LA MAISON JAUNE
FILMVERSLAG
 
La Maison Jaune Filmverslag
Goedele van Vleeteren H4K Docent: FRA La maison jaune
Goedele van Vleeteren H4K
!1
Informatie Op de laatste zondag van het Internationaal Film Festival Rotterdam vindt elk jaar de Volkskrantdag plaats. Deze dag staat steevast in het teken van de publieksfavorieten. Om welke films het gaat, is iedere keer weer een verrassing. Van te voren kun je je inschrijven voor deze feestelijke filmdag, maar pas op de dag zelf wordt bekend gemaakt welke vijf films je die dag zult zien. Een echt voorbereiding is dus onmogelijk. Je kunt er alleen verwachtingsloos heen gaan en de films over je heen laten komen. Dit jaar heb ik achtereenvolgens bezocht: La maison jaune, Let the right one in, No country for old men, Go with peace Jamil en Dagen zonder lief. Ik verbaas mij echter ieder jaar opnieuw hoe geboeid ik een hele dag kan blijven kijken naar de onderling sterk verschillende films. De film waar ik dit verslag aan wil wijden is La maison jaune (Het gele huis; Amor Hakkar, 2007). Dit is de eerste film die ik zondag 3 februari zag, in de Rotterdamse Schouwburg. Ondanks dat ik deze film al om tien uur ’s ochtends heb bekeken, heeft La maison jaune die dag de meeste indruk gemaakt. Ik heb die dag genoten, maar de middag- en avondfilms konden voor mij niet tippen aan deze eerste film.
La maison jaune
Goedele van Vleeteren H4K
!2
Inhoud Ik ben diep ontroerd door het prachtige acteerwerk van Amor Hakkar als vader Mouloud. De liefde voor zijn gezin is zeer subtiel, maar overtuigend weergegeven. De emoties die hij verbeeldt, hebben een direct effect op je eigen emoties als toeschouwer. Je kunt niet anders dan met hem en zijn gezin meevoelen. La maison jaune gaat over een eenvoudig Berbergezin bestaande uit een vader (Amor Hakkar als Mouloud), een moeder (Tounés Ait-Ali als Fatima) en drie dochters (waaronder Aya Hamdi als Alya). Op een dag krijgen ze bericht dat hun zoon en broer Belkacem, die in militaire dienst is, is verongelukt. Mouloud besluit het lichaam van zijn zoon vanuit de heuvels van het Aurèsgebergte op te gaan halen in de grote stad Batna. In een groot gedeelte van de film wordt de reis van de vader op zijn tractor verbeeld. Het tweede gedeelte van het verhaal gaat over de gebeurtenissen die plaatsvinden na de begrafenis. Vooral Fatima heeft grote moeite met het verwerken van haar verdriet en haar man doet een aantal ontroerende pogingen om zijn vrouw weer op de been te krijgen. De scène die me het meest is bijgebleven, is die waarbij Mouloud de stad in gaat om zijn groente te verkopen, maar tussendoor snel een (zeer eenvoudige) apotheek binnen gaat. Hij vraagt de apotheker om een middel tegen verdriet. Uit het stellen van deze naïeve vraag blijkt wel de eenvoudige levensstijl van het gezin, maar tegelijkertijd ook de liefde van de man voor zijn vrouw. De apotheker raadt de man vervolgens aan, bij gebrek aan een beter medicijn, zijn huis geel te schilderen. Daar zal zijn vrouw wel van opvrolijken. De relatie tussen vader Mouloud en zijn oudste dochter Alya is hecht. Na het overlijden van hun zoon en broer, steunt Mouloud erg op zijn dochter. Zij helpt hem de routine van alle dag te hervinden en moeder Fatima op te vrolijken. De relatie die de twee met elkaar hebben, is mooi weergegeven. Hun onderlinge verstandhouding en liefde voor elkaar zit hem niet in de gesprekken die ze voeren. Een kleine aanraking of een enkele blik van de één is voldoende voor de ander om te weten waar behoefte aan is. Zij vullen elkaar aan en dat is te zien, wat te danken is aan hun prachtige acteerprestaties.
