ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2017

3

YOU W I LL F I N D ME H ERE! ΒΟΛΟΣ

ΚΑΡΔΙΤΣΑ

AMANO AVANTI BLUES BAR BROTHERS EATERY & DRINK CADILLAC RECORDS CHARLOT DEL CORSO GASPAR HONDOS CENTER IVY MAMALOU MERCATO PIU CAFÉ ROOTS HEALTH BAR ΚΑΒΑ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΝΩΤΙΑΔΗ ΠΟΥΘΕΝΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΤΟΣΟΔΑ

ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ DIVERSO ΜΕΛΥΔΡΟΝ

ΛΑΡΙΣΑ

BROTHERS IN LAW BIER STATION HAIR 2 PIT KAVEH KANES KUBRICK LAS RAMBLAS MAMAKAS MOSH PIT PLAY HOUSE THE ALLEY WISEDOG ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΓΗ ΚΛΙΜΑΞ ΠΟΡΤΕΓΟ

ΜΟΥΖΑΚΙ

MOUZAKI PALACE PEOPLE CAFÉ

ΠΑΛΑΜΑΣ KARMA

ΛΙΜΝΗ ΠΛΑΣΤΗΡΑ ΑΙΟΛΙΔΕΣ ΗΔΥΜΕΛΕΣ ΚΑΖΑΡΜΑ

ΣΟΦΑΔΕΣ

HERMANOS

ΤΡΙΚΑΛΑ

4 PLAY BAR ROUGE DIVERSO PETIT DEJEUNER THE LOVE SHAKE ZERONINE ΜΥΛΟΣ ΜΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥΙΤΑ ΦΑΝ

Netflix, συγγνώμη που δεν έγραψα ποτέ για σένα Γιάννης Μαρκούτης

Α

ν αφήσουμε στην άκρη την (κανονική) επαγγελματική μας ιδιότητα, είναι γνωστό από τις πέτρες μέχρι και τα ουράνια πως σαν λαός έχουμε γνώμη για τα πάντα, την οποία μάλιστα υποστηρίζουμε με σθένος σε τυχόν διαφωνίες: Τη Δευτέρα είμαστε μετεωρολόγοι, την Τρίτη υδραυλικοί, την Τετάρτη πυρηνικοί φυσικοί, την Πέμπτη γιατροί, την Παρασκευή δικηγόροι, το Σάββατο πολιτικοί επιστήμονες και, φυσικά, την Κυριακή γινόμαστε προπονητές ομαδικών αθλημάτων. Αν μάλιστα δεν εστιάσει κανείς σ’ αυτή τη συμπεριφορά από σκοπιά υπεροπτική, θα αχνογελάσει με την ιδιαιτερότητα αυτού του λαού της Ανατολικής Μεσογείου. Είμαστε λοιπόν μοναδικοί, και δεν σηκώνω κουβέντα γι’ αυτό: Δουλευταράδες, τεμπέληδες ή και τα δύο μαζί, και η ζωή συνεχίζεται. Το παράδοξο και εξίσου αστείο, αν αναλογιστεί κανείς πως τα ερεθίσματα των σημερινών νέων απέχουν έτη φωτός από τα αντίστοιχα των προηγούμενων γενεών, είναι ότι για χάρη του ηλιακού γκρουπ που ξεκινά από τα 18 και τελειώνει στα 34, πρέπει να προσθέσουμε άλλη μια μέρα στην εβδομάδα. Κάπως, κάπου, πρέπει σ’ αυτή να χωρέσει η έμφυτη κλίση μας προς τη σεναριογραφία: Με δυσκολία θα μπορούσα να φανταστώ πως κάποια άλλη γενιά έχει δει σε τόσο μικρή ηλικία τόσες ταινίες και εξίσου πολλές σειρές. Κάπως έτσι, τα νέα της τελευταίας στιγμής που πηγάζουν από τα άδυτα του Netflix, λένε πως ίσως γίνουμε ως ένα βαθμό «σεναριογράφοι». Ας το επαναλάβω όμως για ακόμα μια φορά: Netflix, συγγνώμη που δεν αφιέρωσα ποτέ μια γραμμή από αυτή τη σελίδα για σένα. Η αγαπημένη μας συνδρομητική υπηρεσία streaming, μέσα στα επόμενα χρόνια θα μας δίνει τη δυνατότητα να επιλέγουμε την πλοκή αλλά και το φινάλε της αρεσκείας μας στις σειρές της, ενώ υπάρχει περίπτωση το ίδιο να ισχύσει και για όσες ταινίες γυριστούν στο μέλλον. Όσο προβλέψιμο κι αν φαντάζει σαν σκέψη, άλλο τόσο είναι ικανό να ενθουσιάσει τους movie-addicts. Το συγκεκριμένο concept φυσικά θα απαιτήσει αρκετές επιπλέον ώρες γυρισμάτων, αλλά είναι κάτι που ήδη γίνεται σε αρκετές σειρές, που όμως έχει ως σκοπό την προφύλαξη των θεατών από τυχόν spoilers που θα προέλθουν από άτομα της ομάδας κινηματογράφησης. Το πρώτο βήμα αναμένεται να γίνει με κάποιες νέες δραματικές σειρές, που η ιστορία τους θα εξελίσσεται σαν σε κεφάλαια βιβλίου: Για παράδειγμα, κάποιοι επεισόδιο μπορεί να έχει διάρκεια δέκα λεπτών, ενώ το επόμενο να αγγίζει το ένα δίωρο, ενώ ο θεατής θα μπορεί να ακόμα και να προσπερνά κάποια από αυτά, χωρίς να επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό η εξιστόρηση. Αν λοιπόν αυτή η προσπάθεια πετύχει, τότε δεν αποκλείεται η επόμενη κινηματογραφική σεζόν να φέρει κυριολεκτικά το μέλλον στην οθόνη του υπολογιστή μας. Προσωπικά έχω ψηθεί ήδη. Εσείς;

Editorial#38

AZZOURO CAFÉ CAFÉ GALA GRAPPA MOLIENDO POCO PICO PUERTO REEF TOY STORIES ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ BISTRO ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ ΙΣΑΛΟΣ ΦΟΥΡΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΜΠΑΧΑΡΙΚΟ ΜΙΝΕΡΒΑ ΠΛΑΓΙΩΣ ΡΟΥΣΣΟΥ ΕΡΙΦΥΛΗ ΓΛΥΚΟ ΣΤΥΛΛΑΣ

Αν ενδιαφέρεστε να σας αποστέλλεται το έντυπο κάθε μήνα, επικοινωνήστε μαζί μας στο email syndromi@pezodromiomag.gr ή τηλεφωνήστε μας στο 2441079000

4

STAFF

Index #38

Έκδοση // Pave P.C. Διευθυντής Χρήστος Αρκομάνης Αρχισυνταξία Χρήστος Αρκομάνης Γιάννης Μαρκούτης

10

«Κάποια στιγμή πρέπει να μου φτιάξουν ένα άγαλμα στα Μάταλα»

Παραχώρησαν τα κείμενά τους: Παναγιώτης Δουλόπουλος Θανάσης Καρανίκας Αθηνά Κατσή Άρης Κυριάκος Βασιλική Νικολακάκου Ελένη Πρίτσα Δημήτρης Ράκος Δανάη Τ. Αντώνης Φιλόσογλου Ζωή Φούκα Betty Boopaki Εµπορική Διαχείρηση Φώτης Αρκομάνης sales@pezodromiomag.gr

Διαφήµιση 2441079000 adv@pezodromiomag.gr

Τα… μαγικά μανιτάρια της Λίμνης Πλαστήρα

18

Δεν είναι περίπατος, αλλά κυνήγι

Μηνιαία εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή μερική, ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη. Το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη γι΄ αυτές.

22

Επίσης η εφημερίδα ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ, όπως και ο ιστότοπος www.pezodromio.gr συνιστούν ελέυθερο βήμα έκφρασης των πολιτών. Το περιεχόμενο και εδώ των δημοσιευμάτων δεν αποτελεί επίσημη θέση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, η οποία, σε καμία περίπτωση, δεν υιοθετεί τις εκπεφρασμένες θέσεις και απόψεις των συντακτών, ούτε φέρει οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές.

www.pezodromiomag.gr Pave Ι.Κ.Ε. Μπλατσούκα 36 Καρδίτσα | 43100 T. 24410 79000 F. 24410 79444

Reworks Festival 2017

Ήμασταν εκεί και σας μεταφέρουμε τον παλμό του μεγαλύτερου ηλεκτρονικού φεστιβάλ της χώρας

Τα ποδήλατα της Orient Φωτογραφία εξωφύλλου: Γιώργος Γκότσης Επιμέλεια εξωφύλλου: Joanna Jelly

Tony Sfinos

Ο Θάνος Κοκότης μας διηγείται μια ιστορία από τη Λάρισα που κρατάει 3 γενιές

16

Evangelos Chasiotis Pastry Chef

Sweet tales from the heart of autumn Tel: 6989431450 Email: evchasiotis@gmail.com

φωτογραφία: Γιώργος Μουτάφης

Δημήτρης Ράκος

Σε πιο …άσπρα νέα, το γάλα τελειώνει λένε οι ειδικοί παντού και ενδέχεται να αυξηθεί η τιμή του. Παιχνίδια κερδοσκοπίας ή αληθινό πρόβλημα; Μήπως να πάρω αγελάδα pet;

Τον θυμάστε τον Salvador Sobral; Όχι; Ούτε κι εγώ. Ήταν ο νικητής της φετινής Eurovision από την Πορτογαλία. Τον γλωσσοφάγανε τόσο τον δύσμοιρο που σε 3 μήνες θα χρειαστεί επειγόντως μεταμόσχευση καρδιάς! Κρίμα το παλικάρι, κρίμα.

Τελικά για άλλη μία φορά ο κόσμος δεν καταστράφηκε στις 23 Σεπτέμβρη, αλλά οι πλανήτες ευθυγραμμίστηκαν η αλήθεια είναι και μια «αλλανταλλωνίαση» επήλθε, ο Αντίχριστος δε μάλλον την έκανε μη μπορώντας να κάνει τίποτε παραπάνω στην ήδη κατεστραμμένη Γη…

Ενώ στην Ελλάδα καταστρέφουμε μόνοι μας την φύση, στο εξωτερικό οι τυφώνες και τα επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα σάρωσαν Αμερική κι όχι μόνο. Πάνω που ετοιμαζόταν ο Κιμ Γιογκ Ουν να κάνει το ίδιο…

Το χώμα να πιάνεις και χρυσός να γίνεται είναι πιθανόν η καλύτερη ευχή. Δεν έχουν την ίδια άποψη όμως και για την εταιρεία El Dorado, που παρά τον θόρυβο παραμένει στην χώρα με άγνωστες προθέσεις.

Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα, λένε και κλαίνε οι κάτοικοι των παράκτιων περιοχών του Σαρωνικού, βλέποντας την τεράστια οικολογική καταστροφή και κυρίως την ακόμη πιο τεράστια προσπάθεια συγκάλυψης των αιτιών.

BUZZ

Οι από επιλογή μετανάστες θεωρούν την Ελλάδα την χειρότερη χώρα για οικογένεια και εργασία. Ενώ εμείς από την άλλη νομίζουμε ότι ζούμε στο Μονακό!

Πολλοί οι τουρίστες στο περασμένο καλοκαίρι, ήρθε κι ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας, αυτός ο Μακρόν με τη γυναίκα που θα μπορούσε να είναι η iconic μαμά του, κι άρχισαν πάλι να λένε το ..Μακρόν και το κοντό τους. Όχι, εντάξει, το μάτι δεν τον πιάνει. Και ρωτάει η Μπριζίτ την Περιστέρα αν μένουν στο Μέγαρο Μαξίμου κι εκείνη απαντάει θαρρετά : Νο, Μαντάμ, στο νοίκι είμαστε και χρωστάμε και το ρεύμα Μαΐου - Ιουνίου.

Με γεια και τα νέα capital controls! Θα βγάζουμε περισσότερα, σου λέει, τώρα και θα μπορούμε να ξοδεύουμε μέχρι και όλο τον μηνιαίο μισθό μας σε 1 βδομάδα. Δηλαδή μπορώ επιτέλους να δώσω προκαταβολή για να κλείσω μια ξαπλώστρα στο Νάμμος για ένα Σ/Κ το επόμενο καλοκαίρι; Και με το δώρο Χριστουγέννων μπορεί να δω και τον Ρέμο!

Nomophobia: η νέα αρρώστια που σε πιάνει αν ξεχάσεις την συσκευή του κινητού και μείνεις χωρίς αυτή για αρκετό διάστημα. Σίγουρα πάσχουμε όλοι!

Δεν ξέρουμε αν έγινε η ευθυγράμμιση των πλανητών, για τον Σεπτέμβριο ένα ήταν σίγουρο : η ευθυγράμμιση των λογαριασμών! Τι συναίσθημα κι αυτό να γυρνάς από διακοπές και να περιμένουν οι λογαριασμοί όπως ο Άργος τον Οδυσσέα. Κι αν κρατήσει η καλοκαιρία, είμαστε τυχεροί. Ειδάλλως ξανάρχονται κοινόχρηστα, πετρέλαιο, ρεύμα, και πόσες μέρες είπαμε μέχρι τα τέλη κυκλοφορίας;

Καφωδείο:

Τίτλοι τέλους για το ιστορικό μπαρ της Καρδίτσας

Ο Διονύσης Τσακνής ανακαλεί μνήμες από τις πρώτες μέρες του χώρου

Λ

ίγο μετά τα μέσα του καλοκαιριού, στη χώρα που δεν θα αποτελέσει ποτέ κλισέ η φράση «Η κρίση δεν άφησε τίποτα όρθιο», γίναμε δέκτες μίας πολύ δυσάρεστης είδησης: Το Καφωδείο, το πάλαι ποτέ διαχρονικό μουσικό μπαρ στην πόλη της Καρδίτσας, έκλεισε. Απευθυνθήκαμε λοιπόν στον Διονύση Τσακνή, τον άνθρωπο που συνέλαβε την ιδέα του εγχειρήματος και πρώτο του ιδιοκτήτη, πριν αυτός εγκαταλείψει τoν κάμπο και ξεκινήσει στην Αθήνα την καριέρα του στον χώρο του τραγουδιού. Συζητήσαμε μαζί του γι’ αυτή τη δυσάρεστη τροπή, με τον τραγουδοποιό να θυμάται και να μας αναφέρει πράγματα που θα εκπλήξουν ακόμα και τους μουσικόφιλους. Λόγω της ιδιαιτερότητας του γεγονότος, τα λόγια του παρουσιάζονται αυτούσια, σαν να πρόκειται για έναν αφηγηματικό μονόλογο.

Αυτό το πράγμα δε γίνεται πλέον ούτε στη Νέα Υόρκη. Γινόταν όμως στην Καρδίτσα του 1981.

Το 1981 επιστρέφοντας στην Καρδίτσα μετά τις σπουδές μου στις Οικονομικές Επιστήμες και το στρατό, αποφάσισα με 2 φίλους, τον Τάκη Καρελά και τον Σάκη Μπουρλιάσκο, να φτιάξουμε έναν ξεχωριστό χώρο μουσικής στην πόλη, στηριγμένοι σε μουσικές που ίσως οι συντοπίτες μας δεν είχαν συνηθίσει να ακούνε ή να αγαπούν. Παράλληλα, φτιάξαμε κι έναν Σύλλογο Φίλων Τζαζ Μουσικής και αρχίσαμε να υλοποιούμε την ιδέα μας. Ο χώρος που στέγασε το Καφωδείο ήταν ιδιοκτησία μιας φίλης, της Μάρθας Νικολοπούλου, η οποία μας τον παραχώρησε αμέσως. Ήτανε από τις σπάνιες, την περίοδο εκείνη, περιπτώσεις όπου μία κατοικία μετατρέπεται σε χώρο διασκέδασης. Γιατί συνήθως, τα λεγόμενα «μαγαζιά» υπήρχαν σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους. Για πρώτη φορά λοιπόν, μία κατοικία διαμορφώθηκε όπως έπρεπε.

Από το ’83 και μετά παρακολουθούσα το Καφωδείο, αλλά όχι σε όλα τα ιδιοκτησιακά του καθεστώτα. Μουσικά, ο χώρος μπορεί να μην ταυτίζονταν με την αρχική, δική μας εκδοχή, αλλά πάντοτε παρουσίαζε ενδιαφέρον. Ειδικά όταν το πήρε ο Σάκης Μαυρογιάννης, ένα φιλήσυχο παιδί που αγαπούσε πολύ τη μουσική. Η συγκεκριμένη ιδιοκτησία ακολούθησε τη φιλοσοφία του χώρου όπως αυτός ξεκίνησε. Σεβάστηκε τον χαρακτήρα, παίζοντας εναλλακτικές μουσικές, γυρίζοντας ως ένα βαθμό την πλάτη στο mainstream.

Υπήρχε μία, καταρχήν, θετική ανταπόκριση από κάποιους ανήσυχους νέους. Γενικά όμως, το εγχείρημα δεν στέφθηκε από εμπορική επιτυχία. Ίσως κάτι τέτοιο να ήταν πρόωρο και αρκετά προχωρημένο για τα ακούσματα της πόλης. Δεν υποτιμώ κανέναν, αντιθέτως, πιστεύω πως ήταν μια κίνηση που περισσότερο κάλυπτε τις δικές μας ανάγκες, παρά τις πραγματικές ανάγκες για μουσική. Παρόλα αυτά, η Καρδίτσα είχε τη δυνατότητα να ακούσει πολλά σπουδαία ονόματα της τζαζ, σε συναυλίες που διοργανώναμε. Εκεί πρωτοπαρουσιάσαμε, και εγώ ως μουσικός με μία ομάδα φίλων, διάφορα έργα, Ελλήνων κυρίως συνθετών. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τους Αχαρνής του Σαββόπουλου σε μία ελεύθερη, αυτοσχεδιαστική εκδοχή. Έγιναν πάρα πολλές εκδηλώσεις, αλλά το κλίμα δε μας βοηθούσε. Ήμασταν αντιεμπορικοί και δεν κάναμε εκπτώσεις όσον αφορά το μουσικό concept. Θυμάμαι πως υπήρχε ένα αναλόγιο στην είσοδο, που έγραφε με λεπτομέρειες το πρόγραμμα της μουσικής που θα ακουγόταν στο διάστημα που το Καφωδείο ήταν ανοιχτό. Από τις 5 ως τις 7 μπορεί να παίζαμε κλασική. Από τις 7 ως τις 9 κλασικό ροκ. Παίζαμε μέχρι ρεμπέτικα και δημοτικά τραγούδια. Σ’ αυτό το πρόγραμμα αναφερόταν το κάθε κομμάτι που θα ακουστεί.

