ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2018

FREE PRESS

urban life // interview // CULTURE // ART Νοέμβριος 2018 | #0050

Γιαννης Μπουταρης

«H ελληνική δημόσια διοίκηση μπορεί να τρελάνει ακόμα και τον πιο συγκροτημένο και έμπειρο τεχνοκράτη»

Δουλειές με φούντεσ

Μια ιστορία ένοχη και πονηρή

2

33

#50

You will find me here Συμπληρώνοντας τα 50 μας τεύχη...

ΒΟΛΟΣ

AZZOURO CAFÉ CAFÉ GALA GRAPPA MAMAKAS MOLIENDO PIZZA 9 11 POCO PICO PUERTO REEF TOY STORIES ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ BISTRO ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΙΣΑΛΟΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΜΙΝΕΡΒΑ ΠΛΑΓΙΩΣ ΡΟΥΣΣΟΥ ΕΡΙΦΥΛΗ ΓΛΥΚΟ ΣΤΥΛΛΑΣ

ΚΑΡΔΙΤΣΑ

...νιώθουμε την ανάγκη να σας πούμε ένα μεγάλο “ευχαριστώ”

AMANO AVANTI BROTHERS EATERY & DRINK CADILLAC RECORDS CHARLOT COCKATOO DEL CORSO GASPAR HONDOS CENTER MAMALOU MERCATO PIU CAFÉ ΚΑΒΑ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΝΩΤΙΑΔΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΟΣΟΔΑ

ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ DIVERSO ΜΕΛΥΔΡΟΝ

ΛΑΡΙΣΑ

BIER STATION HAIR 2 PIT KAVEH KANES KUBRICK LAS RAMBLAS MAMAKAS PLAY HOUSE THE ALLEY WISEDOG ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΓΗ ΚΛΙΜΑΞ ΠΟΡΤΕΓΟ

ΜΟΥΖΑΚΙ

MOUZAKI PALACE PEOPLE CAFÉ

ΠΑΛΑΜΑΣ KARMA

ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ MONTANEMA ΑΙΟΛΙΔΕΣ ΗΔΥΜΕΛΕΣ ΚΑΖΑΡΜΑ

ΣΟΦΑΔΕΣ

HERMANOS

ΤΡΙΚΑΛΑ

4 PLAY BAR ROUGE DIVERSO THE LOVE SHAKE ZERONINE ΜΥΛΟΣ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥΙΤΑ ΦΑΝ

4

STAFF

Index #50

Έκδοση // Pave P.C.

14 12

Διευθυντής Χρήστος Αρκομάνης

Γιάννης Μπουτάρης «Οι πόλεις είναι δυναμικές και αλλάζουν, και συχνά… μας εκπλήσσουν»

Αρχισυνταξία Χρήστος Αρκομάνης Graphic Design: Πεζοδρομιο Τeam Παραχώρησαν τα κείμενά τους: Μαύρος Γάτος Παναγιώτης Δουλόπουλος Γιώργος Καλογρηάς Θανάσης Καρανίκας Μυρτώ Κονδυλοπούλου Γιάννης Μαρκούτης Αντώνης Μπατζιάς Μαριάννα Μπεβενίου Δημήτρης Ράκος Δανάη Τ.

Betty Boopaki Εμπορική Διαχείρηση Φώτης Αρκομάνης sales@pezodromiomag.gr

Διαφήμιση 2441079000 adv@pezodromiomag.gr

16

26

Τα βάσανα και οι αμαρτίες ενός πονηρού τσιγάρου

Ελληνόφωνη ποπ με άποψη

∆ουλειές… µε φούντες Μηνιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή μερική, ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη.Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη γι΄ αυτές.

Nalyssa Green

Επίσης η εφημερίδα ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, όπως και ο ιστότοπος www.pezodromio.gr συνιστούν ελέυθερο βήμα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόμενο και εδώ των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.

33

Ήρθε η σειρά σου

Οι νέες σεζόν από τις σειρές που θα μας βουλιάξουν στον καναπέ

Επιμέλεια εξωφύλλου: Πεζοδρόμιο Τeam

www.pezodromiomag.gr Pave Ι.Κ.Ε. Μπλατσούκα 36 Καρδίτσα | 43100 T. 24410 79000 F. 24410 79444

Θέλεις το Πεζοδρόµιο κάθε µήνα στο σπίτι σου; Στείλε µας email στο syndromi@pezodromiomag.gr ή τηλεφώνησέ µας στο 2441079000.

ΛΑΡΙΣΑ ΚΟΥΜΑ 33 241 400 1646

FALL WINTER 18-19

If yo just cl

ou are at home and want to listen to some good music... lick www.cadillacrecords.gr and push the play button!

Ακούσαμε Ακούσαμε στο Πεζοδρόμιο

Υιοθέτησε ένα αδέσποτο

στο Πεζοδρόμιο

Δεν είναι μια απλή πράξη, αλλά στάση ζωής

“Μέσα στον παραλογισμό που ζούμε στα social «Λοιπόν μπαίνω για ένα γρήγορο ντουζάκι, το νου media καιΑλέξη. όχι μόνο, πλέον χειρίζεσαι καλά το σας στον Μην βγω και ηαν Κρήτη ονομάζεται βόρεια Αίγυπτος» Photoshop δηλώνεις και φωτογράφος” Σουαρέ σε φιλικό σπίτι και σχολιασμός Απανθίσματα σοφίας πριν από μια επικαιρότητας. συναυλία στο Βόλο

Η απόκτηση ενός κατοικίδιου είναι μια γλυκιά πράξη, αλλά απαιτεί πολλές προϋποθέσεις για να καταφέρεις να είσαι ένας υπεύθυνος ιδιοκτήτης ενός ζώου. Αν το έχεις σκεφτεί καλά κι είσαι μπροστά στη μεγάλη απόφαση του ν’ αποκτήσεις ένα, τότε, ίσως θα πρέπει να σκεφτείς πως υπάρχουν πολλά αδέσποτα εκεί έξω που περιμένουν πώς και πώς να βρεθούν στην αγκαλιά σου.

-«Ρε φίλε τι σκέφτεσαι»; -«Αναρωτιόμουν, θα μου επιτρέψουν την είσοδο στην παραλία που δεν έχω τατουάζ;» “Ήρθε το Walking Deadπεζόδρομο και θα πεθάνουμε Περαστικοί στον κεντρικό Καρδίτσας. όλοι,

Επιμένω στο να χαρίσεις την αγάπη σου σ’ ένα αδέσποτο, γιατί είναι εκείνα που τη χρειάζονται περισσότερο. Η μόνη διαφορά που έχουν από εκείνα τα ζώα τα οποία θα χρειαστεί να πληρώσεις για να τα αποκτήσεις, είναι ότι ένα αδέσποτο θα χαρεί ίσως περισσότερο για το νέο του σπιτικό μιας και δεν είχε μάθει σε «ανέσεις» και σε συνεχείς φροντίδες μέχρι τώρα. Από την πρώτη στιγμή, θα νιώσεις πως σου ανταποδίδει με κάθε τρόπο τη φροντίδα που του δείχνεις κι εκτός από εκείνο, θα είναι πολλοί περισσότεροι οι ευτυχισμένοι.

ακόμα κι αν χρειαστεί να περιμένουμε άλλες 53 σεζόν” «Με τέτοια φάτσα θα έτρωγες πόρτα σε ρέιβ πάρτυ Hπου ίδια παρέα να… ζωγραφίζει δεν θα ‘χε εξακολουθεί πόρτα» Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, συναυλία επανένωσης των Στέρεο Νόβα. Ένας τύπος στον μπροστινό του.

“Άκουσε η γάτα μου πως ο σκύλος είναι ο -«Είμαι εθισμένος καλύτερος φίλοςστον του ανεμιστήρα ανθρώπουφίλε» κι από τότε ούτε -«Τουλάχιστον μένεις μακριά από σκόνες» που έρχεται προς το μέρος μου” Σε φιλικό σπίτι στα Τρίκαλα. Δύσκολη η συμβίωση στο κέντρο των Τρικάλων

Γιατί μαζί του, θα γίνουν ευτυχισμένοι κι όλοι όσοι βρίσκονται στο σπίτι. Οι υπέρμετρες εκδηλώσεις αγάπης ενός ζώου που ευγνωμονεί εκείνους που τον έσωσαν από την εγκατάλειψη, θα σε κάνουν να νιώθεις διπλά τυχερός που επέλεξες να μπει στη ζωή σου. Κάθε μέρα που περνά, θα «δένεται» μαζί σου όλο και περισσότερο κι εσύ δε θα μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς αυτό. Εγκαταλείφθηκε, κακοποιήθηκε ή απλά γεννήθηκε στους δρόμους, αλλά μέχρι να το συναντήσεις επιβίωνε σε άσχημες συνθήκες και τώρα ξέρει πως είσαι εσύ που το «έσωσες» από εκείνες τις συνθήκες και καθημερινά θα είσαι για εκείνο ο «ήρωας» του. Και σαν ήρωα θα σου φέρεται…

-«Πολλοί νομίζουν ότι είμαι αφ’ υψηλού και σνομπ και όλα αυτά.» “Υποδεχόμαστε με πάθος το Nomads και τώρα -«Ε ναι, είσαι» -«Εγώ τοέναν μόνοεπιπλέον που προσπαθώ να μην ισιώνω το έχουμε λόγο είναι για να ανοίξουμε προγούλι, να μην φαίνεται» την τηλεόραση” Δυο φίλες φρεσκάρουν το μεικ-απ τους σε γνωστό Οργισμένος εν αναμονή κτηνίατρος στην Καρδίτσα μπαρ των Τρικάλων.

-«Πως είσαι έτσι ρε;»

Ένα αδέσποτο, έρχεται σε μια οικογένεια και δε θέλει πολλά για να νιώσει ασφάλεια και χαρά. Αγάπη μόνο! Να του δείχνεις με χάδια κι αγκαλιές την αγάπη σου και να εισπράττεις πίσω τα δικά του. Είναι ωραία που έχει πάντα φαγητό στο μπολάκι του, που δεν ψάχνει να σβήσει τη δίψα του στους δρόμους και που έχει μια ζεστή γωνιά για να κουρνιάσει. Είναι όμως καλύτερο που βρήκε εσένα. Εσένα, που εύχεται να μην το εγκαταλείψεις ποτέ. Κάπως έτσι μπήκε και στη δική μας ζωή, ένα αδεσποτάκι, η Λία.

“Ο καλύτερος τρόπος για αρχίσει να γίνεις -«Μέρα 187η χωρίς σεξ. Έχω καιαπό χάνωάθεος την ακοή απ΄το μου μάτι.» αστικό στη θρήσκος, είναιδεξί να περιμένεις Συνάντηση φίλων στα πεζούλια τουστην Βόλουώρα του” Θεσσαλονίκη κι αυτό να έρθει για ποδηλατάδα. Γενναία δήλωση φοιτητή σε καφέ της Λάρισας «Μόλις τα παιδιά μου ενηλικιωθούν, θα κάθομαι ξάπλα όλη μέρα στο κρεβάτι και θα κοιτάω το ταβάνι “Ζηλεύω το συνάχι που έχει το θράσος να σκάει μέχρι να πέσει.» παντού Πατέραςαπρόσκλητο” που βαρέθηκε τα δρομολόγια πέρα-δώθε σε φροντιστήρια και σχολεία, στην ουρά του ΙΚΑ. Μεθυσμένος μονόλογος, Σαββατόβραδο στην

Τη θεωρούμε ήδη μέλος της οικογένειας κι ας ήμασταν κάπως διστακτικοί στην αρχή. Σκεφτόμασταν πώς θ’ αντιμετωπίσουμε τη «χνουδωτή μπαλίτσα» που η αδερφή μου έφερε στη ζωή μας κι αν θα ανταπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις αυτής της «υιοθεσίας». Δε χρειάστηκε πολύς χρόνος. Η Λία μας κατέκτησε αμέσως.

-«Έλα Αρετούλα που είσαι; (...) Σπίτι της Ιωάννας; Αφού την πήρα τώρα και μου λέει έχεις ώρα που έφυγες.» “Άλλοι ξενυχτάνε και διασκεδάζουν και άλλοι (το τηλέφωνο κλείνει) -«Ψέμματα λέει η μικρή»; μένουν ξάγρυπνοι για να τους φέρουν μετά στα ίσα -«Δεν ξέρεις τώρα πως πάει; Κι εγώ τέτοια έλεγα τους” στη μάνα μου» ΟΤίμια γιατρός έχει γονιών πάντασε δίκαιο συζήτηση μπαρ της Καρδίτσας.

-«Πού στρίβω για να βγω προς Λάρισα;»

“Μικρή περίμενα και πώς παρέλαση για -«Εδώ, δεξιά απ’ το πώς βενζινάδικο τοτην σιέλ» να ψωνιστώ. Μεγαλώνοντας, παρακαλάω να πέσει Η διάσημη εταιρεία πετρελαιοειδών άλλαξε πρόσφατα χρώμα σε ένα του κάμπου. καθημερινή για να μηνχωριό ξυπνήσω από το θόρυβο” Ειλικρινής εξομολόγηση τώρα που πλησιάζουν τα πρώτα –άντα. Καρδίτσα.

Πεζοδρόμιο Team

Γιώργος Καλογρηάς

Πλατεία Ταχυδρομείου

@Mailbox

88

Δύο μόλις μηνών ήρθε σ’ εμάς, αλλά συμπεριφερόταν σαν ώριμο σκυλάκι. Από μόνη της είχε «καλούς τρόπους». Δεν ανέβηκε ποτέ στα κρεβάτια μας, δεν γκρίνιαζε αν για λίγο έμενε μόνη κι έβγαινε πάντα στην αυλή για την ανάγκη της. Έτσι, μας κέρδισε και δεθήκαμε μαζί της σχετικά γρήγορα. Δεν μπορούμε να φανταστούμε την καθημερινότητά μας χωρίς τη Λία και σίγουρα ούτε κι εκείνη χωρίς εμάς. Έχουμε πάρει τόση αγάπη από εκείνη και διαδίδουμε παντού πως ένα κατοικίδιο μπορεί να προσθέσει χαρά σ’ ένα σπίτι. Όσο για το κριτήριο του ν’ αποκτήσουμε κατοικίδιο θα πρέπει να είναι το να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη κι όχι το να επιλέξουμε το «καλύτερο». Καλύτερο, είναι εκείνο που του δείξαμε την αγάπη μας… Για σένα αναγνώστη που θέλεις να τα πεις, αλλά δεν ξέρεις πού… στείλε μας τις σκέψεις σου εδώ:

yours@pezodromio.gr

Banksy είσαι antistar ή ήρωας; Το «Κορίτσι Με Το Μπαλόνι», ο δρόμος και οι οίκοι δημοπρασιών

Urban Sprawl

Χρήστος Αρκομάνης

Ο Banksy είναι ένας Άγγλος street artist άγνωστης ταυτότητας, που όλα τα στοιχεία δείχνουν πως είναι ο Robert Del Naja των Massive Attack ή κάποιος Robin Gunningham. Αυτό το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του, του χαρίζει ένα κύρος που πολλοί θα ζήλευαν. Όποιος κι αν είναι όμως, αποτελεί σίγουρα μία προσωπικότητα που έχει συμβάλει τα μέγιστα σε αυτό που λέμε «τέχνη του δρόμου». Και «ζωγράφος» και σκηνοθέτης και ακτιβιστής και πολλά «όλα μαζί». Αυτή η υψηλή του τέχνη με έχει σπρώξει δεκάδες φορές στο να πέσω με τα μούτρα προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσω τα μηνύματά του. Μόλις πρόσφατα απασχόλησα και πάλι το μυαλό μου με την περίπτωσή του, με αφορμή το περιβόητο σκηνικό στον οίκο δημοπρασιών Christies, και τον πίνακα που αυτοκαταστράφηκε λίγα δευτερόλεπτα μετά την πώλησή του. Το «Κορίτσι Με Το Μπαλόνι» κόστισε κάτι περισσότερο από ένα εκατομμύριο ευρώ σε μία ανώνυμη συλλέκτρια έργων τέχνης, η οποία ίσως και να χάρηκε περισσότερο απ’ ότι στεναχωρέθηκε λόγω αυτού του γεγονότος. Με πιάνω λοιπόν να αναρωτιέμαι πολλά και διάφορα. Όχι τόσο το πώς μπορείς να είσαι και εντός και εκτός «συστήματος», μιας και τα πράγματα έχουν ήδη μπερδευτεί. Ο πίνακας που έγινε λωρίδες λόγω του μηχανισμού αυτοκαταστροφής που ο καλλιτέχνης είχε τοποθετήσει, έχει πλέον διπλάσια αξία από την αρχική του. Αδυνατώ να πιστέψω πως ο Banksy δεν το σκέφτηκε πριν προχωρήσει σε αυτή την κίνηση.

