ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2017 by ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ FREE PRESS

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2017 | 0037

Γιάννης Μπουρούσης Η Εθνική Ελλάδος και άλλες μπασκετικές ιστορίες Το σχολείο που ονειρευόμαστε Σκέψεις, προβληματισμοί και οράματα για την παιδεία του μέλλοντος

Μάρω Μαρκέλλου Υποψήφια Μάνα σε νέες μουσικές περιπέτειες

Χρυσόστομος Τσαπραΐλης Παγανιστικές Δοξασίες στα βιβλιοπωλεία της χώρας

YOU W I LL F I N D ME H ERE!

ΚΑΡΔΙΤΣΑ

ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ DIVERSO ΜΕΛΥΔΡΟΝ

BROTHERS IN LAW BIER STATION HAIR 2 PIT KAVEH KANES KUBRICK LAS RAMBLAS MAMAKAS MOSH PIT PLAY HOUSE THE ALLEY WISEDOG ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΓΗ ΚΛΙΜΑΞ ΠΟΡΤΕΓΟ

ΜΟΥΖΑΚΙ

MOUZAKI PALACE PEOPLE CAFÉ

ΠΑΛΑΜΑΣ KARMA

ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ ΑΙΟΛΙΔΕΣ ΗΔΥΜΕΛΕΣ ΚΑΖΑΡΜΑ

ΣΟΦΑΔΕΣ

HERMANOS

ΤΡΙΚΑΛΑ

4 PLAY BAR ROUGE DIVERSO PETIT DEJEUNER THE LOVE SHAKE ZERONINE ΜΥΛΟΣ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥΙΤΑ ΦΑΝ

επτέμβριος: Οι μαθητές επιστρέφουν στα θρανία, οι φοιτητές στα αμφιθέατρα και οι εργαζόμενοι στο πόστο τους. Οι παραλίες γίνονται και πάλι ένα με τη ροή της φύσης, ενώ ένα τσούρμο τυχεροί ξεκινάν τις διακοπές τους μόλις τώρα. Κι αν σε κάποιους η επάνοδος στην καθημερινότητα φαντάζει ως βουνό, υπάρχουν κι αυτοί που χαίρονται με το γεγονός ότι η ζωή τους θα αποκτήσει εκ νέου μία κάποια κανονικότητα. Και, πιστέψτε με, είμαστε πολλοί αυτοί που ανήκουμε στη δεύτερη κατηγορία. Είναι άλλωστε κοινό μυστικό το γεγονός ότι ο Αύγουστος αποτελεί «την Κυριακή του καλοκαιριού»: Τον μήνα που λειτουργεί περισσότερο ως επίλογος, παρά ως πρόκληση για μια νέα αρχή. Ευτυχώς όμως η μετάβαση στο φετινό φθινόπωρο γίνεται όσο ομαλά της αρμόζει: H «Σαββοπουλική» Ελλάδα που αντιστέκεται είναι και πάλι παρούσα: Η Εθνική μας ομάδα μπάσκετ θα το αποδείξει στα γήπεδα της Φινλανδίας για αρχή, και στη συνέχεια όπου κληθεί από τις επόμενες διασταυρώσεις. Ο πολιτισμός θα ορθώσει ξανά ανάστημα για να μας χαρίσει τροφή για δημιουργική σκέψη, ενώ οι παρέες θα ξανασμίξουν δίνοντας χρώμα στα τσιμέντα της πόλης. Τα τσιμέντα που όταν ακούν τα παιδιά να γελάν, παύουν να είναι άχαρα. Μιας και αναφέρθηκα στον πολιτισμό, δε θα μπορούσε να παραλείψει κανείς την αναφορά στο 23ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας: Τις Νύχτες Πρεμιέρας, όπως συνηθίσαμε να τις αποκαλούμε, που θα διεξαχθεί από τις 20 Σεπτεμβρίου έως την 1η Οκτωβρίου σε 3 κινηματογράφους και 6 κινηματογραφικές αίθουσες της πρωτεύουσας. Αποτελεί ένα από τα φεστιβάλ που τοποθετούν σταθερά και με συνέπεια τη χώρα μας στον χάρτη των μεγάλων πολιτιστικών γεγονότων. Κι όσο έχουμε ανάγκη τέτοιου είδους δρώμενα, άλλο τόσο θα δηλώνω αισιόδοξος για το μέλλον των κατοίκων αυτής της χώρας. Κι αν η πρωτεύουσα αντιστέκεται δημιουργικά, άλλα τόσο το κάνει και ο τόπος μας. Μια γρήγορη ματιά στις σελίδες του νέου μας τεύχους θα σας πείσει ότι η Θεσσαλία είναι εδώ, πιο «ζωντανή πνευματικά» από ποτέ. Δε θα σταθώ κάπου συγκεκριμένα. Είμαι όμως βέβαιος πως όσο η τέχνη, ο πολιτισμός και ο αθλητισμός συνεχίσουν να κάνουν τους ανθρώπους να προβληματίζονται αλλά και να γελάνε, θα έχουμε για πάντα καλοκαίρι.

Γιάννης Μαρκούτης

AMANO AVANTI BLUES BAR BROTHERS EATERY & DRINK CADILLAC RECORDS CHARLOT DEL CORSO GASPAR HONDOS CENTER IVY MAMALOU MERCATO PIU CAFÉ ROOTS HEALTH BAR ΚΑΒΑ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΝΩΤΙΑΔΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΟΣΟΔΑ

ΛΑΡΙΣΑ

Editorial#37

AZZOURO CAFÉ CAFÉ GALA GRAPPA MOLIENDO POCO PICO PUERTO REEF TOY STORIES ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ BISTRO ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΙΣΑΛΟΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΜΙΝΕΡΒΑ ΠΛΑΓΙΩΣ ΡΟΥΣΣΟΥ ΕΡΙΦΥΛΗ ΓΛΥΚΟ ΣΤΥΛΛΑΣ

φωτό: Joanna Jelly

ΒΟΛΟΣ

Περί επιστροφής ο λόγος

Αν ενδιαφέρεστε να σας αποστέλλεται το έντυπο κάθε μήνα, επικοινωνήστε μαζί μας στο email syndromi@pezodromiomag.gr ή τηλεφωνήστε μας στο 2441079000

STAFF

Index #37

Έκδοση // Pave P.C. Διευθυντής Χρήστος Αρκομάνης

Αρχισυνταξία Χρήστος Αρκομάνης Γιάννης Μαρκούτης Παραχώρησαν τα κείμενά τους: Παναγιώτης Δουλόπουλος Μαρία Καπνογιάννη Θανάσης Καρανίκας Γιώργος Καργιολάκης Δανάη Καρδαρά Αθηνά Κατσή Άρης Κυριάκος Βασιλική Νικολακάκου Κώστας Παναγιωτόπουλος Αγγελική Παπαδοπούλου Ελένη Πρίτσα Δημήτρης Ράκος Δανάη Τ. Αντώνης Φιλόσογλου Βασιλική Χάρμπα Ελένη Χρυσοπούλου Betty Boopaki Εµπορική Διαχείρηση Φώτης Αρκομάνης sales@pezodromiomag.gr

Γιάννης Μπουρούσης «Στόχος μας στο φετινό Ευρωμπάσκετ είναι η κορυφή»

Το σχολείο μας Σκέψεις και οράματα για την παιδεία του μέλλοντος

Διαφήµιση 2441079000 adv@pezodromiomag.gr

Μηνιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή μερική, ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη γι΄ αυτές. Επίσης η εφημερίδα ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, όπως και ο ιστότοπος www.pezodromio.gr συνιστούν ελέυθερο βήμα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόμενο και εδώ των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.

Μάρω Μαρκέλλου Το κορίτσι για σπίτι που έγινε υποψήφια μάνα

34 Επιμέλεια εξωφύλλου: Joanna Jelly

www.pezodromiomag.gr Pave Ι.Κ.Ε. Μπλατσούκα 36 Καρδίτσα | 43100 T. 24410 79000 F. 24410 79444

Χρυσόστομος Τσαπραΐλης Οι Παγανιστικές Δοξασίες του στοιχειώνουν τα ράφια των βιβλιοπωλείων

Δημήτρης Ράκος

Φωτιές και φέτος στην χώρα. Κανονικές, όχι τόσο πολιτικές. Όχι βέβαια σαν άλλες χρονιές ευτυχώς, αλλά τα πρώτα μελτέμια του Ιούλη ήρθαν να συμπληρώσουν το σκηνικό της κόλασης του καύσωνα.

Δεν έχουμε καταλάβει απολύτως ποια είναι τα σχέδια της κυβέρνησης για την Παιδεία, αλλά φαίνεται ότι ο στόχος είναι το Δημοτικό σχολείο. Θυμάστε τους άξιους και nerd σημαιοφόρους; Ξεχάστε τους! Με κλήρωση από δω και πέρα, όπως λέμε… ΛΟΤΤΟ, όπως λέμε ό,τι του φανεί του λωλοστεφανή….

Δόθηκε το πράσινο φως για την αποτέφρωση νεκρών στην Ελλάδα, με πρώτες πόλεις την Αθήνα και την Πάτρα και κόστος περίπου τα 500 ευρώ, κάτι που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και χρόνια. Μην αντιδράτε οι φανατικοί της ταφής, σκεφτείτε τις εναλλακτικές, άντε πια.

Κόλαση είχε γίνει κι η ζωή του τραγουδιστή των Linkin Park, Chester Bennington και μετά από πολυετή εθισμό σε ναρκωτικά, ποτά αποφάσισε να τερματίσει την ζωή του μια ζεστή μέρα του Ιούλη. Γιατί άραγε να αυτοκτονούν οι μύθοι;

Survivor τέλος, αλλά οι παίκτες του αλωνίζουν την χώρα εξαργυρώνοντας την φήμη με έκτακτες εμφανίσεις, κοινώς αρπαχτές και σκηνές θαυμασμού και ενθουσιασμού που ούτε διάσημοι τραγουδιστές δεν έχουν γνωρίσει. Προς τι όλος αυτός ο πανζουρλισμός;

Σάρωσαν οι καλοκαιρινοί καύσωνες! Με τον κορυφαίο αυτόν του Αυγούστου, τον επονομαζόμενο και Εωσφόρο, έκανε την χώρα κόλαση και τους ανθρώπους της σούπα μινεστρόνε. Μέχρι και τα βουνά κατακάηκαν.

BUZZ

Έφυγε κι ο Πύρρος Δήμας από την Ελλάδα και γι’ αυτό φταίει η κυβέρνηση, όπως είπε, κι όχι το γεγονός ότι όπως μάθαμε η κόρη του έχει σχέση με τον ηθοποιό που έπαιζε τον Χάρι Πόττερ και σου λέει, «κάτσε να δείξω τι μαγικά μπορώ να κάνω κι εγώ με τα βάρη στο γατάκι τον Πόττερ».

Χαλάρωσαν κι άλλο τα capital controls εν μέσω θέρους, τόσο πολύ που θα μπορούμε πλέον να βγάζουμε μηνιαίως έως και 1.800 ευρώ. Πήγα κι εγώ να τα ζητήσω, όπως νόμισα ότι τα δικαιούμαι και μια μούντζα ήταν η ηπιότερη των αντιδράσεων από τους τραπεζικούς υπαλλήλους.

Για πολλοστή φορά Τουρκία προκαλεί Ελλάδα και Κύπρο, Ελλάδα σφυρίζει ανέμελα, Κύπρος στρέφεται στις ευρωπαϊκές δυνάμεις, Τουρκία απειλεί, Γερμανία ρίχνει άκυρο στην Τουρκία. Κι όλα συνεχίζουν να εξελίσσονται ομαλά κι ειρηνικά, γιατί στο κάτω - κάτω είμαστε άνθρωποι βρε αδερφέ. Ταμάμ!

Αν επιβεβαιωθούν τα υποτιθέμενα ξένα κεφάλαια που έρχονται να επενδύσουν τουριστικά στην Ελλάδα, τότε στα επόμενα 10 χρόνια ή θα μας λένε Κατάρ ή απλά…κατάρα και στα όρη στα άγρια βουνά πια με την γκαντεμιά μας. Να τα μάθω ή όχι τα αραβικά ;

Βγήκαμε στις αγορές, δεν βγήκαμε στις αγορές, εκπτώσεις πάντως το καλοκαίρι είχαμε, αλλά και πάλι δεν καταφέραμε να ψωνίσουμε κάτι. Μαζεύαμε λεφτά για τις διακοπές του καλοκαιριού, που ανάθεμα αν καταφέραμε να κάνουμε… Τα μισά χρήματα έφυγαν σε διόδια και εισιτήρια.

Κι αν είχατε απορία τι έκαναν οι περισσότεροι στις διακοπές τους σας παραθέτω και μια έρευνα που λέει πως οι έλληνες είναι δεύτεροι στον κόσμο στην χρήση YouTube! Και στο Instagram, θα έλεγα συμπληρωματικά.

Ο Τεμπέλης της Εύφορης Κοιλάδας

Ευρωμπάσκετ 2017 Η διοργάνωση που όλοι αγαπήσαμε επιστρέφει και η Εθνική μας ομάδα που ετοιμάζεται για το κάτι παραπάνω Κώστας Παναγιωτόπουλος .. Κι όταν λέω ότι την αγαπήσαμε όλοι, το εννοώ, όσο κλισέ κι αν ακούγεται. Όσοι προλάβαμε τον ανέλπιστο(;) θρίαμβο του ’87 κόντρα στη Σοβιετική Ένωση στην Αθήνα, την πίκρα της ταπεινωτικής ήττας από την ενιαία τότε Γιουγκοσλαβία στον τελικό του Ζάγκρεμπ το ’89, οι μικρότεροι που έζησαν τη χρυσή γενιά του 2005 αλλά και οι σημερινοί πιτσιρικάδες που έχουν ανάγκη να πιαστούν από μια μεγάλη επιτυχία. Δεν έχουν άδικο οι δημοσιογράφοι που ασχολούνται με το άθλημα και «βάφτισαν» την Εθνική μπάσκετ «επίσημη αγαπημένη» μας. Είναι η ομάδα παντός καιρού: Τα παιδιά που βρέξει-χιονίσει θα κρατήσουν τη σημαία της χώρας ψηλά, στο πιο ενδιαφέρον ομαδικό άθλημα που γέννησε αυτός ο πλανήτης. Φέτος, όπως και την προηγούμενη φορά, τη διοργάνωση δεν έχει αναλάβει μία χώρα, αλλά μία τετράδα από αυτές, προφανώς με... διαβολικό σκοπό να ταλαιπωρήσουν αθλητές και θεατές, οι οποίοι θα χρειαστούν ταξιδιωτικό πλάνο για να βρεθούν εκεί που πρέπει την κατάλληλη στιγμή. Έχουμε και λέμε λοιπόν: Ισραήλ, Ρουμανία, Τουρκία και Φινλανδία αποτελούν τις οικοδέσποινες, ενώ οι αντίστοιχες πόλεις είναι το ΤελΑβίβ, η Κλουζ-Ναπόχα, η Κωνσταντινούπολη και Ελσίνκι. Το τουρνουά αρχίζει στις 31/8, με τον μεγάλο τελικό να γίνεται στις 17 Σεπτεμβρίου. Κι ενώ οι καιροί είναι δύσκολοι για θαλασσοπόρους και ταξιδευτές, κάτι μου λέει πως η φετινή Εθνική έχει όλα τα φόντα για το κάτι παραπάνω. Και για να μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις, για ένα μετάλλιο. Πάμε όμως στο μπάσκετ και συγκεκριμένα στην Εθνική μας, μετά από χειροκρότημα και με τα ηχεία να παίζουν το Τιρινίνι

των Europe. Ο προπονητής καλείται να «δέσει τη μαγιά» σε μια εθνική που ξεχειλίζει από ταλέντο, αλλά πρέπει να λειτουργήσει και σαν ομάδα. Άλλωστε η ιστορία έχει δείξει πως σπάνια κάποια Εθνική μπορεί να προχωρήσει σε διεθνείς διοργανώσεις βασιζόμενη στο ατομικό ταλέντο των παικτών και όχι στο ομαδικό παιχνίδι. Ο Κώστας Μίσσας λοιπόν πρέπει να βρει τον ιδανικό τρόπο ώστε η μαγεία του super-star Γιάννη Αντετοκούμπο, η ωριμότητα του Γιάννη Μπορούση και η «σπίθα» του Κώστα Παπανικολάου να δημιουργήσουν την Εθνική που στα μέσα Σεπτεμβρίου θα τη συζητάνε ξανά όλοι και όλες. Όμως ο δρόμος προς το βάθρο δεν είναι δα και ο ευκολότερος. Η Ισπανία των Γκαζόλ είναι ο κακός μας δαίμονας και σε ακόμα μία διοργάνωση, στοχεύει ψηλά. Οι Σέρβοι αποτελούν τον ορισμό της ομάδας, με παίκτες που ματώνουν μέσα στο παρκέ. Η Γαλλία του γερο-Τόνυ Πάρκερ θέλει να κάνει την έκπληξη. Όσο για για την Λιθουανία του Βαλαντσιούνας... φοβάμαι μη σκάσει από το πουθενά και οι στοιχηματατζήδες αρχίσουν να κλαίνε τη μοίρα τους. Όπως και να ‘χει όμως, θα χορτάσουμε θέαμα. Πολύ θέαμα, εγγυημένο λόγω των ομίλων όπως και των διασταυρώσεων στους νοκ-αουτ αγώνες, καθώς και λόγω της παρουσίας δεκάδων αθλητών του ΝΒΑ στις ομάδες της χώρας τους. Κάποιοι ήδη βιάζονται να χαρακτηρίσουν το ερχόμενο Ευρωμπάσκετ, που είναι και το τελευταίο που διεξάγεται κάθε 2 χρόνια, ως το καλύτερο όλων των εποχών. Προσωπικά κρατάω μικρό καλάθι, αλλά αρκετά μεγάλο για να χωρέσει τα μεγάλα σουτ των παικτών μας.

Γιάννης Μαρκούτης Φωτογραφία Λένα Βλασταρά

Ο Γιάννης Μπουρούσης συνεχίζει να στοχεύει ψηλά Η Αθήνα τον Αύγουστο θυμίζει μία μεγάλη, ήρεμη επαρχία. Οι περισσότεροι κάτοικοί της λείπουν σε διακοπές,ενώ όσοι βρίσκονται ακόμα εκεί, μοιάζουν κλεισμένοι στα σπίτια τους. Την ίδια στιγμή οι σχετικά άδειοι δρόμοι σου επιτρέπουν να κινηθείς με μεγάλη ταχύτητα, κάτι που κάναμε και ‘μεις το πρωινό της 5ης Αυγούστου, με σκοπό να συναντήσουμε τον αρχηγό της Εθνικής Ομάδας Μπάσκετ. «Τρακάραμε» λοιπόν τον Γιάννη Μπουρούση στο café ενός κεντρικού ξενοδοχείου της πρωτεύουσας, το οποίο – σε αντίθεση με την πόλη, έσφυζε από ζωή.

