Ο ΓΑΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ Μίία δίδακτίκήί πρόί τασή των μαθήτωίν τόυ Εσπερίνόυί Γυμνασίίόυ Λαυρίίόυ γία τόν εμπλόυτίσμόί τόυ ΑΠ των αρχαίίων ελλήνίκωίν
Απόσπασμα από την ακολουθία του γάμου ευὐ λόί γήσόν τόὸ ν γαί μόν τόυῦ τόν, καίὸ παραί σχόυ τόίῦς δόυί λόίς σόυ τόυί τόίς (τωῦῷ δείῦνί) καίὸ (τῇῦ δείῦνί) ζωήὸ ν είὐρήνίκήί ν, μακρόήμεί ρευσίν, σωφρόσυί νήν, τήὸ ν είὐς αὐ λλήί λόυς αὐ γαί πήν εὐ ν τωῦῷ συνδεί σμωῷ τήῦ ς είὐρήί νής, σπεί ρμα μακρόί βίόν, τήὸ ν εὐ πίὸ τεί κνόίς χαί ρίν, τόὸ ν αὐ μαραί ντίνόν τήῦ ς δόί ξής στεί φανόν.
Δραστήρίόί τήτες Γραί φόυμε ευχεί ς γία εί να νίόί παντρό ζευγαί ρί, όί πως όί παρακαί τω. Πόία θεωρόυί με τήν πίό σήμαντίκήί ; Να είίστε παί ντα μόνόίασμεί νόί καί αγαπήμεί νόί Βίίόν ανθόί σπαρτόν Να εί χετε υγείία καί καλόυί ς απόγόί νόυς
Βρίί σκόυμε λεί ξείς τόυ κείμεί νόυ πόυ ταίρίαί ζόυν με τίς ευχεί ς μας καί τίς υπόγραμμίίζόυμε Φτίαί χνόυμε με τίς λεί ξείς τόυ κείμεί νόυ λεζαί ντες γία τήν είκόί να
Συνδεί ω τήν είκόί να με τα όί σα γνωρίίζω γία τήν πρόετόίμασίία τής νυί φής. Τήν συγκρίίνω με τήν παρακαί τω.
ΟΜΗΡΟΣ Σ 490-496 εὐ ν τῇῦ μεί ν ρῥ α γαί μόί τ᾽ εἔ σαν είὐ λαπίίναί τε, νυί μφας δ᾽ εὐ κ λαμπόμεναί ων
θαλαί μων
δαίΐδων
υὕ πό
ήὐ γίίνεόν αὐ ναὸ αἔ στυ, πόλυὸ ς δ᾽ ὑμέναιος όὐ ρωίρεί· κόυῦ ρόί δ᾽ όὐ ρχήστήῦ ρες εὐ δίίνεόν, εὐ ν δ᾽ αἔ ρα τόίῦσίν 495 αυὐ λόίὸ φόί ρμίγγεί ς τε βόήὸ ν εἔ χόν· αίἳ δεὸ γυναίῦκες ίῥσταί μεναί θαυί μαζόν εὐ πίὸ πρόθυί ρόίσίν εῥ καί στή
ΣΑΠΦΩ: απ. 111 Υμέναιος ίἔψόί δήὸ τόὸ μεί λαθρόν· υὐ μήί ναόν· αὐ εί ρρετε τεί κτόνες αἔ νδρες· υὐ μήί ναόν. γαί μβρός είὐσεί ρχεταί ίἔσός ΑἌρευί, αἔ νδρός μεγαί λω πόί λυ μεί ζων Δραστήρίόί τήτες Τό ψίίκί Ο υμεί ναίός
Κρήτίκήί Μαντίναί δα μαθήτήί : Σε πόία μερίαί τόυ κήί πόυ μόυ, βίόί λα μόυ, να σε βαί λω καί να γρόίκωί τίς μυρωδίεί ς απ’ όί πόυ κί αν πρόβαί λω;
Δίίστίχό μαθήτήί απόί τή Θήρασίαί : τα στεί φανα να φτίαί ξόυμε στόν αμπελωίνα μεί σα κί όί πως τα αμπεί λία ανόίίξόυνε εί τσί καί τό ζευγαί ρί ετόυί τό.
