ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2017

3

YOU W I LL F I N D ME H ERE! ΒΟΛΟΣ

ΚΑΡΔΙΤΣΑ

AMANO AVANTI BLUES BAR BROTHERS EATERY & DRINK CADILLAC RECORDS CHARLOT DEL CORSO GASPAR HONDOS CENTER IVY MAMALOU MERCATO PIU CAFÉ ROOTS HEALTH BAR ΚΑΒΑ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΝΩΤΙΑΔΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΟΣΟΔΑ

ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ DIVERSO ΜΕΛΥΔΡΟΝ

ΛΑΡΙΣΑ

BROTHERS IN LAW BIER STATION HAIR 2 PIT KAVEH KANES KUBRICK LAS RAMBLAS MAMAKAS MOSH PIT PLAY HOUSE THE ALLEY WISEDOG ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΓΗ ΚΛΙΜΑΞ ΠΟΡΤΕΓΟ

ΜΟΥΖΑΚΙ

MOUZAKI PALACE PEOPLE CAFÉ

ΠΑΛΑΜΑΣ KARMA

ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ ΑΙΟΛΙΔΕΣ ΗΔΥΜΕΛΕΣ ΚΑΖΑΡΜΑ

ΣΟΦΑΔΕΣ

HERMANOS

ΤΡΙΚΑΛΑ

4 PLAY BAR ROUGE DIVERSO PETIT DEJEUNER THE LOVE SHAKE ZERONINE ΜΥΛΟΣ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥΙΤΑ ΦΑΝ

Ιστορίες και δουλειές… με φούντες Γιάννης Μαρκούτης

Έχω ένα φίλο απ’ τα φοιτητικά μου χρόνια, που την τελευταία πενταετία βρίσκεται πολύ κοντά στα κοινοβουλευτικά «πηγαδάκια». Όχι, δεν είναι βουλευτής, ούτε δημοσιογράφος με αντικείμενο το πολιτικό ρεπορτάζ. Πρόκειται για έναν άνθρωπο ο οποίος στα 40 του έχει φίλους από 3 διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, χωρίς να εμπλέκεται σε καμία… περίεργη δοσοληψία μ’ αυτούς. Κάνουν άλλωστε παρέα από παιδιά. Ας ονομάσουμε τον πρωταγωνιστή της ιστορίας, Βαγγέλη. Ο Βαγγέλης λοιπόν είναι μία σύγχρονη Κασσάνδρα: Πρώτα μιλάει αυτός, σου ψιθυρίζει την είδηση και μετά από τρεις (κυριολεκτικά) μέρες βουίζουν όλα τα media. Δεν είναι μόνο αυτό, αλλά και το γεγονός ότι είναι τόσο διορατικός, που προβλέπει συνεχώς τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις, χωρίς να χρειαστεί εσωτερική πληροφόρηση. Αναρωτιέσαι ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Ρώτησέ τον και θα σου απαντήσει! Είναι λοιπόν Κυριακή και δεν έχουμε μπει καν στον Οκτώβριο. Μου τηλεφωνεί και σκέφτομαι πως θα ακούσω έναν βαρετό μονόλογο σχετικά με την αλλαγή ταυτότητας φύλου. Έπεσα έξω: “Υπάρχει έτοιμο νομοσχέδιο για την αποποινικοποίηση της φαρμακευτικής-ιατρικής κάνναβης, και βρίσκεται στα συρτάρια υπουργών της κυβέρνησης, μόνο που η άφιξη της Τρόικα για την αξιολόγηση τους χαλά τα σχέδια”, λέει ο μυστήριος πληροφοριοδότης. Και συνεχίζει “Αν μέχρι το τέλος του ’18 δεν έχει αποποινικοποιηθεί η κάνναβη και για ψυχαγωγικούς λόγους, να μου τρυπήσεις τη μύτη!”. Δε στέκομαι στην αξιοπιστία της πηγής: Ο Βαγγέλης και κάθε Βαγγέλης δεν έχει πέσει ποτέ έξω. Όμως, ακόμα κι αν το κάνει τώρα, μου «πάσαρε» ένα θέμα που επί ένα μήνα δε λείπει από καμία συνάντηση με γνωστούς και φίλους. Πώς θα ήταν, στ’ αλήθεια, ο κόσμος αν τα «πονηρά» τσιγάρα δεν ήταν παράνομα; Δεν ξέρω αν θα είμαστε καλύτερα ή χειρότερα, είμαι όμως βέβαιος πως η δουλειά, όταν γίνει, θα είναι μισή: Μισό βήμα προς ολοταχώς, και ένα πίσω. “Να έχουμε κάνναβη στο μπαλκόνι και να πληρώνουμε παράβολο στο κράτος”, δήλωσε λίγες μέρες μετά ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Γιάννης Τσιρώνης, στη ραδιοφωνική εκπομπή των Λυριτζή και Καμπουράκη στον Real FM. Αποφασίζει λοιπόν η ίδια η ζωή, και συ νομοθετείς με μοναδικό σου μέλημα τα περισσότερα έσοδα στο τσουβάλι του υδροκέφαλου κρατικού μηχανισμού. Φαντάσου στην Ελλάδα του 2020, με τη σχεδόν ληστρική φορολογική πολιτική, η κατοχή και χρήση κάνναβης να είναι πια νόμιμη και οι πολίτες να είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν άλλον ένα φόρο: Σκέφτομαι ήδη να επενδύσω το… υπέρογκο ποσό που έχω αποταμιεύσει τα τελευταία χρόνια, και όταν έρθει η στιγμή της αποποινικοποίησης, να ανοίξω το δικό μου coffeeshop. Βάλε την άδεια, ενδεικτικά, κάπου στα 100 χιλιάρικα, σκέψου πως θα είναι κλειστό επάγγελμα και άσε τον Βαγγέλη και τον κάθε Βαγγέλη να μιλά για τα καταπράσινα λιβάδια της Θεσσαλίας. Τι Βενεζουέλα, τι Ουρουγουάη στην τελική, αφού στο μεταξύ οι μεν θα πλακώνονται με τους δε στα τηλεπαράθυρα σηκώνοντας το σταυρό της ηθικής, κι εγώ σε μια γωνιά θα χαμογελάω χαιρέκακα. “Δουλειές με φούντες, beautiful lady”, όπως είχε πει κι ο Κροταλίας της Ασφάλτου. Δουλειές με το κράτος συνέταιρο…

Editorial#39

AZZOURO CAFÉ CAFÉ GALA GRAPPA MOLIENDO POCO PICO PUERTO REEF TOY STORIES ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ BISTRO ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΙΣΑΛΟΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΜΙΝΕΡΒΑ ΠΛΑΓΙΩΣ ΡΟΥΣΣΟΥ ΕΡΙΦΥΛΗ ΓΛΥΚΟ ΣΤΥΛΛΑΣ

Μαριχουάνα στοπ ή “Marijuana socialism”;

Αν ενδιαφέρεστε να σας αποστέλλεται το έντυπο κάθε μήνα, επικοινωνήστε μαζί μας στο email syndromi@pezodromiomag.gr ή τηλεφωνήστε μας στο 2441079000

4

STAFF

Index #39

Έκδοση // Pave P.C. Διευθυντής Χρήστος Αρκομάνης Αρχισυνταξία Χρήστος Αρκομάνης Γιάννης Μαρκούτης Παραχώρησαν τα κείμενά τους: Ντίνος Α. Χάρης Γεωργούλας Παναγιώτης Δουλόπουλος Θανάσης Καρανίκας Αθηνά Κατσή Άρης Κυριάκος Ελένη Πρίτσα Δημήτρης Ράκος Δανάη Τ. Αντώνης Φιλόσογλου Betty Boopaki Εµπορική Διαχείρηση Φώτης Αρκομάνης sales@pezodromiomag.gr

Διαφήµιση 2441079000 adv@pezodromiomag.gr

Μηνιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή μερική, ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη γι΄ αυτές.

10

Μαίρη Συνατσάκη «Θα επιστρέψω στην τηλεόραση μόνο για κάτι που θα μπορώ να στηρίξω με όλη μου την καρδιά»

20

Θάνος Μικρούτσικος Η τυχαία συνάντηση που έγινε συνέντευξη

Επίσης η εφημερίδα ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, όπως και ο ιστότοπος www.pezodromio.gr συνιστούν ελέυθερο βήμα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόμενο και εδώ των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.

Φωτογραφία εξωφύλλου: Αγγελική Κοκοβέ Επιμέλεια εξωφύλλου: Joanna Jelly

www.pezodromiomag.gr Pave Ι.Κ.Ε. Μπλατσούκα 36 Καρδίτσα | 43100 T. 24410 79000 F. 24410 79444

14

Αλλαγή ταυτότητας φύλου Μία συζήτηση που… θα συζητηθεί

26

Νίκος Νικολαΐδης (Ετεροχρονισμένο) ρέκβιεμ για έναν Οργισμένο Βαλκάνιο

Evangelos Chasiotis Pastry Chef

Sweet tales from the heart of autumn Tel: 6989431450 Email: evchasiotis@gmail.com

Δημήτρης Ράκος

Ως Τσίπρας πήγε Αμερική, ως μεταλλαγμένος Τραμπ γύρισε, και μας έφερε και νέα αεροπλανάκια να έχουμε να παίζουμε, Χριστούγεννα έρχονται βρε κουτά, χωρίς δωράκια θα μας άφηνε;

Την τελευταία του συνέντευξη έδωσε ο Βόλφγκαγκ Σόϊμπλε και σε ότι αφορά την Ελλάδα δήλωσε μέσες άκρες ότι άλλα λένε κι άλλα κάνουν, πως να μας το πει. Σαν πριγκηπέσσες πάντως δεν μας έχει, να το ξεχάσουμε.

Ό,τι δεν μπορεί να κάνει η ελληνική αστυνομία και δικαιοσύνη, φαίνεται πως ανέλαβε να το κάνει, όχι με επίσημη ανάθεση βέβαια, ο Ρουβίκωνας και αποφασίζει, επεμβαίνει κι επιβάλλει δικαιοσύνη κατά το δοκούν. Τι μου θυμίζει, τι μου θυμίζει…

BUZZ Ψηφίστηκε η νομική διόρθωση φύλου, με πάμπολλα παρατράγουδα και ατάκες που θα μείνουν στην ιστορία, Από την συνάντηση με εξωγήινους του Μητσοτάκη έως την… παραλίγο παραίτηση Λεβέντη, οι περισσότεροι εν έτει 2017 δείχουν μια πρωτοφανή άγνοια και φόβο για νομικά κυρίως θέματα που διευκολύνουν τη ζωή κάποιων ανθρώπων. Χωρίς περιστροφές.

Στην Αμερική πάλι αυτός ο παραγωγός ο Weinstein δεν άφησε σταρ για σταρ που να μην την ανάγκασε σε σεξ προκειμένου να της χτίσει την καριέρα, κάτι που μετάνιωσε ως φαίνεται κι η δική μας Βάνα Μπάρμπα και αναπολεί την χαμένη διεθνή αναγνωρισιμότητα. Δεν πειράζει Βάνα, ποτέ δεν είναι αργά.

Ο Πουτζντεμόν μπορεί να κήρυξε την ανεξαρτησία της Καταλονίας, αλλά η Μαδρίτη αντιδρά και στην Ισπανία γίνεται ο κακός χαμός. Φαντάσου να πάρουν θάρρος κι άλλο, και μετά η κωλοτούμπα να γίνει πανευρωπαϊκό σπορ.

Το Pornhub μίλησε! Κι έδωσε στεγνά στη δημοσιότητα στοιχεία κι όταν εργάζεσαι, ούτε φαντάζεσαι, τι κάνω μόνος μου, μες στο σαλόνι μου, ανά κατηγορία, περιοχή, προτίμηση. Είμαστε τσοντάκηδες, τι να κάνουμε και το ξέρουν πλέον όλοι!

Και να μου το θυμηθείτε, ο κακός χαμός θα γίνει και στην αναμενόμενη συζήτηση για την νομιμοποίηση της κάνναβης. Ήδη μιλούν για παράβολα κατοχής του φυτού, τέλη χρήσης και δυνατότητα αποφορολόγησης αν πρόκειται για ιατρική χρήση. Ναι βρε, περιμένεις ότι θα υπάρξει άνθρωπος που θα πει ότι την θέλει σπίτι του για να φτιάχνεται;

Πως σας φάνηκε ο καλοκαιρινός Οκτώβρης; Είχατε κι εσείς την αίσθηση ότι ζούσατε σε μαγικό νησί, τροπικό και περιπετειώδες, σαν το Palawan του Nomads;

Λευτεριά στο ωράριο και στην διασκέδαση

Ο Βασίλης Τσιβιλίκας, οι παραβάτες και οι προλετάριοι

Γ. Μαζωνάκης: «Τέσσερις πήγε, μου είπαν πάλι φύγε, φύγε από το μαγαζί»

Ε

πιτέλους το προλεταριάτο (sic) μπορεί να νιώθει ότι παίρνει την εκδίκησή του από το κεφάλαιο. Πρόστιμα ΚΟΚ με εισοδηματικά κριτήρια, λέει το νομοσχέδιο που κατατίθεται στη Βουλή. Έχεις Καγιέν και πέρασες με κόκκινο; Θα την πληρώσεις ακριβά τη νύφη. Πόρσε δε μου ήθελες; Καλά να πάθεις. Σκάστα τώρα, γιατί είσαι φραγκάτος και για να έχεις και τέτοιο αμάξι μάλλον λαμόγιο είσαι. Εγώ με το σαραβαλάκι μου θα τη βγάλω πιο φτηνά. «Θέλουμε να χτυπήσουμε τη λογική: Έχω χρήματα, πληρώνω και παρανομώ», είπαν τα επίσημα χείλη. Μάλλον επίφαση για έναν ΚΟΚ εισπρακτικής λογικής που θα πετάει στον μικρομεσαίο το κοκαλάκι σε ελκυστικό περιτύλιγμα, χτυπώντας τον υποκριτικά στην πλάτη και τρέφοντας, ταυτόχρονα, την ανάγκη του να επιβεβαιώνει συνεχώς στερεότυπα. Σε εξουθενώνω στη φορολογία, σου παίρνω το σπίτι, σε πατάω στο λαιμό με χίλιους δυο τρόπους, ενώ την ίδια στιγμή οι κύριοι ημέτεροι με φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις, μέσα από περίεργα νομικά παραθυράκια, παίζουν μπάλα ανενόχλητοι με εκατομμύρια. Όταν, όμως, κρατάς το τιμόνι στο χέρι είσαι «προνομιούχος». Θα πληρώσεις για την παράβαση, αλλά λιγότερα από τον φραγκάτο. Αυτό το λες και «τρολιά» και μάλιστα μεγάλη. Ορίστε λοιπόν, η δικαιοσύνη στο πιάτο σας! Σκέφτομαι τον μακαρίτη τον Τσιβιλίκα ως «Κύριο ΚΟΚ» στην ΕΡΤ των 80s (ψάξτε στο YouTube όσοι γεννηθήκατε από το ’80 και μετά) να ξύνει αμήχανα το κεφάλι του. Πώς να το εξηγήσω αυτό στα παιδιά; Περνάω με κόκκινο σημαίνει άλλο για τον Γιαννάκη που ο μπαμπάς του έχει περίπτερο κι άλλο για τον Γιωργάκη που ο μπαμπάς του έχει εργοστάσιο; Η ίδια παράβαση – δηλαδή – επισύρει διαφορετική ποινή, ανάλογη με το οικονομικό προφίλ του παραβάτη. Εξωφρενικό και εξαιρετικά επικίνδυνο ως λογική. Φτάνει να κάνεις την αναγωγή αυτής της «φόρμουλας» στους υπόλοιπους τομείς της κοινωνικής ζωής. Ποιο μήνυμα περνάει; Δεν έχει σημασία η πράξη, αλλά ο «δράστης». Όχι τί κάνει, αλλά ποιός το κάνει. Κι έτσι ουσιαστικά το νομοσχέδιο αναπόφευκτα θα πέσει στον ίδιο τον λάκκο που έχουν σκάψει οι εμπνευστές του. Γιατί είναι ένα φτηνό τρικ και γιατί αγνοεί την ουσία. Προσπαθώντας να εξισώσεις, δημιουργείς άλλου είδους διαχωρισμούς και ανισότητες. Φαύλος κύκλος. Ο σεβασμός στον διπλανό γίνεται ζήτημα λογιστικής και η Μαριάννα Τόλη ρωτάει τραγουδιστά στο σήμα αρχής της εκπομπής: «Κύριε ΚΟΚ είσ’ εδώ;» Απάντηση καμία…

Χάρης Γεωργούλας

Ο Τεμπέλης της Εύφορης Κοιλάδας

Πλην-θέσεις

Περί ΚΟΚ ο λόγος

Έ

τος 2017 μ.Χ. Διασκεδάζουσα Ελλάδα. Όλη η Ελλάδα και η Θεσσαλία βρίσκεται σε διακριτικά ελεύθερο ωράριο διασκέδασης. Όλη; Όχι! Οι κάτοικοι της Θεσσαλικής πόλης της Καρδίτσας, χάρη στην μαγικό φίλτρο κεφιού που τους δίνει ανεξάντλητη διάθεση, συνεχίζουν να γλεντούν και να αντιστέκονται στους Λεγεωνάριους του Εκατόνταρχου Ξενέρωτους που κάθε νύχτα επιβάλουν το κλείσιμο των μαγαζιών διασκέδασης, σε πιστή εφαρμογή ενός παλαιού διατάγματος του Καίσαρα Παπαθεμέλιους που ήθελε πάντοτε να υποτάξει τους διασκεδάζοντες Έλληνες. Όχι, δεν πρόκειται για μία ακόμη σπαρταριστή ιστορία από τον Αστερίξ, αλλά για μία πραγματικότητα που εδώ και δύο χρόνια συμβαίνει στην πόλη της Καρδίτσας. Οι πιο καθημερινοί και πιστοί στο ραντεβού τους θαμώνες στα μπαράκια και στα νυχτερινά μαγαζιά του κέντρου της Καρδίτσας, είναι αναμφισβήτητα οι αστυνομικοί. Όχι βέβαια για να πιουν το ποτό τους, αλλά για να θυμίσουν με ντεσιμπελόμετρα, μπλοκάκια κλήσεων, καταγγελίες ανώνυμες κι ελέγχους τύπου αιφνιδιαστικούς ή απλά δια της εμφανίσεως τους και μόνο ως άλλοι Σερλοκ Χολμς, την ώρα που θα πρέπει να κλείσουν όλα τα μαγαζιά και να πάνε όλοι για νανάκια, ακόμη κι αν δεν ενοχλούν καθόλου τα μαγαζιά με υπερβολικό ήχο ή άλλο τρόπο. «Τάξις και ηθική» βασιλεύει όπως θα έλεγε δηλαδή και ο Δήμαρχος του Κολοκοτρωνιτσίου από την γνωστή, χιλιοπαιγμένη σειρά καραμέλα της τηλεόρασης. Αποτέλεσμα: έκρηξη της ενδο-Θεσσαλικής μετανάστευσης της διασκέδασης. Κοινώς, πριν προλάβουν τα όργανα να κλείσουν τα ...όργανα, η νεολαία κι όχι μόνο της Καρδίτσας που θέλει να διασκεδάσει ελεύθερα από ωράριο, την κάνει χαλαρά για Τρίκαλα, Λάρισα, Βόλο, Θεσσαλονίκη κι όπου αλλού, προς τα υπόλοιπα “all night entertainment lands” της υπόλοιπης Θεσσαλίας και Ελλάδας. Έτσι διπλά επιζήμια εθελοτυφλούν οι αρχές και το πρόβλημα του να μην σκοτωθεί κανείς από νυχτερινές παρανομίες και έλλειψη αφάλειας, μεταφέρεται στους δρόμους που παίρνουν οι Καρδιτσιώτες οδηγώντας ριψοκίνδυνα για να πάνε να διασκεδάσουν και μετά να γυρίσουν στην πόλη τους ξανά. Είναι κρίμα, σε μια πόλη σαν την Καρδίτσα, με τόσο χαρούμενους, ζωντανούς και γεμάτους διάθεση για διασκέδαση κατοίκους, να τους κόβει το κέφι η ίδια τους η πόλη, που έσφυζε παλαιότερα το κέντρο της από χαρά και γλέντι. Είναι κρίμα επίσης που ατονεί και σβήνει και η οικονομία που θα είχε να κερδίσει η πόλη από την νυχτερινή διασκέδαση και τα μαγαζιά που την προσφέρουν. Με ωράριο πιο ελεύθερο, όλα μπορούν επίσης να λειτουργήσουν ομαλά και χωρίς προβλήματα, φτάνει να υπάρχει σωστός έλεγχος και καλή αστυνόμευση, όχι σε άδειους από ζωή δρόμους, αλλά ανάμεσα σε κατοίκους που δεν αναγκάζονται να κάνουν ότι επιβάλει ένας αναχρονιστικός νόμος. Σαν βγεις λοιπόν στον πηγαιμό για ποτό στο κέντρο της Καρδίτσας, να εύχεσαι να ‘ναι μακριά η νύχτα, γεμάτη ευχάριστη διάθεση, γεμάτη διασκέδαση. Τους αστυνόμους, τους καταγγέλοντες και τον θυμωμένο Εκατόνταρχο μη φοβάσαι! Σαν έρθει η ώρα του κλεισίματος πάρε τον δρόμο σου για αλλού και καλή διασκέδαση, μέχρι την λευτεριά στο ωράριο και στην Καρδίτσα!

