ΚΑΡΟΛΙΝΑ, μια ζωγράφος της Μυκόνου - KAROLINA, a painter of Mykonos by pelpal productions

Καρολίνα, μία ζωγράφος της Μυκόνου | Karolina, a painter of Mykonos

© 2020 Κοινωφελής Δημοτική Επιχείρηση Περιβάλλοντος, Παιδείας και Ανάπτυξης Μυκόνου (kdeppamykonou@gmail.com) The Charitable Institute of the Municipality of Mykonos for the Environment, Education & Development pelpal productions Carol Wells Θερμές ευχαριστίες στον Θοδωρή Κυραντώνη και την Λιζ Κουσαθανά για την πολύτιμη συνδρομή τους στην πραγματοποίηση της έκδοσης αυτής καθώς και σε όσους διέθεσαν πίνακες από τις συλλογές τους. Our warmest thanks to Theodore Kyrantonis and Liz Kousathana for their inavaluable contribution in the making of this book as well as to all those who kindly offered paintings from their private collections to be photographed.

Φωτογραφία εξωφύλλου: Κόκκινο δωμάτιο με πανσέληνο. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Cover photo: Red room in full moon. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

ΠΑΡΑΓΩΓΗ - PRODUCTION pelpal productions Mykonos - Athens Tel. 0030 6977376522 www.pelpal.gr ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ Η ΚΆΘΕ ΕΊΔΟΥΣ ΑΝΑΔΗΜΟΣΊΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΎ ΥΛΙΚΟΎ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΕΙΜΈΝΩΝ ΣΕ ΈΝΤΥΠΑ Ή ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΆ ΜΈΣΑ ΧΩΡΊΣ ΤΗΝ ΈΓΓΡΑΦΗ ΕΞΟΥΣΙΟΔΌΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΔΌΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΈΑ. ΟΙ ΠΑΡΑΒΆΤΕΣ ΔΙΏΚΟΝΤΑΙ ΠΟΙΝΙΚΆ ΒΆΣΕΙ ΤΟΥ ΝΌΜΟΥ 2121/1993 ΠΕΡΊ ΠΡΟΣΤΑΣΊΑΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΉΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΊΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΠΟΥ ΙΣΧΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ALL RIGHTS RESERVED. NO PART OF THIS PUBLICATION MAY BE REPRODUCED OR REPUBLISHED, EITHER IN PRINT OR ELECTRONICALLY, WITHOUT THE EXPRESSED WRITTEN CONSENT OF THE PUBLISHER AND THE AUTHOR. VIOLATORS WILL BE PROSECUTED UNDER THE LAW 2121/1993 AND THE REGULATIONS OF INTERNATIONAL LAW APPLICABLE IN GREECE, FOR THE PROTECTION OF INTELLECTUAL PROPERTY.

ISBN 978-960-99409-7-9

ΚΑΡΟΛΙΝΑ Μια ζωγράφος της Μυκόνου

KAROLINA A painter of Mykonos

Τιμητική βράβευση της Καρολίνας, Δημαρχείο Μυκόνου, 01-10-2019 Honoring Karolina at the Town Hall, Mykonos, 01-10-2019

Την 1η Οκτωβρίου 2019, ο Δήμος Μυκόνου τίμησε με μια σεμνή τελετή την Carol Wells, τη γνωστή σε όλους μας, Καρολίνα. Στο Δημαρχείο Μυκόνου μαζευτήκαμε γνωστοί και φίλοι, μιλήσαμε, μοιραστήκαμε αναμνήσεις που μας καθόρισαν σαν κοινωνία, αναφερθήκαμε στις αγωνίες του μέλλοντος. Η Καρολίνα ήρθε στο νησί το 1963 και εντυπωσιάστηκε από τη μαγεία του τόπου και το χαρακτήρα των ανθρώπων του. Ξένη ανάμεσα σε ντόπιους, προσπάθησε ως αληθινή καλλιτέχνης να καταλάβει αυτό που αισθάνθηκε εξ αρχής: την έλξη που ασκεί η Μύκονος στον επισκέπτη. Δύσκολα κάποιος μπορεί να αντιληφθεί την ποιότητα της καθημερινής ζωής στο νησί, πόσο μάλλον να παρατηρήσει και να ασχοληθεί με τη σημειολογία όλων εκείνων των λεπτομερειών, που συνθέτουν το μυκονιάτικο χαρακτήρα ή αλλιώς αυτό που ονομάστηκε «το θαύμα της Μυκόνου». Έτσι, η Καρολίνα έζησε και ζωγράφισε, βάζοντας το δικό της χρώμα στην απλότητα της ναΐφ τέχνης της. Ασχολήθηκε θεματικά με αυτό που συνέβαινε δίπλα της, στον αληθινό χρόνο και τον πραγματικό χώρο. Παρατηρούσε. Με αυτόν τον τρόπο και με αυτές τις προθέσεις, έγινε αγαπητή και αποδεκτή από τους συνανθρώπους της, μιας και οι ίδιοι, τα σπίτια τους, τα μαγαζιά τους και οι συνήθειές τους, αποτυπώθηκαν στα έργα της ολοζώντανα, με κάθε τρόπο. Κι έτσι, οι πίνακές της ταξίδεψαν ανά τον κόσμο. Τιμώντας και βραβεύοντας την Καρολίνα, αναδεικνύουμε τον πολιτισμό και κατανοούμε την ταυτότητα και την πορεία μας γιατί μόνο έτσι μπορούμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να συνειδητοποιήσουμε το ίχνος που αφήνουμε στο χρόνο. Έτσι, και η έκδοση αυτή, αποτελεί ένα ελάχιστο αντίδωρο για την Καρολίνα που συνεχίζει ακόμα να τιμά τη Μύκονο με την τέχνη της. Κωνσταντίνος Π. Κουκάς Δήμαρχος Μυκόνου