Έπειτα προσπαθήσαμε να δώσουμε βήμα σε πολλούς νέους μουσικούς, αλλά αυτό το πείραμα κράτησε μόνο δύο χρόνια. Οι δυσκολίες μας ανάγκασαν να σταματήσουμε, και έπειτα το Καφωδείο πήρε μια άλλη τροπή.

Λόγω της παραμονής μου στην Αθήνα δεν είχα τη δυνατότητα να πηγαίνω εκεί συχνά. Για την ακρίβεια, ήταν μόλις 2-3 φορές τα τελευταία είκοσι χρόνια. Όμως κάθε φορά που βρισκόμουν εκεί αναπολούσα, καθώς σκεφτόμουν την εξέλιξη των πραγμάτων και αισθανόμουν ως ένα βαθμό περήφανος. Στην είδηση του κλεισίματος, σκέφτηκα πως όλα τα πράγματα κάνουν τον κύκλο τους. Προφανώς και δε θα ήθελα να κλείσει. Σήμερα όμως, θέλω κάποιος ευρηματικός και συνάμα ονειροπόλος επιχειρηματίας να το πάρει και να το εξελίξει, λαμβάνοντας υπόψιν τα σημεία των καιρών.Το αισθητικό κριτήριο των ανθρώπων της Καρδίτσας είναι υψηλό όσον αφορά τη μουσική. Και όσοι πέρασαν από το Καφωδείο είχαν κι αυτοί τη δική τους, μικρή συμβολή. Αυτό είναι το κέρδος μετά από 35 χρόνια. Τέλος, δίνω και μία υπόσχεση: Αν το Καφωδείο ανοίξει και πάλι με την ίδια φιλοσοφία, θα έρθω στα εγκαίνια να πιούμε τα ποτά μας.

ς ο ν ή φ Σ ς η ν ό ΟΤ υ ο τ α ι κ ά κ ι σ τ & τα α λ έ ρ α σ α π ν υ ο ν ά κ ο ι μ ό ρ δ ο ζ ε Π ο τ σ ου έγινε συνέντευξη Μια βόλτα στο παρκάκι

π

Χρήστος Αρκομάνης - Γιάννης Μαρκούτης Φωτογραφία Γιώργος Γκότσης

H Πανευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας τιμήθηκε δεόντως στην πόλη των Τρικάλων. Όμως το αποκορύφωμα ήρθε στο φινάλε της, καθώς τα τσικάκια και οι μάγκες της δημοτικής αρχής προσκάλεσαν τον αειθαλή νεανία, τον Πρίγκηπα του Πάθους Τόνη Σφήνο για μία συναυλία η οποία, όπως φαίνεται, θα συζητιέται για πολύ καιρό. Δεν ήταν μόνο η εμφάνιση του Τόνη με τους Playmates, αλλά και το όλο concept: Η συναυλία ξεκίνησε από την κεντρική πλατεία της πόλης, και συνοδευόταν από μεγάλη, ανοιχτή ποδηλατοβόλτα. Ο ιντερνάσιοναλ πλεημπόης έκανε την εμφάνισή του σε καρότσα από τρακτέρ και ξεσήκωσε (σε στάση σούζας) τα αλαλάζοντα πλήθη, μέχρι να φτάσουν στο πάρκο του Αη Γιώργη, όπου τους περίμενε ένα κανονικό stage για να φιλοξενήσει τη σούπερ εμφάνισή τους. Νωρίτερα, στον χώρο του πάρκου καταφέραμε να τον ξεμοναχιάσουμε χωρίς να κάνουμε ιδιαίτερη προσπάθεια. Ακολουθεί λοιπόν η συζήτηση με το αριστούργημα της πλάσης που ακούει στο όνομα Αντώνιος Σφηνόπουλος. Απολαύστε την, μιας και τον γουστάρετε ακόμα κι αν δεν το παραδέχεστε…

12

Κι αυτός σας γουστάρει, αλλά ας μην ξεφύγουμε από το θέμα Είναι ο 8ος χρόνος που βρίσκομαι στην Ελλάδα. Φτου – φτου, ακόμα ο κόσμος μας γνωρίζει. 33% μας έχει δει, 33% μας έχει ακούσει, 34% δεν έχει ιδέα τί εστί ο Τόνης Σφήνος. Γύρισα στη χώρα χωρίς να έχω ακούσει τίποτα σχετικά με την κρίση. Από την πρώτη μέρα γυρνάω στην Ελλάδα και κάνω λάιβ, για να σαγηνεύσω τις γοργόνες και τους μάγκες. Ένα μικρό βιογραφικό Γεννήθηκα το 1964 στα Φίλια Καλαβρύτων, σε υψόμετρο 1000 μέτρων. Για να μη σας τα πολυλογώ, η τύχη τα έφερε έτσι και στα 15 μου έφυγα μετανάστης στον Καναδά. Οι επαγγελματικές του ενασχολήσεις στο Τορόν(τ)ο Στον Καναδά μεγάλωσα κοντά στον θείο μου, ένα wonderful άτομο. Αφού μορφώθηκα και παραμορφώθηκα, έπιασα δουλειά στην εταιρεία που ήταν υπεύθυνη για τον εκχιονισμό του Τορόντο, από τα μεγάλα μηχανήματα μέχρι τις αλατιέρες. Όμως γρήγορα έφτασε στις Ηνωμένες Πολιτείες και τα κονέ του αυξήθηκαν Έκανα πολλές δουλειές, από αποθηκάριος μέχρι κουλουρτζής, ώσπου μία θεϊκή αύρα με έστειλε στην Καλιφόρνια. Ένα ταπεινό παιδί έγινε θυρωρός στο Χόλιγουντ και μετά κατέκτησε και τις 49 πολιτείες της Αμερικής. Δηλαδή δεν έφτασες μέχρι την Αλάσκα, ώστε να γίνουν 50 Αν και είμαι μαθημένος στο χιόνι, δεν τα κατάφερα. Πάντως αυτό που μου κάνει εντύπωση από την εποχή που γύρισα πίσω, είναι πως σχεδόν κανείς δεν ήξερε για τα μεγάλα πάρτι στα οποία τραγουδούσα στην Αμερική, σε σώου με 20.000 άτομα. Στα 45 του λοιπόν, γυρίζει πίσω Μου έλειπε η Ελλάδα, και είχα ακούσει τόσα για τις γυναίκες της. Ακόμα και όταν έκανα καριέρα στην Αμερική, αισθανόμουν σώμα και ψυχή Έλληνας. Το έλεγα και στους ομογενείς εκεί: «Να τη σκέφτεστε την πατρίδα ρέι!». Να ‘μαι λοιπόν εδώ, με τη Λόλα και έναν ακόμα μουσικό, σε ένα ψιλοκαραόκε σκηνικάκι. Πρώτη μας μεγάλη εμφάνα ήταν στο Cult Festival που έγινε στο Gagarin το 2011. Όμως από κει και πέρα απέκτησε το δικό του σχήμα, τους Playmates Ακριβώς, αλλά μαζί τους είναι και Λόλα, με την οποία έχουμε συμβόλαιο θανάτου. Διακοπή για διαφημίσεις … γιατί έφτασαν οι καφέδες και κάποιος πρέπει να συνεννοηθεί με το παιδί που κάνει delivery. Επίσης, την ώρα που μιλάμε με τον φιλήδονο γόη από τα Καλάβρυτα, οι Playmates κάνουν soundcheck, και μερικές φορές δεν ακούμε καν τι λέμε. Πάντως ο Σφήνος φαίνεται φιλήσυχος άνθρωπος. Λίγο η ηλικία, λίγο η επιτυχία και η καταξίωση που τις έχει φάει με το κουτάλι, τον έχουν κάνει πολύ συγκρατημένο. Ο καιρός είναι καλός και ήδη από το μεσημέρι υπάρχει κόσμος που γυμνάζεται στο πάρκο. Ευτυχώς εμείς καθόμαστε σε ένα μεγάλο, ξύλινο τραπεζάκι γιατί ιδρώνουμε και μόνο στη θέα τους. Το check σταματά, ένα κορίτσι του ζητά αυτόγραφο στο μπράτσο για να το κάνει τατουάζ, και η συζήτηση συνεχίζεται. Αληθεύει πως έχεις περισσότερα τσικάκια και groupies σε σχέση με τον Σάκη Ρουβά; Η αλήθεια είναι πως οι σωστοί μάγκες ρέι δεν τα μετράνε αυτά. Δηλαδή όποιος κάθεται και κοκορεύεται, μάλλον δεν είναι και πολύ σωστός. Οπότε δεν κάθομαι να μετρήσω πόσες έχω εγώ και πόσες αυτός. Καθένας έχει τα τσικάκια του: Άλλα αυτός και άλλα εγώ. Δεν τα μοιραζόμαστε. Άσε που ο Τόνης είναι μάγκας ρέι, και δεν ασχολείται με τέτοιες συγκρίσεις. Αυτές μου θυμίζουν τα παιδάκια του δημοτικού, που δείχνουν στον άλλο το καινούριο τους παιχνίδι. Το τέλος της καλοκαιρινής του περιοδείας Μετά τα Τρίκαλα, πάμε στη Ρόδο και τελειώσαμε. Φέτος κάναμε πάρα πολλές συναυλίες μέσα στο καλοκαίρι, και άλλες τόσες τον Σεπτέμβριο. Επισκεφθήκαμε πολλά νέα μέρη που μας άρεσαν και μας γέμισαν χαμόγελο, πάνω και κάτω απ’ τα μουστάκια.

Η συναυλιακή, καλοκαιρινή Ελλάδα Είναι όμορφη. Είναι ωραίο και το ταξίδι, όπως και η πρώτη φορά που κάνουμε συναυλία σε κάποιο τόπο, που μας κοιτάνε λες και προσγειώθηκαν εξωγήινοι! Βέβαια αυτό στρώνει όταν ξαναπάμε! Τα Τρίκαλα Μας αρέσει κάθε φορά που επισκεπτόμαστε τα Τρίκαλα. Να μας δώσετε και τον Μύλο των Ξωτικών, αυτό το λαμπερό Χριστουγεννιάτικο στολίδι και να παίξουμε και ‘κει, και να έχουμε κι ένα καλό κλαρίνο για support. Όσο για την πόλη, είναι brilliant ασούμε. Είχαμε ξαναέρθει πριν από 4 χρόνια αλλά πέσαμε σε βροχερές μέρες και δεν μπορέσαμε να δούμε πολλά. Πάντως έχουν καλή ποιότητα ζωής κι αυτό φαίνεται. Και πολλά πάρκα: To Central Park, το Hyde Park στο οποίο βρισκόμαστε και όλα τα υπόλοιπα, βγάζουν αέρα εξωτερικού. Έχει ταυτιστεί σαν performer με το καλοκαιρινό φεστιβάλ που γίνεται στα Μάταλα Πάμε εκεί 6 συνεχόμενα χρόνια. Κάποια στιγμή πρέπει να μου φτιάξουν ένα άγαλμα ή στην τελική να φυτέψουν ένα δεντράκι στην πλατεία και να του δώσουν το όνομά μου. Η γυναίκα που τον πλήγωσε Ήταν άβολο συναίσθημα, γιατί το μοναδικό τσικάκι που με πλήγωσε δεν ήρθε στην εκκλησία. Κι απ’ τη στιγμή που δε φάνηκε ποτέ, κλείδωσα την καρδιά μου και δεν ξανακυνήγησα γυναίκα. Έχω μέσα μου το συναίσθημα της απόρριψης, αλλά δεν το κουβαλάω μαζί μου στις συναυλίες. Δεν κλαίει ο Τόνης ρέι. Το καλλιτεχνικό του μέλλον Πέρα από τη σημερινή συναυλία, την τρακτεροκίνητη με την φοβερή σκηνή που θα ζήλευαν κι οι Metallica, υπάρχει στα σκαριά μία κινηματογραφική ταινία στην οποία συμμετέχω με ένα ρολάκι. Είναι το Bachelor 2, σε σενάριο Ρένας Ρίγκα και σκηνοθεσία Γιάννη Παπαδάκου. Επίσης, μαζεύουμε όσα πρωτότυπα τραγούδια έχω πει σε ηχογραφήσεις σε στούντιο, και κάποτε θα κυκλοφορήσουμε έναν δίσκο, αποκλειστικά σε βινύλιο, με 10-12 κομματάρες του μεγαλύτερου περφόρμερ της χώρας. Θα βγει σε 1000 αντίτυπα, με συλλεκτικό λεκέ σκορδαλιάς στο εξώφυλλο. Όσοι θέλουν θα το αγοράσουν, οι υπόλοιποι ας το κατεβάσουν με τις ευλογίες μου ασούμε. Η μεγάλη αποκάλυψη Ω ναι, υπάρχει πλάνο για δική μου ταινίας και σας το αποκαλύπτω. Έχουμε γράψει ένα σενάριο και ψάχνουμε εταιρεία παραγωγής. Πιστεύω ότι θα γίνει και έχω στο κεφάλι ακόμα και το ποιοι θα παίξουν, φτάνει βέβαια να πειστούν. Πιστεύω πως ο Σφήνος είναι αρκετά δημιουργικός ώστε να κυκλοφορήσει μία ταινία που θα έχει την απήχηση που είχε το κάποτε το Safe Sex. Η καθημερινότητα του Τόνη (γιατί ρωτάνε τα κορίτσια) Το ξύπνημα είναι στις 12, με γαλατάκι απ’ το χωριό που όταν θα πιάσει για τα καλά φθινόπωρο θα το βράζω. Μετά, κλασικά, στο καφενείο και το μεσημέρι τσιμπάω με φίλους στο αγαπημένο μου κουτούκι, το οποίο δε θέλω να αναφέρω και να το διαφημίσω, μιας και τα καταφέρνει κι έτσι. Το απογευματάκι είναι πάντα στη θάλασσα, και συγκεκριμένα στον Φλοίσβο, εκεί που έχει το καλό μαζούτ. Μετά ποτάκια στα στέκια μου που καμιά φορά βαράω και κανένα DJ-λίκι, σε disco και funk ρυθμούς. Στο after, ό,τι ήθελε προκύψει με τα τσικάκια. Οι μεγάλες του αγάπες Ρακή, ουίσκι και γυναίκες. Το τρίπτυχο της επιτυχίας. Της κεφαλής οι τρίχες Δεν είχα ποτέ προσωπικό κομμωτή. Όλα αυτά τα χρόνια έχω μάθει μόνος μου στο καλό Playmobil κούρεμα και ίσιωμα. Επίσης, δεν κυκλοφορώ με σεκιούριτι, γιατί είμαι αρκετά μάγκας ώστε να λύνω τα προβλήματά μου μόνος μου.

13

Θα μπορούσε όμως να λύσει και τα προβλήματα της χώρας αν γινόταν πρωθυπουργός; Είναι πολύ απλό: Θα γέμιζε η χώρα με Τρικαλινά πάρκα. Πάντως αν στ’ αλήθεια πολιτευτεί ο Σφήνος, θα είναι αποκλειστικά και μόνο στα Μάταλα. Όσοι δεν έχουν πάει σε συναυλίες του, ρωτάνε τι θα δουν Σινεφίλ φάση, Τσάι Στη Σαχάρα. Καλό, πατροπαράδοτο Τόνη με disco των 70s και μουσικές που φτάνουν μέχρι σήμερα Ο Σφήνος δεν είναι επεισόδια. Δε θα κάνει ποτέ το «Καουμπόηδες και Ινδιάνοι». Και μην τον αγχώνετε γιατί βρίσκεται σε κρίσιμη ηλικία. Τι του φέρνει κατά νου η λέξη Πεζοδρόμιο Καταρχήν να έχετε πάντα όρεξη και έμπνευση, γιατί το έντυπό σας είναι αξιέπαινο. Με αγχώνει λίγο η λέξη βέβαια, για να πω την αλήθεια. Μου φέρνει στο μυαλό τον ψυχαναγκασμό του να μην πατήσω τις γραμμές. Είχα κόλλημα και προσπαθούσα να αποφεύγω τα πλακάκια. Ευτυχώς μεγάλωσα στο Τορόντο που χιόνιζε πολύ και δεν τα έβλεπα. Γι’ αυτό και ήμουν ευτυχισμένος!

