ΜΑΙΟΣ 2017

3

YOU W I LL F I N D ME H ERE!

AZZOURO CAFÉ CAFÉ GALA GRAPPA MOLIENDO POCO PICO PUERTO REEF TOY STORIES ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ BISTRO ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΜΙΝΕΡΒΑ ΠΛΑΓΙΩΣ ΡΟΥΣΣΟΥ ΕΡΙΦΥΛΗ ΓΛΥΚΟ ΣΤΥΛΛΑΣ

ΚΑΡΔΙΤΣΑ

AMANO AVANTI BLUES BAR BROTHERS EATERY & DRINK CADILLAC RECORDS CHARLOT DEL CORSO GASPAR HONDOS CENTER IVI MAMALOU MERCATO PIU CAFÉ ROOTS HEALTH BAR ΚΑΒΑ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ ΚΑΦΕΙΝΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΝΩΤΙΑΔΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΟΣΟΔΑ

ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ DIVERSO ΜΕΛΥΔΡΟΝ

ΛΑΡΙΣΑ

BROTHERS IN LAW BIER STATION HAIR 2 PIT KAVEH KANES KUBRICK LAS RAMBLAS MAMAKAS MOSH PIT PLAY HOUSE THE ALLEY WISEDOG ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΓΗ ΚΛΙΜΑΞ ΠΟΡΤΕΓΟ

ΜΟΥΖΑΚΙ

MOUZAKI PALACE PEOPLE CAFÉ

ΠΑΛΑΜΑΣ KARMA

ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ

Λένε πως όσο μεγαλώνεις τα συναισθήματα φθείρονται και η λογική κυριεύει κάθε σκέψη. Μπορεί στην ηλικία μου να μην το έχω νιώσει ακόμη έντονα, καθώς είμαι τυχερός που η σκέψη μου τα τελευταία 3 χρόνια περιστρέφεται γύρω από τι άλλο, το ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ. Πώς θα μπορούσα να σκέφτομαι λοιπόν μόνο λογικά και ψυχρά και να μην βλέπω τη γοητεία της δημιουργίας σ’ένα τόσο νεαρό ακόμα εγχείρημα; Δεν κατηγορώ κανέναν ο οποίος ήδη με έχει χαρακτηρίσει ρομαντικό. Δεν με συγκρίνω επίσης με κανέναν λογικότερο. Είμαι τόσο μικρός στα 40 μου. Το ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ λοιπόν, σβήνει αισίως τα 3 του κεράκια και κάνει τον απολογισμό του: 3 χρόνια / 36 μήνες / 34 τεύχη Περισσότεροι από 70 συντάκτες 12 φωτογράφοι

ΑΙΟΛΙΔΕΣ ΗΔΥΜΕΛΕΣ ΚΑΖΑΡΜΑ

Περισσότερα από 100 μοναδικά άρθρα

ΣΟΦΑΔΕΣ

4 πόλεις

HERMANOS

ΤΡΙΚΑΛΑ

4 PLAY BAR ROUGE DIVERSO PETIT DEJEUNER THE LOVE SHAKE ZERONINE ΜΥΛΟΣ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥΙΤΑ ΦΑΝ

Editorial#34

ΒΟΛΟΣ

Πεζοδρόμιο ετών 3

Ατέλειωτα χιλιόμετρα

Ένα γεωγραφικό διαμέρισμα 100 σημεία διανομής σε όλη τη Θεσσαλία Περισσότερες από 300 διαφημιστικές καταχωρήσεις Περισσότεροι από 21.000 αναγνώστες ανά τεύχος Σας ευχαριστούμε θερμά Χρήστος Αρκομάνης

Αν ενδιαφέρεστε να σας αποστέλλεται το έντυπο κάθε μήνα, επικοινωνήστε μαζί μας στο email syndromi@pezodromiomag.gr ή τηλεφωνήστε μας στο 2441079000

4

Index #34 12

Σούλα Αλευρίδου Η μαντάμ Σούλα, οι οίκοι ανοχής, τα capital control και η νέα γενιά

22

Ευστάθιος Δράκος Η φωνή των Minor Project σε νέες, προσωπικές αναζητήσεις

Ελευθερία Τζανακούλη «Η κρίση θα γεννήσει τους νικητές της επόμενης μέρας»

26

Οι Πειρατές της Καραϊβικής Το φινάλε μιας εμβληματικής σειράς ταινιών

Betty Boop

37

Για μυστικά και αγωνίες που δεν γκουγκλάρονται

12

ΚΕΘΕΑ – ΕΞΟΔΟΣ 16 Ιστορίες γεμάτες φως και ελπίδα

Δημήτρης Ράκος

Δημοψήφισμα στην Τουρκία για ένα Ναι ή ένα Όχι, που σε τελική δεν είχε καμία σημασία. Σας θυμίζει κάτι, έτσι;

Σε παγκόσμιο επίπεδο τα πράγματα είναι από χάλια έως… μπαρουτιασμένα! Δεν υπάρχει χώρα που να μην έχει τσακωθεί με την αντίστοιχη γειτονική της. Κι εμείς με τους περισσότερους.

BUZZ Πέθανε ο Στάθης Ψάλτης και μαζί του πέθανε και μια ολόκληρη εποχή που στιγματίστηκε με το δικό του χιούμορ. Ακούς Κούλα, ο Στάθης δεν θα σου ξαναμιλήσει πια στο ραδιόφωνο κι ο Κυριάκος μπορεί να κοιμάται ήσυχος.

let me live

Πρέπει να μας λείπουν πολύ οι εξωτικές διακοπές, ειδάλλως δεν εξηγείται η τηλεθέαση - ρεκόρ του Survivor σχεδόν καθημερινά.

Πάσχα ήταν και πάει και κάθε δικαιολογία για έξτρα φαγητό εξανεμίστηκε στο επικείμενο καλοκαίρι. Από τα μπε περάσαμε στα μπαααα.

TAXI

Η Uber, λέει, μετά τα κανονικά, σχεδιάζει να εντάξει στον στόλο της τα ιπτάμενα ταξί. Φαντάσου το αυτό στον Θεσσαλικό ουρανό!

Τόσα ταλέντα που θα χωρέσουν Θεέ μου σε μια τόσο μικρή χώρα, που γέμισε η τηλεόραση talent shows και μουσικές ακαδημίες;

talent of the month

Ταλέντο επίσης είχε κι ο περιβόητος ληστής της ντουλάπας, που παρέμεινε κρυμμένος αρκετές ώρες, μέχρι τελικά να καταφέρει να ξεφύγει.

KARDITSA EARTHQUAKE PROJECT Σχολεία εν δράσει

Θανάσης Ζάχος

Τα πεπραγμένα ενός δημιουργικού προγράμματος γεμάτου γνώση και δραστηριότητες To KARDITSA EARTHQUAKE PROJEKT – Σχολεία εν δράσει, ένα περιβαλλοντικό πρόγραμμα διαφορετικό από τα συνηθισμένα ολοκληρώθηκε στις αρχές Απριλίου, με μια μεγάλη συναυλία στο κέντρο της πόλης. Μετά τη γενική άσκηση σεισμού που πραγματοποιήθηκε σε όλα τα σχολεία της πόλης, οι μαθητές ταρακουνήθηκαν κυριολεκτικά και μεταφορικά, από τους ήχους της μουσικής, από μαθητικά συγκροτήματα του Μουσικού Σχολείου και του Δημοτικού Ωδείου. Ήδη από τις αρχές Μαρτίου, οι μαθητές αλλά και οι πολίτες της Καρδίτσας ενημερώθηκαν για το σεισμό μέσω ημερίδων και εκθέσεων, απάντησαν σε ερωτηματολόγιο, συμμετείχαν σε διαγωνισμούς και παρακολούθησαν μια εντυπωσιακή άσκηση σεισμού στο Εμπορικό Κέντρο της πόλης.

δείγμα για το ενδιαφέρον της εκπαιδευτικής κοινότητας και των μαθητών. Το όλο εγχείρημα αποτυπώθηκε και σε βίντεο. Γυρίστηκε το τηλεοπτικό διαφημιστικό σποτάκι, που προβλήθηκε από την ΕΡΤ 3, όπου πρωταγωνιστούσαν μαθητές και μαθήτριες του 1ου ΕΠΑΛ, του 2ου ΕΠΑΛ και του Μουσικού Σχολείου Καρδίτσας. Μια εμπειρία διασκεδαστική και αξέχαστη! Δεν είναι τυχαίο ότι backstage σκηνές των γυρισμάτων δημιούργησαν ξεχωριστό, απολαυστικό βίντεο!

Το Πρόγραμμα ξεκίνησε επίσημα την Κυριακή 12 Μαρτίου με την πολύ ενδιαφέρουσα ημερίδα “Πρώτες βοήθειες για όλους και σε ένα σεισμό Το πρόγραμμα, με φορέα υλοποίησης το 1ο ΕΠΑΛ και οι ψυχολογικές συνέπειές του στα παιδιά“. Καρδίτσας και την υποστήριξη των τοπικών φορέων Μερικές σημαντικές στιγμές του Προγράμματος είχε ως στόχο να ευαισθητοποιήσει όχι μόνο που ξεχώρισαν και έχουν μείνει στη μνήμη μας, την εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά όλους τους αποτυπώθηκαν από το φωτογραφικό φακό των Καρδιτσιώτες σχετικά με θέματα αντισεισμικής παρευρισκόμενων, αλλά και των τοπικών μέσων προστασίας. Ο κύριος Παπαϊωάννου, καθηγητής μαζικής επικοινωνίας. υπεύθυνος του προγράμματος, μαζί με μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ οργάνωσε μια σειρά δράσεων με μεγάλη Στα πλαίσια της ημερίδας “Σεισμός και κτήρια“, απήχηση, για τις οποίες συνεργάστηκαν πλήθος που διοργανώθηκε μαζί με τον ΟΑΣΠ, το Σύλλογο ανθρώπων, ξεπερνώντας τα όρια του σχολείου. Από Ελευθέρων Επαγγελματιών Διπλωματούχων Μηχανικών ενημερώσεις σε άλλα σχολεία και διανομή 4000 Νομού Καρδίτσας και το Επιμελητήριο Καρδίτσας. φυλλαδίων του ΟΑΣΠ με οδηγίες προστασίας από Εκεί παρουσιάστηκαν ενδιαφέρουσες εισηγήσεις σεισμούς, ως την επίσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο στην κατάμεστη αίθουσα του Επιμελητηρίου, και το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο Αθηνών, τα παιδιά ενώ ταυτόχρονα, τιμήθηκαν και δύο έγκριτοι απέκτησαν πολύτιμες εμπειρίες. επιστήμονες από την Καρδίτσα, ο Δρ. Ευθύμιος Λέκκας και ο Δρ. Δημήτριος Παναγιωτόπουλος. Με τη δημιουργία σελίδας στο Facebook για τους μαθητές, με σκοπό την ενημέρωση και την Η Πυροσβεστική Υπηρεσία, αναγνωρίζοντας επικοινωνία με θέμα τον σεισμό (“Karditsa Earth- τις δυνατότητες αυτού του project quake Project”: επισκεφτείτε την!), υπήρχε και και ενθαρρύνοντας το ζήλο των θα συνεχιστεί άμεση προβολή των δράσεων, καθώς μαθητών του 1ου ΕΠΑΛ Καρδίτσας και σχετικών άρθρων, δημοσιευμάτων, φωτογραφιών και του καθηγητή τους κου κ.λπ. Όσον αφορά το κομμάτι της επικοινωνίας, Παπαϊωάννου, πραγματοποίησε στα με τον ανοιχτό μαθητικό διαγωνισμό video, graf- πλαίσια του όλου προγράμματος fiti, σχεδίου, ζωγραφικής, στίχου και μουσικής, την άσκηση «ΣΕΙΣΙΧΘΩΝ 2017» στην με θέμα τον σεισμό, δόθηκε βήμα έκφρασης στους Καρδίτσα, στο κέντρο της πόλης, μαθητές ενώ το διαδραστικό του όλου εγχειρήματος την Πέμπτη 30 Μαρτίου. Ήταν μια συνέβαλε στην περαιτέρω κοινωνικοποίηση των πολύ σημαντική πανθεσσαλικού παιδιών. Στο ίδιο μήκος κύματος, με στόχο τη χαρακτήρα άσκηση αντιμετώπισης διερεύνηση της ετοιμότητας των μαθητών, αλλά και δύσκολης κατάστασης που μπορεί των καθηγητών, δημιουργήθηκε και διανεμήθηκε να προκληθεί από πιθανό σεισμικό ηλεκτρονικά ένα ερωτηματολόγιο, τα αποτελέσματα φαινόμενο και στην οποία έλαβαν του οποίου θα δημοσιευτούν στο άμεσο μέλλον. Ήδη μέρος αρμόδιοι φορείς της οι 600 συμμετοχές είναι ένα πολύ ενθαρρυντικό Θεσσαλίας. Οι μαθητές

και οι πολίτες που παρακολούθησαν την άσκηση εντυπωσιάστηκαν από τις σκηνές που εξελίχθηκαν στο Εμπορικό Κέντρο. Μία από τις κορυφαίες στιγμές της όλης δράσης, ήταν η επίσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο, όπου οι μαθητές ξεναγήθηκαν στους εντυπωσιακούς χώρους του, και συναντήθηκαν με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, τον οποίο και ενημέρωσαν για το πρόγραμμα. Το εγχείρημα συνεχίζεται με την Έκθεση Ιστορικής Φωτογραφίας με θέμα το σεισμό του 1954, που φιλοξενείται στο Μουσείο Πόλης της Καρδίτσας ως τα μέσα Μαΐου, και η οποία συνοδεύεται από banners σχετικά με τους σεισμούς, που παραχωρήθηκαν από τον ΟΑΣΠ. Όλοι οι διοργανωτές και συμμετέχοντες στο πρόγραμμα, συμφωνούν ότι “Ο σεισμός είναι υπόθεση όλων μας” και όπως τονίζει το βασικό σύνθημα “Η ενημέρωση και η προετοιμασία νικούν το φόβο”!

9 Γιώργος Καργιολάκης

Κύριος Κώστας

στήλη άλατος

ο τεμπέλης της εύφορης κοιλάδας

Αποποινικοποίηση της κάνναβης: Ήρθε η ώρα; Αρκεί η χρήση της για ιατρικούς λόγους να υποστηρίξει ολόκληρη την ατζέντα των υποστηρικτών νομιμοποίησής της;

ιαβάζοντας τις προάλλες ένα σχετικό άρθρο του National Geographic, μου τράβηξε την προσοχή μια φωτογραφία που φαίνεται να της χορηγείται ένα χρωματιστό υγρό με το σταγονόμετρο στο στόμα. Στη φωτογραφία, η Lily Rowland (9 ετών) λαμβάνει τη δόση της από ένα λάδι κανναβιδιόλης (CBD), φυτοκανναβινοειδές, που αντιστοιχεί στο 40% του εκχυλίσματος του φυτού της κάνναβης. Το ύφος της, η στάση του σώματος της «προδίδει» ότι έχει συνηθίσει τη διαδικασία, αλλά και μια μικρή προσμονή για κάτι που θα την κάνει να νιώσει καλύτερα. Στο παρελθόν υπέφερε από εκατοντάδες επιληπτικές κρίσεις με βίαιους σπασμούς καθημερινά. Η οικογένειά της αναγκάστηκε να μετακομίσει στο Colorado, το οποίο νομιμοποίησε τη μαριχουάνα το 2012, για να μπορεί η μικρή να λαμβάνει CBD καθημερινά. Το άρθρο αναφέρει φυσικά και μια σειρά άλλων περιπτώσεων, προκειμένου να υποστηρίξει τη χρήση της κάνναβης για ιατρικούς θεραπευτικούς σκοπούς. Προσφάτως μάλιστα, το Υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ανοίξει το δρόμο για την χρήση της κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι όλο το φυτό είναι αξιοποιήσιμο, και όχι μόνο για φαρμακευτικούς λόγους. Πριν την επέλαση των πλαστικών, οι ίνες τους φυτού χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή πολλών ειδών υφασμάτων, σχοινιών, οικολογικών και ανθεκτικών, ενώ σχετικά πρόσφατα υπογράφηκε Υπουργική Απόφαση για τον καθορισμό του θεσμικού πλαισίου για την εισαγωγή και την καλλιέργεια συγκεκριμένων ποικιλιών κάνναβης που προορίζονται αποκλειστικά για βιομηχανική χρήση. Παράλληλα, νομικοί και προοδευτικοί κύκλοι υποστηρίζουν ότι η προσωπική χρήση μικροποσοτήτων κάνναβης για την επίτευξη «υψηλότερου επιπέδου συνείδησης», οφείλει να αποποινικοποιηθεί και να αλλάξει το νομικό πλαίσιο, αποφορτίζοντας έτσι τη δικαιοσύνη και μειώνοντας την εγκληματικότητα. Ουσιαστικά όμως όλα τα επιχειρήματα περί αποποινικοποίησης της κάνναβης στηρίζονται σε δύο βασικούς άξονες: Τη χρήση της για ιατρικούς λόγους και την ελευθερία του ατόμου να επιλέγει ποιες ουσίες θα εισέρχονται στο σώμα του. Παρά το γεγονός λοιπόν ότι υπάρχει μια σειρά κλινικών μελετών και μετα-αναλύσεων που αναδεικνύουν την αποτελεσματικότητα της κάνναβης για τη θεραπεία ή την ανακούφιση των συμπτωμάτων ασθενειών όπως η σχιζοφρένεια, η επιληψία, μυαλγίες, πόνους καρκινοπαθών, κατάθλιψη, ημικρανίες κτλ., μη βιαστείτε να πάρετε αποφάσεις. Σε πολλές περιπτώσεις οι μετρήσεις των ερευνητών είναι επαναλήψιμες και σωστές, μα χρειάζεται περισσότερη μελέτη και με άλλα εργαλεία, ώστε να επαληθευτούν περαιτέρω. Επομένως, δεν υπάρχουν ακόμη επαρκή στοιχεία για όλες τις ασθένειες που αναφέρονται και σε κάθε περίπτωση η χρήση της για ιατρικούς σκοπούς δε θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως μέσο για την πλήρη αποποινικοποίησή της. Από την άλλη πλευρά, ο δεύτερος άξονας είναι ίσως και ο πιο σημαντικός: Οι νόμοι υπάρχουν για να υπηρετούν μια κοινωνία και να προστατεύουν την ελευθερία του ατόμου και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Οφείλουμε λοιπόν να αναρωτηθούμε ως κοινωνία, ζυγίζοντας τα «υπέρ» και τα «κατά», αν η ποινικοποίηση της κάνναβης συμβάλλει στην κοινωνική ευημερία με το υπάρχον νομικό πλαίσιο. Οφείλουμε να αναρωτηθούμε αν αφαιρώντας το δικαίωμα της επιλογής, προστατεύουμε όντως αξίες ανώτερες από την ίδια την ελευθερία.

Το ευχάριστο διάλειμμα που ακούει στο όνομα εκλογές. Εντάξει, ρίχνουμε και καμιά ψήφο για να περάσει η ώρα...

