mbi to thurrin këngërimin laureshat… Shpërthen dinamikisht lirizmi, “kodrushka e maja majesh” konturojnë ndjenjat…
“Mbrojtja” organizon shërbimin nëpër bedena.. Korsojnë vargjet nëpër shina, “Oh, ah, eh, oj, of…” zjarrmojnë pasthirrmat nëpër “tela”…
TH …Dikur ndjenja zjarrmonte me sa fuqi që kishte shpirti Dhe ndalej në stacionin e prushëruar, Çuditërisht shkëlqen zjarrmia dhe degëzimi tashmë tek shohin këta globa të vegjël,
.
E ... Nata e humbet
kuptimin e natës , në pore shpirti rri zgjuar zgjimi,... Ah, këto globet e vegjël kaq dinakë, jetën me orare të rregullt e shprishin!…
të parin rrëmbejnë padyshim trurin Dhe mendimi vërsulet pa pyetur , kujton figurat e globeve të vegjël
I. .. me këtë prodhues të fortë zjarrmie?
Erdhi dhe ndjenjën e ndërliksi, si dikur në moshën “Yllëzim djalërie”…
të rrëmbehet pas globeve të vegjël ndriçues, ta humbas pushtetin e etikës dhe të nis udhëtimin kaltërues…
,
ato fjalë që shumë buzë thanë, A mund ta lësh foljen në përcjellore, atë folje që dikush e quan “të çalë”…
të parët duhet të puthen sytë,
a
e past j gjithçka pa radhë,…
pa kufizime Dhe ditët nuk çelin agimin pa u parë,... Eh, sa shumë kjo ndjenja paska drithërime,
nuk gjen dot shtratin, Ç’shpleksje bëkan këta globa të pushtetshëm sa mbyllet qepalla, ndjenjat e hapin... shkrepëtin shpirtit ndjenjëzimi i ethshëm...
pa parë globet, gjithë bukurinë e saj? A duron dot pa parë
bën çmo s ë n t e h i z e s ë n e dh faj...
Në globat e bukur dua të ndritem, e di që ndjenjat aq shumë u rritën le të ndriçoj si qiri, por kurrë të mos fikem...
Ç‘epitet a metaforë të ndritshme të nis në këtë rrugëtim të hapur lulimi,… Ja ëndrra po i ngjason selvis’ globat e vegjël i do aq shumë shpirti...
nga të trandafiltat buzë, një shikim oh, të lutem!.. A kam hak? Nga globat e vegjël s’do të ndahem kurrë Dhe, nëse ti më kap në faj…