IΟΥΝΙΟΣ 2017 | 0035
Madoras In Da House Ένα κανάλι στο YouTube δημιουργεί μία τεράστια μουσική κοινότητα
Laddroller 2 αδέρφια από τη Λάρισα χαρίζουν ελπίδα σε ανθρώπους με αναπηρία Human Touch O David Lynch μας μιλά για το πιο groovy συγκρότημα της χώρας
3
YOU W I LL F I N D ME H ERE! ΒΟΛΟΣ
ΚΑΡΔΙΤΣΑ
ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ DIVERSO ΜΕΛΥΔΡΟΝ
BROTHERS IN LAW BIER STATION HAIR 2 PIT KAVEH KANES KUBRICK LAS RAMBLAS MAMAKAS MOSH PIT PLAY HOUSE THE ALLEY WISEDOG ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΓΗ ΚΛΙΜΑΞ ΠΟΡΤΕΓΟ
ΜΟΥΖΑΚΙ
MOUZAKI PALACE PEOPLE CAFÉ
ΠΑΛΑΜΑΣ KARMA
ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ ΑΙΟΛΙΔΕΣ ΗΔΥΜΕΛΕΣ ΚΑΖΑΡΜΑ
ΣΟΦΑΔΕΣ
HERMANOS
ΤΡΙΚΑΛΑ
4 PLAY BAR ROUGE DIVERSO PETIT DEJEUNER THE LOVE SHAKE ZERONINE ΜΥΛΟΣ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥΙΤΑ ΦΑΝ
ήρθε το καλοκαίρι Ήρθε το καλοκαίρι και οι απότομες αυξομειώσεις της θερμοκρασίας δεν σου επιτρέπουν να συντάξεις ένα αξιοπρεπές κείμενο χωρίς διάλειμμα για αλλαγή ρούχων ή ντουζ. Ήρθε το καλοκαίρι και η αγορά έχει πέσει σε χειμερία νάρκη. Ήρθε το καλοκαίρι, μόλις πέρασε ένα εορταστικό τριήμερο, βλέπεις τα social media και θαρρείς πως η χώρα είναι μία μικρογραφία της Ελβετίας. Ήρθε το καλοκαίρι και στην ουσία τα fake GPS έχουν κάνει θραύση. Ήρθε το καλοκαίρι, βρίσκεσαι στον κάμπο αλλά οι φίλοι σου στο Facebook νομίζουν πως βρίσκεσαι στη Σαντορίνη. Ήρθε το καλοκαίρι και οι μαθητές της χώρας καλούνται να φέρουν εις πέρας το πιο δύσκολο, μέχρι στιγμής, challenge της ζωής τους. Θα είναι ακόμα καλοκαίρι όταν θα προσπαθούμε να πούμε την αλήθεια στα παιδιά που «απέτυχαν» στις Πανελλήνιες: Πως η συγκεκριμένη «αποτυχία» δεν καθορίζει σε καμία περίπτωση το μέλλον τους. Ήρθε το καλοκαίρι και οι φοιτητές έχουν ήδη δει τη νέα σεζόν του House Of Cards εν μέσω εξεταστικής. Ήρθε το καλοκαίρι και ο εύζωνας στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη λιώνει στο λιοπύρι eνώ δίπλα του οι Σκανδιναβοί τουρίστες βγάζουν αναμνηστικές φωτογραφίες. Ήρθε το καλοκαίρι και θυμήθηκα πως έχω να φύγω από την Ελλάδα 6 χρόνια. Ήρθε το καλοκαίρι και ούτε φέτος θα καταφέρω να πάω στο Λος Άντζελες. Ήρθε το καλοκαίρι και σκέφτομαι πως αν αρχίσω να «πιστολιάζω» τον ΟΑΕΕ, και γενικότερα ολόκληρο το Σύμπαν, του χρόνου θα κάνω ονειρικές διακοπές στο Σαν Ντιέγκο. Πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα και ήδη αποφάσισα πως δε θα κάνω αυτό που προανέφερα. Ήρθε το καλοκαίρι και βαριέμαι ακόμα και να βγάλω το τηλεσκόπιο στη βεράντα. Ήρθε το καλοκαίρι, το Ισλαμικό Κράτος εξακολουθεί να σκορπά τον τρόμο και μεις αρκούμαστε στις ειρηνικές πορείες διαμαρτυρίας με τις σημαίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα ρεσώ. Ήρθε το καλοκαίρι και τα μεγαλύτερα φεστιβάλ της Αγγλίας, βλέπε Glastonbury, θα διεξαχθούν κανονικά. Ήρθε το καλοκαίρι και θαυμάζω τους Άγγλους που δε φοβούνται τους τζιχαντιστές. Πρόκειται άλλωστε για τον λαό που όταν τον βομβάρδιζε η Luftwaffe, αρνήθηκε να εγκαταλείψει το κεκτημένο του τσαγιού των 5. Ήρθε το καλοκαίρι, ξεκίνησα να γράφω με κοντομάνικο και τώρα φοράω φούτερ. Ήρθε το καλοκαίρι και νομίζω πως έγραψα εν τέλει ένα αξιοπρεπές κείμενο.
Γιάννης Μαρκούτης
AMANO AVANTI BLUES BAR BROTHERS EATERY & DRINK CADILLAC RECORDS CHARLOT DEL CORSO GASPAR HONDOS CENTER IVI MAMALOU MERCATO PIU CAFÉ ROOTS HEALTH BAR ΚΑΒΑ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ ΚΑΦΕΙΝΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΝΩΤΙΑΔΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΟΣΟΔΑ
ΛΑΡΙΣΑ
Editorial#35
AZZOURO CAFÉ CAFÉ GALA GRAPPA MOLIENDO POCO PICO PUERTO REEF TOY STORIES ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ BISTRO ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΜΙΝΕΡΒΑ ΠΛΑΓΙΩΣ ΡΟΥΣΣΟΥ ΕΡΙΦΥΛΗ ΓΛΥΚΟ ΣΤΥΛΛΑΣ
Αν ενδιαφέρεστε να σας αποστέλλεται το έντυπο κάθε μήνα, επικοινωνήστε μαζί μας στο email syndromi@pezodromiomag.gr ή τηλεφωνήστε μας στο 2441079000
4
STAFF
Index #35
Έκδοση // Pave P.C. Διευθυντής Χρήστος Αρκομάνης
22
Αρχισυνταξία Χρήστος Αρκομάνης Γιάννης Μαρκούτης
Human Touch
O David Lynch μας μιλά για το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον του all-star συγκροτήματος
Παραχώρησαν τα κείμενά τους: Παναγιώτης Δουλόπουλος Θανάσης Καρανίκας Γιώργος Καργιολάκης Αθηνά Κατσή Άρης Κυριάκος Χρήστος Μακρής Βασιλική Ν. Ελένη Πρίτσα Κώστας Π. Δημήτρης Ράκος Δανάη Τ. Αντώνης Φιλόσογλου Betty Boopaki Εµπορική Διαχείρηση Φώτης Αρκομάνης sales@pezodromiomag.gr
Διαφήµιση 2441079000 adv@pezodromiomag.gr
14
Madoras In Da House Από το Βόλο στην Αφρική με όχημα τη house μουσική
Μηνιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή μερική, ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη γι΄ αυτές.
18
Επίσης η εφημερίδα ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, όπως και ο ιστότοπος www.pezodromio.gr συνιστούν ελέυθερο βήμα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόμενο και εδώ των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.
Δύο αδέρφια από τη Λάρισα δημιούργησαν ένα καινοτόμο αναπηρικό αμαξίδιο που θα συζητηθεί για καιρό
IΟΥΝΙΟΣ 2017 | 0035
Madoras In Da House Πώς ένα κανάλι στο YouTube δηµιουργεί µία τεράστια µουσική κοινότητα
Laddroller 2 αδέρφια από τη Λάρισα χαρίζουν ελπίδα σε ανθρώπους µε αναπηρία Human Touch O David Lynch µας µιλά για το πιο groovy συγκρότηµα της χώρας
Η μουσική στη μεγάλη οθόνη Επιμέλεια εξωφύλλου: Joanna Jelly
www.pezodromiomag.gr Pave Ι.Κ.Ε. Μπλατσούκα 36 Καρδίτσα | 43100 T. 24410 79000 F. 24410 79444
27
Επτά ταινίες που διηγούνται τη ζωή σπουδαίων μουσικών
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Quattro Venti
by ZefyrosHotel*** στο κέντρο του Πλαταμώνα
Sea View Restaurant Italian & Mediterranean Flavors
Επισκεφθείτε μας… ❢ Για την αυθεντική ιταλική κουζίνα μας. ❢ Για Ζουμερό Ριζότο. ❢ Για τα χειροποίητα ζυμαρικά με τυριά, μανιτάρια και λάδι τρούφας. ❢ Για τα γεμιστά τορτελόνι με σολομό και philadelphia. ❢ Γιατί η Γαριδομακαρονάδα είναι η Σπεσιαλιτέ μας. ❢ Για τη διάσημη Πίτσα μας. ❢ Για την απαράμιλλη θέα στη θάλασσα του Πλαταμώνα. ❢ Για το ευχάριστο και φιλικό περιβάλλον μας. Πιστοί στη ποιότητα από το 1950 το εστιατόριο του Ξενοδοχείου Ζέφυρος, Quattro Venti Sea View Resto, στην καρδιά του Πλαταμώνα, σερβίρει μεσογειακές γεύσεις με μεράκι και αγάπη.
Σας περιμένουμε και φέτος... για να δώσουμε γεύση στο καλοκαίρι σας. Για κρατήσεις τηλεφωνείτε στο (+30) 6948759673 • Υπεύθυνη Καταστήματος Ρουμπιέ Λία *Ανοιχτά όλο το χρόνο.
Hotel Zefyros & Quattro Venti Bar Resto
Δημήτρης Ράκος
Ο πιο βροχερός μήνας χαρακτηρίστηκε ο Μάϊος, με αρκετό κρύο για την εποχή κι ανεκπλήρωτες ελπίδες για ένα καλοκαίρι που άργησε να έρθει. Αυτό που σίγουρα ήρθε είναι ο ανεβασμένος λογαριασμός του ρεύματος και των κοινοχρήστων.
Όλη η χώρα αφημένη στην φρενίτιδα των realities, σαν να μην υπάρχει αύριο. Σαν να μην υπάρχει άλλο πρόβλημα. Σαν να έχουμε αδελφό τον Ντάνο και παππού τον Καρβέλα.
Η φράση: ‘’Φρουρά - φρουρά’’ θα μείνει σίγουρα στην ιστορία ατάκας της Βουλής για το θερμό επεισόδιο Κασιδιάρη - Δένδια και σίγουρα θα ακουστεί στις επιθεωρήσεις του καλοκαιριού. Που ήταν όμως η φρουρά όταν ο φάκελλος που επιδόθηκε στον πρώην πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο έσκασε στα χέρια του και τον έστειλε με τραύματα στην εντατική; Ακόμα ψάχνονται.
Βραβείο σεναρίου για τον Λάνθιμο στις Κάννες και την αμφιλεγόμενη ταινία του, λίγο καιρό μετά το θάνατο της πρωταγωνίστριας παλαιότερης ταινίας του, Μαίρης Τσώνη. Όχι δεν πρόκειται για κατάρα, οι καλλιτέχνες είναι ούτως ή άλλως πολύπλοκες προσωπικότητες.
Στα τέλη του μήνα έφυγε πλήρης ημερών ένας από τους τελευταίους μεγάλους πολιτικούς, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, σε ηλικία 99 ετών.
4 καρχαρίες είχαν εντοπιστεί σε ελληνικές ακτές τον προηγούμενο μήνα κι ακόμα δεν άρχισε το καλοκαίρι. Ή έχασαν τον δρόμο ή έπεσε πείνα σε άλλες ακτές…
BUZZ
Ξέρω ότι ίσως κάθε μήνα τα γεγονότα μπορεί να φαίνονται ταυτόσημα, αλλά δυστυχώς η ιστορία θα δείξει τις σημαντικές τραγωδίες ως επαναλαμβανόμενα εγκλήματα: άλλη μια μαζική συγκέντρωση στιγματίστηκε από τρομοκρατικό χτύπημα και το Μάντσεστερ θα μας θυμίζει για πάντα και αυτό το συμβάν σε μια συναυλία που δεν έγινε ποτέ.
Οι Anonymous προειδοποιούν ότι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκεται προ των πυλών, ο Στίβεν Χώκινγκ μας λέει να εγκαταλείψουμε τη Γη το πολύ σε 100 χρόνια κι εδώ ακόμα ψάχνουμε τα ένσημα για σύνταξη στα 70 και βάλε. Ζωάρα.
Και να θες να κλάψεις, δεν θα είναι η λύση για τον ιό WannaCry που εξαπλώθηκε ραγδαία στα μέσα Μαϊου κι απειλεί άπαντα σχεδόν τα ηλεκτρονικά συστήματα. Antivirus και firewalls έκαναν θραύση, σαν τα εμβόλια του φθινοπώρου.
Κι αν πιστεύατε ότι το ελληνικό ζητημα θα λυθεί και τον μήνα Μάϊο, απλά θυμηθείτε πόσους μήνες το έχω γράψει κι ελπίζω να μην το γράφω για πολλούς ακόμα! Οι προσδοκίες μετατίθενται για τον Ιούνιο. Μετά του Αγ. Πνεύματος, μην τον είδατε, μην τον απαντήσατε τον σωστό Έλληνα, τον καλοκαιρινό και χολοσκασμένο.
Το μέλλον της Ελλάδας είναι ο τουρισμός και σύμφωνα με εκτιμήσεις φέτος αναμένονται 30.000.000 ξένοι τουρίστες. Όχι για να γευτούν το τρίπτυχο τζατζίκι - μουσακά Ακρόπολη, αλλά τις πραγματικές ομορφιές της χώρας που πρέπει πια να προβληθούν.
9 Βασιλική Ν.
Digitally Speaking Είναι το Xbox Game Pass το Netflix των βιντεοπαιχνιδιών; H Microsoft φιλοδοξεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αγοράζουμε και παίζουμε video games
Ήταν φθινόπωρο του 2001 όταν η Microsoft εισχώρησε στο χώρο των εταιρειών παραγωγής gaming consoles και video games. To momentum, ιδανικό: Λίγους μήνες πριν είχε λανσάρει στην αγορά τα υπερεπιτυχημένα Windows XP και έπειτα έκανε μία γενναία βουτιά στα βαθιά. To Xbox, η κονσόλα της, βρήκε «ζόρικα» τα πράγματα εκείνη την περίοδο, γιατί ο ανταγωνισμός ήταν μεγάλος (βλέπε Playstation 2 της Sony και Gamecube της Nintendo). Όπως και να ‘χει, ήταν η πρώτη παιχνιδομηχανή που κυκλοφόρησε και είχε ενσωματωμένο σκληρό δίσκο. Οι gamers της προηγούμενης γενιάς ήδη θυμούνται και το μνημονεύουν. Βέβαια στην πορεία το έφαγε η μαρμάγκα, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία. 16 χρόνια μετά, η αμερικανική εταιρεία (που έχει ήδη καθιερωθεί στη συνείδηση πολλών gamers) πρωτοπορεί για άλλη μια φορά. Στα τέλη του προηγούμενου μήνα, μέσω μιας λιτής ανακοίνωσης, παρουσιάστηκε το Xbox Game Pass. Πρόκειται για μια υπηρεσία που λειτουργεί με τρόπο πανομοιότυπο μ’ εκείνον του Netflix, με τη διαφορά ότι αντί για ταινίες και σειρές, ο χρήστης του Xbox One έχει τη δυνατότητα να επιλέξει και να παίξει οποιοδήποτε από τα 100 διαθέσιμα παιχνίδια που προσφέρει η Microsoft κάθε μήνα, χωρίς κανέναν περιορισμό στους τίτλους! Στην ουσία, ο gamer κάνει download τα παιχνίδια στην κονσόλα του και αυτά αποθηκεύονται τοπικά στον σκληρό δίσκο. Ζει δηλαδή μία εξαιρετική gaming εμπειρία σε σχέση με όλες τις υπάρχουσες υπηρεσίες streaming, οι οποίες απαιτούν μεγάλες ταχύτητες για την αναπαραγωγή των παιχνιδιών. Το Xbox Game Pass διατείθεται από την 1η Ιουνίου σε 31 χώρες, ανάμεσα στις οποίες και η Ελλάδα. Το κόστος της υπηρεσίας βρίσκεται στα 10€ ανά μήνα, ενώ υπάρχει και free trial 2 εβδομάδων. Σχετικά με τα παιχνίδια, αυτά θα αλλάζουν κάθε μήνα, όπως προαναφέραμε. Η λίστα είναι τεράστια και περιλαμβάνει ακόμα και games από κονσόλες προηγούμενης γενιάς. Έφτασε λοιπόν το καλοκαίρι, και τα μεσημέρια με τον καύσωνα που στην πόλη δε θα κυκλοφορεί ψυχή, ήδη ξέρετε τι θα κάνετε στο σπίτι.