14

Ως πότε το ταξί θα παραμένει ταριφάδικο; Ζωή Φούκα

Το μέλλον της Uber και της Beat στην Ελλάδα

Ά

γχος, κίνηση, αργοπορία και ταλαιπωρία: Aυτές είναι με λίγα λόγια και οι λέξεις που χαρακτηρίζουν σήμερα τη ζωή στα μεγάλα αστικά κέντρα. Και όπως κάθε δράση έχει και μία αντίδραση, οι ταχύτατοι ρυθμοί μιας πόλης γεννούν αντίστοιχα αυξημένες απαιτήσεις από τους κατοίκους της. Πώς όμως είναι εφικτό να ανταπεξέλθουμε σε αυτές τις δυσκολίες και να βελτιώσουμε -έστω και στο ελάχιστο- την καθημερινότητα μας; Την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα έδωσε πριν μερικά χρόνια ο ιδρυτής της Uber, της πλέον δημοφιλούς αμερικανικής εταιρίας στο χώρο των μετακινήσεων. Αυτό που κάποτε φάνταζε άπιαστο όνειρο, το 2009 γίνεται πραγματικότητα. Έτσι, με το πάτημα ενός κουμπιού δίνεται η δυνατότητα στον καθένα μας να μετακινηθεί εύκολα και γρήγορα με ταξί ή όποιας άλλης κατηγορίας αυτοκίνητο επιθυμεί, σε τιμή αρκετά δελεαστική, πόσο μάλλον σε καιρό κρίσης. Η εφαρμογή ‘’αγκαλιάστηκε’’ από τον κόσμο λόγω της άνεσης που παρέχει στις μετακινήσεις τους, ενώ το 2014 δοκιμάστηκε -και στέριωσε- στην Αθήνα. Και ενώ η Uber έβαλε τα θεμέλια αυτής της επαναστατικής καινοτομίας, η ελληνικής καταγωγής Beat (πρώην Taxibeat), που πρωτοεμφανίστηκε το 2011 πηγαίνει ένα βήμα μπροστά. Υιοθετώντας τον γρήγορο και οικονομικό τρόπο μετακίνησης της Uber με τη χρήση κινητού, έβαλε τον πελάτη στο κέντρο του κάδρου. Έτσι, δίνοντας προτεραιότητα στην ασφάλεια του, ο τελευταίος έχει τη δυνατότητα να διαλέγει ο ίδιος τον οδηγό που θέλει, βασισμένος είτε σε προηγούμενη προσωπική του εμπειρία είτε σε κριτικές άλλων πελατών. Επιλέγει μάλιστα επαγγελματία οδηγό ταξί και όχι απλώς ιδιώτη, γεγονός που καθιστά τη μεταφορά ακόμα πιο αξιόπιστη. Όμως όπως καθετί καινοτόμο, έτσι και οι συγκεκριμένες εφαρμογές έπεσαν πάνω στην αγανάκτηση μεγάλης μερίδας

επαγγελματιών οδηγών ταξί. Η αναταραχή αυτή-που έχει συνοδευτεί πολλές φορές από εγχώρια... κλωτσομπουνίδια σε λιμάνια, σταθμούς και αεροδρόμιαέχει απασχολήσει πολύ την ελληνική κυβέρνηση, η οποία με το νέο νόμο που έχει δει το φως της δημοσιότητας, φαίνεται πως συντάσσεται υπέρ των σωματείων ταξί. Ο νόμος αυτός θέτει περιορισμούς στη δράση της Uber, που όπως φαίνεται, συμπαρασύρει και την ‘’σύμμαχο’’ της, Beat. Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που η Uber βρίσκεται αντιμέτωπη με τη δικαιοσύνη. Η υπόθεση της απασχολεί και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καθώς εκατοντάδες μηνύσεις από επαγγελματικές ενώσεις οδηγών ταξί μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων κατηγορούν την εταιρία για άσκηση αθέμιτου ανταγωνισμού. Οι πολέμιοι των εφαρμογών υποστηρίζουν πως, αυτές δεν είναι απλοί διαμεσολαβητές μεταξύ οδηγών και επιβατών, αλλά υπηρεσίες μεταφοράς, με δευτερεύον το στοιχείο της μεσολάβησης και γι’ αυτό το λόγο υποχρεούνται να κατέχουν τις άδειες και τις εγκρίσεις που απαιτούνται από το εθνικό δίκαιο. Αυτή την άποψη υιοθετεί και το Υπουργείο Μεταφορών, το οποίο στο μέλλον θα επιβάλλει βαρύτατα πρόστιμα, σε οδηγούς και τους πελάτες τους που παρέχουν υπηρεσίες μεταφοράς χωρίς να ανήκουν σε αδειοδοτημένες εταιρίες ταξί και χωρίς χρήση αυτού του είδους αυτοκινήτου. Μάλιστα οι εταιρείες πρέπει να έχουν συγκεκριμένους οδηγούς, με τους οποίους έχουν υπογράψει τριετή συμβόλαια. Κι ενώ το μέλλον της Uber φαντάζει ανύπαρκτο, η πορεία της Beat είναι ανησυχητική και συνάμα αβέβαιη. Όμως το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί από όλους μας είναι το πώς φανταζόμαστε το ταξί στις αρχές του 21ου αιώνα: Ένα συμβατικό... ταριφάδικο παλαιάς κοπής ή μία καινοτόμο υπηρεσία μεταφοράς πολιτών;

15

Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η Εβδομάδα Κινητικότητας στην πόλη των Τρικάλων Και όμως κινείται… ξεκάθαρα!

Η

συμμετοχή της πόλης των Τρικάλων στην Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Κινητικότητας, επιβεβαίωσε για ακόμη μια φορά το γεγονός ότι σ’ αυτή την πόλη υπάρχει… αυξημένη κινητικότητα! Από το 2002, η Ευρώπη αποφάσισε να αλλάξει τις συνήθειες των πολιτών, και με στόχο την ανάπτυξη περιβαλλοντικής συνείδησης, θέσπισε την Εβδομάδα Κινητικότητας από τις 16 έως τις 22 Σεπτεμβρίου. Με motto… “Sharing gets you further”, και ελληνιστί «καθαρή, συνεργατική και έξυπνη κινητικότητα» ναι, ναι, αυτή είναι η μετάφραση, τα Τρίκαλα απέδειξαν ότι κινούνται έξυπνα… ξεκάθαρα. Όλες οι δράσεις είχαν στόχο την μετακίνηση στην πόλη, χρησιμοποιώντας μέσα φιλικά προς το περιβάλλον, και ναι, τα δυο πόδια είναι και αυτό ένα μέσο, αλλά κυρίως την καινοτομία. Έτσι, η εβδομάδα ξεκίνησε με μια ποδηλατική σκυταλοδρομία, όπου μέσω δορυφόρου μπορούσε κανείς να δει τη διαδρομή, την ταχύτητα των ποδηλάτων και φυσικά… ποιος είναι ο πιο γρήγορος ποδηλάτης. Σημαντικό κομμάτι σε όλες τις δράσεις, είναι η συμμετοχή των παιδιών όλων των ηλικιών, ναι, και των «μεγάλων» παιδιών και αυτό είναι το νόημα της συνεργατικής κινητικότητας. Οι πιο μικροί, βοήθησαν στον καθαρισμό χώρων πρασίνου, έκαναν flying fox (προφανώς και ο όρος ιπτάμενη αλεπού δεν ακούγεται δελεαστικός για κείμενο) και τοξοβολία. Οι υπόλοιποι…μικροί, δοκίμασαν αναρρίχηση δίπλα στις όχθες του Ληθαίου, σε μια πίστα Bulder, ειδικά κατασκευασμένη για την Εβδομάδα Κινητικότητας. Ο Σύλλογος ΟρειβασίαςΧιονοδρομίας Τρικάλων και η Trekking Hellas είναι πάντα μάχιμοι...καλύτεροι και από το Survivor. Επίσης, κάποια πράγματα τα μαθαίνεις καλύτερα όταν τα δεις ή όταν τα ακούσεις. Έτσι από τη μια το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να μάθουν για το οικολογικό αποτύπωμα, δηλαδή πόσο επιβαρύνουν οι καθημερινές συνήθειές τους τον πλανήτη, αλλά φυσικά να μάθουν και για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Από την άλλη, στο Μύλο Ματσόπουλου από φέτος έχει στηθεί ένα μικρό πάρκο ΑΠΕ, όπου μέσα από ένα φωτοβολταϊκό πάνελ, μια ανεμογεννήτρια και τον υδροστρόβιλο του νερόμυλου, και με τη χρήση κατάλληλου λογισμικού, βλέπεις σε real time την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Στα πλαίσια της ΕΕΚ, εγκαινιάστηκε και η ανταλλακτική βιβλιοθήκη- bookcrossing, η οποία πήρε το όνομα “Βιβλιόδεντρο” έπειτα από ανάγνωση σχετικού παραμυθιού. Εκτός αυτού, τα σχολεία που συμμετείχαν πήραν μαζί τους και το… σήμα της πόλης. Πως; Μέσα από μια τεχνική, όπου πέρασαν τη στάμπα από τα καπάκια ύδρευσης πάνω σε υφασμάτινες τσάντες… γιατί οι γραφίστες έχουν κέφια στα Τρίκαλα. Έφτασε και η μέρα χωρίς αυτοκίνητο, 22 Σεπτεμβρίου, όταν και κάποιοι δρόμοι γίνονται πεζόδρομοι για εκείνο το 24ωρο, αν και φήμες λένε ότι υπάρχει η βλέψη το μέτρο να γίνει μόνιμο. Εκείνη η μέρα ανήκε στο παιχνίδι. Πέρα από τα κλασσικά, κουτσό, λάστιχο κ.τ.λ. στήθηκε και μια υπαίθρια σκακιέρα για αυτούς που προτιμούν το πνευματικό παιχνίδι. Ενδιαφέρον βέβαια είχε η επίδειξη του αγωνίσματος Bocce που έγινε από μαθητές του Ειδικού Σχολείου Τρικάλων με τη βοήθεια φοιτητών της ΤΕΦΑΑ. Ωστόσο, αυτό που έκλεψε την παράσταση αυτή τη χρονιά, ήταν η πρώτη κινητή συναυλία με τον… ασταμάτητο Toni Sfino. Το σκηνικό ήταν σαν από γύρισμα video clip, με αμέτρητα ποδήλατα να ακολουθούν την μπάντα… on wheels. Καλές οι εκδηλώσεις για την προώθηση της “καθαρής” μετακίνησης, αλλά δε θα είχε τόση σημασία η συγκεκριμένη εβδομάδα αν δε λαμβάνονταν και κάποια μόνιμα μέτρα στην πόλη. Σ’ αυτό βέβαια βοηθάει τα τελευταία χρόνια το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το οποίο χρηματοδοτεί τον Δήμο για όλες αυτές τις ενέργειες. Έτσι, στα πλαίσια του “Clean, Shared and Intelligent Mobility”, τοποθετήθηκε ο πρώτος κάδος ανακύκλωσης που λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια και δίνει τη δυνατότητα σε άτομα ΑΜεΑ να ανοίγουν τον κάδο με χρήση ψηφιακής κάρτας. Μια άλλη καινοτομία στο κομμάτι της αποκομιδής μετά είναι το Flit Management, ένα προγραμματάκι με το οποίο ο Δήμος διαχειρίζεται και ελέγχει μέσω GPS τη θέση και το χρόνο κάθε απορριμματοφόρου! Ξέχωρα όμως από την Εβδομάδα Κινητικότητας, ενισχύθηκε η καθημερινή άθληση των πολιτών όλο το τελευταίο διάστημα. Αγοράστηκαν κι άλλα “κίτρινα ποδήλατα”, με τα οποία πολίτες και επισκέπτες μετακινούνται… free στην πόλη, όπως επίσης, έγινε και το νέο υπαίθριο γυμναστήριο στο αθλητικό Πάρκο του Αϊ Γιώργη.

Βασιλένα Μητσιάδη Φωτογραφία Γιώργος Γκότσης

16

H ORIENT ΕΔΩ ΚΑΙ 70 ΧΡΟΝΙΑ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ Ο Θάνος Κοκότης μας διηγείται μια ιστορία που κρατάει 3 γενιές Μία Πέμπτη του Σεπτεμβρίου βγήκαμε από τη Λάρισα, ακολουθώντας το δρόμο προς την Φαλάνη. Έπειτα από λίγα λεπτά, βρεθήκαμε σε έναν χώρο στον οποίο γράφεται ιστορία εδώ και 7 δεκαετίες. Είναι το εργοστάσιο της Orient, όπου μας υποδέχτηκε ο Θάνος Κοκότης, διευθυντής της επιχείρησης. Στη συζήτηση που ακολούθησε στο τεράστιο showroom της εταιρείας, μας διηγήθηκε την ιστορία του ελληνικού ποδηλάτου, ενώ αναφερθήκαμε στο παρόν και το μέλλον της επιχείρησης, όπως και του δημοφιλούς μεταφορικού μέσου.

Η Orient ξεκινά με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στην πόλη της Λάρισας Ο παππούς είχε ένα κατάστημα και νοίκιαζε ποδήλατα. Το ενοίκιο ποδηλάτου τότε ήταν μέρος της ψυχαγωγίας του κόσμου και ένα είδος πολυτελείας. Ήταν αναγκαίο κακό, δεν αποτελούσε μία πρωτοποριακή σκέψη. Εκείνη την εποχή το κόστος του αυτοκινήτου ήταν αστρονομικό, ενώ και του ποδηλάτου ήταν ακριβό. Ήταν η λύση του Σαββατοκύριακου: «Θα νοικιάσω το ποδήλατο να κάνω μια ώρα βόλτα». Γενικότερα, έτσι δουλεύανε κάποτε τα ποδηλατάδικα. Από εκεί ξεκίνησε η ιστορία. Ο παππούς μου είχε δύο παιδιά. Τον πατέρα μου και τον θείο

μου, που είναι ακόμα στην επιχείρηση. Μία αμιγώς οικογενειακή επιχείρηση, στην οποία εργάζονται επίσης η αδελφή μου και η ξαδέλφη μου. Στη συνέχεια ήρθαν κάποιες εισαγωγές, είτε ποδηλάτων είτε ανταλλακτικών.

Fast forward στο 1989 Τότε ήταν που ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε ποδήλατα. Η αρχή έγινε με ένα παιδικό ποδηλατάκι με ροδάκια. Η εισαγωγή των ανταλλακτικών δε σταμάτησε, γιατί στην Ελλάδα δυστυχώς δεν φτιάχνεται ούτε βίδα, που λέει ο λόγος. Όλα τα ανταλλακτικά ήταν και είναι εισαγόμενα. Εδώ γίνεται όμως η συναρμολόγηση.

Βέβαια στην Καρδίτσα κατασκευάζονται ακτίνες Τέτοιες κινήσεις βοηθάνε στην τοπική οικονομία. Με το που δημιουργήθηκε αυτή η μονάδα παραγωγής ζαντών, τη στήριξα και την στηρίζω. Μακάρι να γινόταν κι άλλες τέτοιες κινήσεις. Και οι τιμές είναι ανταγωνιστικές, γι’ αυτό και συνεργάζομαι. Γίνονται βέβαια και κάποιες άλλες κινήσεις, αλλά δεν εστιάζουν σε μαζική παραγωγή, μιας και είναι πολύ εξειδικευμένες. Η μαζική παραγωγή Στηριζόμαστε στη μαζική παραγωγή. Σχεδιάζουμε τα ποδήλατα. Η γεωμετρία του σκελετού δεν είναι τυχαία. Άρα,

17

για να παρουσιάσω κάτι καλό θα χρειαστεί να φτάσω ως το Ταϊβάν ή την Κίνα και να αναφέρω στο εργοστάσιο τι θέλω: Το Χ χρώμα, το Υ σχέδιο χαλκομανίας. Θα διαλέξουμε ακόμα και το τί είδους ποδήλατο θα φτιάξουμε. Ίσως δούμε στην αγορά την ανάγκη για ποδήλατα με 29 ίντσες. Αν δούμε δυσκολίες, πρέπει να φτιάξουμε ένα 29ρι πιο φθηνό. Όλη μας η προσπάθεια είναι να προσεγγίσουμε τον μέσο καταναλωτή: Αυτόν που θέλει με το ποδήλατο να πάει στο σχολείο, στη δουλειά του ή να κάνει βόλτα.

To όνομα της εταιρείας Δεν ξέρω από πού προέρχεται! (σ.σ. Αμοιβαία γέλια) Το θέμα της κρίσης Έχει πληγεί και ο χώρος του ποδηλάτου. Ίσως βέβαια λιγότερο από άλλους τομείς. Δεν έπεσαν πχ οι πωλήσεις όσο στο αυτοκίνητο και το μηχανάκι, που σημείωσαν τεράστια βουτιά. Ναι μεν μπορεί να λέμε ότι βοήθησε η κρίση, γιατί ο άλλος αφήνει το αυτοκίνητο και παίρνει ένα ποδήλατο, αλλά δεν πήρε το ποδήλατο των 500 ευρώ. Μπορεί ακόμα και να ανασκεύασε ένα παλιό ποδήλατο. Βέβαια και η συντήρηση φέρνει δουλειά. Είναι πολύ πεσμένος ο μέσος όρος πώλησης. Ο κόσμος προτιμά το φθηνό ποδήλατο. Τα ξύλινα ποδήλατα Είναι πολύ ειδική κατηγορία και δεν είναι ανταγωνιστικά προς εμάς. Το αποδεχόμαστε 100%, μιας και είναι οικολογικά «καθαρό». Όμως δε θα έμπαινα στη διαδικασία να κατασκευάσω κάτι τέτοιο. Όσοι τα φτιάχνουν, καλά κάνουν. Οι καινοτόμες και αισθητικά καινούριες ιδέες είναι ωραίες, γιατί προσθέτουν περισσότερο ενδιαφέρον για το ποδήλατο. Τα αντίστοιχα ηλεκτρικά Είναι τεράστιο κεφάλαιο για το χώρο. Έχω εισαγωγής, γιατί αντιπροσωπεύω 3 εταιρείες από Γερμανία. Έχω αυτές τις εταιρείες συμπληρωματικά ως προς τη γκάμα μου. Η Κάλχοφ και η Φόκους έχουν πολλά ηλεκτρικά ποδήλατα. Ειδικά για το ποδήλατο πόλης, το ηλεκτρικό στην Ευρώπη, και ιδίως στη Βόρεια Ευρώπη, έχει άνοδο κάθε χρόνο από 100 έως 400% Ζήτημα παιδείας Το ηλεκτρικό ξεκίνησε στην Ευρώπη, και ειδικά στη Βόρεια, επειδή δεν έχουν καιρό καλό, αλλά έχουν καλή ποδηλατική κουλτούρα. Έχουν επίσης καλές οδικές υποδομές. Όλα ξεκινάν απ’ την παιδεία. Πώς θα μάθεις στο παιδί. Είναι αυτό που έλεγα στη γυναίκα μου όταν γνωριστήκαμε: «Οι Έλληνες δεν ξέρουν να περπατάνε». Δεν τηρούν κανέναν κανόνα ούτε στο πεζοδρόμιο. Άρα δεν πρέπει να έχουμε απαιτήσεις ούτε για το πώς δρούμε σαν οδηγοί. Δεν λαμβάνουμε ποτέ υπόψιν μας τον ποδηλάτη. Η δική του συμμετοχή στην Οrient Το 1997 τελείωσα το στρατιωτικό, ενώ πιο πριν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου. Κλείνω δηλαδή 20 χρόνια στο εγχείρημα. Τόσες γενιές και τα πράγματα εξελίσσονται συνεχώς. Σαφώς και οι νεότεροι στην επιχείρηση, εγώ, η αδερφή και η ξαδέρφη θα φέρουμε νέες ιδέες. Θα τρέξουμε στις εκθέσεις του εξωτερικού να ενημερωθούμε, όπως ανέφερα και πριν Τα ταξίδια του Όσο κι αν μ’ αρέσουν, πρέπει σχεδόν πάντα να τα συνδυάζω με κάποιο event από το χώρο του ποδηλάτου. Να ακολουθούμε συνεχώς τις τάσεις και να ξέρουμε τι γίνεται Ο ανταγωνισμός σε παγκόσμια κλίμακα Ευτυχώς καταρχήν δεν σκέφτομαι την αλλαγή της έδρας. Δεν βοηθάει το φορολογικό καθεστώς. Αυτή τη στιγμή απασχολούμε 40 άτομα μόνιμο προσωπικό, συν κάποιους εποχικούς τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν η δουλειά φτάνει το πικ της. Είναι μεγάλη ευθύνη να ζουν 40 οικογένειες από εδώ. Και πραγματικά, νιώθω περήφανος που έχουμε κρατήσει και το προσωπικό και τους