On October 1st, 2019, the Municipality of Mykonos organized a small gathering to celebrate Carol Wells or Karolina, as she is better known to us. That morning at the Town Hall, friends, acquaintances and family came together to talk and reminisce, to share, not only memories and stories from our common past but also thoughts on our future. Karolina arrived in Mykonos in 1963 and was impressed by the beauty of the landscape and the character of its people. A foreigner amongst locals, as a true artist, she tried to understand her initial response to the island: the spell that Mykonos casts on its visitors. It is hard enough for anybody to apprehend the ins and outs of daily life on the island, let alone to observe and record the defining traits and details that comprise the mykonian ethos or what is better known as “the wonder of Mykonos”. Karolina has been living and painting in Mykonos ever since, adding her own hallmark through the clarity and unpretentiousness of naive art. She has been a keen observer, as she depicted her surroundings in real time and space. In this way, she came to be accepted and loved by the local community, as they themselves, their boats, houses and shops, were vividly portrayed in her paintings, paintings that traveled all over the world. By honoring Karolina, we aim at highlighting our cultural heritage, at comprehending the evolution of our identity through time. This awareness facilitates any form of self-criticism and retrospection regarding our recent past. The current publication is a small token of our appreciation for Karolina, an artist who still celebrates Mykonos through her art. Konstantinos P. Koukas Mayor of Mykonos

Χαρακτηριστική φιγούρα του Γιαλού, η Καρολίνα. Karolina, an unforgettable presence at the waterfront.

Την Καρολίνα, μπορώ να τη συνδέσω με τις αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων. Στο Γιαλό, ανάμεσα στις βάρκες, στο Μόλο, στα σοκάκια, στην Αλευκάντρα, να ζωγραφίζει. Δεν ήξερα ποιά ήταν αλλά την έμαθα ως Καρολίνα, μια νεαρή ξανθή Αμερικάνα που αγάπησε τον τόπο μας κι έμεινε εδώ. Σιγά-σιγά, καθώς μεγάλωνα, έβλεπα τους πίνακές της να κοσμούν μαγαζιά και σπίτια, ενώ εκείνη είχε χαρακτηριστεί πλέον ως μια ιδιαίτερη φιγούρα, μια από τις τόσες που άρχισαν να έρχονται στο νησί. Ήταν μια διαφορετική γυναίκα από τη μάνα μου, τη γιαγιά μου, την θεία μου. Ήταν πιο ελεύθερη, χωρίς τα ταμπού και τις προκαταλήψεις εκείνης της εποχής, αντιλήψεις που αισθανόμουν πως καταπίεζαν τις γυναίκες, ακόμα κι εμένα που ήμουν πολύ μικρότερη. Έτσι και στη ζωγραφική της ήταν ιδιαίτερη. Οι πίνακές της δεν έμοιαζαν με φωτογραφική αποτύπωση της ζωής. Με το δικό της τρόπο, ζωγράφιζε τη Μύκονο όπως ήταν τότε, κάτασπρη, ανέγγιχτη, όμορφη, κι αυθεντική. Αυτό ήταν ένα μάθημα ζωής. Μια αρχή αποδοχής του διαφορετικού, που ερεθίζει την περιέργεια, πλουτίζει τη σκέψη και διευρύνει τους ορίζοντες. Η Κοινωφελής Δημοτική Επιχείρηση του Δήμου Μυκόνου, με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους καλλιτέχνες που εκπροσώπησαν με την τέχνη τους τη Μύκονο στην Ελλάδα και το εξωτερικό, πραγματοποιεί την παρούσα έκδοση αποδίδοντας τιμή και καταθέτοντας ένα ευχαριστώ στην Carol Wells που τόσο πλουτίζει ακόμα, με το έργο και την παρουσία της, τη ζωή στον τόπο μας.

Karolina has always been part of my childhood memories. A striking figure, painting constantly at the waterfront, among the fishing boats, at the old Port, through the alleys. I didn’t know then who she was; eventually, I learned that she was a young, blonde American woman called Karolina, who fell in love with our island and decided to stay. As her paintings started to hang in many homes and shops, Karolina became a characteristic persona of the island, one of many who came to visit and stay in Mykonos. Yet, she was a woman so different from my mother, my grandmother or my aunt. She was a free spirit, without the prejudices and taboos of her time, preconceptions which, I felt, were very oppressive for women in general, even for someone as young as I was then. Her art seemed peculiar too. Her paintings did not look as photographic depictions of reality. In her own way, she managed to portray Mykonos as it was then, chalky-white, pure, radiant and authentic. Karolina’s art and attitude stood as lessons for life. They taught me to accept diversity, to embrace curiosity and freedom of thought, to broaden my horizons. The Charitable Institute of the Municipality of Mykonos for the Environment, Education & Development (KDEPPAM) is committed to support artists who represent Mykonos through any medium. The current edition on Karolina’s work is a manifestation of recognition and gratitude towards Carol Wells, as she still makes our lives on the island richer, through both her presence and her art.

Ανδριανή Κουφού

Andriani Koufou

Πρόεδρος της Κ.Δ.Ε.Π.Π.Α.Μ.

President, KDEPPAM

Η νεαρή Καρολίνα ζωγραφίζει στο Γιαλό της Μυκόνου, δεκαετία του ῾60. Karolina, painting at the waterfront, Mykonos Town, 1960’s.

CAROL WELLS: A SHORT BIOGRAPHY

CAROL WELLS: ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Carol Wells was born on Christmas Day in 1939 in Boston, Massachusetts. Her parents were in the upper echelon of Boston society and Carol enjoyed a fine education in music and art. She traveled to Europe when she was twenty-one, to expand her studies in Paris, Germany and Austria. She learned to speak French, Italian and German.

