ΜΑΡΤΙΟΣ 2017

ΜΑΡΤΙΟΣ 2017

#0032

URBAN LIFE | INTERVIEW | CULTURE | ART ΜΑΡΤΙΟΣ 2016 | #0032

GR 80 S

ΜΙΑ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΗ ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

T2 - TRAINSPOTTING > STILL CHOOSING LIFE !

ΛΕΝΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ "ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙA ΤΟΥ YOUTUBE"

FREE PRESS FREE PRESS

πεζοδρόμιο | 3

YOU WI L L F I N D M E HE R E !

Η ζωή μέσα απ’ την κλειδαρότρυπα

ΚΑΡΔΙΤΣΑ AMANO AVANTI BLUES BAR BROTHERS EATERY & DRINK CADILLAC RECORDS CHARLOT DEL CORSO GASPAR HONDOS CENTER IVI MAMALOU MERCATO PIU CAFÉ ROOTS HEALTH BAR ΚΑΒΑ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ ΚΑΦΕΙΝΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΝΩΤΙΑΔΗ ΟΠΤΙΚΑ ΚΑΜΙΝΙΩΤΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΟΣΟΔΑ ΚΑΛΑΜΠΑΚ Α DIVERSO ΜΕΛΥΔΡΟΝ

ΛΑΡΙΣΑ BROTHERS IN LAW HAIR 2 PIT KAVEH KANES KUBRICK LAS RAMBLAS MAMAKAS MOSH PIT PLAY HOUSE WISEDOG ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΓΗ ΚΛΙΜΑΞ ΠΟΡΤΕΓΟ

ΜΟ Υ Ζ Α Κ Ι MOUZAKI PALACE PEOPLE CAFÉ

Π Α Λ Α ΜΑ Σ KARMA

Λ Ι ΜΝ Η Π Λ Α Σ ΤΗ ΡΑ ΑΙΟΛΙΔΕΣ ΗΔΥΜΕΛΕΣ ΚΑΖΑΡΜΑ ΣΟΦΑΔΕΣ HERMANOS

ΤΡ Ι Κ Α Λ Α 4 PLAY BAR ROUGE DIVERSO PETIT DEJEUNER THE LOVE SHAKE ZERONINE ΑΣΣΟΣ ΜΥΛΟΣ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥΙΤΑ ΦΑΝ

Γιάννης Μαρκούτης Σας θυμίζει κάτι το σωτήριο τηλεοπτικό έτος 2009; Τότε που οι lifestyle ειδήσεις αποτελούσαν καθεστώς στην ελληνική πραγματικότητα, και άτυπος νικητής ήταν το κανάλι που τοποθετούσε το δελτίο του δεκαπέντε λεπτά πριν το αντίστοιχο ανταγωνιστικό; Τότε που η κρίση ήταν άγνωστη λέξη, και οι οικονομολόγοι που συνιστούσαν την προσοχή μας στο χρηματοπιστωτικό ντόμινο που θα ακολουθήσει θεωρούνταν Κασσάνδρες. Εύλογα ή μη, λοιπόν, και δεδομένης της γενικότερης επίπλαστης ευημερίας, τα ριάλιτι καταλάμβαναν μεγάλο μέρος του τηλεοπτικού χρόνου ακόμα και μέσα στα δελτία ειδήσεων, όσο εξωφρενικό κι αν ακούγεται σε κάποιον που δεν έχει σαφείς αναμνήσεις από εκείνη την εποχή. Δε θα συνιστούσε μάλιστα υπερβολή αν αναφέραμε πως κάθε μεγάλο κανάλι, πλην των κρατικών, είχε και το δικό του ριάλιτι.

Editorial #32

ΒΟΛΟΣ AZZOURO CAFÉ CAFÉ GALA GRAPPA MOLIENDO POCO PICO PUERTO REEF TOY STORIES ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ BISTRO ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΜΙΝΕΡΒΑ ΠΛΑΓΙΩΣ ΡΟΥΣΣΟΥ ΕΡΙΦΥΛΗ ΓΛΥΚΟ ΣΤΥΛΛΑΣ

Οκτώ χρόνια μετά, με μία νηφάλια προσέγγιση διαπιστώνει κανείς πως τα υπέρογκα ποσά που διανέμονταν στους νικητές ισούνται πλέον με το εισόδημα μίας πενταετίας για κάποιον εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα. Όμως στο τηλεοπτικό τοπίο της κρίσης (που έχει τραγουδηθεί, καταραστεί και γενικότερα αναφερθεί πάνω από δέκα εκατομμύρια φορές σε κείμενα) κάτι φαίνεται να αλλάζει. Όχι προς το καλύτερο φυσικά, αλλά όπως και να ‘χει ένα credit τους το δίνουμε. Να σου λοιπόν τα νέου τύπου τηλεπαιχνίδια με το πανάρχαιο concept: «Σου είπα πως τα 40.000 ευρώ είναι στο κουτί 17», αναφέρει οργισμένη η κυρία με το ταγέρ στον μεσήλικο σύζυγο-κολώνα του σπιτιού. Δειλά-δειλά κάτι κινείται, κι ας καταλήγουν πλέον στα χέρια των παικτών χρήματα με τα οποία δε βγάζει κανείς ούτε τα ψώνια της εβδομάδας. Στα πλαίσια λοιπόν της επιστροφής στην προ-κρίσης «κανονικότητα», ήρθε και πάλι στη ζωή μας το Survivor. Για την ακρίβεια, η ελληνική εκδοχή του, γιατί ως γνωστόν τα concept του εξωτερικού υιοθετούνται εδώ με τη σχετική (χρονο)καθυστέρηση. Δεύτερη εξελληνισμένη εκδοχή του, για να είμαστε ακριβείς, με το απαραίτητο ανάθεμα στην κρίση που δεν άφησε τίποτα όρθιο. Όμως αυτή τη φορά δίπλα στους ανθρώπους της διπλανής πόρτας φιγουράρουν και ονόματα μεγαλύτερου βεληνεκούς. Μέσα στα οκτώ λεπτά της ώρα που άντεξα να το δω, το μόνο που κατάλαβα ήταν πως ένα τσούρμο άνθρωποι παριστάνουν κάτι ανάμεσα σε νίντζα και ναυαγούς του Lost. Το φιλοθεάμων κοινό όμως χειροκροτά, και τα τοξικά σχόλια μένουν στο ράφι. Δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή να προβληματιστώ με το γεγονός ότι τα πολιτικά πηγαδάκια των social media έχουν σωπάσει και τη θέση τους έχουν καταλάβει τα αντίστοιχα που σχετίζονται αποκλειστικά και μόνο με το ριάλιτι της σκληρής επιβίωσης στο νησί, δίπλα σε δεινόσαυρους και δράκους του Κομόντο. Ίσως, εν τέλει να είναι καλύτερο για όλους, γιατί ο αποπροσανατολισμός από την κλειδαρότρυπα δημιουργεί μία κάποια σύγχυση, αρκετή ακόμα και για να βαφτίσεις κάποιο τροχαίο δυστύχημα ως «ταξικό». Τρέχει ο άλλος σαν δαιμονισμένος και παίρνει στο λαιμό του πέρα από τον ίδιο του τον εαυτό και τον συνοδηγό του, άλλους δύο ανθρώπους. Δεν υπάρχει τίποτα πιο επώδυνο από τον πρόωρο, και συνάμα άδικο, χαμό ανθρώπινων ζωών. Απέχει όμως μίλια από την κοινή λογική ο συλλογισμός πως το ατύχημα που προκαλείται από μία Πόρσε διαφέρει από το αντίστοιχο που μπορεί να προκληθεί από ένα Ζάσταβα. Μήπως όμως θυμάστε πόσα ατυχήματα συνέβησαν με μηχανάκια μικρού κυβισμού; Εκκωφαντική σιωπή. Όμως το δικαστήριο των social media έχει ήδη βγάλει την απόφασή του κι αυτή κοντεύει να τελεσιδικήσει. Και να ‘σου στα κανάλια οι εμπειρογνώμωνες και από δίπλα ο Ιαβέρης, που φαντάζει σαν φωνή λογικής μέσα στο χάος της κυκλοφοριακής μας ανεπάρκειας. Τρεις θάνατοι τη μέρα από τροχαία, σε μια χώρα όπου οι οδηγοί που σταματούν πριν τη διάβαση πεζών αντιμετωπίζονται ως γραφικοί. Γιατί ο Έλληνας στερείται οδηγικής παιδείας; Ρητορικό το ερώτημα, μιας και δεν έχω χώρο και χρόνο για να επεκταθώ: Στο Survivor ανακοινώθηκαν οι προτεινόμενοι προς αποχώρηση και έπειτα έγινε σεισμός...

Αν ενδιαφέρεστε να σας αποστέλλεται το έντυπο κάθε μήνα, επικοινωνήστε μαζί μας στο email syndromi@pezodromiomag.gr ή τηλεφωνήστε μας στο 2441079000

πεζοδρόμιο | 4

INDEX GR80s Η Ελλάδα της δεκαετίας του ’80 στην Τεχνόπολη

σελ.14

Λένα Πλάτωνος «Οι βίζες αποτελούν τον απόλυτο εξευτελισμό του ανθρώπινου είδους»

σελ.10

Τ2 – Trainspotting Still choosing life

σελ.26

Δημήτρης Μυστακίδης Η ιστορία του ρεμπέτικου μέσα από τα τάστα της κιθάρας

σελ.24

πεζοδρόμιο | 5

Δημήτρης Ράκος

Πόσες φορές έχω γράψει για την πόρτα που τρώμε σε κάθε Eurogroup, αλήθεια;

Οι Σουηδοί εργαζόμενοι έχουν άπλετο ελεύθερο χρόνο και αυτό τους τρελαίνει. Δεν είναι Ελλάδα, βλέπεις, να βγουν στον ήλιο. Που και να καθιερωθεί το εξάωρο...

Με πολλά θανατικά μας γέμισε ο Φεβρουάριος: Λουκιανός Κηλαηδόνης, Κούνδουρος, Μυταράς, και φτύνουμε στον κόρφο μας που είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή και τα λοιπά. Ε όχι και να γίνει ο νεκροθάφτης το πιο αποδοτικό επάγγελμα της δεύτερης δεκαετίας του 2000!

BU ZZ

Οι απόκριες είναι ίσως η πιο αγαπημένη γιορτή των ελλήνων και τα απωθημένα έκαναν πάρτυ σε κάθε ευκαιρία. Αν απορήσατε γιατί του πάνε του Μήτσου τα Louboutin, μήπως πρέπει να του τα χαρίσετε κιόλας;

Σαν βόμβα έσκασε η είδηση στο Κορδελιό ότι βρέθηκε βόμβα σε βενζινάδικο. Διπλό τζακ - ποτ. Δε θέλω να φανταστώ τι θα συνέβαινε αν έσκαγε…

! c i p e So

Η εκκλησία της χώρας μας αποκύρηξε την αλατοθεραπεία. Σίγουρα δεν το θα το οραματιζόταν ούτε ο Σπίλμπεργκ. Μόνο στο μαγείρεμα αλάτι, αλλά κι εκεί με μάσκα. Για τα αρωματικά καρβουνάκια ούτε λόγος βέβαια!

φεβρουαριος 2017

Η Νokia μας θύμησε την πρώτη εποχή της κινητής τηλεφωνίας με την επανακυκλοφορία του 3310! Έλειψε και σε σας το φιδάκι;

!

Ενώ αρχικά είχε θεσπιστεί ο Απρίλιος του 2017 ως καταληκτική ημερομηνία για τις νέες ταυτότητες, το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να καλύψει το κόστος των 80 εκατομμυρίων ευρώ και μάλλον θα πέσει κι αυτό πάνω μας. Με ταμπελάκια στο πέτο μας βλέπω και κορδέλα διαγώνια, όλοι Μις Ελλάς.

πεζοδρόμιο | 6

Σείστηκε το ελληνικό ιντερνετικό σύμπαν μόλις μαθεύτηκε η ίδρυση της ελληνικής διαστημικής υπηρεσίας. Η ελληνική NASA είναι αυτό ακριβώς που έλειπε από τη χώρα. Για να ασχολούνται όλοι μαζί της ακόμα μία φορά.

Πραγματική φρενίτιδα ξέσπασε με το Τζόκερ τον Φεβρουάριο κάνοντας τελικά ευτυχισμένο έναν και μοναδικό υπερτυχερό από την Κύπρο. 16 εκατομυριάκια δεν τα λες και λίγα.

Η κανονική δε NASA, ανακάλυψε νέους πλανήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα, με συνθήκες παρόμοιες της Γης. Έχουν ξεχυθεί όλοι να ρωτάνε για αεροπορικές, εισιτήρια, διαμονή με ημιδιατροφή κλπ. Κούρασε αυτή η γη, κούρασε πολύ!

Γέμισε το τηλεοπτικό τοπίο με realityshows, αμέτρητους τραγουδιστές, μαχητές, επιζήσαντες, διάσημους και άσημους. Με τόσα battles κι αναμετρήσεις, ζούμε τη χαρά του μονομάχου.

πεζοδρόμιο | 7

πεζοδρόμιο |8

πεζοδρόμιο | 9

Ballad for a friend Κυνηγώντας την… αιωνιότητα Θωμάς Κραμποκούκης

Karditsa Earthquake Project Σχολεία Εν Δράσει Ένα περιβαλλοντικό πρόγραμμα σχολείου διαφορετικό από τα άλλα

Γιάννης Παπαϊωάννου To Karditsa Earthquake Project, με φορέα υλοποίησης το 1ο ΕΠΑΛ Καρδίτσας και την υποστήριξη των τοπικών φορέων επιδιώκει να ευαισθητοποιήσει όχι μόνο την εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και όλους τους Καρδιτσιώτες σχετικά με θέματα αντισεισμικής προσταστασίας. Η χώρα μας είναι πρώτη στην Ευρώπη και έκτη παγκοσμίως στην εκδήλωση σεισμικής δραστηριότητας. Γι’ αυτό και καθίσταται αναγκαία η συνεχής και συστηματική ενημέρωση των πολιτών για θέματα αντισεισμικής προστασίας, πάντα με έγκυρο και επιστημονικό τρόπο. Η προσπάθεια αυτή επιβάλλεται να ξεκινά από το σχολείο. Ειδικά η περιοχή της Καρδίτσας έχει δώσει μεγάλους σεισμούς στο παρελθόν, όπως αυτός των Σοφάδων το 1954. Οι πολλές και ενδιαφέρουσες δράσεις του προγράμματος είναι οι εξής: • Δημιουργία και διανομή ερωτηματολογίου με θέμα τον σεισμό σε μαθητές και καθηγητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της πόλης της Καρδίτσας, με στόχο την διερεύνηση της ετοιμότητάς τους.

• Δημιουργία της σελίδας “Karditsa Earthquake Project” στο Facebook για τους μαθητές, με σκοπό την διαδραστική ενημέρωση και επικοινωνία: Επισκεφτείτε την!

• Ανοιχτός μαθητικός διαγωνισμός: Video, graffiti, ζωγραφική – στίχος και μουσική, καθώς και επικοινωνία με σκοπό να δοθεί βήμα έκφρασης στους μαθητές.

• Διανομή 4000 φυλλαδίων του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας στα σχολεία.

• Πραγματοποίηση ενημερωτικής ημερίδας για τους γονείς με κεντρικούς ομιλητές παιδοψυχίατρο, ψυχολόγο και εκπαιδευτή του ΕΚΑΒ Λάρισας, με θέμα “Πρώτες βοήθειες για όλους σε ένα σεισμό και οι ψυχολογικές συνέπειές του στα παιδιά”. (12 Μαρτίου, 11:00 πμ, αίθουσα ΠΕΔ Θεσσαλίας, πρώην ΤΕΔΚ, Μεγάλου Αλεξάνδρου 34, δεύτερος όροφος).