μισθούς. Γιατί νομίζω ότι είναι πολύ λίγες οι επιχειρήσεις που έχουν καταφέρει αυτό το πράγμα, παρά τη μείωση του τζίρου και την αύξηση των εξόδων. Το προσωπικό είναι μέρος της εταιρείας και πρέπει να στηριχθεί αναλόγως για να αποδώσει αναλόγως. Μόνο έτσι θα βγάλουμε το προϊόν που θέλουμε. Αυτή είναι η λογική της εταιρείας. Θα ήταν εύκολο να πάω στη Βουλγαρία, να μειώσω μισθούς, να απολύσω κόσμο, αλλά δεν το θεωρώ δίκαιο. Απ’ τη στιγμή που μπορώ, θα το κάνω. Όσο αντέξουμε, θα το κρατήσουμε. Το μέλλον της επιχείρησης To μέλλον της επιχείρησης είναι ανάλογο με το μέλλον της χώρας. Καλώς ή κακώς, εδώ πέρα ζούμε. Καλώς ή κακώς, για μένα κακώς, δυστυχώς, δεν έχω τόσες εξαγωγές όσες θα ήθελα. Είναι πολύ λίγες οι εξαγωγές και είναι πολύ δύσκολο, ειδικά τώρα, να μπούμε σε άλλες χώρες. Η Βουλγαρία, για παράδειγμα, είναι τρομερά ανταγωνιστική. Εξάγει σε Κύπρο, Μάλτα και στα Βαλκάνια. Να σταθούμε βέβαια και στα θετικά: Έστειλα τις προάλλες στην Ιρλανδία ή στην Ισπανία, αλλά αυτές δεν είναι στάνταρ δουλειές. Είμαστε μεν εξωστρεφείς, αλλά είναι δύσκολο το είδος. Στην ουσία, ζούμε από τον Έλληνα, με ένα δίκτυο 500 καταστημάτων σε όλη την Ελλάδα. Περί οικογενειακής επιχείρησης Επειδή το ζω καθημερινά, είναι μία δύσκολη κατάσταση. Αν όμως μετρήσεις τα θετικά και τα αρνητικά, τα θετικά είναι περισσότερα. Ο ελεύθερος χρόνος Ευτυχώς υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος για την οικογένεια, και όλες οι ώρες εκτός δουλειάς είναι αφιερωμένες εκεί. Μακάρι να ήταν περισσότερος, αλλά δεν έχω παράπονο. Όταν είσαι σε μια δική σου δουλειά δεν υπάρχει ωράριο. Μπορεί να τελειώσουμε στις 4 το μεσημέρι, που τελειώνει το προσωπικό, όμως μπορεί η δουλειά να τελειώσει ακόμα και στις 4 το πρωί. Κι όλο αυτό δε σταματά εκεί. Οι επαφές οφείλουν να γίνονται συχνά. Προσπαθώ λοιπόν να ταξιδεύω σε όλη την Ελλάδα και να επισκέπτομαι τα καταστήματα της χώρας.

18

ΦΑΕ ΚΕΡΑΣΙΑ ΟΣΑ ΜΠΟΡΕΙΣ, ΚΑΙ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΟΣΑ ΞΕΡΕΙΣ… Τα… μαγικά μανιτάρια της Λίμνης Πλαστήρα

Αθηνά Κατσή φωτογραφία: αρχείο Γιώργου Καραντώνη

Λ

ατρεύω τα μανιτάρια αλλά

περιορίζεται σε ένα καλάθι και έναν σουγιά. Τον

τότε που πήγαινα μικρό παιδάκι για κυνήγι με

καθαρά και αθώα στο πιάτο μου,

ακολούθησα μέσα στο δάσος, προσπαθώντας να

τον παππού μου. Ο ίδιος μου έδειξε τα πρώτα

άντε στον πάγκο της κουζίνας.

πατάω στα χνάρια του και να τον έχω διαρκώς

φαγώσιμα μανιτάρια, Κοκκινούσκες (Lactarius)

Δεν είμαι δα και η μικρή κοκκινοσκουφίτσα να

σε οπτική επαφή. Βλέπετε η καθιστική ζωή και

και Βωλίτες (Βασιλομανίταρα), τα υπόλοιπα

περιπλανιέμαι στο δάσος γι’ αυτά. Σε ένα δάσος

οι κακές συνήθειες έχουν κοντύνει τα πόδια μου.

είναι άλλη ράτσα, έλεγε. Με τα χρόνια, χάρη στις

όμως βρέθηκα, λίγες μέρες πριν, σχεδόν απόγευμα

Ωστόσο, το ιδιαίτερο περιβάλλον και κυρίως οι

παιδικές αναμνήσεις και στις εξορμήσεις με τον

και ο ήλιος έκανε το λαμπερό ακόμη λαμπερότερο,

γνώσεις που αράδιαζε αβίαστα ο ξεναγός ήταν

ΕΟΣΚ, άρχισε ο ‘‘κυνηγός’’ να την ψάχνει, στην

με το νερό να στραφταλίζει στα πόδια του.. Στην

το καλύτερο οξυγόνο.Κυνηγός, είπε σχεδόν

αρχή δειλά με σερφάρισμα και με δανεικά βιβλία,

απέναντι πλευρά της Λίμνης Πλαστήρα, στην

με στόμφο. Κυνηγός μανιταριών, επανέλαβε,

αργότερα με σεμινάρια, διάβασμα, αγάπη και

πέτρινη βρύση με περίμενε ο ξεναγός μου και

είναι άγρια μανιτάρια κι εμείς εντοπίζουμε τις

καλούς δασκάλους στην εξοχή. ‘‘Τρώγονται όλα τα

συνοδοιπόρος στο απρόσμενο ταξίδι. Δεν είναι

αποικίες τους, τις φροντίζουμε αν χρειαστεί και

μανιτάρια;’’ λέω γεμάτη απορία. ‘‘Όλα τρώγονται’’,

περίπατος, είναι κυνήγι, είπε με αβρότητα καθώς

κρατάμε ημερολόγιο. Το δικό μου είναι κιόλας

αποκρίνεται και συνεχίζει με ύφος… ‘‘κάποια για

μου πρόσφερε τον απαραίτητο εξοπλισμό που

δέκα χρονών. Κακώς δεν κράτησε ένα από

μία μόνο φορά!’’

«Όλα τα μανιτάρια τρώγονται, κάποια όμως μόνο για μια φορά»

Ο αρχάριος μανιταροσυλλέκτης χρειάζεται θέληση και μεράκι. Με τον καιρό θα έρθει η πείρα και η γνώση ώστε να αποκτηθεί η ικανότητα αναγνωρισιμότητας και ταυτοποίησης των άγριων μανιταριών. Το άμαθο μάτι μου αδυνατεί να διακρίνει τα μανιτάρια ακόμη και όταν στέκομαι απέναντι τους, ωστόσο ο κυνηγός – ξεναγός με υπομονή και προσοχή μου εξηγεί τα διάφορα μανιτάρια που ξεπετιούνται κυριολεκτικά κάτω από τη μύτη μου.Η περιοχή της Λίμνης Πλαστήρα είναι ένας εξαιρετικός βιότοπος για τα μανιτάρια χάρη στο μικροκλίμα της που χαρακτηρίζεται από υψηλή υγρασία, ηλιοφάνεια και συχνές βροχοπτώσεις. Ο ετήσιος κύκλος ζωής των μανιταριών ποικίλει μεταξύ των ειδών κι αυτό κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρον το κυνήγι τους. Ο ίδιος ο κυνηγός μας έχει ταχτοποιήσει περισσότερα από 190 είδη ενδημικών μανιταριών εδώδιμων και μη στην περιοχή της Λίμνης. Ο μυκητόκοσμος είναι ένα από τα πέντε βασίλεια της φύσης αλλά σχεδόν μυθικός. Θα αφήσουμε τα βακτήρια και τα πρωτόζωα στην άκρη, αλλά θα βάλουμε τους μύκητες ανάμεσα στα φυτά και στα ζώα. Λίγο φυτά γιατί φύονται και δεν περπατάνε! Περισσότερο ζώα γιατί είναι ετερότροφοι οργανισμοί (καταναλώνουν έτοιμη τροφή), δεν κάνουν δηλαδή φωτοσύνθεση και κυρίως γιατί έχουν πρωτεϊνική δομή. Τι σημαίνει ακριβώς αυτό, λίγη σημασία έχει ως προς την επιστημονική του υπόσταση αλλά σίγουρα μεγάλη εφαρμογή στην καθημερινότητα και στη διατροφή μας. Βασικά είναι πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας που φτάνει αυτή του καλού κόκκινου κρέατος, όπως το μοσχάρι, αλλά ευτυχώς για εμάς είναι απαλλαγμένο από θερμίδες, λιπίδια και χοληστερόλες. Παράλληλα, είναι πλούσιο σε ηλεκτρολύτες (βλ. κάλιο, νάτριο), βιταμίνες, οικοδομικά υλικά (ασβέστιο και σίδηρο), πολλές φυτικές ίνες και φυσικά πολλά αντιοξειδωτικά! Για το καλό κυνήγι θέλεις μαχαίρι και γλωσσάρι κι ο κυνηγός μου δίνει ένα μικρό δείγμα. Το μανιτάρι ως λέξη είναι υποκοριστικό της αρχαιοελληνικής αμανίτης. Το υπόστρωμα ή κρεβάτι είναι ο ζωντανός ή ετοιμοθάνατος οργανισμός που ταΐζει την αποικία. Όταν εξαντληθεί τελείως το υπόστρωμα, χάνεται και η αποικία. Ο πίλος είναι το καπέλο, αυτό το κόκκινο με τα λευκά πουά που ζωγραφίζουν τα παιδιά. Το δαχτυλίδι είναι το σημείο που ενώνεται το καπέλο με το ποδαράκι του. Αυτό με τη σειρά του λέγεται και στύπος. Η βόλβα είναι η βάση της έκφυσης.

Οι τρούφες είναι υπόγεια μανιτάρια, απαιτείται λαγωνικό να τις εντοπίσει αλλά ο μύθος θέλει υπομονετικούς και παρατηρητικούς ανθρώπους να τις εντοπίζουν στα θεσσαλικά βουνά. Το Καλογεράκι είναι το ανήλικο βασιλομανίταρο που άμα μεγαλώσει θα γίνει βωλίτης, αλλά ως βασιλιάς μπορεί να αγαπάει το πεύκο, να έχει χάλκινο χρώμα ή να φύεται το καλοκαίρι. Τα Παριζιάνικα ή κουμπιά είναι τα ολόλευκα στρουμπουλά μανιτάρια που ξέρουμε όλοι μας, τα στρουμφόσπιτα άβαφα, δηλαδή. Τα Ζαρκαδίσια ή μακρολέπιοτα είναι καλλίγραμμα, ευθυτενή, με ψηλό πόδι και μεγάλο συνήθως καπέλο, πολύ κοινό στη χώρα μας. Τα Πλευρώτους είναι γνωστά γιατί αγαπάνε να πλευρίζουν το υπόστρωμά τους. Η Κανθαρέλλα εξ’ ακοής είναι πεταχτούλα και από κοντά μια μικρή χρυσή νεράιδα Οι Μορχέλες έχουν κωνικό καπέλο και φύονται παντού αλλά αγαπούν πολύ τις παρά- υδάτινες ζώνες, όπως ο Πηνειός και οι παραπόταμοί του. Τα μη εδώδιμα μανιτάρια είναι εξίσου χρήσιμα για τον άνθρωπο και τη φύση, όπως το φαρμακευτικό γανόδερμα, η σωτήρια πενικιλίνη, η θαυματουργή Μουσκάρια η μυγοκτόνος με πολλές εφαρμογές στη χημειοθεραπεία, η χρήσιμη ίσκα και πολλά είδη εφαρμόζονται στην ομοιοπαθητική.

Φυσικά κάθε μανιτάρι είναι πολύτιμο για τη φύση γιατί είναι ο φυσικός οργανικός αποδομιτής. Όμως τα νιτρικά και ο φώσφορος από τα λιπάσματα προκαλούν μορφολογικές αλλοιώσεις, καλύτερα να αποφεύγονται μανιτάρια παραμορφωμένα από περιοχές με εντατικές γεωργικές πρακτικές. Με πολλές πληροφορίες και ακόμη περισσότερες εικόνες που δεν μπορώ να σας μεταφέρω, πρέπει να το ζήσετε, βρεθήκαμε σε μια κορφή να θαυμάζουμε το γέρμα του ήλιου στο στήθος της Κοιμωμένης. Το μούχρωμα ζωντανεύει τις σκιές των δέντρων και τα μάτια μου κάνουν πουλάκια, για την ακρίβεια κοτοπουλάκια. Ο κυνηγός γελάει με το σχόλιο μου και επιβεβαιώνει τα λόγια μου. Είναι Λαιτιπόρος ο Θειαφένιος ή κοτοπουλάκια του δάσους. Πλησιάζω τη γέρικη καστανιά, βλέπω επάλληλες στρώσεις από φιλεταρισμένο στήθος κοτόπουλου και η υφή του είναι βελούδινη. Ο κυνηγός με περισσή επιδεξιότητα αφαιρεί μερικά φιλετάκια. Τα καλαθάκια μας είναι ξέχειλα από υπέροχα μικρά και μεγάλα μανιτάρια, σε διάφορα σχήματα και χρώματα. Καλό το κυνήγι αλλά εγώ λατρεύω την κουζίνα και στο δρόμο τις επιστροφής παίρνω οδηγίες για τον καλύτερο τρόπο να μαγειρευτεί η κάθε ποικιλία. Ευτυχώς ο κυνηγός δεν είναι δημιούργημα της καλπάζουσας φαντασίας μου και σύντομα βρισκόμαστε στο όμορφο Νεοχώρι και στην κουζίνα του για να ξεδιπλώσουμε παρέα στον πάγκο της κουζίνας τις μαγειρικές μας ικανότητες. Μαζί μας, μερικοί φίλοι, υπέροχο κρασί και ένας πάγκος γεμάτος από υλικά που περιμένουν υπομονετικά να γίνουν λιχουδιές δια πυρός και σιδήρου. Μπορείτε να απολαύσετε μια αντίστοιχη εμπειρία το τριήμερο 6 - 7 και 8 Οκτωβρίου στη Λίμνη Πλαστήρα, όπου θα λάβει χώρα ένα Σεμινάριο για Ταυτοποίηση Μανιταριών με έγκριτους Μυκητολόγους. Και φυσικά κάθε χρόνο, η κυνηγητική περίοδος της χώρας άρχεται στην όμορφη Λίμνη Πλαστήρα με μία Γιορτή αφιερωμένη στον Υγροφόρο Μαρτιάτικο ή Μαρτούλι το τελευταίο Σ/Κ του Μαρτίου ή το πρώτο του Απριλίου.Οι Μανιταρόφιλοι Θεσσαλίας είναι ένα καλό πάτημα για να ξεκινήσετε ένα διασκεδαστικό και κυρίως οικονομικό χόμπι, άσε που θα έχετε και τζάμπα πρωτεΐνη. Αμανιτάκια μου, πρέπει να σας αφήσω γιατί το τσιτσίρισμα από το σνίτσελ μανιταριού και οι ευωδιές από τη σχάρα, μου έχουν τρυπήσει τα ρουθούνια. Πριν απολαύσω τις μανιταρολιχουδιές, θέλω να σας συστήσω τον υπέροχο ξεναγό, φιλόξενο οικοδεσπότη και αθώο Κυνηγό μανιταριών: Είναι εκπρόσωπος των Μανιταρόφιλων Θεσσαλίας και υπεύθυνος για το Ν. Καρδίτσας. Είναι ο φίλος μας Γεώργιος Καραντώνης (24410 93444 και 6977664534) που θα χαρεί πολύ να σας συστήσει με τη σειρά του τον κόσμο των μανιταριών και να γίνει και δικός σας φίλος.

Θανάσης Καρανίκας Φωτογραφία iconomidis.com

Reworks Festival 2017: Δέκατο-τρίτο και… καλύτερο!

Για δύο βράδια, βρεθήκαμε και «χαθήκαμε» στο κορυφαίο μουσικό φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, εκεί που η καρδιά της dance μουσικής χτυπάει σε πολλά bpm.

T

ο 2005, αποτελούσε ένα φιλόδοξο πείραμα, με σκοπό του να γεμίσει το κενό ενός μεγάλου φεστιβάλ σύγχρονης, ηλεκτρονικής και όχι μόνο, μουσικής της Θεσσαλονίκης. Στο πέρασμα των χρόνων, εμπλουτισμένο και με πληθώρα άλλων καλλιτεχνικών δρώμενων, καθιερώθηκε ως ένα απ’ τα πιο σημαντικά φεστιβάλ της χώρας, αναγνωρισμένο και διεθνώς. Το Reworks Festival, πιστό στο ραντεβού του κάθε Σεπτέμβρη στην καρδιά της συμπρωτεύουσας, κατάφερε και φέτος να συγκεντρώσει

μερικές χιλιάδες κόσμου, απ΄όλη τη χώρα, αλλά και μουσικόφιλους που ταξιδεύουν σταθερά μέσα στα χρόνια, απ’ το εξωτερικό. Το line up αξιοζήλευτο – από καταξιώμενους έλληνες παραγωγούς σαν τον Cayetano και την Giganta, μέχρι και τον θρύλο της Γερμανικής House, Paul Kalkbrenner. To Πεζοδρόμιο βρέθηκε εκεί, την Παρασκευή 15 και το Σάββατο 16 του Σεπτέμβρη, στην κορύφωση δηλaδή των μουσικών sets, και σας μεταφέρει τις ενθουσιώδεις εντυπώσεις του!