Η Carol Wells γεννήθηκε ανήμερα Χριστούγεννα του 1939, στη Βοστόνη της Μασσαχουσέττης (ΗΠΑ). Η οικογένειά της, επιφανής στις ανώτερες τάξεις της Βοστονέζικης κοινωνίας, έδωσε στην Carol εξαιρετική παιδεία στις τέχνες και τη μουσική. Στα είκοσι-ένα της χρόνια, ταξίδεψε στην Ευρώπη, στο Παρίσι, τη Γερμανία και την Αυστρία, για να διευρύνει τις σπουδές της. Έτσι έμαθε να μιλά γαλλικά, ιταλικά και γερμανικά. Μετά από δυο χρόνια, ο δρόμος της την έφερε στη Μύκονο. After spending two years in Europe, her path led her to Έφτασε στο νησί το 1963, μαγεύτηκε από την απλότητα του τόπου Mykonos. She arrived in Mykonos in 1963, where she fell in love και έτσι ξεκίνησε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή της: with the simplicity of the island. This was her new beginning. Άγιος Βασίλης, η Carol έγινε Καρολίνα, γνωστό και αγαπημένο πρόσωπο, από μυκονιάτικα υφαντά She was affectionately known as Karolina and became a της Βιεννούλας. αναπόσπαστη φιγούρα της ζωής στη Χώρα. Σύντομα, Santa Claus doll well-known and beloved part of the island. Karolina soon η Καρολίνα, μέσα από την καθημερινή της συναναστροφή made from the locally-woven added Greek to her list of foreign languages and speaks it fabrics of Viennoula. με τους ψαράδες του Γιαλού και τους Μυκονιάτες στις fluently. She loved to mingle with the fishermen and local ταβέρνες, έμαθε να μιλά και την ελληνική γλώσσα και αγκάλιασε το μυκονιάτικο τρόπο ζωής, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου. people and spent hours in the tavernas learning the language Το 1968 αγόρασε το σπίτι της στα Φουρνάκια, στη Χώρα. Απέκτησε δυο and totally submerging in the mykonian culture and way of life. παιδιά, τη Νίτσα και το Θοδωρή, τα οποία μεγάλωσε μεταξύ Μυκόνου In 1968, Karolina bought a home in the center of town. και Νέας Υόρκης. Σήμερα, η Νίτσα μένει μόνιμα στην Νέα Υόρκη, όπου She had two children, Nitsa and Theodore, and raised them in και φιλοξενεί την Καρολίνα κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Ο Θοδωρής Mykonos and the United States. Nitsa lives in New York, where ζει και δουλεύει στη Μύκονο τα καλοκαίρια, ενώ το χειμώνα είναι στην Karolina now spends her winters. Theo lives and works in Mykonos Αθήνα με τη γυναίκα και τα δυο παιδιά του. in the summers and during winter, he is in Athens, with his wife Η Καρολίνα εξασφάλιζε τη διαβίωσή της με τη ζωγραφική και and two children. παράλληλα έφτιαχνε πάνινες κούκλες, χρησιμοποιώντας μυκονιάτικα Karolina not only painted, but also made rag dolls from the υφαντά της Βιεννούλας. Συχνά περιπλανιόταν στα σοκάκια και στο locally-woven fabrics of Viennoula. She could be seen with a basΓιαλό με ένα καλάθι γεμάτο χειροποίητες κούκλες, βγαλμένες κι αυτές ket of whimsical and very delightful dolls, fishermen, octopus and από τη ζωή του νησιού: ψαράδες, γαϊδουράκια, ψάρια, χταπόδια κτλ. fish. These dolls, along with her paintings, helped to support herΠουλώντας αυτές τις κούκλες και τους πίνακές της, κατάφερε self and her two children. She was determined to stay in Mykonos να συντηρεί την οικογένεια της. 7

Οι χειροποίητες πάνινες κούκλες της Καρολίνας. Karolina’s hand-crafted rag dolls.

and paint the colors, light and life that she had come to love. Karolina became a prominent citizen which everyone knew and loved. She has sold her paintings to the rich and the poor alike. Valentino, Armani, Yehudi Menuhin, Metaxa and Vardinogiannis are just a few. Actors and musicians, politicians and businessmen, all know Karolina and her work hangs in prominent places all over the world. International magazines and television have also featured her in many articles and documentaries. She has donated her work to many public places in Mykonos. “That’s a bare wall”, she would say. “I’ll have to give them a painting or two”. And if you happened to buy a painting from her, it is very possible she would then buy you lunch or dinner with the very money she had just received from you for her painting. On many occasions, she has given up the floor in her home, with a few blankets, to tourists who couldn’t find or couldn’t afford a room. Karolina was a pioneer in her time and is a true ambassador for Mykonos and Greece. Her love for the island will live on in her paintings. Liz Koussathana Lifelong friend and supporter

Από νωρίς, η Καρολίνα ήταν αποφασισμένη να μείνει στη Μύκονο και να ζωγραφίζει τα χρώματα, το φως και τη ζωή του νησιού που τόσο αγάπησε. Σιγά-σιγά, έγινε γνωστή και αγαπητή από όλους και πουλούσε τους πίνακές της σε επώνυμους αλλά και καθημερινούς ανθρώπους που τη θαύμαζαν και την εκτιμούσαν. Πελάτες της έχουν υπάρξει, μεταξύ άλλων, ο Valentino, o Armani, o Yehudi Menuhin, ο Μεταξάς και η οικογένεια Βαρδινογιάννη. Καλλιτέχνες και μουσικοί, πολιτικοί και επιχειρηματίες, όλοι γνωρίζουν την Καρολίνα και πίνακές της κοσμούν σπίτια και αίθουσες σε όλο τον κόσμο. Ο διεθνής και τοπικός τύπος καθώς και η τηλεόραση έχουν αφιερώσει κατά καιρούς άρθρα και ντοκιμαντέρ στη τέχνη και την προσωπικότητά της. Η Καρολίνα έχει δωρίσει πολλούς πίνακές της σε δημόσιους χώρους στη Μύκονο. Όταν παρατηρούσε κάπου ένα γυμνό τοίχο, ήταν πρόθυμη να χαρίσει έργα της. Ήταν αρκετά συνηθισμένο, όταν κάποιος αγόραζε έναν πίνακα από την Καρολίνα, αυτή να τον προσκαλεί για φαγητό, ξοδεύοντας τα χρήματα που μόλις είχε βγάλει από την πώληση. Συχνά, προσέφερε φιλοξενία στο σπίτι της, στρωματσάδα στο πάτωμα, σε τουρίστες που δεν μπορούσαν να βρουν ή να πληρώσουν κατάλυμα για τη νύχτα. Η Καρολίνα υπήρξε πρωτοπόρος καλλιτέχνης και έγινε μια πραγματική «πρέσβειρα» της Μυκόνου μέσα από την τέχνη της. Η αγάπη της για το νησί εκφράστηκε και αποτυπώθηκε ανεξίτηλα στο έργο της. Λιζ Κουσαθανά Επιστήθια φίλη της Καρολίνας δια βίου

Γιαλός, 2014. Ακρυλικό σε καμβά, 60 Χ 40 εκ. The waterfront, 2014. Acrylic on canvas, 60 X 40 cm 9

Ο Γιαλός. Φωτό: James Burke, 1961

The waterfront, Mykonos Town. Photo: James Burke, 1961

ΣΗΜΕΊΩΜΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΉΤΡΙΑ ΤΗΣ ΈΚΔΟΣΗΣ

Από τη δεκαετία του ῾60, η Μύκονος είχε αρχίσει ήδη να γίνεται ένας αξιοσημείωτος τουριστικός προορισμός. Η επίσκεψη της Τζάκι Κένεντι, το καλοκαίρι του 1961, πυροδότησε επισκέψεις προσωπικοτήτων στο νησί. Την Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ, ακολουθεί και κλιμάκιο του περιοδικού TIME-LIFE. Ο φωτογράφος James Burke καταγράφει με το φακό του το μικρό ψαροχώρι του Αιγαίου καθώς μεταμορφώνεται σε τόπο αναψυχής των πλουσίων και διάσημων που εκτιμούν την ομορφιά και την αυθεντικότητα του τόπου και των κατοίκων του. Αρχές καλοκαιριού 1963. Μια νεαρή Αμερικανίδα 25 χρονών φτάνει στη Χώρα της Μυκόνου. Από το καράβι, αποβιβάζεται με μια λάντζα μπροστά από το Δημαρχείο. Μπροστά της απλώνεται ένας κόσμος ολόκληρος, τόσο διαφορετικός από ό,τι ήδη ήξερε από την Βοστόνη ή τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όπου έζησε. Οι αισθήσεις της παίρνουν φωτιά. Στο Γιαλό, πάνω στην άμμο, βάρκες και καΐκια, ακουμπισμένα σε μαδέρια, καλαφατίζονται: τρίψιμο, στοκάρισμα, πισσάρισμα και βάψιμο. Χρώματα ατόφια, ζωντανά: πορτοκαλί του μίνιου, κόκκινο της φωτιάς, μπλε σκούρο, γαλάζιο, πράσινο, ώχρα κίτρινη. Μαζί με το χρώμα, έρχεται η μυρωδιά: οι οσμές της λαδομπογιάς και του νεφτιού ανακατεύονται με μια ανεπαίσθητη ψαρίλα, μιας και από τα καΐκια που υπάρχουν μέσα στη θάλασσα, βγαίνουν καθημερινά τα δίχτυα, κίτρινα κι αυτά. Αφού τα ξεψαρίσουν, οι ψαράδες τα απλώνουν στον ήλιο για να στεγνώσουν και μετά να μανταριστούν, στο μόλο, στην πλατεία πίσω από το δημαρχείο, στις Κουσεγιάρες κι αλλού. Ό,τι ψαράκι ή κοχυλάκι δεν είναι βρώσιμο, πετιέται πάλι στην παραλία προς τέρψη των πολλών γατιών και των πελεκάνων. Απέναντι από τις βάρκες, η Carol Wells αντικρίζει τους καφενέδες και τα λιγοστά «τουριστικά» μαγαζιά. Tέντες από καραβόπανο, στηριγμένες

A BRIEF NOTE BY THE EDITOR

By the 1960’s, Mykonos was already on the way of becoming a renowned tourist destination. Jackie Kennedy’s visit in the summer of 1961 became the spark for a continuous flow of distinguished visitors. Part of Jackie’s TIME-LIFE press entourage, photographer James Burke captured with his lens the beauty of the small Cycladic fishing village as it was being transformed into a favorite vacation spot, not only for the rich and famous but also for people who appreciated the simplicity and originality, both of the landscape and the local inhabitants. Early summer of 1963. A young American woman, 25 years old, arrives at the Hora (the Town) of Mykonos. Off the boat from Pireaus, she disembarks from a small tugboat in front of the Town Hall, at the old Port. Carol Wells, as she encounters a whole new world, so different from her home town in Boston and the other Εuropean cities she has visited, is instantly spellbound. Wooden boats and caiques lie on the waterfront, upon the wide stretch of sand. They are being treated and repaired, in an annual preparation for sea. The colors are alive, vibrant under the sun: orange, bright red, dark blue, cyan, green, yellow ochre. There is also a vivid sense of odor in the air: the smells of oil paint and turpentine merge with an underlying smell of decaying fish, as the yellow fishnets from the caiques at sea are hauled onto the waterfront, to be cleaned, dried and repaired. Any discarded fish and shellfish is thrown away, to great satisfaction of the local cats and Petros the Pelican. Opposite the boats, Carol Wells gazes at the coffee shops and the few tourist shops. Striped canvas tents, stretched with ropes 11

Η Καρολίνα ζωγραφίζει στο Γιαλό. Φωτό: Αρχείο Δ. Κουτσούκου Karolina painting at the waterfront. Photo: D. Koutsoukos Archive

σε σιδερένιους πασσάλους και σχοινιά, καρέκλες καφενείου ή «του σκηνοθέτη» με λευκό ή ριγέ καραβόπανο κι αυτές, τραπεζάκια ξύλινα, μικρά. Καμία υπερβολή. Τα κτίρια λευκά, ασπρισμένα με ασβέστη, θαμπά και ανάγλυφα. Πέρα από τα χρώματα, η νεαρή Αμερικανίδα παρατηρεί τους ανθρώπους. Η ζωή στο Γιαλό κυριαρχείται από τους ψαράδες. Ηλιοκαμένοι, με μπαλωμένα παντελόνια, μάλλινες φανέλες μέσα από τα βαμβακερά πουκάμισα και πάντα το ζωνάρι στη μέση, μαζί με το απαραίτητο ναυτικό κασκέτο ή μπερεδάκι. Άντρες, ως επί το πλείστον, κάθονται και στα καφενεία και τις ταβέρνες, που έχουν ακόμα τα ονόματα των ιδιοκτητών τους: του Κωστή, του Μανώλη, του Πάουλα, του Πιπεριά, του Βούλγαρη, του Κιούκα, του Μπακόγια, του Κονταρίνη, του Μαδούπα κλπ. Πιο μέσα, στη Χώρα, η καθημερινότητα εκτυλίσσεται γύρω από τις γυναίκες. Μανάδες, θειάδες και κορίτσια φροντίζουν τις οικογένειές τους, μαγειρεύουν, καθαρίζουν, υφαίνουν, μιλάνε, γελάνε, φωνάζουν. Τα σπίτια είναι σπιτικά, αποπνέουν ζωή. Κάθε πόρτα και μια κατσαρόλα στη φωτιά, παιδιά που παίζουν στα σοκάκια, γιαγιάδες στις πεζούλες. Ανοιχτωσιά, φιλοξενία, περιέργεια, καλωσόρισμα, αποδοχή. Η Carol Wells, εκείνο το καλοκαίρι, μαγεύεται. Η Carol αποφασίζει να ζήσει στη Μύκονο. Γνωρίζει ντόπιους και επισκέπτες, μαθαίνει ελληνικά, γλεντάει, ερωτεύεται, κάνει δυο παιδιά. Το νησί την αποκαλεί Καρολίνα. Παράλληλα όμως, είναι μια καλλιτέχνης που δέχεται όλα αυτά τα ερεθίσματα, αποτυπώνοντας στον καμβά μια Μύκονο που λάμπει. 12