Χρήστος Μακρής
Κατοπτεύσεις Η κυβερνοεπίθεση του ιού WannaCry και η ελληνική πραγματικότητα Είναι τα ηλεκτρονικά συστήματα της χώρας μας ασφαλή;
Κάθε μέρα, στους αχανείς διαδρόμους του Διαδικτύου συμβαίνουν περισσότερες από 500.000 κυβερνοεπιθέσεις. Στις 12 Μαΐου 2017 παρατηρήθηκε σε διεθνές επίπεδο, μια γιγαντοεπίθεση τεραστίου εύρους, από τον ιό WannaCry. Ο συγκεκριμένος ιός ανήκει στην κατηγόρια "σκουλήκι" που σημαίνει ότι σε περίπτωση που μολύνει έναν υπολογιστή, τότε θα προσπαθήσει αυτόματα να μολύνει και τους υπόλοιπους υπολογιστές που βρίσκονται στο ίδιο δίκτυο με τον μολυσμένο υπολογιστή. Έπληξε πάνω από 150 χώρες εκμεταλλευόμενος μια αδυναμία στα λειτουργικά συστήματα Windows XP, 7, 8 και Server 2003. Αμέσως μετά τη μόλυνση ο ιός «κλειδώνει» και κρυπτογραφει τα αρχεία του υπολογιστή, με αποτέλεσμα ο χρήστης να μην έχει πλέον πρόσβαση σε αυτά. Για να επαναφέρει κανείς μετά όλα τα αρχεία στην αρχική τους μορφή) ο χρήστης πρέπει να πληρώσει τα λύτρα που είναι 300 δολάρια ΗΠΑ για τις 3 πρώτες ημέρες μετά την αρχική μόλυνση και 600 αν περάσει η προθεσμία των 3ημερών. Ο ιός εμφανίζει το εκβιαστικό μήνυμα του για την καταβολή του χρηματικού πoσού σε 28 γλώσσες, συμπεριλαμβανομένων και των Ελληνικών. Η επίθεση που εξαπολύθηκε κατά υποδομών 150 χωρών είναι η επιβεβαίωση των νέων απειλών που δοκιμάζουν ήδη τις αντοχές κρατών, οργανισμών και επιχειρήσεων σε όλον τον κόσμο. Στη σύγχρονη κοινωνία, ζωτικής σημασίας λειτουργίες και υποδομές, όπως η παραγωγή και διανομή ενέργειας, η διαχείριση εναέριας κυκλοφορίας, οι τηλεπικοινωνίες, τα δίκτυα ύδρευσης, τα μέσα μεταφοράς, οι οικονομικές συναλλαγές, τα συστήματα υγείας, κ.ά., εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από υπολογιστικά συστήματα. Η ασφάλεια αυτών των δικτύων λοιπόν αποτελεί μεγάλο ζήτημα. Οι υπηρεσίες του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS) σε ολόκληρη την Αγγλία παρέλυσαν σε ό,τι αφορά τα ηλεκτρονικά τους συστήματα, τη μέρα που χτύπησε ο WannaCry. Μονάδες υγείας σε Λονδίνο, Μπλάκμπερν, Νότιγχαμ, Κούμπρια και Χέρτφορντσαϊρ έχουν επηρεαστεί. Τεράστια προβλήματα παρουσιάστηκαν σχεδόν σε όλο τον κόσμο σε εταιρείες κολοσσούς όπως η Renault, η ΝISSAN, o Ισπανικός Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών (Telefonica). Οι διοικητικοί υπάλληλοι χρησιμοποιούν ακόμα παραδοσιακούς τρόπους που παραπέμπουν στα μέσα του 20ού αιώνα, ενώ το σύστημα σε ό,τι αφορά τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες και τα τηλεφωνικά κέντρα έχει πέσει. Η επιδημία ιών «χτύπησε» ελάχιστα τη χώρα μας. Το τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ενημερώθηκε από το διαχειριστή του Κέντρου Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου ότι πολλοί χρήστες της πλατφόρμας κατήγγειλαν στην Υπηρεσία Εξυπηρέτησης Χρηστών συμπτώματα επιθετικής μόλυνσης από κακόβουλο λογισμικό ιό κρυπτογράφησης. Σχεδόν ένα μήνα μετά, δεν ήρθε στη δημοσιότητα καμία άλλη επίθεση σε ελληνικούς servers. Θα μπορούσε αυτό να σημαίνει είτε πως έχουμε καλής ποιότητας ασφαλιστικές δικλείδες στα πληροφορικά συστήματά μας, είτε πως παρόλες τις εξαγγελίες ψηφιοποίησης του γραφειοκρατικού χαρακτήρα, τελικά στη πλειοψηφία τους οι υπηρεσίες χρησιμοποιούν τον παλιό καλό συνδυασμού στυλό, χαρτιού και σφραγίδας. Μέσα στην ατυχία μας, ίσως τελικά σταθήκαμε τυχεροί.
11
Στήλη Άλατος Γιώργος Καργιολάκης
Πλησιάζει το τέλος του AIDS; HIV λοίμωξη: Η μετατροπή της σε μια χρόνια νόσο από τη σύγχρονη ιατρική
Ό
ταν το 1981 οι ερευνητές του C.D.C. (Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών στις Η.Π.Α.) δημοσίευσαν μια έκθεση σχετικά με την εμφάνιση, χωρίς αναγνωρίσιμη αιτία, της πνευμονίας PCP σε πέντε ομοφυλόφιλους άνδρες στο Λος Άντζελες, κανείς δεν περίμενε ότι ήταν η “αρχή” του AIDS στις ΗΠΑ και στον κόσμο γενικότερα. Επειδή υπήρχαν ελάχιστα γνωστά στοιχεία σχετικά με τη μετάδοση αυτής που φαινόταν να είναι μια νέα ασθένεια, υπήρχε ανησυχία για το ενδεχόμενο μετάδοσης της ασθένειας από άτομα που δεν είχαν εμφανή συμπτώματα. Από τότε, η επιστήμη αλλά και η κοινωνία μας έκανε σημαντικά βήματα στην προσπάθεια να αντιμετωπιστεί αυτή η ιδιαίτερα απειλητική λοίμωξη. Υπήρξαν πολλές δυσκολίες, κόσμος στιγματίστηκε έχοντας να αντιμετωπίσει όχι μόνο τη νόσο, αλλά και την κοινωνική περιθωριοποίηση και η ίδια η κουλτούρα γύρω από το σεξ άλλαξε για πάντα. Έμοιαζε σαν τιμωρία της ανθρωπότητας για τη σεξουαλική απελευθέρωση που είχε προηγηθεί τις προηγούμενες δύο δεκαετίες, γεγονός που δεν έμεινε ανεκμετάλλευτο πολιτικά. Πλέον η επιστήμη έχει βοηθήσει έτσι ώστε μία θετική διάγνωση για HIV, να μην σημαίνει πλέον θανατική καταδίκη. Ο συνδυασμός αντιρετροϊκών φαρμάκων, αν χρησιμοποιηθεί σωστά, σταματάει τη μόλυνση νέων κυττάρων και την εξέλιξη του AIDS, επιτρέποντας στα άτομα με HIV να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή για
όσο διάστημα λαμβάνουν τα φάρμακα. Ουσιαστικά σήμερα, οι πιθανότητες να αναπτύξει AIDS κάποιος οροθετικός που θα λάβει έγκαιρη και σωστή θεραπεία, είναι ελάχιστες. Πρόσφατη μελέτη στο έγκριτο περιοδικό Lancet, δείχνει εμφατικά την πρόοδο που έχει γίνει στη θεραπευτική προσέγγιση των ασθενών με HIV και στη μείωση της τοξικότητας των αντιρετροϊκών φαρμάκων που λαμβάνουν. Συγκεκριμένα, δείχνει ότι το προσδόκιμο ζωής σε ασθενείς που ξεκινούν αντιρετροϊκή θεραπεία αυξήθηκε κατά 10 περίπου χρόνια. Σε μια άλλη διεθνή επιστημονική έρευνα το 10% των παιδιών φαίνεται να αναπτύσσει αντίσταση στον ιό του AIDS, καθώς το ανοσοποιητικό σύστημά τους αντιστέκεται και δεν καταστρέφεται από τη νόσο. Παράλληλα η UNAIDS, αναφέρει για πρώτη φορά το 2009 παγκόσμια μείωση των κρουσμάτων HIV κατά 17%, ενώ και στη χώρα μας, προκύπτει σαφής μείωση των νέων κρουσμάτων HIV λοίμωξης σε ποσοστό 40% σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Τα παραπάνω ευρήματα σε συνδυασμό με τα προφυλακτικά μέτρα, τις προσπάθειες βελτίωσης των θεραπευτικών επιλογών, αλλά και της δημιουργίας εμβολίων στο μέλλον, αποτελούν αισιόδοξα μηνύματα για το τέλος του AIDS. Ως τότε, η προσοχή και η προφύλαξη είναι τα ατομικά όπλα του καθενός μας.
13 Κύριος Κώστας
Ο Τεμπέλης της Εύφορης Κοιλάδας Η Eυρωπαϊκή Γιορτή Μουσικής και άλλες άχρηστες πληροφορίες ... ή μήπως όχι;
Η όλη κατάσταση με τις γιορτινές επετείους με κουράζει, κυρίως όταν έχει να κάνει με τη μουσική. Σήμερα, για παράδειγμα, είναι άλλη μια... υπέροχη Παρασκευή κατά την οποία ο καιρός αλλάζει διάθεση κάθε δεκάλεπτο, είμαι ντυμένος σαν το κρεμμύδι και διαβάζω πως έχει «γενέθλια» το παραλίγο καλύτερο άλμπουμ όλων των εποχών: Πρόκειται για το “Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band” των Beatles, που σήμερα κλείνει τα 50. Δε λέω, καλό είναι να θυμόμαστε τους δίσκους – ορόσημα, καλό να τους τιμάμε ενίοτε κι ακόμα καλύτερο να τους κοινωνούμε στη νέα γενιά. Κάπου όμως το πράγμα κουράζει σε απελπιστικό βαθμό και στο τέλος μιλάμε απλά για «ξεζούμισμα». Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το 2009 οι Beatles κυκλοφόρησαν ένα γαμάτο box set με τις επανεκδόσεις όλων των δίσκων τους, σε εξαιρετικό remaster, με πολυσέλιδα βιβλιαράκια και σε τιμή άκρως κατανοητή για το μέγεθος του εγχειρήματος. Το κερασάκι στην τούρτα αποτελούσε η πληθώρα επιλογών: Mπορούσες να επιλέξεις ανάμεσα στα στερεοφωνικά ή τα μονοφωνικά remasters, με τη φαιά ουσία που είχαμε σπαταλήσει σε μουσικά forum εκείνη την περίοδο να φαντάζει ακόμα και σήμερα δυσαναπλήρωτη. Είχε όμως την πλάκα του. Για την ιστορία, αγόρασα το στερεοφωνικό box και ποτέ δεν έκλαψα τα λεφτά μου. Επίσης για την ιστορία, δύο χρόνια μετά η επανεκδόσεις κυκλοφόρησαν και σε βινύλιο. Να σου πω όμως που χαλάει το πράμα; Έστω ότι είσαι διπλά φετιχιστής: Πληρώνεις μεν για τη μουσική που ακούς, αλλά προσπαθείς να αγοράζεις και βινύλια. Σκέψου λοιπόν πόσο βλαξ ένιωσα όταν έχω το “Sgt Peppers…” σε τέσσερα (ναι, ναι) αντίτυπα, και πρέπει να
δώσω άλλα 150 ευρώ (που δε μου περισσεύουν) για να πάρω τη φετινή super-duber-deluxe έκδοση που έχει λάδι απ’ την κολυμπήθρα που βάφτισαν τον Ringo Starr. Δε λέω, το υλικό φλερτάρει με τον ορισμό το value for money, όμως από την άλλη, θα μπορούσε να συμπεριληφθεί σε μία από τις προηγούμενες, και γιγαντιαίες, επανεκδόσεις. Λίγους μήνες πριν, έκλεινε τα 50 της και η θρυλική μπανανούλα, το πρώτο, ομώνυμο άλμπουμ των Velvet Underground. Ευτυχώς σ’ αυτή την περίπτωση η δισκογραφική τους δεν ξηγήθηκε τυμβωρυχία. Πάμε τώρα στο θέμα μας. Στο θέμα του τίτλου, για την ακρίβεια, που δεν ξέρω καν αν είναι το θέμα μας. Στις 21 Ιουνίου γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής όπως τη λένε οι μισοί, την Πανευρωπαϊκή Γιορτή Μουσικής όπως τη λένε οι άλλοι και με το πιστόλι στον κρόταφο μου ζήτησαν να γράψω ένα άρθρο. Τα παιδιά μέσα κλαίνε κι εγώ τη βγάζω με χάπια, γιατί όσα σκέφτομαι περί μουσικής φτάνουν για να μου ανεβάσουν την πίεση. Για ποια Παγκόσμια Μέρα μιλάμε, όταν οι δημιουργοί αμοίβονται κατά το δοκούν μίας εταιρείας η οποία τόσα χρόνια δεν υπαγόταν στα πλαίσια κάποιας ρυθμιστικής αρχής; Για ποια μουσική, όταν σύμφωνα με φετινές έρευνες, 6 στους 10 ανθρώπους κάτω των τριάντα δεν έχει αγοράσει ποτέ δίσκο ή CD; Τι είναι εν τέλει η μουσική; Τα συγκροτήματα των πιτσιρικάδων, το παιδάκι που παίζει την πρώτη του νότα στο πιάνο ή οι γιάπηδες του Hall Of Fame που έβλεπαν πριν λίγα χρόνια μπροστά τους τους εναπομείναντες Nirvana να παίζουν live κι αυτοί έπιναν σαμπάνια; Ίσως τίποτα απ’ όλα αυτά, ίσως και τα πάντα.Υπάρχει όμως και λίγο φως πέρα απ’ το σκοτάδι: Ίσως στις 21 Ιουνίου ένας πιτσιρικάς να ακούσει κάτι από το “Dark Side Of The Moon” των Pink Floyd ή από το “Blue Lines” των Massive
Attack και αλλάξει μουσική ρότα. Είναι ωραίο το ταξίδι της μουσικής ρε γαμώτο. Τόσο ωραίο που όπως είχε πει κάποτε και ο ποιητής της California, Jim Morrisson, η μουσική είναι ο μόνος φίλος που θα στέκεται δίπλα σου μέχρι το τέλος. Ίσως λίγα χρόνια μετά ο ίδιος πιτσιρικάς να δει live τους Gorillaz. Tότε λες πως ναι, η μουσική κέρδισε, όπως κερδίζει τα βράδια του καλοκαιριού σε πλατείες, πάρκα και παραλίες. Κλείνοντας, θα τελειώσω με μια μικρή ιστορία που αποδεικνύει πως όταν αγαπάς κάτι πολύ, και δουλεύεις μεθοδικά, ίσως στο τέλος φτάσεις εκεί που δεν το περιμένεις. Το 1993, δύο κολλητοί που μοιράζονται την ίδια αγάπη για τη ζωή αλλά και τη μουσική, ιδρύουν στο Λονδίνο μία δισκογραφική εταιρεία. Το όνομά της, Domino, και το αρχικό τους κεφάλαιο 40 λίρες Αγγλίας. Η αγάπη για τη μουσική μπορεί στην αρχή να μην τους τρέφει, αλλά σαν ανοιχτόμυαλοι ακροατές δεν έχουν τίποτα να χάσουν επενδύοντας ως επί το πλείστον σε νέα, άγνωστα συγκροτήματα. Δέκα χρόνια και κάτι μήνες μετά, βλέπουν ζωντανά κάτι κολλεγιόπαιδα να παίζουν σε μία παμπ του Sheffield. To όνομά τους, Arctic Monkeys, στους οποίους και υπογράφουν δισκογραφικό συμβόλαιο. Fast – forward: Βρισκόμαστε στο 2017 και η Domino είναι η πιο υγιής οικονομικά, ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία στον κόσμο, και απασχολεί καμιά πενηνταριά άτομα παραπάνω σε σχέση με το ξεκίνημα. Όσο για τους καλλιτέχνες της, ρίξτε μια ματιά στο site της. Τα ξαναλέμε του χρόνου, λίγο πριν την Record Store Day: Την ημέρα που τείνει να γίνει θεσμός, δεν αρκείται σε ευχολόγια και σκοπός της είναι να κρατήσει ζωντανό το βινύλιο.
14 Χρήστος Αρκομάνης
Τρίτη μεσημέρι με Madoras In Da House O Xάρης και ο Άλκης δεν αγαπούν απλά τη house μουσική: Kάνουν και ό,τι περνά απ’ το χέρι τους για να την υποστηρίξουν. Πέρασαν ήδη 5 χρόνια από τη στιγμή που το 2012 ένα κανάλι στο YouTube τράβηξε το ενδιαφέρον των φίλων της house μουσικής. Το όνομά του, περίεργο: Madoras In Da House, και ο σκοπός του, η προβολή house και afro-house μουσικής. Εγκέφαλος του εγχειρήματος ο βολιώτης Χάρης Αλεστάς, ο οποίος στην πορεία και με προσωπικό του κόπο είδε το κανάλι να γιγαντώνεται: 95.000 subscribers και 71.000.000 views μέχρι σήμερα σε 242 χώρες. Δε θα συνιστούμε μάλιστα υπερβολή αν αναφέραμε πως το συγκεκριμένο κανάλι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως. Όμως η αφοσίωσή του στην ηλεκτρονική μουσική τον οδήγησε ακόμα πιο πέρα. Ο Άλκης Βλειώρας, Βολιώτης και αυτός, από το 2013 συμμετέχει και αυτός, σαν DJ αλλά και στο ευρύτερο φάσμα δραστηριοτήτων του project σαν production manager. Άλλο πράγμα το upload, άλλο η παραγωγή κι άλλο η διοργάνωση. Κι όμως, τα καταφέρνουν περίφημα και στα 3 αντικείμενα, ενώ ήδη έχουν καθιερωθεί στη συνείδηση των φίλων της ηλεκτρονικής μουσικής σαν μια ομάδα που μπορεί να κάνει... τα πάντα. Τους συναντήσαμε στη Θεσσαλονίκη ένα μεσημέρι Τρίτης με την συζήτηση να επικεντρώνεται στο project τους αλλά να μη μένει μόνο εκεί. Το συμπέρασμα που βγάλαμε είναι πως η μουσική, σε όλες τις εκφάνσεις της, στερείται ανθρώπων με τόσο μεράκι. Τα παιδιά του Madoras μας δείχνουν το δρόμο.