23

Παρασκεύη μεσανύχτα και βρισκόμαστε στον χώρο του Block 33. Το πάρτυ ξεκινά λίγο μετά τη 1, από το stage του Warehouse.

O Πορτογάλος Trikk μας χάρισε ένα δίωρο σετ, κινούμενος ανάμεσα στην Deep House και την Techno, για να καταλήξει σε ένα Tribal ντελίριο που ξεσήκωσε σε χορό και τους πιο…

δυσκίνητους. Ένα πλήρως ισορροπημένο και έμπειρο σετ, η πιο κατάλληλη προθέρμανση για τον Dixon που ακολούθησε αμέσως μετά. Για τον Βερολινέζο τώρα, δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις.Ανακηρυγμένος για τέσσερις συνεχόμενες χρονιές ως ο κορυφαίος DJ του κόσμου, επέστρεψε στο Reworks 10 χρόνια μετά την ιστορική πρώτη του εμφάνιση, με ένα άκρως εκλεπτυσμένο και πολυμορφικό σετ. Απέδειξε για ακόμα μια φορά πως δε φέρει τον βαρύ αυτό τίτλο στις πλάτες του άδικα, ακόμα κι αν υπολείπεται σε προσωπικές παραγωγές, σε σχέση με τα άλλα μεγάλα ονόματα του φεστιβάλ. Λίγο μετά τις 4 τα ξημερώματα, μεταφερόμαστε στο Reworks Club, όπου ήδη ο Ben Klock έχει βάλει φωτιά στα decks. Αγαπήμενος του ελληνικού κοινού, αλλά και του ίδιου του φεστιβάλ, αφού εμφανίστηκε εκεί για 4η συνεχόμενη χρονιά. Ο επίσης βερολινέζικης καταγωγής, αποτελεί πολύ σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας της ηλεκτρονικής μουσικής, γνωστός για το μοναδικό του ύφος, τα πολυώρα σετ, αλλά και τις παραγωγές του προσωπικού του label, που έχουν επαναπροσδιορίσει σε μεγάλο βαθμό την techno της εποχής. Το βαρύ, μπασάτο του groove αλλά και οι ψυχεδελικοί φωτισμοί που τον συνόδευαν, μας ταξίδεψαν μέχρι και τα ξημερώματα.

Το Σάββατο 16, τα κορυφαία acts του Reworks φιλοξενήθηκαν στο Fix Complex, το ανακαινισμένο εργοαστάσιο του Fix, που πρωταγωνιστεί εδώ και καιρό στην εναλλακτική μουσική σκηνή της πόλης. Τα τέσσερα διαφορετικά stages και η γενικότερη underground βιομηχανική αισθητική, θύμιζε σκηνές και άρωμα από φεστιβάλ της υπόλοιπης Ευρώπης. Ο Γερμανός Paul Kalkbrenner, αν και εμφανίστηκε μόλις λίγο μετά τις 11 στο Warehouse, κατάφερε να συγκεντρώσει την πλειοψηφία του κόσμου που είχε ήδη καταθφάσει στον χώρο του φεστιβάλ, σε σημείο να σχηματιστεί μια μεγάλη ουρά στην είσοδο. Πολλές από τις πιο σημαντικές στιγμές της μακράς δισκογραφίας του, έδωσαν το παρόν, μιξαρισμένες πανέξυπνα, όπως λίγοι σαν κι αυτόν μπορούν. Κομμάτια σαν και το κλασσικό “Sky and Sand”, ήταν αδύνατον να μας αφήσουν ασυγκίνητους. Λίγο πριν το τέλος του set, το πέρασμα απ’ το Reworks CU Club, αποδείχθηκε η καλύτερη επιλογή, αφού το δίδυμο των Ελβετών Adriatique αποθεώθηκε, δίνοντας όπως πάντα μια άλλη διάσταση στην χορευτική Deep House. Στο τρίτο stage, το Red Bull Music Academy, την «δική» μας σεμνή μα υπέροχη Giganta, διαδέχθηκε το δίδυμο των Βρετανών Bicep, όπου φέτος γνωρίζουν μεγάλες δόξες με το ντεμπούτο άλμπουμ τους. Πραγματικά, απ’ τις καλύτερες εμφανίσεις όλου του φεστιβάλ, και με το single “Glue”, ένα από τα καλύτερα tracks της χρονιάς, ως έναν μεγάλο άσσο στο μανίκι τους. Λίγο μετά τις 4, όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν ξανά στο Warehouse, όπου ο σούπερ-σταρ της εποχής μας στο είδος του, Solomun, έκλεισε πανηγυρικά την προτελευταία, μα πιο σημαντική μέρα του φεστιβάλ. Ξεκινώντας μελωδικά και καταλήγωντας στην πιο σκληροπυρηνική εκδοχή του καλλιτεχνικού του εαυτού, η ατμόσφαιρα έγινε ένα τεράστιο πάρτυ που δεν ήθελες να τελειώσει ποτέ. Αποχαιρετήσαμε τη Θεσσαλονίκη, δίνοντας την υπόσχεση πως και του χρόνου θα είμαστε και πάλι εκεί. Γιατί το Reworks εκτός από ένα εξαιρετικά οργανωμένο και στημένο φεστιβάλ, είναι μια μεγάλη όαση στην σύγχρονη μουσική κουλτούρα της χώρας. Μακριά από αναμασημένες και προβλέψιμες επιλογές, αποτελεί μια πραγματικά εναλλακτική πρόταση, με έμφαση στο παρόν και στις μουσικές τάσεις της εποχής. Κι επειδή φυσικά το όλο του κλίμα, μας θυμίζει ένδοξες και σαφώς πιο ανέμελες εποχές, που τόσο μας έχουν λείψει.

Παναγιώτης Δουλόπουλος/ Θανάσης Καρανίκας/ Αντώνης Φιλόσογλου

THE RECORD

store Αντώνης Φιλόσογλου

Queens Of The Stone Age-Villains

Αν υποθέσουμε πως υπάρχει βασίλειο της rock, σίγουρα οι QOTSA θα είχαν κυριαρχική θέση σε αυτό. Οι θρύλοι της Desert rock επιστρέφουν δυναμικά σκορπώντας τον “πανικό” στους fan τους με τον δίσκο “Villains”. Το ολοκαίνουργιο άλμπουμ τους έρχεται να σπάσει την αναμονή τεσσάρων χρόνων από την προηγούμενη κυκλοφορία τους (‘...Like Clockwork’) και η παρέα του Josh Homme μας χαρίζει 9 καινούρια κομμάτια. Το “Villains” θα μπορούσε να παρομοιαστεί με έναν πάνθηρα που πηδά από δέντρο σε δέντρο για να ξεφύγει από το σκοτάδι, κάνοντας επίσης την διαφορά από άλλα, παλαιότερα άλμπουμ. Πρώτο κομμάτι που έγινε γνωστό στο ευρύ κοινό είναι το “The Way You Used To Do”, το οποίο έχει χαρούμενη, funk διάθεση που συνοδεύονται από τα εξαιρετικά “badass” φωνητικά του Homme. Επίσης δεν περνιέται απαρατήρητο και το “Villains o Circumstance” που είναι ένα ανακάτεμα μιας “ηλιόλουστης” χορωδίας φέρνοντας στην μνήμη μια beefedup έκδοση των Tears For Fears. Την σκυτάλη παίρνει το “The Evil Has Landed” που με την πρώτη ακρόαση θυμίζει κάτι από Led Zeppelin. Αξιοσημείωτο σε αυτό το κομμάτι είναι η γρήγορη εναλλαγή ρυθμών στην κιθάρα, που με αυτόν τον τρόπο σε κάνει να θες να το ακούσεις ξανά και ξανά. Στο “Villains” συναντάς επίσης και το “Hideaway” το οποίο σε παραπέμπει σε ψυχεδελικό rock (κάτι στο οποίο το συγκρότημα δε μας έχει συνηθίσει) καθώς και το “Domesticated Animals” που συνδυάζει rock ‘n’ roll με φωνητικά που θυμίζουν Iggy pop. Την ομολογουμένως καλή παραγωγή του δίσκου υπογράφει ο Mark Ronson. Αν δεν είσαι λοιπόν, κολλημένος ακόμα με το “Rated R” και το “Songs For The Deaf”, το “Villains” είναι ένας δίσκος που κάλλιστα μπορεί να σε μαγέψει και να σε συνεπάρει με τα εξαιρετικά riff και την χαρακτηριστική φωνή του Homme. I was born in the Desert rock!

Παναγιώτης Δουλόπουλος

The War on Drugs – A Deeper Understanding Η πόλη της Φιλαδέλφεια ήταν πάντοτε γνωστή για την μουσική της σκηνή αλλά και για τους μουσικούς που έχει «γεννήσει», ενώ κάποιοι την θεωρούν ως και την πρωτεύουσα της indie rock έχοντας να επιδείξει σπουδαίες μπάντες. Μια από αυτές θεωρούνται και οι The War on Drugs, οι οποίοι τρία χρόνια μετά το σούπερ “Lost in the Dream”, επανέρχονται δυναμικά με νέο δίσκο με τίτλο “A Deeper Understanding”, ο πρώτος τους στην τεράστια Atlantic Records. Η παρέα του Adam Granduciel έχοντας στις αποσκευές της 10 νέα κομμάτια θέλει να μας παρουσιάσει ένα πολυεπίπεδο και λεπτομερές άλμπουμ, παντρεύοντας τα πιο pop synth που χρησιμοποίησαν με τα εκρηκτικά σόλο κιθάρας, με το αποτέλεσμα να είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικό. Αυτό το πάντρεμα φαίνεται ξεκάθαρα από το πρώτο κιόλας τραγούδι του δίσκου, το “Up All Night”, το οποίο καταφέρνει να σε «φτιάξει» και να ανυπομονείς για την συνέχεια. Και η δικαίωση έρχεται όταν ακούσεις τα δύο από τα δυνατά χαρτιά του “A Deeper Understanding” που είναι το “Nothing to Find” και το “Holding On”, δύο άρτιες δημιουργίες που φανερώνουν όλο το ταλέντο των The War on Drugs. Στο μελαγχολικό “Strangest Thing” τα εκπληκτικά σόλο του Granduciel σε καθηλώνουν ενώ το “Clean Living” και “Knocked Down” είναι δύο καθαρές μπαλάντες που συμπληρώνουν το τέταρτο τους δίσκο. Το “A Deeper Understanding” είναι σίγουρα ένα πολύ καλό άλμπουμ, με τους The War on Drugs να καταφέρνουν να φτάσουν τα ψηλά στάνταρ που οι ίδιοι είχαν θέσει με τις προηγούμενες δουλειές τους, και άνετα μπόρει να θεωρηθεί ως ένα από τους καλύτερους indie rock δίσκους που ακούσαμε φέτος.

29

Θανάσης Καρανίκας

Courtney Barnett & Kurt Vile σε μια συνεργασία-έκπληξη! Δύο απ’ τους κορυφαίους εκπροσώπους της σύγχρονης indie rock, ενώνουν τις δυνάμεις τους σε ένα κοινό άλμπουμ. Aπ’ τη μια ο Αμερικάνος Kurt Vile, που κατέχει ήδη έναν μεγάλο αριθμό αξιόλογων άλμπουμ απ’ τα τέλη των 00’s, κι απ’ την άλλη η Αυστραλή ρόκερ-φαινόμενο Courtney Barnett, που είναι υπεύθυνη για το κορυφαίο ντεμπούτο του 2015, κυκλοφόρησαν πρόσφατα το βίντεο κλιπ του προάγγελου του δίσκου, με τίτλο «Over Everything». Η κυκλοφορία τους θα ονομάζεται “Lotta Sea Lice” και αναμένεται στα μέσα Οκτωβρίου. Bonus, οι συμμετοχές εξαιρετικών μουσικών με κορυφαία αυτή του Mick Harvey (Nick Cave & the Bad Seeds, PJ Harvey κλπ).

στα γρήγορα...

4 δίσκοι που θα είναι… αμαρτία να σας ξεφύγουν!

Bicep - Bicep (electronic, house) Οι φίλοι της ηλεκτρονικής μουσικής, σίγουρα γνωρίζουν το ντουέτο των Bicep, απ’ τις αρχές κιόλας της δεκαετίας. Στο πρώτο ολοκληρωμένο τους άλμπουμ μοιάζουν ωριμότεροι από ποτέ, με πληθώρα «κολλητικών» στιγμών, ε εκ των οποίων και ο προπομπός “Glue”, που συγκαταλέγεται ήδη στα κομμάτια της χρονιάς.

Maya Jane Coles – Take Flight (electronic, house) Χωρισμένο άτυπα σε δύο μέρη, ξεκινώντας με πιο downtempo/trip-hop διάθεση και καταλήγοντας σε πιο χορευτική, μέσα στο είκοσιτεσσάρων κομματιών, χορταστικό άλμπουμ της βρετανίδας παραγωγού, κρύβεται αρκετό «ψωμί» αλλά και αρκετές βάσεις για την electronica του μέλλοντος.

Hercules And Love Affair – Omnion (dance-pop, house) Oι συνεργασίες, στο τόσο ιδιαίτερο αυτό πρότζεκτ του Αμερικανοβέλγου Andy Butler, παρουσιάζουν πάντα ενδιαφέρον. Στο “Omnion” του 2017, την παράσταση κλέβουν οι Sharon Van Etten και Faris Badwan (The Horrors) που δοκιμάζονται επιτυχώς σε ήχους έξω απ’ τα συνηθισμένα νερά τους.

Everything Everything – A Fever Dream (indie Pop, art Rock) Για το «Πεζοδρόμιο» αποτελούν μία απ’ τις πιο σημαντικές αλλά και αδικημένες εναλλακτικές μπάντες της εποχής μας. Το «A Fever Dream» δεν είναι τίποτα λιγότερο από έναν ακόμα «αθόρυβο» θρίαμβο.

LCD Soundsystem – «American Dream».

Ποιος θα περίμενε πως 7 χρόνια μετά την (προσωρινή, όπως αποδείχθηκε) διάλυση ενός τόσο σημαντικού group της δεκαετίας των 00’s, όχι απλώς θα ξανακούγαμε νέα δουλειά των LCD Soundsystem, αλλά πως αυτή θα αποτελέσει και την πιο σπουδαία τους. Το “American Dream”, με τα δέκα ολοκαίνουρια τραγούδια του, είναι σίγουρα το πιο οργανικό αλλά και το πιο σκοτεινό δημιούργημα του James Murphy, που μας έπιασε κυριολεκτικά εξαπίνης, ακόμα κι αν τα πρώτα δύο singles που ακούσαμε μέσα στο καλοκαίρι, κάθε άλλο παρά απογοήτευση μας προκάλεσαν. Ένα στιβαρό, σφιχτοδεμένο υλικό σύγχρονης ηλεκτρονικής αντίληψης, ένας ορυμαγδός από επικά singles, που κλείνει φανερά το μάτι στην παρακαταθήκη του Bowie, των Talking Heads ακόμα και του Ian Curtis. Που δεν έχει να ζηλέψει απολύτως τίποτα απ’ τις κορυφές της μέχρι στιγμής πορείας τους, και που «βράζει» συναισθηματικά απ’ την πρώτη ως την τελευταία νότα. Αρκεί μόνο κανείς να έρθει αντιμέτωπος με το 9λεπτο χαοτικό “How Do You Sleep?”, που θα μπορούσε να αποτελεί «ξαδερφάκι» του επίσης αριστουργηματικού τους «Dance Yrself Clean” από το 2010. Το “American Dream” είναι ένα βραδυφλεγές modern classic, στο οποίο δε χωρούν βαθμολογίες, κατατάξεις και περαιτέρω μουσικολογικές αναλύσεις. Είναι απ’ αυτά τα άλμπουμ «ζωής» στην πορεία ενός καλλιτέχνη, ικανά να ταυτιστούν μαζί του γενιές ακροατών. Σχεδόν αναπάντεχα, ο James Murphy και η παρέα του «σώζουν» υπερήφανα μια αναιμική, όπως φαίνεται, μουσική χρονιά.

Στα άδυτα του Bandcamp!

Το Bandcamp (https://bandcamp.com/) αποτελεί εδώ και καιρό, μια πολύ σοβαρή πηγή ανακάλυψης ανεξαρτήτων -κυρίως- νέων δημιουργών. Αυτό το μήνα, σας παρουσιάζουμε τις τρεις ελληνικές κυκλοφορίες που σταθήκαμε περισσότερο και αξίζουν (θεωρούμε) της προσοχής σας. Όλες τους είναι διαθέσιμες για δωρεάν κατέβασμα, εκτός βέβαια αν προτιμάτε να τις στηρίξετε, με το αντίτιμο της επιλογής σας!

1. Palio Flaski – “Teapot” ( https://palioflaski. bandcamp.com/releases & Facebook page: palioflaski) Με έδρα την Αθήνα, ένα πάντρεμα ανατολίτικων δρόμων, ακουστικού punk και εναλλακτικού pub rock. Στις επιρροές τους αναφέρουν τους Tom Waits, David Bowie, Tiger Lillie’s, Nick Cave, Lou Reed αλλά και τον Μάρκο Βαμβακάρη. Περισσότερα και στο: http://www. palioflaski.com/ 2. αστρογόνο - “αστρογόνο” (https://astrogono.bandcamp.com/releases & Facebook page: astrogono) Απ’ την Αθήνα επίσης, ένα νέο γκρουπ που παντρεύει τις ηλεκτρικές κιθάρες, το μπάσο και τύμπανα, με την τρομπέτα, το ούτι, το βιολί και το μπουζούκι, για να συνθέσουν ένα post rock ηχοτόπιο, εμφανώς επηρεασμένο από την παράδοση της ανατολικής μεσογείου.

3. George Σ - “Θερινό Ηλιοστάσιο» ( https://georges. bandcamp.com/releases & Facebook page : George Σ). Από τη Ναύπακτο αυτή τη φορά, ο George Σ παρουσιάζει ένα fusion ορχηστρικό ντελίριο, ροκ καταβολών και ταξιδιάρικη διάθεσης, που ξεδιπλώνεται μαεστρικά σε 8 tracks, έξυπνα τοποθετημένα το ένα μετά το άλλο.