La maison jaune
Goedele van Vleeteren H4K
!3
Functie Het verhaal is fictioneel, maar uit het bijgevoegde artikel blijkt dat de regisseur, Amor Hakkar die ook de rol van Mouloud vertolkt, deze film heeft gemaakt naar aanleiding van het overlijden van zijn eigen vader. Deze film is niet gebaseerd op een waar gebeurd verhaal, maar een ware gebeurtenis is wel aanleiding geweest voor de productie ervan. Ook Hakkar worstelde met het verlies van een geliefde. Daarnaast is hij zelf van Algerijnse afkomst (maar woonachtig in Frankrijk) en heeft hij deze film willen wijden aan dat gedeelte van zijn identiteit. Doordat de regisseur tevens de hoofdrolspeler is, krijgt de film een extra lading. Dat is helemaal het geval als je weet waarom de film is gemaakt. De werkelijkheid lijkt hierdoor toch met het verhaal te zijn vervlochten. Het zou kunnen dat het hier niet alleen gaat om de presentatie van enkele gebeurtenissen, maar ook om de ontwikkeling van een personage, namelijk Mouloud, die het verdriet om zijn overleden zoon moet verwerken en tegelijkertijd voor zijn familie moet zorgen. Deze ontwikkeling is vergelijkbaar met de ontwikkeling die Amor Hakkar in werkelijkheid heeft moeten doormaken toen zijn vader overleed en hij verantwoordelijk was voor de begrafenis van zijn vader. Deze gebeurtenis zou een verklaring kunnen zijn voor de ontroerende acteerprestaties. Vorm Ontroerende scènes, zoals de scène waarin het eenvoudige huisje in de bergen geel wordt geschilderd, worden indrukwekkender door de muziek die is gebruikt. Tijdens enkele scènes zijn hele dramatische Arabische liederen te horen, die heel bepalend zijn voor de sfeer van de film. Ze dringen tot je door en maken opnieuw emoties bij je los. Behalve het acteerwerk en de muziek zijn mij, met name de landschappen opgevallen. De meeste scènes zijn buiten opgenomen. Daarnaast is er veel gebruik gemaakt van lange overzichtsshots. Er zijn bijvoorbeeld mooie opnamen gemaakt van het berglandschap waar het gezin woont. Op die manier is de nadruk gelegd op de uitgestrektheid van het landschap. Opmerkelijk is dat dergelijke opnamen niet alleen zijn gemaakt van het berglandschap, maar ook van de stad en de wegen.
La maison jaune
Goedele van Vleeteren H4K
!4
Wanneer de vader naar de stad rijdt op zijn tractor om het lichaam van zijn zoon op te halen en hij een dag en een nacht onderweg is, is hij te zien in een groot totaal kader. Hierdoor lijkt het alsof je gedurende zijn reis van een afstandje naar hem kijkt, terwijl hij zich in een heel trieste situatie begeeft. Je krijgt de aandrang om dichterbij te willen kijken. De filmische middelen hebben er dus toe geleid, dat je als toeschouwer een gevoel van medeleven krijgt. Gedurende de film zijn eigenlijk maar weinig close-ups te zien. Pas aan het eind, wanneer de vader beseft dat de ‘witte doos’ die bij de koffer van zijn zoon had gelegen een cassette bevat met ‘plaatjes’ van zijn zoon, komt daar verandering in. In werkelijkheid gaat het om een videocassette met een boodschap van zijn zoon, die is opgenomen vlak voordat hij is overleden, waarin hij zijn ouders en zussen vertelt dat hij ze mist en bijna naar huis komt. Voor het opnemen van deze boodschap is alleen gebruik gemaakt van een close-up. Dit filmpje vormt daarom een contrast met de rest van de film. Je voelt aan dat dit het einde van de film is en dat die laatste boodschap van de zoon is waar het gezin op heeft gewacht. Mening De schoonheid van deze film zit hem in de puurheid van de personages. De emoties zijn oprecht en de details zorgvuldig uitgewerkt, zoals bij het bezoek aan de apotheek en de opnames van de vader op zijn tractor. De nadruk wordt gelegd op hechte en onvervangbare familiebanden. Dat is dan ook de reden dat het verhaal herkenbaar is, maar toch zo ver van je af lijkt te staan, want niemand hoopt ooit een dergelijk tragische gebeurtenis mee te maken in zijn/haar familie. Daarnaast kan het zijn dat je je als westerse filmkijker moeilijk kunt verplaatsen in de levensomstandigheden van de personages, zoals ook in de recensie wordt aangegeven. Overigens kun je tegelijkertijd niet anders dan er verliefd op worden. Ik kan dan ook niet anders zeggen dan dat je deze ontroerende film gezien moet hebben.