Ντίνος Α.

9

Το τμήμα Σχεδιασμού-Τεχνολογίας Ξύλου και Επίπλου του ΤΕΙ Θεσσαλίας βρέθηκε στις Βρυξέλλες στα πλαίσια της έκθεσης “ Beware of Greeks”

φωτογραφία Δανάη Κοτσάκη

Παίζει… ξύλο στο Ευρωκοινοβούλιο

φωτογραφία Νικόλαος Μάστορας

Από τις 16 έως και τις 20 Οκτωβρίου, το Ευρωκοινοβούλιο δέχτηκε την «ειρηνική επίθεση» από ένα… σεσημασμένα καινοτόμο τμήμα ΤΕΙ : Πρόκειται για το ΣΤΕΞ, με έδρα την Καρδίτσα, που συμμετείχε με επιτυχία στην έκθεση “Beware of Greeks”, που δημιουργήθηκε έπειτα από πρωτοβουλία της Ευρωβουλευτού Σοφίας Σακοράφα. To concept ήταν αρχαιοελληνικό, μπολιασμένο ταυτόχρονα με την κουλτούρα της χώρας μας. Το τμήμα συμμετείχε με σχεδιαστικές προτάσεις των φοιτητών του, οι οποίες πριν φτάσουν στην πρωτεύουσα του Βελγίου, αξιολογήθηκαν από το διδακτικό προσωπικό και εκτέθηκαν σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, στη Δημοτική Αγορά της Καρδίτσας.

Στην αποστολή πήραν μέρος, εκτός από τους 8 φοιτητές-πρωταγωνιστές, οι καθηγητές κύριοι Αθανάσιος Μακρής, Γεώργιος Νταλός και Ιωάννης Ντιντάκης. Η εμπειρία που απέκτησαν οι φοιτητές ήταν τεράστια, γιατί πέρα από το ταξίδι που έκαναν, γνώρισαν σχεδιαστές που δραστηριοποιούνται στο χώρο του design στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Στην ουσία, κάθε φοιτητής παρουσίαζε το έργο του, ένα «ζωντανό βιογραφικό» που ίσως στο μέλλον του χαράξει νέους επαγγελματικούς δρόμους. Την έκθεση επισκέφτηκαν ευρωβουλευτές από όλη την Ένωση, όπως φυσικά και αντιπρόσωποι της Ελλάδας και της Κύπρου.

10

Η Μαίρη Συνατσάκη δε μασάει μπροστά στις προκλήσεις Γιάννης Μαρκούτης / φωτογραφία Αγγελική Κοκοβέ

Mιλήσαμε

μαζί

της

τις

τελευταίες

θα συνηθίσουμε να αποκαλούμε Sheila)

της ζωής.

μέρες του Οκτωβρίου, ανάμεσα στις

μπορεί να παίζει θέατρο αλλά δεν

Πρωινό Δευτέρας, και την περιμένουμε

πυρετώδεις

την

υποκρίνεται καθόλου όταν μας μιλά

να μοντάρει το βίντεο που ετοίμασε

εξελληνισμένη εκδοχή του διαχρονικού

για τη δουλειά της. Εκφράζεται με

για το κανάλι της στο YouTube. O

μιούζικαλ “Hair” που θα κάνει πρεμιέρα

αμεσότητα, χωρίς περιστροφές, και μας

καφές τελειώνει σε δύο λεπτά και το

στις 15 Νοεμβρίου στο Θέατρο Χώρα.

θυμίζει τη σπουδαιότητα του να είσαι

recorder είναι stand-by. Ακολουθεί το

H Μαίρη Συνατσάκη (την οποία σύντομα

ο εαυτός σου σε όλες τις εκφάνσεις

«κυρίως πιάτο», χωρίς περιττά cuts.

προετοιμασίες

για

Το multitasking Είναι μικρόβιο που κρατά από τον μπαμπά μου. Ο μπαμπάς ασχολούνταν και ασχολείται ακόμα με τη σκηνοθεσία και τη φωτογραφία. Έτσι, υπήρχε πάντα μία κάμερα μπροστά μας όταν ήμασταν πιτσιρίκια και ήμουν αρκετά εξοικειωμένη. Ήταν «υπεργκατζετάκιας» κι εγώ είχα τριβή από την παιδική ηλικία. Αν είσαι μια προσωπικότητα που σε ενδιαφέρει η δημιουργία, το επόμενο στάδιο είναι να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις εσύ μία εικόνα, να συνθέσεις μία ή ακόμα και να φτιάξεις ένα ταινιάκι. Γι’ αυτό νομίζω πως μου δημιουργήθηκε αρχικά η διάθεση να δημιουργώ περιεχόμενο αυτής της μορφής, είτε μιλάμε για φωτογραφία, είτε για βίντεο.

Μοντάζ, uploads, editing Οι δικοί μου άνθρωποι το ξέρουνε ότι είναι σα να κάνω πολύ μικρές ασκήσεις αυτοσυγκέντρωσης όταν ασχολούμαι με κάτι τέτοιο. Σταματάω να σκέφτομαι οτιδήποτε όταν διορθώνω μια φωτογραφία ή φτιάχνω ένα βίντεο. Είναι μια διαδικασία που την απολαμβάνω, και δεν το βλέπω σαν δουλειά. Λειτουργεί αποσυμφορητικά. Bέβαια αυτή η αίσθηση χάνεται καμιά φορά όταν με πιέζουν τα deadlines που θέτω η ίδια στον εαυτό μου.

Η εκδοχή της “One Woman Army” Δε θεωρώ σωστό αλλά ούτε και λειτουργικό το να τα κάνω όλα μόνη μου. Όσοι απέκτησαν μία αναγνωρισημότητα, ακόμα κι αν ξεκίνησαν μόνοι τους στο YouTube, στη συνέχεια έχουν κάποιο να τους βοηθάει. Τώρα γιατί δε ζητώ βοήθεια, ούτε εγώ δε μπορώ να το απαντήσω! Προς το παρόν πάντως τα βγάζω πέρα. Ίσως στο μέλλον να βρω κάποιον που να με βοηθά στο μοντάζ, μιας και είναι δουλειά 25 ωρών την εβδομάδα. Δεν είναι λίγο.

Το πρόγραμμα στη δουλειά Μου αρέσει. Έχω πει ότι κάθε Τετάρτη ανεβάζω βίντεο. Για να μην το ανεβάσω πρέπει κυριολεκτικά ο κόσμος να χαλάσει. Όταν και αν αυτό συμβεί, θα μου κοστίσει ψυχικά.

Το άγχος Με ζορίζει όταν πρέπει να διαχειριστώ διαφορετικά κομμάτια της δουλειάς. Φέτος δεν είμαι στην τηλεόραση. Κάνω αυτό το πράγμα στο YouTube το οποίο μπορεί να επιφέρει και κάποια έσοδα. Όμως το δύσκολο είναι όταν πρέπει να διαχειριστώ μια εταιρεία: Να μιλήσω για τη χορηγία, να περάσω τη δική μου ιδέα, να τους πείσω για κάποια πράγματα, και ταυτόχρονα να έχω στο νου μου ότι το κοινό δε θα αισθανθεί περίεργα. Άλλωστε δεν έχω σπουδάσει ούτε μάρκετινγκ, ούτε διαφήμιση. Αλλά και οι εταιρείες με αντιμετωπίζουν σαν απόφοιτο μιας τέτοιας σχολής, και το κοινό. Σα να έχω από κάπου όλη τη γνώση του κόσμου και να τα κάνω όλα!Οι ισορροπίες με δυσκολεύουν και κάποιες στιγμές θέλω να φωνάξω: “Hey, I’m really trying here!”

Η αποχή απ’ την τηλεόραση Θα ήταν υποκρισία αν σου το έπαιζα σούπερ επιτυχημένη. Φέτος είχα δύο προτάσεις για να εμφανιστώ στην τηλεόραση. Η μία δεν προχώρησε γιατί δε μου άρεσε το περιεχόμενο. Η άλλη, λόγω του μιούζικαλ. Στο τέλος της προηγούμενης σεζόν, που δεν είχα κλείσει καθόλου το θέατρο, ήξερα ότι δε θέλω να ξανακάνω στην τηλεόραση κάτι που έχω κάνει ήδη. Πως θα επιστρέψω, αν κάποιος θελήσει να επιστρέψω, μόνο αν είναι κάτι που πια μπορώ να το στηρίξω με όλη μου την καρδιά. Γιατί έχω κάνει πολλά πράγματα τα οποία ήτανε μια χαρά-δε ντρέπομαι γι’ αυτά ή κάτι τέτοιο- αλλά δεν ήτανε πράγματα που καίγανε το μέσα μου. Δε μου δημιουργούσαν έμπνευση, ούτε είπα ποτέ «Σήμερα είμαι τέλεια» κι αυτό να προέρχεται από την τηλεόραση.

Περί «ποιοτικής τέχνης» Απολαμβάνω πολλά πράγματα έξω από αυτό το περίβλημα, αλλά το μέσα μου σίγουρα δε συντονίζεται με το να σχολιάζω τι έκανε ο ένας κι ο άλλος ή το εξώφυλλο του Χ περιοδικού. Το ‘χω κάνει στη ζωή μου, το λέω και δεν ντρέπομαι, αλλά σου ξαναλέω πως δε συντονίζομαι μ’ αυτό αισθητικά. Δε θέλω να αναλωθώ άλλο πια σε τέτοιο περιεχόμενο. Το συνειδητοποίησα πρόσφατα, όταν και κοίταξα πίσω. Δεν έχω νεύρα, δε λέω πως το μεσημεριανάδικο με εκνευρίζει. Αν είμαι σπίτι, μπορεί να κάτσω να το δω, γνήσια. Εγώ δε μπορώ να το κάνω καλά, και δε θέλω. Δεν το βρίζω και ούτε θα το κάνω, γιατί δε με αφορά να το βρίσω, δε μου χει κάνει κάτι.

12

Οι σπουδές και το κορίτσι του MAD

Η τηλεοπτική «ενηλικίωση»

Δεν ήταν πρώτα το ένα και μετά το άλλο. Ήρθανε κάπως παράλληλα. Όταν μπήκα στην Ψυχολογία στο Πάντειο είπα μέσα μου «ΟΚ, αυτό που ήθελες από την Πέμπτη Δημοτικού, έγινε, τί άλλο θέλεις;”. Ήμουν πολύ συνεπές παιδάκι και δεν άφηνα τον εαυτό μου να εκδηλώσει κάποιου άλλου είδους ενδιαφέρον, γιατί έβλεπα ότι αυτό ικανοποιεί το περιβάλλον μου: «Η Μαίρη μας θα γίνει ψυχολογος», έλεγαν και χαιρόντουσαν. Δε με πιέζαν σ’ αυτό βέβαια, εγώ το είχα πει. Αλλά όταν αυτό συνέβη, άρχισε να χαλαρώνει και ένα άλλο κομμάτι του εαυτού μου, που είχε να κάνει με την αγάπη προς τα μουσικά κανάλια και τη μουσική, με τις προσωπικές μου φιλοδοξίες, και, αν θέλεις, με την προσωπική μου ματαιοδοξία όπως και την παραγωγή περιεχομένου. Έτσι λοιπόν μπήκα στο MAD στην ηλικία των 19, ενώ παράλληλα ήμουν στο πανεπιστήμιο.

Δεν ξέρω πόσο δύσκολο ήταν για τους άλλους που με βλέπανε, ξέρω ότι για μένα ακόμα είναι μια διαδικασία, το να ενηλικιωθώ σαν άνθρωπος μπροστά από μία κάμερα. Γιατί εντάξει, στην κανονική μου ζωή έχω παλέψει και έχω πάει την ενηλικίωση σε ένα Α επίπεδο! ‘Ομως στην τηλεόραση έχεις μια συγκεκριμένη εικόνα για τον άλλο και δεν ξέρω αν έχω καταφέρει να φύγω απ’ αυτό στα μάτια των ανθρώπων. Ίσως δηλαδή

Το τζακ-ποτ της εξεταστικής Κάθε Σεπτέμβριο γινόταν το πάρτι του αιώνα. Έχω περάσει 19 μαθήματα σε μία εξεταστική! Όταν εντωμεταξύ πήρα το πτυχίο, υπήρχα ήδη μία εξαετία στον χώρο της τηλεόρασης. Διάλεξα το δρόμο των media παρόλο που μας δίνουνε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος μετά το πτυχίο. Εγώ προσωπικά δε θα ‘θελα να γίνεται έτσι. Αν το διάλεγα, θα ήθελα να συνεχίσω κι άλλο τις σπουδές μου, να προχωρήσω.

Το “Hair”, η απόφαση, η Sheila και η Μαίρη Έγινε γιατί ήταν ο σκηνοθέτης και ο παραγωγός μας μου ‘παν ότι η Sheila πρέπει να ‘μαι εγώ! Κάναμε πολλές συζητήσεις, τους είπα άλλα τόσα «όχι», αλλά μετά από λίγο καιρό ο τρόπος και η σιγουριά τους ότι θα το καταφέρουμε με έπεισαν. Με έπεισαν ότι το concept είναι ταιριαστό, και κάπου εκεί κόλλησε και η επιθυμία μου να ασχοληθώ με την υποκριτική. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα παρακολουθώ αντίστοιχα σεμινάρια. Οπότε, είπα «ΟΚ, πάμε!». Στο λογικό ζύγισμα δε θα έλεγα ποτέ το «ναι», γιατί θα φοβόμουνα πολλά πράγματα. Στο συναισθηματικό όμως ζύγισμα, θα το μετάνιωνα πάρα πολύ αν αρνούμουνα αυτή την πρόταση. Πλέον κοιμάμαι 5 ώρες τη μέρα. Δε με νοιάζει όμως, γιατί περνάω τέλεια. Αν έχανα αυτή την εμπειρία, το ξέρω πως θα το μετάνιωνα μια ζωή. Θα πάρω λοιπόν αυτό το ρίσκο κι ό,τι γίνει. Θα το ‘χω ζήσει όμως.

Τα διαχρονικά τραγούδια του μιούζικαλ To script είναι αρκετά ελεύθερο, κι έτσι, σε αντίθεση με το “Easy To Be Hard” που ερμηνεύει η Sheila στο αυθεντικό έργο, θα πω το “In Believe In Love”.

H πρεμιέρα της 15ης Νοεμβρίου Αισθάνομαι μόνο χαρά και δεν έχω ανυπομονησία για την έναρξη. Ανυπομονώ όμως κάθε μέρα να πάω στις πρόβες. Χθες είχαμε ρεπό και έστελνα μηνύματα στα παιδιά ότι μου λείπουν! Μ’ αρέσει πάρα πάρα πολύ η διαδικασία και όλο αυτό το concept. Ελπίζω, εύχομαι και σχεδιάζω να μη με φρικάρει το άγχος και να κρατήσω όλη αυτή τη θετική ενέργεια.

Ενασχόληση με το θέατρο στο μέλλον Δεν έχω σκεφτεί άλλο για το μέλλον. Το άλλο που είχα κάνει ήταν επίσης ιδιαίτερο (σ.σ. Η παράσταση «Αχ!» του 2015, σε συνεργασία με την ομάδα Bijoux de Kant).Επειδή δεν είναι η κανονική μου δουλειά, σίγουρα δε θα έκανα κάτι το οποίο δε θα κέντριζε κάτι μέσα μου. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι θα ‘πρεπε να είναι κάτι που δεν έχει ξαναδεί κανένας ποτέ.

νομίζουν ότι είμαι το ίδιο ατομάκι από το Mad που κάνει παιδιαρίσματα. Δεν ξέρω, θα δείξει με τον καιρό. Εγώ πάντως το προσπαθώ! Πάντα ήθελα να υπηρετώ όσο καλύτερα μπορώ αυτό που μου έχει δοθεί, στηρίζοντας ταυτόχρονα όσα πιστεύω κι εγώ σαν άνθρωπος. Στην παρουσίαση στην TV δεν κάνεις υποκριτική: Είσαι εσύ και πρέπει αυτά να τα παλαντζάρεις όσο γίνεται.

“ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΈΨΩ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΌΡΑΣΗ ΜΌΝΟ ΓΙΑ ΚΆΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΤΟ ΣΤΗΡΊΞΩ ΜΕ ΌΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΆ”

13

Το καλοκαίρι παρουσίασες τα Queer Awards, κάτι που με εξέπληξε. Ένιωσα ότι το υποστήριξες με τόσο πάθος που το επόμενο βήμα σου ίσως να ήταν το hosting ενός drag show. Μακάρι να είχα τέτοια πρόταση και μακάρι να το δεχόταν η ελληνική κοινωνία. Queer όχι απλά για να είναι queer, αλλά με αγάπη. Με μεγάλη χαρά θα το έκανα και δεν θεωρώ διόλου γενναία την οποιαδήποτε πράξη μου αυτού του είδους. Με τη σειρά μου στο λέω κι εγώ πολύ έντιμα. Θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να υπάρχει όσο μεγαλύτερη αντιπροσώπευση γίνεται για όλους τους ανθρώπους. Δεν πιστεύω τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο, τίποτα πιο ιδιαίτερο και τίποτα πιο εξωφρενικό μ’ αυτό το πράγμα. Όλα έχουνε να κάνουνε με κείνο το παιδάκι που μεγαλώνει στην Καρδίτσα ή στη Λάρισα, είναι gay, και θέλει να δει στην τηλεόραση έναν χαρακτήρα με τον οποίο μπορεί να ταυτιστεί. Αυτός ο χαρακτήρας όμως να μην είναι καρικατούρα.

