τεύχος 02 Ιούνιος 2014
ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΩΤΗΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
«Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ»
Η ΧΑΜΕΝΗ ΑΛΑΝΑ ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΕΙ;
ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ 03
Εμπρός βήμα... ταχύ Ο φετινός Μάιος ήταν μεταβατικός σε πολλά επίπεδα. Το πολιτικό σκηνικό της χώρας δείχνει να αλλάζει. Σε τοπικό επίπεδο, ο λαός της πόλης εξέλεξε νέο δήμαρχο. Και όσον αφορά εμάς, είδαμε το Πεζοδρόμιο να παίρνει σάρκα και οστά. Η υποδοχή που μας επιφύλαξε ο κόσμος της Καρδίτσας ξεπέρασε και τις μεγαλύτερες προσδοκίες μας, πράγμα που διαπιστώσαμε από τα συνεχή θετικά, αλλά και καλοπροαίρετα, σχόλιά σας. Εστιάζουμε σε αυτά και μελετάμε κάθε σας πρόταση με σκοπό να γινόμαστε συνεχώς καλύτεροι. Για τα παραπάνω όπως και για τη μαζική συμμετοχή σας στο πάρτι που κάναμε, σας οφείλουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ». Είχαμε και αλλαγή σκυτάλης στη δημοτική αρχή, με τον Φώτη Αλεξάκο να διαδέχεται τον Κωνσταντίνο Παπαλό. Ευχόμαστε κάθε επιτυχία στον νέο μας δήμαρχο. Τα προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει δεν είναι λίγα. Αν ελπίζουμε σε κάτι, αυτό είναι η απαγκίστρωση του δήμου από τους παλαιοκομματικούς μηχανισμούς. Η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτονομία του και τέλος η εξαφάνιση των πελατειακών σχέσεων πολιτευτή-ψηφοφόρου: Μια κατάσταση η οποία διαιωνίζεται στη χώρα από τις πρώτες μέρες της ανεξαρτησίας της. Μ’ αυτά και μ’ αυτά έφτασε το καλοκαίρι και το διάστημα που μεσολάβησε από τον προηγούμενο Αύγουστο μέχρι σήμερα μου φαίνεται ελάχιστο. Μπορώ επίσης να πω με βεβαιότητα πως ο φετινός Ιούνιος θα είναι ο πιο γεμάτος των τελευταίων ετών. Πρωταγωνιστής του, η γιορτή του ποδοσφαίρου: Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας το οποίο θα διεξαχθεί από τις 12 Ιούνιου έως τις 13 Ιουλίου, με το Πεζοδρόμιο να αφιερώνει μεγάλο μέρος του τεύχους του στο σπουδαιότερο ποδοσφαιρικό γεγονός του πλανήτη. Η παρουσία της Εθνικής Ελλάδος νιώθω πως θα στρέψει όλο και περισσότερο κόσμο στους τηλεοπτικούς του δέκτες και ελπίζω το θέαμα να είναι αντάξιο της αναμονής 4 χρόνων! Φαντάζομαι πως οι μικρότεροι σε ηλικία φίλοι μας δεν έχουν την ίδια προσμονή, καθώς ο Ιούνιος είναι γι’ αυτούς ο μήνας των Πανελληνίων. Φίλε δεκαεφτάχρονε, ίσως το έχεις ξανακούσει, αλλά οι Πανελλήνιες είναι κι αυτές ένα μεταβατικό στάδιο στη ζωή σου. Και πίστεψέ με, θα συναντήσεις πολύ μεγαλύτερες δυσκολίες στη συνέχειά της. Αν κάτι πρέπει να σε χαρακτηρίζει, αυτό είναι η ηρεμία, η νηφαλιότητα. Το να μην γράψεις καλά στις εξετάσεις είναι μέρος του παιχνιδιού. Και σου τονίζω πως γνωρίζω δεκάδες ανθρώπους που χωρίς να κα-
STAFF τέχουν κάποιο πτυχίο ανώτατης σχολής έχουν κάνει τεράστια βήματα προόδου στην αγορά εργασίας. Αντιμετώπισε λοιπόν τις πανελλήνιες με ψυχραιμία κι αν έχτισες μεθοδικά, θα δικαιωθείς. Καλή επιτυχία! Μόλις έφτασε η ώρα της γκρίνιας, γιατί μου ήρθαν κατά νου τα σαραντάρια υπό σκιά και η ατελείωτη υγρασία. Δεν δηλώνω γνώστης και δεν είναι ρητορικό το ερώτημα, αλλά ποιος τετραπέρατος νους έχτισε την Καρδίτσα σε αυτό το σημείο; Περικυκλωμένη από βουνά, στη μέση του κάμπου, κυριολεκτικά μέσα σε λακούβα. Σε κάποιο Παράλληλο Σύμπαν η πόλη μας είναι χτισμένη εκεί που βρίσκεται η Μητρόπολη και οι κάτοικοί της δε στάζουν από τον ιδρώτα μόλις κάνουν δυο βήματα στο δρόμο. Κι αν η θάλασσα δε βρέχει τον τόπο μας, δε ζούμε κι εμείς χωρίς αυτή. Κι αν το καλοκαίρι είναι ταυτισμένο με ήλιο, θάλασσα και παραλίες, τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νοικοκυριά της χώρας δεν επιτρέπουν πολυήμερες διακοπές. Ευτυχώς όμως υπάρχουν και τα παράλια της Λάρισας, της Πιερίας και της Μαγνησίας για όσους θα αρκεστούν σε κοντινές αποδράσεις. Κι εδώ που τα λέμε, πάντα θα υπάρχει ο φίλος με το παραθαλάσσιο εξοχικό. Καλές βουτιές λοιπόν. Από την άλλη, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές κυκλοφόρησε η είδηση πως ένας πιτσιρικάς στην Αθήνα έχασε τη ζωή του στον σταθμό «Ειρήνη». Προσπάθησε, λέει, να σκαρφαλώσει έναν φράχτη για να εισέλθει στο σταθμό και να «πατήσει» γκράφιτι. Έχασε όμως την ισορροπία του και βρήκε τραγικό θάνατο στις ράγες από ηλεκτροπληξία. Προσπερνώ τη συζήτηση για το «νόμιμο και ηθικό» του βαψίματος τοίχων. Και για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου, η Τέχνη ξεπηδάει από παντού και χωράει παντού. Η ποινικοποίησή της είναι χτύπημα κατά της δημιουργίας. Και κάθε μορφή έκφρασης, ακόμα και το παρεξηγημένο από πολλούς γκράφιτι, είναι μια μορφή τέχνης. Το editorial αυτού του μήνα είναι αφιερωμένο σ’ αυτόν τον πιτσιρικά, αλλά και σε όσους χαθήκανε άδικα υπηρετώντας αυτό που εμείς λέμε Τέχνη: σε όλες τις εκφάνσεις της.
Γιάννης Μαρκούτης
Έκδοση Pave P.C. Διευθυντής Χρήστος Αρκομάνης arkomanis@pezodromiomag.gr Αρχισυντάκτης Γιάννης Μαρκούτης markoutis@pezodromiomag.gr Art Director Χαρά Ευδαίμων Layout by Hidden Heroes Συντακτική Ομάδα Λίλα Βαρελά Έλενα Βαφειάδη Μαρία Γαλάνη Γιάννης Γεωργαντζας Γιάννης Καμπούρης Τάκης Καραγιάννης Ελένη Κούκου Μάριος-Δαμιανός Κωσταρέλος Άρτεμις Μπαλλά Τάνια Μπλέτσιου Δημήτρης Ντανόπουλος Βένια Ντίκα Χριστίνα Παπαθανασίου Χρήστος Σφήκας Φωτογραφία Γιάννης Γρυμπογιάννης Στέλιος Μπισκανάκης Κωνσταντίνος Ντάλλας photo@pezodromiomag.gr Μόδα Τίτη Κατέρη fashion@pezodromiomag.gr Μουσική Χάρης Γιαμάς Πάνος Δουλόπουλος Χρήστος Ζάχος Θωμάς Μπρουζιώτης Ανδρέας Ράλλης Αλέξανδρος Τσάβαλος Γιάννης Υφαντής music@pezodromiomag.gr Γαστρονομία Βάιος Βλάχος Σαμάνθα Βλάχου Δάφνη Μπρέλα food@pezodromiomag.gr Εμπορική Διαχείρηση Φώτης Αρκομάνης sales@pezodromiomag.gr Υπεύθυνος Ανάπτυξης Λευτέρης Μπαρμπάτσαλος Υπεύθυνος Λογιστηρίου Θανάσης Μαυρογιάννης Υπεύθυνη Διαφήμισης Δήμητρα Ποριώτη 6980927270 adv@pezodromiomag.gr
Μηνιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Απαγορεύται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή,ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη.
04 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
1. Με Κατσουράνη-Μανιάτη στο κέντρο είμαστε πιο αργοί ακόμα και απο τον καρβουνιάρη 2. Ξεκινάει το μουντιάλ; ώρα να αρχίσω να μαζεύω panini για το άλμπουμ
Χρήστος Αρκομάνης
3. Αυτό που το μουντιάλ πέφτει πάνω στην εξεταστική να το κοιτάξουμε λίγο. Κρίμα να αφήνουμε τοσα μαθήματα για Σεπτέμβρη 4. Τώρα που έρχεται το μουντιάλ έχουμε κανά σύστημα να ρίξουμε στο στοίχημα να πιάσουμε κανά φράγκο; 5. Έμεις που δεν βλέπουμε μπάλα θα δούμε το μουντιάλ για τις βραζιλιάνες στην κερκίδα 6. Και σε αυτό το μουντιάλ προβλέπω σύστημα 4-4-2 όπως σ’ αυτό του ‘94. Δηλαδή τα γκολ που φάγαμε σε κάθε αγώνα τότε 7. Το μουντιάλ είναι μια διοργάνωση που παίζουν 32 ομάδες και στο τέλος χάνουν οι Άγγλοι στα πέναλτι 8. Η εθνική μας στο μουντιάλ της Βραζιλιίας θα είναι μεγαλύτερο καρναβάλι ακόμα και από του Ρίο 9. Ένας, ενας τραυματίζονται οι καλοί αντίπαλοι παίκτες της Εθνικής. Τέτοιο κώλο σαν του Σαντος ούτε Βραζιλιάνα μοντέλο στην Κόπα Καμπάνα 10. Πως μπορεί να προκριθεί η Ελλάδα στην επόμενη φαση; Δεν έχω ιδέα! (από το slate.com ιντερνετικό κοινωνικοπολιτικό “περιοδικο”) 11. Η εθνική είναι σαν την οικονομία της Ελλάδας. Αργή και με κακές προοπτικές 12. Μέχρι και η τελευταία τρύπα στην Καρδίτσα τηλεόραση θα βάλει για να μαζέψει κόσμο την ώρα των αγώνων 13. Μουντιάλ ή αλλιώς η εποχή που κάθε άντρα μια φίλη του τον ρωτάει 500 πράγματα για το ποδόσφαιρο και 5 λεπτά μετά δεν θυμάται τίποτα
Η ζέστη φέτος έκανε την εμφάνισή της από νωρίς και μάλλον απότομα, αφού από τους 15 βαθμούς βρεθήκαμε απότομα στα γνωστά τριαντάρια της Καρδίτσας. Δε λέω, μου αρέσει το καλοκαίρι αλλά το προτιμώ δίπλα στη θάλασα ή σε κάποιον ορεινό προορισμό παρά μέσα στη πόλη όπου κυριολεκτικά τα τσιμέντα καίγονται. Η πόλη μας δε, όπως όλοι γνωρίζουμε κατέχει θέση πρωτιάς στους καύσωνες, παρ΄όλα αυτά μερικοί ακόμα το προτιμούν καύτο, πράγμα που πάντα μου προκαλούσε μεγάλη απορία. Δε θα επεκταθώ περισσότερο καθώς δεν είναι το μοναδικό πράγμα που μ΄αφήνει άφωνο σ΄αυτή τη πόλη. Φέτος βέβαια ο Ιούνιος είναι μήνας αφιερωμένος στο ποδόσφαιρο. Ακόμη και εγώ που δεν είμαι φανατικός της στρογγυλής θεάς, σίγουρα κάποια βράδια μου θα τα περάσω απέναντι από μία μεγάλη οθόνη για να παρακολουθήσω κάποιον αγώνα της παγκόσμιας αυτής γιορτής. Το ποδόσφαιρο πρέπει να το απέβαλλα σαν έννοια από το μυαλό μου από πολύ μικρή ηλικία: Από τότε που βρέθηκα σε γήπεδο με -2 βαθμούς Κελσίου και ακόμα θυμάμαι το κρύο που μάζεψα. Όπως επίσης ακόμα και τώρα μου προκαλεί μεγάλο άγχος το ηχητικό κομμάτι της εκπομπής «Αθλητική Κυριακή». Ήταν αυτό που κάθε Κυριακή κατά τα μαθητικά μου χρόνια μου υπενθύμιζε ότι τελειώνει το Σαββατοκύριακο και ξεκινούσαν τα μαθήματα. Όσοι με γνωρίσατε σαν μαθητή σίγουρα θα θυμάστε ότι δεν ήμουν ο πιο συνεπής στα ωράρια μου στο σχολείο. Ας επανέλθω όμως στις βραδιές που θα ζήσουμε. Πολλά μπαράκια και ταβέρνες θα ξεχάσουν την αισθητική που με τόσο κόπο δημιούργησαν και θα τοποθετήσουν γιγαντοοθόνες συντονισμένες με το Μουντιάλ της Βραζιλίας. Έτσι και οι ποδοσφαιρόφιλοι θα απολαύσουν το θέαμα, αλλά και οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων θα σταθούν οικονομικά μέσα στον γενικότερο χαμό που επικρατεί. Τραπεζοκαθίσματα θα προστεθούν παντού και απλά θα δυσκολέψει για αρκετές μέρες η ζωή μας. Τυχεροί όσοι διαθέτουν κήπους και θα απολαύσουν από το σπίτι τους το μεγάλο γεγονός. Αν και εδώ πάλι γνωρίζω αρκετούς που έχουν απαρνηθεί την «άπλα» του χωριού τους που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την Καρδίτσα, για να στριμωχθούν σε κάποια πολυκατοικία με 40 συνενοίκους: Ίσως απλά για να ονομαστούν αστοί.
Επανέρχομαι... Ο Ιούνιος είναι και ο μήνας που φέτος θα υποδεχθούμε και τους νέους τοπικούς άρχοντες. Τώρα αν μπερδεύτηκε κάποιος με το «άρχοντας» ας με δικαιολογήσει και ας μη βιαστεί να με κατηγορήσει. Κατά την ετυμολογική έννοια το χρησιμοποίησα και μόνο. Δουλειά που τους περιμένει! Εύχομαι τουλάχιστον. Γιατί το να αναλαμβάνεις τέτοιες ευθύνες σε καιρό κρίσης με την αποδοχή των συμπολιτών σου, σε καθιστά ήρωα και λιγότερο ευνοημένο. Δε θέλω να προδιαγράψω βέβαια κανενός την πολιτική πορεία, ούτε τις προγραμματικές του δηλώσεις που εύχομαι να μεταφραστούν σε έργα. Αλλά σίγουρα εύχομαι να δοθεί μεγαλύτερη σημασία σε ανάγκες καθημερινές και λιγότερο σε υπερπαραγωγές που θα καταντήσουν αφορμές μόνο για αστεία σχόλια. Μη με ρωτήσει κανείς πού αναφέρομαι καθώς δημοτικό λούνα παρκ δεν κατασκευάστηκε ποτέ, άρα συνεννοούμαστε απόλυτα. Και ας πιάσω και τη βραδυνή καλοκαιρινή διασκέδαση για να τελειώνω ευχάριστα και να μη μακρυγορώ όπως συνήθως. Νέα μαγαζιά ξεπρόβαλαν τον τελευταίο καιρό. Και ευτυχώς για να μη γίνομαι και άδικος, μάλλον με αισθητική που με δικαιώνει στο ότι η Καρδίτσα μπορεί να γίνει όμορφη πόλη. Πέρα από κάθε μου αστείο σχόλιο, ακόμα και κακό, οφείλουμε να αποφασίσουμε ότι μία επαρχιακή πόλη σαν την Καρδίτσα μπορεί να βελτιωθεί πολύ πιο σύντομα και εύκολα από οποιαδήποτε μεγαλούπολη. Άρα ας αναλάβουμε ο καθένας τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις μας ώστε να απολαύσουμε στο μέλλον αυτό που όλοι μας προσδοκούμε. Και ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη την γκρίνια και τη μιζέρια που μας έχουν χρεώσει. Καλό καλοκαίρι!
Official anthems and songs 1962 Chile “El rock de mundial” 1966 England “World cup Willie” 1970 Mexico “Futbol Mexico 70” 1974 W. Germany “ Futbol” 1978 Argentina “Anthem” 1982 Spain “Mundial 82” 1986 Mexico “Hot hot hot” 1990 Italy “Un estate italiana”
1994 USA “Gloryland” 1998 France “La copa de la vida” 2002 S. Korea “Japan Boom” 2006 Germany “Zeit dass sich was dreht” 2010 S. Africa “Waka waka” 2014 Brazil “We are one”
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ 05
Τάκης Καραγιάννης Τα βραζιλιάνικα είναι για τον λατινικό κόσμο ότι είναι τα καρδιτσιώτικα για την εγχώρια μπουρζουαζία. Μπασκλάς γλώσσα, διάλεκτος ποτισμένη με μια εσάνς επαρχιωτισμού που την εκφέρουν στόματα άξεστων -κατά βάση- ανθρώπων. Αλήθεια ή ψέματα μικρή σημασία έχει. Φέτος το καλοκαίρι έχει Μουντιάλ, η Βραζιλία φορά τα καλά της και δεν έχουμε κανέναν λόγο να μην κάνουμε κι εμείς το ίδιο. Υπάρχουν και κάποιες ομοιότητες εξάλλου. Πρέπει να είμαστε, ίσως, η μοναδική πόλη στην Ελλάδα που αν και δεν έχει θάλασσα, έχει «παραλία». Δεν ξέρω ούτε πριν από πόσα χρόνια, ούτε πώς το πέτρινο τοιχείο κατά μήκος της ανατολικής πλευράς του Παυσιλύπου πήρε αυτό το όνομα. Σημασία έχει πως γαλούχησε γενιές. Παιδικά άλματα και παιχνίδια, εφηβικοί έρωτες και κοπάνες από το διπλανό Λύκειο, μεθυσμένα ξενύχτια και φοιτητικά ξενερώματα ως την αυγή. Είπαμε, μπορεί να μην είναι Copacabana, αλλά με λίγη παραπάνω δόση κασάσα στο κοκτέιλ σου μπορείς να ταξιδέψεις ως τη Βραζιλία. Έστω και νοητά. Μουντιάλ, λοιπόν, και για ένα μήνα τα πάντα νεκρώνουν. Την ώρα που οι διευθυντές των αθλητικών εφημερίδων θα τρίβουν τα χέρια τους για τις αυξημένες πωλήσεις τους, όπως και οι ντελιβεράδες, ο σερβιτόρος θα παίζει τέτρις για να αφήσει το ποτήρι με τον φραπέ πάνω στο τραπέζι. Δεν είναι εύκολο, θα έχει να αποφύγει τον πάκο με τα κουπόνια του στοιχήματος, το tablet που θα είναι online στην στοιχηματική, το κινητό που θα είναι στο site με τα στατιστικά και το «ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ» που έτσι κι αλλιώς θα βρίσκεται κάπου εκεί κοντά. Και, προφανώς, ένα θέμα συζήτησης. Θα αρχίσει με Κατσουράνη στα χαφ ή στην άμυνα ο Σάντος; Θα κρατήσει το false nine η Ισπανία; Γιατί δεν βάζει τον Νεϊμάρ στην κορυφή και τον τραβάει στα πλάγια; Γενικά, μόνο ποδόσφαιρο. Αυτά στις αντροπαρέες, γιατί ακριβώς δίπλα θα υπάρχει το απαξιωτικό βλέμμα της κοπέλας η οποία αφενός χαίρεται την ιεροτελεστία με τις πίτσες και τα πιτόγυρα που συνοδεύουν το 90λεπτο (έχει απενοχοποιημένη δικαιολογία να τσιμπήσει κάτι κι ας είναι λίγο πριν βγει στην παραλία) και αφετέρου καταριέται την FIFA και την επιλογή της να αναθέσει τη διοργάνωση του Μουντιάλ στη
Βραζιλία (και μαζί και την εξυπνάδα των ανθρώπων να χωρίσουν τον κόσμο σε διαφορετικές ζώνες ώρας). Δύσκολο το ξύπνημα στις 04:00, αλλά το Ιταλία-Αγγλία δεν είναι να το δεις την επόμενη ημέρα σε μαγνητοσκόπηση. Κι αν το Ονδούρα-Ισημερινός είναι στη 01:00 και πέφτει Παρασκευή που όλο και κάπου έξω θα είσαι, το Ιαπωνία-Ελλάδα είναι ακριβώς ένα 24ωρο πριν. Ακόμη και ο πατέρας/αδερφός/γκόμενος να μην το δει ο γείτονας από το απέναντι μπαλκόνι σίγουρα θα το τιμήσει δεόντως. Και ξέρετε, στην Καρδίτσα, στα μέσα Ιουνίου, κοιμόμαστε με ανοιχτά παράθυρα και παντζούρια. Κάπως έτσι θα είναι ο επόμενος μήνας. Με τα καλά και τα κακά του. Με όλα τα κλισέ, τις ομορφιές και τις αγαπημένες συνήθειες. Είτε για αυτούς που τις ακολουθούν, είτε γι’ αυτούς που λατρεύουν να «κράζουν». Δείτε το σαν γιορτή, αυτό είναι βασικά για τον περισσότερο κόσμο. Τα κέρδη είναι για τους διαφημιζόμενους και για όσους βρίσκονται, ήδη, στο Σάο Πάουλο, στο Πόρτο Αλέγκρε, στο Ρεσίφε και στην Φορταλέζα. Το μόνο που μπορεί να μας ξενερώσει είναι μην πάει καλά η Εθνική. Γιατί μετά δεν θα ξέρουμε πως να το διαχειριστούμε. Την προηγούμενη φορά που έγινε κάτι τέτοιο, πριν 10 χρόνια, στην κεντρική πλατεία υπήρχαν τρακτέρ και πάνω τους αλαφιασμένοι Καρδιτσιώτες που φώναζαν «δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ Αλβανέ, Αλβανέ». Ε ναι, πως αλλιώς να πανηγυρίσεις τα γκολ του Χαριστέα και τις ασίστ του Ζαγοράκη; *H Copacabana βρίσκεται στη νότια πλευρά του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Καλύπτει 4 χιλιόμετρα και κατά μήκος της υπάρχουν περισσότερα από 60 ξενοδοχεία. Στην περιοχή ζουν σχεδόν 200.000 κάτοικοι, με το 30% να είναι άνω των 60 ετών. Την Πρωτοχρονιά του 1995, την συναυλία του Ροντ Στιούαρτ παρακολούθησαν 3.5 εκατομμύρια άνθρωποι. Είναι η μεγαλύτερη που έγινε ποτέ, σύμφωνα με το BBC.
06 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
«Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ» O Χρήστος Σωτηρακόπουλος είναι η φωνή που έχει ταυτιστεί με τους αγώνες του Champions League. Λάτρης του ποδοσφαίρου και δημοσιογράφος πρώτης γραμμής πάνω από 30 χρόνια. Έχει μεταδόσει αγώνες ποδοσφαίρου για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο σε κάθε γωνιά του κόσμου, ακόμα και υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες. Στη συζήτησή του μαζί μας απαντά σε ερωτήματα που απασχολούνε κάθε φίλαθλο, προβλέπει τον τελικό νικητή του Μουντιάλ και οραματίζεται την Εθνική Ελλάδος του αύριο. Γιάννης Καμπούρης Γιάννης Μαρκούτης
Πως ξεκίνησε η ανασχόλησή σας με τη δημοσιογραφία; Από το σχολείο ακόμα, πιτσιρικάς, συνεργαζόμουν με μία εφημερίδα που λεγόταν Μπάλα και ανήκε στον όμιλο της Αθλητικής Ηχούς. Από το ’79 και μετά, και ενώ είχα πάει στην Ιταλία να σπουδάσω δημοσιογραφία στη σχολή πολιτικών επιστημών γιατί δεν υπήρχε ούτε εκεί εξειδικευμένη σχολή, άρχισα να συνεργάζομαι με το μεγαλύτερο αθλητικό τμήμα που υπήρχε εκείνη τη στιγμή στην Ελλάδα: Aυτό της Απογευματινής. Τα πρώτα χρόνια, σαν νέος δημοσιογράφος, κάλυπτα όλα τα αθλήματα. Από το ’81 ξεκίνησα το ραδιόφωνο, ενώ το ’82 ξεκίνησα συνεργασία με την ΕΡΤ. Κάλυπτα όλα τα αθλήματα, από ποδόσφαιρο μέχρι στίβο. Το 1983 άρχισα να μεταδίδω όλους τους αγώνες μπάσκετ μαζί με τον αείμνηστο Φίλιππο Συρίγο. Την ίδια χρονιά βρέθηκα για πρώτη φορά σε εξωτερική αποστολή και κάλυψα τους Μεσογειακούς Αγώνες της Καζαμπλάνκα. Το 1984 ξεκίνησα να καλύπτω τα εξωτερικά της Αθλητικής Κυριακής. Αυτό ήταν το ξεκίνημά μου στην τηλεόραση. Την επόμενη διετία ξεκίνησα να μεταδίδω σημαντικούς αγώνες των κυπέλλων Ευρώπης, ενώ το 1986 αποφάσισα να εστιάσω σε ένα μόνο άθλημα και να συνεχίσω να εξειδικεύομαι μόνο σε αυτό. Το ποδόσφαιρο.
Η φωνή σας έχει ταυτιστεί με τις μεταδόσεις του Champions League. Γι’ αυτό και δε μετάνιωσα ποτέ για την επιλογή μου να επικεντρωθώ μόνο στο ποδόσφαιρο. Είμαι ο πιο παλιός πια, από όλους τους σχολιαστές όλων των τηλεοράσεων της Ευρώπης. Πως ορίζεται μία καλή μετάδοση; Να μεταφέρεις στον κόσμο αυτό που συνέβη στο γήπεδο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μία πολύ καλή μετάδοση δεν έχει να κάνει μόνο με την περιγραφή του αγώνα. Πρέπει να μπεις και στη θέση του θεατή. Με αρχή τον θρίαμβο του 2004 η Εθνική ποδοσφαίρου κέρδισε τον σεβασμό όλων. Ποια είναι η γνώμη σας για την σημερινή Εθνική ομάδα; Νιώθω πως στο εξωτερικό μας αντιμετωπίζουν με περισσότερο σεβασμό απ’ όσο ο μέσος Έλληνας φίλαθλος. Μερικές φορές ξεχνάμε τι έχει πετύχει αυτή η ομάδα. Γκρινιάζουμε γιατί δεν παίζει καλό ποδόσφαιρο. Ποτέ δεν ήταν αυτό το πρόβλημα της Ελλάδας. Υπήρξαν περιπτώσεις που έπαι-
ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ 07 ζε εξαιρετικό ποδόσφαιρο αλλά δεν έπαιρνε αποτελέσματα όπως το ’70 με τους Δομάζο, Κούδα, Παπαϊωάννου, Σιδέρη και Ελευθεράκη και μετά από 6-7 χρόνια που ενώ παίζαν ακόμα ο Δομάζος και ο Παπαϊωάννου, είχαν μπει στην ομάδα παίκτες όπως ο Σαράφης, ο Κελεσίδης, ο Σιώκος, ο Κρητικόπουλος και ο Τερζανίδης: Στα περισσότερα παιχνίδια αυτές οι Εθνικές έπαιξαν καταπληκτικό ποδόσφαιρο κι όμως δεν κατάφεραν να προκριθούν στο Μουντιάλ. Μεγάλο στοίχημα αποτελεί το ποιος θα είναι ο επόμενος προπονητής. Ο νέος προπονητής πρέπει να απαρτίζεται από τους σωστούς ανθρώπους, με ένα διοικητικό συμβούλιο το οποίο δε θα μπλέκεται στα πόδια του και φυσικά παίκτες-στελέχη. Για παράδειγμα ο Καραγκούνης των ελάχιστων αγώνων είναι πολύ χρήσιμος για τη διατήρηση καλού κλίματος στα αποδυτήρια και στο ξενοδοχείο. Η επόμενη εθνική θα πρέπει να έχει έναν προπονητή με ισχυρή προσωπικότητα ο οποίος θα προσδώσει στην ομάδα ουσία. Να δημιουργήσει μία εθνική που θα μπαίνει στο γήπεδο και θα παίζει μπάλα. Ένας έμπειρος επιθετικός που έκανε εξαιρετική σεζόν είναι ο Δημήτρης Παπαδόπουλος. Θα ήταν λάθος αν δεν κληθεί στο Μουντιάλ. Θα έπρεπε να βρίσκεται αυτόματα στις επιλογές του προπονητή! Ο Παπαδόπουλος δεν είναι ένα παιδί που θα δημιουργήσει πρόβλημα αν δεν ξεκινήσει παιχνίδι ή αν χρειαστεί να μπει στο 85’ σαν αλλαγή. Και ας μην ξεχνάμε πως είναι πρωταθλητής Ευρώπης με την ομάδα του 2004. Χρειάζονται τέτοιες επιλογές στο ρόστερ της Εθνικής. Το εχθρικό κλίμα των ημιτελικών του κυπέλλου ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό θεωρείτε πως θα έχει αντίκτυπο στην ομαλή λειτουργία της εθνική μας ομάδας; Πιθανότατα να έχει. Φοβάμαι πάντα αυτές τις εκρήξεις. Βιώσαμε την πικρή εμπειρία του 2008 όπου στη διάρκεια του ευρωπαϊκού κυπέλλου οι παίκτες του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ σχεδόν δε μιλούσαν μεταξύ τους (σ.σ. λόγω της περιβόητης υπόθεσης Βάλνερ). Δεν ήταν εικόνα ομάδας εκείνη. Φοβάμαι λοιπόν μήπως συμβεί το ίδιο και φέτος στο Μουντιάλ. Και θα είναι κρίμα. Η εθνική ομάδα χρειάζεται παίκτες που να βάζουν το “εγώ” κάτω από το “εμείς”. Σε αυτό το Μουντιάλ θα χρειαστεί πίεση σε όλα τα παιχνίδια καιπραγματική κατάθεση ψυχής από όλους τους παίκτες. Θεωρείτε πως θα έχουμε τύχη στον όμιλο του Μουντιάλ; Σε αυτές τις περιπτώσεις όλα, και πάντα, εξαρτώνται από το πρώτο παιχνίδι. Η Κολομβία είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος, μπορεί στην καλή της μέρα να σου ρίξει 4 και να μην καταλάβεις από που σου ήρθαν, αλλά μπορεί σε ένα παιχνίδι να είναι και σκιά του εαυτού της. Έχουμε κάποιες πιθανότητες, τις οποίες και πρέπει να εξαντλήσουμε στον αγωνιστικό χώρο. Αν δεν κερδίσεις το πρώτο ματς, οφείλεις να μην το χάσεις. Γιατί η ήττα φέρνει και γκρίνια. Η γκρίνια φέρνει την κριτική από εφημερίδες και ραδιόφωνα και μετά όλα στραβώνουν. Αν δεν χάσεις στον πρώτο αγώνα, παραμένεις στο κυνήγι της πρόκρισης ακόμα κι αν ηττηθείς στον δεύτερο. Γιατί με μία νίκη στο τελευταίο παιχνίδι φτάνεις στους 4 πόντους και προκρίνεσαι. Αυτό που μπορεί να κάνει ο Σάντος, είναι να παρουσιάσει μία ομοιογενή και δυσκολοκατάβλητη ομάδα. Και στα 3 παιχνίδια του ομίλου του Μουντιάλ. Σαν Έλληνες πρέπει να παίξουμε και με πονηριά. Υπάρχουν ομάδες μεσαίας δυναμικής που θα παρακολουθήστε με ενδιαφέρον; Θα μπορέσει κάποια από αυτές να μας εκπλήξει με την παρουσία της; Είναι ένα πολύ περίεργο παγκόσμιο κύπελλο. Καταρχήν οι ομάδες της Λατινικής Αμερικής ευνοούνται λόγω των οικείων κλιματολογικών συνθηκών, όπως και εξιτάρονται από την παρουσία τους στη Βραζιλία. Επίσης περιμένω να δω το Βέλγιο, μια ομάδα που από το 2012 ανανεώθηκε ριζικά και θεωρώ πως στο Ευρωπαϊκό του 2016 στη Γαλλία θα πρωταγωνιστήσει. Εκεί αυτή η ομάδα θα φτάσει στο ποδοσφαιρικό ζενίθ της.
Η παράδοση λέει πως καμία Ευρωπαϊκή ομάδα δεν κατακτά Μουντιάλ εκτός Ευρώπης. Έχουν δυναμική οι παραδόσεις; Aν και το σήκωσε η Ισπανία στην Αφρική, πιστεύω στην παραδόσεις. Πάντα μετράνε. Όποιοι δε μπορούν να καταλάβουν πόσο μετράνε οι παραδόσεις στο ποδόσφαιρο, δε μπορούν να καταλάβουν τη δύναμη της ιστορίας. Ποια είναι τα φαβορί για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου; Έχουμε 3 ξεκάθαρα φαβορί με το “καλημέρα” : Πρώτο και κυριότερο η Βραζιλία, γηπεδούχος και ακλώνητο φαβορί. Δεύτερο η Αργεντινή. Έχει επιπλέον κίνητρο μιας και το Μουντιάλ γίνεται στη Βραζιλία και θέλουν το κύπελλο περισσότερο από όλους, ειδικότερα ο Μέσσι καθώς είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία του να απαντήσει στο ερώτημα αν είναι ή όχι καλύτερος του Μαραντόνα: Να πάρει από το χέρι της Αργεντινή, σηκώνοντας το Παγκόσμιο κύπελλο μέσα στη Βραζιλία. Τέλος, η Γερμανία. Είναι η ομάδα που μπορεί στην καλή της μέρα να κερδίσει κάθε αντίπαλο. Μου κάνει εντύπωση που δε συγκαταλέγετε την Ισπανία ανάμεσα στα φαβορί. Είναι πλέον παραδοσιακό φαβορί. Όμως θα έχουνε προβλήματα γιατί ο πυρήνας της ομάδας, που προέρχεται από την Μπαρτσελόνα, είναι λαβωμένος λόγω κόπωσης και συνεχών τραυματισμών.
Ποιος θα ήταν για τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο ο ιδανικός τελικός; Χωρίς δεύτερη σκέψη το Βραζιλία – Αργεντινή. Πρέπει κάποια στιγμή να το δούμε σε έναν τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου. Πόσο μάλλον στο φετινό της Βραζιλίας. Θα ήταν όνειρο. Αλλιώς αν πιάσουν την απόλυτη απόδοση, δε θα αποτελέσει μεγάλη έκπληξη η παρουσία της Χιλής ή της Κολομβίας στον τελικό. Η Ολλανδία; Μου αρέσει και πάντα μου άρεσε. Όμως ο αυταρχισμός του Λουίς Φαν Γκαλ και το προπονητικό υπερεγώ του νιώθω πως κάνουν κακό στην ομάδα. Έχει εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές αλλά θεωρώ πως αν ξεκινήσει στραβά στην διοργάνωση η προσπάθειά της θα καταλήξει σε παταγώδη αποτυχία. Ποιές είναι οι αγαπ ημένες σας ποδοσφαιρικές ομάδες όλων των εποχών; Σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο. Η Εθνική Ολλανδίας του ’78 και ο Άγιαξ του 71-73. Ήταν οι ομάδες που άνοιξαν τα μάτια μας σαν παιδιά. Και στη συνέχεια χρονικά η Λίβερπουλ λόγω των υπέροχων στιγμών που μου χάρισε αυτή η ομάδα, όπως η κατάκτηση του Champions League με επική ανατροπή κόντρα στη Μίλαν το 2005 στην Κωνσταντινούπολη. Επίσης θα κουβαλάω για πάντα μέσα μου την τραγωδία του Χίλσμπορο, τον Απρίλιο του ’89 (σ.σ. Σε έναν αγώνα κυπέλλου κόντρα στη Νότιγχαμ, 96 φίλοι της Λίβερπουλ ποδοπατήθηκαν μέχρι θανάτου) Το ποδόσφαιρο που έπαιζαν αυτές οι ομάδες ξεπερνούσε κατά πολύ την μικρή, παιδική μας αντίληψη για το πως παίζεται αυτό το άθλημα. Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι για το τέλος; O αθλητισμός είναι τεράστιο εκπαιδευτικό εργαλείο. Και δυστυχώς δεν το καταλαβαίνουμε στην Ελλάδα. Στις πολύ μικρές ηλικίες βγάζει το παιδί από το υπερπροστατευτικό περιβάλλον του σπιτιού, στο οποίο κανείς δεν του χαλά χατήρι. Βγαίνει έξω, παίζει με τα άλλα παιδιά και χάνει. Ξεκινά να αντιλαμβάνεται πέρα από τα στενά όρια του σπιτιού. Επίσης, βιώνει την έννοια της αδικίας. Αυτή η διαδικασία είναι άκρως εκπαιδευτική. Μία τρομερή διαδικασία ωρίμανσης ενός ατόμου. Το παίξιμο, το χτύπημα και ο πόνος είναι δάσκαλοι: Πέφτεις και σηκώνεσαι. Ο αθλητισμός είναι ένας εξαιρετικός δάσκαλος διαχείρισης συναισθημάτων, όπως και φορέας πολιτισμού.
08 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΣΤΗ ΓΥΡΑ
Γιάννης Καμπούρης
Λάκα του Μαντζιάρα, πλατεία του Μπούτα, Αγία Παρασκευή, Ευαγγελίστρια, λαϊκή αγορά. Πλατεία Λάππα, Ακαδημίας και Δικαστηρίων. Σκακιέρα, 1ο, 2ο, 14ο Δημοτικό και γενικά οι αυλές των σχολείων, των σπιτιών ή έστω οι δρόμοι κάτω από τα σπίτια μας ήταν μερικά μόνο από τα μέρη που μαζευόμασταν όταν ήμασταν παιδιά για να παίξουμε. Ήταν οι αλάνες μας, έστω κι αν κάποια μέρη δεν μπορούν να χαρακτηριστούν έτσι ακριβώς. Πέρασα την Παρασκευή του Πάσχα μία βόλτα από όλα αυτά τα μέρη για να δω αν έχουν κόσμο. Ήταν 5 το απόγευμα και ο καιρός ήταν καλός. Περίμενα λοιπόν να δω παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ ή ό,τι άλλο τους έκανε κέφι. Στα πιο πολλά μέρη δεν υπήρχε ούτε ένα παιδί. Το χειρότερο; Η εικόνα εγκατάλειψης. Όπου υπήρχε πράσινο, αυτό είχε να κουρευτεί μήνες. Η σκουριά στα παιχνίδια εμφανής, αρκετές μπασκέτες ήταν στραβωμένες ενώ αν τύχει κάποιο γήπεδο βόλεϊ να έχει δίχτυ, αυτό είναι ξεχειλωμένο. Έχει ξανατύχει πολλές φορές να περάσω με τα πόδια από κάποιο μέρος και να είναι άδειο. Μπορεί να μην είναι η εικόνα όλης της πόλης, μπορεί σε κάποια μέρη να βλέπεις ακόμα παιδιά να παίζουν, την Παρασκευή π.χ. είδα σε 1-2 μέρη παιδιά όχι μεγαλύτερα των 10 ετών συνήθως μαζί με τους παππούδες τους και μια παρέα που είχε βγάλει βόλτα τον σκύλο αλλά η “ερημιά” είναι πιστεύω ενδεικτικό μιας τάσης που υπάρχει τα τελευταία χρόνια. Αμέσως θυμήθηκα τα χρόνια που πήγαινα δημοτικό. Θυμάμαι ότι δεν έχανα ευκαιρία να
βγαίνω τα απογεύματα και να μαζεύομαι με τους φίλους μου στο προαύλιο του σχολείου που ήταν κοντά στο σπίτι μου. Θυμάμαι να πλησιάζω και να ακούω φωνές, τα χτυπήματα της μπάλας και να ανυπομονώ να φτάσω, κάθε μου βήμα και πιο γρήγορο! Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην βγαίνει έξω από το σπίτι, να μην παίζει “μπάλα” μέχρι να σκοτεινιάσει και να μην βλέπει ούτε το τέρμα. Να μην μαλώνει με τους φίλους του για το αν είναι γκολ ή όχι επειδή η μπάλα πέρασε πάνω από την πέτρα που χρησίμευε ως δοκάρι και τέλος να μην γυρνάει σπίτι με ματωμένα γόνατα και αγκώνες επειδή έπεφτε στο τσιμέντο πάνω στο παιχνίδι αδιαφορώντας πλήρως για τις συνέπειες. Οι καλύτερες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας έγιναν στο προαύλιο ενός σχολείου. Η ατελείωτη “μπάλα” που παίζαμε ανεξαρτήτως αθλήματος και καιρού, το κρυφτό, τα μήλα, το πείραγμα στα κορίτσια που έπαιζαν σχοινάκι, οι ψείρες και τα παρατσούκλια που βγάζαμε, οι επισκέψεις σε άλλα σχολεία για να δούμε ποιος είναι ο “καλύτερος”, ο ανταγωνισμός, οι παρέες, τα γέλια, τα κλάματα, οι πρώτες δυνατές φιλίες, ο “τρελός” που ζούσε δίπλα από τον χώρο που έπαιζες και δεν σε άφηνε να παίξεις και τον θυμάσαι τώρα με νοσταλγία, όλα αυτά. Αυτό που θυμάμαι πιο χαρακτηριστικά από όλα είναι ότι τότε μαζευόμασταν στο ίδιο προαύλιο άτομα διαφορετικής ηλικίας. Από τρίτη δημοτικού έως πρώτη λυκείου. Το καλύτερο; Σε αυτή τη μικρή κοινωνία που φτιάχναμε στο προαύλιο ανά-
μεσα σε όλα αυτά τα άτομα υπήρχε ένας σεβασμός, από τους μικρούς προς τους μεγαλύτερους και απο τους μεγάλους προς τους μικρότερους. Όλοι ήξεραν σε ποιο χώρο μπορούν να παίξουν και όλοι προσαρμοζόμασταν ώστε αυτές οι 4-5 ώρες να περάσουν αρμονικά για όλους μας. Καμία διάθεση “τραμπουκισμού” και μαγκιάς από κανέναν. Αυτή η διαρκής αλληλεπίδραση με άτομα διαφορετικών ηλικίων ήταν ένα απο τα καλύτερα μαθήματα ζωής που πήρε η δική μου γενιά, γιατί παρόμοιες καταστάσεις υπήρχαν σε όλα τα προαύλια και αλάνες της πόλης. Οι νέες γενιές, και εννοώ παιδιά που πάνε δημοτικό και γυμνάσιο, 9 έως15 χρονών, πού βρίσκονται αν όχι στα προαύλια και τις αλάνες; Πίσω από τον υπολογιστή και το Playstation; Έχει κάποιος μεγαλύτερη ευθύνη; Τα ίδια τα παιδιά είναι που προτιμούν να κλείνονται σπίτι μπροστά σε μια οθόνη ή μήπως πλέον οι γονείς τα στέλνουν από πολύ νωρίς σε φροντιστήρια που τους αφήνει ελάχιστο ελεύθερο χρόνο; Φοβούνται πλέον οι γονείς να αφήσουν το παιδί τους μόνο του ακόμα και κάτω από το σπίτι τους; Ή μήπως φοβούνται μη χτυπήσει; Το να πέσει και να χτυπήσει ένα παδί όσο οξύμωρο και αν ακούγεται μόνο καλό μπορεί να του κάνει. Αφήστε τα παιδιά να χτυπήσουν, δεν γίνεται να τα προστατεύσετε από κάθε κίνδυνο και (δεν είμαι ψυχολόγος αλλά φαντάζομαι) ίσως έτσι αναπτύξουν ένα ένστικτο αυτοσυντήρησης που με την παρουσία των γονιών σε κάθε τους βήμα να μην αναπτυχθεί ποτέ. Η λογική της “αλάνας” πέθανε χωρίς ποτέ να καταλάβω το γιατί. Η αλάνα είχε ζωή, είχε ένταση, ήταν αληθινή. Κάντε δώρο σε ένα παιδί μία μπάλα όχι ένα PSP, χρησιμοποιήστε την και μην την θάψετε στην αποθήκη, μάθετέ του να διασκέδαζει έξω από το σπίτι, κάντε το κοινωνικό καλώντας και άλλα παιδιά να παίξουν μαζί, αφήστε το να τρέξει, να πέσει, να χτυπήσει και εξηγήστε του ότι “όταν πέφτουμε, μαθαίνουμε να σηκώνομαστε” (ατάκα από το Batman αυτό). Υπάρχει τίποτα καλύτερο από ένα προαύλιο, μία αλάνα γεμάτη νέα παιδιά που παίζουν;
10 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΠΑΙΖΕΙ ΘΕΜΑ
Ανάμεσα σ’ όλες τις εκδηλώσεις της συλλογικής και της ατομικής ζωής δεσπόζουσα θέση έχουν οι αθλητικές δραστηριότητες, που συνθέτουν την έννοια της ψυχαγωγίας, η οποία αποτελεί διαχρονική ανάγκη του ανθρώπου. Έλενα Βαφειάδη
Υπαγορευμένοι απ’ αυτή την ανάγκη πολλοί δηλώνουν φανατικοί φίλοι του Παλέρμο, του γνωστότερου πάρκου στο νότιο τμήμα της πόλης μας, έκτασης 50 στρεμμάτων, που αποτελεί πόλο έλξης, για άθληση και διαχρονικό σημείο αναφοράς μαζικού αθλητισμού . Φίλοι που αγαπούν τον αθλητισμό και αντάξιο των προσδοκιών τους θα αποδεικνυόταν ένα “Παλέρμο” που να αποτελεί πραγματικό πνεύμονα ζωής και άθλησης. Ως υπαίθριος χώρος άθλησης σίγουρα δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες άθλησης όλων των πολιτών. Την επαφή του ανθρώπου με τη ζωογόνο δύναμη του αθλητισμού και της φύσης αντιμάχονται οι ελλείψεις σε χώρους, μέσα και εγκαταστάσεις! Χρειάζεται λοιπόν αναβάθμιση των αθλητικών υποδομών ώστε να καταστεί ένα ολοκληρωμένο αθλητικό κέντρο που θα παρέχει μια δυναμική πολυλειτουργική ενότητα προς όφελος των κατοίκων της πόλης. Η δημιουργία των κατάλληλων εγκαταστάσεων (ελαστικά δάπεδα υπαίθριων αθλητικών εγκαταστάσεων κατάλληλα για γήπεδα στίβου – μπάσκετ - τένις, περίφραξη των αθλητικών χώρων, συντήρηση γηπέδων) θα στηρίξει τον ομαδικό αθλητισμό, τη διοργάνωση αθλητικών, ψυχαγωγικών, επιστημονικών εκδηλώσεων , και θα αναπτύξει τον σχολικό αθλητισμό με την ενίσχυση των Αθλοπαιδιών. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι η ανάσα του καιρού μας είναι μια μεταλλική ανάσα και είναι ανάγκη να γίνει αυτό αντιληπτό προκειμένου να προβούμε σε διορθωτικές επεμβάσεις με γνώμονα το πράσινο. Η αγάπη για την άθληση είναι η κινητήριος δύναμη που μπορεί να ενεργοποιήσει το ενδιαφέρον των κρατικών και τοπικών φορέων.
Το πρώτο βήμα έγινε και ευτυχώς οι εξαγγελίες για το έργο περιβαλλοντικής αναβάθμισης δεν έμειναν στα χαρτιά. Η αναβάθμιση του Παλέρμο μέσω του έργου “Περιβαλλοντική αναβάθμιση κοινόχρηστου δημόσιου χώρου στη θέση Παλέρμο” ήδη ξεκίνησε και αναμένεται να ολοκληρωθεί σε ένα χρόνο. Σύμφωνα με την τεχνική έκθεση ο προϋπολογισμός του έργου ανέρχεται σε 550.000.000 ευρώ και περιλαμβάνει παρεμβάσεις (φύτευση καλλωπιστικών δένδρων – σπορά χλοοτάπητα – υπόγειο σύστημα άρδευσης – κατασκευή νέου διαδρόμου με ελαστοτάπητα – επιστέγαση χώρων κ.α) που θα αναμορφώσουν τον χώρο προσδίδοντας μια αναζωογονητική πνοή στον πυρήνα της πόλης μας! Σίγουρα τη ζωτικότερη σημασία για τον άνθρωπο έχει το φυσικό περιβάλλον αλλά ας μην παραγνωρίζουμε ότι και η εξασφάλιση των αναγκαίων αθλητικών υποδομών θα ενισχύσει τον τοπικό αθλητισμό , αφού ο αθλητισμός είναι βαθύτερη ανάγκη της ψυχής και του σώματος: είναι ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ 11
Οι δημοτικές εκλογές στην πόλη μας φάνηκε ότι θα αποτελέσουν κούρσα για έναν μόνο υποψήφιο. Στον δεύτερο όμως γύρο ο Φώτης Αλεξάκος έκανε την ολική επαναφορά, εκτοπίζοντας τον Κώστα Παπαλό από την πρώτη θέση των εκλογών και το δημαρχιακό αξίωμα. Ο νέος δήμαρχος της πόλης μας, μίλησε στο Πεζοδρόμιο λίγες μέρες μετά την εκλογή του.
Το αεροδρόμιο της Μυρίνης αποτελεί μόνιμο αντικείμενο συζήτησης των δημοτών. Θα επιχειρήσετε την περαιτέρω ανάπτυξή του; Ο αεροδιάδρομος προσγείωσης ελαφρών αεροσκαφών στη Μυρίνη είναι χρήσιμος για αυτό που είναι και βοηθάει τον αεροαθλητισμό. Φυσικά θα αξιοποιηθεί ως τέτοιος. Όμως δεν είναι αεροδρόμιο ούτε μπορεί να γίνει. Οι διαφωνίες εστιάστηκαν στο γεγονός ότι η απερχόμενη δημοτική αρχή το παρουσίαζε ως αεροδρόμιο. Οι προδιαγραφές του δεν καθιστούν δυνατή την περαιτέρω αναβάθμιση. Δεδομένης της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας στη χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη, μπορεί ο δήμος Καρδίτσας να απεγκλωβιστεί από τα χρέη του; Η κατάσταση είναι δύσκολη, το γνωρίζουμε. Μέσα σε αυτό το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον θα κάνουμε ότι μπορούμε για να μειωθούν οι λειτουργικές δαπάνες και γίνουν εξυπηρετήσιμα τα χρέη.
Πότε θα ολοκληρωθεί η μετεγκατάσταση των υπηρεσιών του δήμου στο νέο κτίριο; Ήταν αναγκαία αυτή η μετακόμιση και τι θα απογίνουν τα οικήματα που θα αφήσετε πίσω; Αν εννοείτε στο 1ο Λύκειο, θα επισπεύσουμε τη μελέτη διαμόρφωσης εσωτερικών χώρων του κτιρίου και τις υπόλοιπες προβλεπόμενες παρεμβάσεις ώστε να καταστεί δυνατή η μετεγκατάσταση υπηρεσιών που σήμερα στεγάζονται σε ενοικιαζόμενα κτίρια.
Θα συνεργαστείτε με την περιφέρεια με σκοπό την εκπόνηση αναπτυξιακών προγραμμάτων που θα εμποδίσουν την εσωτερική μετανάστευση των νέων; Αν ναι, υπάρχει κάτι στα άμεσα σχέδιά σας; Η συνεργασία με την Περιφέρεια είναι δεδομένη. Θα αξιοποιήσουμε κάθε ευκαιρία που προσφέρουν τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Το νέο ΕΣΠΑ είναι υπό διαμόρφωση και άμεσα θα ξεκινήσουμε συζητήσεις για να
προετοιμαστούμε κατάλληλα. Υπάρχει περίπτωση να δημιουργηθεί χώρος δημοσίων προβολών οικολογικού, πολιτικού και πολιτισμικού περιεχομένου; Αν ναι, πως θα σας φαινόταν η ιδέα της κεντρικής πλατείας; Η βελτίωση της νοοτροπίας όλων μας είναι βασική μας προτεραιότητα. Η προβολή μηνυμάτων που στοχεύουν στην προστασία του περιβάλλοντος, τον αμοιβαίο σεβασμό, την κοινωνική αλληλεγγύη, συμβάλλουν σε αυτή την κατεύθυνση. Η κεντρική πλατεία είναι κατάλληλος χώρος για το σκοπό αυτό. Να ελπίσουμε στη διοργάνωση μουσικών, και όχι μόνο, φεστιβάλ; Ως Νομαρχιακή αρχή αναβιώσαμε το φεστιβάλ λιμνών Πλαστήρα και Σμοκόβου. Σε συνεργασία με την Περιφέρεια και τους άλλους Δήμους στοχεύουμε στη διοργάνωση φεστιβάλ Πανελλήνιου ενδιαφέροντος με στόχο την προβολή του τόπου, την αύξηση της επισκεψιμότητας και την καλλιέργεια της ψυχής των δημοτών μας. Υπάρχει στα σχέδιά σας η παροχή δωρεάν Wi-Fi στους δημότες της πόλης; Η παροχή δωρεάν Wi-Fi στους δημότες της πόλης προβλέπεται από το Εθνικό σχέδιο της κυβέρνησης και ήδη έχουν προταθεί τα σημεία στα οποία θα υπάρχει δωρεάν πρόσβαση. Από την πλευρά μας θα παρακολουθούμε την εξέλιξη ώστε να καλυφθούν όλοι οι προβλεπόμενοι χώροι. Θεωρείτε το γκράφιτι τέχνη ή βανδαλισμό; Την θεωρούμε τέχνη και θα συνεργαστούμε με τα νέα παιδιά ώστε να υπάρξουν οι κατάλληλοι χώροι για την άσκηση αυτής της δραστηριότητας.
OPENING ? .06. 14
Πέρα από πολιτικές αντιπαλότητες, υπάρχουν κάποια έργα της θητείας του κ. Παπαλού τα οποία θεωρείτε σπουδαία; Η θητεία της απερχόμενης Δημοτικής αρχής συνέπεσε με την κρίση και δεν υπήρξαν παρεμβάσεις που να μπορεί να θυμάται κανείς.
Η Αναγέννηση Καρδίτσας βρίσκεται στη Β’ Εθνική. Καθαρή, χωρίς χρέη και με αξιόλογη πορεία στα ελληνικά γήπεδα. Οι ιθύνοντες της ομάδας προσάπτουν συχνά στο δήμο την κατηγορία της αδιαφορίας για τον μεγαλύτερο σύλλογο της πόλης μας. Ιδιαίτερα μάλιστα στο θέμα του γηπέδου. Τι θα κάνετε για να βοηθήσετε αυτή την προσπάθεια; Θεωρούμε πολύ σημαντική για την πόλη μας την παρουσία της και μάλιστα με πρωταγωνιστικό ρόλο στην Β΄ Εθνική. Από την πλευρά μας θα συνεργαστούμε με τη διοίκηση για να βοηθήσουμε στην επίτευξη των στόχων της και στην βελτίωση των υπαρχουσών υποδομών.
ΛΕΩΦ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 22 www.facebook.com/AerostatoCoctailBar
Θεωρείτε πως οι αυτοδιοικητικές εκλογές πρέπει να είναι απαγκιστρωμένες από τα κόμματα; Προφανώς. Όσο περισσότερο ανεξάρτητοι είναι οι συνδυασμοί τόσο απαλλαγμένη από δεσμεύσεις είναι η κρίση των πολιτών. Στη δική μας περίπτωση οι πολίτες έδειξαν και προτίμηση στην ανεξάρτητη αυτοδιοικητική μας πρόταση.
12 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΚΑΡΔΙΤΣΑ ΠΑΝΤΟΥ
Χριστίνα Παπαθανασίου Δημήτρης Ντανόπουλος Τα λόγια της άλλοτε μέσα από το σώμα μιας «άλλης ζωής», άλλοτε κινήσεις χορευτικές κι επί σκηνής επιλογές θεατρικού συγγραφέα. Η Κωνσταντίνα Νταντάμη μας μίλησε για τα ροζ σύννεφα των ονείρων της. Την πετριά την έφαγε στα 13 της. Ένα απόγευμα, σε ένα υπέροχο σπίτι στο Βόλο, με θέα τη θάλασσα [αχ, αυτή η θάλασσα!] ήταν αρκετό. Εκεί κι η κόρη μιας φίλης της μαμάς. Επάγγελμα; Ηθοποιός! Η μικρή μαγεύτηκε. Και να κάτι περίεργες ταινίες που φούσκωναν το μυαλό της. Η μέση καρδιτσιώτικη οικογένεια απορεί με όλα αυτά. Φοβάται ό,τι δεν γνωρίζει και το απορρίπτει: Πρώτα οι σπουδές και μετά ή παράλληλα η διασκέδαση. Η Κωνσταντίνα πέρασε από την Πάτρα των φοιτητών. Ρίο, δραματοθεραπεία, θεατρική ομάδα και θεατρικό εργαστήρι. Δε δένεται εύκολα με τόπους. Έφυγε συνειδητά. Στα 27 της ζει στην Αθήνα και της αρέσει. Σταθμός: Δραματική σχολή Πράξη 7. Επιτέλους κατάλαβε τι είναι ο Σολωμός κι έμεινε. Ηθοποιός. Όλα εφήμερα. Μαθήματα ορθοφωνίας. Πώς να πεις το «ι» και το «ε» την ώρα που καίγονται τα Εξάρχεια. Αλλά με δάσκαλο τον πολύπτυχο Γιάννη Μπέζο και τον κινηματογραφιστή Δημήτρη Κουτσιαμπασάκο τι να φοβηθείς; Εκτέθηκε από τις εισαγωγικές εξετάσεις της ακόμη. Φέτος, συμμετείχε στην παράσταση του Εθνικού Θε-
άτρου «Ο Φιλάργυρος» του Μολιέρου και εμφανίζεται στο ντοκιμαντέρ Becoming An Actor, Ηθοποιοί: Ημερολόγια Σπουδής, που κέρδισε το βραβείο κοινού στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και τα πάει μια χαρά όπου κι αν προβάλλεται. Ίσως την ακούσατε στο σίριαλ Το Σπίτι της Έμμας (mega, 2013-14). Έδωσε φωνή σε μία σκυλίτσα. Ρόλος ίντριγκα. Φαντασία και σπικάζ μετά τα γυρίσματα, πριν το μοντάζ. Ποτέ δε συνάντησε τη Δανδουλάκη ή τον Ορφανό επί studio floor. Την κρυμμένη φωνή των ζώων την είχε κατακτήσει από τα παιδικά της χρόνια. Σκυλιά, πρόβατα, αγελάδες και σκύλοι δεν ήταν μόνο ζωγραφισμένες εικόνες σε παιδικά βιβλία. Οι σκέψεις της είναι πολιτικές δηλώσεις. Μας καλεί να δράσουμε μες στην πραγματικότητα, να θέσουμε νέους στόχους και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, με οποιοδήποτε κόστος: «Οι εποχές χρειάζονται ρίσκο». «Όμορφη η Καρδίτσα, σε ηρεμεί, αλλά δύσκολα αλλάζει». «Τα παιδιά του Λυκείου να μη φοβούνται. Να σκοτώσουν την ‘οικογένεια’ μέσα τους». «Μας μεγάλωσαν ματαιόδοξα». «Ζούμε κομπλεξικά». «Το κοινωνικό στερεότυπο δε μας βοήθησε. Ας το αλλάξουμε, λοιπόν!» Ίσως τη συναντήσατε κάποιο βράδυ στο “blues”. Σγουρό μαλλί, ζωηρό. Αναμείνατε νέα της.
Μπαίνοντας στο καπελάδικο της οδού Αζά, και μοναδικό πλέον παραδοσιακό καπελάδικο της πόλης μας, ένιωσα σαν να βρίσκομαι σε μιαν άλλη εποχή. Στο μαγαζάκι του κυρίου Αθανάσιου Παππά στην οδό Αζά υπάρχουν άπειρα καπέλα, ψάθινα και μη, κάθε είδους και γούστου, μια παλιά μηχανή και ένα μικρό γραφειάκι. Ο ίδιος θα μπορούσε να είναι κάλλιστα πρωταγωνιστής παλιάς ελληνικής ταινίας. Η καλοσύνη, η ευγένεια που τον χαρακτηρίζει και η άρνησή του προς κάθε είδους μοντερνισμό, δεν συναντώνται εύκολα στις μέρες μας. Ωστόσο, ο ίδιος καθώς και ο γιος του, που συνεχίζει την παράδοση είναι πρωταγωνιστές της Καρδίτσας του σήμερα και αξίζει να τους γνωρίσουμε καλύτερα. Ο κύριος Θανάσης, στην ηλικία των 68 χρόνων, και έχοντας πλέον συνταξιοδοτηθεί, αρνείται να εγκαταλείψει την τέχνη που αγαπά και βρίσκεται εκεί καθημερινά.Βοηθάει και μεταδίδει τις πολύτιμες γνώσεις του στον γιο του, Κωνσταντίνο. Η ιδιοκτησία του καπελάδικου έχει περάσει πλέον στην τέταρτη γενιά, δηλαδή στα χέρια του Κωνσταντίνου Παππά, που στα 38 του χρόνια και έπειτα από σπουδές στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, κατέληξε τα τελευταία οκτώ χρόνια να συνεχίζει την παράδοση των προγόνων του. Στην πολύ ειλικρινή συζήτηση που είχαμε με τον κύριο Θανάση, μας εκμυστηρεύστηκε πως οι μεγάλες επωνυμίες και τα μοντέρνα καταστήματα, τους προκάλεσαν, με τα χρόνια , μεγάλη ζημιά, κάτι στο οποίο ήρθε να
προστεθεί η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων. Μας τόνισε επίσης πως αν τα παιδιά του έβρισκαν δουλειά στο αντικείμενό τους, θα έκλεινε το καπελάδικο. Προσθέτει, επίσης, πως δεν υπάρχει καμιά επιδότηση από το κράτος, και πως τα διάφορα προγράμματα που βγαίνουν κατά καιρούς, απαιτούν συνεχείς ανανεώσεις, που δεν είναι εύκολο να πραγματοποιηθούν. Μέσα στις δυσκολίες, όμως, υπάρχουν άνθρωποι που τον εμπιστεύονται και τον στηρίζουν χρόνια, ενώ την ίδια εμπιστοσύνη του επιδεικνύει και το στρατόπεδο του Ρούσσου που του αναθέτει τη δημιουργία των πηληκίων της Στρατονομίας. Όλα αυτά τα χρόνια, λοιπόν, χωρίς καμιά εξωτερική βοήθεια, ο κύριος Θανάσης προσπάθεί να επιβιώσει στα δεδομένα της νέας αγοράς, με μόνα όπλα το κύρος και την τιμιότητα που τον χαρακτηρίζουν. Φεύγοντας από το μαγαζάκι με τα καπέλα της οδού Αζά, σκέφτηκα πως υπάρχουν ακόμη έντιμοι άνθρωποι σ’ αυτήν την πόλη που πασχίζουν να διατηρήσουν κάτι παραδοσιακό, σε μια πόλη που προσπαθεί συνεχώς, και μάλλον ανεπιτυχώς, να εκμοντερνιστεί. Αν δεν φροντίσει η κοινωνία της Καρδίτσας να διατηρηθούν τα ελάχιστα παραδοσιακά επαγγέλματα που έχουν απομέινει και οι κάτοικοι της να επιβιώσουν οι συνάνθρωποί τους, τότε ποιος;
14 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Θεωρείτε ότι η κρίση έχει επηρεάσει την τέχνη και τους καλλιτέχνες αρνητικά ή είναι αφορμή καλλιτεχνικής δημιουργίας; Θοδωρής: Από τα blues του Αμερικανικού Νότου μέχρι την έξαρση του Punk κινήματος στο Ηνωμένο Βασίλειο (Αντίδραση στην καταπίεση) πάντα οι δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης έχουν ως αποτέλεσμα το δημιουργικό οργασμό. Ο Joan Miro τα σημαντικότερά του έργα τα δημιούργησε σε συνθήκες πείνας. Θάνος: Η κρίση έχει επηρεάσει την τέχνη. Αν η επίδραση είναι θετική ή αρνητική, εξαρτάται από τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Για εμένα κάθε δυσκολία είναι αφορμή για νέες καλλιτεχνικές διαδρομές. Μια δύσκολη συγκυρία μπορεί να είναι μια ευκαιρία για δημιουργία και έμπνευση. Αν δεν ήσασταν καλλιτέχνες, τι θα ήσασταν; Θοδωρής: Ying&Yang “ Δημιουργία & Καταστροφή”: Μάλλον κάτι θα κατέστρεφα. Θάνος: Κατά πάσα πιθανότητα ένας καταπιεσμένος άνθρωπος. Yπάρχει περίπτωση να σας δούμε να ασχολείστε με κάποια άλλη μορφή τέχνης; Θοδωρής: Ασχολούμαι ήδη με άλλες μορφές τέχνης. Ούτως ή άλλως οι τέχνες συνδέονται μεταξύ τους. Η καλλιτεχνική δημιουργία είναι ενιαία. Θάνος: Η τέχνη έχει πολλές και ενδιαφέρουσες πλευρές που δεν έχω ανακαλύψει ακόμα, αλλα και συνεχή εξέλιξη. Φυσικά και θα μπορούσα να ασχοληθώ με οτιδήποτε θα μπορούσε να με εκφράσει.
Ο Θοδωρής Ταρλαντέζος εργάζεται και θα εργάζεται ως γραφίστας, εικονογράφος, κομίστας και ό,τι άλλο θα μπορούσε να τον κάνει να αισθανθεί και να νιώσει ότι αυτός ο κόσμος έχει σκοπό και δεν είναι μάταιος. Είναι συλλέκτης και δημιουργός κόμιξ, συνδηµιουργός και κάτοχος του διαδικτυακού τόπου www.comicorange.gr. Συνιδρυτής των εκδόσεων “Φιλόγραφο” και κάτοχος του “Red Sparrows”. Ο αδελφός του, Θάνος, είναι graphic designer, comic artist και τεχνικός πληροφορικής. Συνεργάζεται χρόνια με το χώρο της διαφήμισης και είναι συνδημιουργός του Comicorange.
Μία αφίσα από εσάς με θέμα την Καρδίτσα: Πως την φαντάζεστε; Θοδωρής: Εικονογράφηση του 4ου Δημοτικού Σχολείου στην οδό Τρικάλων, όπου και πέρασα τα πρώτα μου μαθητικά χρόνια. Ο τίτλος, “HOME!” και η γραμματοσειρά Helvetica. Θάνος: Γεμάτη χρώματα- έντονα, ζεστά, ζωηρά, σκούρα, μουντά, χαρούμενα - ένα για κάθε συναίσθημα που είχα, έχω και θα έχω για αυτή την πόλη. Τι είναι αυτό που θέλετε να υπηρετήσετε μέσω της τέχνης σας; Θοδωρής: Τη σωτηρία της ψυχής μου. Θάνος: Την ανάγκη όλων για έκφραση. Τι σας εξοργίζει αισθητικά στη Καρδίτσα; Αν μπορούσατε να το αλλάξετε μέσα από τη τέχνη σας, ποιον τρόπο θα επιλέγατε; Θοδωρής: Τα πάντα! Θα έκανα ένα ολικό redesign της πόλης- κάτι σαν, “Rethink Καρδίτσα”. Αν δεν μπορούσα να το κάνω αυτό, θα άλλαζα το κτίριο της Αγοράς και την Κε-
ντρική πλατεία. Θα γκρέμιζα την Αγορά και θα τη γύριζα 30 χρόνια πίσω. Στην πλατεία θα έδινα ένα πιο Design-άτο, αλλά, παραδοσιακό στυλ που πιστεύω ότι της ταιριάζει καλύτερα. Θάνος: Τα κτίρια τα οποία παρότι αρχιτεκτονικά παρουσιάζουν ενδιαφέρον και έχουν μεγάλη αισθητική αξία, παραμένουν άχρωμα, εγκαταλελειμμένα και ανεκμετάλλευτα, άπροσιτα στους πολίτες της πόλης. Θα έβαζα έστω και λίγο χρώμα για να καλύψω τα σημάδια που άφησε ο χρόνος, τα οποία και δε φροντίσαμε να διορθώσουμε. Πως βλέπετε την τάση των τελευταίων χρόνων για μετανάστευση των νέων, και ειδικά των καλλιτεχνών; Θοδωρής: Κυνηγούν τα όνειρά τους και εφόσον δεν μπορούν να τα πραγματοποιήσουν εδώ έχουν κάθε δικαίωμα να το υλοποιήσουν οπουδήποτε τους δοθεί η ευκαιρία. Θάνος: Δεν με ενοχλεί τόσο η μετανάστευση προς μια ξένη χώρα με σκοπό να εκφραστεί ένας καλλιτέχνης μέσω της τέχνης του. Θεωρώ χειρότερη επιλογή την “μετανάστευση” προς έναν επαγγελματικό κλάδο που δεν μας εκφράζει. Από την άλλη, βέβαια, είναι στενάχωρο να ξεριζώνεται κάποιος, αλλά σ’ αυτό το μπουρδέλο (sic) που ζούμε δεν γίνεται να πετύχεις διαφορετικά. Ποτέ δεν γινότανε αυτό στην Ελλάδα η οποία τρώει τα παιδιά της. Ελπίζω να αλλάξει κάποτε, να μην παραμείνει ουτοπία λόγω του ότι έτσι χάνεται κάθε ανάπτυξη οικονομική είτε πνευματική. Ποια ήταν η τελευταία φορά που επισκεφτήκατε τη Καρδίτσα και γιατί; Θοδωρής: Παλαιότερα την επισκεπτόμουν πιο συχνά, τώρα όχι. Αφορμή στάθηκε το πρώτο Influence Festival που πραγματοποιήθηκε εδώ από μία ομάδα εξαιρετικών ανθρώπων, και ήτανε μια ευχάριστη νότα στην μονοτονία που “δέρνει” την πόλη. Γεγονός που πρέπει να συνεχιστεί και να καθιερωθεί διότι το έχει ανάγκη αυτή η Καρδίτσα και οι κάτοικοί της και θα πρέπει να το στηρίζουν. Δίνεται και ώθηση στους νέους της πόλης να δημιουργήσουν, να νιώσουν μάλλον, τι σημαίνει δημιουργία και τους δίνεται η ευκαιρία να το κάνουν μέσω του festival. Θάνος: Τελευταία φορά επισκέφθηκα την Καρδίτσα με μια πολύ καλή αφορμή: το Influence Festival. Εύχομαι να υπάρξουν και στο μέλλον αντίστοιχες καλλιτεχνικές και δημιουργικές αφορμές. Τα Παιδιά Ζωγραφίζουν Στον Τοίχο; Θοδωρής: Η ομορφότερη και αγνότερη μορφή έκφρασης στο Σύμπαν. Θάνος: Θα έπρεπε.
Δουλειά VS Έκφραση Θοδωρής: Ένας γέροντας κάποτε είπε ότι αν η δουλειά ήταν κάτι καλό, δε θα μας πληρώνανε για να την κάνουμε. Φυσικά και προτιμώ την έκφραση, αλλά το ένα συμπληρώνει το άλλο. Ίσως και όχι όμως! Θάνος: Ιδανική έκφραση μέσω της δουλειάς. Επαρχία Vs Aστικό κέντρο Θοδωρής: Αστικό κέντρο, χιλιάδες επιρροές, χρώματα, γεύσεις και μυρωδιές. Έχουν πεθάνει οι φόρμες, οι επιρροές σε βάλλουν από παντού, ίσως αναιρώντας όλα τα παραπάνω… Θάνος: Προς το παρόν αστικό κέντρο.
Graphic Design vs Εικονογράφηση Θοδωρής: Και τα δύο. Η εξειδίκευση στην Ελλάδα είναι κάτι πρωτόγνωρο και προς το παρόν μη εφαρμόσιμο. Θάνος: Συνδυάζονται απολύτως αρμονικά.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΤΡΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕ...
Για επικοινωνία με τον Θοδωρή, προτιμήστε τα σήματα Μorse ή, για μεγαλύτερη αμεσότητα, το Facebook. Τον Θάνο θα τον βρείτε στο προσωπικό του mail thanostarlantezos@gmail.com, αλλά και μέσω της φόρμας επικοινωνίας της ιστοσελίδας του Comicorange.gr
Μονοποικιλιακοί καφέδες 100% arabica από τις καλύτερες ποικιλίες του κόσμου
www.coffeerepublic.gr
16 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ
Η συνήθεια που έγινε λατρεία Λίγα χρόνια πριν φαινόταν αδιανόητο ή τουλάχιστον ασυνήθιστο να περπατάς στο δρόμο και να πίνεις καφέ. Οι καιροί όμως αλλάξανε και πλέον η βόλτα για τα ψώνια σου, η διαδρομή για τις καθημερινές υποχρεώσεις ή και το διάλειμμα ανάμεσα στα φροντιστήρια για τους νεότερους, συνοδεύεται πάντα από ένα ρόφημα “στο χέρι”. Κάπου εδώ εμφανίζεται και στην πόλη μας το πρώτο Amano στη γωνία των οδών Καποδιστρίου και Αζά τον Απρίλιο του 2011 σε ύφος Take Away. Ο Νίκος και ο Παναγιώτης Καρακώστας, γνώστες του καλού καφέ με πείρα και μεράκι, δημιουργούν έναν χώρο όπου η οργάνωση είναι απόλυτα εμφανής. Από την στιγμή που παραγγέλνεις τηλεφωνικά τον καφέ σου μέχρι και τη στιγμή που φτάνει στα χέρια σου όπως ακριβώς τον έχεις ζητήσει, η ευγένεια και η ποιότητα είναι αδιαπραγμάτευτη. Η ιδέα τους να δημιουργήσουν μία υπηρεσία απόλαυσης υψηλής ποιότητας καφέ, δίχως να κλέβει χρόνο από το καθημερινό μας πρόγραμμα είχε ήδη πετύχει.
Παρ΄όλα αυτά τα δύο αδέρφια αποδείχθηκε ότι είναι φύσει ανήσυχα και τον Σεπτέμβριο του 2013 ανοίγουν τις πόρτες του δεύτερου Amano στην οδό Υψηλάντου, σηκώνοντας τον πήχη ακόμα πιο ψηλά. Το παλιό φαρμακείο Παπαιωάννου “ξεσκονίζεται”, αναπαλαιώνεται και στη θέση του έρχεται ένα στολίδι αισθητικής για την πόλη μας με σεβασμό στην αρχιτεκτονική του κτιρίου. Η φαντασία τους αποδεικνύεται εργαστήρι παραγωγής δημιουργικών ιδεών. Ο στόχος πλέον, να δημιουργηθεί ένας χώρος για να μπορεί ο καθένας να κάνει διάλειμμα από τις απαιτήσεις μίας πολυάσχολης ημέρας, με πρωταγωνιστή πάντα την απόλαυση. Ο σεβασμός προς τον καταναλωτή κυριαρχεί μέσα στο χώρο με τη πρώτη ματιά. Φρέσκα γλυκά και φρούτα εκτίθενται μπροστά σου, ενώ η ευγένεια του προσωπικού αποτελεί χαρακτηριστικό του μαγαζιού. Το κοινό της Καρδίτσας για μία ακόμη φορά αγκαλιάζει το νέο αυτό industrial χώρο με την ζεστή και ατμοσφαιρική διακό-
σμηση. Από την άλλη οι ιδιοκτήτες προσπαθώντας να μένουν πάντα στο επίκεντρο των εξελίξεων σχετικά με τον καφέ και με τη θέση που κατέχει το συγεκριμένο προιόν στη συνεχώς μεταλλασσόμενη αγορά δεν κάνουν καμία έκπτωση. Η εκπαίδευση του προσωπικού δημιουργεί μία ομάδα ανθρώπων που εργάζονται με ταλέντο, πάθος και στόχο την παροχή των καλύτερων υπηρεσιών στον πελάτη. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι για την διανομή των προϊόντων delivery χρησιμοποιείται ποδήλατο, μιας και ο Νίκος και ο Παναγιώτης είναι άτομα με οικολογικές ευαισθησίες, πράγμα για το οποίο είναι άξιοι συγχαρητηρίων. Μέσα λοιπόν σε μία πόλη που οι ρυθμοί της καθημερινότητας γίνονται ολοένα και πιο έντονοι, το Amano αποτελεί την ιδανικότερη λύση για τον καφέ σου. Το αν το επισκεφθείς ή απολαύσεις τα προϊόντα του στον χώρο σου, είναι καθαρά δική σου επιλογή. Αυτό που μπορούμε να σου εγγυηθούμε, είναι το ότι δε θα το μετανιώσεις!
ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ 17
1: “Θέλουμε να μας επιλέγουν για την ποιότητα, την τεχνογνωσία και την καινοτόμο παραγωγή μας” (Ζωή - εκπαιδεύτρια)
3.
2: “Ποιός είπε ότι το τέλειο δεν μπορεί να γίνει τελειότερο; Εμείς στο a mano espresso bar το πιστεύουμε. Και το αποδεικνύουμε!” (Ματίνα - εκπαιδεύτρια) 3: “Το a mano προσφέρει ένα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον με μοναδικό σκοπό η κάθε επίσκεψη στο καταστημα να είναι για όλους μια ξεχωριστή εμπειρία” (Σάκης - υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων)
1. 2.
18 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Manchester των Happy Mondays, Stone Roses, Inspiral Carpets και των 808 State. Το κοινό στην Ελλάδα ανταποκρίνεται στην δουλειά σου; Μετά τους “Ινφο”, εδώ και 2 χρόνια πλέον ανταποκρίνονται και στην δουλειά μου σαν Echonomist.
Χρήστος Ζάχος Ο Θεσσαλονικιός Εchonomist, κατά κόσμον Πέτρος Μαγκανάρης, είναι ένα από τα πιο σημαντικά ονόματα της ηλεκτρονικής και dance σκηνής της χώρας. Έχει εμφανιστεί σε δεκάδες clubs της Ευρώπης, χτίζοντας ολοένα και περισσότερο τη φήμη του. Ας αφήσουμε όμως τον ίδιο να μιλήσει. Ποιος είναι ο Echonomist; Ένας ανθρωπος που εκφράζεται μέσα από την μουσική και ζει στην Ελλάδα. Ποιο ειναι το μυστικό της ανοδικής σου πορείας στον χώρο της μουσικής; Δεν υπάρχει κάποιο μυστικό. Πιστευω πως όταν κάνεις αυτό που αγαπάς τότε κάποια στιγμή θα ανταμοιφθείς για την υπομονή και την πίστη που έδειξες. Ποιες είναι οι μουσικές σου επιρροές; Είμαι παιδί των 90’s. Από την electronica του Aphex Twin και των FSOL μέχρι την rave
Είναι εύκολο να ζήσει ένας μουσικός σαν και σενα στην Ελλάδα; Εύκολο δεν είναι σίγουρα.. Η “σκηνή” είναι μικρή και οι χώροι ελάχιστοι! Ποιους σύγχρονους μουσικούς ξεχωρίζεις; Κάποιοι από τους οποίους ζηλέυω τις παραγωγές και την ευρηματικότητα τους ειναι οι Kink, Dave Aju, Kerri Chandler, Legowelt, Mr.G, Soulphiction και πολλοί άλλοι! Ετοιμάζεις κάποιο καινούργιο project αυτο τον καιρό; Υπάρχουν κάποιες συνεργασίες που αξίζει να αναφερθώ όπως αυτή με Stee Downes, Marco Resmann και Lazarus man. Εν αναμονή για την κυκλοφορία των καινουριων EP’s στο τέλος του 2014 / αρχές 2015. Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου για το μέλλον; Να προσπαθήσω να φέρω σε μια ισορροπία την προσωπική μου ζωή και τις ανάγκες μου ως άνθρωπος που θέλει να σκέπτεται ορθά και να ζει αληθινά σε σχέση με την ανάγκες και τις συνθήκες του επαγγέλματός μου.
ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ 19 2014 FIFA WORLD CUP BRAZIL (PS3, XBOX360 - EA SPORTS)
Η στιγμή που ανέμενες εσύ και η παρέα σου ήρθε. Το παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της Βραζιλίας είναι εδώ, μαζί του και οι πραγματικές χαρές του αθλήματος: ατελείωτο junk-food, κατανάλωση τόνων αλκοόλ και καφέ και συζητήσεις υψηλής προπονητικής κατα την διάρκεια παρακολούθησης των αγώνων. Η δράση δεν περιορίζεται όμως εδώ: η ΕΑ πιστή στο ραντέβου της με τις μεγάλες διοργανώσεις έφερε στην κυκλοφορία το 2014 FIFA World Cup Brazil, την συνέχεια του επιτυχημένου FIFA14. Ο Messi, o Ronaldo και οι λοιποί αστέρες του Μουντιάλ είναι εδώ για να σε εντυπωσιάσουν και να πραγματώσεις μαζί τους τα πιο ακραία ποδοσφαιρικά σου όνειρα. Μαζί τους 203 Εθνικές ομάδες απ’ όλα τα μέρη της γης (συμπεριλαμβανομένης και της δικιάς μας Εθνικής), θα σου
δώσουν την ελευθερίας της επιλογής για τη σύνθεση φανταστικών ομίλων. Στα του gameplay δύσκολα προστίθεται κάτι άλλο. Ένας κάτοχος παλιότερου τίτλου της ίδιας σειράς θα νιώσει άμεσα σαν στο σπίτι του. Ειδικής μνείας αξίζει η προσπάθεια που κάνει η ΕΑ να ικανοποιήσει και του πιο απαιτητικούς gamers προσπαθώντας να βελτιώσει το χρόνιο πρόβλημα με την φυσική του παιχνιδιού και ειδικότερα το κόμματι της δύναμης: της πάσας, του σουτ, του πλαγίου, της κεφαλιάς κλπ. Σ’ αυτήν την καλοκαιρινή κυκλοφορία λοιπόν θα σας δωθεί λίγο– πολύ η αίσθηση ότι θα χρειαστεί να πιέσετε λίγο παραπάνω την μπάρα της δύναμης για οποιαδήποτε απ’της παραπάνω ενέργειες. Επίσης το γκόλ απ’ το κόρνερ δεν φαντάζει τόσο εύκολο όσο πριν, καθώς οι αμυντικοί στην προσπάθειά τους να διώξουν πλέον
σκαρφαλώνουν στους ώμους συμπαιχτών και αντιπάλων! Γενικότερα μιλάμε για έναν τίτλο που βγήκε αποκλειστικά για να γεμίσει το κενό μέχρι τις αρχές φθινοπώρου και το FIFA15 και να ψυχαγωγήσει του απανταχού ποδοσφαιρόφιλους ανεξαρτήτου ηλικίας την περίοδο του καλοκαιριού. Θα το καταφέρει με ευκολία για όλους τους παραπάνω λόγους καθώς η ΕΑ είναι μια εταιρεία που κατάφερε χρόνια τώρα να βρει την συνταγή της επιτυχίας και πάντα δίνει έμφαση στην λεπτομέρεια. Τα μόνα αρνητικά που κρατάμε ήταν το πόσο κακό ήταν για άλλη μια φορά το κοινό στο στάδιο που σου θυμίζει παιχνίδια των 90’s, καθώς και ότι οι κάτοχοι των PS4, ΧΒΟΧΟΝΕ και PC θα μείνουν με τη χαρά μιας ο τίτλος κυκλοφόρησε μόνο για PS3 και ΧΒΟΧ360.
22 Jump Street Στο ξεκίνημα του καλοκαιριού τι καλύτερο από μια κωμωδία; Ο Τζόνα Χίλ και ο Τσάνινγκ Τέιτουμ αφού τα πήγαν καλά στο 21 Jump Street επιστρέφουν για να ενσαρκώσουν ξανά τους ρόλους των Σμιτ και Τζένκο που θα χρειαστεί να γραφτούν στο κολέγιο αυτή τη φορά και ως μυστικοί αστυνομικοί να προσπαθήσουν να εξιχνιάσουν μια υπόθεση ναρκωτικών. Η ομάδα των 2 σκηνοθετών, Φιλ Λορντ και Κρίστοφερ Μίλερ, και των 4 σεναριογράφων, Μίκαελ Μπακάλ, Τζόνα Χιλ, Ρόντνεϊ Ρόθμαν, Όρεν Ουζιέλ έχει μείνει η ίδια από την πρώτη ταινία άρα αναμένουμε να είναι το ίδιο επιτυχημένη. Η ιστορία δεν έχει τόση σημασία αφού λειτουργεί καθαρά ως πάτημα για να μπουν οι δύο, μερικές φορές γκαφατζήδες, αστυνομικοί σε ένα σκηνικό που υπόσχεται μόνο παρεξηγήσεις, πάρτυ και ατυχήματα που θα προκαλέσουν πόνο, οδυνηρό γι΄αυτούς και ευχάριστο από τα γέλια σε μας.
Thievery Corporation - Saudade
Parov Stelar – Clap Your Hands
Dub FX – Everythinks A Ripple
Οι Thievery Corporation, επιστρέφουν με νέο άλμπουμ, το “Saudade”, τον πρώτο τους δίσκο αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στο γεννημένο στην Βραζιλία είδος bossa nova. To “Sausade” δανείζεται τον τίτλο του από μια πορτογαλική λέξη που περιγράφει την λαχτάρα ή την μελαγχολία για κάτι ή κάποιον που έχει χαθεί. Τους απαλούς και αισθησιακούς ήχους αυτής της δουλειάς συνοδεύουν τα πανέμορφα, μελωδικά φωνητικά από τις Loulou Ghelichkhani, Karina Zeviani, Elin Melgarejo, Natalia Clavier και Shana Halligan. Στην δημιουργία του άλμπουμ βοήθησαν επίσης ο ντράμερ των U.N.K.L.E. Michael Lowery, o Αργεντίνος τραγουδιστής - συνθέτης Federico Aubele και ο Βραζιλιάνος μάστερ των κρουστών Roberto Santos. Για όσους δεν τους έχουν απολαύσει, οι Thievery Corporation επιστρέφουν στην Ελλάδα για δύο συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις 17 και 18 Ιουνίου αντίστοιχα.
Ο γνωστός και αγαπημένος στο ελληνικό κοινό Parov Stelar κυκλοφόρησε το νέο του EP, Clap your hands. Πλαισιώνεται από τρία κομμάτια: The Sun, The Duke και The Speed Demon μαζί με ένα remix του πρώτου. O Αυστριακός, κατά κόσμον Marcus Füreder, δείχνει να μην αποκλίνει από τους electro-swing και nu jazz ρυθμούς που μας έχει συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια της καριέρας του, και καλά κάνει, παραμένοντας ο βασιλιάς του είδους. Ως παραγωγός μας προσφέρει για ακόμα μια φορά εγγυημένο αποτέλεσμα και σ ‘ αυτό το ΕP. Δε θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε πως ο “δικός μας” Aλέξανδρος Τσάβαλος, ραδιοφωνικός παραγωγός και DJ, είχε την τιμή να βρεθεί στο πλάι του Parov πίσω από τα decks τo 2010 και 2011, αναγνωρίζοντας από απόσταση αναπνοής το μεγάλο ταλέντο του Αυστριακού και ως DJ.
Dub FX ή Benjamin Stanford για τους μυημένους. Όπως οι περισσότεροι, έτσι κι αυτός ξεκίνησε με μία μπάντα φίλων στη Μελβούρνη. Δεν άργησε βέβαια να βρεθεί στην Ευρώπη για solo πλέον καριέρα και να συνεπάρει τεράστιο αριθμό ατόμων με τις μουσικές του. Hip hop, drum n’ bass, dubstep αποτελούν το μουσικό του ηχόχρωμα. Το “Everythinks A Ripple” ήταν η πρώτη του δισκογραφική δουλειά. Aξίζει να τονιστεί ότι χρησιμοποιεί μόνο τη φωνή του (live looping) σε συνδυασμό με τα effect pedals. Aυτό που τον κάνει ακόμα πιο ξεχωριστό είναι το ότι καθιερώθηκε μόνος του, με μόνο μέσο προώθησης της μουσικής του το Youtube. Και δεν σταμάτησε εκεί, αλλά ίδρυσε και τη δική του δισκογραφική εταιρεία. Το “Everythinks A Ripple” είναι ένας δίσκος που προτείνεται σε κάθε ανοιχτόμυαλο φίλο της μουσικής.
‘’Αγάπη,θάνατος,ποδόσφαιρο...» «ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΧΝΙΔΙ» ΤΖΕΙΣΟΝ ΚΟΟΥΛΙ (Jason Cowley-The last game) 26 Μα’ί’ου 1989. Στάδιο Άνφιλντ,Λίβερπουλ. Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας που έγραψε ιστορία.. Λίβερπουλ-Άρσεναλ σε έναν τελικό με απρόσμενη τροπή και απροσδόκητο τελος.Η δεύτερη χρειαζόταν νίκη με δύο γκολ διαφορά για να κατακτήσει το πρωτάθλημα που φαινόταν, όπως όλα έδειχναν, ότι ανήκει στην αντίπαλό της - και το κατέκτησε. Εκείνη την ημέρα παίχτηκε ένα από τα πιο συναρπαστικά παιχνίδια στην παγκόσμια ιστορία του ποδοσφαίρου, το οποίο σφράγισε το τέλος μιας εξαιρετικά δραματικής και πολιτικά φορτισμένης περιόδου του αγγλικού πρωταθλήματος. Μιάς περιόδου κατά την οποία τα ετοιμόρροπα γήπεδα πλημμύριζαν χούλιγκανς τυφλωμένους από φανατισμό, μίσος και ρατσισμό. Trivia- Ο τελικός Λίβερπουλ-Άρσεναλ υπήρξε ένα αξέχαστο παιχνίδι που έγινε το σύμβολο του τέλους μιάς εποχής στην ποδοσφαιρική ιστορία ενός έθνους. Έγινε η αφορμή για την εξάλειψη της βίας και της αγριότητας στα γήπεδα, δίνοντας εποχής στην ποδοσφαιρική ιστορία ενός έθνους. Έγινε η αφορμή για την εξάλειψη της βίας και της αγριότητας στα στο πιo δημοφιλές άθλημα του πλανήτη τη σημερινή,σαφώς πιο πολιτισμένη, εικόνα του.
20 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ ΜΟΔΑ
tio), ma I ( P
1
n hio Fas : y bod
) atio hn s o m I J ( con is σί gar nar λασ u α s o θ e el να oud ’aim sK τελό J o ν i l α α e ζ :Π ica) St ), λού α1 ρμα oom , μπ νδρ (Fabr ό ) B ά r ( Φ ξ e t μη Tag Αλε ousine hel l (S έτα όσω a ries λ κ i α r Ο Lim sso 2: pe ), ζ e α c m I m c ρ δ α sA Boo ξάν ύστ Mis hy ( s έ Αλε ι : Φο e λ 3 ς) ak α ), κο σίλη ) νι T ) νδρ α ό m ά β λ η ξ o ο ε o ταν μινιώτ Αλε lter) : Παντ (Boom s (B Ν ( L e g α a KN (Sh ήτρης igbon occ 2 (Κ The νι K ARED α ό s) λ Δημ ούζα B μ ντε SQU orie λ όρε α s π Φ π s D ι Μ : cce λιά l κα α4 , ss A ) ese r), γυα νδρ i i ter) ά D M ξ hel ) ζα helte ιό ( ασίου S γ ύ Αλε ( α ο l υ πλ αν ) ,μ E (S ies σίο eria rica zal (Αθ 5: Μ ες EX essor mp Αθανα b I ή a α β μ F c a Βι τφόρ s Ac ni ( ούζ le ( άC ), t’ El γυαλι μπλ Arma , n ) Πλα τα Mis e r Tre , ά e ν it D ories elt γυαλι Ex( u h s Τσά ο S p ess μισ ial ( er), um c υκά per (Shelt 6: J iss Ac ο m π ή I , Βιβ ντα M όνι rial re ) x-T ντελ Impe E α ( ,τσά l Π ς ντε coo ς 7: τρη αι τιρά deis ου) ή u μ R κ σί α Δη ιγιόν ούζ Αθανα λ π π α ( π 8: Μ ED2 ρης QUAR τ ή Δημ ιά DS λ γυα
4
3 5
7
ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ 21
8
2
6
22 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ
Γιάννης Καμπούρης Τι σκέφτεσαι όταν ακους Βραζιλία; Σάμπα, Ρίο, καρναβάλι, χορεύτριες, παραλίες και ποδόσφαιρο. Αυτό το μήνα ετοιμάσου να ακούς μόνο για το τελευταίο γιατί η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου πέτυχε για άλλη μια φορά να προκριθεί στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου (ή αλλιώς Μουντιάλ) που φέτος θα γίνει στην Βραζιλία. Ξεκινάει στις 12 Ιουνίου, με τον τελικό του να γίνεται στις 13 Ιουλίου. Αντίπαλοι της εθνικής μας στον πρώτο γύρο είναι η Κολομβία (14/6), η Ιαπωνία (19/6) και η Ακτή Ελεφαντοστού (24/6). Είναι όμως κάποια επιτυχία αυτό; Θα έπρεπε να νοιάζει τον καθένα μας για το τι κάνουν 22 ποδοσφαιριστές που πληρώνονται, μερικοί αδρά, για να κλωτσάνε μια μπάλα κάνοντας μια δουλειά που αγαπάνε; Και να τους αποθεώνονται κιόλας;! Μήπως θα έπρεπε να ασχοληθούμε με τα πιο σημαντικά που είναι η οικονομία, η κρίση, η τρόικα και όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά; Αυτές ήταν μερικές αντιδράσεις από την «άλλη πλευρά». Η απάντηση μου είναι ναι σε όλα, αν και μιλάμε για εντελώς διαφορετικά πράγματα. Καλό θα ήταν να μην τα μπερδεύουμε όμως. Ούτε κάποιος πρόκειται να δει την καθημερινότητά του να αλλάζει από αυτή την πρόκριση, ούτε το εθνικό φρόνημα αναπτερώθηκε, ούτε η Μέρκελ θα πει «ρε κοίτα τους Έλληνες όταν είναι ενωμένοι τι καταφέρνουν, μάλλον πρέπει να τους φοβάμαι», ούτε τίποτα. Είναι απλά ποδόσφαιρο. Είναι μια ευκαιρία να ξεχαστεί για λίγο όποιος θέλει, όποιος αγαπάει αυτό το άθλημα ή γενικά θέλει να βλέπει ελληνικές συμμετοχές σε διεθνείς διοργανώσεις ανεξαρτήτως αθλήματος. Έχω περάσει καλοκαίρια βλέποντας τον Πύρρο να σηκώνει βάρη και να γελάει ενώ τώρα βάζουμε εμείς τα γέλια βλέποντάς τον σαν μαριονέτα
στην βουλή, βλέποντας τον Κεντέρη να κερδίζει χρυσά λες και ήταν ντοπαρισμένος ( *κλείσιμο ματιού*), βλέποντας τον Καρδιτσιώτη Θάνο να μάχεται για ένα μετάλλιο στην πάλη ενώ είχε σπασμένο πλευρό. Μέχρι και πινγκ πονγκ είδα στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου για να δω τι είναι αυτός ο Γκιώνης που πήγαινε από νίκη σε νίκη. Μπορώ να γράψω μια σελίδα για όλες τις επιτυχίες που εκείνη την στιγμή ευχαριστήθηκα (γιατί κάποιες αμαυρώθηκαν αργότερα) αλλά δεν θα το κάνω. Απλά θέλω να δείξω ότι αυτό που μετράει είναι οι στιγμές, αυτές τις στιγμές που μπορεί να σου χαρίσει ο αθλητισμός και για καναδυο ώρες να βάλεις ένα χαμόγελο στο πρόσωπό σου. Για να επιστρέψω στο ποδόσφαιρο, δεν νομίζω ότι υπάρχει Έλληνας που δεν πανηγύρισε την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου το 2004 ή δεν κάθισε να δει έστω έναν αγώνα ποδοσφαίρου όσο άσχετος και αν είναι με αυτό. Αν δεν ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο αλλά θες να δεις τους αγώνες φρόντισε να τους δεις έξω με κόσμο, δεν υπάρχει πιο διασκεδαστική εμπειρία από το να βλέπεις τις αντιδράσεις του μέσου Έλληνα φιλάθλου και να ακούς τις άναρθρες κραυγές του. Δεν λέω ότι υπάρχουν πιθανότητες να επαναλάβουμε μια τέτοια πορεία αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να έχω την προσμονή για κάτι τέτοιο. Η εθνική προκρίθηκε στην μεγαλύτερη διοργάνωση του κόσμου και για τρεις αγώνες τουλάχιστον θα μπορείς να την δεις να αγωνίζεται ανάμεσα στους καλύτερους. Και αν θες να το πάμε στην κοινωνική του διάσταση σκέψου πόσο κόσμο βοηθάει έμμεσα αυτή η πρόκριση. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι καφετέριες θα γεμίσουν από κόσμο την ώρα του αγώνα, τα γυράδικα και οι πι-
τσαρίες θα πάρουν φωτιά από τις παραγγελίες αφού όλοι οι αγώνες είναι βραδινοί (21:00, 23:00 και 01:00), όσοι μπορούν να διαθέσουν κάτι παραπάνω μπορεί να το δουν σαν ευκαιρία να πάρουν τηλεόραση για να απολαύσουν καλύτερα τους αγώνες και όσοι δεν τους άγγιξε η κρίση μπορούν να επισκεφτούν την Βραζιλία αφού σε τέτοιες διοργανώσεις πάντα βγαίνουν «φθηνότερα» πακέτα διακοπών ενώ η εμπειρία του να ζήσεις από κοντά μία διοργάνωση που θα έχει επισκέπτες από όλο το κόσμο είναι μοναδική. Μπορεί να το βλέπω μόνο εγώ έτσι γιατί μου αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο, δεν ξέρω. Αλλά ξέρω ήδη ότι μία ώρα πρν τον αγώνα τις μέρες που θα παίζουμε θα με απασχολεί αν θα παίξει ο Καραγκούνης ή όχι και θα μαλώνω με τον διπλανό μου για την αξία του, θα αναρωτιέμαι αν ο Μήτρογλου θα βγάλει τα «πιστόλια» έτσι και βάλει γκολ και θα βρίζω τον Τζιόλη ή κάποιον άλλον για γούρι. Την ώρα του αγώνα θα γκρινιάζω με ό,τι και αν γίνεται μέχρι να βάλουμε γκολ και θα τιμήσω την φράση «προπονητής του καναπέ». Και στο τέλος ξέρω ότι είτε θα πανηγυρίζω με τους φίλους μου λέγοντας για την μαεστρία του Σάντος και πόσο καλά έστησε την ομάδα είτε θα συζητάω με τους φίλους μου για το αν με το 5-3-2 αντί του 4-3-3 (που σίγουρα θα παίζουμε) θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο. Την επόμενη μέρα το πρωί επιστρέφω στην καθημερινότητα.
Βένια Ντίκα Ξυπόλητα παιδιά τρέχουν, πυρωμένα κάτω από τον γυμνό ήλιο κλωτσώντας πότε πότε ένα τενεκεδάκι,ένα μαλλιαρό κουρέλι, μια τσόχινη μπάλα. Μια μικρή στρογγυλή θεά άλλοτε χαλικολαβωμένη και βρώμικη να κείτεται σε λασπόνερα και άλλοτε στιλπνή και παχουλή να «χαιδεύεται» σε καταπράσινο υγρό χορτάρι υπό το φως των φλας και των προβολέων. Γυμνά πόδια κλωτσάνε τη μπάλα κι αυτή αιωρείται, ταξιδεύει σε νυχτερινά σοκάκια και γωνιές, μαντρώνεται πίσω από βίλες πλουσίων, πίσω από αλεξίσφαιρα αμάξια και ορθωμένους φύλακες, πίσω από τα βλέμματα πλαστικών και φοβισμένων ανθρώπων που μεσ’ στη μοναξιά τους φιλιούντα με την υπεροψία, την αλαζονεία αλλά και τον τρόμο. Κι η μπάλα ορθώνεται, γιγαντώνεται και βγάζει άκρα. Σκαρφαλώνει ψηλά, πολύ ψηλά, σε καμπύλες στατιστικής, σε διαγράμματα Α.Ε.Π τρισεκατομμυρίων δολλαρίων, εισχωρεί στην σκληρή βιομηχανία, στο πετρέλαιο, στις επενδύσεις. Οραματίζεται
πρόοδο, λούσα, εξαγωγές, ενέργεια, Ολυμπιακούς αγώνες, ανάπτυξη και οικονομικά θαύματα. Κι όμως... Καθώς αιωρείται και κοιτά, το μόνο που κάνει είναι να κλαίει. Κλαίει για την καταστροφή της μάνας γης και την λαθροθηρία της από τους διώκτες των ονείρων, για τα αγράμματα παιδιά, γι’ αυτά που ξεπουλάνε το κορμί τους για λιγότερο από δέκα ευρώ, για τα φαντάσματα της εξαθλίωσης, για τους άνεργους και για τις ορδές των ανθρώπων που χτυπάνε τις φλέβες τους με θάνατο. Θλίβεται για τις τρώγλες και την ισοπέδωσή τους, για τον άνθρωπο, που κατήντησε στο βωμό του χρήματος και των κεφαλαίων, μια ετικέτα τελευταίας κατηγορίας. Μα δεν θρηνεί τους επαναστατημένους. Αυτούς που σημαδεύουνε την εξουσία και μετράνε ουλές και μελανιές στο κορμί τους, γι’αυτούς που πολεμάνε το σύστημα και θέλουνε να το αλλάξουνε, γι’αυτούς που έχουνε όνειρα έστω και ρακένδυτα. Μα θρηνεί μονάχα τα όνειρα που πετιούνται
στην θάλασσα και βυθίζονται στην λασπουδερή της άμμο και αποκοιμώνται μέσα της. Μα έρχεται ο καιρός που αγκομαχούνε στον τάφο τους και τα αγκομαχητά γίνονται βρυχηθμοί και βρηχώνται το παράπονό τους. Κι ο άνεμος το σιγοψυθυρίζει κι η θάλασσα το κουβαλά στις πλάτες της. Είναι τόσα τα όνειρα... που η θάλασσα τα εμετίζει... τα ξεβράζει στις ακτές της. Και σ’ αυτές τις μπασταρδεμένες εποχές της κοινωνικής ανισότητας είναι τα χέρια των ελεύθερων, τα χέρια των καταπιεσμένων, τα χέρια των παιδιών, τα χέρια των ρομαντικών, τα χέρια των επαναστατών που θα τα αρπάξουνε και θα τα φυλάξουνε καλά στο στέρνο τους. Κι η μπάλα αναθαρρεί και όλο κατεβαίνει στα ξυπόλητα πόδια του γυμνού παιδιού που έχει τα όνειρα στα πόδια και τρέχει για το αυτογκόλ.....
ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ 23
Captain Obvious
Τα κλισέ μπορεί να είναι βαρετά, αλλά τις περισσότερες φορές κρύβουν μεγάλες δόσεις αλήθειας. Από παιδιά λοιπόν μαθαίνουμε πως το Μουντιάλ είναι η γιορτή του ποδοσφαίρου. Κάθε 4 χρόνια και για ένα μήνα, κάθε ποδοσφαιρικά επαρκές ον του πλανήτη έχει ένα και μοναδικό σκοπό: Να παρακολουθήσει όσο το δυνατόν περισσότερα παιχνίδια του παγκοσμίου κυπέλλου. Μουντιάλ δικέ μου, η χαρά της μπάλας. Το τόπι στο πλεχτό κι όλες οι μπύρες του τραπεζιού στον αέρα! Τον τελευταίο καιρό φοριέται πολύ και το ούζο-βύσσινο, αλλά όπως και να ‘χει ποδόσφαιρο χωρίς μπύρα και πίτσα είναι σαν καφές χωρίς ζάχαρη. Ο πρώτος αγώνας του θεσμού που θυμάμαι, ήταν το Γερμανία – Βολιβία του 1994 στο Σικάγο. Πριν το γκολ του Κλίνσμαν σε αυτό το παιχνίδι, τα μόνα μπαλάκια που θυμάμαι σε διεθνείς αγώνες ήταν κάποια του Σαραβάκου με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Για να μη σου πω και ψέμματα, περισσότερο μου αποτυπώνονταν οι πανηγυρισμοί παρά το ίδιο το τεμάχιο. Από μικρός ήμουν ό,τι πιο άμπαλο υπήρχε σε ακτίνα 10 οικοδομικών τετραγώνων. Δεν έμαθα ποτέ να σουτάρω πέρα από την τίμια Σαλπιγγίδεια εκδοχή του “μύτου”, πέρασα μία και μοναδική φορά αντίπαλο με τη μπάλα στα πόδια μου και γενικά δεν το έχω καθόλου από λειτουργικής άποψης. Ίσως γι’ αυτό από παιδί εστίαζα σε δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού που λέγεται ποδόσφαιρο. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, την επική αφάνα του Βαλντεράμα, τις παρδαλές φανέλες του Κάμπος που ο θρύλος λέει πως τις έραβε μόνος του, το ασχολίαστο μαλλί του Ταρίμπο Γουεστ, όπως και χίλιες άλλες λεπτομέρειες που για να σου τις αναλύσω δε μου φτάνει όλο το έντυπο. Μεγαλώνοντας και μέχρι την τρυφερή ηλικία των 15, αγάπησα τους τερματζήδες. Σε καμιά περίπτωση τους ικανούς και ταλαντούχους, αλλά όσους ξέφευγαν από τον άχαρο και προβλέψιμο ρόλο του τερματοφύλακα προσπαθώντας να κάνουν το κάτι παραπάνω. Αν έχεις πατήσει τα 30, αποκλείεται να μη θυμάσαι το υπερποζεράδικο “χτύπημα του σκορπιού” του Ρενέ Χιγκίτα. Όπως λέει και ένας φίλος, ο συγκεκριμένος Κολομβιανός σίγουρα είχε καταναλώσει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής ναρκωτικών της χώρας του! Υπήρχε και η εκδοχή του τερματζή – ηγέτη, όπως ο Σιλαβέρτ της Παραγουάης. Για τους νεότερους ποδοσφαιρόφιλους, μια ματιά στο YouTube θα ήταν
αρκετή για να τους πείσει πως το καλό σουτ δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των μεσοεπιθετικών. Καθώς περνάν τα χρόνια και όσο μεγαλώνεις, θέλοντας και μη αποκτάς καλύτερη σχέση με το ποδόσφαιρο. Σαν τον σκράπα της σχολής που κάποτε θα την τελειώσει, έτσι και ο ποδοσφαιρόφιλος του “καλού καιρού” μετά τα 200 πρώτα χρόνια αποκτά καλύτερη αίσθηση για το τί βλέπει. Έτσι για μένα το Μουντιάλ του 2014 είναι το δεύτερο παγκόσμιο κύπελλο στο οποίο ξέρω πραγματικά τί θέλω να δω. Πρώτα απ’ όλα τα αγόρια με τα γαλανόλευκα. Τα θ’κα μας τα παιδιά. Τον Παπαδόπουλο τον μαγουλάκια, τον Socrates τον Παπασταθόπουλο, τον μόνο Σαμαρά που συμπαθούν όλοι οι Έλληνες και το τοτέμ της ομάδας Γιώργη Καραγκούνη στο κύκνειο άσμα του. Πέρα από την πλάκα, νιώθω πως η φετινή εθνική είναι ό,τι καλύτερο έχει να αναδείξει το ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία 20 χρόνια. Το αν θα καταφέρουν να τσουλήσουν το τόπι είναι άλλο θέμα. Γιατί ο όμιλος είναι δύσκολος, με ομάδες που απέχουν πολύ από την ελληνική ποδοσφαιρική κουλτούρα: Τα γιαπωνεζάκια είναι μηχανάκια. Ένα καλό μισάωρο τον Κολομβιανών μπορεί να κάνει τη μπάλα να ερωτευτεί τα δίχτυα πάνω από 3 φορές. Τέλος, στην Ακτή Ελεφαντοστού, αν έχει κέφια ο Ντρογκμπά προσθέτεις οποιαδήποτε φράση θέλεις για να κάνει ρίμα... Στη συνέχεια, θα ήθελα να δω καλό ποδόσφαιρο. Επίτηδες το βάζω δεύτερο στη λίστα μου γιατί πρώτα απ’ όλα θέλω να περάσει η Εθνική τον όμιλο, ακόμα κι αν χρειαστεί να μεσολαβήσει σεισμός 9 Ρίχτερ που θα κάνει το μισό γήπεδο να γέρνει προς το τέρμα των αντιπάλων! Όταν μιλάω για καλό ποδόσφαιρο, θέλω να δω το τόπι να στρώνεται κάτω χωρίς γιόμες κι αν μπει στο πλεχτό καμιά τριακοσαριά φορές, ακόμα καλύτερα. Να δω τις ομάδες να κατεβαίνουν στο γήπεδο για καλές εμφανίσεις και να κερδίζουν την πρόκριση παίζοντας σύγχρονη μπαλίτσα, χωρίς να στήνουν το λεωφορείο της αποστολής μπροστά απ’ το τέρμα! Τέλος, θέλω το φετινό Μουντιάλ να αποτελέσει την καλύτερη αφορμή για να μάθει κάθε σικάτο κοριτσόπουλο τον ορισμό του οφσάιντ. Έχω ξοδέψει άπειρες εργατοώρες εξηγώντας το και αμφιβάλλω αν θα αντέξω να το ξανακάνω. Κι ας το πάρει η Ολλανδία, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις. Γιατί αν υπάρχει Θεός του Ποδοσφαίρου, της το χρωστάει.
24 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ
ΓΕΥΣΗ
υργιο ολοκαίνο ουα ν έ ι ε χ ρ ςκ πά πόλης, υ ι της αμερικάνικη ς η τ ίο ε ικό σημ ικής κα πιο κεντρ υηδικής, της ιταλ C. ο τ , υ ίο ε τεχν ο BB ης σο ων Πολυ λοιπόν, τ ηνικής, τ Στην Ηρώ ερασμός της ελλ . Ας γνωρίσουμε, υγκ ζίνας μαγαζί-σ
Τι σημαίνει όμως αλήθεια BBC; BREAKFAST: Ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσεις τη μέρα σου είναι να συνοδεύσεις τον καφέ σου με ένα πλούσιο πρωινό. Χειροποίητα αλμυρά πιτάκια, γλυκές κρέπες, σουηδικά τσουρεκάκια, ακόμα και ομελέτα, προσφέρονται από νωρίς το πρωί στο BBC, ενώ αν η απόλαυση του πρωινού σου φαντάζει πολυτέλεια από άποψη χρόνου, υπάρχει και delivery για το σπίτι ή το γραφείο. BURGER: Φρέσκος κιμάς για τα μπιφτέκια που ψήνονται ανάλογα με τις προτιμήσεις σου, διαλεγμένα λαχανικά, γευστικές σως μέσα σε χειροποίητα ψωμάκια, συνοδευόμενα από φρεσκοκομμένες τηγανητές πατάτες. Από νωρίς το απόγευμα, οι δύο νέοι του μαγαζιού, ο Χρήστος Τσιάκας και ο Νίκος Αθανασίου, βρίσκονται εκεί για να δημιουργήσουν burger και πίτσες σε μεγάλη ποικιλία, με σκοπό να ικανοποιήσουν κάθε γούστο. CATERING: Εκτός από τα παραπάνω, στο BBC θα βρεις υπέροχες γλυκές εκπλήξεις που θα ολοκληρώσουν τη γευστική σου απόλαυση. Κατόπιν παραγγελίας, αναλαμβάνονται και εκδηλώσεις με πρωτότυπα γλυκά και σουηδικές τούρτες που θα ενυπωσιάσουν κάθε ουρανίσκο. Δεν υπάρχει δικαιολογία για να μη περάσεις. Προσοχή όμως καθώς ο προορισμός είναι εθιστικός!
Η ιδιοκτήτρια, κα Ρίτα Τσιάκα - Κουκουμτζή, παρά το νεαρό της ηλικίας της, κατάφερε να κάνει την καινοτόμα ιδέα της πραγματικότητα και δημιούργησε με μεράκι ένα χώρο γευστικής πανδαισίας γλυκών και αλμυρών γεύσεων: από χειροποίητα εδέσματα, τεράστια, γευστικά burger και σπιτικές πίτσες, μέχρι πρωτότυπα γλυκά. Όλα τα παραπάνω φτιάχνονται, καθημερινά, από τα πιο αγνά και φρέσκα υλικά, με σκοπό να ικανοποιήσουν όλα τα γούστα. Όσοι το επισκέφτηκαν, ξεχωρίζουν αυτό το μαγαζί τόσο για την ποιότητα των προιόντων του, όσο και για το φιλικό κλίμα που επικρατεί, μακριά από τη λογική του σύγχρονου fast food.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ 25
Τάνια Μπλέτσιου Με αφορμή την παγκόσμια ποδοσφαιρική «γιορτή», η οποία θεωρείται η κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση, καθώς και την συμμετοχή της εθνικής μας ομάδας, είναι ευκαιρία να ενημερωθείτε διατροφικά για το διασημότερο ποτό που καταναλώνεται σε αφθονία τέτοιες περιόδους. Παρασκευάζεται από φυσικές πρώτες ύλες με υψηλή διατροφική αξία όπως είναι το κριθάρι, η μαγιά, τα δημητριακά και το νερό, οι οποίες συμβάλλουν σ’έναν υγιεινό τρόπο ζωής και μια ισορροπημένη διατροφή. Ο λόγος για την μπύρα η οποία διαθέτει πολλά ωφέλιμα συστατικά όπως είναι οι αντιοξειδωτικές ουσίες, τα μεταλλικά άλατα, τα ιχνοστοιχεία και οι βιταμίνες (κυρίως του συμπλέγματος Β). Προσφέρει πολλές βιταμίνες στον οργανισμό αλλά καμιά τροφή δεν παρέχει το σύνολο των ζωτικών ιχνοστοιχείων που χρειάζεται ο οργανισμός γι’αυτό πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο για μια ισορροπημένη διατροφή. Αποτελείται από νερό σε ποσοστό περίπου 93% και είναι ένα δροσιστικό ποτό με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Τα ποτά με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, όπως η μπύρα, απορροφούνται πιο αργά από το στομάχι με αποτέλεσμα και η συγκέντρωση αλκοόλ στο αίμα να είναι χαμηλή. Η ήπια κατανάλωσή της σχετίζεται με μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιοαγγειακών παθήσεων όχι μόνο λόγω της μικρής περιεκτικότητας σε αλκοόλ αλλά και στα συστατικά που περιέχει όπως είναι τα αντιοξειδωτικά στοιχεία, τα ιχνοστοιχεία και οι βιταμίνες που έχουν προστατευτική δράση. Η μπύρα αποτελεί πηγή διαλυτών ινών που προέρχονται από τα κυτταρικά τοιχώματα του κριθαριού. Δύο ποτήρια μπύρα περιέχουν περίπου το 10% των συνιστώμενων καθημερινών αναγκών σε φυτικές ίνες. Οι φυτικές ίνες ρυθμίζουν την ομαλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος, επιβραδύνουν την πέψη και απορρόφηση του φαγητού και μειώνουν τα επίπεδα της χοληστερόλης. Τα αντιοξειδωτικά στοιχεία στη μπύρα βρίσκονται στο κριθάρι και στο λυκίσκο. Η ποσότητα αντιοξειδωτικών στη μπύρα εξαρτάται από το είδος της μπύρας, τα ακατέργαστα υλικά και την διαδικασία παρασκευής. Περιέχει τα διπλάσια αντιοξειδωτικά σε σχέση με το λευκό κρασί αλλά τα μισά από το κόκκινο. Έρευνες έδειξαν η περιεκτικότητα αίματος σε αντιοξειδωτικά αυξάνεται με την κατανάλωση μπύρας που σημαίνει ότι απορροφάται ευκολότερα από τον οργανισμό. Τα στοιχεία αυτά έχουν προστατευτικό ρόλο έναντι του καρκίνου χάρη στην δράση των ελεύθερων ριζών καθώς παίζουν και σημαντικό ρόλο στην μείωση των καρδιακών παθήσεων γιατί παρεμποδίζουν την θρόμβωση. Είναι πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β και κυρίως νιασίνη, ριβοφλαμίνη (Β2), πυριδοξίνη (Β6), φολικό οξύ (Β9), και κοβαλαμίνη (Β12). Η μπύρα περιέχει κάλιο σε υψηλή συγκέντρωση ενώ στο νάτριο είναι χαμηλή. Επίσης, περιέχει ασβέστιο και αρκετό μαγνήσιο το οποίο είναι χρήσιμο κατά της πέτρας της χολής, της απόφραξης των χοληφόρων οδών και του ήπατος. Έρευνες απέδειξαν πως η κα-
θημερινή κατανάλωση ενός ποτηριού μπύρας μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης πέτρας στα νεφρά. Δεν περιέχει λίπος και έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα. Οι θερμίδες της οφείλονται κυρίως στο αλκοόλ και η θερμιδική της αξία είναι χαμηλότερη από άλλα ποτά αλλά καταναλώνεται πάντα σε μεγάλες ποσότητες. Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η κατανάλωση μπύρας δεν σχετίζεται με την αύξηση του Δείκτη Μάζας Σώματος και με την παχυσαρκία. Αντιθέτως, η ήπια κατανάλωση μπύρας σχετίζεται με χαμηλότερο ΔΜΣ στις γυναίκες. Όσον αφορά τα διάφορα είδη της μπύρας, υπάρχουν γύρω στα 50, με διαφορετικές γεύσεις και χαρακτηριστικά. Ο βασικός παράγοντας της κατηγοριοποίησης της μπύρας εξαρτάται από το είδος της ζύμωσης κατά την παραγωγή της. Επίσης, δευτερεύοντες παράγοντες, είναι ο τρόπος παραγωγής και ο τόπος προέλευσης. Κάποιες από αυτές είναι οι γνωστές σε όλους μας «ξανθές» μπύρες, χαμηλής ζυμώσεως που συναντάμε συχνά. Είναι ελαφριές με έντονη την αίσθηση του ανθρακικού. Περιέχουν μαγιά, η οποία κατά την ζύμωσή τους κατακάθεται στον πυθμένα του δοχείου ζύμωσης (βυθοζύμες). Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα παρακάτω είδη: Amber ή κοκκινόχρωμες lagers: με χαρακτηριστική γεύση καραμέλας και λυκίσκου. Bocks: Μπύρες με γεύσεις σοκολάτας, καραμέλας και βύνης, συνήθως σκουρόχρωμες (maibocks) έως και πολύ σκούρες (doppelbocks). Είναι δυνατές μπίρες χαμηλής ζύμωσης (βυθοζύμες) από βύνη κριθαριού με 6.6% αλκοόλ. Dark ή Dunkel lagers: Έχουν χρώμα καστανό και καστανοκόκκινο με γεύση καραμέλας ή σοκολάτας. Pilseners/Pils: ξηρές και πικρές μπίρες, συνήθως ανοιχτόχρωμες ή χρυσαφένιες, με χαρακτηριστική γεύση λυκίσκου με πλούσιο άρωμα λουλουδιών. Είναι ο πιο χαρακτηριστικός τύπος των Lager, με το 70%-80% της παγκόσμιας παραγωγής μπύρας. Το όνομά τους το πήραν από το χωριό Pilsen της Τσεχίας, όπου πρωτοπαράχθησαν. Έχουν αλκοόλ 4.8%-5.7%. Rauchbier: Έχουν σκούρο χρώμα και έντονο χαρακτηριστικό άρωμα καπνού, αλλά και γεύση με μέτρια πικράδα. Το όνομά της σημαίνει στα γερμανικά «καπνιστή μπίρα». Εχουν αλκοόλ 5.5%. Και τέλος οι μπύρες υψηλής ζύμωσης, με σύνθετη γεύση και αρώματα. Σε αυτού του είδους τις μπύρες μετά τη ζύμωση, η μαγιά ανεβαίνει στην επιφάνειά τους (αφροζύμες). Σε αυτή την κατηγορία συναντούμε τις μοναστηριακές και τις διπλής ζύμωσης μπύρες, που από πολλούς θεωρούνται ως το καλύτερο είδος μπύρας. Καλή η κατανάλωσης της λοιπόν αλλά πάντα με μέτρο!!
26 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ
FITNESS
Πιθανόν να έχεις ακούσει για την αναρρίχηση, αλλά ήξερες ότι στην πόλη μας δραστηριοποιείται αυτό το άθλημα; Γνωρίζεις ότι με την αναρρίχηση μπορείς να γυμνάσεις το σώμα σου; Τον τελευταίο καιρό αρχίζει να γίνεται πολύ αγαπητή, καθώς αποτελεί μία εξαιρετική εναλλακτική διέξοδο για γυμναστική. Στην πόλη μας διαδίδεται αρκετά γρήγορα, αφού από βουνά και βράχους άλλο τίποτα! Κάνοντας αναρρίχηση σκέψου ότι σκαρφαλώνεις σε ένα φυσικό πεδίο στο βουνό ή σε μία τεχνητή-κλειστή πίστα (που όμως δεν υπάρχει στην πόλη μας…). Μπορεί να γίνει όσο δύσκολη εσύ θέλεις και δε θα σου κρύψω ότι είναι ένα extreme sport. Στο Μουζάκι Καρδίτσας υπάρχει αναρριχητικό πεδίο, ελεύθερο, που μπορεί ο καθένας να δοκιμάσει τις αντοχές του σε όλα τα επίπεδα. Αυτό προϋποθέτει βέβαια και την ύπαρξη ενός αναρριχητή, προκειμένου να εξηγήσει την όλη φιλοσοφία της αναρρίχησης, γιατί κακά τα ψέματα, μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη εάν δεν ακολουθούνται οι κανόνες ασφάλειας. Δεν χρειάζονται ανησυχίες όμως, γιατί στην πόλη μας υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι
και έχουν τη διάθεση να βοηθήσουν. Όσον αφορά, το κομμάτι της γυμναστικής, η αναρρίχηση απαιτεί ευλυγισία, φυσική κατάσταση, δύναμη, συντονισμό καθώς και καλή ψυχολογία. Όλα αυτά θα τα καταλάβεις στην πρώτη σου ενασχόληση μαζί της. Κι αν στην αρχή οι προσπάθειές σου δε σου δώσουν καλά αποτελέσματα, κάνε τη χάρη στον εαυτό σου και μην απογοητευτείς. Η εξάσκηση είναι ο καλύτερός σου φίλος και αν αυτή είναι συχνή θα ανταμειφθείς σίγουρα. Η αλήθεια είναι ότι μόλις δοκιμάσεις να αναρριχηθείς θα κουραστείς πάρα πολύ. Δε θα νιώθεις τα χέρια και τα πόδια σου, ενώ θα έχεις γεμίσει ιδρώτα από πάνω μέχρι κάτω. Αξίζει όμως πραγματικά τον κόπο. Τόσο το σώμα σου όσο και η τεχνική σου σιγά σιγά θα βελτιώνονται. Θα νιώσεις μυς να γυμνάζονται, που δεν ήξερες καν ότι υπήρχαν! Και όλα αυτά απλά με μια διαδρομή πάνω στην πίστα (διαδρομή που μπορεί να διαρκέσει από 30 λεπτά μέχρι και 1 ώρα). Επίσης, ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας μιας διαδρομής γυμνάζονται και οι κοιλιακοί-ραχιαίοι και γενικά όλος ο κορμός. Αλλά ας μην βιαζόμαστε, αυτό όταν θα ανέβουμε επίπεδο!
Τι σημαίνει η αναρρίχηση για σένα; Χρήστος: H αναρρίχηση είναι μια μικρή μάχη, πνευματική και σωματική, ενάντια σε όλα τα εμπόδια που θα προκύψουν κατά την προσπάθειά σου να φέρεις σε πέρας τον σκοπό σου, πολλές φορές ξεπερνώντας αυτά που νόμιζες μέχρι πρότινος “όριά” σου. Είναι ελευθερία για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί η εκάστοτε διαδρομή, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να σε κρατήσει δέσμιο, γιατί είσαι εκεί και το ζεις δυνατά και έντονα. Είναι ένας ωραίος τρόπος να μοιράζεσαι, γιατί είσαι εσύ και η σχοινοσυντροφιά σου, που θα λυπηθείτε μαζί για την “ήττα” αλλά και την “νίκη” της προσπάθειας που καταβλήθηκε. Πάνος: Ένα παιχνίδι βαρύτητας... Η αναρρίχηση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ορειβασίας, ανεβάζει το επίπεδο του ορειβάτη για πιο απαιτητικές αναβάσεις. Έρη: Για μένα είναι απόδραση από την καθημερινότητα. Θεωρείς την αναρρίχηση έναν καλό τρόπο για γυμναστική; Χρήστος: Η αναρρίχηση τα τελευταία χρόνια προσεγγίζει όλο και περισσότερο κόσμο και ένας από αυτούς τους λόγους που συμβαίνει αυτό, θεωρώ, είναι ο τρόπος που γυμνάζεσαι. Είναι ευχάριστο, άμεσο και γυμνάζει όλα τα μέρη του σώματος χωρίς να βαριέσαι ούτε στιγμή. Πάνος: Πιστεύω πως οποιαδήποτε δραστηριότητα γίνεται στο βουνό και γενικά στη φύση αποτελεί έναν καλό τρόπο γυμναστικής. Έρη: Ναι, καθώς ασκεί σώμα και πνεύμα. Έχεις δει διαφορές στο σώμα σου; Χρήστος: Προσωπικά έχω δει διαφορές στο
σώμα μου εξαιτίας της αναρρίχησης. Υπάρχουν σημεία του σώματος που εξαιτίας του ότι τα χρησιμοποιείς με τέτοιο τρόπο ενδυναμώνουν χωρίς να εστιάζεις καθόλου σε αυτό. Σε κανένα άλλο είδος γυμναστικής, και είναι πολλά αυτά που έχω κάνει και κάνω στην ζωή μου, δεν έχω συναντήσει τέτοια αποτελέσματα. Πάνος: Χέρια και πόδια πρησμένα μετά από κάθε ημέρα αναρρίχησης. Έρη: Έχω δει μικρές αλλαγές, κυρίως στα χέρια μου Τι πιστεύεις ότι πρέπει να αλλάξει στην πόλη μας έτσι ώστε να διαδοθεί η αναρρίχηση; Χρήστος: Κατά την προσωπική μου άποψη πολλά πρέπει και μπορούν να αλλάξουν στην πόλη της Καρδίτσας σε αυτό τον τομέα. Αρχικά να φτιαχτεί πίστα αναρρίχησης σε εσωτερικό χώρο έτσι ώστε να μην διακόπτεται λόγω καιρικών συνθηκών το συγκεκριμένο άθλημα. Να δημιουργηθούν σχολές αναρρίχησης με μοναδικό σκοπό την δημιουργία αθλητών αλλά και την ασφαλή και ορθή εισαγωγή στο άθλημα της αναρρίχησης.Τέλος, να πραγματοποιείται περιοδική συντήρηση των υπάρχοντων εξωτερικών πεδίων που βρίσκονται στον νομό Καρδίτσας αλλά και δημιουργία νέων. Πάνος: Mια κλειστή πίστα αναρρίχησης πιστεύω ότι θα βοηθούσε πολύ στην ανάπτυξή της στην πόλη. Θα έδινε τη δυνατότητα σε πολλούς Καρδιτσιώτες να δοκιμάσουν εύκολα και γρήγορα το αντικείμενο, ενώ τους χειμερινούς μήνες θα συντηρούσε τους αναρριχητές τόσο στην τεχνική όσο και στη γυμναστική. Έρη: Περισσότερη ενημέρωση σχετικά με την αναρρίχηση και ενδεχομένως χώρους εκπαίδευσης.
ΨΥΧΟΛΟΓΊΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ 27
Κλινική Ψυχολόγος Ψυχοθεραπέυτρια
www.aisthitikoi-karditsa.gr Υψηλάντου 37 2441075466
-3 0%
Κ σε όψ όλ τε ες κα τις ι κε θε ρδ ρα ίσ πε τε ίες έκ σώπτω μα ση το ς
ΖΩΔΙΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ 29 Damian ΚΡΙΌΣ Kαλό μήνα Κριαράκια! Το καλοκαίρι επιτέλους είναι εδώ και σεις ετοιμάζεστε να ξεπεράσετε τις δυσκολίες των προηγούμενων μηνών. Θα πρέπει να δείξετε υπομονή στο πρώτο μισό του μήνα, αφού θα υπάρξουν κάποιες μικροεντάσεις. Όμως το υπόλοιπο μισό θα σας ανταμείψει. Βάλτε μπροστά την διπλωματία σας και θα δείτε την επικοινωνία και τα οικονομικά σας να παίρνουν έναν καλύτερο δρόμο! ΤΑΥΡΟΣ Ο Ιούνιος σας πάει πολύ. Χρειάζεται να πω κι άλλα; Αφού χρειάζεται, θα σας πω! Τα συμφέροντά σας, και κυρίως τα οικονομικά, ευνοούνται. Μέσα στον Ιούνιο θα προκύψουν ενδιαφέρουσες γνωριμίες που θα σας γεμίσουν θετική ενέργεια. Γεμίστε μπαταρίες γιατί βρίσκεστε μόνο στο ξεκίνημα του καλοκαιριού! ΔΙΔΥΜΟΙ Μήνας γενεθλίων για εσάς! Ο Ήλιος βρίσκεται πάνω σας και σας φωτίζει. Τώρα θα μου πεις «Καλό είναι αυτό;» Εσύ λες να μην είναι; Αρκετή κινητικότητα θα έχετε αυτό το μήνα και λιγότερο άγχος. Αρκετή τόλμη και θετική διάθεση ώστε να πραγματοποιήσετε σχέδια που έχετε κατά νου. Και το καλύτερο; Hκρίση πρωτοτυπίας και εξυπνάδας που θα σας πιάσει! Τι άλλο να πω; Χρόνια πολλά, καλά andkeepshining! KAΡΚΙΝΟΣ Έντονος ο μήνας για εσάς Καρκινάκια μου. Θα σας διακρίνει μεγάλη κινητικότητα, μαζί με έντονη δημιουργικότητα και φαντασία. Ρίξτε το στη διασκέδαση και γεμίστε τις μπαταρίες σας, γιατί προς το τέλος του μήνα ξεκινάει ένα μεταβατικό στάδιο το οποίο δε θα είναι και τόσο εύκολο. Μη γκρινιάζετε παρακαλώ, κι ας αγαπάτε να το κάνετε: Έτσι όλα θα γίνουν ευκολότερα! ΛΕΩΝ Δυναμικά μου Λιοντάρια ετοιμαστείτε να συναντήσετε τον καλύτερό σας εαυτό! Όσο σκαμπανευάσματα κι αν έχει ο Ιούνιος, το κόβω να σας βρει στα ψηλά παρά χαμηλά. Αποφύγετε τη νευρικότητα, ειδικά με συνεργάτες και οικογενειακά πρόσωπα. Όσον αφορά τα εργασιακά βλέπω να έχετε μεγαλύτερη τύχη. Η ψυχολογία σας θα βρεθεί στα ύψη και ίσως δείτε να βγαίνει στην επιφάνεια ένα ταλέντο που δε γνωρίζατε πως έχετε!Τέλος μην ξεχνάτε πως ο Ιούλιος δεν αργεί και πως ο Δίας θα είναι εκεί για σας! ΠΑΡΘΕΝΟΣ Στο χέρι σας είναι να περάσετε καλά αυτό τον μήνα. Εξάλλου με τον έλεγχο τα πάτε εκπληκτικά σαν σωστά controlfreaks που είσαστε. Μέ-
χρι τα μέσα του μήνα θα πρέπει να προσπαθήσετε πολύ για να καταφέρετε να αντιμετωπίσετε κάποια εργασιακά, προσωπικά και κοινωνικά θέματα. Από την άλλη βέβαια θα έχετε την προστασία του Δία, αλλά όπως είπα δεν σας φοβάμαι πολύ γιατί τα κοντρολάρετε όλα όπως εσείς ξέρετε. Καλό καλοκαίρι Παρθενάκια, κι ας ξεκινάει κάπως περίεργα! ΖΥΓΟΣ Στην τελική ευθεία μπαίνει ο Άρης, ο πλανήτης – όχι ο φίλος σας, που σας έχει παιδέψει αρκετά τους τελευταίους μήνες. Αυτό σημαίνει πως θα αυξηθούν οι φιλοδοξίες σας, αλλά θα έχετε και αρκετές αφορμές για διεκδικήσεις και δράση όλο τον Ιούνιο. Βλέπετε πλέον πιο αισιόδοξα το μέλλον και ανασυντάσσεστε γεμίζοντας τον εαυτό σας ενέργεια. Μην αμελήσετε να στρέψετε το ενδιαφέρον σας στα επαγγελματικά αλλά και στα ταξίδια και όλα καλά, όπως έλεγε και ο Σάκης! ΣΚΟΡΠΙΟΣ Καλοκαίρι ξεκινάει, αλλά εσείς φίλοι Σκορπιοί θα έχετε βαρυχειμωνιά για αυτό τον μήνα. Έλα, μην παραπονιέστε γιατί τον φάγαμε τον γάιδαρο, akaΚρόνο. Μόνο η ουρά έμεινε και μετά όλα καλά. Κάποια σημαντικά γεγονότα θα σας κουράσουν σωματικά και ψυχικά. Δείξτε λίγο προσοχή στα οικονομικά, τα νομικά και τα ταξίδια σας για να μην παραπλανηθείτε. Στις σχέσεις σας με σημαντικά πρόσωπα της ζωής σας θα υπάρξει μια μικρή βοήθεια. Και όπως είπαμε, μόνο η ουρά έμεινε: Μετά θα κεράσω Perrierγια τη χώνεψη. ΤΟΞΟΤΗΣ Πολύ σκέψη θα πέσει αυτό τον μήνα Τοξότες και θα είναι για καλό σας. Σκεφτείτε λοιπόν και ξανασκεφτείτε τις κινήσεις σας πολύ καλά όλο το μήνα και κρατήστε μια στάση αναμονής ώστε να δραστηριοποιηθείτε καλύτερα τον επόμενο. Προτεραιότητα για σας πρέπει να αποτελέσουν οι σχέσεις και οι συνεργασίες σας, μιας και θα σας απασχολήσουν τον περισσότερο καιρό μέσα στον μήνα. Δείξτε προσοχή στην πανσέληνο στις 13, γιατί μία επαγγελματικά ή προσωπική σχέση μπορεί να έχει κρίσιμη εξέλιξη. Το είπαμε: Σκέψη, σκέψη, σκέψη και σκέψη. Και από τον Ιούλιο ΔΡΑΣΗ, ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ! ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Προσαρμοστείτε γιατί θα έχετε αρκετές καθυστερήσεις σε θέματα που έχουν να κάνουν με την εργασία αλλά και τις σχέσεις σας. Γενικά όλος ο μήνας θα έχει μια καθυστέρηση, αλλά μην τρέξετε για τεστ εγκυμοσύνης – δεν είστε
έγκυος! Απλά η πτήση σας δεν είναι ακόμα έτοιμη προς αναχώρηση. Προς το τέλος του μήνα η Τύχη θα σας κλείσει το μάτι στον τομέα της εργασίας. Μην ξεχνάτε όμως πως μέχρι τότε θα έχετε ένα εικοσαήμερο να αντιμετωπίσετε. Υπομονή και θα έρθει η ώρα για την αναχώρηση... ΥΔΡΟΧΟΟΣ Δημιουργικός μήνας για εσάς Υδροχόοι μου. Πρωτοπορεί ο Ιούνιος και ενισχύει προσωπικές και εργασιακές σχέσεις. Θα μπορέσετε να εκφράσετε ευκολότερα τα συναισθήματά σας και θα έχετε μία πολύ δυνατή στήριξη στα επαγγελματικά σας. Προσέξτε όμως από τα μέσα του μήνα και μετά, γιατί ο ανάδρομος Ερμής θα σας προκαλέσει νευρικότητα σε σχέση με ένα πολύ δικό σας άτομο. Επίσης ο Κρόνος θα καθυστερήσει την πραγματοποίηση ενός έργου αλλά υπομονή: Ο Δίας μπαίνει στον Λέοντα τον επόμενο μήνα και θα σας ανταμείψει! ΙΧΘΥΕΣ Το καλοκαίρι είναι εδώ και είστε έτοιμοι να τρέξετε για να συναντήσετε το στοιχείο σας, που είναι το νερό. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να αράξετε όλο το μήνα σε μια ερημική παραλία και να μη σας ενδιαφέρει τίποτα. Αν πάλι δεν ακολουθήσετε τη συμβουλή μου και παραμείνετε στην πόλη, καλό θα ήταν να κρατήσετε μία στάση αναμονής γι’ αυτό το μήνα. Ας ξεκινήσω από τα καλά: Μία εύνοια στα οικονομικά θα την έχετε, αλλά προσέξτε μη σας πιάσει η καταναλωτική μανία και μείνετε πάλι ταπί. Ωστόσο θα χρειαστεί να ασχοληθείτε περισσότερο με ανάγκες συγγενικών προσώπων, το σπίτι σας όπως και άλλα περιουσιακά θέματα. Όλα αυτά είναι λογικό να σας δημιουργήσουν μία νευρικότητα, αλλά μπορεί να σας γεννηθούν και κάποιες έξυπνες ιδέες. Πάντως εγώ σας το ‘πα: 40 βαθμοί, λιώνει το κορμί κι η λύση είναι μία: Ραντεβού στην παραλία. Μόνιμα...
30 ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ SIDE WALK PEOPLE
Bένια (18) Mundial 1) Θα παρακολουθήσετε το Μουντιάλ; 2) Αν ναι, στο σπίτι ή έξω; 3) Ποια πιστεύετε ότι θα είναι η πορεία της εθνικής μας; Eυαγγελία (18) 1) Ναι. 2) Έξω. 3) Δυναμικά. Bένια (18) 1) Ναι. 2) Λογικά σπίτι, αλλά μπορεί και έξω. 3) Δεν ξέρω.
Θωμάς (20) Eυαγγελία (18)
Άκης (18) 1) Ναι. 2) Έξω με παρέα. 3) Μια χαρά αν δεν παίξει ο Νίνης. Γιώργος (20) 1) Εννοείται. 2) Σπίτι με παρέα. 3) Χάλια. Γιώργος (24) 1) Παίζει. 2) Σκέφτομαι να πάω Βραζιλία! 3) Χλωμό το κόβω. Ζαχαρούλα (18) 1) Όχι 2) ‘Εξω, αν θα το έβλεπα. 3) Είμαι άσχετη από ποδόσφαιρο. Θωμάς (20) 1) Ναι, αλλά όχι όλα τα ματς. 2) Σπίτι με παρέα. Ποιος έχει λεφτά για έξω; 3) Δυναμική και ελπίζουμε για το καλύτερο. Λεμονιά (18) 1) Όχι. 2) Έξω. 3) Μια χαρά.
Λεμονιά (18) Άκης (18)
Γιώργος (24)
Μιχάλης (56) 1) Όχι. 2) Αν το έβλεπα, θα μαζευόμασταν παρέα στο σπίτι μου. 3) Η πορεία της θα είναι αξιοπρεπής. Γιωργος (32) 1)Εννοείται!!!! 2)Ας φτάσει ομίλους και βλέπουμε 3)Σπίτι παρέα ψητά μπύρα και Lg 47’’
Ζαχαρούλα (18)
Γιωργος (32)
Γιώργος (20)
Μιχάλης (56)