ίγα μέτρα δίπλα από τους δεκάδες τουρίστες που εξυπηρετούνται στη ρεσεψιόν, βρισκόμαστε τετ α τετ με αρκετούς παίκτες της Εθνικής Ελλάδος. Ο Βαγγέλης Μάντζαρης μιλάει στο κινητό του, ο Θανάσης Αντετοκούμπο συζητά με κάποιον από το τεχνικό τιμ. Ανάμεσα τους, ο Γιάννης Μπουρούσης κατευθύνεται προς το μέρος μας. Μία γουλιά καφέ για αρχή, το “record” πατημένο και η συζήτηση αρχίζει. «Στην ουσία το ξενοδοχείο αποτελεί το δεύτερο σπίτι μας, μιας και εδώ μαζευόμαστε κάθε φορά με την Εθνική», μας λέει. Ο πάγος δεν δημιουργήθηκε ποτέ για να χρειαστεί να σπάσει, κι έτσι προχωράμε γρήγορα στο κυρίως θέμα, που δεν είναι άλλο από την Εθνική Ομάδα και το Ευρωμπάσκετ που ξεκινά σε λίγες εβδομάδες. Η ομάδα επέστρεψε πριν λίγες μέρες από το βασικό στάδιο της προετοιμασίας της, που έγινε στο Καρπενήσι. Ποιες ήταν οι εντυπώσεις του αρχηγού της; «Καταρχήν αισθάνομαι χαρούμενος και υγιής που βρίσκομαι για ακόμα μια χρονιά στην Εθνική. Θα προσπαθήσω και πάλι απ’ τη δική μου πλευρά να βοηθήσω τη χώρα και την ομάδα να φτάσουμε ψηλά. Πόσο μάλλον τώρα, που μας λείπει μια διάκριση σε επίπεδο εθνικής τα τελευταία χρόνια». Όσο για το Καρπενήσι «κάναμε τα πρώτα μας βήματα σαν σύνολο, αλλά απαιτείται κι άλλη δουλειά στη συνέχεια». Ήταν πάντοτε παρών σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις και τις διακρίσεις των τελευταίων 13 χρόνων φορώντας τη φανέλα με το εθνόσημο: «Ήμουν εκεί και ξέρω από πρώτο χέρι πως κάθε διοργάνωση έχει τις ιδιαιτερότητές της. Φέτος λοιπόν, θα πάμε για να πατήσουμε ψηλότερα σε σχέση με το παρελθόν». Η σιγουριά στο ύφος του φανερώνει άνθρωπο που δεν κρύβει λόγια. Το 40ο Ευρωμπάσκετ που θα διεξαχθεί από τις 31 Αυγούστου έως 17 Σεπτεμβρίου είναι πιθανότατα το τελευταίο του με τη γαλανόλευκη φανέλα: «Όμως σε καμία περίπτωση δεν αισθάνομαι μεγάλο ειδικό βάρος. Νιώθω τυχερός που έχω παίξει σε τόσα πολλά πανευρωπαϊκά και παγκόσμια, και ευλογημένος που είμαι μέλος αυτής της μεγάλης παρέας». Στοχεύουμε λοιπόν ψηλά, χωρίς άγχος. Το φετινό Ευρωμπάσκετ είναι μάλιστα το τελευταίο που διεξάγεται κάθε 2 χρόνια. Από ‘δω και πέρα θα διοργανώνεται ανά τετραετία, πράγμα που σαφώς ανακουφίζει τους αθλητές. Ο Γιάννης Μπουρούσης γελάει με... την ατυχία του: «Σίγουρα είναι καλή είδηση, γιατί ο μπασκετμπολίστας μπορεί καταρχήν να ξεκουραστεί με τον τρόπο που αυτός θέλει. Επίσης, θα μπορούσε να εργαστεί ατομικά: Να πάει σ’ ένα μπασκετικό camp, όπως είχα κάνει εγώ το 2005. Το αστείο είναι πως αυτή η αλλαγή γίνεται τη στιγμή που εγώ πατάω στα 33!». Έπειτα η συζήτηση συνεχίζεται με αφορμή τις κατατάξεις δυναμικότητας των Εθνικών Ομάδων, που καταρτίζονται από την FIBA, η οποία μας τοποθετεί στα φαβορί: «Ta rankings της ομοσπονδίας είναι για το θεαθήναι. Όλα κρίνονται στον αγωνιστικό χώρο. Το απόλυτο φαβορί αν είσαι, που λέει ο λόγος, σημασία έχει το τί θα δείξεις στο παρκέ». Ο Καρδιτσιώτης σέντερ αποτελεί τον συνδετικό κρίκο της παλιάς φουρνιάς με τους πιτσιρικάδες, που όπως φαίνεται από τα πρώτα δείγματα, δένει αρμονικά: «Δεν υπάρχουν πιτσιρικάδες στην Εθνική, με την έννοια του αθλητή που είναι ψαρωμένος. Τα παιδιά αυτά πρωταγωνιστούν στις ομάδες τους, έχουν παραστάσεις από διεθνείς διοργανώσεις και έχουν κερδίσει μεγάλους τίτλους». Επιστρέφουμε όμως στους φετινούς στόχους. Ο Κώστας Μίσσας, προπονητής της «επίσημης αγαπημένης» δήλωσε πως θέλει να δει την ομάδα στον τελικό της Κωνσταντινούπολης: «Όταν σου είπα πριν ότι στοχεύουμε ψηλά, έχει καταρχήν να κάνει με το γεγονός πως αν δε βάζεις στόχους εξαρχής, δε θα μπορέσεις ποτέ να φτάσεις εκεί που θέλεις. Αυτό ισχύει σε συλλογικό επίπεδο, αλλά και σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Θέληση όλων μας είναι να φτάσουμε στην κορυφή». Όντας 13 χρόνια στο «καράβι», ο Γιάννης Μπουρούσης ξεχωρίζει σαν καλύτερη στιγμή του με το εθνόσημο το Ευρωμπάσκετ του 2005, όταν, πιτσιρικάς ακόμα, πήρε το χρυσό μετάλλιο με τη γενιά των μεγάλων του ελληνικού μπάσκετ. Την ομάδα που την επόμενη χρονιά κατάφερε να κερδίσει ακόμα και στην Dream Team, στον ημιτελικό του Μουντομπάσκετ. «Όμως οι αποτυχίες», συμπληρώνει, «είναι αυτές που σε κάνουν πιο δυνατό. Σκέφτεσαι, κάνεις αυτοκριτική, βελτιώνεσαι». Και ανεξάρτητα με το αν η Εθνική Ανδρών πατήσει στο βάθρο ή όχι, μας μένει η σιγουριά

12 22

πως ο κορμός της ομάδας σταθεροποιείται. Είναι οι νέοι παίκτες που απαρτίζουν την ομάδα, στους οποίους αναφερθήκαμε πριν: «Κάθε γενιά αλλάζει την προηγούμενη. Πιστεύω σ’ αυτά τα παιδιά. Θα κάνουν μεγάλα πράγματα, ενώ κάποιοι από αυτούς τα έχουν ήδη κάνει. Αλλά η δική μου πίστη δε λέει και πολλά, όταν τους εμπιστεύονται οι κορυφαίοι προπονητές του μπάσκετ αλλά και οι ομάδες τους». Καθώς αφήνουμε πίσω την Εθνική, η συζήτηση αλλάζει πορεία. Πρώτη του μπασκετική ανάμνηση ήταν ο θρίαμβος της Εθνικής Εφήβων του ’95, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που έγινε στην Αθήνα, στο νεόκτιστο τότε κλειστό του ΟΑΚΑ. Αγαπημένος του παίκτης είναι ο Ντιρκ Νοβίτσκι. Παράδοξο, μιας και προτιμά σαφώς την κουλτούρα και τον τρόπο παιχνιδιού της Eυρωλίγκα σε σχέση με το concept του NBA. Ας πάμε όμως στην είδηση της μετακίνησής του από τον Παναθηναϊκό στους Zhejiang Guangsha Lions, με τους οποίους θα αγωνίζεται από την επόμενη σεζόν στο πρωτάθλημα της Κίνας: «Δεν είναι μεγάλο άλμα οι Lions. Είναι κάτι το διαφορετικό. Έχω παίξει 17 χρόνια στην Ευρωλίγκα. Θεωρώ ότι μου δίνεται η ευκαιρία να πάω μετά από 3 χρόνια στην Κίνα. Για την ακρίβεια, με ζαλίσανε για να πάω!». Έχει δίκαιο, μιας και κάθε καλοκαίρι τα αθλητικά media της χώρας... βούιζαν σχετικά με την ενδεχόμενη μεταγραφή. Συνεχώς ο Μπουρούσης πήγαινε στην Κίνα, και τελικά δεν πήγαινε ποτέ. Φέτος ήρθε λοιπόν η στιγμή. Στις κατηγορίες που μπορεί να του αποδοθούν σχετικά με νέο του βήμα, ο 33χρονος διεθνής απαντά χωρίς να το σκεφτεί ούτε δευτερόλεπτο: «Αν σε ενδιαφέρει η κονόμα, αυτή μπορεί να γίνει παντού στον κόσμο. Από την Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, μέχρι την άλλη άκρη του πλανήτη» Στη συνέχεια κάποιος πλησιάζει το τραπέζι μας. Είναι ο Κώστας Κώτσης, μάνατζερ της ομάδας, που απ’ ότι καταλάβαμε εξαρχής, διαθέτει πολύ ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ. Μετά τις πρώτες συστάσεις και τα αμοιβαία πειράγματα με τον Μπουρούση, αρπάζει από τα

NIKE ZOOM KD 9 ELITE ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ SPORT / Πλαστήρα 17 / τηλ. 2441027531 / Καρδίτσα

χέρια του Γιάννη τα τεύχη από το Πεζοδρόμιο που του δώσαμε, αρχίζει να τα ξεφυλλίζει και μας εγκαταλείπει προσωρινά μ’ ένα χαμογελαστό «Συνεχίστε εσείς», μέχρι να επανέλθει. Είχαμε όμως μείνει στα περί Κίνας: «Κι εγώ θα πάω σε 2 χρόνια στην Καρδίτσα, και δε με ενδιαφέρει τί θα πει ο άλλος. Έτσι, με την ίδια λογική δε με ενδιαφέρει τί θα πει ο κάθε κακόβουλος σχετικά μ’ αυτή τη μεταγραφή». Η είδηση περί της επιστροφής και του κλεισίματος της καριέρας του στην ομάδα του ΑΣΚ δε σκάει σα βόμβα, καθώς έχει αναφερθεί στο θέμα άλλες 2 φορές, στις πρόσφατες συνεντεύξεις του. Ο Γιάννης συνεχίζει: «For the love of the game - όπως ακριβώς κάνει ο Αντώνης Φώτσης, και γυρίζει για να κλείσει την καριέρα του στον Ηλυσιακό». Εδώ ολόκληρος Νεϊμάρ πήγε από την Μπαρτσελόνα στην Παρί: «Που κι αυτός, μπορεί να είχε χίλιους λόγους. Το κλίμα στα αποδυτήρια να μην ήταν καλό ή ακόμα και να είχε χαθεί το κίνητρο. Δεν είναι τα πάντα εύκολο χρήμα και κονόμα».

“Εάν δεν βάζεις στόχους εξαρχής, δε θα μπορέσεις να φτάσεις ποτέ εκεί που θέλεις”

Η Ασία όμως σαν ήπειρος γοητεύει τον συνομιλητή μας. Έχει μάλιστα επισκεφθεί 2 φορές την Κίνα στο παρελθόν, και του αρέσει η ιδέα της μετακόμισής του: «Είναι διαφορετική η κουλτούρα τους, ενώ πρόκειται και για ένα μέρος που δεν επισκέφτεσαι συνεχώς. Ένα μέρος που μπορεί να μην ξαναπάω ποτέ». Όταν βέβαια τελειώσει την καριέρα του σαν αθλητής, θα ήθελε να κάνει ένα μεγάλο tour σε τέτοιους, μεγάλους και «εναλλακτικούς» προορισμούς. «... και εδώ που τα λέμε, το μπάσκετ είναι ένα επάγγελμα που σου δίνει απλόχερα την ευκαιρία να ζήσεις και να εργαστείς στα πιο όμορφα μέρη του κόσμου». Όσο για το πόσα χρόνια το βλέπει να αγωνίζεται ακόμα, υπολογίζει 3 με 4. Διάλειμμα για να παραγγείλει μπάρες δημητριακών, οι οποίες όταν έρχονται διαπιστώνουμε πως η ποσότητα τους είναι αρκετή για να... ταΐσεις λόχο. Αφού ο captain μας διαβεβαιώνει ότι είναι πεντανόστιμες και μας προσκαλεί να δοκιμάσουμε, το διαπιστώνουμε και ΄μεις με τη σειρά μας. Μόνο που δεν υπολογίσαμε ότι οι παίκτες της Εθνικής «καίνε» αυτές τις θερμίδες καθημερινά, με την εντατική προπόνηση...

Έπειτα περνά δίπλα από τον χώρο που καθόμαστε μία οικογένεια Αμερικανών. Ο γιος τους, φορά μπλούζα των Σικάγο Μπουλς και η επόμενη ερώτηση γεννάται άμεσα. Γιατί δεν διέσχισε στη διάρκεια της καριέρας του το μεγάλο αυλάκι του Ατλαντικού για να παίξει στο ΝΒΑ; Eίναι άλλωστε γνωστό σε όλους τους μπασκετόφιλους πως ο Μπουρούσης είχε μπει στο ντραφτ του 2005, ενώ 4 χρόνια αργότερα δέχτηκε σοβαρή πρόταση από ομάδα των ΗΠΑ: «Εκείνη την περίοδο ήταν καλό το κλίμα στον Ολυμπιακό και προτίμησα να μείνω εκεί. Δεν μετανιώνω ούτε μια στιγμή, γιατί μετά από εκείνη την απόφαση γνώρισα τη γυναίκα μου, και σήμερα έχω δύο παιδάκια». Και αθληταράς και ευτυχισμένος χαζομπαμπάς λοιπόν. Για την ιστορία, κι επειδή η Εθνική αποτελεί μία μεγάλη παρέα, ο Γιάννης Μπουρούσης αν και νέος μπαμπάς, έχει παρατήσει το... άθλημα του Playstation εδώ και αρκετά χρόνια: «Μένω πλέον έξω απ’ το χορό όταν παίζουν μπασκετάκι στο Playstation. Tην σκυτάλη τώρα έχει πάρει ο Μάντζαρης, και οι κόντρες είναι καθημερινές», μας λέει και χαμογελά. Πριν καλά-καλά ολοκληρώσει τη φράση, ένα ζευγάρι του ζητά αυτόγραφο. Η μικρή τους συζήτηση τελειώνει σύντομα και τον ρωτάμε με τη σειρά μας αν τον ενοχλεί η τόση δημοσιότητα ή έχει αποδεχτεί την υπάρχουσα κατάσταση. Μας απαντά πως του αρέσει η διάδραση με τον κόσμο: «Ειδικά όταν ο άλλος είναι ευγενής, είμαι πάντα ευδιάθετος. Τα φώτα της δημοσιότητας θα σβήσουν με το που θα τελειώσει η καριέρα μου. Άντε να με θυμούνται 2-3 χρόνια παραπάνω επειδή είμαι ψηλός. Θα χαθεί λοιπόν αυτό το ωραίο feeling και όσο μπορώ ακόμα το απολαμβάνω». Κι ας συμβαίνει κάθε μέρα, όπως μας αναφέρει

χαρακτηριστικά. Συνέχεια περί οικονομικής κρίσης. Κλισέ μεν, αλλά ερώτηση που οφείλαμε να κάνουμε, γιατί ειδικά όσον αφορά τον αθλητισμό, η κρίση έχει στερήσει από τη χώρα μας πολλά πράγματα. Όχι μόνο τη διοργάνωση σπουδαίων αθλητικών events, αλλά εμποδίζει και ως ένα βαθμό την εξέλιξη των νέων ταλέντων. Ο αρχηγός της Εθνικής δε συμφωνεί: «Διοργανώσεις μπορεί να μη γίνονται αλλά υποδομές υπάρχουν. Υπάρχουν επίσης προπονητές με όρεξη για δουλειά. Και προ κρίσης, κάπως έτσι ήταν τα πράγματα. Το μεγαλύτερο λάθος είναι που οι ομοσπονδίες και οι χορηγοί δεν εκμεταλλεύτηκαν περισσότερο της επιτυχίες». Κι αν στο ποδόσφαιρο ο άθλος του 2004 δεν οδήγησε πουθενά, στο μπάσκετ έρχονται ακόμα χαρές: «Ισχύει, αλλά αυτό οφείλεται και στους προέδρους που βάζουν λεφτά απ’ την τσέπη τους. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είναι η αρρώστια, το μεράκι τους». Ένα τηλεφώνημα από κάποιο συγγενικό του πρόσωπο από την Καρδίτσα, επαναφέρει λίγα δευτερόλεπτα μετά στο τραπέζι της συζήτησης τον ΑΣΚ, στον οποίο θέλει να κλείσει την καριέρα του: «Κάνουν μια μεγάλη προσπάθεια ο Χρήστος Δεληγιάννης και τα υπόλοιπα παιδιά στη διοίκηση. Αγαπάνε την ομάδα και έχουν προσπαθήσει πολύ να τη φέρουν εκεί που βρίσκεται τώρα, στην Α2. Όμως λυπάμαι πραγματικά, και λυπάμαι πολύ, που δεν είναι ακόμα έτοιμο το γήπεδο. Η Καρδίτσα θα έπρεπε να έχει σύγχρονο κλειστό εδώ και χρόνια. Δε στο λέω σε στυλ ψώνιου, αλλά θα έπρεπε να έχει γήπεδο για να τιμήσει και εμάς». Ακόμα κι αν βγάλουμε από το κάδρο την απόδοση τιμών, πρακτικά, η έλλειψη υποδομών δε βοηθά να γίνουν όμορφα πράγματα στον χώρο του μπάσκετ: «Θέλω να φέρω 5 συμπαίκτες μου και να κάνουμε τουρνουά στην Καρδίτσα. Πού θα τους πάω; Στο πανάρχαιο κλειστό;». Την ώρα που κάθε νησί του Αιγαίου έχει το δικό του σύγχρονο γήπεδο μπάσκετ και οι παίκτες της Εθνικής οργανώνουν τα δικά τους events, η Καρδίτσα δε μπορεί να φιλοξενήσει τίποτα.

«Το μπάσκετ είναι ένα επάγγελμα που σου επιτρέπει να ζήσεις και να εργαστείς στα πιο όμορφα μέρη του πλανήτη» «Θέλω λοιπόν να κλείσω την καριέρα μου φορώντας τη φανέλα του ΑΣΚ, και να ανεβάσουμε την ομάδα στην Α1. Έπειτα, να την αναλάβω από τη θέση του προέδρου», λέει μιλώντας πιο δυνατά από το συνηθισμένο. «Το άκουσα αυτό», του φωνάζει ο Κώστας Κώτσης, ο οποίος κάθεται λίγα τραπέζια πιο δίπλα και συνεχίζει την ανάγνωση της free press μας. «Θα το δεις κιόλας», του απαντά ο πάντα ετοιμόλογος Μπουρούσης, και η ατμόσφαιρα σείεται από τα γέλια όλων. «Η Καρδίτσα διψά για μπάσκετ, και

θα κάνω ό,τι μπορώ για να μπει για τα καλά στον χάρτη των μεγάλων», είναι τα τελευταία του λόγια. Πώς όμως φαντάζεται ο αρχηγός της Εθνικής τη ζωή μετά το μπάσκετ; Το ρεσιτάλ γέλιου συνεχίζεται: «Με δίκαννο, να κυνηγάω όποιον πειράξει τα κορίτσια μου! Τώρα σοβαρά, θα ‘θελα να κάνω βόλτες με το σκάφος μου χωρίς πιεστικά προγράμματα. Και γιατί όχι, να ζήσω σε ένα μικρό νησάκι, και να περνάω εκεί τις μισές μέρες του χρόνου». Είναι άλλωστε γνωστή η αγάπη του Γιάννη Μπουρούση για τα νησιά της χώρας μας, και ειδικά τα ακριτικά. Μιλάμε για μια ζωή χωρίς τις στερήσεις που απαιτεί η απαιτητική ζωή των αθλητών που κάνουν πρωταθλητισμό: «Πέρυσι έλεγα πως θα σταματήσω από την Εθνική, και να ‘μαι φέτος πάλι εδώ. Θα ‘θελα λοιπόν να χαρώ έναν Αύγουστο με τους δικούς μου ρυθμούς. Να τον απολαύσω. Να δώσω περισσότερο χρόνο στους δικούς μου ανθρώπους». Γνωρίζουμε καλά τί εννοεί. «Τα παιδικά μου χρόνια μπορεί να μην ήταν τα καλύτερα, αλλά ήταν γεμάτα αγνότητα. Αυτή την αγνότητα την κρατάω ακόμα, γιατί δεν προέρχομαι από πλούσια οικογένεια». Του υπενθυμίζουμε τον συνεσταλμένο Γιάννη Μπουρούση που έπαιξε στην ΑΕΚ, και η απάντησή του είναι άμεση: «Όταν μπήκα στα αποδυτήρια και είδα τον Κικίλια και τον Χατζή, έσκυβα το κεφάλι κάτω. Τώρα τα πιτσιρίκια είναι πιο ασεβή, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία». Ιστορία, μια έκφανση της οποίας φανερώνει όμως πολλά για τον χαρακτήρα του συνομιλητή μας: «Το πρώτο μου μέλημα όταν πήγα στην Αθήνα, ήταν να βοηθήσω οικονομικά την οικογένειά μου, και χαίρομαι που το κατάφερα». Μαζί του βέβαια χαίρεται και όλη η μπασκετική Ευρώπη.

O χρόνος μας τελειώνει. Ο coach Mίσσας σε λίγο θα μαζέψει την ομάδα. Δεν προλάβαμε να αναλύσουμε την πολύ πλούσια καριέρα του. Να μιλήσουμε για την Ευρωλίγκα που πήρε με τη Ρεάλ Μαδρίτης, ομάδα με την οποία κυριολεκτικά σήκωσε... τα πάντα! Ούτε για τα πρωταθλήματα με την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό, τα κύπελλα με τον Ολυμπιακό. Χαρήκαμε όμως που συναντήσαμε έναν ειλικρινή, χαρούμενο και εργατικό άνθρωπο, που αγαπά πολύ αυτό που κάνει: Έτσι πρέπει να είναι ο αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος.

14 Βασιλική Χάρμπα και σχεδιαστική ομάδα heptahedron.studio

Design Is EveryThing Τι είναι το design και πόσο συνυφασμένο είναι με τη δημιουργικότητα; Σύμφωνα με τον Ησίοδο, «Εν αρχή ην το Χάος» - και από το Χάος (όπως είναι γνωστό) αρχίζει πάντα μια νέα Δημιουργία. Το βασικό ερώτημα που προκύπτει από την παραπάνω παραδοχή είναι το εξής: Πώς μπορώ να φτάσω από το Χάος στη δημιουργία ενός προϊόντος, μιας εικόνας ή ενός έργου τέχνης; Πως μπορώ να γίνω δημιουργικός;

Για τη δημιουργία άρτιων αντικειμένων από έναν designer απαιτείται ένα ευρύ φάσμα γνώσεων από πολλούς και διαφορετικούς επιστημονικούς ή καλλιτεχνικούς κλάδους. Απαιτούνται γνώσεις μηχανικής, υλικών, διαδικασιών παραγωγής, εργονομίας, γραφικών εφαρμογών, καλών τεχνών, κοστολόγησης και διαχείρισης των τελικών προϊόντων. Βασικός στόχος του σχεδιασμού προϊόντων είναι η δημιουργία νέων αναβαθμισμένων προϊόντων, τόσο αισθητικά όσο και λειτουργικά. Έτσι λοιπόν, η επιστήμη του Βιομηχανικού σχεδιασμού αποτελεί το αλφαβητάρι της σχεδίασης.