• Εκπαιδευτική Ημερίδα με ομιλητές από τον ΟΑΣΠ για καθηγητές, δασκάλους και νηπιαγωγούς των δημοτικών σταθμών του Νομού Καρδίτσας. Κύριος σκοπός της ημερίδας είναι η εκπαίδευση του πώς διαχειρίζεσαι έναν σεισμό στο σχολείο.

• Έκθεση με θέμα τον σεισμό, από το μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης και τον ΟΑΣΠ, μέσω της οποίας οι μαθητές θα μπορέσουν να γνωρίζουν από διαφορετική οπτική το φαινόμενο του σεισμού.

• Έκθεση με θέμα τον σεισμό των Σοφάδων 1954, από τη ΛΕ.Φ.Κ.Κ.

• Πραγματοποίηση γενικής άσκησης σεισμού σε όλα τα σχολεία Β/ θμιας εκπαίδευσης της πόλης της Καρδίτσας (06 Απριλίου 2017, ώρα 11.00.)

• Συναυλία από μαθητικά συγκροτήματα στην κεντρική πλατεία της Καρδίτσας, συνδιοργάνωση του 1ου ΕΠΑΛ με το Μουσικό Σχολείο (6 Απριλίου 2017, στις 13.00), μετά το πέρας της γενικής άσκησης σεισμού.

• Συνδιοργάνωση ημερίδας με τον Σύλλογο Ελευθέρων Επαγγελματιών Διπλωματούχων Μηχανικών Νομού Καρδίτσας και το Επιμελητήριο, με θέμα “Σεισμός και κτήρια“ και τη συμμετοχή έγκριτων επιστημόνων και εκπροσώπων τοπικών φορέων, (04 Απριλίου 2017, ώρα 18.00 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Επιμελητηρίου Καρδίτσας). Η εκδήλωση απευθύνεται σε όλους τους κατοίκους της Θεσσαλίας. Ας μην ξεχνάμε ότι η ενημέρωση και η προετοιμασία νικούν τον φόβο!

Χρόνια πριν, ένας φίλος - “γητευτής της ζωής”, έλεγε πως στόχος θα πρέπει να είναι η ζωή. Το να ζούμε. Όχι το να ελπίσουμε να ζήσουμε, όπως λέει μια Γαλλική παροιμία. Να μαζεύουμε ιστορίες, πολλές ιστορίες, ώστε όταν θα έρθει η ώρα, να τις λέμε στα παιδιά με περηφάνια. Είτε είναι χαρούμενες, είτε είναι θλιμμένες, να τις λέμε με χαμόγελο και καμάρι που τις ζήσαμε. Έτσι είναι οι ωραίοι άνθρωποι. Σαν τις μέλισσες, όπως συνήθιζε να λέει. Γυρίζουν από λουλούδι σε λουλούδι και ομορφαίνουν το κόσμο και το τόπο μας! Η άποψη αυτή δεν είναι κάτι καινούριο ή πρωτότυπο. Είναι όμως κάτι που συνεχώς αφήνουμε πίσω μας. Αρκετοί στο παρελθόν υποστήριζαν την άποψή του, με διαφορετικά λόγια ο καθένας. Ο Επίκουρος πίστευε πως η ευτυχία πηγάζει αποκλειστικά από τον ίδιο μας το νου και δεν απέδιδε καμία σπουδαιότητα σε οτιδήποτε υπερφυσικό. Ο Πλάτωνας υποστήριζε πως σκοπός της ζωής είναι η κατανόηση της υψηλότερης μορφής γνώσης, ώστε να αγγίξουμε την ευδαιμονία, που κατά την άποψή του είναι μια κατάσταση αρμονίας της ψυχής. Ο Μοντεσκιέ ήθελε να ικανοποιούμε την ψυχή. Να της δίνουμε περισσότερα απ’ όσα ελπίζει να δει. Ο Φουκώ αγαπούσε την “προσωπική ανταρσία”. Ο, πολύ πιο σύγχρονος, Λουντέμης, παρότρυνε για την αλλαγή, στο “Να μάθεις να φεύγεις”. Ο Βέμπερ, στη διδακτορική του διατριβή, υποστήριζε πως ο άνθρωπος απομακρύνεται από τη πραγματική ζωή, αφού θέτει ως κύριο στόχο την απόκτηση όλο και περισσότερου χρήματος. Ο Καζατζάκης στην Ασκητική “δημιουργεί” τον μοναδικό κύκλο του κάθε ανθρώπου. Ο κύκλος αυτός είναι από πράγματα, από δέντρα, ζώα, ανθρώπους, ιδέες και χρέος του καθενός μας είναι να σώσει αυτόν τον κύκλο. Αν δεν τον σώσει, δε μπορεί να σωθεί. Ο Νικόλας Άσιμος παρουσίαζει τους κροκανθρώπους. Το καλό όμως είναι πως και στις μέρες μας υπάρχουν παρόμοιες σκέψεις. Έρευνα του Χάρβαρντ, με τίτλο “The Grant Study”, καταλήγει πως ο σημαντικότερος παράγοντας που οδηγεί σε μια καλή ζωή, είναι οι προσωπικές σχέσεις. Ειδικότητες που σχετίζονται με την προσωπική μας ανάπτυξη, συνεχώς δημιουργούνται και εισχωρούν σε ποικίλους επιστημονικούς κλάδους. Ο Καρυπίδης, επαγγελματίας του χώρου, επιμένει πως για να είναι κάποιος παραγωγικός, θα πρέπει συνεχώς να ξεπερνάει τα όριά του. Να σπάει τα σύνορά του που έλεγε ο Καζαντζάκης. Αν μπορούσαμε να έχουμε αυτές τις σκέψεις στη καθημερινότητά μας και δρούσαμε αντιστοίχως, ίσως και να μπορούσαμε να μιλάμε για την “χαοτική”, “μακρινή” και συνάμα τόσο “γοητευτική” αιωνιότητα. Ο σπουδαίος Αγγελόπουλος στο “Μια αιωνιότητα και μια μέρα”, έκανε έναν παρόμοιο παραλληλισμό όταν έδειξε την ανάγκη για τη μεταφορά κάποιας γνώσης προς τα παιδιά, με απώτερο σκοπό να αφήσουμε τα ίχνη μας. Χρόνια πριν, αράζαμε εδώ και βλέπαμε μ’ ένα φίλο μου παλιό, τα τρένα να κυλάνε. Θέμα ωραίο για ζωγράφο...

Φοιτητής σε απόγνωση Η βόμβα της Σαρακοστής Γιώργος Βούλγαρης Ποιος είπε πως η φοιτητική ζωή ειναι εύκολο πράγμα. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτή θα μείνει αξέχαστη σε όσους την έχουν ζήσει. Απορώ πότε πέρασε ο καιρός, τελειώνει το εξάμηνο, πλησιάζει και η επόμενη εξεταστική και σαν να μην έφτανε αυτό, διανύουμε την ομορφότερη εποχή του χρόνου: την άνοιξη. Ο ήλιος είναι στα καλύτερά του, οι άνθρωποι γεμίζουν ζωντάνια και χρώμα, και συ βρίσκεσαι πάνω απο ενα βιβλίο φορώντας τα ray ban γυαλιά σου, περνώντας ώρες και ώρες μέχρι να καταλάβεις τι θέλει να πει ο ποιητής. Στην αρχή της χρονιάς πίστευες πως θα αποτελέσεις πρότυπο φοιτητή… No way!

Bρίσκεσαι έναν μήνα πριν τις γιορτές, και αναρωτιέσαι πώς θα βγάλεις την ύλη. Κι αν μπορούσαμε να δώσουμε έναν χαρακτηρισμό στο Πάσχα, αυτός θα ήταν «Διακοπές – Παγίδα» και όχι διακοπές της ανεμελιάς. Ο χρόνος για διάβασμα αρκετός, μέχρι να τσεκάρεις το εικονίδιο του Messenger. Απάντησε το μωρό; Αν όχι, όλο και κάποιος φίλος θα σου πετάξει τη βόμβα να πάτε για καφέ. Διαχρονική εικόνα φοιτητή: Αυτός που παρατά το διάβασμα για να βγει για καφέ, ακόμα και μέσα στην εξεταστική. Βάζουμε στόχο να διαβάσουμε ένα μήνα πριν τις γιορτές και γελά ακόμα κι ο οβελίας που σε ένα μήνα θα βρίσκεται στη σούβλα. Βλέπω την εξεταστική μπροστά μου να πλησιάζει απειλητικά και σκέφτομαι σπίτι γεμάτο από κόσμο, φίλους που έχω να τους δω καιρό και τους πεθύμησα και φαγητό, πολύ φαγητό. Μήπως όλα είναι στημένα και εμείς θύματα αυτής της πλεκτάνης; Θύματα της Σαρακοστής που μόλις πέρασε, θύματα του Πάσχα και όλων των γιορτών, θύματα της εξεταστικής που δεν ξέρουμε πού θα μας βγάλει. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που η Σαρακοστή συμπίπτει ημερολογιακά με το τέλος του χειμώνα και τον ερχομό της άνοιξης. Της άνοιξης, που ταυτίζεται με τη μικρή, εσωτερική μας επανάσταση απέναντι σε κάθε τι μίζερο και αποπνικτικό.

πεζοδρόμιο | 10

Απόγευμα Δευτέρας με τη Λένα Πλάτωνος Οξυδερκής, πρόσχαρη, ακριβοθώρητη όταν και όσο πρέπει. Το καλλιτεχνικό διαμέτρημα της Λένας Πλάτωνος αλλά και η στάση ζωής της εμπνέουν έναν ιερό σεβασμό ο οποίος μπορεί να παγιδεύσει τον ακροατή και να τον εμποδίσει στην παρατήρηση της άλλης, πιο «γήινης» πλευράς της. Κάτι τέτοιο παραλίγο να συμβεί και με μας, λίγο πριν γίνει, εντελώς δειλά, η πρώτη μας επαφή. Αφορμή γι’ αυτή αποτέλεσε το μυσταγωγικό συναυλιακό της comeback τη δεύτερη εβδομάδα του Φεβρουαρίου στο Six d.o.g.s. Ένας αριθμός τηλεφώνου στην ατζέντα και μία δεκάλεπτη συνομιλία όμως αρκούσαν για να οριστεί το ραντεβού για τη Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου στο σπίτι της, το πιο φωτεινό και φιλόξενο οίκημα του Χολαργού. Ήταν εκείνο το απόγευμα που δεν έμελλε να τελειώσει ποτέ. Γιάννης Μαρκούτης Δημήτρης Κομματάς - Μοντόγια

Πιστοί στο ραντεβού μας, και παρά την χαοτική κίνηση στους δρόμους των Αθηνών, φτάνουμε τελικά στην ώρα μας. Η γειτονιά θυμίζει επαρχία, ο ήλιος λάμπει και μεις χτυπάμε διστακτικά το κουδούνι ενός ισογείου σε έναν μικρό και ήσυχο δρόμο του Χολαργού. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα μας χωρίζει μια ανάσα από το πιάνο στο οποίο γράφτηκε το “Σαμποτάζ”, ο δίσκος που κλώνισε το ελληνικό μουσικό στερέωμα στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και έφερε τον ηλεκτρονικό μουσική στη συχνότητα των FM και στα ηχοσυστήματα των «περίεργων» εκείνης της εποχής. Καθόμαστε σε έναν χώρο απαράμιλλης αισθητικής, μέρος που θαρρείς πως αποτελεί μία χρονοκάψουλα, μέσα στην οποία το παρελθόν και το παρόν αλληλεπιδρούν παιχνιδίζοντας. Ώρα να ξεκινήσει η συζήτηση, με τη συνοδεία καφέ υπό τους ήχους των Eric Clapton, Police και Air: «Μου φαίνεται πως ήρθε η άνοιξη», μας αναφέρει χαμογελώντας, ενώ κρατά τα άνθη μίας αμυγδαλιάς. Ακολουθεί ένα μικρό rewind μία βδομάδα πριν, στη συναυλία της: «To live στο Six d.o.g.s. ήταν πολύ συγκινητικό. Μου έχει μείνει μια γεύση απίθανη. Πέραν του παιξίματος, δεν περίμενα ότι υπάρχει τέτοια ζωντανή επαφή, τέτοια διάδραση με τον κόσμο».

- Δε σου κάνει εντύπωση το τεράστιο ηλιακό φάσμα του κοινού σου; - Δε μου κάνει εντύπωση, γιατί νιώθω σαν να το έχω ξαναδεί. Αρχές της δεκατίας του ’80 και καθόμουνα μόνη μου στο σαλόνι. Οι φίλοι μου είχαν ήδη φύγει κι έφτιαχνα μουσική. Την ίδια ώρα σκεφτόμουν πώς θα είναι το party μετά από 30 και 40 χρόνια. Συνέθετα τα soundtrack αυτών των party και την έβρισκα μ’ αυτό τον τρόπο. Αναρριχώμενη, δηλαδή, τη σκάλα του μέλλοντος.

- Μοιάζουν οι εικόνες με αυτό που βιώνεις σήμερα; - Μοιάζουν, όμως ομολογώ πως είναι λίγο χειρότερες. Μία φράση που έχω ακούσει δεκάδες φορές είναι πως το κοινό της Λένας Πλάτωνος είναι το πιο όμορφο και ιδιαίτερο. Τί γνώμη όμως έχει η ίδια; «Είναι όντως το πιο γλυκό κοινό. Κι ελπίζω αυτά τα παιδιά να αντισταθούν στα πλην του τώρα. Ελπίζω πολύ στις νεαρές ηλικίες. Οι άλλες είναι λίγο χαμένες, παραδομένες. Ζητάνε την αντίσταση αυτά τα παιδιά, που μόλις βγάλανε το πρώτο τους μουστάκι».

Κάτι που ενώνει τους θαυμαστές της Λένας Πλάτωνος είναι μία γλυκιά οικειότητα, κι ας μην την έχουν συναντήσει ποτέ. Η κλητική προσφώνηση “H Λένα μας”. Ας την αφήσουμε όμως να το περιγράψει από τη δική της σκοπιά: «Αυτή η όμορφη οικειότητα υποβόσκει μονίμως γιατί ο τρόπος που τους μιλάω είναι εντελώς αληθινός. Λέω τις αλήθειες μου κι αυτό είναι προφανές». Αυτή η οικειότητα και η αγάπη μετουσιώθηκε σε ένα μοναδικό tribute δίσκο που κυκλοφόρησε το 1997, το “Mίξερ”. Δίσκο – δώρο από τους καλλιτέχνες που την αποκαλούν πνευματική τους μητέρα, με την κυκλοφορία του να συμπίπτει με την παύση της πρώτης, εξαετούς, αποχής της από το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι. Στέρεο Νόβα, Coti K, Kώστας Παρίσης και άλλοι τόσοι σε ασύλληπτα remix και διασκευές τραγουδιών της. Στη συνέχεια, ακολουθεί βουτιά στον ασπρόμαυρο καμβά των πλήκτρων του πιάνου: «Ξεκίνησα να παίζω σε ηλικία δυόμιση ετών. Ο πατέρας μου δε με πίεσε ποτέ. Τον έβλεπα να κάθεται στο πιάνο και να κάνει improvisation. Διηγούνταν ιστορίες με αρχή, μέση και τέλος. Κάτι τέτοιο ήθελα να κάνω κι εγώ». Θα μπορούσα να ταυτίσω κάθε λέξη και εικόνα που μου διηγείται με ένα αντίστοιχο τραγούδι.