Ποια ήταν τα πρώτα σου ακούσματα; Χάρης: Ο παππούς και ο πατέρας μου άκουγαν ρεμπέτικα ενώ η μητέρα μου έγερνε προς το έντεχνο. Η αδερφή μου, ανάμεσα σε Pearl Jam, Prodigy και Active Member. Μουσικά, βρισκόμουν στα χαμένα. Άκουγα ηλεκτρονική μουσική αλλά τα ερεθίσματά μου δεν ήξερα πού με οδηγούν. Στα 14, o πρώτος δίσκος που αγόρασα το “Sexor” του Τiga, σε πιο electro μονοπάτια. Μετά συνεχίζεται το μουσικό μου «ότι να ‘ναι». Στα 18 μου, πέρασα φοιτητής στο Γεωλογικό της Θεσσαλονίκης. Οι φίλοι μου άκουγαν full afro, soul, μουσικές με κρουστά και latin ήχους. Μουσικές γεμάτα λόγια που μπορούσα να τραγουδήσω. Αυτό με ενδιαφέρει. Να έχω επαφή με το κομμάτι και να μπορώ να «τραγουδήσω». Έπειτα, ξεκίνησε το κανάλι στο YouTube. Ήταν ουσιαστικά μια πύλη για μένα, ώστε να δώσω στους γύρω μου αυτό που άρεσε και σε μένα.
Το κανάλι ουσιαστικά στήθηκε για να αρχειοθετήσεις σε ηλεκτρονική μορφή τα αγαπημένα σου τραγούδια; Χάρης: Μπορεί να ακουστεί γραφικό, αλλά η μουσική είναι για μένα τρόπος ζωής. Αυτό το πράγμα δεν τελειώνει ποτέ. Τότε, είχα την ανάγκη να μεταδώσω σε άλλους τα ακούσματά μου. Η μουσική που άκουγα μάλιστα δεν ήταν τόσο massive τότε, κι αυτός ήταν ένας επιπλέον λόγος. Επίσης, δεν έβρισκα αγαπημένα μου κομμάτια στο YouTube, και έπρεπε κάποιος να κάνει την αρχή. Βασικά, ακόμα κι όταν τα έβρισκα, οι περιγραφές και οι εικόνες που τα συνόδευαν παραήταν φτωχές. Έτσι αποφάσισα να το κάνω όπως πρέπει: Aγόραζα μουσική και την ανέβαζα στο κανάλι.
Η ενασχόληση του Άλκη πώς ξεκίνησε; Χάρης: Με τον Άλκη ήμασταν φίλοι από μικροί. Ο Άλκης ήταν σε άλλη φάση μουσικά. Εγώ ήμουν ο «φλώρος», που άκουγε τα ήπια, ενώ ο Άλκης είχε πιο σκληρά ακούσματα. Άλκης: Στην ουσία βοηθούσα τον Χάρη να βρει πιο “techno” κομμάτια. Στο YouTube ανέβαζε καθαρά αφρικανική μουσική.
Πέρα από το YouTube, είχατε κάνει και κάποιες μικρές διοργανώσεις στην αρχή. Χάρης: Καλοκαίρι του 2012, είμαστε σπίτι μου, και κάνουμε πριβέ πάρτυ 40 ατόμων. Με μεγάλα ηχεία, πικάπ, σιντί και βινύλια. Μία πολύ καλή φίλη, η Γεωργία που βρέθηκε εκεί, τύγχανε να δουλεύει σε μεγάλο ξενοδοχείο του Βόλου. Αυτή μεσολάβησε ώστε να συναντήσω τον διευθυντή, και μετά από λίγο καιρό διοργανώσαμε το πρώτο ανοιχτό πάρτι, στην ταράτσα του ξενοδοχείου. Ήταν ένα πολύ καλό gathering που φτιάχτηκε με πολύ αγάπη. Η δεύτερη απόπειρα έγινε με ένα δίδυμο που είχε κάνει τρομερή επιτυχία, τους Adana Twins. Το event έγινε τον Μάρτιο του 2013, ένα απόγευμα Κυριακής, και μάλιστα δημιουργήθηκε πρόβλημα επειδή συνέπεσε ο αγώνας ποδοσφαίρου Ολυμπιακού Βόλου – ΑΕΛ.
Δηλαδή; Άλκης: Το highlight ήταν που μας σταμάτησε η αστυνομία κάπου έξω απ’ το Βόλο επειδή πίστευε πως πηγαίνουμε στο γήπεδο για να τα σπάσουμε! Χάρης: Όσον αφορά όμως το πάρτι, όταν πλησίαζε η ώρα του event, συνειδητοποιήσαμε πως ήταν sold out πριν καν αρχίσει. Κι αυτό ήταν πρωτόγνωρο για την πόλη του Βόλου, γιατί δε νομίζω να είχε ξαναγίνει ποτέ πάρτι με προσκλήσεις με τόσο massive ονόματα. Εγώ εκείνη τη βραδιά απ’ το άγχος μου έπαθα κρίση πανικού και ομολογώ ότι δεν το απόλαυσα καθόλου. Γύρισα σερί στη Θεσσαλονίκη, πήγα καπάκι σε ένα ίντερνετ καφέ και από τα μηνύματα κατάλαβα ότι την προηγούμενη μέρα συνέβη κάτι πολύ καλό. Αφού τελείωσε αυτό το event, κάποια μαγαζιά ξεκίνησαν να μας προσεγγίζουν. Ήμασταν αρχάριοι και δεν ξέραμε πώς να «πουλήσουμε» αυτό που είχαμε στήσει. Βρισκόμασταν πολύ κάτω από το όριο του να έχουμε βλέψεις για κάτι καλύτερο.
16
Όμως αυτός ο αφελής ρομαντισμός σήμερα σας βοηθά να στέκεστε γερά στα πόδια σας. Άλκης/Χάρης: Tώρα λειτουργούμε περισσότερο επαγγελματικά. Tο καλοκαίρι του 2013 φέραμε στο Βόλο τους Stefan Biniak και τον Rampa. Από κει και έπειτα μεγάλωσε το κανάλι στο YouTube, γιατί όσοι το ξέρανε ήταν πάντα εκεί. Η μουσική του channel ήταν και είναι πολύ συγκεκριμένη, και δε χωρά διαφήμισης. Άρα, από μόνο του αυτό λέει πολλά. Όσο για τον ρομαντισμό που αναφέρατε, αυτό που κάνεις πρέπει να το αγαπάς πολύ και να το στηρίζεις. Αν δεν είχαμε αγάπη και ρομαντισμό, θα είχαμε σταματήσει πολλά χρόνια πριν. Για να μην παρεξηγηθεί αυτό, μιλάμε για τον τομέα των events που είναι πολύ ψυχοφθόρος, και όχι για το κανάλι του YouTube.
Πότε συνειδητοποιήσατε ότι κάνετε το βήμα παραπάνω; Χάρης: Πρόπερσι, όταν και φέραμε τον Dennis Ferrer. Ενώ είναι θρύλος, εκείνη την περίοδο ακουγόταν λίγο παράταιρος σε σχέση με την εποχή. Κλείσαμε έναν μεγάλο συναυλιακό χώρο στο Βόλο. Οι ιδιοκτήτες πήραν ένα ρίσκο, δίνοντας αυτά τα χρήματα για έναν καλλιτέχνη που δε γνώριζε ότι θα του γεμίσει το μαγαζί. Και αυτό το πάρτι ήταν sold – out μια βδομάδα πριν. Είχαν έρθει 900 άτομα σε έναν χώρο που χωρά 600. Φάγανε πόρτα φίλοι μας... Τότε συνειδητοποιήσαμε ότι μας παίρνει να κάνουμε το κάτι παραπάνω. Πάνω απ’όλα το μεγαλύτερο μας επιτευγμα μέχρι σήμερα ήταν το περσινό event στο Graceland (Πευκάκια Βόλου) όπου 2000 άτομα απο όλη την Ελλάδα παρακολούθησαν την εκδήλωση με τον Γερμανό Αme και τον Νοτιοαφρικανό Culoe De Song.
Άλκης: Εκείνη τη νύχτα είχα κοιμήσει 8 άτομα σπίτι μου, τα περισσότερα από τα οποία ήταν άγνωστα σε μένα. Τα events στην επαρχία όμως είναι δύσκολα: Η Θεσσαλονίκη είναι πιο φεστιβαλική πόλη σε σχέση με το Βόλο και τις υπόλοιπες πόλεις, για προφανείς λόγους. Στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη υπάρχουν 2.000 άτομα που πηγαίνουν σε τέτοια events. Στο Βόλο λειτουργεί το στόμα με στόμα.
Αυτό το Madoras In Da House σαν όνομα μας βασανίζει. Λύστε μας επιτέλους την απορία από που προέρχεται. Χάρης: Έπαιζα Counter Strike με usename Madoras To In Da House εστιάζει στο «σ π ίτι» μας που είναι το κανάλι του YouTube.
Tόσο απλά; Χάρης: Πιο απλά δε γίνεται!
Άλκη εσύ με ποιο τρόπο γνώρισες την ηλεκτρονική μουσική; Άλκης: Mέχρι και το Πανεπιστήμιο δεν είχα καμία σχέση. Σπουδάζω στο Βόλο, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός. Η ιστορία είναι προβλέψιμη: Πήγαινα σε πάρτι στην Αθήνα λόγω φίλων και ενθουσιάστηκα από τα DJ sets του Ricardo Villalobos. Έπειτα, πήγαινα παντού για να τον ακούσω, μέχρι και τρία συνεχόμενα καλοκαίρια στη Μύκονο. Ταυτόχρονα δούλευα ως σερβιτόρος σε καφετέρια. Δειλά-δειλά, κι επειδή το μαγαζί που δούλευα έπαιζε house μουσική, γνωρίστηκα με τους DJs και τους είπα πως ήθελα κι εγώ να ασχοληθώ μ’ αυτό. Έμαθα να μιξάρω στο μαγαζί. Ξεκίνησα να παίζω μεσημέρι αλλά έγινα τελειομανής και ξεκίνησα να ψάχνω πολύ βαθύτερα τη μουσική. Σ’ αυτό βοήθησε και το κανάλι του YouTube. Έψαχνα να βρω, για παράδειγμα, το afro κομμάτι που μόλις κυκλοφόρησε.
Γιατί το κανάλι ανεβάζει μόνο τέτοιου είδους μουσική; Χάρης: Γιατί μόνο αυτή η μουσική με κάνει να ονειρεύομαι και να ταξιδεύω. Είναι μία διέξοδος που δε συγκρίνεται με καμία. Δεν ξέρω πώς θα μπορούσα να ικανοποιηθώ αν δεν υπήρχε αυτό το μέρος της ζωής μου.
Αν δηλαδή ένα συγκρότημα που παίζει punk σου στείλει demo, τι θα κάνεις; Χάρης: Δε μπορώ να στηρίξω άλλες σκηνές. Μας έχουν στείλει διάφορα κομμάτια από ευρύ φάσμα μουσικής. Όσο κι αν μου αρέσουν, όσο ποιοτικά κι αν είναι, δεν είναι για μένα. Είμαι εκεί, σταθερά, στην house.
Πώς περιγράφετε την afro house σε κάποιον που δεν την ξέρει; Άλκης: Όλη η house κάνει κύκλους. Θα ξεκινήσει
από
κάτι
πιο
ελαφρύ,
αλλά
εξελισσόμενη,
εντάσσει στους ήχους της τα πνευστά, τα κρουστά και τα παραδοσιακά τραγούδια της Aφρικής. Τραγούδια στα οποία μπορεί απλά να προσθέτουν ακόμα κι ένα house beat. Στα τελευταία πάρτι, υπήρχαν στιγμές που ένιωθες ότι βρίσκεσαι σε κάποια ζούγκλα της Αφρικής.
Χάρης: Eίχαμε βρεθεί πριν από λίγο καιρό στο Watergate, ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ του Βερολίνου και διεθνώς αναγνωρισμένο. Μέσα από ένα event, το Rise, το κλαμπ έδινεχώρο στην αφρικανική μουσική, φέρνοντας DJs από εκεί. Το Βερολίνο εντωμεταξύ είναι «δύσκολο» γιατί οι Γερμανοί γενικά αγαπάν τις σκληρότερες εκδοχές της μουσικές. Δε μιλούσαμε καθόλου κατά τη διάρκεια του σετ. Μόνο μια στιγμή, σε κάποια φάση ο Άλκης μου είπε «Χάρη νιώθω πως αυτή η μουσική είναι η μόνη που μπορεί να κάνει τον κόσμο να χορέψει τόσο πολύ». Νιώθεις πράγματα που δε στα προσφέρει άλλο είδος μουσικής.
Η μουσική, που σε λίγες μέρες γιορτάζει. Άλκης: H Eυρωπαϊκή γιορτή μουσικής είναι ύμνος στο διαφορετικό και την πολυπολιτισμικότητα. Ο Βόλος μάλιστα από παλιά έστηνε πολλές live stages με ήχους που ξεκινούσαν από την jazz και τελείωναν στη metal.
Ποια είναι η θέση της afro house στην ελληνική μουσική πραγματικότητα; Χάρης: Είναι δύσκολο να προωθήσεις αυτή τη μουσική στην Ελλάδα, γιατί το ελληνικό κοινό, καλώς ή κακώς, βρίσκεται στα μπουζούκια. Πιστεύω όμως πως όσοι τον γνωρίσουν, είναι εύκολο να παρασυρθούνε. Πρέπει να πας στο σωστό μέλος με την κατάλληλη παρέα. Οι
17 13
συγκυρίες να βοηθήσουν να σε γοητεύσει. Ούτε η πολιτεία σε βοηθά να προωθήσεις αυτή τη μουσική. Η μουσική που αγαπώ «καταπατά τις μουσικές μας αξίες», ενώ την ίδια στιγμή στο εξωτερικό κάνουν πάρτι σε εκκλησίες. Εδώ, εμείς απλά «κάνουμε φασαρία».
Βρισκόμαστεστο 2017 και οι νέες κυκλοφορίες είναι τόσες πολλές που χάνεσαι στην πληροφορία. Ίσως ακόμα και τα συγκροτήματα να είναι περισσότερα από τους ακροατές. Άλκης: Και οι παραγωγοί με τους DJs είναι περισσότεροι από τους ακροατές. Το ίδιο ισχύει και στα άλλα είδη μουσικής. Στην house, μπορεί κάποιος να πατήσει 3 κουμπάκια και αυτό το κομμάτι να βρεθεί να κυκλοφορεί ακόμα κι από εταιρεία. Θα μπορούσα κι εγώ σε κάποια επαρχιακή πόλη να πουλήσω ιστορία και να κάνω το ίδιο. Όμως οι άνθρωποι που είναι πραγματικοί παραγωγοί μουσικής έχουν τρελές γνώσεις.
Ξέρουμε πως το καλοκαίρι μπαίνετε στον χάρτη των μεγάλων events. Χάρης: Το τελευταίο όνομα που φιλοξενούμε στον Βόλο, ο Little Louie Vega, είναι πραγματικά σπουδαίος μουσικός και DJ. Ο Little Louie Vega και η Anane θα βρίσκονται στο Graceland+ στις 29 Ιουλίου. Έχει ανοίξει το Superbowl με τη μπάντα του, Elements of Life, και η μουσική παιδεία του αγγίζει δυσθεώρητα ύψη.
Άλκης: Αν σκεφτείς πως αυτή η μουσική ξεκίνησε το 87 με 89, ο Little Louie Vega λίγα χρόνια μετά έκανε τη διαφορά. Τον αποκαλούν “King of House” και είναι πραγματικά σα να γέννησε αυτή τη μουσική. Ο άνθρωπος αυτός οριοθετεί μουσικά την εποχή. Χάρης: Ο Vega παραμένει ενεργός και σύγχρονος. Eίναι 51 xρονών. Υπάρχουν άλλοι, παλιοί DJs που ζουν επειδή κάποτε ήταν γαμάτοι. Αυτός δεν ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία.
Χάρης: Θέλω να ανοιχτούμε παραπάνω και στο εξωτερικό. Να φτιάξουμε επιτέλους το website. O Άλκης έχει παίξει και στην Ρώμη, τον είχα κλείσει εκεί το 2012. Αυτό συμβαίνει γενικά, όμως θέλουμε να κάνουμε κάτι το οποίο θα έχει λόγο ύπαρξης, να συνεχιστεί και μετά. Να γίνει θεσμός. Να έχει μέλλον. Προσπαθούμε να κάνουμε κάτι και στο Βερολίνο, αλλά θα φανεί σε λίγο καιρό αν τα καταφέρουμε.
Η Madoras In Da House έχει και μία Facebook page. Χάρης: Είναι μία πύλη η οποία προμοτάρει καλλιτέχνες, labels και τη μουσική με την οποία αξίζει κανείς να έρθει σε επαφή.
Στα σχέδια για το μέλλον υπάρχει το ενδεχόμενο δημιουργίας δισκογραφικής; Χάρης: O Άλκης μου μίλησε γι’ αυτό πριν μια βδομάδα. Χρειάζεται οικονομικό backup, για να μην αποτελέσει προχειροδουλειά. Άλκης: Το να φτιάξεις εταιρεία είναι εύκολο. Με τις γνωριμίες που έχουμε, μπορούμε να βγάζουμε 3 κυκλοφορίες το χρόνο. Ποιοτικές κυκλοφορίες. Δεν είναι τόσο δύσκολο. Θεωρώ πως είναι το βήμα παραπέρα. Αν πριν 2 χρόνια το βήμα παραπέρα ήταν ο Ferrer, τώρα είναι η δισκογραφική εταιρεία.
