιήθηκε κατά την Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης. Ο ιστορικός χώρος της Wall Street 23, θύμιζε ωκεανό. Η οροφή, οι τοίχοι, το πάτωμα παρέπεμπαν στον ωκεανό, χάρη στις εντυπωσιακές «ρευστές» προβολές. Ακόμα, τα κομμάτια της συλλογής παρουσιάστηκαν σε ειδικά κατασκευασμένα ενυδρεία, τα οποία δημιουργούσαν ένα εφέ μεγέθυνσης των υφασμάτων, που έχουν δημιουργηθεί από ανακυκλωμένα πλαστικά των ωκεανών. Σε συνεργασία με τις εταιρίες Bionic Yarn και Parley for the Oceans, η G-Star εξερευνά τα όρια της δημιουργικότητας, μετατρέποντας τα ανακυκλώσιμα πλαστικά των ωκεανών σε κάτι φανταστικό. Η εταιρία εξάλλου, υποστηρίζει πάντα τις καινοτομίες, τόσο στα υλικά όσο και στον σχεδιασμό. Αυτή την φορά, η οικολογία είναι ακόμα μία παράμετρος, που συμπληρώνει την βασική φιλοσοφία της, η οποία συνοψίζεται με τον καλύτερο τρόπο στο μότο “Just the Product!” (Μόνο το προϊόν!). Η G-Star ιδρύθηκε το 1989 κι από τότε, δεν επαναπαύεται, αλλά αναζητάει συνεχώς την επόμενη ιδέα, στην οποία θα δώσει σάρκα και οστά, ενισχύοντας την θέση της όχι μόνο στον χώρο του denim, αλλά και εξελίσσοντας συνεχώς τις αναζητήσεις της.

“Denim is one of the most cherished fabrics on Earth and with RAW for the Oceans we have created the next generation”

D

enim is one of the most cherished fabrics on Earth and with Raw for the Oceans we have created th next generation”. said Pharrell Williams during the Ocean Night Event, during which G-Star’s fans traveled underwater.

G-Star co-designed the second Raw for the Oceans collection with Pharrell Williams and it was presented during September’s New York Fashion Week. The historical building of Wall Street 23 brought oceans to mind. The ceiling, the walls, the floor, they all sent attendees into the ocean, thanks to the quite impressive “fluid” projections that were used. Moreover, the collection’s pieces were presented in specially manufactured aquariums, which would create a magnifying effect of the fabric that has been created by recycling ocean plastic.

In collaboration with companies Bionic Yarn and Parley for the Oceans, G-Star is making an exploration towards the limits of its creativity, by turning plastic from the ocean into something fantastic. The brand always supports innovations, when it comes both to material and design. This time, ecology is another parameter, which completes its primary philosophy, which can be described in the best possible way with the brand’s motto “Just the product!”.

G-Star was founded in 1989 and ever since, it does not rest on its past accomplishments, but keeps searching for the next idea, that will reinforce its place in the jeans market and will help the brand evolve its pursuits.

-Pharrell Williams-

WORDS BY DIMITRA PAPANIKA

NOT JUST A LABEL INTERVIEW BY KRISTEL LIAKOU Το Not Just A Label δεν είναι απλά άλλο ένα online fashion shop και αυτό μπορεί να το καταλάβει κανείς, διαβάζοντας την συνέντευξη που ακολουθεί με τον Head of Designer Relations and Scouting, Robert Cavell- Clarke. Έγινε κομμάτι αυτής της πρωτοποριακής πλατφόρμας για νέους σχεδιαστές μόδας το 2012 και έκτοτε, ο Robert κατευθύνει την παγκόσμια κοινότητα σχεδιαστών του NJAL, ενώ ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο, ψάχνοντας για νέα ταλέντα και στήνοντας συνεργασίες.

Not Just A Label is not just another online fashion shop and that, can be confirmed by reading the following interview with the Head of Designer Relations and Scouting, Robert Cavell- Clarke. He joined the world-leading platform for emerging fashion designers from around the world, Not Just A Label, in early 2012, and by then Robert oversees NJAL’s global community of designers, whilst traveling the world, scouting for creative talent and coordinating collaboration.

“It’s not about having an expensive jacket with a huge label on it, it’s having a garment that tells a story, that’s real luxury”

Π ·42·

ώς θα περιγράφατε το Not Just A Label (NJAL) και πώς στήθηκε αυτή η ιδέα; To NJAL είναι μια πρωτοπόρος πλατφόρμα για την προβολή νέων σχεδιαστών από όλον τον κόσμο. Έχουμε 17.000 σχεδιαστές από 110 χώρες και τους δίνουμε την ευκαιρία να συνεργάζονται, να προωθούν τις επιχειρήσεις τους έξω από την χώρα τους και να παράγουν έσοδα για να χρηματοδοτήσουν μελλοντικές συλλογές, αλλά και την περαιτέρω εξέλιξη της επιχείρησής τους. Αυξάνουμε συνεχώς την κοινότητά μας, καθώς ταξιδεύουμε σε όλον τον κόσμο, πηγαίνουμε σε events, κάνουμε διαλέξεις και επισκεπτόμαστε στούντιο. Το NJAL επαναπροσδιορίζει την βιομηχανία της μόδας, συνδέοντας νεαρούς, ντόπιους σχεδιαστές με το παγκόσμιο κοινό και «μεταμορφώνει» τις δυνατότητές τους. Προσφέρουμε στους σχεδιαστές μας συμβουλές για το πώς να επεκτείνουν και να χτίσουν το brand τους, στους τομείς του PR & marketing, business, physical retail, e-commerce, ενώ έχουμε και ένα εξαιρετικό δίκτυο συνεργατών στην παγκόσμια βιομηχανία της μόδας. Την ίδια στιγμή, πουλάμε τις συλλογές τους και προσφέρουμε στους πελάτες μας ρούχα υψηλής πολυτέλειας. Το NJAL διατηρεί την ίδια ιδέα από την αρχή του το 2008 ή έχει αλλάξει με τον καιρό; Ο πυρήνας της επιχείρησης έχει παραμείνει ίδιος από την αρχή. Να προσφέρουμε μια δωρεάν πλατφόρμα δηλαδή, σε νέους σχεδιαστές. Αλλά βέβαια μέσα στα χρόνια, η πλατφόρμα έχει αλλάξει και έχει μεγαλώσει μαζί μας. Για παράδειγμα, το 2009 ξεκινήσαμε ένα διαδικτυακό μαγαζί, μια καινούργια online ιδέα, που παρέχει πρόσβαση σε δυσεύρετα κομμάτια ρουχισμού από μια μεγάλη γκάμα νέων fashion brands. Ποια είναι η γνώμη σας για την βιομηχανία του fast fashion; Επηρεάζει το NJAL; H έννοια του fast fashion στηρίζεται στην γρήγορη παραγωγή, που βγάζει συλλογές όσο γίνεται πιο γρήγορα και δεν αφήνει πολύ χρόνο για να σκεφτεί κανείς το σχεδιαστικό στάδιο, πόσο μάλλον το να σκεφτεί κανείς την παραγωγή και τα υλικά. Η slow fashion δεν βιάζεται τόσο, παράγει λιγότερα ρούχα υψηλότερης ποιότητας και δουλεύει μέσα σε ένα πλαίσιο παραγωγής που δίνει την δυνατότητα στους σχεδιαστές και τα labels να σκεφτούν καλύτερα αυτό που κάνουν και να βγάλουν αποτελέσματα που είναι σαφώς πιο μοναδικά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να φτιάχνονται ρούχα με μεγαλύτερη διάρκεια, που παρέχουν