M

εγαλώνοντας καταλαβαίνω πως οι κρίσιμες εκλογές και τα εξίσου κρίσιμα δημοψηφίσματα αποτελούν για τους ψηφοφόρους μια χαρούμενη αργία, κατά την οποία φορούν το καλύτερό τους χαμόγελο και ψηφίζουν το κόμμα και τα άτομα που έχουν εξιδανικεύσει. Όμως από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και έπειτα, το χαμόγελο μουδιάζει για λίγο. Αποτελεί άλλωστε πάγια τακτική των παλαιάς κοπής πολιτικών το concept “Υποσχέσου περισσότερα από τον αντίπαλο και στο τέλος ίσως δικαιωθείς”. Το αν οι υποσχέσεις αυτές μπορούν να βρουν ρεαλιστική εφαρμογή στο σήμερα, είναι άλλο ζήτημα, το οποίο θα εξετάσουμε στις επόμενες γραμμές. Ή μήπως όχι;

Όλα ξεκίνησαν από τις ΗΠΑ. Άλλωστε όλες οι μόδες – περίεργες, καλές ή κακές – ξεκινάν από την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Kάπως έτσι, και μέσα σε μια θύελλα από ψευδείς ειδήσεις (βλέπε προηγούμενο τεύχος με τα κόκκινα αβγά και το λαγουδάκι) καθώς και χρήση του υπερθετικού βαθμού σε κάθε του φράση, ο Ντόναλτ Τραμπ έγινε πλανητάρχης. ΟΚ, έπαιξε ρόλο και το κακομούτσουνο εκλογικό σύστημα με τον αναχρονιστικό θεσμό των εκλεκτόρων, αλλά τι να λέμε τώρα. Η γυναίκα του σαξοφωνίστα είχε 2.000.000 ψήφος περισσότερες από τον εργάτη Ντόναλτ. Ναι, αυτόν που θα χτίσει τείχος στα σύνορα του Τέξας με το Μεξικό, πάνω σε βουνά, λαγκάδια, ακόμα και σύννεφα and he will make America great again (sic). Να ‘σου κλάμα μετά ο νεαρός από το Τέξας, που ο σύντροφος Ντόναλτ άλλα υποσχέθηκε κι άλλα κάνει. Το ίδιο πάνω-κάτω συνέβη και με τους Άγγλους, στο δημοψήφισμα του Ιουνίου του ’16. Εισηγήθηκαν το Brexit και λίγα 24ωρα μετά κατάλαβαν πως οι ηχηρές δεσμεύσεις των ηγετών που στήριζαν την έξοδο από την Ε.Ε. ήταν απλά υπέρμετρος λαϊκισμός. «Τα χρήματα που πήγαιναν στην Ένωση θα διοχετευτούν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας», δήλωσε ο πολιτικός με το εύηχο όνομα. Δύο μέρες μετά, στο κέντρο του Λονδίνου, ανασκεύασε τη δήλωση αυτή. Ε, λέμε και καμιά βλακεία να περάσει η ώρα. Καμιά φορά την κάνουμε και σημαία σε εκστρατεία. Δε βαριέσαι αδερφέ… Είναι κι αυτοί οι Άγγλοι περίεργος λαός. «Ναι μεν, αλλά» Ευρωπαίοι κι όποιον πάρει ο χάρος. Παίζουν όμως καλή μπάλα, κι ας απέχουν πλέον έτη φωτός από το βάθρο του Champions League. Για την ιστορία, από την επόμενη του Brexit μέχρι και σήμερα, η πλειοψηφία του Βρετανικού λαού επιθυμεί την παραμονή του στην Ένωση. Άσχημο πράγμα τα ναρκωτικά, τελεία και παύλα. Οι Γάλλοι από την άλλη, και με πρόσφατο παράδειγμα τις προεδρικές εκλογές του Απριλίου και τις επαναληπτικές τους, δεν τσιμπάνε και πολύ στο «πετάει ο γάιδαρος». Έχει ισχυρά ορθολογικά χαρακτηριστικά το εκλογικό τους σώμα, έχουν κι αυτό το τακτ που σε κολλάει στον τοίχο. Σε ποια άλλη γλώσσα υπάρχει ο πληθυντικός ευγενείας εκτός από τα γαλλικά και τα ελληνικά; Anyway, με τον Μακρόν πρόεδρο σε μια αναμέτρηση δεύτερου γύρου κατά την οποία τα στοιχηματατζίδικα δε θα πλήρωναν το ποντάρισμα υπέρ του νυν προέδρου, το οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα σταματήσει προσωρινά να ταλαντώνεται. Κι αυτό μάλλον είναι καλό, γιατί βρίσκομαι σε κρίσιμη ηλικία και ζαλίζομαι εύκολα από τα πολλά τσιγάρα.

11 Παναγιώτης Ζάχος Φωτογραφία: Δημήτρης Μοντόγια - Κομματάς

H ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΖΑΝΑΚΟΥΛΗ ΜΑΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟ FMRS Η Ελευθερία Τζανακούλη είναι προπτυχιακή φοιτήτρια πολιτικών επιστημών του ΔΠΘ, αντιπρόεδρος της Youth Business Network και τακτικό μέλος της δημοτικής επιχείρησης της Λάρισας, ΔΗΚΕΛ. Τη γνωρίσαμε από την ενασχόληση της στα κοινά του Δήμου Λαρισαίων το 2014, με την παράταξη “Λάρισα πόλη του αύριο” του Κώστα Τζανακούλη. Διοργανώτρια πια, του πανευρωπαικού συνεδρίου Free Market Road Show που θα πραγματοποιηθεί σε Κομοτηνή, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Αθήνα και στη Λευκωσία της Κύπρου. Όπως μας ανέφερε χαρακτηριστικά, ο ελεύθερος χρόνος της είναι περιορισμένος και όταν αυτός υπάρχει, προτιμάει να τον χαρίζει στην οικογένεια και στους φίλους της. Ο μεγάλυτερή της αγάπη είναι τα ταξίδια στα πιο απίθανα μέρη, ενώ όπως μας εμπιστεύεται, αγαπημένους της προορισμούς αποτελούν η Κωνσταντινούπολη και τα Μικρασιατικά παράλια..

H Youth Business Network “Ξεκίνησε σαν ένα φοιτητικό γκρουπ, αν θέλετε, και τώρα έχει γίνει ίσως και το καθημερινό μας αντικείμενο ενασχόλησης. Φιλοδοξούμε και κατόπιν κάποιων νέων συνεργασιών να ιδρυθεί ένα νέο παράρτημά μας στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, κάθως πριν δυο χρόνια εγκαινιάσαμε το παράρτημα μας στην Ιεραμπάτ της Ινδίας και πραγματικά αισθανόμαστε τα όνειρα μας να πραγματοποιούνται. Ωστόσο, έχουμε αναπτύξει ένα πολύ ισχυρό πανευρωπαικό δίκτυο της YBN. Οι δράσεις μας, αφορούν την ανάπτυξη επιχειρηματικής συνείδησης σε νέους ηλικίας 18-30 ετών, τη διευκόλυνση συνεργασιών μεταξύ νέων επιχειρηματιών, τη βοήθεια ως προς την συγγραφή επιχειρηματικών πλάνων, την ανταλλαγή νέων μέσω του προγράμματος Erasmus for Young Entrepreneurs, τη διοργάνωση προγραμμάτων όπως και αποστολή συμμετεχόντων στο Youth in Action, τη δημιουργία ενημερωτικών ημερίδων και τακτικών συνεδρίων, την έκδοση ενημερωτικών εντύπων σχετικά με την επιχειρηματικότητα καθώς και η έκδοση βιβλίου σχετικά με τις μεθόδους χρηματοδότησης των επιχειρήσεων, την ανάπτυξη διεθνών επαφών για την εξασφάλιση επενδύσεων στην Ελλάδα, την παροχή εκπαιδευτικών υποτροφιών από διεθνή ινστιτούτα του εξωτερικού και

δημιουργία forum νέων επιχειρηματιών με ειδικούς τεχνοκράτες”.

Η Ελλάδα έπειτα από μία δεκαετία “Τη φαντάζομαι ελεύθερη και χωρίς ανέργους! Απαλλαγμένη από τους εταίρους και με δυνατή εμφάνιση στην παγκόσμια αγορά. Οραματίζομαι μια Ελλάδα ανεξάρτητη, με επενδυτικά κεφάλαια, νέες καινοτόμες επιχειρήσεις, λιγότερη γραφειοκρατία και τη μείωση του μεγέθους και παρεμβατισμού του κράτους”.

Το Free Market Road Show “Το FMRS απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες ανεξαιρέτως, με ιδιαίτερη προσοχή στους νέους (όπως φαίνεται και από τις δράσεις μας που αφορούν εξολοκλήρου νεαρές ηλικίες), γιατί αυτοί είναι το μέλλον της χώρας μας. Όπως θα δείτε και στο πρόγραμμα που έχει αναρτηθεί στην επίσημη σελίδα, περιλαμβάνονται ομιλίες και συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης από καταξιωμένους επιχειρηματίες, καθηγητές πανεπιστημίων, πολιτικών κλπ, που αφορούν την κυρίαρχη θεματολογία του συνεδρίου «The world after Brexit and

Trump», αλλά εφόσον πραγματοποιείται φέτος για πρώτη φορα στη Λάρισα, θέλαμε να θέσουμε και ως υποενότητα τον πρωτογενή τομέα ως μοχλό ανάπτυξης και εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας: Ένα πάνελ στο οποίο κάποιοι από τους εισηγητές δεν θα μπορούσαν να μην είναι ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κος Βασίλης Κόκκαλης και ο πρώην Δήμαρχος Λαρισαίων Κωνσταντίνος Τζανακούλης”.

To μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα “Η αγιάτρευτη μάστιγα της νεανικής ανεργίας. Στο 50% τα ποσοστά ανέργων στις νεαρές ηλικίες, και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω. Αυτή η χώρα μας σπουδάζει για να μας στείλει επιστήμονες σε άλλη χώρα; Χάθηκε το όραμα και η ελπίδα, δυστυχώς. Αυτό όμως, που πραγματικά έχει σημασία είναι η αποδοχή του προβλήματος, που είναι το ήμισυ του παντός. Κατά την άποψη μου, σε έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει, η απομόνωση και η αναμονή δεν είναι λύση. Υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι είτε ευρωπαϊκοί είτε άλλου είδους, ακόμη και σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Το σίγουρο είναι πως αυτή η κρίση θα γεννήσει τους νικητές της επόμενης ημέρας”.

12

Χρήστος Αρκομάνης Φωτογραφία Δημήτρης Μοντόγια – Κομματάς

Πέμπτη απόγευμα με τη Σούλα Αλευρίδου

Η Σούλα Αλευρίδου μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν γνωστή στον ευρύτερο θεσσαλικό κύκλο. Όμως το 2012 ένα ξαφνικό μπαράζ δημοσιότητας γύρω από το... κομφούζιο που προκάλεσε μία χορηγία της σε ποδοσφαιρική ομάδα της Λάρισας, την έκανε γνωστή μέχρι την άκρη του κόσμου. Η επαγγελματική της ιδιότητα: Iδιοκτήτρια οίκων ανοχής, γι’ αυτό και οι αντιδράσεις. Στο πρόσωπό της αναγνωρίσαμε ένα ειλικρινές άτομο με ανεπτυγμένη αίσθηση του χιούμορ

13

που δεν ωραιοποιεί καταστάσεις, ούτε κρύβει λόγια. Γνωρίζει ποια είναι, από πού ξεκίνησε και πού έφτασε. Χαρακτηρίζει μάλιστα την πορνεία ως έσχατη λύση ανάγκης και επιβίωσης. Αφορμή γι’ αυτή μας τη συζήτηση αποτέλεσε άλλη μια της χορηγία, αυτή τη φορά για το Free Market Road Show που διοργανώνεται από το Austrian Economics Center σε συνεργασία με το Youth Business Network. Η συνέχεια, στις επόμενες σελίδες.

ώρα τους, κανονικά. Ούτε καθυστερούμενα, ούτε τίποτα. Όχι ότι τα έχω. Δεν τα έχω. Αλλά τα κόβω από κάπου για να μπορέσω να πληρώσω. Δεν κάνω καμία ιδιαίτερη ζωή. Κοτούλες έχω και κήπους και δεκαπέντε ώρες ασχολούμαι με τη δουλειά. Τα φέρνω πέρα δύσκολα, αλλά πρέπει! Για να τα έχεις και με τον εαυτό σου καλά. Το κυριότερο είναι να τα έχεις με τον εαυτό σου καλά. Το Δημόσιο το πληρώνουμε για να δουλεύει. Και στην τελική όλοι για το δημόσιο δουλεύουμε. Τί να λέει αυτό... Ήμουν είκοσι χρονών και πάλευα με θηρία και σήμερα όλοι παλεύουν με θηρία.”

Και περί ηθικής Το Free Market Road Show “Είμαι χορηγός γιατί γουστάρω τους ανθρώπους που δουλεύουνε και πληρώνουνε κερατιάτικα μέσα σ’ αυτό το μπάχαλο που ζούμε. Η χώρα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει. Όσοι λοιπόν μπορούμε – είτε λίγο, είτε πολύ - να βοηθάμε κινήσεις, πρέπει να το κάνουμε. Για να μπορέσουν οι νέοι να βρουν ένα δρόμο. Να δουλέψουνε, να δραστηριοποιηθούνε. Εγώ που το σπούδασα το παιδί μου και έχω πληρώσει τα κέρατά μου γι’ αυτό, να μην το δω να φεύγει έξω. Θα γεράσω και το θέλω εδώ, κοντά μου. Χάνονται τα καλύτερα μυαλά. Να υποστηρίζουμε τέτοια συνέδρια για να μπορέσουν να ξυπνήσουν και τα παιδιά. Να δουν τη ζωή κατάματα. Αυτό το μαγαζί – γωνία που λέγεται Ελλάδα να μην πουλάει απλά πολιτισμό, γιατί δε θα ζούμε πάντοτε από τους αρχαίους”.

O πρώτος της οίκος ανοχής “Ξεκίνησα με ένα, χωρίς να είναι ιδιοκτησία μου. Το νοίκιαζα και λειτουργούσε ως οίκος ανοχής με τη συναίνεση του ιδιοκτήτη. Από αυτόν τον κλάδο πρόερχομαι και δεν κρύβω λόγια. Το άθλημα το ήξερα και το ξέρω. Έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες. Έκανα την αρχή από την Τερψιθέα με τη Villa Erotica, έβγαλα κάποια χρήματα, πήρα και δάνεια αλλά μυρίστηκα την κρίση και τα πλήρωσα όλα. Άνοιξα έπειτα κι αυτό που βρισκόμαστε τώρα (σ.σ. οίκος εποχής Σούλα), αλλά δε νομίζω να κάνω κάτι άλλο. Είχα πολλά σχέδια, αλλά η κρίση τα άλλαξε. Θα ‘θελα να απασχολώ ακόμα περισσότερο κόσμο. Να έδινα περισσότερες δουλειές. Τι να τα κάνει κάποιος 70χρονος τα λεφτά, να τα βάλει στη χύτρα ή να τα κάνει κωλόχαρτο; Πρέπει να ανοίξουν δουλειές και ορίζοντες στον κόσμο. Πλέον δεν υπάρχει τίποτα στη χώρα από χρήμα. Όλοι τα έθαψαν στα χωράφια. Όταν ξεκίνησαν τα capital control οι χύτρες είχαν ξεπουλήσει!”.

“Ναι, έχω οίκους ανοχής: Και τι έγινε ρε παιδιά; Δηλαδή αυτοί που πουλάνε όπλα και φτιάχνουν βόμβες είναι οι σωστοί; O γιατρός που παίρνει το φακελάκι από τον ετοιμοθάνατο, τι είναι; Πας να κάνεις μια επέμβαση, σου λέει «θέλω τόσα» και σου δίνει μια απόδειξη 100 ευρώ. Αυτοί είναι οι σπουδαγμένοι και οι σωστοί, η ανώτερη τάξη και εγώ είμαι αυτή που έχει τους οίκους ανοχής. Δεν είμαστε ίδιοι, ούτε οικονομικά ούτε ηθικά. Όμως η νόμιμη είμαι εγώ”.

Προς τα που βαδίζουμε τελικά; “Διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση. Καθένας κάνει ό,τι θέλει όταν ξέρει πως δε θα τον πιάσουν. Και οι πρωθυπουργοί, ο ένας έρχεται, ο άλλος φεύγει και στο τέλος κάνουν το ίδιο”.

Περί προκαταλήψεων προς το πρόσωπό της “Έχω δώσει καλά δείγματα γραφής. Η Λάρισα έχει πιο προχωρημένο κόσμο σ’ αυτό το ζήτημα σε σχέση με τους κατοίκους μιας άλλης πόλης. Σε μια άλλη πόλη θα ήμουν η μπουρδελιάρα. Κι εδώ μπορεί να το πούνε κάποιοι, αλλά ψιθυριστά. Αυτό το θέμα είναι και υπαρξιακό. Μπορεί να σκέφτεται ο άλλος πώς έφτασα εγώ εδώ που έφτασα κι αυτός όχι. Ευτυχώς όμως, νιώθω πως δεν έχουμε τέτοια ταμπού στη Λάρισα. Και φυσικά κυκλοφορώ και δεν οπλοφορώ!”

O κόσμος τη σταματά στο δρόμο και της μιλά “Αυτό γίνεται συνήθως μετά από τηλεοπτικές μου εμφανίσεις. Όλοι με το «μπράβο» στο στόμα είναι. Ο κόσμος θέλει να ακούσει αλήθειες και δεν έχει τρόπο να το πει. Όλα αυτά που ζούμε, ο κόσμος δεν τα δέχεται. Δεν έχει ούτε κουράγιο να φωνάξει, ούτε του δίνει κανείς βήμα. Και οι νέοι γεμίζουν τις καφετέριες. Να γυρίζουν πίσω στα χωριά και να δουλέψουν στα χωραφάκια!”.

Η Villa Erotica είναι ίσως ο πιο γνωστός οίκος ανοχής της Θεσσαλίας

Μια τέτοια αποκέντρωση όμως απαιτεί σχέδιο

“Και είναι 100% νόμιμος. Δεν υπάρχει κανένα παραμύθι. Όλα είναι ελεγχόμενα από την αστυνομία, την Περιφέρεια και το Υγειονομικό. Δεν υπάρχει πιο λευκό χαρτί από τους οίκους ανοχής μου. Όλα τα κορίτσια είναι ενήλικα, χαίρουν άκρας υγείας, σωματικής και ψυχικής, είναι ασφαλισμένα και φυσικά κάνουν αυτή τη δουλειά με τη θέλησή τους”.

“Καταρχήν πρέπει αυτό να γίνει με αγάπη και ζήλο. Να το πάρει ο κόσμος απόφαση και να πάει στο χωριό με τα ζωάκια και τα χωράφια. Ειδικά οι πτυχιούχοι που κάθονται. Να κάνει την αρχή το κράτος και να βοηθήσει και ο ιδιωτικός τομέας όσο μπορεί. Σε αυτά δε χωράνε ανταγωνισμοί. Από εκεί θα μπουν χρήματα στα κρατικά ταμεία. Όχι από τη σύνταξη του παππού”.