“Kήποι των παιδικών θριάμβων μας, φεύγετε, και για πού”, τραγουδά στην “Araschnia Levana” από τα Λεπιδόπτερα. Για την ιστορία και όσους δεν το γνωρίζουν, ο πατέρας της, Γεώργιος Πλάτων ήταν ένας εξαιρετικός συνθέτης και πιανίστας. Υπήρξε μάλιστα για μία εικοσαετία πιανίστας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, ενώ κορυφαίο θεωρείται το έργο του “Eλληνική Ραψωδία”. Ας επιστρέψουμε όμως στα της διήγησης: «Καθόμουν δίπλα του και απορροφούσα όλο αυτό το βίωμα. Από αυτόν έμαθα μουσική αλλά και από το ραδιόφωνο. Κυρίως από το Τρίτο Πρόγραμμα. Το ράδιο είναι ο πιο προσωπικός μου πομπός, και με ενοχλεί που δεν υπάρχουν πια τόσοι σταθμοί». Το κοριτσάκι μεγάλωσε, σπούδασε στο Ωδείο Αθηνών και έπειτα βρέθηκε στη Βιένη και το Βερολίνο. Εκεί είδε για πρώτη φορά ζωντανά τους Jethro Tull, στην περιοδεία του Aqualung. Ίσως η Cross-Eyed Mary να φταίει για όλα... «H συναυλία άνοιξε το φανταχτερό λουλούδι μέσα μου. Σα να ξεπήδησε μια φωτεινή επιγραφή που έλεγε πως πρέπει να κάνω τέτοιου είδους συναυλίες. Λατρεύω την κλασική μουσική, αλλά τότε κατάλαβα δε θέλω να γίνω η πιανίστα με το μακρύ φουστάνι που θα παίζει στο πιάνο έργα των μεγάλων κλασικών».

πεζοδρόμιο | 11 Ο σκληρός ήχος ήταν η ηχηρή προτίμηση της Λένας Πλάτωνος εκείνη την περίοδο. Πέραν των Jethro Tull, oι Led Zeppelin «εκπληκτικά δεμένος ήχος». Black Sabbath, Deep Purple. Grand Funk. Air «Το Playground Love είναι υπέροχο κομμάτι». Ακούσματα που γεννούν αυτομάτως το ερώτημα περί της “ηλεκτρονικής” της ταυτότητας. H απάντηση, αμεσότατη: «Mέσα σε όλα αυτά υπήρχαν και οι White Noise. To Electronic Storm είναι δίσκος που καθόρισε την μετέπειτα πορεία μου και η Delia Derbyshire υπήρξε σπουδαία εκφραστής αυτού του ήχου».

- Κάπως έτσι φτάσαμε στο Σαμποτάζ; - Ο δίσκος με τον Καρυωτάκη (σ.σ. Καρυωτάκης – 13 τραγούδια) είναι ουσιαστικά ο πρώτος προσωπικός μου. Είχε γραφτεί πριν το Σαμποτάζ, αλλά ο Πατσιφάς τον θεωρούσε βαρύ. Τότε μου είχε πει «βρες μια κοπέλα της ηλικίας σου», ξέροντας πολύ καλά ποια θα είναι. Βρέθηκα με τη Μαριανίνα Κριεζή που έγραψε τους στίχους και όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Αξίζει μία μικρή αναφορά στον Αλέκο Πατσιφά, τον πιο διορατικό, ίσως, Έλληνα εταιρειάρχη. Ήταν ο άνθρωπος που κατέστησε τη Λύρα σαν τη δισκογραφική εταιρεία με τον πιο ποιοτικό κατάλογο καλλιτέχνων και τους πιο ανοιχτούς μουσικούς ορίζοντες. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο αρχικός τίτλος του Σαμποτάζ ήταν Πτήση 201, από το επίσης ομώνυμο τραγούδι. «Τελικά τον ονομάσαμε Σαμποτάζ, με πολλαπλές αναγνώσεις», ψιθυρίζει χαμογελώντας. Πάντως το σαμποτάζ στην ελληνική δισκογραφία (με την ερμηνευτική συναυτουργία του Γιάννη Παλαμίδα και της Σαβίνας Γιαννάτου) ήταν προφανές. 2 χρόνια μετά, το 1983, στήνει παρτίδα με τον Μάνο Χατζηδάκι. “To ’62 του Μάνου Χατζηδάκι” με τις μινιμαλιστικές, ηλεκτρονικές διασκευές και τις ερμηνείες της Σαβίνας Γιαννάτου έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στην ελληνική μουσική. Πιο εκπληκτικό είναι όμως το γεγονός πως οι 4 πρώτες δουλειές της Λένας Πλάτωνος είναι εξίσου επιδραστικές και διαχρονικές. Από την συμμετοχή της στην Λιλιπούπολη που την έβαλε στα μεγάλα “ραδιοφωνικά σαλόνια” μέχρι και τον Χατζηδάκι, με κάποιες από τις εκτελέσεις του συγκεκριμένου δίσκου να θεωρούνται οριακές.

πεζοδρόμιο | 12

Ακολούθησαν οι Μάσκες Ηλίου, το Γκάλοπ και τα Λεπιδόπτερα. Μέσα σε ενάμιση χρόνο η ηλεκτρονική μουσική της χώρας ενηλικιώθηκε μέσα από τη δημιουργική γραφή της Λένας Πλάτωνος. Αυτή η υπερπαραγωγική της περίοδος μας χάρισε πολλά και σπουδαία κομμάτια. Όπως ο Μάρκος, από το Γκάλοπ, ο σκύλος που είχε άδοξο τέλος: «Το σημείο στο οποίο αναφέρω [τα χέρια που τον δηλητηριάσαν να πάθουν καρκίνο] είναι όντως κουβέντα των ιδιοκτητών του. Έχω πάρει στιγμές από τη ζωή. Αυτό είναι το θέμα του δημιουργού. Βάζει δικά του πράγματα, αλλά παίρνει πράγματα κι από την καθημερινότητα. Μινιατούρες. Τους δίνει το βάθος και την προοπτική με το μοντάζ που θα τους κάνει. Τα βάζει στο μεγάλο καζάνι». Προσωπικό βίωμα αποτελεί και η ιστορία των Εμιγκρέδων της Ρουμανίας, μιας και το σπίτι της βρισκόταν πίσω από την αμερικάνικη πρεσβεία. Ήταν μεγάλη υπόθεση για τα μέσα της δεκαετίας του ’80 αυτή η γλυκιά παραδοχή της συνύπαρξης με τους Ρουμάνους.

- Πώς αντιδράς σε όρους όπως ευρωπαϊκή ενοποίηση, ομοσπονδία και παγκοσμιοποίηση; - Ούτε με προβληματίζει, ούτε μου αρέσει υπερβολικά, όμως με διευκολύνει. Μ’ αρέσουν οι διαφοροποιήσεις και οι μικροσυγκρούσεις με πολιτισμική υφή. Όσο για τις βίζες, αυτές αποτελούν τον απόλυτο εξευτελισμό του ανθρώπινου είδους. Επιστροφή στην δισκογραφία της. Οι Μάσκες Ηλίου, στις οποίες έκανε τη μεγάλη στροφή και έγινε ερμηνεύτρια, επανεκδόθηκαν πρόσφατα σε βινύλιο από τη δισκογραφική εταιρεία Dark Entries, που εδρεύει στην Καλιφόρνια. Το ίδιο συνέβη και με το Γκάλοπ.

- Χαίρεσαι όταν σε αποκαλούν πρωτοπόρο της ηλεκτρονικής μουσικής; - Χαίρομαι ως εκεί που το συνειδητοποιώ. Υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν τα συνειδητοποιούμε. Τί θα πεί πρωτοπορία; Είναι μία έννοια στιλπνή και παιχνιδιάρα. Σφαιρική σαν μια μπάλα που έχεις στα χέρια σου.

“

Η πρωτοπορία είναι μία έννοια στιλπνή και παιχνιδιάρα

”

Έπειτα από μία ώρα, και αφού εξαντλήσαμε όλη, κυριολεκτικά, τη δισκογραφία της, σταθήκαμε στον κινηματογράφο: Η μεγάλη της αγάπη τα τελευταία πολλά χρόνια είναι ο Ταρκόφσκι. Εξίσου αγαπητός της, ο Αντονιόνι. «Η Ταυτότητα μίας γυναίκας έχει μέσα μουσική του Scriabin. H κοπέλα λέει στον φίλο της πως είναι έγκυος, αλλά πατέρας είναι κάποιος άλλος. Όμως θα κρατήσει το παιδί και είναι ευτυχισμένη με αυτή της την απόφαση. Στη στροφή της κοινωνίας μας, η γυναίκα, το ξενοδοχείο στη Βενετία και τα λευκά περιστέρια, ενώ μέσα παίζει Scriabin. Με συγκλόνισε η σκηνή γιατί δεν ήξερα πως ο Aντονιόνι έχει σχέση μαζί του. Έπειτα η μουσική κάνει fade-out και το πλάνο επιστρέφει στην κοπέλα. Η μουσική αλλάζει και ξεκινάν ηλεκτρονικοί ήχοι των 80’s. Eκστατική σκηνή». Επίσης, αποφεύγει σε μεγάλο βαθμό τις ταινίες και τα βιβλία που έχουν γίνει ευρύτατα γνωστά. Δεν έχει δει για παράδειγμα τον Λώρενς της Αραβίας ή τον Δόκτωρ Ζιβάγκο. Δεν έχει διαβάσει, επίσης, Όργουελ. Μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση γιατί το... ταλαιπωρημένο και κατατρεγμένο από θεούς και δαίμονες τραγούδι της “Υπεραγορά Ι” παρουσίαζε το 1990 μία τελείως οργουελλική εκδοχή της εισχώρησης των μηχανών και των barcode στη ζωή μας. «Πολύ νωρίτερα, σε μία δισκοκριτική για τις Μάσκες Ηλίου έλεγαν ήδη πως είμαι οργουελλική». Αφήνουμε όμως την ροδοσταχτιά ουτοπία της Υπεραγοράς (ακούστε την αν δεν την γνωρίζετε) και γυρίζουμε στο σινεμά. Zabriskie Point του Αντονιόνι. Pink Floyd στο σάουντρακ: «Τους έχω ακούσει με συγκλονιστική θέρμη και με στιγμάτισαν». Aκολουθεί δεκάλεπτη αναφορά στα On the Run και Time από το ανυπέρβλητο Dark Side of the Moon. Καμιά φορά, νοσταλγεί έντονα το παρελθόν. Θυμάται, για παράδειγμα, χαρακτηριστικά, την εμφάνισή της στο Ηρώδειο το 2008. Το συγκρότημα εξαιρετικών μουσικών που τη συνόδευε, και δηλώνει κατηγορηματικά πως θέλει να ξανασυνεργαστεί μαζί τους. Υπάρχει μάλιστα το ενδεχόμενο να την απολαύσουμε σε ένα από τα μεγάλα φεστιβάλ των Αθηνών με πλήρη μπάντα. Όσον αφορά τις συνεργασίες της με τραγουδιστές, οργίζεται όταν ανακαλεί στη μνήμη της τη συνεργασία που δεν έγινε ποτέ με τον Γιάννη

πεζοδρόμιο | 13 Αγγελάκα: «Τον θεωρώ σπουδαίο αφηγητή. Είχαμε δουλέψει πάνω σε υλικό για μία συναυλία που θα γινόταν στο Γκάζι. Όμως κάποια νομικά κολλήματα από μεριάς Τεχνόπολης, που προέκυψαν ένα μήνα πριν τη συναυλία, δε μας επέτρεψαν να εμφανιστούμε».

«Θέλω να ανακαλύψουμε τη θεωρία του παντός», ανταπαντά. «Να μιλήσουμε για μια νέα οπτική της ζωής στην οποία ο θάνατος δεν είναι το τέλος. Είμαστε όλοι φτιαγμένοι από την ίδια αρχέγονη σούπα. Τίποτα δε διακόπτεται σ’ αυτή την αέναη ροή».

Ακούει όμως σύγχρονη μουσική η Λένα Πλάτωνος; H απάντηση ίσως σας εκπλήξει: «Η κεραία μου είναι πάντα ανοιχτή. Mου αρέσει κατά έναν πολύ περίεργο τρόπο ο DJ Armin van Buuren. Τα κομμάτια του αλλά και το σώου που κάνει. Αυτή η φαντεζί electro και το χάρισμά του να μαγεύει τα πλήθη. Κι ας είναι λίγο κιτς σε κάποιες φάσεις. Στα DJ sets υπάρχει μεγάλη συναυτουργία. Πρέπει όμως να διευκρινήσουμε και κάτι: Το κοινό σε τέτοιου είδους σώου είναι πιο εύκολα χειραγωγίσιμο και οι ουσίες παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο σ’ αυτό».

Έχει νυχτώσει. Το ραντεβού μας κράτησε πολύ περισσότερο απ’ όσο είχαμε υπολογίσει. Ρίχνουμε μια τελευταία, φευγαλέα ματιά,στο, θαρρείς μεταφυσικό, πιάνο που δεσπόζει στο κέντρο του σπιτιού. Έχει να κουρδιστεί δέκα χρόνια και δε χάνει ούτε νότα. Την ευχαριστούμε για τη θερμή φιλοξενία και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για κάποια στιγμή στο μέλλον. «Παιδιά να μην καπνίζετε πολύ: Εγώ το έκοψα μονομιάς», μας ψιθυρίζει. Κι όμως, αγαπητή μας Λένα: Στην πιο όμορφη και διάσημη φωτογραφία σου, κρατάς τσιγάρο.

Πίσω στα 90’s, η σκηνή του Μπρίστολ δεν την αφήνει καθόλου αδιάφορη: «Έχω πάρα πολύ ψηλά αυτή τη σκηνή και ειδικά τους Massive Attack. To 100th Window είναι πολύ μεγάλος δίσκος».

Έπειτα προσγειωνόμαστε απότομα στην κυκλοφοριακή ζούγκλα της πρωτεύουσας, χωρίς να παραδινόμαστε ούτε μία στιγμή στη ρουτίνα της πόλης.

Πλάνα για το μέλλον; «Ο δίσκος που έχω ετοιμάσει εδώ και καιρό σε ποίηση της Έμιλι Ντίκινσον ψάχνει να βρει δισκογραφικό σπίτι, καταρχήν στο εξωτερικό. Θα ήθελα να τυπωθεί και έπειτα να δοκιμαστεί στις ψηφιακές πλατφόρμες. Πιστεύω στην άμεση δημοκρατία του YouTube, αυτή που υφίσταται, ακόμα τουλάχιστον, μέχρι σήμερα». Λίγο πριν αποχαιρετήσουμε την πιο “γνωστή μας ξένη”, αυτή μας διηγείται μία, όπως φάνταζε εκείνη τη στιγμή, τελευταία, ιστορία. Aφορμή, η λέξη ξένος: «Στην πολύ δύσκολη στιγμή της ζωής μου, είδα ποιοι πραγματικά ήταν δίπλα μου. Ξένοι άνθρωποι μου σταθήκανε σαν συγγενείς. Οι συγγενείς όχι απλώς λακίσανε, αλλά με πολεμήσανε. Μπορείς να ζήσεις στιγμές πάρα πολύ δυνατές με έναν ξένο, σε εισαγωγικά άνθρωπο. Ίσως αυτόν τον άνθρωπο να μην τον έχεις επιλέξει καν». Υπάρχουν όμως στιγμές που υπερβαίνουν ακόμα και τον παράγοντα που ακούει στο όνομα χρόνος.