Σκέψεις που ‘θα πρεπε να είναι δεδομένες Αυτά τα πράγματα δε μου φαίνονται ρηξικέλευθα. Μου φαίνονται φυσιολογικά. Θα ‘πρεπε να συμβαίνουν ούτως ή άλλως. Αυτή είναι η γνώμη μου και δεν είναι κανένας υποχρεωμένος να σκέφτεται αυτά που σκέφτομαι. Αν το έκαναν όλοι όμως, θα ήταν ωραία!

Το νομοσχέδιο για την αλλαγή ταυτότητας φύλου Δεν το έχω διαβάσει. Δεν έχω προλάβει να ασχοληθώ κατ’ αυτό τον τρόπο και δεν έχω μπορέσει να δω πολλές λεπτομέρειες: Το ομολογώ. Αλλά το να επιτρέπεται σε έναν άνθρωπο που μπαίνει στην εφηβεία του να μπορεί να είναι λίγο πιο ανοιχτός μ’ αυτό που αισθάνεται και να διερευνήσει τι είναι αυτό που αισθάνεται ώστε να πάρει τη σωστή απόφαση για τη ζωή του, μου φαίνεται πολύ φυσιολογικό. Στα 15 σου χρειάζεσαι την έγκριση γονέων και κηδεμόνων. Αν αυτοί δε μπορούν να σε καταλάβουν, δε θα σε βοηθήσουν να το ψάξεις παραπάνω.

Το περιβόητο βίντεο που ανέβασε τον Φεβρουάριο με τίτλο "Είμαι Gay. Είμαι Αλβανίδα. Είμαι Πρόσφυγας." Δεν φαντάστηκα ποτέ ότι θα συμβεί όλο αυτό. Το έχω ξαναπεί. Αισθάνθηκα διάφορα πράγματα σε σχέση με αυτή την ιστορία. Αισθάνθηκα πολύ μεγάλη χαρά, πολύ μεγάλη συγκίνηση, πολύ μεγάλη αγάπη, άλλη τόση ελπίδα όταν λάμβανα θετικά μηνύματα με μια ουσία πολύ ιδιαίτερη που δεν είχα ξανασυναντήσει. Ταυτόχρονα, πολύ μεγάλη απογοήτευση για το ανθρώπινο είδος. Μοιάζουμε καταδικασμένοι στον φόβο και στο μίσος που μοιραία φέρνει αυτός ο φόβος. Θλίψη, στεναχώρια, απογοήτευση πιο πολύ απ’ όλα. Κάποια στιγμή και λίγο φόβο. Κάθε μπράβο συνοδεύεται από έναν ψόφο. Δεν ξέρω τι να σκεφτώ και τι να περιμένω.

Οι απειλές που δέχτηκε Δεν «κότεψα», κι ας δέχτηκα ευθείες επιθέσεις. ΟΚ, σε κάποια φάση έμεινα κλεισμένη στο σπίτι μου για μια βδομάδα. Δε θα επέτρεπα όμως ποτέ στον εαυτό μου να μην ξαναπεί τίποτα. Δε θα αυτολογοκριθώ ποτέ και φυσικά δε με αφορά να είμαι αρεστή στο κοινό που αισθάνεται μίσος για τον συνάνθρωπό του.

Το κινηματογραφικό… άραγμα εκτός δουλειάς Το θέμα είναι πως δε θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που άραξα στον καναπέ μου, που λατρεύω. Όταν και αν βρω χρόνο σύντομα, δε θα καταφέρω να δω ούτε την... ταινιάρα του μήνα γιατί θα με έχει πάρει ο ύπνος! Μιας και αναφέρθηκα σε ταινίες, το “Manchester By The Sea” ήταν από εκείνα τα γαμάτα φιλμ που σου μένουν.

Από πεντάγραμμο τί παίζει; Όπου κοιτάξω γύρω μου, ακόμα κι άμα μπω στο Spotify, είμαι κυκλωμένη από τα τραγούδια του μιούζικαλ. Μπορώ λοιπόν να ομολογήσω πως τον τελευταίο καιρό ακούω μόνο τη μουσική του “Hair”!

Το μέλλον Πέρα από τις γνωστές ασχολίες μου με το Internet, δεν μπορώ να σου πω τίποτα για το τί θα συμβεί από Φεβρουάριο και μετά. Στην τελική, ο χώρος του Διαδικτύου είναι αυτός που με κάνει να νιώθω άνετα.

Η λέξη Πεζοδρόμιο Πρώτη μου σκέψη είναι πόσο καλύτερη θα ήταν η ζωή και η βόλτα μας χωρίς παρκαρισμένα αυτοκίνητα πάνω του!

Η Μαίρη Συνατσάκη, εκτός από το Θέατρο Χώρα και το μιούζικαλ “Hair”, συχνάζει στο official channel της στο YouTube, καθώς και στο προσωπικό της blog mairiboo.com

14

Αλλαγή ταυτότητας φύλου

Μία συζήτηση που… θα συζητηθεί!

Ε

Χρήστος Αρκομάνης

με

αρκεί να ακολουθήσει μία πιο μεγάλη διαδικασία.

της

Καταρχήν πρέπει να έχει τη συγκατάθεση του

ταυτότητας φύλου. Ένα λεπτό

γονέα ή του κηδεμόνα του. Στη συνέχεια, να

ζήτημα που αλλάζει σε μικρό ή

απευθυνθεί σε μία επιτροπή γιατρών, οι οποίοι

μεγάλο βαθμό τη ζωή συμπολιτών

με τη σειρά τους θα αξιολογήσουν το ζήτημα.Η

μας. Λίγων ή πολλών, δεν έχει σημασία. Ας

νέα ταυτότητα χορηγείται σε σύντομο χρονικό

ξεκινήσουμε όμως από τα περιεχόμενά του: Μέχρι

διάστημα, ενώ δεν επιτρέπεται αλλαγή φύλου

σήμερα, ένα άτομο που ήθελε να αλλάξει φύλο

περισσότερες από δύο φορές. Στην ουσία, δίνεται

έπρεπε να χειρουργηθεί ή να βρίσκεται για κάποιο

το δικαίωμα στην επαναφορά. Όσον αφορά αυτούς

διάστημα υπό συνεχή παρακολούθηση ψυχιάτρου.

που σκέφτονται πονηρά, όχι: Δεν αλλάζει ούτε

Με το νέο νομοσχέδιο, το ενδιαφερόμενο άτομο

το ΑΜΚΑ, ούτε διαγράφονται τυχόν χρέη!

«γλιτώνει» από τα προηγούμενα… βάσανα όμως

Προσπαθήσαμε να καλύψουμε το θέμα όσο πιο

για να συμβεί αυτό πρέπει να παρουσιαστεί σε

σφαιρικά γίνεται, γι’ αυτό και απευθυνθήκαμε

ειδική αίθουσα δικαστηρίου, χωρίς την παρουσία

σε ανθρώπους οι οποίοι είχαν πραγματικά κάτι να

οποιουδήποτε στο ακροατήριο. Το δικαστήριο

πουν: Παιδαγωγούς, επιστήμονες, διεμφυλικούς,

αποφασίζει, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, και

καθώς και κληρικούς που βρέθηκαν στο ίδιο

πριν αυτό συμβεί, θα ζητά τη γνώμη ψυχιάτρου.

τραπέζι για μία παράδοξη αλλά ουσιαστική

Στη συνέχεια και μετά από τη θετική απόφαση,

συζήτηση που ξεκίνησε από τον πρόσφατο νόμο

ενημερώνονται οι δημόσιες υπηρεσίες και το

και επεκτάθηκε, όπως ήταν φυσικό, σε όλο το

θέμα παίρνει το δρόμο του.

φάσμα της ζωής των LGBT ατόμων. Οι απόψεις,

Σχετικά με τους ανηλίκους, από την ηλικία των

πολλές. Οι αντιδράσεις, ποικίλες. Όλοι όμως

15 και μετά, ένα παιδί μπορεί να αλλάξει φύλο

χωράνε στο Πεζοδρόμιο.

να

νομοσχέδιο

τη

νομική

σχετικά

αναγνώριση

15

Οι πρωταγωνιστές μας: *Τιμόθεος (Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων) *Αγγελική Παζαρλή (Δασκάλα) *Δρ. Απόστολος Φ. Αργυρόπουλος (Βιολόγος) *Ελληνίδα Μάνα *Αγγελική Θεοχάρη – Μίχου (Ψυχίατρος) *Κώστας Χ (Transgender)

16

Κώστας Χ: Αν θέλει κάποιος να κάνει

αλλαγή φύλου, ας την κάνει. Είναι θέμα επιλογής, όπως διαλέγει κανείς τα παπούτσια και τα ρούχα που θα φορέσει. Από εκεί και έπειτα, το ζήτημα είναι να ξεπεράσει ο ίδιος το θέμα του πώς φέρεται και τι γουστάρει. Το να καταδικάσει την αλλαγή φύλου κάποιος τρίτος, στο πλαίσιο του κουτσομπολιού είναι ντεπασέ. Θεωρείται πλέον αστείο το να συζητάει η κυρία Τασούλα της μίας γωνίας για την τρανς της άλλης γωνίας και να λέει πως θα πέσει φωτιά να μας κάψει.

Μητροπολίτης Τιμόθεος: Αυτό το οποίο

έχει γίνει, είναι τελείως αλλοπρόσαλλο, τελείως ακατανόητο και τελείως ακραίο. Δηλαδή μπορεί ένας νέος άνθρωπος, στο 15ο έτος της ηλικίας του, να μας πει ότι δεν είναι αυτό που είναι αλλά κάτι άλλο. Και μετά από ένα διάστημα, να το αλλάξει και να γίνει αυτό το κάτι άλλο. Αυτό λοιπόν δε συνθέτει μία ευνοούμενη πολιτεία με δημοκρατικές αρχές και με σεβασμό στον άνθρωπο, αλλά μία κατάσταση άλογη και παράλογη. Γι’ αυτό και η εκκλησία είναι αρνητική.

Απόστολος Αργυρόπουλος:

Από επιστημονικής σκοπιάς, μέχρι πρόσφατα, πιστεύαμε ότι ο φυλοκαθορισμός στον άνθρωπο είναι θέμα μόνο χρωμοσωμάτων, δηλαδή ένα φυσιολογικό αρσενικό άτομο λαμβάνει κατά τη γονιμοποίηση ένα Χ χρωμόσωμα από το ωάριο και ένα Υ χρωμόσωμα από το σπερματοζωάριο. Αντίστοιχα, ένα θηλυκό άτομο λαμβάνει ένα Χ χρωμόσωμα από το ωάριο και ένα ακόμη Χ χρωμόσωμα από το σπερματοζωάριο. Η ύπαρξη του Υ χρωμοσώματος καθορίζει το αρσενικό φύλο. Πρόσφατες έρευνες ανακάλυψαν ότι ο μηχανισμός του καθορισμού του φύλου δεν είναι τελικά τόσο απλός, αφού σε αυτόν συμμετέχουν και γονίδια. Εκτός αυτού, σε σπάνιες περιπτώσεις εμφανίζονται σύνδρομα στα οποία, ο αριθμός των φυλετικών χρωμοσωμάτων (Χ και Υ) δεν είναι φυσιολογικός. Τα άτομα που τα φέρουν, αρσενικά ή θηλυκά, έχουν ανάμεικτα τα δευτερογενή χαρακτηριστικά του φύλου και είναι συνήθως στείρα.

Ελληνίδα Mάνα: Θα μας τα πεις λίγο

πιο λαϊκά;

Απόστολος Αργυρόπουλος: Όχι, γιατί η ιστορία περιπλέκεται αν σκεφτούμε και τη δράση των ορμονών στον ανθρώπινο οργανισμό, κάποιες απ’ τις οποίες συμμετέχουν στην ανάπτυξη του γεννητικού συστήματος και των χαρακτήρων του φύλου. Η ιατρική χαρακτηρίζει τα παραπάνω

σύνδρομα και τις ορμονικές διαταραχές ως παθολογικές καταστάσεις, στις οποίες και επεμβαίνει, όπως, για παράδειγμα, στην περίπτωση της γυναικομαστίας.

Αγγελική Θεοχάρη-Μίχου:

Το νομοσχέδιο κινείται σε μία αξιοπρεπή βάση, σύμφωνα με την έκθεση του κλάδου διαπολιτισμικής Ψυχιατρικής της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας. Θα συμπλήρωνα πως οι δημοκρατίες φαίνονται από τα δικαιώματα που δίνουν στις μειοψηφίες και όχι στις πλειοψηφίες. Το νομοσχέδιο λοιπόν αφορά μία μικρή κοινότητα, άσχετα με το πώς χρησιμοποιήθηκε. Κι αυτό γιατί στην ουσία μιλάμε για την αλλαγή ταυτότητας φύλου, καθώς η αλλαγή φύλου είναι εδώ και χρόνια μια νόμιμη διαδικασία. Το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση είναι αναφαίρετο, και ξεκινάμε από αυτό. Επίσης, με βρίσκει πολύ σύμφωνη η αναφορά της Εταιρείας σχετικά με το ότι δεν πρέπει να ψυχιατρικοποιούμε τα πάντα και ότι σαν ψυχίατροι δεν είμαστε οι «νομοθέτες του φυσιολογικού». Αυτό, γιατί έγινε μεγάλη κουβέντα για το αν πρέπει να υπάρχει η γνωμοδότηση ενός ψυχιάτρου σχετικά με την αλλαγή φύλου. Ο νόμος κάνει πάσα στον δικαστή και ο δικαστής με τη σειρά του, όταν χρειαστεί κρίση πραγματογνωμοσύνης, θα τη ζητήσει. Δηλαδή αυτή η κρίση δεν απαιτείται a’ priori.

Aγγελική Παζαρλή: Με έχει ρωτήσει

παιδί στη Δευτέρα Δημοτικού, πέρυσι, γιατί μερικοί άντρες ντύνονται και συμπεριφέρονται σαν γυναίκες. Το συγκεκριμένο θέμα, όπως και πολλά άλλα, τα βλέπω ανθρωποκεντρικά και απ’ τα παιδιά δε μπορείς να κρυφτείς! Του απάντησα ότι μερικές φορές μέσα στο σώμα των ανθρώπων συμβαίνουν πράγματα που μας φαίνονται περίεργα. Ένα από αυτά, είναι κάποιος να έχει γεννηθεί και να φαίνεται εξωτερικά σαν αγόρι, όμως μέσα του αισθάνεται γυναίκα. Και όπως είναι φυσικό, δε θέλει κι αυτός ο άνθρωπος να καταπιέζεται. «Όπως εσείς», είπα μέσα στην τάξη, «δε θέλετε να καταπιέζετε την αγάπη σας και αγκαλιάζετε εμένα και τη μαμά σας, έτσι δεν είναι;». «Έτσι είναι κυρία», απάντησαν τα παιδάκια!

Μητροπολίτης Τιμόθεος: Τα θέματα που δημιουργούνται είναι πολλά, και το μεγαλύτερο, το οποίο δε θα θέσω άκριτα γιατί το γνωρίζουμε όλοι μας, είναι αυτό του δημογραφικού προβλήματος. Δημιουργούν τέτοιες καταστάσεις μέσα στη ζωή των ανθρώπων και προσπαθούν να επιβάλουν τέτοιες νέες δομές, οι οποίες μας αλλοτριώνουν: Η Ελλάδα θα γίνει

μία γηρασμένη χώρα. Για την ακρίβεια είναι ήδη γηρασμένη χώρα και θέλουν να την αποτελειώσουν. Εκεί είναι η αντίδραση της εκκλησίας. Όχι μόνο στο ηθικό κομμάτι, γιατί στο ηθικό κομμάτι έχουμε το Ευαγγέλιο, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό και την εκκλησία που μας οδηγεί. Όμως απ’ αυτά που μας δίδαξε ο Χριστός, έχουμε και τον σεβασμό στην επιθυμία του άλλου. Είναι θέμα δικό του.

Κώστας Χ: Θα διαφωνήσω σχετικά με το δημογραφικό, που προϋπάρχει εδώ και χρόνια, και θα σταθώ στο ότι έχουν αλλάξει πολλά πράγματα και οι άνθρωποι είναι πιο ανεκτικοί. Το πρόβλημα όμως είναι οι ομοφοβικοί και πρέπει να περιθωριοποιηθούν. Όχι όλοι, αλλά όσοι είναι επιθετικοί και κάνουν bullying. Γιατί μπορεί να είσαι ομοφοβικός αλλά ταυτόχρονα να σέβεσαι την ιδιαιτερότητα του άλλου. Καλύτερα λοιπόν να στοιχειοθετηθεί νομοθεσία που να απαγορεύει αυτού του είδους τις συμπεριφορές. Δεν είμαστε εμείς απειλή για τη χώρα, αλλά όσοι ξεσπούν πάνω μας. Με την ευκαιρία, εγώ, είμαι ευπρόσδεκτος στην εκκλησία; Μητροπολίτης Τιμόθεος:

Η εκκλησία καταδικάζει την αμαρτία, όχι τον αμαρτωλό. Διότι είμαστε όλοι αμαρτωλοί και σημασία έχει να μπορούμε να κατανοήσουμε ότι πρέπει να γίνουμε εκκλησία των μετανοούντων. Αυτό είναι το δεδομένο. Όσον αφορά το bullying, θα έλεγα, με πολύ σεβασμό, κι άλλες τόσες φορές θα ζητούσα συγγνώμη, πως προκύπτει ένα μεγάλο, γενικότερο ζήτημα: Η ηττοπάθεια. Από το οικογενειακό περιβάλλον, από το σχολείο και το bullying, από τα φροντιστήρια, από την κοινωνία, από την καθημερινότητα. Υπάρχει αυτό το πρόβλημα. Το θέμα είναι πώς εμείς θα αντιστρέψουμε την κατάσταση και θα καλλιεργήσουμε προσωπικότητες. Για να απαντήσω όμως πιο συγκεκριμένα στο ερώτημα που τέθηκε, όλοι, το τονίζω, όλοι είναι ευπρόσδεκτοι στον οίκο του Θεού, αρκεί να δείξουν τη διάθεσή τους με την ταύτιση στον Ευαγγελικό Λόγο.

Αγγελική Θεοχάρη-Μίχου: Η ενδεχόμενη αυξημένη συννοσηρότητα σε αυτά τα άτομα δεν είναι, μόνο αποτέλεσμα της αναζήτησης και της αλλαγής ταυτότητας φύλου. Δεν έχει δηλαδή να κάνει με το αν το φύλο κάποιου ατόμου είναι διαφορετικό από αυτό που συναισθάνεται αλλά υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που παίζουν ρόλο: Όπως το bullying, που δέχεται αυτός ο άνθρωπος σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του. Όμως, τονίζω κι εγώ με τη σειρά μου ως ειδικός, πως ένας transexual

17

ή transgender δεν χρίζει κατ’ ανάγκη ψυχιατρικής παρακολούθησης.

Κώστας Χ: Γιατρέ μου, να σε φιλήσω! Ελληνίδα Μάνα: Δηλαδή μας λέτε ότι αυτά τα παιδιά είναι φυσιολογικά;

Αγγελική Θεοχάρη-Μίχου: Στο υποθετικό

σενάριο μίας παραληρηματικής τοποθέτησης όπου ένας εξωγήινος σου λέει να αλλάξεις φύλο, το πρόβλημα είναι ότι ακούς και βλέπεις τον εξωγήινο. Εν κατακλείδι, δεν αποκλείω την ύπαρξη συννοσηρότητας, αλλά δεν την θεωρώ και απαραίτητη για ένα άτομο που βιώνει διαφορά ταυτότητας βιολογικού φύλου.