από το Χάος στο Design

Δημιουργικότητα είναι η δυνατότητα να μπορείς να σκεφτείς και να δημιουργήσεις καινοτόμες ιδέες, που μπορεί να βελτιώσουν υπάρχοντα αντικείμενα, εικόνες κτλ. Σημαντικό ρόλο για κάθε άνθρωπο που ασχολείται με το σχεδιασμό αντικειμένων ή οποιαδήποτε μορφή τέχνης παίζει η κουλτούρα/ο πολιτισμός ή οποιoδήποτε εξωτερικό ερέθισμα (π.χ. φύση, παραδοσιακά παιχνίδια κτλ.). Μερικά παραδείγματα που προκύπτουν από δημιουργίες σύγχρονων σχεδιαστών και έχουν επιρροές από εξωτερικά ερεθίσματα παρουσιάζονται παρακάτω. Η «χάρτινη καρέκλα» που κατασκευάστηκε από το σχεδιαστή Simon Joyau βασίζεται στην επινόηση των Ιαπώνων, το «οριγκάμι». «Οριγκάμι» είναι η καλλιτεχνία του διπλώματος χαρτιού, στην οποία όμως απαγορεύεται το κόψιμό του. Ένας άλλος σχεδιαστής που έχει επηρεαστεί από τη φύση και έχει χρησιμοποιήσει ως βάση του τραπεζιού που έχει σχεδιάσει, το σχεδόν ακατέργαστο ξύλο, είναι ο Fred Rieffel, δημιουργώντας το τραπέζι “Side table”. Από τα παραπάνω παραδείγματα προκύπτει πως ένας designer για να δημιουργήσει ένα προϊόν, πρέπει να λαμβάνει υπόψη του τις ανάγκες των ανθρώπων, οι οποίες θα πρέπει να συμβαδίζουν με τις δυνατότητες της τεχνολογίας, αλλά και με όλα αυτά που προαπαιτούνται για την επιχειρηματική επιτυχία. Ποιες γνώσεις απαιτούνται από έναν designer;

Το βιβλίο «Το αλφαβητάρι του Βιομηχανικού Σχεδιασμού» των: Α. Μανάβη, Κ. Σιργκάνη, Ν. Ευκολίδη, Π. Κυράτση

Kαρέκλα “origami” του σχεδιαστή Simon Joyau

Μια χιονονιφάδα μεταμορφώνεται μέσω του δημιουργικού σχεδιασμού σε ένα προϊόν, μια ζάντα αλουμινίου για αυτοκίνητο.

“Side table” του σχεδιαστή Fred Rieffel

Κάνε το κοντινό μεγάλο σου βήμα και ΣΠΟΥΔΑΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ

Διεύθυνση: Κύπρου 24-28, Λάρισα, 41222 Tηλ.: 2410.552729, 2410.552706 E-mail: info@europroodos.gr Website: www.europroodos.gr

Αργοναυτών 11 | Καρδίτσα | 2441024300

Χρήστος Αρκομάνης

Το Πήλιο ως σημείο αναφοράς Ο Σεπτέμβριος κάνει ποδαρικό με δύο μοναδικές εκδηλώσεις στο βουνό των Κενταύρων Το Ινστιτούτο Ανάπτυξης Πηλίου, που εδρεύει στην Αργαλαστή, βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια στην πρώτη γραμμή των δράσεων με σκοπό την προβολή αυτού του τόπου. Μιας περιοχής ευλογημένης, που παντρεύει με μοναδικό τρόπο τη γαλήνη του βουνού με την ομορφιά της θάλασσας. Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσονται δύο εκδηλώσεις που θα λάβουν χώρα τις τρεις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου στο Κτήμα «Πατιστή», στην Καμάρα της Αργαλαστής: Tα Μονοπάτια Κρασιού Αργαλαστής Πηλίου και η 4η Πανελλήνια Γιορτή Μανιταριού Τρούφας. Με αυτή την αφορμή, συνομιλήσαμε με τον πρόεδρο του Ινστιτούτου, κύριο Στέργιο Παπαϊωάννου. «Τα Μονοπάτια Κρασιού αποτελούν ένα εγχείρημα που φιλοδοξούμε να καταστεί θεσμός», ήταν οι πρώτες του λέξεις. Στην ουσία, οι οινοπαραγωγοί της Αργαλαστής, Λάζαρος Καριπίδης, Δημήτρης Μυλωνά, Δημήτρης Πατιστής και Νικόλαος Ρακής, παρουσιάζουν τα αγνά προϊόντα τους στα πλαίσια ενός διαδραστικού τριημέρου στο οποίο καθένας μπορεί να τα γευτεί. Τα οινοποιεία μάλιστα θα έχουν τις πόρτες τους ανοιχτές για όλο το τριήμερο, δίνοντας την ευκαιρία σε μικρούς

και μεγάλους να τα επισκεφθούν και να διαπιστώσουν με τα ίδια τους τα μάτια το πώς δημιουργείται το γευστικό τους κρασί. Όμως η δράση αυτή δεν είναι αμιγώς γευσιγνωστική, καθώς θα συνοδεύεται από μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις, παρουσία χορωδιών του Νομού Μαγνησίας. Επίσης στον χώρο θα υπάρχουν περίπτερα πώλησης αγροτικών προϊόντων, ενώ θα διεξαχθούν και ταχύρρυθμα σεμινάρια που έχουν ως σκοπό την μεταλαμπάδευση των μυστικών του κρασιού στους επισκέπτες. Ξέχωρα όμως από το κρασί, η 4η Πανελλήνια Γιορτή Μανιταριού Τρούφας στρέφει στο Πήλιο τα βλέμματα τεράστιας μερίδας ανθρώπων από όλη τη χώρα. Η έκθεση προϊόντων αποτελεί μόνο την αρχή, μιας και στη συγκεκριμένη γιορτή οι ομιλίες ειδικών χαρακτηρίζονται από τον κύριο Παπαϊωάννου ως ένα κομβικό βήμα για να κατανοήσει κανείς τη μαγεία της τρούφας. «Έτσι, το μικρόφωνο θα βρεθεί στα χέρια της κυρίας Ελευθερίας Τζιάτζιου, η οποία είναι συλλέκτης και παραγωγός τρούφας: Θα μας μιλήσει για το πόσο σημαντική είναι η καλλιέργειά της στις ορεινές αλλά και τις ημιορεινές περιοχές της Ελλάδας». Στη συνέχεια, τον λόγο θα πάρει ο Δρ. Στέφανος

Διαμαντής, δασολόγος-μυκητολόγος, ο οποίος ήταν τακτικός ερευνητής του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών: «H τοποθέτησή του θα έχει να κάνει με την στήριξη του προϊόντος με την αρωγή της πολιτείας, καθώς χρειάζονται απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις», τονίζει ο κύριος Παπαϊωάννου. Τέλος, αναμένεται χαιρετισμός από εκπρόσωπο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Όσο για το... κερασάκι στην τούρτα, δεν είναι άλλο από την παρασκευή Πηλιορείτικων παραδοσιακών εδεσμάτων με μανιτάρια τρούφα, όπως και την προβολή σχετικής ταινίας με θέμα το προϊόν. Οι εκδηλώσεις είναι υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος, του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, του Υπουργείου Τουρισμού, του Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, της Περιφέρειας Θεσσαλίας, της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος, καθώς και του Επιμελητηρίου Μαγνησίας.

Αθηνά Κατσή

Το Σχολείο μας και το σχολείο που ονειρευόμαστε...

Σκέψεις και οράματα για την παιδεία του μέλλοντος

Λίγες λέξεις έχουν εντυπωθεί με απόλυτη

επικοινωνία ή απουσίαζε εντελώς από τη ζωή

μια καρικατούρα της ανάπτυξης. Ειδικότερα,

ιεραρχία στη σκέψη μας και στη γραφή μας

τους.

η παιδεία είναι ένα ευτελές άθυρμα στα χέρια

με κεφαλαίο το αρχικό τους γράμμα· και μετά

Εμπνευσμένοι άνθρωποι, από την Αναγέννηση

των πολιτικών που τη χρησιμοποιούν εν είδη

τη Μάνα για μένα αύτη η λέξη είναι το Σχολείο.

και μετά οραματίστηκαν δημόσια σχολειά

ψηφοθηρικού στίβου, οπότε κάθε κυβέρνηση

Έχει κυλίσει πολύ νερό στο ποτάμι της ιστορίας

για όλα τα παιδιά και διάφορα εκπαιδευτικά

χωρίς μακροχρόνιο και ουσιαστικό σχεδιασμό

από την πρώτη γραφή και ακόμη περισσότερο

συστήματα, με μοναδικό στόχο τη βελτίωση

διαμορφώνει μικροπολιτικές για ίδιο

από την απαρχή της ανθρώπινης επικοινωνίας.

των συνθηκών διαβίωσης αλλά και της ζωής

όφελος. Μόνο στην πατρίδα μας, σε επίπεδο

Ψήγματα γραφής και στοιχειώδης αρίθμηση

των πολιτών.

ανεπτυγμένων χωρών (!),το παιδί που είναι στις

ήταν η πρώτη τροφή των οργανωμένων

Ως γνήσιο τέκνο του σύγχρονου δυτικού

πρώτες τάξεις του δημοτικού να μη γνωρίζει

κοινωνιών των ανθρώπων.

πολιτισμού, μακαρίζω τον εαυτό μου που

με ποιον τρόπο θα εισέλθει στις επόμενες

Χάρη σε αυτά ο άνθρωπος πέρασε από τα

ευτύχισα να απολαύσω δωρεάν και δημόσια

βαθμίδες και με ποιο σύστημα.

λαξευτά εργαλεία στις μηχανές, από τις πιρόγες

παιδεία για όλους. Μπορείτε να βάλετε όσο

Η συζήτηση που έγινε η αφορμή για το

στα πλοία, από τα άνυδρα χωράφια στις

θαυμαστικά!!! και «εισαγωγικά» θέλετε στις

παρόν κείμενο έλαβε χώρα στα μέσα του

αρδευόμενες εκτάσεις και από τις άναρθρες

τελευταίες έξι λέξεις, αλλά πριν από πενήντα

καλοκαιριού, στο καφενείο του χωριού,

κραυγές στα ομηρικά έπη.

- εξήντα χρόνια αυτά δεν υπήρχαν στη χώρα

κάτω από τη σκαμνιά, εν αναμονή των

Ωστόσο, για δεκάδες αιώνες η εκπαίδευση

μας!

αποτελεσμάτων των πανελληνίων, για ακόμη

ήταν προνόμιο των εύπορων πολιτών, η

Δεν θα σας κουράσω με νομοθετικά ζητήματα

ένα καλοκαίρι! Σταχυολόγησα μερικές εμπειρίες

οποία γινόταν κατ’ οίκον και αποτελούσε ένα

και νομολογίες που αφορούν στην κατάρτιση

που είναι άλλωστε και το αγαπημένο μου

εξαιρετικό εργαλείο για τη χειραγώγηση του

της εθνικής παιδείας από της απαρχές του

παιχνίδι και κορφολόγησα τις επιθυμίες της

λαού, η εκπαίδευση του οποίου περιοριζόταν

νεοελληνικού κράτους επί Καποδίστρια μέχρι

κοινωνίας για το Σχολείο μας.

στις αναγκαίες γνώσεις για στοιχειώδη

σήμερα, αλλά η ελληνική πραγματικότητα είναι

Εμπειρίες από τα θρανία Γιάννης, 19 – Φοιτητής - Επιτέλους, πέρασα στην Ιατρική. Βασίλης, 55 – Υπάλληλος γραφείου - Στο Γυμνάσιο στο Βόλο, έμαθα ότι δεν λύνουμε τις διαφορές μας με το ξύλο. Αλεξία, 40 – Υπάλληλος εμπορικού - Ντρεπόμουν να πάω στο σχολείο αδιάβαστη. Βαγγελάρας, 92 – Συνταξιούχος οικοδόμος - Πληρώναμε το Δάσκαλο με τρόφιμα. Κώστας, 58 – Αστυνομικός - Κουβαλούσαμε ξύλα για τη σόμπα στο σχολείο. Μαίρη, 12 – Μαθήτρια - Στο σχολείο δεν έχουν όλα τα παιδιά κολατσιό. Αντρέας, 22 – Φοιτητής - Πολλοί συμφοιτητές μου από την επαρχία εργάζονται. Ελένη, 31 – Γιατρός - Μακάρι να μπορούσα να στείλω το παιδί μου σε ιδιωτικό. Δημήτρης, 27 – Άνεργος - Το σχολείο είναι μια μ@λακία! Χριστίνα, 45 – Φιλόλογος σε φροντιστήριο - Το σχολείο θα σου δείξει τον δρόμο, δεν θα σε πάει στον προορισμό σου. Θανάσης, 54 – Αγρότης - Αχ, δεν είχα μυαλό να ανοίξω τα μάτια μου, να μάθω μια γκούτσα γράμματα. Βαγγελιώ, 52 – Δημ. Υπάλληλος - Και τα παιδιά μας που σπούδασαν, μισθούς πείνας παίρνουν. Σταύρος, 75 – Συνταξιούχος αγρότης - Εικοστέσσερα γράμματα και δέκα αριθμοί είναι. Άνθρωποι να γίνετε, χρήσιμοι στην κοινωνία. Πέτρα, 17 – Μαθήτρια - Χωρίς φροντιστήρια δεν περνάς στο πανεπιστήμιο.

Όνειρα για τα θρανία Μελίνα, 9 – Μαθήτρια - Με λιγότερα βιβλία και φυλλάδια! Χρήστος, 13 – Μαθητής - Με εκδρομές σε ενδιαφέροντα μέρη, όλο γήπεδο και πάρκο μας πάνε! Πέτρα, 17 – Μαθήτρια - Χωρίς φροντιστήρια γίνεται; Γιάννης, 19 – Φοιτητής - Και χωρίς πανελλήνιες, αν γίνεται! Μαρίνα, 37 – Σε επανένταξη - Με δασκάλους με Δέλτα κεφαλαίο! Πολυχρόνης, 9 – Μαθητής - Χωρίς διακρίσεις! Τα παιδιά δεν είναι κακά, κακοί είναι οι μεγάλοι! Μελίνα, 8 – Μαθήτρια - Με περισσότερο ελεύθερο χρόνο το απόγευμα. Εμείς παίζουμε στο σχολείο και διαβάζουμε στο σπίτι! Χριστίνα, 45 – Φιλόλογος σε φροντιστήριο - Μακάρι να μπορούσαμε να κάνουμε τα μαθήματα βιωματικά.

Νικολάου Πλαστήρα 8 | Καρδίτσα | τηλ 24410 22216

Βασίλης, 55 – Υπάλληλος γραφείου - Με εργαστήρια χημείας σε λειτουργία και εκπαιδευτικούς με ζήλο. Παπά-Ηλίας, 85 - Ο δάσκαλος να αγαπάει τa παιδιά του και οι μαθητές να σέβονται το θεσμό του σχολείου. Σταύρος, 75 – Συνταξιούχος αγρότης - Με παγκόσμια Ιστορία και Θρησκειολογία. Τα παιδιά μας είναι πολίτες του κόσμου πια. Βαγγελιώ, 52 – Δημ. Υπάλληλος - Χωρίς βαθμοθηρία αλλά με άμιλλα. Δημήτρης, 27 – Άνεργος - Με γήπεδα και αγώνες! Μαίρη, 12 – Μαθήτρια - Οι καθηγητές να μη βαριούνται! Η βαρεμάρα είναι μεταδοτική! Αντρέας, 22 – Φοιτητής - Με επιλογές και χωρίς το Πανεπιστήμιο.

ε τη ευχέρεια που μας παρέχει ο ελεύθερος δημόσιος λόγος, από το μικρό βήμα του Πεζοδρομίου, θέλω να αποχαιρετήσω ένα μεγάλο Δάσκαλο. Στα μέσα του καλοκαιριού έφυγε από κοντά μας ο Λαρισαίος καθ. Γ. Ζαβάκος του Τμήματος Δασοπονίας. Υπήρξε εξαίρετος επαγγελματίας, ευγενής συνάδελφος, θαυμάσιος γονιός, μα περισσότερο ένας σπουδαίος Δάσκαλος για εκατοντάδες φοιτητές μας που βρέθηκαν μακριά από τα σπίτια τους. Αυτός ο άνθρωπος έκανε το εργαστήριο του στέκι των φοιτητών, ήταν από τους ελάχιστους καθηγητές που έμειναν στην Καρδίτσα τα πέντε πέτρινα χρόνια που το Τμήμα δεν είχε εισακτέους. Έμεινε να κρατάει τη Δασοπονία με τριάντα και πλέον διδακτικές ώρες εβδομαδιαίως. Έμεινε να αγωνίζεται για την επαναλειτουργία του Τμήματος. Λυπάμαι Δάσκαλε που δεν θα είσαι στο εργαστήριο φέτος που θα έρθουν ξανά νέοι φοιτητές, χάριν της δική σου υπομονής και επιμονής. Μακάρι, οι φοιτητές και οι εκπαιδευτικοί να σε τιμούν πρωτίστως για το ήθος σου. Καλό κατευόδιο Δάσκαλε.

Το Σχολείο που θα θέλαμε Κάπως έτσι, οι σκέψεις που κάνω κι εγώ κάθε φορά που μυρίζω μπλε τετράδιο, πήραν σάρκα και οστά κάτω από τη σκαμνιά. Πολλά χρόνια μακριά από τα θρανία, αλλά πολλές φορές μέσα σε αίθουσες διδασκαλίας, διαπιστώνω ότι οι ανάγκες της κοινωνίας διαφοροποιούνται από γενιά σε γενιά, αλλά οι θεμελιώδεις αξίες παραμένουν. Η εκπαιδευτική διαδικασία που λαμβάνει χώρα στο Σχολείο έχει δύο πυλώνες. Την διεκπεραίωση και την εμφύσηση. Η πρώτη αφορά στην υποχρέωση του εκπαιδευτικού να ολοκληρώσει τη διδακτέα ύλη. Η δεύτερη είναι η ικανότητα ή ακόμη και το χάρισμα του δασκάλου να μάθει στα παιδιά του να διαβάζουν πίσω από τις γραμμές, να σκέφτονται την εναλλακτική λύση, να παράγουν δομημένη σκέψη και κατ’ επέκταση λόγο και φυσικά να συνυπάρχουν στο κοινωνικό σύνολο εποικοδομητικά. Το φυσικό αντικείμενο του Σχολείου είναι τα παιδιά, γι’ αυτό ανεξάρτητα από λειτουργικά και εκπαιδευτικά ζητήματα, η ευθύνη βαρύνει τους παιδαγωγούς που μπαίνουν στην αίθουσα και περνάν χρόνο με τους μαθητές. Τα σαρανταπεντάλεπτα της διδασκαλίας είναι σύντομα για να καλυφθούν η διδακτέα ύλη,

οι εξωτερικές πηγές, οι απορίες και η συζήτηση. Δεν είναι εκπομπή για να κρατάς σκαλέτα παρουσίασης! Το μάθημα πρέπει να σχεδιάζεται σε ετήσια βάση και κάθε φορά να κάνουν όλοι οι μαθητές ένα βήμα μπροστά. Ο τρόπος είναι αφενός ο εκπαιδευτικός να κεντρίσει το ενδιαφέρον του μαθητή, γιατί είναι χρήσιμη η Ιστορία ή που έχουν εφαρμογή τα Μαθηματικά, δίνοντας ζωηρά παραδείγματα από την καθημερινότητα των παιδιών και αφετέρου να θέσει τους μαθητές σε δημιουργική δραστηριότητα, με ομαδικά παιχνίδια ή εργασίες, που δε θα κάνουν οι γονείς στο σπίτι. Παράλληλα, να χρησιμοποιούνται οι υποδομές των σχολείων σε εργαστήρια χημείας, φυσικής, θεάτρου κ.λπ. καθώς και οι αίθουσες των γυμναστηρίων και να λειτουργούν. Είναι σημαντικό ο μαθητής να πειραματιστεί με τον ηλεκτρισμό ή το πρόπλασμα της βιολογίας για να αποκτήσει την εμπειρία. Οι δοκιμαστικοί σωλήνες και οι ρακέτες είναι για τα παιδιά, όχι για τις προθήκες των σχολείων. Επίσης, να ενισχυθεί η βιωματική εκπαίδευση με εκπαιδευτικές εκδρομές σε μουσεία, επαγγελματικά εργαστήρια, βιοτεχνίες και άλλους εργασιακούς χώρους, ακόμη και σε κατασκηνώσεις προσφύγων ή μειονοτικών ομάδων, ανάλογα με την ηλικία και την

περιοχή. Οι διήμερες γυμνασιακές εκδρομές σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη που περιλαμβάνουν διασκέδαση σε μπουζούκια δεν είναι εκπαιδευτικές εκδρομές. Βέβαια, στις αίθουσες διδασκαλίας τα γαρύφαλλα έχουν αντικατασταθεί από κακοφωτοτυπημένα Α4 που μετά την εφήμερη παραμονή τους σε τσάντες και θρανία γίνονται το πιο εύχρηστο υλικό για σαΐτες και μπαλάκια. Σε προχωρημένη περίπτωση βέβαια, θα μπορούσαμε να καταργήσουμε τα σχολικά βιβλία, να γλιτώσουν τα δάση από την αποψίλωση και το σύμβολο της γνώσης από το παρανάλωμα. Ελπίζω σε λίγα χρόνια, τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο με το tablet, να υπάρχει γρήγορο και δωρεάν Wi-Fi, με τον απαραίτητο γονικό έλεγχο, οι μαθητές να κάνουν εργασία στο μάθημα της Γεωγραφίας για το Grand Canyon σε συνεργασία με κάποιο σχολείο στο Μαρόκο και να παρουσιάζουν την εργασία τους στο ελληνόφωνο σχολείο της Ρωσίας. Το Σχολείο είναι πρώτα ψυχή και μετά οτιδήποτε άλλο, όσα συστήματα και να αλλάξουν, όσο θα είναι δημόσιο και δωρεάν για όλους υπάρχει ελπίδα για κάθε παιδί να απολαύσει τους καρπούς της παιδείας.