Ελένη Πρίτσα

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΞΩΣΤΗ

Blade Runner 2049 Πρωτοεμφανίστηκε στην μεγάλη οθόνη το 1982. Γέννημα-θρέμμα του μάστερ της επιστημονικής φαντασίας, Ridley Scott (βλ. Alien, The Martian), που την τελευταία δεκαετία έχει γίνει το ορόσημο για τις ταινίες του είδους του. 35 χρόνια μετά βγαίνει το sequel: Ο τίτλος του, Blade Runner 2049, με τον Harrison Ford να επιστρέφει στον ρόλο που τον καθιέρωσε. Όσον αφορά τον καινούριο κυνηγό, αυτός είναι ο Ryan Gosling (LAPD Officer K) ο οποίος θα ανακαλύψει ένα μυστικό που μπορεί να βυθίσει την ανθρωπότητα στο χάος. Αν αυτοί οι δύο συνεργαστούν, ίσως γλιτώσουμε από τα χειρότερα. Μόνο που έχουμε χάσει τα ίχνη του Rick Deckard εδώ και 30 χρόνια… Ανυπομονείς και συ για την δεύτερη ταινία Blade Runner; 5 Οκτωβρίου στο πιο κοντινό σινεμά.

Mother! Ένα ψυχολογικό θρίλερ από τον Darren Aronofsky το οποίο φλερτάρει με τον χαρακτηρισμό του blockbuster πριν καν κυκλοφορήσει. Δικαίως βέβαια με τέτοιο καστ: Jennifer Lawrence, Javier Bardem, Ed Harris, Michelle Pfeiffer. Ο Aronofsky δίνει μια νότα ψυχεδέλειας στο επερχόμενο φιλμ του όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε (Requiem for a dream, Black Swan). Ένα μυστήριο ζευγάρι έρχεται να διαταράξει την καθημερινότητα της Grace (Lawrence) και του Eli (Bardem). Ποιο είναι όμως αυτό το ζευγάρι και τι ζητά από την ζωή ενός ήσυχου ανδρόγυνου;

Φαίνεται πως η απορία θα μας λυθεί στις 19 Οκτωβρίου.

Geostorm Μία σειρά φυσικών καταστροφών μπορεί να γίνει η αιτία για την εξαφάνιση του πλανήτη μας. Οι κυβερνήσεις του κόσμου συγκεντρώνονται για να αντιμετωπίσουν τον επερχόμενο κίνδυνο και καταλήγουν στην δημιουργία ενός προγράμματος με το όνομα Dutch Boy, ένα σύστημα δορυφόρων που μπορούν να τις αποτρέψουν. Δύο χρόνια μετά κάτι φαίνεται πως πηγαίνει λάθος. Δύο αδέρφια (Gerard Butler, Jim Sturgess) καλούνται να λύσουν το πρόβλημα πριν τα καταστροφικά φαινόμενα «καταπιούν» τον πλανήτη. Θα τα καταφέρουν άραγε; Σε σκηνοθεσία Dean Devlin.

Το Geostorm θα κάνει πρεμιέρα στις 19 Οκτωβρίου στους κινηματογράφους.

27

Οι σειρές του Οκτωβρίου

Ήρθε το φθινόπωρο για τα καλά και μαζί του, κάπου εδώ, σταματά η αναμονή για δύο από τις πιο αγαπημένες μας σειρές. Έτσι, προς το τέλος του μήνα, το Stranger Things και το Walking Dead επιστρέφουν σαν «αντίδοτο» για όσα ξενέρωτα βράδια ζήσαμε χωρίς αυτά. Καλό κάψιμο!

Stranger Things Πάμε βολτούλα στο… Upside Down;

Σου φαίνεται πολύ mainstream; Κι όμως αν και φαντάζομαι πως δεν χρειάζονται συστάσεις, το Stranger Things είναι αμερικανική σειρά που συνδυάζει τη φαντασία και τον τρόμο, με κάποιες επιπλέον ιδιαιτερότητες. Η προβολή της ξεκίνησε έναν χρόνο πριν, στο Netflix, από τους αδελφούς Matt και Ross Duffer, που υπογράφουν το σενάριο και τη σκηνοθεσία. Λίγο από The Running Man, λίγο από Νightmare on Elm Street, λίγο από Firestarter, λίγο από Stand By Me, και φυσικά, λίγο από Alien. Θέλετε κι άλλα; Λίγο από Steven Spielberg, λίγο από John Carpenter και λίγο από Steven King. Πολύ, δηλαδή, χρυσή εποχή 80’s και ποπ κουλτούρα. Η κάθε σεζόν θυμίζει ολοκληρωμένη ταινία, ενώ «το τέλος είναι καθορισμένο από την αρχή». Μήπως σας θυμίζει και λίγο Breaking Bad;

Πρώτη σεζόν: Βρισκόμαστε στο 1983. Ο 12χρονος Will Buyers (Noah Schnapp) εξαφανίζεται μέσα στο δάσος της πόλης Hawkins στην Indiana. Η εξαφάνισή του συμπίπτει με την εμφάνιση ενός ψυχοκινητικού κοριτσιού με το όνομα Eleven (Millie Bobby Brown). Η αγανακτισμένη μητέρα του Will (που ενσαρκώνει η θεάρα Winona Ryder) επικοινωνεί με παράδοξο τρόπο με το γιο της και ξεκινά την δική της έρευνα στα άδυτα του Upside Down: Το φανταστικό, τοξικό

περιβάλλον μιας άλλης διάστασης όπου κατοικεί κάτι αλλόκοτο.Μια σειρά και μία πρώτη σεζόν που εκτός από σημείο αναφοράς, αποτελούν και το καλύτερο tribute στους κινηματογραφικούς «μάστορες» του παρελθόντος. Όσον αφορά τη δεύτερη σεζόν, θα κρατήσω τα spoilers για μένα! 1984. Οι ήρωες επιστρέφουν ένα χρόνο μεγαλύτεροι και μας αποδεικνύουν πως δεν έχουμε δει τίποτα ακόμα. Γιατί στο sci-fi όλα επιτρέπονται και κανείς δεν είναι πραγματικά νεκρός. Δείτε όμως το trailer, και χαμογελάστε πονηρά με τις αναφορές σε Dragon’s Lair και Ghost Busters! Ο δεύτερος κύκλος θα κάνει πρεμιέρα νωρίτερα από το αναμενόμενο (τέλη Οκτωβρίου) και μέσω Netflix θα μπορούμε να δούμε την ίδια μέρα και τα εννέα επεισόδια. Δεν πιστεύω να μην ανυπομονείτε, γιατί στο Πεζοδρόμιο έχουμε ήδη ορίσει την 27η Οκτωβρίου ως αργία!

The Walking Dead Η επιστροφή των walkers (και όχι μόνο)

Δεν θα απομακρυνθούμε και πολύ από το κλίμα του Stranger Things καθώς περνάμε στο Walking Dead. Άλλοι μίσησαν τη σειρά, ενώ οι περισσότεροι την αγάπησαν φανατικά. Δεν είναι και ότι καλύτερο να σε παγιδεύει η ίδια σου η σειρά στην ιδέα ότι κάποια μέρα θα ζήσουμε σε ένα μετα-αποκαλυπτικό τοπίο. Βασισμένο στην ομώνυμη σειρά κόμιξ των Robert Kirkman, Tony Moore και Charlie Adlard, το Walking Dead προβλήθηκε πρώτη φορά το 2010 σε σκηνοθεσία του Frank Darabont. Κατά κύριο λόγο βρίσκεται πολύ κοντά στα γεγονότα των κόμιξ με μικρές αποκλίσεις φυσικά που είναι και απόλυτα λογικό. Μέχρι τώρα έχουμε παρακολουθήσει επτά σεζόν και αναμένεται η όγδοη. Ο σερίφης Rick Grimes (Andrew Lincoln –με τέτοιο όνομα θα μπορούσε να κάνει καριέρα και ως κυνηγός βρικολάκων) ξυπνάει μετά από κώμα σε ένα νοσοκομείο. Τα πράγματα όμως δεν είναι όπως τα είχε αφήσει. Τα ζόμπι (walkers – στο σύμπαν της σειράς) έχουν κατακλύσει τον κόσμο. Έτσι, θα συμμαχήσει με τους λίγους εναπομείναντες ανθρώπους πάνω στην γη με σκοπό την επιβίωσή τους. Πόσο πιθανή είναι όμως αυτή; Ειδικά όταν πρέπει να αντιμετωπίσουν όχι μόνο τις στρατιές των ζωντανών-νεκρών, αλλά και τους ίδιους τους ανθρώπους. Ποιος είδε το θηλυκό ρόπαλο του Negan και δεν το φοβήθηκε… Το Walking Dead είναι σειρά του AMC, που σημαίνει πως θα φτύσετε αίμα μέχρι να δείτε ολόκληρο τον 8ο κύκλο καθώς τα επεισόδια προβάλλονται με τον κλασικό τρόπο του «ένα την εβδομάδα και καλό κουράγιο». Όπως και να ΄χει όμως, η επανεμφάνιση των αγαπημένων μας χαρακτήρων και η «ρεβάνς» που κυνηγάνε θα μας ανταμείψει γι’ αυτή την αναμονή, που θα σταματήσει την Κυριακή 22 Οκτωβρίου.

Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΓΙΝΕ ΚΛΟΥ Οι βιβλιόφιλοι της Λάρισας και του Βόλου απέκτησαν δύο νέα σημεία αναφοράς. Στον αριθμό 6 της οδού Μεγάλου Αλεξάνδρου

της Παιδείας. Τον Αύγουστο του 2016, η ταμπέλα του άλλαξε και μετονομάστηκε σε Κλου. Οι άνθρωποι όμως μέσα σ’ αυτό έμειναν οι ίδιοι, όπως και η ποικιλία των προσφερόμενων ειδών. Εκεί συναντήσαμε τον Κωστή Ευσταθίου, ο οποίος μας μίλησε για το νέο του εγχείρημα, που περιλαμβάνει άλλο ένα κατάστημα, στη συμβολή των οδών Αντωνοπούλου και Ιάσωνος στο Βόλο.

Ο Κωστής Είμαι 25 χρονών. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Λάρισα μέσα στα βιβλία, ενώ πλέον είμαι κάθε μέρα μέσα σ’ αυτά. Σπούδασα Λογιστική και Χρηματοοικονομικά στη Θεσσαλονίκη μέχρι το 2015. Η ίδια χρονιά με βρήκε να γυρίζω στη Λάρισα. Έχω αναλάβει το κατάστημα που λειτουργούσε ως Παιδεία, στη Μεγάλου Αλεξάνδρου 6, που είναι και το κεντρικό της Λάρισας. Του έδωσα καινούρια ονομασία, Κλου: Το αποκορύφωμα της βραδιάς δηλαδή. Είμαι πλέον μόνιμα εδώ. Επίσης, από φέτος και το κατάστημα του Βόλου λειτουργεί με την επωνυμία Κλου.

Η μέχρι τώρα πορεία των βιβλιοπωλείων Το πρώτο κατάστημα άνοιξε το 1985 ως Παιδεία, στην οδό Κανάρη 6, από τον πατέρα μου. Ήταν απόφοιτος Παντείου, και μετά τις σπουδές του επέστρεψε στη Λάρισα και ξεκίνησε αυτό που ήθελε πάντα να κάνει. Ξεκίνησε με ένα μικρό κατάστημα κάνοντας χονδρική ξενόγλωσσων, εκπαιδευτικών βιβλίων. Τα χρόνια περνούσαν και η δουλειά πήγαινε καλά. Ο πατέρας μου δικτυώθηκε, το κατάστημα πήγε λίγο πιο δίπλα και αγοράστηκε, στην Κανάρη 13, ενώ ακολούθησαν τα καταστήματα της Καρδίτσας και του Βόλου.

Η πρώτη του σημαντική επαφή με το βιβλίο Εκεί που άρχισα πραγματικά να διαβάζω συνεχώς, ήταν όταν κυκλοφόρησε η σειρά του Χάρι Πότερ. Περίμενα συνεχώς να βγει το επόμενο. Ανήκα όμως στους τυχερούς, γιατί διάβαζα τα βιβλία πριν κυκλοφορήσουν επίσημα. Ήξερα όλα τα spoilers και πείραζα τα παιδιά!

Η απόφασή του να διευθύνει τα καταστήματα Δε μ’ ενδιέφερε ποτέ να κλειστώ σ’ ένα γραφείο και να δουλεύω από εκεί. Θέλω να βρίσκομαι συνεχώς στην πρώτη γραμμή. Δε μπήκα λοιπόν με το ζόρι στην επιχείρηση. Γούσταρα και το έκανα. Η καθημερινή επαφή με τον κόσμο είναι ό,τι πιο όμορφο μπορεί να συμβεί.

Η μοναδικότητα του Κλου Θέλω να είμαστε φιλικοί αλλά και βολικοί προς τον πελάτη. Η αρχειοθέτηση και η κατηγοριοποίηση γίνονται προς συγγραφέα. Όχι μόνο αυτό, αλλά αν, για παράδειγμα, κάποιος αναζητήσει ένα βιβλίο λογοτεχνίας, θα δει πως μπορεί με ευκολία να το βρει καθώς η ταξινόμηση γίνεται και από το γενικό στο ειδικό. Για παράδειγμα: Λογοτεχνία, αστυνομική λογοτεχνία, συγγραφέας. Ο πελάτης βρίσκει ακόμα και μόνος του αυτό που ψάχνει.

Οι εργαζόμενοι Τα παιδιά που εργάζονται στο κατάστημα είναι σαν οικογένεια για μένα. Είμαστε κάτι παραπάνω από φίλοι και η σχέση μας απέχει από την τυπική αφεντικού – εργαζόμενου. Είναι άτομα που δουλεύουν πολλά χρόνια στην επιχείρηση, με αστείρευτες γνώσεις πάνω στο βιβλίο. Είναι βιβλιοφάγοι. Ξέρουν και έχουν διαβάσει κυριολεκτικά τα πάντα, και έτσι μπορούν να προτείνουν με τη σειρά τους τα πάντα. Από αστυνομική λογοτεχνία μέχρι βιβλία εγκυμοσύνης. Το feedback του κόσμου το λέει αυτό, όχι εγώ.

κατάστημα Λάρισας

στη Λάρισα υπάρχει εδώ και 15 χρόνια ένα βιβλιοπωλείο, αυτό

Γιατί στο Κλου και όχι κάπου αλλού; Γιατί εδώ θα βρεις τα πάντα. Η γκάμα των προϊόντων είναι τεράστια. Ξεκινάμε από χαρτικά και βοηθήματα, συνεχίζουμε με λογοτεχνία, ενώ τα ξενόγλωσσα βιβλία δεν περιορίζονται μόνο σ’ εκείνα της εκμάθησης γλωσσών: Υπάρχει και ξενόγλωσση λογοτεχνία. Επίσης, η ποικιλία μας σε εκπαιδευτικά παιχνίδια σε συνάρτηση με τις τιμές μας, νομίζω πως είναι ένας καλός λόγος για να μας επισκεφθεί κάποιος. Τέλος, ο χώρος είναι πολύ μεγάλος και βοηθά στην ποικιλία που προανέφερα, χωρίς ταυτόχρονα να είναι «απρόσωπος» και να «πνίγει» τον βιβλιόφιλο.

Οι βιβλιοπαρουσιάσεις

Ο Κωστής Ευσταθίου και τα Βιβλιοπωλεία Κλου σας προτείνουν δύο νέα βιβλία που ξεχωρίζουν:

Τζο Νέσμπο – Η Δίψα (Εκδόσεις Μεταίχμιο) «Ένας μπαρουτοκαπνισμένος ντετέκτιβ, και ένας δολοφόνος που προσεγγίζει και σκοτώνει χρήστες του Tinder»

Οι πάνω όροφοι των καταστημάτων του Βόλου και της Λάρισας, είναι και αίθουσες παρουσιάσεων βιβλίων. Γίνονται από τον Οκτώβριο και μετά, περίπου κάθε δύο εβδομάδες με μεγάλη προσέλευση κόσμου.

Το μέλλον του βιβλίου Τα τελευταία χρόνια ο κλάδος μας βιώνει δυσκολίες. Ακόμα και μεγάλες αλυσίδες έχουν βάλει λουκέτο στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Είναι αρκετά δύσκολα τα πράγματα. Όμως είμαι φύση αισιόδοξος. Ο κόσμος διαβάζει ακόμα. Υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι διάβαζαν κυριολεκτικά κάθε μέρα, όμως η κρίση τους στέρησε σε μεγάλο βαθμό το βιβλίο. Πλέον η μεγαλύτερη κίνηση είναι στα βοηθήματα, τα χαρτικά και στα ξενόγλωσσα εκπαιδευτικά βιβλία. Γυρίζουν όμως οι βιβλιόφιλοι, κι από εκεί που αγόραζαν σχεδόν κάθε μέρα, τώρα το κάνουν μία φορά στις δύο εβδομάδες. Κινείται το πράγμα.

Η πιο αλλόκοτη παραγγελία που του ζήτησαν Πρόσφατα μία κυρία μου ζήτησε βιβλίο σχετικά με τη διατροφή των καναρινιών. Δεν ξέρω αν είχε παχύνει το καναρίνι της, αλλά της χαμογέλασα και της ευχήθηκα τα καλύτερα για την ίδια και το πτηνό!

Μία ειδική αναφορά

Χρυσόστομος Τσαπραΐλης – Παγανιστικές Δοξασίες της Θεσσαλικής Επαρχίας (Εκδόσεις Αντίποδες) «Ένας φοβερός τρόπος γραφής που σε ταξιδεύει, ακόμα κι αν δεν έχεις καμία σχέση με τη Θεσσαλία, την παράδοση και τη λογοτεχνία τρόμου»

Έχασα τον πατέρα μου αρκετά μικρός, σε ηλικία 8 χρονών. Η επιχείρηση τότε βρισκόταν στα καλύτερά της, με την ανάπτυξή της να είναι τεράστια. Ήταν γνωστός και τον αγαπούσαν οι Λαρισαίοι. Οφείλω λοιπόν τα πάντα σε αυτόν. Έτσι, κάνω ό,τι κάνω με διπλή αγάπη, συνεχίζοντας αυτό το έργο προς τιμήν του. Επίσης, μετά από αυτό δυσάρεστο αυτό γεγονός, το βάρος έπεσε στην μητέρα μου και το θείο μου, οι οποίοι συνέχισαν το όλο εγχείρημα και βρίσκονται και οι δύο στο κατάστημα της Κανάρη. Ειδικά στη μητέρα μου, οφείλω επίσης πολλά, γιατί έπρεπε κατάφερε να διαχειριστεί τα καταστήματα και ταυτόχρονα να μας μεγαλώσει.