στον σχεδιαστή ή το label την δυνατότητα πρόσβασης στο ηθικό κομμάτι της διαδικασίας, άρα και να φτιάξουν κομμάτια που σέβονται περισσότερο το περιβάλλον. Τι είναι το τμήμα “Black Sheep” στο NJAL και τι το οριοθετεί; Το τμήμα “Black Sheep” είναι μια συλλογή από περίπου 1000 σχεδιαστές που η ομάδα μας έχει ξεχωρίσει ως πρωτοπόρους στον τομέα τους. Πιστεύουμε ότι αυτοί οι σχεδιαστές μπορούν να σχηματίσουν το μέλλον της μόδας. Πώς αποφασίζετε για τους σχεδιαστές που θα μπουν στην πλατφόρμα; Τι σας απωθεί σε έναν σχεδιαστή; Προσπαθούμε να ξεχωρίσουμε εκείνους τους σχεδιαστές που δείχνουν ιδιαίτερη προσήλωση στην εξέλιξη του label τους. Το να έχεις ένα ωραίο προφίλ και ένα καλά στημένο πορτφόλιο είναι μια καλή αρχή. Όταν δούμε σχεδιαστές που τα έχουν αυτά, αρχίζουμε και δημοσιεύουμε

πράγματα για αυτούς, μέσω της συντακτικής μας ομάδας, μέσω των κοινωνικών δικτύων του NJAL ή μέσω των Black Sheep, που είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την προβολή των σχεδιαστών. Πηγαίνουμε στα fashion weeks όλου του κόσμου, σε creative events και ξοδεύουμε χρόνο μιλώντας σε σχολές και ιδρύματα. Μας αρέσει να βρίσκουμε και να βοηθούμε τα καλύτερα ταλέντα από όλον τον κόσμο. Σχέδια για το μέλλον; Πάντα ψάχνουμε τρόπους για να αλλάξουμε την βιομηχανία. Έχουμε πολλά projects και πολλές στρατηγικές για να εξελίξουμε την επιχείρησή μας. Θα μπορούσαμε ας πούμε να ανοίξουμε ένα κανονικό κατάστημα. Πέραν τούτου, πρέπει να αντισταθούμε στα μονοπώλια που κυριαρχούν στην βιομηχανία μας. Το να φτάνει κανείς προς τις παγκόσμιες αγορές είναι πολλές φορές προβληματικό λόγω έλλειψης φυσικού χώρου. Στην δική μας περίπτωση ο διαδικτυακός μας χώρος είναι άπειρος, το κατάστημά μας μπορεί να το βρει οποιοσδήποτε θέλει από όπου θέλει. Αν και έχουμε βάση το Λονδίνο, οι σχεδιαστές μας είναι από όλον τον κόσμο και οι πελάτες μας το ίδιο. Παρέχουμε σε πελάτες από κάθε γωνία του πλανήτη, μια συλλογή σπάνιων κομματιών που δεν θα έβρισκαν ποτέ στα καταστήματα της πόλης τους.

H

ow would you describe Not Just A Label (NJAL) and how it all came about?

NJAL is the world-leading platform for emerging fashion designers from around the world.

We have 17,000 designers from 110 countries, and give them the chance to come together, promote their businesses internationally, and generate actual revenue to fund their future collections and business growth.

We are continually growing our community of designers by traveling the world, attending events, holding lectures and studio visits.

NJAL is rethinking the fashion industry, connecting global audiences with local designers and transforming the potential for emerging artists. We offer designers support in building an independent business, with expertise in PR & marketing, business, physical retail, e-commerce, as well as a solid network of partners in the global fashion industry. At the same time we sell their collections and offer customers authentic luxury and bespoke garments.

Has NJAL remained the same idea since its beginning, in 2008? Or is today’s form completely different?

The actual core of the business remained the same over the years: to offer a free platform for emerging designers. But of course during the years the platform has transformed and grown up with us. For instance, in 2009 we launched the shop, a fresh online concept providing access to unobtainable designer

Shot by Charlie Strand

pieces from a wide selection of emerging fashion brands.

What is your opinion about the fast fashion industry? Does it have any impact on NJAL? Fast fashion runs on a quick production cycle, churning out collections as fast as possible, leaving little time for real thought in the design process, let alone carefully considered manufacturing and sourcing. Slow fashion takes a less hasty approach, producing fewer garments, of a higher quality, and working on a production time frame that gives designers and brands the space to produce well-considered, unique clothing. Slow fashion is often more sustainable and supports craftsmanship: garments are built to last, and have a less complex supply chain, meaning a brand or designer can really assess the ethics and environmental impact of their clothes.

What is a “Black Sheep” in NJAL and how is it identified?

The “Black Sheep” section is a selection of approximately 1,000 designers that the NJAL Team has identified for being especially innovative and pioneering in their field. We believe that these designers have the potential to forge the future of fashion.

How do you decide on the designers who will be featured on the platform? What turns you off a designer?

We try to pick out those designers who are especially dedicated to developing their fashion label; a well put together profile and lookbook is always great start. When we find designers that have reached this stage and are “ready”, we generate exposure for them through editorial coverage, NJAL’s social media channels, or our “Black Sheep” section, a useful tool for industry insiders to source designers for magazine editorials or PR opportunities. We do lot of international traveling. We attend global fashion weeks, creative events and take time to lecture at schools and institutions. We really like to seek out and nurture the best design talent, from all over the world.

Any plans for the future?

We are always looking for ways to revolutionize the fashion industry. One example would be to open a brick-and-mortar store.

Other than that, we must push against the corporate monopolies that tend to dominate the industry. Reaching international markets can be a problem for retailers because of space limitations. Because we are online, our space is unlimited. Our shop can be reached from literally anywhere in the world. Although we are based in London, our designers are based all over the globe and we have customers in a never-ending list of international destinations. We provide customers from the four corners of the earth a selection of rare pieces that they would never be able to find in a store in their hometown.

FEDERICA TEDESCHI INTERVIEW BY EFI ALEVIZOU

Η Federica Tedeschi καινοτομεί και ξεχωρίζει στο τερέν της μόδας τόσο για τα ιδιοσυγκρασιακά πατρόν της όσο και για το χιούμορ που κουβαλούν τα ρούχα της. Άλλωστε κι η ίδια σε αυτό το τρίπτυχο πιστεύει: στην ευρηματικότητα, στην ποιότητα και στο χιούμορ.