«Η παιδεία είναι δεύτερος ήλιος για τους ανθρώπους». Αυτά είναι τα λόγια που είχε διαλέξει ο Πλάτωνας για να αναφερθεί στην εκπαίδευση και καταφέρνουν να αντικατοπτρίσουν στο μέγιστο βαθμό τη σημαντικότητά της. Το σχολείο έχει φυσικά την υποχρέωση να αγκαλιάζει όλους τους μαθητές και να προσαρμόζεται στις ανάγκες τους. Είναι γεγονός ότι λόγω του συνεχώς αυξανόμενου ενδιαφέροντος των τελευταίων χρόνων, οι Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες βρίσκονται πλέον στο επίκεντρο πλήθους ερευνών και μελετών. Όταν μιλάμε για Μαθησιακές Διαταραχές, είναι δυνατόν να αναφερόμαστε σε Διαταραχή της Ανάγνωσης (δυσλεξία), των Μαθηματικών, της Γραπτής Έκφρασης ή σε Μαθησιακή Διαταραχή μη προσδιοριζόμενη αλλιώς. Από τις προαναφερθείσες διαταραχές, η δυσλεξία ή, όπως αποκαλείται, “Διαταραχή της Ανάγνωσης”, είναι μία από τις πιο κοινές μαθησιακές δυσκολίες, καθώς εμφανίζεται στο 5-15% του μαθητικού πληθυσμού. Λόγω του ότι είναι μία σύνθετη έννοια για την οποία έχουν διατυπωθεί πολλοί και διαφορετικοί ορισμοί, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι πρόκειται για μια διαταραχή εκφοράς του λόγου. Η συγκεκριμένη διαταραχή δε σχετίζεται με το δείκτη νοημοσύνης και για να την εντοπίσει κανείς, αρκεί να παρατηρήσει αν το παιδί παρουσιάζει κάποια δυσκολία στο προφορικό λόγο, τη γραπτή έκφραση, την κατανόηση εννοιών που αφορούν το χώρο και το χρόνο, την ανάγνωση και τέλος, αν υπάρχει κάποια ανεπάρκεια στη βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη μνήμη.

Ειδικότερα, οι μαθητές με δυσλεξία αντιμετωπίζουν χαρακτηριστικές δυσκολίες, όπως: - Κομπιαστό διάβασμα - Αποκλίσεις από τη γραμμή - Ανεπάρκεια μετάβασης στην άλλη γραμμή - Παρατονισμός - Μη χρωματισμός φωνής - Σύγχυση γραμμάτων που μοιάζουν οπτικά (τ-π, γ-χ), καθρεπτισμοί (σ/δ, 3/ε). - Λανθασμένη ακουστική αλληλουχία (καλή νύχτα – κανυλήχτα) - Παραλείψεις γραφημάτων ή συλλαβών - Προσθέσεις γραφημάτων ή συλλαβών - Μαντεύουν λέξεις (μαντήλι-καντήλι) (αντικατάσταση λέξεων) - Δυσκολία κατανόησης του νοήματος

Οι μαθητές με δυσλεξία, από την πρώτη τάξη του δημοτικού σχολείου, συνειδητοποιούν μέρα με την μέρα ότι η ανάγνωση, το ορθογραφημένο γράψιμο και η εμφάνιση του γραπτού τους υστερούν έναντι των αντίστοιχων των συμμαθητών τους. Το γεγονός αυτό, δίχως αμφιβολία, προκαλεί σε αυτά τα παιδιά μια ενδόμυχη δυσαρέσκεια με αυξανόμενη απογοήτευση, η οποία όταν συνοδεύεται από αρνητική κριτική, προσλαμβάνει τέτοια ένταση, ώστε να δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο το μαθησιακό τους έργο- και όχι μόνο. Αξίζει να αναφερθεί ότι, λόγω της πίεσης που δέχονται οι συγκεκριμένοι μαθητές, συνηθίζουν να λειτουργούν επιθετικά, δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν για ώρα το δάσκαλο στην τάξη, δεν κάθονται ήσυχοι στη θέση τους, προξενούν αταξίες, δυσχεραίνουν το έργο του δασκάλου και δίνουν αφορμές για απανωτές παρατηρήσεις. Μάλιστα, η ενοχλητική συμπεριφορά τους δεν εκδηλώνεται μόνο στο σχολείο προκαλώντας την αντίδραση του δασκάλου, αλλά και στο σπίτι, όπου με δυσκολία πολλές φορές συμμορφώνονται προς τις γονικές προτροπές και απαγορεύσεις. Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι όσο πιο γρήγορα γίνει αντιληπτή η ύπαρξη της διαταραχής, τόσο πιο εύκολα και άμεσα μπορεί να βρεθεί το κατάλληλο πρόγραμμα αποκατάστασης και ως εκ τούτου, να σημειωθεί μεγάλη βελτίωση στους τομείς που το παιδί υστερούσε πριν. Για το λόγο αυτό, πρέπει να υπάρξει ευαισθητοποίηση από τις πλευρές της οικογένειας, της κοινωνίας και του σχολείου, ενώ κρίνεται απαραίτητη και η μεταξύ τους συνεργασία προκειμένου να επιτευχθεί η έγκυρη διάγνωση και ως ένα σημείο, αποκατάσταση. Είναι ακόμα αναγκαίο να δοθούν κίνητρα για μάθηση και το σχολείο, σεβόμενο τη διαφορετικότητα των μαθητών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, οφείλει να εναρμονίσει τα παιδιά με δυσλεξία στην εκπαιδευτική διαδικασία χρησιμοποώντας ποικίλες στρατηγικές διδασκαλίας. Άλλωστε, το σχολείο πρέπει να είναι για “πολλούς” και όχι για “λίγους” και “εκλεκτούς”. Τέλος, οι γονείς οφείλουν, πρωτίστως στα παιδιά, να απενεχοποιηθούν και να απεγκλωβιστούν από παραδεδομένες προκαταλήψεις, προκειμένου να αντιμετωπίσουν κατά πρόσωπο τις δυσκολίες που τυχόν αντιμετωπίζει το παιδί τους, πετυχαίνοντας έτσι την καλύτερη δυνατή και άμεση αντιμετώπισή τους.

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ - ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ ΚΑΠΝΟΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΑ - ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ ΚΑΡΔΑΡΑ ΔΑΝΑΗ - ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΜΕ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΣΤΙΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ

Στήλη Άλατος

Ο πλανήτης, οι ξένες γλώσσες & τα διαβατήρια Η γλωσσομάθεια αποτελεί τον θεμέλιο λίθο στη ζωή ενός πολίτη του Κόσμου Γιώργος Καργιολάκης

Το μεγαλύτερο «δώρο» που μπορεί να κάνει ένας γονιός στο παιδί του είναι να το διαπαιδαγωγήσει για να γίνει πολίτης του Κόσμου. Ουσιαστικά, μόνο με αυτό τον τρόπο θα γίνει και πολίτης του έθνους/κράτους του και θα κατανοήσει καλύτερα τον πολιτισμό της χώρας που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Το πρώτο και ίσως σημαντικότερο εργαλείο για την επίτευξη αυτού του στόχου, δεν είναι άλλος από την εκμάθηση κι άλλων γλωσσών πέραν της μητρικής μιας κι όπως μας λέει ο Edmund de Wall “With languages, you are at home anywhere». Ειδικά στη χώρα μας, που είναι τουριστικός προορισμός, η γλωσσομάθεια αντιμετωπίζεται ως ιδιαίτερα σημαντικό κομμάτι της εκπαίδευσης. Επιπλέον, η σχεδόν μόνιμη δυσκολία εύρεσης εργασίας με ικανοποιητικές αποδοχές, οι εργασιακές και οικονομικές συνθήκες και η έλλειψη κινήτρων, αποτελούσαν και αποτελούν βασικές αιτίες μετανάστευσης και οι ξένες γλώσσες το «απαραίτητο» διαβατήριο για ένα καλύτερο μέλλον. Γενικότερα όμως, σε έναν κόσμο που οι χώρες του καθίστανται όλο και περισσότερο αλληλεξαρτώμενες, και οι νέες τεχνολογίες έχουν εξαλείψει τα σύνορα και τις αποστάσεις, δεν μπορούμε πια να παραμένουμε μονόγλωσσοι. Ουσιαστικά, η ίδια η διαδικασία της εκμάθησης μιας άλλης γλώσσας, μας βοηθάει να κατανοήσουμε την ιστορία και την ετυμολογία μιας λέξης και κυρίως να πάρουμε μια γεύση των παραδόσεων, της νοοτροπίας και του πολιτισμού που συνδέονται με αυτήν. Προφανώς, η εκμάθηση της Αγγλικής ή μιας άλλης γλώσσας που χρησιμοποιείται ευρέως ως κώδικας επικοινωνίας, βελτιώνει τη θέση μας στην παγκόσμια (ή στην Ευρωπαϊκή αν θέλετε) αγορά εργασίας, όμως το σημαντικότερο είναι ότι βελτιώνει την προσαρμοστικότητα του ατόμου σε διαφορετικά κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα.

Σύμφωνα με τον Γκαίτε, όταν μαθαίνει κανείς μια ξένη γλώσσα, έχει την ευκαιρία να μάθει καλύτερα τη μητρική του γλώσσα, να την εμπεδώσει και να την εμπλουτίσει μέσω της σύγκρισης, της ετυμολογίας και της χρήσης φράσεων. Ουσιαστικά, η εκμάθηση μιας «ξένης» γλώσσας είναι σαν να δοκιμάζεις το φαγητό μιας άλλης χώρας και αντί για τις γεύσεις, οι λέξεις δημιουργούν νέες νευρωνικές συνάψεις στον εγκέφαλο ή «ενισχύουν» παλαιότερες και ξεχασμένες. Κατανοώντας το νόημα των λέξεων και τη χρήση των φράσεων, αντιλαμβάνεσαι καλύτερα την Ιστορία, τον πολιτισμό της άλλης χώρας/έθνους, κάνεις συγκρίσεις και τελικά αποκτά διαφορετικό νόημα και σημασία ακόμη και η θέση σου ως άτομο μέσα στην κοινωνία. Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό μιας και ευνοείται η βαθύτερη επικοινωνία μεταξύ των λαών και διευκολύνεται η ομαλή επίλυση των προβλημάτων στις διεθνείς σχέσεις. Ταυτόχρονα γίνεται δυνατή η προσέγγιση εννοιών (κυρίως πολιτικών) και ιδεολογιών από διαφορετικές οπτικές γωνίες, γεγονός που μπορεί να μην ήταν εφικτό με τη γνώση μόνο μιας γλώσσας, της μητρικής. Για παράδειγμα, η Αγγλική γλώσσα έχει δύο λέξεις για τις δύο έννοιες της Ελευθερίας, την λεγόμενη θετική (freedom) και την αρνητική (liberty). Οι Λατινογενείς γλώσσες, όπως και η Ελληνική γλώσσα, παρά τον πλούτο τους, έχουν μόνον μία, με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο να παρεξηγηθεί ως έννοια ή να της αποδίδεται η σημασία της ασυδοσίας. Είναι σαφές ότι η σύγκριση που μόλις έγινε μπορεί να βοηθήσει να κατανοήσουμε τις ιστορικές αιτίες που οι αγγλοσαξωνικές χώρες οδηγήθηκαν στο να χρησιμοποιούν δύο λέξεις, πώς αυτό αποτυπώνεται στη νοοτροπία των μεν και των δε και τελικά και στον ίδιο τους τον πολιτισμό.

25 13

Θανάσης Καρανίκας / Φωτογραφία Πάνος Γιαννακόπουλος

40 λεπτά με τη Μάρω Μαρκέλλου Ήταν φθινόπωρο του 2007, όπου στην παράσταση του Φοίβου Δεληβοριά με τίτλο «Κ-13», όπου και πρωτοπαρουσίασε στο «Ζυγό», είχαμε την τύχη να μας συστήσει ένα νεαρό, χαμογελαστό κορίτσι, που εκτός απ’ τις ερμηνείες και την ιδιαίτερη σκηνική της παρουσία, απολαύσαμε και σε κάποια ολοδικά της τραγούδια, μέσα στο πρόγραμμα. Δεν άργησε να κυκλοφορήσει ο πρώτος της δίσκος, σε παραγωγή του ίδιου του Φοίβου Δεληβοριά, και να ακολουθήσει έτσι ένα μαγικό μουσικό ταξίδι με πολλές συνεργασίες και συναυλίες. Δέκα χρόνια μετά, καλοκαίρι του 2017, κρατάμε επιτέλους στα χέρια μας το δεύτερό της δίσκο. Η καλύτερη αφορμή λοιπόν, για να γνωρίσουμε καλύτερα το «Κορίτσι για σπίτι» που όλοι αγαπήσαμε, πια και ως «Υποψηφία Μάνα»! Πέρασαν κοντά δέκα χρόνια μέχρι τη δεύτερή σου δουλειά, που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες. Που οφείλεται η μεγάλη δισκογραφική σου απουσία; Τα πρώτα χρόνια που θα μπορούσα να έχω κυκλοφορήσει ένα νέο δίσκο δεν αισθανόμουν έτοιμη, ένιωθα οτι δεν είχα το κατάλληλο δυνατό υλικό. Μολονότι μερικά τραγούδια από αυτή την εποχή ξεχώρισαν (Σχιζοφρένεια, Τανγκό για τρίο) από τότε, τον «δίσκο» τον βλέπω πιο ρομαντικά, θέλω να έχει να πει κάτι σαν σύνολο. Μόλις ήρθε η ώρα και ετοίμασα το τότε δεύτερο άλμπουμ ήρθε και η ώρα να κλείσει η Lyra, με αποτέλεσμα εκείνη η δουλειά να μη κυκλοφορήσει ποτέ. Τα επόμενα χρόνια απλώς δεν είχα τη θέληση και το κουράγιο που απαιτεί η δουλειά αλλά τώρα έγινε η μοιραία συνάντηση με τη Feelgood Records, είχα και το υλικό και το concept που ήθελα και τελικά πιστεύω κάθε εμπόδιο ήταν για καλό! Πότε αποφάσισες πως η Νομική πρέπει να μείνει στην άκρη για να ασχοληθείς με το τραγούδι; Με το που με κάλεσε ο Φοίβος Δεληβοριάς να συμμετέχω στις παραστάσεις του στο Ζυγό, αλλά και μόλις επωμίστηκε τη διεύθυνση παραγωγής για το ντεμπούτο άλμπουμ μου, ήξερα οτι είναι μια ευκαιρία από τις λίγες. Έτσι συζητώντας με τον πατέρα μου, ο οποίος είχε την ίδια γνώμη, αποφασίσαμε απο κοινού ότι πρέπει να επενδύσω πρωτίστως σε αυτό που με γεμίζει, χωρίς να κρέμονται εξεταστικές και άγχη πάνω μου, μέχρι να δείξει τί θα γίνει και να πάρουν τα πράγματα μια σειρά. Τα τελευταία 2 χρόνια έχω επιστρέψει και στη νομική και οδεύω προς το πτυχίο! Στα τραγούδια σου παρατηρούμε ηχοχρώματα από πάρα πολλά διαφορετικά μουσικά είδη. Εσύ τι μουσική ακούς κυρίως και πώς θα περιέγραφες με λίγα λόγια την μουσική σου σε κάποιον ο οποίος δεν την έχει ακούσει; Προσωπικά ακούω τα πάντα. Σε όποιο είδος και αν ανήκει, μου αρέσει το καλό, αληθινό τραγούδι. Ξεχωρίζει μέσα μου η έμπνευση του κάθε ανθρώπου που έγραψε κάτι. Κυρίως εστιάζω στο στίχο με τον οποίο είμαι και πολύ ιδιότροπη, αλλά τελευταία εκτιμώ εξίσου και τον ήχο. Ανάλογα με τον συνομιλητή μου, συνήθως περιγράφω τη μουσική μου ως ποπ, με προθέματα και στοιχεία (ποπ/ροκ, φολκ/ποπ κλπ) από σχεδόν όλα τα είδη της μουσικής ανάλογα με το τραγούδι. “Υποψήφια Μάνα” λοιπόν: Mίλησέ μας για τον νέο σου δίσκο. Νιώθω πολύ ικανοποιημένη από αυτή τη δουλειά, ήταν κάτι που δουλευόταν μέσα μου χρόνια, και ευτυχώς με τη βοήθεια της Feelgood Records κατάφερα να το δουλέψω και απ’ έξω. Είμαι ευτυχής γιατί, είτε αρέσει είτε όχι, είναι μια δουλειά που με εκφράζει απόλυτα σαν τραγουδοποιό, 13 τραγούδια όλα επιλεγμένα προσεκτικά (handpicked) ώστε να δημιουργούν μια ιστορία με αρχή, σενάριο, και αβέβαιο πάντα τέλος. Θα μπορούσε να είναι το ημερολόγιο των πρόσφατων εμπειριών μου.

