Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά by Eκδόσεις Perugia

Α Μ Γ Ι Ε Δ

Tο παρόν αποτελεί δείγμα του βιβλίου "Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά", το οποίο αριθμεί 285 σελίδες. Πρόκειται για το πληρέστερο και πιο αναγνωρισμένο εγχειρίδιο ιταλικής γραμματικής! Περιέχονται ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ, αλλά και ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ. Μεθοδοποιεί και κωδικοποιεί όλα όσα λείπουν από αντίστοιχα βιβλία: ►Απλή και κατανοητή παρουσίαση των γραμματικών και συντακτικών φαινομένων ►Εκατοντάδες παραδείγματα από τη σύγχρονη ιταλική πραγματικότητα ►Σύγκριση - αντιπαραβολή με την ελληνική γραμματική ►Έμφαση στις γλωσσικές ιδιαιτερότητες που δυσκολεύουν τους Έλληνες σπουδαστές ►Το μόνο με αναλυτικούς πίνακες ρημάτων, προθέσεων και εκφράσεων ►Επιμελημένη γραφική παρουσίαση και παραστατικά διαγράμματα ►Απαραίτητο βοήθημα για τον καθηγητή και το μαθητή μέσα και έξω από την τάξη ►Για την απόκτηση των διπλωμάτων ιταλικής γλώσσας CELI-Perugia, DIPLOMA-Istituto Italiano, Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας (ΚΠΓ), CILS-Siena αλλά και για την προετοιμασία των υποψήφιων φοιτητών ιταλικής φιλολογίας και ιταλικών Πανεπιστημίων ►Καλύπτει όλα τα επίπεδα του Ευρωπαϊκού Κοινού Πλαισίου Αναφοράς για τις Γλώσσες (Α1, Α2, Β1, Β2, Γ1, Γ2). Επικοινωνήστε μαζί μας για να το προμηθευτείτε με την προνομιακή έκπτωση 35%.

Τίνα Ζωγοπούλου

Grammatica italiana

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ INDICE

1 ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ / STORIA DELLA LINGUA ITALIANA . . . . . 11 2 ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ – ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΡΟΦΟΡΑΣ /

L’ ALFABETO ITALIANO – REGOLE DI PRONUNCIA . . . . . . . . . . . . . . . . ΤΟΝΙΣΜΟΣ / INTONAZIONE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΟΜΟΗΧΕΣ ΛΕΞΕΙΣ / OMONIMI. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΣΥΛΛΑΒΙΣΜΟΣ / DIVISIONE IN SILLABE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ / PUNTEGGIATURA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 ΤΟ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ / L’ ARTICOLO DETERMINATIVO. . . . . . . . . . . . . 4 ΤΟ ΑΟΡΙΣΤΟ ΑΡΘΡΟ / L’ ARTICOLO ΙΝDETERMINATIVO. . . . . . . . . . . . 5 ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ / IL SOSTANTIVO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΤΟ ΓΕΝΟΣ (IL GENERE). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Ο ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ (IL PLURALE) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ / L’ AGGETIVO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7 ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ / I GRADI DI COMPARAZIONE. . . . . . . . . . . . . 8 ΤΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ / I NUMERALI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ / NUMERALI CARDINALI. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΤΑΚΤΙΚΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ / NUMERALI ORDINALI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ – ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ / PRONOMI PERSONALI –SOGGETTO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ – ΑΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ / PRONOMI DIRETTI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11 ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ – ΕΜΜΕΣΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ / PRONOMI ΙΝDIRETTI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ - ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΔΙΠΤΩΤΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ/ PRONOMI COMBINATI - VERBI CON DUE COMPLEMENTI. . . . . . . . . . . 13 ΑΥΤΟΠΑΘΕΙΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ / PRONOMI RIFLESSIVI . . . . . . . . . . . . . . 14 KTHTIKΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΑ / PRONOMI E AGGETTIVI POSSESSIVI. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ / PRONOMI RELATIVI. . . . . . . . . . . . . . . . 16 ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΑ / PRONOMI E AGGETTIVI INTERROGATIVI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 ΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΑ / PRONOMI E AGGETTIVI DIMOSTRATIVI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18 ΑΟΡΙΣΤΕΣ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΑ / PRONOMI E AGGETTIVI INDEFINITI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . .

13 18 18 19 19 20 25 29 29 32 38 43 47 47 48

. . . . . 50 . . . . . 52 . . . . . 56 . . . . . 60 . . . . . 65 . . . . . 66 . . . . . 72 . . . . . 74 . . . . . 76 . . . . . 79

Grammatica italiana

Τίνα Ζωγοπούλου

19 OI ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ / LE PREPOSIZIONI. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 82

ΚΥΡΙΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ / PREPOSIZIONI PROPRIE . . . . . . . . . . . . . . . . Η πρόθεση “DI” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . » “DA” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . » “A”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . » “IN”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . » “CON”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . » “SU” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . » “PER”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . » “FRA (TRA)”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ / PREPOSIZIONI IMPROPRIE. . . . . . . . 20 ΤΑ ΜΟΡΙΑ CI (VI), NE / LE PARTICELLE CI (VI), NE . . . . . . . . ΤO ΜΟΡΙO CI (VI) / LA PARTICELLA CI (VI). . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΤO ΜΟΡΙO NE / LA PARTICELLA NE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21 ΤΟ ΕΠΙΡΡΗΜΑ / L’AVVERBIO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22 ΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ / LE CONGIUNZIONI. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ / CONGIUNZIONI COORDINATIVE . . . . ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ / CONGIUNZIONI SUBORDINATIVE . . . . 23 ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΑ, ΕΠΙΦΩΝΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ / INTERIEZIONI, ESCLAMAZIONI. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24 ΤΟ ΡΗΜΑ / IL VERBO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25 TA ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΡΗΜΑΤΑ / I VERBI AUSILIARI. . . . . . . . . . . . 26 Ο ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΤΗΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ / IL PRESENTE INDICATIVO. . 27 Ο ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ-ΑΟΡΙΣΤΟΣ / IL PASSATO PROSSIMO . . . . ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΩΜΑΛΩΝ ΠΑΘΗΤΙΚΩΝ ΜΕΤΟΧΩΝ. . . . . . . . . . . . . . . . . 28 Ο ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ / L’ IMPERFETTO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29 O ΑΟΡΙΣΤΟΣ / IL PASSATO REMOTO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΩΜΑΛΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30 Ο ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ / IL TRAPASSATO . . . . . . . . . . . . . . . . . . IL TRAPASSATO PROSSIMO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . IL TRAPASSATO REMOTO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31 Ο ΑΠΛΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ / IL FUTURO SEMPLICE. . . . . . . . . . . . 32 Ο ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ / IL FUTURO ANTERIORE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33 Η ΔΥΝΗΤΙΚΗ (ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ) / IL CONDIZIONALE . . . . . . . . . . ΑΠΛΗ ΔΥΝΗΤΙΚΗ / CONDIZIONALE SEMPLICE. . . . . . . . . . . . . . . . . ΣΥΝΘΕΤΗ ΔΥΝΗΤΙΚΗ / CONDIZIONALE COMPOSTO . . . . . . . . . . . . 34 Η ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ / IL CONGIUNTIVO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΝΕΣΤΩΤΑ / CONGIUNTIVO PRESENTE . . . . . . . . . . . ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΥ / CONGIUNTIVO PASSATO. . . . . . . . . ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΥ / CONGIUNTIVO IMPERFETTO. . . . . . . ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΥ / CONGIUNTIVO TRAPASSATO. . . . 35 Η ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ / L’ IMPERATIVO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . .

. 83 . 84 . 87 . 89 . 91 . 93 . 93 . 94 . 95 . 96 . 97 . 97 101 104 109 109 110

. . . . . . . . . . . . .

113 115 118 121 127 132 136 141 143 146 146 148 150

. . . . . . . . . .

154 157 157 161 165 167 170 171 173 177

Τίνα Ζωγοπούλου

Grammatica italiana

36 ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ – ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ – ΜΕΤΟΧΗ /