Δυσκολεύομαι επίσης να απαντήσω στο ερώτημα του αν μπορείς να χτυπήσεις το «σύστημα» όταν και είσαι μέρος του, και οι πράξεις σου πέρα από τον όποιο συμβολισμό, δε συμβαδίζουν με αυτό που πρεσβεύεις. Με λίγα λόγια, ένα happening που έγινε viral, κερδίζει απλά στα λίγα δευτερόλεπτα που τα πρόσωπα όσων βρισκόταν στην αίθουσα, χλώμιασαν. Κατά τα άλλα, περισσότερο «ψωμί» έδωσε στους οίκους δημοπρασιών παρά στο… πανεπιστήμιο του πεζοδρομίου. Άλλο λοιπόν η στιβαρή κατάθεση ψυχής μέσω της τέχνης, άλλο τα μηνύματα που περνάς και άλλο ο κωλοπαιδισμός με μία εκδικητική κίνηση την οποία θα μπορούσε να σκεφτεί ακόμα κι ένας δεκάχρονος. Υπάρχουν πολλοί Banksy εκεί έξω αλλά όχι τόσο ταλαντούχοι. Είμαι όμως βέβαιος πως αγαπάν αυτό που κάνουν κι ας μη διαθέτουν τα ίδια χαρίσματα με τον προαναφερθέντα. Ίσως δε, κάποιους από αυτούς η τέχνη να τους στερηθεί για πάντα ή να μην τους γνωρίσουμε ποτέ επειδή η ζωή τα έφερε έτσι και αναγκάζονται να κάνουν κάποια άλλη δουλειά για να τα βγάλουν πέρα. Γι’ αυτούς λοιπόν, η πώληση κάποιου έργου τους μέσω ενός οίκου δημοπρασιών ίσως να τους έλυνε για πάντα το βιοποριστικό τους πρόβλημα. Και ίσως αν έπιαναν «την καλή» να μην το έπαιζαν επαναστάτες εκ του ασφαλούς. Όσο για μένα, ακούω το “Antistar” των Massive Attack και συνεχίζω να προβληματίζομαι.

Iezekiil & N. Plastira, Karditsa /// RSV/INFO: 2441022292

99

Βλακ Φράιντεϊ Μια μέρα που άργησε 65 χρόνια

Αχ… τις καλές μου εποχές θα είχα αρματωθεί με όλες μου τις κάρτες, χρυσές, πλατινένιες, κίτρινες, μπλε, ασημένιες, των απανταχού ανά την ελληνική επικράτεια τραπεζών, καμιά δεκαπενταριά οι λατρεμένες μου τότε, και ασυγκράτητος θα εφορμούσα στα καταστήματα. Οι συρόμενες πόρτες δεν θα με προλαβαίνανε και οι υπάλληλοι δεν θα φτάνανε να με εξυπηρετήσουν.

Ζω ανάμεσά σας

Μαύρος Γάτος

Επειγόντως ο εργοδότης θα προχωρούσε σε άμεσες εκ του πεζοδρομίου προσλήψεις και δημοσίως θα αναγνωριζόταν η συμβολή μου στην εθνική οικονομία. Στα δοκιμαστήρια θα λύγιζαν οι κρεμάστρες και στα ηλεκτρονικά θα φέρνανε τις κούτες με φορτηγά απ’ το τελωνείο. Καραβιές απ’ την Ιαπωνία θα κατέφθαναν, σαν σύγχρονα καραβάνια της Ανατολής, φορτωμένες λογιών λογιών γκάτζετς και της οικουμένης των πιο λαμπρών μυαλών τα επιτεύγματα. Θα αγόραζα για τους φίλους μου, για τους γονείς μου, για τους γείτονες, για αγνώστους και περαστικούς. Σε 12, 24, 36, 240 δόσεις, η τελευταία να λήγει στα 107 μου χρόνια ζωή να έχω καθότι από σόι κορακοζώητο.

ότι το πολυπόθητο προϊόν θα προσφερθεί με έκπτωση τρελή σε όποιον πρώτος φτάσει στο ράφι και το βρει. Τι ειρωνεία που μια τέτοια Παρασκευή δεν την ξέραμε όταν είχαμε τις τσέπες μας γεμάτες, αλλά ίσως και γι’ αυτό τότε να μην την χρειαζόμασταν και να την σνομπάραμε γελώντας με τις εικόνες στην τηλεόραση των χιλιάδων Αμερικανών που έστρωναν αποβραδίς έξω απ’ τις μεγάλες μαρκέτες, τυλιγμένοι με κουβέρτες, κουκουλωμένοι στα μπουφάν τους, περιμένοντας τις πόρτες να ανοίξουν για να εκκινήσουν πρώτοι, να προσπεράσουν τον διπλανό τους, σπρώχνοντας, πεδικλώνοντας, δαγκώνοντας στην ανάγκη, να προφτάσουν στο ράφι το όνειρο που τους περίμενε σε προνομιακή τιμή. Τα βλέπαμε αυτά και γελούσαμε με αυτό το έθνος που πάτησε στο φεγγάρι σε ζωντανή μετάδοση αλλά δεν είχε λεφτά να αγοράσει μια τηλεόραση, ενώ εμείς… πλειοδοτούσαμε στις ίντσες της βλακείας μας, μοιραίοι, αμέριμνοι και ανυποψίαστοι συνάμα του παγόβουνου που μας την είχε στημένη στη ρότα μας.

Επειγόντως ο εργοδότης θα προχωρούσε σε άμεσες Την τελευταία Παρασκευή του Είναι άλλωστε γνωστό Νοεμβρίου τα αφεντικά θα πως Βρετανοί επιστήμονες εκ του πεζοδρομίου τρελαθούν. Κι αν νομίζετε μεσαιωνικών πανεπιστημίων που πετάνε καπέλα με δίσκο προσλήψεις και δημοσίως θα ότι ειρωνεύομαι, σας λέω πως λάθος κάνετε. Μία μόνο και φούντα απέδειξαν πως αναγνωριζόταν η συμβολή μου μεγάλο μαύρη μέρα δεν αρκεί, έπρεπε το προσδόκιμο της ζωής του να είχαμε και Μαύρη Δευτέρα και σύγχρονου ανθρώπου έχει στην εθνική οικονομία. Τρίτη και Τετάρτη και βδομάδα επιμηκυνθεί λόγω της φυσικής ανάγκης να αποπληρώσει τα στεγαστικά του δάνεια. Θα έφτανα στο ταμείο φορτωμένος με ότι επιτάσσει η σύγχρονη μόδα, θα ξεδίπλωνα την βεντάλια των καρτών μου στην υπάλληλο για να διαλέξει.

Θέλεις VISA; Θέλεις debit; Θέλεις Mastercard; Θες να λήγει αύριο; Θες να μη λήγει ποτέ; Θα σου βρω μια που τα τέσσερα τελευταία της ψηφία θα είναι η χρονιά που γεννήθηκες. Αχ… στις καλές μου εποχές… Αλλά, όπως λέει και ο ποιητής «φράγκο, ρεζέρβα, φαλιμέντο περκέ μαντζάρε σοσιαλίστε κομπανία» και κάπως έτσι από όλες εκείνες τις τράπεζες ξεμείναμε με το πάουερ μπανκ. Οι ληγμένες κάρτες με κάνουν να μελαγχολώ και ο μήνας ακόμη δεν έφτασε στα μισά. Και εγώ που έμαθα να καταναλώνω τώρα περιορίζομαι στο να επιβιώνω. Αλλά έφτασε Νοέμβριος και μαζί η μέρα των μεγάλων εκπτώσεων και αυτό απαιτεί πρόγραμμα και σχέδιο ικανό ώστε με τα λίγα να αποκτήσουμε τα πολλά, κινούμενοι γρήγορα στις ουρές, στοχευμένα, έχοντας μελετήσει μέρες πριν το στόχο και, κυρίως, έχοντας κάνει όνειρα

ολόκληρη. Έπρεπε να είχαμε Μαύρη Παρασκευή εδώ και δεκαετίες, ίσως τότε κάτι να είχαμε μάθει από αυτήν. Καθιερώθηκε στην Αμερική το 1952 και ήλθε στην Ελλάδα μετά από 65 χρόνια, όπως κάθε τι άλλο, αφού η χώρα λειτουργεί με χρονοκαθυστέρηση περίπου μισού αιώνα.

Κλαίμε όταν οι άλλοι γελάνε και ξεκαρδιζόμαστε όταν οι άλλοι θρηνούν: Καταλαβαίνουμε το ανέκδοτο στην κηδεία αυτού που το’ πε. Μονίμως εκτός κλίματος και εποχής, σερνόμαστε στην ουρά των εξελίξεων ενώ κολακευόμαστε πως τις οδηγούμε. Είμαστε μια τεράστια μηχανή του χρόνου με πανέμορφες παραλίες και υψηλό ΦΠΑ. Το ξέρω πως έξω απ’ τα καταστήματα θα στηθούν και κάποιοι που ψάχνουν την ευκαιρία, αλλά θα ‘μαστε και εμείς που θα είναι η μοναδική μας. Μην αναζητήσετε να με βρείτε, η ουρά μου δεν θα ξεχωρίζει από τις άλλες: θα στέκεται ορθή, καμαρωτή αλλά στην άκρη της θα έχει έναν που τρέμει. Κρατώ με χέρι σίγουρο και σταθερό την κάρτα, γνώριμη αίσθηση από παλιά - τα χέρια έχουν δική τους μνήμη - αλλά δεν γράφει το όνομα μου. Είναι της γιαγιάς, αυτή που μπαίνει η σύνταξη.

12

Γιάννης Μπουτάρης

Α

Χρήστος Αρκομάνης - Γιάννης Μαρκούτης Φωτογραφία: Αγησίλαος Κουλούρης

ν η τρίτη ηλικία είχε πρόσωπο, το μόνο βέβαιο είναι πως δε θα ήταν αυτό του ∆ημάρχου Θεσσαλονίκης. Ο 76χρονος Γιάννης Μπουτάρης αντιπροσωπεύει μία μεγάλη πλειοψηφία πολιτών που βλέπουν το μέλλον με πρόσημο μεταρρυθμιστικό, χωρίς στενές κομματικές παρωπίδες. Τον επισκεφτήκαμε μία Τετάρτη του Οκτωβρίου στο ∆ημαρχιακό Μέγαρο, και στα πλαίσια της συζήτησής μας επιβεβαιώσαμε πως απέναντί μας έχουμε ίσως τον πιο αυθεντικό Έλληνα της σύγχρονης εποχής. Έναν άνθρωπο που εμπνέει σεβασμό, που δε διστάζει να αυτοσαρκαστεί και διψά για ζωή, ενώ ταυτόχρονα τολμά να προτείνει και να σκέφτεται πράγματα που σε άλλες κοινωνίες θεωρούνται δεδομένα, και εδώ, «προκλητικά».

13

Ας συστηθούμε. Μιλάμε με τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης, με τον οινοποιό Γιάννη Μπουτάρη αλλά και με μία προσωπικότητα αρκετά «συζητημένη». Ποιος τελικά πρωταγωνιστεί; Είμαστε και… οι τρεις το ίδιο πρόσωπο. Κανείς εκ των… τριών δεν «πρωταγωνιστεί» και όλοι αυτοί συνθέτουν… εμένα! Άλλωστε, εκτός από οινοποιός, έχω υπάρξει και ιδρυτής του «Αρκτούρου», ενεργός πολίτης αλλά και ενεργός στα του κλάδου μου. Θα έλεγα ότι κανείς δεν είναι μόνο το ένα ή απλώς το άλλο. Όλοι είμαστε ένα σύνολο χαρακτηριστικών, ιδιοτήτων και εμπειριών. Και αυτό μας κάνει τους ανθρώπους που είμαστε. Μπήκατε «γερά» στον στίβο της πολιτικής αρκετά αργά σε σχέση με τα συνηθισμένα. Τι σας ώθησε προς αυτή την κατεύθυνση; Από τη μια ήταν το γεγονός ότι η επιχείρηση που ίδρυσα μετά την αποχώρησή μου από την εταιρεία Μπουτάρη, η «Κυρ-Γιάννη», είχε πλέον μπει σε έναν δρόμο και τα παιδιά μου είχαν αναλάβει ενεργό ρόλο, οπότε εγώ θεώρησα σωστό να αποχωρήσω. Από την άλλη, βεβαίως, ήταν και η κατάσταση στην πόλη εκείνη την εποχή, ο συντηρητισμός, η εσωστρέφεια, ο αέρας των σκανδάλων και της αδιαφάνειας, η γενικότερη μούχλα που μας έπνιγε… Ένιωσα ότι είχε έρθει η ώρα να ασχοληθώ πιο συστηματικά με τα κοινά της πόλης μου και κάπως έτσι βρεθήκαμε να δημιουργούμε την «Πρωτοβουλία για τη Θεσσαλονίκη» άνθρωποι προερχόμενοι από διάφορους πολιτικούς χώρους, την κοινωνία των πολιτών και τα κινήματα. Εξάλλου, πάντα ασχολούμουν με τα κοινά. Στο πλαίσιο του κλάδου μου για παράδειγμα, είχα διατελέσει για πολλά χρόνια γραμματέας και πρόεδρος στον Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου και στην Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου και Οίνου, στο θέμα του περιβάλλοντος, δημιούργησα τον «Αρκτούρο», και στα της πόλης, είχα κινητοποιηθεί με την Ένωση Πολιτών για το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό.

To «φαινόμενο Μπουτάρης» είναι υπερκομματικό στις νεαρές ηλικίες. Πώς ερμηνεύετε το «γκελ» που κάνετε στους νέους; Πιστεύω ότι η νεανικότητα δεν εξαρτάται από την ηλικία. Έχω γνωρίσει νέους πολύ γερασμένους και το αντίστροφο. Η αλήθεια είναι ότι συχνά νεαρά παιδιά μου ζητούν να βγουν φωτογραφία μαζί μου. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που τους τραβάει, ίσως τα τατουάζ και το σκουλαρίκι, αλλά νομίζω το σημαντικό είναι ο τρόπος που μιλάω και που στέκομαι. Μοιάζει να τον αισθάνονται οικείο και φυσιολογικό. Η πόλη της Θεσσαλονίκης θεωρείται από πολλούς συντηρητική. Πως εξηγείτε το παράδοξο του «προχώ» δημάρχου με το τατουάζ και το σκουλαρίκι; Δεν ξέρω καθόλου αν είμαι «προχώ». Τα τατουάζ (το πρώτο το έκανα το 1974) συνδέονται με σημαντικές στιγμές μου και το σκουλαρίκι είναι ένα βλάχικο έθιμο για το μάτι. Καταλαβαίνω, πάντως, ότι όλα αυτά φτιάχνουν μια εικόνα που δεν είναι συνηθισμένη για δήμαρχο ή για πολιτικό. Κατά τα άλλα, πιστεύω ότι η Θεσσαλονίκη ήταν έτοιμη για μια δραστική αλλαγή, διψούσε για φρέσκο αέρα. Αυτό φάνηκε στα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2006, όταν για πρώτη φορά κατεβήκαμε ως μια ανεξάρτητη υπερκομματική και πλουραλιστική παράταξη, άνθρωποι της πόλης από διάφορους πολιτικούς χώρους, και πήραμε σχεδόν 16%. Όμως το 2010 πια η κατάσταση είχε ωριμάσει, και έτσι και πολιτικά κόμματα στήριξαν την προσπάθειά μας. Με βάση αυτά, τελικά, η Θεσσαλονίκη είναι «συντηρητική» ή «προοδευτική»; Πιστεύω ότι καλό είναι να αποφεύγουμε χαρακτηρισμούς, όπως «συντηρητική» ή και …«ερωτική» για μια πόλη, γιατί στην πραγματικότητα οι πόλεις είναι δυναμικές και αλλάζουν, και συχνά… μας εκπλήσσουν.

Η εκλογή σας στη θέση του Δημάρχου κατά τη δεύτερη χρονικά υποψηφιότητά σας, γέμισε τους προοδευτικούς ανθρώπους της Θεσσαλονίκης με αισιοδοξία. Θεωρείτε πως ανταποκριθήκατε επαρκώς στα πάγια προβλήματα της πόλης; Όχι, επαρκώς, σίγουρα. Γιατί η τοπική αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα ούτε επαρκείς όρους έχει ούτε τις σωστές αρμοδιότητες. Θεωρώ, όμως, ότι κάποια από τα πάγια προβλήματα της Θεσσαλονίκης τα αγγίξαμε έστω. Η βασική μας θέση είναι ότι δεν μπορείς να χτίσεις το μέλλον σου αν δεν ξέρεις το παρελθόν σου. Αυτό το σκεπτικό είχε πολλαπλά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, αναδεικνύοντας την πόλη ως τουριστικό προορισμό, συνεισφέραμε στην αντιμετώπιση της τρομερής τοπικής ανεργίας: στηρίχθηκε η αγορά που ήταν «γονατισμένη», διατηρήθηκαν θέσεις εργασίας και τελικά δημιουργήθηκαν και νέες, χάρη και στις αντίστοιχες επενδύσεις στον τουριστικό τομέα – τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκαν 25 νέα μικρά ξενοδοχεία στην πόλη. Εξυγιάναμε τα οικονομικά του δήμου και έτσι καταφέραμε να «ρίξουμε χρήμα» στην αγορά, αποπληρώνοντας προμηθευτές και συνεργάτες, αλλά και μειώνοντας τα δημοτικά τέλη. Δουλέψαμε για την εξωστρέφεια της Θεσσαλονίκης και πλέον η πόλη έγινε γνωστή στον κόσμο, γίνεται ρεπορτάζ στα διεθνή Μέσα, προσελκύει ξένους επισκέπτες από όλο τον κόσμο, αλλά και χορηγούς, επενδυτές, καθώς και διεθνείς εταίρους, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ή τα διεθνή δίκτυα πόλεων. Αναδείξαμε την πολυπολιτισμική της ιστορία, τις κοινότητές της, το αποτύπωμά τους στην πόλη και στους ανθρώπους της, και αυτό έδωσε δυναμική στην προσπάθεια της Θεσσαλονίκης να προχωρήσει μπροστά, γιατί απέκτησε μια ταυτότητα διακριτή. Προτάξαμε τη Θεσσαλονίκη της ανεκτικότητας, της διαφορετικότητας, της συνύπαρξης και της αλληλεγγύης και δημιουργήσαμε δομές και προγράμματα για τους πρόσφυγες, αλλά και για τους συμπολίτες μας που πλήττονται από την κρίση, ώστε η πόλη να είναι σε θέση να τους φιλοξενεί με αξιοπρέπεια. Δημιουργήσαμε δίκτυα και δομές κοινωνικής αλληλεγγύης και επανένταξης εκεί όπου δεν υπήρχε τίποτα και καταφέραμε ώστε οι πληττόμενοι συμπολίτες μας να βρίσκουν ένα έστω και προσωρινό καταφύγιο και ένα πάτημα για να ξανασηκωθούν. Από ‘κει και πέρα, υπάρχουν ζητήματα της πόλης, όπως το κυκλοφοριακό και τα ελλιπή μέσα μαζικής μετακίνησης, όπου η παρέμβασή μας δεν ήταν αρκετή. Θες επειδή οι αρμοδιότητες ενός δήμου είναι περιορισμένες σ’ αυτό το πεδίο, θες επειδή η κεντρική διοίκηση δεν προχωράει την μητροπολιτική διακυβέρνηση της Θεσσαλονίκης (πώς να κάνεις λεωφορειολωρίδες που σταματούν στα διοικητικά όρια ενός δήμου;), θες επειδή και πάλι η κεντρική διοίκηση δεν μας έκανε τη χάρη να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς τους σχεδιασμούς και τις εξαγγελίες για εναλλακτικά μέσα μετακίνησης στην πόλη. Γι’ αυτό άλλωστε και όλα αυτά τα χρόνια διεκδικούμε αυτοτέλεια και αυτονομία της αυτοδιοίκησης, ώστε να μπορέσει να διαδραματίσει τον ρόλο της στο πλευρό του πολίτη και υπέρ της τοπικής κοινωνίας.