on metal poles over the small wooden tables, light metal canvas chairs. The sense of touch is triggered by the white-washed buildings, in matt relief, as they invite one to stroke the sun-warmed walls. Simplicity and elegance. Apart from the landscape, the young American observes the locals. Life on the waterfront is dominated by men. Fishermen, tanned and clad in patched trousers, blue shirts, the customary waistband (sash) round their waists and the necessary navy hat or beret. Men sitting at the coffee shops (kafeneia) and the nearby tavernas, which still bear their owners’ name: Kostis, Manolis, Paoulas, Piperias, Voulgaris, Kioukas, Bakoyias, Kontarinis, Madoupas etc. Yet, further in from the waterfront, in the labyrinth of the Hora, the domain belongs to women. Women of all ages - mothers, daughters, aunts - tend to their families. Every house is a home, full of life, as the daily chores of cleaning, cooking and weaving resonate with voices, laughter and teasing calls. Children are playing in the alleys, grandmothers sit at their doorsteps, as the food on the stove fills the neighborhood with distinctive aromas of the Mediterranean. That summer of 1963, Carol Wells fell in love with Mykonos. Carol decides to stay on the island. As she learns the language, she mingles with locals and visitors alike, makes friends, partakes in feasts, creates a family. She is now called Karolina, just Karolina. Being an artist, she absorbs all the intensity of her surroundings and produces images of a luminous island.

Η Καρολίνα με τα παιδιά της στο Γιαλό, ακούγοντας την σαμπούνα του Τάσου Καλαβρέζου. Φωτό: Αρχείο Δ. Κουτσούκου Karolina with her children at the waterfront, listening to the saboúna - the greek bagpipe - played by Tassos Kalavrezos. Photo: D. Koutsoukos Archive

Η τέχνη της, τα πρώτα χρόνια, φανερώνει την έξαρση και την ένταση των χρωμάτων που την περιτριγυρίζουν, με τρόπο σχεδόν εξπρεσιονιστικό αλλά και αληθινό, όσο και το μοντέλο της. Δεν την ενδιαφέρει η αποτύπωση της λεπτομέρειας, αλλά η έκφραση των συναισθημάτων που προκαλεί η ομορφιά και η καθαρότητα του τοπίου. Καθώς περνάνε τα χρόνια, τίποτα δεν μένει σταθερό. Η ταχύτητα της αλλαγής σημειώνει ρυθμούς αύξοντες. Οι επισκέπτες ολοένα και περισσότεροι, τα μαγαζιά πιο πολλά και πιο εξεζητημένα καθώς σπίτια μετατρέπονται σε τουριστικά καταστήματα ή μπαρ. Η Καρολίνα δεν πτοείται. Μοιράζεται την εξέλιξη, ζει και δουλεύει από τον τουρισμό, ζωγραφίζοντας και πουλώντας τους πίνακές της. Αποτυπώνει την αλλαγή, με ματιά παρατηρητική αλλά όχι νοσταλγική. Τα έργα της τώρα αποκτούν έναν χαρακτήρα καταγραφής: χρησιμοποιεί τον χαρακτηριστικό μαύρο μαρκαδόρο, για να σχεδιάζει τις συνθέσεις της - προσόψεις μαγαζιών, παρέες στα εστιατόρια, τουρίστες που διασκεδάζουν. Έπειτα προσθέτει το χρώμα, δίνοντας ζωή. Η τεχνική της τώρα είναι πιο αφαιρετική, σκιτσογραφική, γρήγορη και αυθόρμητη, αυτοματοποιημένη σχεδόν, όχι από προχειρότητα, αλλά σαν αποτέλεσμα της παρατεταμένης παρατήρησης των ερεθισμάτων. Η ίδια γίνεται πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της Χώρας. Όλοι τη γνωρίζουν, όλους τους ξέρει. Η παιδεία και το ταπεραμέντο της, της επιτρέπουν να κινείται με άνεση ανάμεσα σε ψαράδες αλλά και σε επώνυμους επισκέπτες. Τα έργα της κοσμούν πολλά σπίτια αλλά και μαγαζιά. Καθώς τα ονόματα αλλάζουν - Caprice, Vengera, Argo,

Her art, especially during the first years of her stay, conveys the range and depth of the colors around her, in an almost expressionistic and naïve style, as genuine as the model itself. Detailed depiction is not what Karolina aims for; rather, the sparkling beauty of her surroundings is what drives her brush on the canvas. Time passes, nothing stays the same. The speed of change escalates year by year. More tourists, more shops and boutiques, as many homes in town are turned into bars, restaurants and stores in order to accommodate the increasing demand. Yet, Karolina is not discouraged in any way. She partakes in the transformation, she paints constantly and makes a living out of selling her paintings to locals and visitors. Change is portrayed through whimsical, not nostalgic, observation. Shop façades in town, groups of tourists in restaurants, people having fun: her compositions are now are based on drawing first -with a black marker- and then applying color, thus giving life to these daily scenes. Her technique becomes sketchy, progressively notional, quick and impulsive, almost automated, as the artist has absorbed all the basic elements of her objects through extensive observation. Karolina becomes a widely recognized persona in Mykonos Town. Well-known by all, her education and sociable temperament enables her to befriend local fishermen and famous visitors alike. Her paintings hang in many a home and numerous shops and hotels. 13