YouTube channel: youtube.com/madorasindahouse Facebook page: facebook.com/Madorasindahouse
18 Γιάννης Μαρκούτης
Το Laddroller τραβά με πείσμα το μέλλον και το φέρνει στο παρόν Δύο αδέρφια από τη Λάρισα κατασκεύασαν ένα ηλεκτροκίνητο αναπηρικό αμαξίδιο που φέρνει τον χρήστη στην όρθια στάση σε λιγότερα από 2 δευτερόλεπτα
Ο Μάριος – Ερμής Πετρωτός έχει σπουδάσει πληροφορική. Ο αδερφός του, Δημήτρης, είναι αρχιτέκτονας. Γεννήθηκαν και ζουν στη Λάρισα, όπου και τους συναντήσαμε. Το... παράδοξο με την περίπτωσή τους έχει να κάνει με την τωρινή τους ενασχόληση: Στο τεχνικό τους γραφείο δημιουργήθηκε το Laddroller, ένα αναπηρικό αμαξίδιο που στο εγγύς μέλλον θα αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα. «Όλα ξεκίνησαν από μία πελάτισσα η οποία μας ζήτησε να της φτιάξουμε το σπίτι. Να της το ανασκευάσουμε εσωτερικά γιατί δεν της άρεσε όπως ήταν τότε», μας αναφέρει ο Δημήτρης. «Μετά από λίγο καιρό έπαθε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. Αναγκάστηκε να κυκλοφορεί με αναπηρικό αμαξίδιο και μας
κάλεσε να ξαναφτιάξουμε το σπίτι γιατί πλέον δεν βολευόταν. Έτσι, οι πάγκοι εργασίας έμειναν κενοί από κάτω, ώστε να χωρά το αναπηρικό της αμαξίδιο, το τραπέζι έγινε χαμηλότερο, τα ντουλάπια κατέβαιναν και ανέβαιναν ξανά πάνω. Μια κλασική μετατροπή, με αντικείμενα και ιδέες που προϋπήρχαν». Φτάνει όμως μόνο αυτό; «Όσο εμείς φτιάχναμε το σπίτι και είδαμε ότι επιτυγχανόταν ο σκοπός μας, συνειδητοποιήσαμε ότι αφενός οι υπόλοιποι κάτοικοι του σπιτιού δε βολευόταν με αυτή την κατάσταση, εφετέρου ότι όταν έβγαινε αυτή η κυρία από το σπίτι που ήταν φτιαγμένο στα μέτρα της, τίποτα άλλο δεν ήταν φτιαγμένο κατ’ αυτό τον τρόπο: Oύτε η τράπεζα με το γκισέ, ούτε το ΑΤΜ, ούτε
το περίπτερο και πάει λέγοντας», προσθέτει ο Μάριος. Με λίγα λόγια, δε μπορούν να χαμηλώσουν τα πάντα. Ζούμε σ’ έναν κόσμο φτιαγμένο για ορθίους, γιατί έτσι είναι φτιαγμένο το ανθρώπινο σώμα. «Ο κόσμος είναι φτιαγμένος για ορθίους, και δυστυχώς, το άτομο που είναι αναγκασμένο να μετακινείται με αναπηρικό αμαξίδιο, αν δεν κάνει συνεχείς φυσιοθεραπείες, κινδυνεύει να πάθει οστεοπόρωση». Η σκέψη του Δημήτρη είναι τόσο συγκροτημένη που μιλά χωρίς να κάνει παύσεις: «Όχι μόνο αυτό, αλλά προκαλούνται καρδιακά, αναπνευστικά και ένα σωρό άλλα προβλήματα λόγω της καθιστικής ζωής. Είναι βαρύ το τίμημα για τους ανθρώπους αυτούς που απλά δεν μπορούν να περπατάνε».
19
Έτσι, πριν από 5 χρόνια, τα αδέρφια σκέφτηκαν πως πρέπει να σηκώσουν όρθιο το άτομο με αναπηρία, χωρίς να χρησιμοποιήσουν τις προϋπάρχουσες μεθόδους. Η καινοτομία συναντά την αγάπη για το συνάνθρωπο, και κάπως έτσι γεννάται το Laddroller, το αμαξίδιο που, όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται, δίνει χρώμα στη μέρα των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα. Δίπλα μας φιγουράρει το προτότυπο μοντέλο, και ο Μάριος μας δείχνει τον τρόπο που λειτουργεί: Mένουμε άφωνοι, καθώς ένα απλό πάτημα κουμπιού μας κάνει να ξεχάσουμε ένα στερεότυπο πολλών δεκαετιών. Ας μιλήσουμε όμως με στοιχεία: Ποιες καινοτομίες εισήγαγε το Laddroller; Ο Δημήτρης, απαντά: «Το κυριότερο, είναι ότι σηκώνει τον χρήστη όρθιο, άμεσα. Σε αντίθεση με τον ανταγωνισμό που το κάνει πολύ αργά, σε διάστημα μισού λεπτού. Το δικό μας σε σηκώνει αυτόματα και στιγμιαία, κι αυτό, από μόνο του αποτελεί μεγάλη υπόθεση. Επίσης, οι ρόδες, οι οποίες, γυρνώντας ανάποδα ανά ζευγάρια μεταξύ τους, οι μπροστά κάνουν όπισθεν, οι πίσω – μπροστά, συγκλίνουν, και έτσι αλλάζει η γεωμετρία του σκελετού και βρίσκεσαι στην όρθια στάση. Σε κρατάει όρθιο ταχύτατα, και εκμεταλλεύεται την κίνηση των τροχών για να επιτύχει την ανύψωση. Συν, ότι για να επανέλθεις στην καθήμενη θέση, απλά κινείς έναν μοχλό κι απο εκεί, αναλαμβάνει η βαρύτητα». Για την ιστορία, τα ειδικά αμαξίδια ορθοστάτησης υπάρχουν στην αγορά εδώ και αρκετά χρόνια. Όμως είναι πολύ βαριά, δεν είναι διαιρετά για να μεταφέρονται με ευκολία και τέλος, είναι πολύ ενεργοβόρα. Όμως όλα τα τμήματά του Laddroller, αποσπώνται. Διαιρείται σε κομμάτια, ενώ και οι μπαταρίες του αφαιρούνται. Τέλος, μία σημαντική λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά, είναι πως αν αδειάσουν οι μπαταρίες, ο χρήστης μπορεί να το κινήσει με τα χέρια του. Δε μένει δηλαδή ακινητοποιημένος στη μέση του δρόμου. Στα άλλα ηλεκτροκίνητα, αν τελειώσουν οι μπαταρίες, δεν υπάρχει η δυνατότητα της χειροκίνησης. «Πρώτα είδαμε τα πράγματα από την οπτική γωνία του ανθρώπου με αναπηρία, και μετά εξελίξαμε το μοντέλο» είναι τα λόγια του Δημήτρη. «Εγώ για ένα διάστημα μετακινούμουν στο γραφείο με το αναπηρικό αμαξίδιο. Ήθελα να δω πώς γίνεται. Και τρακάριζα συνεχώς. Είχα ξηλώσει όλες τις γωνίες. Πρέπει να το συνηθίσεις για να μπεις και στο μυαλό αυτού που το χρησιμοποιεί, ακόμα και να καταλάβεις πώς νιώθει». Ποιο ήταν όμως το πρώτο μοντέλο που εκτέθηκε σε κοινή θέα; «Είναι αυτό που βρίσκεται δίπλα μας», απαντά ο Μάριος, και συνεχίζει λέγοντάς μας πως υπήρξε ένα διάστημα απόλυτης κρυψίνειας γιατί περίμεναν το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Έπειτα πήραν μέρος σε διαγωνισμό του ΜΙΤ. Βρέθηκαν δηλαδή στη Βοστώνη, παρουσιάζοντας το δημιούργημά τους σε ένα από τα πιο εξειδικευμένα τεχνολογικά ινστιτούτα του πλανήτη. Μένοντας όμως στα αμιγώς λειτουργικά, μπορεί το Laddroller να υποστηρίξει κάποιον άνθρωπο με κινητική δυσκολία καθόλη τη διάρκεια της μέρας; Ο λόγος στον Μάριο: «Ναι, μπορεί να το έχει για το κύριο αναπηρικό του αμαξίδιο. Πολύς κόσμος που χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο, έχει δύο. Ένα για το έξω και ένα για το μέσα. Πολλές φορές το μέσα είναι πάρα πολυ συμμαζεμένο, για να παίρνει εύκολα στροφές και για άλλους, πρακτικούς λόγους. Αυτό δε σημαίνει ότι ο κάτοχος του Laddroller, πετάει το άλλο. Είναι σα να έχεις ένα αυτοκίνητο και ένα ποδήλατο». Όντως, το αμαξίδιο των Πετρωτών δεν είναι πολύ ογκοδέστερο του συμβατικού αναπηρικού αμαξιδίου. Επίσης, με τις μεγάλες ρόδες να βρίσκονται μπροστά και με την συνεχή του τετρακίνηση, μπορεί να υπερβαίνει με ευκολία τυχόν εμπόδια. Δύο τηλέφωνα χτυπούν ταυτόχρονα και η συζήτηση σταματά για λίγα δευτερόλεπτα. Όμως ο Μάριος φαίνεται πως απαντά στις ερωτήσεις μας πριν καν του τις θέσουμε: «Η μεγάλοι μπροστινοί τροχοί ανεβαίνουν με άνεση ένα εμπόδιο όπως ένα κράσπεδο. Όπως όταν ένα ποδήλατο που ανεβαίνει στο πεζοδρόμιο. Έπειτα, η διεύθυνση του αμαξιδιού δε γίνεται με τα κλασικά ροδάκια τύπου caster, σαν αυτά που έχουν τα καρότσια του σούπερ μάρκετ, αλλά με τους τροχούς τύπου omniwheel οι οποίοι παρέχουν την απαιτούμενη διευθυντικότητα χωρίς όμως να σκαλώνουν ή να φρακάρουν. Οι πίσω τροχοί είναι κι αυτοί κινητήριοι. Έτσι, όταν καβαλήσεις ένα κράσπεδο, οι πίσω ρόδες σπρώχνουν και ανεβαίνουν και κείνες». Το Laddroller λοιπόν, ανεβαίνει και κατεβαίνει κράσπεδα και σκαλοπάτια, υπερβαίνει
κενά και γενικότερα, ξεχωρίζει από την πρώτη ματιά. Φέρνουμε κατά νου ένα αναπηρικό αμαξίδιο να παγιδεύεται στη σχάρα ενός υπονόμου. Την ίδια στιγμή το Laddroller... πετάει: «Είναι πράγματα απλούστατα, τα οποία για κάποιο περίεργο λόγο η βιομηχανία των αναπηρικών αμαξιδίων δεν τα ‘χει λάβει υπόψιν» αναφέρει σαφώς προβληματισμένος ο Δημήτρης. Κάποιοι συνάνθρωποί μας που αντιμετωπίζουν κινητικές δυσκολίες, σίγουρα αναρωτιούνται αν το συγκεκριμένο αμαξίδιο κυκλοφορεί στην αγορά. Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει ακόμα, και δε γνωρίζουμε πόσος χρόνος θα απαιτηθεί μέχρι να γίνει. Όμως η πορεία των αδελφών Πετρωτών και της εφεύρεσής τους μας υποδεικνύει πως η ώρα δεν αργεί. Πέρασαν ήδη 5 χρόνια και όπως μας λέει ο Δημήτρης, τα στάδια από την αρχική ιδέα μέχρι την υλοποίηση ήταν πολλά. Η αρχή έγινε με μακέτες απο χαρτί, και μετά με ένα ξύλινο, πιο ντελικάτο μοντέλο. Επιστρέφοντας στα περί κυκλοφορίας του, το μοντέλο που βλέπουμε δίπλα μας είναι πλήρως λειτουργικό, και έχει ήδη δώσει τα διαπιστευτήριά του: «Τώρα είμαστε στη φάση που προσπαθούμε να το εξελίξουμε περαιτέρω. Η ευρεσιτεχνία μας προστατεύεται σε 156 χώρες. Αυτό που ξεκίνησα να λέω, είναι ότι αυτό το συγκεκριμένο λειτουργικό πρωτότυπο, το φτιάξαμε κάπως πιο ανθεκτικό απο το προηγούμενο, από υλικά πολύ ανώτερα ως προς τη αντοχή, στα μέτρα της κοπέλας που ήταν η πιλότος μας στον αγώνα της Ζυρίχης», τονίζει ο Μάριος. Ο αγώνας στον οποίο αναφέρεται είναι το Cybathlon, που αποτελεί μία πιο σύγχρονη εκδοχή των Παραολυμπιακών Αγώνων, στα πλαίσια του οποίου οι συμμετέχοντες κινούνται με τη βοήθεια «ευφυών» βοηθημάτων, όπως εξωσκελετών, υπερσύγχρονων αναπηρικών αμαξιδίων, μέχρι και αμαξίδια που κινούνται μέσω χορογραφημένων εξωτερικών διεγέρσεων των μυών των ποδιών των πιλότων τους! Το μέλλον χτυπά την πόρτα του 2017 και η ανθρωπότητα μπορεί να ελπίζει σε αλματώδεις ανακαλύψεις. H διοργάνωση έλαβε χώρα στη Ζυρίχη τον περασμένο Οκτώβριο, υπό την αιγίδα του Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου της ελβετικής πόλης. Εκεί, τα δύο αδέρφια από τη Λάρισα, το Laddroller και η πρωταθλήτρια ξιφασκίας Κέλλυ Λουφάκη απέδειξαν έμπρακτα πως όταν θέλεις κάτι και εργάζεσαι μεθοδικά πάνω στο αντικείμενο, το μέλλον σχεδόν πάντα σε δικαιώνει. Αυτή τους η συμμετοχή ήταν μεγάλη υπόθεση, γιατί «διαφήμισε» την εφεύρεσή τους σε ένα ευρύ κοινό που εστιάζει στην καινοτομία, και προσφέρει στην ανθρωπότητα ελπίδα για μία ομαλότερη μετάβαση στο αύριο. Έπειτα, από τα brain computer interfaces και τους εξωσκελετούς, μεταφερόμαστε στην ελληνική πραγματικότητα. Είναι η Ελλάδα τόσο εχθρική προς τα άτομα με αναπηρία; Ο Δημήτρης είναι κάθετος: «Στην Ελλάδα μπορεί να μην υπάρχουν τόσο εύχρηστες υποδομές και ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που δεν πολυκυκλοφορούν τα άτομα με δυσκολία στη μετακίνησή τους. Γενικότερα όμως, το καφριλίκι γίνεται παντού. Όπως παρκάρει κάποιος το αυτοκίνητό του μπροστά σε μια ράμπα στη Λάρισα, άλλο τόσο το ίδιο συμβαίνει και στο Βερολίνο, ίσως με μικρότερη συχνότητα. Η διαφορά είναι οτι στη Λάρισα το παρκαρισμένο αυτοκίνητο μπορεί να μείνει και δέκα μέρες εκεί μπροστά απο αυτή τη ράμπα ενώ στο Βερολίνο θα το πάρει ο γερανός μέσα σε ένα δεκάλεπτο, το πολύ. Το πρόβλημα της χώρας μας εστιάζεται στο ότι δεν γίνεται έλεγχος της τήρησης των κανόνων. Έχουμε όλοι δει με τα μάτια μας ράμπες με σχεδόν κατακόρυφη κλίση. Κι όμως, το ποσό της μέγιστης τιμής αυτής της κλίσης είναι ορισμένο.». Σήμερα, το βήμα παραπάνω το Laddroler ακούει στο όνομα Chivas Venture: Διαγωνίζεται σε μία μεγάλη διοργάνωση κοινωνικής επιχειρηματικότητας, που προβάλει νέες εφευρέσεις οι οποίες φέρουν θετικό αντίκτυπο στη ζωή των ανθρώπων. Η συμμετοχή τους είναι μία ανάμεσα στις 30, από ισάριθμες χώρες και εφευρέσεις. Τη στιγμή που διαβάζετε τούτες τις γραμμές, η φάση του διαγωνισμού που εμπεριέχει και τη συμμετοχή του κοινού φτάνει στο τέλος της. Όμως μέχρι τις 12 Ιουνίου, μπορείτε να μπείτε στην ιστοσελίδα bit.ly/laddroller και να το ψηφίσετε. Με τη βοήθειά σας, οι αδελφοί Πετρωτοί θα αποκτήσουν πολύτιμη ώθηση εν αναμονή της δεύτερης φάσης, η οποία θα συμβεί στο Λος Άντζελες, όπου και το αμαξίδιο θα παρουσιαστεί με κάθε λεπτομέρεια απέναντι σε πολυμελή επιτροπή. Μετά από αυτό όμως, τι; Ο Δημήτρης πιστεύει πως οι διαγωνισμοί, πέρα από το ενδεχόμενο χρηματικό έπαθλο, βοηθούν σημαντικά στην προβολή. «Όμως μετά θα συνεχίσουμε την πορεία μας, ανεξαρτήτου αποτελέσματος. Θα εξελίξουμε το Lad-
20
21 13
droller μέχρι να το δούμε να πραγματοποιείται σαν ιδέα». Λίγο πιο πάνω έγινε αναφορά σε ενδεχόμενο χρονοδιάγραμμα κυκλοφορίας του. Οφείλουμε λοιπόν να τονίσουμε πως στόχος των αδελφών Πετρωτών είναι η επίτευξη μιας συμφωνίας με εταιρεία παραγωγής αμαξιδίων. Η εταιρεία, δηλαδή, να το εντάξει στη σειρά παραγωγής της. Ρεαλιστικά μιλώντας, έτσι κι αλλιώς μία ενδεχόμενη κυκλοφορία δε θα ήταν δυνατή χωρίς κάποια βασική χρηματοδότηση. Χωρίς το εργοστάσιο, τις πιστοποιήσεις, την υπάρχουσα γραμμή παραγωγής, κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο. Όμως το μέλλον κάθε άλλο παρά δυσοίωνο είναι: «Ήδη βρισκόμαστε σε επαφές με μία σουηδική εταιρεία που κατασκευάζει βοηθήματα. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που συμμετέχουμε σε εκθέσεις», προσθέτει ο Μάριος. Συμμετείχαν μάλιστα και στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, με το feedback του κόσμου να τους χαρίζει πολλές, πολύτιμες συμβουλές αλλά και τη διάθεση να συνεχίσουν με τον ίδιο ζήλο. Σε έναν ιδανικό κόσμο, στον οποίο το Laddroller αποτελεί μέρος της καθημερινότητας, αυτό θα κοστίζει αρκετά λιγότερο από τα αμαξίδια με κάποια παρόμοια χαρακτηριστικά. Πρέπει όμως να εξαλειφθούν και κάποια γραφειοκρατικά ζητήματα. Γιατί για να κυκλοφορήσει κάτι τέτοιο στους δρόμους της Ελλάδας, απατείται και άδεια από τον ΕΟΦ. Φανταζέστε λοιπόν τί θα συμβεί αν ένα και μόνο τέτοιο όχημα αιτηθεί αδείας... Όταν το δούμε να κυκλοφορεί, ίσως η εικόνα του να είναι πολύ διαφορετική. Ο σκελετός του, για παράδειγμα, να είναι κατασκευασμένος από ανθρακόνημα ή να τυπώνεται σε ένα τρισδιάστατο εκτυπωτή. Όπως και να ‘χει, το μέλλον του ανήκει. Η συζήτηση όμως δε σταματά εδώ. Ο Μάριος τονίζει πως πρέπει να επενδυθεί χρόνος και χρήμα στις ευρεσιτεχνίες. Να τολμήσουν οι άνθρωποι να πουν ότι δεν έχουν ανακαλυφθεί τα πάντα. Οι ίδιοι πάντως, τα κατάφεραν μια χαρά.