Περί οικονομικής οργάνωσης

Ο πάλαι ποτέ Βουκεφάλας Λάρισας και η... πολύπαθη χορηγία στη φανέλα

“Είμαι συνεπής μέχρι το τελευταίο ευρώ. Οι επιχειρήσεις μου δε χρωστάνε απολύτως τίποτα. Είναι όλα οργανωμένα. Το κράτος ό,τι έχει να παίρνει από τις επιχειρήσεις, τα παίρνει στην

“Από πού να βρει λεφτά μία ομάδα που παίζει ποδόσφαιρο σε τοπική κατηγορία; Mε πλησίασε ένα παιδί, γιος φίλου μου και

15

μου ζήτησε χορηγία για να βγάλουν τις φανέλες της χρονιάς. Αμέσως του είπα «μέσα!». Έτσι μπήκε η χορηγία από τον οίκο ανοχής στη φανέλα. Μετά το απέρριψε η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και αυτοί βάλαν φωτιά στο φυτίλι. Απαγόρευςαν τη φανέλα. Τους πείραξε αυτό; Αφού μπουρδέλο το ‘χουν κάνει το κράτος χρόνια τώρα. Το μπουρδέλο είναι υπηρεσία μπροστά σ’ αυτά που συμβαίνουν. Κι αν ξαναέχω λίγα λεφτά, θα βάλω χορηγία σε ομάδα. 71 χρονών είμαι. Στα μπουζούκια δεν πάω. Στον αθλητισμό θα τα ρίξω. Υπόθετο να τα κάνω;”.

Το θέμα είχε πάρει απίστευτη δημοσιότητα “Μέχρι και το CNN το έπαιξε. Αν όμως παρακολουθείς το χαζοκούτι που λένε τηλεόραση χάνεις τη μπάλα. Άλλα ακούς στον Ευαγγελάτο, άλλα ο Χατζηνικολάου, άλλα ο Παπαδάκης, άλλα ο Σρόιτερ. Ο καθένας λέει τα δικά του. Όλοι αποπροσανατολίζουν και λένε ό,τι να ‘ναι”.

Eφηβεία και οίκοι ανοχής “Δεν έρχονται πλέον παιδιά 15 και 16 χρονών τόσο συχνά, γιατί είναι εξελιγμένα λόγω Ίντερνετ. Τώρα δεν... τον ψάχνουν στη μασχάλη. Τώρα ξέρουν το άθλημα. Όμως και πάλι, έξω με ποια θα πάει τελικά ο 16χρονος; Mε την τριαντάρα; Αν είχα κορίτσι 14 χρονών δε θα το άφηνα να κάνει έρωτα, γιατί φθείρεται και σαν άτομο και σαν προσωπικότητα. Δεν πρέπει τα κοριτσάκια που είναι 15 χρονών να αρχίσουν από αυτή την ηλικία να γίνεται μπάχαλο. Τι παιδάκια θα κάνει όταν μεγαλώσει...”.

Με σιγουριά όμως, η εφηβεία έχει αλλάξει Κατεβαίνω για δουλειές στο κέντρο, και βλέπω παρέες στις οποίες οι γυναίκες δε μιλάνε στους άντρες. Και είναι όλοι με το κινητό. Δε μιλάει κανείς. Και στις χωριστές παρέες, που είναι μόνο αγόρια και μόνο κορίτσια, κανείς δεν κάνει κίνηση. Δε σηκώνουν καν το μάτι. Δεν υπάρχει πουθενά το φλερτ.

Η πορνεία ως επιλογή “Είναι ανάγκη επιβίωσης, όμως δε μπορείς να βάλεις εύκολα στην πλάτη την ταμπέλα της πουτάνας. Αυτή που το αποφασίζει, θα το κάνει μόνη της, κρυφά και ανεξέλεγκτα κι αυτό είναι το χειρότερο για όλους. Μπορείς να κολλήσεις οτιδήποτε. Εγώ αν ήμουν άντρας δε θα πήγαινα σε μια γυναίκα που δεν ελέγχεται ιατρικά. Έχω φίλο οικογενειάρχη που αρρώστησε από τέτοια ιστορία”.

O αγοραίος έρωτας στον καιρό της κρίσης “Έχουν πέσει οι δουλειές. Κάποιος που ερχόταν μια φορά στις δεκαπέντε μέρες, τώρα έρχεται μια φορά στον ενάμιση μήνα. Δεν έχουν αφήσει στον κόσμο λεφτά ούτε για να γαμήσει”.

Πάσα στην πολιτική “Ψηφίζεις κάποιον για καλό και γίνεται ο χειρότερος. Ακολουθούν προδιαγραμμένη πορεία από πράγματα που γράψαν άλλοι νωρίτερα. Φοβόταν ο κόσμος να πάμε στη δραχμή. Ας πάμε στη δραχμή! Θα ταλαιπωρηθούμε 5 χρόνια και μετά θα γίνουν όλα καλύτερα. Τα βάλαν με τον Βαρουφάκη. Ο Βαρουφάκης ήταν ο μόνος που είχε κότσια απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχουμε πολιτικούς που αγαπάνε την Ελλάδα. Αγαπάνε μόνο την τσέπη τους. Ο μόνος πολιτικός που αγάπησε τη χώρα του, για την υστεροφημία του ίσως, ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής”.

Γνωρίζαμε πριν τη συναντήσουμε πως είναι λάτρης της λογοτεχνίας. Σαν υστερόγραφο, το τελευταίο βιβλίο που διάβασε “To «Ποιος σκοτώσε τον Θεό Έρωτα», του Δημήτρη Τζουβάλη. Δεν είναι ερωτικό. Αναφέρεται στις αλλαγές που έγιναν στην Ελλάδα πριν 50 χρόνια και στο πόσο χωριάτες είμαστε. Βλέπανε τις Γαλλίδες να πλένονται κάθε μέρα και τις περνούσαν για πουτάνες”.

16 Γιάννης Μαρκούτης Φωτογραφία Ντίνος Καραγεώργος

Κοιτάζοντας την εξάρτηση στα μάτια Στο ΚΕΘΕΑ – ΕΞΟΔΟΣ ο στόχος για μια καλύτερη ζωή δεν αποτελεί ένα φευγαλέο όνειρο Ο κόσμος των ναρκωτικών είναι πανταχού παρών, σχεδόν σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής. Ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα σκιαγραφήθηκε, τραγουδήθηκε, υμνήθηκε και στην άκρη της γραμμής, περί τα 100 χρόνια μετά, απενοχοποιήθηκε στη συνείδηση πολλών συνανθρώπων μας. Μέχρι να φτάσουμε όμως εδώ, η σκιά της ηρωίνης παραμόνευε σε κάθε γωνιά και το πρόβλημα της χρήσης και της εξάρτησης κρυβόταν κάτω από το χαλί. Ποια οικογένεια θα άντεχε άλλωστε να σηκώσει το σταυρό της κοινωνικής κατακραυγής; Ποιος χρήστης ουσιών θα έβρισκε διέξοδο στο πρόβλημά του αν ομολογούσε φανερά τον εθισμό του; Σήμερα, και αφότου κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, η κοινωνία ωρίμασε, και οι πολιτειακές αρχές δεν κοιτάζουν απλά το πρόβλημα κατάματα, αλλά καταφέρνουν να δώσουν τη λύση. Αυτή ακούει στο όνομα ΚΕΘΕΑ ΕΞΟΔΟΣ, με το «στεγνό» του πρόγραμμα, που έχει δώσει ελπίδα σε εκατοντάδες συμπολίτες μας,

οι οποίοι όχι απλά σταμάτησαν τη χρήση των ουσιών, αλλά ταυτόχρονα βελτίωσαν θεαματικά την ποιότητα ζωής τους. Το Πεζοδρόμιο βρέθηκε λοιπόν στη Λάρισα, όπου και συνομίλησε με το προσωπικό θεραπείας αλλά και τους θεραπευόμενους - μέλη του προγράμματος. Γνώρισε τους ανθρώπους που μακριά από το φως των προβολέων δίνουν τη δική τους σκληρή μάχη για μια ζωή μακριά από ουσίες και εξαρτήσεις. Η αρχή έγινε από τη Θεραπευτική Κοινότητα διαμονής, η οποία βρίσκεται λίγο έξω από τη Λάρισα, στο δρόμο για Γιάννουλη. Έπειτα από μια στροφή στα δεξιά του δρόμου βρεθήκαμε σε μία μεγάλη, συρόμενη πόρτα που οδηγούσε στο μέρος όπου λαμβάνει χώρα το πρόγραμμα διαμονής. Εκεί μας υποδέχτηκε ο Σωτήρης Μπουντής, υπεύθυνος του προγράμματος και μέλος του προσωπικού θεραπείας. «Το ΚΕΘΕΑ ΕΞΟΔΟΣ λειτουργεί ανελλιπώς από το 1989. Η Θεραπευτική Κοινότητα διαμονής, στην οποία και

βρισκόμαστε, αφορούσε και αφορά τους ανθρώπους που ο βαθμός εμπλοκής τους με τη χρήση, καθιστά αναγκαίο να πάρουν μια απόσταση από την προηγούμενη ζωή τους. Να φύγουν δηλαδή από το μέχρι τώρα περιβάλλον τους, που δεν τους επιτρέπει να διακόψουν τη χρήση», μας αναφέρει χαρακτηριστικά. Η Κοινότητα διαμονής είναι μάλιστα η πιο διαδεδομένη υπηρεσία που προσφέρει το ΚΕΘΕΑ ΕΞΟΔΟΣ. Μια υπηρεσία, που, όπως μας τονίζει ο κύριος Μπουντής – ο οποίος οργάνωσε και το όλο πρόγραμμα της επίσκεψής μας - παρέχεται δωρεάν και με απόλυτο σεβασμό στο απόρρητο των προσωπικών δεδομένων των θεραπευόμενων μελών. Η Θεραπευτική Κοινότητα διαμονής, η οποία στο σύνολό της θυμίζει ένα γραφικό και αριστοτεχνικά δομημένο χωριουδάκι, απευθύνεται κυρίως σε χρήστες ναρκωτικών ουσιών. Μέσα σε αυτό τον χώρο μπορεί κανείς να διακρίνει χαρούμενα, γεμάτα αυτοπεποίθηση πρόσωπα που συμμετέχουν σε κάθε λογής δημιουργικές δραστηριότητες.

Πρώτα συναντήσαμε τον Χρήστο, 26 ετών, που βρέθηκε στην Κοινότητα πριν από 2 χρόνια. Είναι πλέον 3 χρόνια καθαρός, βρίσκεται στο στάδιο της Κοινωνικής Επανένταξης και βρέθηκε στο χώρο αποκλειστικά για να μας μιλήσει. Ας τον αφήσουμε να μας διηγηθεί την ιστορία του: «Η πρώτη μου επαφή με τον κόσμο των ναρκωτικών ξεκίνησε στα 13 μου με την κάνναβη. Στην αρχή το έβλεπα σαν μαγκιά. Όμως η κατρακύλα ξεκίνησε γρήγορα και στα 18 μου έπεσα στην ηρωίνη. Πουλούσα χασίς για να την αγοράζω και ένιωθα ωραία στη σκέψη πως είχα τα δικά μου χρήματα. Ένιωθα πως είμαι κύριος του εαυτού μου. Όμως η καθημερινότητα χειροτέρευε και η ηρωίνη μπορούσε συνεχώς να με εξιτάρει. Έφτασα σε ένα σημείο όπου δεν είχα καμία αντίληψη της πραγματικότητας: Εκείνης, με τον άνθρωπο που πηγαίνει στη δουλειά του, έχει αρμοδιότητες και ευθύνες. Εμένα το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να προμηθευτώ τη δόση μου». Σαν λογικό επακόλουθο, κάποιες επιπλέον παραβατικές συμπεριφορές του τον οδήγησαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου. «Μέχρι να βρεθώ στο δικαστήριο υποτιμούσα τη φάση του προγράμματος. Δεν μπορούσα να πω το “ως εδώ”. Για καλή μου τύχη, η Ανακρίτρια μου έδωσε την ευκαιρία να μπω στο ΚΕΘΕΑ ΕΞΟΔΟΣ. Η άλλη μου επιλογή ήταν η φυλάκιση. Σήμερα μπορώ να πω με σιγουριά πως αν συναντήσω κάπου τυχαία τη συγκεκριμένη Δικαστική Λειτουργό, θα την αγκαλιάσω και θα την ευχαριστήσω για τη βοήθεια μου έδωσε». Στην Κοινότητα γίνεται δουλειά κι αυτό είναι μια πραγματικότητα, λέει με καθαρή φωνή: «Ήθελα να είμαι στην Κοινότητα, να αφήσω για πάντα πίσω μου τη μιζέρια και τη μαυρίλα. Μέσα σε 15 μήνες εδώ, γνώρισα τον εαυτό μου, και το όνομα ΚΕΘΕΑ ΕΞΟΔΟΣ είναι η δική μου ιστορία εξόδου από το γκρίζο». Μια φωνή που δε λυγίζει ούτε στιγμή: «Η Κοινότητα είναι τρόπος ζωής. Εδώ αλλάζεις και πετάς έξω τη νοοτροπία του πρεζάκια. Όσα έμαθα εδώ τα εφαρμόζω στην πραγματική ζωή». Σήμερα ο Χρήστος βρίσκεται στο στάδιο της Κοινωνικής Επανένταξης. Κάνει δύο δουλειές κρατώντας σαν φυλαχτό όσα διδάχθηκε στο πρόγραμμα. Η έγνοια του πλέον είναι να βρει σπίτι για να συγκατοικήσει με την κοπέλα του. Καθώς μας αποχαιρετά, μας τονίζει κάτι που δε θα μπορούσε να μην αναφερθεί: «Δεν περιμένω να αναγνωρίσει κάποιος άλλος την προσπάθεια που έχω κάνει, ούτε και το θέλω. Δεν είμαι ήρωας: έκανα απλά το αυτονόητο». Στη συνέχεια συναντηθήκαμε με τρεις θεραπευόμενους - μέλη που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην Κοινότητα. Βίοι παράλληλοι και μη, με κοινό σημείο αναφοράς την χρήση ουσιών, ιστορίες και συμπεριφορές ως ένα βαθμό κοινές, αλλά με έναν επίσης κοινό παρανομαστή που πλέον ονομάζεται δίψα για ζωή. Ο Αργύρης, ο Λεωνίδας και ο Λάζαρος είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Με συστολή, ευσυνειδησία και χαρά, δηλώνουν πλέον έτοιμοι να πιάσουν τη ζωή από τα μαλλιά και να ανακτήσουν τις χαμένες τους ευκαιρίες. Ο Λεωνίδας πατάει σε λίγο τα 40 και βρίσκεται στην Κοινότητα αρκετούς μήνες. Από τις πρώτες κιόλας μέρες κατάλαβε ποιος είναι και εγκατέλειψε οριστικά τον φόβο. Η σχέση του με την ηρωίνη ξεκίνησε λίγο πριν την έναρξη της στρατιωτικής του θητείας: «Έγινε στα πλαίσια της παρέας, που κρατούσε από το Δημοτικό. Δοκιμάσαμε όλοι μαζί, γοητευμένοι από το μύθο του rock n’ roll. Θελήσαμε να κάνουμε ό,τι έκαναν και τα αγαπημένα μας συγκροτήματα. Ψάχναμε την περιπέτεια και τελικά τη βρήκαμε για τα καλά». Οι παρέες όμως σκόρπισαν και τα ναρκωτικά ρίζωσαν: «Στην αρχή, αν και ήξερα τις επιπτώσεις της χρήσης ηρωίνης, δεν τη θεωρούσα κάτι άσχημο. Ένιωθα χαρούμενος και ήμουν περισσότερο κοινωνικός σε σχέση με το παρελθόν. Ένιωθα όμορφα, αλλά για λίγο. Γιατί αυτά που ήρθαν μετά ήταν ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο». Στο παρελθόν, έπιανε τον εαυτό του να βάζει τα ναρκωτικά πάνω απ’ όλα: «Το παράδοξο όμως είναι πως η εικόνα προς τα έξω ήταν πολύ προσεγμένη. Ήμουν για όλους ο εργατικός τύπος και το καλό παιδί». Όμως η πραγματικότητα ήταν εντελώς διαφορετική μέσα στο σπίτι. Η ηρωίνη έπρεπε να είναι παρούσα σε κάθε του δραστηριότητα, ακόμα κι όταν πήγαινε να πιει νερό. Τότε άρχισαν, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, τα δεινά: «Μπορεί απόλυτη κατρακύλα να μην υπήρξε ποτέ, όμως όλα μου τα χρήματα κατέληγαν στις ουσίες. Τσιγάρα μπορεί να μην είχα να καπνίσω, όμως ναρκωτικά είχα πάντα. Κατέληξα άφραγκος και χωρίς καθόλου αυτοπεποίθηση. Τότε ένιωσα την ανάγκη να μιλήσω ανοιχτά στην

18

οικογένειά μου». Αυτοί ήταν που του πρότειναν τη λύση με το στεγνό πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ ΕΞΟΔΟΣ, ενώ είχε ήδη προηγηθεί συμμετοχή του Λεωνίδα σε πρόγραμμα υποκατάστασης, που όπως μας δήλωσε, δεν ήταν ιδανικό γι’ αυτόν: «Δεν ένιωθα καλά με τον εαυτό μου. Δε δεχόμουν πως έκοψα την ηρωίνη για να εθιστώ σ’ ένα φάρμακο». Κλείνοντας, μας κρατά για τον επίλογο μία καθαρή αλήθεια: «Το “είμαι μέσα” παραπέμπει σε άλλα, άσχημα πράγματα. Στη φυλακή, στον εγκλεισμό, στη ζωή χωρίς τρόπο διαφυγής. Η Κοινότητα ονομάζεται ΕΞΟΔΟΣ, λέξη αντίθετη από τον εγκλεισμό. Αντίθετη από την ψευτιά, τα ναρκωτικά και την εκμετάλλευση. Το τονίζω αυτό», και ετοιμάζεται να επιστρέψει στις υποχρεώσεις του. «Γιατί, στις άλλες σου δηλώσεις δεν έβαλες τόνους;», τον ρωτά χαμογελαστός ο Λάζαρος και η αίθουσα σείεται από το γέλιο των παρευρισκομένων. Η ιστορία του παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες με αυτή του Λεωνίδα, όπως και ουσιαστικές διαφορές. Με την κάνναβη να έρχεται στη ζωή του στα 13 και τις επιπτώσεις στις σχολικές του επιδόσεις κάτι παραπάνω από εμφανείς, βούτηξε βαθύτερα στον κόσμο των ναρκωτικών. LSD, κοκαΐνη και στη συνέχεια ηρωίνη. Γοητεύτηκε, όπως μας αναφέρει, από την ψεύτικη λάμψη της. Μέχρι τη στιγμή εκείνης της “γνωριμίας” είχε τη δουλειά του και ζούσε σε ένα υγιές κοινωνικό περιβάλλον. «... Όμως η ηρωίνη με ανάγκασε να κρύβομαι. Δε μιλούσα με τον κόσμο και ζούσα ένα πράγμα που στην πορεία έγινε επώδυνο. Πόσο μάλλον όταν το συγκεκριμένο ναρκωτικό το καταδίκαζα στη συνείδησή μου από την εφηβική μου ηλικία». Η πρώτη του προσπάθεια επεξάρτησης δεν στέφθηκε με επιτυχία: Mπαινόβγαινε σε προγράμματα υποκατάστασης, αλλά έξω επικρατούσε ζούγκλα. «Έπαιρνα το φάρμακο και ένα οικοδομικό τετράγωνο έξω από εκεί, μπορούσα να βρω τα πάντα. Σκοτείνιασα σαν άνθρωπος και ένιωθα πως η ζωή μου τελειώνει». Έπειτα από λίγους μήνες ξαναγύρισε στη χρήση. Τα χρήματα από το σπίτι τελείωσαν, αλλά ταυτόχρονα δεν ήθελε “να τη φέρνει” στον κόσμο: «Μπορεί λοιπόν να μη ζητιάνεψα ποτέ, αλλά κυλίστηκα κυριολεκτικά στη βρωμιά. Έχω κάνει πράγματα για τα οποία ντρέπομαι, και έπαιρνα κι άλλο κόσμο στην πλάτη μου. Αυτό με πονούσε, γιατί γνώριζα πως στην Κοινότητα υπάρχει σωτηρία, αλλά εγώ ακολουθούσα τον δικό μου δρόμο». Ο Λάζαρος ήρθε για πρώτη φορά στην Κοινότητα διαμονής το 2013, και κάθισε 9 μήνες. «Το έκανα περισσότερο για τους δικούς μου και ξαφνικά, έφυγα. Γι’ αυτό και ανέφερα προηγουμένως πως πονούσα με όσα έκανα. Είχα πλήρη γνώση της πλάνης μέσα στην οποία ζούσα, αλλά η ηρωίνη ήταν το τέλειο παυσίπονο». Βρίσκεται πλέον ένα χρόνο εδώ, και ήδη νιώθει καλά με τον εαυτό του. Γνώρισε τί σημαίνει σεβασμός και έμαθε να ζει με πρόγραμμα. Τα λόγια του δε χωρούν αμφισβήτηση. «Η ειλικρίνεια και η εντιμότητα διδάσκονται καθημερινά εδώ, κι αυτό μπορεί να το επιβεβαίωσει οποιοσδήποτε».