Katrin, Remezzo - συνεχίζει να ζωγραφίζει, να παρατηρεί και να καταγράφει τον καινούργιο πρωταγωνιστή του νησιού: τον κόσμο που γεμίζει τα σοκάκια και το Γιαλό, τους ανθρώπους που αναζητούν να μαγευτούν από μια Μύκονο, παιχνιδιάρα, ερωτεύσιμη, ξενυχτισμένη αλλά απαστράπτουσα. Σήμερα, 60 χρόνια μετά, οι περισσότερες από τις παραπάνω εικόνες έχουν εκλείψει. Ο ασβέστης γίνεται πλαστικό, βάρκες δεν υπάρχουν στο Γιαλό, ντόπιοι λίγοι στα καφενεία. Η Καρολίνα στέκεται ακλόνητη. Μόνο το πέρασμα του χρόνου, τη δυσκολεύει από το να κατεβαίνει τα απότομα, μπλε σκαλιά του σπιτιού της στα Φουρνάκια. Με 2-3 πίνακες παραμάσχαλα, προχωράει προς το Γιαλό, με μπόλικες καλημέρες στο δρόμο της. Η τέχνη της συνεχίζει να είναι παρούσα, αληθινή και ειλικρινής, επαναλαμβανόμενη αλλά ποτέ η ίδια. Το πινέλο της δεν παύει να μαρτυρά έναν έρωτα διαρκή και παράφορο για τον τόπο. Η Μύκονος της Καρολίνας συμπυκνώνει και αποτυπώνει ό,τι έχει ήδη καταγραφεί στον εγκέφαλό μας ως «Μύκονος» τις προηγούμενες δεκαετίες. Οι ζωγραφιές της είναι διαχρονικές αλλά και σύγχρονες. Μια αισθητική αλλά και συναισθηματική σιγουριά απέναντι στον χρόνο που περνά. Λίλα Παλαιολόγου

As establishments and names change - Caprice Bar, Vengera, Argo Bar, Katrin Restaurant, Remezzo - Karolina continues to paint and record. The new protagonist now is, not so much the landscape, as the crowds of people, flooding the narrow alleys of the town, people who want to be a part of the allure and excitement that emanate from the island. Today, almost 60 years since Karolina's arrival in Mykonos, most of these images are extinct. No more fishing boats at the waterfront, few locals at the fancy coffee shops. Deterred only by age, Karolina is still around, coming down the blue staircase of her house, with a couple of canvases under her arm, walking slowly towards the waterfront, greeting friends and acquaintances on the way. Her art, truthful and sincere, never ceases to manifest a passionate love for this island. Timeless yet modern, Karolina’s paintings of Mykonos reveal, again and again, archetypal images of what we have come to recognize as “Mykonos”, images which provide an aesthetic and emotional refuge against the relentless time. Lila Paleologos

Ο Θοδωρής Κυραντώνης. Ακρυλικό σε καμβά, 30 Χ 40 εκ. Thodoris Kyrantonis. Acrylic on canvas, 30 X 40 cm

Ο Πέτρος ο Πελεκάνος παρέα με Μυκονιάτες στο Γιαλό. Φωτό: James Burke, 1961 Peter the Pelican and locals at the waterfront, Mykonos Town. Photo: James Burke, 1961 15

Η νεαρή Καρολίνα στο Γιαλό της Μυκόνου, ζωγραφίζοντας πάνω στα καΐκια με παρέα τους ψαράδες.

At the waterfont, young Karolina paints on a fishing boat, in the company of locals.

Στο Γιαλό On the waterfront

Γιαλός. Ακρυλικό σε καμβά, 63 Χ 50 εκ.

The waterfront, Mykonos Town. Acrylic on canvas, 63 X 50 cm

Γιαλός, 2007. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ.

The waterfront, Mykonos Town, 2007. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Γιαλός, 1988. Ακρυλικό σε ξύλο, 60 Χ 40 εκ.

The waterfront, Mykonos Town, 1988. Acrylic on wood, 60 X 40 cm

Γιαλός. Ακρυλικό σε ξύλο, 1.10 Χ 58 εκ.

The waterfront, Mykonos Town. Acrylic on wood, 1.10 X 58 cm

Καφενείο Καδένα στο Γιαλό. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Kadena coffee shop at the waterfront. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Η αγορά στο Γιαλό, 2001. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Outdoor market at the waterfront, 2001. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Το Αϊ-Νικολάκι του Γιαλού. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Ai-Nikolaki chapel at the waterfront. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Γιαλός, 2008. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. The waterfront, Mykonos Town, 2008. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Παρέλαση 28ης Οκτωβρίου στο Γιαλό, 1988. Ακρυλικό σε ξύλο, 60 Χ 40 εκ. 28th of October Parade at the waterfront, 1988. Acrylic on wood, 60 X 40 cm

Η μπάγκα στο Γιαλό, 2014. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. The fish market at the waterfront, 2014. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Γιαλός. Ακρυλικό σε ξύλο, 67 Χ 32 εκ.

The waterfront, Mykonos Town. Acrylic on wood, 67 X 32 cm

Γιαλός. Ακρυλικό σε ξύλο, 60 Χ 40 εκ.

The waterfront, Mykonos Town. Acrylic on wood, 60 X 40 cm

Άρθρο του Νίκου Γ. Κουσαθανά για την Καρολίνα, εφημερίδα «Η Μυκονιάτικη», Ιούνιος 1993.

Article on Karolina, by Nikos G. Koussathanas, “Mykoniatiki” newspaper, June 1993.

Το καΐκι Άγιοι Ανάργυροι του Αντώνη Χατζηϊωάννου-Ασβεστά. Ακρυλικό σε ξύλο, 50 Χ 30 εκ.

Agioi Anargyri caique, owned by Antonis Asvestas. Acrylic on wood, 50 X 30 cm

Η Χώρα, 2010. Ακρυλικό σε καμβά, 50 Χ 40 εκ.

Mykonos Town, 2010. Acrylic on canvas, 50 X 40 cm

Καΐκια & κρουαζιερόπλοια στο Παλιό Λιμάνι, 2011. Ακρυλικό σε καμβά, 50 Χ 40 εκ.