Απόστολος Αργυρόπουλος: Εμένα θα μου

επιτρέψετε να κλείσω, γιατί πρέπει να αποχωρήσω. Στο φινάλε, θα ήθελα να πω ότι στη Βιολογία, όπως και στις περισσότερες επιστήμες, δεν υπάρχουν βεβαιότητες, και απαιτείται ανοιχτή σκέψη όπως ακριβώς διατύπωσε και ο Charles Darwin με τα λόγια του «Η βεβαιότητα είναι συχνότερα γέννημα της άγνοιας, παρά της γνώσης».

Ελληνίδα Μάνα: Εγώ αυτό που ξέρω είναι πως αν ο Γιώργος μου γίνει Νεφέλη, δε θα σταματήσω να τον αγαπάω αλλά δε θα θελήσω ποτέ να τον ξαναδώ. Ας πάει στην ευχή του Θεού, γιατί ο Θεός τον έπλασε άντρα, και άντρας πρέπει να μείνει. Εσένα δασκάλα, που είσαι παιδαγωγός, πώς θα σου φαινόταν αν ο μαθητής σου γινόταν κορίτσι;

Αγγελική Παζαρλή: Στο υποθετικό σενάριο που ο Γιωργάκης μετά από χρόνια γίνει Γεωργία, ομολογώ ότι καταρχήν θα μου φανεί παράξενο. Δηλαδή είμαι σίγουρη πως σε πρώτη ανάγνωση θα ένιωθα περίεργα. Νομίζω όμως ότι στην πορεία θα με ενδιέφεραν άλλα, πιο βασικά πράγματα και θα τον έβλεπα σαν οποιονδήποτε μαθητή μου: Θα ήθελα να μάθω την εξέλιξη της ζωής του, αν είναι ευτυχισμένος, αν του ‘μεινε κάτι από αυτά που κάναμε μαζί. Αγγελική Θεοχάρη-Μίχου: Θα ήταν καλό να συζητήσουμε περί ηλικίας. “Εφόσον δεν οδηγώ αυτοκίνητο, δεν γνωρίζω πολλά πράγματα της ζωής μου, πώς μπορώ να ορίσω την σεξουαλικότητά μου;”, μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος. H αλήθεια είναι πως αν κοιτάξουμε στο περιβάλλον μας, η ταυτότητα φύλου είναι κάτι που το αναγνωρίζεις πολύ νωρίς. Ένας έφηβος ή ένας προέφηβος ξέρει αν του αρέσουν τα αγόρια ή τα κορίτσια. Και η σεξουαλικότητα αναπτύσσεται στην εφηβεία. Η δυσφορία που

μπορεί να αισθάνεται ένα άτομο, υφίσταται στα 15. Τώρα, αν αυτός ο άνθρωπος είναι ελεύθερος να ορίσει την ταυτότητα φύλου του, γεννά ένα άλλο ερώτημα: Είναι η κοινωνία μας έτοιμη να αποδεχτεί αυτή την πραγματικότητα;

Μητροπολίτης Τιμόθεος: Η κοινωνία μας

αλλάζει προς το χειρότερο. Δημιουργούνται νέες καταστάσεις, ανθρώποι που θα γίνουν έρμαια. Που δε θα έχουν προσωπικότητα. Που δε θα μπορούν να στυλώσουν τα πόδια τους και να γνωρίζουν ποιο είναι το καλό και ποιο το κακό. Άνθρωποι ανώριμοι, ανολοκλήρωτοι μέσα στη ζωή τους, χωρίς σθένος για να παλέψουν.

Κώστας Χ: Σεβασμιώτατε διαφωνώ και πάλι, αλλά μιας και τέθηκε το θέμα της ηλικίας, θα σταθώ καταρχήν στο νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο για την αλλαγή ταυτότητας φύλλου είναι πυροτέχνημα. Δηλαδή με όλα αυτά που συμβαίνουνε γύρω μας είναι το κερασάκι στην τούρτα. Θέλει να ωραιοποιήσει μία άσχημη κατάσταση την οποία δε μπορείς να πιάσεις από πουθενά. Είναι ένα τρικ της κυβέρνησης για να προσεγγίσει ομάδες που νομίζει πως θα τις κατακτήσει καθ’ ολοκληρία. Έχει επίσης να κάνει με το τί προφίλ θέλει να πουλήσει κάθε πολιτικός. Όσο για την ηλικία, εγώ κατάλαβα πραγματικά τι είμαι στα 25 μου! Αγγελική Θεοχάρη-Μίχου: Τοποθετούμαι στη βάση του γιατί ένα νομοσχέδιο κατατίθεται και για ποιο λόγο. Είμαι απόλυτα σύμφωνη, αρκεί, όπως προανέφερα, να φτιάξεις μια κοινωνία που είναι έτοιμη να το ακολουθήσει. Μια οικογένεια, μία κοινότητα, μία χώρα ώριμη να το ακολουθήσει. Αυτό δεν ισχύει. Αν έχω μία ένσταση, δεν είναι για το αν ένα άτομο το οποίο βιώνει δυσφορία φύλου, αν μπορεί να το κάνει στα 15 ή όχι. Βιολογικά, για μένα μπορεί να το κάνει, αλλά νομίζω ότι ουσιαστικά τον βγάζουμε από ένα περιθώριο και τον πετάμε έξω, σε μια κοινωνία που δεν είναι έτοιμη να τον αποδεχτεί. Αυτό είναι το πρόβλημα και δε λύνεται με πυροτεχνήματα τύπου νομοσχεδίου... Πρέπει επίσης να σας αναφέρω ότι οι συμπεριφορές των ανθρώπων δεν υπαγορεύονται μόνο από την γενετική μας κληρονομιά, αλλά διαμορφώνονται επίσης από την ανατροφή και τις εμπειρίες μας. Κώστας Χ: Ξυπνήσαμε ένα πρωί και αναδείξαμε στα πρωτοσέλιδα ένα θέμα που προϋπήρχε. Το κάναμε πρωτοσέλιδο, το συζητήσαμε κατά κόρον. Ήταν παράνομη η αλλαγή φύλου; Όχι βέβαια. Υπήρχαν πολλά

γραφειοκρατικά θέματα στο παρελθόν και το νομοσχέδιο φαίνεται πως τα λύνει. Όμως και πάλι, αυτό μπορούσε να συμβεί χωρίς να γίνει όλη αυτή η φασαρία.

Μητροπολίτης Τιμόθεος: Θα ήθελα, μιας

και η συζήτηση φτάνει στο τέλος της, να τονίσω πως η εκκλησία δεν έκλεισε ποτέ το δρόμο σε μια άγαμη μητέρα. Την αγκαλιάσαμε, τη βοηθήσαμε. Και εμείς, και η φιλότιμη ελληνική κοινωνία. Το ίδιο κάναμε και στην πτώση ενός ανθρώπου που αποκρύνθηκε από το σπίτι του, όταν η μάνα και ο πατέρας τον περίμεναν με τα χέρια ανοιχτά. Aυτό είναι η εκκλησία: Mάνα μας. Η ζωή μας είναι. Δεν έχουμε τίποτα με κανέναν σε προσωπικό επίπεδο. Είμαστε αντίθετοι σε ιδεοληπτικές καταστάσεις που πάνε να δημιουργηθούν για να αλλοιώσουν τον πληθυσμό, την ενότητα, όπως και τα ιδεώδη της πίστεως και της πατρίδας.

Ελληνίδα Μάνα: Θα ήθελα πριν κλείσουμε να ρωτήσω αν οι… περίεργοι υιοθετήσουν παιδί, αυτό πώς θα μεγαλώσει;

Αγγελική Θεοχάρη-Μίχου: Είναι κάτι που το μελετάμε, και δε μπορώ να απαντήσω a’ priori στο αν ένα παιδί με ομοφυλόφιλους γονείς θα αντιμετωπίσει στην πορεία προβλήματα. Για την ακρίβεια, κανένας δε μπορεί να απαντήσει σ’ αυτό. Επιπλέον, προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίσει και το παιδί που μεγαλώνει με ετερόφυλους γονείς, πράγμα που βλέπουμε καθημερινά. Έτσι αισθάνομαι ότι είναι. Η ουσία είναι το παιδί να μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον αγάπης.

ξανά από το διάζωμα Ένα ντοκιμαντέρ δίνει νέα πνοή στο (Α’) Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας

Πέρασε ήδη ένας μήνας από τη στιγμή που ένα από τα σπουδαιότερα σημεία αναφοράς της Λάρισας έλαμψε και πάλι. Συνέβη τις πρώτες μέρες του Οκτωβρίου, όταν στα πλαίσια των γυρισμάτων ενός ντοκιμαντέρ η σοπράνο Τζίνα Φωτεινοπούλου ερμήνευσε ένα ποίημα της Σαπφούς σε μελοποίηση Μάνου Χατζηδάκι, στο Αρχαίο Θέατρο της πόλης. Υπεύθυνοι για το όλο εγχείρημα είναι το σωματείο «Διάζωμα – Πολίτες για τα Αρχαία Θέατρα» και ο σκηνοθέτης Νίκος Ελληνικάκης, ενώ η παραγωγή ανήκει στην WCA PRODUCTIONS. Πρόκειται για ένα φιλμ με συνεντεύξεις, ομιλίες με επιστημονικό αλλά και ιστορικό λόγο, καθώς και ιντερμέδια μουσικού και ποιητικού περιεχομένου. «Ο χώρος είναι ένα

τοπόσημο, το μεγαλύτερο της Λάρισας μετά το ποτάμι. Ένα μοναδικό παράδειγμα στην Ελλάδα, που λειτουργεί ως χώρος ανάσας και αναψυχής», τόνισε μεταξύ άλλων ο κύριος Ελληνικάκης στην ενημέρωση που μας έκανε. Πέρα από τα καθαρά ιστορικά, αρχαιολογικά και επιστημονικά δεδομένα που παρατείθενται, ένα από τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται αυτή η δουλειά είναι οι θετικές αλλαγές που βιώνει η θεσσαλική μεγαλούπολη. Αλλαγές που προέκυψαν μέσα στα λίγα χρόνια που λειτουργεί το θέατρο. Στο ντοκιμαντέρ, τα γυρίσματα του οποίου θα συνεχιστούν στην Αθήνα, πέρα από την Τζίνα Φωτεινοπούλου, κάνουν την εμφανισή τους ο τσελίστας Νίκος Νικολαΐδης, η γυναικεία χορωδία InDonnation που τραγουδά ένα απόσπασμα από το «Άξιον Εστί», όπως και ο Κώστας Τσιάνος, που απαγγέλει ένα απόσπασμα από τους διαχρονικούς «Αχαρνής» του Αριστοφάνη.

Θανάσης Καρανίκας

Μια βιαστική συζήτηση με τον Θάνο Μικρούτσικο ... που στο τέλος έγινε συνέντευξη

Ήταν άνοιξη του 2014, όταν το Πεζοδρόμιο έκανε τα πρώτα του βήματα. Συναντήσεις επί συναντήσεων, σχέδια για το παρόν και το μέλλον του εντύπου, καθημερινές έξοδοι για να αφουγκραστούμε τον παλμό των πόλεων της Θεσσαλίας. Μία από εκείνες τις νύχτες, αποφασίσαμε την τελευταία στιγμή να παρακολουθήσουμε μια συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου που γινόταν στην πόλη της Καρδίτσας. Μαζί του στα πνευστά ήταν ο εξαιρετικός σολίστ Θύμιος Παπαδόπουλος, και στη φωνή η σύγχρονη μούσα του, Ρίτα Αντωνοπούλου. Το θάρρος του fanboy λειτούργησε ευεργετικά, καθώς βρεθήκαμε τετ α τετ για 15 λεπτά, σε μια συνέντευξη που για διάφορους λόγους δεν δημοσιεύτηκε ποτέ. 15 λεπτά χωρίς έτοιμες ερωτήσεις, χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε συννενόηση. Σήμερα, και με αφορμή το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε ο αγαπημένος μας συνθέτης, ανασύρουμε αυτή τη συζήτηση από τα ψηφιακά μας «ράφια», και ευχόμαστε να τον δούμε ξανά μέσα στο χειμώνα, ακμαίο και δημιουργικό μπροστά στο πιάνο του. Το σκηνικό, ένα δωμάτιο 2 x 3, με δύο μπουκάλια εμφιαλωμένο νερό και ένα γιγαντιαίο τασάκι. Ο Θάνος καπνίζει συνεχώς, δικαιολογώντας την εικόνα σήμα-κατατεθέν του, με τον αναπτήρα πάνω από την πίπα του. «Να σεβαστώ τον μη καπνιστή», μας λέει. «Να σεβαστεί όμως κι αυτός το δικαίωμά μου να καπνίζω, όχι φυσικά σε δημόσιες υπηρεσίες και νοσοκομεία. Όμως στα εστιατόρια και στα κέντρα διασκέδασης πρέπει να γίνει μία καλύτερη διευθέτηση, ώστε να είναι ικανοποιημένος και αυτός και εγώ».

Περί μικρών, ευέλικτων συναυλιακών σχημάτων Αν είχα επιλέξει να έρθω εδώ με άλλο σχήμα, δε θα μπορούσα να έρθω. Για να έρθει ο κόσμος, πρέπει να έχει εισιτήριο που να μπορούν κάποιοι να το δώσουν. Επίσης, δεν στέκομαι μόνο στο οικονομικό μέρος του πράγματος: Ο, καλλιτεχνικός, λόγος είναι πως με ένα τρίο έχεις τη δυνατότητα να φτάσεις στην ουσία του τραγουδιού. Θα σου αναφέρω κάτι που έλεγε ο Σεφέρης λίγο πριν πεθάνει: “Βαρύναμε το τραγούδι μας πολλές φορές με περιττά στολίδια, καιρός να το απογυμνώσουμε για να βρούμε την ουσία του”. Όμως το να ζει κανείς με πιάνο – φωνή ή με πιάνο – σαξόφωνο - φωνή έχει ορισμένες προϋποθέσεις για να μπορεί ν’ αντάξει 3 ώρες. Οι 3 εκτελεστές να έχουν άπειρες δυνατότητες, μεγάλη αντοχή μέσα στη διαδικασία «πεθαίνω και γεννιέμαι στη σκηνή». Πληρώνεται, γιατί φτάνεις στην καρδιά του θεατή. O Θύμιος Παπαδόπουλος είναι μια σπουδαία μουσική οντότητα. Παίζει το ίδιο δεξιοτεχνικά σχεδόν όλα τα πνευστά, είναι ο ίδιος συνθέτης, γνωρίζει όλα τα είδη και μεταφέρεται από το ένα είδος στο άλλο χωρίς να τα κάνει σαλάτα. Και είναι παραγωγός μεγάλων τραγουδοποιών, όπως του Χάρη και του Πάνου Κατσιμίχα καθώς και του Δεληβοριά. Είναι ο πιο πολυσύνθετος Έλληνας μουσικός και μία από τις σοβαρότερες μουσικές μονάδες στην Ευρώπη. Η Ρίτα Αντωνοπούλου, έχει μια τερατώδη σκηνική παρουσία, εκτοξεύει λέξεις και φράσεις εντελώς προς τα κάτω.

To ένα επίπεδο είναι το να παίξουμε ό,τι θέλουμε. Στο τέλος της παράστασης έχει μια ανάταση το κοινό. Με αυτό το σχήμα επέλεξα να πάω στο εξωτερικό. Αυτό το τρίο δεν προκύπτει απ’ την αντικειμενική αδυναμία να έρθω με άλλο, μεγαλύτερο σχήμα. Ήρθα επειδή έχω βρει αυτό. Αλλιώς δε θα ερχόμουν.

21

Είναι πολυσύνθετος δημιουργός. Για κάθε «Σταυρό του Νότου» υπάρχει και ένα «Dance And Memories» Αυτό έχει να κάνει με την παιδική και την εφηβική μου ηλικία. Στο 20 μάθαινα τη μουσική του 20ου αιώνα και την πειραματική. Ταυτόχρονα, απ’ τα 12 μελετούσα το τραγούδι και την ποίηση. Θα μπορούσα παρόλα αυτά να κάνω ένα από τα 2. Να ασχοληθώ δηλαδή με το τραγούδι και την ποίηση, ή μόνο με την πειραματική μουσική. Διάλεξα όμως να τα κάνω όλα. Αν με ρωτούσες πριν 35 χρόνια, δε θα ήξερα να σου απαντήσω. Μπορεί να φοβόμουν, να ήθελα να αποδείξω ότι μπορώ να τα κάνω όλα. Όταν έκανα την «Επιστροφή της Ελένης», 9 μήνες, μερόνυχτα ολόκληρα, ήθελα να κάνω αυτό. Όταν το τελείωνα, ήθελα πάση θυσία να κάνω μια δουλειά πιο εξωστρεφή. Όχι γιατί είχα πήξει από το άλλο, αλλά γιατί προφανώς περιέχω και τους 2 χώρους μέσα. Οι μεγάλες φωνές της χώρας μας Είναι πάρα πολλές αναλογικά με τον πληθυσμό μας. Η Αλεξίου είναι θεά. Θεά όμως σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Το ίδιο και άλλες φωνές, ανδρικές και γυναικείες. Η Μαρία Δημητριάδη είχε τη δυνατότητα να τραγουδήσει ένα τεράστιο κομμάτι του φάσματος, το ίδιο και η Φλαίρη Νταντωνάκη. Αν και δεν το απέδειξε, εγώ το ήξερα. Όλο αυτό το κενό, αυτών των χρόνων, ως προς αυτό που λέω, ήρθε να το καλύψει η Ρίτα Αντωνοπούλου. Αναδρομή στους μεγάλους ερμηνευτές της τελευταίας 30ετίας Η δεκαετία του ’80 ήταν σαφώς ταυτισμένη με τους Αδελφούς Κατσιμίχα. Στα τέλης της εμφανίστηκε και ο Μάλαμας. Την αντίστοιχη του ’90, ο Πασχαλίδης, ο Θηβαίος, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και ο Φοίβος Δεληβοριάς μεταξύ άλλων κράτησαν τη σημαία ψηλά. Όλοι τους τραγουδοποιοί, όλοι μοναδικοί σε αυτό που κάνουν. Η προηγούμενη δεκαετία είναι αυτή των τραγουδιστών: Mποφίλιου, Χαρούλης και Αντωνοπούλου είναι η αιχμή του δόρατος, ενώ περιμένω με αγωνία τις νέες φωνές του σήμερα. Το έντεχνο Η κάθε γενιά λοιπόν, βγάζει με δυναμικό τρόπο τους αντιπροσώπους της. Είναι μια αλυσίδα με μεγάλους και μικρότερους κρίκους, που συνεχίζεται εδώ και 70 χρόνια. Μπορώ να σου πω πως είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό το πράγμα.