Ο τρίτος της ομάδας είναι ο Αργύρης, 30 ετών, που γνώρισε τα ναρκωτικά στην ηλικία των 14: «Δεν με παρέσυρε κανείς, εγώ θεωρούσα πως με τις ουσίες θα ενηλικιωθώ πιο γρήγορα. Όσο για την άγνοια κινδύνου, ήταν τεράστια». Το οικογενειακό του περιβάλλον ήταν κάτι παραπάνω από ήρεμο και υγιές: «Οι γονείς μου είναι πράοι και συνεπείς στη ζωή τους. Με το πέρασμα των χρόνων με έβλεπαν να παίρνω την κάτω βόλτα και προσπαθούσαν να με σώσουν. Όμως εγώ βρισκόμουν στον κόσμο μου». Γρήγορα αντιμετώπισε προβλήματα με το νόμο και βρέθηκε στο κατώφλι του ΚΕΘΕΑ ΕΞΟΔΟΣ κατόπιν εισαγγελικής εντολής: «Γνώριζα μεν το πρόγραμμα, αλλά μέσα στη θολούρα μου δεν περνούσα ούτε έξω από την πόρτα» αναφέρει κάνοντας την αυτοκριτική του. «Στην αρχή το μόνο μου κίνητρο ήταν να αποφύγω την φυλάκιση, όμως στην πορεία απέκτησα πολλά. Εδώ μέσα η υπευθυνότητα βρίσκεται στην κορυφή. Νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλο, και αλληλοϋποστηριζόμαστε σε κάθε δυσκολία». Μακριά από εξιδανικεύσεις, ο Αργύρης νιώθει πλέον δυνατός για τον εαυτό του, αλλά και για τους γύρω του: «Ακόμα και στην περίπτωση που παρουσιαστεί σε κάποιον στερητικό σύνδρομο, όλοι προσφέρουμε υποστήριξη με ροφήματα και ζεστά μπάνια». Έπειτα από τη συζήτησή μας με τους θεραπευόμενους μέλη, και αφού ανανεώσαμε το ραντεβού μας για κάπου έξω, και μάλιστα σύντομα, ξεκινήσαμε την περιήγηση στον χώρο της Κοινότητας. Όπως προαναφέρθηκε στην αρχή του κειμένου, η όμορφη εικόνα που αντικρύζει κανείς σε συνδυασμό με την καθαριότητα του χώρου, μαρτυρούν την άριστη οργάνωση του όλου εγχειρήματος. Στην αρχή κατευθυνθήκαμε στο χώρο του Σχολείου, όπου εκτός από τα μαθήματα Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, διδάσκονται επίσης οι τέχνες των εικαστικών και του θεάτρου. Η ουσιαστική απεξάρτηση λοιπόν δεν καθαρίζει απλά σώμα και νου, αλλά διευρύνει ορίζοντες. Εκτός λοιπόν των θεραπευτικών διαδικασιών, είναι φανερό πως εδώ συμβαίνουν όμορφα πράγματα. Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε το θερμοκήπιο όπου καλλιεργούνται από μελιτζάνες και ντομάτες, μέχρι σέλινο. Οι θεραπευόμενοι - μέλη τα φυτεύουν και τα καταναλώνουν εντός Κοινότητας. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι δεν χρησιμοποιούνται φυτοφάρμακα, και μάλιστα χαριτολογώντας αναφέραμε πως το πρόγραμμα είναι «στεγνό» σε όλες τις εκφάνσεις του! Έπειτα οδηγηθήκαμε στο ξυλουργείο, μέσα στο οποίο κατασκευάζεται από την αρχή οτιδήποτε ξύλινο υπάρχει μέσα στην Κοινότητα. Ναι, δεν υπερβάλουμε καθόλου. Το ξυλουργείο μάλιστα, σε συνεργασία με το Κέντρο Οικογενειακής Υποστήριξης αλλά και τον Εικαστικό της Κοινότητας, δεν αρκείται απλά στα αντικείμενα που χρησιμοποιούνται εντός του χώρου: Στις γιορτές συμμετέχουν σε bazaar, με τα έσοδα να πηγαίνουν στο ταμείο της Κοινότητας. Αν στις εγκαταστάσεις ξεχωρίζει κάτι υλικό, αυτό είναι το

19

Παρεκκλήσι. Η διατήρηση της παλιάς χρήσης και του θρησκευτικού στοιχείου υποδηλώνει την επιθυμία σύνδεσης με το παρελθόν αλλά και την πόλη της Λάρισας και τον πολιτισμό της. Η μοναδικότητα του χώρου έγκειται στο ότι εξυπηρετεί πολλές και διαφορετικές λειτουργίες. Είναι μεν χώρος θρησκευτικής λατρείας αλλά εξυπηρετεί και τις ανάγκες του Εναλλακτικού Σχολείου Ενηλίκων. Επίλογος, στον χώρο της κουζίνας, όπου οι θεραπευόμενοι - μέλη, βάση προγράμματος, μαγειρεύουν τα γεύματά τους. Στον Κοινότητα υπάρχει πλαίσιο λειτουργίας, μία ισορροπία. Κανείς μάλιστα δε βρίσκεται συνεχώς στο χώρο. Την προηγούμενη της επίσκεψής μας, για παράδειγμα, κάποιοι παρακολούθησαν όπερα στην πόλη της Λάρισας. Επίσης, οι ομάδες μπάσκετ

και ποδοσφαίρου συμμετέχουν σε πρωταθλήματα, στα πλαίσια των οποίων προπονούνται και ταξιδεύουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Αυτές οι δραστηριότητες συντελούν στην αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου και χαρίζουν μια άλλη αύρα. Κοντεύει απόγευμα και πρέπει να αφήσουμε πίσω μας την Κοινότητα. Η πόρτα κλείνει, αλλά το θάρρος που εισπράξαμε από την επαφή μας με αυτούς τους ανθρώπους μας παραδειγματίζει για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της καθημερινότητας. O Σωτήρης Μπουντής μας ακολουθεί και μας κατευθύνει προς το Συμβουλευτικό Κέντρο του ΚΕΘΕΑ ΕΞΟΔΟΣ: «Στην ουσία, αυτό είναι το πρώτο στάδιο του θεραπευτικού προγράμματος και εδώ απευθύνεται κάποιος ώστε να βρεθεί λύση στο πρόβλημά του». O χώρος θυμίζει ένα φιλόξενο και συνάμα ευρύχωρο μεσοαστικό σπίτι. Το πρώτο άτομο που συναντούμε είναι ο Επαμεινώνδας Πριναράκης, Υπεύθυνος της Μονάδας Απεξάρτησης από το Αλκοόλ και τα Τυχερά Παιχνίδια: «Στις δράσεις μας, συγκαταλέγεται η υποστήριξη ατόμων εξαρτημένων από το αλκοόλ και τον τζόγο, μέσα από ξεχωριστές ομάδες», είναι τα πρώτα του λόγια. «Οι ουσίες και ο τζόγος είναι συμπεριφορές που έχουν ως στόχο την ανακούφιση του ανθρώπου. Στην αρχή, δηλαδή, δρουν ευεργετικά, όμως μετέπειτα η κατάσταση επιδεινώνεται. Όταν λοιπόν κάποιος άνθρωπος ανακουφίζεται, τεχνηέντως, ψυχολογικά, ό,τι αφήνει πίσω του διογκώνεται και η καθημερινότητά του γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη». Τί γίνεται όμως εδώ; «Οι άνθρωποι μπορεί να αλλάξουν, αρκεί να έχουν κίνητρα. Αντί να συζητάμε απλά το πρόβλημα, τους βοηθούμε να βρουν τη λύση». Μία λύση, που χάρη στη Μονάδα Απεξάρτησης από το Αλκοόλ και τα Τυχερά Παιχνίδια βρήκε ήδη η Κατερίνα, η οποία όταν χτύπησε την πόρτα του ΚΕΘΕΑ ΕΞΟΔΟΣ ανέφερε χαρακτηριστικά πως είναι αλκοολική. «Το παράδοξο είναι πως κανείς αλκοολικός δεν αντιλαμβάνεται το πρόβλημά του», μας λέει με σιγουριά. «Δεν είχα ποτέ λειτουργικό πρόβλημα στην καθημερινότητά μου λόγω αλκοόλ», συνεχίζει, «αλλά η διαδικασία με το πέρασμα του χρόνου λειτουργούσε αυξητικά. Τα προβλήματα της καθημερινότητας συσσωρεύονταν, και διέξοδο αποτελούσε το αλκοόλ». Η μαρτυρία της, μας δείχνει τον τρόπο λειτουργίας του συμβουλευτικού σταθμού: «Έκανα τρεις ατομικές συνεδρίες με ψυχολόγο και έπειτα μπήκα σε ομάδα μελών, στα πλαίσια της οποίας συναντιόμασταν δύο φορές την εβδομάδα». Τί χαρίζει όμως το πρόγραμμα; «Ψυχολογική υποστήριξη και ψυχική ανάταση», μας απαντά άμεσα, δίχως δεύτερη σκέψη. Η Κατερίνα έχει να πιει αλκοόλ από τις 12 Φεβρουαρίου του 2015 και δεν θα ξαναπιεί. Η λύση όμως βρέθηκε και για τον Χαράλαμπο, ο οποίος υπήρξε πολυτοξικομανής, αλλά η εικόνα του σήμερα θυμίζει κάθε άλλο παρά αυτό. Βρίσκεται στο στάδιο της Κοινωνικής Επανένταξης, ενώ είναι 3 χρόνια καθαρός. Τον ρωτήσαμε πώς ήταν η μέρα του: «Σηκώθηκα το πρωί, πήγα στη δουλειά μου και έχω κερδίσει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων εκεί. Είμαι ξεκάθαρος, είμαι έντιμος, είμαι ειλικρινής. Δουλεύω εδώ και ένα μήνα και είμαι καλά. Μένω στο σπίτι μου, έχω τον έλεγχο της ζωής μου, είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου, πηγαίνω στο γυμναστήριο, έχω πολλές δημιουργικές ασχολίες. Ο κύκλος μου έχει διευρυνθεί και η καθημερινότητά μου έχει γεμίσει με πράγματα όμορφα. Ξυπνάω το πρωί και δεν έχω κανέναν κερατά ανάγκη». Κι αυτό από μόνο του λέει πολλά. Όσον αφορά το πρόγραμμα, «...Στο ΚΕΘΕΑ έμαθα πώς ν’ αγαπάω τον εαυτό μου και οι άνθρωποι εδώ με αγαπούν περισσότερο απ’ ότι εγώ τον εαυτό μου. Δε φτάνει η λέξη σεβασμός για τους ανθρώπους αυτούς. Δεν είναι η κλασική σχέση θεραπευτή – θεραπευόμενου. Υπάρχει σχέση ανθρώπινη και ουσιαστική ανάμεσά μας». Έπειτα από τη συνάντησή μας με τον Χαράλαμπο, επιστρέφουμε στον τρόπο λειτουργίας του ανοιχτού πλαισίου. Η Μαρία Μπαλιάκου, Ψυχολόγος – μέλος του προσωπικού θεραπείας του ΚΕΘΕΑ, μας πληροφορεί: «Η ιδέα να ξεκινήσει το ΚΕΘΕΑ ΕΞΟΔΟΣ την υποστήριξη ανθρώπων σε ανοιχτό πλαίσιο υπήρχε εδώ και χρόνια. Πάντοτε βλέπαμε ότι υπήρχαν άνθρωποι που χτυπούσαν την πόρτα του προγράμματος ζητώντας βοήθεια για θέματα εξάρτησης, οι οποίοι όμως, παράλληλα στη ζωή τους, είχαν και μπορούσαν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Το αίτημά τους ήταν η θεραπεία τους να γίνει παράλληλα. Γιατί η εισαγωγή στη Θεραπευτική Κοινότητα απαιτεί ένας άνθρωπος να εγκαταλείψει στη ζωή τα πάντα, να απομακρυνθεί από το περιβάλλον του και την οικογένειά του και να αφιερωθεί σ’ αυτό που γίνεται εκεί. Οπότε η αφορμή δόθηκε πριν από ενάμιση χρόνο, όταν και δημιουργήθηκε μια μικρή ομάδα τεσσάρων ανθρώπων που πήρε την απόφαση να το

20

ξεκινήσει. Η βασική ιδέα αυτού του προγράμματος είναι καταρχήν ο άνθρωπος να αντιμετωπίσει την εξάρτησή του χωρίς να εγκαταλείψει τις προαναφερθείσες υποχρεώσεις του. Να παρακολουθεί δηλαδή το πρόγραμμα παράλληλα με την καθημερινότητά του, πράγμα που δεν είναι εύκολο. Απ’ ότι φαίνεται, αν κάποιος το θέλει πολύ, μπορεί να το καταφέρει». Έχω πρόβλημα. Σε ποιον απευθύνομαι; «Εδώ γίνεται η πρώτη επαφή», μας απαντά, «και ανάλογα με το αίτημα του καθενός, αξιολογούμε τις ανάγκες του. Έπειτα, φτιάχνουμε από κοινού ένα πλαίσιο στήριξης και πηγαίνουμε βήμα – βήμα. Το πρόγραμμα είναι πολύ ευέλικτο». Υπάρχουν άλλες προϋποθέσεις για τη συμμετοχή στο πρόγραμμα; Mας μιλά η Αγγελική Μουστάκα, Κοινωνική Λειτουργός και μέλος

του προσωπικού θεραπείας του προγράμματος για ουσίες: «Το αμιγώς προσωπογενές μας πρόγραμμα απευθύνεται σε ενήλικους και έγκειται στις διαφορετικές ανάγκες κάθε ατόμου. Αλλιώς αντιμετωπίζεται κάποιος 20χρονος και αλλιώς ο 50χρονος που είναι συνάμα οικογενειάρχης». Και φυσικά, όλες οι υπηρεσίες παρέχονται εντελώς δωρεάν. Κοντεύει να νυχτώσει, αλλά δύο άτομα μας περιμένουν υπομονετικά στην αυλή του χώρου. Έχουμε βγει ήδη εκτός προγράμματος, όμως κανείς δεν διαμαρτύρεται. Έτσι, η Κωνσταντίνα μας καταθέτει τη δική της εμπειρία από την Ανοιχτή Δομή Υποστήριξης χρηστών. Μπήκε στο πρόγραμμα πριν δύο χρόνια, έπειτα από 20 χρόνια καθημερινής χρήσης και εξάρτησης από την κάνναβη: «Εθίστηκα ψυχικά και σωματικά, πράγμα που μου κόστισε σε προσωπικό επίπεδο, αλλά, ευτυχώς, όχι ενεπανόρθωτα». Πριν από 2 χρόνια οδηγήθηκε εδώ: «... και πλέον μπορώ να πω πως ήταν κρίμα που δεν ήρθα νωρίτερα». Η ιστορία της Γεωργίας είναι λίγο πιο σκληρή. Γνώρισε τις ουσίες στα 14, και η πρώτη της επαφή με το ΚΕΘΕΑ έγινε πριν 7 χρόνια: «Με έστειλαν οι γονείς μου, όμως ήμουν πολύ αρνητική. Όταν ζεις τόσα χρόνια έτσι, δεν έχεις μάθει και κάτι άλλο στη ζωή σου πέρα απ’ τη χρήση. Δεν είχα ποτέ στη ζωή μου φίλους, σχέσεις με την οικογένειά μου, ούτε φυσιολογικές σχέσεις, γενικότερα». Παρόλα αυτά, και εν μέσω του προβλήματος, κατάφερε να ολοκληρώσει τις σπουδές της. «Όμως έπειτα από κάποιες άθλιες καταστάσεις που βιώσα, ήρθα και πάλι εδώ». Βρίσκεται στην Ανοιχτή Δομή Υποστήριξης 9 μήνες. Έχει πλέον τη δουλειά της και άτομα που τη στηρίζουν. «Πλέον ζω, και έχω με σχέση με την οικογένειά μου, πράγμα που πριν δέκα χρόνια θα το θεωρούσα αδιανόητο. Τους ζητούμε έναν επίλογο. «Το πολύ όμορφο, αν αφαιρέσεις από το κάδρο το κομμάτι της χρήσης, είναι ότι με τα παιδιά που βρεθήκαμε εδώ έχουμε δεθεί απίστευτα. Αυτό είναι και το θαυμαστό, όσο ετερόκλιτοι χαρακτήρες κι αν είμαστε. Μόνο η χρήση δεν είναι αυτό που συζητάμε πλέον. Μοιραζόμαστε οτιδήποτε άλλο. Τις αγωνίες, τις ανασφάλειές μας, τις χαρές μας. Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο δέσιμο», τονίζει χαμογελώντας η Κωνσταντίνα «Και όλοι μας ζούμε. Με προβλήματα σαν κι αυτά που έχει όλος ο κόσμος, αλλά δεν χρειαζόμαστε πλέον καμιά ουσία», προσθέτει η Γεωργία.

Σας ευχαριστούμε όλους για τα μαθήματα ζωής!