ώστε να δημιουργούν μια ιστορία με αρχή, σενάριο, και αβέβαιο πάντα τέλος. Θα μπορούσε να είναι το ημερολόγιο των πρόσφατων εμπειριών μου. Τα ονόματα των συμμετεχόντων τραγουδιστών ακούγονται εξαρχής υπερβολικά πειστικά. Πως προέκυψαν αυτές οι συνεργασίες; Αισθάνομαι να λαμβάνω μια έντονη, ιδιάζουσα αγάπη από συναδέλφους γενικά. Και νιώθω κι εγώ πως έχω ανοίξει μια αγκαλιά μεγάλη που χωράνε μέσα όλοι αυτοί που αγαπώ καλλιτεχνικά. Ήμουν και όλο το χρόνο στην Αθήνα μόνιμα και είδα πολλά live, παραστάσεις, γέμισα πολιτιστικά σαν άνθρωπος μετά απο πολύ καιρό. Είμαι στην ευχάριστη θέση να πω πως καμία συνεργασία δεν έγινε για το όνομα του καθενός, για το καπρίτσιο μιας εταιρίας ή για χατήρι οποιουδήποτε. Με τον Πάνο και το Φοίβο γνωριζόμαστε δεκαετία και σ’ ό, τι και αν έχω ζητήσει δεν μου έχουν πει ποτέ όχι και τους αγαπώ σαν καλλιτέχνες και σαν ανθρώπους αφάνταστα. Τη Μιρέλα τη γνώρισα πιο πρόσφατα και τα βρήκαμε! Με το Μπάμπη συναντηθήκαμε τυχαία και ενώ τον θαύμαζα, εξεπλάγην από το πόσο καλός είναι! Δε μπορούσα να αφήσω την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη, όταν μου είπε οτι θα έλεγε τραγούδι μου ενθουσιάστηκα! Ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσω να του γράψω και άλλα! Ξεχωρίζεις κάποιο τραγούδι ως αγαπημένο; Υποτίθεται οτι αγαπάμε όλα μας τα τραγούδια το ίδιο, αλλά όπως και με τα παιδιά, δεν ισχύει, έχουμε πάντα αγαπημένα. Για μένα είναι το «Έμαθα» που ερμηνεύει ο Μπάμπης Στόκας, «Οι Κοπέλες» που συμμετέχουν σε ρόλο γκεστ οι Στόκας και Δεληβοριάς, και το ομόνυμο «Υποψήφια Μάνα», χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τα υπόλοιπα 10 του δίσκου που τα αγαπώ όλα ένα προς ένα. Όταν μπήκες πιο έντονα στο χώρο και τη βιομηχανία της μουσικής, υπήρχαν πράγματα που σε εξέπληξαν δυσάρεστα; Αναγκάστηκες ποτέ να κάνεις θυσίες και συμβιβασμούς; Πάντα και παντού υπάρχουν εκπλήξεις. Είχα και ευχάριστες και δυσάρεστες. Θυσίες κάνουμε δίχως δεύτερη σκέψη όταν πρόκειται για κάτι που αγαπάμε, όσο για συμβιβασμούς ο μεγαλύτερος που έκανα ποτέ ήταν να συμφωνήσω τότε στη Lyra να προωθηθεί ο δίσκος διαφημιστικά στο Alter, κάτι που πίστευα πως δε μου ταίριαζε σαν καλλιτέχνη και ιδιοσυγκρασία, αλλά που τελικά έπαιξε και αυτό το ρόλο του. Δεν είσαι απλά ερμηνεύτρια, αλλά τραγουδοποιός. Ποιο θεωρείς πως είναι το πιο δύσκολο μέρος της δημιουργίας ενός νέου κομματιού; Η έμπνευση. Αν έρθει η έμπνευση δε με σταματάει τίποτα, μπορώ να γράψω ένα δίσκο σε μια βδομάδα. Αν φύγει μπορεί να μη γράψω το παραμικρό για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Από τη “Ballada Por Un Catalan” του 2008 μέχρι το “Κάιρο” του 2017. Έχεις ταξιδέψει στα μέρη αυτά; Γενικότερα πόσο βιωματικά

είναι τα τραγούδια και πόσο η φαντασία έχει χώρο μέσα σ’ αυτά; Έχω ταξιδέψει και στην Ισπανία και στην Αίγυπτο, και μάλιστα τα τραγούδια αυτά τα έγραψα και τις δύο φορές την πρώτη μέρα της επιστροφής στην Ελλάδα. Ήμουν τόσο γεμάτη από τις εμπειρίες που και στα δύο απλά βγήκαν μελωδίες και στίχοι σαν χείμαρρος μέσα σε 5 λεπτά. Πάντα γράφω βιωματικά, είναι κάτι που το έχω αποδεχτεί και ας «θυματοποιούμαι» ώστε να μπορώ να ζήσω πράγματα που κάποιες φορές έχουν καταδικασμένη εξέλιξη! Όλα στη ζωή είναι, κι εγώ ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσω να γράψω και κάτι σαν εξωτερικός παρατηρητής. Το χιούμορ παίζει βασικό ρόλο στα τραγούδια σου. Έτσι είσαι και στην καθημερινότητά σου σαν άνθρωπος; Γενικότερα πως βλέπεις το μέλλον μας; Γενικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος, χωρίς χιούμορ μπορεί και να πεθάνω. Δεν αντέχω να μη γελάω, να μη κάνω πλάκες, να μη πειράζω τους ανθρώπους που συναναστρέφομαι. Είναι το νόημα της ζωής! Ως αισιόδοξη έχω μια κρυφή ελπίδα πως παρά τις προβλέψεις, κάτι, κάπως θα γίνει και θα τη γλιτώσουμε! Πώς βλέπεις τη νεότερη γενιά του ελληνικού τραγουδιού; Υπάρχουν πράγματα που ξεχωρίζεις και καλλιτέχνες που θα ‘θελες να συνεργαστείς; Η νεότερη –από εμένα- γενιά σαν σύνολο, προσωπικά δε με έχει ενθουσιάσει. Τη βλέπω λίγο κλεισμένη σε φόρμες και τα περισσότερα νέα κομμάτια που κυκλοφορούν μου ακούγονται ίδια και αυτό δε μ’ αρέσει. Ωστόσο υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα παιδιών που κατάφεραν να εδραιώσουν ο καθένας την παρουσία του και την προσωπικότητά του μέσα από τη μουσική τους και αυτό το θαυμάζω σαν ακροατής και το χαίρομαι σαν τραγουδοποιός. Ως άνθρωπος του στίχου που είμαι, δε μπορώ να μην αναφέρω την Παυλίνα Βουλγαράκη ως φωτεινό παράδειγμα και πιστεύω θα ακούσουμε πολλά από αυτήν. Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που θαυμάζω, και με όποιον θαυμάζω θα ήθελα να συνεργαστώ! Είμαι γνωστή Μουζουρίτσα, Δεληβορίτσα, Πορτοκαλίτσα και άλλα πολλά! Πάντως η συνεργασία σου με τον Φοίβο Δεληβοριά άφησε έντονο καλλιτεχνικό «αποτύπωμα» Έχω αναφέρει ξανά πως μια κουβέντα με το Φοίβο είναι σαν 10 ραντεβού με ψυχολόγο! Οι απόψεις και οι νουθεσίες του είναι πάντα one of a kind και ναι, είναι τόσο κουλ άτομο όσο φαίνεται. Η συνεργασία μας ξεκίνησε τυχαία, αλλά ήταν νομίζω μοιραίο να αναγνωρίσει ο ένας στον άλλον την ποιητική συγγένεια που μας δένει. Είναι από τους ελάχιστους αν όχι ο μόνος τραγουδοποιός που κάθε του δίσκος είναι για μένα εμπειρία. Δεν υπάρχει κομμάτι που να μην έχει λόγο ύπαρξης σε κάθε του άλμπουμ. Τέλος, έχει μια εξέλιξη από δίσκο σε δίσκο και απο λάιβ σε λάιβ που κάθε φορά πορώνομαι ως ακροατής όλο και περισσότερο. Για παράδειγμα, τώρα αισθάνομαι πως η «Καλλιθέα» είναι το αγαπημένο μου, αλλά μόλις βγάλει το επόμενο είμαι σίγουρη θα γίνει εκείνο!

Πως είναι η ζωή ενός σημερινού τριαντάρη στην Αθήνα; Πιστεύω πως είμαστε η πιο αδικημένη γενιά, επειδή προλάβαμε, ως άρτι ενήλικες, πολύ καλές εποχές. Και πάλι δηλαδή τα καλύτερα (και τα χειρότερα απ’ όσο γνωρίζαμε) είχαν περάσει, αλλά με αυτή την εμπειρία βίου (βίου και όχι αβίωτου όπως τώρα) καταγγεγραμένη στο καντράν, μας ήρθε μεγάλη κεραμίδα με την κρίση, και χωρίς να φταίμε. Δεν είχαμε προλάβει να παρανομήσουμε, να φοροδιαφύγουμε, ωστόσο τα πληρώνουμε εμείς. Η ζωή αυτή τη στιγμή είναι επιβίωση, και ζωή γίνεται μόνο μέσα από στιγμές ξενοιασιάς, παρέας, συναισθημάτων και λήθης του άγχους. Κατά τ’ άλλα, καλά! Φίλοι και γνωστοί φτιάχνουν οικογένειες, εγώ και λίγοι ακόμα σαν κι εμένα φτιάχνουν άλλα πράγματα, γενικά ο καθένας προσπαθεί να φτιάξει «κάτι» να ακουμπήσει. Θα γίνει κάποια παρουσίαση δίσκου στο άμεσο μέλλον; Στα μέσα Οκτώβρη θα γίνει η παρουσίαση για την «Υποψήφια Μάνα», με full-full band και πιθανότατα με τη βοήθεια των συμμετεχόντων στο άλμπουμ. Μάρω σε ευχαριστούμε πολύ και καλοτάξιδο το δεύτερο «μωρό» σου! Εγώ ευχαριστώ!

Για όλα τα νεότερα όσον αφορά την καλλιτεχνική δράση της, μπορείτε να επισκεφθείτε τη σελίδα στο Facebook: Μάρω Μαρκέλλου - Maro Markellou (maromarkellouOfficial).

Παναγιώτης Δουλόπουλος/ Θανάσης Καρανίκας/ Αντώνης Φιλόσογλου

THE RECORD

store Παναγιώτης Δουλόπουλος

Coldplay – Kaleidoscope

Οι φανταχτεροί Coldplay επέστρεψαν και μας παρουσιάζουν το “Kaleidoscope”, ένα νέο EP πέντε τραγουδιών το οποίο μπορεί να θεωρηθεί και ως ένα αργοπορημένο αδελφάκι του τελευταίου τους άλμπουμ “A Head Full of Dreams”. Η βρετανική ροκ μπάντα, έχοντας καταφέρει να αφήσει το δικό της στίγμα στην μουσική σκηνή την προηγούμενη δεκαετία με τέσσερις φοβερούς δίσκους, ξεκίνησε να περπατάει σε πιο pop μονοπάτια, και έτσι με τις επόμενες τρεις κυκλοφορίες έκανε κάποιους από τους εκατομμύρια θαυμαστές της είτε να δυσαρεστηθούν, είτε να συνεχίζουν να τους στηρίζουν, αναπολώντας όμως και τα παλιά τους alternative ροκ διαμάντια. Ας δούμε όμως τι θέλει να μας παρουσιάσει με το “Kaleidoscope” ο Chris Martin με την παρέα του. Την αρχή κάνει το “All I Can Think About Is You”, ένα τραγούδι που ξεκινάει σαν μια ωραία μπαλάντα μέχρι να έρθει το γεμάτο συναισθήματα ξέσπασμα του Chris, κάνοντας μας αμέσως να θυμηθούμε τους παλιούς καλούς Coldplay. Θετική εντύπωση μας προκάλεσε και το “A L I E N S”, ένα κομμάτι με φρέσκες ιδέες, στο οποίο έβαλε και την δική του, προσωπική πινελιά, ο Brian Eno σε μια συνεργασία από το παρελθόν. Το pop στοιχείο αρχίζει να εμφανίζεται και μάλιστα αρκετά στο “Miracles”, στο οποίο συμμετέχει και ο Big Sean. Μεγάλη αστοχία πάντως θεωρούμε την απόφαση να συμπεριλάβουν στο EP μια live εκδοχή του “Something Just Like This”, από τη συνεργασία τους με τους Chainsmokers, βαφτιζοντάς το σαν Tokyo remix. Τα συναισθήματα που αφήνει στο τέλος το “Kaleidoscope” είναι ανάμεικτα, και αυτό γιατί είναι ένα EP χωρίς σαφή αποστολή, όμως οι θαυμαστές των Coldplay συνεχίζουν να ευελπιστούν ότι το αγαπημένο τους συγκρότημα θα επιστρέψει με ένα πραγματικά καλό, νέο άλμπουμ.

Αντώνης Φιλόσογλου

Manchester Orchestra - A Βlack Μile Τo Τhe Surface

Η ορχήστρα από το Manchester επιστρέφει στην μουσική σκηνή μετά από τρία χρόνια με τον δίσκο “A black mile to the surface”. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως το καινούργιο άλμπουμ αποτελεί μια από τις πιο ώριμες και ισορροπημένες προσπάθειες της μπάντας να καταπλήξει τους ακροατές της. Ο πέμπτος δίσκος τους από τη μια έχει πολλά λυρικά σημεία σε όλη την έκταση του, από την άλλη περιστρέφεται γύρω από τον κόσμο της indie rock μουσικής. Πιο αναλυτικά, το άλμπουμ φωνητικά μας θυμίζει τις πολυεπίπεδες αρμονίες των Beach Boys καθώς και τις μινιμαλιστικές συνθέσεις του Steve Reich. Το “A Black Mile To The Surface” ασχολείται με μυριάδες θέματα, όπως είναι, η πατρότητα και γενικότερα η θέση ενός ενήλικου στον κόσμο. Κατά τη γνώμη μου το “The Sunshine” είναι από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου, όπως και το “The Grocery” τα οποία είναι εντελώς ρυθμικά, με απλές μελωδίες στην κιθάρα και φυσικά τα περίεργα-καταπληκτικά φωνητικά του Andy Hull να πλαισιώνουν με τον καλύτερο τρόπο τα κομμάτια. Θα συνιστούσε παράλειψη αν δεν αναφέραμε το “The Gold”, το οποίο κινείται στα όρια της folk-rock μουσικής με την συνοδεία ατμοσφαιρικού πιάνου που σε συνεπαίρνει. Τέλος αξίζει να σημειώσουμε άλλο ένα κομμάτι που ξεχωρίζει από τον δίσκο το οποίο είναι το “The Alien”. Πρέπει κάποιος να το ακούσει, πρώτον, για τα υπέροχα φωνητικά και δεύτερον, για τους εξαιρετικούς στίχους. Συνοψίζοντας, το “A Black Mile To The Surface”, είναι μια αρκετή καλή προσπάθεια των Manchester Orchestra και αξίζει να αφιερώσετε χρόνο για να το ακούσετε ένα Κυριακάτικο δειλινό.

Συναυλιακό κύμα ΚΑΙ τον Σεπτέμβριο Σε ένα ήδη πλούσιο πολιτιστικά καλοκαίρι στην Αθήνα, ο ερχομός του Σεπτεμβρίου έρχεται να επισφραγίσει το κλείσιμο, ουσιαστικά, του καλοκαιριού το ίδιο δυναμικά, με μια παρέλαση σημαντικότατων ονομάτων από το εξωτερικό. Ξεκίνημα στις τις 6 & 7 Σεπτεμβρίου σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, με τους Τεξανούς rockers Black Angels, οι οποίοι επισκέπτονται για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά τη χώρα μας, αυτή τη φορά όμως σε προσωπικές τους συναυλίες μετά από αρκετό καιρό. Στις 9 του μήνα, και στο Fuzz Club, καταφθάνουν οι αγαπημένοι Slowdive, που φέτος κρατούν το σκήπτρο της πιο σημαντικής πολυετoύς δισκογραφικής επιστροφής. Ο νεαρός τραγουδοποιός της indie-pop, μετά την τεράστια επιτυχία του “Another Love”, Tom Odell, θα ανέβει στη σκηνή της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων στις 20 του μήνα, ενώ το πιο “χαϊδεμένο” παιδί της electronica, Nicolas Jaar θα βρίσκεται στην Ιερά Οδό, στις 23. Τελευταίος και καλύτερος ο Michael Kiwanuka, που μετά την ακύρωση της τρίτης μέρας του Release Festival, θα τραγουδήσει επιτέλους ζωντανά στον ελληνικό κοινό, που τόσο τον περιμένει, για πρώτη φορά σε Θεσσαλονίκη (Fix Factory of Sound) και Αθήνα (Gazi Music Hall), στις 29 & 30 Σεπτεμβρίου, αντίστοιχα.

Θανάσης Καρανίκας

Arcade Fire – “Εverything Now” is out NOW

στα γρήγορα... Τρεις δισκογραφικές προτάσεις για τον πρώτο μήνα του Φθινοπώρου: BADBADBADNOTGOOD : Late Night Tales Η θρυλική σειρά από μιξαρισμένες συλλογές επιμελημένες από διάφορους καλλιτέχνες, που ξεκίνησε το 2001, συνεχίζει την πολύ επιτυχημένη πορεία της. Τη σκυτάλη τώρα αναλαμβάνουν οι Καναδοί BADBABNOTGOOD, με εκλεπτυσμένες επιλογές από Boards of Canada μέχρι και Beach Boys.

Lana Del Ray “Lust for Life” Η πριγκίπισσα της μελαγχολίας στον τέταρτο φιλόδοξο δίσκο της, τα καταφέρνει το ίδιο σπουδαία με το μακρινό πια, υπέροχο ντεμπούτο της. Στα συν, οι συμμετοχές από Weekend, A$AP Rocky, Playboi Carti, Stevie Nicks & Sean Ono Lennon.

Beth Ditto “Fake Sugar” Πρώτος προσωπικός δίσκος για την πληθωρική και εκκεντρική front woman των Gossip, με ένα αξιοπρεπές υλικό που δεν φτάνει ίσως τις παλαιότερες δουλείες του group, αλλά ταυτόχρονα σου αφήνει την αισιοδοξία πως η καλλιτέχνης έχει να πει πράγματα, και μετά απ’ αυτό. Σε σημεία βέβαια, αγγίζει και τα όρια του guilty pleasure.

Θα χυθεί, κι έχει ήδη χυθεί, αρκετό μελάνι για την πολυαναμενόμενη επιστροφή της πιο σημαντικής μπάντας των τελευταίων 15 χρόνων, κι όχι άδικα. Οι Arcade Fire συνεχίζουν να αλλάζουν και να εξελίσσουν τον ήχο τους ακόμα περισσότερο απ’ το Reflektor του 2013, δημιουργώντας το πιο pop μέχρι τώρα άλμπουμ τους, αλλά κι αυτό που δοκιμάζουν περισσότερο τα όρια της αισθητικής, των επιρροών και των δυνατοτήτων τους. Από το ομότιτλο single, που αποτελεί κι επίσημα το πιο radio friendly κομμάτι της καριέρας τους, το εν μέρει αυτοβιογραφικό και νέο συναυλιακό τους banger, “Creature Comfort”, το “Electric Blue” στο οποίο η Regine Chassagne «λάμπει» ερμηνευτικά, σε μια σύλληψη εντελώς διαφορετική από οτιδήποτε έχουν γράψει μέχρι σήμερα, το αλά Stranger Things ατμόσφαιρας “Put Your Money On Me” που αποτελεί ήδη το πιο αγαπημένο των φανς, μέχρι και την «δυστοπική» μπαλάντα “We Don’t Deserve Love” (που με μια πιο vintage ενορχήστρωση θα μπορούσε εύκολα να αποτελεί τραγούδι του “Funeral”) τα 47 λεπτά του δίσκου, που χάρη στα έξυπνα τοποθετημένα ιντερλούδια στην αρχή και το τέλος, μπορεί να ακουστεί τέλεια σαν μια συνεχόμενη λούπα, κυλούν σαν νεράκι. Άκρως σύγχρονο, τολμηρό και πλήρως απενοχοποιημένο, το “Everything Now” μπορεί να μην είναι ο καλύτερος δίσκος των Arcade Fire, είναι όμως ένας απ’ τους πιο σημαδιακούς της πορείας του για όλα τα παραπάνω, και για πολλά περισσότερα.

Aπό Γιορτή σε Γιορτή!

Αποτελούν τις δύο πιο εμβληματικές μορφές της σύγχρονης ελληνικής ροκ σκηνής ήδη εδώ και 3 δεκαετίες. Η είδηση της κοινής μίνι-περιοδείας των Γιάννη Αγγελάκα με τους 100° & Παύλου Παυλίδη με τους B-Movies, έπεσε σα βόμβα χαράς στα αυτιά μας, πριν από λίγο καιρό, και είναι κάτι που σίγουρα οι περισσότεροι από μας το είχαμε φαντασιωθεί χρόνια. Στους τέσσερις σταθμούς της περιοδείας αυτής (9/9 Λάρισα «Κηποθέατρο Αλκαζάρ», 15/9 Αθήνα «Τεχνόπολη», 20/9 Πάτρα «Πολιτεία» & 7/10 Θεσσαλονίκη «Πολυχώρος Πολιτισμού WE»), οι καλλιτέχνες μας υπόσχονται απρόσμενες διασκευές και απρόβλεπτες συμπράξεις κι εμείς ανυπομονούμε να το ζήσουμε!

Cinedoc 2017-18

Γιατί Ντοκιμαντέρ Τώρα;

της Ελένης Χρυσοπούλου Θεωρητικού Κινηματογράφου, υπεύθυνης διοργάνωσης CineDoc Βόλου

Oι

ταινίες είναι μαγικά πράγματα. Παράθυρα σε κόσμους που μπορεί ποτέ να μη δούμε και επαφή με ανθρώπους και ιδέες που μέχρι τώρα αγνοούσαμε. Οι ταινίες έχουν τη δύναμη να αλλάζουν τον κόσμο, καθώς προσφέρουν μια πιο βαθιά και διευρυμένη οπτική στο σύγχρονο κατακερματισμένο και ταραγμένο τοπίο.

Τα τελευταία χρόνια, οι ταινίες τεκμηρίωσης ή αλλιώς ντοκιμαντέρ γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία. Χάρη στην υιοθέτηση των μεθόδων των ταινιών μυθοπλασίας, που ξέρουν πώς να εγκλωβίσουν το ενδιαφέρον του θεατή, να κλιμακώσουν την αγωνία του και να προκαλέσουν την ταύτιση με τους πρωταγωνιστές, τα σύγχρονα ντοκιμαντέρ αφυπνίζουν συνειδήσεις, προσφέροντας παράλληλα διασκέδαση. Τα ντοκιμαντέρ τώρα ανήκουν στο νέο κινηματογραφικό είδος του infotainment (information + entertainment) που προσφέρει ενημέρωση και εκπαίδευση με ύφος ευχάριστο και κατανοητό και για το λόγο αυτό είναι πιά αγαπητά από το ευρύ κοινό.