- Σκέφτεσαι πόσο μεγάλη θα ήταν η ζωή αν τη μετρούσαμε σε δευτερόλεπτα; - Σκέψου με τη σειρά σου τί μπορεί να ζήσει κάποιος εις βάθος μέσα σε ένα δευτερόλεπτο... Τα δευτερόλεπτα λοιπόν περνούν και αλιεύουμε μία είδηση που μας καθηλώνει. Οι τελευταίες ανακαλύψεις των αστρονόμων και αστροφυσικών θα αποτελούν το κύριο θέμα ενός φιλόδοξου έργου που σχεδιάζει εδώ και λίγο καιρό η Λένα Πλάτωνος: «Θα είναι μία διαστημική όπερα, που θα έχει και τα οικογενειακά της, τα τετριμμένα δηλαδή της σπιτονοκοικοκυράς. Όμως τo θεματικό της κέντρο θα είναι η νέα αντίληψη περί ύπαρξης ζωής έπειτα από της νέες ανακαλύψεις των επιστημόνων. Με γοητεύει το ενδεχόμενο να υπάρχει ζωή στην αστρική μας γειτονιά». Χρήσιμος σύμβουλος στη σύλληψη του concept είναι ο διάσημος αστροφυσικός Μάνος Δανέζης, με τον οποίο συναντήθηκαν αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα. «Θέλω τα τελευταία επιτεύγματα της επιστήμης να κυριαρχήσουν στην ανθρώπινη σκέψη. Πέρα από τον αγώνα για να ανακαλύψουμε ζωή αλλού, η θεωρία των 11 διαστάσεων, των Χορδών ή αυτή του Multiverse είναι από μόνες τους ένα τεράστιο άλμα». Ρωτά τη γνώμη μου. Τί να της πω και τί να κρατήσω για μένα; Θέλω η ανθρωπότητα να ανοίξει τους ορίζοντές της για αλλού. Θέλω 20 γενιές μετά οι άνθρωποι να έχουν μία ιστορία να διηγούνται, που στους νέους εκείνης της εποχής θα φαντάζει σαν ένας ακόμα μύθος: Aυτή μιας μπλε κουκίδας απ’ την οποία ξεκίνησαν όλοι οι νέοι Κολόμβοι το ταξίδι τους στον μεγάλο διαστημικό ωκεανό.

“Στο τελευταίο βαλς του ρομαντισμού Ξαφνικά οι ορχήστρες σιγούν Εμφανίζονται όλοι με στολές αστροναυτών Με πυραύλους φεύγουν για αλλού Εγκαταλείπουν την Μελπομένη Ναυαγοί ασημένιοι Λίγο πριν ο ήλιος εκραγεί Λίγο πριν λιώσει τη γη Την ιστορία του τελειώνουν εκεί Στον πλανήτη που έχουν γεννηθεί Τώρα τη Μούσα του τη λένε Ουρανία Ποιήτρια τεράστιου διαστημικού σταθμού Πλέουν σε πελάγη υπεριώδους ευτυχίας Διαγράφουν την τελική τους ελλειπτική τροχιά Και χορεύουν το βαλς του ουρανού”

πεζοδρόμιο | 14

GR Η Ελλάδα της δεκαετίας του ‘80 αναβιώνει με επιβλητικό τρόπο στην Τεχνόπολη Δημήτρης Κομματάς - Μοντόγια

GR H Tεχνόπολη του δήμου Αθηναίων αποτελεί από τις απαρχές της ένα must για τον επισκέπτη της πρωτεύουσας. Όμως από τις αρχές Ιανουαρίου, σε σύμπραξη με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, καθώς και την πολύτιμη βοήθεια δεκάδων δωρητών, λειτουργεί σαν μια κιβωτός πολύβουων αναμνήσεων. Όλοι της οι χώροι φιλοξενούν την πολύβουη “GR80s”, έκθεση – αναφορά στη δεκαετία του ’80.

Ο βασιλιάς του δρόμου στα 50 κυβικά του

πεζοδρόμιο | 15

Την επισκεφθήκαμε μία Τρίτη του Φεβρουαρίου και πειστήκαμε πως όσα λέγονται και γράφονται δεν αποτελούν υπερβολές. 11 περίπτερα γεμάτα εκθέματα και ανάμεσά τους ένα μεσοαστικό σπίτι που θαρρείς πως βρίσκεται ανέγγιχτο από το 1980. Ασπρόμαυρες τηλεοράσεις, αφίσες, video games, υπολογιστές, walkman. Όλα εκεί, σα να μην πέρασε μια μέρα. Οι δε πολιτικές εξελίξεις, που σηματοδότησαν την μετέπειτα πορεία του κράτους, βρίσκονται σε ένα γιγαντιαίο timeline. Το ίδιο ισχύει και για κάθε πτυχή των κοινωνικών ζυμώσεων, καθώς και τις εκφάνσεις του καλλιτεχνικού και του αθλητικού χώρου. Θυμάται κανείς το Champion και το Goodino;

80s Αναμνήσεις απ’ τις πρώτες οικογενειακές μας εξόδους

πεζοδρόμιο | 16

GR

Ο απόλυτος εμπορικός προορισμός

Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα

Δύο σοκοφρέτες και τα ρέστα τσίχλες

Τι να ξεχωρίσει κανείς; Tα playmobil που αναπαριστούν την επάνοδο του Ανδρέα Παπανδρέου από το Λονδίνο το 1988, με το πιο διάσημο νεύμα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας ή την αντίστοιχη εξομοίωση του “Rock In Athens” του 1985; Tα επιτραπέζια παιχνίδια και την τεράστια βιβλιοθήκη ή τον τηλεφωνικό θάλαμο με τον κερματοδέκτη; Tα παλιά πακέτα τσιγάρων ή τα μπουκάλια των αναψυκτικών; Την υπόγεια ντίσκο (με όλο της τον εξοπλισμό) ή τον γεμάτο συνθήματα τοίχο;

πεζοδρόμιο | 17

3 γεμάτες ώρες περιήγησης που μας φάνηκαν δυο στιγμές. Από την είσοδό μας στο Γκάζι μέχρι και την έξοδο, η εναλλαγή των εκθεμάτων, καθώς και η αύρα του εκάστοτε χώρου μας ταξίδεψε νοερά σε μια πολυτάραχη δεκαετία που ζήσαμε σαν παιδική ανάμνηση, και σίγουρα καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την προσωπικότητά μας.

Σύνταγμα – Νέα Σμύρνη με 70 δραχμές

Το βαρύ πυροβολικό της ελληνικής καπνοβιομηχανίας

Η άνθιση των εντύπων

Insert coin και αποφύγετε τα υπεραστικά

GR

πεζοδρόμιο | 18

Όσο για τους μικρότερους, προλαβαίνετε να ρουφήξετε λίγη από τη δροσιά της δεκαετίας του ’80 μέχρι και τις 19 Μαρτίου, όταν και θα πέσουν οι τίτλοι τέλους.

Ένα από τα πρώτα παιχνίδια των παιδικών μας χρόνων

Αν θυμάστε τη διαφήμιση, είστε σίγουρα πάνω από 30

Ο πρόγονος του καρτοτηλέφωνου

Με λουκέτο στο 9 Δεν έχουν αλλάξει και πολλά σε αυτό τον τομέα…

πεζοδρόμιο | 19

Ένα από τα πιο αγαπημένα επιτραπέζια των κοριτσιών

Rock In Athens με playmobil

Σε δύο ώρες, πάντα με την απαραίτητη υπομονή

Αν πάλι δεν καταφέρετε να βρεθείτε στον χώρο της έκθεσης, μπορείτε να κάνετε μία στοιχειώδη εικονική περιήγηση μέσω της ιστοσελίδας gr80s.gr

πεζοδρόμιο | 20

“maybe you are searching among the branches for what only appears in the roots”

back to

the roots

roots

Roots Health Bar

Τερτίπη Δ. 1 & Ηρώων Πολυτεχνείου, Καρδίτσα

@roots health bar RootsHealthBar

πεζοδρόμιο | 21

πεζοδρόμιο | 22

The Record Store Bonobo – Migration Ο Simon Green, γνωστός σε όλους ως Bonobo, επιστρέφει στη δισκογραφία μετά από 4 σχεδόν χρόνια και το τελευταίο του άλμπουμ “The North Borders”, με την νέα του ολοκληρωμένη δουλειά, “Migration”. Ο Βρετανός μουσικός παραγωγός θέλησε να προετοιμάσει το κοινό του δημοσιεύοντας το πρώτο single με τον τίτλο “Kerala”, συνοδευόμενο με ένα χαοτικό videoclip, και αυτό που καταφέρε ήταν να ξεσηκώσει τους φαν του και να τους κάνει ιδιαίτερα ανυπόμονους για το release. Ακολούθησε το “Break Apart”, ένα ατμοσφαιρικό κομμάτι στο οποίο συμμετέχουν οι Rhye. Στο “Migration” συναντάμε κι άλλες ενδιαφέρουσες συνεργασίες, όπως στο “Surface” όπου δανείζει την φώνη της η Nicole Miglis σε ένα πολύ όμορφο κομμάτι, αλλά και στο “Bambro Koyo Ganda” όπου συμμετέχουν οι Innov Gnawa, με την μπάντα από το Μαρόκο να βάζει την δική της παροδοσιακή πινελιά. Το πιο γνωστό όνομα όμως που συναντάμε στον δίσκο είναι αυτό του Nick Murphy, ευρύτερα γνωστός ως Chet Faker, που συμμετέχει στο 7λεπτο “No Reason”, κομμάτι που ξεχώρισε αμέσως και για τα υπέροχα φωνητικά αλλά και για την ταξιδιάρικη μελωδία του. Γενικότερα, το “Migration” είναι μια κυκλοφορία που θα ξεχωρίσει μεσα στο 2017 και δικαιολογεί απόλυτα ότι ο Bonobo είναι ένας από τους καλύτερους παραγωγούς ηλεκτρονικής (και όχι μόνο) μουσικής, Παναγιώτης Δουλόπουλος

Nick Cave and the Bad Seeds - Skeleton Tree Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, τι αισθάνεστε όταν ακούτε Nick Cave; Θλίψη, νοσταλγία, πόνο, αγάπη είναι, ίσως, μερικά από την πληθώρα συναισθημάτων που μας προκαλούν οι εξαιρετικοί δίσκοι του. O Nick Cave επιστρέφει στη μουσική σκηνή μετά από τρίχρονη απουσία με το νέο του άλμπουμ “Skeleton Tree”, το οποίο και αποτελεί το «μουσικό του αντίο» στον γιο του που έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Αρχικά, επιβάλλεται να τονιστεί ότι δεν χρειάζεται έμπειρο μουσικό αυτί, για να αναγνωρίσει κανείς πως τα φωνητικά του είναι τελείως αλλοιωμένα, ενώ σε μια σειρά από τραγούδια (ο δίσκος αποτελείται από 8 μόνο κομμάτια) αφήνει να «μιλήσουν» από μόνες τους οι μινιμαλιστικές ενορχηστρώσεις. Τα “I need you”, “Distant sky”, “Rings of Saturn” είναι μερικά από τα κομμάτια στα οποία, είναι διάχυτος ο πόνος ενός γονιού που δεν θέλει να παρηγορηθεί για το θάνατο του παιδιού του. Επίσης, είναι αυτά που δείχνουν να αφήνουν την απόλυτη εσωστρέφεια ελεύθερη. Από το άλμπουμ, κατά τη γνώμη μου, ξεχωρίζουν το “Rings of Saturn”, που θυμίζει κάτι από 80’s και τα ξεκούρδιστα φωνητικά περιγράφουν μια αλλόκοτη μελωδία, καταλήγοντας σε ερωτική απαγγελία που σαγηνεύει. Στη συνέχεια, το “Girl in Amber” είναι παρόμοιας αισθητικής κι ο Nick Cave απευθύνεται έμμεσα στη σύζυγό του, διακρίνοντας συναισθήματα τρυφερότητας και νοσταλγίας προηγούμενων, ευτυχισμένων στιγμών. Το κομμάτι που δίνει το όνομά του στο δίσκο, “Skeleton Tree”, έρχεται να κλείσει το άλμπουμ και μοιάζει να μας ανακουφίζει λυτρωτικά από την ένταση των προηγούμενων κομματιών.. Συμπερασματικά, είναι ανάγκη να ομολογηθεί πως η νέα δουλειά το συγκεκριμένο δισκογραφικό comeback αποτελεί αναμφισβήτητα μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες του Αυστραλού τραγουδοποιού. Μία δουλειά που μέσα από το σκοτάδι, το θάνατο και την αδυναμία συνειδητοποίησης της απώλειας, ανοίγει ένα μεγάλο παράθυρο σε όλους εμάς, τους ακροατές του, με θέα τον ψυχικό του κόσμο. Αντώνης Φιλόσογλου

πεζοδρόμιο | 23

Σωκράτης Μάλαμας - Κάτοπτρα Είναι αλήθεια πως ελάχιστοι τραγουδοποιοί από τη δεκαετία του ’80 κι έπειτα έχουν διαγράψει σπουδαία πορεία, αντίστοιχη μ’ αυτή του Σωκράτη Μάλαμα στο ελληνικό τραγούδι. Μια πορεία, για τουλάχιστον 20 χρόνια, συνεχώς ανοδική και αποτυπωμένη σε μια πλούσια δισκογραφία (προσωπική αλλά και συμμετοχών), αλλά κυρίως σε κατάμεστους συναυλιακούς χώρους, πλημμυρισμένους από μέθεξη (και τόνους αλκοόλ!). Τι μπορεί να προσφέρει όμως στον μύθο του Σωκράτη, ένα 13ο άλμπουμ εν έτει 2017και μάλιστα έπειτα από ένα σερί 3 μέτριων, για τα γνωστά υψηλά του στάνταρ, δίσκων; Τίποτα περισσότερο απ’ την ολοκάθαρη ματιά του, για το πώς αντιλαμβάνεται και μετουσιώνει σε τραγούδια την σημερινή πραγματικότητα, πάντα μέσα απ’ την γνήσια σφραγίδα του. Γιατί αν προσπαθήσουμε να «ξεψειρίσουμε» το υλικό με όρους καθαρά μουσικούς, μάλλον το ζύγι γέρνει προς τα αρνητικά. Διότι και χιλιοακουσμένες μελωδίες θα συναντήσουμε, και στιχουργικά «εντεχνιάρικα»κλισέ, και μια σχετική προχειρότητα σε όλο το αισθητικό του κομμάτι (παραγωγή-artwork). Το μόνο στοιχείο που ξαφνιάζει ευχάριστα, είναι οι πινελιές των εξαιρετικών μουσικών, με πρώτες απ’ όλων αυτές του τρομπετίστα Παντελή Στόικου, που χρωματίζουν το υλικό μ’ ένα πιο ethnic/balkan ήχο. Οι συμμετοχές τώρα, των Πέτρου Μάλαμα, Ελεονώρας Ζουγανέλη, Νατάσσας Μποφίλιου και Λαμπρινής Καρακώστα, δυστυχώς δεν ανεβάζουν ιδιαίτερα τον πήχη, παρά μόνο «σπάνε» την ερμηνευτική μονοτονία εκεί που ίσως θα χρειαζόταν. Το αν τα «Κάτοπτρα» είναι ένας σημαντικός σταθμός στη δισκογραφία του Σωκράτη Μάλαμα είναι που κάτι που φυσικά θα το δείξει ο χρόνος, αν και αμφίβολο. Όμως για τους πιστούς μεν, απαιτητικούς δε, «Μαλαμικούς», υπάρχει, ευτυχώς, ένας «Βασιλιάς του θεάτρου» στον επίλογο, να μας θυμίζει πως ψεγάδια του σπουδαίου Σωκράτη που όλοι αγαπήσαμε, θα υπάρχουν για πάντα εκεί.

8 δίσκοι που… μυρίζουν άνοιξη

Θανάσης Καρανίκας

Π.Δ.

Θ.Κ.

Γ.Μ.

Α.Φ.

Wax Tailor – Hope & Sorrow Jamie xx – In Colour

Beach House – Bloom David August - Times

Morcheeba – Blood Like Lemonade Jamiroquai – Travelling Without Moving

Kooks – Konk Chet Faker – Thinking in Textures

T2 Trainspotting: Original Motion Picture Soundtrack T2 – the soundtrack: Εξαιρετικό, αντισυμβατικό, επικίνδυνο. Εκκολαπτήριο αναρίθμητων εικόνων με την αξία του να μεγιστοποιείται από το γεγονός ότι δεν έχουμε δει ακόμα την ταινία. Αγοράστε το σε CD, βινύλιο, κασέτα, mp3, flac ή wav. Κατεβάστε το από torrent site. Κλέψτε το. Ακούστε το.