Θ

έλετε να μου πείτε μερικά πράγματα για σας; Είμαι από την Ελβετία, από μια πόλη που λέγεται Bellinzona, στο ιταλικό κομμάτι της χώρας. Άρχισα να σπουδάζω design στα 15 μου, αν και αρχικά είχα σκοπό να σπουδάσω τέχνη ή γραφιστική, κάτι που πίστευαν ότι θα κάνω και όλοι στο σχολείο μου, αλλά μόλις μπήκα για πρώτη φορά σε εργαστήριο κλωστοϋφαντουργίας, ήξερα αμέσως τι θα κάνω. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Εκπαιδεύτηκα ως υφάντρια και στα 18 μου, όταν και αποφοίτησα, μετακόμισα στο Λονδίνο και δεν έφυγα ποτέ. Έκανα το BA μου στο Central Saint Martins, όπου και συνέχισα τις σπουδές μου στα υφάσματα και τις ολοκλήρωσα με ένα MA στο Royal College of Art. Πώς θα περιγράφατε την τελευταία σας συλλογή; Για αυτήν την συλλογή, έπαιξα με την ιδέα του πώς αντιλαμβανόμαστε και αξιολογούμε συγκεκριμένα υλικά. Ένα μεγάλο μέρος της έρευνάς μου, είχε να κάνει με κάποια ανθεκτικά υλικά που ίσως θεωρούμε κοινά και άσχημα, την αισθητική αξία των οποίων συχνά αγνοούμε. Αποφάσισα να πάρω αυτά τα υλικά, να τα μετατρέψω σε υφάσματα και έτσι να δώσω έμφαση στην ομορφιά τους. Θα περιέγραφα την νέα μου συλλογή ως απτή και παιχνιδιάρα. Διάβασα μια εξαιρετική κριτική στο περιοδικό Wild για την συλλογή σας. Πώς σας κάνει να αισθάνεστε αυτό; Ήταν φοβερό! Μου αρέσει να βλέπω πώς ο κόσμος λαμβάνει και αντιδρά στην δουλειά μου. Ποια είναι γνώμη σας για τα νέα υφάσματα που επηρεάζονται από τις τελευταίες τάσεις της τεχνολογίας; Το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον και υπάρχουν μερικοί σχεδιαστές που πραγματικά κάνουν φοβερά πράγματα. Αλλά ταυτόχρονα, πιστεύω πως η τεχνολογία πρέπει να «μπει» με ομαλό τρόπο στον χώρο της μόδας, έτσι ώστε να έχει διάρκεια και να μην είναι μια μόδα που απλά θα περάσει. Ο αθλητικός ρουχισμός έχει κάνει μεγάλα άλματα προόδου σε αυτόν τον τομέα, κάνοντας την έννοια της τε-

Federica Tedeschi is an innovator of the fashion field, standing out not just for her idiosyncratic designs, but also for her sense of humor that is prevalent there. This is after all what she is all about: inventiveness, high quality and humor.

χνολογίας που μπορεί κανείς να φορέσει προσβάσιμη σε όλους, είτε γνωρίζουν για αυτήν είτε όχι. Από την μόδα βέβαια, ζητάμε κάτι διαφορετικό, ζητάμε όμορφα ρούχα, σε αντίθεση με τον αθλητικό ρουχισμό που πρέπει να είναι αποτελεσματικός και αποδοτικός. Μπορείτε να μου περιγράψετε την γυναίκα που θέλετε να ντύνετε; Από την στιγμή που το παρελθόν μου έχει σχέση με τα υφάσματα, η αφοσίωση μου παραμένει σε αυτά, οπότε το σχήμα των ρούχων έχει να κάνει με το ύφασμα και όχι με κάποιο συγκεκριμένο σχήμα σώματος. Αλλά αν και ως σχεδιαστής, είναι σημαντικό να σκέφτεσαι τον πελάτη, στην πραγματικότητα ο πελάτης είναι αυτός που ορίζει τι λειτουργεί για εκείνον και τι όχι. Τα πάντα έχουν να κάνουν με την αυτοπεποίθηση. Δεν νομίζω ότι ένας σχεδιαστής πρέπει να σχεδιάζει με βάση κάποιο συγκεκριμένο τύπο σώματος. Ποιο είναι το motto σας για τον χώρο της μόδας; Μάλλον «ποιότητα, καινοτομία και χιούμορ».

“Right now there is definitely a buzz surrounding fashion and hi-tech especially regarding wearable technology”

C

ould you tell me a few things about yourself please?

I’m Swiss and grew up in a town called Bellinzona in the Italian speaking part of Switzerland. I started studying design there at the age of 15. Initially I intended to study art or graphic design as it seemed what everyone at my school wanted to do, but as soon as I walked around the textile studio during the open day, I instantly fell in love. I trained as a weaver and after graduating at 18 I moved to London and never left. I did my BA at Central Saint Martins, where I continued my studies in textiles and finally at the Royal College of Art for my MA.

How would you describe your last collection?

For this collection I was playing with the idea of how we perceive and value certain materials. Much of my research focused on looking at very hard wearing materials that are usually considered ugly or common and whose esthetical properties are otherwise completely overlooked. I decided to take these materials and translate them into textiles as a way to highlight their beauty. I think I would describe my collection as tactile and playful.

I read a great review about your last collection in Wild magazine. How do you feel about it?

It was great! I really like seeing how other people respond to and interpret my work.

What’s your opinion about the new fabrics influenced by hi-tech?

Right now there is definitely a buzz surrounding fashion and hi-tech especially regarding wearable technology. I think it’s very interesting and there are a few designers out there doing incredible work. But I also think that it is important for technology to be integrated seamlessly in to fashion for it to really last and not become just a passing trend.

Sportswear is doing giant leaps in this sense, making wearable technology acceptable and exciting for everyone regardless to whether the person is tech savvy or not. But what as costumers we ask from fashion is still quite different, we want fashion to be beautiful, desirable and sportswear to perform and be efficient.

Could you describe me the woman that you like to dress?

As I come from a textile background my real focus is material, so the shape of the garments is dictated by the fabrics and materials and not by a specific shape of the body. But although as designers it is important to think about the client, it’s really the client who dictates what works for them or not, its all about confidence. I don’t think designers should only create work based on a specific shape.

What’s your fashion motto?

Probably “quality, innovation and humor”.

·45·

PA N O S PA PA N D R I A N O S INTERVIEW BY EFI ALEVIZOU Ο Έλληνας hair stylist που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο και του οποίου η δουλειά φιλοξενείται στα μεγαλύτερα περιοδικά μόδας του κόσμου μας μιλάει για την γοητευτική πολυμορφία της τρίχας καθώς και για τον περιορισμό του αυθορμητισμού τα τελευταία χρόνια στη μόδα.

A Greek hair stylist currently living in London, the work of Panos Papandrianos has been highlighted by some of the world’s biggest fashion magazines and when he sat down to talk to us, he dove into the elegant and polymorphic nature of hair as well how fashion has stifled spontaneity over the past few years.

“Fashion is a passing trend, whereas style, if you have it that is, is forever.”

Π ·46·

είτε μου λίγα λόγια για εσάς. Πώς ξεκινήσατε; Πώς προέκυψε το Λονδίνο; Με ποια περιοδικά συνεργάζεστε τώρα; Πάντα με γοήτευε το πόσο εύπλαστη και πολυμορφική είναι η τρίχα. Σχήματα, αποχρώσεις και υφές. Ένας καμβάς που μπορείς να του δώσεις ό,τι εικόνα θέλεις. Γυρνώντας τον χρόνο πίσω με θυμάμαι παιδάκι στην αγκαλιά της μητέρας μου να αγγίζω δειλά τα μαλλιά αγνώστων γυναικών, μέσα στο λεωφορείο και να με μαλώνει. Θυμάμαι τον εαυτό μου να πειραματίζεται με τεχνικές και χρώματα, χωρίς να έχω την απαραίτητη γνώση, στο κεφάλι της άμοιρης μου ξαδέλφης. Από ένα μακρύ καστανό ωραίο εφηβικό μαλλάκι, απέκτησε όλα τα πιθανά μήκη και χρώματα της Ίριδας. Στην συνέχεια έπεσαν στην παγίδα οι υπόλοιποι συγγενείς και φίλοι. Με παρότρυνση του πατέρα μου, πράγμα σπάνιο για εκείνη την εποχή, γράφτηκα σε μία σχολή κομμωτικής και τον ευχαριστώ γι’ αυτό. Στην αρχή εργάστηκα σε κομμωτήρια, μετά παρασύρθηκα από τον κόσμο της διαφήμισης και μεταπήδησα στο μεγάλο μου όνειρο, την Μόδα. Ήρθε η στιγμή που η επιθυμία μου να φύγω από την Ελλάδα, ήταν μεγαλύτερη από τον προορισμό. Με την μέθοδο της εις άτοπον επαγωγής, αποφάσισα ότι το Λονδίνο είναι η κατάλληλη πόλη. Γνωρίζοντας πως η πρόκληση και όχι μόνο η επαγγελματική, ήταν πολύ μεγάλη, είχα να αντιμετωπίσω κάτι που δεν ήταν στο χέρι μου να αλλάξει, τον κακό τους τον καιρό. Την τελευταία εφταετία είχα την τύχη να συνεργαστώ με πολλά καταξιωμένα περιοδικά ανά τον κόσμο. Vogue Βρετανική, Ιταλική, Ρωσική, Ιαπωνίας,