La maison jaune
Goedele van Vleeteren H4K
!5
La maison jaune
Goedele van Vleeteren H4K
!6
La maison jaune
Goedele van Vleeteren H4K
!7
Recensie:
La maison jaune De indrukwekkende Algerijnse film ‘La maison jaune vertelt het verhaal over een liefdevolle boerenfamilie in het Aures gebergte, bestaande uit vader, moeder, drie dochters en een zoon. Al in de eerste scène krijgt het gezin te horen dat hun zoon Belkacem, die in het leger zat, overleden is na een auto-ongeluk. Vader Mouloud (Amor Hakkar) gaat met zijn kleine tractor naar de stad Batna om daar het lichaam van zijn zoon op te halen, zodat hij het kan begraven. De hele nacht rijdt hij door om zijn zoon zo snel mogelijk mee te kunnen nemen. Als Belkacem begraven is, blijkt moeder (Tounés Ait-Ali) veel moeite te hebben met de dood van haar zoon en doet Mouloud er alles aan om zijn vrouw weer op te vrolijken. Hij verft het huis geel, regelt een hond en zelfs een televisie om een video-opname van Belkacem te kunnen zien.
‘La maison jaune' is zeer de moeite waard, omdat de film met een klein verhaal veel weet te vertellen over zowel de betreffende familie als over Algerije zelf. Zo zijn de mensen die Mouloud onderweg naar Batna tegenkomt erg behulpzaam, terwijl hij met behoorlijk wat problemen kampt om in de stad te komen. Mouloud kan niet lezen en daardoor niet vinden waar hij precies zijn moet. Een taxichauffeur rijdt voor hem uit naar het juiste adres. Het is een hulpvaardigheid, die in de snelle, westerse samenleving nauwelijks meer voor komt. Amor Hakkar heeft zijn verhaal bijzonder mooi in beeld gebracht. De beelden van de woonomgeving van de familie en van de rit naar Batna zijn prachtig. Mouloud krijgt halverwege zijn rit een zwaailicht van de politie voor op zijn verder onverlichte tractor, zodat hij zichtbaar is op de weg. Door het donker zie je Mouloud zonder te stoppen met het zwaailicht op zijn tractor over stille wegen rijden, om zijn zoon maar op te kunnen halen. Bij zulke beelden zijn woorden overbodig. Het enige kritiekpuntje op ‘La maison jaune' is dat de acteerprestaties van Tounés Ait-Ali als moeder Tatima te wensen overlaten. Toch is ook dit geen echt bezwaar, omdat zij geen grote rol speelt in de film. Amor Hakkar en Aya Hamdi als Mouloud en dochter Alya zetten wel een prima acteerprestatie neer. Amor Hakkar is weliswaar geboren in Algerije, maar is voor zijn eerste verjaardag met zijn ouders vertrokken naar Frankrijk. Daar is hij opgegroeid en daar heeft hij gestudeerd. Pas in 2002 is Hakkar teruggegaan naar het Aures gebergte in Algerije om zijn vader te begraven. Terug in Frankrijk schreef hij het script voor ‘La maison jaune'. Momenteel is hij bezig met een Franstalige film genaamd ‘Quelques jours de répit'. Hopelijk is dit net zo'n juweeltje als zijn voorganger.
Bron:
Wietske Uneken http://www.movie2movie.nl/index.php?item=263&searchString= %22Wietske%20Uneken%22&sc=1
La maison jaune
Goedele van Vleeteren H4K
!8
Bronvermelding Afbeeldingen Tounés Ait-Ali als moeder Fatima: http://www.filmfestivalrotterdam.com/ned/programma/programmaschema/film.aspx? id=35d406ff-651f-4870-b86e-0ebfa3fde181 gedownload op 9 februari 2008 Aya Hamdi als dochter Alya: http://www.agoravox.fr/IMG/La_Maison_jaune_01.jpg gedownload op 9 februari 2008 Gele huis: http://war3ad-nella.blogspot.com/2007/10/akham-awregh-leeds.html, gedownload op 9 februari 2008 Logo Internationaal Film Festival Rotterdam: http://www.nftvm.nl/uploads/iffr.jpg gedownload op 9 februari 2008 Amor Hakkar als vader Mouloud: http://mediablog.romandie.com/get/2132/maisonjaune.jpg, gedownload op 9 februari 2008 Artikel Daily Tiger, ‘La maison jaune’, 37th International Film Festival Rotterdam, Volkskrantdag, 3 februari 2008 Recensie http://www.movie2movie.nl/r64334-Recensie-La-Maison-jaune.html gedownload op 9 februari 2008
La maison jaune
Goedele van Vleeteren H4K
!9