Choose life

Γιάννης Μαρκούτης

Tο συναυλιακό comeback των Gorillaz Μόλις, και επί του πιεστηρίου, ανακοινώθηκε η επιστροφή των Gorillaz στη σκηνή. Η πολυαγαπημένη βρετανική μπάντα ξαναπατά στο έδαφος της πατρίδας της με το δικό της φεστιβάλ. Για τους γενναίους, η δέκατη μέρα του Ιουνίου στο Κεντ αποτελεί έναν ονειρικό συναυλιακό προορισμό.

πεζοδρόμιο | 24

Πέμπτη βράδυ με τον Δημήτρη Μυστακίδη Ένας από τους πιο περιζήτητους μουσικούς της χώρας. Μεγάλος γνώστης της κιθάρας και μύστης του ρεμπέτικου, με ένα τεράστιο βιογραφικό στην πλάτη. Ο Δημήτρης Μυστακίδης απαγκιστρώνεται από τον ρόλο του session κιθαρίστα και φέρνει την εξάχορδη αγαπημένη του στην πρώτη γραμμή. Δεν αναβιώνει όμως απλά το ρεμπέτικο: To διδάσκει κιόλας, πάνω από μία δεκαετία στο ΤΕΙ Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής της Άρτας. Τον συναντήσαμε για μισή ώρα, λίγο πριν ανέβει για ακόμα μία φορά στη σκηνή μαζί με τους Δημήτρη Παππά και Γιώργο Τσαλαμπούνη, αμφότερους κιθαρίστες, όπως και την Ιφιγένεια Ιωάννου στη φωνή. Το σπουδαιότερο; Υπήρξαν όλοι μαθητές του! Θανάσης Καρανίκας

Yiannis Margetousakis Photography

Έχεις πολλές και σπουδαίες συνεργασίες σαν μουσικός πλάι σε καλλιτέχνες σαν τον Σαββόπουλο, τον Νίκο Παπάζογλου, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Πώς είναι όμως αυτή η νέα αρχή; Είναι πολύ πιο δύσκολο. Νιώθεις το βάρος στην πλάτη σου πολύ πιο έντονο απ’ ότι στα άλλα. Θα μου πεις, το άλλο ήταν και συνήθεια, το έκανα για πάρα πολλά χρόνια. Αυτή η κατάσταση είναι σχετικά καινούρια για μένα, αλλά ευτυχώς πάει καλά. Και τ’ αγαπάω αυτό που κάνω, ναι μεν υπάρχει άγχος και κούραση, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει και ανταπόκριση, όποτε μια χαρά. Ο κόσμος που έρχεται στη συναυλίες σου είναι όλων των ηλικιών, σωστά; Από το «Εσπεράντο» και μετά έχει γίνει μια πολύ ωραία αλλαγή. Έρχονται οι παλιοί, αυτοί που αγαπάνε αγνά και πραγματικά το ρεμπέτικο. Κι έρχεται και πολύς νέος κόσμος που δεν άκουγε ρεμπέτικα. Αλλά είναι παιδιά που έχουν πολύ συνειδητή σχέση μ’ αυτή τα μουσική. Την αντιλαμβάνονται πραγματικά σαν μουσική. Έχει γίνει λοιπόν μια πολύ ωραία μίξη στο κοινό. Αυτό βέβαια αφορά κυρίως την Αθήνα που παίξαμε αρκετά και χτίστηκε όλο αυτό. Στην επαρχία είναι πιο δύσκολο γιατί παίζεις μια φορά το χρόνο. Φαντάζομαι όμως ότι με τον καιρό θα γίνει κι αυτό.

Είσαι μεγάλος δεξιοτέχνης σ’ αυτό που λέμε λαϊκή κιθάρα. Βασικά, εσύ τη σύστησες στο ευρύτερο κοινό. Κοίταξε, εγώ έπαιζα λαϊκή κιθάρα – τότε βέβαια δεν τη λέγαν έτσι – στα ρεμπέτικα, γιατί δεν την έπαιζε κανείς άλλος. Δηλαδή ήτανε στην ουσία μια σχέση φορεμένη, υποχρεωτική, επειδή μ’ άρεσε να παίζω σε ορχήστρες και το αποτέλεσμα που βγαίνει να ‘ναι ωραίο. Από πιτσιρικάς είχα την ευχέρεια να παίζω εύκολα όργανα. Έπαιζα ό,τι περίσσευε, και συνήθως περίσσευε η κιθάρα. Έπαιζα πολλά χρόνια έτσι, και όταν συνειδητοποίησα τί γίνεται ακριβώς από πίσω, τι ιστορία υπάρχει, τι τεχνική, τι τρόπος σκέψης, εκεί έκανε κλικ και ερωτεύτηκα. Έπαθα πλάκα με το όργανο. Είχε πράγματα που ανακάλυπτα, κι ακόμα ανακαλύπτω, που με κάνουνε να αγαπάω περισσότερο αυτό που κάνω.

πεζοδρόμιο | 25 Ποιος είναι ο πιο απλός τρόπος για να έρθει ένα νέο παιδί σε επαφή με αυτό το είδος κιθάρας και με αυτή την τεχνική; Πρέπει καταρχήν να έχει ακούσματα. Για να ακούσεις αυτή τη μουσική πρέπει κάπως στο περιβάλλον σου να έχεις έρθει σε επαφή μαζί της. Δεν είναι δυνατόν ένας νέος άνθρωπος να επιλέξει να ακούσει αυτή τη μουσική κατευθείαν. Και πρέπει να δει την ουσιαστική εκδοχή του ρεμπέτικου, και όχι την φολκλόρ. Και ευτυχώς υπάρχουν πολλές ουσιαστικές εκδοχές στα παιξίματα. Γιατί μέχρι τώρα έχει φορεθεί πολύ φολκλόρ σε αυτή τη μουσική. Άπαξ και έρθεις σε καλή επαφή με αυτή τη μουσική, δεν υπάρχει περίπτωση να μη θελήσεις να συνεχίσεις να την ακούς. Δε λέω να είναι η μόνη μουσική που ακούς, αλλά να είναι κι αυτή μία από τις μουσικές που ακούς. Όμως το ρεμπέτικο, όπως και τα μπλουζ, αποτελούν πλέον νεκρές μουσικές. Δε θα έλεγα πως είναι νεκρές. Απλά έχει τελειώσει το στάδιο της δημιουργίας τους. Δεν δημιουργούνται πλέον ρεμπέτικα, ούτε μπλουζ. Όμως το να επανεκτελέσεις αυτές τις μουσικές, να τις φρεσκάρεις και να τις βοηθήσεις να πάνε παραπέρα – δηλαδή να συνεχίσουν να υπάρχουν σε όλες τους τις εκδοχές – όταν κάποιος ακούει μια σύγχρονη εκδοχή σίγουρα θα αναζητήσει και την παλιότερη. Αυτό κάνεις. Η αναβίωση αυτή δεν είναι επικίνδυνη; Δε θυμάσαι τί είχε γίνει με το electroswing; Που είναι όμως τώρα; Η μουσική δεν έχει ανάγκη απ’ αυτά τα πράγματα. Η μουσική έτσι κι αλλιώς από μόνη της κρατά αυτό που αξίζει, όπως και ο κόσμος. Μπορεί να έχουμε φάει πολλή μουσική σκατίλα από τη δεκαετία του ’80 και μετά, αλλά πια το κριτήριο άρχισε και λειτουργεί, και η οικονομική κρίση έχει βοηθήσει σ’ αυτό. Τις πραγματικές αξίες ο κόσμος τις ψάχνει, κι όταν τις βρει, δεν τις αφήνει. Γράφεται ρεμπέτικο σήμερα; Τον Βαγγέλη Κορακάκη, ας πούμε, που τον κατατάσσεις ; Ρεμπέτικο σήμερα δεν μπορεί να γραφτεί, όπως και δε μπορεί να ξαναχτιστεί Παρθενώνας. Ο Κοράκακης που λες, είναι λαϊκός συνθέτης και είναι από τους ελάχιστους που δικαιούνται αυτό τον όρο γιατί τουλάχιστον ένα τραγούδι του έχει μείνει διαχρονικό, το «Πρώτο Φθινόπωρο». Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, επίσης, θεωρώ ότι είναι λαϊκός συνθέτης. Η Ανδρομέδα έχει μπει στα γλέντια του κόσμου. Επίσης σπουδαίο θεωρώ και τον Λάκη Χανιώτη. Όταν ένα τραγούδι καταφέρει και μπει στην καθημερινότητα του κόσμου, στις εκφάνσεις του τις διάφορες, στον πόνο του, στην χαρά του, εκεί έχει κατοχυρωθεί πια. Και δε μιλάμε να μείνει για ένα μήνα. Γράφονται λαϊκά τραγούδια σήμερα. Η λαϊκή μουσική με την ευρύτερη έννοια της είναι η μουσική που έχει απήχηση στον κόσμο. Αυτή τη στιγμή καλώς ή κακώς λαϊκό τραγούδι κάνει και η Πάολα. Το αν αυτό το ακούμε σε 50 χρόνια είναι άλλη ιστορία. Τότε θα πάρει τη θέση που του αξίζει.

16 ρεμπέτικα, Αψιλίες, Εσπεράντο. Τρεις κιθαριστικοί δίσκοι, καθένας με το δικό του ειδικό βάρος. Στον τελευταίο μάλιστα συνεργάζεσαι με τους κορυφαίους ερμηνευτές της χώρας. Αυτό ήταν μεγάλη τιμή. Ο συγκεκριμένος δίσκος είχε συγκεκριμένο στόχο, όπως και όλοι οι δίσκοι που κάνω. Στο δίσκο που ετοιμάζω τώρα, παίζω και τραγουδάω μόνο εγώ. Είναι το εντελώς αντίθετο από το Εσπεράντο. Αλλά ακόμα κι αυτό έχει ένα συγκεκριμένο concept από πίσω. Όλο αυτό το μεταναστευτικό που ζούμε, το αντιστοίχησα μ’ αυτό που ζήσανε οι δικοί μας πηγαίνοντας στην Αμερική, αλλά ακόμα και σήμερα οι δικοί μας άνθρωποι που βγαίνουνε προς τα έξω. Είναι βέβαια και το τεχνικό κομμάτι που ήθελα να καλύψω, αυτή της «τσιμπητής» κιθάρας που είναι μια πολύ ιδιαίτερη τεχνική, αλλά ήθελα να κάνω κι εγώ το σχόλιό μου σ’ αυτό που ζούμε σήμερα. Το μεταναστευτικό που ανέφερες, φλέγον ζήτημα. Θέλω μια άποψη από σένα πάνω σ’ αυτό. Τι πρέπει να κάνουμε σ’ αυτή την περίπτωση. Τίποτα περισσότερο απ’ το να μείνουμε άνθρωποι. Σε όλα τα επίπεδα. Δε μπορεί η οικονομική κρίση να μας κάνει να συμπεριφερόμαστε σα ζώα. Αυτή την περίοδο εμφανίζεσαι στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο και σποραδικά, στην επαρχία. Τί μέλλει γεννέσθαι για την άνοιξη; Έχουμε μερικές εμφανίσεις ακόμα στην επαρχία κι αργότερα στην Κύπρο. Μετά θα πάω σε μια έκθεση world μουσικής στη Μασσαλία. Ο δίσκος που ετοιμάζω βρίσκεται στο στάδιο της μίξης. Θα περιλαμβάνει κομμάτια που έχουν γραφτεί στην Αμερική από Έλληνες μετανάστες. Προσπάθησα να βρω και να βάλω κομμάτια που έχουν να κάνουν με όλη την διαδικασία και όλα αυτά που πέρασαν. Το φευγιό από δω, το ταξίδι, την προσπάθεια που κάναν για να επιβιώσουν εκεί, τον κοινωνικό αποκλεισμό και το ρατσισμό. Όταν ξεκίνησα να διαβάζω τη λαογραφία συγκλονίστηκα με το πόσο ίδια είναι η ιστορία μ’ αυτό που συμβαίνει τώρα. Και λες, «δε φτάνει που έχουμε τραβήξει ότι έχουμε τραβήξει σαν Έλληνες, συνεχίζουμε να κάνουμε ακριβώς τα ίδια στους άλλους». Είναι τουλάχιστον υποκρισία.

Ανταστασία Δεληγιάννη Photography

Μίλησε μας και για τη δουλειά που γίνεται στο ΤΕΙ Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής στην Άρτα. Είμαι εκεί από το 2001 και διδάσκω κιθάρα και λαούτο. Είμαι πάρα πολύ υπερήφανος για τη δουλεία που έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια. Τα παιδιά για παράδειγμα που εμφανιζόμαστε μαζί είναι μαθητές μου. Tώρα σιγά-σιγά ανοίγονται και τα πανεπιστήμια. Είμαι στο μεταπτυχιακό τμήμα στο ΠΑΜΑΚ κι έχω απόφοιτους απ’ την Άρτα. Το θέμα είναι πότε το κράτος θα αποφασίσει να αναγνωρίσει αυτά τα όργανα επίσημα. Όχι για ουσιαστικούς λόγους, γιατί αυτή η μουσική αυτή δε θα πάψει να υπάρχει ποτέ, απλά γιατί είναι άδικο για τα παιδιά. Γιατί έχουν περάσει ένα πάρα πολύ δύσκολο πρόγραμμα σπουδών, κι ενώ έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με τους υπόλοιπους, δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα. Μπορούμε, πιστεύεις, να ελπίζουμε σε σπουδαία πράγματα απ’ αυτή τη γενιά; Eίμαι γενικά πολύ αισιόδοξος. Θεωρώ πως οι νέοι είναι πολύ καλύτεροι μουσικοί από μας, και τεχνικά και αισθητικά. Παρατηρώ, για παράδειγμα, στους μαθητές μου πως κοιτάζουν το υλικό με περισσότερο φως. Βλέπουν μέσα του, πολύ περισσότερες λεπτομέρειες. Εμείς για να το «φωτίσουμε» όλο αυτό, είδαμε και πάθαμε. Κι έχουν επίσης κάτι πολύ βασικό, την πρόσβαση σε μεγάλο ρεπερτόριο και ακούσματα. Θεωρώ κι ελπίζω, πως σε μια δεκαετία θα γίνει μια πολύ μεγάλη έκρηξη, ποιοτικά, στα μουσικά πράγματα, χάρη σ’ αυτή τη γενιά.

πεζοδρόμιο | 26

Ιστορίες από τον εξώστη

Trainspotting

Η ταινία που στιγμάτισε μία ολόκληρη εικοσαετία Choose a job. Choose a career. Choose a family. Choose your friends.