Τα πολιτικά του τραγούδια Ξέχωρα από τον ομώνυμο δίσκο που ήταν και ο πρώτος μου, τα πολιτικά μου τραγούδια δεν τα διαχωρίζω από τα υπόλοιπα. Εγώ γενικότερα, ανεξάρτητα απ’ το τί τραγούδι έγραφα, έγραφα πάντοτε σε σχέση με ό,τι με καίει. Αν μ’ έκαιγε ένας αποτυχημένος έρωτας, αν μ’ έκαιγε ένας πετυχημένος έρωτας, αν μ’ έκαιγε η μοναξιά, η μελαγχολία, η καταπίεση που υφίσταται ένα κομμάτι του κόσμου σε μια συγκεκριμένη περίοδο ή και τώρα στην κρίση, που είμαστε στο πλαίσιο μιας ανθρωπιστικής καταστροφής. Όλα αυτά, αν με καίνε, κάποια στιγμή θα μετουσιωθούν σε ήχους. Το πότε θα μετουσιωθούν σε ήχους δεν το ξέρω, και δεν το ξέρει κανείς. Αποθηκεύονται τα ερεθίσματα και κάποια στιγμή βγαίνουν. Το κρίσιμο όμως είναι αν και όταν βγαίνουν, με ποια φόρμα βγαίνουν. Επειδή σέβομαι τις πίσω σελίδες του ελληνικού τραγουδιού αλλά δεν τις μιμούμαι, κι αυτό μπορείτε να το παρατηρήσετε ακόμα κι απ’ την πρώτη μου δουλειά, αυτός είναι κι ο λόγος που το κοινό, ή ένα κομμάτι του κοινού για να είμαι ακριβής, ποτέ δεν ξέχασε τα πράγματα, δεδομένου ότι τα πολιτικά τραγούδια ως φόρμα είναι και τραγούδια που και έτσι να παιχτούν, ακούγονται σήμερα άνετα. Έτσι είναι η τέχνη: Σε εμψυχώνει και σ’ αυτήν ακουμπάς.

Θάνος Μικρούτσικος – Τα «κρυφά» αγαπημένα μας Τραγούδια παλιά αλλά και πιο πρόσφατα, με ερμηνευτές τις σπουδαιότερες φωνές του ελληνικού πενταγράμμου αλλά και τον ίδιο τον συνθέτη. Κομμάτια που δεν ακούστηκαν όσο τους αρμόζει, μιας και επισκιάστηκαν από την επιτυχία κάποιων άλλων που βρίσκονταν στον ίδιο δίσκο. Σας παραθέτουμε δέκα από αυτά, συν ένα μικρό υστερόγραφο, και ελπίζουμε να τα αγαπήσετε όσο και μεις. Τα Παγώνια της Θάλασσας H Mαρία Δημητριάδη σε μία από τις πιο γλυκές ερμηνείες της, σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου. Τραγούδι με εισαγωγή που θα ζήλευαν ακόμα και οι Pink Floyd. Κύματα Τραγουδά η Χάρις Αλεξίου στη δεύτερη δισκογραφική της συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο, σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Μία τολμηρή σύμπραξη και ένα κομμάτι που δεν έφτασε ποτέ στα ραδιόφωνα, από τον πιο εμπορικό δίσκο του 1991.

Fix Carre O Χρήστος Θηβαίος μας ξεναγεί στα χαλάσματα, πάνω σε στίχους του Κώστα Λαχά. Μια μεστή ερμηνεία από έναν δίσκο που δεν ακούστηκε όσο του άξιζε. Για Τον Φτωχό B.B. Κάποιες φορές, όταν ο Θάνος Μικρούτσικος παίζει πιάνο και ταυτόχρονα τραγουδά, νιώθεις ότι το Σύμπαν πάλλεται καθώς κρέμεται από τις φωνητικές του χορδές. Κομμάτι θαρρείς βιογραφικό, σα να το απαγγέλει στα ελληνικά ο ίδιος ο Μπρεχτ. Τα Πλοία Των Ερώτων Αν υπάρχει κάποια δισκογραφική δουλειά του συνθέτη που προπορεύεται του ίδιου, πλην του Καββαδία, αυτή ονομάζεται «Στου Αιώνα Την Παράγκα», με τραγούδια που ψιθύρισε ο μισός πληθυσμός της χώρας. Εδώ, ο ατσάλινη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου φλερτάρει με τη free form jazz ενορχήστρωση. Στίχοι του τεράστιου Άλκη Αλκαίου. Με Το Πλοίο του Φελίνι Ο αδικοχαμένος Διονύσης Θεοδόσης τραγουδά τα λόγια του προσφάτως εκλιπόντα Άλκη Αλκαίου, σε μία από τις πιο ποπ δουλειές του Θάνου Μικρούτσικου. Μίσος Καθαρόαιμο λαϊκό τραγούδι με την ερμηνεία του Γιώργου Νταλάρα. Από τον δίσκο «Συγγνώμη για την Άμυνα» του 1991, σε στίχους του Κώστα Τριπολίτη. Σιντάρτα Μία λυτρωτική ερμηνεία του συνθέτη σε ένα από τα πιο εμπνευσμένα στιχάκια του Άλκη Αλκαίου. Ο Πιλότος Nagel Λίστα τραγουδιών του Θάνου Μικρούτσικου χωρίς Καββαδία δε γίνεται. Το κομμάτι προέρχεται από τις «Γραμμές των Οριζόντων», τη δεύτερη δουλειά του πάνω στον ποιητή της θάλασσας. Ερμηνεύουν οι αδελφοί Κατσιμίχα, σε ένα τραγούδι που έχουμε συνηθίσει να ταυτίζουμε με το τέλος του φθινόπωρου. Ονειρεύομαι (L.A.) To Trainspotting, 8 χρόνια πριν κυκλοφορήσει σε ταινία. «Αλήτικο» φινάλε από έναν εξίσου αιχμηρό δίσκο. Τραγουδά ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου σε στίχους Κώστα Τριπολίτη. Χαρούμενο Τραγούδι Για Τη Σύλβια Πλαθ “Κύριε Ναμπόκοφ τι μυξοκλαίς έγκλειστος στην 63η λεωφόρο της Νέας Υόρκης. Αφού ξέρεις: Εμπάργκο απ’ την ανάποδη θα πει αιχμαλώτισέ με.” Η Μαρία Δημητριάδη, η «ημιθεατρική» εκφορά των λέξεων, και μια διαχρονική αγάπη για τον τελευταίο σπουδαίο πολιτικό δίσκο της χώρας.

Παναγιώτης Δουλόπουλος/ Θανάσης Καρανίκας/ Αντώνης Φιλόσογλου

THE RECORD

store Αντώνης Φισλόσογλου

Liam Gallagher - As you Were

Σταματήστε ό,τι κάνετε, γιατί ο καινούριος δίσκος του Liam Gallagher είναι πλέον γεγονός. Τέσσερα singles έχουν φροντίσει να ετοιμάσουν πρόσφορο έδαφος για τον ερχομό του “As you Were”, αυτό, όμως, δε σημαίνει πως ο Liam δεν είχε φυλάξει αρκετές ευχάριστες εκπλήξεις για εμάς στο δίσκο του. Τη θέση ένα στην tracklist (και μάλιστα το πρώτο single) είναι το “Wall of glass”, ένα από τα καλύτερα κομμάτια που θυμίζει παλιές, καλές εποχές των Oasis. Ακολουθεί το “Greedy Soul”, το οποίο θεωρείται ένα από τα βαριά χαρτιά του δίσκου. Σ’ αυτό το τραγούδι, όπως και στο “You Better Run” τα φωνητικά του Liam είναι υψηλότερα από όσο τον είχαμε συνηθίσει, κάτι που μας εκπλήσσει ευχάριστα με τη γλυκιά και ζεστή χροιά του. Η διαχρονική μουσική που έχει γράψει ο Liam για το “As You Were” συνδυάζεται ιδιαίτερα με το παρελθόν: το “ Paper Crown” μοιάζει με τραγούδι που θα έγραφαν οι Beatles το 2017, η μελωδία του “You Better Run” θυμίζει T. Rex, καθώς και το “Come Back to Me” μας φέρνει στο μυαλό τους Radiohead. Τόσο οι μουσικές εμπνεύσεις του Liam, όσο και οι στίχοι του είναι ευφυείς κι όπου πρέπει δεν τους λείπει το συναίσθημα, αποδεικνύοντας πως η εικόνα του σκληρού κι αναιδούς πολλές φορές rock star δεν είναι η μόνη πλευρά του καλλιτέχνη. Πέρα από το γεγονός ότι άρεσε σε κοινό και κριτικούς, πηγαίνει εξαιρετικά και στις πωλήσεις του σπάζοντας ρεκόρ 22 ετών μέσα σε μόλις μια εβδομάδα! Το “As Υou Were” είναι μια καλή ευκαιρία να αγκαλιάσουμε το μαύρο πρόβατο της οικογένειας Gallagher.

Παναγιώτης Δουλόπουλος

The National – Sleep Well Beast .. ή αλλιώς, καλώς το δεχτήκαμε. “Sleep Well Beast”, The National, νέος δίσκος. Οι περίεργοι τύποι από το Ohio, τέσσερα χρόνια μετά το εξαιρετικό “Trouble Will Find Me” με το οποίο φάνηκαν να «ξύνουν» το ταβάνι τους, επανέρχονται με το έβδομο άλμπουμ της καριέρας τους, θέλοντας φυσικά να διατηρηθούν στο ίδιο υψηλό επίπεδο που τους είχε τοποθετήσει όχι μόνο ο προηγούμενος δίσκος τους, αλλά και το εκπληκτικό “High Violet” του 2010, όπως και τα υπέροχα “Boxer” και “Alligator” που είχαν προηγηθεί. Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα ακούσει κάποιο από τα single που είχαν κυκλοφορήσει, άρα η πρώτη επαφή μου με το νέο διαμάντι των National ήταν με το εναρκτήριο τραγούδι του δίσκου, το “Nobody Else Will Be There”, ένα κομμάτι σήμα-κατατεθέν των Αμερικανών. Στο “Day I Die” ο ρυθμός είναι αρκετά πιο groovy, ενώ ξεκινάνε να φαίνονται κάποια νέα στοιχεία στον ήχο της μπάντας. Πάντως η απόφαση να ροκάρουν τους δικαιώνει. Η ανανέωση της μουσικής τους ταυτότητας είναι πιο εμφανής στο “The System Only Dreams In Total Darkness”, με το πιάνο και μια απλή γραμμή κιθάρας να συνδυάζονται ιδανικά με τα ντραμς και κάποια samples. Αίσθηση μου έκανε και το “Carin At The Liquor Store”, όπου το πιάνο συνοδεύει αρμονικά την φωνή του Berninger, που αυτή τη φορά μας διηγείται λίγο πιο... χαρούμενες ιστορίες. Τέλος, το “Guilty Party” μπορεί να θεωρηθεί και ως η επιτομή του δίσκου, με τα ηλεκτρονικά κρουστά του Bryan Devendorf και το κιθαριστικό lead του να δημιουργούν ακόμα και ταχυπαλμία στους φίλους της μπάντας. Εάν χωρίζετε τη μουσική σε είδη, τότε οι National είναι η καλύτερη μπάντα της indie σκηνής. Αν όχι, τότε αποκαλέστε τους ένα από τα σπουδαιότερα συγκροτήματα του πλανήτη.

29 23 Θανάσης Καρανίκας

Oι MGMT είναι και πάλι εδώ!

Απασχόλησαν όσο ελάχιστες μπάντες στα τέλη των 00’s, και τραγούδια τους όπως τα “Kids”, “Time To Pretend” & “Electric Feel” θεωρούνται, δικαίως, σύγχρονα indie anthems. H συνέχεια δεν είχε το ίδιο -εμπορικό τουλάχιστον- αντίκτυπο, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει μια 5ετής αγρανάπαυση. Με το “Little Dark Age”, που θα κυκλοφορήσει κάπου στις αρχές του 2018, το ντουέτο των MGMT φαίνεται να ετοιμάζει ένα πολύ δυναμικό come-back. Το ομώνυμο single & video, είναι ήδη διαθέσιμο μέσα απ’ το προσωπικό τους κανάλι στο YouTube, και μετρά κάποια εκατομμύρια views και πληθώρα από θετικά σχόλια.

στα γρήγορα... Πέντε δισκογραφικές προτάσεις, για τον τελευταίο μήνα του φθινοπώρου.

Πρόωρο(;) τέλος για τους Wild Beasts.

“End Come Too Soon”, όπως μαρτυρά και το αντίστοιχο τραγούδι τους, αλλά για κάποιες μπάντες φαίνεται πως ο κύκλος μιας δεκαετίας είναι αρκετός για να χαραχτούν μια για πάντα στη συνείδηση μας. Τέλος για τους Βρετανούς Wild Beasts, έπειτα από ένα σερί πέντε εξαιρετικών άλμπουμ και μια αξιοζήλευτη εξέλιξη, που για άλλους δε θα έφτανε ίσως ούτε μια διπλάσιας διάρκειας, πορεία. Με μια συγκινητική ανάρτηση στα social media, ανακοινώσαν την διάλυση τους αλλά και τρία αποχαιρετιστήρια shows επί βρετανικού εδάφους. Ο τελευταίος δίσκος του γκρουπ, με τίτλο “Boy King”, κυκλοφόρησε πέρσι, ενώ μόλις έδωσαν σε κυκλοφορία ένα EP, με τα leftovers του. Πραγματικά τυχεροί όσοι τους απολαύσαμε, έστω και μία φορά στη χώρα μας, το 2014.

Lindstrøm - It’s Alright Between Us As It Is (Electronic, Dance-Pop) Πέμπτος δίσκος για τον Νορβηγό παραγωγό, ένα φουτουριστικό dance ηχητικό τοπίο με γερές βάσεις στα 80΄s. Υπέροχη η Frida Sundemo στο “Sorry” που –μάλλον- θα ξεχωρίσει!

Jessie Ware – Glasshouse (Pop, Soul, Electronic) H «Sade» της γενιάς μας , επιστρέφει τρία χρόνια μετά το “Tough Love” καθιερώνοντας την παρουσία της, ως την απόλυτη ποπ ντίβα της εποχής. Τραγούδια για όλα τα γούστα και τις διαθέσεις, «περικυκλωμένα» από μια κρυστάλλινη, μα διόλου άνευρη παραγωγή και ενορχήστρωση.

The Horrors – V (Neo-Psychedelia, Post-Punk, Synth-Pop) Mε μαέστρο τον παραγωγό των Adele και Rihanna, οι Βρετανοί φαίνεται να ξαναζούν στιγμές δόξας και διάχυτης έμπνευσης, ακριβώς εκεί που αρχίζαμε να μην τους παίρνουμε και τόσο στα σοβαρά. To ηλεκτρικό “Hologram”, ήδη στα αγαπημένα μας.

Four Tet – New Energy (Electronic, Ambient) Δε χρειάζονται ιδαίτερες συστάσεις για τον Kieran Hebden, άρχoντα μιας ολόκληρης ηλεκτρονικής γενιάς εδώ και δύο περίπου δεκαετίες. Το ολοκαίνουριο δισκογραφικό του πόνημα, είναι μια επιστροφή σε μελωδικότερες και λιγότερο πειραματικές φόρμες, χωρίς να λείπουν φυσικά οι εκπλήξεις και η πρωτοτυπία.

Ntemos – Atelphobia (House, Techno) Mε ένα ιδιότυπο στυλ που δύσκολα συναντάς στην εγχώρια σκηνή, τα δύο νέα tracks (+ένα ρεμίξ του ομώνυμου) από τον έμπειρο Έλληνα παραγωγό και DJ, Ntemos, έρχονται μέσα απ’ την βερολινέζικη Betrieb Record. Ταξιδιάρικα, σκοτεινά grooves και καλοδουλεμένες λεπτομέρειες που εντυπωσιάζουν.

Plisskën Festival 2017.

H Μέκκα της εναλλακτικής συναυλιακής Αθήνας, είναι εδώ και κάποια χρόνια το Plisskën Festival, που πλέον λαμβάνει χώρα κατά τη χειμερινή περίοδο. Παρασκευή 1η & Σάββατο 2 Δεκεμβρίου λοιπόν, απ’ το line-up του θα παρελάσουν ονόματα από όλα τα μουσικά είδη και τις τάσεις του σήμερα. Στα δύο headliner slots συναντούμε τον Καναδό Indie-Rocker Mac DeMarco, οι εμφανίσεις του οποίου σχολιάζονται ποικιλοτρόπως τελευταία, αλλά και τον βασιλιά της Ethio-Jazz, Mulatu Astatke που προσφέρει σημαντικά στην αίγλη του φεστιβάλ. Ιδιαίτερη αναφορά στον Andy Stott, που σημάδεψε με την εμφάνισή του το φεστιβάλ το 2015, στο νέο καμάρι της Ninja Tune, Romare, αλλά και στη λατρεμένη Λένα Πλάτωνος, που ξεχωρίζει απ’ τις ελληνικές συμμετοχές. Περισσότερες πληροφορίες στο http://www.plisskenfestival.gr/.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ

Ελένη Πρίτσα

Wonder Wheel Coney Island, 1950s: Η μεγάλη ρόδα ενός λούνα παρκ γίνεται το σκηνικό μπροστά από το οποίο θα ξετυλιχθεί το νήμα του μελο(δραματικού) φιλμ που φέρει την υπογραφή του Woody Allen. Κεντρικό πρόσωπο η Ginny (Kate Winslet), σύζυγος ενός μεσήλικα που χειρίζεται το καρουζέλ του πάρκου και ονομάζεται Humpty (Jim Belushi). Ο Humpty έχει μία κόρη (Juno Temple) από άλλη σύζυγο, η οποία μπροστά στους μπελάδες που της έχει προκαλέσει ο γκάνγκστερ αγαπητικός της, θα τρέξει στον ντάντυ. Μια ενδοοικογενειακή κρίση ξεσπά και η κάμερα στρέφεται στο τραγικό πρόσωπο της Ginny, επιχειρώντας μια ψυχολογική διείσδυση στον τρόπο που η ηρωίδα μας θα αντιμετωπίσει την κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί. Το ερώτημα είναι ποιος ο ρόλος του ναυαγοσώστη Mickey (Justin Timberlake) στην υπόθεση. Σαν να μου θυμίζει τα γνωστά ερωτικά τρίγωνα του Woody Allen: Αυτό βέβαια θα το ανακαλύψουμε στις 30 Νοεμβρίου.

Thor: Ragnarok Ο φανταστικός κόσμος της Marvel περνά πάλι κρίση. Τι, δεν τα μάθατε; Ο Thor στον ρινγκ εναντίον του Hulk! Σαν τιτανομαχία μου ακούγεται. Τι οδήγησε ωστόσο δύο «φίλους από την δουλειά» σε μία τέτοια σύγκρουση; Η θεά του Θανάτου Hella (Cate Blanchett) κυρίευσε το Asgard, την πατρίδα του Thor (Chris Hemsworth) και συνέτριψε το λατρεμένο του σφυρί Mjolnir. Μετά από αυτό, ο ήρωάς μας θα βρεθεί κρατούμενος στον πλανήτη Sakaar και θα αναγκαστεί να αναμετρηθεί σε μια επική μάχη με τον Hulk (Mark Ruffalo) για την επιβίωση ή την ελευθερία του. Το Ragnarok όμως, μία σειρά καταστροφών, απειλεί να πνίξει το Asgard. Directed by Taika Waititi. Το “Thor: Ragnarok” έχει ήδη κάνει την εμφάνισή του από την 2η Νοεμβρίου. Δεν την έχετε δει ακόμα;

Murder on the Orient Express Η διαλεύκανση μίας δολοφονίας με φόντο το ομώνυμο μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι και φόντο ένα vintage τρένο είναι το καινούριο φιλμ του Kenneth Branagh. Ένα remake της ταινίας του ΄74 όπου οι δεκατρείς συνολικά επιβάτες του Orient Express και υποψήφιοι δολοφόνοι θα σταθούν απέναντι από σειρά ανακρίσεων. Το τρένο σταματά και ο Ηρακλής Πουαρό (Kenneth Branagh) αναλαμβάνει δράση.