Πωίς αντίλαμβαί νόμαί Σαπφόυί ς;
τόν
Μίία πρόσπαί θεία Γία δείίτε αυτήί τήν όμόρφίαί γεμίίζεί τό παλαί τί Τραγόυί δία ακόυί γόνταί παντόυί τραγόυί δία αγαπήμεί να Γία τόν γαμπρόί καί τόυς αδελφόυί ς πόυ στεί κόνταί στήν πόί ρτα Έλα, γαμπρεί μόυ, αί νόίξε τή νυί φή εί λα να παί ρείς. Είίσαί μεγαί λός σαν θεόί ς ψήλόί τερός απόί όί λόυς. ( Δήί μήτρα-Μαρίία- Μεί νία)
υμεί ναίό τής
Ο γαί μός καί ό εί ρωτας Σόφόκλήί ς, Αντίγόί νή Γ Σταί σίμό (στίχ 781-789) ΕἌρως αὐ νίίκατε μαί χαν, ΕἌρως, όἳ ς εὐ ν κτήί μασί πίίπτείς, όἳ ς εὐ ν μαλακαίῦς παρείαίῦς νεαί νίδός εὐ ννυχευί είς, φόίταῦῷ ς δ᾽ υῥ περπόί ντίός εἔ ν τ᾽ αὐ γρόνόί μόίς αυὐ λαίῦς καίί σ᾽ όυἔ τ᾽ αὐ θαναί των φυί ξίμός όυὐ δείῦς όυἔ θ᾽ αῥ μερίίων σεί γί᾽ αὐ νθρωίπων. όῥ δ᾽ εἔ χων μεί μήνεν. συὸ καίὸ δίκαίίων αὐ δίίκόυς φρεί νας παρασπαῦῷ ς εὐ πίὸ λωίβαῷ , συὸ καίὸ τόί δε νείῦκός αὐ νδρωῦν ξυί ναίμόν εἔ χείς ταραί ξας Η μεταί φρασή: συγκρίίνω, σχόλίαί ζω, συζήτωί Έρωτα, πόυ δε γόναί τίσες πότεί στόν πόί λεμό, Έρωτα, πόυ όρμαί ς καί γεμίίζείς τήν πλαί σή, πόυ στ’ απαλαί τα μαί γόυλα τής κόί ρής νυχτερευί είς, πόυ σεργίαναί ς τίς θαί λασσες 785 καί των ξωμαί χων τα κατωίφλία, κανείίς δε σόυ γλυτωίνεί μήδεί θνήτόί ς μήδεί αθαί νατός. φωλίαί ζείς στό κόρμίί καί τό μανίίζείς.
Δήμόσθεί νής( ήί Απόλλόί δωρός) (Καταί Νεαίίρας, LIX, §122)( Δίίνεταί περίλήπτίκαί ή υπόί θεσή τόυ εί ργόυ) 122] Τόὸ γαὸ ρ συνόίκείῦν τόυῦ τ᾽ εἔ στίν, όἳ ς αἂ ν παίδόπόίήῦ ταί καίὸ είὐσαί γῇ είἔς τε τόυὸ ς φραί τερας καίὸ δήμόί τας τόυὸ ς υίῥείῦς, καίὸ ταὸ ς θυγατεί ρας εὐ κδίδωῦῷ ωῥς αυῥ τόυῦ όυἔ σας τόίῦς αὐ νδραί σίν…ταὸ ς δεὸ γυναίῦκας τόυῦ παίδόπόίείῦσθαί γνήσίίως καίὸ τωῦν εἔ νδόν φυί λακα πίστήὸ ν εἔ χείν. ΜΕΝΑΝΔΡΟΣ Περίκείρόμεί νή (ή κόυρεμεί νή, δήλαδήί εί να κόρίίτσί πόυ τό κόυί ρεψε ό αρραβωνίαστίκόί ς τής επείδήί νόί μίζε πως τόν απατόυί σε) Ο παρακαί τω στίίχός τής κωμωδίίας τόυ Μεναί νδρόυ (Περίκείρόμεί νή 435) συνόψίίζεί τόν όρίσμόί τής«εγγυί ήσής» ως μίας πρόφόρίκήί ς συμφωνίίας μεταξυί τόυ«κυρίίόυ» τής κόί ρής καί τόυ μνήστήί ρα, όί πόυ πρόσφεί ρεταί ή κόπεί λα γία τήν «αναπαραγωγήί » :
ΠΑΤΑΙΚΟΣ: Παίίδων επ' αρόί τω γνήσίίων δίδωμίί σόί γε τήν εμαυτόυί θυγατεί ρα Παπαδίαμαί ντής: Η Φόί νίσσα Όταν τόν είίδεν ό γεί ρων τόί σόν απλόίϊκόί ν, όλίγαρκήί καί μετρίόί φρόνα, τόν εξετίίμήσε, καί απεφαί σίσε να τόν καί μή γαμβρόί ν. Ως πρόίίκα τόυί εί δωκε μίίαν όίκίίαν εί ρήμόν, ετόίμόί ρρόπόν, είς τό παλαίόί ν Καί στρόν, όί πόυ εκατόίκόυί σαν εί να καίρόί ν όί αί νθρωπόί, πρό τόυ 21.
Δραστήρίόί τήτες Ο ρόί λός τής γυναίίκας σε μία όίκόγεί νεία στήν αρχαίία Αθήί να Ο ρόί λός τής γυναίίκας στήν ελλήνίκήί όίκόγεί νεία μεί χρί καί πρίν 50 χρόί νία Ο ρόί λός τής γυναίίκας ελλήνίκήί όίκόγεί νεία
σήί μερα
στήν
Ο ρόί λός τής γυναίίκας στήν όίκόγεί νεία σε χωίρες πόυ δεί χόνταί τήν πόλυγαμίία Συγκεντρωίνω τό λεξίλόί γίό τόυ γαί μόυ