Την πλήρη ευθύνη για το περιεχόμενο αυτής της εργασίας αναλαμβάνει, διά της υπογραφής του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου, το Νομικό Πρόσωπο
της Κίνησης για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ (υπ’ αριθμό Πιστοποιητικού Εγγραφής Η.Ε.229811).
Κίνηση για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Πάνος Ιωαννίδης Πρόεδρος
Κύπρος, Απρίλιος 2010
Επικοινωνία / Communication:
Τηλ/Tel: (+357) 22459640 - Fax: (+357) 22439611 - Email: freedom.justice@cytanet.com.cy
Διεύθυνση: Ζήνωνος Κιτιέως 19, Γραφείο 101, 1016 Λευκωσία, Κύπρος
Address: 19 Zenonos Kitieos Street, Office 101, 1016 Nicosia, Cyprus
ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Ερμηνευτικά Σχόλια επί του κυβερνητικού εντύπου «Κύπρος και Ομοσπονδία»
Α. Εισαγωγή
Το κυβερνητικό έντυπο «Κύπρος και Ομοσπονδία» διανέμεται από την Κυριακή 7
Μαρτίου 2010, με σκοπό την ενημέρωση του Κυπριακού Λαού επί της επιδιωκόμενης «Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας».
Από ενωρίς το 2008, η Κίνηση για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ τεκμηρίωσε δημόσια την έντονη αντίθεση της προς τη συγκεκριμένη ‘‘μορφή λύσης’’
και, το 2009, κατέθεσε ενώπιον του Κυπριακού Λαού (και διεθνώς) την δική της ορθολογιστική Πρόταση.1
Η Κίνηση είχε το καθήκον να μελετήσει το κυβερνητικό έντυπο «Κύπρος και Ομοσπονδία», να ερμηνεύσει το περιεχόμενο του και να ενημερώσει υπεύθυνα τον Κυπριακό Λαό για τα συμπεράσματα που προκύπτουν.
Σ’ αυτή την εργασία παρατίθεται σε κυρτή γραφή και σε πλαίσιο το κείμενο του κυβερνητικού εντύπου και ακολουθούν ερμηνευτικά σχόλια όπου χρειάζεται.2
Β. Γενικά σχόλια
1. Εάν το κυβερνητικό έντυπο είχε σκοπό «να ενημερώσει τον Κυπριακό Λαό για τη Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία», τότε ο τίτλος «Κύπρος και Ομοσπονδία» ΕΙΝΑΙ παραπλανητικός.
Παραπλανητικό όμως είναι και ολόκληρο το έντυπο. Από τις 14 (μικρές) σελίδες:
• Οι 2 σελίδες (14% του κειμένου) αφιερώνονται στο ‘‘όραμα μας...’’ και στο ότι ‘‘κοιτάζουμε μπροστά’’, προφανώς εννοώντας τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και τους υποστηρικτές της πολιτικής του.
• Οι 7 σελίδες (50%) αφιερώνονται στα ‘‘παγκοσμίως ισχύοντα περί Ομοσπονδίας’’, με σαφή την ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΚΑΘΙΕΡΩΣΗΣ της «Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας» ως ΥΠΑΡΚΤΟΥ πολιτεύματος.
Στις ίδιες σελίδες, αναφέρονται και οι -κατά την άποψη του συγγραφέαιστορικοί λόγοι «αποδοχής της Ομοσπονδίας για την Κύπρο», ΧΩΡΙΣ
1 Βλ. «Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΥ ΝΑΙ - Η δίκαιη, βιώσιμη και αξιοπρεπής λύση», Σεπτέμβριος 2009.
2 Το κείμενο του κυβερνητικού εντύπου μεταφέρθηκε στο παρόν έγγραφο ΑΥΤΟΥΣΙΟ, χωρίς καμιά ορθογραφική, συντακτική ή άλλη επέμβαση.
σε οποιοδήποτε σημείο
Δικαίου και με τρόπο
ή να εξηγείται (Πολιτειακά, Συνταγματικά, από πλευράς
ολοκληρωμένο) ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ της επιδιωκόμενης «Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας».
Οι 3 σελίδες (22%) άπτονται τριών θεμάτων και δύο ερωτημάτων, της επιλογής του συγγραφέως.
Για το ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ‘‘διζωνικότητα’’ και ‘’δικοινοτισμός’’, ο συγγραφέας ασχολείται ΜΟΝΟ στις 2 από τις 14 σελίδες (14% του κειμένου).
2. Εξωτερικά, το έγγραφο είναι επικοινωνιακό, με χρωματισμό που ελκύει τον Έλληνα Κύπριο αναγνώστη και τον προδιαθέτει θετικά.
3. Εσωτερικά, η αναμενόμενη -λόγω του θέματος και του σκοπού του εγγράφουσοβαρότητα χάνεται, μέσα στη διχρωμία και τα πολύμορφα λογότυπα, με τρόπο που να δημιουργούν εντύπωση «κομματικής, προπαγανδιστικής αφίσας» μάλλον, παρά εγγράφου που απευθύνεται εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας προς τον Κυπριακό Λαό, με στόχο «την επακριβή και αντικειμενική απεικόνιση του περιεχομένου της λύσης του εθνικού ζητήματος».
4. Το έμβλημα του Κυπριακού Κράτους, που υποδηλώνει ότι «το έντυπο εκφράζει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας», εμφανίζεται μία μόνο φορά στην πρόσοψη του εντύπου.
Εκείνο που δεσπόζει στις δύο όψεις του εξωφύλλου, είναι η σύνθεση «Κύπροςαστέρια», που σχεδιάστηκε ειδικά για το συγκεκριμένο έντυπο.
Η δεσπόζουσα αυτή σύνθεση, η οποία επαναλαμβάνεται σε κάθε δεξιά σελίδα του εντύπου, είναι προφανές ότι αποσκοπεί «ο αναγνώστης να εμπεδώσει ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ, ότι η επιδιωκόμενη λύση Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας είναι κατ’ εξοχή ευρωπαϊκής φιλοσοφίας».
Επιπλέον, η επίμονη επανάληψη της συγκεκριμένης σύνθεσης σε ολόκληρο το κυβερνητικό έντυπο, δημιουργεί και την έντονη ψυχολογική προδιάθεση
ότι «ΙΣΩΣ να πρόκειται για τη ‘‘νέα Σημαία’’ του επιδιωκόμενου Διζωνικού, Δικοινοτικού Ομόσπονδου Κράτους».
5. Η σύνθεση «Κύπρος-αστέρια» αποτελεί «σχεδόν πλήρη αντιγραφή» του λογότυπου της Κίνησης για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.
Εάν αυτό ΔΕΝ είναι ‘‘τυχαίο’’, ο αναγνώστης μπορεί να θεωρήσει ότι «γίνεται προσπάθεια ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΗΣ της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας της Κίνησης, η οποία βασίζεται στην αναλλοίωτη συνέχιση της ύπαρξης της ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας, ως βάση για την ορθή κατάληξη του Κυπριακού Ζητήματος».3
3 Βλ. «Η Πρόταση του ορθού ΝΑΙ», Κεφ. 4 (4.2.) «Το βασικό αξίωμα της Πρότασης».
6. Το κυβερνητικό έντυπο ΔΕΝ άπτεται καθόλου της ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ της επιδιωκόμενης «Διζωνικής, Δικοινοτικής διευθέτησης», η οποία αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση της πολιτικής βιωσιμότητας.
Η έντονη άποψη μας είναι, ότι η επιδιωκόμενη ‘‘διευθέτηση’’ ΔΕΝ είναι οικονομικά βιώσιμη (όπως ΔΕΝ ήταν και η Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία
του Αννάν), γεγονός που -από μόνο του- θα έπρεπε να είχε αποκλείσει την επιδιωκόμενη Διζωνική, Δικοινοτική, Ομοσπονδία.4
7. Παρά το γεγονός ότι το έντυπο «θεωρείται ότι αποτυπώνει τις απόψεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ως προς την επιδιωκόμενη λύση του Κυπριακού Ζητήματος», ΟΥΔΕΙΣ αναλαμβάνει επωνύμως την ευθύνη για την ΟΡΘΟΤΗΤΑ του περιεχομένου του εντύπου.
Γ. Το κείμενο του κυβερνητικού εντύπου και τα ερμηνευτικά σχόλια
Έντυπο:
«Όραμά μας, ο τερματισμός της κατοχής και η επανένωση της πατρίδας μας»
Ο Πρόεδρος Χριστόφιας έλαβε λαϊκή εντολή να διαπραγματευτεί για λύση
διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Σχόλια:
8. Ακόμα κι εάν αυτή η ‘‘ερμηνεία’’ είναι ορθή (γεγονός που αμφισβητείται), θα έπρεπε να συνοδεύεται από την κατάληξη «με το ορθό περιεχόμενο», όπως άφησε να εκκρεμεί το ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ για «λύση με τίτλο Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία» ο αείμνηστος, τέως Πρόεδρος Παπαδόπουλος.
9. Επιπλέον, ο Πρόεδρος Χριστόφιας ΔΕΝ καθόρισε προς τον Λαό «το περιεχόμενο της επιδιωκόμενης ‘‘διευθέτησης’’», ούτε προεκλογικά ούτε μετά την ανάληψη της προεδρίας, αλλά ούτε και προτού αρχίσει -επίσημα και ταχύρυθμα- να ΔΕΣΜΕΥΕΤΑΙ με σοβαρές και τελεσίδικες παραχωρήσεις, προς την Τουρκία και την Αγγλία.5
4 Βλ. Χριστόδουλου Χριστοδούλου «Τα Οικονομικά της Ομοσπονδίας, του Σχεδίου Ανάν και του Κυοφορούμενου Νέου Σχεδίου Λύσης»-Λευκωσία 2009.
5 Βλ. «Κοινό Ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ 21ης Μαρτίου 2008» (τσιμέντωμα Σχεδίου Αννάν ως ΒΑΣΗ της τελικής ‘‘διευθέτησης’’), «Κοινό Ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ 23ης Μαΐου 2008» (τσιμέντωμα δύο συνεταιρικών και ισοτίμων κρατών σε όλα τα επίπεδα) και «Μνημόνιο Συναντίληψης Χριστόφια-Γκόρτον Μπράουν 5ης Ιουνίου 2008» (τσιμέντωμα Βρετανικής κυριαρχίας στο έδαφος, στον αέρα και στη θάλασσα της Κύπρου, μέσω των Βρετανικών Βάσεων).
Έντυπο:
Στο τραπέζι των συνομιλιών, με καλή θέληση και πολιτική βούληση, καταθέτει
θέσεις αρχών, συμβατές με το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο καθώς και με το
συμφωνημένο πλαίσιο λύσης.
Σχόλια:
10. Η θέση είναι ενσυνείδητα εσφαλμένη και παραπλανητική, διότι:
Ο
Πρόεδρος της Δημοκρατίας, για να εξυπηρετήσει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ το «συμφωνημένο πλαίσιο λύσης», δηλαδή τον «συνεταιρισμό δύο ισοτίμων Κρατών» που τσιμεντώθηκε ενωρίς το 2008,6 ΗΔΗ δεσμεύθηκε με θέσεις που κατάθεσε ή/και αποδέχθηκε κατά τις ‘‘συνομιλίες’’, οι οποίες ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ
ΒΑΝΑΥΣΑ κάθε αντίστοιχη αρχή του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου.
Αυτές οι ανέκκλητες, αντι-ευρωπαϊκές παραχωρήσεις είναι:
• Η ρατσιστική «εκ περιτροπής Τουρκική προεδρία»,
• η αντι-δημοκρατική «σταθμισμένη ψήφος»,
• η παράνομη «παραμονή Τούρκων εποίκων»,
• η «απαγόρευση επιστροφής» για περισσότερους από τους μισούς Πρόσφυγες,
• το ενδεχόμενο «η τύχη των κλεμμένων περιουσιών» να αποφασίζεται από τον σφετεριστή-χρήστη και όχι από τον νόμιμο ιδιοκτήτη,
• το ενδεχόμενο (όπως και με το Σχέδιο Αννάν) τα τεράστια χρηματικά ποσά για την εφαρμογή της ‘‘Διζωνικής, Δικοινοτικής διευθέτησης’’ να τα επωμισθούν ΜΟΝΟΝ οι Έλληνες της Κύπρου,
• η «αποποίηση» του ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ αυτοάμυνας του κυπριακού κράτους, το οποίο ΔΕΝ θα έχει το δικαίωμα να έχει δικές του ένοπλες δυνάμεις,
• το ενδεχόμενο «χωριστής σχέσης» των δύο ‘‘συνιστώντων κρατών’’ με την
ΕΕ,
• το ενδεχόμενο «αναγνώρισης ως πολίτη της ΕΕ» ΚΑΘΕ Τούρκου εκ
Τουρκίας μέσω του εδάφους του ‘‘Ομόσπονδου Κυπριακού Κράτους’’ κλπ... ...και ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΙ, όσα δεν έχουν δημοσιοποιηθεί μέχρι σήμερα (ενδεχόμενο ΜΗ ενιαίας Οικονομίας, τεμαχισμένης Εξωτερικής Πολιτικής κλπ). 6 Βλ. «Υποσημείωση 5».
Έντυπο:
Αμετάθετος στόχος, παρά τις δυσκολίες που συναντούμε στις διαπραγματεύσεις, παραμένει η ειρηνική επανένωση τόπου και λαού, στα πλαίσια μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Σχόλια:
11. Με πάγια ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΗ τακτική, ασκείται ενσυνείδητη
ψυχολογική
πίεση ότι ΔΗΘΕΝ ‘‘η Κύπρος και ο Λαός έχουν ΔΙΑΙΡΕΘΕΙ’’ και, συνεπώς, η προσπάθεια είναι ‘‘να επανενωθούν’’.
Την ίδια ώρα, ο συγγραφέας αποφεύγει επιμελώς να δηλώσει:
• Ότι η Τουρκία επέδραμε παράνομα κατά της κυρίαρχης Κυπριακής Δημοκρατίας.
• Ότι η Τουρκία κατέχει παράνομα έδαφος της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
• Ότι η Τουρκία έχει διαπράξει σωρεία εγκλημάτων (Πολέμου και Κοινού Ποινικού Δικαίου) κατά των Ελλήνων της Κύπρου, μεταξύ των οποίων
τα εγκλήματα της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ κατά την διάρκεια της εισβολής και της ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗΣ κατά των εγκλωβισμένων.
• Ότι ο ‘‘de facto διαχωρισμός’’ είναι ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ, ως απότοκο της εισβολής, της κατοχής και της παραβίασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
• Ότι η ΔΗΘΕΝ ‘‘απομόνωση των Τούρκων της Κύπρου’’ αποτελεί ηθελημένο ψέμα, ΔΙΟΤΙ η παράνομη εισβολή και κατοχή είναι που απομόνωσε τόσο τους Έλληνες, όσο και τους Τούρκους της Κύπρου από τη γη και τα υπάρχοντα τους.
• Και ότι, εάν η ευρωπαϊκή Κυπριακή Δημοκρατία ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ με τη Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία, ΘΑ ΧΑΣΕΙ το δικαίωμα που έχει «να χαρακτηρίζει ως παράνομη τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων» και θα αναγνωρίσει ως ΝΟΜΙΜΟ συνιστών Κράτος το σημερινό ψευδοκράτος.
12. Από την αρχή, το κυβερνητικό έντυπο αποκαλύπτει, ότι η ΑΠΟΣΤΟΛΗ του ΔΕΝ είναι ενημερωτική, αλλά καθαρά ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΙΚΗ της επιδιωκόμενης Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Έντυπο:
Με τη λύση επιδιώκουμε να τερματίσουμε την τουρκική κατοχή και τον εποικισμό, να αποκαταστήσουμε την ενότητα του εδάφους, του λαού, των θεσμών και της
οικονομίας, καθώς και τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες
ολόκληρου του λαού -– Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμενίων
και Λατίνων.
Μια τέτοια λύση θα απαλλάξει ολόκληρο τον κυπριακό λαό και ιδιαίτερα τις νέες
γενιές και των δύο κοινοτήτων, από το άγχος, την αβεβαιότητα και τους κινδύνους
που ελλοχεύουν από τη συνέχιση της κατοχής και της ντε φάκτο διαίρεσης.
Σχόλια:
13. Συνθήματα λαϊκισμού, εκφωνούμενα ταχτικά ως ‘‘εύηχο άκουσμα αφελών ακροατών’’.
14. Σε καμιά περίπτωση, η σκοπούμενη ‘‘λύση Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας’’ μπορεί να επιτύχει αυτές τις επιδιώξεις, αλλά θα επιφέρει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. 7
Η λύση θα είναι θνησιγενής και θα χρησιμοποιηθεί ως εφαλτήριο για πλήρη κατάληψη και εκτουρκισμό της Κύπρου.
Έντυπο:
Η ΒΑΣΗ ΓΙΑ ΛΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ 1977
Επειδή η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία αποτελεί το στόχο της επιδιωκόμενης
λύσης εδώ και τόσα χρόνια είναι χρήσιμο να γίνονται ουσιαστικές προσπάθειες για
ενημέρωση του λαού πάνω στο τι ακριβώς σημαίνει ομοσπονδία.
Σχόλια:
15. Εάν ο συγγραφέας του εντύπου εννοεί ότι «η Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία
που σήμερα επιδιώκεται ήταν και ο στόχος επί των προεδριών 1988-2003», μάλλον έχει δίκαιο.
16. Εάν όμως εννοεί ότι, η ΣΗΜΕΡΑ επιδιωκόμενη ‘‘Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία’’ ήταν ο διαχρονικός στόχος επί όλων των προεδριών από
το 1974 και εντεύθεν, το σφάλμα είναι οφθαλμοφανές και η ασάφεια του συγγραφέα ενσυνείδητη.8
Έντυπο:
Η παρούσα έκδοση στόχο έχει να δώσει μερικές πολύ χρήσιμες πληροφορίες
γύρω από την ομοσπονδία και τους ιδιαίτερους όρους που τη συνοδεύουν στην
περίπτωση της Κύπρου, όπως είναι η διζωνικότητα, ο δικοινοτισμός, η πολιτική
ισότητα και να απαντήσει σε μερικά πολύ βασικά ερωτήματα.
7 Βλ. «Σχόλιο 9», «Υποσημείωση 5» και «Σχόλια 36-44».
8 Βλ. «Σχόλια 34 και 35».
Σχόλια:
17. Με ενσυνείδητη προπαγανδιστική ελευθεριότητα, ο συγγραφέας χαρακτηρίζει
τους όρους «διζωνικότητα, δικοινοτισμός και πολιτική ισότητα», ως ‘‘όρους
που πλαισιώνουν και άλλες περιπτώσεις ομοσπονδιών’’.
Ουδέν αναληθέστερον. Η
ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΗ «Διζωνική, Δικοινοτική
Ομοσπονδία» ΔΕΝ εμπεριέχει απλώς ‘‘όρους’’ που μπορεί να συνοδεύουν
την ‘‘όποια μορφή ομοσπονδιακού πολιτεύματος’’, όπως παραπλανητικά ενσπείρει ο συγγραφέας του εντύπου, ΑΛΛΑ αποτελεί ένα νεοφανές (sui generis) πολιτειακό καθεστώς, το οποίο:
• Η Τουρκία το ερμηνεύει ως «δύο συνεταιρικά και ισότιμα κράτη σε κάθε επίπεδο»,
• η Αγγλία υποκινεί προς την κατεύθυνση της Τουρκίας, όπως ανέκαθεν,
• οι ηγεσίες των κυπριακών Κομμάτων παρουσιάζονται να διαφωνούν μεταξύ τους για το ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ‘‘αυτή η μορφή κράτους’’, αλλά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας την επιδιώκει,
• η Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσιάζεται να μην έχει αντίρρηση γι’ αυτή την «διευθέτηση» (αφού η Αγγλία και η Τουρκία την επιθυμούν, η κυπριακή ηγεσία την επιδιώκει και η Ελλάδα συμπαρίσταται)
• και ο Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών φαίνεται πρόθυμος να προσυπογράψει τη ‘‘νέα διευθέτηση’’, όπως συνέβη και με το Σχέδιο Αννάν.
18. Η «Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία» που ΕΠΙΔΙΩΚΕΤΑΙ, εκτός του ότι είναι απότελεσμα παράνομης εισβολής και κατοχής, είναι διεθνώς ΑΝΟΜΗ, δεν καθορίζεται ΠΟΥΘΕΝΑ, δεν χρησιμοποιήθηκε ΠΟΤΕ και δεν δοκιμάστηκε από ΚΑΝΕΝΑ.9
19. Η «Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία», με την οποία επιδιώκεται σήμερα η αντικατάσταση της ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας, προτάθηκε μόνο προς τη νόμιμη πλειοψηφία των Μαύρων της Νοτίου Αφρικής, κατά τη 10ετία του ’80. Οι Αφρικανοί την απέρριψαν αμέσως ως ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ και απέκτησαν δημοκρατικό κράτος το 1991.10
9 Βλ. «Έγγραφα FOREIGN OFFICE 1979», Δήλωση Μάργκαρετ Θάτσερ προς Σπύρο Κυπριανού (Διάσκεψη Κοινοπολιτείας, Λουσάκα 31 Ιουλίου 1979): «Ο όρος διζωνικότητα δεν χρησιμοποιείται στο Διεθνές Δίκαιο».
10 Στόχος της πρότασης για «Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία» προς τη νόμιμη πλειοψηφία των Μαύρων της Νοτίου Αφρικής, ήταν η παγίωση του apartheid, που στα Αφρικανο-ολλανδικά σημαίνει «ρατσιστική διάκριση». Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο καθόρισε το apartheid ως «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».
Έντυπο: ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ;
ΣΕ ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΚΡΑΤΟΣ;
Τα κράτη, αν εξεταστούν από τη σκοπιά της μορφής της πολιτειακής τους δομής, χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: στα ενιαία και στα ομοσπονδιακά.
Ενιαίο κράτος
Το ενιαίο κράτος είναι ένα απλό, κυρίαρχο κράτος, που χωρίζεται σε επαρχίες
αποκλειστικά για διοικητικούς σκοπούς.
Οι επαρχίες αυτές υπάγονται απευθείας στα νομοθετικά, εκτελεστικά και δικαστικά
όργανα του κράτους. Εδώ θα πρέπει να διαχωρίσουμε τις έννοιες ενιαίο και
ενωμένο. Ενιαίο σημαίνει μια ενότητα, ένα όλον. Ενωμένο είναι όταν συνδέω
δύο ή περισσότερα διαφορετικά μέρη ώστε να αποτελέσουν ένα όλον. Δεν νοείται
κράτος χωρίς να είναι ενωμένο. Και στη δική μας περίπτωση αγωνιζόμαστε με σθένος για την επανένωση της Κύπρου μας.
Σχόλια:
20. Ο συγγραφέας του εντύπου υποβάλλει, ότι ΔΕΝ πρόκειται για βίαιη διαίρεση της Κύπρου, που προήλθε από παράνομη εισβολή και παράνομη κατοχή εδάφους της ΚΥΡΙΑΡΧΗΣ Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά για ‘‘διαίρεση της Κύπρου σε δύο διαφορετικά μέρη’’, τα οποία ‘‘αγωνίζονται να επανενώσουν’’.
Αυτή η προσέγγιση ΑΠΟ-ΕΝΟΧΟΠΟΙΕΙ ΠΛΗΡΩΣ την Τουρκία για τα εγκλήματά της κατά της Κύπρου και, ταυτόχρονα, ΚΑΤΑΡΓΕΙ το βασικό αξίωμα ότι «η Κυπριακή Δημοκρατία εντάχθηκε στην ΕΕ ως ισότιμο Κράτος-μέλος, ΚΥΡΙΑΡΧΟ επί ολοκλήρου του εδάφους της Κύπρου».
Έντυπο:
Ομοσπονδιακό κράτος
Το ομοσπονδιακό κράτος είναι σύνθετο κράτος, που αποτελείται από δύο τουλάχιστον περιφέρειες, η καθεμιά από τις οποίες έχει τα δικά της όργανα εξουσίας (νομοθετικά, εκτελεστικά, δικαστικά) που δρουν μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων που τους παραχωρεί το κεντρικό σύνταγμα.
Σχόλια:
21. Αποφεύγεται η αναφορά στην ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ που διενεργείται στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου και ότι «ΕΑΝ η Κύπρος απαλλαγεί από τον στρατό κατοχής, ΔΕΝ θα υπαρχουν διαφορετικές περιφέρειες, σε σχέση με την πληθυσμιακή σύνθεση». Επιπλέον, ο συγγραφέας παραλείπει ενσυνείδητα, ότι «τα ΒΙΩΣΙΜΑ Ομόσπονδα Κράτη έχουν ΕΝΙΑΙΑ έκφραση σε όλους τους βασικούς τομείς εξουσίας, μέσω μιας ΙΣΧΥΡΗΣ κεντρικής, ομόσπονδης κυβερνήσεως» και
22. Ενώ «το πολίτευμα του κράτους» αποτελεί τον ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΟ ΛΙΘΟ του κατά πόσο στο συγκεκριμένο κράτος θα ισχύουν οι διεθνείς και ευρωπαϊκές αρχές
της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ο συγγραφέας του εντύπου επιχειρεί, με επιστημονικά άκομψο
και ελλιπή τρόπο, να ‘‘αναλύσει, να βολέψει ορολογίες και να πείσει’’ για συνταγματικά θεωρήματα, επί των οποίων υπάρχει διάσταση απόψεων ακόμα
και μεταξύ κορυφαίων Συνταγματολόγων διεθνώς.
Η προσέγγιση ΔΕΝ αποτελεί εκλαΐκευση του θέματος (που θα ήταν ίσως θεμιτό), αλλά ενσυνείδητο λαϊκισμό. Παρ’ όλ’ αυτά, δεν θα επιμείνουμε σ’ αυτό
το σημείο, διότι θα χρειαστεί ιδιαίτερα μακροσκελής σχολιασμός.
Εξ άλλου, σημασία για τον Κυπριακό Λαό ΔΕΝ έχει «η ορθότητα της επιστημονικής προσέγγισης του όποιου συγγραφέα του εντύπου», αλλά η ΟΥΣΙΑ της επιδιωκόμενης λύσης, επί της οποίας ο συγγραφέας παρουσιάζεται ασταθής. Ένα ακόμα παράδειγμα, οι αμέσως επόμενες δύο παράγραφοι του εντύπου.
Έντυπο:
Πολύς λόγος γίνεται για τη συνομοσπονδία. Αυτή δεν αποτελεί σύστημα εσωτερικής πολιτειακής δομής, αλλά ένωση δύο ή περισσότερων ξεχωριστών
κρατών για σκοπούς κοινής δράσης σε ορισμένα αυστηρά καθορισμένα θέματα (άμυνα, εμπόριο, εξωτερικές σχέσεις κ.ά.). Στην περίπτωση της Κύπρου δεν τίθεται θέμα συνομοσπονδίας. Θα πρόκειται για μετεξέλιξη ενός ενιαίου κράτους σε ομοσπονδιακό.
Σχόλια:
23. ΠΩΣ θα πρόκειται για ‘‘μετεξέλιξη’’ της υπάρχουσας Κυπριακής Δημοκρατίας, ΟΤΑΝ το Κοινό Ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ της 23ης Μαΐου 2008 ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ τη δημιουργία «δύο συνεταιρικών και ισοτίμων μεταξύ τους κρατικών οντοτήτων», γεγονός που ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ αποδόμηση του υπάρχοντος
Κράτους και εκχώρηση εδάφους και εξουσιών προς τον ΝΕΟ εταίρο, για να καταστεί ΙΣΟΤΙΜΟΣ και να αποτελέσουν -ως δύο συστατικά κράτη πλέον- το νεοφανές μόρφωμα της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας;
24. Τα ήδη συμφωνηθέντα κατά τις ‘‘συνομιλίες’’ έχουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΕΙ το ενδεχόμενο ‘‘μετεξέλιξης’’ του υπάρχοντος Κυπριακού Κράτους και καθορίζουν σαφώς ένα εντελώς ΝΕΟ πολιτειακό μόρφωμα. Η επιδιωκόμενη Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία, αδιαμφισβήτητα ΚΑΤΑΡΓΕΙ την ευρωπαϊκή Κυπριακή Δημοκρατία.
11 Βλ. «Σχόλιο 9» και «Υποσημείωση 5».
Έντυπο:
• Ποια η διαφορά της Συνομοσπονδίας από την Ομοσπονδία;
Η βασική διαφορά της συνομοσπονδίας από την ομοσπονδία έγκειται στο ότι η
πρώτη δεν αποτελεί κράτος από μόνη της αλλά κράτη είναι τα συστατικά της μέρη.
Ενώ στην ομοσπονδία συμβαίνει το αντίθετο. Κράτος αποτελεί μόνο η ίδια και όχι
τα συστατικά της μέρη.
Η μορφή της πολιτειακής δομής ενός κράτους καθορίζεται από μια σειρά
οικονομικών, γεωγραφικών, ιστορικών ή ακόμη και πολιτικών παραγόντων, από την εθνοτική τους σύσταση, τις σχέσεις των διαφόρων κοινοτήτων, ομάδων, κ.ά.
• Η Ομοσπονδία στον κόσμο Υπάρχουν, σήμερα, γύρω στα 24 ομοσπονδιακά κράτη σε όλες τις ηπείρους, που καταλαμβάνουν σχεδόν τη μισή έκταση του πλανήτη και σ΄ αυτά ζει περίπου το 40% του πληθυσμού της γης. Ανάμεσα τους είναι η Ρωσική Ομοσπονδία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Ινδία, η Βραζιλία, η Αργεντινή, η Αυστραλία, η
Δεν υπάρχει καμιά συνταγή, κανένα έτοιμο πρότυπο
που να εφαρμόζεται ομοιόμορφα σε όλα αυτά τα κράτη τα οποία έχουν επιλέξει αυτή την πολιτειακή δομή.
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχουν έστω δύο ομοσπονδιακά κράτη που να μοιάζουν απόλυτα μεταξύ τους. Το καθένα έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες και ιδιομορφίες, που καθορίζονται κύρια από τους λόγους για τους οποίους επιλέγηκε
αυτό το σύστημα πολιτειακής δομής. Υπάρχουν, όμως, και κοινά γνωρίσματα που δίνουν περιεχόμενο στον ίδιο τον όρο «ομοσπονδία».
• Βασικά χαρακτηριστικά της Ομοσπονδίας
Τα γνωρίσματα της ομοσπονδίας σε βασικές γραμμές είναι:
1. Ύπαρξη δύο τουλάχιστον περιφερειών – συστατικών μερών της ομοσπονδίας με δικά τους νομοθετικά, εκτελεστικά και δικαστικά όργανα, καθώς, και σύνταγμα, σε αρκετές περιπτώσεις, πάντα όμως με ιεραρχική υπεροχή του ομοσπονδιακού συντάγματος.
2. Διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων μεταξύ της ομοσπονδίας και των περιφερειών.
3. Κυρίαρχη είναι μόνο η κεντρική εξουσία και μόνο αυτή έχει διεθνή προσωπικότητα, δηλαδή την ικανότητα σύναψης διεθνών συνθηκών και συμμετοχής σε διεθνείς οργανισμούς, διακρατικού χαρακτήρα. Υπάρχει ενότητα εδάφους, λαού και οικονομίας.
4. Υπάρχουν κατά κανόνα δύο Βουλές, η Άνω Βουλή (Γερουσία), όπου συνήθως
η εκπροσώπηση των περιφερειών είναι ίση (π.χ. ΗΠΑ, Ελβετία, Βραζιλία) και
η Κάτω Βουλή, όπου η εκπροσώπηση γίνεται κατ΄ αναλογία πληθυσμού.
5. Υπάρχει σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες.
• Τρόποι δημιουργίας της Ομοσπονδίας
Παραδοσιακά υπάρχουν δύο τρόποι δημιουργίας ομοσπονδιακών κρατών. Ο
ένας τρόπος που εφαρμόστηκε, κυρίως, σε περασμένους αιώνες, είναι με τη
συνένωση διαφόρων ανεξάρτητων κρατών κάτω από μια ομοσπονδιακή στέγη (ΗΠΑ, Γερμανία, Ελβετία κ.ά.). Ο δεύτερος, που χρησιμοποιείται και στις μέρες μας, είναι μέσα από τη μετατροπή ενιαίων κρατών σε ομοσπονδιακά (Βέλγιο, Βραζιλία, Μεξικό κ.ά.).
Στην περίπτωση της Κύπρου, η οποία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη και είναι κράτος-μέλος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων διεθνών οργανισμών, όπως και σε όλες τις σύγχρονες ομοσπονδίες, θα υπάρξει μετεξέλιξη του ενιαίου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε ομοσπονδιακό και όχι δημιουργία ενός νέου κράτους.
Σχόλια:
25. Με αυτές τις παραγράφους, ο συγγραφέας εφαρμόζει ξανά την προπαγανδιστική
αρχή της «πλύσης εγκεφάλου μέσω της επανάληψης ψευδών δεδομένων».
Στην προκειμένη περίπτωση, ενσπείρεται το ψεύδος ότι ‘‘η επιδιωκόμενη
Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία εντάσσεται στην κατηγορία των πρώην ενιαίων κρατών που μετατράπηκαν σε ομόσπονδα’’ και επαναλαμβάνεται το ανυπόστατο ότι ‘‘δια της επιδιωκόμενης Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, το σημερινό ευρωπαϊκό Κυπριακό Κράτος δεν θα καταργηθεί, αλλά θα μετεξελιχθεί’’.12
Επιπλέον, ο συγγραφέας εσκεμμένα παραλείπει, ότι ΚΑΝΕΝΑ ενιαίο κράτος
καταργήθηκε για να μετατραπεί σε ομοσπονδιακό υπό την απειλή των όπλων
και κατόπιν 36χρονης παράνομης Τουρκικής κατοχής του 38% του εδάφους
του, επί του οποίου ο παράνομος εισβολέας ανακήρυξε ψευδοκράτος...
Βλ. και «Σχόλια 23 και 24».
Έντυπο: ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ
Η ομοσπονδία έγινε αποδεκτή μέσα από τη Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου ΜακαρίουΝτενκτάς (1977) και επαναβεβαιώθηκε μέσα από τη Συμφωνία Κυπριανού-Ντενκτάς (1979). Έκτοτε, όλοι οι Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας επαναβεβαίωσαν
τη δέσμευσή τους σ΄ αυτές τις Συμφωνίες, καθώς και τη δέσμευση τους στη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και πάνω σ΄ αυτή βασίστηκαν οι μέχρι σήμερα διαπραγματεύσεις.
• Γιατί δεχθήκαμε ομοσπονδία το 1977 ενώ προηγουμένως την απορρίπταμε;
Υπό ομαλές συνθήκες, η ομοσπονδία δεν ήταν το ιδανικό σύστημα για την Κύπρο.
Αν όλα κυλούσαν ομαλά, αν είχαμε την πολυτέλεια να διαλέξουμε το ιδανικό και
όχι το αποδεκτό και εφικτό, θα προτιμούσαμε το ενιαίο κράτος. Αυτό θα ήταν το φυσιολογικό για μια μικρή χώρα όπως είναι η Κύπρος που δεν παρουσιάζει
πρόβλημα διοίκησης μεγάλων και αχανών εκτάσεων. Εξάλλου, ιστορικά, ο πληθυσμός, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, δεν ζούσε χωριστά δηλαδή αλλού οι Ελληνοκύπριοι και αλλού οι Τουρκοκύπριοι. Ήταν ανάμεικτος και διάσπαρτος σε ολόκληρη την Κύπρο. Οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι ζούσαν μαζί αρμονικά.
Μεσολάβησαν, δυστυχώς, τα τραγικά γεγονότα του 1974, το πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή και οι εξ ίσου τραγικές επιπτώσεις τους που συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Μεσολάβησε ο ντε φάκτο διαχωρισμός και η βίαιη μετακίνηση πληθυσμών, ως αποτέλεσμα της παράνομης τουρκικής στρατιωτικής εισβολής. Έχουμε κατοχή και ο συνεχιζόμενος εποικισμός αλλάζει δραματικά τον δημογραφικό χαρακτήρα της χώρας. Η παράνομη κατοχή εδαφών και περιουσιών συνεχίζεται. Όλα αυτά συνέτειναν στην αποδοχή του ιστορικού συμβιβασμού της ομοσπονδίας ως τον μόνον προσφερόμενο τρόπο επανένωσης της Κύπρου.
Η ομοσπονδία συνδυάζει δυο βασικά στοιχεία: από τη μια δίνει μεγάλο βαθμό
αυτοκυβέρνησης και αυτονομίας στην κάθε κοινότητα και από την άλλη διατηρεί
το κράτος ενωμένο, με μία και μόνη κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια.
Πολιτικοί λόγοι που σχετίζονται με την απαλλαγή από την τουρκική κατοχή και με
την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο κοινοτήτων, μας οδηγούν στην ομοσπονδία.
Ως ελληνοκυπριακή κοινότητα αποδεχθήκαμε την ομοσπονδία για να αποφύγουμε
τη διχοτόμηση, να απαλλαγούμε από την κατοχή και για να επανενώσουμε τη χώρα και το λαό μας. Κι αυτό επιδρά στις όποιες επιλογές μας.
Σχόλια: 26. Ο ομοσπονδιακός χαρακτήρας ενός ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟΥ πολιτεύματος που συζητήθηκε το 1977 και το 1979, ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ με την επιδιωκόμενη Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει δραματικά,
τόσο αναφορικά με τα επί μέρους δεδομένα (αριθμός εποίκων κλπ), όσο -και ιδιαίτερα- μετά την πλήρη ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην
Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα ‘‘εφικτά’’ της 10ετίας του ’70 υπερκεράστηκαν από τα υπέρ της υπόθεσης της Κυπριακής Δημοκρατίας ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ του 2010.
27. Ακόμα και εάν υποθετικά δεχθούμε, ότι τα συζητηθέντα περί ομοσπονδίας το 1977 και το 1979 ήσαν ΤΟΤΕ δεσμευτικά, το γεγονός ότι οι Τούρκοι ουδέποτε
τίμησαν τα συζητηθέντα και ότι το 1983 ‘‘ανακηρύχθηκε’’ Τουρκικό ψευδοκράτος
επί του παράνομα κατεχομένου εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, μας
απαλλάσσει πλήρως από κάθε ‘‘δέσμευση’’.
Συνεπώς, τα όσα ο συγγραφέας του κυβερνητικού εντύπου επικαλείται στις
πιο πάνω παραγράφους, αφού πρώτα ‘‘δηλώνει στεναχωρημένος για τις εξελίξεις’’, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΣΚΟΠΟ ΕΧΟΥΝ την εμπέδωση στη ψυχολογία του Κυπριακού Λαού ότι ‘‘φταίξαμε και πρέπει να πληρώσουμε’’ και ότι ‘‘δεχθήκαμε ομοσπονδία το ’77 και το ’79, άρα τώρα ΕΙΤΕ Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία ΕΙΤΕ Διχοτόμηση...’’.
Αντί δηλαδή να αντιμετωπίσουμε την ΠΑΡΑΝΟΜΗ ‘‘εκ των πραγμάτων διχοτόμηση’’, που επιβλήθηκε δια των όπλων και που είναι ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ
με την ορθή χρήση του ευρωπαϊκού κεκτημένου, ο συγγραφέας του εντύπου προπαγανδίζει ‘‘δύο συνεταιρικά και εφ’ όλης της ύλης ισότιμα κράτη’’, δηλαδή μια θνησιγενή ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ με σίγουρη κατάληξη «η Κύπρος να μετατραπεί
σε Τουρκικό προτεκτοράτο υπό Βρετανική κηδεμόνευση».
28. Αυτή η προσέγγιση ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ για την ευρωπαϊκή Κυπριακή
Δημοκρατία και τον Κυπριακό Λαό.
Έντυπο:
• Ποια είναι η διεθνής πρακτική;
Ασφαλώς, θα πρέπει να μελετήσουμε προσεκτικά τη διεθνή πρακτική για να επιλέξουμε όλα εκείνα τα στοιχεία, θεσμούς και λύσεις που ταιριάζουν στη δική μας περίπτωση. Μιλάμε για την υιοθέτηση των κοινών εκείνων χαρακτηριστικών γνωρισμάτων της ομοσπονδίας, τα οποία θα διασφαλίζουν την ενότητα χώρου, λαού, θεσμών και οικονομίας, αλλά και για τη μελέτη της εμπειρίας χωριστών
ομοσπονδιακών κρατών.
Σίγουρα, η ομοσπονδία στην Κύπρο, με την ξεχωριστή ιστορία και τις ιδιομορφίες
της χώρας μας, θα έχει και τα δικά της ξεχωριστά χαρακτηριστικά, όπως ξεχωριστά
χαρακτηριστικά έχουν όλες, ανεξαίρετα, οι ομοσπονδίες. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η κυπριακή ομοσπονδία, όπως γίνεται και με τις άλλες ομοσπονδίες,
Σχόλια:
29. Ο συγγραφέας ΔΕΝ εισηγείται -άρα ΔΕΝ γνωρίζει- με ΠΟΙΟ τρόπο θα επιτευχθεί ‘‘η μία και μόνη κυριαρχία, η μία και μόνη διεθνής προσωπικότητα
και η μία και μόνη ιθαγένεια’’
30. Πρόχειρη ‘‘διεθνολογία’’, χάριν προπαγάνδας.
Έντυπο:
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΑ ΚΡΑΤΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Ομοσπονδιακά κράτη
Σχόλια:
Πηγή: Lokal_Profil Wikimedia Commons http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Map_of_federal_states.svg
31. Ο χάρτης επιστεγάζει τα προηγούμενα κεφάλαια, καταλαμβάνει τις δύο μεσαίες σελίδες του κυβερνητικού εντύπου και τονίζει «τα ομοσπονδιακά κράτη της υφηλίου».
32. Ο στόχος αυτής της ‘‘εικόνας’’ είναι να ΕΡΕΘΙΣΕΙ ψυχολογικά τον αναγνώστη, ούτως ώστε ‘‘να επιθυμεί και ο ίδιος -στη μικροσκοπική Κύπρο- να αποκτήσει πολίτευμα που να ΜΟΙΑΖΕΙ προς όλα αυτά τα μεγάλα κράτη του κόσμου’’. 33. Ο συγγραφέας παραπλανά τον αναγνώστη, αγνοώντας το γεγονός ότι σε ΚΑΝΕΝΑ από τα Ομόσπονδα Κράτη του κόσμου ισχύει (ή ίσχυσε ποτέ) πολίτευμα με τη μορφή «Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας».
Έντυπο: ΔΙΖΩΝΙΚΗ, ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
• Τι σημαίνει «διζωνική»;
Μέσα από τις Συμφωνίες
του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, είναι ξεκάθαρο ότι έγινε αποδεκτή μια
ομοσπονδία που να αποτελείται από δύο περιοχές με αντίστοιχη ελληνοκυπριακή
και τουρκοκυπριακή διοίκηση. Το αν αυτές οι περιοχές θα ονομάζονται επαρχίες ή
πολιτείες ή άλλως πως, δεν έχει ουσιαστική σημασία στο διεθνές δίκαιο. Σημασία
έχει ότι θα έχουμε δύο περιοχές με αντίστοιχη ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή
διοίκηση. Αυτό εννοούμε όταν μιλούμε για διζωνικότητα και τίποτα περισσότερο.
Ο συγκεκριμένος όρος «διζωνική» δεν περιλαμβάνεται στη Συμφωνία Υψηλού
Επιπέδου Μακαρίου – Ντενκτάς του 1977. Σημασία, όμως, έχει το περιεχόμενο και όχι οι οποιεσδήποτε ονομασίες. Αναφέρεται, συγκεκριμένα, στη Συμφωνία αυτή:
« (1) Επιδιώκουμε μια ανεξάρτητη, αδέσμευτη, δικοινοτική ομοσπονδιακή Δημοκρατία.
(2) Το έδαφος που θα τελεί υπό την διοίκηση κάθε κοινότητας θα πρέπει να συζητηθεί υπό το φως της οικονομικής βιωσιμότητας ή παραγωγικότητας και της ιδιοκτησίας γης.
(3) Ζητήματα αρχών όπως της ελευθερίας διακίνησης, ελευθερίας εγκατάστασης, το δικαίωμα περιουσίας και άλλα ειδικά θέματα, είναι ανοικτά προς συζήτηση λαμβανομένης υπόψη της θεμελιώδους βάσης ενός δικοινοτικού ομοσπονδιακού συστήματος και ορισμένων πρακτικών δυσκολιών που θα μπορούσαν να εγερθούν για την τουρκοκυπριακή κοινότητα».
Στη Συμφωνία γίνεται λόγος και για διασφάλιση της ενότητας της χώρας, όρος που απευθύνεται στην τουρκοκυπριακή πλευρά. Το ερώτημα για τη δική μας πλευρά
είναι κατά πόσον δεχόμαστε τις παραγράφους 2 και 3. Αν ναι, τότε δεχόμαστε το περιεχόμενο της διζωνικής που δεν είναι άλλο από την ύπαρξη δύο ζωνών (ή
πολιτειών όπως ονομάζονται στις ΗΠΑ ή γαιών όπως ονομάζονται στη Γερμανία
ή καντονίων όπως ονομάζονται στην Ελβετία ή επαρχιών όπως ονομάζονται στον
Καναδά, αυτό δεν έχει ουσιαστική σημασία), καθεμιά από τις οποίες θα διοικείται
από την αντίστοιχη κοινότητα.
Όσον αφορά στον όρο «διζωνική», επισημαίνεται ότι όλα τα Σχέδια του ΟΗΕ, καθώς
και οι προτάσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς του 1989, που υποβλήθηκαν μετά
τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, προνοούν ρητώς για διζωνική ομοσπονδία
όσον αφορά στην εδαφική πτυχή, δηλαδή υιοθετούν τον όρο και του προσδίδουν
το περιεχόμενο που αναφέρθηκε πιο πάνω. Το ίδιο και πληθώρα ψηφισμάτων
του Συμβουλίου Ασφαλείας. Κανένα από τα πιο πάνω Σχέδια δεν απορρίφθηκε
λόγω της αναφοράς σε «διζωνική». Πιο πρόσφατα, η Συμφωνία μεταξύ των δύο
κοινοτήτων, αυτή της 8ης Ιουλίου 2006, υπό τον τίτλο «Δέσμη Αρχών» προνοεί: «1. Δέσμευση για την επανένωση της Κύπρου με βάση μια διζωνική, δικοινοτική
ομοσπονδία και πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας».
Σημειώνουμε ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά απέρριπτε την αναφορά σε λύση ομοσπονδίας αλλά τελικά, με την επιμονή της ελληνοκυπριακής πλευράς, αναγκάστηκε να την αποδεχθεί.
Σχόλια:
34. Αγχώδης προσπάθεια του συγγραφέα «να πείσει διά της επαναλήψεως» ότι η ‘‘διζωνικότητα έγινε αποδεχτή από το 1977’’, γεγονός που απορρίφθηκε από σωρεία αυθεντικών πηγών.13
35. Σχετική αρθρογραφία του δημοσιογράφου Κωστάκη Αντωνίου:14
«« Ιστορικές αναλήθειες και διαστρεβλώσεις περιέχει το κυβερνητικό έντυπο για τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, ένα έγγραφο, προχειρογραμμένο, ελλιπές και κομμένο και ραμμένο στη φιλοσοφία και στις θέσεις ΑΚΕΛ. Η
ανιστόρητη και διαστρεβλωμένη άποψη, ότι τη διζωνική ομοσπονδία, όπως
την εννοεί και την προωθεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας, την αποδέχθηκαν τάχατες
οι Πρόεδροι Μακάριος και Κυπριανού «και όλοι οι Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας», καταρρίπτεται και κονιορτοποιείται από τα προσφάτως αποκαλυφθέντα επίσημα έγγραφα του αρχείου του Φόρεϊν Όφις.
Και φυσικά μεταξύ των εκδοχών του Φόρεϊν Όφις και ενός κατασκευασμένου εγγράφου συνταγματολόγων του ΑΚΕΛ, προσαρμοσμένου στη σημερινή αγωνιώδη επικοινωνιακή πολιτική της Κυβέρνησης, να προωθήσει μια απαράδεκτη λύση, δεν μπορεί κανένας να δώσει εγκυρότητα και αξιοπιστία στο δεύτερο.
Ούτε ο Μακάριος ούτε ο Σπύρος Κυπριανού είχαν αποδεχθεί ποτέ να συζητήσουν, με αντικείμενο την «ομοσπονδία», που συζητά σήμερα ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Μάλιστα, τα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις αποκαλύπτουν ότι ολόκληροι γύροι διακοινοτικών συνομιλιών διακόπηκαν, διότι η ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριπτε τη διζωνικότητα.
Στα βρετανικά έγγραφα αποκαλύπτεται ότι τα προβλήματα στις διακοινοτικές
13 Βλ. «Έγγραφα FOREIGN OFFICE 1979», όπως αποδεσμεύθηκαν και δημοσιοποιήθηκαν το 2009.
14 Βλ. Εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ «Το Φόρεϊν Όφις κονιορτοποιεί το έντυπο διζωνικής», Λευκωσία 14 Μαρτίου 2010.
συνομιλίες παρουσιάστηκαν εξαιτίας της επιμονής της τουρκοκυπριακής
πλευράς, όπως η αρχή της διζωνικότητας και το θέμα της ασφάλειας των
Τουρκοκυπρίων υιοθετηθούν ως «αποφασισθέντα στοιχεία» της Συμφωνίας Μακαρίου-Ντενκτάς. Ο Ελληνοκύπριος συνομιλητής, Γεώργιος Ιωαννίδης, στη συνάντηση που είχε με τον Τουρκοκύπριο συνομιλητή Ονάν (18 Ιουνίου 1979), απέρριψε την τουρκική εκδοχή ότι στη συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς
υπήρχε συμφωνία για διζωνικότητα. Όντως, στη συμφωνία ΜακαρίουΝτενκτάς, σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται ο όρος «διζωνική». Γινόταν αναφορά μόνο σε διπεριφερειακή ομοσπονδία.
Τα έγγραφα του Φόρεϊν Όφις αναφέρονται, επίσης, σε δήλωση επισήμου εκπροσώπου της κυπριακής κυβέρνησης, ο οποίος αναγνώρισε ότι στη συνάντηση Μακαρίου-Ντενκτάς είχε εγερθεί θέμα διζωνικότητας, όπως είχαν εγερθεί και άλλα θέματα, αλλά ο Πρόεδρος Μακάριος απέρριψε τη διζωνικότητα, όπως και η τουρκοκυπριακή πλευρά είχε απορρίψει άλλα
θέματα που είχαν εγερθεί.
Τότε, ο Ραούφ Ντενκτάς, για να δημιουργήσει ως συνήθως εντυπώσεις και καταφεύγοντας σε ψευδολογίες προκειμένου να δικαιολογήσει τη μη αναφορά
στη συμφωνία του με το Μακάριο, στη διζωνική, ισχυρίστηκε ότι ναι μεν στο κείμενο της συμφωνίας δεν συμπεριελήφθη η ορολογία, διότι ο Αρχιεπίσκοπος ζήτησε «να αποφευχθούν λέξεις και όροι, που θα δημιουργούσαν μια δύσκολη κατάσταση στην κοινότητά του». Αλλά ο Ντενκτάς έπαιζε εκ του ασφαλούς, αφού ο Μακάριος δεν μπορούσε να απαντήσει: Είχε αποδημήσει.
Ένα άλλο ντοκουμέντο, που διαψεύδει το προπαγανδιστικό έντυπο της Κυβέρνησης Χριστόφια, ότι ο Μακάριος και ο Κυπριανού είχαν αποδεχθεί διζωνική ομοσπονδία, είναι το μνημόνιο της κυπριακής κυβέρνησης, ημερομηνίας 18 Ιουλίου, 1979, το οποίο, σύμφωνα με τα βρετανικά έγγραφα, επεδόθη στη βρετανική κυβέρνηση και στο οποίο διερωτάται πώς ύστερα από δυόμισι χρόνια, μετά τη συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς, ανακαλύφθηκε «μυστική συμφωνία» των δύο ηγετών, πέραν του επίσημου κειμένου.
Το μνημόνιο της κυπριακής κυβέρνησης τονίζει ότι η επιμονή της τουρκοκυπριακής πλευράς στον όρο «διζωνικότητα» αποκαλύπτει τον πραγματικό στόχο της να προσδώσει στη διευθέτηση άλλο περιεχόμενο που να ακυρώνει την έννοια της ομοσπονδίας.
(Ιδού ένα ισχυρότατο στοιχείο, που δικαιολογεί την εμμονή της τουρκικής πλευράς στη λύση της διζωνικής και το οποίο ακόμα να αντιληφθεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας).
Αλλά τα βρετανικά έγγραφα συνεχίζουν την κονιορτοποίηση του ακελικού
εγγράφου: Αναφέρουν ότι ο Πρόεδρος Κυπριανού, στη συνάντηση που είχε με τη Μάργκαρετ Θάτσερ, στη Λουσάκα, στις 31 Ιουλίου 1979, στα πλαίσια της Διάσκεψης της Κοινοπολιτείας, της τόνισε ότι ο όρος διζωνικότητα δεν αναφέρεται και δεν χρησιμοποιείται σε κανένα σύνταγμα. «Η πρωθυπουργός
συμφώνησε ότι δεν πρόκειται για όρο που χρησιμοποιείται στο Διεθνές Δίκαιο», τονίζει το βρετανικό έγγραφο.
Μέσα, λοιπόν, από τα αδιάσειστα αυτά στοιχεία, αποδεικνύεται ότι το κυβερνητικό έγγραφο παραπλανεί σκοπίμως τον πολίτη και διαστρεβλώνει την ιστορική αλήθεια, προκειμένου διά της παραπληροφόρησης και της διαστρέβλωσης, να περάσει το μήνυμα ότι η διζωνική ομοσπονδία είναι η
μορφή της λύσης που αποδέχθηκαν όλοι οι ηγέτες της Κύπρου.
Πρόκειται για ψεύδος. Μακάριος και Σπύρος Κυπριανού, όχι μόνο δεν αποδέχοντο τη διζωνική ομοσπονδία, όπως την εννοεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας
και το ΑΚΕΛ, αλλά ούτε καν αποδέχοντο να καταστεί βάση συνομιλιών.»»
Έντυπο:
• Διζωνική Ομοσπονδία και βασικές ελευθερίες
Όπως αναφέρεται πιο πάνω, η κάθε ομόσπονδη μονάδα ή πολιτεία της
ομοσπονδίας, θα διοικείται από την αντίστοιχη κοινότητα. Μπορεί να προβληθεί ο
ισχυρισμός ότι αυτό δεν είναι αποδεκτό γιατί θα σήμαινε εθνικά αμιγείς περιοχές και
κατ΄ επέκταση παραβίαση των βασικών ελευθεριών. Αυτή, όμως, είναι λανθασμένη προσέγγιση. Υπάρχουν τρόποι να διοικούν οι Τουρκοκύπριοι τη μια περιφέρεια και ταυτόχρονα να γίνονται σεβαστές οι βασικές ελευθερίες όλων των πολιτών. Η
ελληνοκυπριακή πλευρά απορρίπτει κατηγορηματικά την προσέγγιση για εθνικά αμιγείς περιοχές και επιμένει στην ανάμειξη του πληθυσμού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Σχόλια:
36. Ο συγγραφέας αρκείται στην ‘‘απόρριψη των εθνικά αμιγών περιοχών’’, που ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι ‘‘στο τουρκικό ομόσπονδο κράτος θα υπάρχουν και Έλληνες’’.
Για το «ΠΟΣΟΙ Έλληνες θα ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ να επιστρέψουν» και για το εάν «θα μπορούν να επιστρέψουν ΟΛΟΙ οι Πρόσφυγες στις εστίες τους», ο συγγραφέας
προσπαθεί να καθησυχάσει, θέτοντας και απαντώντας ο ίδιος στο αμέσως πιο κάτω ερώτημα.
Έντυπο:
• Υπάρχουν τρόποι να διοικείται μια περιφέρεια από μια κοινότητα και ταυτόχρονα
να έχουμε ανάμεικτο πληθυσμό;
προσφύγων. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να επιστρέψουν, αν το θελήσουν, υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση, σε συνθήκες ασφάλειας και σεβασμού
των δικαιωμάτων και ελευθεριών τους, χωρίς διάκριση. Όπως, εξάλλου, συμβαίνει και σε άλλες ομοσπονδίες.
Σχόλια:
37. Ο συγγραφέας αποφεύγει να αναφερθεί στη ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΗ πρόταση του
Προέδρου της Δημοκρατίας ‘‘να επιστρέψουν ΜΟΝΟ 110.000 Πρόσφυγες’’, δηλαδή λιγότεροι από τους μισούς. Και, βεβαίως, αποφεύγει να τοποθετηθεί «εάν ο ΝΟΜΙΜΟΣ πολίτης της υπάρχουσας, ευρωπαϊκής Κυπριακής
Δημοκρατίας, θα έχει το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης, εγκατάστασης, εργασίας, απόκτησης και απόλαυσης περιουσίας και άσκησης των πολιτικών δικαιωμάτων του, σε όλο το έδαφος της Κύπρου ΧΩΡΙΣ περιορισμούς.
38. Η πιο πάνω ‘‘πρόταση’’, συνδυαζόμενη με την άλλη ‘‘προεδρική πρόταση’’ για νομιμοποίηση 50.000 (τουλάχιστο προσθέτουμε εμείς) εποίκων, καταδεικνύει την προσπάθεια για ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ των ποσοστών, με τρόπο που στο Τουρκικό συνιστών κράτος να υπερτερούν αριθμητικά οι Τούρκοι, ντόπιοι ή/ και εισαγόμενοι.
39. Αυτή η ‘‘διευθέτηση’’ σημαίνει, ότι «ακόμα και ΟΛΟΙ οι Πρόσφυγες να επιστρέψουν, θα αυξάνεται διαρκώς ο ‘‘αποδεχτός’’ αριθμός εποίκων, χάριν της διατήρησης της πληθυσμιακής υπεροχής των Τούρκων στο Τουρκικό συνιστών κράτος».
40. Πρόκειται, αδιαμφισβήτητα, για μια καταστροφική προσέγγιση για τον ελληνισμό της Κύπρου.
Έντυπο:
• Τι σημαίνει «δικοινοτική»;
Ο όρος «δικοινοτική», όπως καθορίζεται από τον ίδιο τον ΟΗΕ, σημαίνει ότι και
οι δύο κοινότητες θα συμμετέχουν αποτελεσματικά στα όργανα και τις αποφάσεις
της κεντρικής εξουσίας. Αυτό το στοιχείο δεν είναι νέο. Περιλαμβάνεται και στο
Σύνταγμα του 1960. Απομένει να καθοριστεί, μέσα από τις διαπραγματεύσεις και
μέσα από την τελική συμφωνία, το συγκεκριμένο περιεχόμενο της αποτελεσματικής
συμμετοχής στα όργανα εξουσίας και στις αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας. Σε κάθε, όμως, περίπτωση δεν μπορεί οι Ελληνοκύπριοι επειδή είναι η πλειοψηφία να αποφασίζουν για όλα από μόνοι τους και να επιβάλλουν τη θέση τους. Ούτε και οι Τουρκοκύπριοι να καταχρώνται του δικαιώματος για «αποτελεσματική συμμετοχή», το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ίση αριθμητική συμμετοχή.
Σχόλια:
41. Πουθενά ο ΟΗΕ καθορίζει, ότι «η ‘‘δικοινοτικότητα’’ προνοεί συμμετοχή των ‘‘κοινοτήτων’’ στα όργανα και τις αποφάσεις της ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ εξουσίας».
42. Οι πρόνοιες του Συντάγματος του ’60 αναφορικά με τις ‘‘εξουσίες που είχαν παραχωρηθεί προς τη μειοψηφία των Τούρκων της Κύπρου’’, καθώς και η
Συνθήκη Εγγυήσεως του ’60, ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ από τη βρετανο-τουρκική
συνωμοσία και την ένοπλη τουρκο-ανταρσία του ’63, με αποτέλεσμα «η Κυπριακή Δημοκρατία να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004, όπως έκτοτε διαμορφώθηκε και αναγνωρίστηκε διεθνώς».15
43. Η ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ από τον συγγραφέα της παγκόσμιας έννοιας της «δημοκρατικότητας» και της αρχής «η πλειοψηφία αποφασίζει σεβόμενη τη μειοψηφία και η μειοψηφία σέβεται την απόφαση της πλειοψηφίας» ΕΙΝΑΙ επιστημονικά αδόκιμη, λαϊκίστικα πρόχειρη και απορριπτέα.
ΔΕΝ υπάρχει δημοκρατικό πολίτευμα παγκοσμίως, όπου ο Αρχηγός και οι Αξιωματούχοι του Κράτους εκλέγονται ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ, όπως προνοεί η Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία.
44. Ειλικρινά διερωτόμαστε, με ΠΟΙΑ δημοκρατική παιδεία μπορεί κάποιος να έχει ανατραφεί και μελετώντας ΠΟΙΑ επιστημονικά συγγράμματα μπορεί κάποιος να έχει μορφωθεί, για να διατείνεται σε επίσημο κυβερνητικό έντυπο, ότι δήθεν ‘‘η ΕΘΝΙΚΗ πλειοψηφία ενός Λαού είναι εξ ορισμού και η ΦΥΣΙΚΗ
πλειοψηφία που ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ σε μια δημοκρατική πολιτεία’’.
Ένα απλό παράδειγμα: Η εθνική ομάδα, από την οποία προέρχεται ο σημερινός Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, αποτελεί την ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ του εκλογικού σώματος των Ηνωμένων Πολιτειών; Όχι βέβαια, αλλά ο Κύριος Ομπάμα ΕΞΕΛΕΓΗ Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών! Λίγος σεβασμός προς τη νοημοσύνη του Κυπριακού Λαού ΔΕΝ θα έβλαφτε...
Έντυπο:
• Τι σημαίνει πολιτική ισότητα και ποιος την καθορίζει;
Η πλευρά μας στοχεύει σε λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική
15 Βλ. «Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΥ ΝΑΙ - Η δίκαιη, βιώσιμη και αξιοπρεπής λύση»-Σεπτέμβριος 2009, Κεφ. 1:
«Το 1963 το κυρίαρχο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας ΔΕΝ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ, αλλά παρέμεινε διεθνώς αναγνωρισμένο.»
«Το Κράτος που διαμορφώθηκε το 1963, μετά από τη βρετανο-τουρκική συνωμοσία, την απόσχισηαυτοαπομόνωση των Τούρκων της Κύπρου και την αυτοκατάργηση της Συνθήκης Εγγυήσεως, είναι το δημοκρατικά διοικούμενο από τη φυσική πλειοψηφία του 82% του νόμιμου Κυπριακού Λαού κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό είναι το Κράτος, που την 1η Μαΐου 2004 εντάχθηκε στην ΕΕ, ως ισότιμο κράτος-μέλος, κυρίαρχο επί ολοκλήρου της νήσου Κύπρος.»
Η διευκρίνιση για πολιτική ισότητα όπως αυτή ορίζεται στα
ψηφίσματα του ΟΗΕ, είναι απαραίτητη γιατί η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή ηγεσία
προσδίδουν στον όρο το περιεχόμενο που τους βολεύει. Δηλαδή, υπονοούν την ισότητα δύο κρατών και μιλούν σχεδόν για πλήρη αριθμητική ισότητα σε όλα.
Τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών ξεκαθαρίζουν ότι με τον όρο πολιτική ισότητα
δεν εννοούν ισότητα δύο κρατών, ούτε και αριθμητική ισότητα σε όλα τα επίπεδα
της εξουσίας. Τονίζουν το στοιχείο της αποτελεσματικής συμμετοχής στην εξουσία
και στη λήψη των αποφάσεων. Πουθενά δεν προσδίδεται περιεχόμενο που να
αφίσταται της θεμελιώδους θέσης αρχής ότι η λύση θα προνοεί τη μετεξέλιξη του
ενιαίου κράτους σε ομοσπονδιακό. Εξάλλου, η απόπειρα δημιουργίας δεύτερου
κράτους στην Κύπρο έχει καταδικαστεί με βάση το διεθνές δίκαιο τόσο από τον
ΟΗΕ όσο και από άλλους διεθνείς οργανισμούς.