Johnny Depp, Michelle Pfeiffer, Daisy Ridley, Penelope Cruz, Judi Dench. “Everyone has a past”. “Everyone has a secret”. Ο δολοφόνος όμως πρέπει να βρεθεί πριν κάνει την επόμενή του κίνηση. Από τις 9 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους.

Enjoy your travel with Orient Express!

The Reader’s Corner

25

Άρης Κυριάκος

Η Τέχνη της Λεπίδας | Ίρβιν Γουελς Οι λεπίδες κόβουν, όμως το ίδιο κοφτερό είναι το συγγραφικό comeback του Ίρβιν Γουελς. Πρόκειται για τον δημιουργό του Trainspotting, που στις αρχές της δεκαετίας του ’90 κατάφερε να μετατρέψει την σχεδόν μίζερη μικροαστική ζωή του Εδιμβούργου σε pop-art, έπειτα έγινε ταινία, πέρυσι κυκλοφόρησε το sequel της, και η ζωή συνεχίζεται. Πριν λοιπόν εστιάσουμε στο βιβλίο, πρέπει να αναφέρουμε πως στο λογοτεχνικό σύμπαν του Σκωτσέζου, τρεις από τις έντεκα νουβέλες του καταπιάνονται με το… λευκό ή μαύρο «Τ» σε πορτοκαλί φόντο. Κάτι τέτοιο κάνει και το Blade Artist που κυκλοφόρησε πέρυσι και φέτος μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον Θάνο Καραγιαννόπουλο. Η Λεπίδα είναι στην ουσία μία φωτογραφία της ζωής του Bebgie, που οφείλεις να τον αγαπάς ή να τον μισείς, καθώς ενδιάμεσα και πιο… ουδέτερα συναισθήματα δε χωράν σε μια τέτοια προσωπικότητα. Αυτός λοιπόν, αφού φυλακίστηκε, αποφυλακίστηκε, φυλακίστηκε ξανά, το μόνο κτήριο που δε διέρρηξε ήταν τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, αποφάσισε κάποια στιγμή να γίνει ένας καλός οικογενειάρχης. Μακριά από κλοπές, απόπειρες ανθρωποκτονιών και διαρρήξεις, μένει πλέον στο L.A. μαζί με τη γυναίκα και τα δύο τους παιδιά, και κυκλοφορεί με το όνομα Τζιμ Φράνσις. Όμως μια κηδεία τον ξαναφέρνει στο Εδιμβούργο και ξαφνικά, αυτός και η οικογένεια του – που δε γνωρίζει τίποτα- δέχονται μια επίσκεψη από το σκοτεινό παρελθόν. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Οξύ

Ο Ήχος του ενός Χεριού | Ρίτσαρντ Φλάναγκαν «Στο τέλος θα τα καταλάβετε όλα – αν και είναι απίθανο να τα βιώσετε ποτέ. Συνέβησαν πολύ παλιά, σ’ έναν κόσμο που χάθηκε παραχωρώντας τη θέση του στην τύρφη, κάποιον ξεχασμένο χειμώνα σ’ ένα νησί, για το οποίο ελάχιστοι άκουσαν ποτέ. Άρχισε λίγο πριν το χιόνι καλύψει εντελώς και αμετάκλητα τις πατημασιές, καθώς τα μαύρα σύννεφα έκρυβαν το φως των αστεριών και της σελήνης και πυκνό σκοτάδι τύλιγε τη γη που θρόιζε ολόκληρη». Μία οικογένεια από τη Σλοβενία μεταναστεύει στην Τασμανία, όπου ο πατέρας, Μπόγιαν, βρίσκει δουλειά σε ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Βρισκόμαστε στο 1954, με τα φαντάσματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να κυκλοφορούν ακόμα στους δρόμους του πλανήτη και να μην αποτελούν απλά μια παλιά, ασπρόμαυρη ανάμνηση. Η γυναίκα του Μπόγιαν τον εγκαταλείπει, κι έτσι αυτός αναγκάζεται να μεγάλωσει μόνος την μόλις τριών ετών κόρη τους, παλεύοντας ταυτόχρονα με το σαράκι του αλκοολισμού. 35 χρόνια μετά, η μικρή είναι μεσήλικη. Τη λένε Σόνια, και επιστρέφει στην Τασμανία για να συναντήσει τον πατέρα της. Δύο εκ διαμέτρου αντίθετοι κόσμοι ενώνονται, σε μια ιστορία που τσακίζει κόκκαλα. Μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός

NΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪ́ΔΗΣ

(Ετεροχρονισμένο) ρέκβιεμ για έναν Οργισμένο Βαλκάνιο Γιάννης Μαρκούτης Φωτογραφία: Δημήτρης Μοντόγια & οικογένεια Νικολαΐδη

Ε

υφυής, καυστικός, δημιουργικός, αντιστάρ: Ο Νίκος Νικολαΐδης ήταν κάτι περισσότερο από ένας απλός σκηνοθέτης. Μέσα στο οργουελικό, κινηματογραφικό του Σύμπαν έκαναν τα πρώτα τους βήματα ηθοποιοί που έμελε να καθιερωθούν στο μεγάλο πανί. Οι ταινίες του, ενθύμιο από τα χρόνια της χολέρας- κάτι σαν ευχή και κατάρα, συνόδευαν και θα συνοδεύουν για πάντα τα Κουρέλια αυτής της χώρας. Ταινίες ταυτισμένες εμμονικά με το ροκ εν ρολ και τη soul, που τόσο αγαπούσε: Aντισυμβατικές, επικίνδυνες. Τραγούδια που θαρρείς πως μπορούν να ενσαρκώσουν έναν δικό τους, μοναδικό ρόλο στο φιλμ. Αλλά και ήρωες- σκοτεινοί άγγελοι, που ενώ διψάν για ζωή, άλλο τόσο φλερτάρουν με τον θάνατο. Και όταν φεύγουν, είναι συνήθως χαμογελαστοί. Εκτός από σκηνοθέτης, ο Νίκος Νικολαΐδης αγαπήθηκε το ίδιο (ίσως και περισσότερο για μια μερίδα κόσμου) και σαν συγγραφέας. Τα βιβλία του τέσσερα στον αριθμό- φαντάζουν σαν ένα ξεθωριασμένο φιλμ νουάρ που αρνείσαι πεισματικά να το εγκαταλείψεις. Αυτοπεριγραφικά σε μεγάλο βαθμό, με λόγο ιδιόρρυθμο και συνάμα δεξιοτεχνικό. Με ένα κράμα κυνισμού και ειλικρίνειας που εκτοξεύει το βιτριόλι ελάχιστα εκατοστά δίπλα από τα μάτια του αναγνώστη: «Όταν είμαι κακός είμαι κακός αλλά όταν είμαι καλός είμαι χειρότερος», λέει άλλωστε στον Μοντεζούμα. Δεν σκηνοθέτησε απλά τη Γλυκιά Συμμορία και τα Κουρέλια, αλλά επαναπροσδιόρισε τη σχέση μας με τη νύχτα. Μας χάρισε υλικό ονείρων, εφιαλτικό μεν - πανίσχυρο δε, με τη δική του Κόλαση. Μας σκούντησε στην πλάτη με την Ευριδίκη, και μας ψέλλισε πως ο κατ’ οίκον περιορισμός μπορεί να γίνει και εκούσια, με τον τρόμο όμως να καραδοκεί συνεχώς. Μας διηγήθηκε την ιστορία από τα Έτη των Πολλών Μηδενικών, με τέσσερεις γυναίκες που αρνούνται πεισματικά να δεχτούν πως δε θα αποκτήσουν ποτέ παιδί. Μας έδειξε πώς είναι να αγαπάς σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής (και κυρίως του θανάτου) στο Singapore Sling. Μας ξαναμίλησε για τον θάνατο, μέσα στις στοές αυτή τη φορά, που μυρίζει πάντα αγιόκλημα και πάει προς τα δυτικά, στην Πρωινή Περίπολο. Μας φώναξε πως δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε παρά μόνο τη ζωή μας. «Μη δίνεις σημασία», λέει ο Γιάννης Αγγελάκας, γιατί έτσι κι αλλιώς Ο Χαμένος Τα Παίρνει Όλα. Ο Nίκος Νικολαΐδης μας την έκανε ξαφνικά πριν από δέκα χρόνια και δύο μήνες. Πήγε, λένε, να συναντήσει κάποια Βέρα.

27

Όταν τα Κουρέλια τραγούδησαν αγκαλιά με την Γλυκιά Συμμορία Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος τίμησε τον Νίκο Νικολαΐδη με ένα τριήμερο αφιέρωμα Δέκα χρόνια έπειτα από το θάνατο του πιο ασυμβίβαστου Έλληνα σκηνοθέτη, το Κέντρο Πολιτισμού-Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος έγινε μια μεγάλη, ζεστή αγκαλιά για όλους τους περίεργους που κυκλοφορούν εκεί έξω. Στις 5, 6 και 7 Οκτωβρίου ο πολυχώρος ζούσε και ανέπνεε σε ρυθμούς... Γλυκιάς Συμμορίας. «Μπορεί να μην ήταν ο μεγαλύτερος Έλληνας σκηνοθέτης, ήταν όμως ο καλύτερος Έλληνας κινηματογραφιστής», ανέφερε χαρακτηριστικά στην εισαγωγική του ομιλία ο Ηλίας Φραγκούλης, το απόγευμα της Πέμπτης. Η ίδια μέρα περιείχε πολλά και αδιαμφισβήτητα χάιλάιτς: O Χρήστος Βαλαβανίδης και η Όλια Λαζαρίδου ερμήνευσαν διαλόγους και μονολόγους από την ταινία Τα

Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα, συνοδεία κιθάρας και σαξοφώνου, σε ένα ονειρικό εικοσάλεπτο τη μαγεία του οποίου κανένα βίντεο δε μπορεί να υποκαταστήσει. Λίγο αργότερα, ο Γιώργος Χατζηνάσιος άγγιξε με τα δάχτυλά του το πιάνο και μας μετέφερε με εκπληκτική μαεστρία στις γειτονιές της Πρωινής Περιπόλου και της Γλυκιάς Συμμορίας. Το τρίλεπτο χειροκρότημα που απέσπασε μετά το τέλος της εμφάνισής του ήταν η έμπρακτη απόδειξη για το ότι ζήσαμε μεγάλες στιγμές. Όταν οι ομιλίες και οι εμφανίσεις στο εσωτερικό του Φάρου τελείωναν, μεταφερόμασταν λίγα βήματα πιο δίπλα, στα πανοραμικά σκαλιά. Εκεί, δέσποζε μία σκηνή και από πάνω ένα μεγάλο κινηματογραφικό πανί. Τις εξωτερικές συναυλίες διαδέχονταν μία προβολή ταινίας, που αποτελούσε και τον επίλογο της κάθε βραδιάς. Ήταν όλοι τους εκεί: H Mισέλ Βάλεϊ, η Όλια Λαζαρίδου, η Τζένη Κιτσέλη, ο Τάκης Σπυριδάκης, ο Τάκης Μόσχος, ο Κωνσταντίνος Τζούμας και ο Χρήστος Βαλαβανίδης. Καθένας τους είχε να διηγηθεί τη μικρή, προσωπική του ιστορία για τον ρόλο που έπαιξε και θα τον

κουβαλά για πάντα. Ο δε Τζούμας, το απόγευμα του Σαββάτου έκανε πολλές καρδιές να ραγίζουν όταν διάβασε αποσπάσματα από το βιβλίο Μια Στεκιά στο Μάτι του Μοντεζούμα. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι ο σχεδιασμός και η καλλιτεχνική επιμέλεια του τριημέρου έγιναν από τη δημοσιογράφο Έφη Παπαζαχαρίου, που αγαπά και τιμά το έργο του Νίκου Νικολαΐδη επί σειρά ετών.

H Μαρί-Λουίζ Βαρθολομαίου δε θα ξεχάσει ποτέ Σκηνογράφος, ενδυματολόγος, σύζυγος, μητέρα. Το καλλιτεχνικό μισό και η σύζυγος του Νίκου Νικολαΐδη, με 5 κρατικά βραβεία σκηνογραφίας στο βιογραφικό της. Τη συναντήσαμε με θέα στο πιάτο όλη την Αθήνα. Ιδού η συνέχεια. Η γνωριμία τους Τον γνώρισα μόλις τέλειωσα το σχολείο. Την εποχή, μιλάμε για το 1966, εκείνη είχε ήδη κυκλοφορήσει την πρώτη του μικρή ταινία (Lacrimae Rerum) και είχε γράψει τους Τυμβωρύχους, όπως και μια νουβέλα με τίτλο Ο Συμεών στον Άδη. Όταν μου την έδωσε, σκέφτηκα πως το όνομα ήταν υπέροχο, και πως αν ποτέ κάνω αγόρι- όπως και έγινε στο μέλλον, θα το βγάλω Συμεών. Οι ζωές μας ήταν κοντά αλλά ταυτόχρονα χωριστά. Μετά από κάποια χρόνια, το καλοκαίρι του ’70 οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι και ερωτευτήκαμε κι έκτοτε ζήσαμε μαζί. Η Ευριδίκη ΒΑ 2037 Το ’75 κάναμε την πρώτη ταινία, με ελάχιστα μέσα. Κόστισε 150 χιλιάδες δραχμές και για να καταλάβετε τη διαφορά, ο Θίασος του Αγγελόπουλου κόστισε εκείνη την εποχή 4 εκατομμύρια δραχμές. Όταν μάλιστα πήρα το Κρατικό Βραβείο Σκηνογραφίας και ενδυματολογίας στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ένιωσα πολύ άσχημα, γιατί από την άλλη, σκηνογράφος του Αγγελόπουλου ήταν ο Μικές Καραπιπέρης. Σπουδαίος σκηνογράφος, με ιστορία στο χώρο. Παρόλα αυτά, με τα ελάχιστα μέσα που είχαμε, φτιάξαμε μια ατμόσφαιρα σε ένα σπίτι οικογενειακό, μέσα σε 4 τοίχους. Αυτό το κλειστοφοβικό feeling που μου άρεσε και άρεσε και στον Νίκο. Περί σκηνογραφίας ο λόγος Δεν την σπούδασα: Bγήκε από μέσα μου εμπειρικά. Είναι θέμα αισθητικής, την οποία έχεις ή δεν έχεις. Απ’ τον τρόπο που ντύνεσαι, που φέρεσαι, από όλο σου το είναι. Ήξερα πολύ καλά τί μπορεί να του αρέσει και να τον ικανοποιήσει. Του έδειχνα συνεχώς ιδέες μου. Εμπνεόμουνα από βιβλία και από φωτογραφίες με παιχνιδίσματα του φωτός. Έτσι, σιγά-σιγά το να συνεργαστώ με τον Νίκο έγινε πανεύκολο. Με έβαζε να βλέπω μέσα από τον φακό της μηχανής, για να διαπιστώσω

αν χρειάζεται κάτι να προστεθεί ή να βγει απ’ το κάδρο . Πάντα μας άρεσαν τα γεμάτα κάδρα, που δε θυμίζουν σε τίποτα τα τηλεοπτικά. Γενικά, θέλαμε ο χώρος να αποκτήσει προσωπικότητα και χαρακτήρα. Αλλά και το ντύσιμο, να ξεφεύγει από στερεότυπα. Έδινα λοιπόν το δικό μου στυλ ντυσίματος, διότι τα περισσότερα ρούχα που χρησιμοποιούσα ήταν δικά μου ή παλιά, οικογενειακά κομμάτια. Η Πρωινή Περίπολος και τα σκηνικά της δυστοπίας Ως συνήθως, δεν είχαμε χρήματα, αλλά βρήκαμε χώρους να το κάνουμε, με τη βοήθεια του Τάκη Σπυριδάκη, των βοηθών και των φίλων. Γυρίζαμε την ταινία τις ώρες που η Αθήνα ήταν άδεια, σε χώρους ένα χιλιόμετρο μακριά απ’ το κέντρο της. Χώρους γεμάτους σκουπίδια, που θυμίζουν την Αθήνα του σήμερα, με τη μοναξιά, τους άδειους δρόμους και την αποξένωση. Παλιά, εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, καμένα δάση… Αυτή η γύμνια καθώς και ο φωτισμός του Ντίνου Κατσουρίδη, που ήταν εκπληκτικός, ήταν τα βασικά συστατικά αυτής της ατμόσφαιρας. Το σενάριο προϋπήρχε, ο Νίκος έπαιρνε τα πλάνα του κι εγώ προσθαφαιρούσα αντικείμενα. Είναι μαγικός ο τρόπος που γυρίστηκε, σε χώρους που περπατάμε κάθε μέρα. Το αχώριστο καλλιτεχνικό δίδυμο Όταν κυκλοφόρησε η Γλυκιά Συμμορία, δέχτηκα προτάσεις και από άλλους σκηνοθέτες, αλλά ο Νίκος δε με άφηνε! Έτσι λοιπόν, έστησα έναν κόσμο που πρώτα άρεσε σε μένα και στο Νίκο, και συμπτωματικά, άρεσε σε πολύ ακόμα κόσμο. Πώς θέλετε να θυμούνται τον Νίκο Νικολαϊδη; Το ξέρουν καλύτερα τα νέα παιδιά, που κατέκλυσαν το «Σταύρος Νιάρχος». Αυτά κρατάνε ζωντανή τη μνήμη και το έργο του. Όσο για μένα, δε νιώθω κανένα βάρος, αλλά μια καθημερινή ανάγκη ζωής, η οποία με ωθεί να κοινωνήσω τη δουλειά του Νίκου σε όσο περισσότερο κόσμο μπορώ.

Σχέδια για το μέλλον Υπάρχει πολύ ανέκδοτο υλικό. Σενάρια που έγραψε και δεν έγιναν ταινίες αλλά και γραπτά που κάποια στιγμή θα βγούνε στο φως. Ο άνθρωπος Νίκος Νικολαΐδης Μουσικόφιλος ως το κόκκαλο. Κολλημένος με τα 50’s, τα 60’s και οριακά με τα 70’s. Είχε τεράστια αγάπη για τους Pink Floyd και τον Bob Dylan. Bέβαια στο πικάπ έκαναν βόλτες από τη Stevie Nicks μέχρι τους Dire Straits. Ακόμα και οι ταινίες που αγαπούσε ήταν παλιές, αλλά έβλεπε τα πάντα: Φιλμ νουαρ, b-movies μέχρι και υπερπαραγωγές. Ήταν άνθρωπος με πολύ ανεπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ, ενώ είχε έτοιμο τον αντίλογο στο δευτερόλεπτο! Το Πεζοδρόμιο Όταν συζητήσαμε για πρώτη φορά, σας είχα πει πως μ’ αρέσει αυτή η λέξη. Η μάνα μου με βρίζει και λέει ότι οι φίλοι μου είναι του πεζοδρομίου, αλλά εγώ είμαι περήφανη γι’ αυτούς. Έτσι λοιπόν νιώθω: Κουρέλι, έξω απ’ το σύστημα, ελεύθερη. Πεζοδρόμιο λοιπόν είναι η επιλογή του να περπατάς ελεύθερος και να μη φοβάσαι τίποτα...