Το αγαπημένο του είδος λογοτεχνίας

κατάστημα Βόλου

Φυσικά η αστυνομική. Θέλω τον… Νέσμπο μου!

The Reader’s Corner

Άρης Κυριάκος

Σημειωματάρια. Βιβλίο πρώτο (1935-1942) | Αλμπέρ Καμύ «Πρώτα πρώτα πρέπει να σωπαίνουµε – να καταργούµε το κοινό και να έχουµε το κουράγιο της αυτοκριτικής. Να εξισορροπούµε µια προσεκτική καλλιέργεια του σώµατος µε την πλήρη συνείδηση της ζωής. Να εγκαταλείπουµε κάθε αξίωση και ν’ αφοσιωνόµαστε σ’ ένα διπλό έργο απελευθέρωσης – ως προς τα χρήµατα και ως προς τις µαταιοδοξίες και τις µικροψυχίες µας. Να ζούµε ακολουθώντας τους κανόνες του παιχνιδιού. Δεν είναι υπερβολικά τα δύο χρόνια από µια ολόκληρη ζωή για να σκεφτούµε πάνω σ’ ένα µόνο πράγµα. Πρέπει να εξουδετερώσουµε οριστικά όλες τις προηγούµενες καταστάσεις και να βάλουµε όλη µας τη δύναµη, πρωτίστως για να µην ξεµάθουµε τίποτα, κατόπιν για να µάθουµε υποµονετικά». Ένας από τους σπουδαιότερους διανοούμενους του 20ου αιώνα, χαρισματικός και πολυτάλαντος. Δε θα συνιστούσε υπερβολή αν αναφέραμε πως με ό,τι κι αν ασχολήθηκε ο Αλμπέρ Καμύ, διέπρεψε. Μεταξύ άλλων, υπήρξε φιλόσοφος, σεναριογράφος και συγγραφέας, με εμάς να καταπιανόμαστε με την τελευταία του ιδιότητα, η οποία μάλιστα του χάρισε και ένα Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού κυκλοφόρησαν τα «Σημειωματάρια», μια χαραμάδα φωτός προς τον εσωτερικό κόσμο της αμφισβήτησης, που πρέσβευε ο Γάλλος: Η ανάγνωση του βιβλίου είναι εύκολη ακόμα και για «απροπόνητους» αναγνώστες, γεγονός στο οποίο συντελεί και η ομαλή μετάφραση.

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη

Έγκλημα στην οικογένεια του Σερ Τζέιμς | Κέιτ Σώντερς Στο Λονδίνο των μέσων του 19ου αιώνα οι αλλαγές του αστικού τοπίου είναι συνεχείς και οι ρυθμοί της καθημερινότητας μεταβάλλονται ριζικά. Η Βιομηχανική Επανάσταση έχει θέσει για τα καλά τις βάσεις για την επόμενη μέρα του τόπου, την ώρα που οι άνθρωποι προσπαθούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο, η ευφυής ντετέκτιβ Λετίσια Ροντ πρέπει να απαντήσει στο ερώτημα των τριών δολοφονιών που έγιναν, με τα θύματά τους να είναι γυναίκες. Μήπως κάτι τις ένωνε και αν ναι, τι; Ποια είναι η ταυτότητα του δράστη; H αφήγηση «μυρίζει Ντίκενς», σε μια ιστορία μυστηρίου που θυμίζει λογοτεχνικά αριστουργήματα άλλης εποχής. Η Λετίσια κρύβει την ιδιότητά της καλά, κι αυτό τη βοηθά σε μεγάλο βαθμό. Άλλωστε πρόσφατα έχασε και τον άντρα της, αρχιδιάκονο και μέλος της ελίτ του Βικτωριανού Λονδίνου. Η ιστορία την φέρνει στο Λίνκολνσαιρ, όπου και γίνεται γκουβερνάντα της οικογένειας Κόλντερστον. Ο γιος, Τσάρλς, θέλει πάσει θυσία να παντρευτεί την Έλεν, γεγονός που δεν εγκρίνει ο πατέρας του, εξίσου γνωστός στους υψηλούς κύκλους του Λονδίνου. Όσο περνά ο καιρός, η Λετίσια διαπιστώνει πως μέσα στα δωμάτια του σπιτιού κρύβονται πολλά μυστικά. Εξαιρετικό storytelling και βιβλίο που σε προκαλεί να το διαβάσεις «μονορούφι». Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα

31

Μία επίσκεψη στο Μουσείο Ελληνικής Παιδείας Στη σκιά των Μετεώρων βρίσκεται μια χρονοκάψουλα που μας μεταφέρει στο παρελθόν των ελληνικών γραμμάτων και των μαθητικών χρόνων

Τ

ον Νοέμβριο του 2015 ιδρύθηκε ένα μουσείο ξεχωριστό από τα υπόλοιπα. Στεγάζεται σε ένα κτίριο στο κέντρο της Καλαμπάκας, που παλαιότερα υπήρχε θερινός κινηματογράφος. Είναι αποτέλεσμα ιδιωτικής πρωτοβουλίας, και συγκεκριμένα της μεγάλης προσπάθειας του κυρίου Παύλου Μπακογιάννη. Συνταξιούχος συμβολαιογράφος πλέον, με μια τεράστια συλλογή βιβλίων και χειρογράφων, μας μίλησε για το μουσείο, ενώ ταυτόχρονα μας ξενάγησε στους ιδιαίτερους χώρους του. Ξεκίνησε να αγοράζει βιβλία νωρίς. Νωρίς, γιατί όπως μας αναφέρει χαρακτηριστικά, τα στερήθηκε σαν παιδί. Έτσι, όταν βρέθηκε στην Αθήνα σαν φοιτητής και ταυτόχρονα εργαζόταν, τα βιβλία αποτελούσαν γι’ αυτόν μονόδρομο. Έπειτα, του γεννήθηκε η αγάπη για το εκπαιδευτικό βιβλίο, και σ’ αυτό βοήθησαν τα παλαιοπωλεία που εδρεύουν στο Μοναστηράκι. Εκεί του γεννήθηκε η περιέργεια για το τί διδασκόντουσαν οι προηγούμενοι και οι επόμενοι. Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς με τα ίδια του τα μάτια, έπειτα από μία επίσκεψη στο Μουσείο Ελληνικής Παιδείας. Έναν χώρο όχι κρύο και «στατικό», αλλά πολύ φιλικό προς τον επισκέπτη, που στην ουσία αποτελεί την παρουσίαση ενός μεγάλου μέρους της τεράστιας συλλογής του κυρίου Μπακογιάννη. Ένα κομμάτι του, περιλαμβάνει την ελληνική εκπαίδευση από τον Καποδίστρια και μετά. Τα μαθήματα, τα βιβλία, τα τετράδια, όπως και άλλα αντικείμενα της σχολικής ζωής: Τσάντες, μολύβια, ακόμα και τα πράγματα που διάβαζαν τα παιδιά εκτός σχολείου. Τα παιχνίδια τους. Τις σβούρες, τις μπίλιες. Εκεί, υπάρχει και μία αίθουσα διαμορφωμένη όπως λειτουργούσε το σχολείο τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Με τον μαυροπίνακα στο φόντο, τα χαρακτηριστικά, πράσινα θρανία, την πλάκα, το κονδύλι και την εικόνα του Χριστού. Ακόμα και οι μυρωδιές της αίθουσας, θυμίζουν έντονα το παρελθόν. Ένα άλλο κομμάτι του μουσείου είναι αφιερωμένο στον Αίσωπο, τον μεγάλο μας «παραμυθά»: Εκεί μπορεί κανείς να θαυμάσει τις συλλογές που εκτίθενται στις προθήκες. Συλλογές μύθων σε κυκλοφορίες που χρονολογούνται από τις αρχές του 17ου αιώνα. Όλες τους αυθεντικές και δυσεύρετες. Όμως το βλέμμα μας εστιάζει και στους τοίχους, στους οποίους είναι ζωγραφισμένοι οι μύθοι. Πρόκειται για μία διαδραστική

αίθουσα στην οποία γίνονται και προβολές. Ο Αίσωπος μάλιστα εξακολουθεί να εντυπωσιάζει τον κύριο Μπαλογιάννη, γιατί οι μύθοι του, ξέχωρα από τον διδακτικό τους χαρακτήρα, έχουν περάσει σε όλα τα μέρη του κόσμου. Η περιήγησή μας όμως δε σταματά εδώ. Λίγα μέτρα πιο πέρα, υπάρχει τμήμα αφιερωμένο στον Νεοελληνικό Διαφωτισμό, στα πλαίσια του οποίου, μεγάλο ρόλο έπαιξαν και άτομα με καταγωγή από τη Θεσσαλία. Εκεί ο Άνθιμος Γαζής συναντά τον Κωνσταντίνο Κούμα, και ο Αδαμάντιος Κοραής τον Ευγένιο Βούλγαρη. Όμως η περιήγηση δε σταματά εδώ: Ένας χώρος με δύο μεγάλες προθήκες φιλοξενεί έργα Αρχαίων Ελλήνων, σε πρωτότυπες εκδόσεις και γλώσσα ελληνική ή λατινική. Ο Θουκυδίδης συναντά τον Όμηρο και τους μεγάλους φιλοσόφους. Υπάρχει επίσης μία ξεχωριστή προθήκη για το πρώτο ελληνικό βιβλίο που τυπώθηκε με Ελληνικό Κείμενο, τη Γραμματική του Κωνσταντίνου Λασκάρεως του Βυζαντίου. Όσο για τα Μετέωρα, είναι παρόντα στην έκθεση με τη δική τους αίθουσα. Είναι γεμάτη γκραβούρες και φωτογραφίες τους, ενώ στον χώρο γίνεται και μία προβολή που τονίζει το πώς δημιουργήθηκε αυτό το επιβλητικό γεωλογικό φαινόμενο. Προβολές βέβαια γίνονται και για άλλα θέματα που αξίζουν το ενδιαφέρον του επισκέπτη, όπως η ανακάλυψη της τυπογραφίας, οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες, που έγιναν το 1896 στην Αθήνα κτλ Το μουσείο λειτουργεί καθημερινά, ακόμα και τις Κυριακές. Υπάρχουν μάλιστα και εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι και καθηγητές, που ξεναγούν τον επισκέπτη. Όσο για τους αλλοδαπούς επισκέπτες, υπάρχουν τάμπλετ που μεταφράζουν τα πάντα, διευκολύνοντας έτσι την περιήγησή τους. Τέλος, η ξενάγηση εστιάζει στον καθένα προσωπικά: Κάθε επισκέπτης είναι άλλωστε και μοναδικός. Γι’ αυτό, μπορείτε να πάτε ακόμα και μόνοι σας! Κρατάμε επίσης σαν σημείο αναφοράς το Αναγνωστήριο, με τα απολυτήρια των σχολείων, όπως και τα αλφαβητάρια όλων των χωρών του κόσμου που βρίσκονται εκεί. Αλφαβητάρια που μοιάζουν, γιατί όλα τα παιδιά του κόσμου είναι ίδια, όπως είναι το σύνθημα του μουσείου. Όσον αφορά το μέλλον, τα εκθέματα θα συνεχίσουν να αυξάνονται, μιας και ένα μεγάλο μέρος της γιγαντιαίας συλλογής του ιδρυτή του περιμένει ακόμα την κατάλληλη στιγμή για να εκτεθεί.

32 Βασιλική Νικολακάκου

Επί του πιεστηρίου Μία τυχαία συνάντηση με την Πηνελόπη Μασούρη στη Λίμνη Πλαστήρα Η Πηνελόπη Μασούρη είναι φωτογράφος, και έχει συνεργαστεί με όλα τα μεγάλα media της χώρας. Την συναντήσαμε πριν λίγες μέρες στη Λίμνη Πλαστήρα, όπου επέλεξε να κάνει ολιγοήμερες διακοπές με τη συμπαράσταση του φωτογράφου Ηλία Κοντογεώργου. Όμως εκείνη βρισκόταν… επί το έργω. Για την ακρίβεια, φωτογράφιζε τη Φανή-Ρωξάνη Πατουχέα, Μις Γιανγκ του 2012, η οποία δοκίμασε ρούχα που αναμένεται να φορεθούν το χειμώνα του 2017 ενώ περπατούσε στο δάσος δίπλα από τη λίμνη. Το υλικό που συγκεντρώθηκε, και μέρος του προδημοσιεύεται από το Πεζοδρόμιο, προορίζεται για την έκθεση που ετοιμάζεται στη γκαλερί του ξενοδοχείου St George του Λυκαβηττού, καθώς και για τη μονογραφία – φωτογραφικό λεύκωμα της Πηνελόπης Μασούρη, το πέμπτο κατά σειρά, που αναμένεται να κυκλοφορήσει από μεγάλο εκδοτικό οίκο.

Φανή-Ρωξάνη Πατουχέα

34

the cosmic whisperer project Δανάη Τ.

ΚΡΙΟΣ

ΖΥΓΟΣ

ΤΑΥΡΟΣ

ΣΚΟΡΠΙΟΣ

ΔΙΔΥΜΟΣ

ΤΟΞΟΤΗΣ

«Και τώρα τι θα απογίνουμε χωρίς το Game of Thrones», μουρμούρισε ο Κριός και σκοτείνιασε όλη η Ελλάδα. Βρισκόμαστε στο φθινόπωρο και συ σκέφτεσαι το χειμώνα. Πάτα φρένο και προσγειώσου στον κοντινότερο κινηματογράφο, με παρέα ή μόνος σου. Είναι ωραίος ο Οκτώβριος Κριαράκι μου, γι’ αυτό άσε στην άκρη τα υπαρξιακά σου και ζήσε την ομορφιά της στιγμής!

Σας αρέσει να συναναστρέφεστε με εκκεντρικούς ανθρώπους Ταυράκια μου. Σας ελκύουν ιδιαίτερα και θα συναντήσετε πολλούς από αυτούς κατά τη διάρκεια του μήνα. Ίσως το στομάχι σας «πιαστεί», ίσως η καρδιά χτυπήσει λίγο πιο γρήγορα, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα σας δημιουργηθεί μία αίσθηση ότι έχετε ξαναζήσει τη συγκεκριμένη στιγμή. Μήπως τελικά είστε ερωτευμένοι;

Πάντα νοιαζόσασταν λίγο περισσότερο για τους άλλους και λίγο λιγότερο για σας. Τα άστρα όμως σας ψιθυρίζουν πως ήρθε η ώρα αυτό να αλλάξει. Μην παραμελήσετε τους φίλους σας, αλλά δώστε περισσότερη βάση στον εαυτό σας. Θα το έχετε ανάγκη τις πρώτες μέρες του Οκτωβρίου, όταν και θα αγχωθείτε για... ψύλλου πήδημα. Ψυχραιμία λοιπόν και πολλά χαμόγελα.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Είναι εκπληκτικό το πόσο εύκολα μπορούν να βγουν εκτός ελέγχου οι σχέσεις σας, Καρκινάκια μου. Εκεί που όλα δείχνουν ομαλά, φαίνεται πως κάτι συμβαίνει και στο τέλος το πράγμα στραβώνει, είτε μιλάμε για φλερτ, είτε για επαγγελματικές συνεργασίες, είτε για πλάνα που γενικότερα πάνε βολτούλα μέχρι να επανέλθουν. Όμως η δεύτερη Πέμπτη του Οκτωβρίου κρύβει πολλές, ευχάριστες εκπλήξεις…

ΛΕΩΝ

Οι νέες σας γνωριμίες και φιλίες έχουν αρχίσει να προβληματίζουν τους υπόλοιπους φίλους σας. Είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε Λιονταράκια μου; Ζυγίστε τις καταστάσεις και δείτε αν κάνετε εσείς το λάθος. Συζητήστε τι μπορεί να ενοχλεί τους ανθρώπους που σας ξέρουν τόσα χρόνια και ίσως στο τέλος καταλάβετε πως αυτές οι γνωριμίες δεν ήταν για καλό.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

Έχετε πέσει με τα μούτρα στη μελέτη, από ταξιδιωτικούς οδηγούς και λογοτεχνία μέχρι διαφημιστικά φυλλάδια! Ο Οκτώβριος σας δίνει λοιπόν αρκετά καλές αφορμές και ελεύθερο χρόνο για διάβασμα, αρκεί στο τέλος να μη φτάσετε να διαβάζετε τα χαρτάκια των απορρυπαντικών. Κάντε μου λοιπόν τη χάρη και μην πέφτετε με τα μούτρα σε ό,τι κάνετε, εκτός κι αν αυτό είναι ο έρωτας!

Αυτό που καταφέρνετε να λύνετε δύσκολα ζητήματα και καταστάσεις με μεγάλη ευκολία, Ζυγοί, σας το αναγνωρίζουν όλοι. Τις πρώτες μέρες του μήνα θα το καταλάβετε και σεις, τότε που θα νιώσετε ότι δε μπορείτε να κάνετε τίποτα. Τα πράγματα θα κινούνται γύρω σας γρήγορα και αυτό θα σας δυσκολέψει. Η μαγική λύση ακούει στο όνομα ξεκούραση. Όλα μετά θα έρθουν όπως πρέπει!

Είδατε το πορτοφόλι σας με χρήματα και το κάνατε να κλάψει. Μήνας μπαίνει – μήνας βγαίνει και ‘κει που τα πράγματα στρώσαν σε ένα βαθμό, αρχίσατε το shopping therapy. Kαι να ‘ταν χρήσιμα όσα αγοράσατε, θα σας έκλεινα το μάτι. Το θετικό όμως είναι πως στα μέσα του μήνα θα σας δωθούν πολλές ευκαιρίες να ισορροπήσετε, ενώ μία νέα επαγγελματική πρόταση ίσως αλλάξει τη ζωή σας!

Κι εκεί που νιώθετε πως όλα βρίσκονται στον αέρα, έρχομαι εγώ να σας καθησυχάσω Τοξοτάκια μου. Έστω, προσπαθώ. Τα άστρα λοιπόν σας σφυρίζουν πως πρέπει να καταλάβετε τις ανάγκες των δικών σας ανθρώπων. Πόσο μάλλον όταν νιώθετε πως υπάρχουν «σκιές» στη σχέση με τους συγγενείς σας. Κάντε λοιπόν ένα βήμα πίσω και ακούστε τους με καθαρό μυαλό. Όλα θα γίνουν καλύτερα!