Boats & cruise ships in the Old Port, 2011. Acrylic on canvas, 50 Χ 40 cm

Η περιφορά της εικόνας του Αγίου Αρτεμίου, Πολιούχου της Μυκόνου στο Γιαλό, 2015. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. The procession of the holy icon of Aghios Artemios, patron Saint of Mykonos at the waterfront, Mykonos Town, 2015. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm Ο παπα-Μάρκος, ο παπα-Βασίλης και ο παπα-Γιώρης. Σύνθεση από μυκονιάτικα υφαντά της Βιεννούλας, 37 X 31 εκ. Three priests of Mykonos. Rag doll collage from the locally-woven fabrics of Viennoula, 37 X 31 cm 30

Στη Χώρα In Mykonos Town

Μεταμόρφωση του Σωτήρος, Χώρα, 1988. Ακρυλικό σε ξύλο, 37 Χ 37 εκ.

Metamorphosi Sotiros chapel, Mykonos Town, 1988. Acrylic on wood, 37 X 37 cm

Άγιος Αρτέμιος, Χώρα. Ακρυλικό σε καμβά, 50 Χ 40 εκ.

Aghios Artemios chapel, Mykonos Town. Acrylic on canvas, 50 X 40 cm 35

Αλευκάντρα, 1989. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ.

Alefkandra, 1989. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Οι Κουσεγιάρες, 2011. Ακρυλικό σε καμβά, 50 Χ 40 εκ.

Kousegiares chapels, Mykonos Town, 2011. Acrylic on canvas, 50 X 40 cm 37

Γάμος στην Πανάχρα. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Wedding at Panahra Church, Mykonos Town. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm Εθνική Γιορτή. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. National Remebrance Day. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm 38

Στη γειτονιά του Αγίου Γερασίμου. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ.

Aghios Gerasimos neighborhood, Mykonos Town. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Καράμπαμπας. Ακρυλικό σε ξύλο, 52 Χ 52 εκ.

Karababas, Mykonos Town. Acrylic on wood, 52 Χ 52 cm

Μικρή Βενετία, 2011. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ.

Little Venice, Mykonos Town, 2011. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Μικρή Βενετία, 2010. Ακρυλικό σε καμβά, 40 Χ 30 εκ.

Little Venice, Mykonos Town, 2010. Acrylic on canvas, 40 X 30 cm

Μύλος του Πεντάρα, Χώρα, 2014. Ακρυλικό σε καμβά, 60 Χ 40 εκ.

Pendaras Windmill, Mykonos Town, 2014. Acrylic on canvas, 60 X 40 cm

Η Παραπορτιανή, 2014. Ακρυλικό σε καμβά, 60 Χ 40 εκ.

Paraportiani Church, Mykonos Town, 2014. Acrylic on canvas, 60 X 40 cm

Χώρα, 1990. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Mykonos Town, 1990. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm Οι Κάτω Μύλοι και το νησί του Μπάου στο βάθος. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Kato Miloi (the Windmills) and Baos island on the horizon. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm 46

Στα καφενεία και στα μπαρ At the coffee shops and bars

Η ψαροταβέρνα του Κούνελα, 1990. Ακρυλικό σε ξύλο, 44 Χ 31 εκ. Kounelas Fish Tavern, Mykonos Town, 1990. Acrylic on wood, 44 X 31 cm

Η ταβέρνα του Σκεπαθιανού, 1989. Ακρυλικό σε καμβά, 50 Χ 50 εκ. Niko’s Taverna (Skepathianos), Mykonos Town, 1989. Acrylic on canvas, 50 X 50 cm 51

Το καφενείο του Κιούκα, Γιαλός. Ακρυλικό σε καμβά, 80 Χ 60 εκ. Kioukas coffee shop, at the waterfront, Mykonos Town. Acrylic on canvas, 80 X 60 cm

Το καφενείο του Μπακόγια, Γιαλός, 2010. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Bakoyias coffee shop, at the waterfront, Mykonos Town, 2010. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Τα καφενεία Μαδούπας και Διεθνές στο Γιαλό. Ανάμεσα τους, το καπνοπωλείο του Θοδωρή Φούσκη, 1991. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ.

Το καφενείο Διεθνές (εσωτερικό), Χριστούγεννα 1992. Ακρυλικό σε καμβά, 80 Χ 60 εκ. Diethnes coffee shop (interior), Christmas 1992. Acrylic on canvas, 80 X 60 cm

Madoupas and Diethnes coffee shops at the waterfront. In between, the tobacco shop of Thodoris Fouskis, 1991. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm 52

Το καφενείο του Κιούκα, Γιαλός, 1988. Ακρυλικό σε ξύλο, 70 Χ 50 εκ. Kioukas coffee shop, at the waterfront, Mykonos Town, 1988. Acrylic on wood, 70 X 50 cm 53

Η ταβέρνα του Πιπεριά, Χώρα. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ.

Piperias Taverna, Mykonos Town. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Το καφενείο του Κονταρίνη, δίπλα στο ταξιδιωτικό γραφείο Sea & Sky του Δ. Μάνεση, Γιαλός, 1988. Ακρυλικό σε ξύλο, 60 Χ 40 εκ. Kontarinis coffee shop, next to D. Manessis’ Sea & Sky Travel Agency, at the waterfront, 1988. Acrylic on wood, 60 X 40 cm

Το καφενείο του Μαδούπα στο Γιαλό. Πίσω από το μπαρ, ο Κυριάκος Νάζος (Μαδούπας). Ακρυλικό σε ξύλο, 60 Χ 40 εκ. Madoupas coffee shop at the waterfront. Behind the bar, Kyriakos Nazos (Madoupas). Acrylic on wood, 60 X 40 cm

Sea Satin Market, κάτω από τους Μύλους, 2015. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ.

Sea Satin Market, below the Windmills, 2015. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Χώρα, 2011. Ακρυλικό σε καμβά, 40 Χ 30 εκ.

Mykonos Town, 2011. Acrylic on canvas, 40 X 30 cm

Μπαρ Μύκονος, Σκάρπα, 1992. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Mykonos Dancing Bar, Scarpa, Mykonos Town, 1992. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Μπαρ Θαλάμι, κάτω από το Δημαρχείο, 1992. Ακρυλικό σε καμβά, 80 Χ 60 εκ. Thalami Bar, below the Town Hall, 1992. Acrylic on canvas, 80 X 60 cm

Γλέντι, 2004. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Dance & music, 2004. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Μπαρ Μύκονος, Σκάρπα, 2017. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Mykonos Dancing Bar, Scarpa, Mykonos Town, 2017. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Μπαρ Θαλάμι, κάτω από το Δημαρχείο, 1998. Ακρυλικό σε καμβά, 60 Χ 40 εκ.