50 ΧΡOΝΙΑ ΓΑΛΑΓΑΛΑΣ Μία οικογένεια που συνεχίζει να ταυτίζεται με τον χώρο του επίπλου, και προσφέρει καινοτόμα και ποιοτικά προϊόντα Η αρχή έγινε το 1967, όταν ο Νίκος Γαλαγάλας δημιούργησε ένα εργαστήριο κατασκευής επίπλων καθώς και την πρώτη έκθεση επίπλου στην Καρδίτσα. Μισό αιώνα μετά, τα παιδιά του συνεχίζουν το έργο του πατέρα τους με το ίδιο μεράκι κι ακόμα μεγαλύτερη εξειδίκευση πάνω στο αντικείμενο. Βρεθήκαμε λοιπόν σε έναν ευχάριστο και φιλόξενο επαγγελματικό χώρο, και ο λόγος ανήκει στην Νατάσα Γαλαγάλα, που μας εξηγεί πώς ένα όνομα είναι συνυφασμένο με το έπιπλο στην πόλη της Καρδίτσας, και όχι μόνο.

Όλα ξεκίνησαν από τον πατέρα μας, έναν δημιουργικό και μεγαλόπνοο άνθρωπο. Ήταν ένας απ’ τους παλιούς τεχνίτες που ήξερε να διαβάζει σχέδιο, να σχεδιάζει με ιδιαίτερο ταλέντο χωρίς να το έχει σπουδάσει. Ο μπαμπάς ήταν καλλιτέχνης. Χάρη στην οξυδέρκεια και την εργατικότητα του, κατάφερε μέσα από ένα περιβάλλον άγονο σε ερεθίσματα να μεγαλουργήσει. Όμως πέρα από τον καλλιτέχνη, υπήρχε και ο « business manager» , που ήταν η μητέρα μας! Άνθρωπος επίσης με πολύ εκλεπτυσμένη αισθητική και διορατική ματιά. Το μεράκι δεν έλειψε ποτέ από εδώ. Σ’ αυτή την οικογενειακή επιχείρηση, όλοι είχαμε έναν ξεχωριστό λόγο ο καθένας να αγαπήσουμε το έπιπλο. Ακόμη και η οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων δεν μας αποπροσανατόλισε από τους στόχους μας. Μετά τις σπουδές μου στο Οικονομικό της Νομικής, τις μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στην οργάνωση και διοίκηση και το γρήγορο πέρασμα μου από την εκπαίδευση, επέστρεψα στην Καρδίτσα για να ασχοληθώ με αυτό που πραγματικά αγαπάω. Κανείς δε μας πίεσε να ασχοληθούμε με το έπιπλο. Όλα ήταν θέμα προσωπικών επιλογών, αλλά το «μικρόβιο» του επίπλου υπήρχε πάντα μέσα μας. Ο αδερφός μου, Αλέξης, είναι η πνοή του καταστήματος - «ο διάδοχος». Έκανε σπουδές πάνω στο σχεδιασμό επίπλου και την εσωτερική διακόσμηση και μετρά χρόνο

ανεκτίμητης εμπειρίας στο εργαστήριο του μπαμπά. Έτσι, ενώ σχεδιάζει με χαρακτηριστική ευκολία, μπορεί ταυτόχρονα και με την ίδια άνεση να μετατρέψει το ξύλο σε καρέκλα, τραπέζι ή γραφείο. Επίσης, η συνεργασία του με το ΤΕΙ Σχεδιασμού επίπλου και τεχνολογίας ξύλου έχει προχωρήσει στην εφαρμογή καινοτόμων τεχνικών στην κατασκευή επίπλου. Η τέχνη εδώ μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά. Ο Δημήτρης, ο άλλος μου αδερφός, διαχειρίζεται το ξενοδοχείο Kazarma στη Λίμνη Πλαστήρα και έτσι δεν έχει πια τον αναγκαίο χρόνο για να ασχοληθεί με το έπιπλο που και εκείνος υπεραγαπά.

Design, καινοτομία, κατασκευή: θα μπορούσαν να είναι οι τρεις λέξεις που περιγράφουν ποιοι είμαστε και τι κάνουμε. Στο χώρο μας κάποιος μπορεί να επιλέξει έπιπλα με στυλ που φλερτάρουν με διάφορες εποχές και τάσεις. Όπως για παράδειγμα sixty’s, retro, classic, boho, country, industrial, romantic, rustic κ.α. Στόχος μας είναι να κάνουμε focus στην προσωπικότητα των ανθρώπων που μας επισκέπτονται, και να τους βοηθήσουμε ακόμη και να τους εκπαιδεύσουμε να δημιουργήσουν χώρους καλόγουστους κοντά στην δική τους ιδιοσυγκρασία και διάθεση. Μέλημά μας πάντα για τον πελάτη είναι η άριστη σχέση ποιότητας τιμής που στις μέρες μας είναι προαπαιτούμενο. Επίσης, θα ήθελα να τονίσω ότι προσφέρουμε στους πελάτες μας την δυνατότητα δημιουργίας ειδικών κατασκευών της επιλογής τους, τόσο στο χώρο του σπιτιού τους όσο και σε επαγγελματικούς χώρους. Με αφορμή τα 50 χρόνια παρουσίας μας στο χώρου του επίπλου θέλουμε να ξανασυστηθούμε και να προτείνουμε στο κοινό της Θεσσαλίας να μας επισκεφτεί και να μας γνωρίσει από κοντά!

3ο χλμ Καρδίτσας – Τρικάλων Τηλ 2441 024048 http://galagalasepiplo.gr/

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

look better, feel better, live better… Γράφει ο Απόστολος Παγανός, MD

Ο

Αριστοτέλης έλεγε για την εξωτερική ομορφιά ενός ανθρώπου, ότι αποτελεί το σημαντικότερο προσόν, πολύ περισσότερο και από την καλύτερη συστατική επιστολή. Ανέκαθεν, το κάλλος θεωρούταν φυσικό χάρισμα και οι άνθρωποι από την αρχαιότητα επιδίωκαν να το αποκτήσουν. Η ενασχόληση με τον αθλητισμό για ένα αρμονικό σώμα, η περιποίηση της κώμης τους, η δερματοστιξία-tattoo, η χρήση φυσικών καλλυντικών ουσιών και χρωστικών αποτελούν τα πιο απλά παραδείγματα. Η εξωτερική εμφάνιση καθώς και η αντίληψη για την ομορφιά, την ευεξία και την υγεία αποτελούν προτεραιότητες του σημερινού μέσου ανθρώπου. Η ομορφιά, εκτός από την εξωτερική εμφάνιση σχετίζεται με συναισθήματα όπως: αυτοπεποίθηση, ικανοποίηση και αποδοχή. Ένα παιδί με «πεταχτά αυτιά» ή ένας έφηβος με υπερτροφία μαζικού αδένα (γυναικομαστία) αντιλαμβάνονται ή αντιμετωπίζουν σκληρή και αυστηρή συμπεριφορά από τους συνομήλικους. Ο ρόλος λοιπόν του Πλαστικού Χειρουργού ξεπερνά τα επιφανειακά όρια μιας αισθητικής απλά βελτίωσης. Αναμφισβήτητα η εμφάνιση, παίζει καθοριστικό ρόλο σήμερα για τη διατήρηση της αυτοεκτίμησης εφόσον όλο και περισσότεροι άνθρωποι, μέσω της εμφάνισής τους, επιζητούν να είναι και να νιώθουν υγιέστεροι. Σε μια γυναίκα με μαστεκτομή, η νίκη της ενάντια στον καρκίνο εδραιώνεται μετά την αποκατάσταση του μαστού. Εν τέλει, το σώμα δεν προορίζεται να φυλακίζει τον ψυχισμό του ατόμου, απεναντίας πρέπει να συμβάλλει στην έκφραση των συναισθημάτων του.

H αίσθηση ότι μια όμορφη εικόνα μας, δίνει περισσότερες ευκαιρίες στην επαγγελματική, κοινωνική και ερωτική ζωή, είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη φύση. Κανένας όμως δεν μπορεί να επιλέξει τα εκ γενετοίς εξωτερικά του χαρακτηριστικά. Η ανδρογενετική αλωπεκία (φαλάκρα) είναι μια τέτοια κατάσταση που οδηγεί τους άνδρες- αλλά και τις γυναίκες- σε ένα Πλαστικό Χειρουργό, ξεπερνώντας taboo περασμένων δεκαετιών. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι, από τις πρώτες

σε συχνότητα επεμβάσεις στις ΗΠΑ είναι η αυξητική στήθους. Σε έρευνες, ειδικά οι νέες κοπέλες αναφέρουν πως μια τέτοια επέμβαση τους έδωσε ώθηση τόσο στην προσωπική και κοινωνική ζωή τους, ακόμη και σε επαγγελματικές ευκαιρίες. Στις μέρες μας η αύξηση του μέσου χρόνου ζωής, αλλά και της επαγγελματικής και ερωτικής δραστηριότητας σε μεγαλύτερες πλέον ηλικίες, έχει δημιουργήσει στο σύγχρονο άνθρωπο, την επιθυμία να παραμείνει νεότερος. Το Botox, το υαλουρονικό, οι μεσοθεραπείες, είναι εφαρμογές ανώδυνες, οικονομικές και γρήγορες, ενδεικτικά αναφέρονται ως “lunch break therapies”, που ταιριάζουν στο μοντέρνο προφίλ του. Η Πλαστική Χειρουργική (ετυμολογικά από το ρήμα «πλάθω») είναι η χειρουργική ειδικότητα που ασχολείται με την διόρθωση και αποκατάσταση στο φυσιολογικό της μορφής, στον άνθρωπο. Είναι η ιατρική ειδικότητα που θεραπεύει τις δυσμορφίες, είτε αυτές προέρχονται από συγγενείς ανωμαλίες , είτε τραυματισμό, είτε έγκαυμα, είτε από ελλείμματα μετά από χειρουργική εκτομή για καρκίνο, είτε επέρχονται με την πάροδο της ηλικίας (aging). Η προσπάθεια της έγκειται στην επίτευξη της καλύτερης λειτουργικής και αισθητικής αποκατάστασης. Η Πλαστική Χειρουργική είναι μια ειδικότητα που εξελίσσεται συνεχώς και προσφέρει νέες δυνατότητες. Για παράδειγμα, το λίπος που θεωρούνταν άχρηστο μετά από μια λιποαναρρόφηση, με τις σύγχρονες τεχνικές μπορεί να χρησιμοποιηθεί (λιπομεταφορά) στο πρόσωπο, το στήθος, τους γλουτούς για βελτίωση του σχήματος και του όγκου. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και μετά την εγκυμοσύνη οι νέες γυναίκες δε σταματούν να αναζητούν τη βελτίωση των αλλαγών που επήλθαν στο σώμα τους, με τις επεμβάσεις “mommy makeover” σε πρόσωπο, στήθος, κοιλιά. Εν κατακλείδι, όλοι δικαιούμαστε να βλέπουμε στον καθρέπτη μας μια πιο αρμονική εικόνα από αυτή που μας προίκισε η φύση! Πάντα αναζητούμε το αρμονικό και όχι το τέλειο…

*

Ο Απόστολος Παγανός είναι πλαστικός χειρουργός και διατηρεί το Ιατρείο του στην Καρδίτσα, στην οδό Νικηταρά 11 και τηλέφωνο 24410 25105.

31

Betty Boopaki

Betty On Top για μυστικά και αγωνίες που δεν γκουγκλάρονται

Χριστίνα Μηδέν στα οχτώ στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου και είμαι στο πέμπτο έτος. Μπέτυ μου ‘χει πάρει το μυαλό ένα δευτεροετάκι που ντρέπεται καλά-καλά να μου μιλήσει. Τον πλησιάζω, του χαμογελάω και χαμηλώνει το βλέμμα. Δώδεκα αγόρια στη σειρά… κι Χριστινιώ μια τάξη! Προφανώς, το σχολικά δεν σε απασχολούν. Ας δούμε τα εξωσχολικά ζητήματα λοιπόν. Ψουράκα με τον μικρό και που μυαλό για τα υπόλοιπα. Σε τρελαίνει και σε κομπλάρει συγχρόνως! Έτσι κι αλλιώς αργεί η επόμενη εξεταστική, οπότε… βάλε πλώρη για την αγκαλιά του. Μπορείς να ζητήσεις τη βοήθειά του για φρέσκες σημειώσεις (σίγουρα κάτι θα χρωστάς από το έτος του) και μπορείς να του υποσχεθείς να τον κυκλοφορήσεις στα στέκια των τελειόφοιτων! Φαντάζομαι μετράει ακόμη αυτό… Ε, λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι σου είναι η συνέχεια.

Βάσω Τον καψουρεύτηκα στο τρένο από Θεσσαλονίκη προς Λάρισα. Τρίτη 10 Οκτωβρίου στο δρομολόγιο των 6. Γυναικάρα βάλτο με κεφαλαία μήπως το δει ο Αλέξης από Τρίκαλα που μετά εξαφανίστηκε. Το τρένο θα σου τη σφυρίξει, βλ. δεξιά Γιώργος Κάπου σπουδάζω στα 25 μου και η γραμματέας της σχολής παίζει να έχει τα διπλάσια χρόνια από μένα. Είναι χωρισμένη με παιδί και η εμφάνισή της πατάει από κάτω πολλές τριαντάρες. Νιώθω πως με κοιτάζει επίμονα, ενώ κάθε φορά που τη βλέπω μου σκάει χαμογελάκια γεμάτα υπονοούμενα. Να κάνω επίθεση; Έμπαινε Γιώργο, έμπαινε! Τι σκας αγόρι μου; Είστε ελεύθεροι και ωραίοι να κάνετε ό,τι γουστάρετε. Αρκεί να είναι μακριά από εργαστήρια, τουαλέτες, πάρκινγκ και τα αδιάκριτα μάτια προσωπικού και φοιτητών. Προστάτευσε τον εαυτό σου και την προσωπική σου ζωή. Σοφία Betty έχω από μικρή ηλικία μία φαντασίωση που ακόμα δεν έχω το θάρρος να την πραγματοποιήσω: Θέλω να ξεμοναχιάσω έναν κιθαρίστα μετά από κάποιο λάιβ, οποιονδήποτε. Όμως τα χρόνια περνάνε και κι εγώ πάντα την τελευταία στιγμή κάνω την πάπια! Πες κάτι για να με ψήσεις, ήδη πέρασα τα 27. Να μετανιώνεις για πράγματα που έχεις κάνει! Σαν νερό κυλάει ο χρόνος και είσαι πιο κοντά στα τριάντα παρά στα είκοσι, αυτά έχουν περάσει ανεπίστρεπτη. Βιάσου! Ευτυχώς, τώρα που χειμωνιάζει οι σκηνές είναι μικρές και πολύ κοντά σου. Κάνε παιχνίδι!

Για να επικοινωνήσεις με την Betty, στείλε e-mail στο: bbloop@hotmail.com (Διανυκτερεύει)

ξ έρ Κά π ο υ σ ε

ω…

ίσι μ ικρ ό Π αρ ο τ ό π α η ξ Αλ έ ν ίκ η ό Θ ε σ σ αλ ο π α ις ε ύ ε π ο υ τ α ξ ιδ ρ η, τ ο υ Οκ τ ώ β 0 1 ε θ ά κ μ ε τρ έ νο έ ν ε ι! ι α σ ε π ερ ιμ ο π ά κ l o r Σ τ ο co nt α .ί ε ς ε ν τ α ύθ ρ ο φ ο ρ η λ Π

32

the cosmic whisperer project Δανάη Τ.

ΚΡΙΟΣ

ΖΥΓΟΣ

ΤΑΥΡΟΣ

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

ΔΙΔΥΜΟΣ

ΤΟΞΟΤΗΣ

Ένα μήνα πριν το μυαλο σου ήταν κολλημένο στο χειμώνα και τον John Snow. Έλα που ο πραγματικός χειμώνας έρχεται και συ κόλλησες με το διάβασμα. Όπως και να ‘χει, μ’ αρέσει που βάζεις στόχους, ακόμα κι όταν αυτοί συνοδεύονται με δηλώσεις του στυλ «Δε θα ξανακοπώ σε μάθημα και θα πάρω πτυχίο στην ώρα μου». Είμαι μαζί σου στον αγώνα, αλλά κοίταξε μην εξαφανιστείς από προσώπου γης και φας delete από τους φίλους σου. Τουλάχιστον διαβάστε μαζί!

Έρωτες, υλικά αγαθά, φράουλες και αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας. Λογοτεχνικό τζακ-ποτ για τα Ταυράκια μισή σφαλιάρα από το Σύμπαν και γενικότερα, άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Για να μη σας τα λέω όμως περίεργα, καταρχήν μου αρέσει πολύ το νέο σας, χαρούμενο πρόσωπο όταν προσεγγίζετε άγνωστους ανθρώπους. Συνεχίστε έτσι και τουλάχιστον στα αισθηματικά σας θα κάνετε μεγάλα βήματα προόδου, με αρχή την 21 Νοεμβρίου. Όσο για το πτυχίο σας… Ξέρω, ξέρω: Κάτι σας θύμισα!

Έχετε κάνει την αταξία τέχνη και ξέρω πως γελάτε την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές Διδυμάκια μου. Όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται, ο Νοέμβριος ευνοεί αυτό το πανδαιμόνιο κι ευτυχώς που είστε αρκετά πιο έξυπνοι από το μέσο όρο, κι έτσι θα αντιμετωπίσετε ελάχιστα, μικρά προβλήματα με την προσοχή που τους αρμόζει. Τέλος, σχετικά με το δημιουργικό σας κομμάτι, πρέπει να θυμάστε πως μία καλή δουλειά σας χαρακτηρίζει ιδανικά όταν η συνέχειά της είναι εξίσου καλή!

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Μας κάνατε τη μούρη κρέας και σας κρατάμε μούτρα, φίλοι Καρκίνοι. Οι μικροπαρεξηγήσεις βρίσκονται πλέον στο καθημερινό σας μενού και όσο τις αφήνετε στον… αέρα, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να οδηγήσουν σε διαζύγια. Οι φίλοι σας είναι πολύτιμοι, μην το ξεχάσετε ποτέ αυτό. Άλλο τόσο πολύτιμα είναι όμως και τα άτομα του συγγενικού σας περιβάλλοντος: Μη σφυρίξετε αδιάφορα όταν τους συναντήσετε στις αρχές του μήνα και μην τους βλέπετε συγκαταβατικά: Ρόδα είναι και γυρίζει…

ΛΕΩΝ

Ατίθασο Λιοντάρι, τα άστρα δείχνουν πως το μικρό γυαλί που ράγισε τον Οκτώβριο έχει ήδη κολλήσει. Η ζούγκλα αλλά και ο πολιτισμένος κόσμος σας ανήκει, όμως δεν πρέπει να προκαλέσετε την τύχη σας. Γίνετε απλοί και κατανοητοί. Μη φλυαρείτε γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει στο τέλος τι θέλετε να πείτε. Τί είναι στην τελική η ζωή; Tα μικρά και απλά πράγματα που έχετε ήδη καταφέρει και την ομορφαίνουν. Ο Νοέμβριος σας ανήκει.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Παρθενάκια μου λιώσατε τις σόλες των παπουτσιών σας από το πολύ περπάτημα, τη βόλτα και τα ταξίδια αλλά ήρθε η ώρα να ανασκουμπωθείτε. Ο Νοέμβριος είναι απαιτητικός μήνας, και θα χρειαστεί να βάλετε τα δυνατά σας την πρώτη εβδομάδα του. Έτσι θα αντεπεξέλθετε στις αυξημένες υποχρεώσεις σας και θα έχετε μπροστά σας έναν δρόμο στρωμένο για να πραγματοποιήσετε τα μικρά και μεγάλα σας όνειρα. Τα μάτια σας ανοιχτά και το μυαλό σας στη θέση του!