Αυτή η ανάγκη να κατανοήσουμε την εποχή μας και να αντιδράσουμε, έφερε το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ CineDoc στον Βόλο. Το CineDoc δημιουργήθηκε το 2009 από την αστική μη-κερδοσκοπική εταιρεία για την παραγωγή και συλλογή πολυμεσικών έργων «Anemon Productions», με στόχο την προβολή βραβευμένων ελληνικών και διεθνών ντοκιμαντέρ. Τις προβολές, που διαρκούν όλο τον χρόνο, συνοδεύουν παράλληλες εκδηλώσεις που έχουν στόχο να ενθαρρύνουν τον διάλογο γύρω από σημαντικά κοινωνικά θέματα και να εμπνεύσουν συλλογικές δράσεις. Επιπλέον, το CineDoc επιδιώκει την ταυτόχρονη διανομή και προβολή επιλεγμένων ντοκιμαντέρ στην Ευρώπη, παρέχοντας ίδιες ευκαιρίες θέασης στο ευρωπαϊκό κοινό. Το 2015 το CineDoc ξεκίνησε προβολές και στη Θεσσαλονίκη. Το 2016-2017 οι προβολές επεκτάθηκαν για πρώτη φορά σε περιφερειακό επίπεδο και συγκεκριμένα στην πόλη του Βόλου. Σε συνδιοργάνωση με την Διεύθυνση Πολιτισμού, ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ, του Δήμου Βόλου, πραγματοποιήθηκαν 8 προβολές (μία κάθε μήνα) από τον Οκτώβριο έως τον Μάιο στο κινηματοθέατρο «Αχίλλειον» και το κοινό της πόλης ανταποκρίθηκε ικανοποιητικά. Το πιο σημαντικό συμπέρασμα από αυτές τις προβολές ήταν η ανάγκη του κοινού για infotainment, αλλά κυρίως για διάδραση και επικοινωνία με ανθρώπους του κινηματογράφου, αλλά και με τους καλεσμένους-ειδήμονες στη θεματική του εκάστοτε ντοκιμαντέρ. Για τη νέα κινηματογραφική σεζόν 2017-2018 στο CineDoc Βόλου έχουν προγραμματιστεί οι προβολές μια σειράς ντοκιμαντέρ που γυρίστηκαν πολύ πρόσφατα (2016 και 2017) και καλύπτουν μια ευρεία θεματική. Όπως και πέρυσι, μετά την προβολή θα ακολουθεί συζήτηση του κοινού με καταξιωμένους καλεσμένους ομιλητές από την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη. Οι ταινίες είναι υποτιτλισμένες στα ελληνικά. Πιο συγκεκριμένα το πρόγραμμα προβολών διαμορφώνεται ως εξής:

30 Σεπτεμβρίου 2017 - Les Saisons (οικολογία). (Jacques Perrin &

Jacques Cluzaud/ 97΄/ Γαλλία- Γερμανία). Σε μια περίοδο όπου η κλιματική αλλαγή κάνει αισθητή την παρουσία της, το ντοκιμαντέρ μας διηγείται τη μακρά και πολυτάραχη ιστορία της Ευρώπης μέσα από τα χνάρια των ζώων που την κατοικούν και συνδέει την ανθρωπότητα με το ζωικό βασίλειο, ξεκινώντας από την τελευταία εποχή των παγετώνων. Η ταινία είναι κατάλληλη για παιδιά από 8 ετών. Μετά την προβολή της ταινίας, ο κος Στέλιος Αποστολόπουλος, καταξιωμένος Διευθυντής Φωτογραφίας, θα αποκαλύψει σε μικρούς και μεγάλους τα μυστικά της κινηματογράφησης της άγριας φύσης και θα ακολουθήσει δεξίωση.

21 Οκτωβρίου 2017 - Big Time (αρχιτεκτονική, ανθρώπινες ιστορίες).

(Kaspar Astrup Schröder/ 85΄/ Δανία). Ο δανός αρχιτέκτονας Bjarke Ingels έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους 50 πιο επιδραστικούς και επιτυχημένους ανθρώπους του πλανήτη. Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία του μέσα από την καταγραφή ενός μωσαϊκού προσωπικών, επαγγελματικών και δημόσιων στιγμών.

25 Νοεμβρίου 2017 - Free Lunch Society (οικονομία, κοινωνία).

(Christian Tod/ 95΄/ Αυστρία). Σήμερα, η επίλυση του παγκόσμιου βιοποριστικού προβλήματος μέσω καταβολής ενός Ελάχιστα Εγγυημένου Εισοδήματος απασχολεί το διεθνή διάλογο. Το ντοκιμαντέρ επιχειρεί εξηγήσεις παρουσιάζοντας τα πιθανά ενδεχόμενα από την εφαρμογή ενός τέτοιου σχεδίου.

16 Δεκεμβρίου 2017 - Theater of Life (φαγητό, ανθρώπινες ιστορίες).

(Peter Svatek/ 93΄/ Καναδάς). Η συγκινητική πρωτοβουλία του γνωστού Ιταλού σεφ Massimo Bottura να λειτουργήσει- με τη βοήθεια κορυφαίων σεφ από όλο τον κόσμο- το Refettorio Ambrosiano, έναν χώρο εστίασης, όπου τα υπολείμματα τροφής της Διεθνούς Έκθεσης Expo 2015 θα μετατρέπονταν δημιουργικά σε ημερήσια γεύματα για όλους τους άπορους και άστεγους κατοίκους της πόλης του Μιλάνο.

13 Ιανουαρίου 2018 - Προβολή έκπληξη. Το κοινό έρχεται

αντιμέτωπο με τον εαυτό του και την πρόκληση να μπει στην κινηματογραφική αίθουσα χωρίς να γνωρίζει από πριν ποια ταινία θα δει.

3 Φεβρουαρίου 2018 - Dolphin Man (αθλητισμός, ανθρώπινες ιστορίες).

(Λευτέρης Χαρίτος/ 87΄/ Ελλάδα, Γαλλία, Καναδάς, Ιαπωνία, Ιταλία). Ο Jacques Mayol, ο μεγαλύτερος αθλητής της ελεύθερης κατάδυσης αποτέλεσε την κύρια έμπνευση του Luc Besson για την ταινία Απέραντο Γαλάζιο. Η ιστορία ενός θρύλου που κατάφερε να γίνει ένα με την θάλασσα.

17 Μαρτίου 2018- A Voix Haute (εκπαίδευση, ανθρώπινες ιστορίες).

(Stéphane De Freitas & Ladj Ly/ 99΄/ Γαλλία). Κάθε χρόνο στο Πανεπιστήμιο του Saint-Denis στο Παρίσι διεξάγεται ο διαγωνισμός ρητορείας «Eloquentia», με στόχο την ανάδειξη του καλύτερου ρήτορα. Σε αυτό το ταξίδι γνώσης και αυτογνωσίας, οι διαγωνιζόμενοι φοιτητές, διαφορετικής καταγωγής και θρησκείας, προετοιμάζονται με τη βοήθεια ειδικών επαγγελματιών (δικηγόροι, ποιητές, σκηνοθέτες) στη δύσκολη άσκηση της δημόσιας ομιλίας. Αυτή είναι η ιστορία τους…

21 Απριλίου 2018- Mr Gaga (εκπαίδευση, ανθρώπινες ιστορίες).

(Tomer Heymann/ 100΄/ Ισραήλ). Η ζωή του κορυφαίου Ισραηλινού χορογράφου Ohad Naharin, από τα παιδικά του χρόνια στα κιμπούτς έως την καταξίωσή του ως οραματιστή καλλιτέχνη. Το αδημοσίευτο κινηματογραφικό υλικό προσωπικών αναμνήσεων, προβών και συνεντεύξεων πλαισιώνει ιδανικά την πορεία μιας καλλιτεχνικής προσωπικότητας που επαναπροσδιόρισε το σύγχρονο χορό.

Ελένη Πρίτσα

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ

American Made Η πρώτη ταινία του κινηματογραφικού συγγραφέα Gary Spinelli μετά το The Bourne Identity έχει πρωταγωνιστή τον Tom Cruise και τίτλο American Made. Πρόκειται για true story, μία μίξη κωμωδίας και εγκλήματος. Κεντρικό πρόσωπο ο Barry Seal, αμερικανός πιλότος της παλιάς αεροπορικής εταιρίας Trans World Airlines, ο οποίος μετέφερε παράνομα όπλα για λογαριασμό της CIA μέχρι που ανακάλυψε το εμπόριο ναρκωτικών. Τι ανάγκη έχει όμως όταν δουλεύει για τους «καλούς»; Σε σκηνοθεσία Doug Liman. Από τις 7 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους

nouvelle

Detroit Μεταφερόμαστε στο καυτό, κυριολεκτικά και μεταφορικά, καλοκαίρι του 1967, σε μια Αμερική όπου οι φυλετικές διακρίσεις βρίσκονται στο καθημερινό μενού. Στο Detroit, οι διαδηλώσεις των έγχρωμων Αμερικανών γίνονται όλο και πιο έντονες, μιας και η εργασιακή ανασφάλεια και οι κοινωνικές διακρίσεις χτυπάνε κόκκινο. Ας εστιάσουμε όμως στην ταινία. Η Kathryn Bigelow σκηνοθετεί ένα περιστατικό στα πλαίσια της εξέγερσης του ’67, όπου η τοπική αστυνομία εισέβαλε σε ένα πανδοχείο του Detroit και δολοφόνησε τρεις νεαρούς έγχρωμους. John Boyega, Will Poulter, Algee Smith. Επίσης στις 7 Σεπτεμβρίου, το Detroit κάνει πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες

It Σκέφτεσαι: «Σιγά, ένας κλόουν είναι!». Καιρός να αναθεωρήσεις την άποψή σου. Κάπου στην πολιτεία του Maine, τα παιδιά μιας γειτονιάς εξαφανίζονται ένα προς ένα. Υπεύθυνος για αυτές τις εξαφανίσεις είναι ο Pennywise (Bill Skarsgård) : ένας δαιμόνιος κλόουν με… εντυπωσιακό βιογραφικό όσον αφορά τους φόνους. Το remake του Andrés Muschietti που «πατά» στην ομώνυμη ταινία του 1990, η οποία με τη σειρά της βασίστηκε στη νουβέλα του Stephen King, ενώ έχει επηρεάσει και την σειρά Stranger Things, αναμένεται με αγωνία από όλους τους φίλους των ταινιών τρόμου. Ο μοχθηρός κλόουν θα βρεθεί στη μεγάλη οθόνη στις 28 Σεπτεμβρίου

True Story

Οι τηλεοπτικές σειρές είναι ο καλύτερος φίλος του φοιτητή στην εξεταστική του. Η εξεταστική του Ιουνίου μπορεί να είναι παρελθόν, όμως αυτή του Σεπτεμβρίου πλησιάζει απειλητικά. Κι επειδή όλοι οι φοιτητές το ξέρουν αλλά ελάχιστοι το ομολογούν, θα σας αποκαλύψω πως δεν υπάρχει καλύτερη περίοδος από την εξεταστική, για να ξεκινήσει και να τελειώσει κάποιος μια σειρά. Μη με ρωτάτε πώς γίνεται αυτό, τη στιγμή που μας περιμένει τόσο διάβασμα. Απλά γίνεται! Σας παρουσιάζω λοιπόν τον δικό μου κινηματογραφικό μαραθώνιο της εξεταστικής, γιατί οι σειρές στη διάρκεια της αγαπημένης, για όλους τους φοιτητές, αυτής περιόδου μπορεί να πει κανείς πως είναι και η συνταγή της επιτυχίας… μερικές φορές.

Stranger things:

Εξεταστική Σεπτεμβρίου: Έχεις επιστρέψει από τις καλοκαιρινές σου διακοπές και προσπαθείς να μαζέψεις τις δυνάμεις σου και το μυαλό σου μπας και περάσεις κανένα μάθημα τον Σεπτέμβρη. «Ωπ! Καινούρια σειρά; Μόνο μία σεζόν; Αύριο δίνω μάθημα; Εντάξει, προλαβαίνω! Θα δω ένα επεισόδιο και μετά θα διαβάσω». Όλοι μας το πιστέψαμε, κανείς δεν το έκανε. Γιατί; Γιατί στο «μετά» έρχεται το δεύτερο, το τρίτο επεισόδιο και ούτω καθ’ εξής. Μπορεί να μην πέρασα το μάθημα αλλά έμαθα πώς εξαφανίστηκε ο Will και από πού έρχεται η Eleven.

Westworld:

Εξεταστική χειμερινού εξαμήνου: Βλέπω πρώτο επεισόδιο και ξεκινάνε οι προβλέψεις. Βλέπω το δεύτερο, καρφώνομαι στην οθόνη του laptop, δεν κουνιέμαι από την θέση μου, το μυαλό μου απορροφημένο από την πλοκή. Νιώθω πως βρίσκομαι η ίδια στο πάρκο του Westworld, δίπλα στα ανθρωποειδή ρομπότ. Το ένα επεισόδιο μετά το άλλο περνούν μπροστά από τα μάτια μου. Δεν μπορούσα να το ελέγξω. Εντάξει, μια σεζόν είχε μόνο, σε μία μέρα την είχα τελειώσει.

How I met your mother:

Φαντάζομαι πως σας είναι πολύ γνωστή η συγκεκριμένη σειρά. Ο Ted διηγείται στα παιδιά του πως γνώρισε την μητέρα τους. Ε λοιπόν δεν έχω «καεί» περισσότερο σε εξεταστική. Το ξεκίνησα με την κολλητή μου για να περνάει η ώρα μας. Η κολλητή μου να έχει κατασκηνώσει σπίτι μου, να μην διαβάζουμε προφανώς και να έχουμε καταλήξει να μην πηγαίνουμε να δίνουμε μαθήματα. Ελπίζω να μην το διαβάζει αυτό η μαμά μου.

Boardwalk Empire: Εαρινό εξάμηνο, ένας χρόνος πριν. Η Αθήνα βράζει και ο ανεμιστήρας δουλεύει σε υπερωρίες. Για βόλτα ούτε λόγος γιατί πρέπει να κάτσεις να διαβάσεις, αλλά με τέτοια ζέστη δεν μπορείς! Τα έπιπλα τα έχεις αλλάξει ήδη δύο φορές θέση, οπότε σκέφτεσαι, τί άλλο; Να ξεκινήσεις μια σειρά! Flashback σε κάποιο καλοκαίρι, στο εξοχικό μιας φίλης. Φυσικά! Είχαμε ξεκινήσει το Boardwalk Empire! Και δεν λέει να αφήνεις στην μέση μια σειρά! Πρέπει να μάθεις πώς γινόταν το εμπόριο αλκοόλ την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης. Το δεύτερο μεγαλύτερό μου κάψιμο. Και το αστείο; Πέρασα και τα 7 μαθήματα εκείνης της εξεταστικής. Πρώτη και τελευταία φορά..

Γιάννης Μαρκούτης Φωτογραφία Μαριάνθη Νασιοπούλου

Πέμπτη απόγευμα με τον

Χρυσόστομο Τσαπραΐλη Οι Παγανιστικές Δοξασίες της Θεσσαλικής επαρχίας ξεπέρασαν το Facebook και κατακτούν πλέον τα ράφια των βιβλιοπωλείων Αυτοπροσδιορίζεται ως ο κλασικός nerd, όμως το βλέμμα και η παρουσία του στο χώρο θυμίζουν ήρωα του Τόλκιν. Άτομο χαμηλών τόνων, φίλος της metal μουσικής και λάτρης της κουλτούρας του Φανταστικού από την παιδική του ηλικία. Ο Χρυσόστομος Τσαπραΐλης γράφει ιστορίες που μπολιάζουν την παράδοση με στοιχεία τρόμου. Είναι ο «εγκέφαλος» της σελίδας Παγανιστικές Δοξασίες στη Θεσσαλική Επαρχία, που υπάρχει στο Facebook εδώ και τρία χρόνια. Όμως στα μέσα Ιουλίου έγινε μία μικρή υπέρβαση, και οι Δοξασίες, με ελαφρώς αλλαγμένο τίτλο, κυκλοφόρησαν σε βιβλίο από τις Εκδόσεις Αντίποδες. Τον συναντήσαμε το απόγευμα της τελευταίας Πέμπτης του Ιουλίου, όταν και μας επισκέφθηκε στα γραφεία μας. Ο καιρός έπαιζε περίεργα παιχνίδια, με την ηλιοφάνεια να δίνει τη θέση της σε μπόρα και πάλι απ’ την αρχή. Κάπως έτσι, ο ορίζοντας είχε το ιδανικό φόντο για τη συζήτηση που θα ακολουθούσε.

«Γεννήθηκα στη Λάρισα πριν από 33 χρόνια και στην Καρδίτσα ήρθαμε οικογενειακώς το 1992, όπου και έζησα μέχρι να τελειώσω το λύκειο. Έπειτα έμεινα στην Αθήνα, λόγω των σπουδών Πληροφορικής που έκανα στο Πανεπιστήμιο Πειραιά». Όμως οι ανησυχίες του σύντομα τον οδήγησαν στο Χαροκόπειο, όπου και σπούδασε Γεωγραφία. Έπειτα βρέθηκε για δυο φεγγάρια στην Ολλανδία, αλλά δεν κατάφερε όπως μας αναφέρει χαρακτηριστικά να στεριώσει, κυρίως λόγω γλώσσας. Η πρόσφατη επιστροφή του στην Καρδίτσα τον βρίσκει σε πολύ χαλαρούς ρυθμούς, μέχρι το επόμενο, μεγάλο του ταξίδι. «Μ’ αρέσει να κυκλοφορώ με το ποδήλατο τα απογεύματα και να πηγαίνω κυρίως σε κοντινά χωριά, όπως η Μητρόπολη και το Παλαιοκλήσι. Πέραν του ότι γυμνάζομαι, φωτογραφίζω και τα μέρη με σκοπό να μπουν στη σελίδα που έχουμε στο Facebook». Πώς ήρθε όμως σε επαφή με το μυστήριο; «Με το που ήρθα στην Καρδίτσα, στα 10 μου, άρχισα να ανακαλύπτω την παιδική λογοτεχνία μυστηρίου. Ξαφνικά μπλέκω με παρέα παιδιών με τα οποία γίνεται κάτι πέρα από την καθημερινότητα. Αναρωτήθηκα γιατί εδώ τα πράγματα δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Τότε μάλιστα είχαμε σκαρώσει μία “ομάδα έρευνας και λύσης μυστηρίων”. Ψάχναμε να βρούμε μυστήρια να εξιχνιάσουμε. Αν θυμάσαι για παράδειγμα τον Δράκο με την καπαρντίνα. Κάπου, κάπως αναφέρθηκε και ένα τσεκούρι. Σε μας ήρθε... λουκούμι». Στην ουσία, ήθελε να κάνει λίγο πιο ενδιαφέρων τον χώρο που ζούσε. Στα στοιχειωμένα σπίτια της παιδικής μας αθωότητας και στα σκονισμένα στενά των γειτονιών μακριά απ’ το κέντρο. Τότε ήταν που ξεκίνησε να σκαρώνει και τις πρώτες ιστορίες του: «Αφορμή ήταν ένα όνειρο, το οποίο στη συνέχεια έγινε η πρώτη μου γραπτή ιστορία. Ήταν “H πτώση του Μεσενικόλα”: Βρυκόλακες κατέλαβαν τον Μεσενικόλα, που είναι και το χωριό της μάνας μου, και μετά σχεδόν όλη την Καρδίτσα. Η τελική αναμέτρηση έγινε στο κολυμβητήριο, όπου αγίασα το νερό και ξαφνικά τους είδα να φλέγονται! Ήταν το πρώτο που

έβαλα κάτω στο χαρτί. Από τη στιγμή που πέρασα φοιτητής και μέχρι το 2007 παράτησα το γράψιμο. Τότε οι Εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές έκαναν έναν διαγωνισμό, για διηγήματα τρόμου. Έγραψα [Τα Νερά της Λήθης] και το έστειλα, πήγε καλά κι από τότε γράφω ένα διηγηματάκι το χρόνο». Έπειτα ήρθαν οι Παγανιστικές Δοξασίες στη Θεσσαλική Επαρχία, μία σελίδα που αποτελεί σημείο αναφοράς για μεγάλη μερίδα χρηστών του Facebook: «Ήταν Ιούνιος του 2014 όταν αποφάσισα να φτιάξω τη σελίδα. Εκεί ξεκίνησα να γράφω μικρές ιστορίες υπερφυσικού με φόντο την Καρδίτσα, και στην πορεία προστέθηκαν τόποι απ’ όλη τη Θεσσαλία». Η ονομασία, κόντρα σε... ευφάνταστα μυαλά, απλά του φάνηκε ωραία και για την ιστορία,ο Χρυσόστομος Τσαπραΐλης δεν είναι παγανιστής. «Το πρώτο κείμενο που δημοσιεύτηκε στη σελίδα αφορούσε τη Λάκκα του Μαντζιάρα», το οποίο αποτελεί και την εισαγωγική ιστορία του βιβλίου, στο οποίο θα αναφερθούμε στη συνέχεια. Μένουμε όμως στη σελίδα, η οποία δε χρειάστηκε πολύ καιρό για να αποκτήσει φανατικούς φίλους. Ο ιδρυτής της είχε έναν σχετικά μεγάλο κύκλο φίλων λόγω των ενασχολήσεών του με τα ηλεκτρονικά media, και αυτό αυτομάτως μεταφράστηκε σε εκατοντάδες likes. Ήταν επίσης συντάκτης του PC Master μέχρι τη στιγμή που το θρυλικό περιοδικό σταμάτησε την κυκλοφορία του, αρθρογραφεί στο Avopolis και έχει δικό του blog, το “Industries of Inferno”: «Όμως από τα 4.000 likes και μετά η αναγνωσιμότητα φαίνεται πως ανεβαίνει αυτόματα», λέει με σιγουριά. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως ο Χρυσόστομος δεν τρέχει μόνος του στη σελίδα. Η Μίρκα και ο Ορφέας συνεισφέρουν κι αυτοί, καθένας με τον τρόπο του. - Αν οι ιστορίες σου είχαν soundtrack, ποιο θα ήταν αυτό; - Κάτι σε black metal, γιατί είναι το πιο απόκοσμο και μη γειωμένο στην καθημερινότητα παρακλάδι του metal.