Choose your future. Choose life. Και ο εσωτερικός μονόλογος του Renton συνεχίζεται, γίνεται viral και στολίζει με κάδρα και αφίσες τα φοιτητικά δωμάτια της εποχής. Η πιο ρεαλιστική ταινία γύρω από τον κόσμο των 90’s, μιας δεκαετίας που στιγματίστηκε από την αλόγιστη χρήση ναρκωτικών και τις πολύμορφες συνέπειές της. Ένα κοινωνικό δράμα του Danny Boyle, το οποίο από την παραγωγή μέχρι τη μουσική είναι αντικειμενικά άψογο, και βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Irvine Welsh. Με μουσική υπόκρουση το Lust for Life του Iggy Pop και σε μια εναλλαγή σκηνών, ο σκηνοθέτης μας συστήνει τους πρωταγωνιστές. Μία παρέα πέντε ετερόκλητων ανθρώπων με κοινό τους χαρακτηριστικό τον εθισμό τους στην ηρωίνη. Renton, Sick Boy, Spud, Tommy, Begbie. Με λίγα λόγια, το Trainspotting, μέσα από την προσωπική εμπειρία του «πατέρα» του, Welsh, ως junkie, μας παρουσιάζει, με πολύ ενδιαφέρον, την καθημερινότητα αυτών των τοξικομανών. Δηλαδή την εξάρτηση από αυτά, το να ξεφεύγεις από την καθημερινότητα όλων των υπόλοιπων, συνηθισμένων ανθρώπων, να βιώνεις την απόγνωση κατά την διαδικασία ανεύρεσης της δόσης σου, να τα αναζητάς ακόμα και «στις πιο βρώμικες τουαλέτες της Σκωτίας» και το να πείθεις τον εαυτό σου ότι η επανένταξή σου στην κοινωνία θα είναι ομαλή. Με ή χωρίς ηθικό δίδαγμα, το Trainspotting προσεγγίζει με εκπληκτικό τρόπο αυτήν την πλευρά των χρηστών, αλλά και ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα. Η φτωχή, εργατική τάξη, από την οποία προέρχονται οι ήρωες, βρίσκεται σε διαρκή αντιπαραβολή με την «ανώτερη κουλτούρα» και τον στείρο καθωσπρεπισμό της αστικής τάξης του Εδιμβούργου. Χαρακτήρες βίαιοι, σκηνές αηδιαστικές. Τι θα ήταν όμως το Trainspotting χωρίς το soundtrack, που εύλογα θα μπορούσε ένα μέρος της επιτυχίας της ταινίας να οφείλεται σ’ αυτό;

And now we’re living in the sky… Κομμάτια που γράφτηκαν για την ταινία. Κομμάτια που απλά ταίριαξαν απόλυτα με την πλοκή. Κομμάτια με έμμεση ή άμεση αναφορά στα ναρκωτικά. Κομμάτια εθιστικά.

Iggy Pop & The Stooges - Lust for Life: Το σήμα κατατεθέν του Trainspotting που σημαδεύει όλο του το story. Βρίσκεται στην υπέρτατη, κατ’ εμέ, σκηνή, την πρώτη. Εκεί που ο Hunt Sales στα ντραμς δίνει το σήμα εκκίνησης και μπαίνει στο μπάσο ο αδερφός του, Tony. Sequence που ανεβάζει τη γυναικεία λίμπιντο στα ύψη.

Pulp - Mile End: O Renton βρίσκεται ήδη στο Λονδίνο και εργάζεται ενώ το παρελθόν του χτυπά κυριολεκτικά την πόρτα. Οι Pulp ξέρουν καλύτερα απ’ όλους τη στημένη κούρσα από το Σέφιλντ ως το Λονδίνο.

Lou Reed - Perfect Day: Τραγική ειρωνεία. Είναι στην ουσία η πιο δραματική σκηνή της ταινίας, αυτή που ο Renton βρίσκεται ένα βήμα πριν τον θάνατο από υπερβολική δόση. Χαρισματικός Lou Reed από το ανυπέρβλητο “Transformer”.

πεζοδρόμιο | 27 Ελένη Πρίτσα

Το τεράστιο και πολυαναμενόμενο comeback Choose Facebook, Twitter, Instagram and hope that someone, somewhere cares… Έχουν περάσει ήδη δύο δεκαετίες από την κυκλοφορία του Trainspotting και η ευρωπαϊκή κοινωνία έχει υποστεί μεγάλες αλλαγές. Βρισκόμαστε στο 2017 στην Μεγάλη Βρετανία εν μέσω Brexit. Ο Danny Boyle όμως φαίνεται να ανταποκρίνεται στην νέα πραγματικότητα και το αποδεικνύει στο δεύτερο μέρος. Παρόλο που η δημιουργία του sequel φάνταζε αδύνατη λόγω διαφωνιών McGregor-Boyle, το κινηματογραφικό reunion της πιο δημοφιλούς «παρέας κακών παιδιών» της Σκωτίας είναι γεγονός. Είχαμε αφήσει την υπόθεση εκεί που ο Renton κάνει το μεγάλο βήμα, παίρνοντας την απόφαση να κόψει τα ναρκωτικά και να ακολουθήσει μια συνηθισμένη ζωή στο Λονδίνο. Ποιος το περίμενε βέβαια, έπειτα από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες; Η ιστορία συνεχίζεται στο T2, το οποίο μας αφήνει λίγο-πολύ την αίσθηση ότι δεν πέρασε ούτε μια μέρα από την ταινία του ’96. Ότι πρόκειται για μια δίωρη «βουτιά στα νιάτα». Όλα τόσο ίδια όσο οι πρωταγωνιστές (με 21 επιπλέον χρόνια στις πλάτες τους) και συνάμα τόσο διαφορετικά. Σκηνές και μουσική απαράλλακτες του τότε, μα ζωές που αλλάζουν. Ο Renton (Ewan McGregor) επιστρέφει από το Άμστερνταμ στο «σπίτι» του, το Εδιμβούργο, όπου και συναντά την υπόλοιπη παρέα. O Spud (Ewen Bremmer) ζει πλέον με την σύντροφό του και τον γιο τους, ενώ είναι ακόμα εθισμένος στην ηρωίνη. O Sick Boy (Johnny Lee Miller) μετά τα ναρκωτικά πήρε τον δρόμο του εγκλήματος και ο Begbie (Robert Carlyle) έχει μόλις βγει από τη φυλακή. Όταν η επιστροφή ενός μέλους της παρέας έρχεται αντιμέτωπη με την σκληρή πραγματικότητα της φιλίας αλλά και της προδοσίας, δεν το λες και την καλύτερη δυνατή επανένωση. Η προδοσία αυτή είναι ο λόγος που ο Begbie καταδιώκει τον Renton για... κάτι ψιλά. Θυμάστε ή μήπως πέρασαν πολλά χρόνια; Τώρα όλη η παρέα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον πιο εκρηκτικό χαρακτήρα. Υπέρτατη σκηνή: η τελευταία. Renton, εφηβικό δωμάτιο και “Lust for Life”. Τα υπόλοιπα, στον κινηματογράφο.

T2 Trainspotting Το Trainspotting 2 κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις 2 Μαρτίου.

Κομμάτια που έμειναν στο πίσω μέρος του μυαλού σου και πλέον τα συνδέεις αυτόματα με το Trainspotting Iggy Pop & The Stooges - Lust for Life (Prodigy remix): Ο νέος είναι ωραίος, ο παλιός όμως είναι αλλιώς, ωστόσο το πολύ δυναμικό remix των Prodigy μας γυρίζει στην αρχή της ιστορίας. Εξαιρετική προσέγγιση του κομματιού που έχει ταυτιστεί με την ταινία, με ένα πράγμα να είναι σίγουρο: Δεν υφίσταται Trainspotting χωρίς το Lust for Life, ενώ το soundtrack της νέας ταινίας είναι εξαιρετικό.

Underworld - Born Slippy: Άλλη μία κληρονομιά του πρώτου μέρους, με αναφορά σε έναν τρανσέξουαλ έφηβο. Το «μουσικό χαλί» του τρείλερ που φιλοδοξεί να γίνει ιπτάμενο.

I never thought I’d live so high

πεζοδρόμιο | 28

The Reader’s Corner

Άρης Κυριάκος

Αγαπώντας τον Πάμπλο, μισώντας τον Εσκομπάρ Virginia Vallenjo Έχετε δει το Narcos; Αν ναι, οι κάτωθι γραμμές είμαστε σίγουροι πως θα σας φανούν οικείες, όπως και το όνομα της Vallenjo. Η συγγραφέας μέσα από το βιβλίο καταθέτει την μοναδική της μαρτυρία σχετικά με τη γνωριμία της με τον μεγαλύτερο βαρόνο των ναρκωτικών. Ήταν μοντέλο και η εμβέλεια της λάμψης της κάλυπτε όλη τη Λατινική Αμερική. Έπειτα οδηγήθηκε στα τηλεοπτικά πλατώ, όπου το 1982 γνώρισε τον Πάμπλο Εσκομπάρ, του οποίου υπήρξε και ερωμένη. Δολοφονίες, δολοπλοκίες, ξέπλυμα χρήματος στη σκιά φιλανθρωπικών έργων και φυσικά, εμπόριο κοκαΐνης. Αυτός ήταν ο Πάμπλο Εσκομπάρ, με τη συγγραφέα να μη διστάζει να προβεί σε σκληρή αυτοκριτική για όσα έπραξε με τη σιωπή και κατ’ επέκταση τη συνενοχή της. Ένα βιβλίο ποτισμένο με αθώο αίμα, και την αίσθηση του φόβου να πλανάται σε κάθε αλλαγή σελίδας. Δεν υπάρχει καταλληλότερο άτομο για να διηγηθεί αυτή την περίεργη ιστορία. Και, της το αναγνωρίζουμε: Το πετυχαίνει με περισσή ευκολία. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός

Σκοτεινή ύλη Blake Crouch Όσοι έχουν διαβάσει την τριλογία της Πόλης είναι εκ των προτέρων βέβαιοι για το τί θα ακολουθήσει. Το «άγγιγμα του Μίδα» που διαθέτει ο Crouch φαίνεται πως θα συμβεί και εδώ. Ο Jason ξυπνά εντελώς αδύναμος σε έναν κόσμο όπου δε βλέπει τίποτα το οικείο. Το μόνο που θυμάται αμυδρά είναι η ερώτηση που του έθεσε κάποιος άγνωστος μασκοφόρος, λίγο πριν ο ήρωας χάσει τις αισθήσεις του: “Are you happy with your life?”. Νέα ζωή γεμάτη ερωτηματικά που χρήζουν απάντησης. Ποιος είναι ο απαγωγέας του και ποια τα κίνητρά του; Σε ποιον κόσμο ανέκτησε τις αισθήσεις του και πώς θα γίνει να επιστρέψει στην μέχρι τώρα φιλήσυχη ζωή του ως καθηγητής φυσικής; Τί είναι πραγματικό και τί βρίσκεται στον χώρο της φαντασίας; Ποιος θα τον απαλλάξει απ’ αυτό το απειλητικό Upside – Down; Βιβλίο καθηλωτικό, από αυτά που διαβάζονται «μονορούφι» σε ένα 24ωρο. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα

Imbolo Mbue New entry στον χώρο του βιβλίου από την πολλά υποσχόμενη Imbolo Mbue, Καμερουνέζα ανθρωπολόγο η οποία ζει πλέον μόνιμα στη Νέα Υόρκη. Ήρωας του μυθιστορήματός της είναι ο Yende, μετανάστης από το Καμερούν που έκανε το υπερατλαντικό ταξίδι και ζει πλέον στο Χάρλεμ. Στα πρώτα του δειλά επαγγελματικά βήματα στις ΗΠΑ, προσλαμβάνεται ως σοφέρ ενός διευθυντικού στελέχους της Lehman Brothers. Μάλιστα οι σχέσεις εργοδότη και εργαζομένου γίνονται ακόμα και οικογενειακές, όταν η σύζυγος του Yende γίνεται οικιακή βοηθός του βαθύπλουτου διευθυντή. Όλα φαίνεται πως κυλάνε ομαλά μέχρι το σκάσιμο της μεγάλης χρηματοπιστωτικής φούσκας, που γκρεμίζει συθέμελα τον κολοσσό της Lehman Brothers. Ο διευθυντής δίνει καθημερινή μάχη για να γλιτώσει από την καταστροφή, ενώ ταυτόχρονα δε θέλει να στερήσει την εργασία από την οικογένεια του ήρωα. Όμως η μεγάλη ύφεση δε θα αφήσει καμία ζωή ανεπηρέαστη. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κέδρος

Ισμαήλ και Ρόζα Γιάννης Γιαννέλλης – Θεοδοσιάδης Το όνομα του συγγραφέα είναι οικείο, καθώς έχει εκλεγεί βουλευτής 4 φορές. Πέρα από αυτό, η πένα του μας χαρίζει ένα μυθιστόρημα που έχει ήδη αγαπηθεί από πλήθος κόσμου, ενώ σε αυτό βασίστηκε και η ταινία «Η Ρόζα της Σμύρνης», σε σκηνοθεσία του Γιώργου Κορδέλα. Η Μικρασιατική Καταστροφή έχει στιγματίσει ανεπανόρθωτα την υπερήλικη Ρόζα, όπως και τον αινιγματικό Ισμαήλ. Ένα ματωμένο νυφικό και ένας αρχιτέκτονας που έχει πάθος με τη συλλογή φωτογραφιών ξετυλίγουν το κουβάρι μιας ασπρόμαυρης ιστορίας. Η ιστορία δε γράφεται μόνο από τους νικητές, αλλά και από τις μικρές, προσωπικές ιστορίες των ανθρώπων που έδωσαν χρώμα στην εποχή που έζησαν, αγάπησαν και ερωτεύτηκαν. Μικρά Ασία, Κωνσταντινούπολη, Αθήνα, ταξίδια, μυρωδιές και η ακαταμάχητη γοητεία μιας εποχής κατά την οποία το ελληνικό και το τουρκικό στοιχείο συμβίωναν αρμονικά στην άλλη όχθη του Αιγαίου. Βιβλίο – ύμνος στην ομορφιά της ανθρώπινης ζωής. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Παττάκη

MAPTIO

Ιδού οι ονειροπόλοι

The Reader’s Corner

πεζοδρόμιο | 29

πεζοδρόμιο | 30 Αθηνά Κατσή

Μου ήρθε λουκούμι Το χρονικό της Νάρνια είναι πασπαλισμένο με λουκουμόσκονη

Μέρες Σαρακοστής και η κατ’ επιλογήν νηστεία έχει ένα μοναδικό γλύκισμα που κολλάει στο στόμα. Ναι, ναι, καλά καταλάβατε, αυτό είναι το λουκούμι. Η ταπεινή μου καταγωγή προδίδεται από τις διατροφικές μου συνήθειες, και δε σας κρύβω ότι το λουκούμι είναι το αγαπημένο μου γλυκό, γι’ αυτό βρήκα ευκαιρία να σας πω λίγα λόγια. Η μαμά του είναι η ζάχαρη και μπαμπάς του ο νισεστές (άμυλο καλαμποκιού) και πατρίδα του η Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπου παρασκευάστηκε για πρώτη φορά περίπου τον 15ο αιώνα. Αρχικά ονομαζόταν rahat hulkum παραφθορά του οποίου είναι το λουκούμι (lokum). Χάρη της Μικράς Ασίας το λουκούμι όπως και πολλά άλλα τουρκικά εδέσματα είναι παραδοσιακά και ελληνικές λιχουδιές. Ωστόσο, πλέον το λουκούμι είναι παγκοσμίως γνωστό ως Τουρκικό Γλύκισμα (Turkish Delight).

Βέβαια, όπως κάθε αγαπημένο έδεσμα έτσι και το λουκούμι εντοπίζεται σε διάφορες εκδοχές και γεύσεις, καρύδια, βούτυρο, μούστος, καρύδα, περγαμόντο κι άλλα γευστικά υλικά έρχονται να ενδυναμώσουν τις γευστικές επιλογές. Στον ελλαδικό χώρο διάσημες περιοχές παραγωγής του είναι η Σύρος με το παραδοσιακό συριανό λουκούμι (αρωματισμένες μπουκίτσες), οι Σέρρες με τον ακανέ (με βουτύρο και καρύδια) και η Κομοτηνή με το σουτζούκ λουκούμ (σε σπάγκο, λουκανόσχημο, γεμιστό με ξηρούς καρπούς και διάφορες παραλλαγές). Το πιο απίθανο γεγονός είναι ότι το Χρονικό της Νάρνια (C.S. Lewis) είναι πασπαλισμένο με λουκουμόσκονη, καθώς ο ήρωας του πρώτου βιβλίου, ο μικρός Edmund Pevensie βρίσκει τις μαγικές του δυνάμεις από το λουκούμι που του χαρίζει η Λευκή Μάγισσα. Το βιβλίο γράφτηκε πριν από σχεδόν έναν αιώνα, αλλά από την προβολή της πρώτης ταινίας (2005) οι πωλήσεις του Τούρκικου Γλυκίσματος σε Βρετανία και Η.Π.Α. εκτοξεύτηκαν (απλά μαθήματα δημιουργικού μάρκετινγκ).