Thalami Bar, below the Town Hall, 1998. Acrylic on canvas, 60 X 40 cm

Μπαρ Βεγγέρα, Ματογιάννια, 1989. Ακρυλικό σε ξύλο, 39 Χ 37 εκ.

Vengera Bar, Matogiannia, Mykonos Town, 1989. Acrylic on wood, 39 X 37 cm

Μπαρ Βεγγέρα (νύχτα), Ματογιάννια. Ακρυλικό σε ξύλο, 50 Χ 40 εκ.

Vengera Bar (night), Mykonos Town. Acrylic on wood, 50 X 40 cm

Caprice Bar, Σκάρπα. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. 62

Caprice Bar, Scarpa, Mykonos Town. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Caprice Bar, Σκάρπα. Ακρυλικό σε καμβά, 50 Χ 40 εκ.

Caprice Bar, Scarpa, Mykonos Town. Acrylic on canvas, 50 X 40 cm

Caprice Bar (εσωτερικό), 2008. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Caprice Bar (interior), 2008. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Το καφενείο Καζάρμα στο Γιαλό (εσωτερικό). Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Kazarma coffee shop at the waterfront (interior). Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Μπαρ Pierro’s και Μαντώ, Πλατεία Αγίας Κυριακής, 2014. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Pierro’s & Manto Bars, Aghia Kyriaki Square, 2014. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Μπαρ Galleraki, Gallery & La Mer, Σκάρπα, 2000. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Galleraki, Gallery & La Mer Bars, Scarpa, 2000. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Μπαρ Jackie ‘O, Παλιό Λιμάνι, 2010. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Jackie ‘O Bar, Οld Port, 2010. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Ματογιάννια. Ακρυλικό σε καμβά, 60 Χ 40 εκ. Matogiannia, Mykonos Town. Acrylic on canvas, 60 X 40 cm

Εστιατόριο Αλευκάντρα, 1990. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Alefkandra Restaurant, Mykonos Town, 1990. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Μπαρ Αργώ, Ματογιάννια, 1995. Ακρυλικό σε καμβά, 80 Χ 60 εκ. Argo Bar, Matogiannia, Mykonos Town, 1995. Acrylic on canvas, 80 X 60 cm

Ταβέρνα Αντωνίνης, Πλατεία Μαντώ, 1985. Ακρυλικό σε καμβά, 60 Χ 45 εκ.

Antoninis Taverna, Manto Square, 1985. Acrylic on canvas, 60 X 45 cm

Εστιατόριο Φιλιππής, Χώρα, 1991. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Philippis Restaurant, Mykonos Town, 1991. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Εστιατόριο Katrin, Χώρα. Ακρυλικό σε καμβά, 50 Χ 40 εκ. Katrin Restaurant, Mykonos Town. Acrylic on canvas, 50 X 40 cm

Σουβλατζίδικο Αλέξης, Πλατεία Μαντώ, 1998. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Alexis Souvlaki & Gyros shop, Manto Square, 1998. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Σουβλατζίδικο Σάκης, Χώρα, 2015. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Sakis Souvlaki & Gyros shop, Mykonos Town, 2015. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Ισόγειο του Δημαρχείου με καταστήματα και καφενεία, Γιαλός. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. 70

Stores & coffee shops in front of the Town Hall, at the waterfront. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Το καφενείο του Μανώλη, στο Δημαρχείο, 1990. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. Manolis coffee shop, at the Town Hall, 1990. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Ταβέρνα Το Μαερειό, οδός Καλογερά, Χώρα. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. To Maerio Taverna, Kalogera street, Mykonos Town. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Ο Άγιος Νικόλας του Γιαλού και καταστήματα. Ακρυλικό σε καμβά, 80 Χ 60 εκ. Aghios Nikolas of the Waterfront and nearby shops. Acrylic on canvas, 80 X 60 cm

Το καφενείο του Μπακόγια (Η Καβουρότρυπα), Γιαλός, 2014. Ακρυλικό σε καμβά, 60 Χ 40 εκ. Bakoyias coffee shop, at the waterfront, 2014. Acrylic on canvas, 60 X 40 cm

Δίπλα στη θάλασσα, Χώρα. Ακρυλικό σε καμβά, 60 Χ 40 εκ.

By the sea, Mykonos Town. Acrylic on canvas, 60 X 40 cm

Στο τραπέζι. Ακρυλικό σε καμβά, 35,5 Χ 25 εκ.

At the table. Acrylic on canvas, 35,5 Χ 25 cm

Η Σάλα, 1997. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. The sitting room, 1997. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Η κουζίνα, 2015. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ. The kitchen, 2015. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm 74

Κίτρινο δωμάτιο με πανσέληνο. Ακρυλικό σε καμβά, 70 Χ 50 εκ.

Yellow room in full moon. Acrylic on canvas, 70 X 50 cm

Το σπίτι της γιαγιάς, Χώρα, 1990. Ακρυλικό σε ξύλο, 50 Χ 40 εκ.

Grandmother’s house, Mykonos Town, 1990. Acrylic on wood, 50 X 40 cm

Χορεύοντας, 2010. Ακρυλικό σε καμβά, 50 Χ 40 εκ.

Dancing, 2010. Acrylic on canvas, 50 X 40 cm

Πάνινες κούκλες από μυκονιάτικα υφαντά της Βιεννούλας. Rag dolls from the locally-woven fabrics of Viennoula.

www.mykonos.gr

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΣΗ ΕΡΓΩΝ - ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΚΟΝΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ - ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ: pelpal productions, www.pelpal.gr IMAGE PHOTOGRAPHY - DIGITAL PROCESSING DESIGN - PRODUCTION: pelpal productions, www.pelpal.gr ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΚΑΡΟΛΙΝΑ, ΜΙΑ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΤΗΣ ΜΥΚΟΝΟΥ» ΤΥΠΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΤΟΥ 2020 ΣΕ 1000 ΑΝΤΙΤΥΠΑ. "KAROLINA, A PAINTER OF MYKONOS" WAS PRINTED IN ATHENS, GREECE ΙN OCTOBER 2020 IN 1000 COPIES.

ΔΗΜΟΣ ΜΥΚΟΝΟΥ MUNICIPALITY OF MYKONOS