Αυστραλίας, Τουρκίας, Ισπανίας, Pop magazine, Love magazine, Ten, i-D, Dazed & Confused, Harper’s Bazaar, Interview, V Magazine, Numero, L’Officiel κτλ. Δώστε μου τον δικό σας ορισμό για την μόδα. Για μένα η μόδα είναι ένα παιχνίδι μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας που επηρεάζει και επηρεάζεται, από τα εκάστοτε κοινωνικά και ιστορικά δρώμενα. Σε τι διαφέρει η μόδα από το στυλ; Η μόδα είναι μία τάση παροδική, ενώ το στυλ, αν το έχεις, θα υπάρχει για πάντα. Σε κάποιον τίτλο στο διαδίκτυο διάβασα το όνομά σας με την εξής συνοδεία: «Το χρυσό ψαλίδι της Βρετανίας. Από την Βίσση στην Beckham». Το δέχεστε; Τι να πω. Από στιγμή σε στιγμή περιμένω να με πάρει η Αυτού Μεγαλειότης να μου απονείμει τον τίτλο. Δέχομαι ότι εργάζομαι σκληρά για να πραγματοποιώ καθημερινά το όνειρό μου, που ευτυχώς δεν με έχει προδώσει. Θεωρώ επίσης τον εαυτό μου τυχερό και είμαι χαρούμενος που μου δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστώ και με τις δύο. Είναι και οι δύο γυναίκες που ξέρουν πολύ καλά ποια είναι η εικόνα τους και είναι και οι δύο ανοιχτές σε αλλαγές. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να δουλεύεις με μοντέλα και στο να δουλεύεις με επωνύμους; Σίγουρα υπάρχει μεγάλη διαφορά. Με τους επωνύμους έχεις να κάνεις με την εικόνα που θέλουν οι ίδιοι να προβάλλουν προς τα έξω, ενώ με τα μοντέλα έχεις να κάνεις με την εικόνα που η

εκάστοτε δημιουργική ομάδα θέλει να προβάλει. Μπορείτε να επισημάνετε αλλαγές στη βιομηχανία της μόδας την τελευταία δεκαετία; Στο παρελθόν η μόδα δεν είχε όρια καλλιτεχνικής έκφρασης και πειραματισμού, ενώ την τελευταία δεκαετία ίσως επηρεασμένη από την παγκόσμια κρίση και το marketing, ο αυθορμητισμός και η δημιουργικότητα περιορίζονται. Γιατί η μόδα δεν σταματά να αναπτύσσεται ακόμα και σε περιόδους οικονομικής ύφεσης; Γιατί εάν θεωρήσουμε ότι η μόδα είναι ένα είδος τέχνης, είναι αποδεδειγμένο ότι οι τέχνες ανθίζουν κυρίως σε περιόδους κρίσης. Ίσως είναι ένα μέσο διαφυγής από την πραγματικότητα. Μπορεί η μόδα να σώσει τον κόσμο κι αν ναι, με ποιο τρόπο; Η μόδα δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο, αλλά μπορεί να σώσει την στιγμή. Πού διαφέρει το να δουλεύεις στο fashion industry από ένα οποιοδήποτε άλλο industry; Είναι τόσο μαγικό όσο δείχνει; Η βασική διαφορά είναι ότι ο συγκεκριμένος χώρος είναι έντονα προβεβλημένος και υπερτονίζεται ο ελιτίστικος τρόπος ζωής. Είναι ένας κόσμος που προσπαθούν να συνυπάρξουν Κακοί Λύκοι, Χιονάτες, Βασίλισσες, Κακές Μάγισσες και πολλά μικρά γουρουνάκια. Μαγικός γίνεται οποιοσδήποτε χώρος όταν κάνεις πραγματικά αυτό που αγαπάς. Προσωπικά δεν θα μπορούσα να με φανταστώ να εργάζομαι οπουδήποτε αλλού.

T

ell me a few things about you. How did you get your start? How did London come into your life? Which magazines you’ve worked for?

I’ve always been fascinated by how malleable and polymorphic hair is, there are so many shapes, shades and textures to be found. It’s a canvas within which you can do whatever you want. Turning back the clock, I remember being in my mother’s arms and her scolding me, because I couldn’t stop touching people’s hair. I remember playing around with techniques and colors, without even having the knowledge to do so, with my cousin being the helpless guinea pig. She started out with this head of fine, brown hair, which took on all sorts of colors and lengths. The rest of my family soon fell into the same trap.

With my father’s encouragement, which was rare at the time, I enrolled in a hairdressing school and I have to thank him for that. I started working in hair salons, but I was later sucked into the advertising world and eventually moved in the direction of my dream realm, that of fashion.

Ultimately, a need to leave Greece built itself inside me, to the point where my destination wasn’t even the issue. I decided on London as the ideal city for me, even though I knew it was a massive challenge and not just a professional one. I had to deal with the weather for a start! Over the past seven years, I’ve worked with some truly established titles that include the Italian, Russian, British, Japanese, Australian, Turkish and Spanish editions of Vogue, Pop magazine, Love magazine, Ten, i-D, Dazed & Confused, Harper’s Bazaar, Interview, V Magazine, Numero, L’Officieland many, many more.

Could you provide us with your definition of fashion?

For me, fashion is a game between the dream world and reality, that affects and is affected by the social and historic events of each time.

How does fashion differ from style?

Fashion is a passing trend, whereas style, if you have it that is, is forever.

I read your name online next to these words: “Britain’s golden scissors, from Victoria Beckham to Anna Vissi”. Your thoughts?

I don’t know how to respond to that. I’m kind of expecting a call from her Majesty, surely there’s a title involved. I obviously work very hard towards everything I do and so far that has done me well. I also consider myself fortunate to have worked with both of these ladies, since they are always open to changes in their image.

Is there a massive difference between working with models and working with celebrities?

Oh for sure. With celebrities you have to deal with the image they want to project, whereas

models allow you to work with the image that the creative team you’re working with wants to present.

Can you highlight some of the major changes in the fashion world over the last decade?

In the past, fashion didn’t really have any limits of artistic expression, whereas over the last decade, perhaps due to the global crisis and the marketing trends, spontaneity and creativity have been stifled.

Why isn’t fashion affected in times of financial recession?

Because if we consider fashion to be an art form, then the arts tend to flourish in times of crisis. Maybe it provides an escape from reality.

Can fashion save the world and if so, how can it do that?

Fashion can’t save the world, but it can save a moment.

What makes the fashion industry such a different area to work in, compared to other industries? Is it as magical as it looks?

The main difference the fashion industry has from other industries is that it gets so much attention and this elitist way of life is really highlighted. It’s a professional field where Big Bad Wolves, Snow Whites, Queens, Evil Witches and many, many Little Pigs try and co-exist. I think that any field of professional interest is magical, if you do something you love. Personally, I couldn’t imagine working anywhere else.