GERUNDIO – INFINITO – PARTICIPIO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΤΟ ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ / IL GERUNDIO . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . α) Το απλό γερούνδιο (Il gerundio semplice) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . β) Το σύνθετο γερούνδιο (Il gerundio composto). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΤΟ ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ / L’ INFINITO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . α) To απαρέμφατο ενεστώτα (L’ infinito presente). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . β) To απαρέμφατο Παρακειμένου (L’ infinito passato). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Η ΜΕΤΟΧΗ / IL PARTICIPIO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . α) Η μετοχή ενεστώτα (Il participio presente) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . β) H παθητική μετοχή (Il participio passato). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37 ΟΙ ΠΕΡΙΦΡΑΣΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ / LE FORME PERIFRASTICHE. . . . . . . . . . . . 38 Ο ΑΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΥΠΟΣ / LA FORMA IMPERSONALE. . . . . . . . . . . . . . . . . 39 Η ΜΕΣΗ ΦΩΝΗ / LA FORMA RIFLESSIVA-PRONOMINALE. . . . . . . . . . . . ΠΙΝΑΚΑΣ ΡΗΜΑΤΩΝ ΣΤΗ FORMA RIFLESSIVA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40 Η ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ / LA FORMA PASSIVA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . SI PASSIVANTE. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41 Η ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΓΚΛΙΣΕΩΝ / LA CONCORDANZA DEI TEMPI E DEI MODI. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42 Ο ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ / IL PERIODO IPOTETICO. . . . . . . . . . . . . . . . . . 43 ΕΥΘΥΣ ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΟΣ ΛΟΓΟΣ / IL DISCORSO DIRETTO E INDIRETTO. . . 44 ΥΠΟΚΟΡΙΣΤΙΚΑ – ΜΕΓΕΘΥΝΤΙΚΑ, ΣΥΝΤΜΗΣΕΙΣ – ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΠΡΟΘΕΜΑΤΑ – ΕΠΙΘΗΜΑΤΑ / PAROLE ALTERATE, ABBREVIAZIONI – SIGLE, PREFISSI – SUFFISSI. . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΑΛΛΟΙΩΜΕΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ / PAROLE ALTERATE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΣΥΝΤΜΗΣΕΙΣ - ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ / ABBREVIAZIONI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΑΡΚΤΙΚΟΛΕΞΑ / ACRONIMI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΠΡΟΘΕΜΑΤΑ / PREFISSI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΕΠΙΘΗΜΑΤΑ / SUFFISSI. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45 ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ – ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ – ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ / ESPRESSIONI – PROVERBI – MASSIME. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ / ESPRESSIONI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ – ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ / PROVERBI – MASSIME . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΛΑΤΙΝΙΚΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΝΩΜΙΚΑ / ESPRESSIONI E MASSIME LATINE. . . . . 46 ΠΙΝΑΚΑΣ ΡΗΜΑΤΩΝ / ΤAVOLE VERBI. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΒΟΗΘΗΤΙΚΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ / CONIUGAZIONE DEI VERBI AUSILIARI. . ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΟΜΑΛΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ / CONIUGAZIONE DEI VERBI REGOLARI . . . . . EΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ / FORMA ATTIVA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΜΕΣΗ ΦΩΝΗ / FORMA RIFLESSIVA-PRONOMINALE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ / FORMA PASSIVA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΠΙΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΩΝ ΑΝΩΜΑΛΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ / CONIUGAZIONE DEI VERBI IRREGOLARI PIÙ FREQUENTI . . . . . . . . . . . . . . . . ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ / BIBLIOGRAFIA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . .

182 182 182 184 185 185 187 188 188 189 192 194 196 201 202 205

. . . 206 . . . 211 . . . 215

. . . . . .

220 220 222 224 226 228

. . . . . . . . . .

233 233 240 244 246 246 247 247 249 249

. . . 250 . . . 275

Τίνα Ζωγοπούλου

Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά

ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ - ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΡΟΦΟΡΑΣ L’ALFABETO ITALIANO - REGOLE DI PRONUNCIA

Τα γράμματα (lettere) του ιταλικού αλφαβήτου είναι είκοσι ένα, εκ των οποίων τα πέντε είναι φωνήεντα (vocali), δηλαδή a, e, i, o, u, και τα υπόλοιπα σύμφωνα (consonanti). Κάθε γράμμα έχει δύο τύπους: το κεφαλαίο (maiuscola), και το μικρό (minuscola): Σύμβολα

Ονομασία

Προφορά

μπι

μπ

τσι

τς (παχύ), κ

D d

ντι

ντ

έφφε

G g

τζι

τζ (παχύ), γκ

H h

άκκα

εντελώς άφωνο

έλλε

M m

έμμε

N n

έννε

O o

πι

Q q

κου

R r

έρρε

έσσε

τι

U u

ου

βου

τζέτα

τς, τζ

Στις ξένες λέξεις συναντάμε και τα γράμματα: J

ι λούνγκα

γι, τζ, ζ

κάππα

W w

βου ντόπια

β, γου

ικς

κς

ι γκρέκα, ύψιλον

Τα γράμματα του ιταλικού αλφαβήτου είναι θηλυκού γένους (εννοείται η λέξη ‘‘lettera’’): la ci, la emme, la zeta.

Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά

Τίνα Ζωγοπούλου

Παραδείγματα ιταλικών λέξεων: Aa

amico, amore, aereo, Antonio, Alessandro

buono, bello, banca, bianco, bambino, birra, Bologna

caffè, cane, cinese, ciao, Cristina, cucina, cuore

donna, dentista, dottore, Dio, Duomo

elefante, elettrico, economia, Elena

fotografia, fisica, famoso, felicità, famiglia, Firenze, Francesco

gente, gelato, governo, gloria, Germania, Giorgio, Giovanni, giallo, ghetto

hotel, hobby, hamburger, handicap, hostess, hacker, Hans

Italia, isola, insalata, indirizzo, Inghilterra, internazionale

lampada, luce, limone, locale, legno, Lucia

madre, Madonna, mese, museo, musica, Milano, macchina

nonno, natura, nave, nero, notte, Napoli

ora, oro, opera, onore, Olanda

padre, penna, pizza, piazza, professore, portafoglio, Parigi

questo, quadro, quiz, qualità, quattro

rosso, rosa, risotto, rotondo, Roma, Roberto

sale, salotto, soldi, scuola, studente, spaghetti, Spagna

treno, terra, tavolo, Torino, totale, Teresa

uovo, uomo, unione, uso, Università

vino, vita, verde, vetro, Venezia, verità

zio, zucchero, zero, zanzara, zuppa, Zante

Jugoslavia, Jolanda, jeep, jazz, jeans, jogging, junior, bijoux

ketchup, karaoke, kitch, killer, kiwi, know how, Kenya

web, whisky, Walter, würstel, week end, watt, Wilma

xenomania, xenofobia, xilofono

yogurt, yacht, yen, yoga

Προσοχή: Στα ιταλικά γράφονται με μικρό γράμμα: οι μέρες της εβδομάδας: Ho lezione d’italiano il lunedì e il mecoledì. οι μήνες: L’ultimo mese dell’anno è dicembre. οι εθνικότητες: Bianca è italiana, Giorgio è greco. Ωστόσο: όταν αναφερόμαστε στο σύνολο των ανθρώπων της ίδιας εθνικότητας, προτιμάται η χρήση του κεφαλαίου: gli antichi Romani, i Greci, gli Arabi κ.λπ. οι λέξεις ponte, porta, palazzo, via, piazza, monte, valle κ.τ.ό., ακολουθούμενες από συγκεκριμένο όνομα, γράφονται με κεφαλαία: Ponte Vecchio, Porta Pia, Palazzo Venezia, Via Veneto, Piazza di Spagna, Monte Bianco, Val d’Aosta.

Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά

Τίνα Ζωγοπούλου

ΤΟ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ L’ARTICOLO DETERMINATIVO

Το άρθρο (articolo <λατ. articulus = μικρή άρθρωση, σύνδεση) είναι κλιτό μέρος του λόγου. Προηγείται του ονόματος και προσδιορίζει το γένος [αρσενικό (maschile) ή θηλυκό (femminile)] και τον αριθμό αυτού [ενικό (singolare) ή πληθυντικό (plurale)]. Το οριστικό άρθρο (articolo determinativo) χρησιμοποιείται για να δηλώσει συγκεκριμένα ουσιαστικά: La ragazza di Paolo è russa. Questo è il fidanzato di mia sorella.

Η κοπέλα του Πάολο είναι Ρωσίδα. Αυτός είναι ο αρραβωνιαστικός της αδελφής μου.

Μπορεί, επίσης, να προηγείται και άλλων μερών του λόγου, τα οποία με αυτό τον τρόπο και ουσιαστικοποιεί ( κεφ. Il Sostantivo).

il dovere (=το καθήκον) il potere (=η δύναμη, η εξουσία)

il perché (=το γιατί) i poveri (=οι φτωχοί)

Σχηματισμός MASCHILE SINGOLARE il libro l’italiano lo zio

PLURALE i libri gli italiani gli zii

FEMMINILE SINGOLARE la penna l’ italiana

PLURALE le penne le italiane

il: για αρσενικά που αρχίζουν από σύμφωνο SINGOLARE il

tavolo quadro ragazzo bambino

PLURALE i

tavoli quadri ragazzi bambini

l’: για αρσενικά που αρχίζουν από φωνήεν ή h (το l’ προκύπτει από το lo με έκθλιψη όταν ακολουθεί φωνήεν). SINGOLARE

l’

albero albergo amico animale harem

PLURALE

gli

alberi alberghi amici animali harem

Τίνα Ζωγοπούλου

Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά

ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ IL SOSTANTIVO

Το ουσιαστικό ή όνομα (sostantivo ή nome) είναι το κλιτό μέρος του λόγου που δηλώνει πρόσωπα, ζώα, πράγματα, ενέργειες, ιδιότητες ή καταστάσεις: padre (=πατέρας), Monica (=Μόνικα), cane (=σκύλος), casa (=σπίτι), acqua (=νερό), saluto (=χαιρετισμός), festa (=γιορτή), bellezza (=ομορφιά), felicità (=ευτυχία). Και άλλα μέρη του λόγου (επίθετα, αντωνυμίες, επιρρήματα, αριθμητικά, απαρέμφατα) μπορούν, επίσης, να ουσιαστικοποιηθούν, δηλαδή να λειτουργήσουν ως ουσιαστικά. Π.χ.: i giovani (=οι νέοι) [και un giovane (=ένας νέος)], l’io (=το εγώ), il domani (=το αύριο), i miei (=οι δικοί μου), il dieci (=το δέκα), lo zero (=το μηδέν) [και uno zero (=ένα μηδενικό)], il dovere (=το καθήκον) [και un dovere (=ένα καθήκον)], l’essere (=το είναι, η ύπαρξη, το ον) [και un essere (=ένα ον, ένα πλάσμα)], il viavai = (το πηγαινέλα), l’aldilà (=το υπερπέραν).