«Ευχόμαστε να έρθει γρήγορα η στιγμή που το Laddroller θα θεωρείται παρωχημένο, και οι εξωσκελετοί να μπούνε στην καθημερινότητα όλων των ανθρώπων με αναπηρία», μας αναφέρουν με χαμόγελο. Το μέλλον τους ανήκει, και εμείς θα βρισκόμαστε πάντα εκεί για να τους στηρίζουμε.
Γιάννης Μαρκούτης
45 ΛΕΠΤA ΜΕ ΤΟΥΣ
HUMAN TOUCH Ένα συγκρότημα-ορισμός του groove. Τρεις συνθέτες (Σταύρος Λάντσιας – David Lynch – Γιώτης Κιουρτσόγλου). Τρεις δεξιοτέχνες και ταυτόχρονα οι πιο περιζήτητοι session μουσικοί της χώρας μας. 20 χρόνια κοινής μουσικής πορείας. Δύο δίσκοι με έναν τρίτο στα σκαριά. Lives που γίνονται talk of the town και καθηλώνουν, στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό. Ένα βροχερό πρωινό Τετάρτης συναντήσαμε τον David Lynch: Παίζει σαξόφωνο, κρουστά και τραγουδά στο διαχρονικό συγκρότημα. Στις επόμενες σελίδες θα διαβάσετε τα κυριότερα αποσπάσματα της συζήτησης που ακολούθησε, με φόντο πάντα τη μουσική.
23
Βασικό όχημα έκφρασης ή side-project; Πριν 20 χρόνια κυκλοφορήσαμε το πρώτο, ομώνυμο CD μας. Πιο πριν είχαμε παίξει μαζί σε πολλά project και δραστηριοποιούμασταν αρκετά σαν τρίο. Από την αρχή υπήρχε η αίσθηση πως κάνουμε κάτι ταιριαστό, πως η μουσική ταύτιση και η αρμονική μας συνύπαρξη θα δώσει κάτι περισσότερο. Αυτά τα 20 χρόνια είμαστε μαζί: Δεν διαλυθήκαμε και κάναμε reunion επειδή θυμηθήκαμε τα παλιά. Τώρα, όσον αφορά την ερώτηση, κατά κάποιο τρόπο οι Human Touch είναι το κύριο όχημα έκφρασής μας, κι ας μην δίνουμε στο σχήμα τη μερίδα του λέοντος χρονικά. Σίγουρα κάνουμε πολλά άλλα πράγματα, γιατί η μουσική, πέρα από τα κοινότυπα, είναι για μας τρόπος ζωής. Κι επειδή η μουσική είναι κύρια ύπαρξη, μας συνοδεύει και όλα γυρίζουν γύρω απ’ αυτή, οπότε νιώθουμε την ανάγκη να στραφούμε και αλλού. Είναι αναγκαίο να τρέχεις άλλα 5-10 πράγματα πέρα από το βασικό σου project, γιατί ο πλούτος βρίσκεται παντού και με ένα σχήμα δε μπορείς να εκφράσεις τα πάντα. Δισκογραφικά έχουν κυκλοφορήσει μόλις δύο δίσκους Όντως. Η εξήγηση, δυστυχώς, είναι εύκολη. Υλικό υπάρχει, κάνουμε συναυλίες αλλά δεν καθόμαστε να το ηχογραφήσουμε στο στούντιο. Είμαστε και τελειομανείς, αλλά πέρα απ’ αυτό είναι θέμα απόφασης. Να πούμε δηλαδή ότι μπαίνουμε για να γράψουμε και θα ηχογραφούμε μέχρι να τελειώσει ο δίσκος. Αν το επεκτείνεις και άλλο, δεν έχουμε και καλή προώθηση. Δεν έχουμε καλά βίντεο, δεν έχουμε το πολύ ωραίο site, οπότε χρειαζόμαστε συντονισμό. Κάποιον να μας οργανώσει και λίγο. Ο τρίτος δίσκος που αναμένεται εδώ και ενάμιση χρόνο Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ηχογραφήσουμε ένα μεγάλο μέρος του. Τώρα αν αυτός θα τελειώσει σύντομα, πιστεύω πως ναι, γιατί το έχουμε και μεις ανάγκη. Είμαστε και δραστήριοι αλλά και σε φόρμα να το κάνουμε. Είναι θέμα απόφασης: Το τελειώνουμε και το κυκλοφορούμε, έστω και ηλεκτρονικά. Πώς γεννιούνται τα κομμάτια τους Τα κομμάτια που ηχογραφούμε αυτή τη στιγμή τα έχουμε παίξει πάρα πολλές φορές live. Είχαν τη δομή τους, όμως με την πάροδο του χρόνου έχουν αλλάξει μορφή. Ο αυτοσχεδιασμός και η ατμόσφαιρα του live τα έφερε σε άλλο δρόμο. Όταν αρχίσουμε και πάλι τις ηχογραφήσεις, φαντάζομαι πως θα αναρωτηθούμε τί θα κάνουμε ένα κομμάτι δεκατριών λεπτών. Τα κομμάτια όμως θέλουμε να έχουν την έννοια του live: Πατάν λοιπόν σε μία δομή αλλά θέλουμε πάντα να τα εμπλουτίζουμε. Μας εξιτάρει ο αυθορμητισμός του “μία κι έξω” αλλά η ενορχηστρωτική μας φαντασία πάντα προσθέτει κάτι ακόμα.
Ο ήχος τους Δεν ξέρω αν είμαστε εμείς οι κατάλληλοι να το πούμε. Οι έννοιες της jazz, της funk, του groove και της κινηματογραφικής μουσικής σίγουρα ταιριάζουν στον ήχο μας, αλλά όταν παίζουμε ποτέ δεν κοιτάζουμε να οριοθετήσουμε μουσικά αυτό που κάνουμε. Προτιμάμε να μην ξέρουμε πού θα πάει όλο το ταξίδι με δεδομένη την ανάγκη που έχουμε κάθε φορά να ξεπερνάμε τον εαυτό μας. Θέλω να πιστεύω πως οι ζωντανές μας εμφανίσεις αποτελούν εμπειρίες ζωής, γεμάτες στιγμές αλήθειας. Αυτό συμβαίνει όταν οι τρεις μας γινόμαστε ένα πάνω στη σκηνή, και το πράγμα φεύγει από μας. Γίνεται σχεδόν μεταφυσικό και υπερβαίνει τις μουσικές ταμπέλες. Ελλάδα και παθογένειες Οι αλλαγές μας φοβίζουν. Αυτό έχει να κάνει και με το πολιτικό επίπεδο. Εδώ η αλλαγή πολλές φορές έρχεται και γίνεται με εντελώς αψυχολόγητο και απρόβλεπτο τρόπο. Βάζω και τον εαυτό μου μέσα, γιατί μπορεί να είμαι μισός Ιρλανδός αλλά η χώρα που ζω είναι η Ελλάδα. Σαν Ιρλανδός λοιπόν, έχω βιώσει για τα καλά την αναρχία και την κουβαλάω στο DNA μου, κι αυτό που ζούμε εδώ και καιρό αποτελεί μία μορφή αναρχίας. Παρόλα αυτά δε μπορείς να πορεύεσαι συνεχώς μ’ αυτό τον τρόπο και σαν χώρα να βρίσκεσαι συνεχώς εξαρτημένη από το απρόβλεπτο. Είμαστε ανοιχτοί σε νέα ακούσματα; Μία μερίδα κόσμου είναι πολύ ανοιχτή στα νέα ακούσματα, αλλά δυστυχώς είναι πολύ μικρή. Ας μην αναφερθούμε και στην τηλεόραση και τα υπόλοιπα media, γιατί αυτά έχουν ήδη χιλιοειπωθεί αλλά και το κακό με αυτά έχει πάει μονότερμα. Οι καλλιτέχνες με τους οποίους νιώθει κοντά Ο Γιάννης Χρήστου, ο Μάνος Χατζηδάκις, η Λένα Πλάτωνος: άνθρωποι που πειραματίστηκαν με τη μουσική. Μπορεί να μην ταυτίζομαι με όλες τις δουλειές τους, αλλά εκτιμώ την βαθύτερη ανάγκη τους να εξελίσσονται συνεχώς. Πρόκειται για καλλιτέχνες που άκουγαν και εμπιστευόταν συνεχώς την εσωτερική τους φωνή, μια φωνή που δεν έπαψαν να υποστηρίζουν ποτέ. Έτυχε μάλιστα κάποια στιγμή να κάνω ενορχηστρώσεις πάνω σε κομμάτια του Χατζηδάκι, και κατάλαβα πως αυτός ο άνθρωπος ήταν πάντα ανήσυχος μουσικά. Μελετούσε σε βάθος κάθε του νότα. Αν ένα παιδί τον ρωτούσε γιατί να ασχοληθεί με τη μουσική… …θα του έλεγα πως δημιουργεί μία πολύ βαθιά σχέση ζωής, που το ταυτίζει με υπαρξιακά, φιλοσοφικά αλλά και πρακτικά με ανθρώπους, αντικείμενα και έννοιες. Η μουσική είναι το απόσταγμα της ζωής και όσα θα αποκομίσει αυτό το παιδί είναι ανεκτίμητα.
Παναγιώτης Δουλόπουλος/ Θανάσης Καρανίκας/ Αντώνης Φιλόσογλου
THE RECORD
store Παναγιώτης Δουλόπουλος
Gorillaz – Humanz
Μια από τις πιο ιδιαίτερες μπάντες που έχουν εμφανιστεί ποτέ, οι Gorillaz, επέστρεψαν στο προσκήνιο έχοντας στις αποσκευές τους μια νέα ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, ονόματι “Humanz”. Πάνε σχεδόν 7 χρόνια από το τελευταίο τους άλμπουμ, το “The Fall”, έτσι ώστε η, πάλαι ποτέ, εικονική μπάντα του Damon Albarn να παρουσιάσει στους φαν της κάτι καινούργιο. Λίγο καιρό πήρε επίσης και σε μας, μέχρι να αφουγκραστούμε αυτή τη νέα δουλειά. Το πολυαναμενόμενο LP αποτελείται από 20 κομμάτια (26 στη Deluxe Edition) και ένα μπαράζ συνεργασιών, όπως με τους Danny Brown, Popcaan, Pusha T, Vince Staples, τη Grace Jones απευθείας από τα φαντασμαγορικά 80’s, τους θρυλικούς De La Soul και πολλούς άλλους. Από το δυνατό και γρήγορο “Momentz” ως το ραδιοφωνικό “Submission” με τα υπέροχα φωνητικά της Kelela, γρήγορα αντιλαμβανόμαστε την up-tempo διάθεση που χαρακτηρίζει το “Humanz”. Αν αυτό αποτελούσε προσωπικό στοίχημα του Albarn, σίγουρα τα κατάφερε. Αίσθηση μας έκανε επίσης και το έντονα ηλεκτρισμένο “Charger” όπως και το σκοτεινό “Saturnz Barz” με έντονο το hip-hop στοιχείο, που συναντάμε σε αρκετά κομμάτια του δίσκου. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό των Gorillaz, για να μην ξεχνιόμαστε. Μέσα στα highlights συγκαταλέγεται και το ρυθμικό “Sex Murder Party” αλλά και το δυναμικό “She’s My Collar” που σε ξυπνά από το πρώτο δευτερόλεπτο. O Albarn, σε πρόσφατη promo συνέντευξη για την προώθηση του “Humanz”, αποκάλυψε ότι στιχουργικά ο δίσκος «κολλάει» και περιστρέφεται ως ένα βαθμό γύρω απ’ την εκλογή του Τραμπ. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι τα κομμάτια ηχογραφούνταν κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ, γι’ αυτό και η όλη εμμονή ως ένα βαθμό. Πάντως άμεσες αναφορές στο πρόσωπο του πλανητάρχη, δεν υπάρχουν. Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι το “Humanz” είναι ένα από τα πιο ζωηρά και «ενεργειακά ατόφια» άλμπουμ των Gorillaz μέχρι σήμερα. Αυτό και μόνο, δεν το λες μικρή υπόθεση...
Θανάσης Καρανίκας
Perfume Genius - No Shape
Πάνε εφτά χρόνια απ’ το χαμηλών τόνων, και «δωματιακού» χαρακτήρα ντεμπούτου του Mike Hadreas, περισσότερου γνωστού καλλιτεχνικά ως Perfume Genius. Η μεγάλη αναγνώριση ήρθε βέβαια το 2014, με το “Too Bright”, σε παραγωγή του Adrian Utley (Portishead), που ανέδειξε περισσότερες ακόμα πτυχές της ιδιοφυίας του, αν και χαρακτηριζόταν από μια σχετική ανισότητα στο υλικό. Στο φετινό “No Shape”, σε παραγωγή του Blake Mills (Alabama Shakes, John Legend), θα βρείτε ουκ ολίγα εξαιρετικά τραγούδια. Ο προάγγελός του, με τίτλο “Slip Away”, θα σας θυμίσει κάτι από Kate Bush στις ένδοξες στιγμές της, αν αυτές λάμβαναν χώρα, φυσικά, στο παρόν. Το μελοδραματικά γοητευτικό “Die 4 You” συνδυάζει Portishead με λίγη κι απ’ την αύρα της αιθέριας Sade. Κινηματογραφικές ενορχηστρώσεις σε αρκετά σημεία, σκοτεινές και spooky ηλεκτρονικές πινελιές, σουρεαλιστικά χρησιμοποιημένοι ήχοι από έγχορδα. Δε ξέρω πραγματικά πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μουσικά αυτός ο δίσκος. Λίγο από goth-glam, λίγο dream-pop, κάτι από chamber-pop· και πάλι δεν αρκούν. Και ούτε έχει και κάποια σημασία στην τελική. Το “No Shape” είναι το (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) επιστέγασμα όλης της μουσικής κοσμοθεωρίας του Handreas, η πιο ολοκληρωμένη δουλειά ενός απ’ τους πιο σπουδαίους «καταραμένους» καλλιτέχνες της γενιάς του. Διαβάζοντας συνεντεύξεις του ίδιου για τον ρατσισμό και το bullying που υπέστη στην παιδική του ηλικία, λόγω διαφορετικών σεξουαλικών προτιμήσεων, αλλά και όλα τα ενδοοικογενειακής φύσης προβλήματα που αντιμετώπισε, οι στίχοι του φυσικά μας προκαλούν περισσότερη συναισθηματική φόρτιση. Εν κατακλείδι, δύσκολα στην εποχή μας συναντούμε τόσο θεματικά τολμηρούς αλλά και πληθωρικούς σε ήχους και επιρροές δίσκους, που να μην καταλήγουν ναυαγοί της ίδιας τους της φλυαρίας και δηθενιάς. Και το βασικό, παρόλο πως πρόκειται για μια ολοκάθαρα προσωπική δουλειά, δεν ανάγει τον καλλιτέχνη σε μια ιδιάζουσα queer προσωπικότητα, που απευθύνεται σε συγκεκριμένο ομοιογενές ακροατήριο. Αντιθέτως, φαίνεται να έχει την ικανότητα να «ξεκλειδώσει» στον καθένα μας, σκοτεινές και καταπιεσμένες πτυχές του εαυτού μας, περασμένες μέσα από ένα ονειρικά παράξενο και χρωματιστό φίλτρο. Ένας θρίαμβος για τον Perfume Genius που σίγουρα θα αναδειχθεί ακόμα περισσότερο με τις ακροάσεις. Στα «οπωσδήποτε» της φετινής χρονιάς.
25
ΟΚΝΟΤΟΚ 1997-2017: 20 χρόνια OK Computer
Δε σταματούν να μας απασχολούν οι Radiohead! Το καλοκαίρι του 2017 τους βρίσκει να γιορτάζουν τα 20 χρόνια απ’ την πρώτη κυκλοφορία του ΟΚ Computer, του άλμπουμ-σταθμό όχι μόνο στην προσωπική τους πορεία, αλλά και σε όλη τη σύγχρονη μουσική γενικότερα. Στις 23 Ιουνίου λοιπόν, θα κυκλοφορήσει η remastered εκδοχή του δίσκου, συνοδευόμενη από ένα πλούσιο boxset με διάφορα καλούδια. Στη δεύτερο δίσκο που περιλαμβάνει η επανέκδοση, στην οποία εκτός απ’ όλα τα b-sides της περιόδου εκείνης, θα βρίσκονται και τρία μέχρι στιγμής ακυκλοφόρητα τραγούδια, γνωστά από παλαιότερες ζωντανές εμφανίσεις του γκρουπ.
Αναμονή τέλος για τους fans των The National!
Αν και ο νέος δίσκος των The National δε θα κυκλοφορήσει πριν τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, ο προάγγελος του “Sleep Well Beast”, όπως και θα ονομάζεται, είδε το φως της δημοσιότητας πριν από λίγες εβδομάδες, μονοπωλώντας το ενδιαφέρον των περισσοτέρων social media, μουσικών sites και ραδιοφώνων . Το τραγούδι με τίτλο “The System Only Dreams in Total Darkness” αφήνει υποψίες για έναν πιο ηλεκτρισμένο αλλά και πολιτικών αιχμών δίσκο.