Η απορία των αναγνωστών σχετικά με την κατηγοριοποίηση των κειμένων του, είναι πάγια. Τον καλούμε να μας το αναλύσει: «Αν το δεις τεχνικά, είναι λογοτεχνία τρόμου τοποθετημένη σε μία φαντασιακή επαρχία, μία φαντασιακή παράδοση. Λαογραφία δεν είναι σίγουρα, παρότι έχει πολλά στοιχεία της μέσα, στοιχεία που έχω πάρει από ιστορίες παππούδων. Και για να σου πω την αλήθεια, μου αρέσει να είναι λίγο ασαφές το πλαίσιο». Όμως η “συνενοχή” της παράδοσης παραείναι εμφανής: «Εννοείται. Αλλά δεν πρέπει να νιώθεις ιερό σεβασμό προς αυτή. Πρέπει να την επανοικειοποιηθείς με τα δικά σου μέσα. Στην περίπτωσή μου, με τη σύγχρονη γλώσσα. Δεν διεκδικώ κάποιο βραβείο έρευνας ή πρωτότυπου λόγου!» Και φτάνουμε στον φετινό Ιούλιο, με τη σελίδα να κλείνει 3 χρόνια ζωής, και 40 ιστορίες να κυκλοφορούν σε βιβλίο: «Μου είχε γίνει μία κρούση αρχικά την άνοιξη του ’15, από έναν εκδοτικό οίκο αλλά δεν προχώρησε. Έπειτα, τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου, έλαβα ένα mail το οποίο και με έφερε σε επαφή με τις Εκδόσεις Αντίποδες. Έναν εκδοτικό οίκο με αισθητική που ταίριαξε στο όραμά μου, και μου προτάθηκε να κυκλοφορήσουν οι ιστορίες με νέο editing. Αρχική σκέψη ήταν τα διηγήματα να είναι μεγάλα. Να έχει δηλαδή το βιβλίο μια πιο λογοτεχνική υφή. Όμως στην πορεία καταλήξαμε στο να μην αλλάξει τόσο η δομή. Να μείνουν στην ουσία στο μέγεθος των αρχικών post στο Facebook. H προετοιμασία κύλησε με πολύ βραχείς ρυθμούς».

συνεχίσει τη λειτουργία της και θα ανεβαίνουν νέες ιστορίες. - Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μάστορας του τρόμου για σένα; - O Λάβκραφτ, χωρίς δεύτερη σκέψη. Μετά, ο Κλάιβ Μπάρκερ. Αυτοί οι 2 κατά βάση. Ο Στίβεν Κινγκ ποτέ δε με τράβηξε ιδιαίτερα, γιατί πλατιάζει αδιανόητα πολύ: Γράφει βιβλία χιλίων σελίδων, όταν «κοπτοραπτικά» θα μπορούσαν οι σελίδες να είναι 500.

Η συνάντηση πλησιάζει προς το τέλος της, ο αίθριος καιρός αποκαταστάθηκε, αλλά οι ερωτήσεις δε σταματούν. Όταν μάλιστα τον ρωτάμε πώς αυτοπροσδιορίζεται συγγραφικά, για μια στιγμή σαστίζει. Με συστολή αναφέρει πως θα ήθελε οι αναγνώστες να τον κατατάξουν ως ένα υβρίδιο των Λάβκραφτ, Μπάρκερ, καθώς και του Νικολάου Πολίτη. Επίσης, γελάει προκαταβολικά στην ιδέα ότι κάποιος ηλικιωμένος θα αγοράσει το βιβλίο νομίζοντας πως είναι λαογραφικό και όταν διαβάσει τις ιστορίες, αισθανθεί ευτυχής που ο δικός του παππούς δεν του έκανε τέτοιες διηγήσεις! Όσον αφορά τις επόμενες μέρες, οι Παγανιστικές Δοξασίες θα παρουσιαστούν στην Αθήνα καθώς και στις πόλεις της Θεσσαλίας, λίγο πριν ο Χρυσόστομος φύγει για την Αυστραλία. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία, και δεν είναι παγανιστική

Ένα βιβλίο που μέσα σε λίγες μέρες κυκλοφορίας αποτελεί ένα από τα best-sellers του φετινού καλοκαιριού. «Βιβλίο που διέπεται από μία κυκλικότητα, με την κορύφωση να έρχεται στο τέλος του, με την ιστορία της Αργιθέας, που καταλαμβάνει 16 σελίδες. Κλείνει δηλαδή με τον τρόπο που ανοίγει». Σε αυτό περιέχονται και 3 νέες ιστορίες, που δεν υπάρχουν στο Facebook, ενώ οι παλαιότερες έχουν υποστεί editing με τη λογική της οικονομίας του λόγου. Η ταχύτατη εξάντληση της πρώτης έκδοσης κάνει τον συγγραφέα να νιώθει περίεργα: «Είναι παράξενη αυτή η φάση της ποπ-αρτ και της πρόσκαιρης δημοσιότητας. Στην ουσία δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Όμως πραγματικά, δεν έχω καμία πρόθεση να κυκλοφορήσω κάτι άλλο σύντομα. Όταν και αν εκδόσω και πάλι κάτι, δε θα έχει καμία σχέση με τις Παγανιστικές Δοξασίες. Αν βρω κάτι αγγλικό, σύγχρονο τρόμου, που θα ήταν καλό να το μάθει το ελληνικό κοινό, θα το μεταφράσω. Οπότε η επόμενη κυκλοφορία με το όνομά μου ίσως να είναι μετάφραση». Όμως οι φίλοι των Παγανιστικών Δοξασιών στο Facebook δε χρειάζεται να ανησυχούν: O τρελο-Λευτέρης, η μάνα-Τσουπακάμπρα και οι υπόλοιποι αγαπημένοι τους ήρωες δε θα εξαφανιστούν. Εν αντιθέσει, η σελίδα θα

O Χρυσόστομος Τσαπραΐλης προτείνει τρία βιβλία τρόμου για όσους θα ήθελαν να μυηθούν σε αυτό το ιδιαίτερο είδος λογοτεχνίας 1. Η περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ - Χ. Φ. Λάβκραφτ <<Είναι ουσιαστικά το μόνο του μυθιστόρημα. Είναι τεράστιο σε έκταση και η αφήγηση βασίζεται στο “slow burning”. Αναλύει όσο πρέπει τις ιστορίες των ηρώων, το παρόν και το παρελθόν. Κλασικό διήγημα παραδοσιακού τρόμου>>.

2. Τα Βιβλία του Αίματος – Κλάιβ Μπάρκερ <<Και συγκεκριμένα, η τελευταία ιστορία από το πρώτο βιβλίο. Το “Στους Λόφους, οι Πόλεις”. Το σκηνικό, εξωπραγματικό: Γιουγκοσλαβία του ’80 χωρίς περιττά spoiler>>.

3. Εργοστάσιο εφιαλτών – Τόμας Λιγκόττι <<Ο Λιγκόττι είναι ο καλύτερος επίγονος του Λάβκραφτ, και εισάγει με ωραίο τρόπο το μεταμοντέρνο στοιχείο στις ιστορίες τρόμου>>.

The Reader’s Corner

Άρης Κυριάκος

Εκατό μέρες ευτυχίας | Fausto Brizzi O Lucio είναι παλαίμαχος του πόλο με πάμπολλες διακρίσεις στο βιογραφικό του. Βρίσκεται στην ηλικία των 40, 6 χρόνια μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Η οικογενειακή του ζωή είναι προβλέψιμα ευτυχισμένη, καθώς η γυναίκα και τα 2 του παιδιά του χαρίζουν τις εικόνες και τις στιγμές ευτυχίας που χρειάζεται. Όμως σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω μας, έχει ένα άβολο «προνόμιο»: Γνωρίζει την ημερομηνία του θανάτου του. Αιτία, ένας όγκος στο συκώτι, τον οποίο μάλιστα για να ξορκίσει συνηθίζει να αποκαλεί «φίλο του». Του απομένουν 100 μέρες. Μέσα σ’ αυτές έχει βάλει σκοπό να κληροδοτήσει στα παιδιά του τις πιο όμορφες αναμνήσεις, να επαναπροσδιορίσει τη σχέση του με τη σύζυγό του που βρέθηκε σε τέλμα λόγω της απιστίας του, αλλά και να θυμηθεί πόσο σημαντική είναι η συντροφιά των φίλων του. Έτσι λοιπόν, λίγο πριν το τέλος, δεν είναι αργά για να αντιληφθεί πως η ζωή είναι συνώνυμο της ευτυχίας. Το γέλιο, αναπόσπαστο κομμάτι της κάθε μέρας. Και ίσως, εν τέλει, να μην είναι το πιο δύσκολο πράγμα του κόσμου το να είσαι ευτυχισμένος και να το δείχνεις με κάθε ευκαιρία που σου δίνεται.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη

Παγανιστικές Δοξασίες της Θεσσαλικής Επαρχίας | Χρυσόστομος Τσαπραΐλης «Στο χωριό Ζουλευκάρι κάθε χρόνο το φθινόπωρο ξεκινά 9 μέρες πριν μπει ο Σεπτέμβρης. Συγκεκριμένα, στις 22 του Αυγούστου κατεβαίνει από το βουνό ένα παρδαλό σύννεφο, συμπαγές σαν αυγό, και κάθεται στην πλατεία πλάι στη βρύση. Τα παιδιά του χωριού συναγωνίζονται ποιο θα το σπάσει πρώτο. Βάζουν τα καλά τους και πάντα τα βρωμίζουν, καθώς σπρώχνονται και σκουντιούνται. Νομίζουν πως το σύννεφο κρύβει λίγες μέρες καλοκαιριού παραπάνω, και πως αν τις απελευθερώσουν θα πάρει παράταση το θέρος. Αφού το σπάσουν, κάθονται και περιμένουν με μάτια τεράστια, γυάλινα». Φύση, παράδοση και τρόμος με μια μικρή υποψία black humor, με φόντο πάντα τη Θεσσαλία, από έναν νεαρό μάστορα του γραπτού λόγου. Το βιβλίο αποτελεί ένα ιδιότυπο... “best of” των ιστοριών που δημοσιεύτηκαν στην ομώνυμη σελίδα, που υπάρχει από το 2014 στο Facebook. Στην παρούσα έκδοση διαβάζουμε τις καλύτερες από αυτές, με νέο editing και αρχειοθέτηση ανά περιοχή. Ιστορίες με λόγο τόσο ευφυή, που κάνουν τον αναγνώστη να πιστέψει πως αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της παράδοσης του τόπου μας.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αντίποδες

Οι εκφάνσεις του λαϊκού μας πολιτισμού Η Ελλάδα είναι μια χώρα πλούσια σε ιστορία, μύθους και παραδόσεις. Όμως χωρίς τη συμβολή των προηγούμενων γενεών κάποιες απ’ αυτές τις παραδόσεις ίσως να έσβηναν για πάντα. Στο κείμενο που ακολουθεί ξεχωρίζουμε τρία βιβλία που καταπιάνονται με τις εκφάνσεις του λαϊκού μας πολιτισμού. Εξιστορήσεις του βουνού, της υπαίθρου, των μικρών χωριών αλλά και του αστικού περιβάλλοντος, που προσεγγίζουν την λαογραφία του τόπου μας σε όλη του την έκταση. Παραμύθι και αφήγηση στην Ελλάδα | Μαριάνθη Καπλάνογλου Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι δημιουργοί των παραμυθιών δεν είναι γνωστοί στον τόπο μας, αλλά εντάσσονται γενικότερα στο πέπλο της παράδοσης; Το εγχείρημα της Μαριάνθης Καπλάνογλου προσπαθεί, και καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό, να προσεγγίσει το παραμύθι ως ιστορικό αντικείμενο, όπως και να το μελετήσει διεξοδικά. Το ακολουθεί σε κάθε βήμα εξέλιξής του, ενώ καταφέρνει να το συγκεράσει με τη σημερινή εποχή, μέσα από τη μελέτη διηγητών και παραμυθιών από τοπικές κοινωνίες στις οποίες η αφήγηση παραμένει ακόμα ζωντανή παράδοση. Με σεβασμό στο λόγο των λαϊκών παραμυθάδων και στο τεράστιο έργο που έχουν πραγματοποιήσει στο πεδίο της έρευνας οι Έλληνες λαογράφοι, το βιβλίο αποτελεί ένα εξαιρετικό εισαγωγικό βήμα για κάποιον που θέλει να μυηθεί στη μαγεία των παραδοσιακών εξιστορήσεων. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη

Τα δημοτικά τραγούδια της ξενιτιάς | Σούλα Τόσκα – Κάμπα Η ξενιτιά έχει αποτελέσει τον λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκαν μερικά από τα σπουδαιότερα τραγούδια αυτής της χώρας. Έτσι, στο συγκεκριμένο βιβλίο συναντάμε την καταγραφή τέτοιων κομματιών, από την Ελλάδα και τη Μικρά Ασία. Η συγκέντρωσή τους έγινε μετά από χρόνια έρευνα σε δημοσιεύσεις αλλά και επιτόπιες έρευνες σε δεκάδες περιοχές. Μ΄ αυτό τον τρόπο έχουμε μία εμπεριστατωμένη και πολυπληθή συλλογή των δημοτικών τραγουδιών που αναφέρονται στη μετανάστευση, την ελπίδα της νέας ζωής στην ξενιτιά. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος

Λεξικό της Ελληνικής Αργκό | Ευάγγελος Παπαζαχαρίου Η παράδοση και η λαϊκή σοφία δεν εξαντλούνται μόνο στις ενάρετες διηγήσεις, τα νοσταλγικά διηγήματα και τα βιβλία ιστορίας. Είναι άμεσα συνδεδεμένα και με το αστικό περιβάλλον, και τις λέξεις οι οποίες με το πέρασμα του χρόνου κατέκτησαν μια θέση στο λεξιλόγιό μας. Οι Άγγλοι τις ονομάζουν slang, εμείς αργκό. Για την κυκλοφορία του βιβλίου χρειάστηκαν 30 χρόνια έρευνας ώστε να αποκωδικοποιηθούν να μυστικά της άγραφης γλώσσας της οικειότητας που χρησιμοποιηούσαν οι νέοι από τη δεκαετία του ’60 μέχρι και αυτή του ’90. Όμως το σπουδαιότερο είναι ότι ο συγγραφέας εντάσσει αλφαβητικά ολόκληρες προτάσεις και όχι μεμονωμένες λέξεις. Έπειτα δίνει πληροφορίας για την καταγωγή, όπως και τη σημασία τους. Γιατί η επικοινωνία του πεζοδρομίου είναι κι αυτή μια έκφανση της λαϊκής μας παράδοσης. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κάκτος

φωτογραφίες: Περ

TAKE A WALK ON

Σε συναντήσαμε στο Kazarma Lake Resort & Spa

ρικλής Χρηστάκος

N THE WILD SIDE

a, στη Λίμνη Πλαστήρα. Ραντεβού τον Σεπτέμβριο!

39 13

Βασιλική Νικολακάκου

Επί του πιεστηρίου με την Κωνσταντίνα Σοφιανού Λίγες ώρες πριν το έντυπο πάρει τον δρόμο του για την εκτύπωση, συνομιλήσαμε με την Κωνσταντίνα Σοφιανού στο τυπογραφείο Δημιουργία στην Καρδίτσα. Πρόσφατα κέρδισε τον τίτλο “Star Eλληνική Ομορφιά 2017”, και η γρήγορη κουβέντα μας, μας προϊδέασε για ένα άτομο που το μέλλον στον χώρο του μόντελιγκ του ανήκει. Η Καρδίτσα σε πρώτο πλάνο Τα παιδικά μου χρόνια καθώς και την εφηβεία μου την έζησα στην Καρδίτσα, που αγαπώ πολύ, γι’αυτο και δηλώνω Καρδιτσιώτισσα. Την επισκέπτομαι πολύ συχνά, γιατί αποτελεί για μένα ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Όμως τα τελευταία τρία χρονια έχω μετακομίσει στο Ηρακλειο της Κρητης για επαγγελματικούς λόγους. Η ενασχόληση με το μόντελινγκ Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να ασχοληθώ με τον χώρο της μόδας και της ομορφιάς. Η πρώτη μου προσπάθεια ξεκίνησε με τη συμμετοχή μου στα καλλιστεία ομορφιάς Miss Κρήτη, όπου έφτασα μέχρι τον τελικό, όμως δεν κατάφερα να πάρω κάποιο τίτλο. Στα πρώτα μου βήματα μέσα στον χώρο του modeling είχα στο πλευρό μου τον γνωστό σε όλους μας Λευτέρη Πανταζή, με τον οποίο γυρίσαμε μαζί το video clip από το τραγούδι του “Ελεύθερος και Ωραίος”. Το αποτέλεσμα ήταν φανταστικό και ενθουσιάστηκα παρά πολύ με την όλη διαδικασία, γι’αυτό και άρχισα να το σκέφτομαι πιο σοβαρά να ασχοληθω με τον χώρο αυτό. Θέλω βέβαια να τον ευχαριστήσω θερμά για την βοήθεια που μου πρόσφερε γιατί με στήριξε πολύ και στη συνέχεια. Ο τίτλος που κατέκτησε Φέτος μου δόθηκε μία μεγάλη ευκαιρία να συμμετάσχω στα πανελλήνια καλλιστεία “Star Ελληνική Ομορφιά” του κυρίου Νίκου Μπάμπαλη. Φυσικά έβαλα όλες μου τις δυνάμεις να αντέξω την καθημερινή πίεση, την κούραση από τις προβες καθώς και τις αμέτρητες υποχρεώσεις που είχαμε τις 10 μέρες της προετοιμασίας, και όλα αυτά γιατί πλέον αποτελούσε στόχο για μένα. Φυσικά, όπως καθε κοπέλα που δηλώνει συμμετοχή σε καλλιστεία, ήθελα πάρα πολύ να κατακτήσω έναν τίτλο. Στο μυαλό μου είχα ελπίδες για τη νίκη αλλα δεν σκεφτόμουν αυτό ακριβώς. Σε καμιά περίπτωση δεν πίστευα ότι θα πάρω τον πρώτο τίτλο “Star Ελληνική Ομορφιά 2017” και όμως έτσι έγινε. Σχέδια για το μέλλον Έχω όνειρα για τη ζωή μου, όχι μεγάλα όνειρα βέβαια με τη κατάσταση που επικρατεί στην Ελλαδα, μιας και πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το μεγαλύτερο όνειρο για μένα έγινε πραγματικότητα στις 31/07/17 στο Ακρωτήρι W. Έχω τόσες αναμνήσεις από αυτόν τον διαγωνισμό.. όμορφες στιγμές, καλές φιλίες, γνωριμίες με σοβαρά πρόσωπα του χώρου και τόσα άλλα που αντιπροσωπεύουν τη πιο όμορφη στιγμή της ζωής μου. Όσο για το μέλλον φυσικά και έχω σχέδια να συνεχίσω να ασχολούμαι με αυτόν τον χώρο. Οι σπουδές της και η συνέχεια στον χώρο της μόδας Έχω πτυχίο νοσηλευτικής, το οποίο σκέφτομαι να εκμεταλλευτώ. Δεν με αγχώνει το να συνεχίσω μέσα στον χώρο του modeling, γιατί είναι κάτι που αγαπώ. Το μέλλον ποτέ δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει, γι’αυτο και δεν ξέρω που μπορεί να βρεθώ αύριο. Μακριά απ’ τα φώτα Μ’αρεσει το ποτάκι χαλαρά, το δείπνο δίπλα σε θάλασσα, το σινεμά, όπως και ο πρωινός καφές. Όλα αυτά βέβαια με τη συντροφιά μιας ωραίας παρέας. Επίσης το γυμναστήριο είναι η πρώτη μου επιλογή για τον ελεύθερό μου χρόνο, καθώς περνάω εκεί τις πιο πολλές ώρες της μέρας.

the cosmic whisperer project

Δανάη Τ.

ΚΡΙΟΣ

ΖΥΓΌΣ

ΤΑΎΡΟΣ

ΣΚΟΡΠΙΌΣ

Η ηρωική σας επιστροφή στη στεριά είναι τόσο δυναμική που κάνει τους άλλους να φοβηθούν. Από που πηγάζει αυτή η δύναμη και η θετική σας διάθεση Κριαράκια μου; Να σας πω το μυστικό; Μάθατε να αξιολογείτε τα προβλήματά σας και να τα λύνετε μετά από σκέψεις χωρίς άγχος. Και δεν χρειάζεται να κρύψετε από κανέναν το πόσο όμορφα περάσατε το καλοκαίρι!