Τηλέφωνα επικοινωνίας με το ΚΕΘΕΑ - ΕΞΟΔΟΣ Συμβουλευτικό Κέντρο Λάρισας: 2410 254597

& 2410 254863

Συμβουλευτικό Κέντρο Τρικάλων: 24310 29921 Κέντρο Οικογενειακής Υποστήριξης: 2410 237811

back to

the roots

roots

ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΡΑΔΥ ΜΕ ΤΟΝ ΕΥΣΤΑΘΙΟ ΔΡΑΚΟ

Θοδωρής Ψιάχος

Θανάσης Καρανίκας

Τον πρωτογνωρίσαμε πριν από μερικά χρόνια ως frontman των Minor Project, όπου μας εντυπωσίασε το ζεστό και ώριμο ηχόχρωμα της φωνής του, που κάθε άλλο παρά το νεαρότατο της ηλικίας του, θύμιζε. Το Χατζιδακικών επιρροών “In Colors”, μέσα απ’ το ομώνυμο ντεμπούτο τους, αγαπήθηκε πολύ και αποτελεί ένα απ’ τα πιο σπουδαία, ελληνική παραγωγής τουλάχιστον, τραγούδια των τελευταίων χρόνων. Το 2016 τον βρίσκει σε μια ηχηρή συνεργασία, αυτήν με τη Δήμητρα Γαλάνη. Καρπός της το “Το Βαλς των Χαμένων Μετά” σε στίχους Νίκου Μωραΐτη, όπου μετρά ήδη έξι μήνες επιτυχημένης παρουσίας στην ελληνική δισκογραφία και τα ραδιόφωνα. Συναντήσαμε λοιπόν τον Στάθη Δράκο, ένα γνήσιο παράδειγμα απλότητας και προσγειωμένης καλλιτεχνικής φύσης νέου ανθρώπου, στο ενδιάμεσο των παραστάσεων που έδωσαν παρέα με την σπουδαία ερμηνεύτρια και δημιουργό, στο Gazarte.

Γεννημένος και μεγαλωμένος στη Χαλκίδα, έφυγε για να σπουδάσει Πληροφορική σε μια άλλη μεγαλύτερη επαρχιακή πόλη, την Πάτρα, εκεί όπου μετέπειτα δημιουργήθηκαν και οι Minor Project «H αλήθεια είναι πως δεν έχω φανταστεί τον εαυτό μου να ασχολείται με την Πληροφορική. Η μουσική ήταν κάτι που πάντα μου άρεσε και κάτι με το οποίο ασχολούμαι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Όχι επαγγελματικά φυσικά, αλλά και πάλι. Ήξερα πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα υπάρχει στη ζωή μου, ή ακόμα καλύτερα θα είναι μέρος της. Δεν θυμάμαι ειλικρινά ποια ήταν τα πρώτα μου ακούσματα, αλλά εκείνα που με επηρέασαν περισσότερο είναι πιθανώς οι μουσικές που γνώρισα στο ωδείο και στη χορωδία του σχολείου. Ήταν μια ευκαιρία να γνωρίσω τους μεγάλους Έλληνες δημιουργούς και να έρθω σε μια πρώτη επαφή με τις μελωδίες τους». Χαλκίδα – Πάτρα – Αθήνα. Οι τρεις πόλεις που μοιράζονται όλα του τα βιώματα και τις αναμνήσεις του. Τι αγαπά και τι, ίσως, μισεί σε καθεμιά απ’ αυτές; «Και στις τρεις πόλεις έχω περάσει και συνεχίζω να περνάω τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής μου. Από την ενηλικίωση, τους πρώτους έρωτες, τις σπουδές μου, μέχρι και τις συναυλίες με την αγαπημένη μου μπάντα. Για κάποιο λόγο, όταν πατάω και στις τρεις αυτές πόλεις, νιώθω σαν να είμαι σπίτι. Όπως και στην Άνδρο. Πιθανόν να φταίει το ότι τις έχω συνδυασμένες με τους σημαντικότερους ανθρώπους της ζωής μου. Δεν βρίσκω κάτι να μισήσω. Ίσως λίγο τη μυρωδιά στο λιμάνι της Πάτρας και την υπερβολική αστυνομική περιφρούρηση στο κέντρο της Αθήνας».

23

Αυτό το διάστημα, εκτός των άλλων, προετοιμάζει σιγά-σιγά το έδαφος για τον διάδοχο του “In Colors”, με τα υπόλοιπα μέλη των Minor Project. Η συζήτησή μας πηγαίνει στην σημερινή πραγματικότητα της δισκογραφίας και της μουσικής βιομηχανίας γενικότερα, και στο πόσο ενδεχομένως έχουν αλλάξει τα πράγματα από το 2012, όπου και πρωτοεμφανίστηκαν σε αυτή. «Δεν ξέρω τι έχει αλλάξει και τι παραμένει ίδιο στην δισκογραφία. Εγώ για την ακρίβεια έχω κυκλοφορήσει δύο δισκογραφικές δουλειές. Η πρώτη ήταν το 2012 με τους Minor Project, η οποία πήγε ανέλπιστα καλά, και η δεύτερη είναι το “Βαλς των Χαμένων Μετά” με τη Δήμητρα Γαλάνη, έναν δίσκο ο οποίος επίσης φαίνεται να αγαπιέται πολύ. Όσον αφορά την προσωπική μου εμπειρία, δεν έχει αλλάξει κάτι. Πάντα συνεργαζόμουν με ανθρώπους που εκτιμώ και μου προσφέρουν σιγουριά, είτε σε επίπεδο παραγωγής με τους μουσικούς, είτε με τους συνεργάτες μου στη Minos Εmi, με τους οποίους τρέχουμε και τον επόμενο δίσκο». Παρά την μεγάλη επιτυχία του “In Colors” όμως, έχουν ήδη μεσολαβήσει 5 χρόνια. Διάστημα που οι περισσότεροι θα είχαν εκμεταλλευτεί και διαχειριστεί διαφορετικά, ειδικά μετά από τέτοια αποδοχή, όσον αφορά το επόμενο βήμα. «Η κάθε δουλειά θέλει το χρόνο της για να γίνει. Δεν είμαι άνθρωπος που με “καίει” να κυκλοφορώ τραγούδια χωρίς λόγο, απλά για να τα κυκλοφορήσω. Ως εκ τούτου δεν μπορώ να θέσω χρονικά deadlines σχετικά με το πότε θα κυκλοφορήσω νέο υλικό. Όταν είμαι έτοιμος και κλείσει στο κεφάλι και στην καρδιά μου ένας κύκλος, τότε και θα μπω στο στούντιο να αρχίσω να γράφω. Είμαι αυτής της λογικής και ίσως αυτός είναι και ο λόγος που χαίρομαι τόσο πολύ την ενασχόλησή μου με την μουσική και τη σύνθεση.» Αρκετοί, όπως κι εμείς, έχουν την απορία για το πώς προέκυψε η συνάντηση με τη Δήμητρα Γαλάνη. «Για εμένα, το “Βαλς των Χαμένων Μετά” και η συνεργασία με τη Δήμητρα Γαλάνη είναι από τις φορές εκείνες που η πραγματικότητα ξεπερνάει το όνειρο που δεν έκανες ποτέ. Γενικά δεν έχω επαγγελματικά όνειρα. Δεν έχω κάτσει ποτέ να

σκεφτώ “με ποιόν θα ήθελα να συνεργαστώ;”. Είμαι ωστόσο σίγουρος πως αν ποτέ καθόμουν να το κάνω, η Δήμητρα θα ήταν όντως η πρώτη μου σκέψη. Πέραν του ότι έχω γνωρίσει κάποια από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια μέσα από τη φωνή της, εκτιμώ απεριόριστα τη στάση της απέναντι τόσο στη μουσική όσο και στη ζωή. Τώρα για το πως προέκυψε η συνεργασία μας, θα χρησιμοποιήσω μια φράση της Δήμητρας με την οποία συμφωνώ. Ήταν σαν να ξέραμε ότι θα συμβεί. Σαν να ζούμε ένα “deja vu”». Στα ηχεία παίζει ο τελευταίος τους δίσκος. Ένα ιδανικό πάντρεμα μιας άλλης εποχής αλλά και ισχυρού παρόντος. Αναρωτιέμαι, στο δικό τους μυαλό και την ψυχή, τι είναι αυτό που θα ήθελαν να πουν και να εκφράσουν μέσα απ’ αυτή τη δουλειά. «Κάθε δισκογραφική δουλειά δεν έχει μόνο ένα πράγμα που θέλει να πει, ούτε ένα συναίσθημα που θέλει να εκφράσει. Είναι ένα σύνολο σκέψεων που γίνονται τραγούδια, μια ατμόσφαιρα που φεύγει από μέσα μας και γίνεται μουσική. Νομίζω, και θέλω να πιστεύω πως ο καθένας έχει κάτι διαφορετικό να ακούσει μέσα από αυτό που εγώ, η Δήμητρα και ο Νίκος ετοιμάσαμε με τόση αγάπη». Αν ξεχωρίζει κάποιο τραγούδι του ως αγαπημένο; «Όλα τα τραγούδια έχουν να μου θυμίσουν κάτι όμορφο. Όλα τα αγαπώ και κατά καιρούς τα ακούω στο αυτοκίνητο χαμογελώντας. Νομίζω πως το αγαπημένο μου είναι το “Νερό”. Ένα τραγούδι το οποίο η Δήμητρα Γαλάνη με έχει κάνει να το αγαπήσω και είμαι σίγουρος πως θα το ακούω μέσα στα χρόνια με μεγάλη συγκίνηση».

παράδειγμα η τεράστια εκτίμηση που έχεις για τους ανθρώπους με τους οποίους μοιράζεσαι τη σκηνή, είτε αυτοί είναι οι Minor, είτε η τεράστια Δήμητρα Γαλάνη. Το κοινό το οποίο έχω και με τη Δήμητρα και με τους Minor Project, είναι μάλλον η ανάγκη μας να παίζουμε μουσική που σημαίνει κάτι για εμάς. Δεν επιλέγουμε δηλαδή τραγούδια για να φτιάξουμε ένα ωραίο πρόγραμμα, αλλά τραγούδια των οποίων οι δημιουργοί μας συγκινούν, μας έχουν κάνει να αισθανθούμε έντονα και να έχουμε την ανάγκη να τραγουδήσουμε τις μελωδίες και τους στίχους τους.

Ένα απ’ τα τραγούδια του δίσκου είναι και η “Εκδρομή”, η ελληνική εκδοχή του “In Colors” με τους υπέροχους στίχους του Νίκου Μωραΐτη, αυτή τη φορά. Θα έκανε ο ίδιος κάτι αντίστοιχο για κάποιο άλλο ξένο τραγούδι που αγαπά; «Δεν πιστεύω πως θα έπαιρνα ποτέ κάποιο αγγλόφωνο τραγούδι για να το διασκευάσω στιχουργικά και να το φέρω στον ελληνικό στίχο. Εκτός βέβαια αν μου το ζητούσε ο ίδιος ο δημιουργός του, ή αν ένιωθα ότι πρέπει για κάποιο λόγο να το κάνω. Το “In Colors” είναι ένα τραγούδι με έντονη ελληνικότητα, και ήταν και δική μου ανάγκη να το ακούσω σε ελληνικό στίχο. Η φωνή της Δήμητρας Γαλάνη έχει κάνει κάτι το μαγικό στο τραγούδι αυτό. Για μένα τουλάχιστον. Έχει πάρει όλες τις αναμνήσεις που κουβαλάει η φωνή της και τις έχει χαρίσει απλόχερα σε ένα καθαρά σημερινό τραγούδι. Έχει φέρει το παρελθόν, στο παρόν. Αυτή είναι η αίσθηση μου και αυτός ο λόγος για τον οποίο αγαπώ τόσο πολύ το τραγούδι αυτό».

Συζητούμε και για στα talent shows που γνωρίζουν ξανά τεράστια επιτυχία. Γιατί τόσοι πολλοί νέοι θέλουν ασχοληθούν με το τραγούδι; Υπάρχει πραγματικά τόση ανάγκη για καλλιτεχνική έκφραση ή σε όλο αυτό κρύβεται μια δόση ματαιοδοξίας και μια λαθεμένη αντίληψη του εύκολου χρήματος και της διασημότητας; Θα συμμετείχε ποτέ ο ίδιος σε κάτι ανάλογο, αν ξεκινούσε τώρα; «Αγαπώ το τραγούδι, χωρίς να με ενδιαφέρει η προβολή. Μ’ αρέσει να τραγουδάω τόσο την ντουζιέρα μου, το αυτοκίνητό μου, το διάδρομο της πολυκατοικίας μου, όσο και στο στούντιό μου και τη σκηνή. Ωστόσο δεν θεωρώ πως υπάρχει λόγος να κρίνω αρνητικά τα κίνητρα του κάθε ανθρώπου ο οποίος αποφασίζει να συμμετέχει σε κάποιο talent show. Πολλοί διαγωνιζόμενοι είναι παιδιά που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη μουσική και βλέπουν το κάθε tv show σαν ένα νέο βήμα προς την επίτευξη των επαγγελματικών τους στόχων. Δεν έχω παρά να σεβαστώ την προσπάθεια αυτή και θα ήταν ενάντια στο χαρακτήρα και τη λογική μου το να τους βάλω όλους σε ένα τσουβάλι, θεωρώντας πως έχουν όλοι σαν κίνητρο το γρήγορο χρήμα και την προσωπική τους ματαιοδοξία. Δεν λέω πως δεν υπάρχει και αυτή η κατηγορία, αλλά αυτή υπάρχει σε όλους τους επαγγελματικούς τομείς, όχι μόνο στο τραγούδι».

Το περασμένο διάστημα ολοκλήρωσαν τις ζωντανές τους εμφανίσεις στο Gazarte, μια παράσταση που θα συνεχιστεί και σε άλλους σταθμούς. Τον ρωτώ σε σχέση με τις συναυλίες του με την μπάντα, πόσο διαφορετικά ήταν τα συναισθήματά του πάνω στη σκηνή, αλλά και τα κοινά τους στοιχεία με τη Δήμητρα Γαλάνη. «Κάθε νέα συναυλία είναι κάτι το διαφορετικό. Υπάρχουν πάντα κοινές αφετηρίες, όπως για

Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου των Minor Project, που ελπίζουμε να μην αργήσει πολύ.

Παναγιώτης Δουλόπουλος/ Θανάσης Καρανίκας/ Αντώνης Φιλόσογλου

THE RECORD

store Παναγιώτης Δουλόπουλος

Thievery Corporation – The Temple of I & I Σίγουρα ακούγοντας το όνομα των Thievery Corporation, αμέσως στο μυαλό μας έρχεται ο ιδιαίτερος, δικός τους πολυσυλλεκτικός ήχος που κατάφεραν να δημιουργήσουν όλα αυτά τα χρόνια, αναμειγνύοντας reggae, dub, acid jazz, bossa nova ήχους μαζί με downtempo, electronica, breakbeat και αρκετά hip hop στοιχεία. Το δίδυμο από την Washington λοιπόν, Rob Garza και Eric Hilton, επιστρέφει δυναμικά με το δέκατο άλμπουμ της δισκογραφίας τους, το “The Temple of I & I”. Ένα άλμπουμ τόσο ιδιαίτερο που χρειαστήκαμε αρκετό καιρό για να το αφομοιώσουμε. Την αρχή στον δίσκο κάνει το “Thief Rockers”, μια χαλαρωτική dub δημιουργία με τον Zee στα φωνητικά. Ακολουθεί το “Letter to The Editor”, ένα από τα highlight του “The Temple of I & I”, με ένα πολύ ρυθμικό beat με χαρακτηριστικές ηλεκτρονικές πινελιές, το οποίο απογειώνεται με της καταπληκτικές hip hop ρίμες της Racquel Jones. Την προσοχή μας τράβηξε επίσης το “Fight to Survive” και το “Road Block” για τα βρώμικα beats και τα εξαίσια φωνητικά. Βέβαια ο δίσκος διαθέτει και αδύναμες στιγμές, όπως το “Time & Space” το οποίο δεν δείχνει να έχει κάτι ώστε να σε εντυπωσιάσει έκτος από την βελούδινη φωνή της Lou Lou Ghelichkhani, ή το “Love Has No Heart” και “Lose to Find”, στα οποία το γκρουπ επιμένει στις χαλαρές ατμόσφαιρες. Τέλος, στο ομώνυμο “The Temple of I & I”, οι Thievery αποδεικνύουν γιατί παραμένουν ακόμα γοητευτικοί για το κοινό τους. Συνοψίζοντας, θα λέγαμε ότι οι απόψεις του κοινού για το “The Temple of I & I” διίστανται, εάν και προσωπικά χάρηκα γιατί θύμισαν τους πάλιους Thievery Corporation. Σημασία όμως έχει πως οι Thievery είναι εδώ με μία αξιοπρεπέστατη δουλειά που οφείλει κανείς να την ακούσει σαν σύνολο.

Αντώνης Φιλόσογλου

Temples - Volcano (2017)

Το κουαρτέτο απ’ το Kettering της Αγγλίας, επιστρέφει στην μουσική σκηνή με το δίσκο “Volcano”. Το ντεμπούτο τους είχε γίνει το 2014 με το “Sun Structures”, δίσκο με τον οποίο καθιερώθηκαν ως μια από τις σημαντικότερες μπάντες του νέοψυχεδελικού ήχου στην Βρετανική μουσική. Οι Temples στο Volcano φαίνεται να επηρεάστηκαν σε ένα βαθμό από τους Tame Impala καθώς και από τους Mgmt. Με την δεύτερη, τρίτη.... ίσως και έκτη ακρόαση, ο ακροατής θα καταλάβει (υποσυνείδητα) πως τα κομμάτια αποκτούν δική τους υπόσταση. Πιο αναλυτικά, στο νέο δίσκο είναι φανερή η μεταμόρφωση των κιθάρων σε πολλά layers από synth, των τυμπάνων σε γκρουβαριστούς ρυθμούς και των φωνητικών σε μια new age ψυχεδέλεια, όπου αχνοφάινονται οι 60’s ρίζες τους. Επιπλέον, οι μελωδίες των Temples στο νέο άλμπουμ είναι διαφορετικές απ’ ότι μας είχαν συνηθίσει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το “Certainty” το οποίο είναι και το εναρκτήριο τραγούδι του δίσκου. Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κάποιος είναι η μεγαλειώδης εισαγωγή του μπάσου (που θυμίζει και Muse) και στη συνέχεια synth riff το οποίο είναι αδύνατον να μην το σφυρίζει ο ακροατής κατά την διάρκεια της ημέρας. Ένα άλλο κομμάτι που ξεχωρίζει, είναι το “All Join In”, που από τη μία είναι παιχνιδιάρικο, από την άλλη πλευρά όμως κρύβει μια σκοτεινή χροιά, θυμίζοντας διαστημικά hit του David Bowie. Στην συνέχεια, το “Born Into The Sunset” χαϊδεύει γλυκά τα αυτιά του ακροατή, μέσα σε ένα χαρούμενο και ευδιάθετο κυριακάτικο ηλιοβασίλεμα. Περνώντας στο δεύτερο μισό του δίσκου, ξεχωρίζει το “In My Pocket), το οποίο θυμίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο τον ήχο του πρώτου τους άλμπουμ. Συνοψίζοντας, οι Temples προσέξανε ιδιαιτέρως τον ήχο του Volcano και φυσικά δεν πέσανε στο σφάλμα να προσπαθήσουν να αντιγράψουν συνταγές της πρώτης τους δουλειάς τους. Θα ήταν ωραίο να τους ξαναδούμε live, με setlist βασισμένο στο νέο υλικό τους.

25

DAMN! Kendrick is back!

Απροειδοποίητη δισκογραφική επιστροφή μέσα στις γιορτές του Πάσχα, απ’ τον σπουδαιότερο ράπερ της εποχής μας, Kendrick Lamar, μόλις δύο χρόνια μετά το -διθυραμβικών κριτικών- To Pimp a Butterfly. To DAMN! δεν είναι τίποτα λίγοτερο από ένα ακόμα εντυπωσιακό, αψεγάδιαστο & βραδυφλεγές αριστούργημα, για το είδος του και όχι μόνο, που θα βρεθεί αναμφισβήτητα στις λίστες με τα κορυφαία του 2017. Συμμετέχουν ερμηνευτικά οι Rihanna, U2 & Zacari, αλλά και ονόματα όπως των James Blake & Bruno Mars πίσω απ’ την παραγωγή. Άχαστο!