ΤΟ ΓΕΝΟΣ / IL GENERE Στην ιταλική γλώσσα τα ουσιαστικά έχουν δύο γένη: αρσενικό (maschile) και θηλυκό (femminile). Τα ουσιαστικά που λήγουν σε -o είναι συνήθως αρσενικά (il libro), όσα λήγουν σε -a θηλυκά (la penna), ενώ από όσα λήγουν σε -e, άλλα είναι αρσενικά (il padre) και άλλα θηλυκά (la madre). Στατιστικά, το 75% των ουσιαστικών έχει κατάληξη -o και -a, ενώ το υπόλοιπο 25% έχει κατάληξη -e: MASCHILE

FEMMINILE

-o -e

-a -e

Σχηματισμός του θηλυκού -o / -a l’amico-l’amica il figlio-la figlia

φίλος, φίλη γιος, κόρη

l’italiano-l’italiana Franco-Franca

Ιταλός, Ιταλίδα Φράνκο, Φράνκα

-e / -e il / la francese il / la milanese

Γάλλος, Γαλλίδα Μιλανέζος, Μιλανέζα

il / la cliente il / la cantante

πελάτης, πελάτισσα τραγουδιστής, τραγουδίστρια

αλλά: cameriere-cameriera, parrucchiere-parrucchiera, cassiere-cassiera

Τίνα Ζωγοπούλου

Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά

ΤΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ I NUMERALI

Τα αριθμητικά (numerali) πληροφορούν για την ποσότητα του ουσιαστικού που συνοδεύουν, και διακρίνονται σε:

ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ / NUMERALI CARDINALI Δηλώνουν με απόλυτο τρόπο την ακριβή ποσότητα του ουσιαστικού που συνοδεύουν: 0

zero

undici

quaranta

600

seicento

uno/a

dodici

cinquanta

700

settecento

due

tredici

sessanta

800

ottocento

tre

quattordici

settanta

900

novecento

quattro 15

quindici

ottanta

1000

mille

cinque

sedici

novanta

2000

duemila

sei

diciassette

100

cento

10.000

diecimila

sette

diciotto

200

duecento

100.000

centomila

otto

diciannove

300

trecento

1.000.000

un milione

nove

venti

400

quattrocento

dieci

trenta

500

cinquecento

1.000.000.000 un miliardo

Προσοχή: 21 ventuno, 31 trentuno, 101 centouno, 28 ventotto, 38 trentotto Τα απόλυτα αριθμητικά είναι άκλιτα. Εξαίρεση: uno una (θηλ) και mille -mila (πληθ.). Γράφονται με μια λέξη: π.χ. quarantaquattro (44), trecentonovantadue (392). Το αριθμητικό uno έχει τους ίδιους τύπους και ακολουθεί τους ίδιους κανόνες σχηματισμού με το αόριστο άρθρο (un, uno, una, un’): un caffè, uno specchio, una birra, un’aranciata. Ο τύπος tre δεν τονίζεται, αλλά: ventitré, trentatré, centotré κ.λπ. Οι τύποι milione και miliardo, όταν προηγούνται ουσιαστικού, απαιτούν την πρόθεση di: un milione di euro, due miliardi di dollari.

Χρήση των απόλυτων αριθμητικών αριθμητικές πράξεις: due più due fa quattro (2+2=4), cinque meno due fa tre (5–2=3), tre per tre fa nove (3x3=9), otto diviso due fa quattro (8:2=4). ποσοστά: venti per cento (20%), cento per cento (100%), tre per mille (3‰).

Τίνα Ζωγοπούλου

Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά

Ο ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ ΤΗΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ IL PRESENTE INDICATIVO

Χρήση Eίναι ο χρόνος που χρησιμοποιείται: α) για να εκφράσει μια κατάσταση ή μια πράξη που εξελίσσεται τη στιγμή στην οποία μιλάμε: Luisa abita in periferia. Prendo la macchina e vado in campagna. In questo momento scrivo una lettera.

Η Λουίζα μένει σε προάστιο. Παίρνω το αυτοκίνητο και πάω στην εξοχή. Αυτή τη στιγμή γράφω ένα γράμμα.

β) για να εκφράσει πράξη που γίνεται συνήθως ή κατ’ επανάληψη: Tutti i giorni esce di casa la mattina presto e rientra all’ora di pranzo.

Κάθε μέρα βγαίνει από το σπίτι νωρίς το πρωί και επιστρέφει την ώρα του φαγητού.

γ) για να εκφράσει κάτι που μπορεί να συμβαίνει πάντα και που έχει διαχρονική αξία: La luna gira intorno alla terra.

Η σελήνη γυρίζει γύρω από τη γη.

δ) για τον σχηματισμό των παροιμιών, των ετυμηγοριών και των αναφορών σε συγγραφείς: «Ride bene chi ride l’ultimo». Dante dice che gli uomini non sono fatti per vivere come animali...

Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος. Ο Δάντης λέει ότι οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να ζουν σαν ζώα...

ε) στις αφηγήσεις για να αναφέρουμε ή και να περιγράψουμε γεγονότα του παρελθόντος. Έτσι, η αφήγηση αποκτά ζωντάνια και εκφραστικότητα (ιστορικός ενεστώτας / presente storico): Νel 1492 Colombo scopre l’America. Ieri sera entro in un bar e chi vedo? Il preside del liceo!

Το 1492 ο Κολόμβος ανακαλύπτει την Αμερική. Χτες βράδυ μπαίνω σε ένα μπαρ και ποιον βλέπω; Τον λυκειάρχη!

στ) για να αντικαταστήσει τον μέλλοντα (Futurο), εφόσον φυσικά από την έννοια της φράσης φαίνεται κατά κάποιον τρόπο η ιδέα του μέλλοντα (στον προφορικό λόγο): La prossima settimana andiamo a teatro.

Την επόμενη εβδομάδα πάμε θέατρο.

121

Τίνα Ζωγοπούλου

Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά

O ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ – ΑΟΡΙΣΤΟΣ IL PASSATO PROSSIMO

Δηλώνει μια πράξη που ολοκληρώθηκε [“τελειώθηκε” (perfetto)] στο παρελθόν, αλλά οι συνέπειές της συνδέονται άμεσα με το παρόν: Χθες πήρα μια σημαντική απόφαση. Ieri ho preso una decisione importante. Ο Μάριος ήταν πάντα ειλικρινής μαζί μου. Mario è sempre stato sincero con me. Έχεις στείλει ποτέ ανώνυμο γράμμα; Hai mai mandato una lettera anonima? Στα ελληνικά, ο passato prossimo αποδίδεται άλλοτε ως αόριστος και άλλοτε ως παρακείμενος. Ως προς τον σχηματισμό του, όμως, μοιάζει με τον ελληνικό παρακείμενο.

Σχηματισμός Όπως όλοι οι περιφραστικοί χρόνοι, σχηματίζεται με τον ενεστώτα των βοηθητικών ρημάτων avere ή essere και την παθητική μετοχή (participio passato) του ρήματος: Α’ ΣΥΖΥΓΙΑ

Β’ ΣΥΖΥΓΙΑ

Γ’ ΣΥΖΥΓΙΑ

LAVOR-ARE (=εργάστηκα / έχω εργαστεί)

VEND-ERE (=πούλησα / έχω πουλήσει)

FIN-IRE (=τελείωσα / έχω τελειώσει)

lavoratο

vendutο

finitο

hai

lavoratο

hai

vendutο

hai

finitο

lui / lei / Lei

lavoratο

vendutο

finitο

noi

abbiamo lavoratο

abbiamo venduto

abbiamo finito

voi

avete

lavoratο

avete

venduto

avete

finito

loro, Loro

hanno

lavoratο

hanno

venduto

hanno

finito

PART-IRE (=έφυγα / έχω φύγει)

CAD-ERE (=έπεσα / έχω πέσει)

AND-ARE (=πήγα / έχω πάει) io

sono

andatο(a)

sono

cadutο(a)

sono

partito(a)

sei

andatο(a)

sei

cadutο(a)

sei

partito(a)

lui / lei / Lei

andato(a)

caduto(a)

partito(a)

noi

siamo

andati(e)

siamo

caduti(e)

siamo

partiti(e)

voi

siete

andati(e)

siete

caduti(e)

siete

partiti(e)

loro, Loro

sono

andati(e)

sono

caduti(e)

sono

partiti(e)

127

Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά

Τίνα Ζωγοπούλου

Ο ΑΠΛΟΣ ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ IL FUTURO SEMPLICE

Χρήση Εκφράζει μια κατάσταση ή μια πράξη που θα συμβεί σε ένα μέλλον κοντινό ή μακρινό: Ο Άλντο θα φύγει σε δέκα μέρες. Aldo partirà fra dieci giorni. Όταν (θα) μεγαλώσω, θα κάνω το γύρο Quando sarò grande, farò il giro του κόσμου. del mondo. Ποια ομάδα θα κερδίσει το πρωτάθλημα; Quale squadra vincerà il campionato? Τα έργα του θα ζήσουν αιώνια. Le sue opere vivranno in eterno. Στην ιταλική γλώσσα δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ στιγμιαίου και συνεχούς μέλλοντα: Ti telefonerò domani. Θα σου τηλεφωνήσω αύριο. Ti telefonerò ogni giorno. Θα σου τηλεφωνώ κάθε μέρα. Μπορεί να εκφράσει και αμφιβολία, αβεβαιότητα, πιθανότητα, υπόθεση, παραδοχή (futurο dubitatiνο): Saranno le sei. Avrà vent’anni.

Forse sono le sei. Forse ha vent’anni.