Το λουκούμι είναι απλό και ταπεινό γλυκό, γι’ αυτό και απαντάται ως προσφερόμενο γλύκισμα στις μικρές κοινωνικές τάξεις, κοινώς λαουτζίκος, συνοδεύει τον ελληνικό (#τούρκικο) καφέ ή το τσίπουρο, πάντα με κρύο νερό και αφήνει τη γλυκιά επίγευση του τριαντάφυλλου, συνήθως. Η ιδανική του στιγμή είναι η ελαφρώς ζαχαρωμένη επιφάνεια και η απόλυτα λαστιχωτή καρδιά του, ώστε να κολλάει στα τοιχώματα του στόματος και στα δόντια και να μένει εκεί για ώρα μέχρι να λιώσει αργά η ζάχαρη στον ουρανίσκο μας!

Η μεγαλύτερη απόδειξη όμως της αγάπης του λαού μας για αυτό το αναπάντεχο γλύκισμα είναι ο εμπλουτισμός της γλώσσας μας με λέξεις και εκφράσεις που σχετίζονται με το λουκούμι, ενδεικτικά μόνο συναντάμε τις εκφράσεις1 : -Το φαγητό είναι λουκούμι (πολύ νόστιμο) -Η κοπέλα είναι λουκούμι (πολύ ωραία) -Η μετάθεση μου ήρθε λουκούμι (πολύ βολικά) -Λουκουμάκι μου, πότε θα σε δω; (χαϊδευτικό ερωτευμένων, να μη συγχέεται με τον λουκουμά που έχει παντελώς αντίθετη έννοια) -Λουκουμιάζω αυτό το τεκνό! (χαζεύω, επιθυμώ να αποκτήσω) -Ρίχνω λουκούμι (κάνω καμάκι) -Το λουκούμι στον κύριο (αποδοχή, επιδοκιμασία) -Γλύφει τη λουκουμόσκονη (όπως το πάει το γράμμα) -Τα λουκούμια έσκασαν (πάντα στον πληθυντικό, αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί μηχανισμοί) -Λουκουμαντζής (ο παρασκευαστής των λουκουμιών, βλ. παραπάνω) -Μπισκοτολούκουμο (η επίσημη αγαπημένη) Ο κατάλογος, ατελείωτος και αναμφισβήτητα εμπνευσμένος. Εις το επανειδείν, λουκουμάκια μου!

Από το slang.gr

1

Α

ΒΓε σ Ε ξ

ΕΙΣΑΙ ΜΕ

Σ

πεζοδρόμιο | 31

ω

Εδώ και τρία χρόνια η οδός Διάκου έχει αποκτήσει άλλο χαρακτήρα στον τομέα της διασκέδασης, κι αυτό οφείλεται στο Mercato. Έναν προσεγμένο χώρο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που παραπέμπει σε σαλόνι σπιτιού. Εκτός από τον καφέ και το ποτό, τη διαφορά κάνει η κουζίνα του, καθώς κάθε μέρα σερβίρονται διαφορετικά και αυστηρώς μελετημένα πιάτα, υπό τους ήχους όμορφης μουσικής. Διάκου 11 – Νέα Αγορά | τ. 24414 00587 | Καρδίτσα

Στον αριθμό 33 της οδού Ασκληπιού φιγουράρει ένα από τα πιο ποιοτικά και εναλλακτικά café-bar της πόλης, η Στίλβη. Ένα καθημερινό meeting place των νέων με πληθώρα ροφημάτων και ποτών. Οι μουσικές του αποτελούν σημείο αναφοράς, ενώ τα events του είναι πολλά και ιδιαίτερα. Όμως η επίσκεψη στη Στίλβη δε σταματά εδώ, καθώς το νέο της κλαμπ σάντουιτς αποτελεί μία γευστική πανδαισία που σε προκαλεί να τη δοκιμάσεις. Ασκληπιού 33 | τ. 2410418787 | Λάρισα

30 χρόνια πριν, άνοιξε στην πόλη μας ένα bar με σκοπό στην αρχή να λειτουργήσει με την μορφή ενός τόπου για άτομα που αγαπούν το jazz και το blues. Σήμερα, το piano-bar Πουθενά παραμένει αναλλοίωτο στη φθορά του χρόνου, κρατώντας ένα μοναδικό ύφος και χωρίς να αλλάζει μουσικές προτιμήσεις. Πλατεία Στρατολογίας | τ. 24410 73012 Καρδίτσα

Brothers, ή αλλιώς η συνέχεια του Avanti, εξού και η ονομασία! Ένα steakhouse που δημιουργήθηκε με σκοπό να σας προσφέρει διαφορετικές επιλογές στην καθημερινότητά σας και φιλοδοξεί να γίνει το νέο σας στέκι, προσφέροντάς σας ξεχωριστές και ιδιαίτερες γεύσεις. Πλατεία Στρατολογίας | τ. 24411 00344 | Καρδίτσα

Aπό το 2011 έως και σήμερα, το A Mano έχει ταυτιστεί με τον καλό καφέ. Όλα ξεκίνησαν από το take-away κατάστημα στη γωνία των οδών Καποδιστρίου και Αζά. Έπειτα γνωρίσαμε το hotspot της πόλης, στην οδό Υψηλάντου. Εκεί όπου η σύγχρονη αρχιτεκτονική σέβεται το παλαιό, και η εμπειρία του καφέ μεταφράζεται σε άψογη εξυπηρέτηση. Καποδιστρίου & Αζά | Υψηλάντου & Πλαστήρα | Υψηλάντου & Γαριβάλδη τ. 24410 42425 | Καρδίτσα

πεζοδρόμιο | 32

Δ. Τερτίπη και Σμύρνης γωνία. Μια ξεχασμένη γειτονιά στην οποία το Τόσο Δα τα τελευταία χρόνια έδωσε ζωή και έθεσε τη διασκέδαση της Καρδίτσας σε νέες βάσεις. Δημιούργησε ένα εναλλακτικό ρεύμα και άλλαξε τις συνήθειες της πόλης, καθιερώνοντας τον specialty καφέ, τα cocktails και τα μουσικά ακούσματα πέρα από τα δεδομένα!

Στο Ivy η ποιότητα του καφέ που σερβίρουμε και η ποικιλία των ποτών και κρασιών που διαθέτουμε, μπορεί να ικανοποιήσει ακόμη και τους πιο απαιτητικούς πελάτες. Σε ανακαινισμένο, υψηλής αισθητικής χώρο, στο κεντρικότερο σημείο της πόλης, αποτελούμε την καλύτερη επιλογή τόσο για την πρωινή και βραδινή σας έξοδο, όσο και για το διάλλειμα από την δουλειά. Ηρώων Πολυτεχνείου 13 | τ. 2441079055 | Καρδίτσα

Στου Τάκη, μια ταβέρνα στην πλατεία Καλλιθήρου που φιλοδοξεί να σας κερδίσει. Με ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον και μια ιδιαίτερη διακόσμηση, συνδυάζοντας το industrial και το παραδοσιακό ύφος μπορεί να εξυπηρετήσει όλες σας τις ανάγκες. Δίνοντας βάση σε ντόπια και ποιοτικά προϊόντα, με προσεγμένα και πεντανόστιμα πίατα και ένα μενού που αλλάζει και εξελίσσεται συνεχώς, σας περιμένει να το γνωρίσετε και από κοντά. Πλατεία Καλλιθήρου | τ. 6982034888 | Καλλίθηρο Καρδίτσας

Δ. Τερτίπη & Σμύρνης | τ. 24410 42369 | Καρδίτσα

H τοποθεσία ενός espresso bar που φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά στον χώρο του καφέ. Χώρος ιδανικός για να απολαύσετε ένα υπέροχο ρόφημα, αλλά και με υπηρεσία delivery που λειτουργεί από τις 8 το πρωί έως τις 8 το απόγευμα.

Mamalou, όχι μόνο για τον ποιοτικό καφέ, αλλά και για την υπέροχη ποικιλία φρέσκων μικρογευμάτων! Καραϊσκάκη 47 & Αβέρωφ τ. 24410 28161 | Καρδίτσα

Σε ένα άριστα διακοσμημένο, αλλά παράλληλα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον το Avanti pizza - restaurant μπορεί να φιλοξενήσει και να εξυπηρετήσει όλες τις γαστρονομικές σας επιθυμίες, από ένα απλό γεύμα ως ένα ιδιαίτερο δείπνο, αλλά και κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση. Oι συνταγές του που συνδυάζουν κρέας και λαχανικά αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των γευμάτων, γεύματα στα οποία πρωταγωνιστεί το ελαιόλαδο στα πλαίσια της Μεσογειακής διατροφής.

Το Cafeina είναι ένα από τα παλαιότερα coffe & cocktail bar στην πόλη της Καρδίτσας. Από το 2002 βρίσκεται στον πεζόδρομο της οδού Βαλταδώρου στο κέντρο της πόλης. Θα το βρείτε ανοιχτό όλες τις μέρες του χρόνου, από νωρίς το πρωί για έναν χαλαρό καφέ, έως και αργά το βράδυ για τη διασκέδασή σας. Ένα cocktail list από τους καλύτερους και βραβευμένους bartenders της πόλης, τα πολλά all-day parties καθώς και τα πολυποίκιλα event είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την ταυτότητα του Cafeina.

Βενιζέλου 98 – Πλατεία Λάππα | τ. 24410 75772 | Καρδίτσα

Πεζόδρομος Βαλταδώρου | τ. 24410 74131 κ. 6972 011394 | Καρδίτσα

πεζοδρόμιο | 33

24 χρόνια Blues. Ιστορικό, διαχρονικό, παλαιωμένο, μοντέρνο. Από την τέχνη του να φτιάξεις έναν καλό espresso ή τα μοτίβα σε μια καλή κρέμα, έως τον τρόπο που θα παρουσιάσεις μια συναρπαστική και αναπάντεχη πορεία προς τα blues, με το ποτό να μας ηρεμεί και να μας φέρνει πιο κοντά, στο Blues κινείται ένας ολόκληρος κόσμος. Δ. Τερτίπη 19 | τ. 24410 71528 | Καρδίτσα

Στο στενό της οδού Βάλβη υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος στον οποίο με το που μπεις θα νιώσεις πως μεταφέρεσαι αυτόματα σε ένα υπέροχο bar του Δουβλίνου. Αυτή είναι η Μαργαρίτα, το κατάστημα όπου η ζεστή ατμόσφαιρα, τα προσεγμένα ποτά και η σαφής άποψη για την καλή μουσική αποτελούν ένα ιδανικό τρίπτυχο επιτυχίας. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα 19 χρόνια της.

Cadillac Records, ή αλλιώς ό,τι πιο κοντινό μπορείς να βρεις σε μια ευκαιρία για απόδραση από τα στενά νοητά όρια της πόλης. Η διακόσμηση είναι λιτή και άνετη στο μάτι, ενώ τα μεγάλα τραπέζια του μπορούν να φιλοξενήσουν δύο και τρεις διαφορετικές παρέες, πράγμα που μπορεί να σταθεί ως αφορμή νέων γνωριμιών.

Πεζόδρομος Βάλβη | τ. 24410 42434 | Καρδίτσα

Δ. Τερτίπη & Χατζημήτρου | τ. 24410 75105 | Καρδίτσα

Το Solair ανακαινίστηκε και σας περιμένει. Βρίσκεται στην καρδιά της Καρδίτσας, στην πλατεία Δικαστηρίων και είναι κοντά σας από νωρίς το πρωί με τον καλύτερο καφέ της πόλης, έως το βράδυ με μια μεγάλη γκάμα ποτών και κρασιών. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τον industrial αισθητικής χώρο, κάνουν το Solair το μέρος που αξίζει να επισκεφθείτε και να γνωρίσετε και τον προορισμό που θα σας ταξιδέψει. Πλαστήρα 1 – Πλατεία Δικαστηρίων | τηλ. 697 903 0199 | Καρδίτσα

Ένα από τα πιο εναλλακτικά και ιδιαίτερα καταστήματα της πόλης. Ένας πανέμορφος, ατμοσφαιρικός χώρος, αγαπημένο νεανικό στέκι για ποιοτικό καφέ, επιτραπέζια παιχνίδια και επιλεγμένες μουσικές. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο ζωντανή ρεμπέτικη μουσική, μια ανεπανάληπτη μουσική πανδαισία, από τα δημοφιλέστερα ρεμπετάδικα της χώρας.

Το Piu είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και πιο αγαπημένα μαγαζιά της πόλης. Είτε με την τωρινή του ονομασία, είτε ως Βίβλος παλιότερα, ο προορισμός είναι πάντα ένας, Καζαμπάκα 4 στην πλατεία Δικαστηρίων. Εδώ και χρόνια θεωρείται το ιδανικότερο μέρος συνάντησης και διασκέδασης, και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες.

Ηρακλείτου 12 | τ. 24410 76013 | Καρδίτσα

Καζαμπάκα 4 – Πλατεία Δικαστηρίων | τ. 24410 41401 | Καρδίτσα

πεζοδρόμιο | 35

Pezodromio Free Press PezodromioMag Pezodromio

πεζοδρόμιο | 36

πεζοδρόμιο | 37

Betty Boopaki

Betty On Top B. Μπέτη είδα το κινητό της και ανταλλάζει μηνύματα με πολλά χαμογελάκια και μισά υπονοούμενα με έναν τύπο που δεν τον ξέρω. Τι κάνω;

Για μυστικά και αγωνίες που δεν γκουγκλάρονται. Μ. Μπέττυ,εγώ είμαι 25 χρονών και έχω σχέση με παντρεμένο που έχει πατήσει τα 45. Πολλές φορές νιώθω άβολα γιατί τον αγαπώ αλλά αυτός με τσιτώνει. Τη μία μου λέει πως θα χωρίσει τη γυναίκα του για να είναι μαζί μου. Το θέλω καταβάθος κι ας ξέρω πως δεν είναι σωστό. Δέκα μέρες μετά μου ζητάει να κρατήσουμε χαμηλό προφίλ. Το μόνο σίγουρο είναι πως με θέλει κι αυτός. Δε μπορώ πραγματικά να αποφασίσω τι να κάνω.

Φίλε μου, η ζωή σε δύο πράξεις. Πράξη Πρώτη. Πήγαινε το κορίτσι σου ένα ταξιδάκι χωρίς σήμα και 4G για κανά δυο μέρες. Μην την αφήσεις από την αγκαλιά σου και το κρεβάτι σου, τάιζέ την στο στόμα και μίλησέ της για τη ζωή σας! (Σημείωση του σκηνοθέτη: Μην αναφέρεις ποτέ και τίποτα για τα μηνύματα κ.τ.λ., δεν είναι ρόλος, είναι η ζωή σου, θα μετρήσεις κι εσύ τα αισθήματά σου). Γυρίζετε ανανεωμένοι και ξαναερωτευμένοι. Τέλος Έργου! Γυρίζετε μαλωμένοι και ξενερωμένοι, γιατί είναι βαθύτερα τα αίτια της κρίσης; Πράξη Δεύτερη. Βρίσκεις τον καριόλη και τον φορτώνεις μπουκέτα. Βρίσκεις το κορίτσι σου και του κάνεις έρωτα χωρίς ανάσα και χωρίς αύριο. Φεύγεις κύριος χωρίς επιστροφή. Τέλος Έργου! Καλή επιτυχία και περιμένω νεότερα!

Μικρή μου και αθώα Μ., το μόνο σίγουρο είναι πως περνάει ευχάριστα την ώρα του μαζί σου ο ζαχαρομπαμπάς. Δεν θέλει εσένα, οποιαδήποτε μικρή γούτσουγούτσου μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του για αβασάνιστο μαμήσι και τρελό χαβαλέ. Μπορεί εσύ να θέλεις να χωρίσει, αλλά δεν θα το κάνει για την πάρτη σου, αν το κάνει θα είναι για τη δική του ελευθερία.

Ι.

Moυ ζητάει συνέχεια να ντύνομαι όπως αυτός θέλει και δεν το γουστάρω καθόλου. Είμαστε 6 μήνες μαζί και κάθε μέρα γίνεται πιο πιεστικός. Με γλυκοκοιτάζει και ένα αγόρι από την πολυκατοικία και που θα πάει. Θα φάει πόδι. Mπέττυ πες μου τι θα έκανες στη θέση μου γιατί και όμορφος είναι και καλή συντροφιά. Όμως όπως πάει θα με κάνει να χάσω τον εαυτό μου.

Το λάθος σου δεν είναι κάποιο ηθικό δίλλημα, αυτός έδωσε όρκους ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Το λάθος σου είναι ότι σκορπάς τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου, σα δευτεράντζα αντροχωρίστρα γιατί το πουρό μπορεί άνετα να σε χειριστεί. Σου αξίζει πραγματικά ένας αμοιβαίος έρωτας.

Γλυκιά μου, κάτι μου λέει ότι η εξάμηνη σχέση σου θέλει μια μαριονέττα, γι’ αυτό νιώθεις ότι θα χάσεις τον εαυτό σου. Μέσα σε λίγο καιρό νιώθεις ήδη πιέσεις, οι οποίες σύντομα θα στραφούν προς κάθε δραστηριότητά σου και θα εξελιχθείς σε άβουλο υποχείριο.

Α, και κάτι ακόμη, ο sugardaddy έχει περιορισμένη απόδοση στο τραπέζι, αυτοκίνητο, γραφείο, πλυντήριο, τοίχο, πάτωμα, αμμουδιά, κρεβάτι κ.λπ. Μη σε σπαταλάς!

Σίγουρα δεν θέλεις να είσαι το παιχνιδάκι κανενός. Φρόντισε να ξεκόψεις ήρεμα και πολιτισμένα γιατί είναι προφανές ότι ο χειριστικός σου σύντροφος δεν έχει ανοχή στην απόρριψη.

Β. Έχω σχέση από τα 16 μου και βρίσκομαι κάπου για Erasmus. 5 χρόνια μετά νιώθω full ερωτευμένη με ένα από τα παιδιά που μένουν δίπλα μου στην εστία. Σκέφτομαι πως αν ενδώσω θα διαλύσω για πάντα τη σχέση μου αλλά τον σκέφτομαι συνέχεια. Να του ορμήξω και να μην το πω στο αγόρι μου. Θέλω όταν γυρίσω Ελλάδα όλα να είναι καλά.

Και το σημαντικότερο, μείνε λίγο μόνη σου και άσε τα τσιλιμπουρδίσματα με το γειτονάκι, πρέπει να σταθείς στα πόδια σου ώστε να μην κινδυνεύεις να χάσεις τον εαυτό σου από τον κάθε επίδοξο μαλάκα που βρίσκεται στο δρόμο σου.

Full ερωτευμένη… με έναν πρόχειρο υπολογισμό είσαι 22-23 χρονών, έχεις επτά χρόνια σχέση από τα οποία τα πέντε γουστάρεις κάποιον άλλο! Δεν ξέρω αν πρέπει να σε θαυμάσω που κρατάς αποστάσεις ή να σε κράξω που κρατάς απωθημένα!

Φίλοι, ωραία φάση να έρχονται μηνύματα τα χαράματα, γιατί είμαι νυχτόβιο πλάσμα και βρίσκω ζωηρό ενδιαφέρον στις ερωτήσεις σας. Σας περιμένω…

Προφανώς, το αγόρι που έχεις σχέση είναι και ο πρώτος σου και ο μοναδικός σου, αλλιώς δεν θα έφτανες μέχρι τη θυρίδα μου… Μη σκοτίζεις το μυαλουδάκι σου, κράτα το για τις εξετάσεις σου. Δοκίμασε το άλλο φρούτο κι αν είναι ξινό δεν τρέχει τίποτα πήγαινε το καλοκαίρι σε ένα ζευγαρονήσι και όλα μέλι γάλα. Αν πάλι το άλλο φρούτο είναι high fuckability και tresschessable μείνε συνδεδεμένη… Αξίζει τον κόπο! Είσαι πολύ μικρή και πολύ ελεύθερη για να θέτεις αναίτιους περιορισμούς στη ζωή σου.

Έχεις ερώτηση για την Betty Boopaki; Στείλε e-mail στο bbloop@hotmail.com (διανυκτερεύει)

Η Pilaten Peel-Off Mask, είναι μια μαύρη μάσκα καθαρισμού ολόκληρου του προσώπου. Αγοράστε την τώρα ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ!!! Μεταφορικών & Αντικαταβολής.

www.mavrastigmata.gr

πεζοδρόμιο | 38

The Cosmic Whisperer Project Δανάη Τ.

STAFF Έκδοση // Pave P.C. Διευθυντής Χρήστος Αρκομάνης

ΚΡΙΌΣ

ΖΥΓΌΣ

Άνοιξη μπαίνει – άνοιξη βγαίνει και η διατροφή σου θυμίζει ναυαγό που μόλις διασώθηκε και του δόθηκε ως δώρο δωρεάν φαγητό στο καλύτερο εστιατόριο του κόσμου! Η χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια χορεύουν ξέφρενα και συ φαίνεσαι να το απολαμβάνεις. Βάλε όμως λίγο φρένο, Κριαράκι μου: Ξέρεις καλά πως η υπερβολή δεν είναι ο καλύτερός μας σύμμαχος. Κατά τα άλλα, ο Μάρτιος σου ανοίγει διάπλατα την πόρτα μίας νέας επαγγελματικής συνεργασίας, η οποία μπορεί να ισχυροποιήσει τη θέση σου, αλλά και την οικονομική σου κατάσταση.

Έρωτας κεραυνοβόλος για τον Ζυγό, ανησυχία για άλλους τους υπόλοιπους! Κάπως έτσι φαίνεται πως βαδίζει η όλη κατάσταση, με σένα να απογειώνεσαι και εμάς να σε κοιτάμε περίεργα. Φρόντισε το σώμα να βρίσκεται στον αέρα αλλά τα πόδια στο έδαφος, γιατί αν σε δούμε να κλαις δε θα μπορούμε μετά να σε παρηγορήσουμε! Δε θα ήμασταν όμως ειλικρινείς αν δε σου λέγαμε να ακολουθήσεις την καρδιά και το ένστικτό σου. Οι πιθανότητες να μην κάνεις λάθος είναι περισσότερες από κάθε άλλη φορά!

ΤΑΎΡΟΣ

ΣΚΟΡΠΙΌΣ

Ταύρε μη νομίζεις, σε είδαμε όλοι να τραγουδάς “Πατρινό καρναβάλι για πάντα” και ο ρυθμός της καθημερινότητάς σου είναι ακόμα ξέφρενος! Παρόλα αυτά το στενό φιλικό σου περιβάλλον δε φαίνεται να συμμερίζεται ιδιαίτερα τα vibes σου, κι αυτό ίσως σε στεναχωρήσει λίγο. Όμως ο Μάρτιος και ο ερχομός της άνοιξης σηματοδοτούν για σένα νέα ξεκινήματα. Μήπως υπάρχει κάτι που σχεδιάζεις καιρό και ακόμα δεν το έκανες; H κατάλληλη στιγμή είναι στα μισά του μήνα. Τότε θα διαπιστώσεις και συ πως η ζωή είναι απλόχερη μαζί σου!

Σκορπιέ η αδρεναλίνη σου βρίσκεται στα ύψη και οι εικόνες που βλέπεις μπροστά σου ομορφαίνουν μέρα με τη μέρα. Είσαι ανοιχτός σε νέες γνωριμίες χωρίς να σκέφτεσαι πού θα σε οδηγήσουν αυτές, και καλά κάνεις. Η πανσέληνος της 12ης Μαρτίου θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στην κοινωνική πλευρά του εαυτό σου και δεν αποκλείεται να βρεθείς να πρωταγωνιστήσεις σε ένα party που θα στηθεί από αγνώστους! Κάνε μου όμως μια χάρη, γιατί η ζωή δεν είναι μόνο το ξεφάντωμα: Θέσε προτεραιότητες για τον Απρίλιο.

ΔΊΔΥΜΟΙ

ΤΟΞΌΤΗΣ

Περίεργα μπήκε ο μήνας για τους Διδύμους, περίεργα σκέφτονται οι Δίδυμοι, περίεργα μας τα λένε και περίεργα κινούνται. Στην ουσία βρίσκεσαι στο κέντρο της προσοχής κι αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Εσύ είσαι που με τη συμπεριφορά σου μπορείς να δώσεις το παράδειγμα σε φίλους και γνωστούς. Η ευγένεια και η διαλλακτικότητα είναι απόλυτοι σύμμαχοι σ’ αυτή σου την προσπάθεια τον Μάρτιο. Κι αν χρειάζεται κάτι επειγόντως, είναι γενική καθαριότητα στο σπίτι. Κουνήσου λοιπόν, γιατί η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά!

Δε λες να στρωθείς σε ένα μέρος και το μυαλό ταξιδεύει μονίμως γι’ αλλού, Τοξότη μου. Ειδικά τις προηγούμενες 40 μέρες, που του έδωσες και κατάλαβε. Ο νέος μήνας αναμένεται πιο χαλαρός, αλλά μην πιστέψεις σε καμία περίπτωση πως θα είναι άσχημος για σένα. Το boost δημιουργικής εργασίας που θα πάρεις στα μέσα του μήνα θα τονώσει σε μεγάλο βαθμό την αυτοπεποίθησή σου, και κάποια συννεφάκια στο οικογενειακό περιβάλλον θα εξαφανιστούν άμεσα με την κατάλληλη συνεννόηση. Όσο για τα party, υπομονή. Θα επιστρέψουν σύντομα!

ΚΑΡΚΊΝΟΣ

ΑΙΓΌΚΕΡΩΣ

Άφησε πίσω την εργασιομανία του Φεβρουαρίου και ας μιλήσουμε επιτέλους για τα χρώματα της άνοιξης και την ομορφιά της ζωής, Καρκινάκι μου. Οι άνθρωποι που αγαπάς θα βρίσκονται δίπλα σου, η συνεννόηση θα γίνεται χωρίς να σκέφτεστε και πολύ το τι θα πείτε, και η αύρα της παρέας θα συντροφεύει κάθε σου μέρα. Όμως το πιο σημαντικό απ’ όλα θα είναι το αναπάντεχο ραντεβού σου με την θεά Τύχη στο τέλος του μήνα. Έχε τα μάτια σου ανοιχτά!

Ακαταμάχητε αγωνιστή μου, μπήκες με το δεξί στην άνοιξη αλλά δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει αυτό. Τη δεύτερη εβδομάδα του Μαρτίου θα αναγκαστείς να παίξεις σε πολύ άβολα, και ίσως εχθρικά, περιβάλλοντα. Υπομονή χρειάζεται για να βγεις αλώβητος από αυτή τη διαδικασία. Υπομονή και αυτοπεποίθηση, γιατί από τις 20 Μαρτίου και μετά θα γίνεις τέρας δημιουργικότητας. Εσύ και το δωμάτιό σου θα λάμπετε! Αν πρέπει όμως να κρατήσεις κάτι σταθερό, είναι τη θέληση να περάσεις τον μήνα προσπαθώντας να κάνεις αυτά που αγαπάς.

ΛΈΩΝ

ΥΔΡΟΧΌΟΣ

Ας μην το κρύβουμε Λιονταράκι μου, το φλέγον ζήτημά σου αυτή τη στιγμή είναι το οικονομικό. Αυτό σε απασχολεί και, που και που, σε βασανίζει. Ο τρόπος να αποδεσμευτείς από αυτό είναι απλός: Οικονομία σε έναν λογικό βαθμό, με τις περιττές σπατάλες για λίγο καιρό στην άκρη. Ταυτόχρονα ο κίνδυνος να βγάλεις προς τα έξω μία πρωτόγνωρη επιθετικότητα προς γνωστά και άγνωστα πρόσωπα, είναι ορατός. Ηρέμισε. Ένα κακό δεκαπενθήμερο δεν πρέπει να σε κάνει να το βάλεις κάτω και φίλοι δε χρωστάνε τίποτα!

Είσαι αρκετά δημοφιλής στον κύκλο των ανθρώπων με ιδιαίτερα χαρίσματα, έτσι δεν είναι Υδροχόε; Μην αμελείς λοιπόν να ψάχνεις την έμπνευση σε αυτούς τους ανθρώπους αλλά και στα πιο περίεργα και όμορφα μέρη. Χαλάρωσε με το ποτό σου. Νιώσε τις ευεργετικές συνέπειες της μουσικής όταν την ακούς εστιάζοντας σε αυτή και μόνο. Σε θέλω ήρεμο, γιατί μόνο έτσι θα σκεφτείς λογικά και θα ξεπεράσεις προβλήματα που υπάρχουν μόνο στο μυαλό σου. Μη μου πνιγείς σε μια κουταλιά νερό, εντάξει; Το νου σου!

ΠΑΡΘΈΝΟΣ

ΙΧΘΎΕΣ

Άστραψες και βρόντηξες τις πρώτες μέρες του μήνα, Παρθένε, αλλά η συνέχεια αναμένεται ήρεμη και δημιουργική. Στα μέσα του μήνα θα προσπαθήσεις άτσαλα να μεγαλώσεις το πρεστίζ σου, αλλά κράτα μικρό καλάθι και μην ξεχνάς να είσαι ο εαυτός σου. Γι’ αυτό έτσι κι αλλιώς σε αγαπάνε. Έχεις πολλά στο μυαλό. Σχεδίασε, δημιούργησε και άλλαξε, χωρίς όμως να καταστρέψεις. Κάθε μέρα είναι μια ιδανική ευκαιρία για ένα μεγάλο βήμα, με ορίζοντα την τρίτη εβδομάδα του Μαρτίου. Μην βαρεθείς να κάνεις τη διαφορά!

Δυναμικό μπάσιμο για σένα ψαράκι μου, με τη Σελήνη της 12ης Μαρτίου να σου χαρίζει 30% critical chance στα αισθηματικά. Κάποιες ανασφάλειές σου ίσως σε κρατήσουν σε στάση αναμονής για λίγες μέρες, αλλά δε θα αργήσεις να καταλάβεις πως δείχνεις ακαταμάχητος, και πως ο Μάρτιος είναι ο μήνας των πολλών ευκαιριών. Όσον αφορά το πορτοφόλι σου, φρόντισε απλά να μην πάρεις υπερβολική φόρα και βρεθείς εκτός προγράμματος από τυχόν σπατάλες. Σε ένα μήνα έρχεται και το Πάσχα, όλο και κάποια βόλτα θα θελήσεις να πας…

Αρχισυνταξία Χρήστος Αρκομάνης Γιάννης Μαρκούτης Παραχώρησαν τα κείμενά τους: Γιώργος Βούλγαρης Παναγιώτης Δουλόπουλος Θανάσης Καρανίκας Αθηνά Κατσή Δημήτρης Κομματάς - Μοντόγια Θωμάς Κραμποκούκης Άρης Κυριάκος Γιάννης Παπαϊωάννου Ελένη Πρίτσα Δημήτρης Ράκος Δανάη Τ. Αντώνης Φιλόσογλου Betty Boopaki

Εµπορική Διαχείρηση Φώτης Αρκομάνης sales@pezodromiomag.gr

Διαφήµιση 2441079000 adv@pezodromiomag.gr

Μηνιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή μερική, ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές. Επίσης η εφημερίδα ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, όπως και ο ιστότοπος www.pezodromiomag.gr συνιστούν ελέυθερο βήμα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόμενο και εδώ των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.

Το εξώφυλλο που χάθηκε στο δρόμο...

www.pezodromiomag.gr Pave Ι.Κ.Ε. Μπλατσούκα 36 Καρδίτσα | 43100 T. 24410 79000 F. 24410 79444

πεζοδρόμιο | 39