στα γρήγορα... 4 δίσκοι για τον πρώτο μήνα του καλοκαιριού: Fleet Foxes “Crack-Up” Θύμησες από πρώιμη PJ Harvey, στην πολυαναμενόμενη επιστροφή της Καναδής τραγουδοποιού. Μελωδία, εσωτερικότητα, αλλά και νεύρο, απλώνονται περίτεχνα στα 11 νέα της τραγούδια, με τη συμμετοχή και του Jarvis Cocker σε ένα από τα καλύτερα εξ αυτών (Century). Feist “Pleasure” Ο μυστηριώδης γόης της νεο-φολκ τραγουδοποιίας, απολαυστικά καυστικός μα ταυτόχρονα, παράφορα συναισθηματικός και ειλικρινής, σε ένα δίσκο που δύσκολα συναντάς στη σύγχρονη americana. Hugo Kant “Out Of Time” Τρίτος δίσκος για τον αγαπημένο του ελληνικού κοινού beatmaker από τη Μασσαλία, Hugo Kant. Ένα μεθυστικό συνονθύλευμα trip-hop, nu jazz, downtempo αλλά και ethnic στοιχείων, προορισμένο για συνεχόμενες μεταμεσονύκτιες ακροάσεις.. Quantic & Nidia Góngora “Curao” Πιστός στο ετήσιο ραντεβού του με τα δισκοπωλεία, μέσω των αναρίθμητων διαφορετικών του πρότζεκτ, o Quantic. H συνεργασία του Βρετανού δημιουργού, με την Κολομβιανή ερμηνεύτρια Nidia Góngora, είναι η πιο φρέσκια και ευφάνταστη world κυκλοφορία που θα ακούσετε φέτος το καλοκαίρι. Φυσικά πάντα κάτω απ’ την δισκογραφική στέγη – εγγύηση των Tru Thoughts Records.
Summer Nostos Festival
Ένα ολοκαίνουριο φεστιβάλ ανοίγει τις πύλες από τις 18 έως τις 25 Ιουνίου στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, με ελεύθερη είσοδο! Το Summer Nostos Festival περιλαμβάνει 75 εκδηλώσεις πολλαπλών καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, με το ενδιαφέρον μας να κεντρίζουν περισσότερο οι συναυλίες των Yo La Tengo, Cinematic Orchestra, Melanie de Biasio, Bang on a Can AllStars, Saul Williams αλλά και των Λένα Πλάτωνος, Monika, Melisses κλπ από την εγχώρια σκηνή. Περισσότερες πληροφορίες στο www.snfcc.org
Ελένη Πρίτσα
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ The Mummy
nouvelle
Σίγουρα δεν σας είναι άγνωστος ως τίτλος ταινίας το «Η Μούμια». Σίγουρα το έχετε πετύχει σε κάποια φάση της ζωής σας στην τηλεόραση. Σίγουρα ξέρετε πάνω-κάτω την ιστορία. Αίγυπτος, μία ομάδα αρχαιολόγων ανακαλύπτει μια σαρκοφάγο, την ανοίγει και εν αγνοία της ελευθερώνει την μούμια, σαν να ανοίγει το κουτί της Πανδώρας. Μία ταινία φαντασίας και δράσης με την πρωτότυπη να χρονολογείται το 1932. «Η Μούμια» ανήκει στον φοβερό κόσμο του Dark Universe, των ταινιών της Universal που πριν 90 χρόνια έσπερναν τον τρόμο, μαζί με τον «Αόρατο άνθρωπο», το «Τέρας του Φράνκενστάιν» και άλλες. Φέτος, απ’ ότι φαίνεται, οι Universal Monsters Series κάνουν comeback. Για πρώτη φορά μάλιστα στην ιστορία του franchise, η μούμια είναι γένους θηλυκού και την υποδύεται η Sofia Boutella. Ο Tom Cruise, στον ρόλο του Nick Morton, κυνηγά έναν θησαυρό παρά τις επιφυλάξεις του συνεργάτη του. Ταξιδεύει στην Μέση Ανατολή όπου και ανακαλύπτει έναν τάφο κρυμμένο βαθιά στη γη. Βρίσκει μια σαρκοφάγο και δυστυχώς αποφασίζει να την πάρει μαζί του στην επιστροφή. Δεν ξέρει όμως πως έχει ενεργοποιήσει μια αρχαία κατάρα. Το αεροπλάνο πέφτει και ο Morton δίνει το μοναδικό αλεξίπτωτο στην Jenny Halsey (Annabelle Wallis), όχι από την καλή του την καρδιά αλλά επειδή νόμιζε ότι υπήρχε και δεύτερο (ο χαρακτηρισμός δικός σας). Τον βρίσκουν λοιπόν νεκρό, όχι όμως για πολύ. Η μούμια τον χρειάζεται και θα τον χρησιμοποιήσει για να πάρει την εκδίκηση της, στο Λονδίνο πλέον. Ετοιμαστείτε λοιπόν για τις δέκα πληγές του Φαραώ στην ευρωπαϊκή μεγαλούπολη. 15 Ιουνίου στους κινηματογράφους
Transformers 5: The Last Knight Η μεγάλη κινηματογραφική μάχη ανάμεσα σε Autobots, Decepticons και ανθρώπους συνεχίζεται στο πέμπτο κατά σειρά επεισόδιο της θρυλικής σειράς ταινιών φαντασίας Transformers. Το “Transformers: The Last Knight” φαίνεται πως είναι και η τελευταία ταινία υπό την σκηνοθεσία του Michael Bay. Με το “Age of Extinction” ξεκίνησε η δεύτερη τριλογία των Transformers που αντικατέστησε και τους Megan Fox και Shia LaBeouf με τους Mark Wahlberg και Nicola Peltz αντίστοιχα, ενώ στο καινούριο επεισόδιο τον Wahlberg συνοδεύει η Isabella Moner. Αυτοκίνητα, που αν και φαίνονται συνηθισμένα, μπορούν να μετατραπούν σε ανθρωποειδή ρομπότ. Ένας άλλος κόσμος στα σύνορα του δικού μας. Τι γυρεύουν άραγε στην Γη και πως ήρθαν; Η αλήθεια είναι πως αυτό προσπαθεί να ανακαλύψει και ο Optimus Prime, η ηγετική μορφή των Autobots, προσπαθώντας ταυτόχρονα να κρατήσει σε μια ισορροπία τα Transformers και τους ανθρώπους. Θα λείψει όμως για λίγο και η απουσία του θα γίνει αισθητή με έναν καινούριο πόλεμο να είναι προ των πυλών. Για να σώσει τον πλανήτη του από την καταστροφή που θα επιφέρει αυτός ο πόλεμος, ο Cade Yeager (Wahlberg) κάνει μια βουτιά στα απόκρυφα του παρελθόντος εκεί όπου κρύβεται η μυστηριώδης ιστορία των Transformers στη Γη. Παράλληλα, ο Optimus Prime θέλει να επαναφέρει στη ζωή τον δικό τους πλανήτη. Όμως το κλειδί για να ξαναγεννηθεί ο Cyberton βρίσκεται στη Γη, και δεν είναι εύκολα αντιληπτό. Μήπως γι’ αυτό τα Transformers συνεχίζουν να έρχονται στον πλανήτη μας; Γιατί θα δούμε μάχη ανάμεσα στον Optimus και τον Bumblebee; Αν ανυπομονείτε να το μάθετε, η πρεμιέρα στην χώρα μας είναι στις 22 Ιουνίου.
27 13
Η μουσική στη μεγάλη οθόνη Όπως καταλάβατε και από τον τίτλο, σκεφτήκαμε να συνδυάσουμε την μουσική με τον κινηματογράφο, σε ένα αφιέρωμα για την Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής στις 21 Ιουνίου. Εφτά ταινίες-βιογραφίες μεγάλων καλλιτεχνών που άφησαν την υπογραφή τους στον χώρο της μουσικής, ο καθένας στο δικό του είδος και ένα μιούζικαλ για να σπάσουμε λίγο την μονοτονία. Have fun!
Lady sings the Blues (1972) Η Diana Ross υποδύεται την Billie Holiday, την εμβληματική προσωπικότητα της τζαζ. Η ταινία του Siδney Furie βασίζεται στην αυτοβιογραφία της Holiday και περιγράφει την άστατη ζωή και την καριέρα της. Ξεκίνησε δουλεύοντας σε οίκους ανοχής όταν προσλήφθηκε ως τραγουδίστρια και έπειτα το όνειρό της πήρε σάρκα και οστά. Όμως δεν πρόλαβε το ζήσει όπως θα ήθελε, με την ηρωίνη να τη σκοτώνει σε ηλικία 44 ετών.
Across the Universe (2007): Λίγο από ψυχεδέλεια, λίγο από αγάπη, λίγο από μιούζικαλ και πολύ… Beatles. Για την ακρίβεια, μόνο Beatles. Οι ιστορίες πίσω από τα κομμάτια της μεγάλης Βρετανικής μπάντας συμπυκνώνονται στην ιστορία της ταινίας. Από τον πόλεμο του Βιετνάμ και τη δίψα των νέων για ελευθερία και ζωή, μέχρι την αποδέσμευση από το πανεπιστήμιο και τον απόλυτο έρωτα. Η ιστορία του Jude και της Lucy.
Control (2007): Η βιογραφία μιας μυστηριώδους προσωπικότητας της post-punk σκηνής. Η περίπλοκη ζωή του frontman των Joy Division, Ian Curtis. Οι κρίσεις επιληψίας, η πίεση της επιτυχίας της μπάντας και οι προσωπικέςερωτικές ανησυχίες που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία μόλις στα 23 του.
Walk the line (2005): Ένας από τους πιο επιδραστικούς και παραγωγικούς μουσικούς του 20ου αιώνα: «O άντρας με τα μαύρα» ή απλούστερα ο Johnny Cash. Η ταινία συντελέσθηκε με την βοήθεια του ίδιου του Cash, λίγο πριν αυτός πεθάνει. Αφηγείται τη ζωή του από την εποχή που δούλευε σε μια φάρμα μέχρι που κατάφερε να γίνει ο αστέρας που γνωρίζουμε μέχρι και σήμερα και να αφήσει το στίγμα του στον χώρο της country. Nowhere boy (2009): Ιστορία που επικεντρώνεται στην εφηβεία του δημιουργού των θρυλικών Beatles, John Lennon, όταν και μεγάλωνε χωρίς μητέρα, υπό την κηδεμονία μίας υπερπροστατευτικής θείας. Τα δύσκολα χρόνια μεταξύ 195560. Οι τάσεις φυγής και οι εφηβικές ανησυχίες. Η πρώτη επαφή με τη μουσική και οι απόπειρες σύνθεσης μιας ροκ εν ρολ μπάντας. Η δημιουργία των Quarrymen και η μετονομασία σε Beatles.
Straight outta Compton (2015): Ένα φιλμ για το πώς και κάτω από ποιες συνθήκες γεννήθηκε το gangsta rap το 1986 στο Compton της California. Easy-E, Dr. Dre, Ice Cube, DJ Yella, MC Ren. Ή αλλιώς N.W.A. Χρησιμοποίησαν την μουσική ως όπλο τους για τον αγώνα κατά της εκμετάλλευσης των μαύρων. Κόντρα στο ρεύμα της εποχής και την καταδίωξη από την τοπική αστυνομία λόγω της δράσης τους, απέκτησαν τεράστια φήμη με τη μουσική τους να φτάνει στα ηχοσυστήματα όλου του πλανήτη. Μία ταινία του Gary Gray.
Sex n drugs n rock n roll (2010): Εκτός από δημοφιλές single του Ian Dury που κυκλοφόρησε το ’77, είναι και ταινία αφιερωμένη στην ζωή του. Το φιλμ ξεκινά από τα παιδικά του χρόνια όταν και παθαίνει πολιομυελίτιδα και τελειώνει με ένα αντίο επί σκηνής. Ζωή αντισυμβατική, ζωή άστατη και προκλητική, για τον άνθρωπο που ο Sir Paul McCartney αποκάλεσε τον πιο ευφυή «γλωσσοπλάστη» της Αγγλίας. Τον Ian Dury ενσαρκώνει ο Andy Serkis, σε μία καταπληκτική ερμηνεία. Oi oi!
The Reader’s Corner
Άρης Κυριάκος
Γράμμα από χρυσό | Λένα Μαντά Το νέο, 16ο κατά σειρά, βιβλίο της Λένας Μαντά βρέθηκε πριν λίγες μέρες στις προθήκες των βιβλιοπωλείων και αναμένεται να αποτελέσει ένα από τα best seller της τρέχουσας περιόδου. Μέσα από τις σελίδες του ο αναγνώστης ταξιδεύει από την Κωνσταντινούπολη του 1910 στην Ελλάδα του 2016. Μια ιστορία αγάπης που δένεται από μια φράση χαραγμένη σ’ ένα γράμμα από ατόφιο χρυσάφι. Αυτό το ενυπόγραφο “Σ’ αγαπώ” περνά από γενιά σε γενιά και μέλλει να καθορίσει τη μοίρα τριών γυναικών. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και ο έρωτας θαρρείς πως κυλά ανεμπόδιστα, με τα χρόνια να περνάν αλλά το φόντο να μένει ίδιο. Όλα ξεκινούν από την προγιαγιά Σμαράγδα, συνεχίζονται από την κόρη της Χρυσαφένια και καταλήγουν στην εγγονή της, Σμαράγδα κι αυτή. Το λάθος όμως έχει ήδη γίνει, και οι οικογένειες αυτές δεν έπρεπε να συναντηθούν ποτέ. Το κουβάρι της μυστηριώδους ιστορίας, με το γράμμα πάντα παρόν, αρχίζει και ξετυλίγεται από την Φένια. Εκείνη, απόγονος των γυναικών που προαναφέρθηκαν και με τη ζωή της να βρίσκεται σε πολύ ασταθή ισορροπία, αποκωδικοποιεί τα μυστικά πίσω απ’ τις λέξεις και ανακαλύπτει τα λάθη που ευθύνονται και για τη δική της κατάσταση. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός
Ρένα | Αύγουστος Κορτώ Από τις πρώτες κιόλας σελίδες του νέου βιβλίου του δημοφιλούς συγγραφέως αντιλαμβάνεται κανείς πως έχει να κάνει με την αφήγηση μιας ζωής μακριά από κλισέ και στείρο καθωσπρεπισμό. “Εγώ που λες, αγόρι μου, είμαι παλιά πουτάνα. Ιστορική, του μουσείου. Για να καταλάβεις, έχω πάει μέχρι με τον Καρυωτάκη”, οι πρώτες λέξεις, λίγο μετά την παράθεση των στίχων της “Μαριάνθης των Ανέμων” του Μάνου Χατζηδάκι στην εισαγωγή. Στα 100 της, η πρωταγωνίστρια, διηγείται τη ζωή της: “Σχολείο; Ούτε απ’ έξω δεν έχω περάσει! Ήθελε λεφτά τότε να μάθεις γράμματα…”. Ο επισκέπτης – ακροατής της όλης εξιστόρησης είχε δει το πρόσωπο της Ρένας σε μία εφημερίδα και έπειτα από λίγες μέρες βρέθηκε στο σπίτι της πίνοντας καφέ. Η ηρωίδα ήταν ιερόδουλη από τα 12 της χρόνια, με την μετέπειτα ζωή της να θυμίζει κυριολεκτικά μυθιστόρημα. Ο έρωτας, ο Μάρκος, ο Βασίλης, οι συναισθηματικές “εκτροπές”, η σωτηρία πριν το προσωπικό ναυάγιο. Τα Δεκεμβριανά, ο Εμφύλιος, οι εξορίες στα ξερονήσια και το Πολυτεχνείο ενώνονται μέσα από τη διήγηση σαν ένα φωτογραφικό καρέ πάνω στο οποίο βρίσκεται αποτυπωμένο ένα κομμάτι της ιστορίας αυτού του τόπου. Η Ρένα πίνει καφέ και καπνίζει βλέποντας το παρελθόν από χρονική απόσταση ασφαλείας. Ένα παρελθόν στο οποίο η ίδια, άθελά της, έχει αφήσει το στίγμα της. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός
29
“Ξεφυλλίζοντας” τους αγαπημένους μας μουσικούς Με αφορμή την Ευρωπαϊκή Γιορτή Μουσικής που γιορτάζεται την 21η Ιουνίου σας παρουσιάζουμε τις αυτοβιογραφίες τριών αγαπημένων μας μουσικών. Πένες χαρισματικές και αναγνώσματα που δεν αποτελούν απλά “must read” για τους fans τους, αλλά και μια εξαιρετική εισαγωγή για όσους δεν τους έχουν ακόμα ανακαλύψει.