Sarà anche vero ma io ho i miei dubbi. Avrai anche ragione ma io ne dubito.

Forse è vero. Forse hai ragione.

Se è stata due anni a Mosca, parlerà il russo. Non crederai mica di sapere tutto, vero?

Probabilmente parla il russo.

Sarò pure un po’ disattenta, ma l’incidente non è successo per colpa mia.

Suppongo che tu creda... Ammetto di essere un po’ disattenta.

Μπορεί να εκφράσει διαταγή, προτροπή, απειλή, σε ηπιότερο τόνο από την προστακτική (futuro imperativale): – Oggi non andrete da nessuna parte! – Lo farai, volendo o nolendo! Χρησιμοποιείται για το σχηματισμό του υποθετικού λόγου α’ είδους ( κεφ. Il Periodo Ipotetico): Se ci sarà lo sciopero degli autobus, prenderò un tassì.

Παρατηρήσεις: Ο futuro semplice αντικαθίσταται συχνότατα από τον presente indicativo, κυρίως στον προφορικό λόγο: Lunedì mi metterò a dieta!

Lunedì mi metto a dieta!

Â κεφ. Il Futuro Anteriore):

Μπορεί να αντικαταστήσει τον futuro anteriore ( Quando avrò parlato con lui, deciderò cosa fare.

150

Quando parlerò con lui, deciderò cosa fare.

Τίνα Ζωγοπούλου

Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά

Η ΔΥΝΗΤΙΚΗ (ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ) IL CONDIZIONALE

Η ΑΠΛΗ ΔΥΝΗΤΙΚΗ / IL CONDIZIONALE SEMPLICE Χρήση

Είναι η έγκλιση ( κεφ. Il Verbo) που εκφράζει μια ενέργεια, στην οποία υποδηλώνεται το γενικά ενδεχόμενο και όχι το αντικειμενικά βέβαιο. Το condizionale μπορεί να δηλώσει: δυνατότητα, πιθανότητα, επιθυμία, άγνοια, αμφιβολία, ευγένεια, συμβουλή, προσωπική γνώμη, ειρωνεία. Στα ελληνικά, συνήθως μεταφράζεται με θα + παρατατικό: Θα ήθελα έναν καφέ. Vorrei un caffè. Εσύ τι θα έκανες στη θέση μου; Tu che faresti al posto mio? Εγώ για τη Σάντρα θα έβαζα το χέρι μου Io per Sandra metterei la mano στη φωτιά. sul fuoco. Κατά τη γνώμη μου θα ήταν καλύτερα να Secondo me sarebbe meglio περιμένουμε. aspettare. Θα έβγαινα ευχαρίστως με μια κοπέλα Uscirei volentieri con una ragazza σαν τη Λίζα. come Lisa. Θα έλεγα πως είναι καλύτερα να πάμε Io direi che sia meglio andare με τρένο. in treno. Συγγνώμη, θα σας πείραζε να μου αλλάξετε Scusi, Le dispiacerebbe cambiarmi 100 ευρώ; 100 euro? Δεν θα παντρευόμουν αυτόν τον άντρα Non sposerei quell’uomo per tutto l’oro del mondo. για όλο το χρυσάφι του κόσμου. Sarebbe così gentile da ripetere Θα είχατε την καλοσύνη να επαναλάβετε ciò che ha detto? αυτό που είπατε; Quasi quasi me ne andrei anch’io. Λέω να πηγαίνω κι εγώ σιγά σιγά. Σε μια πρόταση που εκφέρεται με condizionale, υπάρχει –άλλοτε φανερά και άλλοτε σε λανθάνουσα κατάσταση– ένας όρος, μια προϋπόθεση. Π.χ.: η πρόταση vorrei parlarti per un attimo είναι η απόδοση ενός υποθετικού λόγου, του οποίου η υπόθεση εννοείται: υπόθεση

απόδοση

Se hai tempo, Se non ti dispiace,

vorrei parlarti per un attimo.

Se mi puoi ascoltare, Γι’ αυτό, το condizionale semplice συνιστά την απόδοση στον υποθετικό λόγο του 2ου είδους: se + υπόθεση condizionale ( κεφ. Il Periodo Ipotetico).

157

Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά

Τίνα Ζωγοπούλου

Η ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ LA FORMA PASSIVA

Σε αντίθεση με την ενεργητική φωνή [forma attiva (< azione = ενέργεια, δράση)], στην οποία το υποκείμενο ενεργεί, η παθητική φωνή [forma passiva < passione = πάθος)] δηλώνει μια κατάσταση στην οποία το υποκείμενο υφίσταται μία ενέργεια που προέρχεται από κάποια εξωτερική αιτία που υπάρχει ή εννοείται (ποιητικό αίτιο = complemento d’agente): FORMA ATTIVA ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ ΡΗΜΑ

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

Tanta gente

segue

questa trasmissione.