Πρόσκληση στη Μαγεία

Στις 4 Ιούλιου, και στον ιδιαίτερο χώρο της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων, θα έχουμε την τιμή να απολαύσουμε για πρώτη φορά στη χώρα μας, τον συνθέτη και σαξοφωνίστα Kamasi Washington, σε μια, όπως φαίνεται, επικών διαστάσεων συναυλία. Με το νέο του EP “Harmony of Difference” που κυκλοφορεί σύντομα, αλλά και το εξαιρετικό “The Epic” του 2015 (που παρουσιάσαμε κι από εδώ) στις βαλίτσες του, ετοιμαζόμαστε για ένα ταξίδι στην πιο περίτεχνη και γοητευτική τζαζ που έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια.

στα γρήγορα...

3 νέοι δίσκοι για τον τελευταίο μήνα της Άνοιξης Jamiroquai – Automaton: Οι συστάσεις περιττεύουν, οι Jamiroquai επέστρεψαν όσο ηχηρά τους αναλογεί, και οι επιρροές των πρόσφατων Daft Punk, εκλαμβάνονται μόνο θετικά!

Father John Misty – Pure Comedy: Ο μυστηριώδης γόης της νεο-φολκ τραγουδοποιίας, απολαυστικά καυστικός μα ταυτόχρονα, παράφορα συναισθηματικός και ειλικρινής, σε ένα δίσκο που δύσκολα συναντάς στη σύγχρονη americana.

Future Islands – The Far Field: Η φυσική συνέχεια του “Singles” του 2014. Μια ακόμα ιδιοφυής electro-pop συνεκτικότητα, ένα μπαράζ συγκλονιστικών ερμηνειών από τον Sam Herring και οι Future Islands βρίσκονται επιτέλους στο βάθρο που τους αξίζει.

Δεύτερος σόλο δίσκος για τον Dan Auerbach

Ο πολυπράγμων frontman των Black Keys, και όσο αυτοί βρίσκονται σε διάλλειμα διαρκείας, ετοιμάζεται για το δεύτερο προσωπικό του άλμπουμ, που φέρει τον γενικό τίτλο “Waiting On A Song”. Ο δίσκος θα κυκλοφορήσει τις πρώτες μέρες του Ιούνη, ενώ ο προπομπός του με τίτλο “Shine On Me” είναι άκρως καλοκαιρινός, feel-good και εθιστικός. Λέτε να μας (ξανά)εκπλήξει διαφορετικά;

Ελένη Πρίτσα

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ

Οι πειρατές της Καραϊβικής: Οι νεκροί δεν λένε παραμύθια Οι ζωντανοί όμως; Μάλλον ναι. Οι Joachim Ronning και Espen Sandberg θα μας διηγηθούν το επόμενο κεφάλαιο ενός μεγάλου παραμυθιού με τίτλο «Οι Πειρατές της Καραϊβικής». Είναι η 5η ταινία για το franchise και πιθανότατα η τελευταία. Ο Johnny Depp θεωρεί πως κούρασε και κουράστηκε για να συνεχίσει. Ας απολαύσουμε λοιπόν το επεισόδιο που θα ρίξει την αυλαία σε μια σειρά ταινίων που μας μεγάλωσε, ή εμένα τουλάχιστον. “Dead men tell no tales” όπως είχε πει και ο παπαγάλος του κυρίου Κότον στην πρώτη ταινία. Στην προκείμενη περίπτωση, ο “dead man” είναι ο Javier Bardem (κυριολεκτικά αγνώριστος). Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Τζακ Σπάροου (Johnny Depp) αναζητά την τρίαινα του Ποσειδώνα που θα του δώσει την απόλυτη εξουσία των θαλασσών, ενώ ένας παλιός γνωστός του και νυν εχθρός του τον περιμένει… στη γωνία. Είναι ο Κάπτεν Σάλαζαρ (Javier Bardem) και γυρεύει εκδίκηση. Δεν το λες και πρωτότυπο αφού ο Σπάροου όπου και αν βρεθεί όλο και κάποιον θα πειράξει. Εδώ όμως γυρίζουμε πίσω στο χρόνο όταν και οι δύο ήταν πιο νέοι. Επιστρέφουμε λοιπόν στο ναυάγιο που ευθύνεται για την έχθρα τους, στο ναυάγιο που έκανε τον Σάλαζαρ να κατηγορήσει τον Σπάροου για τον θάνατο του αδερφού του. Μία βεντέτα ανάμεσα σε δύο εμβληματικές προσωπικότητες που θα στιγματίσει το 5ο επεισόδιο. Orlando Bloom (Will Turner), Geoffrey Rush (Barbossa), Kaya Scodelario (Carina Smyth) και ο Sir Paul McCartney σε ρόλο – έκπληξη.

Αντίστροφη μέτρηση μέχρι την 25η Μαΐου

27

Οι Πειρατές της Καραϊβικής Μια γρήγορη βουτιά στο παρελθόν Τέσσερις ταινίες, ένα μεγάλο blockbuster με εισπράξεις δισεκατομμυρίων και πάνω από δέκα υποψηφιότητες για Όσκαρ. Οι “Πειρατές της Καραϊβικής” είναι μια σειρά ταινιών λίγο φαντασίας, λίγο περιπέτειας, λίγο κωμωδίας, λίγο απ’ όλα. Έκανε την εμφάνισή της το 2003 και οπωσδήποτε δεν άφησε κανέναν αδιάφορο. Αυτό οφειλόταν λίγο-πολύ και στο καστ, με τον “πολυπρόσωπο” Johnny Depp στον ρόλο του Κάπτεν Τζακ Σπάροου, τον Orlando Bloom (γνωστότερου σε κάποιο άλλο σύμπαν σαν Legolas) ως Γουίλ Τέρνερ και την Keira Knightley στον ρόλο της Ελίζαμπεθ Σουάν. Σας παραθέτουμε λοιπόν λίγα λόγια για κάθε μία από τις προηγούμενες ταινίες της, μέχρι να συναντηθούμε σε κάποια κινηματογραφική αίθουσα για την προβολή του “Dead Men Tell No Tales”.

Η Κατάρα του Μαύρου Μαργαριταριού (2003):

Υπάρχει ένα πλοίο με μαύρα πανιά, καταραμένο πλήρωμα και έναν καπετάνιο τόσο διαβολικό που ακόμα και η κόλαση τον ξέρασε. Είναι το Μαύρο Μαργαριτάρι και το πλήρωμά του σπέρνει τον πανικό προκειμένου να βρει το χρυσό μενταγιόν, εκείνο που θα σπάσει την κατάρα. Για να γίνει αυτό χρειαζόμαστε επίσης λίγο από το αίμα των Τέρνερ, αρκεί αυτό να προέρχεται από το σωστό μέλος της οικογένειας. Φυσικά καταλαβαίνετε ότι δεν θα μπορούσαν να πάνε όλα καλά από την αρχή γιατί έτσι θα χανόταν το σασπένς. Το πλήρωμα λοιπόν του Μαύρου Μαργαριταριού αιχμαλωτίζει την Ελίζαμπεθ Σουάν, μπερδεύοντάς την για μέλος των Τέρνερ. Αυτό που χρειάζονται όμως είναι ο Γουίλ. Και μόνο ο καπετάνιος Τζακ Σπάροου το γνωρίζει. Γι’ αυτό και θα τον χρησιμοποιήσει σαν το εισιτήριο για να πάρει πίσω από τον καπετάνιο Μπαρμπόσσα το Μαύρο Μαργαριτάρι που κάποτε του ανήκε.

Το Σεντούκι του Νεκρού (2006):

Καρδιές μέσα σε σεντούκια, ιέρειες βουντού, το μυθικό Κράκεν, κανίβαλοι και ένα πλήρωμα φτυστό (εμφανισιακά) το ζωικό βασίλειο της θάλασσας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ο αρχηγός αυτού του πληρώματος. Τι έχετε ακούσει για τον Ντέιβι Τζόουνς; Μήπως ότι ερωτεύτηκε μία γυναίκα τόσο πολύ που για να μην πονάει, ξερίζωσε την καρδιά του και την κλείδωσε σε ένα σεντούκι μακριά από τον κόσμο; Ή

μήπως ότι σήκωσε από το βυθό της θάλασσας το Black Pearl και όρισε τον Τζακ Σπάροου καπετάνιο του για 13 χρόνια; Ότι κι αν έχετε ακούσει, ισχύει και τώρα κυκλοφορεί οργισμένος. Αυτή η οργή θα πέσει πάνω στον Τζακ δίνοντας του τρεις μέρες να του ξεπληρώσει τη χάρη που του έκανε. Αλλά φυσικά ο Τζακ θα ψάξει το περιβόητο σεντούκι για να το ανταλλάξει με τη ζωή του. Το φινάλε απροσδόκητο και η συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο.

Στο Τέλος του Κόσμου(2007):

Ο Τζακ θα δραπετεύσει από την Χώρα των Νεκρών και θα συνεχίσει χωρίς χρονοτριβή το κυνήγι της καρδιάς του Τζόουνς. Το σεντούκι όμως τώρα βρίσκεται στα χέρια του Λόρδου Μπέκετ και του δίνει τη δύναμη να ελέγχει τον Τζόουνς και κατά συνέπεια τις θάλασσες. Δύο επεισόδια ασχολούμαστε με την καρδιά του Τζόουνς. Δεν αναρωτιόσαστε γιατί κάποιος δεν κάρφωσε ένα μαχαίρι σ’ αυτήν την καρδιά ακόμα; Θα σας πω εγώ αφού επιμένετε. Αν η καρδιά πάψει να χτυπά, ο “Ιπτάμενος Ολλανδός”, το πλοίο του Τζόουνς, και το πλήρωμά του θα μείνουν χωρίς καπετάνιο. Οπότε δύο επιλογές υπάρχουν. Ή ο Τζόουνς θα πρέπει να ζήσει ή ο καπετάνιος του πλοίου να αλλάξει. Βέβαια αυτό συνεπάγεται και κάποιος άλλος να ξεριζώσει την καρδιά του και να την βάλει στο σεντούκι. Spoiler alert. Το δεύτερο θα γίνει. Αλλά δεν λέω ποιος θα το κάνει.

Σε Άγνωστα Νερά (2011):

Μετά από την αναζήτηση για το σεντούκι που κρύβει την καρδιά του Τζόουνς, ο Τζακ Σπάροου τώρα θα επικεντρωθεί στην αναζήτηση για την Πηγή της Νεότητας. Όχι ακριβώς με τη θέλησή του. Όπως πάντα από πίσω κρύβεται μια γυναίκα. Μια γυναίκα από το παρελθόν που μπορεί να είναι ο

έρωτας της ζωής του, μπορεί και η καταδίκη του. Είναι η κόρη του καπετάνιου Μαυρογένη, ενός μοχθηρού πειρατή με γνώση της μαύρης μαγείας. Αυτή θα τον βάλει σε μεγάλους μπελάδες και θα τον αναγκάσει να τους οδηγήσει στην Πηγή της Νεότητας. Σύμφωνα με τον μύθο, δύο θα πιουν από το νερό της Πηγής μέσα από αντίστοιχα δισκοπότηρα. Το ένα όμως πρέπει να περιέχει και ένα δάκρυ γοργόνας. Όποιος πιει από αυτό με το δάκρυ γοργόνας, θα πάρει ζωή ενώ αυτόν που θα πιει από το άλλο τον περιμένει ο θάνατος. Κάτι σαν ρώσικη ρουλέτα.

The Reader’s Corner

Άρης Κυριάκος

Πορφυρό Ποτάμι | Σόφη Θεοδωρίδου

«Να γίνεις Έλληνας μπορείς και χωρίς δάσκαλο, και με τον νου μπορείς, και με την καρδιά μπορείς», γράφει κάπου ο Μενέλαος Λουντέμης. Παραφράζοντας τη ρήση του, η συγγραφέας αναφέρει πως και Καππαδόκης μπορείς να γίνεις. Η ποντιακή καταγωγή της Σόφης Θεοδωρίδου αποτέλεσε το εφαλτήριο για τη συγγραφή του βιβλίου. Η ιστορία ξεκινά το 1902, σ’ έναν μικρό οικισμό που βρίσκεται πλάι σε κάποιον παραπόταμο του Άλυ, όπως είναι το όνομα του μεγαλύτερου ποταμού της Καππαδοκίας στα ελληνικά και σημαίνει Αρμυροπόταμος. Οι Τούρκοι από την άλλη τον ονομάζουν Κιζίλ Ιρμάκ, που σημαίνει Κόκκινος ποταμός. Ταιριαστά και τα δύο ονόματα, αφού ο ποταμός έχει γεύση αρμυρή και χρώμα κόκκινο, καθώς πηγάζει από έδαφος με κόκκινο χρώμα με αποθέματα ορυκτού αλατιού. Πλάι στα νερά αυτού του παραπόταμου, κυλά η ζωή Ρωμιών και Τούρκων στις αρχές του 20ού αιώνα. Μια συμβίωση αρμονική, τουλάχιστον όποτε το επιτρέπουν οι πόλεμοι και οι λοιπές μικροεντάσεις. Εκεί γεννιέται η ξανθιά κι ασθενική Νιόβη, ένα κορίτσι διαφορετικό απ’ τους μελαχρινούς ανθρώπους του τόπου της, έχοντας πάνω της τη σφραγίδα του θανάτου, γι’ αυτό και της επιτρέπουν ελευθερίες ανάρμοστες για ένα θηλυκό, σε μία αυστηρά πατριαρχική κοινωνία εκείνης της εποχής. Εκεί γεννιέται και η αγάπη της για τον ατίθασο Φιλίπ, που μεγαλώνει θρεμμένος με το όνειρο του Μαρμαρωμένου Βασιλιά και της Κόκκινης Μηλιάς. Μαζί μ’ αυτούς ο καϊκτσής Δημητρός, που τολμά να κοντράρει τη μοίρα και το πληρώνει ακριβά, η ρεαλίστρια Φεβρωνία, η Πολίτισσα Ερασμία που αγαπά το κορίτσι σαν δικό της, τσορμπατζήδες καρμίρηδες αλλά και πονόψυχοι κι ανοιχτοχέρηδες. Τα πρόσωπα που προελαύνουν στις σελίδες του βιβλίου δε σταματούν εδώ: Στις όχθες του Αρμυροπόταμου συναντάμε τον μορφωμένο και έντιμο Αζέτ πασά, που είχε την ατυχία να ερωτευθεί Ρωμιά, τη Θέκλα κι τον Εμμόν, τη Σουλτάνα που η ζήλεια της θολώνει συχνά τη λογική. Δεκάδες ιστορίες ανθρώπων που περιπλέκονται στο κουβάρι μιας αληθινής ιστορίας. Πόλεμοι και καταστροφές, αλλά κι απλές χαρές, αγάπες κι αρραβωνιάσματα, χοροί και γλέντια, τα οποία συνεχίζονται και μετά την Ανταλλαγή και την προσφυγιά στη νέα πατρίδα, όπου η ζωή καραδοκεί για να δοκιμάσει για άλλη μια φορά τις ανθρώπινες αντοχές. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός

Το τελευταίο δαχτυλίδι Σπύρος Πετρουλάκης

Πέντε δαχτυλίδια και οι αντίστοιχοι κάτοχοι, με ένα πέπλο μυστηρίου να καλύπτει τις σελίδες του νέου μυθιστορήματος του Σπύρου Πετρουλάκη. Η Τατιάνα είχε από μικρή ηλικία χάρισμα στη χρήση του γραπτού λόγου, ενώ αγαπούσε πολύ τα παιδιά. Κάπως έτσι και με το πέρασμα των χρόνων, κατάφερε να γίνει μία από τις πιο πετυχημένες συγγραφείς παιδικών βιβλίων της χώρας. Ο σύζυγός της, Άγγελος, έχει άλλη σχέση με την τέχνη: Aπό μικρός είχε ξεχωρίσει ανάμεσα στα παιδιά της ηλικίας του για τον επιδέξιο χειρισμό των χεριών του κατά τη δημιουργία μικρών κατασκευών. Στην πορεία, ασχολήθηκε με το χώρο των κοσμημάτων μέχρι που και εκείνος κατέκτησε την πλήρη καταξίωση. Η ζωή του ζευγαριού κυλά με χαρακτηριστική άνεση και ευτυχία, ώσπου μία μέρα το τηλέφωνο χτυπά και όλα αλλάζουν. Η Νάσια αποτελεί την χαρακτηριστική εικόνα του κοριτσιού από την επαρχία. Γεννήθηκε και ενηλικιώθηκε στην Καστοριά, μέχρι που η λάμψη της Αθήνας την τράβηξε εκεί, για να ζυγίσει τις ευκαιρίες που θα τις δοθούν και να πραγματοποιήσει τα όνειρά της. Είναι δραστήρια σαν άτομο, ενώ δε χάνει την ευκαιρία να παρακολουθεί συνεχώς θεάματα, κυρίως θεατρικές παραστάσεις και χορό. Όμως μια μέρα παίρνει την απόφαση να απαντήσει σε μια αγγελία, στην οποία ζευγάρι ζητά παρένθετη μητέρα. Την ίδια στιγμή, η Τατιάνα ανακαλύπτει ένα καλούπι πάνω στο οποίο είχαν χαραχτεί, προφανώς από τον Άγγελο, πέντε όμοια δαχτυλίδια. Οι κάτοχοι των τριών από αυτά τις είναι ήδη γνωστοί: Tρεις γυναίκες που αλλάζουν τις ισορροπίες στις ζωές των πρωταγωνιστών. Όμως οι άλλες δύο της είναι άγνωστες, και για να αποκτήσει τα δαχτυλίδια θα χρειαστεί να θυσιάσει πολύ περισσότερα πράγματα από τον υλικό της πλούτο... Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας

29

Μοχάμετ Άλι | David Remnick

O προσφάτως εκλιπών Μοχάμετ Άλι υπήρξε ο σπουδαιότερος πυγμάχος όλων των εποχών και μια προσωπικότητα που μεσουράνησε κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, εντός και εκτός ρινγκ. Τεράστιος αθλητής, γενναίος ακτιβιστής και υπέρμαχος των έγχρωμων της Αμερικής, ο κατά κόσμον Cassius Marcellus Clay Junior δεν δίστασε ποτέ να μιλήσει ανοιχτά για τα κακώς κείμενα της εκάστοτε εποχής. Τα επιτεύγματά του, η δράση του καθώς και ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας του, τον κατέστησαν ως έναν από τους πιο αγαπημένους αθλητές του προηγούμενου αιώνα. Πολλά έχουν γραφεί και ακόμα περισσότερα έχουν ειπωθεί γι’ αυτό τον θρύλο, όμως κανείς δεν έκανε σπουδαιότερη δουλειά από τον David Remnick, τον άνθρωπο που έγραψε την πιο πλήρη βιογραφία του αείμνηστου Αμερικανού. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου μεταφερόμαστε νοερά στην εξέδρα των θεατών, μια ανάσα δίπλα από το ρινγκ στο οποίο έδωσε τους πιο κρίσιμους αγώνες του. Ξέχωρα απ’ αυτό, οι συγκρούσεις που συνετελέστηκαν στην αμερικανική κοινωνία με πρωταγωνιστή τον Άλι μεταφέρονται τόσο ρεαλιστικά που ο αναγνώστης θα εκπλαγεί. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αλκίμαχον

Διαβάστε επίσης... Και επί της γης | Davide Enia

Βρίσκεται πάνω στο ρινγκ και κρατά μία στοιχειώδη απόσταση από τον αντίπαλό του. Είναι μόλις 9 χρονών, όμως το σώμα και οι κινήσεις του δείχνουν πιτσιρικά που έχει προπονηθεί σοβαρά. Πρόκειται για τον Νταβιντού, που ανεβαίνει πρώτη φορά στην παλαίστρα και ονειρεύεται να χτίσει μία μεγάλη καριέρα. Ο πατέρας του πέθανε λίγο πριν ο πιτσιρικάς γεννηθεί και ήταν και αυτός πυγμάχος. Μένει στο Παλέρμο υπό την προστασία δύο θείων του, του Ουμπερτίνο και του Ροζάριο. Το νέο έργο του Davide Enia συνθέτει ένα περιβάλλον γεμάτο ήρωες που θα δυσκολευτείς να μην τους αγαπήσεις, στο περίεργο και συνάμα επικίνδυνο Παλέρμο. Η συμπαθής μητέρα του είναι ένας από τους πιο κομβικούς και οικείους προς τον αναγνώστη χαρακτήρες. Ο φίλος του, Περούτζο, παιδί με ιδιαίτερα χαρίσματα. Ο Φράνκο, δάσκαλος του μποξ, άνθρωπος της διπλανής πόρτας και όσο απαιτητικός πρέπει, με προσωπικό του στόχο τη βελτίωση των πυγμάχων. Οι ιστορίες που εκτυλίσσονται γεννούν συνολικά χαρμολύπη, καθώς το γέλιο φλερτάρει με τη θλίψη σε μία συνεχή εναλλαγή ρόλων. Μυθιστόρημα που θα κερδίσει και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη, καθώς και ένα καλαίσθητο δώρο για τους ανθρώπους που νοιάζεστε. Η μετάφραση έγινε από τη Μαρία Οικονομίδου. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη

Δείτε επίσης...