Kostis Fokas INTERVIEW BY EFI ALEVIZOU Ο Κωστής Φωκάς απολαμβάνει τον τίτλο του φωτογράφου-προβοκάτορα που του αποδίδουν εγχώρια και διεθνή έντυπα, ενώ εξακολουθεί με τα κάδρα του να γεφυρώνει το χάσμα ανάμεσα στο γυμνό και στο χιούμορ. Λιγο πριν την παρουσία του στον εκθεσιακό χώρο της Atopos τον Ιανουάριο, η έκθεσή του “I’m not malfunctioning, You are” στο Dalston Superstore του Λονδίνου, το αποδεικνύει.

Π

·48·

είτε μου λίγα λόγια για την έκθεσή σας “I’m not malfunctioning, You are” στο Dalston Superstore του Λονδίνου.

To “I’m not Malfunctioning, You Are” είναι το πρώτο μου φωτογραφικό project. Ξεκίνησα να το δουλεύω τον Σεπτέμβριο του 2012 και έφτασα έως και σήμερα. Η όλη διαδικασία άρχισε αυθόρμητα μέσα από την ανάγκη μου να δημιουργώ. Αφοσιώθηκα ολοκληρωτικά, είχε για μένα σχεδόν ζωτική σημασία αυτή η διαδικασία. Όσο περνούσε ο καιρός τόσο ο ενθουσιασμός αλλά και η περιέργεια με κατεύθυναν στο να εμβαθύνω όλο και περισσότερο και να μετατρέπω την εσωστρέφεια μου σε δημιουργία, σε μια σεκάνς από εικόνες. Μέσα από τίς φωτογραφίες ανακάλυπτα τον εαυτό μου και προσπαθούσα να τον αποδεχτώ. Νιώθω περήφανος που κατάφερα να δουλέψω με τόση αφοσίωση και να ολοκληρώσω αυτό το project. Με αφορμή την παρουσίαση στο Λονδίνο αποφάσισα να κλείσω το project αυτό, να κρατήσω σαν εφόδιο ό,τι έμαθα μέσα από αυτή την δουλειά και να το χρησιμοποιήσω στο μέλλον.

Tο περιοδικό dazeddigital.com έγραψε εγκωμιαστικά σχόλια για σας. Πώς αισθάνεστε με αυτό; Με κάνει να θέλω να βγάλω καλύτερες φωτογραφίες. Ο δημοσιογράφος του dazeddigital.com υποθέτει ότι μάλλον δεν είστε ντροπαλός, αναφερόμενος στις γυμνές φωτογραφίες σας; Ισχύει αυτό; Παλιότερα ήμουν σίγουρα πολύ περισσότερο ντροπαλός. Αντιμετωπίζετε το γυμνό με έναν αστείο, απενοχοποιημένο τρόπο. Ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να περάσετε μέσα από αυτό; Αυτό που χρειαζόμουν ήταν να περάσω καλά και προτείνω το ίδιο και σε όσους θα δουν την δουλεία μου. Aισθάνομαι ότι σε κάποιο βαθμό απενεχοποιήθηκα και εγώ ο ίδιος μέσα από αυτές τις φωτογραφίες. Γι’ αυτό το λόγο ήθελα να προσεγγίσω το ανθρώπινο σώμα με αυτόν τον τρόπο. Αποφάσισα να προσθέσω το σουρεαλιστικό στοιχείο αλλά και το χιούμορ

Kostis Fokas enjoys the role of photographer-provocateur that the national and international media tag him with, while continuing to bridge the gap between nudity and humor with his work. His latest exhibition “I’m not malfunctioning, You are” at the Dalston Superstore in London, is a testament to that, just a short time before his residency at Atopos in January.

για να δημιουργήσω μια ανάλαφρη ατμόσφαιρα όταν άρχισα να συνειδητοποιώ ότι αυτό που κάνω είχε κάποια σημασία, τουλάχιστον για μένα. Η μόδα και το γυμνό μπορούν να συναντηθούν φωτογραφικά; Το γυμνό είναι πάντα μέσα στη μόδα. Σας συνοδεύει ο τίτλος του φωτογράφου-προβοκάτορα. Συμφωνείτε με αυτόν τον τίτλο; Μου αρέσει αυτός ο τίτλος! Έχετε καταφέρει να φτιάξετε τη δική σας σχολή σε σχέση με τη φωτογραφία. Πώς θα την ονομάζατε και ποια είναι τα χαρακτηριστικά της; Έχω στο μυαλό μου τoν χαρακτηρισμό του freestyle photography. Δε νομίζω ότι υπάρχει τέτοιος όρος, τουλάχιστον επίσημα, ωστόσο είναι μία περιγραφή που ταιριάζει απόλυτα στον τρόπο που αντιλαμβάνομαι την τέχνη, που εμπνέομαι από αυτήν αλλά και δημιουργώ. Βρίσκω πολύ εύστοχο τον συνδυασμό αυτών των δύο λέξεων. Η ελευθερία και το στυλ είναι δύο από τις έννοιες που αντιπροσωπεύουν απόλυτα τη δουλειά μου.

“Nudity will always be in fashion”

T

ell us a few words about your latest exhibition.

“I’m not Malfunctioning, You Are” is my first photographic project. I started working on it in September of 2012 and have now reached this point. The whole process started rather spontaneously, through my need to create. I completely dove into it, it was that important to me. As time passed, my curiosity and excitement made me go deeper into my project, it forced me to turn my tendency to be an introvert into creativity, to create a sequence of images.

Through these images, I discovered and tried to accept myself. I feel immensely proud of having been able to work so studiously and

complete this project. With my London exhibition coming up, I decided to close the project and keep it as a tool that I could use in the future.

Dazeddigital.com lavished you with praise. How does that make you feel?

It makes me want to take better photos.

Based on your nude photos, the Dazeddigital.com journalist assumes that you’re not shy. Is that true?

I’d say that in the past I was a lot shyer.

You deal with nudity with a funny and guilt-free way. What’s the message you’re trying to convey through this?

I just needed to have a good time and

suggest the same to anyone looking at my work. I feel that I’ve rid myself of guilt through these images and I wanted to approach the human form in the same way. I decided to add a surrealistic element and some humor to my work and thus create a lighter atmosphere and that was the point when I realized that I was creating something of import, at least for me.

Can fashion and nudity meet in a photography?

Nudity is always in fashion.

You’re often tagged with the title of photographer-provocateur. Is that a tag you agree with?

I like that tag!

You’ve managed to create your own style of photography. What would you call it and what are its characteristics?

I think I would go with freestyle photography.

I don’t think that there is such a term, at least officially, it is however a term that describes how I understand art, how it inspires me and helps me create. Those two words together make sense to me. Freedom and style are two terms that perfectly represent my work.

Info Η έκθεση “I’m not Malfunctioning, You Are” θα βρίσκεται στο Dalston Superstore, στο Λονδίνο μέχρι τις 8/2/2015 The “I’m not Malfunctioning, You Are” exhibition will be at the Dalston Superstore, in London until 8/2/2015

fashion

STRANGE AS ANGELS A discussion between fashion and contemporary art, entitled “heaven” that lays itself open to interpretation.