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Ένα αστέρι γεννιέται στο χώρο του αθλητισμού... ή μήπως όχι; O Οκτώβριος σου δίνει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεσαι, τώρα που ξεκίνησες σιγά-σιγά να γυμνάζεσαι. Γι’ αυτό Αιγόκερε βάλε τα δυνατά σου για να συνεχίσεις το ταξίδι που ξεκίνησες. Μέχρι το τέλος του μήνα το σώμα σου θα είναι αγνώριστο, με την καλή έννοια, και τα πρόσωπα των φίλων σου θα... στραβώσουν από θαυμασμό!

ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Υπάρχει μια καθαρή σελίδα στο βιβλίο του Οκτωβρίου Υδροχόοι, κι αυτή είναι αφημένη για σας. Ηρεμίστε λοιπόν, απολαύστε τη ζωή και σκεφτείτε τον τρόπο με τον οποίο θα αποκτήσετε ακόμα περισσότερη ηρεμία. Αν υπάρχουν ζητήματα σε εκκρεμότητα, μεγάλα παιδιά είστε, λύστε τα! Σαν κι αυτό που θα εμφανιστεί στα μέσα του μήνα, όταν θα χρειαστεί να πάρετε μία σημαντική απόφαση.

ΙΧΘΥΣ

Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, στη θάλασσα αλλά και στη στεριά. Κάπως έτσι και σεις, Ψαράκια μου, τον Οκτώβριο θα τρέξετε σε μια κούρσα που θέλετε να την τερματίσετε πρώτοι. Διψάτε για αγάπη, επιτυχία και καταξίωση. Θέλετε πολλά και σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η τύχη είναι με το μέρος σας, φτάνει να μην ανοίξετε πάρα πολλά μέτωπα.

35

Betty Boopaki

Betty On Top για μυστικά και αγωνίες που δεν γκουγκλάρονται

Ας πούμε Μαρία Μπέτυ μπαίνοντας στο δεύτερο έτος κατάλαβα ότι μου αρέσουν τα κορίτσια. Όμως νιώθω αμήχανα γιατί έχω κάνει σεξ με αγόρια και μου άρεσε. Ήδη στη σχολή κοιτάζω 2 κοπέλες και το μυαλό μου δε μπορεί να φύγει από πάνω τους. Με τη μία γνωρίστηκα αλλά δεν ξέρω πώς να της πω περισσότερα. Τι κάνουμε; Υπομονή! Σε ομοφυλοφιλική σχέση θέλει υπομονή για να ανοιχτείς στο αντικείμενο του πόθου σου, για ευνόητους λόγους. Δώσε χρόνο στη γνωριμία, αφού τα κορίτσια δεν γνωρίζουν τις δικές σου προθέσεις και δες τι θέλουν κι εκείνες. Τα είκοσι σας χρόνια είναι ιδανικά για πειραματισμούς και νέες εμπειρίες. Παίξε, διασκέδασε και δείξε τους με έμμεσο ή άμεσο τρόπο το ενδιαφέρον σου, όπως κάνει κάθε ερωτευμένος άνθρωπος. Απόλαυσε αυτό που σου συμβαίνει, ο πλουραλισμός στο έρωτα είναι αναζωογονητικός! Μόνο, κράτα γερά κορίτσι μου, γιατί η κοινωνία μας είναι βαθιά συντηρητική. Έλενα Απ’ τη στιγμή που παντρευτήκαμε, όταν δεν είναι στη δουλειά παίζει όλη τη μέρα Playstation. Nα τον διώξω με τις κλωτσιές ή να αρπάξω κι εγώ το δεύτερο χειριστήριο; Toν αγαπάω τον αλήτη. Άρπαξε το τηλεχειριστήριο, κάντε κανένα τσιγαράκι και παίξτε Pro! Ο άντρας σου τώρα θέλει να χαλαρώσει από τις γαμήλιες προετοιμασίες και την πραγματικότητα του έγγαμου βίου. Μην ξινίζεις τα μούτρα σου και κάνε του τα χατίρια, περνάει τη φάση του πένθους για την εργένικης ζωής του – ακόμη κι αν ήσαστε χρόνια μαζί! Μη σκας, καλή μου. Έρχεται χειμώνας, κάνε ένα καλό ψάξιμο στα games της αγοράς, φόρεσε προκλητικά ρούχα και παίξ’ το δούλα και κυρά για τον αφέντη σου! Άϊντε κοκόνα μου, με την πρώτη δυσκολία να τον διώξεις… Ντροπή σου! Και παντρεμένη και ερωτευμένη γυναίκα! Κωνσταντίνα Όταν σου λέει πως χρειάζεται λίγο χρόνο μετά από 6 μήνες σχέσης και ενώ δεν έχουμε προλάβει καλά-καλά να μάθουμε ο ένας τον άλλο, τί υποθέτεις; Μπέτυ τον αγαπάω αλλά νιώθω πως με διώχνει. Να φύγω μία και καλή; 23 είμαι και προβληματίζομαι με την πάρτη του. Όταν ο γκόμενος λέει θέλει χρόνο, «έχει άλλη». Αυτό είναι αξίωμα! Πήγαινε στην ώρα σου την καλή και μη βασανίζεις την καρδούλα σου με ατέρμονες ερωτήσεις και εθελοτυφλείς στις λογικές απαντήσεις. Φύγε από κοντά του, πονάει τώρα αλλά θα γλιτώσεις τα χειρότερα! Βασίλης Μπέτη εκτός απ’ τις συμβουλές που δίνεις, γιατί δε γράφεις στη διπλανή σελίδα τα προβλήματά σου και να στα λύνουμε εμείς; Που ξέρεις, μπορεί να έχει πλάκα Αχ, Βασίλη! Βοήθησέ με! Λαχταράω έναν παιδαρά γκαραζιέρη με δύο στιβαρά μπράτσα και χέρια γρασομένα. Κι αυτός τη μία με αναστατώνει με βλέμματα και αγγίγματα και την άλλη δε μου μιλάει. Λιώνω Βασίλη, λιώνω… Θέλω να με πάρει στο ψαλιδωτό ανεβατόρι του… Τι να κάνω; κάτι τέτοιο; Τροφή για σκέψη σας δίνω, με μια ιδέα προτεραιοτήτων!

Για να επικοινωνήσεις με την Betty, στείλε e-mail στο: bbloop@hotmail.com (Διανυκτερεύει)

Εκεί που ο ποιοτικός καφές συναντά τα γευστικά σνακ και τις χειροποίητες πίτες. Παράδοση των αγαπημένων σας προϊόντων στον χώρο σας. Ανοιχτά από τις 6 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ με μοναδικές προσφορές, αλλά και γλυκές και αλμυρές γεύσεις που θα σας καταπλήξουν. .

H επιστροφή στις ρίζες δεν είναι απλά σημείο των καιρών, αλλά πάγια ανάγκη του ανθρώπου του 21ου αιώνα, ιδιαίτερα στον τομέα της διατροφής. Γι’ αυτή την επιστροφή, στην πόλη της Καρδίτσας υπεύθυνο είναι το Roots Health Bar. Το κατάστημα που βρίσκεται στην πιο κεντρική γωνία της πόλης και σου προσφέρει σε όλη τη διάρκεια της μέρας ποιοτικό καφέ, δροσερούς χυμούς, αναζωογονητικά ροφήματα, υγεινά σνακ και γευστικές σαλάτες.

Κουμουνδούρου 33 | τηλ 24410 80110 – 697 6697610 | Καρδίτσα

Τερτίπη Δ. 1 & Ηρώων Πολυτεχνείου | τηλ 24410 26006 ωράριο delivery 07:30-21:00 | Καρδίτσα

H τοποθεσία ενός espresso bar που φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά στον χώρο του καφέ. Χώρος ιδανικός για να απολαύσετε ένα υπέροχο ρόφημα, αλλά και με υπηρεσία delivery που λειτουργεί από τις 8 το πρωί έως τις 8 το απόγευμα.

Mamalou, όχι μόνο για τον ποιοτικό καφέ, αλλά και για την υπέροχη ποικιλία φρέσκων μικρογευμάτων! Καραϊσκάκη 47 & Αβέρωφ | τηλ 24410 28161 Καρδίτσα

Ένα από τα πιο εναλλακτικά και ιδιαίτερα καταστήματα της πόλης. Ένας πανέμορφος,ατμοσφαιρικός χώρος, αγαπημένο νεανικό στέκι για ποιοτικό καφέ, επιτραπέζια παιχνίδια και επιλεγμένες μουσικές. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο ζωντανή ρεμπέτικη μουσική, μια ανεπανάληπτη μουσική πανδαισία,από τα δημοφιλέστερα ρεμπετάδικα της χώρας. Ηρακλείτου 12 | τηλ 24410 76013 | Καρδίτσα

Cadillac Records, ή αλλιώς ό,τι πιο κοντινό μπορείς να βρεις σε μια ευκαιρία για απόδραση από τα στενά νοητά όρια της πόλης. Η διακόσμηση είναι λιτή και άνετη στο μάτι, ενώ τα μεγάλα τραπέζια του μπορούν να φιλοξενήσουν δύο και τρεις διαφορετικές παρέες, πράγμα που μπορεί να σταθεί ως αφορμή νέων γνωριμιών

Σε ένα άριστα διακοσμημένο, αλλά παράλληλα ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον το Avanti pizza - restaurant μπορεί να φιλοξενήσει και να εξυπηρετήσει όλες τις γαστρονομικές σας επιθυμίες, από ένα απλό γεύμα ως ένα ιδιαίτερο δείπνο, αλλά και κάθε είδους κοινωνική εκδήλωση. Oι συνταγές του που συνδυάζουν κρέας και λαχανικά αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των γευμάτων, γεύματα στα οποία πρωταγωνιστεί το ελαιόλαδο στα πλαίσια της Μεσογειακής διατροφής.

Δ. Τερτίπη & Χατζημήτρου | τηλ 24410 75105 | Καρδίτσα

Βενιζέλου 98 – Πλατεία Λάππα | τηλ 24410 75772 | Καρδίτσα

Brothers, ή αλλιώς η συνέχεια του Avanti, εξού και η ονομασία! Ένα steakhouse που δημιουργήθηκε με σκοπό να σας προσφέρει διαφορετικές επιλογές στην καθημερινότητά σας και φιλοδοξεί να γίνει το νέο σας στέκι, προσφέροντάς σας ξεχωριστές και ιδιαίτερες γεύσεις.

www.brotherskitchen.gr Πλατεία Στρατολογίας | τηλ 24411 00344 | Καρδίτσα

Δ. Τερτίπη και Σμύρνης γωνία. Μια ξεχασμένη γειτονιά στην οποία το Τόσο Δα τα τελευταία χρόνια έδωσε ζωή και έθεσε τη διασκέδαση της Καρδίτσας σε νέες βάσεις. Δημιούργησε ένα εναλλακτικό ρεύμα και άλλαξε τις συνήθειες της πόλης, καθιερώνοντας τον specialty καφέ, τα cocktails και τα μουσικά ακούσματα πέρα από τα δεδομένα! Δ. Τερτίπη & Σμύρνης | τηλ 24410 42369 | Καρδίτσα

Το Charlot εμφανίστηκε στην πόλη της Καρδίτσας πριν από λίγο καιρό με σκοπό να χαρίσει στην έξοδό σας μία απόδραση από την καθημερινότητα. Βρίσκεται μια ανάσα από τον χώρο του Παυσιλύπου και σας προσκαλεί από νωρίς το πρωί να απολαύσετε τον καφέ σας συνοδεύοντάς τον με ένα καλό πρωινό. Ο ιδιαίτερος και οικείος χώρος του θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγμή αφήνοντάς σας μόνο ευχάριστες εντυπώσεις. Μην παραλείψετε όμως να δοκιμάσετε και τα ολόφρεσκα, χειροποίητα γλυκά του! Δ. Τερτίπη & Μπότση 2 | τηλ 2441076760 | Καρδίτσαα

Εδώ και δύο χρόνια η οδός Διάκου έχει αποκτήσει άλλο χαρακτήρα στον τομέα της διασκέδασης, κι αυτό οφείλεται στο Mercato. Έναν προσεγμένο χώρο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής που παραπέμπει σε σαλόνι σπιτιού. Εκτός από τον καφέ και το ποτό, τη διαφορά κάνει η κουζίνα του, καθώς κάθε μέρα σερβίρονται διαφορετικά και αυστηρώς μελετημένα πιάτα, υπό τους ήχους όμορφης μουσικής. Διάκου 11 – Νέα Αγορά | τηλ 24414 00587 Καρδίτσα

30 χρόνια πριν, άνοιξε στην πόλη μας ένα bar με σκοπό στην αρχή να λειτουργήσει με την μορφή ενός τόπου για άτομα που αγαπούν το jazz και το blues. Σήμερα, το pianobar Πουθενά παραμένει αναλλοίωτο στη φθορά του χρόνου, κρατώντας ένα μοναδικό ύφος και χωρίς να αλλάζει μουσικές προτιμήσεις. Πλατεία Στρατολογίας | τηλ 2441073012 Καρδίτσα

Aπό το 2011 έως και σήμερα, το A Mano έχει ταυτιστεί με τον καλό καφέ. Όλα ξεκίνησαν από το take-away κατάστημα στη γωνία των οδών Καποδιστρίου και Αζά. Έπειτα γνωρίσαμε το hotspot της πόλης, στην οδό Υψηλάντου. Εκεί όπου η σύγχρονη αρχιτεκτονική σέβεται το παλαιό, και η εμπειρία του καφέ μεταφράζεται σε άψογη εξυπηρέτηση. Καποδιστρίου & Αζά | Υψηλάντου & Πλαστήρα Υψηλάντου & Γαριβάλδη | τηλ 24410 42425 | Καρδίτσα

Στο στενό της οδού Βάλβη υπάρχει ένας ιδιαίτερος χώρος στον οποίο με το που μπεις θα νιώσεις πως μεταφέρεσαι αυτόματα σε ένα υπέροχο bar του Δουβλίνου. Αυτή είναι η Μαργαρίτα, το κατάστημα όπου η ζεστή ατμόσφαιρα, τα προσεγμένα ποτά και η σαφής άποψη για την καλή μουσική αποτελούν ένα ιδανικό τρίπτυχο επιτυχίας. Αδιάψευστος μάρτυρας, τα 19 χρόνια της.

Από γενιά σε γενιά, τα αρτοποιεία Άρτος και Γεύση αποτελούν την προσωπική γευστική πινελιά της οικογένειας Πεσλή. Ξεκίνησαν το 1983, ενώ τώρα τη σκυτάλη έχουν αναλάβει τα παιδιά τους. Το φρέσκο ψωμί συναντά τα παραδοσιακά κουλούρια και κριτσίνια, ενώ οι μπάρες δημητριακών κλείνουν το μάτι σε όσους ακολουθούν έναν ακόμα πιο υγιεινό τρόπο ζωής.

Πεζόδρομος Βάλβη | τηλ 24410 42434 Καρδίτσα

Αν. Παπανδρέου & Ιεζεκιήλ | τηλ 24410 42498 | Μ. Αλεξάνδρου 14 | τηλ 24413 03001 | Καρδίτσα

Το Piu είναι ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και πιο αγαπημένα μαγαζιά της πόλης. Είτε με την τωρινή του ονομασία, είτε ως Βίβλος παλιότερα, ο προορισμός είναι πάντα ένας, Καζαμπάκα 4 στην πλατεία Δικαστηρίων. Εδώ και χρόνια θεωρείται το ιδανικότερο μέρος συνάντησης και διασκέδασης, και απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες.

Εδώ και κοντά 3 χρόνια, το Ζυμαράκι φέρνει τις οικείες γεύσεις του παρελθόντος στο οικογενειακό τραπέζι του σήμερα. Είναι μία οικογενειακή επιχείρηση που παράγει καθημερινά, φρέσκα, χειροποίητα προϊόντα αρτοποίησης. Με αγνά, προσεκτικά διαλεγμένα υλικά, αλλά και με αγάπη γι’ αυτό που προσφέρουν.

Καζαμπάκα 4 – Πλατεία Δικαστηρίων | τηλ 24410 41401 | Καρδίτσα

Κουμουνδούρου 28 | τηλ 24414 00814 | Καρδίτσα

Ακούσαμε στο Πεζοδρόμιο «Κάποια καθάρματα καίνε τα δάση και στο τέλος δε θα μπορούμε να πάρουμε ούτε τα βουνά» Σε περίπτερο της Καρδίτσας, η δήλωση του μήνα

«Ο Τσακ Νόρις έπαθε έμφραγμα ή το έμφραγμα Τσακ Νόρις;» Στο Twitter λέγονται οι μεγαλύτερες αλήθειες

«Φοιτητής που δεν ξέρει τίτσου είναι σαν μπάρμαν που δεν ξέρει να φτιάξει Β 52» Η Αγιά μας χαρίζει απανθίσματα σοφίας

«Πιο εύκολα πιάνεις ωραίο γκομενάκι παρά δεκάρι στην Μικροοικονομική Ανάλυση ΙΙΙ» Οι φοιτήτριες σε ιστορικό καφέ-ζαχαροπλαστείο του Βόλου ξέρουν καλύτερα

«H παγωμένη μπύρα είναι σαν τα προκαταρκτικά στο σεξ: H πρώτη γουλιά σου δείχνει αν όλα θα πάνε καλά» Πανεπιστήμων σε μεταμεσονύκτιο μονόλογο σε μπαρ των Τρικάλων

«Για να καταλάβεις πόσο πιστεύω στην άμεση δημοκρατία, θα ‘θελα να δω παλουκωμένους στην Ταχυδρομείου όσους πετάνε spoilers για σειρές» Ο Βλαντ Τέπες του 21ου αιώνα ζει στη Λάρισα

«Θα πάω φαντάρος μόνο αν ο Τσίπρας μου δίνει 3 χιλιάρικα το μήνα» Η νεολαία της Λάρισας δε χαρίζεται σε κανέναν

«Τώρα που ξεκινάει το ΝΒΑ θα αρρωσταίνω κάθε 2 μέρες» Οι κοπάνες του Οκτωβρίου σχεδιάζονται στα Τρίκαλα από τις αρχές Σεπτέμβρη