Mε αφορμή τη συνεχή σας στήριξη στο Gay Pride και σε όλη την ομοφυλοφιλική κοινότητα, αισθάνεστε καθόλου εγκλωβισμένος ανάμεσα στον συντηρητισμό των συμπολιτών σας; Όχι, επειδή ξέρω ότι η αλλαγή νοοτροπίας παίρνει πολύ χρόνο και ακόμη περισσότερο κόπο. Και πράγματι, ενώ το Gay Pride Parade ξεκίνησε με 3.000 κόσμου, την τελευταία φορά ξεπέρασε τους 15.000 συμμετέχοντες. Αυτό για μένα σημαίνει ότι η πόλη σιγά-σιγά αλλάζει, σιγά-σιγά καταλαβαίνει ότι δεν πρέπει απλώς να είμαστε ανεκτικοί στην διαφορετικότητα, πρέπει και να την αποδεχόμαστε. Και κάπως έτσι, η… «συντηρητική» Θεσσαλονίκη θα φιλοξενήσει το Euro Pride 2020.

15 Ήσασταν ένας από τους πρώτους Έλληνες που μίλησαν δημόσια για την καύση των νεκρών. Σε τι στάδιο βρίσκεται η κατασκευή του αποτεφρωτηρίου στη Θέρμη; Η γραφειοκρατία που αντιμετωπίσαμε και εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε στην προσπάθειά μας να γίνει το Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών τσακίζει κόκαλα. Αρχικά το νομικό πλαίσιο ήταν ελλιπές, στη συνέχεια βήμα-βήμα αυτό αντιμετωπίστηκε, στο μεταξύ όμως είχαν περάσει κάποια χρόνια στη διάρκεια των οποίων η αυτοδιοίκηση δεν μπορούσε στην πραγματικότητα να προχωρήσει στην δημιουργία και ίδρυση Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών. Όταν ξεπεράστηκε αυτό το στάδιο, αντιμετωπίσαμε άλλη γραφειοκρατία, τόσο για την περιβαλλοντική αδειοδότηση των ίδιων των Κοιμητηρίων, τα οποία ανακαλύψαμε ότι ήταν «στον αέρα», όσο και του μελλοντικού αποτεφρωτηρίου, διαδικασία όπου εμπλέκονται και τα υπουργεία, και άρα είναι επίσης χρονοβόρα. Κι άλλη αργοπορία, δηλαδή. Τέλος, είμαστε στη διαδικασία υποβολής του τοπικού ρυμοτομικού σχεδίου στον οικείο δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη που είναι αρμόδιος να το εγκρίνει, καθώς τα Κοιμητήρια βρίσκονται στα διοικητικά όρια αυτού του δήμου. Είμαι αισιόδοξος, όμως, ότι όταν ολοκληρωθούν και αυτές οι τελευταίες γραφειοκρατικές διαδικασίες, θα μπορέσει να προχωρήσει η κατασκευή και η λειτουργία του Αποτεφρωτηρίου. Εμείς εξετάζουμε όλα τα ενδεχόμενα, ώστε να κερδίσουμε χρόνο, όσο αυτό είναι δυνατόν, και να δημιουργηθεί το Αποτεφρώτηριο το συντομότερο δυνατόν. Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν 25χρονο που θα ήθελε να ασχοληθεί με τα κοινά; Να ασχοληθεί οπωσδήποτε, αρκεί να φροντίσει να μην αφήσει πίσω δουλειά ή σπουδές ή σταδιοδρομία και κοινωνική ζωή. Η ενασχόληση με τα κοινά μάς βοηθάει να τοποθετηθούμε στο χώρο και στο χρόνο, να γίνουμε μέρος της τοπικής κοινωνίας, να ανήκουμε και άρα και να προχωράμε μπροστά στη ζωή μας μαζί με τους γύρω μας, γιατί σας θυμίζω ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον. Το χάσμα Αθήνας – Θεσσαλονίκης είναι τεράστιο ή πιστεύετε πως κάποιοι συντοπίτες σας υπερβάλλουν όταν μιλούν για το «κράτος των Αθηνών». Η πραγματικότητα είναι, δυστυχώς, ότι τα κέντρα λήψης αποφάσεων, μεγάλες επιχειρήσεις, και διεθνείς οργανισμοί βρίσκονται συγκεντρωμένα στην Αθήνα, τη στιγμή που η υπόλοιπη Ελλάδα παρακαλάει για λίγο ενδιαφέρον από την κεντρική διοίκηση. Η πικρή πραγματικότητα, επίσης, είναι ότι η κεντρική διοίκηση δεν έχει προβεί σε ουσιαστική αποκέντρωση, δεν έχει προωθήσει ούτε κατ’ ελάχιστον την ενδυνάμωση και την ενίσχυση της Αυτοδιοίκησης και δεν φαίνεται και διατεθειμένη να το κάνει. Μ’ αυτήν την έννοια, ναι, υπάρχει πρόβλημα. Όμως δεν μου αρέσει κιόλας η αυτολύπηση και η μεμψιμοιρία. Δεν μου ταιριάζει, δηλαδή, η φράση «κράτος των Αθηνών»… Το επιχειρηματικό σας παρελθόν και οι συσσωρευμένες εμπειρίες σας, θεωρείτε πως σας βοήθησαν στη διαχείριση του Δήμου Θεσσαλονίκης; Από τη μια όλη αυτή η εμπειρία ήταν πολύτιμη και πράγματι αξιοποιήθηκε, κυρίως ψάχνοντας πάντα να βρούμε εναλλακτικές λύσεις για να παρακάμψουμε την ελληνική γραφειοκρατία. Αρκετές φορές τα καταφέραμε, αν και με πολύ κόπο. Από την άλλη, οφείλω να ομολογήσω πως η ελληνική δημόσια διοίκηση μπορεί να τρελάνει και τον πιο συγκροτημένο και έμπειρο τεχνοκράτη. Σας ενδιαφέρει η υστεροφημία σας; Πώς θα θέλατε να σας θυμούνται στο μέλλον; Προφανώς και μ’ ενδιαφέρει, ποιον δεν τον ενδιαφέρει; Θέλω να πιστεύω ότι θα με θυμούνται ως έναν άνθρωπο που, παρά τις αδυναμίες και τα μειονεκτήματα του χαρακτήρα του, έδωσε τον καλύτερο εαυτό του προσφέροντας στην πόλη ανοιχτούς ορίζοντες και προοπτικές, ώστε να πορευτεί στο μέλλον. Ποια είναι η μεγαλύτερη υπέρβαση που έχετε κάνει σε προσωπικό επίπεδο; Το ότι κατάφερα να κερδίσω τη μάχη με το αλκοόλ, πιστεύω. Είχα πέσει πολύ χαμηλά, είχα χάσει πάρα πολλά – αλλά όχι τα πάντα, ευτυχώς – και κατάφερα να αντιμετωπίσω τον εθισμό μου. Είμαι 29

χρόνια καθαρός και λέω σε όλους όσοι έχουν πρόβλημα εθισμού ότι και εκείνοι μπορούν να τα καταφέρουν, αρκεί να το προσπαθήσουν.

Aν χάνατε τα πάντα, πώς θα ξεκινούσατε από την αρχή; Έχω χάσει αυτό που κατά καιρούς θεωρούσα «τα πάντα». Ας πούμε, έχασα τη γυναίκα μου, τη σύντροφο της ζωής μου, κι αυτό με καταρράκωσε. Όμως, η ζωή συνεχίζεται. Και είναι πολύ γλυκιά και πολύ μικρή για να την αφήνουμε να περνάει έτσι. Χτύπησα ένα τατουάζ στο χέρι μου, τότε, μια σαύρα που είναι το σύμβολο της αναγέννησης και συνέχισα να προχωράω μπροστά. Εξάλλου, ξαναπαντρέυτηκα πρόσφατα, αφού δημιουργήσαμε με τη σύντροφό μου μια πολύ ωραία ιστορία. Πώς περνάει το χρόνο του ο Γιάννης Μπουτάρης όταν διώχνει για λίγο από το κεφάλι του τις έγνοιες του δημάρχου; Συνήθως, όταν θέλω λίγο να ξελαμπικάρω, πηγαίνω στο κτήμα, στο Γιαννακοχώρι της Νάουσας ή στο Νυμφαίο. Εκεί ηρεμεί η ψυχή μου και αδειάζει το μυαλό μου, και μπορώ να ξεκουραστώ. Ή μπορεί και να πάω μια βόλτα σε κανένα μπαρ με πολύ δυνατή μουσική. Και εκεί καταφέρνω να αδειάσω το μυαλό μου – κι ας βλέπω πώς με κοιτούν διάφοροι, του στυλ «ο αλκοολικός στο μπαρ»… Δεν δίνω σημασία. Ποια είναι η μεγαλύτερη «ένοχη» αγάπη σας; «Ένοχη» δεν θα τη χαρακτήριζα, απλώς «σκανταλιάρικη», και είναι η αγάπη μου για τα κιτς αντικείμενα. Και τη λέω «σκανταλιάρικη» γιατί όταν κανείς κοιτάζει προσεκτικά αυτά τα αντικείμενα, μόνο να χαμογελάσει μπορεί, καθώς αντιλαμβάνεται ότι ο ορισμός του ωραίου είναι, τελικά, κάτι πολύ υποκειμενικό. Τέλος, τί σημαίνει για εσάς η λέξη Πεζοδρόμιο; Το Πεζοδρόμιο για μένα είναι η πιάτσα, είναι εκεί όπου συμβαίνουν όλα, είναι εκεί όπου μπορείς να μάθεις πολλά για τη ζωή, αλλά βεβαίως και για την πόλη σου, για τους ανθρώπους της. Για εμένα προσωπικά, τα πεζοδρόμια είναι ο τόπος όπου συναντιέμαι με τους συμπολίτες μου και ανταλλάζουμε καλά – ή και άσχημα καμιά φορά – λόγια.

16

Δουλειές με φούντες Η παρεξηγημένη ιστορία της κάνναβης με φόντο τη χώρα μας

(σ.σ: Το παρόν κείμενο γράφτηκε μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο υπό την επήρεια γλυκόζης- βλ΄. Χαλβάς Φαρσάλων- αλλά ούτε ίχνους χρήσης κάνναβης.) Γιάννης Μαρκούτης

Ο καπνός της μυρίζει παράξενα, υπάρχει σχεδόν παντού και δε χρησιμοποιείται απλώς «πονηρά» ενώ έχουν γραφτεί άπειρες σελίδες γι’ αυτή. Ανήκει σε ένα γένος φυτών- για κάποιους ευεργετικό και για άλλους πηγή δεινών. Αναφερόμαστε φυσικά στην κάνναβη, η οποία είτε πρόκειται για κλωστική-βιομηχανική, είτε για μαριχουάνα, πρωταγωνιστεί από το πρώτο μισό του 20ου αιώνα σε ένα αιώνιο debate σχετικά με τη φύση, τις χρήσεις της, καθώς και το γενικότερο «πρόσημο» που έχει στη ζωή και την υγεία μας. Εκεί λοιπόν που η ζυγαριά αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο συν και το πλην, το Πεζοδρόμιο τολμά να εξετάσει αυτό το αμφιλεγόμενο ζήτημα.

18

ΙΣΤΟΡIΑ ΜΟΥ – ΑΜΑΡΤIΑ ΜΟΥ Εικάζεται πως η καλλιέργεια και χρήση της κάνναβης ξεκίνησε τουλάχιστον την τρίτη π.Χ. χιλιετία στις αχανείς εκτάσεις της Κίνας. Οι αναφορές κάνουν λόγο για εκτεταμένη της χρήση στην ένδυση και την υπόδυση, ενώ συναντά κανείς αφηγήσεις από τα νομαδικά φύλα της Ασίας, που θεωρούνται οι πρώτοι χρήστες της για ψυχαγωγικούς σκοπούς. Όσον αφορά την ευρύτερη γειτονιά μας, χρειάστηκε να περάσουν αναρίθμητοι αιώνες μέχρι να φτάσει στην εύφορη περιοχή της Μεσοποταμίας, εκεί που το κλίμα ευνοούσε την ομαλή ανάπτυξή της. Οι Πέρσες την έλεγαν “kanab”, o Ηρόδοτος την εξελλήνισε βαφτίζοντάς την κάνναβη και το από πολλούς παρεξηγημένο φυτό έφτασε για πρώτη φορά στις όχθες του Αιγαίου το 500 π.Χ. Βρισκόμαστε πάνω-κάτω στον Χρυσό Αιώνα του Περικλή, με την Αρχαία Αθήνα να αποτελεί φάρο πολιτισμού. Οι «προχώ» Αθηναίοι την καλοδέχτηκαν και στην ουσία τη χρησιμοποιούσαν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που κάνουμε και σήμερα. Έφτιαχναν σχοινιά, υφάσματα και καραβόπανα, ενώ οι πιο «θεριακλήδες» την κάπνιζαν. Αξίζει να σημειωθεί πως οι τελευταίοι δεν ήταν «κοινωνικά στιγματισμένοι», όπως συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό στη σύγχρονη εποχή.

ΑΠO ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤIΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚH ΑΝΕΞΑΡΤΗΣIA ... και από την νομιμότητα στην απαγόρευση. Όσο παράδοξο κι αν ακούγεται σε μερικούς, η κάνναβη καλλιεργούνταν και ήταν νόμιμη στην ελλαδική περιοχή για 1500 χρόνια. Έλληνες, Ενετοί, Φράγκοι και Οθωμανοί πέρασαν και δεν την ξερίζωσαν. Όσο για τους τελευταίους, τη λάτρεψαν υπέρ του δέοντος. Είναι άλλωστε κοινώς γνωστό πως ο αργιλές έφτασε στη χώρα μας από τους “μερακλήδες” Τούρκους. Τα σκήπτρα της παραγωγής κατείχε διαχρονικά η Πελοπόννησος, από την Τρίπολη ως τον Πύργο κι από το Άργος και το Ναύπλιο έως την Καλαμάτα. Παρόλα αυτά κάνναβη ή προϊόντα της μπορούσε κανείς να αγοράσει σχεδόν παντού, με την Καβάλα και την Έδεσσα να προσφέρουν κι αυτές σε μεγάλο βαθμό στην εγχώρια παραγωγή. Παραγωγή που κατείχε σημαντικό κομμάτι της «πίτας» στις εξαγωγές. Χρειάστηκε όμως να φτάσουμε στο 1830 και με τη χώρα μας ουσιαστικά ελεύθερη, η ελληνική (κλωστική κυρίως) κάνναβη περνά τα σύνορα και γίνεται ένα αμιγώς επικερδές προϊόν. Σε αυτό το σημείο δε θα συνιστούσε υπερβολή αν αναφέραμε πως οι Ευρωπαίοι αγόραζαν από εμάς, και οι Αφρικανοί από τη Μέση Ανατολή. Πηγές από τις αρχές του 20ου αιώνα παρουσίαζουν εύπορους και καλλιεργημένους ανθρώπους να διευθύνουν επιχειρήσεις που απασχολούν περισσότερα από 10 άτομα η καθεμία. Ανθρώπους που γνώριζαν ξένες γλώσσες και εξυπηρετούσαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ακόμα και τους πελάτες που ερχόταν από το εξωτερικό. Το καλύτερο; Αν ενδιαφερόσουν να αγοράσεις μαριχουάνα, πρώτα δοκίμαζες και μετά επέλεγες. Όπως με το τυρί στο παντοπωλείο ένα πράγμα. Κάπου εδώ, εύλογα, θα αναρωτηθείς τι άλλαξε και ένα φυτό που ταυτίστηκε με γιγαντιαία και θετικά εμπορικά ισοζύγια βγήκε ξαφνικά εντελώς από το κάδρο. Πρόκειται για μια ιστορία πονεμένη, που ακόμα και σήμερα δε μας δίνει πειστική απάντηση για τους λόγους της απαγόρευσης.