Shot by Panos Davios (D-Tales) Fashion Editor Lazaros Tzovaras Curator Katerina Nikou

All Clothes by Max Mara (Max Mara Boutique) LEFT: Παπούτσια/Shoes Converse (Folli Follie Group) RIGHT: Παπούτσια/Shoes Max Mara (Max Mara Boutique)

All Clothes by BOSS (Hugo Boss Hellas)

Irini Karayannopoulou Self Portrait in Someone Else’s Coat, 2014 Mixed media, 27x37cm Courtesy: the artist

Antonis Pittas Profit Maximisation, 2014 Courtesy: Annet Gelink Gallery, Amsterdam Photocredit: the artist, and Annet Gelink Gallery, Amsterdam

Παλτό/Coat Hermès (Hermès Boutique)

Kαμπαρντίνα/Trenchcoat Pepe Jeans Καμπαρντίνα φορεμένη σαν φούστα/Trenchoat Pepe Jeans (Shop & Trade) Μπλούζα/Top PUMA (Sportswind SA) Παπούτσια/Shoes Converse (Folli Follie Group)

Basim Magdy The Universe Stopped to Gaze at our Footprints, 2014 Light Box, 100 x 100 cm Commissioned by State of Concept, Athens Courtesy: State of Concept and .artS端mer, Istanbul

Panos Tsagaris Untitled (Birthless and Deathless We Are), 2012 Triptych, gold leaf on archival digital prints, 76 x 51 cm each Courtesy: Kalfayan Galleries, Athens - Thessaloniki

LEFT: All Clothes by Ann Demeulemeester (Sotris) Παπούτσια/ Shoes G-Star RAW (Folli Follie Group) RIGHT: Μπλούζα/Top, Φούστα/Skirt DRIES VAN NOTEN (Sotris) Ζώνη/Belt BOSS (BOSS Stores) Παλτό/Coat Attr@ttivo, Παπούτσια/Shoes TOPSHOP (Sotris)

All Clothes by Emporio Armani (Emporio Armani Boutique)

Maria Friberg Way Ahead 1, 2009, 50x294 cm Way Ahead 2, 2009, 50x296 cm Way Ahead 3, 2009, 50x260 cm c-print silicon glass mounted Courtesy: the artist

Laure Prouvost Swallow, 2013 HD video, 12 min Courtesy: the artist and MOT International London & Brussels

All Clothes by G-Star RAW (Folli Follie Group)

Μπλούζα/Top, Jupe Culotte Παλτό/Coat A.L.E. Γιλέκο/Vest Majestic (New Cult) Παπούτσια/Shoes PUMA (Sportswind SA)

Thomas Poulsen /FOS Another (From The Series Clutch), 2010 Courtesy: Max Wigram Gallery London

Hair Dimitris Sarantou (D-Tales), Make Up Efi Ramone (D-Tales), Models Ismini (ACE Models), Risha (D Models), Stylist’s Assistant Billy Hazel

All Clothes by Marc by Marc Jacobs (Marc by Marc Jacobs Boutique) Παπούτσια/Shoes G-Star RAW (Folli Follie Group)

HEAVEN IS THE UNPREDICTABLE FUTURE N o t e s f ro m a p ers o n a l d iary.

Words by Katerina Nikou Curator Ileana Tounta Contemporary Art Center

ARTIST BIO

ενικά προσπαθώ και διακρίνω μεταξύ αυτού που κάποιος καλεί το Μέλλον και του L’Avenir [το «να έρθουν»]. Το μέλλον είναι αυτό που -αύριο, αργότερα, τον επόμενο αιώνα– θα είναι. Υπάρχει ένα μέλλον που είναι προβλέψιμο, προγραμματισμένο, αναμενόμενο. Αλλά υπάρχει και ένα μέλλον που αναφέρεται σε κάποιον ο οποίος έρχεται και η άφιξη του είναι εντελώς απρόσμενη. Για εμένα αυτό είναι το πραγματικό μέλλον. Αυτό που είναι ολοκληρωτικά απρόβλεπτο. Οι Άλλοι που έρχονται χωρίς να είμαι σε θέση να προβλέψω την άφιξη τους. Έτσι, αν υπάρχει ένα πραγματικό μέλλον, πέραν του άλλου γνωστού μέλλοντος, είναι το L’Avenir το οποίο είναι η έλευση του Άλλου – Άλλων όταν είμαι εντελώς ανίκανος να προβλέψω την άφιξη τους».

-Jacques Derrida

Panos Tsagaris Born in 1979 in Athens, Greece. Lives and works in New York, USA. Antonis Pittas Born in Athens, Greece. Lives and works in Amsterdam, Holland.

IriniKarayannopoulou Born in Thessaloniki, Greece. Lives and works in Athens, Greece.

Maria Friberg Born in 1966 in Malmö, Sweden. Lives and works in Stockholm, Sweden.

Thomas Poulsen /FOS Born in 1971 in Copenhagen, Denmark. Lives and works in Copenhagen, Denmark.

Laure Prouvost Born in 1978 in Croix-Lille, France. Lives and works in London, UK. Basim Magdy born in 1977 in Assut, Egypt. Lives and works in Basel and Cairo.

Γ

Παράδεισος είναι ύπαρξη μιας μη υπαρκτής συνθήκης, μια ουτοπική ανθρώπινη σκέψη ενός μη-τόπου. Παράδεισος είναι η αίσθηση του Απρόβλεπτου, του Ανοίκειου, του Νέου. Παράδεισος είναι η Αποϋλοποίηση του Ανθρώπινου Κόσμου. Παράδεισος είναι τα όνειρα..το Τέλος και η Αρχή είναι Όνειρα…ο Πάνος Τσαγκάρης χρησιμοποιεί κείμενο και χρυσό χρώμα και δημιουργεί ένα μυστικιστικό σύμβολο που προκαλεί τον θεατή να κάνει τους δικούς του συσχετισμούς για το τι είναι πνεύμα, θάνατος, όνειρα. Παράδεισος είναι Ένας Άλλος Τόπος. Ο Thomas Poulsen / FOS σχεδιάζει μια επιγραφή από νέον και μας προσανατολίζει προς έναν άλλο τόπο. Παράδεισος είναι ένας Άλλος Τόπος Ακόμη Ένας Τόπος. Ο FOS μέσω της καλλιτεχνικής του πρακτικής συνδέει την αρχιτεκτονική και την αντίληψή μας σχετικά με το χώρο. Παράδεισος είναι ο τρόπος που συναντούμε το μέλλον μας. Οι φωτογραφίες Way Ahead της Maria Friberg είναι μια σειρά για την έννοια του μέλλοντος…δεν μπορούμε να είμαστε στο μέλλον ούτε να δούμε το μέλλον, αλλά μπορούμε να έχουμε μια ιδέα του τι θα φέρει το μέλλον και να δούμε μια διάχυτη εικόνα του στο μυαλό μας… Παράδεισος είναι ο ενδότερος μας εαυτός και η αντίληψη μας σχετικά με την προσωπική μας ταυτότητα. Το έργο της Ειρήνης Καραγιαννοπούλου Self Portrait In Someone Else’s Coat αποτελεί ένα υπαρξιακό σχόλιο, ένα αντιμαχόμενο πορτραίτο μιας θηλυκής φιγούρας. Παράδεισος είναι το μπρούτζινο γλυπτό του Αντώνη Πίττα, ένα απροσδιόριστο αντικείμενο που εκφράζει την ιδέα των ορίων και των συνόρων του ανθρώπινου κόσμου. Παράδεισος είναι η ονειρική λίμνη και το φαντασιακό τοπίο που καταγράφει η Prouvost στο βίντεο της κάπου στη Μεσόγειο. Το απροσδιόριστο βλέμμα από ψηλά, το μυστικό νησί και η έννοια μιας παράδοξης αποκάλυψης συνθέτουν την παραδεισένια εικόνα του Basim Magdy. Παράδεισος είναι εκεί που βρίσκεται ο πατέρας μου.