Johnny Marr – Set The Boy Free: The autobiography Από το Μάντσεστερ με αγάπη, ο πιο ιδιοφυής κιθαρίστας του κόσμου μεταφέρει στο χαρτί 53 χρόνια ζωής. Αρχής γενομένης από την παιδική του ηλικία, τα ακόρντα των Smiths χάρη στα οποία έγραψε ιστορία και στη διάλυση του γκρουπ, μέχρι τους Healers, τη σόλο δισκογραφία του και τη σχέση του με τον Morrissey, ο Βρετανός κιθαρίστας διδάσκει ειλικρίνεια, ήθος και ορθολογισμό. Στο “Set The Boy Free” τίποτα δε μένει κρυφό: Οι πολιτικές του πεποιθήσεις, οι εντάσεις, το τρένο της απόλυτης καταξίωσης, όπως και οι “σπόροι” του που έπιασαν τόπο και μετουσιώθηκαν στην indie σκηνή του 21ου αιώνα. Το βιβλίο δεν έχει μεταφραστεί ακόμα στα ελληνικά, αλλά ένας γνώστης της αγγλικής μπορεί να το διαβάσει με χαρακτηριστική ευκολία. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Cornerstone
Keith Richards – Life Από τον πιο ευφυή κιθαρίστα και το Μάντσεστερ, μεταφερόμαστε λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, και συγκεκριμένα στο Κεντ, όπου και συναντάμε άλλον έναν κιθαρίστα. Οι συστάσεις περιττές, το έργο του ήδη διαχρονικό, με τα riffs του να αποτελούν την πεμπτουσία του ροκ εν ρολ. H ζωή του Keith Richards μοιάζει με παραμύθι, ή ακόμα καλύτερα, με αστυνομική περιπέτεια. Δεν υπάρχει μουσικόφιλος που να μην έχει ακούσει κάποιο ανέκδοτο σχετικά με τον αειθαλή κιθαρίστα των Rolling Stones, την τύχη, την ατυχία και τις καταχρήσεις του. Στο “Life” φωτίζονται τα πάντα. Οι εφηβικές του ανησυχίες και η παραβατική συμπεριφορά του, η αγάπη του για την κιθάρα και η συμβολή του παππού του στο να τη γνωρίσει καλύτερα, τα μπλουζ από την άλλη πλευρά του μεγάλου ωκεανού, η γέννηση των Rolling Stones, οι μεγάλες του αγάπες, ιστορίες της μέρας και της νύχτας γεμάτες αλκοόλ και ναρκωτικά, μία αλλόκοτη βόλτα με τον Τζον Λένον, όπως και… η περιβόητη πτώση από το δέντρο που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή. 720 σελίδες γεμάτες αλήθειες και γλώσσα σκληρή μα ειλικρινή. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Λατέρνατιβ και τη σειρά Το Ροδακιό
Moby – Porcelain: Μία αυτοβιογραφία Ούτε ο πενηντάχρονος Νεοϋορκέζος “μάγος” της ηλεκτρονικής μουσικής χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ο πλούσιος και συνάμα ρεαλιστικός τρόπος γραφής του θυμίζει αρκετά τον αντίστοιχο του Keith Richards, ενώ και εδώ συναντάμε εικόνες γεμάτες αντίθεση, από τα υπόγεια της 53rd Street μέχρι τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου. Ο λόγος στον ίδιο τον Moby: “Στην αρχή της ιστορίας μου είμαι ένας σοβαρός και μετρημένος χριστιανός που ζει στη μικροσκοπική σοφίτα ενός εγκαταλελειμμένου εργοστασίου. Στο τέλος του βιβλίου έχω αλλάξει πολύ. Προσπάθησα να είμαι απόλυτα ειλικρινής. Στο Porcelain δεν παίζω τον ρόλο του φλεγματικού αφηγητή ούτε του επαναστατημένου αντιήρωα, είμαι απλά ένας αφελής και αγχωμένος άνθρωπος που προσπαθεί να κατανοήσει τους παράξενους κόσμους στους οποίους βρέθηκε. Προσπάθησα και πάλι να είμαι απόλυτα ειλικρινής. Ελπίζω να το απολαύσετε”. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ροπή
Best Sellers Βιβλιοπωλείο Άνεμος 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Γράμμα από χρυσό / Λένα Μαντά (Εκδόσεις Ψυχογιός) Θάλασσα - Φωτιά / Ρένα Ρώσση – Ζαΐρη (Εκδόσεις Ψυχογιός) Φως μέσα στη θύελλα / Κώστας Κρομμύδας (Εκδόσεις Διόπτρα) Η Δίψα / Jo Nesbø (Εκδόσεις Μεταίχμιο) Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν / Έλενα Φερράντε (Εκδόσεις Πατάκη) Λίγες και μία νύχτες / Ισίδωρος Ζουργός (Εκδόσεις Πατάκη) Η τζαζ του δολοφόνου / Ray Celestin (Εκδόσεις Διόπτρα) Αν μ’ άφηνες τη λέξη να σου μάθω / Δημήτρης Μπουραντάς (Εκδόσεις Πατάκη) Ρένα / Αύγουστος Κορτώ (Εκδόσεις Πατάκη) Το κόκκινο δωμάτιο / Nicci French (Εκδόσεις Διόπτρα)
www.anemos-books.gr Βιβλιοχαρτοπωλείο Άνεμος 1o κατάστημα Κύπρου 47, Λάρισα 2410252390
2o κατάστημα Ρούσβελτ 15, Λάρισα 2411116726
3o κατάστημα Δημητριάδος 178 Α, Βόλος 24210403807
30 Αθηνά Κατσή
ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ
Μιλάτε ξένες γλώσσες, όπως για παράδειγμα Μεξικάνικα; η χύτρα της παγκόσμιας ιστορίας ακόμη μαγειρεύει
Μ
έρες ζεστές και μακριές, ο ήλιος αδυσώπητος, τα βλέφαρα μισόκλειστα αναζητούν λίγη σκιά… Τέτοιες ώρες η φαντασία με ταξιδεύει σε έναν τόπο ξεχωριστό. Ενώνει μια ήπειρο, χωρίζει δύο ωκεανούς, χαρακώνεται από τον Τροπικό του Καρκίνου και διαμελίζεται από τις ναρκοσυμμορίες. Πληρώνει μέχρι σήμερα το αντίτιμο για τα δώρα του στην ανθρωπότητα, γιατί δάμασε τα άγρια φυτά. Φαντάζεσαι τη ζωή σου χωρίς κοκκινιστό; Χωρίς γεμιστά; Χωρίς φασολάδα; Χωρίς πλαστό; Χωρίς χωριάτικη; Χωρίς σοκολάτα; Χωρίς Τεκίλα; Αυτή θα ήταν η ζωή μας χωρίς το Μεξικό στο χάρτη! Η Μεξικάνικη Κουζίνα είναι η χύτρα της παγκόσμιας ιστορίας. Χωρίζεται διακριτά στην προκολομβιανή και στη μετά-κολομβιανή εποχή από τις αρχές του 16ου αιώνα και πλέον από τον 20ο αιώνα είναι ο ορισμός της παγκόσμιας κουζίνας. Οι αυτόχθονες λαοί, Αζτέκοι, Μάγια και άλλες ευάριθμες φυλές ινδιάνων της κεντρικής Αμερικής εξημέρωσαν πριν από χιλιάδες χρόνια τα φασόλια, την ντομάτα, την πιπεριά, το καλαμπόκι και φυσικά το κακαόδενδρο. Επίσης, τον καιρό εκείνο, σε εκείνη τη γωνιά του πλανήτη δεν υπήρχαν μεγάλα θηλαστικά, γι’ αυτό πηγή πρωτεΐνης ήταν πτηνά, ερπετά, ψάρια, θαλασσινά και εξαιρετική λιχουδιά τα έντομα, με αδυναμία στα σκουλήκια αγαύης και στα αυγά μυρμηγκιών και κουνουπιών.
Με την έλευσή τους οι Κονκισταδόροι (Ισπανοί κατακτητές) έφεραν όπλα, ασθένειες αλλά και παραγωγικά ζώα. Έτσι, μάθαμε τα al pastor (του βοσκού) και τα con carne (με κρέας). Οι κατακτητές έφεραν επίσης μαζί τους, τις αραβικές επιρροές και σκλάβους… πολλούς αφρικανούς σκλάβους με τις δικές τους γεύσεις. Μισή χιλιετηρίδα μετά την ανακάλυψη της Αμερικής, η σύγχρονη Μεξικάνικη Κουζίνα μαγειρεύει στην παγκόσμια χύτρα, με αρχαία υλικά, με παλιές και νέες τεχνικές προσφέροντάς μας εξαιρετικά εδέσματα. Tortillas, Tacos, Burritos, Chili, Fajitas, Nachos, Tex-Mex, Guacamole, αυτές οι λέξεις δεν έχουν καν μετάφραση, επομένως είναι σαφές ότι όλοι μας λίγο έως πολύ έχουμε γευθεί τις πλέον ταξιδεμένες γεύσεις που είναι κυρίως τραγανά φύλλα από καλαμπόκι ή φασόλι με διάφορα κρεατικά και λαχανικά και συνοδεία δροσερής και καυτερής σάλτσας. Τα παραπάνω δεν είναι στην πραγματικότητα παρά ορεκτικά για την μεξικάνικη κουζίνα. Σήμερα, στην Mercado de Mercedes (Αγορά της Θείας Χάρης) του Mexico City υπάρχουν περισσότερες από 300 ποικιλίες πιπεριάς, 100 είδη φασολιού και μερικές δεκάδες καλαμποκιού, αντιστεκόμενη στη μάστιγα της μονοκαλλιέργειας. Επίσης, διατίθενται έτοιμα μείγματα σάλτσας, τα διάσημα Mole (μόλε) που είναι πολτοποιημένες πιπεριές, μυρωδικά και ξηροί καρποί σε διάφορες αναλογίες και μίξεις.
Ή και με φρούτα όπως το Guacamole (mole de aguacate, σάλτσα αβοκάντο). Ωστόσο, επειδή δεν προβλέπεται σύντομα να μπορούμε να ταξιδέψουμε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, μπορούμε να αναζητήσουμε αυτές τις γεύσεις σε αξιόλογα εστιατόρια με μεξικάνικη κουζίνα στην ημεδαπή ή ακόμη να πειραματιστούμε στη δική μας κουζίνα. Πραγματικά, αν βρεθώ ποτέ στη Baja California, στο Acapulco ή στη Veracruz (Βερακρούθ, μη κθεχνιώμαθτε) θα ήθελα να γευθώ το Barbacoa που όπως μας ψιλιάζει το όνομά του μοιάζει με BBQ, αλλά είναι όπως το κλέφτικο, δηλαδή διάφορα κρέατα αρτημένα με mole, τυλιγμένα σε φύλλα μπανάνας που ψήνονται για ώρες μέσα στο χώμα! Και να γευθώ ανυπερθέτως το μεξικάνικο χαβιάρι Escamoles. Δεν είναι τυχαίο ότι με τα προκολομβιανά υλικά και νέες τεχνικές τα μεξικάνικα εστιατόρια σαρώνουν τα αστέρια και τις διακρίσεις στον άτλαντα των γεύσεων. Αν η χωριάτικη είναι από κάποιο χωριό… αυτό μάλλον βρίσκεται κάπου στην Oaxaca και η γιαγιά μου δε φτιάχνει πλαστό αλλά Enchiladas verduras! Γιατί το Μεξικό είναι σε κάθε μπουκιά του δυτικού κόσμου. Και σε κάθε γουλιά… δεν έχω ξεχάσει τις τεκίλες!
Ένα από τα πιο εναλλακτικά και ιδιαίτερα καταστήματα της πόλης. Ένας πανέμορφος,ατμοσφαιρικός χώρος, αγαπημένο νεανικό στέκι για ποιοτικό καφέ, επιτραπέζια παιχνίδια και επιλεγμένες μουσικές. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο ζωντανή ρεμπέτικη μουσική, μια ανεπανάληπτη μουσική πανδαισία,από τα δημοφιλέστερα ρεμπετάδικα της χώρας. Ηρακλείτου 12 | τ. 24410 76013 | Καρδίτσα
Δ. Τερτίπη και Σμύρνης γωνία. Μια ξεχασμένη γειτονιά στην οποία το Τόσο Δα τα τελευταία χρόνια έδωσε ζωή και έθεσε τη διασκέδαση της Καρδίτσας σε νέες βάσεις. Δημιούργησε ένα εναλλακτικό ρεύμα και άλλαξε τις συνήθειες της πόλης, καθιερώνοντας τον specialty καφέ, τα cocktails και τα μουσικά ακούσματα πέρα από τα δεδομένα! Δ. Τερτίπη & Σμύρνης | τ. 24410 42369 | Καρδίτσα
30 χρόνια πριν, άνοιξε στην πόλη μας ένα bar με σκοπό στην αρχή να λειτουργήσει με την μορφή ενός τόπου για άτομα που αγαπούν το jazz και το blues. Σήμερα, το pianobar Πουθενά παραμένει αναλλοίωτο στη φθορά του χρόνου, κρατώντας ένα μοναδικό ύφος και χωρίς να αλλάζει μουσικές προτιμήσεις. Πλατεία Στρατολογίας | τ. 2441073012 Καρδίτσα
Brothers, ή αλλιώς η συνέχεια του Avanti, εξού και η ονομασία! Ένα steakhouse που δημιουργήθηκε με σκοπό να σας προσφέρει διαφορετικές επιλογές στην καθημερινότητά σας και φιλοδοξεί να γίνει το νέο σας στέκι, προσφέροντάς σας ξεχωριστές και ιδιαίτερες γεύσεις.
www.brotherskitchen.gr Πλατεία Στρατολογίας | τ. 24411 00344 | Καρδίτσα
Cadillac Records, ή αλλιώς ό,τι πιο κοντινό μπορείς να βρεις σε μια ευκαιρία για απόδραση από τα στενά νοητά όρια της πόλης. Η διακόσμηση είναι λιτή και άνετη στο μάτι, ενώ τα μεγάλα τραπέζια του μπορούν να φιλοξενήσουν δύο και τρεις διαφορετικές παρέες, πράγμα που μπορεί να σταθεί ως αφορμή νέων γνωριμιών. Δ. Τερτίπη & Χατζημήτρου | τ. 24410 75105 | Καρδίτσα
H επιστροφή στις ρίζες δεν είναι απλά σημείο των καιρών, αλλά πάγια ανάγκη του ανθρώπου του 21ου αιώνα, ιδιαίτερα στον τομέα της διατροφής. Γι’ αυτή την επιστροφή, στην πόλη της Καρδίτσας υπεύθυνο είναι το Roots Health Bar. Το κατάστημα που βρίσκεται στην πιο κεντρική γωνία της πόλης και σου προσφέρει σε όλη τη διάρκεια της μέρας ποιοτικό καφέ, δροσερούς χυμούς, αναζωογονητικά ροφήματα, υγεινά σνακ και γευστικές σαλάτες. Τερτίπη Δ. 1 & Ηρώων Πολυτεχνείου | Τηλ 24410 26006 ωράριο delivery 07:30-21:00 | Καρδίτσα
Σε ένα άριστα διακοσμημένο, αλλά παράλληλα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον το Avanti pizza - restaurant μπορεί να φιλοξενήσει και να εξυπηρετήσει όλες τις γαστρονομικές σας επιθυμίες, από ένα απλό γεύμα ως ένα ιδιαίτερο δείπνο, αλλά και κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση. Oι συνταγές του που συνδυάζουν κρέας και λαχανικά αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των γευμάτων, γεύματα στα οποία πρωταγωνιστεί το ελαιόλαδο στα πλαίσια της Μεσογειακής διατροφής.
Βενιζέλου 98 – Πλατεία Λάππα | τ. 24410 75772 | Καρδίτσα
23 χρόνια Blues. Ιστορικό, διαχρονικό, παλαιωμένο, μοντέρνο. Από την τέχνη του να φτιάξεις έναν καλό espresso ή τα μοτίβα σε μια καλή κρέμα, έως τον τρόπο που θα παρουσιάσεις μια συναρπαστική και αναπάντεχη πορεία προς τα blues, με το ποτό να μας ηρεμεί και να μας φέρνει πιο κοντά, στο Blues κινείται ένας ολόκληρος κόσμος. Δ. Τερτίπη 19 | τ. 24410 71528 | Καρδίτσα
Εδώ και δύο χρόνια η οδός Διάκου έχει αποκτήσει άλλο χαρακτήρα στον τομέα της διασκέδασης, κι αυτό οφείλεται στο Mercato. Έναν προσεγμένο χώρο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που παραπέμπει σε σαλόνι σπιτιού. Εκτός από τον καφέ και το ποτό, τη διαφορά κάνει η κουζίνα του, καθώς κάθε μέρα σερβίρονται διαφορετικά και αυστηρώς μελετημένα πιάτα, υπό τους ήχους όμορφης μουσικής. Διάκου 11 – Νέα Αγορά | τ. 24414 00587 Καρδίτσα
Στο στενό της οδού Βάλβη υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος στον οποίο με το που μπεις θα νιώσεις πως μεταφέρεσαι αυτόματα σε ένα υπέροχο bar του Δουβλίνου. Αυτή είναι η Μαργαρίτα, το κατάστημα όπου η ζεστή ατμόσφαιρα, τα προσεγμένα ποτά και η σαφής άποψη για την καλή μουσική αποτελούν ένα ιδανικό τρίπτυχο επιτυχίας. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα 19 χρόνια της. Πεζόδρομος Βάλβη | τ. 24410 42434 Καρδίτσα
Το Piu είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και πιο αγαπημένα μαγαζιά της πόλης. Είτε με την τωρινή του ονομασία, είτε ως Βίβλος παλιότερα, ο προορισμός είναι πάντα ένας, Καζαμπάκα 4 στην πλατεία Δικαστηρίων. Εδώ και χρόνια θεωρείται το ιδανικότερο μέρος συνάντησης και διασκέδασης, και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Καζαμπάκα 4 – Πλατεία Δικαστηρίων | τ. 24410 41401 | Καρδίτσα
Το Charlot εμφανίστηκε στην πόλη της Καρδίτσας πριν από λίγο καιρό με σκοπό να χαρίσει στην έξοδό σας μία απόδραση από την καθημερινότητα. Βρίσκεται μια ανάσα από τον χώρο του Παυσιλύπου και σας προσκαλεί από νωρίς το πρωί να απολαύσετε τον καφέ σας συνοδεύοντάς τον με ένα καλό πρωινό. Ο ιδιαίτερος και οικείος χώρος του θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγμή αφήνοντάς σας μόνο ευχάριστες εντυπώσεις. Μην παραλείψετε όμως να δοκιμάσετε και τα ολόφρεσκα, χειροποίητα γλυκά του! Δ. Τερτίπη & Μπότση 2 | τ. 2441076760 | Καρδίτσα
Aπό το 2011 έως και σήμερα, το A Mano έχει ταυτιστεί με τον καλό καφέ. Όλα ξεκίνησαν από το take-away κατάστημα στη γωνία των οδών Καποδιστρίου και Αζά. Έπειτα γνωρίσαμε το hotspot της πόλης, στην οδό Υψηλάντου. Εκεί όπου η σύγχρονη αρχιτεκτονική σέβεται το παλαιό, και η εμπειρία του καφέ μεταφράζεται σε άψογη εξυπηρέτηση. Καποδιστρίου & Αζά | Υψηλάντου & Πλαστήρα Υψηλάντου & Γαριβάλδη | τ. 24410 42425 | Καρδίτσα
H τοποθεσία ενός espresso bar που φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά στον χώρο του καφέ. Χώρος ιδανικός για να απολαύσετε ένα υπέροχο ρόφημα, αλλά και με υπηρεσία delivery που λειτουργεί από τις 8 το πρωί έως τις 8 το απόγευμα. Mamalou, όχι μόνο για τον ποιοτικό καφέ, αλλά και για την υπέροχη ποικιλία φρέσκων μικρογευμάτων! Καραϊσκάκη 47 & Αβέρωφ | τ. 24410 28161 Καρδίτσα
34
TAKE A WALK ON
Σε συναντήσαμε στo Wisedog, στην πόλη
του νέου e-shop Daydreamers.gr. Χαμογ
DAYDREAMERS
35 13
N THE WILD SIDE
η της Λάρισας όπου έγινε η παρουσίαση
γέλασέ μας στο επόμενο κλικ.