21

Ο... ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΣ 20ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΚΑΙ Η ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ Τα πρώτα εμπόδια στο εμπόριο της κάνναβης μπήκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Το 1906 η ελληνική παραγωγή φτάνει τους 20.000 τόνους, όμως η τότε κυβέρνηση Θεοτόκη θέτει υψηλότατους δασμούς στο προϊόν και με αυτό τον τρόπο κόβει εν μέρει τα φτερά των εμπόρων. Ένα ακόμα καίριο χτύπημα ήταν αυτό του 1925 που αποτέλεσε την ταφόπλακα για την χρήση κάνναβης για ψυχαγωγικούς λόγους. Πιο συγκεκριμένα, δόθηκε με νομοσχέδιο ένα δεκαετές χρονικό παράθυρο στους καλλιεργητές χασίς για να σταματήσουν εντελώς την παραγωγή και το εμπόριό της. Με αυτό τον τρόπο η χώρα μας αποτέλεσε και αυτή με τη σειρά της μέλος του τεράστιου κύματος απαγόρευσης της εποχής. Όσο για τον επίλογο, αυτός δόθηκε τον Ιανουάριο του 1936. Παρόλα αυτά, οι «κάτω απ’ το τραπέζι» αναγνώσεις της συγκεκριμένης απαγόρευσης είναι αρκετές: Το μακρύ, Αγγλικό χέρι Μια φορά κι έναν καιρό, όχι πριν απο πολλά χρόνια, ένα μεγάλο μέρος των κρατών του κόσμου δεν ήταν ανεξάρτητα, αλλά αποικίες κάποιων δυνατών, οικονομικά και στρατιωτικά, χωρών. Έτσι και η Αίγυπτος, η οποία ενώ κέρδισε την ανεξαρτησία της από τη «μαμά-Αγγλία» το 1922, διατήρησε σφιχτές εμπορικές σχέσεις μαζί της. Οι Άγγλοι όμως, φαίνεται πως πίεζαν προς την κατεύθυνση της απαγόρευσης του χασίς, επειδή οι Αιγύπτιοι εργάτες έκαναν υπερκατανάλωση και ήταν οκνηροί! Υπάρχει μία ακόμα πιο ύπουλη εκδοχή του Αγγλικού δακτύλου αφού το (ποιοτικότατο) ελληνικό χασίς αποτελούσε μεγάλο ανταγωνιστή του αντίστοιχου Ινδικού. Και μάντεψε: H Ινδία ήταν επίσης αποικία της Γηραιάς Αλβιώνας! Αν λοιπόν καπνίζεις κάτι πονηρό στη... ζούλα, μπορείς αν θέλεις να λες πως η Μεγάλη Βρετανία φταίει για όλα. Η «παράπλευρη απώλεια» της άρσης της Ποτοαπαγόρευσης Μπορεί νομοθετικά να θεσπίστηκε το 1920 και να καταργήθηκε το 1933, όμως η αλήθεια είναι πως οι Αμερικανοί στην άλλη άκρη του Ατλαντικού είχαν γονατίσει για σχεδόν έναν αιώνα, αφού από το 1847 και έπειτα, ξεκίνησε από το νότο προς βορρά η Ποτοαπαγόρευση. Κόσμος «καλός», κόσμος «κακός» και «μέτριος», των αλωνιών και των σαλονιών, έβλεπε βήμα-βήμα τις πολιτείες των ΗΠΑ να απαγορεύουν η μία μετά την άλλη τη διάθεση προϊόντων αλκοόλ. Κι αν απορήσεις για το πού εμπλέκεται η κάνναβη, μάθε πως όταν το... ξύδι ξαναέγινε νόμιμο, το... χόρτο ξάφνου εξαφανίστηκε από όλες τις χώρες του κόσμου. Αρκετά παράξενη σύμπτωση, έτσι; Με λίγα λόγια, η βιομηχανία του οινοπνεύματος μέσω των ισχυρών καρτέλ εξόντωσε έναν σημαντικό ανταγωνιστή της. Η αρνητική τοποθέτηση της επιστήμης Δεν ήταν λίγοι οι επαγγελματίες του ιατρικού κόσμου που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τη χρήση χασίς. Μία πιο μετριοπαθής προσέγγιση, που είναι και η πιο δημοφιλής, ερμηνεύει πιο αγνά τα πράγματα, και θέλει την κάνναβη να απαγορεύεται για λόγους δημοσίας υγείας. Ιατρικές μελέτες έδειχναν τις συνέπειες από το κάπνισμά της ως μεγάλες και μη αναστρέψιμες και αυτό εν τέλει επικράτησε στην κοινή γνώμη. Με μία ψύχραιμη ματιά και μελέτη από χρονική απόσταση ασφαλείας, θα μπορούσαμε να πούμε πως οι γιατροί της εποχής μέσα στην προσπάθειά τους να προστατεύσουν τους πολίτες, ήταν υπερβολικοί όταν αναφερόντουσαν στις συνέπειες χρήσης. Στα πλαίσια αυτά, ο μεγαλύτερος αστικός μύθος των αρχών της δεκαετίας του ’40 ήταν πως το χασίς τυφλώνει. Όποια εκδοχή κι αν ισχύει, η ιστορία δεν αλλάζει. Οι βιομήχανοι μεταβαίνουν σε άλλα πεδία επιχειρηματικής δράσης, οι εργάτες στρέφονται σε διαφορετικές χειρωνακτικές εργασίες και οι έμποροι κάνουν “delete” ένα πράσινο φυτό από τις λίστες τους. Όλα αυτά, μέχρι σήμερα;

TOMOROW COMES TODAY - Ο ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΣ 21ΟΣ ΑΙΩΝΑΣ

THE CANNABIS FACTS Ήδη από τη δεκαετία του ’90, ακόμα και Έλληνες πολιτικοί τόλμησαν να υψώσουν τη φωνή τους υπέρ της κάνναβης. Πρώτος εξ’ αυτών, ο τότε Υπουργός Παιδείας και μετέπειτα Πρωθυπουργός, Γεώργιος Παπανδρέου. Το θέμα ανακινήθηκε και πρόσφατα, έπειτα από τη δήλωση του πρώην Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος Ιωάννη Τσιρώνη, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε πως κάθε πολίτης θα έπρεπε να έχει το δικαίωμα να καλλιεργεί κάνναβη στο μπαλκόνι του, πληρώνοντας ένα παράβολο στο κράτος.

Υπολογίζεται ότι περισσότερα από ένα εκατομμύριο άτομα συλλαμβάνονται κάθε χρόνο με την κατηγορία της κατοχής μαριχουάνας.

Bρισκόμαστε στο 2018 με την τεχνολογία και τη γνώση συμμάχους μας. Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από το δάχτυλό μας, γιατί θα καούμε μέσα σε χωράφια βιομηχανικής κάνναβης. Της κάνναβης που βρίσκεται πλέον παντού και αν αποφασίσεις να κάνεις τα στραβά μάτια, δε σημαίνει πως δεν υπάρχει. Έχει ήδη τεράστιο hype στη βιομηχανική και ψυχαγωγική εκδοχή της, ενώ φαρμακευτικά σκευάσματά της κυκλοφορούν πλέον νομιμότατα σε (σχεδόν) όλο τον κόσμο. Αγρότες την καλλιεργούν ή προσανατολίζονται προς αυτό το μοντέλο, το εμπόριο ξαναπαίρνει τα πάνω του αλλά και εμείς γινόμαστε πιο ανοιχτόμυαλοι σαν άνθρωποι. Τί γίνεται όμως με το «μαυράκι»; Θα συνεχίσουν να το τραγουδάνε όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά ή θα γίνει επιτέλους νόμιμο και στη χώρα μας; Θα πουλάνε... την Καλαμάτα στο Άμστερνταμ αλλά εδώ θα αγοράζουμε μόνο τις ελιές της και το λάδι τους; Σύμφωνα με ιατρικές μελέτες, υπάρχουν αναρίθμητες περιπτώσεις ασθενών, που κάνοντας χρήση μαριχουάνας βλέπουν τα συμπτώματά τους να εξασθενούν ή ακόμα και να εξαφανίζονται. Αυτοάνοσα που τους βασάνιζαν «σβήνουν» όταν αυτοί ανάβουν ένα... ένοχο τσιγάρο. Το γεγονός αυτό έστρεψε ακόμα και βαθύτατα συντηρητικά κράτη προς την αποποινικοποίησή του «χόρτου». Υπάρχουν όμως και άνθρωποι απόλυτα υγιείς, που καπνίζουν μαριχουάνα περιστασιακά και μόνο όταν έχουν αϋπνίες. Αυτό το τσιγαράκι είναι, βλέπεις, βάλσαμο για μερικούς. Κι ας μην το φωνάζουν, κι ας μην το διαφημίζουν. Μήπως όμως η κάνναβη είναι και μια επιχειρηματική ευκαιρία, και ειδικά σε καιρό κρίσης; Αν δεις την περίπτωση της Ουρουγουάης, το παραεμπόριο χασίς σταμάτησε σε μια νύχτα, όταν ο Πρόεδρός της αποφάσισε να ανοίξει κρατικά coffeeshop. Σύμφωνα με λατινοαμερικανικές μαρτυρίες, το... κρατικό χόρτο είναι ποιοτικότερο και φθηνότερο από εκείνο της μαύρης αγοράς. Με λίγα λόγια, είναι μία κατάσταση win or win. Η βαρύτατη φορολογία που θα επιβληθεί θα αυξήσει το ΑΕΠ και θα ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας. Η Ελλάδα δε χρειάζεται να ακολουθήσει καμία «χίπστερ-μόδα» αλλά μία κυβέρνηση που θα νομοθετήσει προς όφελος όλων. Το ζήτημα δεν είναι η χώρα μας να γίνει Ολλανδία και να προστεθεί άλλη μια πινέζα στο χάρτη του ναρκωτουρισμού, αλλά να κάνει ένα γενναίο μεταρρυθμιστικό βήμα. Αρκεί αυτό να μην τεθεί υπό το πρίσμα μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων που θα καταλήξει σε ένα ατελείωτο ξεκατίνιασμα στα τηλεοπτικά παράθυρα. Αντί επιλόγου, αν ακούσουμε τις φωνές για «ολέθριες συνέπειες από τη χρήση της κάνναβης», θα σου δείξω το ποτήρι με το ακριβό ουίσκι που πίνεις την ώρα που καπνίζεις το τσιγάρο σου. Και τα δύο νόμιμα, και σύμβολα αιωνίου πρεστίζ. Ας αφήσουμε όμως τους ειδικούς να αποφανθούν, ελπίζοντας ταυτόχρονα πως οι νομοθέτες θα κρίνουν χωρίς προκατάληψη. Άλλωστε αυτοί ξέρουν καλύτερα.

Την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο, η κατοχή κάνναβης δεν διώκεται σε περισσότερες από 50 χώρες, ενώ σε 25 από αυτές επιτρέπεται ακόμα και η καλλιέργειά της για προσωπική χρήση.

‘Ενας στους πέντε Ισλανδούς κάνουν συστηματική χρήση κάνναβης για ψυχαγωγικούς λόγους, σύμφωνα με την επίσημη στατιστική υπηρεσία του νησιού.

Αν και δεν υπάρχουν καταγεγραμμένες περίπτώσεις θανάτου από υπερβολική χρήση χασίς, αυτό μπορεί θεωρητικά να συμβεί αν κάποιος καπνίσει δύο κιλά μέσα σε μία ώρα!

Μόλις πρόσφατα, στα μέσα Οκτωβρίου του 2018 ο Καναδάς νομιμοποίησε την ψυχαγωγική κάνναβη. Στη συνέχεια και σε λίγες ώρες, τα coffeeshops είχαν ξεμείνει από εμπόρευμα! Από τη μία ήταν βέβαιο πως η ζήτηση θα ήταν τεράστια και από την άλλη, «φωνές» προειδοποιούσαν πως σε καμία περίπτωση η παραγωγή δε μπορεί να καλύψει τη ζήτηση.

24 24

Σε ρωτήσαμε αν ο Νοέμβριος ήταν τραγούδι, mio στην επόμενη φωτογραφία που θα ανεβ του Δεκε

Βγες στο #pezodromio @photokalk “Πριν Το Τέλος”, του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Για έναν έρωτα του καλοκαιριού που καίει ακόµα.

@powermadzor Για µένα είναι το “Where Is My Mind” των Pixies, γιατί στην αρχή του χειµώνα σε στέλνει στο καλοκαίρι!

@neossdd “Una mattina” του Ludovico Einaudi. Για τις φθινοπωρινές βόλτες στο δάσος

@tsogg___14 Θα ήταν το “Χρόνια Πολλά” του Αντώνη Ρέµου, γιατί στις 8 Νοεµβρίου έχω την οµοναστική µου εορτή.

@chris_papakr Θα ήταν “Του Φθινοπώρου Τα Φιλιά” του Μίλτου Πασχαλίδη γιατί η αγάπη θέλει µια αγκαλιά, λίγο κρασί κι ένα ζεστό κρεβάτι.

@charikleia.blue Το “No Roots” της Alice Merton γιατί πολύ απλά : “I’ ve got no roots but my home was never on the ground”.

@Lil.botox “Arilena Ara - I’m Sorry”. Thats why, November is a nightmare that will chase me after all you’ve done.

@thanos_chr Guns N’ Roses ‘’November Rain, µελωδία για να µας µεταφέρει από τις βροχές του φθινοπώρου στο χειµώνα!

@marios_vs “Όταν Βρέχει Να Ακούς” – Active Μήνας παράξεν αναποφάσιστος βροχή και ετοιµ φέρει το χειµών

@stathiskoutroko Ο Νοέµβριος λόγω καιρού είναι ο πρώτο µελαγχολικός µήνας. Γι’αυτό επιλέγω τ τραγούδι “Hymn to the Sea” του Τιτανικού

25

, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί. Βάλε #pezodroβάσεις στο προφίλ σου και μάθε την ερώτηση εμβρίου!

ois ος το ύ.

@dimitrisgiannis_official Aν αυτός ο µήνας ήταν τραγούδι, θα του ταίριαζε το “Μελαγχολία Μου” του Νίκου Οικονοµόπουλου, σαν τα φύλλα που πέφτουν από τα δέντρα.

@alexandra_gero Θα ήταν το “Only Time” της Enya, από το soundtrack της ταινίας “ Sweet November”! Ποιος δεν τα έχει ταυτίσει;

@Elena.tzellou Το «Λιωµένο Παγωτό» από τα Ξύλινα Σπαθιά. Όταν νοσταλγείς το καλοκαίρι, ακούς καλοκαιρινά τραγούδια και... έχεις βάλει και τα πρώτα κιλά του χειµώνα!

α Τ’ e Member. νος και ς, ξεσπά µε άζεται να να.

Πεζοδρόμιο Team

@stef_tso13 “Χίλιες µοναξιές” του Άκη ∆είξιµου γιατί ταιριάζει µε τον χειµερινό mood!

@konstant1natz Το “Να Περνάς” του Γιώργου Παπαδόπουλου, που το έχω συνδυάσει µε ανθρώπους, καταστάσεις, τη διάθεση του καιρού µα και τη νοσταλγία για το καλοκαίρι!

@Mrs K. Αν ο Νοέµβριος ήταν τραγούδι θα ήταν το “Set Fire To The Rain” της Adele γιατί έχει έχει µια γλυκιά µελαγχολία.

@giannis_ garoufalias “Ο Αδιάφορος» των Active Member. ∆ε νοµίζω πως χωρά γιατί.

@x.kakazouki______ To “Σκουπιδιάρικο” της Νατάσας Θεοδωρίδου, που µου θυµίζει έναν δύσκολο Νοέµβριο που πέρασα πριν από 2 χρόνια.

@nikitas_happiness Ο ήλιος χάνεται, το “Everybody Loves The Sunshine” του Roy Ayers τον επαναφέρει στη σκέψη µας και µας κάνει να χαµογελάµε ξανά. @ppilatos Ο Νοέµβριος θα ήταν το “My Way” του Frank Sinatra, γιατί είναι ο µήνας που σχεδιάζεις τα βήµατά σου για τη νέα χρονιά.

ΤΟΥΡΤΑ ΠΑΓΩΤΟ ΦΡΑΟΥΛΑ ΜΕ ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΤΡΟΥΦΑΚΙΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΕΤΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΤΟΥΡΤΑ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙΣ ΣΑΣ

BITTER ΣΟΚΟΛΑΤΑ Η ΣΟΚΟΛΑΤΑ «ΜΗΝΙΑΣ» ΚΛΕΒΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ. Η ΠΙΟ ΠΙΚΡΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ ΦΙΛΟΔΟΞΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ!

26

Η

Nalyssa Green

επιστρέφει δισκογραφικά και κάνει «Mπλουμ» στα ελληνικά Παναγιώτης Δουλόπουλος Φωτογραφία: Κάκια Κωνσταντινάκη

Οκτώβριος 2018 και η πιο ενδιαφέρουσα νέα μουσική κυκλοφορία στην Ελλάδα είναι αυτή της Nalyssa Green, το «Μπλουμ». Η δημιουργός του βρίσκεται στα αβαθή νερά της εγχώριας δισκογραφίας εδώ και δέκα χρόνια, με τους ποπ ήχους της να αποτελούν υλικό ονείρων για τους μυημένους. Την «τρακάραμε» στα μισά του μήνα, συζητήσαμε σχετικά με τηvv νέα της δουλειά και γνωρίσαμε ένα χαρισματικό άτομο που εκφράζει μέσα από τη μουσική τα κρυφά και φανερά «θέλω» μας.

Θα μπορούσες να ερμηνεύσεις τραγούδια άλλων δημιουργών σε πρώτη εκτέλεση ή νιώθεις οικεία μόνο με το δικό σου υλικό; Δεν είναι κάτι που το αναζητώ και με αφορά πολύ, αλλά όταν μου προτείνεται να ερμηνεύσω κάποιο τραγούδι το οποίο θεωρώ ότι μου ταιριάζει και του ταιριάζω, και κάτι μου κινεί μέσα μου, το ερμηνεύω με χαρά και αγάπη. Κάποια παραδείγματα τέτοια είναι τα πολύ αγαπημένα μου «Μία ήσυχη θλίψη» του Μανώλη Φάμελλου, το «Κλείσε τα παράθυρα» του Χρίστου Θεοδώρου και το πολύ πρόσφατο «If there is, I haven’t found it yet» του Σταύρου Γασπαράτου. Τι σε γεμίζει περισσότερο, η «γέννηση» ενός κομματιού ή το στάδιο της ηχογράφησης και η κυκλοφορία του στο ευρύ κοινό; Η στιγμή εκείνη της πρώτης συνάντησης με το τραγούδι, η στιγμή της πρώτης έμπνευσης είναι μαγική. Έχει κάτι το μεταφυσικό. Εκείνη τη στιγμή είναι σα να είσαι απλά ένας αγωγός μέσα από τον οποίο ιδέες έτοιμες ήδη κάπου αλλού έρχονται στην πραγματικότητα. Είναι μια πολύ έντονη διαδικασία που αν και είναι (λιγότερο ή περισσότερο) οδυνηρή, την ξεχωρίζω από τα υπόλοιπα στάδια δημιουργίας του τραγουδιού.

27

Σε συναντάμε με νέο δίσκο στις αποσκευές σου. Πώς θα περιέγραφες το «Μπλουμ» σε κάποιον που δε γνωρίζει τη μουσική σου; Το «Μπλουμ» είναι ένας δίσκος που αποτελείται από δέκα τραγούδια που ως βάση τους έχουν το στίχο. Μιλάνε απλά και ειλικρινά για πράγματα καθημερινά, για σκέψεις προσωπικές γύρω από τον έρωτα και όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας και το πως τα αντιλαμβανόμαστε. Οι λέξεις αυτές συνδιαλέγονται με λιτές, συχνά επαναλαμβανόμενες έντονες μελωδίες. Νομίζω ότι έχει μια δικιά του ιδιαίτερη αισθητική μέσα σε μια ατμόσφαιρα γλυκιάς μελαγχολίας.

O τίτλος πραγματεύεται την άνθιση σε όλες τις εκφάνσεις της ή μια… βουτιά με τα μούτρα προς όσα θέλουμε και αγαπάμε; Ο τίτλος είναι ένα παιχνίδι μεταξύ αυτών των δύο εννοιών. Την πτώση, τα βυθίσματα στο μέσα αλλά και την άνθιση. Συνδιαλέγεται δηλαδή με το προς τα μέσα και ένα ταυτόχρονο προς τα έξω. Καταβύθιση και λουλουδιάσματα. Σε αυτόν συναντάμε και μία νέα, πιο «γρεζαρισμένη» επανηχογράφηση του παλαιότερου κι αγαπημένου «Κοκτέιλ». Σου αρέσει να επιστρέφεις στα κομμάτια σου και να τα «πειράζεις»; Δεν είναι κάτι που συνηθίζω να κάνω. Και σ’ αυτήν την περίπτωση δεν είχαμε σκεφτεί να κάνουμε καινούρια εκτέλεση του «Κοκτέιλ». Προέκυψε όμως αυτή η νέα ιδέα από τον παραγωγό μου Βασίλη Ντοκάκη, την ακολουθήσαμε να δούμε τι μπορεί να βγάλει, και το αποτέλεσμα μας ικανοποίησε πάρα πολύ και έτσι δεν μπορούσαμε παρά να το εντάξουμε στο δίσκο. Θα κάνεις κάποιες εμφανίσεις για την προώθηση του δίσκου στο εγγύς μέλλον; Το Σάββατο 24/11 θα γίνει η παρουσίαση του δίσκου στο Ρομάντσο στην Αθήνα. Έπειτα κανονίζουμε να παίξουμε σε Πάτρα και Θεσσαλονίκη, και θα ήθελα πολύ να καταφέρουμε να ταξιδέψουμε και σε διάφορα άλλα μέρη. Που νιώθεις μεγαλύτερη άνεση, στο στούντιο ή στο συναυλιακό σανίδι; Η συναυλία είναι από τα πιο αγαπημένα μου πράγματα. Στη σκηνή νιώθω μια μαγική οικειότητα μαζί με ελευθερία και ένα είδος έκστασης. Αντίθετα στο στούντιο δεν περνάω εύκολα καλά. Νιώθω συνήθως περίεργα τη στιγμή της ηχογράφησης. Με τα χρόνια όμως το συνηθίζω σιγά-σιγά. Υπάρχει κάποιο κομμάτι από αυτά, που αγαπάς λίγο περισσότερο; Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. Τα θεωρώ και αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους οπότε δυσκολεύομαι να τα συγκρίνω. Αν πρέπει οπωσδήποτε να διαλέξω κάποιο, θα σας πω για το «Πάλι Καλά». Γιατί από τότε που έχει βγει ο δίσκος έχει υπάρξει πολύς κόσμος που μου έχει μιλήσει γι αυτό και μου έχει πει ότι έχει συνδεθεί πολύ μαζί του. Και είναι πολύ συγκινητικό το να συντελείται αυτή η επικοινωνία, να συναντιόμαστε μέσω της μουσικής άνθρωποι που μπορεί να νιώθουμε κάτι παρόμοιο.

Οι δύο προηγούμενες δουλειές σου ήταν αγγλόφωνες, ενώ σε αυτή μιλάς, τραγουδάς και σκέφτεσαι στη γλώσσα μας. Συνέβη κάτι κομβικό και άλλαξες κατεύθυνση ή προέκυψε αβίαστα; Ήταν κάτι που υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου καθώς με ενδιαφέρει η ελληνική γλώσσα και πάντα άκουγα ελληνική μουσική. Είχα κάνει και κάποιες προσπάθειες στο παρελθόν που δε με ικανοποιούσαν όσο θα ήθελα. Κάποια στιγμή όμως άρχισαν να με επισκέπτονται ιδέες και τραγούδια στα ελληνικά, είδα ένα μονοπάτι εκεί που το ακολούθησα. Και από τότε και μετά ο ελληνικός στίχος είναι κάτι που μου βγαίνει αβίαστα: Με συνεπαίρνει για την ένταση και την αμεσότητα του να μιλάς στη μητρική σου γλώσσα.

Πώς αυτοπροσδιορίζεσαι μουσικά: Οι ταμπέλες με προβληματίζουν γιατί δυσκολεύομαι να βρω τις σωστές. Αλλά καταλαβαίνω ότι χρειάζονται για να μπορούμε να συνεννοούμαστε. Όταν με ρωτούν τι μουσική παίζω συνήθως απαντώ “εναλλακτικό ποπ”. Γνωρίζω ότι ο όρος μάλλον είναι πολύ γενικός, αλλά πιστεύω ότι δίνει ένα σωστό στίγμα. Ανήκεις σε μια χαρισματική γενιά καλλιτεχνών που εμφανίστηκαν στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας. Θα συνιστούσε υπερβολή αν σε ρωτήσουμε αν κουράστηκες να αποτελείς το “next big thing”; Κι αυτό γιατί θεωρούμε πως ο Έλληνας φίλος του είδους μουσικής που προανέφερες δεν αγκάλιασε ποτέ τους Έλληνες τραγουδοποιούς που τώρα πατάνε στα 30. Γενικά έχει συσσωρευτεί μια κούραση και μία απογοήτευση από το γεγονός ότι χρόνια τώρα η δουλειά μου (μαζί και με άλλες δουλειές μουσικών αυτής τη γενιάς) δεν κατάφερε να αναγνωριστεί όσο θεωρώ ότι της άξιζε. Το κοινό είναι μικρό και μάλλον όντως σνομπάρει με έναν τρόπο την εγχώρια δημιουργία. Αλλά αυτή η δημιουργία όσο περνάει ο καιρός βλέπω ότι εξελίσσεται εντυπωσιακά όσον αφορά την ποιότητα και την αυθεντικότητα της, και ελπίζω στο εγγύς μέλλον να βρει το κοινό που της αξίζει. Για να βρει και αυτό το κοινό, τη μουσική που του αξίζει. Προσωπικά τις τελευταίες μέρες μετά την κυκλοφορία του δίσκου, έχω δεχτεί πολύ αγάπη γι αυτά τα τραγούδια και νιώθω πολύ χαρούμενη. Και έχω ξεχάσει εντελώς την απογοήτευση του προηγούμενου καιρού. Θυμάσαι πότε έγραψες το πρώτο σου τραγούδι; Δε θυμάμαι ακριβώς, αλλά πιστεύω ότι θα ήταν κάποια στιγμή αρχές λυκείου, όταν μου έφεραν την πρώτη μου κιθάρα και σ’ αυτήν σκάρωνα κάποιες ιδέες τραγουδιών. Στίχους έγραφα ανέκαθεν. Απλά κάποια στιγμή άρχισα να τους τραγουδάω.

Για ποιο αγαπημένο σου γκρουπ του εξωτερικού θα παρατούσες τα πάντα, αν σου έκαναν πρόταση να γίνεις η frontwoman τους; Για τους Radiohead, αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι μάλλον δε θα είχαν νόημα χωρίς τον υπάρχων frontman τους, Thom Yorke… Αλλά στο υποθετικό σενάριο (επιστημονικής φαντασίας) που μου ζητούσαν να συνυπάρξω και να συνδιαμορφώσω ως ντουέτο με τον Yorke, θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά. Μιας και πιάσαμε τα υποθετικά σενάρια, έχεις φανταστεί ποτέ τον εαυτό σου να αποτελεί το «εκκολαπτήριο ιδεών», αλλά στη συνέχεια το πρωτογενές υλικό να φιλτράρεται από έναν κιθαρίστα, έναν μπασίστα και έναν ντράμερ; Με λίγα λόγια, θα μπορούσες να λειτουργήσεις σαν μέλος συγκροτήματος; Λειτουργώ έτσι αρκετά με τις μπάντες που έχουμε παίξει τα τραγούδια μου. Πάντα υπάρχει μια ζύμωση, υπό την έννοια ότι εγώ φέρνω τις ιδέες και τα τραγούδια και ο κάθε μουσικός φέρνει τον κόσμο του και το αποτέλεσμα συνδιαμορφώνεται. Αλλά και ως μέλος μπάντας που όλα συναποφασίζονται και τα τραγούδια συνυπογράφονται θα χαιρόμουν πολύ να λειτουργήσω.

Κλείνοντας, τι σημαίνει για σένα η λέξη πεζοδρόμιο, που είναι και το όνομα της free press μας; Είναι ο δρόμος όπου ταξιδεύεις χωρίς όχημα. Το σημείο της πόλης στο οποίο κινείσαι και φτάνεις από ένα σημείο στο άλλο. Και εκεί σε αυτές τις αέναες μετακινήσεις γίνονται οι περισσότερες σκέψεις. Είναι τότε που το μυαλό τρέχει. Εκείνος ο εξωτερικός δημόσιος χώρος στον οποίον όμως μπορείς να βρεις την απομόνωση εκείνη που σε φέρνει κοντά με τον εαυτό σου. Και αν θέλεις μπορείς και να τη σπάσεις κ α ι να συναντηθείς με όλα αυτά που φέρνει ο δρόμος.

JUKEBOX Hot album reviews Στα Γρήγορα Blood Orange – Negro Swan (r&b, soul, electronic)

Θα μπορούσε να είναι το παιδί του Prince και του Curtis Mayfield, στο σήμερα. Ένας ακόμα κερδισμένος πόντος για τον ταλαντούχο Hynes, που στιχουργικά εδώ, «εκτίθεται» περισσότερο από ποτέ.

Paul McCartney - Egypt Station

Lykke Li - So Sad So Sexy

Παναγιώτης ∆ουλόπουλος

IDLES – Joy As An Act Of Resistance (punk rock, post-punk)

Με δύναμη από το Bristol, ένα γκρουπ που το hype του αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς, μέρα με τη μέρα. Ωμός και «μπρουτάλ», ένας δίσκος που δεν αστειεύεται πουθενά, μα και δε σταματά να εθιστικός σε κάθε του riff. Σίγουρα στις πιο σημαντικές κυκλοφορίες του είδους, τα τελευταία χρόνια.

18ος (!) προσωπικός δίσκος για τον πάλαι ποτέ μπασίστα-στιχουργό-τραγουδιστή και δημιουργικό εγκέφαλο των θρυλικών Beatles. Στα 77 του χρόνια, ο αγαπημένος μας Άγγλος παραδίδει μαθήματα μουσικής σε έναν δίσκο πολύ άνω του μετρίου. Και δε θα μπορούσε να συμβεί αλλιώς, αφού όπως στη ζωή-έτσι και στην τέχνη, είτε το έχεις, είτε δεν το έχεις! Το “Egypt Station” από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του καρφώθηκε στην κορυφή των τσαρτ, πράγμα που είχε να συμβεί 25 ολόκληρα χρόνια. Ας μπούμε όμως στο «ψητό».

O δίσκος ξεκινά με το μικρής διάρκειας ορχηστρικό “Opening Station”, που στην ουσία λειτουργεί ως προάγγελος του “I Don’t Know”, πρώτου single της νέας του δουλειάς. Ενός μεσαίου tempo κομματιού που κυκλοφόρησε στις αρχές του καλοκαιριού και για κάποιους ως ο ύμνος της συγκεκριμένης εποχής του χρόνου. Η συνέχεια δίνεται με το ελαφρώς πιο groovy “Come On To Me” που αποτελεί προσωπική αδυναμία του συντάκτη, αλλά και των περισσότερων φίλων της μουσικής του χαρισματικού Σκαθαριού. Κι ενώ φτάνουμε στον αριθμό 4, διαπιστώνουμε πως το “Happy With You” είναι η στιγμή του δίσκου που φωνάζει “Beatles” από μακριά! Όσο για το “Who Cares”, ανοίγει ένα δρόμο που είναι βέβαιο πως μυρίζει Αγγλία. To δε “Fuh You”, είναι τόσο… Oasis που σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσες ώρες ο δάσκαλος έχει μελετήσει τις μουσικές των μαθητών του. Και κάπου εκεί, αρχίζεις να νιώθεις μία κάποια επανάληψη, που υπό φυσιολογικές συνθήκες δε σε ενοχλεί. Το “Confi dante” δε μου κάθισε καλά από το πρώτο άκουσμα, ενώ το “People Want Peace” ξεχωρίζει με άνεση από τα υπόλοιπα τραγούδια. Είναι στην ουσία όλα όσα πρεσβεύει η πολύχρονη πορεία του Paul McCartney στο χώρο της τέχνης. Για να μη γίνω όμως ισοπεδωτικός, πρέπει να αναφέρω πως το “Back In Brazil” πολλά συγκροτήματα θα ήθελαν να το έχουν στο ρεπερτόριό τους. Συνοψίζοντας, το “Egypt Station” δεν είναι δίσκος ούτε μέτριος, ούτε άριστος. Είναι όμως μια αξιοπρεπέστατη δουλειά ενός ανθρώπου που ζει για τη μουσική. Αν λοιπόν αποφασίσεις να του χαρίσεις μια ακρόαση, να είσαι βέβαιος πως δε θα το μετανιώσεις και θα κρατήσεις πολλές στιγμές του, κυρίως από το πρώτο του μισό.

Oι περισσότεροι τη γνωρίζουμε μέσα απ’ το χιλιοπαιγμένο “I Follow Rivers”, που την απογειώσε εμπορικά στις αρχές της δεκαετίας. Ευτυχώς όμως, η Σουηδή τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια Lykke Li, δεν αποτελεί ένα ακόμη “one-hit-wonder κορίτσι”. Στην πρώτη τριλογία δίσκων της, που ολοκληρώθηκε το 2014, μπορεί κανείς να ανακαλύψει διαμαντάκια, αρκετά απ’ τα οποία βρήκαν και τον δρόμο τους στα airplays, έστω και λιγότερο «εκκωφαντικά». Στο ολόφρεσκο “So Sad So Sexy» φαίνεται να ανοίγει ένα καινούριο κεφάλαιο στη μουσική της πορεία, με βασικό άξονα επιρροής την trap και την RnB. Θεματολογικά δε ξεφεύγει πολύ απ’ το μελαγχολικά υπαρξιακό της ύφος. Στέκει όμως αρκετά πιο μεστή και ώριμη, εμφανώς επηρεασμένη απ’ τη γέννηση του γιου, αλλά κι απ’ την απώλεια της μητέρας της, γεγονότα που συνέβησαν πριν την ηχογράφηση του δίσκου. Το νέο άλμπουμ είναι γεμάτο με ολοστρόγγυλες μελωδίες, άλλοτε χορευτικές, άλλοτε περισσότερο χαλαρωτικές ή ακόμα και εγκεφαλικές, με μια παραγωγή διακριτική και «ωμή», που τους αφήνει αρκετό χώρο να απλωθούν. Ακόμα και σε στιγμές που το ερμηνευτικό στυλ της Li, φλερτάρει με τη μονοτονία (ένα πρόβλημα που έχει βελτιώσει αρκετά σ’ αυτή τη δουλειά), οι έξυπνες εναλλαγές στις ενορχηστρώσεις και τα υπέροχα (δικά της) backing vocals και samples, σώζουν την κατάσταση. Το “Deep End”, που φέρνει στο νου ένδοξες στιγμές της Nelly Furtado, κερδίζει μάλλον το σκήπτρο του κορυφαίου single της δουλειάς, με το “Last Piece” να ακολουθεί (κάπως έτσι θα ακουγόταν ιδανικά η Lana Del Ray του σήμερα, αν αποφάσιζε να ξεφύγει λίγο απ’ τις εμμονές της). O ράπερ Aminé, κουμπώνει άψογα με τη συμμετοχή στο “Two Nights”, ενώ στο “Sex Money Feelings Die”, βλέπουμε ίσως την πιο τολμηρή, στυλιστικά, εκδοχή της τραγουδοποιού σε ολόκληρη τη δισκογραφία της. Το “So Sad So Sexy” είναι η πιο «αντι-ροκ» στιγμή στην καριέρα της Lykke Li, πράγμα που φαίνεται να ξενίζει τον τύπο. Όμως με μερικές προσεκτικές ακροάσεις, αποκαλύπτεται ένα μοντέρνο και ειλικρινές, προσωπικό ημερολόγιο, απ’ αυτά που σου επιτρέπουν να αγκαλιάσεις και να ταυτιστείς. Είναι η στιγμή που μια αναμφισβήτητα ταλαντούχα καλλιτέχνης μπαίνει σε ανεξερεύνητα για αυτή νερά, με θάρρος που την κάνει να μοιάζει σαν να ήταν πάντα εκεί. Απ’ τους καλύτερους ποπ δίσκους για φέτος.

X-Ray Music news, rumors and more... Οι εναπομείναντες Nirvana ήταν η μεγάλη έκπληξη του Cal Jam Festival στο San Bernardino της Καλιφόρνια. Οι Dave Grohl, Chris Novoselic και Pat Smear εμφανίστηκαν ξαφνικά στη σκηνή στις 6 Οκτωβρίου, με τη συναυτουργία των Joan Jett και John McCauley στα φωνητικά, και χάρισαν στο εκστασιασμένο πλήθος 6 κομμάτια σε ένα ονειρικό 25λεπτο. Είναι η δεύτερη φορά, από το 1994 και τον θάνατο του Kurt Cobain, που το ιστορικό σχήμα κάνει μία μίνι-εμφάνιση, με την αρχή να έχει γίνει το 2014 για την είσοδό τους στο Rock & Roll Hall Of Fame.

Οι Βρετανοί μουσικοί που τάσσονται κατά του Brexit έστειλαν ανοιχτή επιστολή στην Βρετανίδα πρωθυπουργό Theresa May, μέσω της οποίας την ενημερώνουν για τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει κάτι τέτοιο στη δουλειά τους. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, το Brexit πρέπει να αναθεωρηθεί, ειδάλλως «… το Ηνωμένο Βασίλειο θα μετατραπεί σε μια αυτοδημιούργητη πολιτιστική φυλακή». Την επιστολή υπογράφουν μεγάλα ονόματα της σκηνής του Νησιού, όπως οι Damon Albarn, Jarvis Cocker, Brian Eno, Johnny Marr, Nick Mason και Roger Taylor.

Aν δεν προλάβατε να δείτε την χαρισματική αλλά και αυτοκαταστροφική Αmy Winehouse ζωντανά πριν μας την κάνει για πάντα, να η ευκαιρία σας να βολευτείτε με ένα ημίμετρο. Στα μέσα Οκτωβρίου ο πατέρας της επιβεβαίωσε πως το… ολόγραμμα της δημοφιλούς τραγουδίστριας θα περιοδεύσει και θα συνοδεύεται από μουσικούς και γιγαντιαίο σώου. Τα έσοδα θα διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς και όσο για εσάς που το 2011 μείνατε με το εισιτήριο του Eject στο χέρι, καλή σας τύχη.

O Thom Yorke στέκεται στο πλευρό μιας ολόκληρης και συνάμα παγωμένης ηπείρου με το νέο του τραγούδι, “Hands Off Τhe Antarctic”. Ο εγκέφαλος των Radiohead δημιούργησε ένα ηλεκτρονικό κομμάτι για την Greenpeace και πιο συγκεκριμένα για την καμπάνια της “Help Protect Τhe Antarctic Ocean”. Η παρουσίασή του έγινε σε ειδική προβολή στο Λονδίνο στις 17 Οκτωβρίου. Ο Yorke δήλωσε μεταξύ άλλων πως υπάρχουν κάποια μέρη στον πλανήτη που πρέπει να παραμείνουν άγρια, χωρίς καμία παρέμβαση από το χέρι του ανθρώπου.

Εντελώς ξαφνικά, όπως και το συνηθίζουν, οι Arctic Monkeys ανέβασαν στο κανάλι τους στο YouTube το “Warp Speed Chic”. Πρόκειται για ένα νέο, δωδεκάλεπτο ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία του Ben Chappell, που σχετίζεται με την κυκλοφορία του τελευταίου τους δίσκου, “Tranquility Base Hotel & Casino”. Στο φιλμ περιλαμβάνονται επίσης σκηνές από τη sold-out, παγκόσμια περιοδεία του σχήματος, που στις αρχές του Ιουλίου πέρασε και από τη χώρα μας.

Άβυσσος η ψυχή του καλλιτέχνη, και πιο συγκεκριμένα του διαχρονικά αμφιλεγόμενου rock n’ roll star Marilyn Manson, ο οποίος στα πλαίσια του Halloween κυκλοφόρησε από το e-store του έναν δονητή στον οποίο βρίσκεται αποτυπωμένο το πρόσωπό του! Αν ενδιαφέρεστε, ο δονητής ονομάζεται “Double Cross”, έρχεται στο σπίτι σας σε διακριτική συσκευασία και δεν αφήνει αρνητικό αποτύπωμα στην ατμόσφαιρα. Όλα αυτά με 110 ευρώ. Καλά ψώνια!

the MAGIC BUS

Were you there? Φωτογραφία: Αγησίλαος Κουλούρης

Kapani Project: 6 Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη Μία κίνηση που έγινε θεσμός και αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς. Το τρίτο Kapani Project γέμισε χρώματα, μουσικές και χαμόγελα την πόλη της Θεσσαλονίκης και εμείς ήμασταν εκεί. Πέρα όμως από τη μουσική, το θέατρο, ο χορός και τα visual arts έκαναν την αγορά στο κέντρο της πόλης κυριολεκτικά αγνώριστη.

2nd Larissa Street Food Festival: 16-17-18 Οκτωβρίου Για ένα τριήμερο στα μέσα του προηγούμενου μήνα ο «Δρόμος των Γεύσεων» άλλαξε τη ροή της μέρας και της νύχτας στην πόλη της Λάρισας. Ο πεζόδρομος της Φρίξου μύρισε… street food γρήγορο αλλά όχι πρόχειρο, τα cocktails έρεαν άφθονα, ενώ συγκροτήματα και DJs έδωσαν στην ατμόσφαιρα μία ξεχωριστή νότα.

31

Locally speakin’

We ‘ll be there!

O Light στο Μύλο

Οι Locomondo στο Lab Art

Λίγοι Έλληνες rappers έχουν μιλήσει τόσο δυνατά στην καρδιά των millennials όσο ο Yung Light. Έπειτα από 5 χρόνια σταθερής παρουσίας με δισκογραφία και live, ο Χρήστος Ιωαννίδης την Παρασκευή 2 Νοεμβρίου επισκέπτεται τη Λάρισα, και συγκεκριμένα τον Μύλο 1927 για μια hip-hop βραδιά που θα συζητηθεί. Mε την ταμπέλα πλέον του φαβορί και όχι του ανερχόμενου, μας φέρνει δύο ώρες γεμάτες ένταση.

Oι Locomondo γιορτάζουν 15 χρόνια συνεχούς και ενεργής παρουσίας τους στη δισκογραφία, όπως και στα live venue της χώρας. Στα πλαίσια αυτής της γιορτής, ο Μάρκος Κουμάρης, ο Γιάννης Βαρνάβας και οι υπόλοιποι μουσικοί του σχήματος έρχονται… πετώντας στη Θεσσαλία και σας προσκαλούν να ανεβείτε στο Μαγικό τους Χαλί. Την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου, στο Lab Art στο Bόλο, ώρα 9 το βράδυ. Προπώληση στα 10 ευρώ και γενική είσοδος στα 12.

Προπώληση στα 8 ευρώ Μύλος 1927 - Γεωργιάδου 53

Lab Art - Συγκρότημα Τσαλαπάτα - Βόλος

Hip-hop, trap και αδρεναλίνη

Η γιορτή μεταφέρεται στο Βόλο

και γενική - Λάρισα

είσοδος

στα

10.

O Cayetano στο Lab Art

Σε ένα open party της πλατφόρμας “Do it for me”

Βασίλης Παπακωνσταντίνου και Οδυσσέας Ιωάννου στο Lab Art Μικρές Νοθείες και στη Μαγνησία

5 χρόνια Lab Art, 3 μήνες Doitforme.eu, ένα δωρεάν πάρτυ κι ένας σπουδαίος καλεσμένος. Ο Γιώργος Μπρατάνης, κατά κόσμον, Cayetano. Ένας Έλληνας DJ και παραγωγός που έχει προ πολλού υπερβεί με την αξία του τα σύνορα της χώρας. Το Σάββατο 3 Νοεμβρίου στο Lab Art θα μας χαρίσει ένα μοναδικό DJ set. Η είσοδος είναι ελεύθερη, αρκεί έχετε κάνει εγγραφή στο Do It For Me, την πλατφόρμα ανταλλαγής υπηρεσιών της πόλης του Βόλου.

Ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση των μουσικοθεατρικών παραστάσεων του «9:05», που κράτησαν 3 χρόνια και μέτρησαν 270 εμφανίσεις συγκεντρώνοντας 130.000 θεατές, ο διαχρονικός Βασίλης Παπακωνσταντίνου συναντά ξανά τον Οδυσσέα Ιωάννου επί σκηνής. Ένας τραγουδιστής συναντά έναν στιχουργό και μας ξεναγούν σε ένα μουσικό μπάρκο. Άλλωστε τι νόημα έχει τ’ όνειρο χωρίς Μικρές Νοθείες. Την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου στο Lab Art. Προπώληση στα 13 ευρώ και γενική είσοδος στα 15. Ώρα έναρξης 22:00.

Lab Art - Συγκρότημα Τσαλαπάτα - Βόλος

Lab Art - Συγκρότημα Τσαλαπάτα - Βόλος

Ο DJ Vadim στο Τεχνόπολις

Ο Βέβηλος στο Stage

Διεθνής DJ, παραγωγός, χαρισματικός, διάσημος και καταξιωμένος. Έχει τη νέα του δισκογραφική δουλειά στις αποσκευές του, με τίτλο Dubcatcher 3 και επισκέπτεται το Βόλο για ένα μοναδικό σώου. Αν δεν τον γνωρίζεις, πράγμα δύσκολο, και αναρωτηθείς τι παίζει, θα ήταν δύσκολο να σου το εξηγήσουμε. Πρόκειται για έναν «μαέστρο» ταγμένο στη μουσική, που αγαπά εξίσου το trip-hop, τη reggae και το hip-hop. Τα υπόλοιπα από κοντά, την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου στο Τεχνόπολις Stage.

Ο χαρισματικός rapper που ενσάρκωσε το λόγο του με τη ζωή του έρχεται στη Λάρισα για ένα live που θα συζητηθεί. Ο Βέβηλος, ψυχή των Βαβυλώνα με μια hip-hop ιστορία άνω των 20 ετών στην πλάτη και εκρηκτική σκηνική παρουσία, αναμένεται να βάλει φωτιά με τα λόγια του στο Stage. Το Σάββατο 24 Νοεμβρίου, στη Λάρισα, στις 9 το βράδυ. Η προπώληση ορίστηκε στα 8 ευρώ και η γενική είσοδος στα 10. Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00.

Τεχνόπολις Stage– Γρηγορίου Λαμπράκη 25 - Βόλος

Stage Club - Ήρας 21 - Λάρισα

Ninja Tunes στο Βόλο, στα πλαίσια της ελληνικής του περιοδείας

Αγκαλιά με τα Τέσσερα Στοιχειά στη Λάρισα

32

POPCORN TIME

The sofa stories Αντώνης Μπατζιάς

Bohemian Rhapsody Ο Νοέμβριος φέρνει μουσικό ντοκιμαντέρ, κατηγορία δύσκολη. Όμως τo “Bohemian Rhapsody” το περιμένουμε εδώ και αρκετό καιρό. Η ιστορία των Queen έχει περάσει από τη μεγάλη οθόνη, αλλά αυτή τη φορά εστιάζει περισσότερο στη ζωή του Freddie Mercury κι αφήνει υποσχέσεις για ένα πραγματικά καλή κινηματοφραφική βιογραφία. Η ταινία ξεκινά απ την πρώτη συνάντηση των μελών του συγκροτήματος και μας ταξιδεύει μέχρι τη μυθική εμφάνιση στο Live Aid του 1985, στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Ο Bryan Singer στις προηγούμενες δουλειές του ως σκηνοθέτης (X-Men, Usual Suspects) ήταν αξιοπρεπέστατος, ενώ με μεγάλο ενδιαφέρον περιμένουμε τον Rami Malek, που απολαύσαμε στο Mr. Robot, να ενσαρκώσει τον Freddie Mercury. Επιπροσθέτως, μία παραγωγή τόσο στοχευμένη σαν κι αυτή, θα συνιστούσε παράλειψη αν δεν έφερε τη μουσική σφραγίδα του συγκροτήματος των Queen.

To πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ταινίας, και το πιο πολυσυζητημένο βέβαια, έχει να κάνει με σεξουαλική ταυτότητα του Mercury αλλά και τη διάγνωση πως είναι φορέας του AIDS. Όμως πολλοί fans του bigger than life τραγουδιστή γκρίνιαξαν απ’ τα trailer κιόλας, για το γεγονός πως δεν δίνεται η απαραίτητη βαρύτητα σ’ αυτές της στιγμές της ζωής του. Και κάπως έτσι, το ενδιαφέρον για το τι θα δούμε μεγαλώνει και η ώρα που θα απαντηθούν τα ερωτήματά μας πλησιάζει γρήγορα. Όπως και να ‘χει, αυτοί είναι λόγοι που μας κάνουν να περιμένουμε όλο και πιο ανυπόμονα μια ταινία βασισμένη στη ζωή ενός θρύλου και μιας μπάντας που σίγουρα άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στο μουσικό στερέωμα, υπάρχει έστω και με άλλη μορφή και συνεχίζει ακόμα να εμπνέει. Ας (ξανά)βάλουμε τους Queen στην playlist μας και ας απολαύσουμε με αγνότητα τα υπόλοιπα επί της οθόνης. Το Bohemian Rhapsody έρχεται από 1η Νοεμβρίου στους κινηματογράφους και πρέπει να το δεις ακόμα κι αν δεν είσαι fan των Queen. Το μόνο βέβαιο είναι πως λίγες μέρες μετά, θα γίνεις!

•

Ο Malek συναντήθηκε με την αδερφή του Mercury φορώντας ένα κοστούμι του, η οποία ξέσπασε σε κλάματα με την ομοιότητα των δύο, σε μια πολύ συγκινητική στιγμή των γυρισμάτων

•

Ο Rami Malek zello είναι γνωρίζονται χρόνια πριν

•

Η σκηνή του Live Aid είναι το μεγαλύτερο πλατώ που έχει φτιάξει ο Bryan Singer για της ανάγκες ταινίας του!

κι ο Joseph Mazκαλοί φίλοι και τουλάχιστον δέκα γυριστεί η ταινία

SERIAL KILLER

Guilty as charged Μυρτώ Κονδυλοπούλου

Big Mouth

House of Cards

Δεύτερη σεζόν για το αγαπημένο μας anime που στις 5 Οκτωβρίου έκανε αεροδυναμικό comeback. Μέρα Παρασκευή, ρεπό απ’ όλους κι όλα, και εμείς το παρακολουθήσαμε σερί! Οι περιπέτειες του Nick και του Andrew, δυο εφήβων που έρχονται αντιμέτωποι με τους φόβους την εφηβικής τους ηλικίας, συνεχίζονται, και παρουσιάζονται με τον πιο σατιρικό τρόπο, όπως μόνο το Big Mouth ξέρει!

2 Νοεμβρίου επιστρέφει η 6η και τελευταία σεζόν του πολιτικού δράματος που λέγεται House of Cards και εμείς το περιμένουμε με τεράστια ανυπομονησία. Τα κακά μαντάτα όμως έρχονται με την απουσία του Κέβιν Σπέισι aka τηλεοπτικού προέδρου των ΗΠΑ Φρανκ Άντεργουντ, ο οποίος κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση και πλέον δεν αποτελεί μέρος του καστ, με την απόφαση αυτή να αποτελεί πεδίο αντιπαράθεσης. Με το που πιάσεις το νέο τεύχος στα χέρια σου, τρέξε να δεις αυτό το αριστούργημα.

Daredevil Ο Διάβολος του Hell’s Kitchen ζει και βασιλεύει, ενώ οι villains της Νέας Υόρκης δε θα ξανακοιμηθούν ήσυχοι. Πρώτα μας έβαλε να φορέσουμε μαύρα επειδή νομίζαμε πως τον χάσαμε (άτιμοι Defenders…) όμως το Netflix μας ηρέμισε σχετικά σύντομα με ένα αινιγματικό τρείλερ για τον τρίτο του κύκλο. Και για να φτάσουμε στο ψητό χωρίς spoilers, άξιζε και η αγωνία και η αναμονή. Το μόνο που θυμάμαι είναι πως το πρωί του Σαββάτου 20 Οκτωβρίου βρήκα 31 αναπάντητες στο κινητό μου, κι όταν μίλησα με τους δικούς μου, τους είπα πως πνιγόμουν στη δουλειά την προηγούμενη.

13 ώρες μελέτης δεν είναι δα και λίγες…

Μaking a Μurderer Η δεύτερη σεζόν του “Making a Murderer” ήρθε ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του Daredevil, και αυτό ήταν πρόβλημα. Πρόβλημα που εντόπισα αργά, και δεν μπορώ να σας κρύψω, πως του αφιέρωσα μια ολόκληρη Κυριακή αντί της καθιερωμένης για τις σειρές Παρασκευή. Παρόλα αυτά η περίεργη ιστορία και εμπλοκή του Steven Avery σε φόνο συνεχίζεται! Είναι πράγματι ένοχος για τον φόνο που κατηγορείται ότι διέπραξε; Η όλο αυτό αποτελεί ένα τεράστιο λάθος που του κατέστρεψε την ζωή; Εμείς παρακολουθήσαμε το documentary που το Netflix επέλεξε να μας παρουσιάσει, και ξέρουμε! Εσύ;

Mars “We’re coming in too fast and everyone is burning bright” τραγουδάμε μαζί με τον Nick Cave καθώς περιμένουμε το comeback της αγαπημένης μας σειράς «ρεαλιστικής ε π ι σ τ η μ ο ν ι κ ή ς φαντασίας». 2033, και ο άνθρωπος έχει πατήσει στον Άρη. Ο δεύτερος κύκλος της παραγωγής του National Geographic κάνει πρεμιέρα στις 12 Νοεμβρίου, όπου μαζί με τον Elon Musk φαίνεται πως πρέπει να περιμένουμε και την εμπλοκή του Bill Nye, ο οποίος έχει ήδη εμφανιστεί στο trailer της σειράς. Μιας σειράς που μας κρατά καρφωμένους στον καναπέ χωρίς να παρουσιάζει κακούς εξωγήινους, αλλά τις περιπέτειες των πρώτων αστροναυτών-αποίκων του Κόκκινου Πλανήτη.

Narcos Mexico Νέα χώρα, νέο καρτέλ, νέες περιπέτειες, νέο Narcos!

16 Νοεμβρίου, η λέξη-κλειδι. Κι όπως λίγο ή πολύ καταλαβαίνετε, ένας Αμερικάνος αστυνομικός της Δίωξης Ναρκωτικών ρισκάρει τη ζωή του κυνηγώντας εμπόρους στο Μεξικό! Μαζί με τον κίνδυνο όμως, γίνεται μάρτυρας της ανάπτυξης του καρτέλ στην Γουαδαλαχάρα, που μεγαλώνει πιο γρήγορα απ’ όσο μπορεί κανείς να φανταστεί. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, σαν μεγάλοι fans του Narcos, περιμένουμε τη νέα του σεζόν πώς και πώς.

35

NEXT PAGE Our own, little library Μαριάννα Μπεβενίου

Σκυλίσια Ψυχή Αύγουστος Κορτώ

Δημοκρατία της Βαϊμάρης, μία χαρισματική αλλά εύθραυστη κρατική οντότητα, ετοιμόρροπη από το κύμα αμφισβήτησης που διέπει τους Γερμανούς πολίτες. Το ίδιο χαρισματική και εύθραυστη είναι η ηρωίδα του βιβλίου, Εστέρ, που γεννιέται στο Βερολίνο στις 29 Φεβρουαρίου του 1920. Όμως την χαρακτηρίζει η υπομονή, μιας και διαθέτει τεράστια αποθέματα ψυχικής δύναμη, που τη βοηθούν να χτίσει προσωπικές ασπίδες προστασίας απέναντι στη σκληρότητα. Παρόλα αυτά, όσο κι αν το περιβάλλον γύρω της είναι τοξικό, προσπαθεί όσο μπορεί η αγάπη να χρωματίζει τη ζωή της. Πώς όμως να ευδοκιμήσει ένας τόσο όμορφος σπόρος όταν γίνεται μάρτυρας της πρωτόγνωρης βίας του Τρίτου Ράιχ; Η Εστέρ γνωρίζει από πρώτο χέρι τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και εκεί χάνει ό,τι αγαπούσε περισσότερο. Καταφέρνει όμως να βγει ζωντανή κι αυτό είναι που μετράει. Φύλακας-άγγελός της ένας σκύλος που κουβαλά μαζί του ένα καλά κρυμμένο μυστικό. Έπειτα, ξαναστήνει τη ζωή της, εστιάζοντας στην προστασία των ζώων και μέσα από αυτή την ενασχόληση νιώθει επιτέλους ασφαλής. Μέχρι που θα ξαναβρεθεί στο μάτι του κυκλώνα από ανθρώπους που θα τη μισήσουν άνευ λόγου και θα την ξαναπληγώσουν. Όμως στις γροθιές απαντά με χαμόγελο και στο μίσος με αγάπη. Ταξιδεύει σε όλο τον 20ο αιώνα, από την Αμερική του Μακάρθυ μέχρι την ανέγερση και την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Και όπου κι αν βρίσκεται, μας θυμίζει τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος.

Ο Αύγουστος Κορτώ επιστρέφει με ένα συγκλονιστικό έργο. Διαβάστε το χωρίς δισταγμό.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη

Χίλιες Ανάσες

Ιωάννα Καρυστιάνη

Έκλεισε τα μάτια και ψιθύρισε πέντε λέξεις κοφτά. «Δεν ξέρω πού να είμαι». Γυναίκα, πρωταγωνίστρια, ίσως και τραγική ηρωίδα. Βρίσκεται στη μέση ενός σύμπαντος γεμάτου συμβολισμούς και αναρωτιέται αν όσα βλέπει και ζει είναι αινίγματα προερχόμενα από τον Δημιουργό ή κατάλοιπα του άγριου θανάτου που την συγκλόνισε. Μήπως εν τέλει έχασε τον προσανατολισμό στη ζωή της. Σκέψεις που μυρίζουν θειάφι και μια πραγματικότητα- μαύρη σκιά. Άγγιξε το πουκάμισο του Στέλιου και το φίλησε σα να φιλά τον ίδιο. Θα ‘θελε να ήταν εκεί και να τον έχει μπροστά της ολοζώντανο. Να της χαρίσει τους λόγους για να συνεχίσει να ζει. Όμως όσο κι αν περίμενε, στο τέλος αυτό που έμενε ήταν πάντα το θολωμένο βλέμμα της- κακοτράχαλο αποτύπωμα στο τζάμι. Ένα πρόσωπο που βάδιζε χωρίς σκοπό. Ήξερε να διαβάζει τα μάτια όλου του κόσμου, μα αδυνατούσε να αποκωδικοποιήσει τα δικά της. Έπειτα κόπηκε στα δύο. Δεν το λες και λίγο ο άνθρωπος που αγαπάς να βρίσκεται νεκρός μέσα στα δίχτυα ενός ψαρά. Όσο για την Πηγή Βογιατζή, δεν αποτελούσε σκιά πριν συμβεί το μοιραίο. Αυτά τα περίεργα παιχνίδια που παίζει η ζωή είναι σταυρόλεξα για δυνατούς λύτες και μια τραυματισμένη ψυχή δε μπορεί με ευκολία να πορευτεί στο δρόμο που κάποιοι συνηθίζουν να αποκαλούν «ορθό». Ανάγνωσμα κατά προτίμηση μεταμεσονύκτιο, συνοδεία μυστηριακής ατμόσφαιρας.

*

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καστανιώτη

34 36

TAKE A WALK ΤοΟ Οκτώβριος Πεζοδρόµιοµας αποχαιρετά βρίσκει αισιόδοξους το φθινόπωρο και χαµογελαστούς. µε εσένα πρωταγωνιστή! Το ίδιο είδαµε και στα δικά ONLocally THE WILD σας πρόσωπα!

TΑ ΜΟΥΣΙΚΑ EVENTS SIDE Speakin ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Παναγιώτης Δουλόπουλος

Πλησιάζουμε στη μέση του καλοκαιριού και παραδοσιακά, θα πάρουμε και φέτος πολλές ανάσες δροσιάς από τη μουσική. Συναυλίες, διήμερα και τριήμερα φεστιβάλ με είσοδο ελεύθερη ή πολύ μικρό χρηματικό αντίτιμο σε προορισμούς κοντά στον τόπο μας. Αν αγαπάς λοιπόν τη φύση και τη μουσική ή θέλεις απλώς να αποδράσεις για λίγες μέρες από τη ρουτίνα της πόλης, το Πεζοδρόμιο φροντίζει για σένα και σου προτείνει τα καλύτερα events της Θεσσαλίας!

37

Φωτογραφία: Φωτογραφία:Αγησίλαος ΑγησίλαοςΚουλούρης Κουλούρης

H ισχύς εν τη ενώσει

Ο Θοδωρής Σέμπρος και η Σοφία Τσαμούρα μας παρουσιάζουν μια «Πάστα» με ταυτότητα

Για τον Θοδωρή Σέμπρο, η ζαχαροπλαστική είναι κάτι που δεν έχει αρχή και τέλος. Ένα concept που εξελίσσεται συνεχώς. Η αγάπη του για την κουζίνα κρατά από την παιδική του ηλικία, όταν ανακατευόταν στην καθημερινή προετοιμασία του φαγητού. Πλην όμως του κακού χαμού... έκανε και δημιουργικά πράγματα στον πάγκο εργασίας της μαμάς! Ο Θοδωρής μεγάλωσε και αφού ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη ζαχαροπλαστική, συνάντησε τη Σοφία Τσαμούρα. Ο μεν pastry chef, η δε επιχειρηματίας, με μια κοινή αγάπη στο χώρο της γεύσης που ονομάζεται γλυκό. Οι δυο τους αποφάσισαν να παντρέψουν το παραδοσιακό και το σύγχρονο, κλείνοντας το μάτι στα παιδικά τους χρόνια, τότε που οι αγνές γεύσεις κυριαρχούσαν. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η «Πάστα». Δε θα συνιστούσε υπερβολή αν αναφέραμε πως κάθε μας επίσκεψη αποτελεί μέρος ενός σώου. Ο Θοδωρής είναι ο pastry-chef που δημιουργεί μπροστά στα μάτια μας γεύσεις όπως προφιτερόλ, πάβλοβα και γαλακτομπούρεκο, την ώρα που εμείς αντιστεκόμαστε για να μην κάνουμε βουτιά στον πάγκο του! Εδώ η ειλικρίνεια και η ποιότητα δεν τείθονται προς διαπραγμάτευση. Σε υποδέχεται με το χαμόγελο, κι επειδή αγαπά τόσο πολύ αυτό που κάνει, είναι διατεθειμένος να μιλά μαζί λύνοντας κάθε σου απορία. Όμως η Σοφία εστιάζει και κάπου αλλού: «Το δεύτερο σήμα-κατατεθέν μας είναι το παγωτό. Αυθεντικό gelato από αγνές πρώτες ύλες, που θα υπάρχει όλο το χρόνο». Έπειτα δίνουμε τη σκυτάλη στον δημιουργό: «Αυθεντικό gelato με φρέσκο γάλα, φρέσκια κρέμα γάλακτος, χωρίς συντηρητικά. Έτσι λοιπόν, η πόλη της Καρδίτσας αποκτά κάτι που σε αρκετούς έλειπε τις νύχτες του χειμώνα. Τι θα λέγατε, τώρα που τα φρούτα εποχής κυριαρχούν στο τραπέζι μας για παγωτό κάστανο ή μήλο; H «Πάστα» άνοιξε στα μέσα του Οκτωβρίου και είναι η έμπρακτη απόδειξη του πώς ένας «τεχνίτης της γεύσης» μπορεί να πορευτεί επαγγελματικά με έναν επιχειρηματία και το αποτέλεσμα να είναι όσο πιο αρμονικό γίνεται. Επισκέψου την, για να γευτείς ένα γλυκό ανάλαφρο γευστικά που δε θα σε «μπουκώνει» από την πολλή ζάχαρη. Όσο για εμάς... πήραμε ήδη από 2 κιλά!

Στο στενό της οδού Βάλβη υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος στον οποίο µε το που µπεις θα νιώσεις πως µεταφέρεσαι αυτόµατα σε ένα υπέροχο bar του ∆ουβλίνου. Αυτή είναι η Μαργαρίτα, το κατάστηµα όπου η ζεστή ατµόσφαιρα, τα προσεγµένα ποτά και η σαφής άποψη για την καλή µουσική αποτελούν ένα ιδανικό τρίπτυχο επιτυχίας. Αδιάψευστος µάρτυρας, τα 20 χρόνια της. Πεζόδροµος Βάλβη | τηλ 24410 42434 Καρδίτσα

Σε ένα άριστα διακοσµηµένο, αλλά παράλληλα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον το Avanti pizza - restaurant µπορεί να φιλοξενήσει και να εξυπηρετήσει όλες τις γαστρονοµικές σας επιθυµίες, από ένα απλό γεύµα ως ένα ιδιαίτερο δείπνο, αλλά και κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση. Oι συνταγές του που συνδυάζουν κρέας και λαχανικά αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των γευµάτων, γεύµατα στα οποία πρωταγωνιστεί το ελαιόλαδο στα πλαίσια της Μεσογειακής διατροφής.

Βενιζέλου 98 – Πλατεία Λάππα | τηλ 24410 75772 | Καρδίτσα

Σε ένα µικρό και ταυτόχρονα όµορφο χώρο που δηµιουργήθηκε µε φαντασία και ευρηµατικότητα ο καταναλωτής µπορεί να απολαύσει τον καφέ του και τα πλούσια σε γεύση και ποιότητα εδέσµατα. Ο απολαυστικός ζεστός καφές σε συνδυασµό µε τα εξαίσια εδέσµατα τόσο αρτοποιίας όσο και ζαχαροπλαστικής, συνθέτουν µια ξεχωριστή πρόταση καφέ και φαγητού στην πόλη της Καρδίτσας. Για όσους θέλουν να απολαύσουν τα προϊόντα του black medicine στο χώρο τους µπορούν µε ένα τηλεφώνηµα να έχουν άµεση και γρήγορη εξυπηρέτηση.

Τέρµα Ταυρωπού (δίπλα στο νοσοκοµείο) | τηλ 24410 76660 - κιν 6972424199 | Καρδίτσα

Aπό το 2011 έως και σήµερα, το A Mano έχει ταυτιστεί µε τον καλό καφέ. Όλα ξεκίνησαν από το take-away κατάστηµα στη γωνία των οδών Καποδιστρίου και Αζά. Έπειτα γνωρίσαµε το hotspot της πόλης, στην οδό Υψηλάντου. Εκεί όπου η σύγχρονη αρχιτεκτονική σέβεται το παλαιό, και η εµπειρία του καφέ µεταφράζεται σε άψογη εξυπηρέτηση. Καποδιστρίου & Αζά | Υψηλάντου & Πλαστήρα Υψηλάντου & Γαριβάλδη | τηλ 24410 42425 | Καρδίτσα

Έπειτα από 38 γευστικά χρόνια µε την ποιότητα αδιαπραγµάτευτη, η αγαπηµένη σας πιτσαρία αλλάζει πρόσωπο. Η Capricciosa, γνωστή στην πόλη της Καρδίτσας (και όχι µόνο) , «µεταµορφώνεται» σε ένα σύγχρονων προδιαγραφών εστιατόριο. Ο χώρος ανακαινίστηκε, ο ξυλόφουρνος έφερε νέες γεύσεις και εσείς το µόνο που έχετε να κάνετε, είναι να τις δοκιµάσετε! Υψηλάντου 84 | τηλ 24410 75300 | Καρδίτσα

30 χρόνια πριν, άνοιξε στην Καρδίτσα ένα bar µε σκοπό στην αρχή να λειτουργήσει µε την µορφή ενός τόπου για άτοµα που αγαπούν το jazz και το blues. Σήµερα, το pianobar Πουθενά παραµένει αναλλοίωτο στη φθορά του χρόνου, κρατώντας ένα µοναδικό ύφος και χωρίς να αλλάζει µουσικές προτιµήσεις. Πλατεία Στρατολογίας | τηλ 2441073012 Καρδίτσα

H τοποθεσία ενός espresso bar που φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά στον χώρο του καφέ. Χώρος ιδανικός για να απολαύσετε ένα υπέροχο ρόφηµα, αλλά και µε υπηρεσία delivery που λειτουργεί από τις 8 το πρωί έως τις 8 το απόγευµα.

Mamalou, όχι µόνο για τον ποιοτικό καφέ, αλλά και για την υπέροχη ποικιλία φρέσκων µικρογευµάτων! Καραϊσκάκη 47 & Αβέρωφ | τηλ 24410 28161 | Καρδίτσα

Το Charlot εµφανίστηκε στην πόλη της Καρδίτσας µε σκοπό να χαρίσει στην έξοδό σας µία απόδραση από την καθηµερινότητα. Βρίσκεται µια ανάσα από τον χώρο του Παυσιλύπου και σας προσκαλεί από νωρίς το πρωί να απολαύσετε τον καφέ σας συνοδεύοντάς τον µε ένα καλό πρωινό. Ο ιδιαίτερος και οικείος χώρος του θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγµή αφήνοντάς σας µόνο ευχάριστες εντυπώσεις. Μην παραλείψετε όµως να δοκιµάσετε και τα ολόφρεσκα, χειροποίητα γλυκά του!

∆. Τερτίπη & Μπότση 2 | τηλ 2441076760 | Καρδίτσα

Cadillac Records, ή αλλιώς ό,τι πιο κοντινό µπορείς να βρεις σε µια ευκαιρία για απόδραση από τα στενά νοητά όρια της πόλης. Η διακόσµηση είναι λιτή και άνετη στο µάτι, ενώ τα µεγάλα τραπέζια του µπορούν να φιλοξενήσουν δύο και τρεις διαφορετικές παρέες, πράγµα που µπορεί να σταθεί ως αφορµή νέων γνωριµιών.

∆. Τερτίπη & Χατζηµήτρου | τηλ 24410 75105 | Καρδίτσα

Εδώ και τέσσερα χρόνια η οδός ∆ιάκου έχει αποκτήσει άλλο χαρακτήρα στον τοµέα της διασκέδασης, κι αυτό οφείλεται στο Mercato. Έναν προσεγµένο χώρο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που παραπέµπει σε σαλόνι σπιτιού. Εκτός από τον καφέ και το ποτό, τη διαφορά κάνει η κουζίνα του, καθώς κάθε µέρα σερβίρονται διαφορετικά και αυστηρώς µελετηµένα πιάτα, υπό τους ήχους όµορφης µουσικής. ∆ιάκου 11 – Νέα Αγορά | τηλ 24414 00587 | Καρδίτσα

Το Piu είναι ένα από τα πιο πολυσυζητηµένα και πιο αγαπηµένα µαγαζιά της πόλης. Είτε µε την τωρινή του ονοµασία, είτε ως Βίβλος παλιότερα, ο προορισµός είναι πάντα ένας, Καζαµπάκα 4 στην πλατεία ∆ικαστηρίων. Εδώ και χρόνια θεωρείται το ιδανικότερο µέρος συνάντησης και διασκέδασης και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Καζαµπάκα 4 – Πλατεία ∆ικαστηρίων | τηλ 24410 41401 | Καρδίτσα

Brothers, ή αλλιώς η συνέχεια του Avanti, εξού και η ονοµασία! Ένα steakhouse που δηµιουργήθηκε µε σκοπό να σας προσφέρει διαφορετικές επιλογές στην καθηµερινότητά σας και φιλοδοξεί να γίνει το νέο σας στέκι, προσφέροντάς σας ξεχωριστές και ιδιαίτερες γεύσεις.

www.brotherskitchen.gr Πλατεία Στρατολογίας | τηλ 24411 00344 | Καρδίτσα

adv@pezodromio.gr 2441079000

BETTY ON TOP Μυστικά και αγωνίες που δεν γκουγλάρονται!

Χ. Κοριτσάρα μου αν γίνεις πίτα σε πάρτι και την πέσεις στον οικοδεσπότη αλλά δε γίνει τίποτα, μετράει για απιστία; Είμαι 22 και δε θέλω να λέω πως δεν ξηγιέμαι καλά στο αγόρι μου :/ Αγάπη μου το να γίνεις πίτα εννοείται πως δεν είναι κακό. Ποιος δεν έχει γίνει και μάλιστα στη γλυκιά ηλικία των 22 που ακόμα ανακαλύπτουμε τον κόσμο. Βέβαια οι συνέπειες μερικές φορές είναι απρόβλεπτες. Το έζησες και το κατάλαβες και ‘συ. Όσο για την… απιστία, που σε καμία περίπτωση δεν είναι, δεν υπήρχε καν λόγος να σκεφτείς με αυτό τον τρόπο. Που και που το ρίχνουμε λίγο έξω, που και που παρεκτρεπόμαστε, που και που λέμε καμιά κουβέντα παραπάνω, αλλά ως εκεί! Είσαι μικρό κορίτσι και έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. Μάθε από αυτά που θεωρείς λάθη, αλλά και από όσα νομίζεις σωστά. Με πιάνεις, έτσι; Μην το πάρεις όμως από χαρά! Δ. Μόλις γύρισα μετά από 2 χρόνια στην Ελλάδα και θέλω να του ζητήσω συγγνώμη. Του τα φόρεσα κανονικά και του το είπα, όμως η ζωή μου στη Γερμανία ήταν πραγματικά περίπλοκη. Είμαστε ένα χρόνο χωρισμένοι αλλά από το στιγμή που έφτασα στο αεροδρόμιο τον σκέφτομαι συνεχώς. Επαφή δεν υπάρχει, αλλά κάποιες νύχτες πάω να πατήσω το “send” στο Messenger. Όμως σε λίγα δευτερόλεπτα έχω σβήσει όλο το μήνυμα και κοιμάμαι με το βάρος αγκαλιά. Ασθενής και οδοιπόρος μάτια μου; Ή «πάνω από 300 χιλιόμετρα δε μετράει για κέρατο»; Όπως και να ‘χει έζησες με τον τρόπο που διάλεξες εσύ ή η ζωή και καλά έκανες. Τώρα που «σε τρώει», η ερώτηση είναι μία: Θέλεις απλά να ζητήσεις συγγνώμη ή ενδιαφέρεσαι ακόμα πραγματικά; Σε ρωτάω γιατί υπάρχουν περιπτώσεις που μετά από απιστία, ο «θύτης» προσπαθούσε σχεδόν ψυχαναγκαστικά να γυρίσει δίπλα στο «θύμα». Τέλος πάντων, δε θέλω τα «αν» να σε ακολουθούν στην υπόλοιπη ζωή σου, πόσο μάλλον τώρα που βρίσκεσαι σε μεταβατικό στάδιο. Κρίμα δεν είναι; Άσε που δεν έχεις τίποτα περισσότερο να χάσεις. Για την ακρίβεια, το έχεις χαμένο εδώ και ένα χρόνο. Πάτα το το ρημάδι και καλή επιστροφή με συγκινήσεις!

Μ. Τι κάνεις όταν δεν είσαι πολύ γενναίος στο μπλα-μπλα αλλά σε όλα τα άλλα; Μπέττη είμαι 27 και έχω καταλάβει πως όσα κάνω είναι για να με προσέξει. Την ξέρω περίπου ένα χρόνο και έχουμε έρθει κοντά τον τελευταίο μήνα. Έχει δείξει λίγο ενδιαφέρον αλλά φοβάμαι να το πάω πιο πέρα. Άσε που δεν έχει κανέναν λογαριασμό στα social media οπότε αναγκαστικά τα λέμε τυχαία με τον κλασικό τρόπο. Ξέρω πως δεν έχει σχέση και πως είναι στα χαμένα. Να μαζέψω κουράγιο και να κάνω τη γενναία κίνηση;

Για να επικοινωνήσεις με την Betty, στείλε e-mail στο: betty@pezodromio.gr (Διανυκτερεύει)

καλά με το μωρό, μήπως θα ήταν καλύτερο να αφήσεις τα πάσης φύσεως μπερδέματα και να καθίσεις στα αυγά σου; Άσε τους… γλυκούς κόμπους στο στομάχι στην άκρη γιατί αύριο δε θα υπάρχουν. Και μεταξύ μας, ως πονηρή προς πονηρή, σου λέω πως αν το γούσταρες τόσο πολύ το άλλο τεκνό όχι μόνο δε θα το σκεφτόσουν, όχι απλά δε θα μου έστελνες, αλλά θα είχες πέσει με τα μούτρα. Άστο να πάει στο καλό και κοίταξε μπροστά.

Ρε αγορίνα μου τι το συζητάμε ακόμη δεν έχω καταλάβει. Εννοείται πως θα μαζέψεις το κουράγιο σου και θα ορμήξεις στο κορίτσι. Ο τολμών νικά λέει ο σοφός λαός και ‘συ αντί να σκέφτεσαι προκαταβολικά τι μπορεί να συμβεί, όρμα! Στο χειρότερο δυνατό σενάριο, θα εισπράξεις ένα γενναίο άκυρο. Ε, και τι έγινε; Μην παιδεύεσαι και μη μας παιδεύεις γιατί καιγόμαστε έτσι όπως το πάτε εσείς οι άντρες. Κάνε επίθεση.

K. Αγαπημένη Betty όλο τον καιρό που διαβάζω τη στήλη σου φανατικά, σκεφτόμουν ένα πράγμα. Πως όλα τα προβλήματα που σου αναφέρουν, λύνονται. Ώσπου έφτασε το πρόβλημα να γίνει δικό μου και να μη μπορώ να το διαχειριστώ. Τότε κατάλαβα πως είμαι καλή στις συμβουλές αλλά στα δικά μου δηλώνω άσχετη! Είμαι 25 χρονών και μέχρι τώρα πέρα από τις λίγες εμπειρίες μου με άντρες, η σεξουαλική μου ιστορία έχει να κάνει με δύο σχέσεις που είχα. Η δεύτερη, στην οποία βρίσκομαι ώρα, κρατάει από το 2016. Μένουμε στην ίδια πόλη, ταιριάζουμε σε ανησυχητικό βαθμό και είμαστε ευτυχισμένοι. Μέχρι που γνώρισα κάποιον με τον οποίο ταιριάζω λίγο λιγότερο αλλά μου έκανε αμέσως το «κλικ». Μου είπε σχεδόν αμέσως πως ενδιαφέρεται και με έχει δελεάσει. Εγώ από την άλλη δε θέλω να χαλάσω τη σχέση μου αλλά δε σου κρύβω πως βρίσκομαι ανάμεσα σε δύο ανθρώπους. Με τον καινούριο δεν έχει συμβεί βέβαια ακόμα τίποτα, αλλά δεν ξέρω μέχρι πότε… Γλυκιά μου όπως λέει και το άσμα, είναι γλυκό το πιοτό της αμαρτίας! Σίγουρα το κάτι διαφορετικό και «παράνομο» μας εξιτάρει. Η καρδιά μπορεί να χτυπήσει λίγο πιο γρήγορα και το ενδιαφέρον να μεγαλώσει. Όμως σχεδόν πάντα αυτό είναι πρόσκαιρο. Εσύ όμως απ’ τη στιγμή που είσαι

Betty Boopaki

43 45

ZODIAC

The Cosmic Whisperer Project

Φωτογραφία: Αγησίλαος Κουλούρης

Δανάη Τ.

ΚΡΙΟΣ

ΖΥΓΟΣ

ΤΑΥΡΟΣ

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

ΔΙΔΥΜΟΣ

ΤΟΞΟΤΗΣ

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

ΛΕΩΝ

ΥΔΡΟΧΟΟΣ

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

ΙΧΘΥΕΣ

Ο Κριός λέει πως τα Χριστούγεννα απέχουν μία ανάσα και σκέφτεται από τώρα γιορτές. Ποια είμαι εγώ για να σου χαλάσω το όνειρο, Κριαράκι μου; Ο ενθουσιασμός και η βιασύνη σου δεν είναι κατ’ ανάγκη κάτι κακό, μη φτάσεις όμως στο σημείο να γίνεις φλύαρος. Θα είναι κρίμα, γιατί ο Νοέμβριος ευνοεί τα reality check και θα μπορέσεις εύκολα να κάνεις αυτοκριτική. Μείνε μακριά από πειρασμούς και βιάσου αλλά όχι πολύ. Η υπερβολική ταχύτητα μπορεί να σε τραυματίσει! Κάποιος σου σφύριξε πως πρέπει να εκφραστείς διαφορετικά και ‘συ φοβόσουν. Να η ευκαιρία, Ταυράκι μου! Ο Νοέμβριος για σένα σημαίνει φως. Χαρίσματα που δεν ήξερες πως έχεις ή τα υποτιμούσες θα έρθουν γρήγορα και με θόρυβο στην επιφάνεια, ενώ η ταλαιπωρημένη σου αυτοπεποίθηση θα πάρει τα πάνω της. Τα άστρα λοιπόν λένε πως θα βρεθείς στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, με τη μόνη δυσκολία που θα προκύψει να είναι η διαχείριση της όλης δημοσιότητας. Όμως δε σε φοβάμαι καθόλου! Διδυμάκια μου οι γύρω σας σας κολακεύουν αλλά το καλάμι το μεγάλο δεν το καβαλάτε και καλά κάνετε! Ο νέος μήνας προβλέπει χαμηλούς τόνους γιατί ένα μικρό οικονομικό στρίμωγμα που θα νιώσετε ίσως σας κόψει τα φτερά. Όμως δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας, μιας και αρκεί να περιορίσετε απλά τις αγορές σας. Το ακόμα καλύτερο; Θα εκπλαγείτε όταν διαπιστώσετε πως η αποταμίευση είναι κάτι που συμβαίνει ακόμα κι αν δεν την είχατε στο πλάνο! Δεν τον είδες όσο φωτεινό έπρεπε τον Οκτώβριο αν και σε είχα προειδοποιήσει. Ευτυχώς όμως τα άστρα φροντίζουν για σένα και ο Νοέμβριος είναι η αρχή της προσωπικής σου ανανέωσης. Κι όταν μιλάμε για ανανέωση, αυτή είναι πάντα προς το καλύτερο. Κάπως έτσι αγαπημένε μου Καρκίνε, τα νέα ξεκινήματα σε επαγγελματικά και σχέσεις σου χτυπάνε τζακ-ποτ, και δεν πρέπει να διστάσεις καθόλου μπροστά σε κάθε προοπτική που θα σουπαρουσιαστεί! Ο βασιλιάς της ζούγκλας κουράστηκε και μάλιστα στα δύσκολα αναθεματίζει τα άστρα για την κακή του τύχη. Σε τρώει βέβαια λίγο ο πωπουδάκος σου Λιονταράκι μου, γιατί δε γίνεται να φταίει για όλα η τύχη! Αντιμετωπίζεις μια κρίση λοιπόν και την ζεις λες και πρόκειται για το τέλος του κόσμου. Χαλάρωσε λίγο, λέω εγώ, για να μη γίνεις χορηγός αρνητικής ενέργειας. Πάρε βαθιές εισπνοές και χαμογέλα, δεν είναι δύσκολο! Άστραψε και βρόντηξε ο Παρθένος. Είχες μεν το θάρρος να αποφασίσεις άμεσα πράγματα μέσα στον Οκτώβριο αλλά αυτή η επιλογή δε σε δικαίωσε. Αντί λοιπόν να ψάχνεις τι φταίει, εστίασε καλύτερα στο κοντινό μέλλον. Ο Νοέμβριος σου φέρνει έναν αέρα αλλαγής και αισιοδοξίας, αρκεί να είσαι large στη φιλία και την αγάπη. Τα επαγγελματικά μπαίνουν σε δεύτερο πλάνο γιατί από τα μέσα του μήνα οι προτεραιότητες αλλάζουν προς το καλύτερο. Και στα δικά σας!

Πεισματάρη Ζυγέ πάρε μια ανάσα και θα καταλάβεις πως το μούδιασμα που νιώθεις είναι πρόσκαιρο. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι ξεκούραση, γιατί στο τέλος του Οκτωβρίου πιέστηκες λίγο παραπάνω. Όμως μέχρι τα μισά του μήνα τα πάντα θα επιστρέψουν στην κανονική τους ροή. Οι νέες γνωριμίες θα σε βοηθήσουν να ζεις την πραγματικότητα από πιο φωτεινή σκοπιά. Ισορρόπησε την κοινωνικοποίηση με το χρόνο που χρειάζεσαι για να είσαι ήρεμος, και στο τέλος θα κερδίσεις! Αναποφάσιστος αλλά χαμογελαστός μας προέκυψες Σκορπιέ! Δε σε κοροϊδεύουμε γιατί όλα τα καλά που σου προέκυψαν ήταν αποτέλεσμα μεθοδικής σκέψης και δουλειάς, ενώ αποδείχτηκες μεγάλος master στη διαχείριση του άγχους. Ο δε Νοέμβριος σου φωνάζει πως όπως έστρωσες θα κοιμηθείς, που σημαίνει πως θα είσαι και του αλωνιού και το σαλονιού. Σχολή, δουλειά, αγάπη και ευτυχία. Αν έκοβες και το (πολύ) φαγητό, θα ήσουν ο ήρωας του μήνα! Τοξότη μου όσο κι αν ανήκεις στους ωραίους και γενναίους που αυτοσαρκάζονται, δεν έχεις καταφέρει ακόμα να γεμίσεις με αισιοδοξία. Ο Οκτώβριος ήταν από μόνος του μία τέτοια «άσκηση προσαρμογής», ενώ τον Νοέμβριο πρέπει να βάλεις σε σειρά τις υποχρεώσεις που έχεις από τα τέλη του καλοκαιριού. Κι αν κοιτάξεις μπροστά, μία συνάντηση παλιών συμμαθητών, προς το τέλος του μήνα, ίσως κρύβει μεγάλες εκπλήξεις! Πέρα από την καθαριότητα, μισή αρχοντιά είναι και η διακριτικότητα, κατσουφιασμένε μου Αιγόκερε. Γι’ αυτό μη «στήνεις αυτί» στους γύρω σου. Βαδίζεις σχεδόν μηχανικά, γι’ αυτό και θα χρειαστείς κάποιες πυξίδες στην καθημερινότητά σου. Ίσως έναν στόχο, όπως για παράδειγμα, να χάσεις 5 κιλά μέχρι τα Χριστούγεννα. Τέτοιοι μικροί στόχοι θα σε βάλουν σε ένα δρόμο που δε θα μετανιώσεις αν τον ακολουθήσεις! Ποιος χώρισε από αγάπη και δεν τον λυπήθηκαν όλοι οι θεοί του κόσμου; O εύθραυστος και αγαπημένος μου Υδροχόος! Έπειτα το έριξε στο Στοίχημα, στο Τζόκερ, στο αλκοόλ και τα φαρμάκια αντί να πάνε κάτω, βρέθηκαν να του ρίχνουν σφαλιάρες. Eίναι αλήθεια λοιπόν πως δε συμπεριφέρθηκες στον εαυτό σου με τον καλύτερο τρόπο. Στο χέρι σου είναι όμως να φέρεις τη ζωή στα μέτρα σου. Ένα θετικό σημάδι για τη νέα σου αρχή θα εμφανιστεί στις 9 του μήνα. Μην το αγνοήσεις! Η καρδιά και η λογική μαλλιοτραβιούνται, όμως νικητές πρέπει να είστε μόνο εσείς αγαπημένα μου Ψαράκια. Θέστε από την πρώτη κιόλας Κυριακή τις προτεραιότητές σας σε σειρά και οπλιστείτε με ψυχραιμία. Είστε ξεχωριστοί και πρέπει να το καταλάβετε. Γιατί ο Νοέμβριος μυρίζει… βαρύ φθινόπωρο όμως στη ζωή σας ένας νέος έρωτας ανθίζει! Επενδύστε όμως με μέτρο, μην πέσετε με τα μούτρα και στο τέλος του μήνα θα δείτε προκοπή! Όσο για εκείνους που ξεχάσετε, ακόμα σας ψάχνουν!

Βρισκόμαστε στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης για την έκθεση “Aλέξανδρος Iόλας: Η Kληρονομιά”. Εκεί συναντήσαμε τον Νίκο Σταθούλη, δημοσιογράφο και βιογράφο του Ιόλα, ίσως της πιο αμφιλεγόμενης μορφής της τέχνης του 20ου αιώνα. Ο Νίκος Σταθούλης φωτογραφήθηκε για το Πεζοδρόμιο, τιμώντας τη μνήμη του χαρισματικού γκαλερίστα και μέντορά του, με την ελπίδα το έργο του να καταφέρει να δημιουργήσει κι άλλους κοινωνούς της υψηλής τέχνης.

Closer

Φωτογραφία: Αγησίλαος Κουλούρης

48