Million Dollar Baby

4 Όσκαρ, ανάμεσά τους και αυτό του πρώτου γυναικείου ρόλου που απονεμήθηκε στην Hilary Swank, καθώς και αναρίθμητα άλλα βραβεία. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ένα όνομα βαρύ, με τεράστιο καλλιτεχνικό διαμέτρημα, ο Clint Eastwood. Το Million Dollar Baby κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2004 και καταξιώθηκε άμεσα στη συνείδηση των σινεφίλ. Πρόκειται για ένα «καλά μετρημένο» δράμα, στα πλαίσια του οποίου η Maggie Fitzgerald ζητά απ’ τον Frankie Dunn να την προπονήσει, έχοντας σαν στόχο να ανέβει μια μέρα στο ρινγκ. Ο προπονητής στην αρχή το αρνείται, όμως κάποια τερτίπια της τύχης τους φέρνουν τελικά δίπλα – δίπλα, μέχρι το (απροσδόκητο) τέλος. Clint Eastwood, Morgan Freeman και Hilary Swank σε μία ταινία – ύμνο στο μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής.

Best Sellers Βιβλιοπωλείο Άνεμος 1 2 3 4 5 6 7

Δίψα - Jo Nesbo (Εκδόσεις Μεταίχμιο) Το τελευταίο δαχτυλίδι - Σπύρος Πετρουλάκης (Εκδόσεις Μίνωας) Κρυμμένη Αλήθεια - Γιώργος Πολυράκης (Εκδόσεις Ψυχογιός) Το παιχνίδι του Αντεροβγάλτη - Isabel Allende (Εκδόσεις Ψυχογιός) Πορφυρό Ποτάμι - Σόφη Θεοδωρίδου (Εκδόσεις Ψυχογιός) Λίγες και μία νύχτες - Ισίδωρος Ζουργός (Εκδόσεις Πατάκη) Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν - Έλενα Φερράντε (Εκδόσεις Πατάκη)

8

Τρώμε και ομορφαίνουμε - Δημήτρης Κουρέτας – Ηλίας Μαμαλάκης (Εκδόσεις Αρμός)

9

Αν μ’ άφηνες τη λέξη να σου μάθω - Δημήτρης Μπουραντάς (Εκδόσεις Πατάκη)

10 Κάποτε στη Σαλονίκη - Μεταξία Κράλλη (Εκδόσεις Ψυχογιός) www.anemos-books.gr Βιβλιοχαρτοπωλείο Άνεμος 1o κατάστημα Κύπρου 47, Λάρισα 2410252390

2o κατάστημα Ρούσβελτ 15, Λάρισα 2411116726

3o κατάστημα Δημητριάδος 178 Α, Βόλος 24210403807

we are hiring!

31 Αθηνά Κατσή

ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ Γλυκές σαν αμαρτία ΤΟ ΚΕΝΤΗΜΕΝΟ ΜΑΝΤΗΛΑΚΙ ΤΗΣ ΔΥΣΔΑΙΜΟΝΑΣ ΕΓΙΝΕ Ο ΚΑΜΒΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΡΙΕΣ ΦΡΑΟΥΛΕΣ

Ολες οι αισθήσεις σε επιφυλακή για το πιο γλυκό φιλί. Είναι καρδιόσχημες, κατακόκκινες, τραγανές, ζουμερές και γλυκές. Ο καρπός της αγάπης, του πάθους και της ζήλιας! Είναι αυτοφυείς σε όλο το βόρειο ημισφαίριο και έχουν συνδεθεί με πολλούς μύθους και ιστορίες. Από την Κοκκινοσκουφίτσα και τη Δυσδαιμόνα μέχρι τις Άγριες φράουλες του Ingmar Bergman. Η μικρή και άδολη Κοκκινοσκουφίτσα άφησε το μονοπάτι γιατί το χρώμα και το άρωμα της φράουλας γαργάλησε τις αισθήσεις της και λοξοδρόμησε μέσα στο δάσος για να μαζέψει μερικές φράουλες στο καλαθάκι της να το πάει πεσκέσι στην άρρωστη γιαγιά της. Έτσι, ο κακός ο λύκος βρήκε ευκαιρία να συναπαντήσει την αθώα μικρή που γευόταν αμέριμνη τις φράουλες καθώς ροδαλοί χυμοί έτρεχαν στον ολόλευκο λαιμό της, κάνοντας το θηρίο ανυπόμονο. Η άμοιρη Δυσδαιμόνα από αριστοκρατική γενιά χάρισε με αφοσίωση την παρθενία της στον Μαυριτανό μουσουλμάνο αξιωματικό της Γαληνοτάτης, ο κρυφός τους γάμος εξερέθισε γονείς και φίλους. Έστησαν λοιπόν μια σκευωρία σε βάρος τους και εξέθεσαν την όμορφη μικροπαντρεμένη με αποδεικτικό στοιχείο το μαντηλάκι της με κέντημα άγριες φράουλες. Ο Οθέλλος θολωμένος από την πλεκτάνη κατηγορεί τη Δυσδαιμόνα για απάτη και ψεύδη δίνοντας ένα μεγαλειώδες παραλήρημα ζήλιας στην παγκόσμια

ιστορία του θεάτρου μέσα από την πένα του Σαίξπηρ. Δυστυχώς, η αποκάλυψη της αλήθειας οδηγεί τον ευγενή Οθέλλο στην αυτοχειρία. Το κεντημένο μαντηλάκι της Δυσδαιμόνας έγινε ο καμβάς για τις Άγριες Φράουλες που ανήκει στις 10 καλύτερες ταινίες της ιστορίας του κινηματογράφου. Κυριολεκτικά και μεταφορικά ο γηραιός καθηγητής Dr. Isak Borg κάνει αναδρομή – διαδρομή στη λογική και στον έρωτα, στην αμαρτία και στην ηθική. στο θάνατο και στη ζωή. Το ταξίδι στην καλοκαιρινή εξοχή της Σουηδίας είναι ένα ταξίδι στην πορεία της ζωής του. Δεν είναι φυσικά τυχαίο πως στα σουηδικά οι άγριες φράουλες (Smultronstället) είναι συνώνυμο του καλοκαιριού.

Οι άγριες φράουλες στην πατρίδα μας είναι γνωστές κι ως χαμοκέρασα. Φυσικά, αυτές είναι μικροσκοπικές σε σχέση με τις φράουλες καλλιέργειας αλλά όλες τους είναι τόσο λαχταριστές που είναι σχεδόν ερωτεύσιμες. Με σαντιγύ για την Κοκκινοσκουφίτσα, με σοκολάτα για τον Οθέλλο, με σαμπάνια για τον Dr. Borg, άντε και με γιαούρτι ή γάλα για όσους προτιμούν την υγιεινή διατροφή. Όπως και να τις προτιμάτε, είναι ανεκτίμητες. Οι διατροφολόγοι συστήνουν τουλάχιστον δέκα ευεργετικές ιδιότητες, είναι αντιοξειδωτικές, αντιρυτιδικές και αντιφλεγμονώδεις,

ρυθμίζουν την κακή χοληστερίνη και την αρτηριακή πίεση, είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες, έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες, βοηθούν στην καλή υγεία των ματιών, στη λεύκανση των δοντιών και πολλά άλλα. Η φράουλα έχει εξέχουσα θέση στη σύγχρονη κουζίνα, απαντάται σε άπειρα γλυκίσματα είτε σα βασικό συστατικό βλέπε τούρτα φράουλα, τάρτα με φράουλες και παγωτό φράουλα - είτε σαν γαρνίρισμα σε μους, πάστες, σοκολάτες. Επίσης, σε ηδύποτα όπως το Fragoli και σε κοκτέιλ με διασημότερο το Strawberry Daiquiri. Και φυσικά σαμπάνια με φράουλες! Βέβαια, πριν από μερικά χρόνια γεύτηκα μία ανοιξιάτικη σαλάτα με φράουλες και πανσέδες! Φαντασία να έχετε! Αν έχετε και χρόνο για ταξίδια και βρεθείτε στην ενδοχώρα του Βελγίου, στην Βαλλωνική επαρχία κοντά στην πρωτεύουσα Namur, μπορείτε να επισκεφθείτε το Μουσείο της Φράουλας. Δική μου αγαπημένη συνήθεια είναι φράουλες σε γυάλα με παγάκια και νωχελικά μεσημέρια να χαζεύω τους αγαπημένους μου τενίστες στα χωμάτινα γήπεδα του Ρολάν Γκαρός, που αρχίζει σε λίγες μέρες.

Ένα από τα πιο εναλλακτικά και ιδιαίτερα καταστήματα της πόλης. Ένας πανέμορφος,ατμοσφαιρικός χώρος, αγαπημένο νεανικό στέκι για ποιοτικό καφέ, επιτραπέζια παιχνίδια και επιλεγμένες μουσικές. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο ζωντανή ρεμπέτικη μουσική, μια ανεπανάληπτη μουσική πανδαισία,από τα δημοφιλέστερα ρεμπετάδικα της χώρας. Ηρακλείτου 12 | τ. 24410 76013 | Καρδίτσα

Δ. Τερτίπη και Σμύρνης γωνία. Μια ξεχασμένη γειτονιά στην οποία το Τόσο Δα τα τελευταία χρόνια έδωσε ζωή και έθεσε τη διασκέδαση της Καρδίτσας σε νέες βάσεις. Δημιούργησε ένα εναλλακτικό ρεύμα και άλλαξε τις συνήθειες της πόλης, καθιερώνοντας τον specialty καφέ, τα cocktails και τα μουσικά ακούσματα πέρα από τα δεδομένα! Δ. Τερτίπη & Σμύρνης | τ. 24410 42369 | Καρδίτσα

30 χρόνια πριν, άνοιξε στην πόλη μας ένα bar με σκοπό στην αρχή να λειτουργήσει με την μορφή ενός τόπου για άτομα που αγαπούν το jazz και το blues. Σήμερα, το pianobar Πουθενά παραμένει αναλλοίωτο στη φθορά του χρόνου, κρατώντας ένα μοναδικό ύφος και χωρίς να αλλάζει μουσικές προτιμήσεις. Πλατεία Στρατολογίας | τ. 2441073012 Καρδίτσα

Brothers, ή αλλιώς η συνέχεια του Avanti, εξού και η ονομασία! Ένα steakhouse που δημιουργήθηκε με σκοπό να σας προσφέρει διαφορετικές επιλογές στην καθημερινότητά σας και φιλοδοξεί να γίνει το νέο σας στέκι, προσφέροντάς σας ξεχωριστές και ιδιαίτερες γεύσεις.

www.brotherskitchen.gr Πλατεία Στρατολογίας | τ. 24411 00344 | Καρδίτσα

Το Charlot εμφανίστηκε στην πόλη της Καρδίτσας πριν από λίγο καιρό με σκοπό να χαρίσει στην έξοδό σας μία απόδραση από την καθημερινότητα. Βρίσκεται μια ανάσα από τον χώρο του Παυσιλύπου και σας προσκαλεί από νωρίς το πρωί να απολαύσετε τον καφέ σας συνοδεύοντάς τον με ένα καλό πρωινό. Ο ιδιαίτερος και οικείος χώρος του θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγμή αφήνοντάς σας μόνο ευχάριστες εντυπώσεις. Μην παραλείψετε όμως να δοκιμάσετε και τα ολόφρεσκα, χειροποίητα γλυκά του! Δ. Τερτίπη & Μπότση 2 | τ. 2441076760 | Καρδίτσα

Σε ένα άριστα διακοσμημένο, αλλά παράλληλα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον το Avanti pizza - restaurant μπορεί να φιλοξενήσει και να εξυπηρετήσει όλες τις γαστρονομικές σας επιθυμίες, από ένα απλό γεύμα ως ένα ιδιαίτερο δείπνο, αλλά και κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση. Oι συνταγές του που συνδυάζουν κρέας και λαχανικά αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των γευμάτων, γεύματα στα οποία πρωταγωνιστεί το ελαιόλαδο στα πλαίσια της Μεσογειακής διατροφής.

Βενιζέλου 98 – Πλατεία Λάππα | τ. 24410 75772 | Καρδίτσα

Το Cafeina είναι ένα από τα παλαιότερα coffe & cocktail bar στην πόλη της Καρδίτσας. Από το 2002 βρίσκεται στον πεζόδρομο της οδού Βαλταδώρου στο κέντρο της πόλης. Θα το βρείτε ανοιχτό όλες τις μέρες του χρόνου, από νωρίς το πρωί για έναν χαλαρό καφέ, έως και αργά το βράδυ για τη διασκέδασή σας. Ένα cocktail list από τους καλύτερους και βραβευμένους bartenders της πόλης, τα πολλά allday parties καθώς και τα πολυποίκιλα event είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την ταυτότητα του Cafeina. Πεζόδρομος Βαλταδώρου | τ. 24410 74131 κ. 6972 011394 | Καρδίτσα

23 χρόνια Blues. Ιστορικό, διαχρονικό, παλαιωμένο, μοντέρνο. Από την τέχνη του να φτιάξεις έναν καλό espresso ή τα μοτίβα σε μια καλή κρέμα, έως τον τρόπο που θα παρουσιάσεις μια συναρπαστική και αναπάντεχη πορεία προς τα blues, με το ποτό να μας ηρεμεί και να μας φέρνει πιο κοντά, στο Blues κινείται ένας ολόκληρος κόσμος. Δ. Τερτίπη 19 | τ. 24410 71528 | Καρδίτσα

Εδώ και δύο χρόνια η οδός Διάκου έχει αποκτήσει άλλο χαρακτήρα στον τομέα της διασκέδασης, κι αυτό οφείλεται στο Mercato. Έναν προσεγμένο χώρο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που παραπέμπει σε σαλόνι σπιτιού. Εκτός από τον καφέ και το ποτό, τη διαφορά κάνει η κουζίνα του, καθώς κάθε μέρα σερβίρονται διαφορετικά και αυστηρώς μελετημένα πιάτα, υπό τους ήχους όμορφης μουσικής. Διάκου 11 – Νέα Αγορά | τ. 24414 00587 Καρδίτσα

Στο στενό της οδού Βάλβη υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος στον οποίο με το που μπεις θα νιώσεις πως μεταφέρεσαι αυτόματα σε ένα υπέροχο bar του Δουβλίνου. Αυτή είναι η Μαργαρίτα, το κατάστημα όπου η ζεστή ατμόσφαιρα, τα προσεγμένα ποτά και η σαφής άποψη για την καλή μουσική αποτελούν ένα ιδανικό τρίπτυχο επιτυχίας. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα 19 χρόνια της. Πεζόδρομος Βάλβη | τ. 24410 42434 Καρδίτσα

Το Piu είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και πιο αγαπημένα μαγαζιά της πόλης. Είτε με την τωρινή του ονομασία, είτε ως Βίβλος παλιότερα, ο προορισμός είναι πάντα ένας, Καζαμπάκα 4 στην πλατεία Δικαστηρίων. Εδώ και χρόνια θεωρείται το ιδανικότερο μέρος συνάντησης και διασκέδασης, και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Καζαμπάκα 4 – Πλατεία Δικαστηρίων | τ. 24410 41401 | Καρδίτσα

Cadillac Records, ή αλλιώς ό,τι πιο κοντινό μπορείς να βρεις σε μια ευκαιρία για απόδραση από τα στενά νοητά όρια της πόλης. Η διακόσμηση είναι λιτή και άνετη στο μάτι, ενώ τα μεγάλα τραπέζια του μπορούν να φιλοξενήσουν δύο και τρεις διαφορετικές παρέες, πράγμα που μπορεί να σταθεί ως αφορμή νέων γνωριμιών. Δ. Τερτίπη & Χατζημήτρου | τ. 24410 75105 | Καρδίτσα

Aπό το 2011 έως και σήμερα, το A Mano έχει ταυτιστεί με τον καλό καφέ. Όλα ξεκίνησαν από το take-away κατάστημα στη γωνία των οδών Καποδιστρίου και Αζά. Έπειτα γνωρίσαμε το hotspot της πόλης, στην οδό Υψηλάντου. Εκεί όπου η σύγχρονη αρχιτεκτονική σέβεται το παλαιό, και η εμπειρία του καφέ μεταφράζεται σε άψογη εξυπηρέτηση. Καποδιστρίου & Αζά | Υψηλάντου & Πλαστήρα Υψηλάντου & Γαριβάλδη | τ. 24410 42425 | Καρδίτσα

H τοποθεσία ενός espresso bar που φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά στον χώρο του καφέ. Χώρος ιδανικός για να απολαύσετε ένα υπέροχο ρόφημα, αλλά και με υπηρεσία delivery που λειτουργεί από τις 8 το πρωί έως τις 8 το απόγευμα.

Mamalou, όχι μόνο για τον ποιοτικό καφέ, αλλά και για την υπέροχη ποικιλία φρέσκων μικρογευμάτων! Καραϊσκάκη 47 & Αβέρωφ | τ. 24410 28161 Καρδίτσα

34

TAKE A WALK ON THE WILD SIDE Σε συναντήσαμε στην Οδό Ασκληπιού των Τρικάλων το Σάββατο 22 Απριλίου. Επόμενο κλικ, στο Βόλο.

Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Παπαλόπουλος

36

the cosmic whisperer project Δανάη Τ.

