FREE PRESS
urban life // interview // CULTURE // ART Ιούνιος 2019 | #0057
Σωτήρης Κοντιζάς
Όταν μιλάμε για επαγγέλματα και επιλογή καριέρας η μόδα είναι κάτι το επικίνδυνο
Ζωή-πατίνι
Μια βόλτα με μόνο βοηθό τα ροδάκια
#57
Editorial Εκλογές μέρος 9248427343831ο Για κάποιους ο αόμματος δε γιάνει ποτέ
Χρήστος Αρκομάνης ... ευτυχώς όμως η επιστήμη έχει αντίθετη γνώμη κι επειδή ζούμε στον 21ο αιώνα, καλό θα ήταν να την παίρνουμε σοβαρά υπόψιν μας. Στήθηκαν 4 κάλπες μέσα σε μία Κυριακή, με τους περισσότερους των ψηφοφόρων να μην ξέρουν τί ρίχνουν και που. Οι πιο διαβασμένοι δεν ήξεραν τι παίζει μόνο σε μία (βλέπε αυτή του «Κλεισθένη» με τους κοινοτικούς συμβούλους) και οι λιγότερο, μπορεί και σε όλες. Πήγαμε λοιπόν να ψηφίσουμε εν έτη 2019 σύμφωνα με τη γραμμή που μας έδωσε το σπίτι στις αυτοδιοικητικές και η... τραυματισμένη συνείδησή μας στις Ευρωεκλογές, βγήκαν «οι δικοί μας» και κοιμηθήκαμε ήσυχοι. Χάσαμε όμως λίγη από την όρασή μας. Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός πως οι πιο ικανοί υποψήφιοι στις τοπικές αλλά και στις Ευρωεκλογές δεν πήραν ποτέ τους σταυρούς που τους άξιζαν. Ψιλά γράμματα θα μου πεις, όταν οι μισοί δεν πάνε να ψηφίσουν κι αυτοί που πάνε ανάθεμα αν έχουν διαβάσει τις θέσεις του κόμματος που υποστηρίζουν. Πόσο μάλλον τώρα που είχαμε εκλογές για την Ευρώπη και ελάχιστοι πολιτικοί σχηματισμοί μίλησαν για το κυρίως θέμα. Οι υπόλοιποι αναλώθηκαν σε μια εσωτερική λαϊκίστικη ατζέντα, ενώ δε θα μου έκανε καμία εντύπωση αν η αποχή άγγιζε και το 70%. Είπαμε όμως, τον σταυρό στο δικό μας παιδί κι έχει ο θεός (της αυτοδιοίκησης και της πολιτικής). Μέχρι και φοιτητές έφτασαν στα μέρη μας για την εκλογική διαδικασία. Σ’ αυτούς βέβαια βγάζω το καπέλο, γιατί για να «φας» χιλιόμετρα πριν από εξεταστική, ίσως εν μέρει να καταλαβαίνεις πως η ψήφος σου είναι δύναμη. Στην κεντρική σκηνή δε, τα τσιτάτα σλόγκαν έγιναν κλισέ κορώνες, ενώ φτάσαμε να ακούμε στη Βουλή ακόμα και διαλόγους σχετικά με το αγγούρι που δροσίζει και το λουκάνικο. Φάση ίδιου πνευματικού επιπέδου με εμάς στο δημοτικό, που ανεβαίναμε τρέχοντας τις σκάλες και λέγαμε... «ο τελευταίος, μαλάκας»! Ο Μάης έφαγε λοιπόν πολύ τριφύλλι και η σαπουνόπερα δεν τελειώνει. “Run honey, run” τώρα για τα κομματικά επιτελεία που μέσα στη ζέστα θα τρέχουν και δε θα φτάνουν για να γεμίσουν τα ψηφοδέλτια με υποψηφιότητες. Όσο για τις προεκλογικές συγκεντρώσεις, χλωμό το κόβω να είναι περισσότερες από δύο για κάθε αρχηγό κόμματος. Live streaming για τους λίγους οπαδούς που έμειναν κι ας είναι η τύχη μαζί μας. Ραντεβού λοιπόν στην κάλπη την... καλή, αν και δε μας σέβονται. Όταν θες να κοπιάρεις την περσόνα ενός πρώην πρωθυπουργού, δε στήνεις εκλογές στις αρχές Ιουλίου, μέσα «στα μπάνια του λαού» που εκείνος καθιέρωσε.
TAKE A WALK
4
Index #57
STAFF Έκδοση // Pave P.C.
11
(Λευκός) Μαύρος Γάτος
12
Σωτήρης Κοντιζάς
∆ιευθυντής Χρήστος Αρκομάνης Αρχισυνταξία Χρήστος Αρκομάνης Graphic Design: Πεζοδρομιο Τeam
Μέσα από την κάλπη την εκλογική σας κοιτάει ο γάτος και του τρέχουνε τα σάλια.
«Το Πεζοδρόµιο είναι ένα όνειρο απατηλό γιατί απλά δεν υπάρχει!»
Παραχώρησαν τα κείµενά τους: Κώστας Ανυφαντής Μαύρος Γάτος Παναγιώτης Δουλόπουλος Ζαφειρούλα Θεολόγου Θανάσης Καρανίκας Γιάννης Μαρκούτης Γιώργος Μικάλεφ Αντώνης Μπατζιάς Δημήτρης Ράκος Τέλης Τερζής Δανάη Τ. Betty Boopaki
11
12
Εµπορική ∆ιαχείρηση Φώτης Αρκομάνης sales@pezodromio.gr
∆ιαφήµιση 2441079000 adv@pezodromio.gr
22
16
Μηνιαία εφηµερίδα, διανέµεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδηµοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή µερική, ή διασκευή ή απόδοση του περιεχοµένου της έκδοσης µε οποιονδήποτε τρόπο, µηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούµενη γραπτή έγκριση του εκδότη. H εφηµερίδα ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, όπως και ο ιστότοπος www.pezodromio.gr συνιστούν ελεύθερο βήµα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόµενο των δηµοσιευµάτων δεν αποτελεί επίσηµη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καµία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασµένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.
FREE PRESS
urban life // interview // CULTURE // ART
η μόδα είναι κάτι το επικίνδυνο
Όταν μιλάμε για επαγγέλματα και επιλογή καριέρας
Σωτήρης Κοντιζάς
Ιούνιος 2019 | #0057
16
Ζωή-πατίνι
Μια βόλτα πάνω σε δυο ροδάκια
Ζωή-πατίνι Μια βόλτα με μόνο βοηθό τα ροδάκια
Επιµέλεια εξωφύλλου: Πεζοδρομιο Τeam
22
Local Heroes
Ο Γιώργος Χρυσόµαλλος φέρνει την τεχνητή νοηµοσύνη στο σήµερα
Φωτογραφία:
Χρήστος Μούκας
www.pezodromio.gr Pave Ι.Κ.Ε. Μπλατσούκα 36 Καρδίτσα | 43100 T. 24410 79000 F. 24410 79444
Θέλεις το Πεζοδρόμιο κάθε μήνα στο σπίτι σου; Στείλε μας email στο syndromi@pezodromio.gr ή τηλεφώνησέ μας στο 2441079000.
Ενέργεια σε απόσταση αναπνοής! Λάρισα
ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ 18 ΚΑΙ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΤΗΛ. 24106 10450
Τρίκαλα 28ΗΣ OKΤΩΒΡΙΟΥ 15 ΤΗΛ. 24316 00708
Βόλος
Κ. ΚΑΡΤΑΛΗ 68 ΤΗΛ. 24211 81010
Καρδίτσα Δ.ΤΕΡΤΙΠΗ 27-29 ΤΗΛ. 24411 81050
Επισκέψου τώρα το πλησιέστερο κατάστημα της WATT+VOLT και μάθε τα πάντα για τις ολοκληρωμένες υπηρεσίες ενέργειας που προσφέρει.
watt-volt.gr
6
Ακούσαμε στο Πεζοδρόμιο
«Ανέφκα ‘παν ψηλά στην κουρουμπλιά…»* Το πιο γλυκό κορόμηλο είναι πάντα το κλεμμένο
Αν δεν δεν ανήκεις στη μεγάλη των μελαγχολικών σχολή, ας συμφωνήσουμε τουλάχιστον πως καλοκαίρι σημαίνει εν μέρει φεστιβάλ και (κλεμμένα) κορόμηλα.
«Έναν φρέντο εσπρέσο ζεστό»
Είναι ο καρπός της αμαρτίας που με επιστημονική ακρίβεια, όσο πιο ένοχος είναι ο τρόπος που θα τον αποκτήσεις, τόσο πιο γλυκιά θα είναι και η γεύση του. Κορομηλιές στην εξοχή, στο χωριό, στο τσιμέντο της πόλης, όλες τους χρήσιμες. Αρκεί να έχεις το θάρρος (ή θράσος από κάποια ηλικία και μετά) να απλώσεις το χέρι σου εκεί που πρέπει. Και αν είσαι επιδέξιος στις κινήσεις σου, ίσως πετύχεις και τον απόλυτο στόχο της κορυφής. Το όλο τελετουργικό απαιτεί ευλυγισία, φαρδιά μπλούζα ή τσάντα και σε κάποιες περιπτώσεις, στοιχειώδεις ικανότητες αναρρίχησης. Όλα αυτά έχοντας φυσικά κατά νου να μη σε πετύχει κάποιο βλέμμα. Όχι πως η ντροπή είναι ίδια με το να σε δουν να κάνεις σούζες με το ποδήλατο στα 40, αλλά καταλαβαίνεις πού το πάω.
Φοιτητής στην Καρδίτσα, που άργησε χαρακτηριστικά να μάθει τον κόσμο γύρω του «Πόσες παγκόσμιες διοργανώσεις τένις υπάρχουν και ακούμε κάθε μέρα για τον Τσιτσιπά;» Λογικά όσες και οι χώρες του ΟΗΕ, αγαπητή φίλη από την Καλαμπάκα «Κάτι πέθανε μέσα μου όταν έμαθα πως το Ίλιον είναι το κυριλέ όνομα από τα Λιόσια»
Πρώτη ανάμνηση που έχω από κορομηλιά είναι κατά τα παιδικά μου χρόνια στα Τρίκαλα. Η συμπαθής γειτόνισσα με κέρασε για πρώτη φορά και από τότε θα μπορούσα να πω πως μπήκε στο... hall of fame των αγαπημένων μου γεύσεων. Από τότε, πέρασαν κάποια χρόνια μέχρι να καταλάβω πως εκείνη η μονίμως γλυκιά γεύση δεν ήταν το χαρακτηριστικό όλων των καρπών αυτού του δέντρου. Σαν μαθητής δημοτικού λοιπόν και με κάποιους ακόμα «συνενόχους», είχα την πρώτη μου τραυματικά ξινή εμπειρία. Έκτοτε ήμασταν πιο προσεκτικοί στις επιλογές μας και φυσικά σημειώναμε ποιες κορομηλιές βγάζουν γλυκούς καρπούς και ποιες όχι.
Όταν οι επιβλητικές λέξεις παραπλανούν. Τρικαλινός φοιτητής στην Αθήνα «Aν κάνει καμιά μ@λ@κία ο Τσίπρας και προκηρύξει εκλογές σύντομα μας βλέπω να στήνουμε σκηνή στο εκλογικό κέντρο αντί για τα Κουφονήσια»
Μπόμπιρες ακόμα, τέλος άνοιξης, να φτάνουμε μέχρι την άκρη της πόλης για... το καλό πράμα. Κι επειδή φυσικά δε φτάναμε ποτέ τα κλαδιά, έπρεπε να συμβεί το γνωστό «ποδαράκι»: να ενώσεις δηλαδή τα χέρια σου ώστε να σχηματίσουν ένα «σκαλοπάτι» πάνω στο οποίο θα πατήσει ο φίλος-συμμαθητής που αναλάμβανε τη «βρώμικη δουλειά». Συνήθως οι μπλούζες γέμιζαν και τα λάφυρακλοπιμαία γέμιζαν ακόμα και τις σχολικές μας τσάντες. Άλλες φορές δε, η υποχώρηση ήταν άτακτη, όταν οι ιδιοκτήτες του σπιτιού μας καταλάβαιναν και ερχόντουσαν απειλητικά προς το μέρος μας. Γιατί ως γνωστόν, για να βρεις καλή κορομηλιά πρέπει να πηδήξεις και μερικά κάγκελα αυλής...
Φοιτητής αγνώστων λοιπών στοιχείων στο ΚΤΕΛ του Βόλου «Είδα φως και μπήκα» 80χρονος (τουλάχιστον) καλοστεκούμενος κύριος σε μέταλ συναυλία στο Βόλο
Υπήρχαν όμως και αυτοί που όταν μας έβλεπαν, μας πλησίαζαν με ένα γλυκό χαμόγελο και μας κερνούσαν οι ίδιοι ή μας έλεγαν να πάρουμε όσα θέλουμε. Για την ιστορία, δεν παίρναμε ποτέ. Γιατί όπως ανέφερα και στην αρχή, το κλεμμένο είναι πάντα και πιο γλυκό κι αυτό δε θα αλλάξει. Το ξέραμε από τότε. Θα το υποστηρίζουμε ακόμα κι όταν πατήσουμε τα πρώτα μας «-ήντα». Ραντεβού λοιπόν... στα δέντρα!
«Έμαθα να πλέκω Μάιο μήνα. Καμία σωτηρία για τους γύρω μου»
Μεσήλικας σε καφέ της Λάρισας «Ευτυχώς το φινάλε του Game of Thrones δεν έπεσε πάνω στις εκλογές γιατί δε θα μαθαίναμε ποιος κέρδισε» Αληθινές ιστορίες μεσηλίκων στο πάρκο του Ματσόπουλου στα Τρίκαλα
Γιώτης Ζάχος
Mr November
«Ήρθαν και τα πρώτα κουνούπια για να μας θυμίσουν ότι το όμορφο καλοκαίρι είναι απάτη»
Γιάννης Μαρκούτης
Ρεσιτάλ αυτογνωσίας πάνω στα μάλλινα από φοιτήτρια στα ΤΕΙ της Καρδίτσας
*Απόσπασμα συνθήματος των φιλάθλων της Αναγέννησης Καρδίτσας που ακούστηκε το 1993
9
Και τώρα τι;
Γενικώς και Ανυπερθέτως
Τέλης Τερζής
Η Οδύσσεια ενός ψυχαναγκαστικού Πραγματικά αναρωτιέμαι αν αποβάλλει ποτέ κανείς την αίσθηση αυτή στις αρχές κάθε καλοκαιριού πως η χρονιά τελειώνει και πρέπει να κάνεις τους απολογισμούς σου. Θες τα χρόνια που περνάς στο θεάρεστον ελληνικό σύστημα εκπαίδευσης, θες που από μωρά ο νους μας είναι να παίξουμε μπάλα, να δούμε μπάλα, να μιλήσουμε για μπάλα, πάντοτε σχεδόν, αυτή η περίοδος χαρακτηρίζεται ως το “τέλος της διαδρομής”. Και τι διαδρομή ήταν η φετινή. Αν χώριζα τις εμπειρίες μου σε κουτάκια, θα τρόμαζα στη θέα του πόσα πολλά συμπληρώθηκαν ή, αν προτιμάτε, στο πόσο λίγα ακόμη απομένουν για να συμπληρωθούν. Ειδικά δε αν λάβει κανείς υπόψη του το χρονικό διάστημα στο οποίο συμπληρώθηκαν όλα αυτά, καταλαβαίνει το μέγεθος των γεγονότων που έλαβαν χώρα αυτή τη “σεζόν”. Πρώτον και κυριότερον, έζησα να δω τον πρώτο Έλληνα παίκτη να φτάνει στους τελικούς της περιφέρειας του NBA. Πιο μακριά από οποιονδήποτε άλλο στην ιστορία, γιατί απλά κανένας στην ιστορία δεν ήταν σαν κι αυτόν. Ο λόγος φυσικά για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος μπορεί να μην έφτασε ως το τέλος του δρόμου στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου, άφησε όμως φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του στο φετινό NBA. Ουδεις φυσικά γνωρίζει μέχρι που μπορεί να φτάσει ο Αντετοκούνμπο. Όσο καλύτερα παίζει, τόσο μεγαλύτερες προκλήσεις αντιμετωπίζει κι είναι αποκλειστικά δική του υπόθεση να ανταπεξέλθει. Φυσικά τα μέχρι τώρα δείγματα είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικά, αλλα το σίγουρο είναι πως υπάρχουν ακόμη κουτάκια προς συμπλήρωση. Κάτι τέτοιο ω σ τόσο δε συμβαίνει σ τα εγ χώ ρια ποδοσφαιρικά δρώμενα. Το να κατακτήσει ο ΠΑΟΚ το πρωτάθλημα αήττητος, σε συνδυασμό μάλιστα με το νταμπλ για πρώτη φορά στην ιστορία του, είναι κάτι το οποίο ξεπερνά και τις πιο υπερρεαλιστικές πτυχές
της φαντασίας του μέσου ΠΑΟΚτσή, μια Κυριακή μεσημέρι πριν από παιχνίδι με τον Ολυμπιακό και μετά από αρκετό “ζέσταμα” εκτός γηπέδου. Κι αμα σας φαίνονται υπερβολικά αυτά, ρωτήστε να μάθετε την προσέγγιση. Φυσικά, αν τα κατάφερνε κι η Λίβερπουλ να στεφθεί πρωταθλήτρια μετά από 28 χρόνια, θα μιλούσαμε για την απολύτως υπερβατική σεζόν, αλλά η Μάντσεστερ Σιτυ του Γκουαρντιόλα ήταν απλά καλύτερη. Το απολύτως κατανοητό κόστος του να αγωνίζεσαι απέναντι στους κορυφαίους. Όσο καλά κι αν παίξεις, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να υπάρχει κάποιος καλύτερος. Φυσικά, αν τα κατάφερνε κι η Λίβερπουλ να στεφθεί πρωταθλήτρια μετά από 28 χρόνια, θα μιλούσαμε για την απολύτως υπερβατική σεζόν, αλλά η Μάντσεστερ Σιτυ του Γκουαρντιόλα ήταν απλά καλύτερη. Το απολύτως κατανοητό κόστος του να αγωνίζεσαι απέναντι στους κορυφαίους. Όσο καλά κι αν παίξεις, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να υπάρχει κάποιος καλύτερος. Οι Κόκκινοι βέβαια τα κατάφεραν φέτος, και κόντρα σε αρκετές προβλέψεις, το.. σήκωσαν! Ωστόσο το κουτάκι του Τσάμπιονς Λιγκ δεν είναι από αυτά που περιμένουν να συμπληρωθούν. Φυσικά, είναι αναγκαίο να δοθούν και τα ανάλογα κρέντιτς στους συντελεστές αυτών που ζήσαμε φέτος. Μεγάλο ρισπεκτ λοιπόν στους σεναριογράφους και τους επιτελείς της πιο επιτυχημένης σειράς των τελευταίων ετών - ολογράφως, Το Παιχνίδι του Στέμματος - για τη μοναδική σειρά που κατάφερε, τόσα χρόνια μετά, να αποκαθηλώσει το Dexter από την κορυφή των χειρότερων φινάλε σειρών! Συγχαρητήρια σε όλους!
Λευκός Μαύρος Γάτος
Ζω ανάμεσά σας
Μαύρος Γάτος
(Μέσα από την κάλπη την εκλογική σας κοιτάει ο γάτος και του τρέχουνε τα σάλια)
Οι εκλογές είναι η γιορτή της Δημοκρατίας… ή τα γενέθλια… δεν θυμάμαι τι από τα δυο λένε. Μπούρδες. Οι εκλογές είναι οι εξετάσεις της Δημοκρατίας και μεις μένουμε συνεχώς μετεξεταστέοι και εξηγούμαι: Η επιτυχία κάθε πολιτεύματος εξαρτάται ευθέως από το επίπεδο της βάσης του. Ήτοι, στην μοναρχία του μονάρχη, στην ολιγαρχία των ολίγων και στην δημοκρατία του λαού. Τι συμπεραίνουμε από αυτό; Πρώτον ότι η δημοκρατία είναι το δυσκολότερο και πιο απαιτητικό από τα πολιτεύματα. Δεύτερον, ότι δεν υπάρχει καλύτερο πολίτευμα, υπάρχει μόνο καταλληλότερο. Αν θέλεις να λειτουργήσει σωστά η δημοκρατία χρειάζεσαι λαό που στην πλειοψηφία του θα είναι πολιτικά, κοινωνικά και ακαδημαϊκά μορφωμένος, ενημερωμένος και οικονομικά ανεξάρτητος από το κράτος. Διαφορετικά δεν έχεις δημοκρατία, έχεις ολιγαρχία με εκλογές. Ταράχτηκες; Εκνευρίστηκες; Θεωρείς ότι σου πάτησα τον δημοκρατικό σου κάλο; Για ρίξε μια ματιά από ποιους κυβερνούνται τα δημοκρατικά κράτη; Η δημοκρατία για να λειτουργήσει είναι πολίτευμα δύσκολο και απαιτητικό καθώς απαιτεί όλα τα ανωτέρω να είναι γνωρίσματα της πλειοψηφίας. Τα παραπάνω σημαίνουν ότι είμαστε από χέρι καμένοι. Γιατί το επίπεδο της πλειοψηφίας των Ελλήνων ψηφοφόρων απέχει παρασάγγας από το ελάχιστο προαπαιτούμενο. Πρώτον διότι σε μεγάλο ποσοστό αλλά και βαθμό εξαρτάται οικονομικά άμεσα από το κράτος αφού πολλοί ψηφοφόροι είναι είτε δημόσια μισθοδοτούμενοι, είτε συνταξιούχοι και οι μισθοί τους και οι συντάξεις είναι τόσο χαμηλά που τους καθιστούν ευάλωτους σε πολιτικούς έμμεσους εκβιασμούς. Δεύτερον διότι η κοινωνική και ακαδημαϊκή μόρφωση του είναι τραγικά ελλιπής. Τρίτον διότι είναι μη ενημερωμένος ή η ενημέρωση του είναι σε μεγάλο βαθμό χειραγωγούμενη. Εν ολίγοις ο λαός είναι πολιτικά αναλφάβητος. Σε έναν τέτοιον λαό δίνεις ψηφοδέλτιο μόνο για να τον κρατάς ήσυχο ότι παραμένει κυρίαρχος ενώ στην πραγματικότητα οι μόνες επιλογές που του έχεις αφήσει είναι ποια από τις ολιγαρχίες θα τον κυβερνήσει.
Αν θεωρείς πως είμαι υπερβολικός ή άδικος στην κρίση μου για τον ελληνικό λαό τότε πήγαινε μία φορά να παρακολουθήσεις την εκλογική διαδικασία σε ένα οποιοδήποτε εκλογικό τμήμα και θα σου λυθεί κάθε απορία. Άνθρωποι που ακόμη δεν έχουν καταλάβει ότι ο φάκελος κλείνει με αυτοκόλλητο. Δεν χρειάζεται να σου το πουν ή να το έχεις ξανακάνει. Αρκεί που σου δίνουν έναν φάκελο: θα έπρεπε να είσαι τουλάχιστον σε θέση να τον κλείσεις. Αν δεν μπορείς ούτε αυτό τότε γιατί και με τι τον γεμίζεις; Σου έχουν γράψει παντού μέχρι πόσους σταυρούς μπορείς να βάλεις, είναι γραμμένο στον πίνακα, σε ανακοίνωση στο παραβάν, το έχεις ακούσει στην τηλεόραση, στο έχουν πει στην ουρά που περιμένεις και στο λέει και αυτός ο έρμος ο δικαστικός αντιπρόσωπος όταν σου δίνει τον φάκελο. Μέχρι το παραβάν είναι έξι βήματα. Πώς διάολο πρόλαβες και το ξέχασες; Και αν ξέχασες αυτό, τι θυμάσαι από όσα έγιναν μετά τις τελευταίες εκλογές και πας να ψηφίσεις; Νέοι άνθρωποι που δεν μπορούν να ταιριάξουν το σωστό χρώμα ψηφοδελτίου με το σωστό χρώμα φακέλου. Ψηφοφόροι που αντί για σταυρό βάζουν V ή X ή βάζουν δυο και τρεις σταυρούς στον ίδιο υποψήφιο με την λογική ότι θα προσμετρηθούν υπέρ του. Που ψάχνουν στις δημοτικές εκλογές να βρουν το όνομα του Πρωθυπουργού λες και κατεβαίνει για δήμαρχος και που ταραγμένοι από την ανακάλυψη της εκλογικής απάτης του δικαστικού αντιπροσώπου φωνάζουν από το παραβάν ότι δεν βρίσκουν το ψηφοδέλτιο που θέλουν. Θεωρείς ότι αυτά είναι η μειοψηφία; Σε προκαλώ να πας λοιπόν για να επιβεβαιώσεις ότι είναι η πλειοψηφία που καθορίζει το εκλογικό αποτέλεσμα. Η μειοψηφία που ζυγίζει την ψήφο της ή δεν την χαραμίζει στις εκλογές ή πνίγεται μέσα στην ανόητη πλειοψηφία με την οποία μόνο κατά τύχη και συγκυριακά θα συμπέσει. Η δημοκρατία είναι μια γαλέρα που τον καπετάνιο τον ψηφίζουν νηστικοί κωπηλάτες, χωρίς να βλέπουν που πηγαίνουν, τι καιρός επικρατεί και πόσα τρόφιμα μείνανε στο αμπάρι, ενώ θα έπρεπε να είναι ένα καράβι που ψηφίζουν χορτάτοι επιβάτες με ανοιγμένους χάρτες, δελτίο καιρού και δυνατά κυάλια.
11
Το MasterChef, το Nolan, τα Εξάρχεια και οι κουζίνες του Κόσμου
Σωτήρης Κοντιζάς
Χρήστος Αρκομάνης Φωτογραφία: Χρήστος Μούκας
Στην εποχή που η εστίαση βρίσκεται στο limit up της δεν είναι καθόλου παράδοξο το γεγονός πως η χώρα μας μπορεί να καυχηθεί πως είναι «μάνα» πολλών και χαρισματικών σεφ. Αν όμως ένας από αυτούς ξεχωρίζει, είναι ο Σωτήρης Κοντιζάς, γνωστότερος ως ο... απόλυτος κριτής του MasterChef. Ζει στο κέντρο στην Αθήνας, εκεί όπου βρίσκεται και το δικό του εστιατόριο, Nolan, ενώ δηλώνει ευτυχής για την επιλογή του να κυκλοφορεί στο κέντρο της πρωτεύσας. Όσο αυστηρός κι αν φαντάζει στον τηλεοπτικό φακό, εμείς γνωρίσαμε έναν άνθρωπο ευφυή και χαμογελαστό, που με άνεση και μεγάλη οικειότητα μίλησε στο Πεζοδρόμιο για την κουζίνα της ζωής του.
Ποιά είναι η πρώτη ανάμνηση σπιτικής κουζίνας; Από το πατρικό μου στο Νέο Ηράκλειο. Η μαμά μου μαγείρευε πολύ. Γιαπωνέζα που βρέθηκε στην Ελλάδα, έγινε σύντομα ακούραστη μαθήτρια της ελληνικής μαγειρικής. Πειραματιζόταν συνεχώς, άνοιγε φύλλο, έφτιαχνε ζυμάρια, έβαζε στο τραπέζι ελληνικά φαγητά -παστίτσιο, μουσακά, γιουβέτσι, ψαρόσουπες. Αυτές είναι οι αναμνήσεις μου. Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την μαγειρική; Σπούδασα Οικονομική και Περιφερειακή Ανάπτυξη και μετά το πτυχίο μου είχα τρεις επιλογές: να κάνω μεταπτυχιακό, να δουλέψω πάνω στο πτυχίο μου ή να «τρυπώσω» σε μια κουζίνα όπως ήθελα από μικρός. Επέλεξα το τρίτο γιατί σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερο να το κάνω για να φύγει από τη μέση -δεν ήθελα να μου μείνει απωθημένο. Σε εκείνη τη φάση ούτε τα χρήματα για σχολή είχα, αλλά ούτε το επίπεδό τους μου φάνηκε επαρκές και κάπως έτσι βρέθηκα πρακτικάριος στην κουζίνα του Χριστόφορου Πέσκια στο «48». Δεδομένων των χαρακτηριστικών σας πέσατε ποτέ θύμα bullying στο σχολείο; Με την έννοια της σχολικής βίας, όχι δεν βίωσα ποτέ κάτι τέτοιο. Έχετε να πείτε κάτι στα παιδιά που το βιώνουν; Έχω να πω κάτι στους γονείς. Να μεγαλώνουν τα παιδιά τους σε ένα περιβάλλον αγάπης και απόλυτης αποδοχής, να τα μαθαίνουν όχι μόνο να δείχνουν ανοχή αλλά να αγαπούν το διαφορετικό, να σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους. Αν όλοι οι γονείς μεγαλώναμε έτσι τα παιδιά μας, δεν θα υπήρχε bullying.
Δείχνετε αυστηρός στην τηλεόραση, το ίδιο συμβαίνει και στην κουζίνα σας; Στην κουζίνα μου είμαι πιο αυστηρός. Θα χρησιμοποιούσα τη λέξη «απόλυτος» ή συγκεκριμένος. Δεν γίνεται να λειτουργήσουν αλλιώς τα πράγματα σε έναν τέτοιο χώρο, γιατί εύκολα μπορεί να επικρατήσει το χάος κι αυτό δεν είναι δίκαιο ούτε για τους ίδιους τους ανθρώπους που δουλεύουν, ούτε για τον πελάτη που καλείται να πληρώσει ένα αντίτιμο. Tαλέντα υπάρχουν ή οι περισσότεροι που σπουδάζουν μαγειρική είναι θύματα της τηλεοπτικής μόδας; Ταλέντα θα υπάρχουν πάντα, για μένα όλοι είναι ταλέντα. Όλοι έχουν κάτι που μπορούν να καλλιεργήσουν για να γίνουν καλοί μάγειρες, αν αυτό είναι που αγαπούν. Η μόδα όταν μιλάμε για επαγγέλματα και επιλογή καριέρας είναι επικίνδυνη, γιατί σημαίνει ότι η επιλογή δε βασίζεται σε γερά θεμέλια. Εδώ πρέπει να έρχονται οι μεγαλύτεροι και εμπειρότεροι και να σε συμβουλεύουν να σκεφτείς σοβαρά και να ακολουθήσεις επαγγελματικά αυτό που πραγματικά αγαπάς ξέροντας τι ακριβώς σημαίνει και τι απαιτεί.
“Το φαγητό είναι φαγητό. Extreme θεωρείται κάτι επειδή εσύ δεν έχεις συνηθίσει να το τρως”
Τι είναι γκουρμέ για εσάς; Πρέπει να είναι ακριβό; Το γκουρμέ είναι για μένα ό,τι λέει και το λεξικό. Εκλεκτό φαγητό, καλό φαγητό. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να είναι ακριβό. Δεν χρειάζεται να είναι τετράγωνο, αφρός ή σφαιροποιημένο. Πρέπει να έχει καλές πρώτες ύλες και να είναι καλά μαγειρεμένο. Φανταζόσασταν ποτέ τον εαυτό σας κριτή του MasterChef; Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, όμως η ζωή είναι μικρή και προτιμώ να μην αφήνω απωθημένα. Την περίοδο που με πλησίασαν οι σκηνοθέτες και οι παραγωγοί το αποφάσισα γιατί μου ενέπνευσαν εμπιστοσύνη, είναι άνθρωποι που ξέρουν καλά τη δουλειά τους.
Το πιο περίεργο πιάτο που δοκιμάσατε όλα αυτά τα χρόνια; Έχω φάει σούπα με χελώνες με μαλακό κέλυφος. Έχω δοκιμάσει τηγανητή πέτσα από πόδια κότας και γλώσσες πάπιας. Στο Λονδίνο υπήρχαν μαγαζιά που πουλούσαν συσκευασμένα έντομα σε αφυδατωμένη ή τηγανισμένη εκδοχή -τα δοκίμασα. Το φαγητό είναι φαγητό. Extreme θεωρείται κάτι επειδή εσύ δεν έχεις συνηθίσει να το τρως. Εγώ για παράδειγμα δεν θα έτρωγα ποτέ σκύλο, όπως κάνουν σε άλλους πολιτισμούς. Δεν το κρίνω, γιατί κι εμείς τρώμε αγελάδες που αποτελούν ιερό ζώο για τους Ινδούς. Δεν έχει η ζωή κάποιων ζώων μεγαλύτερη αξία από άλλων, αυτό θα ήταν υποκριτικό να το πει κανείς. Το θέμα είναι κυρίως πολιτισμικό. Δεν μπορείς να φας ένα ζώο που έχεις γαλουχηθεί να θεωρείς pet, που μπορεί να γίνει μέλος της οικογένειάς σου.
Υπήρχε κάποιο πιάτο που πήρε αρνητικές κριτικές και αναγκαστήκατε να το απορρίψετε; Υπάρχει ένα πιάτο το οποίο «μπαινοβγαίνει» στο μενού του Nolan. Μπαρμπούνι με μπέικον. Είναι πιάτο για τολμηρούς, καθώς η έκπληξη είναι μέρος της εμπειρίας. Έχει σχεδιαστεί για να περιμένει ο άλλος κάτι αλλά να έρχεται μπροστά του κάτι εντελώς διαφορετικό. Ενώ περιμένεις μπαρμπουνάκια τυλιγμένα σε μπέικον, σου έρχεται ένα ψάρι σχεδόν ωμό σε κρύο ζελέ. Ήμουν περήφανος για αυτό το πιάτο, κι ας μην είχε τη μαζική αποδοχή που έχουν άλλα με πιο βατά υλικά. Αλλά είναι ωραίο να συζητιέται το φαγητό. Σε ποια κουζίνα θα μπορούσαμε να σας κατατάξουμε; Σε καμία. Δεν μου αρέσει να κατηγοριοποιείται το φαγητό. Εμένα θα μου άρεσε η κατηγορία «καλό φαγητό». Κάπως έτσι είναι και το Nolan. Καθαρές κοπές, λίγα πράγματα στο πιάτο, καλές πρώτες ύλες. Η επιτυχία ενός εγχειρήματος είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων ή αρκεί το πάθος της ιδέας; Καμιά φορά η ιδέα είναι πολύ σημαντική, οι ιδέες και το πάθος ή η πίστη σε αυτές είναι πάντα η βάση. Όμως δεν φτάνει. Η επιτυχία, τουλάχιστον αυτή που διαρκεί, κρύβει πολλή δουλειά, πολύ κόπο, πολλή προσπάθεια και πάντα βοηθάει και λίγη τύχη. Θα φεύγατε ποτέ από την Ελλάδα; Μου αρέσει πολύ η Ελλάδα, και η Αθήνα και η περιφέρεια, δεν θα ήθελα να φύγω. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι κάθε φορά που βρίσκομαι αντιμέτωπος με μια γραφειοκρατική, φορολογική, καθημερινή παράνοια από αυτές που συνηθίζονται στην Ελλάδα δεν κλονίζομαι. Κλονίζομαι, αλλά επιμένω.
“Το Πεζοδρόμιο είναι ένα όνειρο απατηλό γιατί απλώς δεν υπάρχει”
Ζείτε στα Εξάρχεια και το Nolan είναι στο Σύνταγμα, βρίσκετε κάτι το όμορφο στο κέντρο της Αθήνας; Το έχουμε επιλέξει από κοινού με τη σύντροφό μου, το αγαπάμε το κέντρο και τη γειτονιά μας. Προσωπικά νιώθω πιο ασφαλής εδώ από όταν έμενα στην Κηφισιά. Στο σπίτι ποιός μαγειρεύει; Εγώ δυστυχώς σπάνια προλαβαίνω πια να μαγειρεύω στο σπίτι. Οπότε για την ώρα το κάνει η Δέσποινα. Εσάς τι σας αρέσει να τρώτε; Μου αρέσουν τα απλά, αγαπώ πολύ τις σαλάτες, τις σούπες και τα ψάρια. Τι περιέχει συνήθως το ψυγείο σας; Πολλά φρούτα και λαχανικά. Παραλαμβάνουμε κάθε εβδομάδα καλούδια βιολογικής καλλιέργειας από την Κρήτη. Εκτός ψυγείου υπάρχουν παξιμάδια και κριτσίνια, ενώ θα βρεις πάντα δεντρολίβανο, σκόρδο, πατάτες. Τι σημαίνει για εσάς η λέξη Πεζοδρόμιο; Είναι ένα όνειρο απατηλό γιατί απλώς δεν υπάρχει! Είναι ένα απωθημένο για την περιοχή που ζω. Ζηλεύω πολύ τα πεζοδρόμια που βλέπω στην Κοπεγχάγη και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις -μεγάλα και πλατιά, που χαίρεσαι να τα περπατάς. Θα ήθελα πολύ να υπήρχαν.
Με μόνο βοηθό τα ροδάκια History (is what we are)
Γιάννης Μαρκούτης
Αν είχε στόμα σίγουρα θα μας κακολογούσε. Αν είχε πρόσωπο, με ένα του βλέμμα θα μας απαξίωνε. Αν είχε χέρια σίγουρα θα μας έστελνε στο πιο κοντινό κέντρο πρώτων βοηθειών. Ευτυχώς όμως για όλους μας το πατίνι παραμένει άψυχο ακόμα και στις πιο καινοτόμες εκφάνσεις του. Πρόκειται για το εναλλακτικό μέσο μεταφοράς που κουβαλά ένα hype πολλαπλάσιο από το «μπόι» του, που σίγουρα δεν του έχουμε φερθεί με τον καλύτερο τρόπο. Από την κακομεταχείριση των skateboard της εφηβείας μας μέχρι τις διαχρονικές εκφράσεις του στυλ «Μου έκανε τη ζωή-πατίνι», ο σνομπισμός που βιώνει από μέρους μας είναι πρωτόγνωρος σε σχέση με όσα μας έχει προσφέρει. Κι όμως, αθόρυβα αλλά πρακτικά, εξακολουθεί να αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς μας, είτε στη χρήση του για extreme sports, είτε σε μικρές μετακινήσεις μέσα στην πόλη. Όσο για την πρόσφατη ηλεκτροκίνητη εκδοχή του, σύντομα αναμένεται να κοντράρει επί ίσοις όροις το ποδήλατο. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Το πατίνι δε «γεννήθηκε» για την ανθρώπινη διασκέδαση αλλά για την επιβίωση. Η ιστορία τοποθετεί την εφεύρεσή του στις παγωμένες εκτάσεις της Σουηδίας και της Φινλανδίας, κάπου στο 1570! Το εμπόριο ήταν ζωτικής σημασίας για τους Σκανδιναβούς και οι μεταφορές στις μικρές αποστάσεις απέκτησαν ένα αναπόσπαστο μεταφορικό μέσο και εργαλείο. Δεν πέρασε όμως πολύς καιρός μέχρι να κατέβει νοτιότερα, με τους Βέλγους και τους Ολλανδούς να το χρησιμοποιούν ως τον βολικό τρόπο διάσχισης των παγωμένων καναλιών της μικρής τους χώρας. Όταν δε ερχόταν η άνοιξη, έδεναν σε μια ξύλινη, αυτοσχέδια μίνι-σχεδία τα εξίσου ξύλινα καρούλια που φορούσαν στα πόδια και έτσι περνούσαν από τη μία όχθη στην άλλη. Βλέπεις οι γέφυρες ήταν δυσεύρετες ακόμα και στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης στις αρχές του 17ου αιώνα. Τέλος, η επίσημη «στάμπα» μπήκε το 1740, όταν τα πατίνια (εξακριβωμένα και με ιστορική τεκμηρίωση) εμφανίστηκαν στο Λονδίνο. Αναψυχή, μεταφορά και γυμναστική, τρία σε ένα κι από τότε η βόλτα δε λέει να τελειώσει.
The Analog Kid Η Αγγλία μπορεί να υπερηφανεύεται πως έφερε στον κόσμο τα rollers, αλλά το Βέλγιο ήταν η χώρα που τα εξέλιξε. Το γεγονός από μόνο του δε μας προκαλεί έκπληξη, αφού η απελπιστικά κοντινή απόσταση της συγκεκριμένης χώρας με την Ολλανδία ήταν λογικό να φέρει τα... θαυματουργά πέδιλα στην καθημερινότητα των κατοίκων. Ένας από αυτούς ήταν ο Ζαν-Ζόζεφ Μέρλιν, ο οποίος ήταν ο «μπαμπάς» του inline skate. H πατέντα, απλή: Mία σειρά από αρκετά ροδάκια στο κάτω μέρος του πατινιού (που με τα χρόνια μεγάλωσαν και έγιναν μεσαίου μεγέθους ρόδες) ήταν η κινητήριος δύναμη που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα με κάποιες σύγχρονες «μεταλλάξεις». Στην ουσία αναφερόμαστε στην εικόνα που όλοι έχουμε στο μυαλό μας, με τα rollers που προσαρμόζονται στο πόδι με τη μορφή μπότας. Με αυτή την πάσα και με το πέρασμα των χρόνων, οι μεταφορές και το εμπόριο βγαίνουν από την εξίσωση και ζούμε την σπορ εκδοχή των πατινιών, τα rollerblades. To ίδιο ισχύει και για το skateboard, που μαζί με τα rollers έχει ταυτιστεί με το θέαμα σε extreme μορφές. Απογειώσεις και επώδυνες ή ανώδυνες προσγειώσεις, «ακροβατικά», αριστοτεχνική μαεστρία, με τη μεγάλη σανίδα να γίνεται ένα εξίσου μεγάλο κομμάτι της κουλτούρας του hip-hop. To φαρδύ, «ψαράδικο» παντελόνι και το περίεργο καπέλο ήταν το απαραίτητο αξεσουάρ και για τους μεγαλύτερους σε ηλικία, η ανάμνηση παιχνιδιών στο πρώτο, ιστορικό Playstation σαν το Tony Hawk ήταν κάτι περισσότερο από σταθμός. Έπιανες τον μοχλό και είτε το είχες, είτε δεν το είχες στο πάρκο, μπορούσες να πάρεις την εκδίκησή σου στη μεγάλη οθόνη, κάτι που δεν είχαν προϋπόθεση την καλή προπόνηση και την άριστη φυσική κατάσταση.
17
The Digital Man O ψηφιακός 21ος αιώνας άλλαξε τη ζωή μας σε βαθμό που ούτε οι πιο διορατικοί δε μπορούν να προβλέψουν τί θα ξημερώσει τεχνολογικά, και όχι μόνο. Ο «βετεράνος» των rollers ίσως να έχει ξεχάσει το πρώτο του άλμα, όμως επειδή η alternative κίνηση είναι μέρος του DNA του, χαμογελά συγκρατημένα όταν αντικρύζει τα ηλεκτροκίνητα πατίνια. Μέχρι
πρόσφατα
επιστημονικής τέλη
του
τα
βλέπαμε
φαντασίας,
2018
έχουν
σε
αλλά
γίνει
ταινίες από
μέρος
τα της
καθημερινότητας των κατοίκων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Aυτή η έλευση που στην
ουσία
βρήκε
απροετοίμαστους
τους
πάντες δεν προορίζεται για κυριολεκτικά άλματα, αλλά βοηθά την ανθρωπότητα να κάνει μια γρήγορη βουτιά στο μέλλον. Γιατί το μόνο βέβαιο είναι πως αν τα ηλεκτρικά πατίνια διαδοθούν ακόμα περισσότερο και αρχίζουν να χρησιμοποιούνται σε ένα... casual πλαίσιο, θα μπορούν να απευθυνθούν κυριολεκτικά σε όλους και ίσως αρχίσουμε να μιλάμε για το τέλος του ποδηλάτου. Την αρχή έκανε η εταιρεία Lime ενώ λίγο αργότερα την ακολούθησε η Hive. Kαι σε αντίθεση
με
τον
τρόπο
που
συμβαίνει
συνήθως στη χώρα μας, τα συγκεκριμένα πατίνια ήρθαν πρώτα στη Θεσσαλονίκη και έπειτα έφτασαν στην Αθήνα. Μια Θεσσαλονίκη που μπορεί να περηφανεύεται πως έγινε η... βασίλισσα της Μεσογείου πάνω στο συγκεκριμένο
concept,
καθώς
είναι
ήταν πρώτη πόλη των νότιων Ευρωπαϊκών παραλίων που ξεκίνησε τις βόλτες με τα πατίνια του μέλλοντος. Πατίνια «έξυπνα» που βρίσκονται σχεδόν παντού και είναι το
ίδιο
εύχρηστα
με
οποιαδήποτε
άλλη
συσκευή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμα κι από ένα παιδί μετανηπιακής ηλικίας. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν εννοούμε ότι απευθύνονται γενικότερα σε παιδιά, πόσο μάλλον όταν η κυκλοφοριακή πραγματικότητα της χώρας μας βρίσκεται σε επίπεδο στα όρια του ανεκτού. Αυτό όμως είναι ένα άλλο ζήτημα.
18
19 May I Ask… Σε ένα ιδανικό σύμπαν λοιπόν απευθύνονται μόνο σε ενήλικες και η καινοτομία τους πέρα
Safety Guide
από την ηλεκτροκίνηση έχει να κάνει με τη wireless τεχνολογία τους, το GPS που διαθέτουν αλλά και τη λειτουργία του αυτόματου κλειδώματος. Απαραίτητη προϋπόθεση για να το ζήσεις
Φοράμε πάντα κράνος, με τα
και συ έντονα και εναλλακτικά, είναι να κατεβάσεις ένα application στο κινητό σου το
rollers γιατί το «Σιγά μην
οποίο σε ενημερώνει για το πού βρίσκεται το πιο κοντινό πατίνι. Αφού το ξεκλειδώσεις και
τύχει σε μένα» έχει πάψει εδώ
κάνεις τη βόλτα σου, το αφήνεις όπου θέλεις πληρώνοντας ηλεκτρονικά το αντίτιμο, με το
και καιρό να αποτελεί αστείο
κόστος να αγγίζει τα 2,5 ευρώ για 5 λεπτά κίνησης. Και όταν αναφερόμαστε στην κίνηση,
Δεν
οδηγούμε
εννοούμε τη χρήση του και όχι την κατοχή του. Αν για παράδειγμα το κρατήσεις 2 ώρες αλλά
πατίνι
το χρησιμοποιήσεις 10 λεπτά, θα χρεωθείς μόνο γι’ αυτά.
rollers έχοντας καταναλώσει
ούτε
ηλεκτρικό
χρησιμοποιούμε
αλκοόλ Δεδομένου ότι σταθμοί φόρτισης δεν υπάρχουν ακόμα, εύλογα μπορεί κανείς να αναρωτηθεί
Δεν
πηγαίνουμε
αντίθετα
πώς είναι πάντα «φουλαρισμένα». Η απάντηση είναι απλή: Υπάλληλοι των εταιρειών τα
στην κίνηση του δρόμου, και
παίρνουν μαζί τους αργά το βράδυ και
γεμίζουν τις μπαταρίες τους με τη χρήση ενός απλού
γενικά, σεβόμαστε τον Κ.Ο.Κ.
φορτιστή, παίρνοντας ρεύμα από μία εξίσου συμβατική πρίζα. Δεν μιλάμε δηλαδή πυρηνική
Θυμόμαστε πως η υπερβολική
φυσική αλλά κάτι συνηθισμένο. Αν δε όλα αυτά σου φαίνονται απλά αλλά το concept της
ταχύτητα είναι ένα ρίσκο που
ενοικίασης περίεργο και θέλεις να το ζήσεις 100%, μέχρι στιγμής το κόστος αγοράς είναι
πρέπει να αποφεύγουμε Αποφεύγουμε
σχετικά υψηλό. Τα πιο φτηνά μοντέλα κοστίζουν γύρω στα 370 ευρώ, ενώ στην κορυφή της πυραμίδας μπορείς να βρεις μοντέλα που φλερτάρουν ακόμα και με το χιλιάρικο.
κινητού
τη
χρήση
τηλεφώνου,
καθώς
αυτό μπορεί να μας αποσπάσει Να περάσουμε όμως στα αυτονόητα, που όσο κλισέ κι αν ακουστούν, οφείλουμε να τα
την προσοχή
τονίσουμε. Η περίοδος που ζούμε είναι εποχή μίας πολύ επικίνδυνης ισορροπίας πάνω σε
Το ίδιο ισχύει και για τα
αυτό που ονομάζουμε «εύρυθμη λειτουργία του περιβάλλοντος». Ο πλανήτης μας κρέμεται
mp3 players, και γενικότερα
κυριολεκτικά από μία κλωστή και αν συνεχίσουμε να τον ρυπαίνουμε με τους σημερινούς
για
ρυθμούς, τα τελευταία επιστημονικά σενάρια παρουσιάζουν τη Γη του 2060 σαν έναν άγονο,
επαφής
γιγαντιαίο σκουπιδότοπο, ελάχιστα φιλικό προς τη ζωή. Μία τέτοια σκέψη θα έπρεπε από μόνη
περιβάλλον αποτελεί ένα από
της να στρέψει τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων σε μία «πράσινη» στροφή στη μετακίνηση.
τα μεγαλύτερα και πιο συχνά
Καινοτόμο και φιλική προς το περιβάλλον, που στην ουσία θα δώσει και ανάσες στο πρόβλημα
λάθη που κάνουμε
τη
Δεν
του κυκλοφοριακού. Τί γίνεται όμως με τις προβληματικές του όλου εγχειρήματος;
μουσική. με
το
Η
απώλεια
οδικό
μεταφέρουμε
μας
μεγάλα
φορτία: Πατίνι οδηγούμε και Houston, We Have A Problem
όχι αγροτικό
Για την ακρίβεια όχι ένα, ούτε δύο, αλλά τρία. Το πρώτο είναι η τελική ταχύτητα η οποία πιάνουν και αγγίζει τα 25 χλμ την ώρα. Το δεύτερο έχει να κάνει με το ασαφές νομικό και κυκλοφοριακό πλαίσιο σχετικά με τα πατίνια του παρόντος και του μέλλοντος και το τρίτο με την οδηγική μας παιδεία. Ένωσε τα τρία σε ένα και θα καταλάβεις, αφού πάρεις ως παράδειγμα τους μερικές φορές «ιπτάμενους» ποδηλάτες της χώρας αλλά και της ευρύτερης γειτονιάς μας. Ξεπηδούν από παντού και όχι μόνο από τους ποδηλατόδρομους, περνούν σφήνα από τα αυτοκίνητα, «καβαλάν» πλατείες και πεζοδρόμους και δεν είναι λίγες οι φορές που αποτελούν χωρίς υπερβολή έναν κινούμενο κίνδυνο. Σκέψου λοιπόν τί ζημιά θα έκανε ένα αθόρυβο πατίνι που τρέχει με 25, αν έπαιρνε... παραμάζωμα ένα παιδί. Καλή λοιπόν η ηλεκτροκίνητη και βιώσιμη αστική ανάπτυξη, αλλά με προσοχή. Κάτι παρόμοιο συνέβη στις αρχές της άνοιξης στην Θεσσαλονίκη, χωρίς ευτυχώς θύματα. Το πρώτο ατύχημα με ηλεκτρικό πατίνι ήταν αποτέλεσμα της σύγκρουσής του με ένα διερχόμενο αυτοκίνητο. Ο έφηβος οδηγός του πατινιού παραβίασε την προτεραιότητα και η σύγκρουση τον έστειλε, ευτυχώς ελαφρά τραυματισμένο, στο νοσοκομείο. Τα ερωτήματα που άρχισαν να γεννιούνται ήταν πολλά. Τί γίνεται ασφαλιστικά αν σε τρακάρει πατίνι; Μήπως τα 25 χιλιόμετρα την ώρα είναι πολλά; Οφείλει η τροχαία να παρεμβαίνει όταν βλέπει παραβατικές συμπεριφορές, και εν τέλει πώς ορίζονται αυτές οι συμπεριφορές; Aν για παράδειγμα κάποιοι ρίξουν κόντρες με τα ηλεκτροκινούμενα πατίνια, θα έπρεπε να καταλήξουν στο αυτόφωρο; Στη λίστα των ερωτημάτων εύκολα μπορείς να προσθέσεις άλλα τόσα. Το ζήτημα όμως είναι όταν οδηγούμε να σκεφτόμαστε το ίδιο με εμάς και τον πεζό.
In Conclusion Είναι
ακόμα
συμπεράσματα.
νωρίς
για
Κάθε
νέα
τεχνολογία που έρχεται στη ζωή
μας
αν
χρησιμοποιηθεί
σωστά, εγγυάται για εμάς ένα καλύτερο αύριο. Στο χέρι μας είναι. Και με την ευκαιρία, η flat και βολική Θεσσαλία δε δικαιούται να κάνει βόλτες με… ηλεκτρονική άνεση;
24 20
Βγες στο #pezodromio @Amelie_sho Της στραβοµάρας τα γυαλιά
Αυτό το µήνα σε ρωτήσαµε τι έχεις στο κοµο ή κάνε µας tag (@pezodromio) στην επόµενη σου και µάθε την ερ
@wanderlust__stories ∆εν έχω κοµοδίνο!
@stergiosduke Έχω την εικόνα της Παναγίας που πήρα από τη Μονή Σπηλιάς!
@stathiskoutrokois Ένα ποτήρι νερό και το κινητό µου!
@thetravelstylesleep Στο κοµοδίνο µου όταν κοιµάµαι, έχω ένα λογοτεχνικό βιβλίο, αρωµατικά έλαια και το κινητό µου να παίζει µουσική
@dimitra_zisi Συνήθως ένα βιβλίο που µε χαλαρώνει πριν κοιµηθώ
@mari_kalyva Στο κοµοδίνο µου έχω το κινητό να φορτίζεται όλο το βράδυ
@efthimis.leventis Τα χάπια µου
@stefania_thanou Κάρτες από τα τελευταία ταξίδια που έχω κάνει για να προετοιµάζοµαι για τα επόµενα!
21
οδίνο σου όταν κοιµάσαι. Βάλε #pezodromio η φωτογραφία που θα ανεβάσεις στο προφίλ ρώτηση του Ιουλίου!
Πεζοδρόμιο Team
@joanna_yogirl Τίποτα, γιατί δεν έχω κοµοδίνο!
@xaidw1 Το κινητό µου και το Πεζοδρόµιο!
@giannis_garoufalias Άδειο τασάκι, τσιγάρα, νερό και κινητό
@elektra2606 Στοίβα ολόκληρη από βιβλία!
@x.kakazouki______ Ένα επιτραπέζιο φωτιστικό και πάντα το κινητό που εκτελεί χρέη ξυπνητηριού!
@van_duchess «Σας παρακαλώ... δε θα ‘θελα!»
@karalisjimg7 Τα απολύτως απαραίτητα. Το ξυπνητήρι και τα κλειδιά του αυτοκινήτου
@JohnDoubtOldboy 4-5 βιβλία, 2 ρολόγια και 1 κινητό που φορτίζει αν και δεν πρέπει!
@dimitrispatsi Το κινητό µου φυσικά...
ΤΟΥΡΤΑ ΠΑΓΩΤΟ ΦΡΑΟΥΛΑ ΜΕ ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΤΡΟΥΦΑΚΙΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΕΤΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΤΟΥΡΤΑ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΣΑΣ
BITTER ΣΟΚΟΛΑΤΑ Η ΣΟΚΟΛΑΤΑ «ΜΗΝΙΑΣ» ΚΛΕΒΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ. Η ΠΙΟ ΠΙΚΡΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ ΦΙΛΟΔΟΞΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ!
22
LOCAL HEROES
Οι ήρωες της θεσσαλικής καθημερινότητας
In The Digital Farm
O Γιώργος Χρυσόμαλλος είναι ένας νέος εφευρέτης που φέρνει την τεχνητή νοημοσύνη ένα βήμα πιο κοντά στο σήμερα Γιάννης Μαρκούτης
Δευτέρα 14 Μαΐου. Ο μουντός καιρός στα Τρίκαλα παίζει με τη διάθεσή μας αλλά δεν καταφέρνει να μας τη χαλάσει. Έχουμε άλλωστε ραντεβού με έναν άνθρωπο ο οποίος θα έλεγε κανείς πως πασχίζει να μας αποδείξει πως το μέλλον είναι ήδη εδώ, ψηφιακό, με τον κώδικά του ανοιχτό για όλους. Είναι ο Γιώργος Χρυσόμαλλος, που ξεκίνησε μία διαδρομή με οικολογικό αποτύπωμα από τα φοιτητικά του χρόνια, και σήμερα φέρνει την τεχνητή νοημοσύνη στο χωράφι. Ένας απόφοιτος του Πολυτεχνείου που έγινε αγρότης για χάρη του Distance Farm, που θα έλεγε κανείς πως κάνει... τις εκτάσεις γης που διαθέτει να σκέφτονται το πώς και το γιατί. Τον συναντήσαμε στο Gi.Se.Mi, ένα νέο Κέντρο Καινοτομίας και ελεύθερης Διακίνησης Ιδεών που άνοιξε πρόσφατα τις πύλες του στα Τρίκαλα. Εκεί που κάθε ιδέα μπορεί να φιλοξενηθεί και να γιγαντωθεί με μηδενικό κόστος για τον εφευρέτη. Η συνέχεια στις επόμενες γραμμές.
Τα παιδικά χρόνια
Οι πρώτες δημιουργικές σκέψεις
Γεννήθηκα στη Λάρισα πριν από 35 χρόνια. Ο πατέρας μου ήταν ιπτάμενος και έτυχε να βρίσκεται εκεί με μετάθεση. Οπότε η ζωή μου ήταν «λίγο και παντού». Αυτό σε πρώτη ανάγνωση μου άρεσε, γιατί ανά 2 χρόνια μπορούσες να βρίσκεσαι αλλού. Από παιδί λοιπόν με είχε εξιτάρει το γεγονός πως οι παραστάσεις άλλαζαν και δε δενόμουν με τόπους. Γιατί τόπος δεν είναι τα δέντρα, τα ντουβάρια και οι πολυκατοικίες, αλλά οι άνθρωποι. Θέλοντας και μη λοιπόν, έγινα ένας «πολυπολιτισμικός» άνθρωπος. Η άλλη εκδοχή θα ήταν να κλειστώ στο καβούκι μου και να αρχίσω να σκέφτομαι «τί με βρήκε».
Βρισκόμαστε στην εποχή των «παχέων αγελάδων», πριν τις μέρες που η χώρα άρχισε να βαλτώνει. Ήμουν στο 3ο έτος και το χρήμα που κυκλοφορούσε ήταν πολύ. Ήθελα να φτιάξω κάτι που καινοτόμο, το οποίο θα έβγαινε στην κοινωνία και το όφελός του θα ήταν ανταποδοτικό προς όλους. Κάπως έτσι και με αρκετή προσπάθεια, δημιούργησα ένα σύστημα που μετέτρεπε τα αποφάγια του νοικοκυριού σε ενέργεια.
Η δουλειά του πατέρα και ο ενδεχόμενος φόβος Ποτέ μου δε φοβήθηκα, για το αν θα γυρίσει ο πατέρας μου πίσω στο σπίτι, από μια ενδεχόμενα δύσκολη αποστολή, σε αντίθεση ίσως, με τα παιδιά άλλων συναδέλφων του, που τα έβλεπα κυριολεκτικά τρομαγμένα. Γνώριζα καλά (και ήταν κάτι που θαύμαζα σε εκείνον), ότι κάνει αυτό που αγαπά, άλλοτε ως καθήκον και άλλοτε απλά ως στάση ζωής. Η καταγωγή ... και αυτή ”πολυπολιτισμική”. Ο πατέρας από το Βροντερό Τρικάλων και η μητέρα μου από την Κοζάνη, με γονείς πρόσφυγες από τον Πόντο κι εγώ γεννημένος στη Λάρισα. Ένα όμορφο χαρμάνι. Οι σπουδές και ο Βόλος Μπήκα στο τμήμα των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών στο Πανεπιστήμιο του Βόλου το 2002, στην αρχή δηλαδή της λειτουργίας του. Έκανα στην ουσία τα πρώτα μου βήματα σαν φοιτητής ενώ η σχολή μετρούσε 3 χρόνια ζωής. Θα μπορούσες να με χαρακτηρίσεις και τυχερό, γιατί στο όλο πλαίσιο αυτού του νέου ακαδημαϊκού ιδρύματος, οι καθηγητές διψούσαν για τη μετάδοση της γνώσης. Το ίδιο συνέβαινε και με τους φοιτητές, οι οποίοι καταλάβαιναν πως κάτι σπουδαίο συνέβαινε και παρακολουθούσαν με δίψα το πρόγραμμα σπουδών. Όλα αυτά σε μία περιφερειακή πόλη όπως ο Βόλος, που δε βρίσκεται και... στο κέντρο του χάρτη.
Το σύστημα παραγωγής βιοαερίου από οικιακά απόβλητα Είναι αυτό που λέει ο τίτλος του. Αρκεί μόνο να σκεφτεί κανείς πόσο φαγητό που περίσσευε πετούσαμε κάθε μέρα στα σκουπίδια. Για την ακρίβεια είναι κάτι που κάνουμε ακόμα και σήμερα, την εποχή της περιβόητης κρίσης. Διάβασα, προβληματίστηκα και πειραματίστηκα με τα λίγα χρήματα που δεν διέθετα. Απευθύνθηκα σε ανθρώπους και φορείς, ώσπου η Μητρόπολη της Λάρισας μου έδωσε 500 ευρώ για τα υλικά που χρειαζόμουν, μετά από ένα γράμμα που του έστειλα όντας παντελώς άγνωστος σε εκείνους, χωρίς ούτε καν το αντάλλαγμα της δημοσιότητας της βοήθειας αυτής (προς τιμήν τους). Τόσο κόστιζαν οι ανοξείδωτες δεξαμενές και οι ξύλινες κατασκευές που θα με βοηθούσαν στην παραγωγή της πρώτης παρτίδας ζύμωσης. Όταν ολοκλήρωσα το σύστημα, χτύπησα την πόρτα του κέντρου τεχνολογιών ΕΚΕΤΑ στο παράρτημά του στη Θεσσαλία. Ήταν ο κύριος Ηλίας Χούστης, ο οποίος είδε στο project μου κάτι συγκεκριμένο πάνω στο οποίο θα μπορούσε να γίνει περαιτέρω έρευνα, και όχι κάτι το ασαφές, όπως επίσης θεωρώ ότι διέκρινε το πάθος μου για καινοτομία! Ο φοιτητής-ερευνητής-υπότροφος Πράγματι είναι περίεργο το πώς όλα αυτά συνέβησαν μαζί. Ήμουν όντως προπτυχιακός φοιτητής και ταυτόχρονα ερευνητήςυπότροφος στο Κέντρο Έρευνας Τεχνολογίας και Ανάπτυξης Θεσσαλίας. Έπειτα πατεντάρισα αυτό το σύστημα παραγωγής βιοαερίου όχι για να πάρω κάποτε χρήματα, αλλά για να είμαι βέβαιος πως δε θα βρεθεί κάποιος άλλος που θα το κάνει στο μέλλον. Να μην αναγκαστώ δηλαδή να του πληρώσω πνευματικά δικαιώματα, ούτε κάποιος άλλος άνθρωπος να πληρώσει για τη χρήση. Γι’ αυτό από τότε η πατέντα είναι ελεύθερη. Υπάρχει μεν το copyright, αλλά καθένας μπορεί να εγκαταστήσει και να χρησιμοποιήσει το σύστημα χωρίς χρέωση.
24
EMT
ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΣΙΤΣΑΝΗ
18/6
Τρίτη 18 Ιουνίου, 9 μ.μ. ΑΥΛΗ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ
19/6
Τετάρτη 19 Ιουνίου, 7:30 μ.μ. ΤΖΑΜΙ ΟΣΜΑΝ ΣΑΧ
19/6
Τετάρτη 19 Ιουνίου, 9:15 μ.μ. ΑΥΛΗ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ
20/6
Πέμπτη 20 Ιουνίου, 8 μ.μ. ΑΥΛΗ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ
20/6
Πέμπτη 20 Ιουνίου, 9:15 μ.μ. ΑΥΛΗ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ
Γιορτή μουσικής με την παραδοσιακή χορωδία και ορχήστρα του κέντρου χορού “Τρίκκη”.
ΕΒ∆ΟΜΑ∆Α ΜΟΥΣΙΚΗΣ & ΤΕΧΝΗΣ 2019
Συναυλία της νεανικής χορωδίας της Ελένης Ζιάκα και της χορωδίας “I cantoroi” από την Καλιφόρνια.
Συναυλία της Βιολέτας Ίκαρη.
Γέφυρες Πολιτισμού. Πρόγραμμα Κέντρου Κοινότητας & Παραρτήματος Ρομά σε συνεργασία με το e-trikala.
18 24
Συναυλία ΚΑΖΟΟ.
21/6
UPMESS
ME
I
Παρασκευή 21 Ιουνίου, 9 μ.μ. BLOSSOM STREEΤ ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΔΙOIΚΗΤΗΡΙΟΥ ΠΑΛΑΙΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ
Eυρωπαϊκή γιορτή της μουσικής. Party με DJ.
OY I N Y O
9 1 0 2
22/6
Σάββατο 22 Ιουνίου, 9 μ.μ. ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΑΚΙ ΣΤΟΝ ΛΗΘΑΙΟ
23/6
Κυριακή 23 Ιουνίου, 9 μ.μ. ΑΥΛΗ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ
24/6
Δευτέρα 24 Ιουνίου, 9 μ.μ. ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ΦΟΣ ΜΥΛΟΥ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ
“Βαλκανικό γέλιο δίπλα στο ποτάμι”. Balkans Beyond Borders Short Film festival.
George Gakis & Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Τρικάλων (Σ.Ο.Ν.Τ.)
!
U MADE IT CINE FESTIVAL.
Για κάθε εκδήλωση θα πρ οηγείται αναλυτικό δελτίο τύπου.
ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΣΙΤΣΑΝΗ ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ 1, ΤΡΙΚΑΛΑ, Τ. 24310 77977 tsitsanis@trikalacity.gr, www.mouseiotsitsani.gr, FCB: Κέντρο Έρευνας - Μουσείο Τσιτσάνη
25 Η πατέντα του σε εφαρμογή Πρώτα ειχε υιοθετηθεί από ένα σχολείο της Αθήνας. Για ένα μήνα κάθε φορά, μία τάξη του σχολείο «υιοθετούσε» τον αναερόβιο χωνευτήρα και ήταν επιφορτισμένη με την λειτουργία του (ταϊσμα). Αυτό που έκαναν ουσιαστικά οι μαθητές, ήταν να φέρνουν στο σχολείο φαγητά που υπό άλλες συνθήκες θα πετιούνταν στα σκουπίδια (φακές, μαρούλια, ρύζι κτλ΄). Το σύστημα παρήγαγε βιοαέριο που «έψηναν» οι καθηγητές τον καφέ τους. Όσο για το βιολογικό λίπασμα που παραγώταν ως αποτέλεσμα της όλης διαδικασίας, το πουλούσαν σε διάφορα events και με τα χρήματα που έβγαζαν πλήρωναν ουσιαστικά τις εκδρομές τους. Μιλάμε δηλαδή για ένα εκπληκτικό μοντέλο στο σχολείο, μία εφαρμογή της απόλυτα κυκλικής οικονομίας η οποία δε ρύπαινε το περιβάλλον. To eco-friendly «αποτύπωμά» του Δε μολύνει την ατμόσφαιρα με διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο. Δε γεμίζει τις χωματερές με απόβλητα και δουλεύει αποδεδειγμένα. Είναι απτό, κάνει χρήση ενέργειας και σε λίγο καιρό θα βρίσκεται και στο Gi.Se.Mi. Eίναι μικρό και δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο. Χρησιμοποιείται επίσης σε ξενοδοχεία, ενώ ακόμα και το Υπουργείο Γεωργίας της Ινδίας έχει κάνει χρήση αυτής της τεχνολογίας, φυσικά δωρεάν. Η πατέντα στο σπίτι μας Δεν είμαι salesman και πραγματικά δεν είναι ο δικός μου ρόλος αυτός. Εγώ σαν μηχανικός μπορώ να σου δείξω το τί ισχύει και πως να κάνω ένα «σύστημα» να δουλεύει. Είναι μία ιδέα που έγινε πράξη και που αποδεδιγμένα λύνει ένα υπαρκτό πρόβλημα. Από ‘κει και πέρα είναι ζήτημα του να βρεθεί κάποιος για να το αναπτύξει σε κάτι μαζικό, για παράδειγμα, πόσο μάλλον σε μία αμιγώς αγροτική περιοχή. Ο αγρότης και τα κακώς κείμενα Τα Τρίκαλα στα οποία μένω μόνιμα πλέον έχουν μία προοπτική που δε συναντάς σε άλλες πόλεις. Ειδικά στον τομέα της αγροδιατροφής, γιατί εκεί πονάει η χώρα και σε αυτό υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες οι οποίες αναδεικνύουν και τις ευθύνες των προκατόχων μας. Όμως ακόμα κι αν έχεις όλα τα φόντα για να ξεχωρίσεις, ο αγροτικός τομέας πονάει» επειδή έμεινε καρφωμένος στις παλιές λογικές των επιδοτήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βαλτώσαμε καλλιεργώντας βαμβάκι και καλαμπόκι, κάτι το οποίο μας έχει φτάσει εδώ που είμαστε. Είμαστε οι αγρότες των καφενείων, γιατί οι επιδοτήσεις μας αφήνουν να το κάνουμε. Η Ε.Ε. από την άλλη, «ευφυώς» σκεπτώμενη, πάτησε στην ροπή του ανθρώπου για τεμπελιά, και φρόντισε να υπάρχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, με γνώμονα όμως μόνο τα συμφέροντα των μελών που κινούν τα νήματα (Γερμανία, Βέλγιο κτλ). Μια λογική του στυλ «Βάλ’ τους να φυτέψουν βαμβάκι που δεν είναι παραγωγική επένδυση, την ώρα που η Αίγυπτος παράγει 500.000 στρέμματα βαμβάκι στην έρημο!». Αυτό γιατί αν έχεις μια χώρα πραγματικά αυτάρκη, δεν μπορείς ποτέ να την ελέγχξεις…. δίνοντας και τάζοντας ξεροκόμματα! ΤΑπό το Πολυτεχνείο στο χωράφι Υπάρχει ένα γιγαντιαίο κενό στην αγροδιατροφή και είναι η σύνδεση του χωραφιού με το ράφι. “From farm to fork” δηλαδή. Όσο πιο εύκολα και άμεσα, από το λιβάδι στο πιάτο σας. Η βαλτωμένη ελληνική παραγωγή έχει αποκοπεί για πολλούς λόγους από αυτή τη διαδρομή. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως στο αμείλικτο εμπόριο, εμείς, οι Έλληνες, φέρνουμε ντομάτα από το Βέλγιο όταν η δική μας και πολλή είναι, και ποιοτική. Άρα δεν υπάρχει μέλλον όσο συνεχίζουμε κάτι τέτοιο. Εγώ λοιπόν, που δεν είχα ιδέα από χωράφια, ήθελα να δω σε πραγματικό χρόνο και εξίσου πραγματικές συνθήκες τί θα έκανα στη θέση του αγρότη. Οπότε αγόρασα κάποια χωράφια στην Ελάτη, για να βρίσκομαι σε παρθένα περιοχή που δεν έχει επιρροή από άλλες καλλιέργειες, και δοκίμασα ένα δικό μου σύστημα-μοντέλο. Smart farm ή γεωργία ακριβείας Ξεκίνησα να φυτεύω ντομάτες, μπρόκολα, κουνουπίδια, ρίγανη, αρωματικά φυτά και δέντρα στα αγροκτήματα. Για να τα επιτηρώ και να παίρνω feedback, τοποθέτησα αισθητήρες. Στην αρχή δεν ήξερα τι είδους πληροφορία ήταν για μένα αυτή. Βλέποντας λοιπόν τα αποτελέσματα αυτού που κάνω, για δέκα χρόνια τώρα μπορώ να πω ότι κατάφερα να δημιουργήσω ένα μοντέλο artificial intelligence. Μία τεχνητή νοημοσύνη μέσα από ένα δίκτυο που εκπαιδεύει πραγματικά τον εαυτό του. Υπάρχουν 70 αισθητήρες στο χωράφι που κάθε 10 λεπτά στέλνουν report στον κεντρικό server, από τη θερμοκρασία
και υγρασία του χώματος, τη σχετική υγρασία του αέρα, την ένταση της UV ακτινοβολίας, μέχρι την τοπική βαρομετρική πίεση της περιοχής, για στοχευμένη πρόβλεψη και μοντελοποίηση του μικροκλίματος. Παίρνοντάς τα όλα αυτά, καταλαβαίνουμε οτι είναι μια τεράστια παρακαταθήκη. Δεν ήθελα απλά να κάνω αυτό που κάνουν στην Αμερική, να ποτίζω εξ’ αποστάσεως το χωράφι. Ήθελα να αποφασίζει μόνο του και να ενεργεί με το βέλτιστο τρόπο. Πότε πρέπει να ποτίζει και κυρίως γιατί, και να με ενημερώνει απλά, τηλεμετρικά, γι’ αυτό το «γιατί». Ένας άνθρωπος με το μυαλό του μπορεί να λάβει γύρω στις 30 με 40 παραμέτρους ταυτόχρονα υπόψιν του. Ένα μηχάνημα, 1000, με την ταχύτητα του φωτός. Το μέλλον: Τα εργατικά χέρια θα παραμεριστούν; Αλλάζουν τα πράγματα. Και σε μένα έρχονται και με ρωτάνε αν προσπαθώ να διώξω τους ανθρώπους από τα χωράφια. Τους απαντάω πάντα λέγοντάς τους πως τον κακώς αμοιβόμενο εργάτη με το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο δεν τον θέλω στο χωράφι. Αυτό όμως δε σημαίνει πως θα τον αφήσω άνεργο. Θα τον έχω ανάγκη στο εργαστήριο και δε θα πιάνει την τσάπα και το φτυάρι. Θα παράγει τεχνολογία και θα δουλεύει πιο εύκολα και ευφυέστερα, ο ίδιος άνθρωπος. Μήνυμα προς τον τεχνοφοβικό διπλανό μας Το να βάζω ένα ποτήρι από τη μία θέση στην άλλη επί 8 ώρες είναι ηλίθιο και όχι παραγωγικό. Προσπαθώ λοιπόν με τις όποιες δυνάμεις και δυνατότητες έχω να μετατρέψω αυτή τη θέση εργασίας σε πιο παραγωγική, ενώ προσθέτω ακόμα ένα εργατικό χέρι για κάποιον που θα προγραμματίζει τη διαδικασία. Ένας χημικός, για παράδειγμα, θα παράγει στο εργαστήριο ένα νέο υλικό που θα απαρτίζει τον βραχίονα. Το να λέμε πως θα χαθούν δουλειές είναι τεχνοφοβικό ή ακόμα και λαϊκίστικο. Οι νέες τεχνολογίες θα κάνουν απλά ένα redirecting στο εργατικό δυναμικό. Η άλλη απασχόλησή του Κάνω mentoring σε ομάδες κτηνοτρόφων, τις παίρνω από το στάβλο που αρμέγουν εξαιρετικής ποιότητας γάλα, για να βγεί συνεταιρικό προιόν υψηλής διατροφικής ποιότητας. Πάμε λοιπόν σε περιοχές αμιγώς ελευθέρας βοσκής και βγάζουμε ένα προιόν που πρόκειται για υψήλής διατροφικής αξίας και δρα ως λειτουργικό τρόφιμο. Το τρόφιμο αυτό ως στόχο έχει να λύσει προβλήματα και όχι να δημιουργήσει (όπως τόσο ύπουλα κάνουν τα διατροφικά προϊόντα του σήμερα). Γυρίζουμε λοιπόν πίσω στη σοφία των προγόνων μας και ειδικότερα στον Ιπποκράτη: «Άσε την τροφή να γίνει το φάρμακό σου, και το φάρμακό σου να είναι η τροφή σου». Είμαστε ό, τι τρώμε. Γυρνάμε 3000-4000 χρόνια πίσω για να ανακαλύψουμε εκ νέου τον τροχό. Ο λόγος των περισσότερων προβλημάτων και των αυτοάνοσων νοσημάτων είναι το ότι έχουμε ξεφύγει από αυτή τη νόρμα. Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο ανθρώπινος οργανισμός ζει με κάποιες προδιαγραφές. Δε μπορείς να ξεφεύγεις από αυτές, όσο κι αν τόσο ευήμερα και αλλαζονικά πιστεύουμε ότι εμείς «ξέρουμε καλύτερα» από το σοφό σώμα μας! Το δικό του αύριο Με βρίσκει στον κόμβο καινοτομίας GiSeMi. Κόμβο καινοτομίας και επιχειρηματικότητας. Είναι ένας χώρος που ο Δήμος Τρικκαίων παρέχει δωρεάν σε ιδιοφυείς-νεοφυείς επιχειρήσεις. Ας το πάρουμε με τη δική μου περίπτωση: Δεν έχω 400 ευρώ να διαθέσω σε ενοίκιο ή να πληρώσω λογιστή, γραμματέα, internet, και υπολογιστές. Ο χώρος αυτός είναι το σπίτι όλων των επιχειρήσεων τέτοιου τύπου. Εδώ λοιπόν κάνεις όσα κάνεις για σένα. Ακόμα κι αν η ιδέα σου δεν πετύχει, δε θα δώσεις λογαριασμό σε κανέναν. Αυτό από μόνο του είναι μία τεράστια επιτυχία και ένα πλεονέκτημα. Η έρευνα στο Gi.Se.Mi. Γίνεται με την ελπίδα πως το τελικό προϊόν θα γυρίσει στην κοινωνία. Αυτό είναι το concept και θεωρώ πως όλοι οι ερευνητές πρέπει να έχουν αυτό το πράγμα σαν στόχο. Εκεί διαφέρουμε από τους εμπόρους, οι οποίοι κάνουν μεν τη δουλειά τους σωστά και πολλές φορές τίμια, αλλά το αντικείμενό μας είναι απλά διαφορετικό. Για το καλό της ανθρωπότητας; Για το όποιο καλό της ανθρωπότητας, που μπορεί για παράδειγμα να προκύψει από τη μαζική χρήση του συστήματος παραγωγής βιοαερίου και όχι μόνο. Το Πεζοδρόμιο Είναι το πιο άμεσο και ρεαλιστικό πεδίο έρευνας. Η πραγματική ζωή!
26
JUKEBOX Hot album reviews These New Puritans – Inside The Rose (Art Rock, Electronic, Experimental) Επιστροφή για τους Βρετανούς, με ένα ακόμα άλμπουμ υψηλής δραματουργίας αλλά και αισθητικής. Για τους ίδιους, η καλύτερη και η πιο άμεση δουλειά τους μέχρι τώρα. Ιδανικό για νυχτερινές ακροάσεις.
ScHoolboy Q - CrasH Talk
Vampire Weekend – Father Of The Bride
Ένα από τα πιο hot ονόματα της hip hop σκηνής, ο ScHoolboy Q, επιτέλους κυκλοφόρησε τον πολυαναμενόμενο νέο του δίσκο με τίτλο “CrasH Talk”. Χρειάστηκε να περάσουν αρκετοί μήνες ώστε να φτάσει στα χέρια μας το πέμπτο ολοκληρωμένο άλμπουμ του Αμερικανού ράπερ, αφού ο αιφνίδιος θάνατος του πολύ καλού του φίλου Mac Miller τον επηρέασε αρκετά αποφασίζοντας να καθυστερήσει την κυκλοφορία του που ήταν προγραμματισμένη για τον Νοέμβριο του 2018.
Prins Thomas – Ambitions (Electronica, Nu-Disco, House) Ένα πανέμορφο, ατμοσφαιρικό δείγμα ορχηστρικής electronica, από τον Σκανδιναβό master της space-disco. Ακούγεται το ίδιο ταιριαστά σε προσωπική ακρόαση, όσο και σε ένα club.
Τι συναντάμε όμως στο “CrasH Talk”; Αρχικά ακούγοντας το καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για ένα πολύπλευρο άλμπουμ, κινούμενο από την gangsta έως την West Coast ραπ, ενώ τα δυνατά guest δίνουν το δικό τους χρώμα στα κομμάτια που συμμετέχουν. Τρανταχτό παράδειγμα το “CHopstix”, αδιαμφισβήτητα club hit του δίσκου, στο οποίο φαίνεται για άλλη μια φoρά ότι σε όποιο τραγούδι συμμετέχει ο Travis Scott είναι αναγκασμένο να πρωταγωνιστήσει. Ένα ακόμη κομμάτι που αναμένεται να παιχτεί πολύ το καλοκαίρι είναι το “Lies”, στο οποίο συναντάμε τους Ty Dolla $ign και YG. Πέρα όμως από τα hit στα οποία αναφερθήκαμε, στο “CrasH Talk” φαίνεται να κυριαρχεί η gangsta πλευρά του ScHoolboy Q, ξεχωρίζοντας το “5200” αλλά και το εκρηκτικό “Floating”, στο οποίο ο 21 Savage έχει βάλει την σφραγίδα του. Τέλος, το “Tales” και το “CrasH” δίνουν στον δίσκο την αύρα των 90s της West Coast, που έλειπε από τα προηγούμενα κομμάτια. Το “CrasH Talk” μας βοηθά να γνωρίσουμε έναν διαφορετικό ScHoolboy Q, αφού πιο ώριμος ίσως από ποτέ αφήνει στην άκρη την οργή του, κάνοντας έτσι αυτόν τον δίσκο να διαφέρει αρκετά από τους προκατόχους του.
Παναγιώτης ∆ουλόπουλος
Έξι ολόκληρα χρόνια έπρεπε να περάσουν, για να έχουμε στα χέρια μας το νέο δίσκο των Vampire Weekend. Οι indie αστέρες από τη Νέα Υόρκη (με τον Ezra Koening στο βασικό ρόλο του δημιουργού κι συνολικού εμπνευστή) φαίνεται πως δεν ήθελαν να βιαστούν να μας παραδώσουν των διάδοχο του “Modern Vampires Of The City”, που θριάμβευσε σε κριτικές και πωλήσεις το 2013. Και η αλήθεια είναι πως τελικά φάνηκαν αρκετά γενναιόδωροι κι έτοιμοι να αποζημιώσουν το κοινό τους, μιας και το “Father Of The Bride” είναι ένας ογκώδης και φιλόδοξος δίσκος, με 18 τραγούδια και συνολική διάρκεια μιας ώρας. Σε ένα διπλό άλμπουμ λοιπόν, που το indie αγκαλιάζει την pop πιο επιτυχημένα από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν τους, κάθε ακρόαση αποκαλύπτει όλο και περισσότερα διαμάντια. Το “Harmony Hall” είναι ένας ηλιόλουστος φολκ «ύμνος», και το τραγούδι πιθανότατα που θα παραμείνει στα setlist τους για καιρό. Το “Sunfl ower” με τη συμμετοχή του Steve Lacy των “The Internet”, μοιάζει με ένα κράμα από Paul Simon, Fleetwood Mac και Kanye West(!), και συνοδεύεται από ένα εξίσου ενδιαφέρον κλιπ. Το “This Life” κρύβει μια ακόμη εθιστική μελωδία σε ένα background με επιρροές από την αφρικάνικη μουσική, όπως μας έχει συνηθίσει το γκρουπ και σε παλιότερες δημιουργίες του. Ως κορυφαία στιγμή όμως θα αναφέραμε το “Sympathy”, έναν φλαμένκοδυναμίτη που φέρνει στο νου μας κάτι απο τους Arcade Fire του Reflektor, με ένα άρωμα από New Order στην παραγωγή. Άξια αναφοράς είναι και η συμμετοχή της Danielle Haim σε τρία τραγούδια, που χαρίζει τη θηλυκή ομορφία που θα ήταν απαραίτητη σε έναν τόσο πλήρη και ισσοροπημένο δίσκο. Το “Father Of The Bride”, άσχετα από κριτικές και συγκρίσεις με τους προκατόχους του, σε κερδίζει με τη σπιρτάδα, τη φρεσκάδα και την αισιοδοξία του. Πρόκειται για μια πολυπολιτισμική μουσική γιορτή, εσώκλειστη σε 18 υπέροχα τραγούδια.
POPCORN TIME
The sofa stories Αντώνης Μπατζιάς
Toy Story 4
Το καλοκαίρι έφτασε αναγνώστη μου κι αυτό σημαίνει ήλιος, θάλασσα, διακοπές ΚΑΙ θερινά σινεμά! Και μέσα στα θερινά σινεμά θα μας περιμένουν κύματα νοσταλγίας με το Toy Story 4, μια απ’ τις πιο επιτυχημένες ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney.
αλλά παίζουν και με τον συναισθηματισμό και τις αναμνήσεις μιας προηγούμενης γενιάς, της δικιάς μας, πράγμα που αναγκαστικά μας φέρνει αντιμέτωπους με την ηλικία μας και τους προβληματισμούς της, όπως τους περιέγραψα λίγες γραμμές πιο πάνω.
Στην γνωστή, πλέον παρέα του Woody και του Buzz έρχεται ένα νέο παιχνίδι, που δεν είναι ακριβώς παιχνίδι… Η είσοδος του θα οδηγήσει σε μια σειρά αστείων καταστάσεων που καταλήγουν σ’ ένα μεγάλο ταξίδι. Στα πλαίσια αυτής της περιπέτειας θα υπάρξει και μια επανένωση με κάποιο άλλο, «κανονικό» παιχνίδι που είχε χαθεί και μ’ αυτή την αφορμή οι φίλοι μας ανακαλύπτουν πως ο κόσμος είναι πολύ μεγαλύτερος σε σχέση με το παιδικό δωμάτιο μέσα στο οποίο ζούσαν από την αρχή έως και τώρα.Μέσα απ’ την ταινία βλέπουμε τους ήρωες που μας μεγάλωσαν, να έχουν μεγαλώσει και οι ίδιοι και ταυτόχρονα, κάπου εκεί καταλαβαίνουμε πόσο μεγαλώσαμε κι εμείς, με μια χαρμολύπη για το γεγονός ότι δεν καταφέραμε ποτέ να ξεγελάσουμε τον χρόνο. Ας είναι όμως, και ας μείνουμε στα της ταινίας.
Φέτος το καλοκαίρι λοιπόν, ας κάνουμε μια βουτιά στην παιδική ηλικία μας και ατελείωτες κουβέντες. Τι κι αν η πορτοκαλάδα μετατράπηκε σε παγωμένες μπύρες; Kάτι μου λέει πως τη δική της γεύση θα ψάξουμε μετά την πρώτη προβολή του νέου Toy Story. Μιας ταινίας που ελπίζουμε να μην είναι η τελευταία.
Οι φήμες που ακολουθούσαν το Toy Story 3, ότι πρόκειται για το τελευταίο μέρος της σειράς, συνεχίζονται κι εδώ, και πιθανότατα τώρα είναι αληθινές. Σίγουρα όμως πρόκειται για την πιο συγκινητική απ’ όλες. Ακόμα πιο σίγουρα, θα κάνει τα πιτσιρίκια να χαρούν μέσα από ξεκαρδιστικές σκηνές, αλλά θα συγκινήσει και τους μεγάλους, θέτοντάς τους ταυτόχρονα πολλούς προβληματισμούς. Οι συντελεστές φαίνεται πως καταφέρνουν να ακολουθούν τη κλασσική πλέον συνταγή κι αφήνουν χαρούμενο το παιδικό κοινό,
• 24: Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου μέρους (1995) θα βγει στις αίθουσες το αντίστοιχο τέταρτο • Πρόκειται για την πιο μεγάλη παραγωγή απ’ όλα τα Toy Story • Είναι η πρώτη animated ταινία στην οποία συμμετέχει ο Keanu Reeves
29
SERIAL KILLER
Guilty as charged Κώστας Ανυφαντής
The Handmaid’s Tale
Chernobyl
Αν ένα ατύχημα συγκλόνισε την Ευρώπη περισσότερο από κάθε άλλο στη σύγχρονη ιστορία, ήταν αυτό του Τσέρνομπιλ το 1986, όταν η διαρροή ραδιενέργειας από το πυρηνικό εργοστάσιο της περιοχής γέμισε με ένα θανατηφόρο σύννεφο όλη την ήπειρο και φυσικά άλλαξε (ή ακόμα και στοίχειωσε) τις ζωές των ανθρώπων. 33 χρόνια μετά το HBO κάνει ένα πολύ γερό μπάσιμο και φιλοδοξεί να κρατήσει γερά μετά το περίεργο φινάλε του Game Of Thrones. Chernobyl, season 1, με 5 επεισόδια που θα σε καρφώσουν στην τηλεόρασή σου. Μια σειρά εποχής που κυριολεκτικά μυρίζει ‘80s ακόμα και στην παραμικρή της λεπτομέρεια. Bρισκόμαστε στην πρώην Σοβιετική Ένωση και με έναν εκπληκτικό τρόπο βιώνουμε το ατύχημα, τις ανησυχίες, τις προσπάθειες συγκάλυψης αλλά και αντιμετώπισης της καταστροφής. Δράμα και μόνο δράμα, με ένα από τα “must-see” του 2019.
Βγήκε για ένα μήνα από πάνω μου η ρετσινιά του Νετφλιξάκια. Δε μπορούσε να γίνει και αλλιώς, αφού το comeback του “Handmaid’s Tale” με την τρίτη σεζόν του δεν αφήνει περιθώρια επιλογής. Σειρά πολυβραβευμένη, με κάποιες Χρυσές Σφαίρες, μερικά Emmy και γενικότερα ένα σωρό «παράσημα» που ακόμα κι αν δεν είναι του στυλ σου, δύσκολα θα την αγνοήσεις. Ας εστιάσουμε λοιπόν στο αριστούργημα του Ηulu, τώρα που οι ιστορίες με τους δράκους μας τελείωσαν. “Handmaid’s Tale” ή αλλιώς, γι’ αυτούς που θέλουν να βάζουν τα πάντα σε κουτάκια, μία δραματική σειρά με φόντο δυστοπικό. Διαδραματίζεται στο (όχι τόσο μακρινό) μέλλον και ήρωες της ιστορίας μας ζουν σε μια εποχή που το να γεννήσεις παιδί συγκεντρώνει λιγότερες πιθανότητες απ’ το να έχεις συμπληρώσει ένα δελτίο Τζόκερ με κόστος απλής στήλης και να είσαι ο μόνος που πιάνει το 5+1. Η κοινωνία είναι αμιγώς πατριαρχική, και το εφιαλτικό στοιχείο της αφήγησης έχει να κάνει με την «υποδούλωση» των γυναικών. Των γυναικών που ανήκουν σε κατηγορίες, με τα μέλη τους να φορούν το χρώμα της «ομάδας» τους. Ας μπει όμως εδώ μια τελεία, για να μη μου χρεωθούν spoilers. Στις 2 πρώτες σεζόν η ιστορία μας προχωρά ακολουθώντας τα βήματα της Offred, μίας τριαντάρας η οποία μέχρι πρόσφατα ζούσε μία φυσιολογικότατη ζωή αλλά πλέον βρίσκεται παγιδευμένη σε μία πόλη-κολαστήριο. Εκεί που οι γόνιμες γυναίκες ζουν υπό το καθεστώς αιχμαλωσίας και κύριος σκοπός της βασανιστικής ζωής τους είναι πλέον το να τεκνοποιούν για κάποιες συγκεκριμένες οικογένειες. Όσο τα επεισόδια κυλάνε, βλέπεις ταυτόχρονα την προσπάθειά τους να ζήσουν υπό αυτές τις συνθήκες, όπως και απόπειρες απόδρασης από την πόλη. Κι αυτό γιατί δεν είναι όλος ο κόσμος όπως εκεί, χωρίς να έχουμε πολλές εικόνες για το τί συμβαίνει προς τα έξω. Το σενάριο θα το χαρακτήριζα αριστουργηματικό με κίνδυνο να το υποτιμώ κιόλας. Σκέψου πως η ιστορία δένει τόσο αρμονικά με τις (τραγικές) ηρωίδες και πως η αφήγηση δεν κουράζει. Κάθε επεισόδιο σου προσφέρει και κάτι περισσότερο και με το που τελειώνει θέλεις να δεις το επόμενο. Αυτό από μόνο του αποτελεί μία μικρή νίκη για το “Handmaid’s Tale”. Mήπως θυμάσαι πότε ήθελες να κάνεις κάτι τέτοιο; Είμαι σίγουρος πως πέρασε πολύς καιρός από τότε. Όσο για το υστερόγραφο, την ώρα που θα διαβάζεις αυτές τις γραμμές θα έχουν κυκλοφορήσει τα 4 πρώτα επεισόδια της 3ης σεζόν. Μίας σεζόν που σε συνέχεια όσων έγραψα πιο πάνω, κυριολεκτικά περιμένουμε με αγωνία μετά το ανατρεπτικό φινάλε που μας συγκλόνισε πριν από περίπου ένα χρόνο.
Η σειρά έκανε πρεμιέρα στο ΗΒΟ στις 6 Μαΐου, με τα επεισόδια να κυκλοφορούν ανά εβδομάδα. Πράγμα που σημαίνει πως όταν θα κρατάτε το τεύχος στα χέρια σας, η πρώτη σεζόν θα έχει ολοκληρωθεί. Εύχομαι καλά μακροβούτια στο παρελθόν.
NEXT PAGE Ζαφειρούλα Θεολόγου
Ένας Κόσμος Ανάποδα
Eduardo Galeano
Μέσα σε διάφορους τίτλους, ο συγκεκριμένος μου κίνησε την περιέργεια και με τη βοήθεια της τεχνολογίας ανακάλυψα εντός ολίγων λεπτών τον Εδουάρδο Γκαλεάνο, μία εξέχουσα προσωπικότητα της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας. Πρόκειται για έναν συγγραφέα-δημοσιογράφο με πλούσια βιογραφία, διότι πέρασε από διάφορα στάδια στη ζωή του. Ξεκινώντας από εργάτης εργοστασίου, σε νεαρή ηλικία, έφτασε να διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Στάντφορντ της Καλιφόρνια, το έτος 1995. Έως ότου, βέβαια, να διδάξει ελεύθερα, πέρασε δοκιμασίες. Φυλακίστηκε, μετά το πραξικόπημα του 1973, και έφυγε από την Ουρουγουάη από όπου και κατάγεται. Λογοκρίθηκε από τα στρατιωτικά καθεστώτα και το 1976 μπήκε στη λίστα για το εκτελεστικό απόσπασμα. Παρόλες, όμως, τις αντίξοες συνθήκες, ποτέ δεν έπαψε να είναι γνήσιος υπερασπιστής των ελευθεριών του ανθρώπου. Το βιβλίο του, χωρισμένο σε 6 ενότητες των 18 μαθημάτων συνολικά, δρα ως ηχηρό ’’ξυπνητήρι’’ για τον αναγνώστη, αφού με καυστικό και λιτό τρόπο εκθέτει και αναλύει σε βάθος την αγριότητα της κοινωνίας μας. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, η παιδική εργασία για χάρη των βιομηχανιών, η παιδική πορνεία, τα ναρκωτικά, η περιβαλλοντική καταστροφή και άλλα τόσα ’’φαινόμενα’’ της ανθρωπότητας περιγράφονται και ψάχνουν να βρουν λόγο ύπαρξης. Που τον βρίσκουν; Μα φυσικά σε έναν κόσμο που είναι φτιαγμένος ανάποδα.
Το έργο γράφτηκε πριν από 20 χρόνια κι όμως σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ… αξίζει να το αναζητήσεις!
*
Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πάπυρος
31
32
TAKE A WALK Λέµε µαζί αντίο στο 2018 και ευχόµαστε το νέο έτος να µας φέρει περιπέτειες! Πρώτος µήναςκαινούριες του καλοκαιριού και µας έκανες εντύπωση! ON THE WILD SIDE SIDE
33
Φωτογραφία: Αγησίλαος Κουλούρης
34
35
BETTY ON TOP Μυστικά και αγωνίες που δεν γκουγλάρονται! Betty Boopaki
Ελένη
Nίκος
Είμαι σε σχέση δύο χρόνια και περνάω όμορφα αλλά γενικά το μάτι μου παίζει. Δεν το πάω επίτηδες αλλά πάει από μόνο του. Είναι κακό; Δε σου λέω πως φλερτάρω με τον κανονικό τρόπο αλλά μπαίνουν πονηρές σκέψεις στο μυαλό μου και μοιράζω από κανένα χαμόγελο. Να ανησυχήσω ή είναι φυσιολογικό; To αγόρι μου με συμπληρώνει και το αγαπώ.
Έχω μια καλή σχέση και περνάμε ωραία χωρίς διαφωνίες με τον έναν να γεμίζει τον άλλο όμορφα. Όμως θέλει να μένουμε μαζί κι όσο κι αν δεν το βλέπω σαν επισημοποίηση σχέσης εμένα με ξενερώνει. Θέλω το χώρο μου στο σπίτι. Όσο κι αν την αγαπάω δε θέλω να ζούμε από τώρα μαζί. Είμαι φάουλ;
Αγάπη μου το φλερτ είναι δωρεάν. Ποτέ δεν κόστιζε τίποτα. Αυτό έλειπε, να μην κοιτάμε κιόλας! Μη σε ανησυχεί αυτό το πράγματα γιατί μπορεί να συμβεί σε όλους μας. Το παιχνίδι θα υπάρχει παντού, αλλά μην προχωρήσεις ποτέ σε ένα βήμα παραπάνω γιατί θα πέσεις στην παγίδα. Ελπίζω να με πιάνεις...
Είσαι ο κλασικός τύπος άντρα αγαπημένε μου. Στην ιδέα και μόνο πως κάποιος θα μπει στον χώρο σου παθαίνεις άλλα! Μόνο που βάζεις τα όρια σου σε απόλυτο βαθμό. Ακόμα κι αν μένατε μαζί, πάντα θα μπορούσες να έχεις το χώρο σου. Απ’ την άλλη σε καταλαβαίνω, αλλά να ξέρεις πως αν μετά από κάποιο καιρό το προσπαθήσετε, θα ανακαλύψεις πάνω στο κορίτσι σου πράγματα που θα τα λατρέψεις. Μη μου πνιγείς όμως, σιγάσιγά τα βήματα!
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΔΕΙΛΑ ΜΑΚΡΟΒΟΥΤΙΑ! Μαρία Στην Αθήνα όλα γυρίζουν περίεργα γύρω από τη ζωή μου και τους τελευταίους 3 μήνες ίσως να φταιν’ οι επιλογές μου. Είχα 4 χρόνια σχέση με έναν παλιό μου συμφοιτητή και τελείωσε από κοινού όμορφα κι ωραία. Ώσπου ένα μεσημέρι έμπλεξα έμπλεξα με έναν από τους φίλους του για λίγο καιρό. Μένει σχεδόν δίπλα μου, το έμαθαν όλοι, το σταματήσαμε ξαφνικά, και κανένας δε τώρα μιλιέται με κανέναν. Πόσο άσχημα να συνεχίσω να νιώθω; Φταίω τόσο πολύ; Μπορεί να γίνω γραφική αλλά μέσα σε μια στιγμή δεν είναι λίγες οι φορές που έρχεται τούμπα όλη η ζωή και ειδικά στα συναισθηματικά. Περιγράφεις ένα τέλος τόσο όμορφο και γλυκό αλλά μια επόμενη μέρα παράξενη. Πιάνεις ακόμα και μένα απροετοίμαστη. Αν ο χωρισμός ήταν φρέσκος δε θα σε συγχωρούσα, αλλά δεν ξέρω πότε συνέβη το μπλέξιμο με το φίλο. Που φυσικά ξέρεις πως δεν μπλέκουμε ποτέ με τους φίλους από το ταίρι μας ό,τι κι αν γίνει. Η συμβουλή μου είναι να μη σκέφτεσαι όσα έγιναν. Δεν υπάρχει χώρος στη ζωή μας για τύψεις, ειδικά αν έχεις το «ελαφρυντικό» πως έκανες όσα έκανες αρκετό καιρό μετά τον χωρισμό.
Νάνσυ Το μεγάλο το μπέρδεμα Μπέτη είναι που που δεν καταλαβαίνω το σωστό και το λάθος. Μπαίνω σε σχέση και είμαι ευτυχισμένη κι εγώ είμαι αυτή που τη χαλάει στο τέλος γιατί δεν είμαι σίγουρη για το επόμενο βήμα. Οι σκέψεις στο μυαλό έρχονται συνέχεια και πολλές φορές νομίζω πως κάνουν κακό σε μένα αλλά και σε όποιον είναι το αγόρι μου. Κοριτσάρα μου πάρε μια βαθιά ανάσα και πάμε: Aν σε τυραννάνε τέτοιες σκέψεις πρέπει να βάλεις τα πράγματα σε μια σειρά. Ποτέ δε θα βγεις απ’ το αδιέξοδο αν δεν καταλάβεις τι είναι αυτό που πραγματικά θέλεις, κι έτσι θα σκέφτεσαι συνέχεια χαοτικά. Άρα αυτό θα γίνεται μπελάς και στις σχέσεις σου. Τα αγόρια και τα κορίτσια αυτού του κόσμου δε θα τελειώσουν ποτέ. Το θέμα όμως είναι να καταλάβεις τί ζητάς από μία σχέση. Πάμε λοιπόν απ’ την αρχή!
Για να επικοινωνήσεις με τη Betty, στείλε e-mail στο betty@pezodromio.gr (Διανυκτερεύει!)
36
37
ZODIAC
The Cosmic Whisperer Project
Φωτογραφία: Αγησίλαος Κουλούρης
Δανάη Τ.
ΚΡΙΟΣ
ΖΥΓΟΣ
ΤΑΥΡΟΣ
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
ΔΙΔΥΜΟΣ
ΤΟΞΟΤΗΣ
Οι αλλαγές που έρχονται στη ζωή σου από τις αρχές του καλοκαιριού έχουν γίνει αντιληπτές από την παρτάρα σου ήδη χωρίς καμία αμφιβολία Κριαράκι μου. Κοιτάζοντας πίσω σου, μπορείς πλέον να καταλάβεις τις σωστές και τις λανθασμένες κινήσεις σου, με τον Ουρανό και τον Πλούτωνα να βάζουν πλάτη και να σε σπρώχνουν κυριολεκτικά για να αλλάξεις προς το καλύτερο. Μη ζορίσεις όμως υπερβολικά τον εαυτό σου!
Καλοκαίρι, θάλασσα, ανάσες δροσιάς και με εξεταστική που φαντάζει Γολγοθάς. Έίσαι συνηθισμένος στα πιο δύσκολα Ταυράκι μου και δε χρειάζεται να τα βάφεις μαύρα. Ο θεός Έρωτας σου στέκεται στο πλευρό σου και με την αγάπη να σου χαμογελά, το μόνο που χρειάζεται είναι να μην περιορίσεις τη ζωή σου σε λίγα πράγματα που στο τέλος θα σου φαίνονται βαρετά. Ο Ιούνιος θέλει περιπέτεια και τα άστρα σου φωνάζουν να ζήσεις έντονα!
Οι συνεργασίες σε επαγγελματικό επίπεδο παίρνουν ένα boost από την πρώτη στιγμή του καλοκαιριού, κάτι που δε θα καταλάβετε αμέσως Διδυμάκια μου. Κάντε υπομονή και μη στρέφετε το βλέμμα σας αλλού όταν ζείτε πράγματα και καταστάσεις που μπορεί να σας «τσαλακώνουν». Στο φιλικό σας περιβάλλον από την άλλη τα πράγματα είναι περίεργα. Μήπως ένα love story που γεννιέται είναι λίγο ένοχο και τους ενοχλεί; «Ζυγίστε» τα πράγματα πριν... επιτεθείτε ερωτικά!
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Ο πληγωμένος σου εγωισμός δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να σε οδηγήσει σε πράξεις για τις οποίες θα μετανιώσεις. Τα love stories που δεν προχωράνε και οι φιλίες που «σπάνε» για ουσιαστικό λόγο, είναι καλύτερα να τα δεις σαν διδάγματα και όχι σαν προσωπικές σου ήττες. Πάρε μια βαθιά ανάσα και ξεκίνα λοιπόν με το δεξί. Το καλοκαίρι σου ψιθυρίζει «ανανέωση» σε όλους τους τομείς. Μην τα βάφεις μαύρα!
ΛΕΩΝ
Κάθε πράγμα στον καιρό του και τον Ιούνιο ο βασιλιάς της ζούγκλας βγάζει προς τα έξω όλα τα θετικά χαρακτηριστικά του. Ο Ουρανός μοιράζεται το γήπεδο με τον Πλούτωνα και το πορτοφόλι σου μεγαλώνει απειλητικά, γεγονός που με σωστή διαχείριση μπορεί να γεμίσει το καλοκαίρι σου με χρώμα. Από την άλλη, εντάσεις που μπορεί να προκύψουν από αυτά τα νέα οικονομικά δεδομένα πρέπει να αντιμετωπιστούν με προσοχή. Μη χάσεις ανθρώπους!
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Η απογείωση του προηγούμενου μήνα ευτυχώς οδήγησε σε ομαλή προσγείωση και δε σε τραυμάτισε! Έζησες έντονα στο βαθμό που μπορούσες και δεν διακινδύνεψες κάποια από τα κεκτημένα σου. Ήρθε όμως η ώρα να ανασκουμπωθείς κοιτάζοντας το παρόν και όχι το μέλλον. Ο Ιούνιος είναι γεμάτος με αναπάντεχες εκπλήξεις. Έχε τα μάτια σου ανοιχτά!
Παλεύεις για να νιώσεις ένα κλικ ελευθερίας ενώ στην ουσία δεν καταπιέστηκες όσο νομίζεις, ανήσυχε Ζυγέ μου. Η ένταση που δημιουργούν στη ζωή σου ο Ουρανός κι ο Πλούτωνας σου δείχνει το δρόμο για ένα καλύτερο (μεθαύριο). Όμως γι’ αυτό απαιτείται σωστή διαχείριση όσων σου συμβαίνουν, και κυρίως των αισθηματικών σου, για να μην πάρεις αποφάσεις για τις οποίες σύντομα θα μετανιώσεις. Εστίασε λοιπόν στο μέλλον με νηφαλιότητα!
Το νέο Φεγγάρι «κλωτσάει» για νέα ξεκινήματα και κάποια πρόσφατα οικογενειακά θεματάκια σύντομα θα λυθούν. Πριν όμως προχωρήσεις στα επόμενα, θα ήταν ιδανικό να καλυτερεύσεις τις σχέσεις σου με τους κοντινούς σου ανθρώπους, χωρίς να χρησιμοποιήσεις τις δαγκάνες σου! Όσο για τις προετοιμασίες σου για τις καλοκαιρινές σου αποδράσεις, ξεκίνα τον προγραμματισμό για να μη βρεθείς κρεμασμένος από την παρέα σου!
Τη μια ευέξαπτος και την άλλη ήρεμος, τη μια χαρούμενος και την άλλη προβληματισμένος. Όχι Τοξότη μου, δεν έχεις τόσο μεγάλα ζητήματα όσο νομίζεις. Πίεσες τον εαυτό σου υπερβολικά κάποιες στιγμές του προηγούμενου μήνα και η όποια «αποτυχία» δεν ήταν αποτέλεσμα ατυχίας. Ο Ιούνιος σε θέλει συγκροτημένο και ανανεωμένο γιατί όσο περίεργο κι αν σου φαίνεται, για κάποιους σαν εσένα το καλοκαίρι είναι εποχή για νέα ξεκινήματα!
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Γράμματα, αριθμοί και σημειώσεις σε ζάλισαν ως ένα βαθμό αλλά οι μικρές και μεγάλες βόλτες σου σε φέρνουν στα... δικά σου μέτρα όποτε συμβαίνουν. Αν μ’ αρέσει μία φορά λοιπόν ο τρόπος που σκέφτεσαι, μου αρέσει ακόμα περισσότερο ο τρόπος που δρας! Έτσι λοιπόν και τον Ιούνιο κάποιες νέες αγορές που θα κάνεις θα κάνουν την καρδιά σου να φτερουγίζει από χαρά. Πρόσεξε όμως για να μην πέσεις στην παγίδα της σπατάλης!
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Και εσύ με τη σειρά σου ρίσκαρες και μια νύχτα έκανες το “all in” που στο τέλος σε έβγαλε νικητή. Οι γρήγορες αποφάσεις σου σε δικαίωσαν και ο Ιούνιος έρχεται ουσιαστικά «στρωμένος» για σένα. Ανησυχίες από τη σχολή και τη δουλειά μπορεί να γεννηθούν στα μισά του μήνα, αλλά και γρήγορα θα λυθούν, και το καλοκαίρι θα γράφει το όνομά σου. Επόμενος προορισμός, η άκρη του Αιγαίου στην οποία θα βρεθείς σύντομα!
ΙΧΘΥΕΣ
Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια σας έβγαλαν για λίγο έξω απ’ τα νερά σας και τώρα η ευκαιρία που σας δίνεται για να εστιάσετε σε δημιουργικά πράγματα είναι ένα δώρο που δεν πρέπει να αρνηθείτε. Τα άστρα σας φωνάζουν να στρέψετε το βλέμμα σας σε ανθρώπους που ξεχάσατε στο πρόσφατο παρελθόν, γιατί δε σας παρεξήγησαν και είναι το κλειδί για τον δικό σας, όμορφο Ιούνιο!
38
Στον απόηχο της κάλπης και λίγο πριν την επόμενη εκλογική αναμέτρηση, ανακαλύπτουμε και φωτογραφίζουμε αντικείμενα που μας θυμίζουν χρόνια περασμένα! Αναπολούμε εικόνες μιας Ελλάδας που χάθηκε. Τα αντικείμενα της φωτογραφίας είναι από την προσωπική συλλογή του Βασίλη Σπύρου και εκτήθενται στο κατάστημα Montpellier Collector (Χατζημήτρου 41 Καρδίτσα)
Closer
Φωτογραφία: Βασίλης Σπύρου
www.montpelliercollectors.com FB:montpelliercollectors Instagram:montpellier_collectors