Σχόλια:
45. ΙΣΩΣ ο συγγραφέας να ήταν ορθός, εάν στο μεταξύ αυτές οι ‘‘ερμηνείες’’ ΔΕΝ είχαν εξουδετερωθεί από τα Κοινά Ανακοινωθέντα της 21ης Μαρτίου και της 23ης Μαΐου 2008.16
46. Με τις ΝΕΕΣ βάσεις, που έθεσαν οι Κύριοι Χριστόφιας και Ταλάτ, οι Τούρκοι ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΚΑ πλέον απαιτούν ΠΛΗΡΗ ΙΣΟΤΙΜΙΑ των δύο συνιστώντων
κρατών εφ’ όλης της ύλης.
Έντυπο:
• Καταμερισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ Ομοσπονδίας και περιφερειών
Ένα από τα πιο βασικά ζητήματα της ομοσπονδίας είναι ο καταμερισμός των
αρμοδιοτήτων μεταξύ ομοσπονδίας και περιφερειών. Στη διεθνή πρακτική συναντούμε διάφορους τρόπους καταμερισμού αρμοδιοτήτων. Στην κεντρική εξουσία δίνονται οι σημαντικές εκείνες αρμοδιότητες, που αφορούν στην ομοσπονδία ως σύνολο και εξασφαλίζουν την ενότητα του κράτους. Συνήθως, αυτές οι αρμοδιότητες είναι: εξωτερικές σχέσεις, άμυνα, ασφάλεια, δημοσιονομικές υποθέσεις, τηλεπικοινωνίες, εμπόριο, έμμεση φορολογία, επίλυση των διαφορών ανάμεσα στην ομοσπονδία και τις περιφέρειες, όπως και ανάμεσα στις ίδιες τις περιφέρειες.
Οι αρμοδιότητες που δίνονται στις περιφέρειες αφορούν, κυρίως σε ζητήματα που
έχουν σχέση με αυτές και όχι με την ομοσπονδία ως σύνολο. Αυτά τα ζητήματα είναι για παράδειγμα: όργανα τοπικής διοίκησης και αυτοδιοίκησης, τοπική 16 Βλ. «Σχόλιο 9» και «Υποσημείωση 4».
αστυνομία, προστασία του τοπικού περιβάλλοντος, πολιτιστικά θέματα, παιδεία, οργάνωση των τοπικών δικαστηρίων μέσα στα πλαίσια των αρχών που καθορίζουν
τα κεντρικά δικαστήρια κ.ά.
Αντί σχολίου:
47. Αυτά είναι που συζητούν στις -ιδιωτικές και μη- συναντήσεις τους οι Κύριοι Χριστόφιας και Ταλάτ; Εάν ΝΑΙ, τι θέση έχουν η ‘‘εκ περιτροπής προεδρία’’, η ‘‘σταθμισμένη ψήφος’’, η ‘‘νομιμοποίηση του διεθνούς εγκλήματος του εποικισμού’’, η ‘‘αποποίηση του δικαιώματος αυτο-άμυνας’’ και όλα τα υπόλοιπα;17
Έντυπο:
• Απαραίτητο στοιχείο: ο διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων και η ισότητα των επαρχιών
Απαραίτητο στοιχείο κάθε ομοσπονδιακού συστήματος είναι ο διαχωρισμός των
αρμοδιοτήτων. Ανεξάρτητα από τον τρόπο διαχωρισμού τους, παντού και χωρίς
εξαίρεση, οι αρμοδιότητες των επαρχιών είναι ακριβώς οι ίδιες. Και εμείς εδώ στην
Κύπρο δεν πρόκειται να πρωτοτυπήσουμε. Οι εξουσίες και αρμοδιότητες που θα αφήνει το κεντρικό σύνταγμα στις επαρχίες θα είναι ακριβώς οι ίδιες. Αναντίρρητα, λοιπόν, η ισότητα των επαρχιών στα πλαίσια του ομοσπονδιακού κράτους είναι δεδομένη.
Η ισότητα των επαρχιών αναλύθηκε στις ομόφωνες προτάσεις του Εθνικού Συμβουλίου του 1989. Μέσα από την ισότητα των δύο επαρχιών, θα εκφράζεται και η ισότητα των δύο κοινοτήτων. Όσον αφορά στην ισότητα γλωσσών, θρησκείας, παραδόσεων, κ.ο.κ., που δεν αμφισβητείται από κανένα, αυτή δεν συνιστά τίποτε
άλλο από μιαν ακόμη έκφραση της ισότητας των κοινοτήτων.
Σχόλια:
48. Το ΜΟΝΑΔΙΚΟ «ορθό» στο όλο έντυπο, καθόσον διαχωρίζει την ΙΣΟΤΗΤΑ (δηλαδή την ισότητα έναντι του ΝΟΜΟΥ) μεταξύ ‘‘επαρχιών’’, μεταξύ ‘‘κοινοτήτων’’ και μεταξύ ‘‘πολιτών’’, από την ΙΣΟΤΙΜΙΑ μεταξύ των δύο ‘‘συνιστώντων κρατών’’, η οποία είναι ρατσιστική.
49. Η ορθότητα που δηλώνεται με το αμέσως πιο πάνω σχόλιο, τελεί υπό την αίρεση ότι «είναι επιθυμητή η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας και η αντικατάσταση της με την επιδιωκόμενη Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία», ενδεχόμενο που η Κίνηση για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ θεωρεί ως εξέλιξη καταστροφική για τον Τόπο.
17 Βλ. και «Σχόλιο 10».
Έντυπο:
Κοιτάζουμε μπροστά
Είναι φυσικό, μετά την παρέλευση
Οι
Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων κατά το διάστημα αυτό, δημιούργησαν, μεταξύ
άλλων, κάποια επιφυλακτικότητα. Μια σωστή λύση θα δώσει νέα ώθηση στο κράτος
και το λαό μας και θα επιτρέψει να προχωρήσουμε μπροστά, αφήνοντας πίσω
τα πολλά και σοβαρά προβλήματα του παρελθόντος, ώστε να οικοδομήσουμε, επιτέλους, ένα ευτυχισμένος μέλλον για μας και τα παιδιά μας.
Σχόλια:
50. Η προσπάθεια του συγγραφέα να ΕΚΦΟΒΙΣΕΙ με τρόπο ‘‘βελούδινο’’ τον Κυπριακό Λαό πέφτει στο απόλυτο κενό, διότι:
• Τα ‘‘τόσα χρόνια από την Τουρκική εισβολή’’ καμιά σχέση έχουν με τα ‘‘ευρωπαϊκά όπλα’’ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ των επιπτώσεων από την παράνομη Τουρκική εισβολή και κατοχή, τα οποία ΜΟΛΙΣ προ 6ετίας αποκτήθηκαν και σήμερα μας ανήκουν και δικαιούμεθα να τα απαιτήσουμε ως ΙΣΟΤΙΜΟΙ Ευρωπαίοι Πολίτες.
• Ο ‘‘εκ των πραγμάτων (de facto) διαμελισμός του νησιού μας’’ είναι παράνομος και ΟΥΔΕΠΟΤΕ θα γίνει νόμιμος (de jure), ΕΚΤΟΣ εάν εμείς οι ίδιοι εγκρίνουμε αυτή την εξέλιξη, αποδεχόμενοι την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας και την ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ της με ‘‘δύο συνιστώντα κράτη’’ στο πλαίσιο της Διζωνικής, Δικοινοτικής
Ομοσπονδίας.
• Ανησυχία για το ‘‘ΠΩΣ θα επανενωθεί η Κύπρος’’ ΔΕΝ υπάρχει, διότι -επαναλαμβάνουμε- η Νήσος Κύπρος είναι ΜΙΑ και ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ
επικράτεια, επί της οποίας είναι κυρίαρχο το ευρωπαϊκό κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ανησυχία υπάρχει μόνο, αναφορικά με το τμήμα
του εδάφους που κατέχει παράνομα η Τουρκία, το οποίο θα επισημοποιηθεί
ως ‘‘τουρκική ιδιοκτησία’’ μέσω της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Δ. Καταληκτικό Σχόλιο
Το κυβερνητικό έντυπο ΔΕΝ επιδιώκει «την αντικειμενική και επί της ουσίας πληροφόρηση του Κυπριακού Λαού επί της επιδιωκόμενης ‘‘διευθέτησης’’ του Κυπριακού Ζητήματος». Το έντυπο κυκλοφόρησε, για να πείσει ότι «η λύση Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας είναι η μόνη εφικτή προοπτική».
Το κυβερνητικό έντυπο ΔΕΝ προσδιορίζει «το περιεχόμενο της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας» και, συνεπώς, ΔΕΝ εκπληρώνει τη διαφωτιστική
αποστολή του. Επιπλέον, οι θέσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας για την
επιδιωκόμενη ‘‘διευθέτηση’’, όπως έχουν δημοσιοποιηθεί μέχρι σήμερα, ΔΕΝ
συνάδουν προς τις ‘‘ πολλά υποσχόμενες επαγγελίες’’ του κυβερνητικού εντύπου.
Για την επίτευξη του εντεταλμένου, προπαγανδιστικού σκοπού, επιστρατεύθηκαν
τα κακώς νοούμενα ‘‘επικοινωνιακά τεχνάσματα’’ του άκρατου λαϊκισμού, της ωραιοποίησης αγνώστου περιεχομένου προοπτικών, του επίπλαστου
καθησυχασμού, του εκφοβισμού, του παραμερισμού της ΥΠΑΡΧΟΥΣΑΣ
ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας και της υποβάθμισης της αγωνίας και