I

n general, I try and distinguish between what one calls the Future and “l’avenir” [the ‘to come’]. The future is that which – tomorrow, later, next century – will be. There is a future which is predictable, programmed, scheduled, foreseeable. But there is a future, l’avenir (to come) which refers to someone who comes, whose arrival is totally unexpected. For me, that is the real future. That which is totally unpredictable. The Other who comes without my being able to anticipate their arrival. So if there is a real future, beyond the other known future, it is l’avenir in that it is the coming of the Other when I am completely unable to foresee their arrival.”

-Jacques Derrida

Heaven is the existence of a nonexistent condition, a utopian human thought of a non-place. Heaven is the sense of the Unpredictable, of the Unfamiliar, of the New. Heaven is the Dematerialization of the Human World.

Heaven is in dreams…End and Beginning are Dreams..artist Panos Tsagaris uses text and gold color and creates a mystical picture, a geometrical symbol that challenges the viewer to produce his own associations on what spirit, death and dreams truly are. Heaven is Another Place..artist Thomas Poulsen / FOS designs a neon sign and orientates the viewer to another place...Heaven is... Another Place Yet A Place. FOS employs artistic strategies connected to design, architecture and to our own perception regarding space. Heaven is the way we meet with our future. The Way Ahead images of artist Maria Friberg is a series about the future …You can neither be in the future nor see the future, but you can have an idea of what the future will bring and see a diffused picture of it in your head…

Heaven is our inner self and our perception regarding our personal identity.Irini Karayannopoulou’s Self Portrait In Someone Else’s Coat is an existential comment, an ambivalent portrait of a female figure. Heaven is a bronze sculpture made by Antonis Pittas, an unidentified object that signifies the idea of limits and boundaries of the human world. Heaven is the dreamy lake and the imaginary landscape that Prouvost records somewhere in the Mediterranean.

The undefined gaze from above, the secret island and the notion of a paradox apocalypse all these elements constitute the heavenly image of Basim Magdy.

Heaven is where my father is.

Σακάκι/Blazer, Καπέλο/Hat Emporio Armani (Emporio Armani Boutique) Παλτό/Coat Comme des Garçons (A la Mode)

MAKE HER GLOW S H O T BY KO STA S STAV R O P O U L O S (THIS IS NOT ANOTHER AGENCY)

FA S H I O N E D I T O R L A Z A R O S T Z OVA R A S H A I R / M A K E - U P PA N T E L I S T O U T O U N T Z I S ( D - T A L E S )

Poncho Maison Martin Margiela (Free Shop), Φούστα/Skirt Ann Demeulemeester (Sotris), Παντελόνι/Trousers Digitaria Μποτάκια/Boots Max Mara (Max Mara Boutique)

All Clothes by Max Mara (Max Mara Boutique) Ζώνη/Belt Boss (Hugo Boss Hellas) Παπούτσια/Shoes Adidas Originals

Δερμάτινο Τζάκετ/Leather Jacket, Πουκάμισο/Shirt LOUIS VUITTON (LOUIS VUITTON BOUTIQUE)

Παλτό/Coat no21, Jupe Culotte MM6 - Maison Martin Margiela (Eponymo E>More) Παπούτσια/Shoes Converse (Folli Follie Group)

Παντελόνι/Trousers, Πουκάμισο/Shirt DRIES VAN NOTEN (Sotris) Παλτό/Coat ALEXANDER WANG (Attica) Βραχιόλι/Bracelet Nikos Koulis (Nikos Koulis Boutique) Παπούτσια/Shoes HOGAN (Hogan Boutique)

All Clothes by Zadig & Voltaire (Zadig & Voltaire Boutique) Βραχιόλι/Bracelet Hermès (Hermès Boutique)

All Clothes by BALENCIAGA (Balenciaga Boutique), Γάντια/Gloves BOSS (Hugo Boss Hellas) Μαντίλι/Scarf Hermès (Hermès Boutique)

LOST & LONELY SHOT BY HARALAMPOS GIANNAKOPOULOS (THIS IS NOT ANOTHER AGENCY) FASHION EDITOR LAZAROS TZOVARAS MODEL PANAYOTIS AGAVANAKIS (VIVIANC)

LEFT: All Clothes by H&M RIGHT: All Clothes by WeSC (WeSC BB)

Πλεκτό Πουλόβερ/Knitted Sweater Dstrezzed (New Cult) Bερμούδα/Shorts Majestic (New Cult) Ζώνη/Belt Superdry (Shop &Trade)

All Clothes by G-Star RAW (Folli Follie Group) Παπούτσια/Shoes PUMA (Sportswind SA)

All Clothes by Hackett (Shop &Trade)

All Clothes by Dtrezzed (New Cult) Παπούτσια/Shoes Converse (Folli Follie Group)

BEAUTY

N A R S M AT T E M U LT I P L E

A P R OD U C T S E RVI NG A VA R I E T Y O F U S E S

Η

Nars καινοτομεί με ένα εξαιρετικό προϊόν που «χρωματίζει» τόσο τα μάγουλα όσο και τα χείλια. Δύο σε ένα για εξοικονόμιση χρόνου και χρήματος. Η πολυμορφικότητα, απαραίτητη και εξόχως πρακτική, συνυπάρχει με τους σύγχρονους τρόπους ζωής και δουλεύει υπέρ των γυναικών που δουλεύουν πολύ.

N

ars innovates once more with a fantastic product that adds color to both your cheeks and your lips. It’s truly a two in one product that saves you time as well as money. It’s ability to serve more than one purpose is both important and practical, slotting in perfectly with today’s high speed lifestyle and working seamlessly with every modern woman, that has little time and a lot of work.

FACE: Pure Radiant Tinted Moisturizer SPF30 in Alaska, Radiant Creamy Concealer in Vanilla, Matte Multiple in Vientiane, NARS EYES: Cream Eyeshadow in Zardoz, Eyeliner Pencil in Black Moon, Dual-Intensity Eyeshadow in Sycorax and Larger Than Life Lengthening Mascara, NARS LIPS: Pure Sheer SPF Lip Treatment in Angelique and Velvet Matte Lip Pencil in Dragon Girl, NARS

Πουκάμισο/Cotton Shirt, Φόρεμα/Wool Dress, MINKI CHENG

Photographer: Masami Naruo Make Up & Styling: Maria Papadopoulou Hair Stylist: Atsushi Takita using Bumble and bumble.

Model: Nina Kuzendorf (ELITE) Καρέκλα/Chair Masters Kartell

O

ZON Boutique is magazine ΟΖΟΝ Raw’s e-shop, which hosts brands from Greece and abroad, in a continuing dialogue with the worlds of fashion, art and design.

OZON Boutique speaks to a youthful and intellectual crowd, aware of fashion,that consists of both women and men, in search of the purest and most unconventional expression of contemporary culture. Ιt is the most updated and eclectic community, membersof which want to be one of a kind and shape their own identity, without experimenting with extremeness.

ATHINA KORDA

KLING

THE FASHION LAB

MODAS CABEZON

MOUTSATSOS

AUMORFIA

Scan the QR codes below and indulge with OZON Boutique’s world.

o OZON Boutique πρόκειται για το e-shop του περιοδικού OZON Raw, που φιλοξενεί brands από την Ελλάδα και το εξωτερικό, σε συνεχή διάλογο με τον κόσμο της μόδας, της τέχνης και του design. Απευθύνεται σε ένα κοινό νεανικό και σκεπτόμενο, ενήμερο για την μόδα, γυναίκες και άντρες που αναζητούν την αγνότερη και πιο αντισυμβατική έκφραση της σύγχρονης κουλτούρας. Είναι η πλεόν ενημερωμένη και εκλεκτική κοινότητα, που επιθυμεί να ξεχωρίσει και να διαμορφώσει τη δική της ταυτότητα, χωρίς να πειραματίζεται με ακρότητες.