FORMA PASSIVA ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ

ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΡΗΜΑ

ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΙΤΙΟ

Questa trasmissione

è seguita

da tanta gente.

Παθητική σύνταξη μπορούν να έχουν μόνο τα μεταβατικά ρήματα. Σύμφωνα με αυτή τη σύνταξη, το άμεσο αντικείμενο γίνεται υποκείμενο, και το υποκείμενο γίνεται ποιητικό αίτιο. Το ποιητικό αίτιο εισάγεται με την πρόθεση da, ενώ το ρήμα μετατρέπεται στην παθητική φωνή: Parigi è bagnata dalla Senna. Tutti i voli saranno annullati. Il Principe fu scritto da Machiavelli.

Το Παρίσι βρέχεται από τον Σηκουάνα. Όλες οι πτήσεις θα ακυρωθούν. Ο Ηγεμόνας γράφτηκε από το Μακιαβέλι.

Όπως γίνεται κατανοητό, με την παθητική σύνταξη δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στο υποκείμενο. Ευρεία είναι η χρήση της στην επίσημη γλώσσα (επιστημονικός, δημοσιογραφικός λόγος).

Σχηματισμός Για να σχηματίσουμε το ρήμα στην παθητική φωνή, χρησιμοποιούμε ως βοηθητικό το essere + την παθητική μετοχή (participio passato) του μετατρεπόμενου ρήματος. Το βοηθητικό κλίνεται στον ίδιο χρόνο και στην ίδια έγκλιση με της ενεργητικής πρότασης, και η παθητική μετοχή συμφωνεί ως προς το γένος και τον αριθμό με το υποκείμενο της παθητικής σύνταξης:

202

Ιταλική Γραμματική στα ελληνικά

Τίνα Ζωγοπούλου

ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ / ESSPRESSIONI sotto banco

στα κρυφά, κάτω από το τραπέζι, “στη ζούλα”

stare / restare a galla

βγαίνω λάδι, καταφέρνω να επιπλεύσω

sul filo del rasoio

στην κόψη του ξυραφιού, επί ξυρού ακμής

sul più bello

πάνω στο καλύτερο

tagliare i ponti

διακόπτω οριστικά τις σχέσεις

tagliare corto

το κόβω, κόβω τη συζήτηση

tagliare la corda

το κόβω λάσπη, την κάνω, το σκάω

tagliare la testa al toro

πιάνω τον ταύρο από τα κέρατα

tenere il piede in due scarpe

το ‘χω δίπορτο, παίζω σε δύο ταμπλό

tirare (o stendere) le cuoia

τινάζω τα πέταλα, τα τινάζω, τα κακαρώνω

un chiodo fisso

έμμονη ιδέα, “κόλλημα”

uscire dai gangheri

βγαίνω εκτός εαυτού

vedere il sole a scacchi

βλέπω τον ήλιο από τα κάγκελα, είμαι φυλακή

vedere rosso

μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι

vendere fumo

πουλάω φούμαρα

venire al dunque (al nocciolo / al punto / al sodo)

μπαίνω στην ουσία του θέματος, έρχομαι στο ψητό

vivere nel mondo della luna

ζω εκτός πραγματικότητας, ζω “στον κόσμο μου”.

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ - ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ / PROVERBI - MASSIME A buon intenditor, poche parole.

Ο νοών νοείτω.

A carnevale ogni scherzo vale.

Όλα επιτρέπονται στις Απόκριες (Το τρελό καρναβάλι...).

A caval donato non si guarda in bocca.

Καποιανού του χαρίζανε γάιδαρο, κι αυτός τον κοίταζε στα δόντια.

A ciascuno il suo.

Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.

Acqua passata non macina più.

Περασμένα ξεχασμένα.

Batti il ferro finché è caldo.

Στη βράση κολλάει το σίδερο.

Buon vino fa buon sangue.

Λίγο κρασάκι κάνει καλό στην υγεία.

Campa cavallo che l’erba cresce.

Ζήσε, μαύρε μου, να φας τριφύλλι.

Cane che abbaia non morde.

Σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει.

Chi ben comincia è alla metà dell’opera.

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

Chi ha tempo non aspetti tempo.

Μην αναβάλλεις για αύριο ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα.

Chi la dura, la vince.

Ο επιμένων νικά.

Chi la fa l’aspetti.

Μην κάνεις, για να μη σου κάνουν…

240

ΕΚΔΟΣΕΙΣ PERUGIA Πρωτοπορία στις ξένες γλώσσες από το 1982

Ο Υποθετικός Λόγος στην Τουρκική

Farazi

Ο Υποθετικός Λόγος στην Τουρκική

Πράξη & Θεωρία

Χασάν Καϊλή

Αθήνα: Σόλωνος 116 & Λόντου 8

ΤΗΛ: 210 3300073 email: info@perugiapubl.gr

www. perugia.edu.gr

Farazi Πράξη & Θεωρία