ΚΡΙΟΣ

Τυμπανοκρουσίες, χειροκροτήματα και μια εύνοια της τύχης που θαρρείς πως δε σταματάει ποτέ. Βρίσκεσαι στο επίκεντρο της προσοχής όλων, και σε ζηλεύω μια σταλίτσα. Η άνεση με την οποία χειρίζεσαι καταστάσεις και η όλη αυτοπεποίθησή σου ήδη σου χαρίζουν ευκαιρίες σε κάθε τομέα της ζωής σου. Σχολή, δουλειά, παρέα και έρωτας κερνάνε χαμόγελα και ενθουσιασμό. Κι επειδή πραγματικά δε χρειάζεται να μπω σε λεπτομέρειες, Κριαράκι μου, κοίταξε να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και προς το τέλος του μήνα!

ΤΑΥΡΟΣ

ΖΥΓΟΣ

Η θετική σου ενέργεια «ζωγραφίζει» τον χώρο γύρω σου και το χαμόγελό σου βαδίζει στο ίδιο μήκος κύματος. Μ’ αρέσεις όταν δεν προβληματίζεσαι, γιατί το κάνεις με στυλ. Πόσο μάλλον όταν η ικανοποίησή σου πηγάζει από καθαρά δικές σου επιτυχίες. Ο τελευταίος μήνας της άνοιξης σου δίνει το πράσινο φως για ακόμα πιο ιδανικές καταστάσεις. Είναι και κείνο το ταξίδι που είχες υποσχεθεί στον εαυτό σου και δε λέει να φύγει απ’ το μυαλό σου. Τα άστρα δείχνουν τις 24 Μαΐου!

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

Παθιασμένε Ταύρε, ξέρω πως μετράς αντίστροφα τις μέρες μέχρι το τέλος της δεύτερης εβδομάδας του μήνα. Το θέμα είναι τι θα κάνεις εκείνο το διάστημα. Κλείστηκες για λίγο στον εαυτό σου και τώρα νιώθεις ελαφρώς καταπιεσμένος; Μην ξεσπάσεις και μαζέψεις τα πάντα στο διάβα σου! Φρόντισε να είσαι χαλαρός: Άνοιξη έχουμε. Ξεσκόνισε το ποδηλατάκι σου και κάνε μια βόλτα ή ρίξτο στο τρέξιμο. Επίσης προς τις 20 του μήνα μία συνάντηση με παλιούς φίλους θα σκορπίσει αμοιβαία χαμόγελα!

Μάιος γεμάτος πλάνα, αλλά και μικρές ανασφάλειες στον ορίζοντα. Όπως και να ‘χει, οι επισκέψεις σου στο γυμναστήριο μόνο καλό θα σου κάνουν. Πόσο μάλλον όταν πλησιάζει το καλοκαίρι και θέλεις να δείξεις άλλη εικόνα στην παραλία. Στα αισθηματικά σου, κάποιος που «δάγκωσες» το Πάσχα αναμένεται να επιστρέψει στη ζωή σου κάπου στα μισά του μήνα. Love story ή απλά μια σκιά; Εσύ θα αποφασίσεις. Το πιο θετικό όμως έρχεται την τελευταία εβδομάδα: Μία εξέλιξη στα εργασιακά ίσως σου δώσει φτερά.

ΔΙΔΥΜΟΣ

ΤΟΞΟΤΗΣ

Ανασφαλής Δίδυμος ψάχνει απαντήσεις σε κάθε σημείο του ορίζοντα, σωστά; Οι σωστές απαντήσεις και συμβουλές βρίσκονται παντού αγαπημένο Διδυμάκι μου. Από τη γωνιά του δρόμου δίπλα στο σπίτι σου και από την παρέα σου μέχρι τον άγνωστο με τον οποίο θα μοιραστείς μία θέση στο μπαρ. Δεν περίμενες να το ακούσεις και από εδώ, αλλά η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να αναζητάς τις απαντήσεις συνεχώς στα κατάλληλα μέρη.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Κάτι μου λέει πως βρίσκεσαι στο μάτι του κυκλώνα και ψάχνεις τρόπου διαφυγής. Θα σου πρότεινα λοιπόν τα αυτονόητα: Κρύψου καλά και όταν αυτός φύγει, ξεκίνα αμέσως την ανασύνταξη. Οι μεγάλες εντάσεις δρουν πολλές φορές λυτρωτικά, βγάζοντας από μέσα μας όλα αυτά που μας βασάνιζαν. Και ο Μάιος θα φέρει 2-3 τέτοια ξεσπάσματα στη ζωή σου, Καρκινάκι μου. Ψυχραιμία λοιπόν. Ψυχραιμία και ανασύνταξη, για την ακρίβεια. Ήδη ένα πρώτο δείγμα νέας αρχής είναι το έξτρα εισόδημα που θα έχεις στα μέσα του μήνα. Το νου σου!

ΛΕΩΝ

Γενναίο μου Λιοντάρι το δελτίο καιρού της ΕΜΥ λέει πως δεν κάνει κάθε μέρα ξαστεριά όταν παριστάνεις συνεχώς τον βασιλιά της ζούγκλας. Βγες λίγο απ’ τον ρόλο του μοναχικού άρχοντα και κλείσε το μάτι στις ευκαιρίες που σου δίνονται, κυρίως στα ερωτικά σου. Μπορεί κάποιες στιγμές να μη νιώθεις όσο ποθητός θέλεις, αλλά ο Μάιος θα σου δώσει ένα μικρό boost αυτοπεποίθησης ώστε να ξανατρίξεις τα δόντια σου. Μη ντρέπεσαι λοιπόν να φλερτάρεις, δε θα παρεξηγηθεί κανείς!

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Αυτή η κεκτημένη ταχύτητα και η υπερένταση που έχεις από τον Απρίλιο πρέπει κάπως να αντιμετωπιστεί, Παρθένε. Στην ουσία δείχνεις νευρικός χωρίς λόγο και μάλλον ξέχασες πόσο χαλαρωτικές ήταν οι βόλτες που έκανες προ διμήνου. Σου έχω μια μικρή και αποτελεσματική συμβουλή: Κάνε ό,τι έκανες και τότε! Επίσης, τη δεύτερη Κυριακή του μήνα μία αναπάντεχη συνάντηση ίσως αλλάξει τη ροή των επόμενων ημερών, εβδομάδων ή μηνών. Ξέρεις εσύ περί τίνος πρόκειται ή μπορεί απλά να μη θυμάσαι…

Υπερδραστήριε Τοξότη έχεις γίνει πιο κοινωνικός κι απ’ τον ίδιο τον ορισμό της κοινωνικότητας. Αυτή η εξωστρέφεια που δείχνεις τον τελευταίο καιρό σε συνδυασμό με τις εξόδους με καλούς σου φίλους, κρατάνε το μυαλό σου σε εγρήγορση ενώ δίνουν και χρώμα στην καθημερινότητά σου. Τα μάτια σου όμως ανοιχτά: Mην ανέβεις σε κανένα ροζ συννεφάκι γιατί υπάρχει κίνδυνος απότομης προσγείωσης. Όσον αφορά τα περίεργα, τα μάτια σου δεκατέσσερα όσον αφορά την διατροφή σου, γιατί από το Πάσχα και μετά οι… θερμίδες κάνουν πάρτυ!

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Ήρθε καιρός για μια αλλαγή, δημιουργικέ Αιγόκερε. Σκέφτεσαι πολλά: Άλλα ουσιαστικά και άλλα που ακροβατούν ανάμεσα στη σφαίρα της φαντασίας και στην πραγματικότητα. Δε χρειάζεται να νιώσεις ένοχος για τα δεύτερα, μιας και το πρόβλημα που εντοπίζω είναι αλλού. Κρατάς όλες τις σκέψεις σου για τον εαυτό σου και υπάρχει κίνδυνος, εκεί, κατά τις 25 του μήνα, να «βραχυκυκλώσεις». Δώσε στον δημιουργικό νου σου το credit που του αναλογεί και κάνε αυτές τις σκέψεις γνωστές και στους άλλους. Θα δεις πως η αποδοχή σου θα γιγαγτωθεί.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Πνευματικές και υλικές αναζητήσεις με μία δόση περιπέτειας, δείχνει ο Μάιος για σένα Υδροχόε. Μισό ερωτηματικό που γεννήθηκε στις μέρας του Πάσχα στα ερωτικά σου θα λυθεί το δεύτερο Σαββατοκύριακο του μήνα. Μην ακούσεις κανέναν και εμπιστέψου την καρδιά σου. Όσον αφορά τις αγωνίες που σου γεννά το μέλλον, θα διαπιστώσεις και συ πως με μεθοδικές κινήσεις και την λίγη τύχη που θα έχεις, τα πράγματα θα γίνουν πολύ καλύτερα απ’ όσο φανταζόσουν.

ΙΧΘΥΣ

Ρομαντικά Ψαράκια, η ρομαντική διάθεσή σας είναι ρομαντικά ξεχωριστή, μέσα στον ρομαντικό Μάιο. Ας αφήσουμε όμως την ποίηση στην άκρη κι ας πούμε πως δε θα είστε οι μόνοι σας σ’ αυτό το φωτεινό mood. Αν υπάρχει όμως ένα κομβικό ζήτημα που θα σας απασχολήσει, είναι αυτό της επικοινωνίας: Μέσα στον ξέφρενο ενθουσιασμό σας καλά θα κάνετε να προσέξετε δράσεις, αντιδράσεις και υπερβολές οι οποίες θα μπορούσαν να γεννήσουν καχυποψία ή ακόμα και εντάσεις.

37 Betty Boopaki

Betty On Top για μυστικά και αγωνίες που δεν γκουγκλάρονται

Μπέτυ είμαι 35 χρονών και πέρσι επέστρεψα στην πόλη που γεννήθηκα για να μείνω. Όλοι οι παλιοί μου φίλοι και γνωστοί είναι παντρεμένοι με παιδιά. Δυστυχώς δεν έχω καταφέρει μέχρι τώρα να κάνω παρέες και έχω “βαλτώσει”. Για γκομενιλίκια, δεν το συζητώ -δεν κινείται φύλλο-. Τί είναι και αυτό με τους άνδρες που δεν κάνουν κίνηση για γνωριμία;Έχεις καμιά φαεινή ιδέα να βοηθήσεις την κατάσταση; Μ’ έχει φάει η μοναξιά! Αλεξάνδρα Ομοιοπαθούσα Αλεξάνδρα, Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια το δικό σου μοτίβο επαναλαμβάνεται σε πολλούς νέους. Ευτυχώς, είμαστε πολλοί! Το καλό με την επαρχία είναι ότι ο χρόνος κυλάει αργά και είναι πολύς! Επομένως, έχεις μία θαυμάσια ευκαιρία να ασχοληθείς με δραστηριότητες που σου αρέσουν, ακόμη και μόνη σου στην αρχή. Ζωγραφική, χορός, κολύμπι, κέντημα, χαρταετός είναι μερικές από τις δραστηριότητες που βρίσκεις εύκολα και οικονομικά στην περιοχή μας. Έτσι, θα ανοίξει ο κύκλος σου κρατώντας διακριτικές αποστάσεις από τους παντρεμένους φίλους. Σχετικά βέβαια με τις προθέσεις των ανδρών, δεν είμαι και Θεός, αυτοί δεν κάνουν κίνηση πουθενά πια. Αλλά, όταν κάποιος ενδιαφερθεί ακολούθησε το ένστικτό σου. Μπέτυ στα 26 μου και μετά από 3 χρόνια σχέσης δε νιώθω το ίδιο δραστήρια, ερωτευμένη και χαρούμενη. Η ζωή με το αγόρι μου έχει ακόμα ενδιαφέρον αλλά νιώθω σα να φτάσαμε τα 60 και φροντίζουμε απλά για το μέλλον των παιδιών μας. Το αστείο είναι πως είμαστε συνομήλικοι και γνωριστήκαμε πριν πολλά χρόνια στη σχολή. Τον θέλω αρκετά και τον νοιάζομαι. Πιστεύεις πως αν του προτείνω συγκατοίκηση τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο; Δ. Χαριτωμένη μου Δ, Μόλις στα 26 σου και μετά από μόλις 3 χρόνια σχέσης “δε νιώθεις το ίδιο δραστήρια, ερωτευμένη και χαρούμενη” αυτά είναι τα λόγια σου και σκέφτεσαι συγκατοίκηση; Είσαι 26 χρονών και νιώθεις 60 κι εσύ αυτό το λες “ενδιαφέρον”; Φυσικά και τον νοιάζεσαι… αλλά κόβονται τα πόδια σου όταν τον αντικρίζεις; Η συγκατοίκηση σε τόσο νεαρή ηλικία θέλει έρωτα, πάθος, λατρεία. Να μη σε νοιάζουν οι στοίβες από τα άπλυτα, οι λογαριασμοί και οι γείτονες! Να μη σε νοιάζουν τα σκουπίδια, το κωλόχαρτο και οι άδειες μπύρες παντού! Έρχεται καλοκαιράκι… ξετρύπωσε τα στοιχεία που σας έκαναν να ερωτευτείτε στις αρχές, αν τα καταφέρετε από Σεπτέμβρη πιάστε τα “Ενοικιάζεται”, ειδάλλως κράτα τα “ένσημα” και προχώρα! Μπέτυ για να καταλάβεις που βαδίζουμε, εγώ είμαι 39 κι αυτή 24. Να δεις που και θα την παντρευτώ, και θα σε καλέσω. Μάνος Η ώρα η καλή κι εγώ κουμπάρα! Μόνο σε παρακαλώ, τα τελευταία Σ/Κ Ιουλίου και Αυγούστου και το πρώτο Σ/Κ του Σεπτέμβρη έχω άλλους γάμους, μην το ξεχάσεις όταν θα ορίσετε ημερομηνία! Ευχαριστώ και καλά στέφανα! Μπέτυ στα 26 μου και χωρισμένη με παιδί, ενώ ένιωθα αυτοπεποίθηση ξαφνικά με κυριεύει η αβεβαιότητα. Πριν από ένα μήνα επέστρεψα μόνιμα (;) από την Αθήνα στη Λάρισα. Νιώθω μεν ποθητή, αλλά από την άλλη φοβάμαι πως κανείς δε θα κάνει το βήμα παραπάνω από το φόβο του παιδιού. Να αρχίσω τα contacts με παλιούς συμμαθητές; Α. Γλυκιά Α., Σιγά – σιγά και ένα – ένα τα θέματα. Πρωτίστως είσαι μάνα και είναι χρήσιμο για σένα και το παιδί σου να βρεις τις ισορροπίες σου και να εγκλιματιστείς στις νέες συνθήκες και στο νέο περιβάλλον. Ο κύκλος των γνωστών και των φίλων θα κάνει κι αυτός πολλές περιστροφές στην αρχή. Μπορείς να έρθεις σε επαφή με συμμαθήτριες και συμμαθητές, σαν ενώνουν πολλά, να θυμάσαι όμως πως σας χωρίζουν κι άλλα τόσα. Η αυτοπεποίθηση όπως λέει και η λέξη πηγάζει από τον εαυτό σού κι όχι από τους γκόμενους. Κάνε λίγο κράτει, φυσικά και νιώθεις ποθητή, είναι μόλις 26 χρονών, “σαν τα κρύα τα νερά” που λένε και στο χωριό μου, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να ξεδιψάσεις όλο τον κάμπο της Λάρισας. Ανεβαίνει η θερμοκρασία, ανοίγουν οι μπαλκονόπορτες, άνετα ρούχα, έχω και νέους γείτονες*… αααχ! *Δύο νεαροί, 25 έως 28 το πολύ, νοίκιασαν το τριάρι στον τρίτο, απέναντι! Όποιος ξέρει κάτι, να μου το πει. Θα μείνει μεταξύ μας!

Για να επικοινωνήσεις με την Betty, στείλε e-mail στο bbloop@hotmail.com (Διανυκτερεύει)

STAFF Έκδοση // Pave P.C. Διευθυντής Χρήστος Αρκομάνης Αρχισυνταξία Χρήστος Αρκομάνης Γιάννης Μαρκούτης

Ακούσαμε στο Πεζοδρόμιο «Σε θέλω όσο το κοκορέτσι την περίοδο της νηστείας» (Φοιτητής στην κοπέλα του, Μεγάλη Τετάρτη σε κεντρικό café των Τρικάλων)

«Νιώθω πως κάποιοι ντύνονται υπό την επήρεια LSD» (Συζήτηση τριανταπεντάρηδων στη θέα κυρίου με μπλε σακάκι, φόρμα και αθλητικά παπούτσια. Πλατεία Ταχυδρομείου, Λάρισα)

«Αν είσαι ταυτόχρονα Άρης, Ρεάλ Μαδρίτης και Σικάγο Μπουλς κινδυνεύεις να μη χάνεις απλά στα σπορ, αλλά και στο τάβλι, τα χαρτιά, την αγάπη και το στοίχημα» (Αγανακτισμένος φοιτητής στη Λάρισα, μετά το ποδοσφαιρικό ντέρμπι Ρεάλ – Μπαρτσελόνα)

«Αν αποποινικοποιήσουν το χασίς, σε δέκα χρόνια θα έχουμε πρωθυπουργό τον Δημοσθένη Βεργή» (Μεταμεσονύκτια, σουρεάλ συζήτηση φοιτητών έξω από πολυκατάστημα των Τρικάλων)

«Έχω τόσο καιρό να δω απόφθεγμα του Κοέλιο στο news feed μου στο Facebook, που σκέφτομαι σοβαρά όταν βαριέμαι να αρχίσω να φτιάχνω ψεύτικα memes με το όνομά του» (Βαριεστημένος νοσηλευόμενος του ΓΝ Καρδίτσας, Μεγάλη Τετάρτη)

“Δε χρειάζεσαι τα ψώνια άμα έχεις το Shopping Star. Και τη Βίκυ Καγιά αν έχεις, ακόμα καλύτερα” (Mονόλογος τριαντάρη σε κεντρικό καφέ του Βόλου)

Παραχώρησαν τα κείμενά τους: Παναγιώτης Δουλόπουλος Παναγιώτης Ζάχος Θανάσης Ζάχος Θανάσης Καρανίκας Γιώργος Καργιολάκης Αθηνά Κατσή Άρης Κυριάκος Ελένη Πρίτσα Κώστας Π. Δημήτρης Ράκος Δανάη Τ. Αντώνης Φιλόσογλου Betty Boopaki Εµπορική Διαχείρηση Φώτης Αρκομάνης sales@pezodromiomag.gr

Διαφήµιση 2441079000 adv@pezodromiomag.gr

Μηνιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή μερική, ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη γι΄ αυτές. Επίσης η εφημερίδα ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, όπως και ο ιστότοπος www.pezodromio.gr συνιστούν ελέυθερο βήμα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόμενο και εδώ των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.

«Μαμά αν πουλήσουν τη ΔΕΗ δε θα έχουμε φως τη νύχτα;» (Τετράχρονος μπόμπιρας σε πασχαλινό τραπέζι, Τρίκαλα)

«Το νέο πενηντάρικο είναι τόσο μικρό που αποτελεί φοβερό placebo: Όλα σου τα δεκάρικα, τα “βαφτίζεις” πενηντάρικα» (Μεθυσμένες συζητήσεις σε μπαρ της Καρδίτσας)

Επιμέλεια εξωφύλλου: Joanna Jelly

www.pezodromiomag.gr Pave Ι.Κ.Ε. Μπλατσούκα 36 Καρδίτσα | 43100 T. 24410 79000 F. 24410 79444