Σκανάρετε το QR Code κάθε εικόνας και βρεθείτε στον κόσμο του OZON Boutique.

T

–Fougaro Craft Fair– •The Fashion Edition•

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, το Φουγάρο -οι άνθρωποι του το αντιμετωπίζουν περισσότερο ως ένα διαδραστικό έργο τέχνης- υποδέχεται το φιλότεχνο κοινό, στις πέτρινες εγκαταστάσεις του στο Ναύπλιο. Αυτή τη φορά θέλει να ερεθίσει, εμπνεύσει και κινητοποιήσει το κοινό του σε σχέση με την μόδα, παρουσιάζοντας νέους αλλά και παλαιότερους δημιουργούς, από διαφορετικές πρακτικές. Ο Δημήτρης Ξανθούλης επιμελείται το “Fougaro Craft Fair #3 – The Fashion Edition”, το οποίο αποτελείται από 3 διαφορετικά κομμάτια και παρουσιάζει 8 νέους σχεδιαστές μόδας, 16 σχεδιαστές κοσμημάτων, 9 σχεδιαστές αξεσουάρ και 2 μικρότερες “εκθέσεις” μέσα στην έκθεση, ενώ προσκεκλημένοι επιμελητές είναι ο Μιχάλης Πάντος και ο Γιώργος Κελέφης του ΟΖΟΝ.

Add res ses

For a third consecutive year, Fougaro -its “people” think of it as more of an interactive artwork- is inviting the art crowd to its stone installationsat Nafplio. This time, they want to stimulate, inspire and move its visitors, by presenting young and established creators, coming from multiple disciplines. Dimitris Xanthoulis is curating the “Fougaro Craft Fair #3 – The Fashion Edition” exhibition, which consists of 3 parts and presents 8 fashion designers, 16 jewelry designers, 9 accessories designers and 2 smaller “exhibitions” inside the exhibition, while Michael Pandos and Yorgos Kelefis of OZON magazine are the guest editors.

ADIDAS ORIGINALS - adidas.gr - Golden Hall, Λ. Κηφισίας 37Α, 210 6837837 • A.L.E. - ale.com.gr - Αθήνα: The Mall Athens, Αν. Παπανδρέου 35, 211 0199635 - Μαρούσι: Διονύσου 25 – 27, 210 6140590 - Αγρίνιο: Παπασταύρου 43 & Δημοτσελίου, 26410 22608 - Πάτρα: Μαιζώνος 115, 2610 624603 - Θεσσαλονίκη: Mediterranean Cosmos, 2310 474387 • ATTICA - Πανεπιστημίου 9, 211 1802600 - Golden Hall: Λ. Κηφισίας 37Α, 2111814000 • ATTR@TTIVO - attrattivo.gr - Μεταμόρφωση: Μεσογίτη και Σώρου 1 • BALENCIAGA ΒΟUTIQUE - balenciaga.com - Τσακάλωφ 28 • DEVERGO - devergo.com • DIGITARIA - digitaria.gr • DOLCE & GABBANA - City Link: Σταδίου 4, 210 3356443 • EPONYMO E>More - Golden Hall: Λ. Κηφισίας 37Α - Μαρούσι: 210 6836980 • FOLLI FOLLIE GROUP • G-STAR RAW - Μαρούσι: Collective - Τhe Mall Athens: Αν. Παπανδρέου 35 - Γλυφάδα: Λ. Βουλιαγμένης 96 - Νέο Ψυχικό: Λ. Κηφισίας 268 • FRANKLIN & MARSHALL - franklinandmarshall.com - Γλυφάδα: Collective, Λ. Βουλιαγμένης 96 - Νέο Ψυχικό: Λ. Κηφισίας 268, Νέα Ερυθραία: Τατοΐου 102 • CONVERSE ALL STAR - converse.gr - Κηφισιά: KIX, Παναγίτσας 3 - Γλυφάδα: Collective, Λ. Βουλιαγμένης 96 - Νέο Ψυχικό: Λ. Κηφισίας 268 - Νέα Ερυθραία: Τατοΐου 102 • FREE SHOPfreeshop.gr - Βουκουρεστίου 50 • FREDDY - freddy.com - Golden Hall: Exclusive Store Λ. Κηφισίας 37Α • H&M - hm.com - Σταδίου 49, 210 3212920 • HERMÉS BOUTIQUE- hermes.com - Σταδίου 4 & Βουκουρεστίου 1, 210 3233715 • HOGAN - Κολωνάκι: Αναγνωστοπούλου 4, 210 3356493 - Μαρούσι: Golden Hall, Λεωφόρος Κηφισίας 37Α, 210 3356475 • HUGO BOSS - Κεντρική διάθεση: Αμερικής 19, 216 9002300 • ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ- Πατριάρχου Ιωακείμ 4, Κολωνάκι 210 3356401 • LOUIS VUITTON - Βουκουρεστίου 19, 210 3613938 • LUISA - luisaworld. com - Σκουφά 15, Κολωνάκι • MARC BY MARC JACOBS - Ξάνθου 3, Κολωνάκι 210 3636030 - Golden Hall: Κηφισίας 37Α, Μαρούσι 210 6837792 • MAX MARA - maxmara.com - Αθήνα: Κανάρη 2, 210 3607300 • NEW CULT - newcult.gr - Γλυφάδα: Μεταξά 9, Μεταξά 11, Λ. Βουλιαγμένης 22 - Κορωπί: Κωνσταντίνου 210 • NOTOS COM - Καλυφτάκη 5, Κηφισιά, 211 1887164 • PRIME TIMERS LAB - Πρωτογένους 9, 210 3319385 • PUMA - Περιστέρι: Λ. Κηφισού 86-88 - Πειραιάς: Γρηγορίου Λαμπράκη 138, Κηφισιά: Λ. Κηφισίας 242 & Παναγίτσας - Πτολεμαΐδα: Βασιλίσσης Σοφίας 4 • REEBOK CLASSICS - reebok.com • SALVATORE FERRAGAMO - City Link: Σταδίου 4, 210 3356437 - Μαρούσι: Golden Hall – Λεωφόρος Κηφισίας 37Α, 210 3356477 • SHOP & TRADE - Πειραιώς 222, Ταύρος, 210 3408400 • SUPERDRY STORE - The Mall Athens, Αν. Παπανδρέου 35 • SOTRIS - sotris.gr - Golden Hall, Λ. Κηφισίας 37Α, 210 6837849 - Βουκουρεστίου 41 & Τσακάλωφ, 210 3639281 • TOD’S - Βουκουρεστίου 13, 210 3356425 - Golden Hall: Λ. Κηφισίας 37Α, 210 3356480 • VF HELLAS - vans.eu - Τhe Mall Athens, Αν. Παπανδρέου 35, 210 6198418 • WeSC BB - wesc.com - Γλυφάδα: Αρτέμιδος 2, 210 8941358 - Θεσσαλονίκη: Κούσκουρα 5, 2310 226248 • ZADIG & VOLTAIRE - Βουκουρεστίου 13, 210 3640222

P.L.US P E O P L E

L I K E

U S

FRS XXL, 30-10-2014

GRECOTEL PALLAS ATHENA - FRESH HOTEL - CITY CIRCUS - FASHION WORKSHOP BY VICKY KAYA