SHOP ONLINE
www.daydreamers.gr
Δανάη Τ.
the Cosmic whisperer project ΚΡΙΟΣ
Ο έρωτας, τα εργασιακά και η σωστή επικοινωνία περνάν από το στομάχι, και συ δε θα με απογοητεύσεις ούτε αυτό τον μήνα. Από σήμερα κιόλας βρίσκεσαι σε ένα δημιουργικό mood στα πλαίσια του οποίου χρειάζεσαι απλά μια σπίθα για να πάρεις μπροστά! Κι αν κάπου, κάπως, τα βρεις λίγο σκούρα, χαμογέλα!
ΤΑΥΡΟΣ
Ξέρω πως στρεσαρίστηκες την πρώτη εβδομάδα του Ιουνίου αλλά μερικές φορές πνίγεσαι σε μια γουλιά νερό. Η κοινωνική μας ζωή δεν πρέπει να αναλώνεται σε μεταμεσονύκτιες πρόβες για το τι θα πούμε και τι θα φορέσουμε, Ταυράκι μου. Be yourself, και μ’ αυτό τον τρόπο θα κερδίσεις αυτούς που πραγματικά αξίζουν.
ΔΙΔΥΜΟΣ
Μια μικρή παρεξήγηση με ένα φίλο πριν από λίγες μέρες λύθηκε άμεσα, και τώρα πάμε γι’ άλλα. Θα σου πω ένα μικρό μυστικό, Διδυμάκι μου: Αν διαχειριστείς σωστά την αυτοπεποίθησή σου, από τις 14 του μήνα και μετά θα κάνεις εκπληκτικά πράγματα. Εθελοντισμός, νέες φιλίες και έρωτας μπαίνουν δυναμικά στο προσκήνιο. Have fun!
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Η ανασύνταξη του προηγούμενου μήνα σου βγήκε σε καλό και τώρα είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις ότι κι αν βρεθεί στο δρόμο σου. Είσαι δηλαδή στη φάση να φέρεις τα πράγματα στη ροή που θέλεις. Από την άλλη, για να συμβεί αυτό δεν πρέπει να επαναπαυθείς στη Θεά Τύχη, αλλά να βάλεις… πλάτη και να δουλέψεις σκληρά.
ΛΕΩΝ
Λιοντάρι και πρώτος μήνας του καλοκαιριού, σχέση επικίνδυνη. Ο ρομαντισμός σου μέχρι τα μισά του μήνα σου δίνει ένα 30% critical και μετά τα πράγματα γίνονται πιο απλά. Τα πρώτα 38άρια όμως ξυπνούν μέσα σου την αίσθηση του… βασιλιά. Σε βλέπω αραχτό στο θρόνο σου λοιπόν, αλλά μην επιτρέψεις στη βαρεμάρα να κυριαρχήσει.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Ανήσυχε Παρθένε, χαλάρωσε και σκέψου το καλοκαίρι. Κάτι κρύβεις και δεν το εμπιστεύεσαι ούτε στους πιο κοντινούς σου ανθρώπους. Βγάλτο από μέσα σου, αρκεί να μην πάρεις ντουντούκα! Από τις μισά του μήνα και μετά τα άστρα φωνάζουν πως αυτή η ανησυχία σε εγκαταλείπει οριστικά και μετατρέπεται σε δημιουργικότητα.
ΖΥΓΟΣ
Ο Ιούνιος αποτελείται για σένα από μερικά σημαντικά τριήμερα. Ιδιαίτερα την περίοδο από τις 16 έως και τις 18, θα κληθείς να πάρεις αποφάσεις με τις οποίες θα πορευτείς για τους υπόλοιπους μήνες. Δε σε φοβάμαι όμως, κι αν σου δίνω credit για κάτι, είναι που δε φοβάσαι ούτε εσύ!
ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Η περίεργη συνάντηση που είχες με το παρελθόν στο τέλη του προηγούμενου μήνα λειτούργησε ευεργετικά, αλλά το ζήτημα είναι πού το πας και τι ψάχνεις. Βλέπω παραλίες αλλά και πολλές συζητήσεις για τον Ιούνιο Σκορπιέ μου. Επίσης, το φωτεινό πρόσωπο που δείχνεις στις κοινωνικές σου δραστηριότητες κοίταξε να σε ακολουθεί και μέσα στο σπίτι.
ΤΟΞΟΤΗΣ
Γιατί μουτρώνεις όταν μιλάμε γι’ αγάπη, αναποφάσιστε Τοξότη μου; Γιατί δεν δοκιμάζεις το γλυκό πριν αποφανθείς για τη γεύση του; Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να καταλάβεις αν οι δρόμοι σας συναντιούνται. Το καταλαβαίνεις και συ πως είσαι ποθητός, αλλά πρέπει να πάψεις να αυτολογοκρίνεσαι.
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Μετά το μοχθηρό γέλιο των άστρων στις αρχές του μήνα, θέλω απλά να σε καθησυχάσω, μιας και όσο κι αν κληθείς να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας, όσοι σε τσιτώσουν θα βρουν από μόνοι τους τη σωστή απάντηση εν καιρώ. Έχε πίστη στον εαυτό σου και μην τα βάφεις μαύρα: Το λάθος δεν το έχεις κάνει εσύ!
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Ρομαντικός, δραστήριος και πετυχημένος, τι ωραίο τρίπτυχο! Είσαι το super star του Ιουνίου, και τα πλατσουρίσματά σου στο νερό θα σου δώσουν περισσότερη δύναμη για τη συνέχεια. Κάνε μου όμως μια χάρη και μην επαναπαύεσαι, γιατί κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να βλέπει τις ευκαιρίες να περνάν από δίπλα του και να μην τις αγγίζει.
ΙΧΘΥΣ
Από υγεία πώς τα πάμε; Καλύτερα να αφήσεις τα «καλά, ευχαριστώ» και να δραστηριοποιηθείς λίγο, αγαπημένο μου ψάρι, πριν σε φάει λάχανο το άγχος που θα σε κυριεύσει στα μισά του μήνα. Βήμα πρώτο: Ξεκίνα και πάλι τη γυμναστική. Βήμα δεύτερο: Καθάρισε τον προσωπικό σου χώρο. Βήμα τρίτο: ΕΡΩΤΕΥΣΟΥ!
37 Betty Boopaki
Betty On Top για μυστικά και αγωνίες που δεν γκουγκλάρονται
Μ. Mπέτυ είμαι εδώ και τρεις μήνες πωλήτρια σε μαγαζί με ρούχα. Οι πελάτες πολλοί και ευχαριστημένοι, τα έσοδα αυξάνονται και ο μισθός μου είναι σχετικά υψηλός για τα δεδομένα της εποχής. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω όμως έχει να κάνει με τον ιδιοκτήτη: Είναι υπερβολικά φιλικός προς το πρόσωπό μου από την πρώτη μέρα, σε σημείο να νιώθω άβολα. Όλα ξεκίνησαν με χαμόγελα, μετά άρχισε τις αγκαλιές και σήμερα μου ζήτησε να βγούμε. Του απάντησα πως δε μπορώ λόγω άλλων υποχρεώσεων, αλλά την επόμενη φορά θα φοβηθώ να του αρνηθώ. Δε θέλω να κάνω κάτι μαζί του αλλά ούτε και να χάσω τη δουλειά μου. Αχ, τι τραβάμε κι εμείς οι μεροκαματιάρες ελεύθερες και ωραίες! Δυστυχώς είσαι σε πολύ δύσκολη θέση, ευτυχώς πριν από σένα πέρασαν τα ίδια πολλές πρωταγωνίστριες του διεθνή και εγχώριου κινηματογράφου. Η σεξουαλική παρενόχληση είναι από τα σημαντικότερα αφανή προβλήματα στον εργασιακό χώρο. Για αρχή κράτησε αποστάσεις, εκφράσου αμυντικά σε σχόλια με υπονοούμενα, μη δέχεσαι οποιαδήποτε επαφή και μην αποδεχθείς καμία πρόταση εκτός εργασίας. Φρόντισε κυρίως στο απογευματινό κλείσιμο να έρχεται κάποιος δικό σου να σε συνοδεύει. Επίσης, χρειάζεται πολλή προσοχή σε φάσεις απογραφής και βιτρίνας, όπου μπορεί να είστε ολομόναχοι. Αν υπάρχουν κάμερες στο μαγαζί προσπάθησε να είσαι πάντα στο πεδίο ορατότητάς τους, ώστε σε περίπτωση που κλιμακώσει τη συμπεριφορά του, να τον ενημερώσεις για την κείμενη νομοθεσία (Ν. 3896/10). Αλλά ακόμη κι αν δεν υπάρχουν κάμερες, μη σε τρομάζει η απόλυση, μίλησέ του καθαρά για τα δικαιώματά σου. Μπορείς να βρεις περισσότερες πληροφορίες στη Γ.Γ. Ισότητας και μπορείς πάντα να καταθέσεις ‘‘έγγραφη’’ καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας. Μόνο με έγγραφη καταγγελία αφενός άρεται η απόλυσή σου και αφετέρου μπορείς να διεκδικήσεις αποζημίωση για ηθική και υλική βλάβη. Είναι σημαντικό τώρα στην αρχή, να δείξεις ότι σε ενδιαφέρει μόνο η δουλειά σου και στο χώρο εργασίας δεν υπάρχουν περιθώρια για προσωπικές σχέσεις. Συμμερίζομαι τον προβληματισμό σου και θα ήταν σημαντικό να με ενημερώσεις για την εξέλιξη του θέματος. Γιώργος Μπέττυ δίνεις και συμβουλές face to face; Αν ναι, που μπορούμε να σε βρούμε; Επίσης, λες και το φλυτζάνι ή μας σώζεις χωρίς μαγικά; Aπάντησέ μου γιατί τα ‘χω κάνει θάλασσα. Γιώργο μου, Θαλασσοπνιγμένος και ασαφής όπως είσαι, μπορείς να με βρεις στα όνειρά σου για να σου δώσω μερικές on fake face συμβουλές. Για να σε βοηθήσω, φέρε μου το καλαμάκι του freddo από τις 17 Ιουνίου, τις κάλτσες από την Ανάσταση και τα τρία φτερά από έναν αρσενικό παρθένο πράσινο παπαγάλο. Στην νέα σελήνη στις 24 Ιουνίου έλα να με βρεις στο Παπά Νερό, πίσω από το γερμένο βράχο, ξυπόλητος, άπλυτος, αξύριστος και αγ@μητος για εννέα μερόνυχτα ακριβώς. A toute a l’heure! Νίκη Γεια σου Μπέτυ. Είμαι η Νίκη και είμαι 32 χρονών. Είμαι 5 χρόνια μαζί με το αγόρι μου και συζούμε τα τελευταία 2. Τον τελευταίο καιρό ένιωθα πως κάτι δεν πάει καλά. Δε μου είχε δώσει δικαιώματα αλλά μπορείς να το πεις και διαίσθηση. Νιώθω άβολα που το λέω, αλλά μπήκα στον λογαριασμό του στο Facebook και διάβασα μηνύματα από “OK” έως σε ένα βαθμό παρεξηγήσιμα, με 2 συγκεκριμένες κοπέλες. Τι να κάνω; Νίκη, Νικούλα, Νικολάκι, Πέντε χρόνια είναι ικανά για να φθείρουν μία σχέση όσο καλή κι αν είναι. Η πρώτη εφεδρεία είναι πάντα ο διάλογος. Προσπάθησε ήρεμα και
ωραία να μάθεις τι συμβαίνει. Προσοχή, εσύ πρέπει να ΑΚΟΥΣ, όχι να τον πάρεις από τα ΜΟΥΤΡΑ και κυρίως μην αναφέρεις ΠΟΤΕ την παραβίαση του λογαριασμού του! Αν καταφέρεις και βγάλεις άκρη να με χ€σεις, ωστόσο θα πρέπει να παραμείνεις ήρεμη και αξιοπρεπής. Το γεγονός ότι ‘‘παίζει’’ με δύο σημαίνει απλά πως έχει ανάγκη από παιχνίδι. Γίνε εσύ το παιχνιδάκι του… Μετά από πέντε χρόνια ξέρεις καλύτερα τα κουμπιά του. Λίγο κρυφτούλι, μερικές αναπάντητες, ραντεβού (με σκοπό σου το σεx) εκτός σπιτιού κ.ά. Μην αφήνεις την καθημερινότητα να κατατρώει τον έρωτα! Βασίλης Μπέτυ η έλλειψη όρεξης για φλερτ στα 29 είναι κάτι το ανησυχητικό; Μια χαρά παιδί είμαι, δε με έφτυσε ο Εωσφόρος, δεν έχω τα κυβικά του Μπίλια στο Ρόδα – Τσάντα και Κοπάνα, αλλά β α ρ ι έ μ α ι. Φταίει ο Βόλος, φταίνε οι σχεδόν αδιάφορες παρέες που έχω ή εγώ που μάλλον βαριέμαι τη ζωή μου; Αχ! Βασίλη! Η έλλειψη για φλερτ και ό,τι ακολουθεί είναι από τα βασικά γνωρίσματα της μάστιγας του 21ου αιώνα που λέγετε κατάθλιψη, και ναι είναι ανησυχητικό! Βαριέσαι τη ζωή σου επειδή δεν έχεις ενδιαφέρουσες παρέες και φυσικά δε φταίει ο Βόλος! Είναι πανέμορφος, γεμάτος επιλογές και πολύ-πολύ ερωτικός. Α, να μην ξεχάσω! Ειδικά για τους άνδρες η ομορφιά δεν παίζει ρόλο, τα πάντα είναι θέμα διάθεσης, attitude που λένε και οι Αγγλοσάξωνες. Πάρε τον κολλητό σου (μόνο έναν, όχι τσακαλοπαρέα) και βγείτε μπαρότσαρκα σε μαγαζιά που δε συχνάζετε, να αλλάξετε παραστάσεις βρε αδερφέ! Κάνε παιχνίδι με το φρέσκο αίμα και να είσαι προετοιμασμένος για μερικές χυλόπιτες – ζεστές ή κρύες δεν έχει σημασία. Να είσαι ο εαυτός σου και να συζητάς για ενδιαφέροντα θέματα (σε αυτά δεν ανήκουν μπάλα, στοίχημα, μαστορέματα και ψάρεμα.-) όπως ταξίδια, κινηματογράφος, παγωτά κ.ά. Προσπάθησε να κλείσεις ραντεβού με τον παραδοσιακό τρόπο: ‘‘Τι λες να βρεθούμε την Τετάρτη στις επτά στο Ρολόι στον Άγιο Νικόλαο;’’ Πίστεψέ με, το γεγονός ότι της ζητάς πρώτο ραντεβού σε εκκλησία ενεργοποιεί περίεργες συνδέσεις στο γυναικείο εγκέφαλο! Το πολύ-πολύ να μην έρθει και να πας μόνο σου για παγωτό, με αυτές τις ζέστες καλό είναι!
Για να επικοινωνήσεις με την Betty, στείλε e-mail στο: bbloop@hotmail.com (Διανυκτερεύει)
Ακούσαμε στο Πεζοδρόμιο «Όταν μεγαλώσω θα γίνω μετεωρολόγος» (Σαραντάρης εν μέσω Μαγιάτικης νεροποντής στην Αγιά)
«Τα Eurogroup είναι σαν τα μπάνια μας στον Πλαταμώνα: Πάμε για να γυρίσουμε με γυναίκα και φράγκα, και στο τέλος καταλήγουμε άφραγκοι, κουρασμένοι και χρεωμένοι» (Στα κουρεία της Λάρισας η ψυχανάλυση δίνει και παίρνει)
«Μετά τον ΠΑΟΚ, το Μακεδονία Παλλάς και το Μέγκα, μου φαίνεται πως ο Ιβάν Σαββίδης θα αγοράσει και την Πλατεία Συντάγματος» (Αγανακτισμένος ΠΑΟΚτσης σε κρίση προσωπικότητας, κάπου στον Νομό Καρδίτσας)
«Τόσος χρόνος από τη ζωή μου για να κάνω Facebook στον φάδερ και άλλος τόσος να του μάθω να το χρησιμοποιεί για να βάζει λάικ σε φίλους μου κι όχι σε μένα.Το ήξερα ότι είμαι υιοθετημένη» (Μεταμεσονύκτια εξομολόγηση σε μπαρ του Βόλου)
«Έχεις τόσες πιθανότητες να πιάσεις 7 στα 7 στο ΚΙΝΟ, όσες έχει ο Βασίλης Λεβέντης να γίνει πρωθυπουργός» (Αγανακτισμένος φοιτητής που παρακολουθεί τον φίλο του να κάθεται με τις ώρες σε πρακτορείο του ΟΠΑΠ στα Τρίκαλα)
«Ο Τραμπ είναι ικανός να έχει για password στον λογαριασμό του στο Twitter το President1234» (Φοιτήτρια στο Πολυτεχνείο του Βόλου)
«Με κάθε Chris Cornell που χάνεται, γεννιέται και ένα αστέρι του βαλκανικού έθνικ» (Λαϊκορόκ συζητήσεις στην Πύλη)
«Το καλύτερο επάγγελμα είναι εκείνο του βουλευτή: Το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να ξεχνά όσα έλεγε το προηγούμενο διάστημα» (Πλάνα επαγγελματικού προσανατολισμού σε τσιπουράδικο του Βόλου)