Τον πεινασμένο πολλοί αγάπησαν, την πείνα κανείς. Έτσι φτάσαμε να τελειώνει ο Αύγουστος και από ‘κει που την άνοιξη προγραμματίζατε να παρουσιαστείτε ανάλαφροι, αδύνατοι και light στην παραλία, θα μπει το φθινόπωρο και θα έχετε μείνει μισοί! Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στη διατροφή σας Ταυράκια μου και πάψτε να παίζετε με τη φλόγα. Ξανααγαπήστε σε ένα βαθμό το πιτόγυρο γιατί η ζωή δεν είναι μόνο μούσλι με μούρα.

ΔΊΔΥΜΟΙ

Η έβδομη σεζόν του Game Of Thrones τελείωσε, τον Οκτώβριο θα ξεκινήσει και το Walking Dead και ‘σεις θα είστε ακόμα ερωτευμένοι με τον μισό πλανήτη! Το καλοκαίρι η λίμπιντό σας χτύπησε κόκκινο, αλλά μπήκε ο Σεπτέμβριος και το φλερτ βρίσκεται σταθερά στην καθημερινότητά σας. Κατασταλάξτε κάπου για να μην αρχίσουν να σας συζητάν ακόμα και οι πέτρες, Διδυμάκια μου!

ΚΑΡΚΊΝΟΣ

Έχετε μία περίεργη εμμονή με τους αριθμούς τώρα τελευταία Καρκινάκια μου. Ξεκολλήστε, γιατί ο ψυχαναγκασμός μόνο καλό δε θα σας κάνει στον απαιτητικό Σεπτέμβριο που έρχεται. Οι υποχρεώσεις σας, είτε λέγονται δουλειά είτε εξεταστική, επιστρέφουν και εσείς πρέπει να είστε εκεί, αποδοτικοί και γεμάτοι αυτοπεποίθηση. Μην χαραμίσετε λοιπόν τα όνειρα που κάνατε το καλοκαίρι!

ΛΈΩΝ

Το πολύ scroll-down στο Facebook το βαριέται κι ο ίδιος ο Zuckerberg, μαχητικά αλλά βαριεστημένα Λιονταράκια μου. Μπορεί το καλοκαίρι να φεύγει σιγά-σιγά αλλά εσάς δε σας εγκατέλειψε ποτέ ο μεσημεριανός πονοκέφαλος από τη ζέστη. Καύσωνας λοιπόν στο κεφαλάκι, τρικυμία στην καρδιά και βαρεμάρα στο υπόλοιπο σώμα. Βρείτε λοιπόν ενδιαφέροντα! Περπατήστε, υιοθετήστε ένα αδέσποτο, μάθετε μία νέα ξένη γλώσσα.

ΠΑΡΘΈΝΟΣ

Η υπομονή είναι μεγάλο χάρισμα, κι αυτό πρέπει να το θυμάστε όταν διαχειρίζεστε καταστάσεις που σας στρεσάρουν, Παρθενάκια μου. Μπορεί να λάμψατε το καλοκαίρι, αλλά προς το τέλος του γίνατε αποδέκτες άσχημων νέων. Εξωτερικεύστε τις αγωνίες σας στα κοντινά σας πρόσωπα και θα δείτε πως κανένα από τα προβλήματά σας δεν είναι άλυτο! Έρχεται ο Σεπτέμβριος και εσείς πρώτοι θα κάνετε τη διαφορά και θα με θυμηθείτε.

Ζυγοί, την προσοχή και το χαμόγελό σας παρακαλώ, γιατί οι επόμενες γραμμές είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Για την ακρίβεια, έχετε τη μεγαλύτερη εύνοια της Τύχης για όλο το Σεπτέμβριο. Μπορεί οι υποχρεώσεις να τρέχουν συνεχώς, αλλά και οργανωτικά άτομα είστε, και δημιουργικά. Κάνετε ό,τι κάνετε με αγάπη και υπομονή και στο τέλος, πάντα δικαιώνεστε.

Οι φήμες αναφέρουν πως το άγχος είναι κακός σύμβουλος. Κάντε μου τη χάρη λοιπόν και μην ακονίζετε τις κοφτερές σας δαγκάνες. Ο Σεπτέμβριος είναι μήνας ηρεμίας, πράγμα που πρέπει να εκτιμήσετε μετά το «τσιτάτο» καλοκαίρι σας. Έρχονται μέρες περισυλλογής που θα σας βοηθήσουν να εκτιμήσετε όσα και όσους έχετε δίπλα σας, ενώ ένας νέος επαγγελματικός δρόμος που θα ανοίξει στα μέσα του μήνα θα σας χαρίσει ένα χαμόγελο που δύσκολα θα μπορέσει να κρυφτεί!

ΤΟΞΌΤΗΣ

Σας έλειπε ο ήλιος ακόμα και όταν είχε καύσωνα, γι’ αυτό σταματήστε τα παράπονα που πλησιάζει το φθινόπωρο. Όλα στη ζωή σας φαντάζουν ευνοϊκά: Σπουδές, εργασία, έρωτας. Αν λοιπόν κάνετε προσεκτικές κινήσεις και δεν παρασυρθείτε από τον αυθορμητισμό σας, θα έρθουν ακόμα καλύτερες μέρες! Την προσοχή σας σε... λόγια που ξεφεύγουν καθώς και στις παλιές αγάπες που μπορεί να σας χτυπήσουν την πόρτα!

ΑΙΓΌΚΕΡΩΣ

Τσιγάρα, ποτά, ξενύχτια, μεταμεσονύκτιες βουτιές και το καλοκαίρι για σας καλά κρατεί, φίλοι Αιγόκεροι. Μην ξεχνάτε όμως πως τα 3 πρώτα έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια, όπως λέει και το ομώνυμο λαϊκό άσμα. Που σας χάνουμε λοιπόν και που σας βρίσκουμε; Στο πιο βολικό μπιτσόμπαρο, είναι η απάντηση. Όμως τα μάτια σας 14, γιατί η υπερκατανάλωση αλκοόλ δεν έκανε ποτέ καλό σε κανέναν.

ΥΔΡΟΧΌΟΣ

Αλλάξατε δέρμα 3 φορές, καταραστήκατε τη στιγμή που κυνηγήσατε την καλή φωτογραφία για το Instagram και τώρα που γυρίσατε στην πόλη σας έπιασε μια παράξενη ανασφάλεια. Κακώς, αγαπημένοι μου Υδροχόοι, μιας και τα άστρα δείχνουν πως η ομαλότητα στη ζωή σας πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Ο Σεπτέμβριος είναι μια καλή αφορμή για να βάλετε σε τάξη τις σκέψεις σας και να διορθώσετε λάθη του παρελθόντος.

ΙΧΘΎΕΣ

Δεν είναι ότι δεν χαρήκατε το καλοκαίρι. Απλά δεν κάνατε καλό προγραμματισμό και φτάσατε στο τέλος του Αυγούστου για να το καταλάβετε. Όλα θα γίνουν πιο απλά όταν θα καταλάβετε πως την ευτυχία μπορεί κανείς να την συναντήσει όλο το χρόνο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά αν σκεφτείτε πως η καθημερινότητά σας έχει ακόμα την αύρα του καλοκαιριού, θα πάψετε να τα βάφετε μαύρα!

Betty Boopaki

Betty On Top για μυστικά και αγωνίες που δεν γκουγκλάρονται

B. Μπέττυ είμαι 24 χρονών και είχα σχέση με τον ακατανόμαστο 3 χρόνια. Τα 2 τελευταία μάλιστα συγκατοικούσαμε. Πριν από λίγες μέρες και μετά από πραγματικά όμορφες διακοπές, το γαϊδούρι με χώρισε ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Πέρασε μια βδομάδα και ακόμα δεν έχει δώσει σημεία ζωής. Τι να κάνω με την περιπτωσάρα του; Βάσω, να μακαρίζεις τον εαυτό σου που το ακατανόμαστο γαϊδούρι έφυγε χωρίς εξηγήσεις στα 24 σου και όχι λίγο χρόνια αργότερα και να σου αφήσει αμανάτι κανένα δάνειο για μεζονέτα ή κανά παιδί που θα ζητούσε εξηγήσεις. Όταν θα διαβάζεις αυτές τις γραμμές ελπίζω να μην έσφαξες το μόσχο το σιτευτό για να ντερλικώσει το γαϊδούρι κι εσύ με πασουμάκια να κάνεις τα κανάκια του. Α, για την περίπτωσή του ειδικά παίζει να είναι πράκτορας και να έφυγε σε μυστική αποστολή, οπότε μην περιμένεις. Μπορεί ο Τζέιμς Μποντ να είναι απίθανος αλλά οι προσωπικές του σχέσεις χρήζουν βελτίωσης. Απόλαυσε την ελευθερία σου και κράτα από την κοινή σας ζωή μόνο τις καλές στιγμές.

Γ. Μπέττυ σύντομα θα είμαι πρωτοετής στην Αθήνα και η κοπέλα μου πέρασε στη Θεσσαλονίκη. Αξίζει να κρατήσουμε τη σχέση μας ή όχι; Αγοράκι μου, οι σχέσεις δεν είναι προϊόντα να έχουν ταμπέλες και τιμές. Είσαστε δύο νέα παιδιά με όνειρα και ελπίδες. Τα χρόνια που θα έρθουν δεν θα πάρετε μόνο το πτυχίο σας, αλλά θα χτίσετε την προσωπικότητά σας. Τώρα, ανοίγεται μπροστά σας το πέλαγος της ζωής σας. Άσε την όστρια να σας ταξιδέψει… Ωστόσο, η Θεσσαλονίκη είναι η καλύτερη πόλη για φοιτητική ζωή. Σας ζηλεύω… Να περάσετε όμορφα!

Για να επικοινωνήσεις με την Betty, στείλε e-mail στο: bbloop@hotmail.com (Διανυκτερεύει)

Ένα από τα πιο εναλλακτικά και ιδιαίτερα καταστήματα της πόλης. Ένας πανέμορφος,ατμοσφαιρικός χώρος, αγαπημένο νεανικό στέκι για ποιοτικό καφέ, επιτραπέζια παιχνίδια και επιλεγμένες μουσικές. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο ζωντανή ρεμπέτικη μουσική, μια ανεπανάληπτη μουσική πανδαισία,από τα δημοφιλέστερα ρεμπετάδικα της χώρας. Ηρακλείτου 12 | τ. 24410 76013 | Καρδίτσα

Δ. Τερτίπη και Σμύρνης γωνία. Μια ξεχασμένη γειτονιά στην οποία το Τόσο Δα τα τελευταία χρόνια έδωσε ζωή και έθεσε τη διασκέδαση της Καρδίτσας σε νέες βάσεις. Δημιούργησε ένα εναλλακτικό ρεύμα και άλλαξε τις συνήθειες της πόλης, καθιερώνοντας τον specialty καφέ, τα cocktails και τα μουσικά ακούσματα πέρα από τα δεδομένα! Δ. Τερτίπη & Σμύρνης | τ. 24410 42369 | Καρδίτσα

Το Charlot εμφανίστηκε στην πόλη της Καρδίτσας πριν από λίγο καιρό με σκοπό να χαρίσει στην έξοδό σας μία απόδραση από την καθημερινότητα. Βρίσκεται μια ανάσα από τον χώρο του Παυσιλύπου και σας προσκαλεί από νωρίς το πρωί να απολαύσετε τον καφέ σας συνοδεύοντάς τον με ένα καλό πρωινό. Ο ιδιαίτερος και οικείος χώρος του θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγμή αφήνοντάς σας μόνο ευχάριστες εντυπώσεις. Μην παραλείψετε όμως να δοκιμάσετε και τα ολόφρεσκα, χειροποίητα γλυκά του! Δ. Τερτίπη & Μπότση 2 | τ. 2441076760 | Καρδίτσαα

H τοποθεσία ενός espresso bar που φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά στον χώρο του καφέ. Χώρος ιδανικός για να απολαύσετε ένα υπέροχο ρόφημα, αλλά και με υπηρεσία delivery που λειτουργεί από τις 8 το πρωί έως τις 8 το απόγευμα. Mamalou, όχι μόνο για τον ποιοτικό καφέ, αλλά και για την υπέροχη ποικιλία φρέσκων μικρογευμάτων! Καραϊσκάκη 47 & Αβέρωφ | τ. 24410 28161 Καρδίτσα

30 χρόνια πριν, άνοιξε στην πόλη μας ένα bar με σκοπό στην αρχή να λειτουργήσει με την μορφή ενός τόπου για άτομα που αγαπούν το jazz και το blues. Σήμερα, το pianobar Πουθενά παραμένει αναλλοίωτο στη φθορά του χρόνου, κρατώντας ένα μοναδικό ύφος και χωρίς να αλλάζει μουσικές προτιμήσεις.

Εκεί που ο ποιοτικός καφές συναντά τα γευστικά σνακ και τις χειροποίητες πίτες. Παράδοση των αγαπημένων σας προϊόντων στον χώρο σας. Ανοιχτά από τις 6 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ με μοναδικές προσφορές, αλλά και γλυκές και αλμυρές γεύσεις που θα σας καταπλήξουν. .

Πλατεία Στρατολογίας | τ. 2441073012 Καρδίτσα

Κουμουνδούρου 33 | Τηλ 24410 80110 – 697 6697610 | Καρδίτσα

Brothers, ή αλλιώς η συνέχεια του Avanti, εξού και η ονομασία! Ένα steakhouse που δημιουργήθηκε με σκοπό να σας προσφέρει διαφορετικές επιλογές στην καθημερινότητά σας και φιλοδοξεί να γίνει το νέο σας στέκι, προσφέροντάς σας ξεχωριστές και ιδιαίτερες γεύσεις.

www.brotherskitchen.gr Πλατεία Στρατολογίας | τ. 24411 00344 | Καρδίτσα

Σε ένα άριστα διακοσμημένο, αλλά παράλληλα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον το Avanti pizza - restaurant μπορεί να φιλοξενήσει και να εξυπηρετήσει όλες τις γαστρονομικές σας επιθυμίες, από ένα απλό γεύμα ως ένα ιδιαίτερο δείπνο, αλλά και κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση. Oι συνταγές του που συνδυάζουν κρέας και λαχανικά αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των γευμάτων, γεύματα στα οποία πρωταγωνιστεί το ελαιόλαδο στα πλαίσια της Μεσογειακής διατροφής.

Βενιζέλου 98 – Πλατεία Λάππα | τ. 24410 75772 | Καρδίτσα

Εδώ και δύο χρόνια η οδός Διάκου έχει αποκτήσει άλλο χαρακτήρα στον τομέα της διασκέδασης, κι αυτό οφείλεται στο Mercato. Έναν προσεγμένο χώρο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που παραπέμπει σε σαλόνι σπιτιού. Εκτός από τον καφέ και το ποτό, τη διαφορά κάνει η κουζίνα του, καθώς κάθε μέρα σερβίρονται διαφορετικά και αυστηρώς μελετημένα πιάτα, υπό τους ήχους όμορφης μουσικής. Διάκου 11 – Νέα Αγορά | τ. 24414 00587 Καρδίτσα

Στο στενό της οδού Βάλβη υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος στον οποίο με το που μπεις θα νιώσεις πως μεταφέρεσαι αυτόματα σε ένα υπέροχο bar του Δουβλίνου. Αυτή είναι η Μαργαρίτα, το κατάστημα όπου η ζεστή ατμόσφαιρα, τα προσεγμένα ποτά και η σαφής άποψη για την καλή μουσική αποτελούν ένα ιδανικό τρίπτυχο επιτυχίας. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα 19 χρόνια της. Πεζόδρομος Βάλβη | τ. 24410 42434 Καρδίτσα

Το Piu είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και πιο αγαπημένα μαγαζιά της πόλης. Είτε με την τωρινή του ονομασία, είτε ως Βίβλος παλιότερα, ο προορισμός είναι πάντα ένας, Καζαμπάκα 4 στην πλατεία Δικαστηρίων. Εδώ και χρόνια θεωρείται το ιδανικότερο μέρος συνάντησης και διασκέδασης, και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Καζαμπάκα 4 – Πλατεία Δικαστηρίων | τ. 24410 41401 | Καρδίτσα

Cadillac Records, ή αλλιώς ό,τι πιο κοντινό μπορείς να βρεις σε μια ευκαιρία για απόδραση από τα στενά νοητά όρια της πόλης. Η διακόσμηση είναι λιτή και άνετη στο μάτι, ενώ τα μεγάλα τραπέζια του μπορούν να φιλοξενήσουν δύο και τρεις διαφορετικές παρέες, πράγμα που μπορεί να σταθεί ως αφορμή νέων γνωριμιών

Δ. Τερτίπη & Χατζημήτρου | τ. 24410 75105 | Καρδίτσα

Aπό το 2011 έως και σήμερα, το A Mano έχει ταυτιστεί με τον καλό καφέ. Όλα ξεκίνησαν από το take-away κατάστημα στη γωνία των οδών Καποδιστρίου και Αζά. Έπειτα γνωρίσαμε το hotspot της πόλης, στην οδό Υψηλάντου. Εκεί όπου η σύγχρονη αρχιτεκτονική σέβεται το παλαιό, και η εμπειρία του καφέ μεταφράζεται σε άψογη εξυπηρέτηση. Καποδιστρίου & Αζά | Υψηλάντου & Πλαστήρα Υψηλάντου & Γαριβάλδη | τ. 24410 42425 | Καρδίτσα

Ουζερί Προκόπης H επιστροφή στις ρίζες δεν είναι απλά σημείο των καιρών, αλλά πάγια ανάγκη του ανθρώπου του 21ου αιώνα, ιδιαίτερα στον τομέα της διατροφής. Γι’ αυτή την επιστροφή, στην πόλη της Καρδίτσας υπεύθυνο είναι το Roots Health Bar. Το κατάστημα που βρίσκεται στην πιο κεντρική γωνία της πόλης και σου προσφέρει σε όλη τη διάρκεια της μέρας ποιοτικό καφέ, δροσερούς χυμούς, αναζωογονητικά ροφήματα, υγεινά σνακ και γευστικές σαλάτες. Τερτίπη Δ. 1 & Ηρώων Πολυτεχνείου | Τηλ 24410 26006 ωράριο delivery 07:30-21:00 | Καρδίτσα

Το Ουζερί Προκόπης αποτελεί την καλύτερη επιλογή στην πόλη της Καρδίτσας για κάποιον που θέλει να συνδιάσει το καλό τσίπουρο και ούζο με τους εκλεκτούς μεζέδες. Σε ένα όμορφο περιβάλλον και με μεγάλη ποικιλία προϊόντων, σας περιμένει να το επισκεφθείτε και να μείνετε και ‘σεις ενθουσιασμένοι. Παλαιολόγου 15 | Τηλ 24410 74501 | Καρδίτσα

Ακούσαμε στο Πεζοδρόμιο «Το καλύτερο ροζ φλαμίνγκο είναι αυτό που έσκασε επειδή κάποιος το κοπάνησε με σφυρί που είχε στην άκρη του πρόκα» Όταν οι οικογενειάρχες στον Αγιόκαμπο έχουν κέφια

«Μπες σε αυτοκίνητο Καρδιτσιώτη, και αν δεν ακούσεις κλαρίνα να μου τρυπήσεις τη μύτη» Σαραντάχρονος Καρδιτσιώτης σε στιγμές αυτοκριτικής

«Άλλη μια φορά να ακούσω τη λέξη γύπας, θα βάλω δυναμίτη στα θεμέλια των φιλοζωικών» Στο Στόμιο εκπαιδεύεται νέα γενιά ακτιβιστών του προφορικού λόγου

«Όταν τελειώσει το Game of Thrones θα πάω σε μια σπηλιά στο βουνό, θα γίνω white walker και θα περιμένω την επιστροφή τους» Σχέδια επαγγελματικής αποκατάστασης από φοιτητή στο Φρούριο της Λάρισας

«Οι νέοι ούτε μια λάμπα δε μπορούν να βιδώσουν. Στο χέρι αν τους τη δώσεις, θα την περάσουν για φακό» Οργισμένος συνταξιούχος σε παραδοσιακό καφενείο των Τρικάλων

«Πηγαίνεις να πάρεις ένα μπουκάλι νερό από το ψιλικατζίδικο και διαπιστώνεις ότι θα σου έβγαινε πιο φτηνά αν πήγαινες να το πάρεις από την πηγή» Η κρίση αποτελεί αφορμή για φοβερές ατάκες στα Δικαστήρια του Βόλου

«Όσο άντεξαν τα μαγαζιά που πουλούσαν frozen yoghurt, άλλο τόσο θα αντέξουν και οι ελεύθεροι επαγγελματίες το νέο φορολογικό» Λίγα λεπτά μετά την προηγούμενη ατάκα, στα Δικαστήρια του Βόλου

«Πριν από 5 χρόνια τελειώναμε τη δουλειά και ένα άτομο κερνούσε το φαγητό όλων μας. Φέτος για να συμβεί αυτό πρέπει να έχεις πιάσει το λαχείο» Εργαζόμενοι σε μπαρ της Καρδίτσας στο ταμείο του fast-food

Μ. Αλεξάνδρου 23 | Λάρισα

DELIVERY SERVICE

Κουμουνδούρου 21Α | Βόλος