Ζύγισες τις καταστάσεις Ζυγέ; Μάλλον ναι, γιατί ο Νοέμβριος σου φανερώνει τα αποτελέσματα κάποιων προηγούμενων επιλογών σου, που είναι γεμάτα χρώμα. Ο νέος μήνας λοιπόν θα σε βρει καταρχήν σουρωμένο μεσημεριάτικα σε κάποιο πεζούλι. Μη δώσεις ιδιαίτερη σημασία στο after, αλλά μην καταφύγεις και στην υπερβολή. Ένας νέος έρωτας σου χτυπά την πόρτα και κοντεύει να τη σπάσει. Ριξ’ του ένα βλέφαρο και δώσ’ του μισή ευκαιρία, εκεί, στα μέσα της τρίτης εβδομάδας. Τα ποτά, δικά μας!

Κάνατε οικονομία όπως σας είπα τον προηγούμενο μήνα ή κάνατε την πάπια και τώρα έχετε να τακτοποιήσετε μία ολόκληρη γκαρνταρόμπα; Όταν ανέβει το νέο site από το Πεζοδρόμιο, πράγμα που θα γίνει σύντομα, θα αφιερώσω ένα συνεχές 24ωρο για τσατ μόνο με Σκορπιούς. It’s a promise. Mέχρι τότε, στρώστε τον πωπουδάκο σας στη δουλειά και όχι στον καναπέ, πριν βγάλετε ρίζες στο σαλόνι σας και τραγουδάτε το «Εγώ Ήθελα Να Γίνω Δέντρο» των Κατσιμιχαίων!

Κι εκεί που νιώθετε πως όλα βρίσκονται στον αέρα, έρχομαι εγώ να σας καθησυχάσω Τοξοτάκια μου. Έστω, προσπαθώ. Τα άστρα λοιπόν σας σφυρίζουν πως πρέπει να καταλάβετε τις ανάγκες των δικών σας ανθρώπων. Πόσο μάλλον όταν νιώθετε πως υπάρχουν «σκιές» στη σχέση με τους συγγενείς σας. Κάντε λοιπόν ένα βήμα πίσω και ακούστε τους με καθαρό μυαλό. Όλα θα γίνουν καλύτερα!

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Let’s talk about business, μιας και πλέον χτίζεις σώμα την ώρα που οι λογαριασμοί στα συρτάρια σου έχουν αρχίσει να γίνονται βουνό. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά οι… δημιουργικές ιδέες που μία πάνε- μία έρχονται και σε επισκέπτονται κυρίως τη νύχτα, στο πρώτο φως της μέρας φαίνονται αστείες. Ανασκουμπώσου και πάρε τη ζωή στα χέρια σου. Ο Νοέμβριος θα είναι ένα μεγάλο crash test για σένα και πρέπει να βάλεις τα δυνατά σου!

ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Είστε έτοιμοι για πολλά εσείς, και με αναγκάζετε να στρίψω τσιγάρο και να φτιάξω τσαγάκι. Μπερδευτήκατε λίγο στα τέλη του προηγούμενου μήνα αλλά πλέον είστε Υδροχόοι με παρουσιαστικό… Ταύρου! Φιλική συμβουλή: Μακριά από υαλοπωλεία! Μακριά, γιατί ένα νέο πρόσωπο που θα εμφανιστεί στου Νοεμβρίου τα μισά θα σας βοηθήσει και φρένο να πατήσετε, και να βρείτε τις ισορροπίες που τόσο πολύ θέλετε στη ζωή σας.

ΙΧΘΥΕΣ

To πολύ τρέξιμο του προηγούμενου μήνα είχε αποτέλεσμα, γιατί αν και καταϊδρωμένοι, τερματίσατε δεύτεροι. Πετύχατε πολλούς από τους στόχους σας και δεν είστε πλέον τόσο ανασφαλείς. Ο Νοέμβριος έχει κρύβει για σας μια φωτεινή επιγραφή με τίτλο “Love is in the air”, που σημαίνει πως οι δύο πρώτες εβδομάδες του μήνα θα έχουν πολλές όμορφες περιπέτειες. Αγαπήστε και αγαπηθείτε Ψαράκια μου γιατί χανόμαστε, όπως είχε τραγουδήσει και ο Τζιμάκος. Βάλτε και ‘σεις το λιθαράκι σας, μήπως και λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα που βασανίζει τη χώρα!

ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ

Μόνο αυτή λιώνει για χάρη σου Όταν παίζει μοτσαρέλα, τη βγάζουμε με ψωμοτύρι

Αθηνά Κατσή

Προχωρημένο φθινόπωρο και παρά το λιγοστό κρύο, ο ήλιος παίζει με τα σύννεφα στον ουρανό. Σύννεφα ολόλευκα και αφρώδη λάμπουν στον καταγάλανο φόντο και αυθόρμητα θέλω να γευθώ ένα κομμάτι τους. Αν έχουν γεύση τα σύννεφα θα είναι αυτό της υγρής μοτσαρέλας. Ζεστή και κρεμώδης, να γλιστράει πάνω σε τραγανό ψωμάκι… Το πιο εύκολο στην παρασκευή του τυρί, είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, ο πιο μεγαλειώδης εκπρόσωπος του είδους του. Η ιστορία του χάνεται στις απαρχές της κτηνοτροφίας, ωστόσο το όνομά του απαντάται για πρώτη φορά σε γραπτά κείμενα του 12ου αιώνα, σύμφωνα με τα οποία οι μοναχοί του Αγίου Λορέντζου στην Κάπουα (βλέπετε τους Σοπράνος;) πρόσφεραν στους προσκυνητές ψωμί και μοτσαρέλα. Άγιο ψωμοτύρι, δηλαδή! Η μοτσαρέλα είναι παραδοσιακό τυρί της νοτίου Ιταλίας και παρασκευάζεται από όλων των ειδών τα γάλατα (πρόβειο, γίδινο, αγελαδινό) και από το 1998 ανήκει στα Ειδικά Παραδοσιακά Προϊόντα Εγγυημένα ή T.S.G. – Traditional Specialities Guaranteed. Όμως, η αγαπημένη και αξεπέραστη μοτσαρέλα είναι από γάλα μεσογειακού νεροβούβαλου και απολαμβάνει τον χαρακτηρισμό Προστατευμένης Ονομασίας Προέλευσης ή P.D.O. – Protected Designations of Origin. Σαν φρέσκο τυρί, πρέπει να καταναλώνεται άμεσα, γι’ αυτό άλλωστε και η πιο δημοφιλής συσκευασία της είναι σε ατομικά σακουλάκια, διατηρημένη σε άρμη. Για την ανάγκες της αγοράς μπορείτε να βρείτε και στεγνή μοτσαρέλα σε φέτες. Σαφώς πιο βολική και οικονομική αλλά υστερεί σε απόδοση γεύσης, αρώματος και αποτελέσματος. Για τους μερακλήδες υπάρχει και η καπνιστή γνωστή ως Mozzarella affumicata. Η παρασκευή της είναι απλή: Βασική μεθοδολογία τυροπήγματος, γάλα βρασμένο και πυτιά, τσακίζουμε να κόψει το τυρόγαλο και στραγγίζουμε έως ότου κρυώσει τελείως το μίγμα. Τότε, ακολουθούμε υπομονετικά την ειδική μεθοδολογία για όλα τα ινώδη τυριά, γνωστή στους κύκλους των τυρο-εραστών με την ονομασία Pasta filata. Αφρατεύουμε και ρίχνουμε το τυρόπηγμα σε ζεστό νερό, αργά

και ομοιόμορφα ανακατεύουμε, συνέχεια, συνέχεια, συνέχεια… Έως ότου γίνει μία ενιαία, μαλακή, κολλώδης και γυαλιστερή μάζα, από την οποία τραβώντας μια ίνα της αποκτάς το δικό σου τυράκι. Η φρέσκια μοτσαρέλα είναι η πρωταγωνίστρια σε πολλά ζεστά και κρύα πιάτα. Λιώνει για χάρη της πίτσας σου, δένει τα ζυμαρικά σου, χύνεται για τις μπρουσκέτες σου και φυσικά δροσίζει την Caprise σου. Είναι το ιδανικό ταίρι για πολλά πιάτα της μεσογειακής κουζίνας. Τα τελευταία χρόνια μπορούμε επίσης να βρούμε εύκολα μοτσαρέλα στα ψυγεία των υπεραγορών και σας ενημερώνω ότι είναι εξίσου καλής γεύσης και άρτιου αποτελέσματος οι μοτσαρέλες ελληνικής καταγωγής! Ξεχωρίζω βέβαια τη Mozza Creca, με την ήρεμη δύναμη της Κερκίνης. Για το τέλος σας έχω φυλάξει μια ζεστή σαλάτα για τις ψυχρές βραδιές που έρχονται. Άγρια χόρτα της Θεσσαλίας (λάπατα, ραδίκια, καυκαλήθρες, μυρώνια περίπου μισό κιλό), θέλουν λίγο ζεμάτισμα και αμέσως σε παγωμένο νερό, με παγάκια για καλύτερο αποτέλεσμα, μένουν καταπράσινα και γυαλιστερά! Σε ένα τηγάνι βάζετε μια κουταλιά του γλυκού βούτυρο και λίγο ελαιόλαδο, προσθέτετε το άσπρο από χλωρά κρεμμυδάκια και ανακατεύετε μέχρι να γυαλίσει, προσθέτετε το πράσινο μέρος των κρεμμυδιών και μόλις πανιάσει, βάζετε αργά και σιγά –σιγά τα σουρωμένα(!) χόρτα. Μόλις πάρουν μία βράση, ρίχνετε δύο κεφαλάκια μοτσαρέλα φρέσκια, που την σπάτε με τα δάχτυλά σας. Αλάτι, πιπέρι λίγο ξύσμα από λεμόνι. Μόλις αρχίσει να λιώνει το τυρί, απομακρύνετε από τη φωτιά και σβήνετε με λεμόνι, κατά το γούστο σας. Σερβίρεται με φρυγανισμένο ψωμί και αγάπη. Ίσως και με δύο ποτήρια λευκό κρασί.

30 χρόνια πριν, άνοιξε στην πόλη μας ένα bar με σκοπό στην αρχή να λειτουργήσει με την μορφή ενός τόπου για άτομα που αγαπούν το jazz και το blues. Σήμερα, το pianobar Πουθενά παραμένει αναλλοίωτο στη φθορά του χρόνου, κρατώντας ένα μοναδικό ύφος και χωρίς να αλλάζει μουσικές προτιμήσεις. Πλατεία Στρατολογίας | τηλ 2441073012 Καρδίτσα

Από γενιά σε γενιά, τα αρτοποιεία Άρτος και Γεύση αποτελούν την προσωπική γευστική πινελιά της οικογένειας Πεσλή. Ξεκίνησαν το 1983 και συνεχίζουν με την ίδια αγάπη μέχρι και σήμερα. Το φρέσκο ψωμί συναντά τα παραδοσιακά κουλούρια και κριτσίνια, ενώ οι μπάρες δημητριακών κλείνουν το μάτι σε όσους ακολουθούν έναν ακόμα πιο υγιεινό τρόπο ζωής. Αν. Παπανδρέου & Ιεζεκιήλ – τηλ 24410 42498 | Μ. Αλεξάνδρου 14 – τηλ 24413 03001| Καρδίτσα

Εδώ και δύο χρόνια η οδός Διάκου έχει αποκτήσει άλλο χαρακτήρα στον τομέα της διασκέδασης, κι αυτό οφείλεται στο Mercato. Έναν προσεγμένο χώρο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που παραπέμπει σε σαλόνι σπιτιού. Εκτός από τον καφέ και το ποτό, τη διαφορά κάνει η κουζίνα του, καθώς κάθε μέρα σερβίρονται διαφορετικά και αυστηρώς μελετημένα πιάτα, υπό τους ήχους όμορφης μουσικής. Διάκου 11 – Νέα Αγορά | τηλ 24414 00587 Καρδίτσα

Στο στενό της οδού Βάλβη υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος στον οποίο με το που μπεις θα νιώσεις πως μεταφέρεσαι αυτόματα σε ένα υπέροχο bar του Δουβλίνου. Αυτή είναι η Μαργαρίτα, το κατάστημα όπου η ζεστή ατμόσφαιρα, τα προσεγμένα ποτά και η σαφής άποψη για την καλή μουσική αποτελούν ένα ιδανικό τρίπτυχο επιτυχίας. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα 19 χρόνια της. Πεζόδρομος Βάλβη | τηλ 24410 42434 Καρδίτσα

Cadillac Records, ή αλλιώς ό,τι πιο κοντινό μπορείς να βρεις σε μια ευκαιρία για απόδραση από τα στενά νοητά όρια της πόλης. Η διακόσμηση είναι λιτή και άνετη στο μάτι, ενώ τα μεγάλα τραπέζια του μπορούν να φιλοξενήσουν δύο και τρεις διαφορετικές παρέες, πράγμα που μπορεί να σταθεί ως αφορμή νέων γνωριμιών. Δ. Τερτίπη & Χατζημήτρου | τ. 24410 75105 | Καρδίτσα

H τοποθεσία ενός espresso bar που φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά στον χώρο του καφέ. Χώρος ιδανικός για να απολαύσετε ένα υπέροχο ρόφημα, αλλά και με υπηρεσία delivery που λειτουργεί από τις 8 το πρωί έως τις 8 το απόγευμα.

Mamalou, όχι μόνο για τον ποιοτικό καφέ, αλλά και για την υπέροχη ποικιλία φρέσκων μικρογευμάτων! Καραϊσκάκη 47 & Αβέρωφ | τηλ 24410 28161 Καρδίτσα

Εδώ και κοντά 3 χρόνια, το Ζυμαράκι φέρνει τις οικείες γεύσεις του παρελθόντος στο οικογενειακό τραπέζι του σήμερα. Είναι μία οικογενειακή επιχείρηση που παράγει καθημερινά, φρέσκα, χειροποίητα προϊόντα αρτοποίησης. Με αγνά, προσεκτικά διαλεγμένα υλικά, αλλά και με αγάπη γι’ αυτό που προσφέρουν.

Κουμουνδούρου 28 | τηλ 24414 00814 | Καρδίτσα

Το Μαγέρικο είναι μία οικογενειακή επιχείρηση που σας προσφέρει τις γνώριμες γεύσεις της ελληνικής κουζίνας κατευθείαν στο πιάτο σας! Μαγειρευτά, της ώρας, με αγάπη και σεβασμό προς την παράδοση αλλά και τον πελάτη, σε ένα όμορφο και ζεστό περιβάλλον, στο πιο κεντρικό σημείο της Καρδίτσας.

Το Charlot εμφανίστηκε στην πόλη της Καρδίτσας πριν από λίγο καιρό με σκοπό να χαρίσει στην έξοδό σας μία απόδραση από την καθημερινότητα. Βρίσκεται μια ανάσα από τον χώρο του Παυσιλύπου και σας προσκαλεί από νωρίς το πρωί να απολαύσετε τον καφέ σας συνοδεύοντάς τον με ένα καλό πρωινό. Ο ιδιαίτερος και οικείος χώρος του θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγμή αφήνοντάς σας μόνο ευχάριστες εντυπώσεις. Μην παραλείψετε όμως να δοκιμάσετε και τα ολόφρεσκα, χειροποίητα γλυκά του!

Πλαστήρα 10, Πεζόδρομος | Τηλ παραγγελιών 24410 25361 – 697 6137892| Καρδίτσα

Δ. Τερτίπη & Μπότση 2 | τ. 2441076760 | Καρδίτσα

Aπό το 2011 έως και σήμερα, το A Mano έχει ταυτιστεί με τον καλό καφέ. Όλα ξεκίνησαν από το take-away κατάστημα στη γωνία των οδών Καποδιστρίου και Αζά. Έπειτα γνωρίσαμε το hotspot της πόλης, στην οδό Υψηλάντου. Εκεί όπου η σύγχρονη αρχιτεκτονική σέβεται το παλαιό, και η εμπειρία του καφέ μεταφράζεται σε άψογη εξυπηρέτηση. Καποδιστρίου & Αζά | Υψηλάντου & Πλαστήρα Υψηλάντου & Γαριβάλδη | τηλ 24410 42425 | Καρδίτσα

Ένα από τα πιο εναλλακτικά και ιδιαίτερα καταστήματα της πόλης. Ένας πανέμορφος,ατμοσφαιρικός χώρος, αγαπημένο νεανικό στέκι για ποιοτικό καφέ, επιτραπέζια παιχνίδια και επιλεγμένες μουσικές. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο ζωντανή ρεμπέτικη μουσική, μια ανεπανάληπτη μουσική πανδαισία,από τα δημοφιλέστερα ρεμπετάδικα της χώρας. Ηρακλείτου 12 | τηλ 24410 76013 | Καρδίτσα

Σε ένα άριστα διακοσμημένο, αλλά παράλληλα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον το Avanti pizza - restaurant μπορεί να φιλοξενήσει και να εξυπηρετήσει όλες τις γαστρονομικές σας επιθυμίες, από ένα απλό γεύμα ως ένα ιδιαίτερο δείπνο, αλλά και κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση. Oι συνταγές του που συνδυάζουν κρέας και λαχανικά αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των γευμάτων, γεύματα στα οποία πρωταγωνιστεί το ελαιόλαδο στα πλαίσια της Μεσογειακής διατροφής.

Βενιζέλου 98 – Πλατεία Λάππα | τηλ 24410 75772 | Καρδίτσα

Δ. Τερτίπη και Σμύρνης γωνία. Μια ξεχασμένη γειτονιά στην οποία το Τόσο Δα τα τελευταία χρόνια έδωσε ζωή και έθεσε τη διασκέδαση της Καρδίτσας σε νέες βάσεις. Δημιούργησε ένα εναλλακτικό ρεύμα και άλλαξε τις συνήθειες της πόλης, καθιερώνοντας τον specialty καφέ, τα cocktails και τα μουσικά ακούσματα πέρα από τα δεδομένα! Δ. Τερτίπη & Σμύρνης | τηλ 24410 42369 | Καρδίτσα

Το Piu είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και πιο αγαπημένα μαγαζιά της πόλης. Είτε με την τωρινή του ονομασία, είτε ως Βίβλος παλιότερα, ο προορισμός είναι πάντα ένας, Καζαμπάκα 4 στην πλατεία Δικαστηρίων. Εδώ και χρόνια θεωρείται το ιδανικότερο μέρος συνάντησης και διασκέδασης, και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Καζαμπάκα 4 – Πλατεία Δικαστηρίων | τηλ 24410 41401 | Καρδίτσα

38

“Μπορούμε να ζήσουμε σε έναν κόσμο

Η Λίλια και ο Ναπολέων, φοιτητές της

γεμάτο αγάπη, χωρίς ζώα παρατημένα

Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

στο δρόμο. Τόλμησε και υιοθέτησε ένα

και εθελοντές, φωτογραφίζονται με αφορμή την

αδέσποτο” .

Closer

φωτογραφία Ζήσης Νταλακούρας

Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων.